De K.R.O. vloot
voer uit
w^aal oan den dag
WRIGLEY
Het Geheim
van
Sir Carew
NAAR ZEE
WATERREUNIE OP HET
BRASEMERMEER
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Als U toch schoenen
koopt,
Alle abonné’s
vraag dan ROBINSON
(Ingezonden Mededeellng)
MAANDAG 17 JULI
Bedrijfsraden
omroep
Mr. Randley
Motto: win er één bij!
te
I
Een oud gebruik
Het vertrek
De weg terug
Nationaliteiten in de
HET SPHINX-CONFLICT
Sovjet-Unie
Thermometer
voor
visschers
l
Staatsexamen voor onderwijzer
I
f
8
Stuurlieden-ex&men
Prachtig geslaagde dag waarop
geestdriftig propaganda ge
voerd werd voor oneen
Bemiddelingsvoorstel ook door
directie verworpen
Kippen- en eendenhoudery
\De goede
Middenstand dringt aan op spoed
Op de plasten
gaan f
J
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
wil.
MARTIN BERDEN
en
van wettelyke bedrüfs-
•eft
„Wat gebeurt er met de krokodillen 1“
vroeg Robbie.
aardmannetjes zijn bezig ae ge
reed te maken voor een zeilwedstrijd,"
begreep.
Toen de aardmannetjes hun aeilen
vulde de zeilen.
(Morgenavond vervolg)
uit
En
(Wordt vervolgd).
strijd met krokodillen houden,** vroeg
Topsy, op haar beurt, die er niets van
.«1 Freddy Vrijdag.
..Maar hoe kunnen ze een zellwed-
hadden vastgezet, dwongen zij de kro
kodillen In het water te gaan en het
duurde niet lang of de wind stak op en
De dieren begonnen toen langzaam
in beweging te komen met den staart
t
^Dat zullen jullie wel spoedig zien,
als ze met het zeil gereed zijn,” ver
klaarde de zeeman.
voorop en in de hoogte.
„Dat Is de meest zonderlinge zeil
wedstrijd, welken ik ooit heb gezien,"
verklaarde Topsy.
1415 Juli. Den Haag. Geslaagd mej. M. J.
Ommerlng te Den Haag en de boeren J. W.
Don te Waalsdorp bij den Haag en G. M. van
Leeuwen te Scheveningen.
18 Juli. Geslaagd voor 3en stuurman J. H.
Duit en J. P. G. van den Boogert.
Ten bate van den eendenhouder is voor een
deneieren het over te nemen gedeelte in het
verlies in bovengenoemd tijdvak vastgesteld op
30 cents per 100 stuks uitgevoerde eendeneieren.
desbetreffenden bedrüfsraad over te gaan.
Van gedachten werd gewisseld over de ge
volgen. die de instelling van een wettelüken
bedrtjfsraad kan en moet hebben voor den be
trokken katholieken bedrtjfsraad. De vergade
ring was van oordeel, dat zoodra in een of an
deren tak van bedrijf een wettelijke bedrtjfsraad
zq! zijn tot stand gekomen, de katholieke be
drüfsraad als zoodanig aanstonds ontbonden
behoort te worden, daar het ongewenscht en
overbodig* werd geacht, dat naast den wette
lljken bedrtjfsraad nog een katholieke raad zou
blijven voortbestaan.
Er werd echter voor gepleit in den een of
anderen vorm contact tot stand te brengen
tusschen de gezamenlijke katholieke werkgevers-
K
f
rar
Jen
iti-
iri-
a[
Langs de Ringvaart en den Kagermeer werd
tenslotte naar Leiden teruggekeerd, en hoe
langer de tocht duurde des te grooter werd de
geestdrift. Toen vernomen werd dat pastoor
Perquln Zaterdag zijn zeven-en-zestigsten ver
jaardag gevierd had, besloot men onder grooten
bijval het volgend telegram aan hem te zen
den:
Wanneer het 't zomer» heet is
Dan zit je in de stad
Te puffen en je transpireert
En moppert maar zoo wat.
Maar Zondags is dat ander»
En werkt het weertje mee.
Dan trekken wij met bus of fiets
Naar zee! naar zee! naar zee!
Aan H. M. Koningin Wilhelmina
Meer dan 4000 KR. O-leden. die tesam«n
een glorieuze K.R.O.-vloot bemand hebben,
brengen Uwe Majesteit een groet vanaf de
schoone Holiandscbe meren.
Meer dan 4000 KRO-vrienden, terug
komend van het groote KRO-waterfeest,
wenschen u ter gelegenheid van uw ver
jaardag nog vele jaren van beste gezond
heid. Leve de K.R.O.
