Strijd tegen de Pest in China
I
I
3
MANCHESTER GUARDIAN WEEKLY
I
i
i
i
s
“V”
Het Geheim
van
Sir Carew
I
J
VAN FABRIEK.
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Alle abonné’s
Draag ROBINSONschoenen
Je kunt er fijn op tippelen!
I
VRIJDAG 7 JULI
ZEGENRIJK WERK
De waar-
De strijd van dr. Wu
Het Pesthospitaal
Het Duivelseiland
Een Russische strato
sfeer ballon
Drooggekomen
I
Mevr. wed. Caruso
Filmfabrikant exit
interested in England
If
READ THE
Staatsloterij in Siam
Radio-proefneming
met een millioen volt
nsilu ii II ficiide'
^eem dan steeds
Longenpett afkomstig van zieke
pelsdieren en onzinde
lijke jagers
s
you are
de volmaakte
snelle rolHIm
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Kon haar knieën niet buigen
Lange tijd van pijn na geëindigd
zegster i
Send your subscription to the Publisher
GUARDIAN BUILDING - MANCHESTER - ENGLAND
heer was gaarne bereid het
werd
het
naar
tellen, wat de aardmannetjes hebben
(Adv.)
gedaan.”
zal
hiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiii
Ivy keerde met de kinderen naar de
Q
[den hem zijn hoed van het hoofd
genomen en het holle brood daarop ge
zet.
itiitimmiitiBMiiu
HOOFDSTUK XX
op
den stoel van den patiënt, en in de ontctelte-
tffiordt vervolgd).
5
4
JIIIMIIUI
hij terugkeerde naar het Artiseiland.
dat Ivy tegen Robbie en Topsy zelde,
eens te kijken waar hij bleef.
„Het schijnt, dat ik heb gedroomd,"
zei de zeeman, „maar wat heb ik op
terug en ze zagen, dat Freddy
ontwaakte. De aardmannetjes
ZIJ vonden Freddy vast in slaap en
drie kleine aardmannetjes waren bezig
een brood uit te hollen.
„Laat ons hard 'loopen en Ivy ver-
Freddy Vrijdag zou brood snijden bj)
de thee, maar het duurde zoo lang voor
The Manchester Guardian Weekly is published
every Friday and Is sent to any address post free
for 12 months for 13s. Od.
and the paper will reach you every Saturday morning
Specimen copies will be sent on request.
mijn hoofd?”
„JU hebt een hol brood op je hoofd.”
zelde Ivy spin-nUdlg, „en het schijnt,
dat je niet anders dan korsten bü je
thee zult krijgen.”
(Morgenavond vervolg)
In Siam is de invoering van een staatsloterij
weder toegelaten, met prijzen tot een totaal
bedrag van een millioen tocals (750.000 gulden).
De winst zal besteed worden voor liefdadige
doeleinden. Sedert 1917 waren loterijen en spelen
In Siam volkomen verboden, jofschoon In het
bloeitijdperk de sf
bedrag van tien i—
van
meer
It gives a summary of the week's news combined
with such expression of liberal thought on British
and International affairs as has made the Man
chester Guardian so highly regarded in contemporary
journalism.
,Ja, wilt u wel gelooven. maar het was jukt
haar eigenaardige naam, die mij aan haar de
voorkeur deed geven op een ander, die op z”n
minst zulke goede getuigschriften had. Zfj heet
Yull?”
„Yull?” herhaalde mylady glimlachend. Mrs.
de
de
de-
ge-
■1111111
Hiimi
«inHimNiMiiiiHiMiiHiiiiiMiHiuiiuiHMiiiiiuiiHiuuiniiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiHiiiiiiiiHHimiiMr
(Ingezonden Mededeellng)
staat daardoor jaarlüks "een
millioen tocals ontving.
■IIIIIIIIIU
Nabij Tellicherry in Noord-Malakka is een
vlsschersdorp, dat in 1895 door de zee
verzwolgen, weer droog gekomen.
Het land stUgt geleidelijk omhoog en vylen
zoeken thans naar overblüfselen van het oude
dorp.
Is het u niet opgevallen,
Hoe men zachtjes aan saneert
En wij bijna tot het leven
Der natuur zijn t’ruggekeerd?
Wij, gecultiveerde menschen.
Komen blijkbaar dóór cultuur
Weer tot meerdere erkenning
Van den zegen der natuur!
Eet nu druiven in het Westland!
Consumeer dit fijn product x
Op de plek waar rijpe trossen
Voor uw oogen zijn geplukt!
Ga de aardbei toch genieten
In het land van Beverwijk!
Zóó van ’t struikje naar den mond toe,
Frisch en nog aroma-rijk!
