Druipsteengrotten
Torquay
v&Aaal
van
daidag
I
I
I
Het uitgelezen middel
voor de verzorging van Uw gezin. Uw personeel. Uw eigen ouden dag is
een polis van
in
van
i
Het Geheim
1
Sir Carew
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Hij trekke ROBINSONschoenen aan
(ingezonden Mededeeling)
Wie stevig in zijn schoenen wil staan
ZATERDAG 15 JULI
EEUWEN OUD
Bekeerde bandieten
a'n'4 -D®or suggestie
Het metrieke stelsel
De Londensche confe
rentie
Essen in den Zomer
Nizza staat leeg
v
Feng weer in actie
Hongersnood
Prae-historische vond
sten in Mexico
i
Nieuwe regeeringscrisis
in Spanje?
a
a
I
t
yerzamelplaatt van skeletten ait
den oertyd in Engeland
Overeenkomst tusschen het Brit-
sche Rijk en Argentinië?
gestorven i
Levensverzekering, Pensioenverzekering of Lijfrente der
TV n TT' levensverzekering maatschappij
MsIfsK NASSAUSINCEL 3 TE NIJMEGEN
JLU A w JLSU Bijkantoor- Juliana van Stolberglaan 42, den Haag
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
1
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIU
een
s
de
nam voor ze rüP waren.
zoo. Zal Ik het dan nü nog
HOOFDSTUK XXIV
•6
ki
w
Ui
set
1
ho
Freddy Vrijdag had twee kokospal
men ontdekt, nabij het kamp, maar
hij kon niet voorkomen, dat de ba
viaan de noten van de boomen weg-
een noot In zün hand.
.Jou schelm.” riep Freddy, ..ik zal
nou wel zorgen, dat Jij niet weer in
de palmen kunt klimmen.”
gelden moeten storten om in het
van dit. nieuwe bewaklngscorps te
,Jn vollen ernst. Luce! Maar daarom ben ik
nog niet ernstig gestemd. O. neen, dat scheelt
te veel: daar ben ik te gelukkig voor!”
Uji
dat
n
vc
D
ds
va
ta
wt
Ui
lai
te
oo
1
aa
vier ter
volkt g<
Dr. O
len dat
1200 jai
HU h<
klngen
01
Bi
I
1
I
l
1
t
c
d
v
ver-
de
Do
zoo
dal
Ooi
me
1
en
Drt
ma
ber
H
hee
late
nee
brei
arm
niet
hij
afk'
Q
Doll
dooi
huie
Ei
lege
dra
■teil
geds
mn
In
twee
•te,
te, V
Men
.JE
fcx.
.V
ting
kond
zichtlging der stad en haar omgeving dan vindt
men 's avonds gelegenheid te over in tal van
goed-lngerichte restaurants en café’s waar
goed-geoutllleerde strijkjes voor muzikale af
wisseling zorgen of in de talrijke cabarets waar
van goede kleln-kunst valt te genieten.
MADRID, 14 Juli (V.D.). De Spaansche mi
nister van justitie, Alvaro Albomoz is in de
nationale vergadering als candidaat der regee
ring gekozen tot voorzitter van het grondwets-
gerechtshof. Daar door deze verkiezing de
functie van minister van Justitie opnieuw moet
worden bezet, acht men het bij dep algemeenen
politleken toestand geenszins uitgesloten, dat
hieruit weer eei^regeeringscrisls zou ontstaan
Freddy Vrijdag zeide tegen zijn ge
dresseerde slangen Creepy en Crawley,
dat zij de boomen zouden bewaken tot
de noten rijp waren.
Robbie en Topsy gingen juist voor
bij. in den vooravond, toen Benjamin
weer den weg naar de kokospalmen
baviaan de
De Turksche regeering heeft besloten met in
gang van 1 Januari 1934 het metrieke maten
stelsel in te voeren.
Reeds gedurende verscheidene jaren is ge
tracht het metrieke stelsel in te voeren in plaats
van de oude maten en gewichten die op het
oogenblik nog in Turkije gebruikt worden.
De regeering heeft thans definitief tot invoe
ring van het stel besloten en de bezwaren van
de kooplieden, die beweren dat deze nieuwigheid
den handel zal desorganlseeren, van de hand
gewezen.
ciiuvss 111M1 nn lllilaliv.
Heeft men den dag doorgebracht ^net de be- E
JMt aou ik ook nooit gedaan hebben, als
Lucinda mfj niet soo heftig aangevallen had.
m ik wist, dat dit niet kon ultbUjven, omdat
Er zjjn nog altijd menschen die aan zwart-
berookte straten en huizen, aan roet en stof
en aan hooge leeljjke fabrieksschoorseeenen
denken wanneer zij over Essen spreken.
