Naar de diepten der u&fiaal van den dag zee WRIGLEY Huidlijders i I f I I l< I i I I I I DE APOTHEEK DE WITTE .ZWAAN 11 ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN I Alle jongens op school dragen ROBINSONschoenen GANDHI illlllllllinilHlliillite la Zijn eigen huis MAANDAG 21 AUGUSTUS DE STALEN BOL meter Een regen van sardines I- Rijkdom door boor- e zuren De prohibitie Sympathieke geste (Wordt vervolgd). f Naar een modern Moskou De verbinding tusschen Witte Zee en Oostzee NAAR HET DUITSCH M VAN RUDOLF HERZOG rt 0 n h Is h OEZONDI rti root op meer dan zeshonderd diepte te midden der diepzee- vittehen in in dtf Tewerkstelling van veroordeelden - Zweden worden langer D.D.D. Geneesmiddel tegen HUIDAANDOENINGEN Ayf/'L dan °°lt heeft on“n tUd het ten bergt dan de mülioenen aan goud die aan de kust van Terschelling en aan vele andere kusten te vinden zUn. De werkeluke der zee zUn de planten, koraaldleren yisschen. enz. en deze leven In zoo overvloedige hoeveelheden, dat een studie van hun levens wUze menschenlevens kan vullen. ^AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL twemmen op minder nen zeggen SUt merkwaardlg te zien, hoe bepaalde mer 1 Solomon de ballon vogel, deed vaak hem uit het nest te verdrijven. die van Volgens het rapport zouden 200.000 personen Solomon Ben van de aardmannetjes stond op een zandhoop, terwijl de anderen in den kuil lieten bengelen. kuil stond, Jk zal jullie nou eens een paar aardige mopjes vertellen." (Morgenavond vervolg'. R r in schoot en hU verliet het nest om het aan de aardmannetjes over te laten. het rond zaten op den rand van So lomon's nest, terwijl zjj hun beenen in een slaapje in een groeten kuil, welke hem tot nest diende. Maar op een och- schatten diepzee- (Ingezonden Mededeeling) der organisatie van voor hervorming der ort, che chop odor Itge- dds- vak- i op itee- nen. den, land rden den den De zich den jep- van ge- be- dis- deel ■e ien- Ail- be- pee- len- t de d<f ‘nde ge- etn Lal- rei den ler- ?ee- aan >phe zal in- laar pas- a in og?t men leb- >en- vet- ver- doet Isa- taat zij, Me den zien x>r- or- het met afd. slijk iver van hu an- ris- ran an- en- 21 Ne- djn de I- h n k le rt rer- rar- zal oen. roe- I WRIGLEY'S KAUWGOM IN OE MOND B LEKKER EN V*» STUK$ Het Centraal Uitvoerend Comité der Sovjet unie heeft aan verschillende personen, inge nieurs zoowel als arbeiders die hebben bijge dragen tot de totstandkoming van het groote kanaal, dat de verbinding vormt tusschen de Witte Zee en de Oostzee en dat kort geleden in gebruik is genomen, eereteekenen uitgereikt. Zooals bekend, zijn de arbeidskrachten voor den aanleg van dezen enormen waterweg ge deeltelijk gerequireerd uit politieke veroordeel den en andere gedetineerden. Onder de laatsten bevonden zich ook misda digers die wegens zware vergrijpen veroordeeld waren en die de Sovjet-autoriteiten op deze wijze aan het werk hebben gezet, teneinde het stelsel van verbetering der gevangenen op hen van toepassing te brengen. Zoo was Serge! Tretiakov, *na moordenaar, dief, recidivist, een Oer beste medewerkers bij den aanleg van het kanaal. Op 10-jarigen leeftijd verliet hij het ouderlijk D? Moskousche dienst van openbare werken heeft, naar het Telegraaf Agentschap der Sov- Jet-Unie meedeelt, eenlge groote plannen uit gewerkt tot verschillende verbouwingen en den aanleg van nieuwe moderne wijken in de stad. De snelle groei d-r bevolking van de hoofd stad der Sovjet-ünie «van 1.027.336 inwoners In 1920 tot ruim drie millloen in 1933) en de ontwikkeling van haar industrie en cultureele instellingen, hebben het vraagstuk van verbete ringen in den stadsaanleg op den voorgrond geschoven. De laatste eeuwen Is in Moskou zonder eenig plan of systeem gebouwd. De bochtige, nauwe straten en de scheeflig gende pleinen met hun oude bouwvallige hui zen passen niet meer in het moderne stads beeld en beginnen daarom langzamerhand plaats te maken voor moderne woonhuizen, fabrieken en openbare nuttige instellingen. Overal In de stad zijn de bouwwerkzaamheden in vollen gang. Nieuwe wijken worden