De K.R.O. vloot
voer uit
I
I 1
vttAaal cati den da^
I
Het Geheim
van
Sir Carew
'E
WATERREUNIE OP HET
BRASEMERMEER
I
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
eh
Als U toch schoenen
oopt,
dan ROBINSON
vraa
Alle abonné’s
I
I
fc,
MAANDAG 17 JULI
Bedrijfsraden
omroep
Motto: win er één bij!
RT
Een oud gebruik
ST
Het vertrek
ZN
Nationaliteiten in de
HET SPHINX-CONFLICT
Sovjet-Unie
Thermometer voor
visschers
Staatsexamen voor onderwijzer
7
Kippen- en eendenhouderij
Stuurlieden-examen
steen-
sprint
aarty
nnen.
e. Oe
sec.
netst,
rijd®
I
1
Bemiddelingsvoorstel ook door
directie verworpen
Prachtig geslaagde dag waarop
geestdriftig propaganda ge-
voerd werd voor onzen
Middenstand dringt aan op spoed
Op de plassen
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
\De goede
Mr. Randley i
i
iiiiiiiuiHiiimiiii
Naar zee! naar zee! naar zee!
en het.
Of wie ook graag wat droomen wil.
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
taa
it. E.
naf
De weg terug
tusschen de gezamenlijke katholieke werkgevers-
„Wat gebeurt er met de krokodillen?"
terug
vroeg Robbie.
JDe aardmannetjes zyn bezig ze ge
reed te maken voor een zeilwedstrijd,”
iel Freddy Vrijdag.
.Maar hoe kunnen ze een zeilwed-
begreep.
klaarde de zeeman.
Toen de aardmannetjes hun zeilen
hadden vastgezet, dwongen zij de kro
kodillen In het water te gaan en het
voorop en in de hoogte.
„Dat is de meest zonderlinge aell-
Morgenavond vervolg)
(United Press)
Ingezonden MededeeUng
Ml
En
(Wordt vervolgd).
j
men-
tP*.
strjjd met krokodillen houden," vroeg
Topey, op haar beurt, die er niets van
wedstrijd, welken ik ooit heb gezien,"
verklaarde Topsy.
duurde niet lang of de wind stak op en
vulde de zeilen.
„Dat zullen jullie wel spoedig zien,
als ze met het zeil gereed zijn.” ver-
Namens den minister van Economische Zaken
maakt de regeeringscommlssarls voor de uit
voering van de Garantieregeling 1933 ten be
hoeve van de kippen- en eendenhouderij bekend,
dat besloten is de verliezen voor den pluimvee
houder op de kleinere kippeneieren tot een ge
wicht van ten hoogste 55 K.G. per 1000 stuks,
voor de week van 17 tot en met 22 Juli -as
gedeeltelijk over te nemen, ten bedrage van 40
cents per 100 stuks uitgevoerde kleinere eieren.
1415 Juli. Den Haag. Geslaagd mej. M. J.
Ommertng te Den Haag en de heeren J. W.
Don te Waatedorp bjj den Haag en G. M van
Leeuwen te Scheveningen.
15 Juli. Geslaagd voor 3en stuurman J. H.
Duit en J. P. G. van den Boogert.
Die kan niet l 2Z
Naar zee! naar zee! naar zee!
Psft.
löUer,
het
zen-
nsen.
Mreh,
1. In
en t
«ne, 1
‘cobbe.
10. Le
th*m-
ni sfc
sec. L
l*n. ji
nbaud,
»ec.
Igt: L
320
mr it
nta. 7
:m, toen
je'voor
a
vws «rukt
re» raait
WRIGLEY
De dieren begonnen toen langzaam
in beweging te komen met den staart
Langs de Ringvaart en den Kagermeer werd
tenslotte naar Lelden teruggekeerd, en hoe
langer de tocht duurde des te grooter werd de
geestdrift. Toen vernomen werd dat pastoor
Perquln Zaterdag zijn zeven-en-zestigsten ver
jaardag gevierd had, besloot men onder grooten
bijval het volgend telegram aan hem te zen
den:
De spreekkoren en het gezang bleven daveren
over het water, zocdat zelfs de kapitein van
het Vlaggeschlp op een gegeven moment over
de spaken van zijn stuurrad riep: Win er een
bjj voor den KRO.! Onder het zingen van
het K R O.-strijdlied keerden de deelnemers In
de sleutelstad terug.
Het bondsbestuur, van wlen vooral de heer
Esser bergen van werk verzette, mag terugzien
op een succesrijken dag. waarvan het initiatief
te danken was aan den gevierden en Ideallstl-
schen pater de Oreeve, die later, aan ëen intiem
diner op „De Burcht”, ook alS tafelredenaar
uitblonk.