Toer voor kersen naar de Betuuw’!
Daar gij zonder twijfel smult.
Als de boer het boerenbordje
Recht van uit den boomgaard vult!
Strakjes weer een eindje verder
Want men lokt u zachtjes mee! t
Neem een duik naar nieuwe haring'.
Pluk in China zelf uw thee!
Van fabriek recht naar verbruiker
Was aanvankelijk de leus.
Nü van wortel df, tot streeling
Van uw mond, uw maag, uw neus!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
bij verlies van 'n
anderen vinger
Dit jaar vertrekt een buitengewoon groot aan
tal veroordeelden weer naar de strafkolonie in
Fransch Guyana.
In September vertrekt het bekende voor dit
doel bestemde transportschip „La Martinière”
van St. Martin de Ré met 673 veroordeelden aan
boord.
Midden November-zal ‘n tweeede verscheping
plaats hebben met 373 ballingen, terwül in Al
giers nog 300 zullen worden opgenomen.
In sommige Fransche kringen gaan den laat-
sten tijd steeds meer stemmen op tegen de
deportatie van veroordeelden. Het Leger des
Hells doet veel om het lot der ballingen minder
hopeloos te maken, door het vormen van werk
plaatsen en hulpverleening aan degenen, die
ugevangenschap ontslagen, doch Guyana niet
mogen verlaten.
Ook verschillende parlementsleden hebben
plannen In voorbereiding tot opheffing van het
Duivelseiland als ballingsoord en door juristen
wordt <’a mogelijkhef» van veranderingen in
het wetboek van strafrecht overwogen.
men, is natuurlijk van groote beteekenls voor
de bestrijding van de zoo fatale longenpest in
China en heeft langzamerhand een groote
waardeering gevonden niet alleen In de weten-
schappelüke wereld, maar ook bU de mlllioe-
nenbevolking van Azië.
niiiiiiitniiiitiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiititiiiiiiimiiiiitmimiitHiittiiiin
maar waarom zou
zij den secretaris
van de Handels
bank niet eens
opbellen en vra-
hoe haar iaschje
daar gekomen
was?
De vriendelUke
haar te vertellen. De dame was gisteren zoo
zwijgzaam en zoo onder den indruk. Het waa
zoo eenvoudig mogelijk geweest. HU en een paar
vrienden liepen eergisteren in de Hoofdstraat,
's middags om 5 uur. Voor hen reed een taxi,
welker deur waarschijnlijk niet goed gesloten
was. want plotseling ging zij open, een dame
stond half opzooals hü nu wist, was het
juffrouw Gerber geweest.... en sloot haar weer.
Maar ondertusschen was er Iets uit den wagen
gevallen en op straat blUven liggen. Zij hadden
het taschje opgeraapt, maar de taxi was al te
ver weg. om In te halen. Toen zü het taschje
hadden doorzocht, om een adres te vinden, had
den zU opgebeld en juffrouw Gerber was ook
prompt gekomen om haar eigendom terug te
halen.
Lena dankte den heer, en legde den hoorn
weer neer.
Toen lachte zU, zooals zü van haar leven nog
niet had gelachen. Het telefoonnummer In haar
taschje was het nummer van de waarzegster
geweest. Haar vriendin had haar dat een paar
dagen geleden opgegeven
»Boe oud is zU?” vroeg de lady.
«Ja, dat heb ik haar elgenlük niet gevraagd,
inaar ik geloof een jaar of vijftig, vijf en vijf
tig.”
„Het spUt mü, dat Mn. Glossop gaat, Mr.
Rutland, want het was een goed mensch," sei
Fatty. „U moet haar maar eens mijn groeten
doen en haar zeggen, dat ik haar morgenoch
tend nog even goede reis kom wenachen. Char
ley en ik gaan dan meteen een ritje maken."
-Mrs. Gloesop was uitstekend voor haar werk
geschikt," zei Sir George. „Wat is er, Wyckam?
Ja zeker, ik zal even kijken.”
De gouverneur had iets gevraagd omtrent
een brief: moest die nu dadelijk of later be
antwoord worden?
De baronet stond op en trad aan de schrijf
tafel. Lady Carew ging nog door op het onder
werp van de nieuwe huishoudster.
