IVO ROL
pehedej^andsdre Jandpasta.
I POOS 20 CT.—TUBE 35 EN 60 CT,
u&fiaal uan den dag
Met de „Costa Rica” naar Skandinavië
I
H
DE APOTHEEK
DE WITTE ZWAAN
EEN NIEUWE REISVORM
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Wie stevig in zijn schoenen wil staan
Hij trekke ROBINSONschoenen aan
-J** nOg Wel nlet 8eheel voorb« maar
hy heeft byna uitgediend.
WIJ VERLIEZEN!
ZATERDAG 2 SEPTEMBER
Braziliaansche wonder-
doktoren
Hongarije’s scheepvaart
Venezolaansche haven
Italiaansch in Albanië
l
Draineeringswerken te
Buenos-Aires
Geen cabarets en geen
dancings
Het Weensche koffie
huis jubileert
Pluimveecongres te
Rome
NAAR HET DU1TSCH
VAN RUDOLF HERZOG
Restaurant DORRI
De man met de negen
teenen
UTRECHT
Een trip par luxe paaaagieraachip
kan den meeat verf y nd en
reisliefhebber volkomen
bevredigen
Het drijvende „home”
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
ARTE
laar zyn behoefte.'
verdiend
de
Jk
Is Engelsch
Robbie en Topsy wandelden langs
zachte stemmen
dillen.
Een van hen was aan het schomme-
„Nou is het mijn beurt,” riep het
aardmannetje, dat een stok droeg.
Nadat het aardmannetje van den
I
schommel was gekomen, trokken de
krokodillen het touw strak aan. Hler-
I -
op begon het aardmannetje met den
stok over het gespannen touw te loo-
pen en te balanceeren, alsof hy In
een circus was.
„De krokodillen maken altijd ple
zier met de aardmannetjes," zei Rob
bie.
(Maandagavond vervolg)
en
(Wordt vervolgd).
len op een touw, vastgebonden aan de
staarten van de krokodillen.
De communlcatle-
dat wer
en
(Ingezonden Mededeeling) I
In antwoord op een hem door Journalisten
gestelde vraag, waarom in de stad Peking ca
barets en dancings verboden zijn, antwoordde
Majoor Joean Llang. dat Westerlingen wel bjj
wijze van tijdverdrijf zich konden amuseeren
met dansen, maar dat China te kampen heeft
met een der ergste crises uit haar geschiedenis
en dat derhalve geen enkele vaderlandslieven
de burger zich thans aan zulk een vermaak
mag te buitym gaan.
N.Z. Voorburgwal b.h. Spui
PLATS DU JOUR EN a LA
d Kers, overhandigde
de poeder in. Ook hy
lust en
buurde
BOEDAPEST. 31 Aug (V. D.) Bij de opening
van de graamentoonstelling te Szolnok hield
de Ryksdagregent Hprthy een rede, waarin hij
o. a. de bevaarbaarmaking van den bovenloop
van de Theiss aankondigde. HU zei o. a.: „Er
is zooveel van de beste kwaliteit in Hongarije
te vinden: wijn, paarden, tarwe, fruit. Er ont
breekt slechts de geschikte gelegenheid om het
in binnen- en buitenland aan den man te bren
gen. Daarop moet al ons streven gericht zijn.
Een der middelen hiertoe is de uitbreiding van
de Donauhaven te Boedapest en de bevaar
baarmaking van de Theiss.”
zijn oudere vriend op zijn eigen leven kon heb
ben.
Tot laat in den avond spraken ze nog over het
concert dat Melnard Zaterdagavond zou geven
in de concertzaal. Vllma zou hem begeleiden en
een paar door den ouden heer gecomponeerde
kleine liederen zingen.
De vioolmuziek klonk nog in de woonkamer,
toen Heinrich afscheid van zijn meisje nam om
naar de „Witte Zwaan” terug te gaan.
's Avonds zaten Kers en Kets In een bar te
Maassluis. De vreemdeling van het schip trad
binnen.
.Ah. jullie zijn er al!” riep hij uit en zette
f bij levenslange geheele on,
f 1/1/ verlies van belde armen.
Eindelijk was het dan Zaterdag. Met klop
pend hart was Heinrich in een rijtuig gestapt
om de solisten af te halen en naar de zaal te
rijden. Hij was dien dag dubbel opgewonden. Bjj
zijn angstige spanning hoe het dien avond zou
gaan, kwam het verheugende nieuws, dat Bd-
renfeld geschreven had, dat hij den volgenden
dag zou komen. Hy had den'brief van mevrouw
Friedrich bijzonder vriéndelijk beantwoord en
zich bereid verklaard zijn best te doen om de
verloopen zaak er weer boven op te helpen.