Ten bate van den eendenhouder Is voor een-
deneleren het over te nemen gedeelte in het
anderen vorm contact tot stand te brengen verlies in bovengenoemd tijdvak vastgesteld op
1 30 cents per 100 stuks uitgevoerde eendeneieren.
Gelegen in het zand.
Of wie eens frisch wü baden
In golfjes, gou op snee,
..2.J beter doen dan gaan
Aan H. M Koningin Wilhelmina
Meer dan 4000 K.R O -leden, die tesamen
een glorieuze K.R.O.-vloot bemand hebben,
brengen Uwe Majesteit een groet vanaf de
schoone Hollandsche meren.
te t
vroeg.
„Juist, uit
lesen kan. dan zult u
ichten.”
agen beantwoorden, sir?"
Helend „Zegt Sir George
:h zoo gedacht hebben. u
moet mjj niet kwalijk nemen. maar dat hjj
og iets te vragen had. dan per-
ekomen zou zijn.”
pkam had een notitieboekje te
laid en zat kalm een potlood te
hij haar in herinnering bracht:
toch wel, dat Sir George, in re
lets gewaagds deed, met u hjpr te
•ken. Ik verzeker u. dat Lady Ca-
door opname van de bepaling uithoofde waarvan f
bjj of krachtens een uit te vaardigen wet aan
de bedrijfsraden een verordenende bevoegdheid
kan worden toegekend.
Besproken werden voorts de maatregelen,
welke getroffen zouden kunnen worden om de
spoedige instelling van diverse wetteljjke be
drijfsraden zooveel mogelijk te bevorderen.
In overweging werd gegeven over dit punt
zeer binnenkort in lederen bedrljfsraad nader
van gedachten te wisselen. Daarna zou de
katholieke patroons-, reap, de katholieke werk
nemersbond. deze aangelegenheid In eigen kring
kunnen bespreken, waarna In overleg getreden
zou kunnen worden met de patroons-, resp. de
werknemersorganisaties van andere richting, om
daarna, zoo mogelijk gezamenlijk, tot den minis
ter het verzoek te richten tot instelling van een
desbetreffenden bedrljfsraad over te gaan.
Van gedachten werd gewisseld over de ge
volgen, die de instelling van een wettelljken
bedrljfsraad kan en moet hebben voor den be
trokken katholieken bedrljfsraad. De vergade
ring was van oordeel, dat zoodra in een of an
deren tak van bedrijf een wettelijke bedrljfsraad
zal zijn tot stand gekomen, de katholieke be
drljfsraad als zoodanig aanstonds ontbonden
behoort te worden, daar het ongewenscht en
overbodig werd geacht, dat naast den wette-
HJken bedrljfsraad nog een katholieke raad zou
blijven voortbestaan.
Er werd echter voor gepleit In den een of
Bij die gelegenheid was hij by zlchzelven al
tot de gevolgtrekking gekomen: „Een eenvou
dige vrouw, heel weinig argwanend, dus zeker
makkelijk te bepraten!”
Hij trad wat dichter op haar toe en vroeg:
„Is u alleen?”
„Alleen, sir?" herhaalde Mrs. Yull verbaasd.
„Ja. want mocht dit het geval zijn, dan heb
ik u wat te zeggen. of liever een boodschap
aan u over te brengen.”
„Ben boodschap, air?”
,_ja, kijk maar niet zoo ontsteld. Het komt u
misschien vreemd voor, dat Sir George mij die
sou toevertrouwen."
„U komt toch niet uit naam van Sir George,
wel?” Mrs. YulL trilde, terwijl zij dit
De jongste volkstelling heeft aangetoond, dat
de Sovjet-Unle bewoond is door 190 verschillen
de nationaliteiten, waaronder zich ook bevonden
die nauwelijks 1000 en ook die nauwelijks 100
leden tellen, zooals de Gagausen, waarvan er In
de 3ovjet-Unle slechts 884 leven.
Van de Wod. nationaliteit zyn er slechts 706,
van de Sajaten 229, van de zwarte Tartaren 12
en van de Batzbi 7.
Ook de nationaliteit der Buduchen treft men
aan, welker eenige vertegenwoordiger in de
Sovjet-Unie leven
Ruim 52 procent van de bevolking Is Russisch.
Daarna komen de Ukrainers met 22 procent, de
Wlt-Russen met 1.7 procent (ongeveer 2'4 mll-
lloen).
Verder zijn er Tartaren. Armeniërs, Kozakken.
GeOrgiérs, enz. r
In het uiterste Noorden leven 15.462 Samoje-
den. 1630 Ostjak-Samojeden, 240.000 Jekoeten en
38.000 Tungusen.
In de Sovjet-Unie woont ook een betrekkelijk
groot aantal Hollanders, n.l. 1500.
De dultschers hebben een groot contingent van
1)4 millloen. Verder zijn er vele Zweden. Ita
lianen, Franse hen. Albwnlërs en eenige Indiërs.