(Get. bondsvoorzitter Jansen)
radenwet is een eerste stap op den weg naar
een andere, meer christelijke maatschappU-orde-
Dezer dagen publiceerden wij het adres door
den R.K. Algemeenen Mlddenstandsbedrtjfs-
raad. Ingevolge besluit der algemeene vergade
ring, aan den minister van Sociale Zaken ver
zonden. in welk adres er bü den minister op
aangedrongen werd met de uitvoering der Be-
drtjfsradenwet grooten spoed te betrachten.
Omtrent die te Utrecht gehouden vergadering
van den R.K. Alg Middenstandsbedrljfsraad
wordt ons nader nog het volgende medegedeeld:
Vertegenwoordigd waren de bedrijfsraden voor
de meubelindustrie, den manufacturenhandel,
het schildersbedrijf, het slagers-, burgersmeden-,
loodgieters- en electrotechnlsch bedrijf.
In zijn openingswoord memoreerde de voor
zitter. dr. J. van Beurden, het belangrijke feit,
hetwelk zich sinds de laatste algemeene ver
gadering voltrok. n.l. de afkondiging In het
Staatsblad van de Bedrjjfsradenwet-Verachuur.
De katholieke bedrijfsraden. die steeds voor een
wettelljke regeling der bedrijfsorganisatie ge
ijverd hebben, mogen in de totstandkoming van
deze wet een aanvankelijke bekroning van hun
steeds volgehouden actie zien. Deze Bedrijfs-
De gpraekkgrep en j»et gezang bléven da vereg
over het water, zoodat zei Is de kapitein van
het Vlaggeschlp op een gegeven moment over
de spaken van zijn stuurrad riep: Win er een
büvoor den K RG.f Onder het zingen van
het KR-O -strljdlled keerden de deelnemers in
de sleutelstad terug.
Het bondsbestuur. van wlen vooral de heer
Esser bergen van werk verzette, mag terugzien
op een succesrijken dag. waarvan het initiatief
te danken was aan den gevlerden en idealistl-
schen pater de Greeve. die later, aan een intiem
diner op „De Burcht", ook als tafelredenaar
uitblonk.
ter het verzoek°te'richten tot iruteUing van een Namens den minister van Economische Zaken
maakt de regeeringscommlssaris voor de uit
voering van de Garantieregeling 1933 ten be
hoeve van de kippen- en eendenhouderlj bekend,
dat besloten is de verliezen voor den pluimvee
houder op de kleinere kippeneieren tot een ge
wicht van ten hoogste 55 K.O. per 1000 stuks,
voor de week van 17 tot en met 22 Juli as.
gedeeltelijk over te nemen, ten bedrage van 40
cents per 100 stuks uitgevoerde kleinere eieren.
nlng. Niet ónmogelijk is intusschen. dat die weg
in sneller tempo ge loopen zal worden dan voor
heen wel mogelijk werd geacht. Gememoreerd
werd de belangrijke en door de katholieke be-
drUfsraden toegejulehte, aanvulling, welke het
wetsontwerp in de Tweede Kamer onderging,
door opname van de bepaling uithoofde waarvan
bü of krachtens een uit te vaardigen wet aan
de bedrijfsraden een verordenende bevoegdheid
kan worden toegekend.
Besproken werden voorts de maatregelen,
welke getroffen zouden kunnen worden om de
spoedige instelling van diverse wettelljke be
drijfsraden zooveel mogelfjk te bevorderen.
In overweging werd gegeven over dit punt
zeer binnenkort in lederen bedrtjfsraad nader
van gedachten te wisselen. Daarna zou de
katholieke patroons-, resp. de katholieke werk
nemersbond. deze aangelegenheid In eigen kring
kunnen bespreken, waarna in overleg getreden
zou kunnen worden met de patroons-, resp. de
werknemersorganisaties van andere richting, om
daarna, zoo mogelijk gezamenlijk, tot den mlnis-
Het is nu volop zomer.
Het bovenhuis is heet,
De achterkamer muf en duf.
De stadslucht ruikt naar zweet.
Ons hartje dat zoo Hollandse!» voelt.
Spreekt nu een woordje mee:
Verlaat de stad! kom, trek er uit!
Naar zee! naar zee! naar zee!
We houden van het water.
Wij houden van de zee!
Ons hartje, dat zoo Hollandse h voelt,
Spreekt hier een woordje mee!
En hebben wij vacantie.
Dan zijn wij eerst tevree.
Wanneer wij trekken, vrij en blij
Naar zee! naar zee! naar zee!
opdracht. Als u nu zoo vriéndelijk wilt zijn, die
vragen in plaats van aan hém. aan mij te be
antwoorden en mij die antwoorden te laten op-
schrjjven, zoodat hij ze lezen kan. dan zult u
hem ten zeerste verplichten.”
