BEAURAING EN BANNEUX H Onze wondere Beauraingreis De vlaggen i EEN REUZEN PROGRAM DAME DOODGEREDEN 'i MAANDAG 28 AUGUSTUS ONZE CONCLUSIE Bacon naar Engeland Duizenden indrukken PASTOOR J. ZWART BENOEMINGEN In het bisdom Haarlem PATER W. VAN DEN BOSCH PAARD OP HOL GESLAGEN Voerman BrusselNamenDinant ONVOORZICHTIG GEREDEN Met den dood belfocht i De „gruwel” der pel grimsoorden Nieuwe invoerbeperking te verwachten BEAURAING EN BANNEUX WERKLOOZEN STEUN IN DE MAASSTAD gegrepen by hst van een druk ken verkeersweg van den bok geslagen en overleden Van de laatste HU. Sacramenten voorzien K t in t> De onderwereld van Han Een rijk programma er was donker toen t Di „gruwel” der pelgrimsoorden l Beauraing G chledenls ge- iw van Halle :hap van deze - het foelen •oote s vervaardigen, ‘ld in zwart op Niet voor de aardigheid vertelden wij de geschiedenis van het genadebeeld te Scher penheuvel, een pelgrimsoord, dat ons lief is, zooals het lief was aan den humanist Justus Li psi us. Laten wij er bovendien aan herinneren, dat de biste leerling van Lip- sius, de veelzijdige Erycius Puteanus, den lof heeft bezongen en de gei schreven van onze Lieve Vro (n^bij Brussel). In bet gezels vrome, doch critische geleerden der zes tiende en zeventiende eeuw, had de Gorkumsche pont in tweeën gescheiden en liet Over de eerste seven maanden van <ttt jaar werd te Rotterdam aaafwerklnn—a i IQAUjBBLM (v. J. f 9506.648.63) uitgekoerd. Toen Zondagavond de bejaarde W. D. uit Eist met zijn wagen op weg naar de fruitvei ling was. sloeg op den Stationsweg plotseling het paard op hol. De voerman viel achterover van den wagen en raakte daarbij bekneld tus schen zijn wagen en een zwaar ijzeren hek. De ongelukkige werd zoo ernstig gewond, dategeneeskundige hulp niet meer kon baten en de man reeds na eenige oogenblikken de geest gaf. Deken H. M. Kool uit Eist verleende nog de mogeljjke geestelijke hulp. ge- zou dat zoo hart over de uitwassen, die zich daar in Beau raing blijkbaar met goedvinden der wereldlijke overheid vormen rond de Maria-vereering. alle deelnemers gewaardeerd Zondagmorgen vroeg bij bet ontbijt reeds „De Nieuwe Dag” met het ge ïllustreerd verslag/ der reis van Zaterdag werd uitgereikt aan de deelnemenden. (Ongecorrigeerd.) Zeer werd d»Q de attentie, dat We zijn goed weergekeerd en hebben het ge voel niet twee dagen maar meerdere onderweg te zijn geweest. Want we hebben ontzettend veel gezien en genoten in dit Week-end. Zooveel mogelijk was dan ook het meest bezienswaar- dige al saamgedrongen In elk dagprogramma, opdat onze lezers toch naar de meeste beziens waardigheden zouden kunnen genieten. Weren- komen Het was dezer dagen tl geleden, dat pater W. va kapelaan aan de Harten werd gewond, dat hij aan de gevol leden. De man zat niet precies stuur, maar op de zijde van djp-^ van den tegenovergestelden auto aankwam en de beste melkauto niet zag, reed hij tegen de beenen van P. aan. Deze werd uit den wagen geslin gerd en bleef ernstig gewond langs den weg liggen. Zijn beide beenen waren gebroken. In het ziekenhuis is hjj spoedig na aankomst overleden. Welnu: het komt ons voor, dat in de fei ten, die wij hier bespraken, de gewone, strikt natuurlijke elementen veruit in de meerderheid zijn. Zoowel de genezing als de visioenen van Cóme Tilmant, zoowel de t^tochijningen aan de hoeren Backx, Blondeel en hun 200 reisgenooten ^Lrscheidene der genezingen, waarover V^krslag uitbrachten, meenen wij, na studie der desbetreffende rappor- op gezag van lieden, wier bevoegd- erkennen, te mogen toeschrijven uBKjuter natuurlijke oorzaken van ziel- ^^Kgen of ziektekundig en aard. schijnt ons vervolgens toe, dat tegen ^^Kjetuigenis der kinderen Voisin en De- <t^ibre te Beauraing eenige bedenkingen Km ernstig en aard zijn in te brengen voor V>at betreft belangrijke onderdeden. Eindelijk echter meenen wij, na de studie der geschiedenis van andere pelgrimsoor