Wie houdt van vergezichten.
Van scheepjes en van strand,
Nadat in de broelend-warme, stampvolle trein
de gesprekken over den regen, die by vlagen
neerstort over water en land, een vlugge ken
nismaking van de aanmonst^pende bemanning
der K-R.O.-vloot hebben bevorderd, en bij een
kleine ruzie over het juiste aantal deelnemers
en het aantal booten het gemiddelde der ver
schillende opgaven werd aanvaard, begonnen
de monden los te komen met een heel reper
toire aan moppenmaar dan zUn we al uit
gestapt. en loopen we reeds In de Breestraat
te Lelden achter een wiegend dak van para-
piuies. Nog voor we den zomer diep gekend
hebben, wervelt het najaar over de sleutelstad
in slierten afgevallen blaren, die de grachten
bevuilen en heimwee brengen. Maar toch
schalt er vreugde in alle straten, waar de jeugd
een lied heeft Ingezet, dat overgenomen door
de Leldenaren voortgedragen wordt tot aan
den ingang van den Burcht. Daar moeten we
een half uur op elkaar gedrongen wachten, tot
dat de „schepelingen", die de H. MIs, welke
door pater H. de Oreeve 8. J. werd opgedragen,
hebben bygewoond, zich alvast naar de booten
begeven. Als we vervolgens met de honderden
uit de verschillende steden van Noord- en
Zuid-Holland, Utrecht en Brabant tusschen
de steenen dieren van de Burchttrap over den
drassigen grond naar de hooggelegen resten
van de Bureht loopen, waarbinnen pater Lector
J. Dito O. P. het H. Misoffer gaat opdragen,
breekt de zon over de bloemen van het altaar,
en vlamt een spel van licht en schaduw over
de' biddende schare. En hier vragen we dan
Gods zegen voor het welslagen van dezen dag.
die de K R O. in het bisdom Haarlem nog meer
succes zal bezorgen, dan hem door zijn pro
gramma’s reeds algemeen deelachtig werd.
Het is nu volop zomer,
Het bovenhuis is heet,
De achterkamer muf en duf,
De stadslucht ruikt naar zweet.
Ons hartje dat zoo Hollandsch voelt.
Spreekt nu een woordje mee:
Verlaat de stad! kom, trek er uit!
Naar zee! naar zee! naar zee!
ep no
UL
We houden van het water,
Wij houden van de zee!
Ons hartje, dat zoo Hollandsch voelt,
Spreekt hier een woordje mee!
En hebben wij vacantie.
Dan zijn wij eerst tevree.
Wanneer wij trekken, vrij en biy
Naar zee! naar zee! naar zes!
«ad achter ons liggen, duiken uit het aonne-
‘and toch weer de menschen op, die door hun
hartelijk groeten bewijzen vrienden te zyn van
den KR.O.: de boeren met hun kinderen, hun
dieren en hunhooivorken, de meisjes en
jongens van Huize Voordorp, een beetje
schuchter voor dit ongewone schouwspel de
hengelsport-vereeniglng „De Vrouwenplaag”, die
op de ronde jongens van de vloot een glaasje
klare drinken, en onder Hazerswoude de non
netjes met vriéndelijk wulven. Het zyn prach
tige tafereeltjes óm te fotografeeren. en onop-
houdeiyk klinkt dan ook het gekuip der len
zen. Het Vlaggeschlp te inmiddels teruggevaren
langs de zestien andere schepen, waarop nu
het K.R.O.-strydlied wordt aangeheven. De be
manning van deze boot vormt de jury, die
heeft uit te maken, op welk schip het schoonst
--1hardst gezongen wordt
Tegen twaalf uur komen de vierduizend, die
Lelden uit zyn Zondagsche verveling wakker
riepen, op het Utrechtsche Jaagpad, waar de-
zeventien gepavoteeerde booten van de K.R.O.-
vloot liggen, met hol geluid van roepende
schoorsteenen en zingenae draaiorgels. Wan
neer dan alle bellen gaan luiden en half Lelden
naar de wallen te gestroomd om ons uit te
wulven, gooit het Vlaggeschlp de trossen las
ten teeken van de afvaart. En nimmer zella
niet op den dag van haring en van brood
zullen de Leldenaren zooveel geestdriftige men-
schen uitgeleide gedaan hebben, die hun Zon
dag gegeven hadden voor een waterfeest van
propaganda, die regen verwachtten, en aan
wien zon ten deel viel. Want als een storm
steken allerwegen de liederen op: van de
„Tosca" en de „Loblth", van de „Pauline” en
de „Antoinette" en van de dertien anderen, van
den kant beantwoord door populaire melo
dieën. en geestdriftig geroep.