,Jk hoop in ieder geval, dat zü een geschikt
Persoon is. Hoe beet
nis van het oogenbllk zag niemand den elgen-
aardigen blik van verstandhouding, die er werd
gewisseld tusschen de twee, die niet in den
kring stonden: Antony Wyckam en Vashtl
Dugarre.
de Sungari een wjjk. die geen beschaafd
mensch zonder walging betreedt. Enge straatjes
met benauwde leemen en houten hutten,
stinkend van de vuiligheid, die de bewoners
der hutten bulten hun deur gooien. Door de
veelvuldige plasregens spoelen deze gore stin
kende resten ook de andere stadswijken bin
nen. De ondraaglUke hitte van 35 gr. in den
zomer en de mlllloenen vliegen en andere In
secten, die hier welig tieren, vinden In dien
stinkenden afval hun voedsel en dit alles te
zam<i vormfe een Idealen haard voor allerlei
besmetteUjke ziekten. Zoolang de stadsreiniging
in handen van de Russen was, werd niets tegen
deze afgrijselüke toestanden ondernomen. Tot
eer van de Chlneezen moet gezegd worden,
dat zU sinds 1926 eerlUk trachten er een eind
aan te maken. Dat deze reinigingsarbeld bo-
wnmenschelUke inspanning koet, behoeft na
tuurlijk geen betoog.
Yull? ZU is zeker weduwe? Ja. het klinkt
eigenaardig. Hoorde je dat, George?”
vuil, sei je, Rutland?” herhaalde ook
baronet en trad een schrede terug van
schrijftafel.
„Ja, Sir George. Maar met den voornaam
klinkt het vooral zoo eigenaardig, of-
ze
De bekende filmfabrikant Rex Ingram
zich binnenkort uit bet beschaafde leven terug
trekken en in een klein huisje aan den rand
van de Sahara gaan wonen.
Bovendien verklaarde Ingram kort geleden,
dat hU Mohammedaan is en in het vervolg
slechts bU rijn Mohammedaansche naam, welke
„Zoon van den Geleerde en Overwinning van
het Geloof" beteekent, genoemd wil worden.
„De moderne strUd voor rUkdom en macht is
een strUd zonder zin", verklaarde hü zijn vrien
den. „het wisre pad naar het geluk ligt In den
Islam, welks aanhangers zich aan de beschou
wing wijden."
De Islam is meer een philosophic dan een
godsdienst en zUn eenvoud trok mü aan, ver
klaarde hü verder.
Ingram heeft lange jaren te Marokko vertoefd
en heeft een boek geschreven over het leven in
het Vreemdelingen-legioen dat binnenkort zal
worden uitgegeven.
SEglvaulS* Ï^J^TOlSrdeee”r^rertv”^ZSd'7“^êrmIï2 f Jööö.-verl^vZn belde ame^ielde beenen of beide oogen (750. doodeiAjken afloop(250.- een voet of een oog(125. duim of wijsvinger
ys en van de verschrikkelijkste ziekten, die
H op de wereld voorkomen, Is de Aziatische
A-2 longenpest, waarvan de haard te vinden is
in MandsjoeriJe, Mongolië en Siberië, van waar
uit de riekte zich verbreidt naar Oost-Siberië.
Noord-Chlna en Korea.
Van het groote pesthospitaal in Charbln is
dr. Wu-Lien-Teh directeur, die tevens de lei
der is van den Chlneeschen pest bestrijdings
dienst. Deze dr. Wu heeft ook in Europa ge
studeerd, nl in Oxford en in Halle a. d. Saaie
en geldt als de beste kenner van de pestziekte
in het verre Oosten.
Het ontstaan van de longenpest schUnt het
werk te zün van een pelsdier, dat door de
Russen de tarabagan wordt genoemd. Dit pels
dier, verwant aan het mormeldier, dat alleen
voorkomt in de steppen en wouden van bo
vengenoemde gebieden, wordt voornameUjk in
den herfst door de Russische en Mongoolsche
jagers gezocht om zün roodharige huid, die een
zoet winstje garandeert. Weliswaar Is de tara
bagan nog slechts een zeldzaam dier geworden,
maar één pestziek exemplaar is voldoende om
een geheele epidemie te veroorzaken, die tien
duizenden menschen in den dood jaagt. In de
meeste gevallen worden de jagers geïnfecteerd
bU het afstroopen van de huid, maar ook de
luizen van een zieken tarabagan brengen de
pestbacillen over. De verdere besmetting van
mensch tot mensch ochledt door den adem,
meer dan door aanraking. Door de levenswUze
der jagers, die zich in tegenstelling met de
Europeanen allerminst om llchaamsreinheid
bekommeren, wordt de besmetting natuurlijk
in angstwekkende mate bevorderd.
Tot dusver heeft men nog geen geneesmiddel
tegen de longenpest gevonden en alleen door
de overgrootste hygiëne te betrachten kan men
tot op zekere hoogte besmetting voorkomen.
Maar wat is hygiëne in dat groote land van
het Hemelsche RUk?