den, dat er in de gebeurtenissen te Beau raing en te Banneux ook elementen te onderscheiden zijn, welke zoozeer overeen stemmen met de eerbiedwaardige overleve- ring, dat de overeenkomst ons dadelijk treft en inderdaad vertrouwen geeft. motorrijder, die ook lichte verwondingen opliep, geen schuld. „overal tegelijk” zien. Geen plekje wilde men missen. Liefrijk en indrukwekkend tevens is de aanbllk van Namen naast en boven de rivier met haar stroomversnellingen gelegen. De tocht was lang van Amsterdam naar Han waar we in den avond aankwamen, maar er waren zelfs zeer ouden van dagen met een bewonderenswaardige jeugdkracht. die van geen vermoeienis wilde hooren en er niet aan dach ten om te Dinant uit te stappen, waar we zou den logeeren, daar mee doorreden naar de grotten. Dinant zagen we in ’t volle avondlicht „van een derschoonste zomerdagen. Schilderachtig ligt de na den oorlog ggheel gerestaureerde kerk van Notre Dame aan ’t einde van de herbouw de brug over de Maas tegen de rotspartijen van de Citadel. We reden dan nu voort naar de grotten van Han. Maar onae tocht was welgeslaagd en schoon ireweest. En rfjk aan indrukken is ona geselschap thuis gekomen, allen, die we nog spraken, uiterst tevreden over het genotene. Onder begunstiging van het heer- lijkste zomerweder is onze 'Beauraing-reis schit terend geslaagd Zaterdagmorgen om 11 uur is pastoor J. Zwart van i5e et. Bonifaclus-parochie te Zaandam en eere-kanunnik van het Haarlemsch kathedraal Kapittel, die in de St. Jans-stichtlng te Zaan dam wordt verpleegd, door deken A. Hollenberg van Purmerend van de laatste H.H. Sacramen ten voorzien. et ontstaan eener volksdevotie uit eerbiedwaardige overleveringen be rust zelden op feiten van een onvermengd bovennatuurlijk karakter. Tal- looze gewoon-menschelljke, ja klein-men- schelijke elementen vermengen zich spon taan met den zuiveren stroom der genade, zoodra die ergens waarneembaar ontspringt. Men kan zich hieraan ergeren. Wat baat het? In onze gevallen natuur liggen de bronnen der ergernis in de nabijheid van de bronnen der vertroosting. De Heilige Kerk is voorzichtig, maar zij verbiedt ons niet geloof te slaan aan het ^/getuigenis van geloofwaardige personen, en Zij kan dit ook nimmer verbieden. Een uitspraak, dat het karakter der feiten te Beauraing en te Banneux waarlijk boven natuurlijk is, hebben wij, menschelijker- wjjs gesproken, van Haar niet te verwach ten. Hoogstens erkent Zjj later het eerbied waardige der overlevering, die deze feiten verhaalt.' Wij mogen die feiten gelooven met een gewoon menschelijk geloof, zooals wij ge looven mogen, dat een of andere beklaagde voor de rechtbank niet schuldig staat aan de hem ten laste gelegde misdaad. Wij mogen tegen de feiten onze gewoon men- zchelljke bedenkingen hebben. Sprekend als ernstig mensch, mogen wij naar best vermogen trachten, de natuur lijke elementen in de feiten te onderschep den van andere elementen, waarvoor naar ons inzicht een gewone, natuurlijke ver klaring tekort schiet. Zijn er zulke elementen in de feiten van Beauraing en van Banneux? Menig man van wetenschap ontkent het, menig man van wetenschap bevestigt het. Wij kunnen niét anders geven dan onze, uiterst feilbare, meenlng, die slechts de waarde heeft van een persoonlijk inzicht. Wij kunnen niemand dwingen, dit inzicht te deelen. Wij zouden ons, eerlijk gezegd, zelfs wel wachten, dit inzicht te publicee- ren, wanneer er niet bij ons op aangedron gen was door menschen, die aan onze mee- nlng klaarblijkelijk een hoogere waarde hechten dan wij zelven. Toch waarschuwt de wijze Thomas van Kempen, tegen het naloopen van wonder- geruchten en het afreizen van pelgrims oorden. Men wordt er dikwijls niet alleen gesticht, doch heviger geërgerd. En Desi- derius Erasmus, wiens menschelijke wijs heid en ervaring zoo menige les biedt, niet slechts geldig voor de rumoerigste jaren der