Achter elkaar varen de booten den Ouden
Rijn op onder een diep-blauwen hemel, waar
in wolkgevaarten een Indrukwekkende geschie
denis schijnen te schrijven. Op het Vlagge
schlp zyn de organisatoren van dezen tocht,
het bestuur van den Katholieken Radiobond m
het bisdom Haarlem, de heeren G. W. 8. Jan
sen, voorzitter, F. G. van Esser, secretaris.
Valk, penningmeester, en pater H. de Greeve
8. J„ geesteiyk adviseur, met pater lector J.
Dito OP, den afgevaardigde van den K.R.O.,
reeds voorbereidselen aan *t treffen voor den
■mgwedstryd, welke zoo dadeiyk zal worden ge
houden. Ook wanneer de laatste huizen der
By de jaarlijksche groote processie met het
H. Sacrament, die In Brindisi gehouden wordt,
heeft men ook dit jaar weer een oud gebruik
gehandhaafd. Volgens deze oude traditie moet
de Aartsbisschop der stad den Monstrans met
het Allerheiligste dragen, terwijl hy op een
schimmel -door de straten rijdt. Ook als de
processie den Dom binnentrekt, biyft de Bls-
schop te paard zitten en de schimmel betreedt
ook het eerbiedwaardige kerkgebouw.
Dit zeer eigenaardige gebruik dateert uit het
jaar 1252. toen de H. Lodewyk van Frankrijk
een bezoek bracht aan de stad HWlndtel. Bij
zyn terugkeer uit de gevangenschapM-an Sultan
Saladyn bewaarde de vrome koning ook het
Allerheiligste aan boord. Door een zwaren storm
werd het schip op de kust van Brindisi gewor
pen en de koning Het toen aan den Aartsbis
schop vragen om het Allerheiligste In plech
tige processie van boord te laten halen. De bte-
schop van de stad was echter destyds zoo oud.
dat hy den 5 KM. langen weg van de haven
naar zyn paleis niet meer te voet kon afleggen.
Daarom besteeg hy zyn schimmel en gevolgd
door de geesteiykheM en de geloovlgen der stad
reed de Blsschop naar het schip van den ko
ning en droeg de Remonstrans naar de stad
terug: de koning volgde met ontblooten hoofde
den stoet nadat hy den Aartsbisschop by het
te paard stygen behulpzaam was geweest, door
den stygbeugel vast te houden. Ter gedach
tenis aan deze gebeurtenis heeft ook dit jaar
Mgr. Valeri, Aartsbisschop van Brindisi, ge
zeten op zyn schimmel, omringd door de ker
kelijke en kurgeriyke autoriteiten der staddeaen
plechtige ommegang gehouden.
Aan Z. H Exc. Mgr. J. D. J. Aengenent
Meer dan vierduizend KR.O.-leden, by-
een op een K.R.O.-vloot, varend over de
meren, brengen Uwe Hoogwaardige Excel
lentie hun eerbiedigen groet onder
motto: De zender dienstbaar aan de
ding. t
naam van Sir George Carew.
Kunt u my een paar minuten te woord staan?
misschien mag ik binnenkomen? We
kunnen toch zoo moeliyk hier buiten praten!"
Zwijgend ging Mrs. Yull hem vóór naar haar
eigen kamer. Zy stond dicht by de tafel met
een bleek, bezorgd gelaat. Antony Wyckam
sloot de zware deur achter zich.
J>e muren hebben wel eens ooren." zei hy
met een glimlach „en ik zou my het vertrou
wen van Sir George al heel slecht waardig
maken, als Ik nu niet zorgde, dat dit onderhoud
niet afgelulsterd wordt. De zaak te zóó. Mrs.
vuil dat, toen u en Sir George elkaar onlangs
na zoovele jaren, en voor u zoo geheel onver
wacht, ontmoette, er enkele vragen waren, die
hy u had willen doen, maar die hy. op stuk van
zaken, achterwege gelaten heeft. Vandaar myn
W MWUC MC— S
dryfsraden toegejuichte, aanvulling, welke het f
wetsontwerp in de Tweede Kamer onderging.
Illlllll
opdracht Als u nu zoo vriendeiyk wilt zyn. die
vragen in plaats van aan hëm. aan my te be
antwoorden en my dle 'antwoorden te laten op-
schryven, zoodat hy
hem ten zeerste vei
„Moet ik die
vroeg Mrs. Yull
dat?.Ik sou
seggen: hoe hy wel verpUcht was, my zyn ver
trouwen te schenken.”
Wyckam schoof een stoel aan tafel en ging
zitten met het potlood in de hand. „Mag Ik
u nu vragen doen, of zal Ik naar Capheaton
teruggaan en Sir George zeggen, dat u aan
niemand anders beantwoorden wilt dan aan
hem persoonlyk?"
„O. neen, sir, neen! Als Sir George u zendt
met die boodschap en u weet er toch van. dan
wil ik ze wel beantwoorden!"