De bUzondere lichaamsverzorging in het be
schaafde deel van de werfld is wel de voor
naamste oorzaak, dat de longenpest daar zoo
goed als niet wordt aangetroffen. Wanneer al
eens een paar gevallen optreden, worden direct
zulke radicale maatregelen getroffen, dat uit
breiding onmogelUk wordt. Gelukkig maar,
want vrijwel alle gevallen hebben een doodelü-
ken afloop en het is slechts bü hooge uitzon
dering voorgekomen, dat een pestzieke genas.
Dr. Wu, wiens naam wü reeds noemden, werd
bU de jongste pestepidemie in Zuid-China, in
het jaar 1911, voor het eerst opgeroepen om
den strUd tegen de gevreesde ziekte te leiden.
ZUn eerste maatregel was het doen verbranden
van alle pestlUken. Hierdoor kwam hü al di
rect in conflict met de bevolking, die om reli
gieuze motieven tegen UJkverbrandlng was.
Langdurige onderhandellngen met de autori
teiten waren noodig om toestemming te ver
krijgen tot verdere lijkverbranding. Men kan
hier hatuurlljk de vraag stellen of de verbran
ding van besmette lüken meer afdoende is dan
een begrafenis. Er zullen zeker voldoende
doktoren worden gevonden, die deze vraag
ontkennend zullen beantwoorden. Er zün ove
rigens ernstiger belemmeringen voor dr. Wu
dan het verzet der bevolking tegen lükverbran-
ding. Daar zün b.v. de Chlneesche kwakzalvers,
die in hun zg. apotheken gedroogde slangen,
apenschedels, tügerklauwen, tanden en ook le
vende dieren voorradig hebben en die poeders
verkoopen, uit gestampte beenderen vervaar
digd en dienend, als „geneesmiddel" tegen de
longenpest. De meyste eenvoudige Chlneezen
gelooven in de toovermacht van deze „medica
menten" met heel wat meer vertrouwen dan in
de wetenschap der doktoren. Het ergste is, dat
deze kwakzalvers er ook nog een wetenschap
pelijke vereeniging op na houden en toegelaten
worden tot de behandeling van zieken aller
aard. Hun macht is dus gevaarlük groot en zij
zün wel de voornaamste hindernissen voor den
arts om rijn ambt behoorlijk en veilig te kun
nen uitvoeren.
Tijdens de geweldige pest-epidemle in 1920
In Charbln hadden deze kwakzalvers zelfs een
eigen ziekenhuis opgericht met subsidie van de
stad. Het was droevig te zien, hoe in dit ver-
schrikkelUk jaar. dat een vierde deel der be
volking naar het graf sleurde, deze bedriegers
iedereen, die om een klein ongerief tot hen
kwam, otuniddellijk naar het zieke mis lieten,
brengen, waar de patiënt eenvoud g tot een
pestzieke werd verklaard. Verschillende van
deze onaangetasten werden Inderdaad pestlij
ders, maar velen bleven gezond en werden na
eenlgen rijd ontslagen en natuurhjk hevig ge
ëxploiteerd door de kwakzalvers, die deden
voorkomen, alsof zü pestlijders hadden gene
sen, iets wat de werkelijke artsen niet van
zichzelf konden zeggen. Natuurlijk hebben zulke
practUken het werk der doktoren $en zeerste
benadeeld. Totdat dr. Wu de autoriteiten wist
te bewegen bevel te geven, dat de pestlüders
alleen in het officleele hospitaal mochten ver
pleegd worden.
De bestrijding van deze pestziekte wordt bo
vendien ernstig belemmerd door de ellendige
woontoestanden, die alle beschrUvlng tarten. In
de stad Charbln. die niet minder dan een half
.millioen inwoners telt, ligt aan den oever van
Te Parijs is het huweUjk voltrokken tusschen
de weduwe van den beroemden Itallaanschen
zanger, Caruso, en den heer Holder, een vroe
ger Amerlkaansch diplomaat.
De 14-jarige dochter van Caruso was bij de
plechtigheid, die In alle stilte werd voltrokken,
aanwezig.
De huwelUksvoltrekklng had plaats in
zelfde kamer, waar Miss Barbara Hutton
huwd was met prins Alexis Mdivani.
Het bruidspaar vertrok daarna
prachtig gelegen oude kasteel In het departe
ment Seine en Marne, dat het eigendom is van
den bruidegom.