aange legd. de bestrating wordt verbeterd en de ondergrondsche spoorweg wordt uitgebreid en gemoderniseerd. Reeds het vorig jaar is te Moskou 800.000 vlerk, meter terrein met nieuwe woningen ver huurd, waarin een kapitaal was gestoken van ikken rvoor We kunnen omslaan en In t water vallen, merkte ze laconiek op. Dat zou heerlijk zijn, antwoordde hij on verschrokken. Ik zou naar u duiken, u naar bo ven brengen en u zoo aan den riviergod ont rukken Aan den oever zou ik u nederleffgen. uw naam roepen totdat u weer bijkwam en uw oogen zoudt u opslaan met een blik, waarmee gewoonlijk redders van menschenlevens aange zien worden, die uit dankbaarheid bovendien soms nog wel eens méér dan een blik krijgen Lieve hemel, zuchtte het meisje, had Ik u toch maar op uw redactie gelaten! Ik zwijg, antwoordde Schöner. maar alleen, omdat het mij een dubbel genoegen is uw vriendelijke stem te hooren. Maar ik zal niet vriéndelijk meer tegen u spreken. O. daar dwing ik u wel toe. Dat zal u niet lukken. Hoe gaat het met uw moeder? Ah, ziet u wel. dat u kleur bekent? Gertrud von Wald aarzelde even. Toen ech ter zag ze haar metgezel met een warmen blik aan en zei: Het is aardig van u, om aan mijn moeder te denken. Ze is zoo Uef. Vertel u mij nog eens wat meer van haar. Hij bedoelde het nu ernstig. En Gertrud ver telde: Mijn vader was „Reglerungsrat” en begon net voor zijn dood carrière te maken. Daar mijn moeder alleen op haar pensioen was aangewe zen, trok ze zich heelemaal terug en leefde eigenlijk alleen voor mij. Ik heb heel veel aan De bouw van twee groote hotels is bijna vol zal het Ze was nog bleek en haar oogharen waren verraderlijk vochtig. Ze ging staan en stak hem met een weemoedig lachje de hand toe. U moet me wel erg kinderachtig vinden? zei ze zacht. Omdat ik me voor uw oogen niet kon inhouden. U zult zeker uw zelfbeheersching wel weer terugkrijgen, kalmeerde Schöner vriéndelijk. Gaat u nog niet direct naar huls, maakt u eerst nog een kleine wandeUngVindt u goed, als bewijs dat u geen wrok tegen me koestert, dat ik met u mee wandel? Misschien worden we on derweg geïnspireerd door een motief, dat u be ter „ligt” dan sociaUsme en anarchisme. Daar voor is uw jeugd en is vandaag ook het weer te mooi. De uitwerking van een ander motief door uw kundige handen zie ik binnenkort, nis een waardevolle bijdrage voor ons blad, tege moet. Nu, wat denkt u ervan? Wilt u mU van daag als metgezel accepteereu? Gertrud von Wald was getroffen door de In nemende manier waarop hij haar dc bittere pil vergulde. Ik ben bang, zei ze. dat ik op uw kost baren tijd beslag leg. Dat vat ik op als een toestemming, meen de Schöner, en hij greep naar zijn hoed. Als u er zoo bver denkt, gaan we. Glimlachend schudde ae t hoofd. Er zal niet veel anders opzitten, antwoordde ze. Inderdaad. Afgezien van mijn eigen be langstelling voor u, hoe zou ik mijn vriend Ba- renfeld onder de oogen durven komen, die mij op het hart heeft gedrukt voor uw heil te zor- Volgens de rapporten van het centraal bu reau voor statistiek te Stockholm worden de Zweden sedert de laatste 40 jaren hoe langer hoe langer. De statistieken zijn gebaseerd op metingen bij de keuring voor den militairen dienst De gemiddelde lengte der Zweden is van 1887 tot 1931 met bijna 4 cM. toegenomen, van 169 2 cM tot 173 cM. De wetenschap kan niet nagaan hoe lang dat verschijnsel zal kunnen voortduren. de blauwachtige schemering, die de reflex is van de lucht, langzaam aan wordt alles donker, een duisternis echter, die den onderzoeker niet belet het leven onder water gade te slaan. Wil men echter scherper toezien, dan schakelt met het electrisch licht in en sterke stralen dringen door het donkere water heen. Maar, als gezegd, ook zonder dit kunstmatige licht zijn de dieren waar te nemen en wel door het licht dat z(j zelf uitstralen en daar zij in ongelooflijke hoe veelheden rondzwemmen, is 1 dus diep onder de zee-oppervlakte niet geheel duister. Een licht blauwe schijn is steeds onder water waar te nemen, soms echter ook een lichtgroene en een enkele maal een roze licht. Soms