UIIUIIIIIMIIIIIIIIIII NAAR ZEE
Geheel in gedachten verdiept, bleef zy hem
•enigen tyd staan nakyken en zóó verstrooid
Vas zy zelfs, dat ze verschrikt opkeek, toen ze
Vlak by zich hoorde zeggen:
„Goeden morgen. Mrs. Yull!"
„O!” Ze had niemand het erf zien opko
men en was bygevolg ontsteld van die stem.
Vandaar dat zy er weifelend aan toevoegde:
„Goeden morgen, sir."
„Ik vrees, dat Ik u verschrikt heb. Neem my
dan niet kwaïyk, dat was toch mUn bedoeling
“let! u herinnert zich my. naar ik zie?”
Maar weinigen, die Antony Wyckam ééns ge
kten hadden, zouden hem ooit vergeten, zóó op
vallend teer en knap was hy voor een man.
*Ia, sir, ik herken u."
„Dat is meer, dan ik al durfde hopen, nadat
my maar die enkele minuten had gezien,
toen ik juist te la»? kwam, om Sir George de
boodschap over te brengen, die Lady Carew my
voor hem gegeven had."
Dezer dagen publiceerden wy het adres door
den R.K. Algemeenen Mlddenstandsbedryfs-
raad, ingevolge besluit der algemeene vergade
ring, aan den minister van Sociale Zaken ver
zonden. in welk adres er by den minister op
aangedrongen werd met de uitvoering der Be-
dryfsradenwet grooten spoed te betrachten.
Omtrent die te Utrecht gehouden vergadering
van den RK. Alg. Middenstandsbedryfsraad
wordt ons nader nog het volgende medegedeeld:
Vertegenwoordigd waren de bedrijfsraden voor
de meubelindustrie, den manufacturenhandel,
het schildersbedrijf, het slagers-, burgersmeden-,
loodgieters- en electrotechntech bedrijf.
In zyn openingswoord, memoreerde de voor
zitter, dr. J. van Beurden, het belangrijke feit,
hetwelk zich sinds de laatste algemeene ver
gadering voltrok, nJ. de afkondiging In het
Staatsblad van de Bedrijfsradenwet-Verschuur.
De kathoUeke bedrijfsraden, die steeds voor een
wetteiyke regeling der bedrijfsorganisatie ge-
yverd hebben, mogen In de totstandkoming van
deze wet een aanvankeiyke bekroning van hun
steeds volgehouden actie zien. Deze BedriJfs-
ra den wet Is een eerste stap op den weg naar
een andere, meer chrlstelUke maatschappy-orde
ning. Niet onmogeiyk Is Intusschen, dat die weg
In sneller tempo geloopen zal worden dan voor
heen wel mogeiyk werd geacht. Gememoreerd
werd de belangrijke en door de kathoUeke be
ate hy my n
soonlyk hier g(
Antony Wy<
voorschijn gebi
slijpen, ten
„U begri
keren zin.
komen. op?t
rew nieuwsgierig was en hem meer dan eens
ondervroeg naar de reden van zyn bezoek op
Ryecroft Als hy nu zoo gauw weer hierheen
ging, zou dit zeer onvoorzichtig wezen. Kom.
Sir George te een goed vriend voor u geweest
cn ik hoef u er toch waariyk niet aan te her
inneren. hoe zeer hy belang stelt In al wat zyn
dochter betreft.”
„Neen neen! Maar. air.... ik wist waariyk
niet, dat of wie dan ook. er een woord
tan afwist.”
De gouverneur glimlachte.
Sir George was laatst geagiteerd, vandaar
dat hy natuurlyk niet over mu gesproken
heeft. Zoo straks, ate u er tenminste op gesteld
is het te hooren. wil ik u wel vertellen, hoe en
wanneer hy er toe kwam, my met zyn vertrou
wen te vereerea. Misschien kon ik ook beter
Wanneer het ’s zomers heet is
Dan zit je in de stad
Te puffen en je transpireert
En moppert maar zoo wat.
Maar Zondags is dat anders
En werkt het weertje mee,
Dan trekken wij met bus of fiets
Meer dan 4000 K.R.O.-vrienden.
komend van het groote K.R.O.-waterfeest,
wenschen u ter gelegenheid van uw ver
jaardag nog vele jaren van beste gezond
heid. Leve de K R O.
(Get. bondsvoorzitter Jansen)
Inmiddels varen we al op de Helmanwete-
ring en brengt de wind de koelte van het Bra-
semermeer. Pater de Greeve heeft jong en oud
tot het vormen van een spreekkoor opgeroe
pen en weldra gaat het nu van boot tot boot,
en van de booten naar de wallen: „Win er één
by voor den K.R.O.!" Op het meer, waar de
schepen zich In keurige slagorde opstellen,
gaat de roomsche omroep van mond tot mond,
vonkt er een levendig contact tusschen de
groote vloot en de haar escorteerende zeil- en
motorbootjes, wordt uit aUe pierementen vreug
de gedraald, en vormt het geheel één kleurryk
feest van vlaggen, wimpels, water en opge
togen gezichten. In de verte verschynt dan het
schip der techniek, op het bovendek waarvan
de heer Paul de Waart voor de microfoon aan
luisterend Nederland de glorieuze aankomst
van de KJR.O.-vloot meldt.