Deze vrouw een weduwe heeft een
hoopvolle boodschap voor eiken lUder aan rheu-
matiek. Zeven jaar lang verdroeg ze rheuma-
tische pUnen en toch is zU nu weer geheel
gezond. ZU schrUft: „Ik ben weduwe, 55 Jaar
oud, en heb zeven jaar lang vreeselUk te lUden
gehad door spierrheumatlek en jicht. Twee jaar
geleden kon ik mUn knieën niet buigen om de
trap af te loopen. Ik moest me naar beneden
laten glUden en dan mijzelf aan de leuning weer
optrekken. Ik had een stok noodig om te kun
nen loopen. Toen, in begin April van het vorig
jaar, raadde iemand ml), eens Kruschen Salts
te probeeren. Ik kocht een flacon en tegen den
tUd dat deze opraakte begin ik me vroolUker
en opgewekten te voelen. Sedert dien tUd ben
ik steeds Kruschen door blUven gebruiken en ik
kan nu weer heel gemakkelUk loopen."
Mevr. F. M. T.
Kruschen Salts spoort te Inwendige organen
aan tot krachtiger werking. Urinezuur en afval
stoffen. die zich mochten hebben opgehoopt en
de aanleiding Uwer rheumatiek zUn, worden
verwijderd. Gezwellen en pUnen verdwUnen,
stUve ledematen worden weer normaal en ge
voelt U weer gezond en lenig als voorheen.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrUgbaar bij
alle apothekers en drogisten A 0.90 en 1.60
per flacon en wordt gefabriceerd in Engeland
door de Fa. E. Griffiths Hughes Ltd., sinds
1756 te Manchester gevestigd. Stralende gezond
heid voor één cent per dag.
het al ééns had moeten doen,
1 man UUngs toe. om den baro-
jn om hem naar zUn stoel te ge
leiden, terwül er een angstkreet van de dames
weerklonk. HU zag Hjkwit en geen wonder, dat
Lady Carew doodelijk ontsteld was. 1
„Het is maar een aanval van kramp,” fluis
terde Garth. „Het was misschien wat te
warm hier in het vertrek. Ik heb meer derge-
Hjke gevallen bijgewoond Heeft u oojj wat
cognac b0 de hand? Als u Sir George wat
geeft zal hü binnen vüf minuten weer de oude
zün.”
Na het gebruik van een teug van het geest-
rüke vocht keek de baronet dan ook waarlijk
weer op en trachtte geruststellend te glim
lachen tot zün vrouw en dochter.
Allen fa het vertrek op twee na, stonden om
Lena was te opgewonden en te haastig om uit
deze atmosfeer weg te komen, om nog lange
dankbetuigingen te gaan houden.
Den volgenden dag kwam de heele geschie
denis Èena belachelük voor. Hoe was het moge-
lük. dat zü, een vroolük. spotlustig meisje van
26 Jaar zich zoo had kunnen laten beïnvloeden,
door een beetje hokus-pokus van een handige
zakenvrouw? Een dankbriefje Is wel heel aardig,
Het Radio Research Station te Slough in
Buckinghamshire heeft een proefneming ge
daan, die in het Nationaal Natuurkundig La
boratorium te Paddington werd gevolgd door
tweeduizend vooraanstaande personen op we
tenschappelijk en industrieel gebied, die een
officieel bezoek aan het laboratorium brachten.
Er werden gelulds- en radloproeven gedaan. De
laatste ook met de bedoeling, eventueel met de
opgewekte energie door den aeQier Mars te be
reiken. Met pauzes van een halve minuut wer
den gedurende eenlgen tüd vonken den aether
Ingeslingerd van een millioen volt spanning.
Elke halve minuut schoot een krachtige blik
semstraal van de zendantenne weg, wat ge
paard ging met een hevlgen knal. In de dertig
seconden pauze vulden zich de enorme conden
sators weer met voldoende electrische energie,
die door een generator van groote capaciteit
werd opgewekt.
„Ja. dat ik ook zoo, maar hü is ook op het
terras gegaan."
„O!” zei Patty en keek met veelbeteekenen-
den blik naar Charley. „Misschien heeft hü
ook hoofdpün. zeg. Luce?" Dit zeggende trad
Patty aan de balkondeur en ging voort: Jk ge
loof. dat Ik ook even naar bulten ga. Ik ben
zoo slaperig en misschien wekt mü dat wat op.
Ik zal geen kou vatten, als ik maar wat omsla.
Toe, Charley, wees jü nu eens lief en galant als
altijd, en haal mü dat witte sjaaltje uit de
hall!”
Charley deed, zooals het hem gevraagd was
en hielp zün nichtje zelfs het doekje om hoofd
en schouders te slaan, terwül hü vroeg:
„Ga je eens op verkenning uit. Pats, of je zo
soms ziet?”