Zeer verwonderd zjjn dezulken dan ook als zij
bij een bezoek aan Essen constateeren dat de
stad er heel anders uitziet dan zij zich hadden
voorgesteld.
Zij treffen er mooie parken aan, een lande
lijke omgeving en daarenboven tal van inrich
tingen van vermaak.
Had de natuur Essen reeds omgeven met uit
gestrekte groene bosschen en met het bekoor
lijke Roerdal, de Essenaars zelf hebben in hun
behoefte aan boomen en bloemen voorzien door
den aanleg van keurige plantsoenen en parken
op verscheidene plaatsen der stad.
gekomen. De verpleegster verklaarde den ouden
Barrow goed verzorgd allpen te hebben ge
laten; toen zij terugkwam had hij hevige pijnen
en hij was gestorven zelfs vóór de dokter arri
veerde.
Jane Dtuham, de huishoudster, deelde mede,
door de verpleegster bij den zieke te zijn ge
roepen; hi) had hevige krampen en stierf spoe
dig daarna. Onder de deskundigen-verklarin-
gen was die van den behandelenden geneesheer,
waarin als doodsoorzaak werd aangegeven ver
giftiging door zwavelzuur. Onder het hoofd
kussen van den doode was een fleschje met
dit vergift gevonden. Barrow was electro-tech-
nisch inge ileur en werkte aan allerlei proef
nemingen. waarvoor hij verschillende ander*
vergiften eveneens in zijn woning had. Boven
dien had d<" oude Barrow wel eens in een moe-
delooze bui gezegd, dat hij liever wilde sterven
dan nooit meer te kunnen werken. En zoo
meende het gerecht juist te beslissen, dat Bar
row bjj afwezigheid der verpleegster een flesch-
je zwavelzuur had genomen, zich het vergift
had toege tiend en de gevolgen niet waren uit
gebleven
SJANGHAI. 14 Juli (Reuter). De troepen
van Feng Joe SJang in Noord-China hebben
de Mandsjoekwo-troepen uit Dolonnor ver
dreven en naar Jehol gejaagd. Het optreden van
Feng is tegen de Chlneesche-Japansche over
eenkomsten.
dat hij zich niet wel gevoelde en geen eten
wilde, 's Avonds was hij ernstig ziek en er werd
om een dokter gezonden.
De dokter vertelde niet, dat hjj voor
raadsel stond. Dokters vertellen zoolets nooit,
doch George stelde zelf de diagnose:
„Ik ben vergiftigd,” zei hij. „De huishoudster
,jk zal spoedig
sterven. Maar Ik
wil éérst een
-j—e en gerechtelijk onderzoek was ingesteld na
H den dood van Thomas Barrow. Zijn neef
J getuigde van de ziekte van zijn oom. HU
had longontsteking gehad, en de mededeelihg van
den dokter, dat htf niet meer in staat zou zUn
te werken, had zUn overlijden verhaast. In den
middag was hü gestorven, en de neef,George I
Carne, was. van zUn kantoor geroepen, te laat heeft me terglft gegeven, en ik zal sterven.”
De dokter zat perplex; George kreeg een
hevigen aanval van kramp. Toen hü wat rus
tig werd, stond
de dokter ve iimiuHm
steld van t
doffen glans In
zijn oogen.
opging, maar toen de
slangen zag. die zich om de palmen
hadden gekronkeld, keerde hü terug.
.Arme Benjamin.” zeide Tojoey.
.,HU durft het niet te wagen te klim
men orver de slangen om bü de kokos
noten te komen.”
Maandagavond vervolg).
en luistere1., met de grootste verbazing toe.
„Ik had schulden en dringend geld noodlg.
Mjjn oom weigerde het mU te geven, en dreigde
Tengevolge van den ongunstigen economlschen
toestand staan er op het oogenblik te Nizza
meer dan 13.000 flats leeg.
Desondanks is het niet gemakkelUk 'n woning
voor een redelUken prUs te krUgen, daar de eige
naars hun hulzen liever leeg laten staan dan
ze voor een lageren prUs te verhuren.
Hoezeer de Rlvlère van de crisis te lUden
heeft, blijkt o.a. uit het feit dat in 1924 meer
dan duizend nieuwe hulzen zUn gebouwd en
het vorige Jaai- niet één.
VUftlen bandieten uit MandsjoerUe. die tot-
dusvër het district Woechang onveilig hebben
gemaakt, hebben besloten van beroep te veran
deren en zü hebben een bewak'.ng’ccrps ge
vormd.
In verband met de krachtige pogingen van de
regeering van Mandsjoekwo om het bandieten
wezen uit te roeien, achtten zU het raadzaam
IntUds de bakens te verzetten. Zij zUn echter
tot het besluit gekomen, dat zü door de ge
meenschap moeten worden onderhouden, en
dat de boeren en landeigenaars van het district
Woechang
onderhoud
voorzien.
mU om mtn speelzucht te onterven. Toen gaf
ik hem druiven te eten.”