Het rijtuig hield voor Meinard’s huis stil. Va
der en dochter stapten in. Ze spraken alle drie
weinig. Heinrich ging, nadat hij de beide solisten
tot in de garderobe vergezeld had, naar de zaal,
die dank zij Schöner’s reclame vrjj goed bezet
was. Toen hy tusschen al die babbelende en
'achende menschenplaats nam, voelde hjj zich
erg beklemd en dit gevoel werd met de minuut
erger. Hoe zouden de oude musicus en Vllma
zich houden voor dit groot en uitgelezen audi
torium? Hjj kreeg het benauwende gevoel, dat
alle oogen op hem gericht waren.
Een tikje op zijn schouder bracht hem tot de
werkelijkheid terug: hij keerde zich om en zag
achter zich graaf Schoner zittene, die hem aan
zijn meisje voorstelde. Fraulein von Wald in
formeerde dadelijk of Konrad Barenfeld terug-
.jltam en hiermede was het ijs gebroken.
Toen trad er opeens een diepe stilte in. Hein
rich wist, wat dat beteekende. Al zijn bloed
stroomde hem naar het hoofd en hij durfde van
angst bijna niet op zien. Eerst toen hij een be
wonderend gemompel hoorde, richtte hij zijn
hoofd op.
De oude Mein >ra was. de viool in zijn rech
terhand en met de linker zijn dochter gelei
dend. op het podium gekomen. Zijn verschijning
maakte Indruk door zijn rustige waardigheid.
De musicus was in rok en witte dsa en zijn mar
kante kop deed denken aan een bard uit den
ouden tijd. Vllma droeg een eenvoudige wlt-
voile japon, met heel bescheiden décolleté; ze
bad een paar witte rozen in de hand, die Hein
rich voor haar had meegebracht. Het bleeke
interessante gezichtje onder het donkere haar
trok in hooge mate de aandacht van *t publiek
en veroverde terstond vele harten.
Vllma opende het concert. Met beheersching
en virtuositeit speelde ze de Pathetlque van
Beethoven. Van dit oogenbllk af was het heele-
maal met Heinrich gedaan.
Hyzag en hoorde niets meer.. Hij hoorde
niet het applaus van het enthousiaste publiek,
niet de geliefde viool, die onder Meinard’s prach-
tlgen streek jubelde en klaagde, toen hjj Beet
hoven en Brahms speelde en evenmin hoorde
bij verlies van 'n
anderen vinger
ZIEKENHUIS EN PENSION
Broeders J3T JOANNES DE DEO”
Opname van mannelijke patiënten
van alle gezindten en leeftijd.
Vllma, vroeg Heinrich zacht, heb je ver
driet?
Ze schudde ontkennend het hoofd.
Ik ben gelukkig, zei ze. Al zou het ook het
laatste succes van vader zijn. -
't Zal niet het laatste zijn, zei Heinrich
zacht. Graaf Schöner heeft me beloofd, dat hij
in overleg zou treden met de opera hier, als je
vader succes heeft en daaraan twijfel ik niet.
Stramm heeft ons de huur opgezegd, vertelde
ze plotseling.
Wat doet dat er toe? antwoordde Hein
rich lachend. Dan behoef jullie hém niet op te
zeggen. Of doet het afscheid van dien braven
man je verdriet?
Behalve van vader, houd ik alleen van Jou,
zei ze eenvoudig.
Vllma, juichte hij en hjj sloeg zijn arm om
haar hals en trok haar naar zich toe. Zij vleide
zich als een vogeltje, dat een veilig nestje heeft
gevonden, in zijn arm. Toen begon hij enthou
siast over zijn toekomstplannen. Vier jaar moes
ten ze nog wachten, maar wat beteekenden
vier jaren voor jonge menschen ais zjj elkaar
zoo lief hadden als zij?
Ik ben net zoo oud als jij, zei ze naden
kend.
Des te beter, antwoordde hij overmoedig.
Dan krijg ik een vrouw met levenservaring.
Hjj vertelde verder. Van Barenfeld, die terug
zou komen, van Barenfeld’s liefde voor Lisa
Friedrich, van zijn hoog^dat het wat zou wor
den tusschen die twee en van den Invloed, dien
Ja, zelfs schoenen, dus men voelt niet
Als men kousenvoets moet gaan!
Het binnenkort te Rome te houden wereld
congres voor pluimveeteelt zal plaatsvinden op
het onlangs gerestaureerde Forum van Traja
nus. In verband hiermede wordt het antieke
marktplein, eertijds het centrum van heel den
handel, zoo getrouw mogelijk, naar Romelnsch
voorbeeld gereconstrueerd.
