In de maand van de kermissen
I wui den dag
E
r
K DE APOTHEEK
DE WITTE ZWAAN
DE KLOK
OORSPRONG EN VERVAL
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Geen robbedoes ravot
Alle abonné
Zijn ROBINSONS kapot
Vrouwen-
hst
MAANDAG 14 AUGUSTUS
Groot Fransch water-
vliegtuig
Kermis handhaaft zich
Reorganisatie Departementen
ade
Dubbele goochelarij
WERKVERSCHAFFING
en
UIT DEN VOLKSRAAD
HARING NAAR RUSLAND
7300 M. op skiën
Bezuiniging in onze
Oost
Zeventien gulden per
minuut
Kerkelyke plechtigheden, die lang
zamerhand in wereld sc he
vermaken overgingen
M NAAR HET DUITSCH gig
US VAN RUDOLF HERZOG
„Wij doen geen zaken
met Oostenrijk**
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
ffliiiiiiiiiHHiiiiiii:
!S-
.Jiet oude
beien is al verschenen en we zün tot nu toe m
fe
it
MARTIN BERDEN
ik
als niet
om aan den bak met deeg te ont
komen.
Madge." zeide Topsy, ,4a het niet ver-
tchrlkkelük?”
kunnen
4Jn,” vroeg Topay.
KL
tag hü hoe het deeg de lepelaars aan
ilkaar had verbonden.
„Dat is het, maar het t^ad erger
runnen zijn," zelde Wlllle.
,^1» ze den bak^ op hun kop had-
len gekregeQ,” legde Wlllle uit.
(Morgenavond vervolg.)
oelte
Ische
>r de
van
>ren-
was, dan had u er naar
hebt u het geld weer.
een
me
He
cht,
rtge
hen
men
reeds.
Intusschen:
leef Bhrenfeld haar naküken,
en hocfdingang verdwenen was.
als In een droom de apotheek
kantoor. Manheer Rose stond
ibank In de apotheek en hü had
alsof hij een geest had gezien,
en de bedrijfsleider samen terug
ideling, en tot afscheid een hand
druk bü de deur? Of de chef dat zoo maar zou
goedvinden?
Konrad B&renfeld stak, nadat hü even in het
kantoor had rondgekeken, de binnenplaats over
op weg naar zijn kamer. Vóór het magazijn
zag hij Dores, die druk aan t werk was -en
zonder een woord te zeggen stopte Barenfeld
hem een blanken daalder in zijn hand. Maar
bij zijn kamerdeur had de huisknecht hem al
Ingehaald.
Weet u, wat u mij daar bij vergissing ge
geven hebt., mijnheer B&renfeld? «el hij hijgend.
I
le
•n
et
uwd
ilik-
?er-
ter
bus
titer
ken
mf-
dat
ses-
•zen
che
iken
r en
suto
men
hF*
rot-
een
mder
si is.
igen
ngen
t de
het
van
erde
raan
itere
vlak
eede
ten
iade,
heid
itste
>ro-
Hltt
tan
tn-
ind
er-
er-
oo-
>rd,
te
rug
he
er
ree
Sr.
ge
ien
?n
«si
ie-
J.
m
e-
ib
den
?aul
hef
den
rnf-
en
Ve
de
b-
Vs
per-
rerd
gl
Omtrent den verkoop van haring naar Rus
land, waardoor thans de oude voorraad van
Scheveningen en Vlaardlngen vrijwel geheel is
opgeruimd, verneemt het Vlsscherünleuws. dat
Rusland een crediet heeft bedongen van veer
tien maanden. Zonder steun van de Reeders-
vereenlglng, voegt het blad eraan toe. zou een
dergelijke verkoop nooit tot stand zjjn geko
men. Geen enkele reëele firma kan aoolang
crediet geven.
g
I doorkomen? De betalingstermijn van onze meu-
beien is al verschenen en we zijn tot nu toe in
gebreke gebleven. Vanmorgen kreeg ik een aan-
Wlllle wilde den bak weer oprapen.
r maar toen hij naar de lepelaars keek.
Tegen den pros van dit
artikel kan niemand op.
Hoeveel kost het danT
Een oogenblik, dan zal ik
het even opzoeken.
Smith’s Weekly.
Er was iets in Ethel’s toon, dat Rowland deed
ópkijken.
..Zeg eens Ethel.” vroeg hij „wat beteekent
dat? Wat schrijft tante Lucia?”
