aan den daq
Met „Costa Rica” naar het Noorden
H
3
[1
M DE APOTHEEK BH
DE WITTE ZWAAN
Hamburg en Kiel
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Als U toch schoenen koopt
Alle abonné’s
vraag dan ROBINSON
MAANDAG 4 SEPTEMBER
5
e
Leeuwarden-
n
Bebossching in de V.S.
BOB PEARCE
Duizelige visschen
Kampioen der prof-roeier»
WIELRENNEN
„Olympia”
Anna Klaatsen’s Kinder-Tooneel
H
„De Gazelle”
»Le
il
Een dappere vrouw
„Uly*«e«”
op
i
AvanVALKENBURG'S
K •iLEVÈRTPAAFI
Een reebok legt den
jager neer
Het Kaiser Wilhelm-
kanaal
De aardappelkever in
Engeland
Twintig uur slapen
per dag
NAAR HET DUITSCH
VAN RUDOLF HERZOG
n-7
buiging en vertrok om
r/erwljl Percy het min
Verf inplaat^ yan
patronen
M
De echilderachtige Kielertocht,
waar tydene den wereldoorlog
de hoofdmacht der Daittche
vloot lag
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
B
B
1
1
l
t
voor-
1. J. Hauser—P.
hadden Willle
Robbie
Topsy
en
Woensdag geholpen bU het zoeken van
wilde eendeneieren en toen ze langs
het strand liepen, zagen ze den zee
man. die In het zand zat en tegen
een stuk rots leunde. Freddy had ge-
zwommen en lag rustig' te sixpeti.
wijl wij het werk doen," Toen begon
Willle, om den zeeman te plagen, hem
Freddy kon het kriebelen aan zijn
meteen de kist met eieren uit de hand
van Willle.
het
dat
te
(Morgenavond vervolg.)
(Wordt vervolgd)
„Nu hebben we een leege eieren kist,"
riep Willle wanhopig.
volgende oogenbllk sag
Freddy een regenbui van wilde een
deneieren op hem neervallen.
met een stok aan een van zUn voeten
te kriebelen.
„Kijk eens wat een luie kerel,” tel
de Willle. „Die neemt het er van ter-
voet niet verdragen. Plotseling wipte
hij zijn voet de hoogte 4n en sloeg
15
15
toestel,
waarvan
Inplaats
Deze
proeven
moge lijk
van
men
die
..Sta
u mijn
ver-
wer-
X).
:t.
10
10.
:n
>0
O.
X)
hem
dan
toe
een
(Ingezonden Mededeellng)
10;
.60
is
le
I.
o.
o.
o.
Ie
t.
O
Kinderen, zei hU. kinderen, ik ben bil), dat
we Heinrich's werk niet te schande hebben ge
maakt.
O. mijnheer Meinard.
Heinrich, jongen, je weet wat ik voel op 't
oogenbllk.
Heinrich deelde mee, dat de graaf en zijn ver
loofde voorgesteld hadden nog een flesch wijn
te drinken op het geweldige succes van den
avond en de gelukkige musicus was hier dadelijk
voor te vinden.
Terwijl Meinard de vioolkist meenam. gat
Heinrich Vllma een arm en schreed trotsch als
een konlng met haar over den corridor, naar de
kamer, die hun door een kellner werd aange
wezen. H}j voelde den zachten druk van haar
hand en het liefst had hjj het meisje in zijn
armen genomen en haar een kus gegeven, maar
de voorname omgeving imponeerde hem te veel.
In het elegante vertrek, waarvan de kellner
de deur opende, vonden ze Graaf Schöner, Ger
trud von Wald en een vreemden heer, dien de
Graaf als een directeur van den Stede lijken
Schouwburg voorstelde.
Nadat deze meneer Meinard en Vllma har-
telljk had gecomplimenteerd met hun succes,
zette het kleine gezelschap zich in opgewekte
stemming bij elkaar. Gertrud von Wald legde
beslag op Vllma. Schöner op Pfalzdorf, terwjil
de directeur en Meinard spoedig in een gesprek
waren gewikkeld.