schiet een fel licht als een bliksemschicht door het water, zonder dat iemand ziet waar het vandaan komt. Naar alle waarschijnlijkheid is zulk een licht flits het gevolg van t plotseling voorbijschieten van een grooten visch. De gemeente Lardarello bU Volterra in de Italiaansche provincie Pisa. heeft niettegen staande haar rijkdom, bijna geen geld. Deze rijkdom berust hierop, dat de ganache omge ving zooiets als een monopolie van boorzuren bezit. Uit den bodem stijgen onophoudelijk dichte wolken waterdamp, did "het lapdschap' mijlen ver bedekken en welke boorfliren af scheiden. Voor honderd jaren waren deze wol ken de z.g. soffionen van Toscana, die uit on telbare spleten en scheuren der aarde opstij gen en den eenen vierkanten mijl na den anderen gen, alsof hij uw bloed-elgen broer was? Als u al ten opzichte van de arme duivels in uw roman de goedheid zelf is, dan mag u, wil u consequent blijven, tegen mij, die tenminste nog moeite doet, om vriéndelijk te wezen, niet wree- der zijn. Gaat u maar mee, stond ze hem lachend toe. Uw argumenten zullen mij anders nog ver pletteren. Maar wees dan zoowel mensch als redacteur, voegde ze er schalks aan toe. Het eene houdt het andere in evenwicht. Hij zag haar met bewondering aan. HU was verbaasd over haar elasticiteit om zich over iets onaangenaams heen te kunnen zetten en hl) werd meegesleept door haar fnssche aantrek kelijkheid. Hij opende de deur voor haar. Buiten was de milde, zoete zomerlucht om hen heen. Laten we een eindje gaan roeien op den RUn. stelde Schöner voor. Maar waar denkt u aan, meneer Schöner? protesteerde het meisje. Alstublieft, gauw wak meer redacteur! Dan stel Ik voor een wandeling te maken langs den Rijn. Daartegen kunnen zelfs dames van de inwendige zending of van een ethische vereeniging geen bezwaar hebben. U is een spotter. Zeker! Ik voel het zelf. Waarom zouden twee bevriende menschen niet rustig een eindje mogen spelevaren, elIs men hun het wandelen niet verbiedt? geste verricht aan Lotharingen. alsmede schillende nieuwe massieve openbare staatsge bouwen en woonhuizen. Op drukke kruispunten zullen ondergrondsche gaanderijen voor de voetgangers worden ge bouwd, terwijl het plan van ..Groot Moskou’* tevens inhoudt den bouw van zes nieuwe spoor wegstations en van eenlge wolkenkrabbers voor openbare instellingen. Het centrum der stad moet een majestueus architectonisch geheel vormen, met het Krem lin en het Sovjet-paleis als bekronende pun ten. Het Is toch heusch niet langer noodlg door Ekzeem, Puistjes of andere Huidaandoeningen te worden geplaagd. De eerste druppels van het DD.D. Recept «oen het jeuken badaren, want deze -xx vloeistof dringt diep in de huldpotlèn door en doodt de ziektekiemen, die de Bk oorzaak zijn van Ekzeem. Dauwworm, BP- Open Beenen. Zweren, enz. Dat het recept van Dr. D. Dennis helpt, on- \J dervond Mej. Y. M. L. te Heerenveen. \XJ Zij schreef: „Ik was er zoo erg aan toe, JyvZ dat bullen als zakjes aan mijn oogen 1/ ÏT,A hingen. De jeuk en branderigheid waren yI ondragelljk. Met D.D.D.werd mijn ge- JT '-Z/1 zicht beter zonder dat ook maar een v' sebilfertje achterbleef." Waarom zoudt U langer lijden Koop nog heden een flacon van t 0.75 of f 250 bij Uw Apotheker of Drogist. A 13 ‘huis en werd beroepsmisdadiger. In 1929 werd hij opgesloten in een concentratiekamp, waar men er echter niet in slaagde een beter mensch van hem te maken. Tenslotte stelde men hem te werk bij den bouw van het kanaal en hier wordt uit den misdadiger een voor beeldig werkman, die herhaalde tflalen premies ontvangt voor zijn goede prestaties. Een tweede voorbeeld Is Kovalev, sedert 20 jaar een berucht misdadiger, thans bekroond door het uitvoerend comité der Bovjet-Unle met de orde van de Roode Arbeidsvlag. Duizenden andere recalcitrante misdadigers zijn bij den aanleg van het kanaal voorbeeldige werklieden geworden en onder de 31 arbeiders, ingenieurs en leiders van de kanaal-werkzaam- heden, die om hun speciale verdiensten door het centraal uitvoerend comité zijn vermeld, bevinden zich acht voormalige saboteurs