„Tante." antwoordde «de jonge vrouw, terwijl
zij den inhoud van den brief, djen ze in d*r
hand hield, doorliep, „tante begint haar schrij
ven met: „m’n lieve jongen." en schrijft dan
verder, dat ze den brief terugzendt, dien je aan
Smee Co. ge
schreven hebt en
die blijkbaar per
abuis haar werd
Het
erg
het
(Ingezonden Mededeellng>
17
Sprakeloos
totdat ze door
Daarop liep h:
door naar hel
achter de tc
een gevoel,
Fraulein LjZ
van een
Dat het filmbedrijf ondanks de crisis voor een
bijzonder populaire ster nog wel een hooge gage
over heeft, blijkt uit het honorarium, dat de
Engelsche actrice Grac e Fields is toegekend. Zij
heeft een contract afgesloten met de ..Asso
ciated Talking Picture waarin staat, dat zij
20 000 pond sterling na gedanen arbeid zal tou-
cheeren. D wz. dat zjj per minuut 2 pond ver
dient.
het Hannes geweest
kunnen fluiten. Hier
mijnheer.
Het is vandaag een bijzondere dag voor mij.
Laat me nu even voorbij.
B&renfeld schoof den huisknecht op zij en
sloot de deur.
Vervolgens liet hij zich in een stoel vallen.
Was dat nu liefde, die eindelijk gekomen was.
de echte liefde die hij tot nu toe niet had ge
kend: waarvoor hij. in zijn pogingen om een
positie te veroveren, geen aandacht had ge
had?
Men pr[)st de klok nog altijd graag
Als nuttig instrument,
Ofschoon wel niemand een tyran,
Gelijk de klok is, kent!
WO denken wel, dat wO iets zOn.
Maar gróóter is de klok.
ZO dwingt, zO dreigt, beveelt en slaat
Al is ‘t niet met een stok!
’t Begint des morgens, al» de klok
Een vlüg-uit-bed gebiedt.
Want liggen blOven willen w0,
We doen het echter niet!
En als de klok naar negen loopt.
Dan hollen wO langs straat:
ZO toont haar macht en wO zOn bang.
Te bang voor iets te laat!
\Zoo gaat het nu den heelen dag.
De klok regeert en drilt,
U slaat uw oogen tot haar op,
Oók als ge anders wilt!
Om zoo laat hier, om zoo laat daar.
Om zoo laat gaat de trein
WO zorgen altOd punctueel.
Dat wO er dan ook zOn!
Zelfs doen wO iets voor ons plezier.
Dan nog zOn wO niets méér.
WO vragen het éérst aan de klok
En deze zegt wannéér!
I
Abu Said, dien zijn Fransche moeder veur
■echts enkele jaren nog Ferdinand Luchoi
noemde, is een goochelaar, die in het laatste
half jaar In versche.den kleine Zuid-Fransche
arlété’s optrad. Hij werkte met de oer-oude,
bekende trucs: hU noodlgde heeren uit de zaal
b v. op het tooneel, vroeg deze een tien >f
vijftig franc biljet aan hem te geven en liet
dit haast g en ongezien verdwijnen, om het
dan onder den lulden bijval van het publiek
uit den neus van den verbaasden man te voor
schijn te halen. Dergelijke experimenten deed
ii ij ook met horloges enz. en dat alles zou in
derdaad voortreffelijk zijn geweest, wanneer
niet vreemd genoeg, deze vriendelijke helper uit
het publ ek. later bü het verlaten van de
zaal, regelmatig het slachtoffer van een onbe
kenden zakkenroller was geworden, die hem de
portefeuille en horloges u t zijn zak kaapte.
Tot hij in Civray departement Vienne, op hee-
terdaad kon worden betrapt. Tot verbazing der
politie bleek het te zijn een zekere Armand
Luchon en toen men zijn papieren met dien
van mijnheer Abu Said alias Ferdinand Lu
chon vergeleek, bleek dat mijnheer de gooche
laar en mijnheer de zakkenroller tweelingbroe
ders waren. Zij hadden dit combinatiespel zeer
fijn bedacht, waarbij de speler op het tooneel
in zekeren zin degene was die de gelegenheid
voor zijn vlngervlugen broeder voorbereidde en
gemakkelijke maakte De staat aal er nu voor
zorgen dat hun gemeenschappelijke tournée een
vrij langdurige onderbreking zal krijgen.
op weg om een blauwtje te loopen.
Dores was ryeds op een sein van Jette naar
de keuken gegaan, om zijn portie in ontvangst
te nemen. Juist wilde Dores zijn buit tri om-
fantelijk in veiligheid brengen, toen hl) bijna
tegen Fr&ulein Lisa aanliep, die hem in de
gang tegenkwam. Hij drukte het dampende bord
tegen zich aan en stamelde een onbehol[>en
excuus.