zestiende eeuw, wijst op het groote ge vaar, dat de bedevaartplaatsen oorden kunnen worden /Ier ontstichting, en een bespotting kunnen leveren der ware leer. Vele factoren- kunnen hiertoe medewerken, en te Beauraing vooral zijn zulke factoren waarneembaar. Ook daarbuiten, in de pu bliciteit der groote dagblad-pers, waar men, belust op de sensatie van het ongewone, al te lichtvaardig den eerbied voor het ware verliest. In den handel vervolgens. In de grondspeculatie der hotelhouders, die jan Beauraing goede zaken verwachten en in den kinderlijken wansmaak der kleinhan delaars, die artikels veilen van geenerlei waarde, slechts bekwaam om den lachlust te wekken. Er bestaat „koek van Dinant” („couque de Dinant", zeggen de Walen) waarop Maria is afgebeeld tusschen de takken van een meidoorn. Er worden grotjes en plaatjes verkocht, die beleedi- gend zijn voor lederen smaak, er worden penhouders aan de markt gebracht, met Maria-beeldjes erop, ja: erin, zoodat gij de Heilige Maagd ziet, wanneer gij naar het licht kijkt door een opening in de schacht. Autobus-ondernemingen adverteeren een reis naar Beauraing tegen betaling van „Acht francs, de verschijningen inbegre pen”. Een holle geldzucht maakt zich meester van de pelgrimsoorden, waar de zin voor schoonheid doorgaans een ver- eerenswaardig martelaar wordt. Zóóver gaat de wansmaak, dat men zich niet ont zien heeft, aanzichtkaarten te waarop Maria staat afgebe|l< wit, met vier witte vlekjes naast den neus. Het onderschrift noodigt u uit, eerst deze ‘oelen wij ons heusch niet beschaamd, tenzij over ons zelven. Wanneer deze mannen de vrome legenden en tradities der dorpen hebben erkend als waardevolle factoren der volks devotie, wanneer zij hebben Ingezien, dat aan deze legenden en tradities een lichten de toenadering ten grond ligt van hemelsche met het aardsche, dan /o< wij, bij alle voorbehoud, een zeer gr< neiging tot eerbied. Den juisten aard der wijze, waarop de - kinderen te Beauraing en te Banneux be genadigd zouden zijn, kunnen wij niet be palen. Ergens, op een onbepaalbaar punt, eindigde de geschiedenis en begint de legende. Dit onbepaalbare punt kan liggen binnen het verbeeldingsleven van de kinde ren. Te wonderbaar en te samengesteld is het weefsel des levens dan dat wij het be grijpen zouden door het te ontrafelen. Die dingen vooral, welke „den kinderen geopen baard worden" en welke verborgen blijven voor de geleerden der aarde, leenen zich kwalijk tot een afdoend onderzoek. Een onmiskenbare godsvrucht, aangewakkerd door geruchten, steunt ten laatste op een vaster grond. De ware oorsprong dezer godsvrucht ligt bij de gansche leer der waarheid, en niet bij de omstreden feiten. Daarom missen wij, dunkt ons, het recht, den toeloop naar Beauraing en naar Ban- neux te beschouwen als afkeurenswaardlg, zoolang niet duidelijk bewezen werd, dat bedrog of zelfbedrog hier de eenige oor- zaken zijn van dien toeloop. Zonder volstrekt afdoende -argumenten te beweren, dat duizenden en duimden ten onrechte hun toevlucht nemen tot Onze talf en een half jaar den Bosch O. F. M., _gparochie te Leiden, tot geestelijk adviseur werd benoemd van den Ned. R. K. Bond van Brood-, Koek-, Banket bakkers en Cacao-, Chocolade- en Suikerbewer kers. bit jubileum kon natuurlijk niet onopgemerkt voorbijgaan. Daarvoor is een aooveel-jarig ad viseurschap in een vakbond een te aelfzame ge beurtenis. Maar veel meer nog: daarvoor is pater van den Bosch een inbovengenoemden kring te ge ziene persoonlijkheid. En zoo is hij in de te Lelden gehoqden bonda- raadsvergadering door den bondsvoorzitter, den heer H. J. Sprokop, op een paeeeende wijze ge huldigd. Als stoffelijk blijk van hulde, sympathie, waardeering en dankbaarheid werd namens den Bond en de afdeelingen een geschenk onder couvert aangeboden. Nadat verschillende bestuursleden nog hun wenschen aan pater van den Bosch hadden ge- ult, dankte