„Druiven?” herhaalde de dokter.
,4a. In de werkplaats laadde oom alle soor
ten batterijen voor zUn proeven. Ik verzadigde
de druiven met zwavelzuur en ze werden tot
een zwaar vergift. Die druiven gaf ik mijn oom.
Jane Durham vond de ovenge onder de werk
tafel en gaf ze mij in een pudding verwerkt."
De dokter antwoordde niet.
„Om den schijn van zelfmoord te wekken,
verborg ik onder ooms hoofdkussen een fleschje
zwavelzuur. HU stierf vóór het testament ver
anderd te hebben en ik had Jane Durham di
rect na de begrafenis ontslagen....” George
Carne kreet een nieuwe hevigen aanval.
„Ik zal een specialist halen,” zeide dokter.
Maar ondanks de medische hulp stierf George
nog dienzeifden nacht.
Een nieuw gerechtelijk onderzoek volgde en
Jane Durham verklaarde geen druiven uit den
tuin of uit de mand onder de werktafel te heb
ben opgedtend. De rechtbank stelde vast, dat
Jane druiven had gekocht van haar gewonen
leverancier, dat de puddingresten geen vergift
bevatten, doch ook dat het doode lichaam van
George Carne geen enkel spoor van vergift be
vatte „Wat is naar uw meening de doods
oorzaak?” vroeg de president aan den specia
list.
..George Carne stierf door hallucinaties,
oorzaakt door auto-suggestie,” verklaarde
geleerde.
„Gestorven door natuurlijke oorzaken," be
sliste de rechtbank.
.Dat is waarschijnlijk een nieuwe benaming
voor gewetenswroeging,” peinsde Jane Durham
half luid en verliet onbewogen en waardig de
rechtzaal.
Dit keer is het een verjaarfeest
Van bijzonder kwaliteit.
Daar de leeftijd, zonder twijfel.
Door een ieder wordt benijd.
Zeven honderd jaar! Warempel,
’t ls als leeftijd wel groot slem
En een beetje naar de wijze
Van weleer Mathusalem!
Zeven honderd jaar draagt Arnhem
Thans het privilege Stad,
Wijl graaf Otto, in zijn jaren.
Een goed oogje op haar had!
En precies, zooals men 't altijd
Bij gewone menschen ziet.
Ook een stad blijft in die jaren
Eveneens dezelfde niet!
Arnhem óók is blijven groeien!
Vergeleken bij 't begin
Is zij nu wel een matrone
Met een dikke onderkin!
Maar al zijn wij 't bij zoo’n leeftijd
Van de menschen niet gewoon.
Bij een stdd gaat het iets anders:
Jaren maken haar juist schoon!
Want het minst had zij te lijden
Van dien welbekenden tand
En is nu toch een der schoonste
Van de steden in ons land!
En precies als bij een tante,
Wie een hooge leeftijd siert,
Wordt dit zeven honderd jaarfeest
Dan ook grandioos gevierd!
MARTIN BERDEN
Het is jammer dat ik al niet eerder iets derge-
UJks heb gedaan, dan had ik t niet zoo ver
laten komen. In leder geval. Miss Carew, kunt
n er van verzekerd zijn, dat Ik u geen verderen
Jast of reden tot vrooHJk-maken zal bezorgen!”
Hij stond nu weer den anderen kant uit te
kijken naar den regen, en, daar zü nu dus tot
een nog grooter wanhoopsmaatregel moest
overgaan, begon zü te hullen.
ugl heeft u gisterenavond nu ook het een en
ander gehoord, toen u daar achter dat scherm
school. mü dunkt, -.lat kan u toch geen reden
hebben gegeven, om boos te zijn! Ik heb ge
maakt dat u dol op mU was. Hoe zoudt u het
vinden, om nu iemand te trouwen, op wie u
niet dol was?"
„Maar wat deed u gisterenavond toch zoo
hem aan. „Weet Je wel, dat je mü eigenlijk niet
„gevraagd" hebt?”
.Neen, dat is
doen
„Och neen, nü maar niet. Het is overal zoo
nat om ons heen. Morgen kan Je het dan nog
wel doen, als we er gelegenheid toe vinden.
Want, eerlijk gezegd, zou ik mü nu niet graag
dit aanzoek door den neus geboord zien: ik heb
er maar één gehad en dat is toch veel te weinig
voor een erfgename."
,4e meent zeker het aanzoek van Brabazon?”
„Ja, dat deed hl) schrlftelilk aan pape en
drie weken later kwam hjj zelf hooren. wat Ik
er op te antwoorden had. Toen hij tegen mij
sprak, vatte hü mijn hand met een koude hof
felijkheid, of wij een menuet gingen dansen en
Ik boog als een knipmes ten antwoord.”
