Kath. Hoogeschool
Peking
I
I
Sïet utfifaiaL van den daq
i
in
MANCHESTER GUARDIAN WEEKLY
I
JAMIN
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
DE APOTHEEK
DE WITTE ZWAAN
ROBINSONschoenen!
Een feest voor je teenen
(Ingezonden Mededeeling)
DONDERDAG 3 AUGUSTUS
HECHT BOLWERK
Blijvende opbloei
Jacht op wilde dieren
De moei
lijke weg
com*
n
Australië beschermt het
Zuidpoolgebied
I-
READ THE
60.000 schoten in een
minuut
SS
ikt
Op zoek naar een ver
dwenen stad
De ontdekking van het
„Doodenhol”
Kudde schapen ver
dronken
Ontataan na feilen en door
laat end en atryd
NAAR HET DUITSCH
VAN RUDOLF HERZOG
If you are interested in England
1
De strijd tegen de
munisten
Alle abonné S ongevallen verzekerd
Send your subscription to the Publisher
GUARDIAN BUILDING MANCHESTER - ENGLAND
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
t
van de
van
de veters van Robbie’s schoenen aan
elkaar bond.
hU In het Hnd.
„Wat is ctet nou,” riep hü, „Iemand
aardmannetje ge-
daan, dat heeft
je schoenen
geen
Robbie.
,d-
riep
maakten dat se soo gauw mogeltjk
gen
(Wordt vervolgd).
Toen Robbie wilde beginnen met te
zoeken naar de aardmannetjes, viel
„Laat ons eens de aardmannetjes
laten zien hoe men blindemannetje
The Manchester Guardian Weekly is published
every Friday and is sent to any address post tree
for 12 months for 13s. Od.
and the paper will reach you every Saturday morning
Specimen copies will be sent on request.
onwrikbaar
moment,
op
sou
HU
I
I
I
I
M
>ol
,al
1st
Og
ir-
lU
Ils
de
fi
gs
ten
ran
de
sp
int,
ien
in
vul
de
der
ds-
ge-
ge-
nd.
det
den
:htS
ling
van
de
ken
i de
ben
in-
miw
en
tie
n-
m-
’-
f.
n
n
In
d.
et
ie
al
1-
ilt
’P
1-
it.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiu.
Heinrich keek een beetje schuin naar dit ge
vaarlijk gedeelte van het huls, en hü was blij,
dat h(j, sonder In de lueht gevlogen te zün,
weer in de ongevaarlijke zóne kwam. Tot twaalf
uur ’s middags werd er hard doorgewerkt: af
wegen, inpakken en kurken; kisten moesten
dicht getimmerd worden en vaten weggerold.
Heinrich ging heelemaal In zün ongewoon, maar
daarom dubbel interessant werk op, en Bëren-
teld had pletzler in zijn jongen assistent.
Dores was geweldig geïmporteerd door de
manier, waarop de nieuweling de zware ladder
verschoof en op- en afklom, door sjjn handig-
E
E
EuiHiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiimiiiiiiiiimiiiiii
„Maar wel een goede mop,”
een van de aardmannetjes, terwijl as
houdt mijn voeten vast"
„Dat heeft een
zeide Topsy.
eerlijk spel,” riep
elkaar gebonden,"
„Dat is
in China getrokken. In de weinige jaren
zijn bestaan heeft dit onderwüs-lnstituut
bijzondere plaats In de wetenschappelijke
reld verworven en speelt f*
rol in de beschavingsgeschiedenis van Peking',
It gives a summary of the week’s news combined
with such expression of Liberal thought on British
and International affairs as has made the Man
chester Guardian so highly regarded in contemporary
journalism.
Naar gemeld wordt, sou het den Japanschen
uitvinder Schimitsu, directeur van het labora
torium voor physlsch-chemische experimenten
te Tokio, gelukt zijn een nieuw geschut te con-
strueeren, dat zonder aanwending van kruit
functlonneert en gerulschloos werkt- Het nieu
we geschut van 10.000 tot 60.000 schoten in een
minuut kunnen lossen. De eerste proeven zou
den de Japensche deskundigen volkomen be
vredigd hebben.
Volgens een bericht uit Leningrad hebben
de autoriteiten van het universiteitsmuseum
Philadelphia van de Russische academie voor
oude geschiedenis concessie gekregen om op
gravingen te doen naar een verloren stad te
Eski-Kerman in den Krim.
Tusschen de 6e en 9e eeuw sou aldaar een
groote stad gelegen hebben en oudheidkundi
gen zijn van meenlng, dat zich onder het puin
waar de volle voorwerpen bevinden. (Reuter).