„Moet ik die vragen beantwoorden, sir?”
vroeg Mrs. Yull weifelend. „Zegt Sir George
dat?.... Ik sou toch zoo gedacht hebben. u
moet mij niet kwalijk nemen, maar dat hij
als hü mij nog iets te vragen had. dan per
soonlijk hier gekomen zou zijn.”
Antony Wyckam had een notitieboekje te
voorschijn gehaald en zat kalm een potlood te
slijpen, terwijl hij haar in herinnering brsxht:
„U begrijpt toch wel, dat Sir George, in ze
keren zin, iets gewaagds deed, met u hier te
komen opzoeken. Ik verzeker u. dat Lady Ca
rew nieuwsgierig was en hem meer dan eens
ondervroeg naar de rederj van zün bezoek op
Ry*ecroft. Als hij nu zoo gauw weer hierheen
ging, sou dit zeer onvoorzichtig wezen. Kom,
Str George Is een goed vriend voor u geweest
en ik boef u er toch waarlijk niet aan te her
inneren, hoe zeer hij belang stelt in al wat zijn
dochter betreft.”
„Neen neenl Maar, sir.... ik wist waarlijk
niet, dat of wie dan ook. er een woord
van afwist.”
De gouverneur glimlachte.
„Sir George was laatst geagiteerd, vandaar
dat hij natuurlijk niet over mH gesproken
heeft. Zoo straks, als u er tenminste op gesteld
is het te hooren, wil Ik u wel vertellen, hoe en
wanneer hij er toe kwam, mij met zijn vertrou
wen te vereeran. Misschien kon ik ook beter
Wie houdt van vergezichten.
Van scheepje» en van strand.
Of wie ook graag wat droomen
Gelegen in het zand.
Of wie een» frisch wil baden
In golfjes, gou op snee.
Die kan niet beter doen dan
Naar zee! naar zee! naar zee!
Bet schouwspel dat sü zag, deed haar ver
stijven. BH de geopende brandkast stond een
jongeman. In zün hand hle'd hij een jxkje
bankbiljetten. Het was Paul Brown!
Op hetzelfde oogenbllk verscheen mr. Rand
ley zelf op het tooneel, gekleed in een pyama.
waaroverheen hij een huisjas droeg.
„Ach zoo!” zei hü met trillende stem, toen
hij Paul sag. „Dus jij bent net aooals je voor
ganger.”
In Paul's hand bjonk een browning. Zijn
stem had een metalen klank, toen hij beval:
.Banden opt
OogenbUkkeUjk!”
Toen floot hü en
voor iemand van
zijn verbazing be
tomen was. kwam
er een stevig ge
bouwde man door
het raam binnen.
„Ja, meneer?” vroeg hü.
„Dat is je man, sergeant." set Paul op mr.
Randley wijzend. Bhllantroop. chantagepleger
en drelgbrlefschrljver. Archibald Sanderson.
Hei daar!” schreeuwde lifl“wr
Mr. Randley of mr. Sandersc
waardigheid verloren. De bemli.
king op zijn gelaat maakte plaats voor
giftige. HU greep een zware. ul.„.
achter ons liggen, duiken uit het zonne-
^jk gt^^beS^^^en^teX v“
11 K..R.O.. de boeren met hun kinderen, hun
en hunhooivorken, de meisjes en
HuUe v°ordorp, een beetje
schuchter voor dit ongewone schouwspel, de
hengelsport-vereenlging „De Vrouwenplaag". die
op de ronde jongens van de vloot een glaasje
klare drinken, en onder Hazerswoude de non
netjes met vriéndelijk wulven. Het zijn prach-
ife tafereeltjes om te fotografeeren, en onop-
houdelUk klinkt dan ook het geknlp der len-
“n. Het Vlaggeschlp Is inmiddels teruggevaren
langs de zestien andere schepen, waarop nu
bet K R O.-strijdlied wórdt aangeheven. De be
manning van deze boot vormt de jury, die
heeft uit te maken, op welk schip het schoonst
en het...„. hardst gezongen wordt
De jongste volkstelling heeft aangetoond, dat
de Sovjet-Unle bewoond is door 190 verschillen,
de nationaliteiten, waaronder zich ook bevonden
die nauwelijks 1000 en ook die nauwelijks 100
leden tellen, aooals de Gagausen, waarvan er In
de Sovjet-Unle slechts 884 leven.
Van de Wod. nationaliteit zijn er slechts 708,
van de Sajaten 229. van de zwarte Tartaren 12
en van de Batzbi 7.
Ook de nationaliteit der Buduchen treft men
aan. welker eenige vertegenwoordiger in de
Sovjet-Unle leven.
Ruim 52 procent van de bevolking is Russisch.
Daarna komen de Ukralners met 22 procent, de
Wlt-Russen met 1.7 procent (ongeveer 2>f mll-
lioen).