Wel. Dores, merkte Lisa op en ze knikte
hem toe, je hebt een plelzier alsof je een lot
uit de loterij hebt gewonnen.
Dat heb Ik ook, juffrouw Friedrich, dat heb
ik ook, en hij haalde den Thaler uit zijn zak te
voorschijn. Dien heeft mijnheer B&renfeld mij
daar net gegeven, gewoonweg gegeven, zonder
dat Ik er Iets voor gedaan heb!
Een heele Taler? En weet je niet waarom
je dien gekregen hebt?
Neen, juffrouw. HU kwam juist uit de stad
en liep over de binnenplaats te droomen Toen
hü mü zag en ik hem goeden dag zei, gaf hU
mü een Thalek Het Is een fameuze kerel, die
mijnheer Bftrehfeld. ook als hü geen Thaler
geeft. Het-was vbor hem een bUzondere dag. zei
hij. HU heeft zeker goede zaken gedaan.
En grinnekend balanceerde de gelukkige huis
knecht zijn bord verder.
Een bUzondere dag dacht Lisa bü zich
zelf. Denkt hU misschienZij luisterde. Daar
kwamen de heeren de trap al op. Nu was er
geen tüd meer es over na te denken.
Het Kamerlid van den Heuvel heeft aan den
Minister van Sociale Zaken het volgende ge
vraagd
Is het den Minister bekend, dat. met name
in de provincie Drenthe, doch ook In andere
provinciën, noodzakëlUke werken tot onder
houd of verbetering van vaarten en wegen niet
uitgevoerd kunnen worden, omdat de water
schapsbesturen de uit deze berken voortvloei
ende kosten, niet op de ingelanden kunnen
verhalen?
Is de Minister bereid, eventueel In overleg
met zUn colrtga/s van Waterstaat en Economi
sche Zaken, belüoelde werken 1n "kanmerklng
te doen komen dis objecten voor werk verschaf-
ring?
Teneinde het hoofd te kunnen bieden aan de
concurrentie op het gebied van tuchtpostverkeer
is men in FrankrUk bez g met het ontwerpen
van groote watervliegtuigen, o.a. vod? den
dienst Dakar-Natal. Dezer dagen is een derge-
Ujk groot watervliegtu g gereed gekomen. Het
leege gewicht van dit vliegtuig bedraagt 14 ton.
Het wordt gedreven door 4 motoren van 650
P K BU volledige belasting zal het toestel 22
ton wegeh en een maximumsnelheid kunnen
bereiken van 220 tot 230 K M. De vleugelwjjd-
te bedrakgt 43 M de romp Is 26 M. langden
4 M. breed. Het kan met een brandstofverbruik
van 13000 L. 4500 K M. vliegen. De bemanning
bestaat uit 4 koppen. Behalve eenlge tonnen
post zal het vl egtulg 10 passagiers kunnen
vervoeren. De eerste proefvluchten zün naar
wensch verloopen.
^iiiiiiiniiiiiiiiiiiii
De Oostenrüksche Kamer voor den Landbouw
heeft een firma In Württemberg uitgenood gd
deel te nemen aan een tentoonstelling van
landbouwwerktuigen, die te Weenen zal* worden
gehouden.
De Kamer kreeg van de Dultsche firma het
volgende antwoord:
,Jn verband met de actie van Uwen heer
Dollfuss tegen onzen nieuwen staat en zUn ver
tegenwoordigers in Oostenrük, verwondert het
ons. dat U zich tot ons gericht heeft.
Zoolang genoemde heer in Uw Land aan het
roer staat, wenschen wü geen zaken met Oos
tenrijk te doen.”
gedaan.”
„Uitstekend.” lachte Ethel; „naar de City!
Ik heb juist een nieuwen £oed noodig.”
(Nadruk verboden)
BATAVIA, 12 Aug. (Aneta) In de Memorie
van Antwoord op het Afdeellngsverslag over Het
ontwerp der ordonnantie aangaande de omvor
ming der departementen van Landbouw, Nü-
verheid en Handel, der GouvernementsbedrU-
ven en der BO.W. tot twee departementen,
verklaarde de Regeerlng van deze reorganisatie
'een niet te versmaden bezuiniging, zoomede
vergemakkelUking van de onderlinge economi
sche samenwerking te verwachten. Omtrent de
plaats van vestiging der nieuwe departementen
verklaart de Regeerlng dat ook ten aanzien
Ivan het Departement van Economische Zaken
in beginsel tot concentratie te Batavia is be
sloten.