RECKLINGHAUSEN 3 Aug. (V. D.) Bij een
razzia in de nabijheid van Gladbeck zijn
5 communisten gearresteerd. In Buer-Beck-
hausen zijn communisten, dis vlugschriften
hadden verspreid, gearresteerd. In een akker
begraven werden gevonden een kist communis
tisch propagandamateriaal, een vlag, drie pisto
len, twee karabijnen en 80 schoten munitie. In
verband hiermede zijn twee personen gear
resteerd.
ZAP zijn bank in het Lispark schoof Jlm
Tl Snel, meer bekend onder den naam van
„Gladde Jlm". onrustig heen en weer. Eind
December! Hoog tijd, ergens onderdak voor den
winter te krijgen. Jim’s wenscben gingen niet
erg hoog; er was geen denken aan een reis naar
als vanille, zoete en bittere amandelen, gecon-
fljte citroen- en sinaasappelschillen. In een
andere afdeeling honderden chemicaliën, en in
ds derde de vergiften. In een door hout afge
sloten ruimte stonden daar in groots flseschen
salpeter, zout- en zwavelzuurvloetstoffen, die,
naar Dores verklaarde, een bijtende inwerking
hebben op Je kleeren. In een reusachtig gewelf
lagen enorme vaten met olijfolie, goudgeel van
kleur, witte en bruine levertraan, en verschil
lende soorten honing en stroop. Op het einde
van de binnenplaats bevond zich een kelder met
een zwaar-ijzeren toegangsluik. Dat is onze
brandvrije afdeeling, vertelde Dores. Daarin
liggen de licht ontbrandbare, vluchtige vloei
stoffen, zooals benzine, ether en spiritus. In
dien kelder mag nooit vuur komen, want dan
sou de heele zaak in de lucht vliegen. De lucht
alleen, waarin natuurlijk een hoop ether- en
splritusdamp zit, is al ontplofbaar.
heeft Australië daarmede een op het eerste oog
ondankbaar lijkende taak op zich genomen,
toch is de economische beteekenis van deae
contróle niet gering Want een deel van deze
antarctische zóne is reeds thans bet toooeel
van walvischjachten, jacht op pelsdieren en
vogels, welke voor de Zuidpoolgebieden een
bron van inkomsten opent. Maar juist daarom
is bet noodlg, dat de staat contróle oefent,
daar zich anders het gevaar van volkomen uit
roeiing dezer waardevolle dieren voordoet. Dit
is dan ook de oorzaak van het aannemen van
dit wetsvoorstel. In de eerste plaats geldt de
bescherming de walvisch. De jacht namelijk
hierop heeft in 1919 een ontwikkeling genomen
die het ingrijpen van den staat tot plicht
maakt. Werden nog in het jachtseizoen 1919
1920 11.369 walvlsschen gedood. In het seizoen
19301931 waren er 53 factorijen, 232 schepen
en 10 transportbooten, ten dienste van de
33 maatschappijen in den antarctls; het aan
tal gedoode walvlsschen bedroeg ruim 40.000,
waarvan 3J4 millioen vaten olie werden ge
wonnen De zóne, welke aan de controle van
Australië onderworpen is. omvat het gansche
Zuiden van den 60sten breedtegraad en tus
schen den 45sten tot 160aten graad O L. met
alleen het Fransche gebied van Adelleland uit
gezonderd-
van
vet
nis-
•tuk
iand
i
deel
wegkwamen. (Morgenavond vervolg).
Onlangs werd het „doodenhol", dat in veel
Servische volkszangen voorkomt, gevonden. In
dit hol zochten de Serven in vroegeren tijd hun
toevlucht voor de vervolging der Turkache ver
overaars. De Turken stelden zich er mee te
vreden den uitgang van het hol te bezetten,
zonder er in binnen te dringen. Zij stapelden
voor den Ingang nat stroo op en staken dat
in brand. De btnnendrlngende dikke rookwolken
verstikten de ongelukkige vluchtelingen. Zij
stierven tot den laatsten man. Nu beeft een
leereer uit Jelendola bU TBchatshak een hol met
wonderlijke druipsteenen ontdekt. Eep gedeelte
van dit hol was bezaaid met menschëiüke been
deren, honderden skeletten lagen tusschen de
rotsen verstrooid. Een expeditie van geleerden
stelt thans een ernstig onderzoek in; men hoopt
hierdoor gewichtige resultaten te verkrijgen
voor de meerdere kennis van een mlddeleeuw-
sche geschiedenis van Servië.