en vier dieven-recldivisten. Dit is het resultaat, aldus het rapport van het comité van de rechtspraak der Sovjet unie, welke gebaseerd is niet op bestraffing, maar op verbetering van den misdadiger. tend, toen hij juist in het nest zat om een slaapje te doen, zagen Topsy en Robbie een bende aardmannetjes bezig ren en asyls. Nu en dan vond ik werk, maar van blljvenden aard was het nooit. Vaak ook werd ik over de grens gezet, omdat ik me zon der middel van bestaan in den vreemde bevond. Jaren en jaren duurde dit leven en het ver wondert me nu. dat ik het al dien langen tijd heb volgehouden. En bedenk dan wat me altijd het meest hin derde. Het ontbreken van een eigen huis. Het werd een dagelijksche kwelling. Ik aal u niet verder alle détails van mijn le- HtHIKIIIIHHIHMMNM so- lomon met pijl en boog," riep Robbie. zijn geliefd geboorteland i Den onlangs hem toegekenden Oslrisprijs (die om de drie Jaar wordt uitge reikt aan den Franschman. die zich voor zijn vaderland en voor de beschaving bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt) van 100.000 frs., heeft hij geschonken aan het dorp Thorey, waar hy verblijf houdt. Oorspronkelijk was het de bedoeling van den maarschalk zijn laatste levensdagen te slijten In Crevic, zijn geboorte plaats. Doch daar dit in den oorlog verwoest is, vestigde hij zich in het rtabuytge Thorey, ren dorpje van 167 Inwoners, waar ook familie leden van hem woonden. geheel verduisteren, een bron van vrees voor de bewoners, van wie er verscheidene op de vlucht gingen. De Fransche Ingenieur en che- miker Lardarello, die de plaats zijn naam heeft gegeven, is het geweest, die den rijkdom aan boorzuren ontdekte. HU leidde de dampen in een met water gevulden houder en wist hierin de boorzuren af te scheiden. Tegenwoordig is de bevolking van Lardarello en talrUke om liggende dorpen met de winning van boorzuren bezig; de oogst wast onder de dampen. De bos- schen zUn door dampwolken omhuld, zonder dat de boomen er onder hjden; in het kort gezegd, men ziet over een afstand van 25 K M den geheelen horizon door dampen bedekt. In- tusschen zijn er veel meer nieuwe gaten eh spleten gekomen en hoe grooter hun aantal is. des te grooter is de menigte dampen die ult‘> het diepst der aarde opstijgen en nieuwe rijk dommen scheppen. Men heeft de dampen in dienst der techniek gesteld; zU drUven dyna- ^handeld werd. Zeer uitvoerig ^beschreef Ik de mos aan en wekken voor het gansche dal efi de verder gelegen steden electrlschen stroom op. In Lardarello is. zooals reeds gezegd, geen geld in omloop. De zaken worden uitsluitend door vrduwen gedreven en als vergoeding voor de waren krijgen zU slechts bonnen, die door de op gemeenschappelijken grondslag werkende maatschappU uitgegeven worden. Alle mannen zijn In de groote fabrieken, waarin boorzuren en andere chemicaliën gedistilleerd worden, werkzaam. Handel en verkeer liggen uitsluitend in handen der vrouwen. 150 mlllioen roebel. Voor 1933 is ultgel een bedrag van 175 mlllioen roebïl, wi 892 nieuwe huizen kunnen worden gebouwd, op een oppervlakte; van laaöXKK) vlerk, meten Tevens worden bepaalde oude huizen grondig verbouwd, vooraanstaande buitenlandsche en Sovjet-Russische specialisten op het gebied van stedebouwkunde hebben opdracht gekregen tot het uitwerken van plannen om het stadsbeeld van Moskou te wijzigen en te modemiseerep. De plannen moeten voorzien in oplossing van het vraagstuk der overbevolking, van de ver- keersbelemmerlngen en van uitbreiding van plantsoenen en parken. Men denkt daarbij aan het bouwen vs^i yqgrsteden met éênverdiepings- woningen en veel onbebouwd blijkende ruimte. Reeds dit jaar wordt Moskou verrijkt met een Telkens lees je weer, dat Oandhi Vit protest een tijdje vast, Als dat zoo in de omlijsting Van zijn propaganda past. Nu eens kort en dan weer langer, Dan ook weer een tijdje niet, 't Is maar of hij daarin voordeel Voor zijn rasgenooten ziet. Men herstelt niet door te vasten Zoo gemakkelijk een fout. Want de honger van den eene Laat den ander doorgaans koud' Nu is vasten ook geen middel Vit