Verder zün er Tartaren, Armeniërs, Kozakken,
Georgiër», enz.
In het uiterste Noorden leven 15.462 Samoje-
den. 1830 Ostjak-Samojeden, 240.000 Jekoeten en
38.000 Tungusen.
In de Sovjet-Unle woont ook een betrekkelUk
groot aantal Hollanders, n.l. 1500.
De duitschers hebben een groot contingent van
1)4 mlllloen. Verder zijn er vele Zweden. Ita
lianen, Franschen, Albanlërs en eenige Indiërs,
Nadat in da broelend-warme, stampvolle trein
de gesprekken over den regen, die bü vlagen
aeerstort over water en land, een vlugge ken
nismaking van de aanmonsterende bemanning
der KB.O.-vloot hebben bevorderd, en bij een
kleine ruzie over het juiste aantal deelnemers
en het aantal booten het gemiddelde der ver
schillende opgaven werd aanvaard, begonnen
de monden los te komen met een heel reper
toire aan moppenmaar dan zijn we al ult-
gestapt. en loopen we reeds in de Breestraat
u Leiden achter een wiegend dak van para-
pluies. Nog voor we den zomer diep gekend
hebben, wervelt het najaar over de sleutelstad
In slierten afgevallen blaren, die de grachten
bevuilen en heimwee brengen. Maar toch
schalt er vreugde in alle straten, waar de jeugd
een lied heeft Ingezet, dat overgenomen door
de Leldenaren voortgedragen wordt tot aan
den Ingang van den Burcht. Daar moeten we
een half uur op elkaar gedrongen wachten, tot
dat de .jKhepelingen', die de H. Ml*, welke
door pater H. de Greeve 8. J. werd opgedragen,
hebben bijgewoond, zich alvast naar de booten
begeven. Als we vervolgens met de honderden
uit da verschillende steden van Noord- en
Zuid-Holland, Utrecht en Brabant tusschen
de steenen dieren van de Burchttrap over den
drasslgen grond naar de hooggelegen resten
van de Burcht loopen. waarbinnen pater Lector
J. Dito O. P. het H. Misoffer gaat opdragen,
breekt de zon over de bloemen van het altaar,
en vlamt een spel van licht en schaduw over
de biddende schare En hier vragen we dan
Gods zegen voor het welslagen van dezen dag.
die de KR O. in bet bisdom Haarlem nog meer
succes zal bezorgen, dan hem door zijn pro
gramma's reeds algemeen deelachtig werd.
BU die gelegenheid was hij bU zichzelven al
tot de gevolgtrekking gekomen: .Ben eenvou
dige vrouw, heel weinig argwanend, dus zeker
makkeluk te bepraten!”
HU trad wat dichter op haar toe en vroeg:
_Is u alleen?"
Alleen, sir?" herhaalde Mrs. YuU verbaasd
_ja, want mocht dit het geval zUn, dan heb
ik u wat te zeggen, of liever een boodschap
aan u over te brengen.”
Een boodschap, sir?"
,Ja, kUk maar niet zoo ontsteld. Het komt u
Tegen twaalf uur komen de vierduizend, die
Leiden uit zUn Zondagsche verveling wakker
riepen, op bet Utrechtsche Jaagpad, waar de
zeventien gepavolseerde booten van de K.R.O.-
vloot liggen, met hol geluld van roepende
schoorzleenen en zingende draaiorgels. Wan
neer dan alle bellen gaan lulden en half Lelden
naar de wallen is gestroomd om ons uit te
wulven, gooit het Vlaggeschlp de trossen los
ten teeken van de afvaart. En nimmer zelfs
niet op den dag van haring en van brood
sullen de Leldenaren zooveel geestdriftige men-
seben uitgeleide gedaan hebben, die hun Zon
dag gegeven hadden voor een waterfeest van
propaganda, die regen verwachtten, en aan
wlen son ten deel viel. Want als een storm
steken allerwegen 'de liederen op: van de
„Tosca" en de JLobith van de „Pauline" ea
de „Antoinette" en van de dertien anderen, van
den kant beantwoord door populaire melo
dieën, en geestdriftig geroep.
Achter elkaar varen de booten den Ouden
R«n op onder een dlep-blauwen hemel, waar
in wolkgevaarten een Indrukwekkende geschie
denis schijnen te schrijven. Op het Vlagge-
schip zUn de organisatoren vin dezen tocht,
het bestuur van den Katholieken Radiobond m
het bisdom Haarlem, de heeren G. W 8. Jan
sen, voorzitter, F. G. van Esser, secretaris.