Laten we, zei Schöner. zfjn glas opheffend,
drinken op het welzijn van ons rljkbegaafd kun
stenaarspaar, vader en dochter. Mogen al hun
Mevrouw Anna Klaasen te Den Haag deelt
ons mede, dat zij haar werk: het schrijven van
het tweede tooneelspel naar de bekende kinder
boeken van Josephine Slebe. de „Harlekiji-
serle", heeft voltooid en dat In vervolg op het
eerste deel: „Harlekijntje op ReU" thans In
studie genomen Is /Harlekijntje op Kasteel He
melhoog”.
Zondag hield de Amsterdamsche Sportclub
„De Gazelle” een rit over 170 KM. t
Uitslag. Klasse A: 1. B. van Rijn, kampioen.
4 uur 58 mln.; 2. C. P. v. d. Pol; 3. G. Lebohm.
Klasse B: 1. J. van Rijn, 5 uur 10 min.; 3. W-
de Vries; 3. H. Denier.
Klasse C. 80 K.M.: 1. J. Muller, 3 uur 46 min.;
3. B. de Bree; 3. L. Motke.
Reuter meldt uit Toronto:
a Bobby Pearce (Australië) heeft het wereld-
roelkamploenschap voor professionals veroverd
door den wereldkampioen Ted Phelps (Enge
land) met een voorsprong van 200 yards te -’er-
slaan, over een baan van drie mijl.
De tijd van Pearce was 19 minuten. 26 secon
den.
De tijd van Phelps was 20 minuten, 36 se
conden.
Uitslag::
Amateurs en nieuwelingen:
Faveijee, 37 p.
Beginnelingen: 1. C. de VriesC. Zwart 40 p.
Juniores 30 KM1. J. ScheenJ. Loos, 23 p.
Amsterdamsche
een
by verlies van *n
anderen vinger
Toen Percy even later naar z'n gast keek,
terwijl deze z'n bevelen aan den kellner gaf, be
merkte hfj, dat de vreemdeling zeer goed wist
hoe een uitmuntend diner werd samengesteld.
De Jonge lordfknoopte een gesprek aan met
den man en constateerde, niet zonder verba
zing, dat deze zeer geestig en onderhoudend
was. Toen de man eindelijk vertrok en in de
taxi was weggereden, waarvoor Keene hem geld
gegeven had, ging laatstgenoemde naar de hall
mijn functie aan graaf Schöner en het artis
tieke aan meneer Meinard heb overgedaan en
zelf voortaan kaartjes ga verkoopen. Goeden
avond heeren. Dames, uw dienaar.
Toen hij weg was beweerde de graaf lachend:
't Is alsof we twee vliegen In één klap ge
vangen hebben. Dat de tegenwoordige tweede
kapelmeester van plan Is naar Hamburg te
gaan, Is wel een reuzenbof! Zoo gauw hU er is,
zal ik uit dankbaarheid een levensbeschrijving
van hem geven.
Wat Ik vragen wilde, mijnheer Pfalzdorf,
aldus keerde hU zich tot den jongen man;
weet u al dat juffrouw Friedrich morgen ver
trekt?
Juffrouw Friedrich? Gaat die weg? her
haalde Heinrich verbaasd.
Ik hoorde het Juist van Gertrud. Ze heeft
haar een afscheidsbriefje geschreven. Nu ziet
u weer waar verloofden goed voor zijn.
Heinrich kon het nog maar niet begrijpen.
Ik zal Vllma eens vragen, zei hij. 7. ij heeft
vandaag Juffrouw Friedrich nog les gegeven en
ze zal er dus wel meer van weten.
En terwijl Gertrud door Schöner In een ge
sprek met Meinard werd betrokken, had Hein
rich even tijd, Vllma te vertellen, wat hij Juist
gehoord had.