Dit congres, waaraan een uitgebreide ten-
i «toonstelling is verbonden, duurt van 516 Sep
tember. De tentoonstelling wordt onderverdeeld
in 1063 groepen en vele landen, o. a. <¥>k Ne
derland. zijn hierbij met belangryke^MwBdin-
gen vertegenwoordigd.
zich aan hun tafeltje.
„Hoeveel poeders heb je verkocht?"
„Twee-en-zeventlg 1
„Goed zoo. 72 maal 2% gulden is 180 gulden.
Dat is voor leder van ons zestig gulden."
„Gemakkelyk verdiend geld,” lachte
vreemde.
„Voor jou. ja Maar wij hebben moeten wer
ken. Of denk je soms, dat het zoo’n pleziertje
is. zich voor alle menschen ziek te houden, gri
massen te makenden zich te laten uitlachen?
Nu echter vlug voor aardappelmeel en zout ge
zorgd om nieuwe poeders te maken, want mor
gen. voor de terugreis, moeten we weer voor
raad hebben
32
Heinrich dankte hartelijk en sprak met hem
af, dat hij hem den volgenden dag zou komen
zeggen, wanneer het concert zou plaats hebben.
Hy dacht dat het Zaterdag zou zijn. Misschien,
dat het vandaag al geadverteerd werd. De en-
trée-kaarten worden ook door verschillende par
ticulieren verkocht.
Wel, zei de Graaf, dan hebben we niet veel
tijd meer. We laten het dus op Zaterdagavond.
Ik zal nog gauw een paar regels voor het avond
blad schrijven over het prachtige instrument,
dat de violist bij zijn optreden zal bespelen.
Neem voor den ouden heer voorloopig het num
mer van gisteren maar mee.
’s Avonds zat de jonge man in de woonkamer
van Melnard naast Vllma, wier hand in de zijne
rustte, op de sofa; beiden keken vol spanning
naar het gezicht van den ouden musicus, die
het artikel las; het scheen alsof deze zijn vroe-
geren roem niet vaak genoeg opnieuw kon door
leven.
Het reeds geruimen tijd ontworpen doch her-
haaldeljjk weer uitgestelde plan voor een nieu
we haven te Turiamo in Venezuela, zal in Sep
tember eindelijk uitgevoerd worden. Begonnen
zal worden met den bouw van een pier, waar
aan minstens twee groote schepen een goed
beschermde ligplaats kunnen vinden Het werk
is gegund aan een Amerikaansche firma, die
het op 19 December as., den lüOsten geboorte
dag van Simon Bolivar en den 25sten verjafar-
dag van het dictatorschap van generaal Go
mez, moet afleveren.
Als men kousenvoets moet gaan!
Wij verliezen.' ja. warempel,
Of u ’t graag of niet gelooft,
Wij verliezen als wij loopen
Inderdaad daarbij ons hoofd!
MARTIN BERDEN
(Natfruk verboden)
magersjassen, acietasscnen
En ons foto-apparaat
Rijwielketting.' en dan vraagt u,
Maar, hoe kwam de man dan thuis?
Regenjassen, gouden ringen,
Doch nooit met de vrouw incluis!
Ondergoed! hoe is het moog’lijk,
Hoe, hoe krijg je dat gedaan!
Niet wanneer er wordt gevoetbald
Of gezwommen of geraced.
Altijd zijn wij zéér succesvol
Op het sportterrein geweest!
Zelfs wanneer 1
In uitheemsche loterij
Is er altijd wel een prijsje
Voor den een of ander bij.
Dit is alles wel in orde.
Neen, bij ons schuilt enkel pech
Bij hetgeen wij graag verliezen
Op den openbaren weg!
Lees maar dagelijks het lijstje.
Dat ze plaatsen in de krant
En dan ziet u: de verliezen
Zijn opmerk'Ujk en frappant!
Wij verliezen bankbiljetten.
Zoo maar in de tram of straat,
Slagersjassen. actetasschen
vriendefl telt, wordt wel bewezen door het feit,
dat het fraaie schip voor deze reis totaal uit
verkocht was, lang voor den datum van ver
trek.
Het is een bont gezelschap, dat de met
voel me als
dat poeder
Zooals bij lederen kijnstenaar het geval is,
'adder, ook by den vroegeren concertmeester
de zwarte drukletters een wonderbaarlijke uit
werking. Een trotsch gevoel ging door hem heen
>n bjj het lezen van sommige zinnen schudde
hij heftig met’ zijn hoofd en sloeg met de knok
kels van zijn vingers op de tafel. Het was pre
cies zoo geweest, als in de krant stond, precies
zoo. En zou hij dat nu niet meer kunnen?
Plotseling stond hij op, richtte zich fier op en
ging langzaam naar zijn vioolkist.