Valk, penningmeester, en pater H. de Greeve
B. J„ geestelijk adviseur, met pater lector J.
Dito Of, den afgevaardigde van den K.R.O
reeds voorbereidselen aan 1 treffen voer den
sangwedstrUd, welke zoo dadelUk zal worden ge
houden. Ook wanneer de laatste hulzen der
Inmiddels varen we ai op de Helmanwete-
ring en brengt de wind de koelte van het Bra-
semermeer. Pater de Greeve heeft jong en oud
tot het voi men van een ^ireekkoor opgeroe-
pen en weldra gaat het nu van boot tot boot,
en van de booten naar de wallen: „Win er één
bij voor den KRO.!” Op het meer, waar de
tchepen zich In keurige slagorde opstellen,
gaat de roomsche omroep van mond tot mond,
vonkt er een levendig contact tusschen de
groote vloot en de haar escorteerende zeil- en
motorbootjes, wordt uit alle pierementen vreug
de gedraald, en vormt het geheel één kleurrijk
feest van vlaggen, wimpels, water en opge
togen gezichten. In de verte verschUnt dan het
schip der techniek, op het bovendek waarvan
de heer Paul de Waart voor de microfoon aan
luisterend Nederland de glorieuze aankomst
van de K R.O.-vloot meldt.
Ook Pater de Greeve beschrijft dan In woor
den vol gloeiende geestdrift het verloop van
den tocht tot op dit oogenbllk, maar boven het
verklarende woord van deze twee omroepers
klinkt onoi^ioudelUk bet gejuich der vierdui
zend schepelingen.
Hier worden de volgende door den bonds
voorzitter Jansen onderteekende telegramm«m
verzonden:
naam van Sir George Carew.
Kimt u'mU een paar minuten te woord staan?
misschien mag Ik binnenkomen? We
kunnen toch zoo moeilijk hier buiten praten'"
Zwijgend ging Mrs. Yull hem vóöc naar haar
eigen kamer. ZU stond dicht bü de tafel met
een bleek, bezorgd gelaat. Antony Wyckam
sloot de zware deur achter zich.
„De muren hebben wel eens ooren." zei hü
met een glimlach, „en ik zou mU het vertrou
wen van Sir George al heel slecht waardig
maken, als ik nu niet zorgde, dat dit onderhoud
niet afgelulsterd wordt. De zaak is zóó. Mrs.
Yull, dat, toen u en Sir George elkaar onlangs,
na zoovele jaren. en voor u zoo geheel onver
wacht, ontmoette, er enkele vragen waren, die
hü u had willen doen, maar die hü, op stuk van
roken, achterwege gelaten beeft. Vandaar mjjn
Aan Z. H. Esc. Mgr. J. D. J. Aengenent
Meer dan vierduizend K.R.O.-leden. bü-
een op een KRO.-vloot, varend over de
meren, brengen Uwe Hoogwaardige Excel
lentie hun eerbiedigen groet onder het
motto: De zender dienstbaar aan de zen
ding.
Het bemiddelingsvoorstel van den Rjjksbe-
mlddelaar Prof. Dr. Josephus Jttta Is voor een
deel door de Sphinx-directie niet aanvaard.
Waar nu, het voorstel slechts gehéél verworpen
of aanvaard kan worden, volgt uit de beslissing
defe directie, dat het voorstel door haar is
verworpen.
Er is nu een nieuwe phase in het conflict
ingetreden.
Ms^ndag hebben hieromtrent de beraad
slagingen door de organisaties plaats.
(Nadruk verboden)
iuxiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniutiiiiiniiiiniiiiiiiiiiii?
.Been, dat beloof Ik je. Ik heb te veel meelü
met dien armen kerel, om hem het leven nog
moeilUker te maken. Maar Lucinda heb je het
dus verteld en wat ze! die?”
..Een heele massa. En wat bet voornaamste
was, zü vergaf het mü. dat Ik haar zoo voor den
gek gehouden had. Feitelljk verdiende ze het
niet aan mü. want ae is een schat! ZU heeft
mü hier blnnengesmokkcld en verdween on-
mlddellük toen jü kwam."
.Boor eens. ik vind Lucinda ook zoo*n schat,
dat ik jóu twee kussen aal geven, die je maar
bü gelegenheid aan haar moet overbrengen."
Daar Patty zich hiertegen niet verzette, zou
hü er haar waarzchünlük nog wel meer dan
twee hebben gegeven als Sir George op dit
oogenbllk niet juist binnenkwam. Verrast stond
hü naar het schouwspel te küken. Patty had
zich het eerst hersteld.
„Ik vind heusch. dat u moest kloppen, als u
binnenkwamH
„Zoo zoo, kindje? En boe lang heeft dese
comedle al geduurd, als Ik vragen mag?"
Binds gisteren, Sir George.” viel Garth in.
„Zeker het resultaat van het verdwalen op
de helde, is t niet?"