verstandig overleg, Want bjj Gandhi, goed bekeken. Zit het vet niet in den weg! En wanneer men zijn portretje In de kranten goed bekijkt, En het is een laatste foto. Zoo dat hij er op gelijkt. Met dat nekje en die armpjes En die beenen, erikel vel. Dan speelt hij met zijn gezondheid Inderdaad gevaarlijk spel. Gandhi deed toch heel wat beter, Als hij kwestie heeft gehad. Dat hij, om te protesteeren, Eens een flinken biefstuk at! MARTIN BERDEN Nadruk verboden niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimifitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilc haar te danken Ze leefde ontzettend zuinig om mij een opvoeding te geven, die als vader ge leefd had, niet beter fiad kunnen zijn en haar eenige geluk was, het mij aan niets te laten ontbreken. Zoo was het in mijn prilste jeugd en zoo Is het nu nog. Mijn kleine proeven van literair werk volgde se met groote belangstel ling en ze was altijd erg blij als er iets van mij gedrukt werd. Die vreugde heb ik dus dezen keer bedro gen, mompelde Schöner. Het meisje schudde het hoofd. Toch niet, mijnheer Schöner. Ze is niet kleinzielig en heeft een groote mate van menschenkennis. Zoo praatten ze een tijdlang voort. Bij het afscheidnemen vroeg hjj of hij haar spoedig weer eens op een wandeUng mocht vergezellen. Ze maakte een weigerend gebaar. Hoe luidt het vonnis, juffrouw von Wald? Bij voorbaat onderwerp ik me als mensch en redacteur. Ik zal er eens over denken, antwoordde ze, terwijl ze sneller ademde. Voor vandaag ne men we in elk geval afscheid. HIJ drukte haar de hand. Tot weerziens dan. Hij ham zijn hoed af en Uet haar voorbijgaan. Toen sloeg hij, in gedachten, den weg naar huls in. De regeerlng zou 900 milljoen dollar per jaar tooid en te8en het einde des Jaars ontvangen. De groote vraag naar graan zou Paleis van de vereeniging der vroegere poll- de overvloedige voorraden gerst en tarwe doen ^nneUngen gereed zijn, alsmede var- vermlnderen. waardoor een einde komt aan de slechte graanprijzen. Tevens zou een einde komen aan de drank- smokkelarij, welke de regeerlng op groote kos ten Jaagt. Maarschalk Lyautey heeft een sympathieke geitjes getooid, alleen, omdat het uw goed hart leed deed, den kerel in zijn gezicht te zeggen: je bent me een mooi sujet! Ziet u, voor deze •oort schrijverij Is een zekere moed noodig. bru taliteit zelfs. En ik ben blij, dat ik zeggen kan, dat u dien moed niet bezit, absoluut niet bezit, daarvoor bent u te veel, wat ik in uw ••••(saestsesetesssassesteeseaaassiisstassssestseseee plotseling mijn wensch vervuld. Hoe gelukkig ik was kan ik niet zeggen. Voor het eerst in mijn leven een kamer, die van mij is. En u ziet hoe het hier is Ingericht. Klein, maar toch wel prettig. Veel bezoek kan ik niet on,vangen, maar dat hindert me niet. Het be langrijkste is dat ik me zelf in mijn woning op mijn gemak kan voelen. En wat een heer lijke gewaarwording: heer en meester te zijn op een plekje van de aarde! Werkelijk, ik voel me weer heelemaal verzoend met de maat schappij. die me vroeger steeds buitensloot.” Ik stond öp en gaf mijn gas heer de hand. HIJ liet me beleefd uit en vroeg of ik nog eené aan zou komen. Beneden aan de ijzeran wenteltrap trof ik den cipier. „Wei. meneer.” vroeg hij. „Is die no. 5561 niet een vriendelijke kerel? Ja. we mogen hem alle maal graag." „Waarvoor is hij veroordeeld?" .Diefstal met braak,” zei de cipier in politie taal .Hij moet nog een jaar zitten, maar ik denk dat we hem toch wel spoedig zullen te rugzien." 