„Neen, dan heb Ik mü niet zoo dwaas aan
gesteld.”
Ze lachten nu belden en had Lucinda eens
een kijkje genomen onder de ,4ockeypet,” dan
zou ze wel eenlgszlns gechoqueerd zjjn geweest.
„Wat waalt het nog, hè?” zei Patty, toen ze
voor het eerst weer eenlge aandacht schonk
aan de weersgesteldheid.
„Toch neemt de wind al veel in sterkte af.
Heb je t warm genoeg liefste?”
„Miss Carew „bevroor" maar Patty heeft het
zoo „warm als een oventje!”
Na tien minuten werd de reis naar Caphea
ton ondernomen en de Jachthond sprong vóór
het tweetal uit en liet de lucht weergalmen van
zijn vroolük geblaf.
LONDEN.*14 Juli. (V.D.) Het sluiten van een
Imperiaal verdrag tusschen Engeland, de Do
minions en tevens Argentinië inzake eenlge
principieele programpunten van de economische
wereldconferentie wordt door de Daily Mail
mogelijk geacht. MacDonald, Chamberlain en
Thomas zouden in de laatste weken in voort
durend contact hebben gestaan met de ver
tegenwoordigers van de Dominions en wel in
het bijzonder met generaal Smuts en den Cana-
deeschen premier Bennett. Met het oog op den
onzekeren toestand van de conferentie en de
tegenstellingen tusschen de goudlanden en de
niet-goudlanden is men op de gedachte geko
men zoo mogelijk een overeenkomst te sluiten
tusschen de sterllng-landen met inbegrip van
Argentinië. Er zou dan een gemeenschappelijke
verklaring worden afgelegd, die waarschijnlijk
de volgende vijf punten zou omvatten:
1. Samenwerking tusschen de Bank of England
en de Centrale Banken van de staten van het
Rjjk.
2. Practlsche regeling der contingenteerings-
systemen.
3. Een plan voor openbare werken binnen het
Rijk.
4. Vrije kapitaalbeweging zoodat de leenlngen
voor de Industrleele uitbreiding in het Rijk in
Engeland kunnen worden ondergebracht.
5. Een verklaring, dat een terugkeer tot den
gouden standaard hft uiteindelijk doel in de
toekomst is.
(Nadruk verboden)
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiir;
manoeuvreeren als de veel kleinere zeilers van
den vljhnd, die daardoor den Spanjaard een
voudig de gelegenheid ontnamen een doeltref-
fenden strijd aan te binden.
Dit is ook de plaats waar na duizenden jaren
uit den leemachtigen grond toch nog planten
en bloemen te voorschijn kwamen en zelfs in
groote hoeveelheden en In treffende schoonheid.
ZJj bdelrken als het ware de grafheuvels van
duizenden dieren en menschen. de holen van
den oermensch. welke holen in later tijden den
smokkelaars vaak tot toevluchtsoord dienden.
De vondsten van Keith herinneren ons weer
eens aan de vergankelijkheid van al het stöf-
felijke. Eeuwen lang leven en sterven de men
schen en dieren en als we alle geheimen van
den grond en van den zeebodem, van de hooge
bergen en de oerwouden kenden, we zouden mis
schien niet eens de gedachte daaraan kunnen
verdragen. De mlllioenen knekels en skeletten,
de duizenden bouwwerken die over de geheele
aarde nog onbekend of bekend In den grond
verborgen zitten, zij zouden opeengestapeld mis
schien geweldige het geweldige Himalaya-ge
bergte In grootte overtreffen.
Heele steden en landstreken werden ooit door
de oceanen overspoeld. Heele nederzettingen
(denk aan Ur. de stad van Abraham) werden
onder woestijnzand bedolven. Mllliarden dieren
hebben hun gebeente In den grond achterge
laten en mllliarden menschen moesten hun
stoffelijk overschot aan den schoot der aarde
toevertrouwen. Dood en verderf, vergankelijk
heid en onmacht van de stof, ziedaar het eeni-
ge wat overblijft van al de heerlijkheden die
het menschelijk vernuft en de vruchtbare na
tuur tot stand wist te brengen. Alleen de geest
leeft verder, onsterfelijk In de eeuwigheid van
God. Alle stof zal vergaan, maar de Geest zal
blijven leven boven de stof uit en voor den
Geest bestaat er geen Ijstijd, geen oertijd, geen
begin en geen einde....
Het mooie Grugapark werd aangelegd, de I
Botanische Tuin werd vergroot, een heel bij
zondere vogelverzamellng werd bijeengebracht
In het Stadspark en eerst dezer dagen kwam
een interessant water-werk tot stand, dat, of
schoon nog niet geheel gereed, toch reeds een
overweldigenden indruk maakt.