Nog was de zachte geur van Lisa’s hand
schoen aan zUn handen. HU was een en al op
winding. HU. de zakenman, die in alle landen
bUna was geweest. hü voelde zich plotseling
klein tegenover dit meisje, wier trots hu eigen-
lUk nooit had kunnen verdragen en naar wie
zUn diepste InnerUJk toch verlangd had. Er
ging een huivering door hem. HU ademde diep
en er kwam een trieste lach op zün gezicht.
Wat had Schöner zoo pas, toen hU bü hem
was, ook weer gezegd? Juist.... het rook hier
te veel naar kamillenthee! En datzelfde gevoel
had Lisa ook. O. hU begreep haar volkomen!
Ze wilde de wüde wereld leeren kennen, genie
ten van het rijk» leven, na zoo lang in deze
atmosfeer van duffe klelnburgerlUkheld te heb
ben verkeerd; en hU hü verlangde naar een
thuis.
Met andere woorden, Konrad, zei hU tegen
thel keek tersluiks naar d’r man, die mis
noegd in t vuur zat te staren.
„Wat is er Rowland?" vroeg ze harte.-
lUk; „als wat hebt, dat je nlnderc, dan moet
je dat niet voor je houden; verte, het dan aitUd
aan je vrouwtje."
„Och kind." lachte hü droevig,
liedje: geldgebrek."
„Ja. dat is een leelUk ding, maar laat den
moed niet zakken. Je hebt die betrekking m de
city in t zicht. Nog maar twee maanden en dan
ga je weer geld verdienen.”
„Maar die twee maanden, noe zullen we die
Uit Moskou wordt gemeld, dat de expeditie
van Sovjet-sneeuwschoenloopers, die in De
cember van het vorig jaar uit Kamtsj^dka ver
trokken was, gered is Deze u.t zeven personen
bestaande expeditie, heeft op skies en in hon
densleeën tegen de 7300 K.M. afgelegd Plaa’s
van vertrek was'de stad Petropawlowsk op
Kamtsjadka. De leden der expeditie hebber.
ontzaggelUke vermoe enissen doorstaan en heb
ben tegen zeer zware sneeuwstormen moeten
strijden. Het eerste deel vap den weg werd langs
de kust van de Ochotsklzee afgelegd. Maanden-
land ontbrak elk bericht van deze expeditie.
Nadere mededeellngen over het verloop van* de
lange reis kunnen eerst worden verwacht als
de leden der expeditie in Ohabarowsk zUn
aangekomen.
Wlllle Woensdag had een bak met
deeg in de zon gezet om het te doen
rUzen. Maar toen hü den baje naar de
Artiskeuken^Wllde brengen! gleed hü
Uit over een aeester en de\^ak met
deeg viel van zün hoofd. Ma^ge en
Muriel, de twee lepelaars, kwamen
juist voorbU en ze hadden geen tüd
e maand Augusti* Is de maand van de
kermissen, of, zooals men de kermissen te
genwoordig ook wel noemt, feestweken, die
overigens precies op hetzelfde neerkomen. Heeft
men eenlgen tüd lang de feestweken beschouwd
als den overgang naar de totale verdwünlng
der kermissen, een verdwünlng, die na den ernst
van de oorlogsjaren, gemotiveerd leek, thans
wordt weer overal kermis gevierd en het schünt
wel, dat men een volksvermaak met zulk een
oude traditie niet zoo gemakkelük tot een his
torisch verschünsel zonder actueele waarde kan
maken.
In den oorsprong was de kennis zeer nauw
verbonden met een kerkelük feest Het was n.i.