23 Zeker maar ik heb er nog méér uit ge leerd; dat het karakter van iemand, die zulk een boek heeft geschreven, veel te goed is. om óch door critiek van de groote massa te laten besmeuren of belachelijk maken. En dat zou gebeuren als ik niet uw vriend was en dit zou voorkomen. Want de roman is, wat zijn ten- denz en zijn uitgangspunt betreft, onjuist. U hebt geschreven wat uw goed hart u ingaf, in plaats van rekening te houden met de misera bele menschheid. Daarbij heb ik niet het oog op een of andere partij. Iedere partij heeft haar goede en haar kwade elementen. Maar u hebt Uw geprononceerden schelm met engelenvleu- vensloop vertel len. Het zij ge noeg dat ik weer in het eigen land terugkeerde. er zelfs vrienden vond en ?nkelé Jaren later werd wreedheden van mijn beulen, totdat ik het op het laatst zelf heilig geloofde. De kapitein, verteederd. behandelde me ge nadig. Ik mocht in het matrozenlogies slapen en moest overdag den kok helpen. En let nu eens on. In het weeshuis had ik steeds met verscheidene andere jongens op een zaal geslapen. Nooit was er ook maar één ka- die( ik de mijne kon noemen. Aan boord was het ai niet beter. In het matrozenlogies sliep precies de heele bemanning op den kapi tein en de stuurlieden na. Ook daar was geen plekje dat Ik mijn „thuis” kon noemen. Ik heb nog veel meegemaakt, maar een eigen huis bezitten, al was het maar een heel klein kamertje, dat was me ónmogelijk En het heeft me altijd dwars geze’en. Ik voelde me een ver schoppeling, iemand die in de maatschappij niet thuishoorde. Ik hunkerde er naar eens tusschen vier eigen muren te zitten, in'een ver trek. waar ik heer én meester zou zijn. Kort voor het einde van de zeereis leed de boot in dichten nevel schipbreuk en verging. Met groote moeit» ':on He de kust bereiken, waar ik door liefderijke menschen in hun huls werd opgenomen. Lang kon ik er niet blyven. MUn groote zwerftocht begon daar. Zonder geld, zonder middel van bestaan liep ik langs 'sHeeren wegen, slapende in hooibergen, schu- Volgeng een- rapport Amerikaansche vrouwen nationale prohibitie zouden 250.000 personen te werk gesteld kunnen worden, wanneer het drankverbod volkomen is opgeheven. Volgens het rapport zouden 200.000 personen ---■«-- een vaste betrekking vinden en zouden 150.000 ?antal nieuwe architectonisch mooie gebouwen, tijdelijk te werk gesteld kunnen worden I,e bouw van twee Rzoote hotels is bijna vol- een I hetgeen I drukt zijn op meter. Maar eindelijk is de juiste, nlet-gevaarlljke diepte, bereikt en is het leven der duikers veilig gesteld. De zuurstofinstallaties en de instru menten worden ingeladen, de noodsignalen in orde gebracht, de telefoon en electrische licht- kabels, in rubber verpakt, worden geprobeerd, en nauwkeurig bevestigd aan den kabel, waar de ballon aan hangt. Een metalen schijf van 180 kilo zwaarte, met loodwit besmeerd, wordt op de opening neergelaten, waardoor de dui kers naar binnen gegaan zijn en de bol is voor zijn tocht gereed. Dan begint de reis naar de mysterieuze dlep- ontvangen. De groote vraag naar graan zou sexe het meeste waardeer en hoogacht: een liefdevolle vrouw. HU stond op. Dit is nu de redacteur, die te gen u gesproken heeft. Gertrud von Wald zat zwijgend op haar stoel. Ze had zooveel van haar werk verwacht en ook zoo gerekend op wat financieel succes, dat zij, nu ze haar verwachtingen vernietigd zag, bijna tranen uitbarstte. Haar gemoedstoestand ontging Schöner niet en hU ging naast haar staan. U gelooft toch, dat ik het goed met u meen? Ja, antwoordde ze bijna onhoorbaar. Ik zou uw roman wel uit louter vriend schap kunnen publlceeren. ging hij verder, maar wat zoudt u dan aan honorarium hebben? U zou blij zijn als u het terugbetalen mocht, alleen om uw naam te kunnen beschermen te gen het gepraat van de menschen. Ik ben uw vriend ik hoop, dat u dat gelooft en daarom ben ik verplicht u een welgemeenden raad te geven. U hebt een rijk hart en een rijke fan tasie Als u roeping voelt om te schrijven, neem dan uw materiaal uit uw eigen omgeving, al schijnt die ook niet zoo belangrijk als dat verschrikkelijke sociale vraagstuk. Een vrouw is mooier en liever dan wanneer ze zich als vrouw geeft. HU gaf haar de hand. Dus, waarde juffrouw von Wald. u brengt me spoedig eens wat anders, om me te tokien, dat u het vertrouwen in uw vriend Schöner niet verloren hebt. Wilt u? „Nou moeten Jullie luisteren,” riep het aardmannetje, dat midden in den „Kijk eens, Topsy, een aardmannetjes schiet den armen x w T e zaten tegenover elkaar. Ik op den \/y eenigen stoel. MUn gastheer, een man van ongeveer veertig Jaar, op den rand van het bed. HU had me zeer voorkomend