De Engelsche schrijver en ontdekkingsreiziger
dr. Thomas Gann, is te New-Orleans terug
gekeerd ?an een drlemaandschen tocht In Mexi
co en zeide een verlaten streek te hebben ge
vonden, die vroeger door de Maya's dicht be
volkt moet geweest zijn.
Dit gebied was gelegen In Zuidelijk Mexico,
maar de Mexicaansche regeering wilde hem
geen toestemming geven voor het uitgraven van
heuvels, die naar zijn meening edele metalen
bevatten.
IMS-het feit dat er nog muren staan en for
ten, al\s nog in vrij goede conditie, alsmede
ipels, blijkt,'dat het district dicht be
deest moet zjjn.
inn is van meening, dat de overblijfse-
éren uit een periode tusschen 600 en
n voor Christus.
ppt het volgend jaar verdere onderzoe
te doen.
dem een. „zuil” uit den grond doet rijzen ter
hoogte van één millimeter, die in den loop der
eeuwen aangroeit. Het interieur van de grot
vertoont een zekere overeenkomst met een ka
thedraal. niet zoozeer om oen vorm en „den
bouw” dan wel om de stemming die er heerscht.
Het is er stil en vol wijding en even doen de
neerhangende en staande druipsteenen aan een
orgel denken. Het eenlge geluid, dat men waar
neemt is het regelmatig vallen der waterdruppels.
De lantaarn van den gids belicht nu en dan
holen In de zijwanden, waar knoken en tanden
zichtbaar zUn van dieren uit den ijstud. Tien
duizenden skeletten liggen daar In de aarde: van
beren, wolven, tijgers, hyena’s. Vele ervan
werden reeds overgebracht naar het museum
van Torquay, maar een veel grooter aantal bleef
In de beroemde grot, waar de geleerde sir Ar
thur Keith onlangs sensatloneele ontdekkingen
heeft gedaan.
De eigenaar van de grot, de oudste van En
geland, is de heer Powes, die naast den ingang
der grot een tuinhuisje liet bouwen aan den
oever van een meer. En sinds jaar en dag zijn
in dit huisje natuuronderzoekers te gast die
den geheelen dag in de grot zoek brengen, speu
rend naar menschelUke en nog onbekende dier
lijke resten. Reeds vond men verschillende
werktuigen, vuursteenen en overblijfselen van
vuren, die er op wijzen, dat hier menschen
moeten gewoond hebben, maar toch zou de de
finitieve ontdekking pas gedaan worden door
een toevalligen tuinarbeid in de nabijheid van
het tuinhuis. BU het graven stiet Powes op een
hard voorwerp, dat een menschelUke schedel
bleek te zUn. Op het eerste gezicht echter ver
toonde de schedel geen bUzondere kenteekenen.
die recht zouden kunnen geven op de conclusie,
dat men hier te doen had met een overblüfsel
uit zeer oude tijden. Eerst de onderzoekingen
vah Arthur Keith brachten de sensatie, dat de
schedel duizenden jaren moet zUn geweest. Na
moeizamen arbeid laagde Keith er in den sche -
del uit vele kleine deeltjes nauwkeurig te re-
construeeren en kon hij vaststellen dat men een
vrouwenschedel had ontdekt. Ook het verdere
geraamte van de vrouw heeft men uitgegraven
en daarna kon men constateeren, dat de vrouw
bU haar overlijden 24 Jaar moet geweest zUn.
ZU moet behoord hebben tot de stammen der
roofvolkeren, die na den UstUd voor het eerst
naar Engeland kwamen.
Nog andere skeletten werden gevonden: van
mammoets, rhinocerossen en vooral hyena's enz.
en deze vondsten leidden tot de veronderstel
ling. dat dit oord een verzamelplaats moet ge
weest zUn van een bepaald soort hyena’s, ge
streepte dieren, die als zeer roofzuchtig bekend
stonden en die zich voornamelUk onledig hiel
den met het verscheuren van menschen, niet
alleen van het menschelUk vleesch maar ook
van beenderen. Zelfs hebben deze lievelingen
er niet tegenop gezien -an tUd tot tUd hun
eigen zusters en broeders aan te vallen en te
verorberen en wel zoo grondig, dat men alleen
onverteerbare en onbreekbare resten achterliet
in den vorm van tanden en zware beenderen.
De rest werd opgesoupeerd voor zoover ze al
thans niet in de aarde vergaan ls.
De primitieve vuursteenen en de zeer ruwe
wergtuigen als bUlen. messen, hamers en speren
uit steen, knoken, haren enz. zUn het bewUs,
dat hier de oudste nederzetting van Engeland
moet geweest zUn BU mooi weer leefden deze
menschen in de vrUe natuur, zooals de sporen
schUnen aan te toonen. In het slechte jaarge-
tUde trokken zU zich in hun holen terug, waar
sU maandenlang vertoefden.