het gedenkfeest van de kerkwUding. Het mlddel-
eeuwsche woord ..kerekmisse” betsekende „mis
bü de herdenking van de kerkwUding”. Aan dit
feest was meestal een jaarmarkt verbonden (zie
„Leipzigcr Messe") en het geheel zou men kun
nen noemen, wat wü thans kerm's heeten, met
dit verschil, dat het kerkelijk feest ter her
denking van de wüding of ook wel daarmee sa
menvallend de herdenking van den patroons
heilige der parochie, in de laatste tientallen
jaren vrüwel los van elkaar staan en soms ook
wel eens tegenstrijdig van aard zün. In zulde-
lüke streken trekt op den eersten kermisdag vaak
de groote H. Sacramentsprocessie uit. als over
blijfsel van het zuiver kerkelijk karakter, dat
de kermis eertüds had. Maar het gebeurde ook
wel. dat een of andere gebieder aan een of
andere stad het recht gaf een jaarmarkt te
houden, waaraan dan de verplichting tot het
vieren vjn een kerkelijk feest werd verbon
den Zoo heeft koning Dagobert, konlng der
Franken in 642 aan Parijs het recht gegeven
op den feestdag van den H. Dyonisius een
jaarmarkt te houden. In Engeland was het
Willem de Veroveraar, die deze privilegies het
eerst gaf en in Rusland was het Eduard de
Derde. Ook het oude Rome heeft jaarlüksche
feestdagen gekend, die men met onze kermis
sen kan vergelüken, en zelfs voor de Spanjaar
den een voet In Mexico hadden gezet, kende
daar de vreugde van het kermlsvleren
„Daar is de post!” riep Ethe! den volgenden
morgen.
Ze liep zoo gauw ze maar kon naar de voor
deur.
„Twee brieven, manlief,” zei ze een oogenblik
later, toen ze terug kwam.
„Een brief van Smee Co. en nu ai ant
woord van tante Lucia, als ik het we) heb."
„Ik zal eerst dien van Smee Co. lezen,”
sprak Rowland.
Ze reikie hem dien over.
„Kan ik intusschen dien van tante open ma
ken?" vroeg Ethel.
„Natuurlük, ga je gang.”
Ethel haalde dus den anderen brief uit de
enveloppe.
„Wat drommel! Hoe heb ik het nu?” riep
Rowland. -
„Lieve hemel!” riep Ethel, die tante Lucia’s
brief aan t lezen was.
„Hier dcet zich het vreemde geval voor.” her
nam Rowland nog altüd verbaasd, „dat Smee
Co. me den brief terugzenden, dien ik gister
avond aan tante-geschreven heb."
„En ik.” sprax op haar beurt r n vrouw. ,.lk
heb er hier een van tante met het verzoek om
uits el. dat Je aan Smee Co. gevraagd hebt.”
„Wat zeg je daar? Nu. dan moet ik de brie
ven met elkaar verwisseld en in de enveloppe
gestoken hebben, waar ze niet hooren; ofschoon
ik zoo goed als zeker ben
Hier zweeg Rowland en dacht even ï>a.
„Een oogenblikJe.” hernam hü; „ik heb je
gisteravond beide brieven gegeven om ze te
lezen, alvorens ze te posten."
Ethel zweeg.
,Jk ben er zeker van!" riep Rowland.
„Dan moet JU de belde brieven verwlsseljl
hebben, nadat je ze gelezen hebt."
„Je hebt gelük.”
gedurende het avondmaal zün provisor af te
lossen. Deze had al vooruit gegeten om zün ge-
eerden chef niet te lang te laten wachten.
Toen B&renfeld> en Pfalzdorf binnenkwamen,
was hü al klaar en veegde omslachtig met zün
servet zün mond af.
Wat Ik u zeggen wil, münheer B&renfeld.
kan ik u fellclteeren
U mag u zelf fellclteeren, antwoorde
B&renfeld en hü keek den ultgedroogden pro
visor medelUdend aan. dat ik vandaag nog eens
naar uw zottepraat wil luisteren.
De apotheek staat vol klanten, münheer
Rose, deelde Heinrich beleefd mee. Münheer
Friedrich kan het alleen niet af.
Jongeman, sprak de provisor plechtig, u
hoorde juist uit den mond van uw voortreffe-
lüken leermeester, dat leder zich hier mek-zün
eigen zaken moet bemoeien.
Goeden avond, münheer Rose, zei Basen-
feld büzonder vriendelük en ging met zün be
schermeling ana tafel zitten. De provisor ging
woedend heen, om in de apotheek zün drift bot
te vieren op een kind dat met een blü gezicht
voor twee pfennig zoethout kwam koopen. Ot
dat gespuis niet wist, dat Je bü een apotheker
niet voor minder dan vüf pfennig kon krijgen!
Zwügen'd gebruikten beide heeren hun avond
eten. Heinrich voelde, dat zün Mentor door ern
stige gedachten werd beziggehouden en hü
waagde het daarom niet, hem in zün gedachten
te storen.
„O zie eens, die arme Muriel en
gezonden.
spüt haar
dat Je op
oogenblik zoo in
gel^ve-i-genhe'-l zit en daarom stuurt ze Je.
„Wat?" riep Rawland.
„Een chèque van vüftlg pond,” en Ethel haal
de dit waardevolle stukje papier uit de enve
loppe.