Alt in ons land tn een zitting
Van het opperste gerecht,
Iemand enk’le dagen zitten
Als een straf wordt opgelegd.
Dan mag hij nog niet gaan zitten,
Als hij iets in 't gitten ziet,
Want gezeten burgers, weet u,
Zitten in ons landje niet!
Zitten is alleen voor lieden,
Die, als onfortuinHjk lid
In de maatschappij, erkennen,
Dat ‘t er niet te best aan git!
Maar degeen die wil gaan zitten,
En hij zit er diktes in,
Zit er naast! Men laat hem zitten
En men geeft hem niet zijn zin!
Dat wil zeggen, laten zitten:
Laten zitten in de klem!
Want het zitten, daar 't er btf zit,
Is toch immers niets voor hèm!
Als u ’t zitten kunt betalen.
Dus het zit er b(j u aan,
Dan zit 't zitten u niet gladjes,
Want men laat u ijskoud staan!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
niiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiimniiniiiiiiiiiMiiiiiiiiHiniiHiii
Een kudde van circa 80 geiten is tijdens een
hevig onweder in het bergterreln van Gabrovo
tn Bulgarije door den bliksem gedood. De her
der wist aan het gevaar te ontkomen. In de
nabijheid was ook een kudde van 120 schapen
ter beveiliging tegen den stroomenden regen in
een rotskloof endergebracht. Plotseling stortte
een groote watervloed omlaag, welke de rots
kloof binnenstroomde. De schapen verdronken
alle. De herder wist zich met moeite te red
den.
TI Tanneer s^ra*“ de katholieke unlversiteit
VU in Peking voor het nieuwe leerjaar baar
v T poorten zal openen, zal de leiding van
de unlversiteit in handen zijn van de Paters
van het Goddelijk Woord (8.V.D.).
In April van dit Jaar heeft de H. Vader deze
unlversiteit verklaard tot pauselijk missiewerk
en de leiding der school gereorganiseerd. En
door dezen pauseiyken maatregel werd dc aan
dacht der iniellectueele wereld op het. bestaan
en de beteekenis van de katholieke hoogeschool
van
een
- - we-
het een belangrijke
In Siberië zijn volgens de ..Prawda" speciale
brigades van jagers opgericht, om het toene
mend aantal wilde dieren tegen te gaan.
De groote troepen hongerige wolven en beren
veroorzaken Sovjet-Rusland een jaarljjksch
verlies van 30 millioen roebel.
De reden voor de toeneming van het aantal
wilde dieren wordt toegeschreven aan het feit,
dat sedert de Bolsjewistische revolutie geen
particuliere jachtpartijen meer gehouden wor
den en dat de boeren geen wapens mogen be
zitten. (Reuter).
„Je
voor de oogen en ik wil zien of Ik een
de aardmannetjes kan pakken.”
Maar toen Topsy hem den doek
voor de oogen had gebonden, zag ze
niet, dat een aardmannetje stilletjes
broertje knikte veel beteekenend. Daarop be
paalden ze weer hun volle aandacht bij hun
maaltijd, terwijl ze de eene hand krampachtig
onder de tafel hielden. Het eten verliep «XX-
looplg zonder verdere incidenten. De exotische
provisor sloofde zich uit, om de dochter des
huizes attenties te bewüaen. maar ze nam er
nauwelijks notitie van. Na een hati uur onge
veer stond het geselschap op. Tenminste dat
kon van bijna allen gezegd worden, echter niet
van Heinrich, want hoeveel moeite hij ook
deed om zijn stoel achteruit te schuiven, deae
stond onwrikbaar als een rots. Het was een
pijnlijk moment. Heinrich voelde, dat alle
blikken op hem gericht waren, en hij werd
bleek van verlegenheid.
Schiet toch op. kerel, fluisterde B&renfeld.
Maar de stoel scheen door een onzichtbare
hand vastgehouden te worden. Nu bemerkte
Heinrich de voorover gebogen hoofden van de
belde jongens. HU zag. hoe ze schudden van het
lachen, en onder tafel uit alle macht aan Iets
schenen te trekken. Ik geloof, aei Pfalzdorf,
dat de jongens een grapje met me hebben uit
gehaald.