O hemel, antwoordde ze. wees niet boos,
Heinrich, dat Ik Je dat niet gezegd heb. Maar
toen we hierheen reden, dacht ik alleen aan het
concert en daarna vergat ik het In de drukte.
En nu vertelde Vllma.
Lisa was diennamiddag bij liaar geweest om
Dat Is een Idee, stemde de graaf in. We
kullen zien, dat we hier een kamer krijgen; Ik
zal den directeur van den schouwburg nog even
bezoeken. Ik zag hem zoo straks hier In de zaal.
Het is best mogelijk, dat dit nog prettige gevol
gen voor meneer Meinard heeft,
Vroolük trok hU zijn verloofde mee, terwijl
Heinrich zich een weg baande naar het podium.
Meinard had juist eenlge critici te woord ge
staan, die hem hun bijval waren komen betui
gen en hij pakte nu zijn wondervlool zorgvul
dig In.
Vllma had de muziek bij elkaar gelegd en
drukte, bevend van geluk, de rozen tegen haar
mond.
Heinrich stond naast haar en drukte haar de
hand; niet in staat een woord te spreken keken
ze elkaar aan. Toen drukte hij ook den ouden
musicus de hand. Toen Meinard den Jongen man
zag. maakte zijn roes van trots en geluk plaats
voor een gevoel van dankbaarheid.
De vreugde der Engelsche boeren over de
opbrengst, welke de aardappeloogst belooft,
werd door een ambtelijke bekendmaking van
het Engelsche ministerie van Landbouw ver
stoord. Uit Tilbury wordt namelijk de aard
appelkever gemeld. De minister heeft onmid-
dellljk maatregelen genomen, om het dreigen
de gevaar te voorkomen. Hjj heeft bepaald, dat
de boeren onmiddellljk aangifte moeten doen,
wanneer zij den aardappelkever waarnemen en
hU heeft bijzondere Inspecteurs benoemd, die
gemachtigd zijn, de velden aan een diep
gaande proef te onderwerpen. De boeren wor
den buitendien verplicht de aardappelvelden,
zoolang de aardappelvelden nog groen loof
hebben, voortdurend te bewaken en bjj het
aantreffen van een hun verdacht schijnenden
kever op de bladeren, het ministerie onmlddel-
Ijjk een exemplaar van het verdacht insect te
zenden. Deze voorzorgsmaatregelen zijn maar
al te gerechtvaardigd, ’t Betreft hier toch een
gevaar, dat als het niet te rechter tijd be
kend wordt, voor de aardappels den dood betee-
kent en dat den aardappelverbouw onmogelijk
maakt. Ulterlfjk verschijnt de gevreesde ke
ver. die naar zijn vaderland, de dalen van de
Colorado-rivier, ook Colorado-kever genoemd
wordt, als een negen tot elf millmeter lang
Insect, welks geelachtig witte vleugeldekken
met vijf zwarte lange strepen voorzien zijn.
Gevaarlijker 'dan de kever zelf Is zijn larve,
die het loof der aardappelen volkomen ver
nietigt. Het wijfje legt tot duizend eieren aan
den onderkant van de bladeren. Uit deze eieren
komen de bruingele larven, die opgroeien en
zich verpoppeh. In den loop van den zomer
ontwikkelen zich op deze wijze 3 tot 4 gene
raties.
Het eerste optreden van dit schadelijke in-
lerbocht, dien schilderachtlgen zeearm. lag tij
dens den wereldoorlog de hoofdmacht der
Dultsche vloot. Van hier uit vertrokken de
duikbooten en de Dultsche „mysteryships”,
„Himmelfahr-schiffe” genoemd door de ma
trozen, met een veelzeggende karakteriseerlng
van het „toerisme” dat door deze vaartuigen
bedreven werd.
Hier in Kiel ook laaide de eerste roode re-
volutlevlam op in November 1918, nadat gerui-
men tijd tevoren soortgelijke uitbarstingen met
bloedige hand onderdrukt waren. De ruwe ma-
trozen-horde, opgehltst door Moekousche ele
menten, sloeg de hand aan de eigen officieren.