Rowland nam de cuëque en keek z’n vrouw
met open mond aan. Daarna las hü langzaam
hetgeen op de chèque geschreven stond, als kon
hü z’n oogen niet gelooven
„Ethel.” sprak hü ten slotte, ..hoe tien Je
toch op dat idee gekomen?"
„Dat zal ik Je zeggen. Rowland; ik kwam
eensklaps op de gedachte, dat, als tante Lucia
toevallig dus bulten ons om ei van in
kennis kon gesteld worden, dat wü op t oogen-
bllk geen geld hadden om onze meube’s te be
talen. zü misschien, neen, waarschünlük
„Dus." viel Rowland haar in de rede. ,J->et
was geen vergissing van Je?"
„Wel neen, manlief.”
„Eva,” riep Rowland, terwüi hü haar
kus op t voorhoofd drukte. Je gaat met
verontschuldigen. Heinrich, die wel begreep, dat
dit excuus niet in de eerste plaats tot hem ge
richt was, liet het tweetal alleen.
Een paar seconden stonden ze zwügend tegen
over elkaar.
Juffrouw Friedrich, begon Konrad Baren
feld. terwüi hü strak voor zich uit keek, u hebt
mü vanavond gevraagd of ik mü de buien kon
verklaren, waaraan u af en toe lüdt. U hebt
mü daardoor het recht gegeven over u en uw
leven hier in huis na te denken. Dat kan- nu
óók wel een gril zün. maar ik maak er gebruik
van om vrijer met u te kunnen spreken.
Zouden we elkaar dan zulke belangrijke
dingen te zeggen hebben, münheer B&renfeld?
antwoordde het jonge meisje en te trachtte iets
hards ..in den toon van haar stem te leggen,
maar kon toch niet verhinderen, dat die stem
llchtelük trilde.
Ja, juffrouw Friedrich, ging Barenfeid
voort en hü keek haar vast aan. Ik ben niet
blind. Ikzelf heb het leven in de wüde wereld
te goed leeren kenneft en liefhebben, om niet te
begrüpen dat een Jong, energiek en vroolük
meisje vurif^ verlangt om deze gevangenis te ont
vluchten. om ook te genieten van het mooie in
de wereld. Maar uw gebrek aan ervaring brengt
u op den verkeerden weg. Er zijp andere posi
ties. waarin u zich duizendmaal gelukkiger zou
voelen dan in die van artiste.
..Wat zegt u?.... onderbrak Lisa snel en
verwonderd
planken zoeken. Weet u wel, wat het tooneel en
theater beteekenen? Dat u een gevangenis ver
laat om een veel ergere binnen te gaan? Royaal
gerekend zün er misschien een dozün sterren,
die hun weg gevonden hebben door alle misère
van het tooneelleven heen, die onaangenaam-
heden en erger hebben moeten verdragen om
hun tegenwoordige hoogte te bereiken. Maar
wat een leergeld hebben re daarvoor betaald!
En de overigen, het grootste gedeelte? Ze ra
ken lederen dag meer gedesillusioneerd.
Münheer B&renfeld. rei Lisa met bevende
stem, het is heel aardig van u om zoo'n
mooie speech tegen me af te steken, maar u
taxeert me toch wel wat erg l»ag. Het zou droe
vig zün. als uw beschrijving in elk opzicht juist
was.
Zü is In elk geval juist, antwoordde Baren
feld. wat de verandering betreft, die iedereen
in zün zleleleven Ondergaat. Verstoorde illusies
en ervaringen, die een jong meisje beter be
spaard kunnen blüven.
Goed, dan zal ik die ervaringen opdoen,
zei Lisa weerbarstig. ik ben sterk genoeg.
Juffrouw Friedrich, begon B&renfeld op
nieuw: neemt u een raad aan van iemand,
die het goed met u meent.
Ik heb genoeg van „de goede meenlngen”
van anderen!
Dat meent niet. Juffrouw Friedrich. U
wilt alleen niemand de gelegenheid geven echte
belangstelling voor u te toemen. De heele at-
manlng van Smee 6t Co en nu moet ik aan
die firma schrüven, dat ik aan d r verzoek om
J betaling niet kan voldoen» 1 Is me wat moois,
er op te moeten rekenen, dat ?e eik oogenblik
je meubels kunnen komen weghalen.” xlonk het
moedeloos.
„Maar ik verzeker je, dat ze dat niet zullen
doen als je hun schrijft, dat je over een paar
maanden een goede betrekking hebt schrüf dus
precies zooals het is. Het is een fatsoenlüke
firma."