Met twee stappen was Lisa bij de beide boos
doeners en ze lieten plotseling het koord, waar
mee Moritz, toen hij zoogenaamd zijn vork had
opgeraapt, den stoel van den nieuweling had
vastgebonden, los. zoodat Pfaladorf bij een
nieuwe poging om los te komen bijna door
de kamer vloog.
de Rlvièra of naar de Canarische eilanden,
waarvan het klimaat soo beroemd is, of naar
Callfornlë. Drie maanden hechtenis was zijn
eenigste wensch. Drie maanden kwartier en
geregelde maaltijden en daarbij een beetje ge
zelligheid meer verlangde hij niet
Nu Gladde Jlm een besluit genomen had, be-
gofl hij dadelijk aan de uitvoering ervan. Heel
wat wegen stonden hem open. De aangenaam
ste: in een duur restaurant eens goed te di-
neeren en dan. na gebleken insolventie, kalm en
zonder eenlg opzien, aan de politie overgeleverd
te worden.’ Een vriéndelijke kantonrechter sou
dan wel voor de rest zorgen.
Gladde Jlm maakte een wandeling door de
mooie straten der stad. Voor een café-restau-
rant in de nabijheid van het Kurhaus bleef hij
staan. Wat z|jn voorkomen en zijn verschijning
boven de knieën betrof, daarin had hij het
volste vertrouwen Jim was geschoren, zijn hoed
was ook goed in orde en een barmhartige
weduwe had hem kort geleden éen winterjas
van haar man zaliger geschonken. Als hü on
gemerkt een tafeltje bereiken kon. was alles
goed. De llchaamsdeelen boven het tafelblad
zouden bij de kellner geen wantrouwen opwek
ken. Een gebraden eend. dacht Jlm bU zichzelf,
zal zoo ongeveer het beste zijn daarbij een
t leech Chablis, dan Camembert, koffie en een
paar sigaretten van tien, hoogstens vijftien cent
per stuk, hij wilde niet te weelderig op een an
dere kosten leven en* zich op die manier de
wraakzucht der bedienden op den hals halen.
Nee, bij wist zich binnen zekere perken te hou
den. De goede maaltijd zou hem voor de reis
naar en in het arrest in het politiebureau
sterken.
Maar toen Gladde Jlm den voet in het luxu
euze lokaal zette, trof de blik van den ober-
kellner de verfrommelde broek en de oude, ult-
geloopen schoenen. Krachtige, geoefende handen
werkten hem door de draaideur het café uit én
bewaarden de gebraden eend voor een oneCT-
”O1 lot.
Gladde Jlm stapte in de richting van de win
kelstraat. De reis naar de winterverwrglng was
nog niet soo gemakkelijk HU moest iets an
ders bedenken
Op een hoek van de straat trok de verlichte
etalage eener prachtige collectie lederwaren de
aandacht van Jlm. Na lang zoeken kon Jlm bU
een opgebroken stuk straat In de omgeving een
brok asphalt meester worden, dat hü met kracht
tegen de spiegelruit wierp. Menschen renden
den hoek om, voorafgegaan door een agent Jlm
stond kalm, handen in de zakken, en glim
lachte b(j den aanblik van de blinkende
knoopen.
„Waar is de kerel, die dat gedaan heeftT”
vroeg de agent opgewonden.
de Benedictijnen, en in 1924 kwamen de eerste
BenedlctUnen in Peking aan. O’Toole kwam
spoedig daarna en werd rector der Unlversiteit.
Men kon beslag leggen op het winterpaleis van
Prins Tao, een meesterwerk van Chineesche
bouwkunst.
De financiering was verzekerd en de bes
te leerkrachten konden aangesteld worden. On
der hen waren Dr. Ch’en Juan, oud-inlnister.
Dr. Chang Wel Hel, president van het Chtnee-
sche Geografische Instituut, Prof. Shu Shih
Che, Dr. Kno Chia Sheng e.a. Daarna onder
nam Dr. OToole een propagandareis door Ame
rika. Slechts twee dagen na de grondvesting
der hoogeschool leed zij reeds een groot verlies
door het overlijden van haar geeste!Uken vader,
die juist enkele dagen tevoren zijn verdiensten
gewaardeerd zag door de pauselijke benoeming
in de orde van den H. Gregorius.
De unlversiteit was niet alleen bedoeld als
leerstoel, maar ook als onderzoekinstituut. Een
tijdschrift werd gesticht onder den naam „Bul
letin van de katholieke unlversiteit”, voorna
melijk gewijd aan de sinologische kermis Het
verschijnt twee maal per jaar en telt verschil
lende geleerde Jezuïeten onder zün medewer
kers.
In 1927 kreeg de unlversiteit een kunstacade
mie. door de Beuroner school gesticht. Deze
academie bedoelt niet in te grijpen in de Chi
neesche kunstvormen, doch een kunst te voor
schijn te roepen, die zich aanpast aan de be
held om een vat ééntwee...., drie over
eind te zetten.