^....a.... Het was zoo nat. moet u den
ken.... en zoo koud.... en zoo ver.... Als Ik
niet wat aardig voor beta eras geweest, zou hü
mü misschien in bet geheel niet hebben thuis
gebracht."
zeggen: hoe hü wel verplicht was. mü zün ver
trouwen te schenken."
Wyckam schoof een stoel aan tafel en ging
zitten met het potlood in de hand. .Mag ik
u nu vragen doen, of zal ik naar Capheaton
teruggaan en Sir George zeggen, dat u aan
niemand andere beantwoorden wilt dan aan
hem persoonlük?"
„O, neen. sir. neen! Als Str George u zendt
met die boodschap en u weet er toch van, dan
wil Ik ze wel beantwoorden!”
misschien vreemd voor, dat Sir George mü die
soc ''^■vertrouwen.”
„U komt toch niet uit naam van Sir George,
is t wel?” Mr». Yull trilde, terwül cü dit
vroeg.
Uulst,
Geheel ta gedachten verdiept, bleef zü hem
•énigen tüd staan naküken en zóó verstrooid
•as zü zelfs, dat ze verschrikt opkeek, toen se
’lak bü zich hoorde zeggen:
„Goeden morgen, Mrs. Yull!" «L
„O!” Ze had niemand bet erf zien opko-
•'en en was bijgevolg ontsteld van die roem.
Vandaar dat zü er weifelend aan toevoegde:
•Goeden morgen, sir."
,Jk vrees, dat Ik u verschrikt heb. Neem mü
dan niet kwalijk, dat was toch mün bedoeling
«Het! U herinnert zich mü. naar Ik zie?”
Maar weinigen, die Antony Wyckam ééns ge-
«en hadden, zouden hem ooit vergeten, zóó op-
’allend teer en knap was hü voor een man.
>Ja, sta Ik herken u."
■Dat la meer, dan ik al durfde hopen, nadat
mü dia enkele minuten had gezien.
*°en ik juist, te laat kwam, om Sir George de
•xwdschap over te brengen, die Lady Carew mü
hem gegeven bad."
Als Miss Gunn niet haar medewerking daar
bij had verleend, dan zou het Miss Carew niet
gelukt zün. Garth alleen te ontvangen, toen hü
op Capheaton kwam. Zoogenaamd zou zü Patty
muziekles geven in de ontbijtkamer, maar, toen
Mr. Rutland verscheen, en door Tompson, die
ook In het geheim genomen was. daar binnen
gelaten werd, verdween Lucinda door het ven
ster.
,Dus Je bent niet naar de fabriek gegaan?”
kwam Patty hem tegemoet.
„Neen, ik heb er een boodschap heenge-
stuurd.”
„Wat heb je dan als reden voor je verzuim
opgegeven?"
„Dringende hulselüke omstandigheden."
.Biet onaardig gezegd! Hoor eens. Garth,
ik heb t Lucinda verteld."
„Ja? Wanneer dan?"
„Gisterenavond. Ik moest het toch iemand
vertellen en om Charley nu in het geheim te
nemen, leek mü veel te gevaarlük."
„En je nichtje dan?"
en werknemersleden
raden.
Het bestuur zal deze aangelegenheid nader
onder het oog zien en aan een volgende alge
meene vergadering hieromtrent plannen voor
leggen.
Bü de jaariüksche groote processie met het
H. Sacrament, die in Brindisi gehouden wordt,
heeft men ook dit jaar weer een oud gebruik
gehandhaafd. Volgens deze oude traditie moet
de Aartsbisschop der stad den Monstrans met
het Allerheiligste dragen, terwül hü op een
schimmel door de straten rüdt. Ook als de
processie den Dom binnentrekt, blüft de Bis-
schop te paard zitten en de schimmel betreedt
ook het eerbiedwaardige kerkgebouw.
Dit zeer eigenaardige gebruik dateert uit het
jaar 1252. toen de H. Lodewljk van Frankrijk
een bezoek bracht aan de stad Brindisi. Bü
zün terugkesr uit de gevangenschap van Sultan
Sa’adün bewaarde de vrome konlng ook het
Allerheiligste aan boord. Door een zwaren storm
werd het schip op de kust van Brindisi gewor
pen en de konlng Het toen aan den Aartsbis
schop vragen om het AUjrhelligste in plech
tige processie van boord t? laten halen. De bis
schep van de stad was echter destüds zoo oud.
dat hü den 5 KM. langen weg van de haven
naar zün paleis niet meer te voet kon afleggen.
Daarom besteeg hij zün schimmel en gevo'gd
•door gessteWjdield en de geloovigen der stad
n d de Risschop naar het schip van den ko-
nipg en droeg de Remonstrans naar de stad
terug: de konlng volgde met ontblooten hoofde
den stoet nadat hü den Aartsbisschop bü het
te paard stijgen behulpzaam was geweest, door
den stügbeugel vast te hóuden. Ter gedach
tenis aan deze gebeurtenis heeft ook dit jaar
Mgr. Valeri, Aartsbisschop van Brindisi, ge
zeten op zün schimmel, omringd door de ker-
kelüke en turgerlüke autoriteiten der stad dezen
plechtige ommegang gehouden.