Ook Pater de Greeve beschryft dan In woor
den vol gloeiende geestdrift het verloop van
den tocht tot op dit oogenbllk, maar boven het
verklarende woord van deze twee omroepers
klinkt onophoudeiyk het gejuich der vierdui
zend schepelingen.
Hier worden de volgende door den bonds
voorzitter Jansen onderteekende telegrammen
verzonden
Als Miss Gunn niet haar medewerking daar-
by had verleend, dan zou het Miss Carew niet
gelukt zyn, Garth aUeen te ontvangen, toen hy
op Capheaton kwam. Zoogenaamd zou zy Patty
muziekles geven in de ontbytkamer. maar, toen
Mr. Rutland verscheen, en door Tompson, die
ook In het geheim genomen was, daar binnen
gelaten werd, verdween Lucinda door het ven
ster.
„Dus je bent niet naar de fabriek gegaan?"
kwam Patty hem tegemoet.
.Neen, Ik heb er een boodschap heenge-
stuurd."
„Wat heb Je dan ate reden voor je verzuim
opgegeven?"
.Dringende hulseiyke omstandigheden.”
.Niet onaardig gezegd! Hoor eens. Garth,
ik heb t Lucinda verteld.”
„Ja? Wanneer dan?"
„Gisterenavond. Ik moest het toch iemand
vertellen en om Charley nu In het geheim te
nemen, leek my veel te gevaariyk."
„En je nichtje dan?”
Reeds vroeger heeft de wetenschap gecon
stateerd, dat verschillende vteschen alleen by
bepaalde temperatuur van het water byten.
Prof. Stegges van de unlversltelt te St. Johns
heeft nu een specialen, overigens niet kostbaren
thermometer voor visschers geconstrueerd,
«elke de temperatuur van het water nauw
keurig aangeeft. Hierdoor kunnen vteschers
van te voren vaststellen, of het hengelen op een
bepaalden dag kans op succes heeft of niet.
Het apparaat wordt aan de kust van New
Foundland reeds veelvuldig gebruikt.
1 r r. Archibald Randley glimlachte berus-
vl tend> 10611 de motor met een lichten
■L”-*- krak tot stilstand kwam, zyn typiste
Elly, die den auto bestuurde, nu haar patroon
zyn chauffeur had moeten ontslaan wegens
oneeriykheid, Elly keek verschrikt om.
.Das pech!" zei ze. „Hy slaat af! En dat.
nu u juist den trein moet halen!"
„O, het te niets,” wuifde mr. Archibald
Randley luchtigjes haar zorgen weg. „Ik zal
gaan loopen. Dat is wel eens goed voor me."
Voordat de bekende philantroop echter tot
dit laatste middel behoefde over te gaan,
kwam een sjofel gekleede jongeman naderby,
die beleefd aan zyn pet tikte.
.Kan ik misschien iets voor u doen?” vroeg
hy. „Ik heb verstand van dat soort motors.”
Mr. Randley’s gelaat, dat steeds rozig getint
was, straalde van genoegen.
De jongeman maakte den motorkap open
en twee minuten later waren zyn handen on
toonbaar, maar de motor liep!
„Voor elkaar, meneer,” zei hy vrooiyk en
maakte aanstalten om te vertrekken, doch mr.
Randley was er de man niet naar om zich
dergeiyke diensten onbetaald te laten welge
vallen.
Van achter zijn glinsterende brllleglazen na
men zyn kleine oogjes den jongeman nauw
keurig op en mr. Randley kwam tot de slot
som dat hy den helper-in-nood zou beleedigen
door hem geld aan te bieden.
„Ehdat was heel aardig van u.” zei hy
gllm’achend. „Maarehik geloof niet
dat Ik u zoo zal laten heengaan. Ik vermoed
dat u zonder betrekking te. Ja? Nu. ik heb een
chauffeur noodig en Ik betaal goed. Wat denkt
u ervan?"
„Graag!" was het antwoord en zoo kwam
Paul Brown in dienst by een van de bekendste
en geliefdste mannen uit de gansche omgeving.
Toen hy met EUy Fray terugreed, vernam
hy veel over zyn nieuwen patroon.