deze in een geestig speechje voor de hem gebrachte hulde, goede wenschen en het geschenk onder couvert en verklaarde aan het slot van zijn toespraak er gaarne prijs op te stéllen zijn zilveren adviseurschap in deaen bond te kunnen vieren. Vervolgens werd het slachtoffer naar het zie kenhuis te Grave vervoerd, waar zij kort,daar op aan de gevolgen is overleden. Volgens ooggetuige treft den Wij besluiten hiermee de artike lenreeks van een onzer redacteuren, die, na onderzoek tef plaatse, zich een oordeel heeft trachten te vormen over de opzienbarende gebeurtenis sen te Beauraing en Banneux. Reeds verschenen: „Ons standpunt en onze methode”„Het wetenschap pelijk onderzoek”, „Visioenen van volwassenen” en „Het onderzoek der Kerk” resp. in ons avondblad van 23, 24, 25 en 26 dezer. Het artikel van heden bevat naast een conclusie, enkele anecdotische bijzonderheden over de gruwelen van een bedevaartplaats. muiitmiiinniiiniiwHumiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin lige Maagd der armen te Banneux, lijkt ons een grievende onrechtvaardigheid. Doch de vermaning tot voorbehoud in het aanvaar den van wondergeruchten, zoo nadrukke- Hjk door de Pausen gegeven, door de god geleerdheid verantwoord, door den groot meester der mystiek, Sint Joannes a Cruce, bevestigd, willen wij niet in den wind slaan. WIJ laten de beslissing aan dezelfde gods vrucht, die beslist heeft te Scherpenheuvel, te Halle, te Kevelaar en in de tallooze pel grimsoorden van de Moeder Gods, waar velen samenstroomen om te ondervinden, dat onze Levende Verlosser overal, waar twee of meerderen in Zijnen Naam zich in gebed vereenigen, steeds in hun midden is. vlekjes gedurende veertig seconden strak te bekijken en dan naar dep hemel te sta ren. Dan.... ziet gij de verschijning ook! Van Beauraing is een film gemaakt door een katholieke onderneming. Op zichzelf is tegen zulk een documentatie niets in te brengen, doch de vertooningen, die thans plaats vinden te Parijs -in een bioscoop van den faubourg Montmartre, worden in een hoofdartikel van „La Croix” (23 Augustus 1933) „even ongepast als in het huidige stadium misplaatst” genoemd („aussi in* discrete qu’lnopportuns”). „Beauraing is zwendel” concludeert me nig bezoeker, die er eerder zijn godsvrucht verliest dan verhoogt. En men maakt het ons moeilijk, hem tegen te spreken! Er wordt gezwendeld in Beauraing. Er wordt overvloedig en ontaard gesjacherd in stijl- looze akeligheden. Te Banneux is men be scheidener, omdat daar enkel arme men schen komen. Dóch het water uit de „wonderbron” wordt te Antwerpen in speelgoed- en bric-k-brac-winkels verkocht in apothekersfleschjes tegen den prijs van 25 francs! Het étiket der fleschjes ver toont een teekening der Moeder Gods, ver schijnend aan een knielend kindje. Deze voorstelling in wit-op-blauw is zelfs niet smakeloos meer, zij is stompzinnig. Wij kunnen ons met veel genoegen, inden ken, dat een wereldse!» feest bij een kerke lijke plechtigheid aansluit en wij nemen er geen aanstoot aan, dat een vrome processie gevolgd wordt door een vrooiyken kermis. Maar de smakelooze zwendel in leelijke, dingen, die speculeert op de ongezonde nieuwsgierigheid der bezoekers, maakt een bedevaartplaats bespottelijk. Wie naar Beauraing of Banneux gaat, gedreven door devotie, of gedreven door nieuwsgierigheid, hebbe ten minste den noodlgen eerbied om Ueve Vrouw van Beauraing en tot de Hel- desen zwendel niet in de hand te werken! Zaterdagavond heeft te Peels op den Rjjks- straatweg AssenGroningen een ernstig onge-. val plaats gehad, waarbij de chauffeur van een melkauto, deheer A. P. uit Zjjen, dusdanig jen is over- ^phter het ragen. Toen fit een vracht- ler daarvan den Z. H. Exc. de Bisschop van Haarlem heeft benoemd tot kapelaan te: Amsterdam: (H. Hart van J.) den weleerw. heer J. B. Th. van Woesik. ’s Gravenhage(H.H. Martelaren v. Gor- cum) den weleerw. heer