Jette riep door het keukenraam, dat het tUd
was om te eten. Dores haalde de roskam uit
sUn kamer, borstelde zijn Jongen vriend aorg-
vuldlg af. ging toen naar de pomp en stortte
hem een fllnken waterstraal over de handen.
Dores en Hannes, die Inmiddels met zün tne-
dlcün-trommcl teruggekeerd was, gingen hun
rantsoen in ontvangst nemen. Heinrich ging
nog even naar het kantoor en kwam kort daar
na met BArenfeld de huiskamer binnen. De fa
milie zat al aan tafel, toen ze binnentraden. De
apotheker bleek reeds met gastronomischen
Ijver bezig geweest te zijn, om zich aan een car
bonade te goed te doen, want hiervan
bevond zich op zijn bord nog maar een scha
mel restant, dat hij bedachtzaam met zün
vork omdraalde, om het daarna met kennelijke
toewijding te verorberen. Dadelijk daarop ging
hü naar de apotheek, om mijnheer Rose af te
lossen. Spoedig verscheen deze dan ook, als in
een wolk van apotheekgeuren gehuld, en zette
zleh op den stoel naast Lisa. Het edele paar,
Max en Morits, was dezen middag büzonder
rustig. Er waren twee oorzaken voor deae op
merkelijke kalmte mogelük: Af ae waren nog
onder den Indruk van de vaderlüke afstraf
fing van gisteren, óf ze voerden wat In hun
schild. Kleine Morits liet op een gegeven oogen-
blik zün vork vallen, en toen hü weer onder de
tafel uitkroop met het verloren voorwerp in de
hand, was zijn gezicht donkerrood. Max keek
hem met büaondm aandacht aan en het
Barenfeld boog even en ging met het bestel
boek naar het magazijn, om te zien waar Dores
Heinrich ging, op een ultnoodlgend gebaar
van zün patroon, achter dezen de trap op. Zün
hart klopte. In zün jonge leven waz hü maar
Weinig met dames In aanraking gekomen en hü
trachtte zich op weg naar de eerste etage een
houding te geven. Maar het lukte niethet
«oet-weelge apothekers-luchtje, dat overal in
huls hing, beklemde hem. Toen deed de apo
theker een deur open en verzocht hem bin
nen te komen. Hü kwam In een groote, somber
behangen en gemeubelde kamer. Op de «of*
•chter de theetafel, zat een slanke vrouw van
middelbaren leeftüd. met een wit mutsje op
het bruine haar; de vrouw van den gestren-
«®n chef. Ze keek met angst en beven naar
haar beide jongste spruiten, die üverig bezig
’aren den room uit eikaars melk te visschen.
Vóór de plano, het eenige stuk in het vertrek,
«lat van ‘n weinig luxe getuigde, zat Lisa, de
••ntrekkelUke dochter van den apotheker. Ze
Beste Engelbert, merkte zün vrouw op,
de kinderen zün nog zoo jong. Vergeet niet, dat
je zelf ook een keer voor Je apothekersexamen
gezakt bent, voegde ze er aan toe ter verdedi
ging van haar kroost. De aanwezigheid van een
vreemde scheen haar moed té- geven.
Lieve Marianne, zei de apotheker, terwül
hü een heftige onderzoeklngs-expeditie naar
zün manchetten ondernam. Ik verzoek u
van dergelüke opmerkingen verschoond te blü-
ven. Je behoeft mün prestige niet te ondermü-
nen. Kom mee, Pfalzdorf.
Het ontging Heinrich niet, dat mevrouw Ma
rianne een beetje bleek om den neus werd en
dat er een spottend lachje twinkelde in ae
oogen van Lisa. Met een bons vtel de deur ach
ter hem in *t slot.
Nu maar weer aan *t werk, hoorde hü den
apotheker zeggen en als een slaapwandelaar
ging hü naar beneden. Daar trof hü Dores, die
hem meenam naar het magazijn, waar Bëren-
feld op hem wachtte. Wat voelde hü zich hier
weer anders! Een zoets, zwoele lucht omgaf
hem. Alle soorten specerijen van Oost en West
waren hier om hem heen gestapeld. Hier geur
den de kamille en pepermunt, t fijne aroma van
laurierbladeren, die tot groots pakkan waren
samengebonden, de lucht van valeriaan, die
meer aantrekkingskracht voor katten dan voor
menschen had; zoethout en allerlei soorten
kruiden lagen in zaklinnen genaaid in grillige
massa’s opeengehoopt.
Een kleine deur gaf toegang tot een ander
magazün. Daar waren de iüncre artikelen, aoo-
staande vormen in China en die dus voor de
Chlneezen volkomen verstaanbaar is. Een apar
te, groote ruimte wordt door deze kunstacade
mie Ingenomen.