•n r r. Archibald Randley glimlachte berus-
tend, toen de motor met een lichten
krak tot stilstand kwam. Zün typiste
EUy, die den auto bestuurde, nu haar patroon
zijn chauffeur had moeten ontslaan wegens
oneerlükheld, EUy keek verschrikt om
„Das pech!" zei ae. „HU slaat af! En dat.
nu u juist den trein moet halen!”
„O, het is niets," wuifde mr. Archibald
Randley luchtigjes haar zorgen weg. Jk zal
gaan loopen. Dat is wel eens goed voor me."
Voordat de bekende ’phll an troop echter tot
dit laatste middel behoefde over te gaan,
kwam een sjofel gekleede jongeman naderbij,
die beleefd aan zün pet tikte.
.Kan ik misschien Iets voor u doen?” vroeg
hü. .Jk heb verstand van dat soort motors.”
Mr. Randley*» gelaat, dat steeds rozig getint
was, straalde van genoegen.
De jongeman maakte' den motorkap open
en twee minuten later waren zün handen on
toonbaar, maar de motor liep!
„Voor elkaar, meneer.” zei hü vroolük en
maakte aanstalten om te vertrekken, doch mr,
Randley was er de man niet naar om zich
dergelljke diensten onbetaald te laten welge-
val'en.
Van achter zün glinsterende brtlleglazen na
men zijn kleine oogjes den jongeman nauw
keurig op en mr. Randley kwam tot de slot
som dat hü den helper-In-nood zou beleedlgen
door hem geld aan te bieden.
„Ehdat was heel aardig van u." zei hü
gllm'achend. „Maarehik geloof niet
dat ik u zoo zal laten heengaan. Ik vermoed
dat u zonder betrekking to. Ja? Nu, ik heb een
chauffeur noodlg en Ik betaal goed. Wat denkt
u ervan?"
„Graag!” was het antwoord en zoo kwam
Paul Brown In dienst bü een van de bekendste
en geliefdste mannen uit de gansche omgeving.
Toen hü met Elly Fray terugreed, vernam
hü veel over zün nieuwen patroon.
Mr. Archibald Randley was een van die oude
vrijgezellen, die een groot vermogen bezitten
en dit zoo goed moge'Ijk opmaken! Hü was Ud
van alle mogelüks llefdsdigheldsvereenlglngen
en stond bekend als uiterst vrijgevig. Boven
dien was hü een zeer bemlnnelük mensch. Elly
herinnerde zich hoe ontzet mr. Randley ge
weest was. toen hü ontdekte dat zün vorige
chauffeur hem bestal. Hü had den man ont
slagen. maar wilde er geen politiezaak van
maken. „Dat zou hem meer kwaad dan goed
doen." zet hü- „En nu heeft hü nog de kans
om zich te beteren."
Wat den dienst betrof, bemerkte Paul, dat
hü rich niet al te druk behoefde te maken.
Hü moest zün patroon nu en dan naar verga
deringen rüden en daarmee was het grootste
deel gedaan. Mr. Randley was een goed werk
gever. 's Middags Het hü de typiste vrüaf
nemen om uitstapjes te maken, zooveel zü
wilde en stelde haar den auto ter beschikking.
Met het gevolg dat EUy en Paul steeds in
elkanders nabüheld waren. EUy zag het met
genoegen. Langzamerhand werden zü wat ver-
trouwe'.üker, doch Paul was weinig toeschlete-
lük.
Wel Het hü EUy heele verhalen vertellen over
thuis, over de helde, waar zü haar vacantie
had doorgebracht en over haar prettige werk
bü mr. Randley.
Dat werk bestond hoofdzakelük In het tikken
van een menigte enveloppen met de meeat ver-
schll'ende adressen.
.Bat zün allemaal menschen. die mr. Rand
ley geld stuurt, wanneer ze het noodlg heb
ben.” legde ze uit- „En ook beweegt hü veel
menschen om geld af te staan voor zün Hef-
dadigheldsvereenigingen. Die komen het vaak
brengen, en, o. je moest het eens zien. Paul,
■wat een eigenaardig slag menschen dat is. Je
noodt denken: Industrieelen of bankiers, r
nee, hoorl Doodgewone menschen uit den mid
denstand, kleine zakenlieden en dergelüken.”
Paul luisterde geïnteresseerd. Hü raakte er
van lieverlede aan gewend, dat EUy den baas
ophemelde en Inderdaad, mr. Randley was het
waard. Een werkgever die zooveel voor anders
menschen en voor zün personeel over had,
had hü tot nu toe niet ontmoet.