Neem mijn viool, bood Heinrich aan. Fn,
uiting gevend aan een spontaan gevoel, voegde
h(j er bij: Beschouw het instrument als uw
eigendom. Dat mag u niet weigererj. Als ik u
mocht overleven, dan erf ik de viool wel weer
van u.
De oude musicus was biyven staan. Pfalz-
dorf’s wonderviool? stamelde hij.
HU kwam op Heinrich toe en legde hem de
handen op zijn schouder. Heinrich, zei hjj.
ik kan je niet genoeg danken. Als ik mijn heele
leven niet steeds van je zal houden en na mijn
aood Vllma niet, dan heet ik geen Melnard
meer.
Kinderen, zei hij na een korte pauze, gaan
jullie naar de keuken. Ik zou wel eens willen
probeeren of die meneer, die dat artikeltje'’in de
krant heeft geschreven, gelijk heeft.
Vllma was al eerder de kamer uitgegaan en
Heinrich volgde haar. Ze zat op de bank*In de
keuken te piekeren en Heinrich ging naast haar
zitten. Uit de woonkamer klonken de tonen van
de viool.
hjj iets van de eenvoudige zangen, die Mei-
nard zelf gecomponeerd had en Vilmi’s niet-
omvangrijke, maar prettig klinkende stem, die
de toehoorders onder een eigenaardige bekoring
bracht.
Hu keek maar strak voor zich uit, vlak op
den rug van een dame, die een Schotsche zij
den japon droeg en hij telde met ongeloofelijk
geduld de kleurnuances en de vierkantjes van
dit costuum. t Was hem, alsof hij wegzonk in
een zee, waarvan de hooge golven zich boven
zjjn hoofd sloten, zoodat het dof werd in ztfa
hersens.
Hij wist niet, dat -hij wel anderhalf uur zoo
had gezeten. Plotseling schrak hy op, omdat de
laatste toon van Meinard’s viool wegstierf en
liet auditorium losbrak in een storm van luid
n aanhoudend applaus, dat den kunstenaar
ong het laatste stuk da capo te spelen.
Mijn gelukwensch met uw vrienden, me
neer Pfalzdorf, hoorde hy Schöner’s stem naast
'ich. Van veel dingen, die ik in den loop van
len tijd in de krant geschreven heb, heb ik wel
eens spUt gehad, maar nu ben ik trotsch op wat
gedaan heb.
Toen sprak Gertrud Von Wald hem ook aan.
Ook zij wenschte hem geluk met het succes van
Melnard en zijn dochter en zij sprak den
wensch uit, samen met hen nog een uurtje te
nogen doorbrengen.
De geheele Italiaansche pers maakt gewag
van een besluit der Albaneesche regeering.
waarbij de Invoering van het Italiaansch als
verplicht leervak op de Albaneesche scholen
wordt voorgeschreven. Dit besluit berust op
'de nauwe politieke en economische betrekkin
gen tusschen de beide- landen aldus de Ita
liaansche bladen en op het feit, dat vele
Albaneesche scholieren Italiaansche hoogere
scholen bezoeken.
Tegenwoordig geven de Braziliaansche won-
derdoktoren de politie heel wat te doen. Er
vergaat geen dag of er worden in Brazilië één
of twee wonderdoktoren veroordeeld. Deze uit
buiters van het bygeloof. dat nog by het volk
bestaat, zyn tot een publiek gevaar geworden.
Bovendien heerscht nog het Afrikaansche fe-
tischisme. dat tegenwoordig nog door negen
tiende van de Chrlsteiyke negers wordt gehul
digd. Zoo worden byvoorbeeld nog levende ha
nen begraven; aan de „koningin der zee"
brengt men rykelyk versierde en gekleede pop
pen als offerande. Fetlschuié^St en de Vuur
proef als aanwyzing van een schuldige zyn
nog steeds in trek. De slaveroy werd in Bra
zilië in 1871 gedeeltelyk en in 1883 volledig op
geheven, maar de invoer van slaven uit West-
Afrlka in de 16e eeuw heeft zulke diepgaande
sporen achtergelaten, dat zy tot heden nog niet
uitgewischt zyn.
Zooals men weet, hebben de Turken, na het
ontzet en de bevryding van de stad Weenen in
wilde vlucht terugtrekkehd, niet alleen ontel
bare schatten achtergelaten, maar ook honder
den balen koffie.
Het schenken van dezen toen nog byna on
bekenden drank werd aan den dapperen
Kolschitzky, een Pool, ter beloonlng voor zjjn
goede spionnagediensten toegestaan.