Het geheel, dat wil zeggen de unlversiteit
plus de kunstacademie, verkreeg in Juni 1927
de officleele erkenning van den Chlneeschen
staat, waaraan de voorwaarde werd verbonden,
minstens drie nieuwe faculteiten te stichten.
Kort daarna, toen het mode geworden was
onder de studenten te staken en toen een alge-
meene beweging in China doorbrak tegen de
bultenlandsche invloeden, werd de hoogeschool
eenlgen tijd de titel van unlversiteit ontno
men. doch dit duurde slechts kort en in 1931
herkreeg zü wederom al haar rechten. De uni-
versiteit bevat thans o.m. de faculteiten der
filosofie, paedagogie en natuurwetenschappen
met de afdeellngen mathematiek, chemie, phy-
slca, biologie en geneeskunde. Tijdens den zo
mer worden voortdurend paedagogische cursus
sen gegeven, die vooral door de Chineesche
priesters üverig worden gevolgd.
Van groot belang was ook de oprichting van
een katholieke studentenvereeniging in 1929
en voor meisjesstudenten bestaat een aparte
cursus, die ongeveer 600 leden telt. Het aantal
studenten neemt regelmatig toe.
Dit korte overzicht toont ons voldoende, van
welk groot belang de stichting van een katho
lieke unlversiteit in China is geweest en blüven
zal. Juist nu wü meer en meer een tegenstelling
tusschen Oost en West tegemoet gaan, is het
van de grootste beteekenis, dat het katholicisme
in China een bolwerk heeft, dat slechte en fa
tale invloeden kan bestrüden. Men kan het be
staan van een wetenschappelük instituut als de
eenige katholieke unlversiteit van China niet
hoog genoeg aanslaan en het is nuttig, dat de
heele katholieke wereld weet, welk een steun
de Kerk van een onderwijsinstituut als dit kan
hebben. Men bedenke dit, als ooit in Nederland
een beroep zal worden gedaan op de milddadig
heid der katholieken ten bate van de Chinee
sche katholieke unlversiteit.
Uitgebreide gebieden van de Zuidpoolzóne
zün door de door het Australische parlement
aangenomen wet In zake de .Australian An
tarctic Territory Acceptance” aan het toezicht
van de Australische regeering onderworpen. Al
zü het ook, dat deze stad politiek gesproken,
sinds de troebelen en den oorlog met Japan
sterk is achteruitgegaan. Peking bezit op het
oogenblik, de technische scholen meegeiekend.
niet minder dan 28 hoogescholen. Het ligt dus
wel voor de hand, dat de katholieke unlversiteit
een zwaren strüd te strüden heeft. Maar zü is
een levensvoorwaarde voor vde katholieke kerk
in dit onafzienbare land, temeer omdat Peking
de grootste katholieke stad van China is. Van
de bijna anderhalf millioen inwoners zün er
300.000 katholiek, een klein getal weliswaar,
maar toch van groote beteekenis en in vergelü-
king met het aantal katholieken tn de Euro-
s peesche hoofdsteden, nog respectabel te noe
men. l
Met de stlchtln^vvan de unlversiteit is de
naam van ’n Jongen Chlneeschen geleerde onaf
scheidelijk verbonden, n.L die van Dr. Vincent,
Ying Lien Chih, die in 1900 na Jarenlang studie
te hebben gemaakt van de leer van Confucius
en bet Boeddhisme, eindelük de waarheid en de
rust vond in het katholicisme. Deze bekeering
is te merkwaardiger omdat zü plaats had te
midden van den bokseropstand. OnmiddeLUjk
stelde hü al zün geestesgaven, zün pen cn zün
energie in dienst van zün nieuw verworven ge
loof en met een bewonderenswaardige scherpte
zag hü in, dat het welzün van de katholieke
kerk in China voornamelijk, afhing van de be
keering der ontwikkelden, in dien zin natuur-
lük, dat het aantal ontwikkelde katholieken te
klein was in vergelüking met de andere katho
lieken.