,Je hebt gelük. zooals altüd, kindlief." zei
Rowland en stond op: ,Jk ga direct een brielje
aan Smee Co. schrüven.”
.Doe dat, lieve man eno ja. je hebt toch
zeker niet vergeten, welken dag we niorger.
hebben?. Het is morgen de zestiende: dan >s
tante Lucia Jarig."
„Lieve hemel ja; dat is waar ook Goed, dat
je me daaraan herinnert. Het zou ons slecnt
bekomen, als ze morgen geen brief van ons ont
ving.”
„Ik denk er Juist aan.
f op dit blad zijn Ingevolge de verzekeringsvoorwaaiden tegen b« levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f JCn bij een ongeval met •iCfl bij verlies van een hand OC olj verlies van een Z Cn bü een breuk van Z bil s.
J ongevallen verzekerd voor een der vólgende ultkeerlr.gen «Jl/l/l/. verlies van belde armen, belde beenen ot belde oogen f üU.- doodeiyken afloop f ZÖU, een voet of een oog I /zfö.” duim of wyavli^er t Ul/.-beeL 'of arm f 40.- -HjTXik
pap. Deze en vele andere ingrediënten vormen
het overdadige maal, hoogtepunt van het
huiselük feest. Voor zoover men deelneemt
aan de feestelükheden, die buitenshuis plaats
hebben, ontloopt men wederom goeddeels de
markt met haar kramen en draaimolens, want
de elgenlüke feesten hebben ergens plaats op
een welde In de nabüheld van het dorp, waar
allerlei onschuldige en minder onschuldige spe
len worden beoefend. Naast het wlpschleten,
dat al heel onschuldig is. heeft men ook het
dassenbüten door gedresseerde honden. een
liefhebberij, die uitmunt door wreedheid. Naast
tnastklimmen hebben we het „haanslaan’’ en
..katknuppelen", belde met elkaar wedüverend
in ruwheid en gevoelloosheid en wel zoo erg.
dat men zich terecht verbazen mag over het
feit, dat deze dingen moeten dienen om vol
wassen menschen te vermaken.
De kermissen, die, zooals wü zagen, In vroe
gere tüden gepaard gingen met processies en
ommegangen, kennen ook nu nog deze plech
tigheden, zü het dan ook in minder religieuzen
zin. De bekende Reuzen-stoeten in Antwer
pen, Leuven, Mechelen. Brugge en vele andere
Belgische plaatsen zün er het gevolg en de
voortzetting van, evenals de ommegang te Venlo
van Valuas en zün vrouw.
In Noord-Nederland kennen we vooral de
voorjaarskermlssen In Mei. Dan wordt de Mel
den geplant. In dê vorige eeuw vermaakte mm
zich te Groningen met het vertoonen van een
geheimzinnige juffrouw zonder armêh en bee
nen en vatteen boer, die 34 duim groot was en
die tegen betaling van twee stuivers te zien 1
was in een of ander hotel.
Sinds 1406 is Den Haag beroemd geweest om
de luisterrijke feesten, die met kermis werden
gehouden. Vooral de kostbare zaken, die er
verhandeld werden, trokken zeer de aandacht
en bü stroomen trok het volk naar Binnenhof,
Buitenhof en Vijverberg. waar de feesten
plaats hadden en waar de optocht van de
schutterü door niemand verzuimd werd. Er
werd stevig gedronken door rük en arm en
deze kermisdagen staken, wat dat betreft, schr l
af tegen de overige dagen van het Haagse hc
jaar.
In de zeventiende eeuw bestond deze kermis
weliswaar nog. doch zü verloor in glans en m
drukte en aan het einde der negentiende eeuw
was zü geheel verdwenen, het eenlge, wat nu
nog op e^i kennis lükt in Den Haag, Is ’t voor-
j aars feest In den Dierentuin, dat geen verschil
kent met de vele voorjaarsfeesten, die elders
worden gevierd.
Niettegenstaande de actie, die enkele Jaren
geleden en niet geheel ten onrechte tegen deze
kermissen werd gevoerd, is men er dus niet in
geslaagd ze af te schaffen, getuige de vele ker--
missen, die juist op dit oogenblik, vooral In het
Zuiden, worden gevierd.
„Hoe zou het nog erger
BATAVIA, 12 Aug. (Aneta.) De motle-De
Dreu, waarin aangedrongen werd op de uit
voering van groote werken In versneld tempo,
eventueel met een beroep op de geldmarkt,
waarover gisteren de stemmen hadden ge
staakt, werd heden door den Volksraad aange
nomen met 25 tegen 23 stemmen.