A. Kramer. Lelden: (H. Petrus) den weleerw. heer H. B. J. Schrama. Bennebroek: den weleerw. heer F P. J. Boel rijk. Den Burg (Texel)den weleerw heer L. J. van Schijndel (Neom.). Zondagavond heeft zich op den Rjjkastraat- weg Grave's-Hertogenboech onder De Reek een droevig verkeersongeval voorgedaan, dat aan de drle-en-zestigjarige mevrouw van Laar hovenDiddens uit Kaatsheuvel het leven beeft gekost. In een café aldaar vertoefde een aantal be devaartgangers uit Kaatsheuvel die naar Keve laer waren geweest. Nadat zij eenige verver- schingen hadden gebruikt, begaven zij zich naar de aan de overzijde gereedstaande autobus, wel ke hen naar huls zou vervoeren. Onder de reizigers bevond zich de 63-jarige Mevr. Van LaarhovenDiddens. Toen zij den weg wilde oversteken, naderde uit de richting 's-Hertogenbosch een motorrijder uit Arnhem met duo-passagier. De vrouw bleef weifelend op den weg staan en liep vervolgens een eindje terug. De motorrijder, die op deze onverwachte beweging niet verdacht was geweest, trachtte een aanrijding te voorkomen door krachtig te remmen, doch dit gelukte hem niet. JJe vrouw werd door den motor gegrepen en tegen den grond geworpen, waar zij hevig bloedend en bewusteloos bleef liggen. Dr. Kantors uit Grave, die spoedig ter plaatse was. achtte den toestand van het slachtoffer hoogst zorgwekken<V De Paters Jesuïeten uit het nabijgelegen klfflster, dienden de ongeluk kige de H.H. Sacramenten der Stervenden toe. Door een n/otor oversteken De dagen waren lang, de nacht voor de meesten betrekkelijk kort, maar men heeft dan ook in korten tijd zooveel bewonderd als an deren in een halve week. WU zijn in gemakke- Hjke luxe-autocars het eigene land doorgereisd; heen per dag, terug in den fantastischen avond, wanneer een in ’t felle autolicht voor ons op doemend dorpske een brok tooneelcouhse ge leek. We hebben ons eigen land leeren kennen zooals men dit uit den trein nimmer ziet. En we hebben van Antwerpen den eersten indruk opgevangen, zijn Brussel doorgereden en hebben daar zoowel Zaterdag als Zondag gedineerd in een reuzen restaurant, waar ons gezelschap van 210 menschen de zalen nog lang en lang niet vulden. Het mooiste deel van België. Ardennen werd doorkruisteen groet aan de bisschops stad van Mgr. Heylen, aan Namen is door ons gebracht en allen zijn onder de verrukking ge komen der heerlijke Maasvallei, tot Dinant en halverwege Beauraing. Welk een schitterende tocht. En we^c een bijzonder zomerweer! Heldere, heerlijke zonnedagen vielen ons ten deel, die toch niet te warm waren. Het was een zeldzaam genot door de bergstreek te rijden, stelle wegen met de snelloopende. voortijlende auto’s op te „klauteren" of af te dalen. Men zag zóóveel achtereen en zóóveel tegelijk op één dag. dat de indrukken niet te verwerken waren op eenmaal en de reisgenoten zich in de komende dagen telkens als 't ware nieuwe aar dige gevallen, fraaie vergezichten, treffende oogenblikken zullen herinneren. Met den trein zou men ónmogelijk zóóveel hebben kunnen zien en bewonderen als nu i nde autocars. Onze zeven reiswagens rolden elkaar op de noodlge afstanden om voor allen vrijer uit zicht te waarborgen, achterna. Maar we bleven één familie. En toen een onzer wagens op den terugtocht in den Zondagmiddag onderweg een ,jnalheur-ke” vertoonde en niet verder kon. werd zoo spoedig mogelijk een der andere wa gens die naar Brussel doorgereden waren, terug gestuurd om het gezelschap van den bewuston wagen op te halen naar Brussel. Dit gaf na tuurlijk voor heel het gezelschap eemg opont houd. maar bij onderling overleg tusschen hen die wél en die géén haast hadden werd een zoodanige regeling getroffen en zulk een her- groeping over de wagens gemaakt, dat het grootste gedeelte van ons gezelschap in zes autocars den terugtocht naar Amsterdam aan vaardde en daar te half twaalf, twaalf uur en helaas ook nog wat later