In 1913 richtte deze vurige en verstandige
bekeerling een schrijven tot Paus Plus X, waar
in hü krachtig en duldelük uiteenzette, welke
gevaren het katholicisme in China bedreigden
van de züde van Jong-China. In 1913 stichtte
Ylng een academie voor Chineesche litteratuur
ten behoeve der jonge katholieken, welke stich
ting bleef bestaan tot 1918, doch bezweek aan
middelmatigheid der deelnemers. Het Vaticaan
betoonde groote instemming met de gedachte
van een katholieke academie, doch moest in
verband met den wereldoorlog de plannen uit
stellen. In 1917 richtte Dr. Ylng nogmaals een
dringend schrüven aan de Chineesche Missie-
oversten, waarin hü erop aandrong de propa
ganda onder de Chineesche intellectueelen niet
geheel aan de protestanten over te laten. Deze
roep echtër werd niet gehoord in het algemeen
(gmult, dat destijds over de wereld schalde.
Maar 18 October 1920 zou een groote dag
worden voor de katholieke unlversiteit. Op dien
«lag ontmoette Ylng den Amerikaanschen pro
fessor OToole, wrien hü zün plannen vertelde.
De Amerikaansche geleerde reisde naar Rome
en had een onderhoud met Paus Benedictus XV
en den overste der Paters BenedlctUnen. De
Prefect der Propaganda Fide, kardinaal Fuma-
•onl Biondi, was destijds secretaris der orde van
kan spelen," zeide Robbie tot Topsle
bindt me het eerst den doek
Denkt u. dat ik lets met de zaak uitstaande
heb?" Jlm stelde deze tegenvraag niet zonder
sarcasme, maar beleefd, alsof hü een goeden
kennis begroette.
Maar de agent lette verder niet op hem. Men
schen, die spiegelruiten inwerpen, beginnen geen
ironisch gesprek met de politie, maar maken
zich gewoonlük uit de voeten. Een half huizen
blok verderop zag de agent een man, die, een
tram naliep. En nu holde de bewaarder der
openbare orde met getrokken gummistok er
achter aan. Teleurgesteld wendde zich Jim van
het schouwspel Af Een plotselinge vrees be
kroop hem, dat een of andere betoovering hem
misschien tot zoover voor gevangenneming had
behoed. De gedachte alleen joeg hem een schrik
aan, en toen hü op een anderen agent stootte,
die majestueus
vlak bü den in
gang van het
Olympia-Theater
stond, toen greep
hü naar den red-
denden stroohalm
„verstoring der
openbare orde”.
Met alle kracht van zün heesche stem begon
Jlm te schimpen op zün schoonmoeder, dwaze
kletspraat en smaad tegen haar uit te brullen.
Hü schreeuwde luid en aanhoudend en sprong
daarbij als een gek op het trottoir rond.
De agent stak zün gummistok In zün zak.
draaide Gladde Jlm den rug toe en zei tegen
een vreedzaam burger: „Dat is een bekend stu
dent. die zün maandelüksche fuif viert. Maken
veel lawaai maar zün ongevaarlük. We hebben
opdracht In zulke gevallen niet op te treden
Vertwüfeld gaf Jlm de overbodige inspanning
op. In zün fantasie werd de gevangenis een
onneembare burcht. HU wikkelde zich steviger
in zün jas en was wanhopig.
Eindelük zag hü in een sigarenwinkel de
mooiste gelegenheid. Een goed gekleed heer
stak aan het daar binnen brandende vlammetje
een sigaar aan: de mooie paraplu had hü in
den hoek bü de deur neergezet Gladde Jlm trad
brutaal den winkel binnen, pakte de paraplu
en ging daarmee langzaam weg. De heer met
de sigaar volgde hem haastig.
,Mün paraplu.” zei hü dreigend.
„Werkelük?” hoonde Jlm en voegde er spot
tend aan toe: ..Nu. waarom roept u dan geen
agent? Ik heb uw paraplu genomen. Roep dan
toch? Daar staat een van uw vrienden op den
hoek!"
De eigenaar van de paraplu ging langzamer
loopen. Jlm deed hetzelfde en kreeg al een ang
stig vermoeden.
De agent op den hoek keek beiden nieuwsgie
rig aan, gereed om elk oogenblik in te grüpen.
„Natuurlük, zet de eigenaar van het regen
scherm, „dat beteekent.U weet Immers, hoe
zulke vergissingen ontstaan.... Ik. als dat
uw paraplu Is. vergeef me. astublieft van
middag in het restaurant als u haar als de
uwe herkentnatuurlijk gaarne bereid
nogmaals excuus....”
..Zeker hoort zü van mü.” zei Gladde Jlm
vol haat.
De eT-parspIubezitter keerde zich om en ging
weg. En de agent haastte zich, een blonde
schoonheid in hermelijn over de leege straat
te helpen en haar te behoeden voor het dreigend
gevaar door een autobus overreden te worden.
(He zleh op ongeveer vijfhonderd meter afstand
bevond.