Het jaar 1683 moet dus als het geboortejaar
van het Weensche koffiehuis worden beschouwd
en deze inrichting, die op het maatschappeiyke
en cultureele leven van Weenen grooten in
vloed heeft uitgeoefend, viert nu haar 250sten
verjaardag!
Dit feit is voor de „Wiener Kaffeehausbesit-
zer" een aanleiding geweest om op de Weensche
jaarbeurs voor het eerst een groote tentoon
stelling te organiseeren. waar de historische
ontwikkeling en het hedendaagsche peil van
het Weensche Café duideiyk voor oogen worden
gesteld.
In de eerste afdeeling. betrekking hebbende
op de geschiedenis van het Weensche koffie
huis, is de keuken van het door Kolschitzky
gesticht^ koffiehuis „Zur blaue’n Flasche” (In
de blauwe Flesch), die nog geheel onveranderd
gebleven is, te zien, evenals de oorspronkelijke
inrichting van een ouderwetsch kofflehwia'dk
den „Biedermeler”-tyd. y
Er bestaan ook nog enkele voorwerpen en
meubelen uit zekere Weensche koffiehuizen, die
genoemd worden in de Oostenrijksche littera
tuur, zooals byv. het Café Gabesam. stamcafé
van den dichter Anzengruber of Café Grien-
steidl. die onveranderd tot onze dagen zijn
bewaard gebleven. Deze inboedels zyn, dank zy
de medewerking van de stedelijke verzame
lingen, op de tentoonstelling te bezichtigen.
Uit verschillende oude oorkonden kan men de
strengheid der bedryfsverordeningen en der ar
beidswetten zien, waaraan de caféhouders des
tijds onderworpen waren.
De tweede afdeeling van de tenoonstelllng ver
toont een hedendaagsch model-café naar de
plannen van een vooraanstaand architect. Ook
de keuken, geheel met moderne technische
hulpmiddelen ingericht, is voor het publiek toe
gankelijk en laat zien hoe zorgvuldig en onbe
rispelijk hygiënisch de spyzen en dranken daar
worden toebereid.
De derde afdeeling is gewijd aan de indus
trie en houdt verband .met alles v. at op de in
richting en het koffiehuisbedryf betrekking
heeft.
De Argentynsche Kamer heeft de voorstellen
tot uitvoering van groote draineeringswerken
van de laag gelegen stadsdeelen en districten
van Buenos-Aires, nl Belgmno, Palermo,
Nueva Popeya, Boca, Barracas en Parque Pa
tricios. die herhaaldelyk by hoog water over
stroomd worden, welk euvel naar men zegt zelfs
erger is dan twintig'jEp’geleden, goedgekeurd.
De kosten worden geschat op 120 mlllloen
pesos. Een deel van het werk zal in werkver
schaffing door' werkloozen worden uitgevoerd.
f t^d' dat het den „bon ton”
F1./ ^hoorde, om de keus op te trekken voor
een gezelschapsreis. Het gaf^de allure van
hevige berelsdheid. wanneer men met zelf
genoegzaam „dédain" sprak over kudde-trans-
porten en touristen-vervoer engros
middelen zyn zóó geperfectlonneerd,
keiykleder die daar lust toe gevoélt en een
spaarpotje gekweekt heeft, dat dik genoeg is,
zelfstandig op reis kan gaan. Velen hebben dat
hoogst eigenhandig geprobeerd en.... leergeld
betaald.
Inderdaad, daar zit iets sportiefs in, om zóó
maar in den trein of op de boot te stappen
en parmantig koers te zetten, naar het doel,
dat men op de oude getrouwe Bos’ atlas heeft
uitgezocht en dat men met behulp van een in
ternationalen reisgids wat nader heeft ge-
bracht onder het bereik van de verkeersvoor-
stelling, die leder gewoon mensebenkind zoo in
zyn geheugenarsenaal mee ronddraagt. Maar
al spoedig volgen de bezwaren, niet alleen op
het gebied der verkeerstechniek, passen- en
visumsrompslomp, niet alleen op het hotel- en
restaurantgebied, maar vooral ter zake van het
reisgenot zelve. En hieronder verstaan wy het
hoogste rendement aan ontwikkeling en ont
spanning, dat wy op een vacantierels kunnen
behalen
Enfin, het is voor velen onzer lezers geen
nieuws, wat wy hier neerschryven. al kan het
voor bepaalde categorieën, die juist aan het
reizen toe gekomen gekomen zyn. zyn nut heb
ben een en ander weer eens op te halen. Ver
schillende reisvereenigingen en -bureaux danken
hun bestaan en bloei aan het groeiend besef
bij het reislustig publiek, dat men beter en
voordeellger de beslommeringen van het reizen
an de vakmensehen kan overdragen en dat mén
meer geniet wanneer men op aangename wijze
door een deskundigen gids wegwijs wordt ge
maakt In den vreemde.