Op zekeren avond zag EUy. die tegenover
mr. Randley’s kantoor haar kamers had, dat
er een lichtschün in het kantoor opfUtste en
dadelUk daarna weer doofde. Zü was juist van
plan naar bed te gaan. Wat was dat daar m
het kantoor? In een oogenbllk drong het tot
haar door, dat die lichtschün afkomstig moest
wezen van een zaklantaarn En wie anders
konden daar en op dien tüd een zaklantaarn
gebruiken dan- inbrekers?!
Dadelük deed zü baar mantel aan en haastte
zich naar het kantoor. Er klonk gestommel.
Zachtjes opende zü de deur en knipte het
electrischs licht aan.
xi» hi»x «ttn Innvolea de verzekerlngsvoorwaarden tegen f bü levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door f 'TC fi bü een ongeval met f O Cf} bü verlies van een hand f 1 O C oü verllee van een Cf} bfl een breuk van Z jffl bü verlies van *a
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkserlngen f JVVV.’ verlies van belde anaan/bslda bsenan of belde oogen doodelljken afloop f een voet of een oog f 1Ate»duim of wüsvtnger T «z(/«~been of armf Tt/e" anderen vinger
had plots alle
lelijke uitdruk-
--een
zilveren kande
laar.’die hü’met kracht naar Paul wierp. Hij
miste. Maar de sergeant miste niet, toen nu
den phllantroop de handboeien aanlegde en
wegvoerde.
„Paul!" riep EUy ontzet en ongeloovlg.
..Scotland Uard," antwoordde hü ka'm, zün
legltlmaUekaart toonend ,Bn het is ook geen
Paul Brown, maar Paul Dudley.”
„Paul, ik dacht dat jü
„En ik meende dat JU de misdadigster was.
Want de beer Sanderson tikte zün afpersers-
brieven op jouw machine, liet jou het geld
aannemen en deed kortom alles om de ver
denking op jouw te laten vallen. Ik zocht naar
gemerkte bankbiljetten. Een van de S'acht-
offers heeft den moed gehad naar de politie
te gaan. De gemerkte biljetten waren hier en
wie de dader was wisten we toen spoedig
H.
Reeds vroeger heeft de wetenschap gecon
stateerd, dat verschillende vtoschen alleen bü
bepaalde temperatuur van het water buten
Prof. Stegges van de universltett te St. Johns
heeft nu een speclalen, overigens niet kostbaren
thermometer voor visschers geconstrueerd,
welke de temperatuur van het water nauw
keurig aangeeft. Hierdoor kunnen visschers
van te voren vaststeUen, of het hengelen op een
bepaalden dag kans op succes heeft of niet.
Het apparaat wordt aan de kust van New
Foundland reeds veelvuldig gebruikt.
(United Press)
„Vashti?.... Neen, die was nu wel de onge-
schikste persoon ter v.ereld!”
„Maar waarom eigenlük Charley niet?”
„Wel, hü zou het aan Mr. Wyckam verteld
hebben.”
Dit had zü niet willen zeggen, zelfs niet aan
hém, haar verloofde had zü een woord wlUen
meedeelen van de heftigheid, waarmee Antony
Wyckam haar het hof had gemaakt Zü had
getracht, het te vergeten; maar nu Garth die
vraag had gedaan, was haar dit antwoord ont
vallen. eer zü er op bedacht was. Ze kreeg een
hoogroods kleur en dit merkte hü. HU hield
haar op eenigen afstand, om haar des te beter
te kunnen zien en sprak toen langzaam en na
drukkelük:
„O, dus dat is zoo.”
„Ja, zoo is het." ZU voelde rich ook zóó
zeer overtuigd, dat hü het geheel vatte, dat zü
t niet noodlg achtte, het nader toe te Uchten.
„Het was waarlük mün schuld niet.” zei ze
met een bedroefd gezichtje. ,Jk was er heel
boos en verbaasd over, maakte er onmiddellük
een einde aan en zei. dat hü er nooit meer
over beginnen moest. En dat heeft hü ook niet
gedaan. Zeg er nu ook alsjebUeft niets van
Garth, want ik heb hem beloofd, dat ik er nie
mand iets van vertellen zou, als hü mü niet
verder lastig viel. Paps zou zeker boos rijn, als
hü het wist. En Ik wilde wel om een paar rede
nen. dat er niets onvriendelüks tegen hem ge
zegd werd. Ik had het jou zelfs niet willen ver
tellen en feitelük heb tk dat ook niet gedaan,
maar je begreep het. Du» je zult er hem niets
torna zeggen. Garth?"
je
RT
tn
er
fr-
lh
en
m
BD
na
ZtJ
M
1
U
r-
n
o-
n-
In