Mr. Archibald Randley was een van die oude
vrijgezellen, die een groot vermogen bezitten
en dit zoo goed moge’yk opmaken! Hy was lid
van alle mogelyke Uefdadigheidsvereenlgingen
en stond bekend als uiterst vrijgevig. Boven
dien was hy een zeer beminnelijk mensch. Elly
herinnerde zich hoe ontzet mr. Randley ge
weest was. toen hy ontdekte dat zyn vorige
chauffeur hem bestal. Hy had den man ont
slagen. maar wilde er geen politiezaak van
maken. „Dat zou hem meer kwaad dan goed
doen,” zei hy. „En nu heeft hy nog de kans
om zich te beteren."
Wat den dienst betrof, bemerkte Paul, dat
hy zich niet al te druk behoefde te maken.
Hy moest zHn patroon nu en dan naar verga
deringen rijden en daarmee was het grootste
deel gedaan. Mr. Randley was een goed werk
gever. *s Middags liet hy de typiste vrijaf
nemen om uitstapjes te maken, zooveel zy
wilde en stelde haar den auto ter beschikking.
Met het gevolg dat Elly en Paul steeds in
elkanders nabyheid waren. Elly zag het met
genoegen. Langzamerhand werden zy wat ver-
trouwelyker, doch Paul was weinig toeschlete-
UJk.
Wel liet hy Elly heele verhalen vertellen over
thuis, over de heide, waar zy haar vacantie
had doorgebracht en over haar prettige werk
by mr. Randley.
Dat werk bestond hoofd zake lijk in het tikken
van een menigte enveloppen met de meest ver
schillende adressen.
„Dat zyn aUemaal menschen, die mr. Rand
ley geld stuurt, wanneer ze het noodig heb
ben.” legde ze uit. „En ook beweegt hy veel
menschen om geld af te staan voor zyn llef-
dadigheidsvereenigingen. Die komen het vaak
brengen, en, o, je moest het eens zien. Paul,
wat een eigenaardig slag menschen dat te. Je
zoudt denken: industrieelen of bankiers, maar
nee, hoor! Doodgewone menschen uit den mid
denstand. kleine zakenlieden en dergelyken.”
Paul luisterde geïnteresseerd. Hy raakte er
van lieverlede aan gewend, dat Elly den baas
ophemelde en inderdaad, mr. Randley was het
waard. Een werkgever die zooveel voor andere
menschen en voor zyn personeel over had,
had hy tot nu toe niet ontmoet.
Op zekeren avond zag Elly. die tegenover
mr. Randley’s kantoor haar kamers had, dat
er ecv llchtschyn in het kantoor opfUtste en
dadely. daarna weer doofde. Zy was Juist van
plan naar bed te gaan. Wat was dat daar In
het kantoor? In een oogenbllk drong het tot
haar door, dat die llchtschyn afkomstig moest
wezen van een zaklantaarn. En wie anders
konden daar en op dien tyjl een zaklantaarn
gebruiken daninbrekers?!
Dadelyk deed zy haar mantel aan en haastte
zich naar het kantoor. Er klonk gestommel.
Zachtjes opende zy de deur en knipte het
electrteche licht aan.
Het bemiddelingsvoorstel van den Rüksbe-
middelaar Prof. Dr. Josephus Jitta te voor een
deel door de Sphinx-directie niet aanvaard.
Waar nu, het voorstel slechts gehéél verworpen
of aanvaard kan worden, volgt uit de beslissing
der directie, dat bet voorstel door haar te
verworpen.
Er is nu een nieuwe phase in het conflict
Ingetreden.
Maandag hebben hieromtrent de beraad
slagingen door de organisaties plaats.
Het schouwspel dat zy zag, deed haar ver-
styven. By de geopende brandkast stond een
jongeman. In zyn hand hield hy een pakje
bankbiljetten. Het was Paul Brown!
Op hetzelfde oogenbllk verscheen mr. Rand
ley zelf op het tooneel, gekleed „in een pyama.
waaroverheen hy een huisjas dl
„Ach zoo!" zei hy met trille
hy Paul zag. „Dus jy bent net
ganger.”
In Paul’s hand blonk een browning, zyn
stem had een metalen klank, toen hy beval:
„Handen op!
OogenbUkkeiyk!”
Toen floot hy en
voor leiqand van 1
zyn verbazing be-
komen was. kwam
er een stevig ge- 5
bouwde man door
het raam binnen.
.Ja, meneer?” vroeg hjj.
.Dat te je man, sergeant,” zei Paul op mr.
Randley wyzend. .Philantroop. chantagepleger
en drelgbriefschryver, Archibald Sanderson
Hej daar!" schreeuwde hy opeens.
Mr. Randley of mr. Sanderson had plots alle
waardigheid verloren. De bemlnneiyke uitdruk
king op zyn gelaat maakte plaats voor een
giftige. Hy greep een zware, zilveren kande
laar. die hy met kracht naar Paul wierp. Hij
miste. Maar de sergeant miste niet, toen ny
den philantroop de handboeien aanlegde en
wegvoerde.
„Paul!” riep EUy ontzet en ongeloovlg.