Onder de diverse vormen der gezelschappe-
lyke reizen is er één die vooral in dezen tyd
belangstelling verdient en dan ook heeft. Dit
is het maken van korte of lange ontspannlngs-
en ontwikkelingsreizen per luxe passagiersschip.
Per Nederlandsch passagiersschip, wel te
verstaan. En wel om de eenvoudige reden, dat
men daarmede, ook al verkeert men in den
verren vreemde-, toch het geld in eigen land
verteert. Want dat stukje dryvende bodem
waarboven onze driekleur wappert, dat is in
den meest essentieelen zin een stukje van ons
eigen land.
Bovendien reist men rustig. Men heeft gedu
rende den geheelen „trip” zyn eigen cabine,
waarin men gemakkeiyk een zeer uitgebreide
garderobe stouwen kan. zonder het vervelende
gesleep met groote koffers. Voorts riskeert men
geen bedorven maag en daarmede een be
dorven vacantierels! door het eten van
vreemde kostjes, want aan boord houdt men
onze voortreffelyke Hoilandsche keuken. Ten
slotte is ten allen tyde alle hulp by de hand
in dat dryvende hotel, dat ons niet alleen ver
voert naar de oorden van ons verlangen, maar
dat ook in de haven van elke stad waar wy
afgestapt zyn, trouw de wacht houdt.
Kortom, het maken .van een gezellige trip
pen luxe passagiersschip kan ook den meest
verfynden reisliefhebber volkomen bevredigen.
Onder de groote Nederlandsche reederyen,
die deze vacantierelzen organiseeren, neemt
sinds eenlge Jaren de Koninkiyke Nederland
sche Stoombootmaatschappy te Amsterdam een
zeer prominente plaats in. Met haar prachtige,
moderne luxe-stoomers „Venezuela”. Simon
Bolivar”, „Colombia” en ..Costa Rica”, die zoo
als dien weet de verbinding onderhouden met
Zuid-Amerika, maakt zy gedurende den tyd
tusschen twee reizen in, die anders ongebruikt
in de Amsterdamsche haven verloren ging, uit
stapjes naar verschillende richtingen. En het
is op een dezer uitstapjes, die momenteel de
„Costa Rica” maakt, dat een onzer medewer
kers is medegegaan, om eenige Indrukken te
verzamelen van de genoegens, die deze mo
derne vorm van reizen biedt.
Wy laten dezen medewerker dan ook verder
aan het woord
De „Costa Rica” vertrok Woensdag 23 dezer
uit Amsterdam, met een aardig reisprogramma,
waarin de steden Hamburg, Kopenhagen.
Vlshby en Stockholm de vaste punten vormen,
waarlangs zich de verdere route-variaties be
wegen. Dat de nieuwe reisvorm reeds vele
wij naarstig gokken f
lekker.
nlllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii(iiiiiiiiiiiiiiiiiii(iinn
fabrikaat en wordt niet in Nederland ingevoerd.
Ik heb het uit Londen meegebracht.”
„Wilt u my nog een poeder voor de terug
reis verkoopen?”
„We! natuuriyk. meneer."
,Jdy ook. asjeblieft.”
den ryksdaalder en slik
was na vyf minuten van zyn euvel
liep verheugd op het schip rond.^
niet lang, of de
■HIXIIIIIIIIIItlIlllllllllllllllllUllltlIMUIHIff
andere passagiers
kwamen op den i
iedereen kocht Het middel l
een of twee of j
meer poeders, al 1
nrt is een oonc gezelschap, dat de met zoo
veel luxe en smaak ingerichte cabines bevolkt.
Ook enkele buitenlanders zyn er onder, een
paar Fransche en Zwltsersche families Doch
hoe divers de pluimage ook al moge zyn. al-
spoedig ontstaat er die gezellige harmonie, die
alleen maar aan boord van een schip gebóden
wordt. Het is trouwens wonderiyk telkens ween.
te ervaren, wanneer Hollanders in gesprek ge
raken. hoe spoedig zy ontdekken ergens nog
een gemeenschappelyken vriend te bezitten of
zelfs in de verte nog familie van elkander te
zyn. Het duurt dan ook niet lang of de ge
heele bevolking van het schip voelt zich min
of meer verwant en die paar buitenlanders
waarvan die Fransche meneer zoo hoffelyk is
en waarvan die Zwltsersche dame zoo grappig
Duitsch-Hollandsch spreekt worden op den
koop toe in de scheepsfamilie opgenomen.