arriveerde, terwijl het overige deel door de leiding per trein werd teruggevoerd. De stemming bleef tot het laatste goed en opgewekt. En, om een voorbeeld te noemen, had de „reisfamilie” in car C nog spijt toen eindelijk het einde er was. Namens allen werd daar door een van 't gezelschap uiting gegeven aan het gevoelen van allen: dat 't een pracht-tocht was geweest, waarop men dank zij de Vereenlgde Katholieke Pers, ontzettend veel had genoten. Men ging tevreden droomen van al het beleefde. Een woord tot slot: Verschijningen en visioenen behooren tot de buitengewone genaden, die onverlangd en onverdiend ge geven worden naar Gods willekeur aan menschen, die de» hemel hiertoe uitkiest. Zij zijn op zich zelven geen bewijzen van volmaaktheid in de deugd. Zij kunnen een bijzondere beteekenls hebben, hetzij voor den eenling, die deze gunsten ontvangt, hetzij voor de gemeenschap der geloovigen, wanneer aan den begenadigde een bijzon dere opdracht wordt gegeven. ZM kunnen echter niet de som der ge loofswaarheden verhoogen. Hun boodschap is meestal van louter practischen aard en is gericht op de verbetering des levens. Een enkele maal geven zij een stralende be vestiging der waarheid. Doch deze waar heid leeraren zij niet. Men mag de buitengewone genadegaven niet miskennen, maar men moet streven naar de gewone, die men verkrijgt, wan neer men zijn leven in overeenstempiing brengt met Gods heiligen wil. Bedevaart plaatsen en bijzondere gebedsverhooringen kunnen de godsvrucht verhoogen en de be- keering van zondaar of ongeloovige be werken. Ze zijn eerbiedwaardig, .doch hun eerbiedwaardigheid is niet gelijk èan de eerbiedwaardigheid van de geloofsleer en van de algemeene overlevering der Heilige Kerk. Geen enkele oprechte devotie is als zoodanig afkeurenswaardlg, maar van hoo- ger waarde dan de vele devoties is de rein heid des harten en de vurigheid des ge-' loofs. Wanneer de pelgrim dit zou voorbij zien of veronachtzamen, lijdt hij schade aan de ziel. Daarom waarschuwt de geluk zalige Thomas van Kempen tegen een pel- grims-devotie, welke zich zou Verliezen in de bevrediging des gevoels. Het eerbied waardige der bedevaartplaatsen ontkent hij echter niet. Het wordt bevestig4Jtloor den vromen Franschen schrijver M. Oller, in wiens gedenkschriften wij lezen: „Mon Dieu! qu’lls sont utlles aux _pécheurs, les lleux dédiés a la plété de la très-salnte Vlerge” (Mém. autogr. t. I. p. 124). „Mijn God, wat zijn de oorden, toegewijd aan de devotie tot Maria, nuttig voor de zondaars.” W. As. De Jboom der verschijnin gen”, een Meidoornstruik nabij de grot teBeauraing. De boom is dfgerasterd, om tegen te gaan, dat hij uit de votie zal wordenver nield door pelgrims, die een stukje hout wenschen mee te nemen. Naar Reuter te Londen vernam, wordt ver wacht, dat de invoer van bacon op 15 Sept, as. opnieuw zal worden ingekrompen in ver band met de groote Engelsche bacon-productie volgens program van het Engelsche ministerie van Landbouw Inzake steun aan de bacon-pro- ducenten. Tusschen het departement en de vertegen woordigers der bacon-exporteerende landen heb ben besprekingen plaats gevonden, waarbij een percentage van tien pet. voorloopig werd noemd, waarmee de invoer in September worden verminderd. Wat de concessie betreft, die voor het vacap- tieseizoen officieel aan de bacon-belangen is toegestaan, werd bekend, dat krachtens de En- gelsch-Deensche overeenkomst het Deensche aandeel van 62 pct. van den totalen Britschen bacon-mvoer In de afgeloopen maand 'n weinig bjj dit percentage ten achter is gebleven. Het verschil moest, zooals men weet, in de komende zes maanden worden ingehaald. in verbarV waarmee het ministerie erin toestemde hiervan een hoeveelheid van 10.000 cwt spoedig mogeljjk zou worden ingevoerd. Zondagochtend vroeg op! Kapelaan Béune, die met ons mee was gereisd, droeg in de Notre Dame de H. Mis op en plaatste in een kort