„Stil! Ik ga enkel eens küken. of hü met haar
samen is én hoe ze er alle twee uitzien; ik wil
geen luistervink spelen. Maar Ik geloof, dat hü
al liefde voor haar heeft opgevat.”
Dit beschouwde zü in waarheid als de beste
oplossing: dan zou hü hé Ar immers niet meer
plagen! En Vashtl zou een prachtige Viscoun
tess van Baronswold zün. Moeder zou in het
eerst wel een beetje teleurgesteld wezen, maar
het was haar ten eenenmale onmogelUk, dien
man te trouwen. Neen. dan was er een, die
naar veel beter aanstond!
Waar zou zü nu het meeste kans hebben, ae
te vinden? Zeker in het beschutte laantje, dat
naar den moestuin leidde, vlak bü de tennis
baan. Daar had Charley ze ook a) eens gezien.
De toestand van Mrs. Brabazon bleek lang
niet zoo zorgwekkend te zün, als miss Carew
dien had voorgesteld, althans haar zoon ver
scheen den volgenden dag op Capheaton, even
koel en strak als altüd. Aan de begroeting tus
schen Vashtl en hem scheen niets büzonders
waar te nemeh. want miss Dugarre was ook één
en al kalmte en zelfbeheersching.
De lady had een bezorgde uitdrukking op het
gelaat en was zich daarvan bewust, zoodat ze
tot Brabazon zei:
,U vindt zeker dat ik er niet best uitzie; ik
ben gisteren dan ook vreeselUk geschrokken,
en, ofschoon Sir George nu wel verklaart, dat
er in het geheel geen reden voor is. en hü mor
gen weer totaal de oude zal zün, als hü zich
nu vandaag maar kalm houdt, ben ik dat niet
met hem eens.”
„Is Sir George dap ziek?” informeerde Bra-
tazon, waarop Lady Carew hem meerdere bü-
zonderheden meedeelde van de flauwte van
haar echtgenoot óp dien vorlgen dag; hü had
geen aanval meer geliad. ofschoon hü er vree
selUk slecht en vermoeid uitzag. Hü was dien
heelen dag op zün kamer gebleven, daar hü
meende, dat rust hem goed zou doen, maar hü
had er niet van willen hooren, om dokter Bar-
De Inrichting van het Pesthospitaal, dat
onder leiding staat van dr. Wu en zün staf,
beantwoordt aan de meest moderne eischen. Er
is een medische hoogeschool aan verbonden
en liet hoofdgebouw bevat de woon- en werk
vertrekken der artsen, een gehoorzaal, een
bibliotheek, een Röntgenkamer, een museum
en een perfect geoutilleerd laboratorium. Alles
wat met de bestrijding der pestziekte samen
hangt, vindt hier een plaats en men kan wel
zeggen, dat dit hospitaal van Charbln het
groote bolwerk is tegen de pest In geheel het
verre Oosten. Hier bewaart men reageerbuizen,
waarvan de Inhoud in weinige dagen tüds een
epidemie zuu kunnen verwekken, die tiendui
zenden slachtoffers zou kuqnen maken.
Ook de ziekenzaal is voorbeeldig ingericht
en concurreert met de beste ziekenzalen van
Europa. De zieken, die In verschillende stadia
verkeeren, wonen in aparte vertrekken, door
glazen wanden gescheiden, zoodat zü steeds
kunnen geobserveerd worden. De dokters en
de verpleegsters betreden deze vertrekken al
leen in beschutte kleedlng, zoodat zü van alle
smetten vrü blUven. Naast het hoofdgebouw
ligt het keukengebouw, dat zoo geraffineerd is
ingencht, dat geen vlieg en geen insect er bin
nen kan komen. Van bacillenverhuizing naar
de keuken kan dus geen sprake zün. Achter den
tuin, waarin ook een tennisbaan is aangebracht,
ligt een gebouw, waarin de stallen voor de
tarabagans zün. Deze dieren worden hier ge
houden om als onderzoekingsobject dienst te
doen en hun aanwezigheid is door hun fluitend
geschreeuw reeds uit de verte waarneembaar.
Zü büten graag, doch als men hen met den
staart in de hoogte houdt, zün ze als lamme
ren. Geheel aan het einde van het gebouwen
complex liggen de begraafplaats en t ver bran-
dlngsterrein. Hier worden de lüken overdekt
met olie-gedrenkt zand en in brand gestoken.
De overgeschoten asch wordt in den grond
begraven.
De arbeid van dr. WU, in zün geheel geno-
er bü
schoon ze beide in Devonshire veel gehoord
worden: Jessamy Yull.”