„Scotland Uard," antwoordde hy kalm, zyn
legltimatlekaart toonend. „En het te ook geen
Paul Brown, maar Paul Dudley."
.Paul, ik dacht dat jy
„En ik meende dat jy de misdadigster was.
Want de heer Sanderson tikte zyn afperzerz-
brieven op jouw machine, liet jou het geld
aannemen en deed kortom alles om de ver
denking op jouw te laten vallen. Ik zocht naar
gemerkte bankbiljetten. Een van de slacht
offers heeft den moed gehad naap jfe politie
te gaan. De gemerkte biljetten waren hier en
wie de dader was wisten we toen spoedig!”
„Neen, dat beloof ik je. Ik heb te veel tneeiy
met dien armen kerel, om hem liet leven nog
moeliyker te maken. Maar Lucinda heb je het
dus verteld en wat zei die?"
„Een heele massa. En wat het voornaamste
was. zy vergaf het my. dat ik haar zoo voor den
gek gehouden had. Feltelyk verdiende ze het
niet aan my. want ze te een schat! Zy beeft
my hier binnengesmokkcld en verdween on-
mlddeliyk toen jy kwam."
„Hoor eens. ik vind Lucinda ook soo n achat,
dat ik jóu twee kussen zal geven, die je maar
by gelegenheid aan haar moet overbrengen."
Daar Patty zich hiertegen niet verzette, zou
hy er haar waarschyniyk nog wel meer dan
twee hebben gegeven ate Sir George op dit
oogenbllk niet juist binnenkwam. Verrast stond
hy naar het schouwspel te kyken. Patty had
zich het eerst hersteld.
„Ik vind heusch, dat u moest kloppen, als u
binnenkwam!"
„Zoo zoo. kindje? En boe lang heeft deae
comedic al geduurd, ate ik vragen mag?"
.Binds gisteren. Sir George." viel Garth tn.
„Zeker het resultaat van het verdwalen op
de heide, te t niet?"
.J....U.... Het was zoo nat. moet u den
ken.... en zoo koud.... en zoo ver.... Als ik
niet wat aardig voor hem was geweest, zou hy
my misschien in het geheel niet hebben thuis
gebracht.”
alt blad ziin inaevolge de vsrzskeringsvoorwaarden tegen 9/)/)/) by levenslange geheele ongeschiktheid tot werkepdoor f 7Cfï by een ongeval met f OCfi by verlies van een hand f 1 oy verlies van een f Cf) by een breuk van f Jfl by vsrlles van *n
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen l verlies van belde armen, belde beenen of beide oogsn f uU,~ doodelyken afloop f een vost of een oog f SAtZe duim of wyavlnger «zlZe~been of arms Trl/e” anderen vinger
1 J. 11 -L11 JL_ 1 ,,±2-1 .1 -LJ 1
ij
„Vashtl?Neen, die was nu wel de onge-
schikste persoon ter wereld!’’
.Maar waarom clgeniyk Charley niet?"
„Wel. hy zou het aan Mr. Wyckam verteld
hebben.”
Dit had zy niet willen zeggen, zelfs niet aan
hém. haar verloofde had zy een woord willen
meedeek-n van de heftigheid, waarmee Antony
Wyckam haar het hof had gemaakt. Zy had
getracht, het te vergeten; maar nu Garth die
vraag had gedaan, was haar dit antwoord ont
vallen. eer zy er op bedacht was. Ze kreeg een
hoogroode kleur en dit merkte hit. Hy hield
haar op eenlgen afstand, om haar des te beter
te kunnen zien en sprak toen langzaam en na-
drukkeiyk:
„O, dus dat te zoo."
,Ja, zoo te het.” zy voelde zich ook zóó
zeer overtuigd, dat hy het geheel vatte, dat zy
't niet noodig achtte, het nader toe te lichten.
„Het was waariyk myn schuld niet.” zei ze
met een bedroefd gezichtje. „Ik was er heel
boos en verbaasd over, maakte er onmiddeliyk
een einde aan en zei, dat hy er nooit meer
over beginnen moest En dat heeft hy ook niet
gedaan Zeg er nu ook alsjeblieft niets van
Garth, want ik heb hem beloofd, dat ik er nie
mand iets van vertellen zou. als hü my niet
verder lastig viel. Paps zou zeker boos zyn, ate
hy het wist. En ik wilde wel om een paar rede
nen. dat er niets onvriendelyks tegen hem ge
zegd werd. Ik had het jou zelfs niet willen ver
tellen en feltelyk heb ik dat ook niet gedaan,
maar je begreep het. Dus je zult er hem niets
van zeggen, Garth?”
en werknemersleden van wettelyke bedrijfs
raden.
Het bestuur zal deze aangelegenheid nader
onder het oog zien en aan een volgende alge
meene vergadering hieromtrent plannen voor
leggen.
U
k