Alvorens nu iets naders van de reisgeneuchten
zelve te onthullen, willen we nog even iets zeg
gen over ons reizend hotel, ons dryvende „ho
me". De Koninkiyke 'Nederlandsche Stoomboot
maatschappy, komt een oprecht woord van
waardeering toe voor de gedétallleerde verzor
ging van het geheele schip. Elke cabine is tot
in de uiterste hoekjes proper. Heeriyke frissche
lakens liggen op gemakkelijke bedden gedekt
door reine, weelderig-wollen dekens. Juist in
de kleinigheden herkent men de liefderijke ver
zorging. En die kleinigheden zün tot het denk
bare uiterste gesoigneerd. In elk inktjxitje dat
zich in de knusse schryftafeltjes bevindt, welke
langs de wanden van den rooksalon zijn ge
plaatst. is ook werkeiyk zuivere inkt zonder
haren of klonters. Daarnaast liggen penhou
ders met goede nieuwe pennen. Voorts ligt er
een nieuw vel vloeipapier als onderlegger klaar
en hoeft men maar voor zich uit te grypen
in een der vakjes van het schryftafeltje, om
keurige enveloppen, briefpapier, kaarten enz.
gereed te vinden Zie, dat alles is typeerend
voor ons Nederlandsche schip.
Een andere bijzonderheid Het geheele schip
is electrisch verlicht. Elke cabine heeft diverse
lichtpunten en extra-leeslampjes boven de bed
den. Maar wy hebben de steekproef geno
men er is geen enkel lampje, of het is ook
werkeiyk Intact en wy konden geen enkel scha
kelaartje ontdekken, dat niet goed functlon-
neerde.
Belangstellende lezer, het luxe-stoomschip
„Costa Rica” bevat vele honderden vertrekken
en vertrekjes en vele duizenden lichtpunten
en het eigen huis maar enkele vertrekken met
een beperkt aantal lampen, maar kunt gij ook
met een gerust gevoelen verzekeren, dat ieder
schakelaartje in uw huis keurig intact is en dat
er geen electrisch lichtje stuk is, zelfs niet in
het lampje op de piano?
Doch ter zake, wij waren op reis. De Noord
zee lag in een heeriyk kleurengamma uitge-
spreid onder een Augustjshemel, waarin de
witte en gryze wolken met elkander stoeiden.
De boeg van het snelle schip sneed een helder
witte en schuimende V ‘in het geonduleerde
watervlak. De dames lager, op de luie dekstoe-
len en de heeren lagen daarnaast, ook op luie
dekstoelen. Overmoedige jeugd speelde boven
op het sloependek tennis, of stoeide in het voor
schip. zoodat kapitein Ten Klooster op de brug
zyn eigen commando’s niet meer verstaan kon.
Een kwartet oude zee-kapiteins, die ook weer
eens meevaarden het bloed kruipt waar het
niet gaan kan! zaten in de bar en speelden
bridge onder het genot van een borrel, zy doen
dat nu al een etmaal aan één stuk.
In een hoekje van de waranda, die rondom
den slaon loopt en met zyn palmen aandoet als
een wintertuin, zit een jonge vrouw, die den
indruk tracht te wekken van zeeziek te zyn.
Niemand gelooft het. Zy zelf ook niet, zooals
biykt uit haar aanval op het volumineuze di
ner. dat den meest verfynden gourmand moet
doen waterrtanden.
De zee is kalm en het goed-gebouwde schip
ligt overigens zóó stabiel, dat het een stevige
deining kan overwinnen, zonder zyn passagiers
de illusie van een mallemolen te bezorgen.
Onhoorbaar en hulpvaardig loopen de goed-
gedlsciplineerde stewards af en aan. om vooral
ieder het zijne te geven. Na tafel komt, de
mooie avond. Een goede scheepsbdnd speelt
pittige foxtrots, dromerige „slow-fox” mee-
sleepende Engelsche waslmuziek en elastische
tango's. De jeugd danst over het algemeen
slecht.
De volwassen jeugd zit in den salon aan de
koffie met een poesje. Hier en daar klatert
over de wyde avondzee een luide lach, om een
goede mop*
De oude heeren biyven bridge spelen en de
bar-steward vult plichtsgetrouw hun glaasje
byHeerlijk moe van de zware zeelucht
zoekt tenslotte de een na den ander zyn kooi
op. De lichtjes in de cabine worden gedoofd.
Alleen boven in de stuurhut waakt de gezag
voerder en zyn stuurlieden over aller welzyn.
Het groote schip snydt rulschend door het
donkere water. Aan stuurboord, ver weg in den
duisteren horizon pinken lichtjes op. De vuur
torens op de Hoilandsche en Friesche wadden
eilanden en eenige uren later van de Duitsche
kust.