ont vangen en nadat we eenlge algemeenheden ge wisseld hadden, begon hij me te vertellen over datgene, wat hem het meest bezighield. Het kwam er op neer, dat ik op die manier ajn geheele levensgeschiedenis moest aanhooren. Misschien lukt het dwaas en ongebruikelijk, maar bedenk dat vooral eenzame menschen er naar hunkeren, om alles te vertellen, wat ze in de lange dagen en vaak nog eindelooze nachten hebben overdacht. Dat de toehoorder een betrekkeluk vreemde is, maakt het ver tellen van zeer persoonlUke dingen voor deze menschen nog gemakkeluker. „Het is wel een afwisselende, men zou kun- avontuurlUke levensweg, dien ik u ga vertellen,” aldus sprak mUn gastheer. „Er is veel in wat andere menschen aantrekt, het ongewone, het niet alledaagsche. Maar ik. die het heb meegemaakt, weet dat ook het avontuurlUk lUkende vqor dengene die het mee maakt absoluut zonder glans of aanirekkeluk- held is. Ik verzoek u echter goed op te letten op dat ééne, dat me m(jn gansche leven heeft gevolgd.’ i Ik werd opgevoed In een weeshuis, waar Ik het lang niet kwaad had. MUn ouders heb ik nooit gekend. Familie bekommerde zich niet om m|j. Ik was, zooals zoovele kinderen uit het groote tehuis: alleen op de wereld W(j speel den. leerden, vochten zoo nu en daa, zooals het goeden jongens betaamt, we groeiden op, de meesten tot ordent elUke burgers in de maat schappU. Ik niet. Toen ik ongeveer veertien jaar was. ontvlu<:htte Ik het tehuis en wist aan boord van een houtboot te komen. Waarom ik het weeshuis ontvluchtte? Dat weet ik niet. Het was een ingeving van het oogenblik. die ik zonder dralen opvolgde. Hoe het ook zU. ik had voor mUn doen geluk. Na een heelen nacht rondzwerven met een hongerige maag verborg ik me op de houtboot en bleef in mUn schuilplaats totdat ik bemerk te dat de boot op het ruime sop was aange land. Toen kroop ik te voorschUn. meer dood dan levend, en werd bU den kapitein gebracht. Zooals het vaak met kinderen gaat, was mUn fantasie onderwUl aan het werken gegaan. Ik vertelde den kapitein dat Ik uit het weeshuis was weggeloopen omdat ik er zoo slecht be- Op dit oogenblik. zün het vooral de Ameri kanen. die zich bezig houden met de studie der diepe zeeën en zoo Juist heeft'een Ameri kaansche commissie van onderzoek die tot zeven maal toe naar de diepte der zee is afgedaa’d. haar arbeid voltooid. ZU bereikte een diepte van meer dan 600, bUna 700 meter en maakte bU het dalen gebruik van een stalen bol. die telkens meer dan een uur onder water bleef Deze duikers zou men met eenig recht kunnen noemen de Piccards van de diep-zee Dit duiken levert ontzaglUke gevaren op Enkele malen werd de bol bedreigd door een cycloon, die op slechts korten afstand pas seerde en met een vaart van 155 kilometer per uur voortraasde. Een kleine zwenking in de windrichting en de stalen bol was te pletter geslagen met alle fatale gevolgen van dien. Ook ontploffingen en lekken zUn voorgekomen en ieder oogenblik was de bol blootgesteld aan golf slag en deining, die immers ook bU het werk aan de .Lutine zoo n groote rol spelen Voordat de bol. dik met vet ingesméërd definitief in de diepte werd neergelaten, werden talrUke proeven genomen, zonder dat menschen in den bol aanwezig waren.^Zoo werd hu tot op een diepte van 900 meter neergelaten en toen hu weer opgetrokken werd, bleek, dat een ruit door de kracht van het water was Ingedrukt. De bol zat natuurlUk vol water en zou een graf geworden zUn voor de‘duikers, (lie zich erin hadden gewaagd. Het water was Uskoud en had temperatuur van 56 graden Fahrenheit, a beteekent. dat de ruimte moest inge- zUn op een diepte van minstens 600 Op deze diepte en in deze kou hangt de bol veilig in het water en hoewel de kou bulten i enorm is, hebben de bewoners van den bol daar geen last van. dank zU de warmte die de sterke electrische lampen uitstralen. Ook de druk van het water, die met een kracht van meer dan vUf duizend ton op t metaal drukt, heeft geen vat op het gevaarte. De diepzee-visschen zwemmen op minder diepe plaatsen dan ze gewoonluk met de netten worden