BU de opgravingen heeft men voortdurend
nieuwe holen en zUgangen ontdekt, die soms
twintig meter onder den grond liggen en de
verzameling curiositeiten loopt reeds In de twin
tigduizend en vertegenwoordigt een enorm uit
gebeeld studiemateriaal voor de geschiedenis
van den oertijd. Vele knekels en schedels van
mensch en dier heeft men tot een geheel we
ten samen te stellen, zoodat reeds talrUke ske
letten in het museum van Torquay bezichtigd
en bestudeerd kunnen worden.
Dat het verbluf In zulk een grot meer voor
den man der wetenschap dan voor een gewoon
mensdh aangenaam is, laat zich denken. De ge
wone mensch wordt na een bezoek prettig ge
troffen. als hU weer bulten komt en den azuur-
blauwen hemel aanschouwt en de natuur, waar
alles spreekt van leven, terwUl het Interieur
van de grot de doodsgedachte honderdvoudig
in gestalte brengt.
De grot ligt In een prachtige streek, in een
bocht van Southdeoon, temidden van prachtige
heuvels. Hier trok destUds Willem de Verove
raar het land in. Hier heeft de trotse he Spaan
sche vloot, de Armada haar enorme zeilen ver
toond, voor zU verwaaid en verstrooid, naar
alle kanten uit elkaar was geslagen, niet zoo
zeer omdat zU door de Engelsche en Holland-
sche schepen zou zUn verslagen, maar omdat zU
wegens hun grootte niet zoo handig konden
bekentenis doen. Ik doodde mUn oom, en *U
doodt mU nu uit wraak. U zult haar aanlda-
gen!”
De dokter zag, dat.hU in vollen ernst sprak
Op een dag zag de zeeman weer
den baviaan uit den boom komen met
„O, wilt u wel gelooven. ik zou den grond
kunnen kussen, dien zü betreden heeft!”
In haar verrassing liet Mrs. Yull haar vin
gerhoed vallen. HU lachte, raapte dien op en
legde haar de hand op den schouder.
,KUk eens hier, Mrs. Yul, u ls hier nog niet
lang, maar ik heb toch een gevoel, of wU al
goede vrienden zUn. U beeft haar gezien en
weet, wat een engelachtig wezen zü is. Nu,
het zal niet lang meer duren, of ik zal haar
hier brengen als mün vrouwtje.”
,4a, net ls een allerliefst persoontje, sir.
Maar nu u mü toch poo in uw vertrouwen hebt
genomen, mag Ik u dan ook mischien vragen,
of haar ouders er al van afweten?”
„Neen, dat kan ook moeilük. omdat de zaak
gisteren eerst tusschen ons beiden haar beslag
gekregen heeft. Maar déArom ga ik nu Juist
naar Capheaton. ziet u: om met Sir George te
spreken. Dien heeft u toch ook gezien?.... O.
Juist op den dag, dat u vergeten had. het mü
te zeggen, dat hU er geweest was. Nu. een aller
aardigste oude heer, vond u niet?”
„Ja, sir.”
„HU zal mü niet afwüzen. omdat ik zoo arm
ben. Dat geloof Ik nooit. Maar wenscht u mü
maar het beste. Mrs. Yull, en gaat u zelve ook
een wandelingetje over de helde maken!”
„Dat u gelukkig moge zün. sir!” riep zü
haast werktuiglük en deed Garth uitgeleide tot
aan de halldeur, waar zijn paard stond te wach
ten en hü dus ülings opsteeg.
(Wordt vervolgd).
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii 700 JAAR
ze zoo verbazend op u gesteld ls. Het verwon
dert mü nog, dat de kleine majoor niet ja-
loersch is....!” Dit zeggende, lachte zü al
weer luid. „Ik heb ook geen woord gezegd, dat'
niet waar was. Ik heb gemaakt, dat u dol was
op mU - En als u soms over Iemand anders
dénkt, of voor Iemand anders voélt, dan zou Ik
wel eens willen weten, wie dit is. Als u ooit
hebt gedacht aan dat nare geld van oom Batch-
ford, dan moet u zich schamen. want u moest
aan niemand en niets anders denken, dan aan
mü! En wat betreft uw half-waanzinnig wor
den, als Ik Iemand anders trouwde. nu dat
zou óók waar zün. Summum summarum: hebt
u nog geen woord tegen te spreken en toch was
u soo heftig In toorn ontstoken."
HU bief haar gezichtje naar zich op en keek
haar recht In de oogen.