Het is reeds tegen het morgengrüs wanneer
het schip de haven van Hamburg binnenglydt,
om diep in de std ligplaats te kiezen Als straks
de passagiers ontwaken en de gong hen naar
de ontbyttafel zal heben geroepen, dan zullen
ze gaan passagieren.
De gezellige touringcars waarin ze Hamburg
zullen gaan doorkruisen staan al gereed. Doch
daarover in myn volgenden brief.
et w%s stormachtig weer op zee. Kets en
Kers zaten op de boot, die, een dageiyk-
schen dienst onderhoudt tusschen Har
wich en Vlissingen.
„Hoe lang nog?" vroeg Kers.
„Twee uur." antwoordde Kets.
„In dien tyd ga Ik dood. Ik voel me niets
En jy?"
„Ik maak het ook niet lang meer," ant
woordde Kets weer, die zeer bleekf a^ig. Deze
paar woorden werden luid gesproken, waar
door de medepassagiers om hen heen kwamen
staan, behagen scheppend in het leed van de
twee vrienden.
.Jullie moeten een cognac nemen, jongelui,”
ried een der -omstanders aan.
Maar een ander wist beter: „Neen, geen al
cohol!.Tegen zeeziekte helpt alleen veel eten."
„Onzin! Veel eten is tiet grootste vergif Niets
eten, een leege maag is het beste. Drinken jul
lie maar een kop sterke koffie.”
„Dat zal ook niet veel helpen. Alleen maar
rustig biyvën zitten en recht voor je ultkyken,”
meende weer een vierde.
Kets en Kers bleven echter niet zitten. Zy
vlogen zoo vlug mogelyk naar beneden. De zee
eischte het hare.
Na een poosje kwamen ze terug. Vaalbleek,
nauweiyks te herkennen. Maar nu waren ze
niet meer allesn Andere passagiers waren er
nu ook door aangestoken en de meeslen zag
men niet meer op het dek terug, als ze naar
beneden waren gegaan, zy, die nog boven wa
ren, hapten naar lucht en knipperden met de
oogen.
Ineens vlogen Kets en Kers weer naar be
neden. Toen ze weer boven kwamen, zat een
heer op hun plaats.
„Pardon, mynheer.” zei Kers.
..Sorry, ik wist niet, dat de stoel bezet was.”
en de vreemde stond dadelyk beleefd op. .het
schijnt den heeren niet al te goed te gaan?”
„Niet bepaald,” antwoordde Kers, .sterven zou
me nu heel aangenaam zyn."
„Wilt u Iets tegen zeeziekte innemen?"
„Heeft u iets?"
„Ja," knikte de vreemde, „ik heb op reis al-
tyd een middeltje by me.”
„En dan wordt u nooit zeeziek?”
„Nooit. Helaas is het middeltje wat duur Een
poeder kost een ryksdaalder. Maar het is het
beste, wat er is."
Kets haalde zwygend zyn beurs te voorschyn.
Spreken kon hy byna niet meer. Hy legde een
ryksdaalder op de tafel. De vreemde man nam
een klein doosje uit zyn actentasch. Hy open
de het en haalde er een papiertje uit, dat de
poeder bevatte.
„U ook?” vroeg hy Kers.
„Ik moet eerst tens zien of het helpt." zei
Kers, voorzichtig.
Kets snoof wantrouwig, dan echter slikte hij
het in. Alle medepassagiers, die nog op het dek
waren, hadden het voorval nieuwsgierig gade
geslagen en keken belangstellend naar Kets.
Na een paar minuten kreeg Kets kleur. Zyn
natte oogen werden weder levendig, zyn lippen
weer rood, en spoedig gleed een lach over zyn
gezicht.
..Prachtig!” riep hy ,ult,
nieuw geboren. Waar kan men
koopen?"
De vreemde antwoordde: „Het
de rivier, toen ze
hoorden. Al spoedig kwamen ze by een
plaats, waar drie aardmannetjes aan
het spelen waren met twee kroko-
Twee en een half jaar geleden werd een in
woner van Singapore aangevallen door een Chi-
neeschen bandiet.
Het slachtoffer kon zich zyn aanvaller niet
herinneren, doch kon alleen met zekerheid zeg
gen. dat de Chinees maar negen teenen had.
Eerst thans heeft de politie dezen Chinees
gevonden. Hy bekende den overval te hebben
gepleegd, en is tot gevangenisstraf veroordeeld.
1 op dit blad zijn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f '7Cfl by een ongeval met 9C/I verlies van een hand Z 1 *2C oy verlies van een Z C/l bfl een breuk van Z Z/>
A lie CL D On. TIC S ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f 1/verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f <«/</.-doodeiy ken afloop I uVt’ een voet of een oog f 1 duim of wijsvinger T O U, been of arm f