Zooals hü het al
schoot de jonge
net op te vantJei
row uit Bassenthwalte te laten komen. ZU
maakte er zich ongerust over, omdat haar
echtgenoot nog nooit zoon aanval had gehad
voor zoover zü wist.
„Het spüt mü ontzettend, dat dit nu juist
heeft plaats gehad, Mr. Brabazon, want Ik ge
loof toch ook niet, dat Ik hem raden mag, be
neden te komen. U kunt zich voorstellen, hoe
zeer wü belden geschrokken waren, ofschoon
Patty zich uitstekend hield; zoo kalm dat ik
haar bewonderde.”
Het diner was geen opgewekte maaltüd op
Capheaton. Na afloop daarvan begaf mylady
zich weer dadelük naar boven. Patty volgde
miss Dugarre, Charley en miss Gunn naar den
salon.
„Den hemel zü dank dat dit voorbü is!" klonk
haar verzuchting. „Ik hoop, dat züne majesteit
nu rustig eenige uren zal nadenken over de be
langen des lands! Charley, waarom ben jü hem
elgenlük niet bUJven gezelschap houden? Als
plaatsvervanger van dien armen paps Is dat
feitelük niet meer dan een staaltje van je
plicht.”
„Neen, dank je wel. Ik heb meer dan genoeg
van Brabazon! Was hét maar niet zoo laat,
dan ging Ik Garth op Ryecroft eens opzoeken.
Ik heb nu toch niets te doen."
„Vraag Mr. Wyckam dan maar om werk!”
lachte zü- „Hü zou niet weten, hoe hü *t had!..
Waarom is hü elgenlük niet aan tafel versche
nen? Was hü ziek? Weet jü °°k, Lucinda, wat
hü aan moeder heeft laten zeggen, om zich te
verontschuldigen
»HÜ iel. dat hü lich niet wel voelde eu dat
oen Lena Gerber, na een drukken dag.
voor haar huisdeur uit een taxi stapte en
betalen wilde, bemerkte zü tot haar groo-
ten schrik dat zü haar taschje had verloren.
Het verliezen van een taschje. met al zün
kleine persoonlijke eigendommen, Is op zichzelf
al een vervelend ding, maar nu was het nog
veel erger; want Juist vandaag had zü honderd-
vüftig zuurverdiende guldens In haar taschje
gestopt.
's Nachts, toen zü In haar bed nog steeds over
het verlies lag te denken, kreeg zü plotseling
een idee, dat haar weliswaar komisch voor
kwam, maar dat aan den anderen kant haar
toch de eenige redding leek. Zü kon toch eens
naar de waarzegster gaan, van wie Truus Beer
zulke leuke dingen verteld had. Het was om zoo
te zien een heel eenvoudige volksvrouw; maar
bedeeld met een buitengewone helderziendheid.
Zü vond dingen uit, waarvan men zelf geen
flauw vermoeden had.
Den volgenden morgen ging zü naar de vrouw.
Zü moest eerst over een binnenplaats, toen een
paar smerige, smalle trappen op. Zü belde aan,
een hond blafte, en een vrouw opende de deur.
Zü zag er zeer bleek ea mager uit, had ver
schrikte oogen en vlasachtig haar, dat In pieken
langs haar hoofd hing. Zü bleef een seconde
In de deur staan, keek de bezoekster onderzoe
kend aan en zei toen rustig:
„Och, bent u daar? Ik heb al op u gewacht.
U komt voor het taschje.”
Het was een heel gewoon kamertje, waar Lena
binnen kwam, maar door de zonderlinge ont
vangst leek alles haar geheimzinnig en grieze
lig. Bedeesd ging zü op een stoel aan tafel zit
ten en wachtte tot de vrouw verder zou spreken.
Zü was heel rustig tegenover Lena gaan zit
ten en nadat zü haar weer een oogenbllk met
starende oogen had aangekeken zei ze: „Hon-
derdvüftig gulden Is op het oogenbllk heel veel.
Uu hand alstublieft?" Lena gaf haar hand. De
waarzegster haalde diep adem, vertrok haar ge
zicht. alsof zü ontzettende pün leed, en steeds
met dezelfde toonlooze stem:" Ik zal u nu zeg
gen. waar het taschje is. Ik krüg tien procent.”
Zü keek op en Lena knikte. „U neemt een auto
en rijdt naar de Handelsbank In de Voorstraat.
Een heer komt daar naar u toe. hü heeft don
ker haar en Is var middelbaren leeftüd. Spreekt
u in ieder geval zoo weinig mogelijk, vraagt u
alleen naar het taschje. Men zal het u dan
geven. Maar één ding: Vraagt u niet wie het
taschje daar heeft gebracht. Anders wordt de
tooverclrkel verbroken, en het geheim zal onop
gelost blUven. Dan verliest u het taschje weer
binnen 24 uur. en krijgt u het nooit meer terug.