Gladde Jlm ging verder. Hü kwam weer op
de plaats. w»ir hü «ie spiegelruit ingeworpen
had. en zag. dat hü In een kring had geloooen.
Woedend smeet hü de paraplu in de goot. HU
mompelde verwenschlngen tegen de mannen
met helmen en gummistokken. Nu hü eens per
sé in hun handen wilde vallen, schenen zü hen»
als een lid van het koninklijk huls te beschou
wen. die geen overtredingen kon begaan en dus
niet gestraft kon worden.
Tenslotte bereikte Jlm de Koningstraat. Hü
was moe en wilde naar zün bank in het Lispark
terug, want het verlangen „naar huls” wordt
nog sterker als het „huis” slechts een park
bank is.
Maar op een ongewoon stille plaats bleef Jlm
nogmaals staan. Daar was een kleine, oude, met
klimop begroeide kerk. Door het violette glas
van een raam gloeide een flauw licht. Llefellfke
muziek drong tot zün oor door. De hymne, die
de organist speelde, liet hem niet los, want hü
had haar gekend. In de dagen toen er In zün
leven nog zulke dingen waren als familie en
vrienden en mooie gedachten.
Een plotselinge en sterke impuls bewoog Jlm.
den strüd tegen zün ongelukkig lot weer op te
vatten. HU zou zich uit de modder optrekken,
hü zou den bonzen geest bestrüden. die in hem
gevaren was; nu was hü nog jong en nu was
het nog tUd tot inkeer te komen Morgen zou
hü naar de Wetlstraat gaan en werk zoeken.
Een houthandelaar had hem vroeger eens een
baantje als wagenbestuurder beloofd. Hü
hem opzoeken en om de betrekking vragen,
wou weer een mensch in de maatschappü wor
den. Hü zou
Dat waren zün goede voornemens.
Jlm wist niet, dat de kerk onder bewaking
stond, omdat men In den laatsten tüd meer
dan eens het offerblok opengebroken en ge
licht had.
Gladde Jlm voelde een hand op zün schou
der. Hü zag om en keek in het breede gezicht
van een politieagent.
„Wat doet u hier?” vroeg deze.
.Jflets,” antwoordde Jlm.
„Ga dan maar met me mee,” zei de agent
weer.
„Drie maanden,” was het vonnis van den
politierechter een week daarna.
on dit blad zijn innvolga de vareekerlngsvoorwaarden tegen f Qflflfl bfl levenslange gehwle engeoehlkthald tot werken door f t>ü een ongeval met f OCO bü verlies van een hand f 1 OP t>U verlies van een f Cfi bü een breuk van bü rertlMvan 1»
^ge—iisp verrekent rooi —u der volgende ultkeeringen OUUU.- verlies van belde armen, belde boenen of belde oogen I t OU.-doodelüken atloop een voet <X een oog duim of wljavlnger f O Ve’been o< arm 41/.- anderen vinger
droeg een elegante lichte morgenjapon en haar
groote, grüze oogen waren met belangstelling
op den binnentredende gericht.
Dat is Palzdorf, zei de apotheker, die geen
vriend was van overdreven beleefdheid, kort
en hü Het den leerling, die een diepe buiging
voor de dames maakte, verder aan zün lot over.
Wat Lisa het eerst opmerkte was. dat Hein
rich een verduiveld knappe jongen was. Zwart
haar met donkere oogen. slank en rüzlg. Ze
ging op hem toe en drukte hem harte!ük de
hand.
Welkom, münheer Pfalzdorf. Papa houdt
nu eenmaal weinig van plichtplegingen. Dit Is
moeder en deze beide bengels zün mün waarde
broers; Ik zelf ben de dochter des huizes.
U is we! vriendelük, stotterde Heinrich,
en daar hü voor dat oogenblik niets beters wist
te doen, keek hü het meisje als betooverd aan
en hield haar hand stevig vast, totdat zü die
langzaam terugtrok. Toen gaf hü mevrouw
Friedrich een hand en streek hü de beide jon
gens plichtmatig llefkoozend door het haar.
Max en Moritz, die een dergelüke betuiging
van sympathie niet gewoon waren, keken el
kaar aan en grinnikten.
Hé, jullie, riep vader Friedrich tot zün
belde jongste kinderen, jullie moest maar eens
een voorbeeld nemen aan meneer Pfalzdorf. Die
heeft zijn eindexamen al gedaan, en hü is pas
19 jaar Jullie sullen den hemel mogen danken,
els Je ’t zonder kleerscheuren ooit zooveer brengt
tenminste als jullie vóór dien tüd niet aan
ouderdotnsswakte beat gestorven.