Thans ligt gouden zonneschijn gespreid over
stad en haven. Aan den horizon teekenen de
silhouetten zich af van de nieuwe Dultsche
vloot. Het Is een imposant eskader, met twee
groote linieschepen aan het hoofd, gevolgd
door een lange reeks jagers en torpedobooten.
Door den kijker zien wjj den zwarten rook der
schoorsteenen doorstroomd met lange, witte
dampsllertende kruitdamp der zware vuur
monden. De schepen zjjn te ver verwijderd om
het gedonder van het geschut te hooren.
Het geheele eskader maakt een zwenking
naar het Noodwesten, de na-middagzon schijnt
blinkend op de grijze zljflanken van de groote
linieschepen. Een vlugge windvlaag zet de vlag
sect dateert van meer dan een eeuw geleden.
Men vond den kever In 1834 in Missouri. Lan
gen tijd hoopte men in Engeland, dat de
kever onmogelijk den weg hierheen zou vin
den. Maar reeds in 1877 had het Insect de
staten aan de Atlantische kust bereikt. De
Engelsche regeering trof onmiddellljk ener
gieke maatregelen, om te verhinderen, dat het
Insect daar Inheemsch zou. worden. In 1922
werd de kever In Frankrijk bij Bordeaux aan
getroffen. In korten tijd had hij zich hier zoo
geweldig vermeerderd, dat de autoriteiten
hem' onmogelijk konden uitroeien. Men neemt
aan. dat de kever met Amerikaansche levens
middelentransporten In den wereldoorlog
Frankrijk Is binnengevoerd.
uit aan den achtersteven en toont ons het
symbool van het nieuwe Dultschland: het
zwarte hakenkruis op den witten cirkel in een
bloedroode vlag.
WU zetten koers naar het Noord-westen,
waar de zee zich aan den einder oplost In een
perlemoeren deining.
krans: Ch. Kompier. v
Rit over 65 K.M.:
Beginnelingen: 1. W. Frank. 3. J. Stulswit;
3. N. Röge.
Rit over 30 KM:
Juniores: 1. B van Beek: 2. A. van Wissen.
Aspiranten: A. 1. H. Hoedeman; 2. J. van
Weeren; 3. J. Schram.
Aspiranten B: 1. L. Looyer; 3. H. v. d. Lin
den; 3. C. de Gragff.
et groote, eerste klas restaurant .Jtosny”
was geheel gevuld met gasten. Doch er
waren er slechts twee, die meer dau ge
woon de aandacht trokken. De eerste was een
zeldzaam mooi meisje, een zuidelijke schoon
heid, met sprekende oogen. Ze zat geheel al
leen aan een tafel, die in den versten hoek van
de zaal stond. Menige bewonderende blik werd
er van de andere tafels op haar geworpen Ze
scheen hiervan echter niets te bemerken, een
hooghartige trek lag om haar mond.
De andere gast die de aandacht trok, was de
jonge lord Percival Keene. BIJ z'n vrienden
was hij bekend als Percy en Iedereen had veel
met hem op. Dit laatste zoowel door z’n per
soon als door het feit dat hjj meer dan 10.000
pond Inkomen per Jaar had. Met zoo'n Inkomen
alleen reeds, Is het niet moeilijk een „aardige
Jongen" te zijn. Hjj dineerde alleen en uit de
blikken, die hij in de richting der mooie jonge
dame wierp, kon men opmaken, dat hij dol
graag in haar gezelschap zou willen vertoeven.
Percy besloot daartoe een poging te doen en
op zjjn wenk stond dadelijk een uiterst cor
recte kellner naast hem.
„Ik zou graag den naam van die dame daar
in dien hoek willen weten.”/
De kellner maakte een 1
inlichtingen in te wtnnenr,
of meer afgelegen hoekje rondkeek. Een dikke,
kaalhoofdige majoor keek met meer dan ge
wone belangstelling in de richting der hoen
tafel.