„Hoor eens hier. Patty, om alles zóó te zeg
gen, als JU dat daar zooeven deed. Is weer Iets
voor Jóu. Jou lief, edelmoedig ding, en Ik
dank Je er voor, uit den grond van mUn hart!
Maar dit neemt toch niet weg, dat Ik het feit,
dat Je zoo rük bent, niet zoo makkeluk van mü
afzetten kan. Ik wenschte, dat dit niet zoo was,
behalve dan voor Jezelve. En besef Je ook
wel ten volle, liefste, hoe arm Ik ben?”
„In leder geval dien Ik dit wel te beseffen,
want tot mün schande herinner ik mü nog, dat
ik het zelf tegen Je gezegd heb. Wat was Ik
boos! Toen ik later op mün kamer kwam, had
Ik mü wel de haren uit het hoofd willen trek
ken! Maar praat nu niet meer van het geld.
Garth!” vleide zü en drukte zich dichter tegen
„Hoor eens, Mrs. Yull. kunt u ook even dien
knoop aan 'mün mouw naaien? HU hangt er
aan een draadje t>ü.”
Het ontbüt op Ryecroit was al afgeloopen en
Mrs. Yull was bezig met een stapel nieuw lin
nengoed
.Ja natuurlUk sir, wil ik dat voor u doen.
Maar is u niet wat laat vanochtend?”
„Om naar de fabriek te gaan, meent u? Ja,
maar daar ga ik ook niet heen: ik ga naar Ca
pheaton.”
„O, zoudt u dan ook misschien Iets willen
meenemen, dat de dames hier Zaterdag heb
ben laten liggen? Ik geloof, dat het van Miss
Carew ls.”
„Goed.-geef maar mee. Wat ls 't?"
„Een züden doekje, dat Miss Carew om den
hals droeg, toen zü kwam. Maar ze heeft er ze
ker in het geheel niet meer aan gedacht en pas,
toen zü weg was, merkte ik, dat ze het had la
ten liggen.”
Miss Yull haalde het geel-züden doekje uit
een lade van de tafel te voorschUn en hü had
het al aan de lippen gedrukt, eer hü er zich re
kenschap van gaf.
BU wüze van verontschuldiging, zei hü toen
tot de huishoudster;
Correspondente voor UTRECHT: Mejuffr. NELLY RUYS, Boothstraat 19
De Bond van Ukrainlsche letterkundigen en
Journalisten in het buitenland, die zün zetel
heeft in Praag, heeft thans een oproep gedaan
tot de beschaafde wereld, w-aarin hij de aan
dacht vestigt op den geweldigen hongersnood
die er in de Sovjet Ukraine heerscht: de econo
mische politiek der Communisten heeft de
Ukraine, dat voor den oorlog de graanschuur
van Europa was en ieder Jaar meer dan
25.500.000 ton landbouwproducten opbracht van
alle levensmiddelen beroöfd. Op het oogenblik
zün tal van dorpen in de Ukraine door de voor
malige bewoners verlaten, duizenden sterven
lederen dag den hongerdood De bevolking
tracht haar honger te stillen met allerlei wor
telen. kruiden en boomschors. Honden en kat
ten zün reeds lang afgeslacht. Er worden ver
schillende gevallen gerapporteerd dat menschen-
vleesch werd gegeten.
Deze oproep richt zich tot de hulpvaardigheid
der wereld om de bevolking van Ukraine, slacht
offers van het Russische Bolsjewisme, voor den
hongerdood te redden. De Bond dringt er ver
der op aan dat er een Internationale Commis
sie van onderzoek zal worden ingesteld die zich
op de hoogte zal komen stellen van de huidige
situatie in de Sovjet-Ukraine.
Het was een lange wandeling, wdnderlg, voch
tig en onder alle andere omstandigheden zeker
allerminst aangenaam; maar voor Patty en
Grth was het een zaligheid en ze voelden zich
echt teleurgesteld, toen ze Capheaton nage
noeg bereikt hadden.
Wel degelük goed verborgen in de schaduw
van een laantje kuste hü haar ten afscheid,
want Patty wilde, dat haar moeder nog in on
wetendheid zou blüven, tot hü dien volgenden
dag met haar vader zou hebben gesproken. Dus
gingen ze nu tot aan de hall, waar Lady Ca
rew, Charley en Miss Gunn büeen waren in
angstige spanning voor Patty's behouden terug
komst. En hier reikte „het verdoolde schaap"
Mr. Rutland de hand en bedankte hem offi
cieel voor het thuisbrengen, wasma ze. met be
hulp van haar gouvernante, haar natte kleeren
ging afleggen.
Maar toen zü een oogenblik later in een mak
keluk, laag stoeltje bü het vuur zat. en Lucinda
naast haar neerknielde, om de veters van haar
schoenen los te maken, boog zü zich ineens
voorover, drukte het nUvere persoontje een kus
op het voorhoofd en vroeg vleiend:
„Zeg, Luce, Je bent toch niet boos meer op
mü voor gisterenavond?”