gevangen. VermoedelUk Is dit hieraan toe te schrUven, dat de netten wanneer zU door het water zakken hun schaduw vooruit werpen, zoodat de visschen gelegenheid hebben te vluchten en dan natuurlUk zoo diep mogelUk wegduiken, tot zU ten slotte toch door de netten achterhaald worden. Er zUn intusschen verschillende visschen die geen licht uitstralen, maar moeder natuur zorgt ervoor, dat deze dulsterllngen steeds begeleid worden door hovelingen van het licht, bestaande •n een onnoemelUk aantal kleine diertjes, die licht geven. We zelden hierboven, dat de vlschnetten hun prooi tot op groote diepte kunnen achterhalen. Dit is betrekkeluk. De netten reiken niet zoover, als de visschen kunnen duiken, maar het is blUkbaar reeds voldoende, wanneer zU de duistere zöne bereiken, waar reeds vele diep- zee-visschen zwemmen. Voor hem, die nooit de zeevlsschen in him natuurlUken staat zag, is het volstrekt onmo- gelUk onder water de meest bekende visschen te herkennen. ZU hebben nJ. in de diepe zee een heel andere kleur dan aan de oppervlakte. ZU stralen in de diepte licht uit. hetgeen aan de lucht niet het geval is. Bovendien zien wU de diepzee-vlsschen nooit in hun natuurlUke be wegingen, die zU in hun element natuurlUk hartstochtelUk botvieren. Tot de ontdekkingen, die de Amerikaansche onderzoekers hebben gedaan, behoort o.a. een twee meter lange visch, die veel gelUkenls ver toont met de barracuda, die in de buurt van West-Indië wordt aangetroffen. Deze visch ziet er alles behalve vriendelUk uit en heeft groote oogen, een enormen bek met lange, kromme tanden, en allerlei uitwassen op en onder het lichaam. Het is merkwaardig te zien, hoe bepaalde vischsoorten, die in de nabUheid van de kust slechts in kleinen getale voorkomen en ook In kleine afmetingen, veelvuldig vertegenwoor digd zUn in de diepte, waar zU bovendien veel grooter van formaat zijn. Vooral een zeker soort sardines komt in tienduizenden exemplaren voor. ZU zwemmen in formatie als een lucht eskader en maken hun bochten als het ware dn commando met groote snelheid en zonder eën oogenblik te falen. Als zU naar de diepte diiiken maken zU vóór het venster van den duikersbol den indruk alsof een eindelooze regen van zilveren druppels omlaag stort, hetgeen zeer merkwaardige lichtreflexen oplevert. Sommige plaatsen onder zee Ujken wel een woestUn. Hier zUn geen rotsformaties te zien, noch verheffingen, noen dalen, ook geen visschen. Het is een natte woestUn. eenzaam en verlaten en vermoedelUk het overblUfsel van wat in lang vervlogen tUden, men zegt zelfs In den ij^tUd. een strand is geweest. De kleur van dit strand is wit door de mlllloenen schelpen, die het bedekken. De gevaarlUkste plaatsen om te duiken met den stalen bol. zijn de groeven tusschen de - ------r koraalriffen. Daar is op een bepaalde diepte ten. Langzaam, naarmate men daalt, verdwijnt het water vuil en niet doorzichtig, terwUl de bol gemakkelUk slingert tusschen de holen, die door vooruitstekende rotspunten worden ge vormd. Daar waagt de bol zich dan ook niet, omdat het gevaar bestaat, dat hU bU het op trekken beschadigd wordt of van de kabels losraakt. En wat er dan verder met de inwoners zou gebeuren. als de zuurstof eenmaal uitgeput raakt, iaat zich gemakkelUk gissen. Uit een en ander blijkt wel, dat niet alleen de mannen der wetenschap, maar ook de avon- tuurlUke geesten bUzondere sensaties kunnen iieleven. als zU een reisje onder zee zouden wagen met een van die duikersbollen. De stoute fantasieën van Jules Verne zUn inmiddels verbüsterende warkeUjkheld gewor den. <nI~voIee de veraekerlngsvoorwaarden tegen f bij levenelange geheele ongeschiktheid tot werken door f bU een ongeval met f OCfl bU verlies van een hand Z 1 verlies van een Z Cfl hl) een breuk van Zb« verlies van *n A/Zc flóonnétf ongevaura1 bekert voor een der volgende ultkeertngen T JUUU.-verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f DU.-doodelUken afloop 1 £OU.- een voet of een oog Z ^D.-duim at wUsvlnger T DU.-been at erml^fU.- anderen vinger

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 17