„Wat een brutale kerel.” mompelde Percy,
„om zoo naar letaand te zitten staren.” Maar
op hetzelfde oogenbllk keek hij minstens drie
minuten In dezelfde richting.
„De dame, waarin u belang stelt, heet dona
Blanca dl Medina,” klonk eensklaps de stem
van den kellner aan Percy’s oor.
.Hm," antwoordde hij, „Is ze Ik bedoel, Is
ze getrouwd?”
„Naar men weet niet, mijnheer.”
„Dank Je.” en de kellner verdween.
Percy dacht een oogenbllk na en besloot met
de Jenge dame In relatie te treden. Hij was er
van overtuigd haar op de handen te zullen
dragen en een voortreffelijk echtgenoot voor
haar te zijn.
Op dit oogenbllk gebeurde er Iets dat aan
z'n gedachten een heel andere richting gaf. Er
was namelijk onopgemerkt een lange, donker
ullziende man het afgescheiden hoekgedeelte
van de zaal binnengestapt, en hjj stond nu
aan den hoogen breeden doorgang. Zijn eene
hand rustte op het hoofd van een broriZqn cu
pido, terwijl hU in de andere achteloos een
automatische colt-revolver hield, ©ogenblikke
lijk vlogen alle gasten overeind.
„Gaat u zitten, dames en heeren," zei de
vreemdeling rustig „Ik zal niet schieten, ten
ze Ilse hip,
Polyne
sisch. In het Duitsch „Sehnen" (verlangen)
draagt, bevinden zich behalve mevrouw
Dorothé, kapitein Dlbberlng en stuurman
Schramm. De ondernemende wereldvaarders
hebben reeds 45 havens bezocht en Holland,
Engeland, Portugal, Gibraltar, de Kanarische
eilanden. Jamaica, Christobal, Balboa, San
Francisco en Santa Barbara aangeloopen. Zij
worden binnenkort In Los Angelos verwacht.
Ik 11
mij een valstrik bereidt
dame daar in den hoek.”
Er klonk een geluld en dona Blanca dl Me
dina stiet van schrik een wijnglas om. ZU toch
bleek het uitverkoren doelpunt van den vreem
deling te- Zijn. Toen aehtte Percival Keene ;'n
oogenbllk gekomen.
„Wanneer die gentleman daar mij de eer zou
willen aandoen met mU te dineeren, garandeer
ik hem een uitstekend diner en absolute vei
ligheid."
„Ik ben verheugd, deze beleefde en dringende
ultnoodjging te kunnen aannemen,antwoord
de de vreemdeling.
HIJ zette zich tegenover den Jongen lord aan
tafel en legde z'n revolver naast zijn bord. Per
cy keek, toen hij even aan z'n overbuur ge
wend was. naar dona Bianca's tafel en zag tot
z'n vreugde, dat hij de eenlge uitverkorene
was, dien zij een glimlach van dankbaarheid
waardig keurde.
dat
de
van
verf-
het lichaam van den bescho-
nlet
van de heeren misschien een 41a n? Dan direct
voor den dag er mee, alstubSeft! De tijd om
nog wat te doen is verduiveld kortl We heb
ben direct of indirect allemaal verplichtingen
aan Konrad.
Meneer Schöner, zei de oude musicus, u
hebt allemaal zooveel voor mij gedaan, laat ik
nu wat voor u doen. De hoofdzaak la voorloopig,
dat we juffrouw Friedrich niet* uit het oog
liezen vooropgesteld natuurlijk, dat ze
kelUk van Bkrenfeld houdt....
Natuurlijk houdt ze van hem, zei de graat
gedecideerd, Ik weet toch
Hij hield plotseling op, keek snel naar Ger
trud en kreeg een kleur. Gertrud streek hem
schalks over zijn warm gezicht.
Ontvouw uw plannen verder, meneer Mei
nard.