„Ik denk er Juist aan. Rowland.” hernam -
Ethel. „of je tante Lucia niet vragen kan je te mee na®,r dht. Je hebt een meester'Uken zet
helpen, totdat je die betrekking in de City aun-
vaard hebt. Ik ben er van overtuigd, dat ze dat
met plezier zou doen, als ze wist hoe hard Je er
voor zit. Ze houdt zoo veel van Je
Rowland schudde van neen
„jé kent tante Lucia niet. Ethel. Ze is een
oud. lief mensch. maar een beetje vreemd. Ze
is ook iemand, die er van» houdt d’r eigen weg
te gaan. Wanneer ze büv. van de buitenwereld
hoorde, dat ik er slecht voor srt, dan zou ze
büspringen. Maar wanneer we ons rechtstreeks
tot haar zouden wenden, dan zou ze geen cent
loslaten. Ik ken haar door en door
„Maar. Rowland, hoe kan ze van de zaak op
de hoogte A|bracht worden ais niemand het
haar verteltT’
„Daarin steekt juist de groote moeilijkheid."
antwoordde Rowland, terwüi hü s’n schouders
ophaalde, „maar dat neemt niet weg, dat
gelük heb."
„Enfin, JU weet het beter dan Ik. manlief,”
zei Ethel.
Rowland knikte heel wüs, ging voor z’n bu
reau zitten en begon z’n brief aan de firma
Smee Co. Toen hij daarmee klaar was schreef
hü een aardig briefje aan tante Lucia
•All right!” riep hü met een zucht van ver
lichting; „neb Je ook een paar postzegels?”
„Ik heb ze in m’n taschje; ik zal ze even krü-
gen," zei Ethel.
„Plak ze dan meteen er op. dan zal Ik ze
posten."
„Wat heb je aan de meubelfabrikanten ge
schreven?” vroeg Ethel.
„Precies zooals het is. en_lk heb beloofd het
verschuldigde direct te betalen zoodra *k In be
trekking ben. Maar Je kunt zelf even lezen wat
Ik geschreven heb. Ik heb den brief open ge
laten. Ik heb ook _een paar vriéndelijke regels
aan tante Lucia geschreven; dat briefje heb ik
open gelaten; misschien wil Je er wel, wat bij-
schrüven"
„Ja. heel graag.”
„Mooi zoo. Ik ga m’n schoenen aantrekken
en dan naar de post."
vrijwel al deze kermissen zün
afgeschaft. In Engeland bestaan zü zoo goed
mëer en alleen in zuidelijke streken
houdt men er den meed nog in.
(Sp den duur verdwenen de jaarmarkten en
kwamen daarvoor in de plaats uitsluitend fes
tiviteiten, zooals de kermissen thans zün. In
ons land zün het voornamelijk Brabant,
Twente. Limburg en in België Vlaanderen,
waar men minstens eenmaal per Jaar kermis
viert. Het was in 1777 dat de Staten-Generaal
besloten, dat in het gebied van de Overmaas
de kermissen moesten gevierd worden op den
eersten Zondag na 11 November en dat zü niet
langer dan drie dagen mochten duren. Men
noemde dit de Hollandsche kermis, en deze
bestaat neg in denzelfden voim in verschillen
de plaatsen van Limburg.
Dat in den loop der jaren de kerkelüke
feestelükheid geheel verviel en dat het we
reldlijke elemeht ging overheerschcn en zelfs
ontaardde in losbandigheden, is voldoende be
kkend. dan dat we er lang bü stil zouden staan.
Maar in kleinere plaatsen, waar het toezicht
op de vermakelükheden nu eenmaal gemak-
kelijker is dan in de groote steden, blüft men
over het algemeen binnen de perken der wel-
voeglükheid. Men volgt daar nog de oude ge
woonte om familieleden met kermis te ont
vangen en liefst zooveel mogelijk. De kennis
is daar steeds geweest de groote aanleiding
om eenmaal per Jaar alle familieleden te ver
zamelen en deze gewoonte is zoo sterk, dat
men van de kermisfeesten zelf maar weinig
ziet en zich voomamelük binnenskamers bezig
houdt met familiale gesprekken. De ultnoodl-
ging „bü elkaar op kermis komen’’ beheerscht
wekenlang rl'e belanghebbenden, die zich
reeds te voren spitsen op de gebrulkelüke taar
ten, koeken, vla's, krentenmikken en rijste-
binnen, om het wegblüven van de familie te