Als u het taschje heeft, rüdt u direct weer naar
mü toe en geeft mü het geld, dat mü toekomt.
Dan kan er gebeuren wat wil, het riaschje Is
dan weer geheel van u. Heeft u het begrepen?”
Lena knikte geheel onder den indruk. Zü wist
niets te zeggen, alles duizelde haar en de vrouw
zag er zoo ziekelük uit; zü verliet zoo vlug mo-
gelük het huis, nam een taxi en reed naar de
haar aangeduide plaats. Daar kreeg zü. nadat
zü zich had gelegitimeerd, haar taschje van
den secretaris, een donkeren heer, van ongfléeer
45 jaar. Zonder verder iets te vragen reed zü
terug naar de waarzegster, gaf haar 15. Geen
woord werd daarbij gesproken. De vrouw was
nog steeds in een wezenloozen toestand, en
In de komende maanden zal te Moskou of
te Leningrad de start plaats hebben van de
dtratosfeer-toallon. waarvan de vervaardiging
te Leningrad büna is voltooid.
De ballon krijgt een inhoudsvermogen van
20.000 Kub. M. en wordt gevuld met waterstof.
Het omhulsel bestaat uit een stof, welke door
drenkt is en bestreken met een speciaal rubber
product waardoor het in de hooge luchtlagen
bestand zal zün tegen windstroomingen en
lichtstralen.
De gondel bestaat uit uiterst dun, anti-mag-
netisch, niet-roestend staal en bevindt zich in
een korf voorzien van een speciale Inrichting
voor de landing.
Ln de cabine bevinden zich 4 openingen aan
de zükanten, alsmede 1 aan de boven- en 1 aan
de benedenzode, met glas afgesloten.
De'ballon is berekend voor drie A vier per
sonen en kan 12 uur lang in de stratosfeer blU
ven. Dank zü een apparaat dat den toevoer
van zuurstof regelt, kunnen de passagiers, die
er speciaal op gekleed zün, zoolang In de her
metisch afgesloten gondel vertoeven.
Bü de eerste vlucht naar de stratosfeer denkt
men een hoogte van minimum tien en maximum
22 Kilometer te bereiken.
Daar zullen onderzoekingen verricht worden
over de cosmische stralen, electro-magnetische
verschijnselen, den opbouw der luchtlagen ln
de stratosfeer, de radlo-activitelt, alsmede de
physiologlsche inwerking van de hooge at
mosfeer op het menschelük organisme.
De volgende Sovjet-geleerden nemen aan de
voorbereidingen voor den tocht deel: Prof. Molts-
janow, prof. Rynin, ir. Tsjertowskl, Ir. W assen -
ko en ir. Joffe.
hü pok nog brieven had te schrüven. Of my
lady hem dus excuseeren wilde.”
„Hü ziet er buitengewoon slecht uit, dat is
zoo!” meende Patty. „Vanochtend, toen Ik ook
bezig was met een vreeselUk lastige Duitsche
vertaling, werd hü ineens weer lijkwit. Zün han
den trilden als een espenblad; hü mompelde
Iets en ging de kamer uit. Weet je nog wel,
Charley?"
„Ja, nu je het zegt, herinner Ik mü wel, dat
wü hem vandaag misschien een paar uurtjes
minder hebben gehad dan anders.” Intusschen
maakte het jongmensch het zich gemakkelük
op de sofa en vroeg: „Zeg, Pats, speel jü ons
nu eens ln slaap met zachte muziek: een gon-
dellled of een wiegeliedje, of zoo Iets.”
Patty gaf gevolg aan die ultnoodiging, deels
om hem plezier te doen en deels, omdat zü er
zichzelve ook precies in een stemming voor
voelde.
Maar toen zü na een kwartier opkeek, scheen
de muziek toch niet de gewenschte uitwerking
te hebben gehad. Althans Charley lag met wüd-
open oogen en miss Gunn zat Overig' als altüd
gebogen over haar naaiwerk.
„Zeg. Lucinda, waar is Vashtl?” vroeg Patty
en deed de piano dicht.
„Miss Dugarre?.... O. die is den tuin in ge
gaan. Ze trad op het terras, juist even nadat je
begon.”
„Nu. de lucht zal haar veel goed doen. Ze
zei. dat ze hoofdpün had, en kouvatten kan ze
niet, want het Is al even zacht, als het gisteren
koud was. 'Maar Ik dacht, dat ik Mr. Brabazon
bad booren binnenkomen?”