Ze mag natuurlijk niet alleen reizen, ging
de oude violist voort, en hoewel de scheiding mij
zwaar zal vallen. Ik geloof, dat Vllma met haar
mee moet gaan.
Bravo! riep de graaf. Ik voel waar u heen
wil.
Vllma. vervolgde de oude musicus, zal van
avond nog haar koffers pakken; ze gaat mor
gen vroeg naar juffrouw Friedrich en vertelt
haar, dat ze wel mee wil naar H„ dat Lisa de
eenzaamheid niet zoo zwaar zal voeden. Dit
vroom bedrog sal het arme kind wel zwaar
vallen, maar er zit nu eenmaal niets anders op.
verwachtingen en de onze In vervulling
gaan!
Afgesproken, zei de directeur even later
tegen Meinard. U komt eerstdaags even bij mij.
Onze tweede kapelmeester denkt er sterk over
om een aanbieding uit Hamburg aan te nemen.
Als het u schikt, kunt u de volgende week ko
men proef-dlrigeeren.
Morgen hoop Ik de eer te hebben, direc
teur.
Uitstekend. Ik ben overtuigd dat u een
sieraad voor ons orkest zult zijn. Nog afgezien
van het feit dat de graaf mij In de krant den
hals zou breken als ik den treurtgen moed had
u te passeeren!
Graaf Schöner glimlachte stil voor zich heen.
Prosit, directeur, zei hU met een tikje
lionie. Ik heb weliswaar niets gehoord, maar
heb het toch uitstekend begrepen.
Dan hang ik, zuchtte de Joviale directeur
In komische wanhoop. Nu moet Ik er nog eens
op aandringen, meneer Meinard, dat u komt
proefdirigeeren. Anders schrijft deze kanibaal
nog dat Ik uw optreden heb verhinderd!
HU dronk zjjn glas leeg en drukte de heeren
de hand.
Excuseer mij. als Ik zoo gauw heenga. Maar
Ik had, voor Ik kon vermoeden dat ik het ge
noegen van uw gezelschap zou hebben, al een
andere afspraak. Bovendien wordt het mU te
benauwd in de nabijheid van den graaf, die me
eerst verleidt om een zwaar wijntje van '86
mee te drinken Ai morgen waarschünhjk In de
krant zet dat ik het flnancleele deel van mijn
De duizelachtlgheld, een van de ergste
ziekten bij visschen, die groote vischscholen
vernietigt, is onlangs weer opgetreden. In een
forellenteeltplaats stierf dagelUks een aantal
dieren, tot een Ingesteld onderzoek aanwees,
dat de visschen door een parasiet bezocht wa
ren. Deze kleine wezentjes komen met het
voedsel In de maag van den vlach, drin
gen door het maagsIUmvlles heen en split
sen zich dan In een aantal kleine le
vende wezentjes. Slechts weinig honderdste
millimeters groot zUn deze parasieten, die In
den bloedsomloop In elk orgaan van den vlsch
binnen dringen. ZU vermeerderen zich daar
door splitsing, tasten het geheele weefsel aan
en. veroorzaken ten slotte den dood. De door
de ziekte aangetaste vlsch zondert zich van
zUn school af, blUft rustig aan den oever staan
en maakt dan nog enkele en dan duizelige be
wegingen vandaar de naam dulzellgheld-
ziekte. Enkele dagen na dit laatste stadium
treedt reeds de dood in. In de Jongste geval
len, die thans onderzocht werden, waren dik
wijls lever, hart en hersenen door de parasieten
aangetast. Maar ook in de oogen. in de milt,
onder de huid, overal werden zU gevonden.
Ofschoon de dieren nog levend uit het water
werden gehaald, stortten als het ware lever,
hart en nieren volkomen ineen bU een lichten
druk, een bewUs, hoe grondig het vernielings
werk der kleine parasieten Is. Deze ziekte Is
daarom zoo gevaarlUk. omdat zU ongeneesIUk
Is en de visschen op eiken leeftud overval
len kan. Infectie wordt eerst na maanden
opgemerkt.