Hollandse!» toespraakje dadelijk de reis op een hooger plan nog door te gewagen van ons doel: Beauraing. waar Maria wordt vereerd, voor wel ke wjj gaarne het ofertje van een of ander rels- ongemak over hadden. Dit woord viel in goede aarde en de stemming bleef uitnemend. Nog een groet aan t schoone Dinant. dat nu al het oorlogsleed met afgebroken brug. stuk geschoten kerk, verbrande huizen, gefusilleerde burgers, te boven schijnt. Voort naai- Beau raing: het veel besproken, het veel omstreden, het verheerlijkte en in twijfel betrokkene Beau raing. Neen, w» gaan er niet heen om wonderen of verschijningen te zien. We gaan er heen om een eerbiedigen groet te brengen aan Maria op dé plek, waar volksgeloof en vólksvereering op bloeien te midden van helaas allerlei lee lijke en afschuwelijke uitwassen van een snel groeiende bedevaartplaats. We hebben onze lezers geleid langs en door den kloostertuin, waarde verschijningen moeten hebben plaats gevonden, we hebben gestaan op de plek, waar ik in December de kinderen zag staan, starend naar de takken boven den ingang en neerknie lend op den Weg te midden van het biddende en zingende volk. Toen was alles nog stichtend en Indrukwekkend: nu waren stilte en ingeto genheid gevloden. Nu waren kermiskramen voor den verkoop van devotie-artikelen langs den weg geplaatst, talrijke café’s waren natuurlijk ingericht en een der zeer vele opdringende ven ters. die door een der dames met zekere veront waardiging werd afgewezen, gaf ten antwoord: „we zijn toch hier om wat te verdienen”. In den tuin werd tijdens ons bezoek vóór het pensionaat een Mis opgedragen in de open lucht met predlcatie. In een voortdurend ge drang schuifelden voorbij de Mariagrot (voor welke de kinders telkens na de omstreden ver schijningen kwamen bidden) de duizenden om even te bidden, den rozenkrans aan de grot te laten aanstrijken (de verschijningen moeten evenwel elders bjj het hek hebben plaats ge had) en een offertje te brengen. Zieken waren iq eén met touwen afgesloten ruimte gedragen. We hebben Maria vereerd op de plek, van welke dagbladen ep schrifturen nu gewagen.... we hebben een groet aan het Allerheiligste in ^kleine dorpskerk gebracht.... we zijn terug- den met gemengde gevoelens: met innige 'itie tot de Lieve Moeder en Haar Godde- Lzoon bovenal, en met zekere spijt lp ons Indien wij op. het oogenbük een verlarr zouden mogen kenbaar maken dan zou bet zijn, dat op Donderdag 31 Augustus in alle steden, dorpen en landouwen bij tienduizenden en tienduizenden zouden uitwaaien en wapperen, de schlttorede kleuren van Nederlands vlag. Dien dag is het de verjaardag van Koningin j Wilhelmina, onze Koningin, die wjj eeren en hoogschatten als vrouw en moeder, maar bo venal als Neerlands vorstin. Het is de dag waarop heel ons land door te vlaggen ulterliJk dankbaarheid kan toonen en vreugde uiten over het feit, dat Koningin Wilhelmina gedurende 35 jaren regeert over het Rijk der Nederlanden in en bulten Europa. Daarom de vlaggen uit door allen die zich Nederlander voelen. Rijk of arm, ongeacht re ligie ol politieke richting, late het dundoek wapperen, vooral in deze tijden. Het rood-wit- blauw Is de vlag van het vrije Nederland, ge durende eeuwen reeds het vaandel van ons volk. Onder deze kleuren hebben onze voorouders de zeeën bevaren en beheerscht en gestreden voor onze vrijheid en onafhankelijkheid. Waar ter wereld wjj onze vlag zagen wapperen heeft zij ons geroerd en gevoelens van vreugde en trots In ons wakker geschud, gevoelens die het bloed sneller deden stroomen. Zoo moet het ook zijn in deze dagen. Het rood, wit, blauw op 31 Augustus van allehultj zen en masten moet niet alleen blijk geven van onze liefde voor H .M. de Koningin, maer ook van ons één zijn, v*n ons nationaal voe len en streven in den harden strijd, dien de de wereld thans voert. Donderdag ons land in vlaggen tooi, dat zij een