„Hoe minder wü er van spreken, hoe beter,
kind!”
,Nu goed, dan zal ik er van fluisteren.”
En de daad bU het woord voegend, zei Patty,
heel zachtjes, Lucinda iets in het oor. dat die
verrast oprees.
JMaar, kind, meen je dat in ernst?"
Jane Durham ging niet naar de begrafenis.
ZIJ was eer. vrouw van middelbaren leeftüd. die
onbewogen door het leven ging; een zwüg-
zame. afge! rokken natuur, welke geen ontroe
ring kende en zich ook in geen ander opzicht
uitte. ZU was een leeftüd lang bü de familie
geweest, diende reeds jaren den ouden Barrow
als huishoudster, en kende slechts plicht en
zwügzaamheid. George Carne was wel naar de
begrafenis. Jane was alleen thuis en moest
voor het eten zorgen.
Ze ging naar de werkplaats om wat hout te
zoeken voor haar keukenfornuis. TerwUl ze
onder de werktafel tegen den muur zocht en
gereedschap verschoof, ontdekte ze plotseling
een mandje met enkele trpssen druiven.
De meeste waren wat aangestoken, maar
Jane verzamelde de besie en nam ze mee naar
de keuken. Ze waschte de druiven af en schikte
ze in een schaal. Dan ging ze verder met haar
werk, doch telkens hield ze op en bleef peinzend
naar de druiven zien.
Toen George Carne weer thuis en op zün
kamer bezig was. ging Jane naar boven en
bracht hem thee. HU sprak haar aan en zeide,
dat hü van plan was binnenkort op reis te
gaan, en v-oeg of een opzegging van haar dienst
over zes maapden haar zou schikken.
„Ik had gedacht".... zeide Jane langzaam
en bedaclPzaam. doch George onderbrak haar:
,4e had g'dacht. dat oom Je in zUn testament
wat geld zo-j hebben nagelaten, t Spüt me. hü
Het Je niets na; ik zal mün best doen een be
trekking voor Je te vinden."
„Ik had gedacht.” begon Jane onbewogen
opnieuw, „dat Ikzelf beter den dienst kon op
zeggen. Ik ga aan het einde dezer week.”
ZU ging terug naar de keuken, en weer
staarde zij naar de druiven in de schaal.
Jane diende het eten op, en zag George
Came niet voor den volgenden dag na het
eten. Hü belde haar, maar Jane had geen
haast, kalm en waardig ging zü naar de eet
kamer.
Nauwelüks was zü binnengegaan of George
sprong op en wees op een schaal i
„Hoe kom Je erbü me vandaag weer druiven
te geven?” riep hü uit.
„Omdat ik weet, dat u van druiven houdt.
Ik heb deze van den wingerd uit den tuin bü
de werkplaats," deelde Jane kalm mede.
„Ik houd niet van druiven, en die in den tuin
laat Je met rust,” snauwde George.
„U houd’ wél van druiven, vroeger als kind
al," hield Jane vol, „en zoolang ik hier in huls
dien, ben ik nooit afgesnauwd. Ik had de drui
ven in de keuken en...."
„Heb Je ervan gegeten?” vroeg hü.
„Neen, ik bewaarde ze voor u." Iets in haar
toon deed hem snel opzien.
„Gisteren at u ook geen druiven uit de
schaal,gtr.g Jane verder, ,jnaar van de pud
ding met druivensap heeft u toch wél een
goede portie gegeten."
„Gisteren?" riep George.
,4a, gisteren. Uw oom hield trouwens ook van
druiven, dat weet u. U hebt zelf nog van de
struiken bü de werkplaats een paar trossen ge
plukt voor hem. zag ik."
George 1‘ep de kamer uit. Jane ging naar de
keuken terug en werkte onbewogen verder
Toen ze den volgenden morgen thee bracht
op de kan-er van George Carne, vernam ze.
«Jider de vele druipsteengrotten, die
toeristen gaarne bezoeken, zün die van
Torquay in Engeland ongetwüfeld de
meest beroemde. Sinds eeuwen vallen daar de
druppels met een groote regelmatigheid, die in
ongeveer honderd Jaar op den leemachtigen bo-
r 4
J f f I -f op dit blad rijn ingevolge de vemekerlngevoorwearden tegen bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f 7EA bü een ongeval met f fJCfï bü verlies van een hand f 9C verlies van een f Cfi bü een breuk ven f Aft bü verlies van "n
UDORtlB ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen T verlies van belde aruien, belde beenen of belde oogen J doodelüken afloop Teen voet of een oog/ duim of wyavlnger OU- been of arm trtZe” anderen vinger