hartokreet van heel ons volk. Niemand blljve achter. Wie geen groote vlag heeft neme een kleine, maar toont de nationale kleueren. Het rood, wit, blauw op dien dag zij het sym bool. dat ons volk wars is, zooals bet dat ge weest is door de eeuwen heen, van vreemden import, dat het Zijn eigen nationaliteit op den hoogsten prijs stelt, da het zichzelf wil blijven onder de reeds 35 jaren durende gezegende re- geering van H. M. Koningin Wilhelmina. Daarna nogmaals herhaald ons verlangenop 31 AugustuF'de vlaggen uit! Laten wij dien dag de wereld tbonen, dat ook hier te lande is een sterk oplevend nationaal gevoel, maar toveres dat dit is en» niet anders wil zijn dan echt Nederlandsch en zuiver oranjegezind. Het juffende bergtrelntje wachtte al eenigen tijd op ons. De komst der Nederlanders was aangekondigd en de gidsen stonden gereed. De korte heenreis naar boven gaf allen de echte sensatie van een bergtocht langs een afgrond. Een-der bekoorlijkste. een der schoonste plek jes van Europa is hier! Daar gingen we de Ingewanden der aarde in voor een bezoek aan de beroemde druipsteen grotten van Han. een tocht van een grootte twee uur. Het riviertje de Lesse he< twintig uur noodig om den berg in en weer te verlaten. Meertjes worden er in den berg op wondere wijze gevormd. Het is hier het rijk van spro ken en kabouters. De wonderlijkste verbeel dingen roepen de groepeeringen der van de zoldering afhangende stalactleken u voor oogen. fantastisch beschenen door de electri- sche lichten. En dan het aardige zitje in t bergrestaurant zóóveel meter onder den grond vervolgens de reuzenzaal waar de jongen met zjjn fakkel het oneindige tegemoet, snelt in diepe duistenis.ten slotte de bootvaart over het meer door de nauwe opening die ons tot de buitenwereld terug brengt na het don derend schot dat er tegen de rotsgewelven kaatst. Het was donker toen we weer onder den koepelenden hemel met zjjn duizenden ster ren stonden. Enkele hadden een korteren, de meesten den langeren tocht volbracht. Diep in den avond ging het nu op Dinant af.... We hadden er om acht uur moeten wezen Voor het avondeten doch het werd enkele uurtjes later. Daardoor mede ontstonden er enkele moeilijkheden met de loges en had het eenige voeten in de aarde vooraleer ieder en ttn slotte de leiders hun hoofd konden neerleggen. Maar ten slotte zijn er moeilijkheden om te over winnen en mijn allerprettigste reisgenooten van bus C waaraan ik een gezellige herinnering bewaar, waren den volgenden dag zóó goed te spreken over-hotel en maaltijd, dat ze me verzochten den eigenaar hun tevredenheid na mens allen te betuigen. Ik vertrouw dat t elders ook zoo is kunnen gaan. Zaterdagochtend het reisgezelschap- - - - achter gekomen auto’s vóór een eerder' aange komen reiswagen gaan. Daardoor ontstond een kleine achterstand. Bovendien waren er groote afstanden te verwerken en zoo kwam een deel Zaterdagavond later bij de grotten van Han dan verwacht was. Doch niemand had dit won- dere punt willen missen. Na het voltreffelijk diner te Brussel was de tocht, onder begunstiging van het -schitterend ste weder voortgezet. Van Antwerpen en Brus- sel hadden degenen die nog nimmer daar ge weest waren, een eersten indruk ontvangen. Weinigen hadden nog Namen bezocht; Namen de stad aan ons Nederlandsehe katholieken - dierbaar door den persoon van haar Blsschop, mgr. Heylen den wereldpresident der Eucharis tische Congressen. Namen de stad die met Dinant zooveel heeft geleden in den oorlog, nu als een parel in het wit-goud van de Maas gevat is. Veel natuurschoon en stedeechoon had al de bewondering los geslagen, maar steeds schooner werd het tand rondom, grootscher, in drukwekkender werden de uitzichten op het water beneden ons, de rotspartijen rond eni boven ons. Een sproke is de tocht tusschei« Dinant ed Namen. De deelnemers moeste J 1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 5