In de stedelijke kliniek van Warschau Is
een jonge koopman gebracht, die, zonder
iets aan zUn organen te mankeeren. aan een
abnormale zucht tot slapen l'<dt. De patiënt
brengt het tot 20 uur slaap per dag
en zUn familieleden getuigen, dat hU In zUn
leven nooit minder dan 13 uur achter elkaar
geslapen heeft. De Jongeman is overigens
geheel gezond, wil zich echter van zUn slaap
zucht bevrUden, daar hem letterlUk niet vol
doende tUd om te leven overbluft. Voorloopig
staan de dokters nog voor een raadsel.
In de nabUheld van Dinkelsbühl werd eén
Jager, die van de Jacht huiswaarts keerde,
onverhoeds door een sterken reebok aange
vallen. De Jager hief zUn wapen op, struikelde
echter en stortte op den grond neer. Daarop
bewerkte de bok hem met zUn horens, en
een tak van het gewei drong den Jager In
het oog en kwetste hem pUnlUk. VoorbU-
gangers verjoegen het woedende dier, de Ja-
gr stierf echter enkele uren nadat hU In hot
ziekenhuis overgebracht was. De punt van
den horen was hem door het oog heen In de
hersens gedrongen.
zich voor het concert te verontschuldigen. Ze
had gezegd, dat ze den yolgenden morgen al
vroeg op reis moest, daar de schouwburgdirec
teur van het stadje H. in Baden haar In den
loop van de week als gast in de rol van Marie
In de „Wapensmid" wilde laten optreden. Ze
zou dan aan de opera verder studeeren, totdat
ze in het nieuwe seizoen een engagement kon
afsluiten.
Ze was niet zoo kalm als anders, eindigde
Vilma, en dat maakte me ongerust.
Heinrich was volkomen van zUn stuk ge
bracht. Zou. nu alle schepen In behouden haven
schenen te zullen landen, dat van Bürenfeld
nog stranden? Maar hU beheerschte zich snel
weer en over de tafel heen riep hu hardop tot
Schöner: .U'hebt gelijk, meneer Schöner,
juffrouw Friedrich vertrekt morgenochtend
vroeg. Maar weet u, dat ze weggaat om in den
loop van de volgende week in den stadsschouw
burg in H. als gast als Marie In de „Wapen
smid" op te treden?
Wat? was de verblufte wedervraag. Maar
dat mgg niet gebeuren, riep hU. dat mag onder
geen omstandigheden gebeuren!
Wat moeten we doen?
Wat we moeten doen? Ja, drommels, wat
zou het beste zUn?
Ze dachten allen na. Ook de oude Meinard
werd In vertrouwen genomen.
Morgen komt Konrad vol hoop terug en
vindt den vogel uit het nest gevlogen! Dan za!
hU wel een eigenaardlgen Indruk van de waak
zaamheid van zijn vrienden krijgen. Heeft een
legde hU een onhellspellenden klemtoon. Er was
Iets In die kalme, butende stem, In die krach
tige, vooruitstekende kin en in die staalgrUze
oogen, dat tot gehoorzaamheid dwong.
„Zóó is het goed," sprak hU, en keek even
naar z'n revolver.
„Ik heb een voorstel te doen,” ging hU voort.
„Ik wensch een diner, het beste dat dit restau
rant kan leveren. Maar ik bezit geen cent.
Daarom stel Ik voor, dat één van de heeren.
die alleen dineert. mU vanavond een diner aan
biedt. Ik geef eenlge oogenbllkken tUd om
over dit vöorstel na" te denken."
Het was doodstil In de zaal. De menschen
keken elkaar aan en dan weer naar de lange,
slanke gestalte bU den Ingang. Er steeg een
gemompel op, terwUl hier en daar Iemand
zenuwachtig begon te lachen.
De vreemdeling begon opnieuw te spreken,
langzaam en met klem „Om het denkproces
een beetje te bespoedigen, en om voor een af-
I of pventueelen overval zeker te zUn. za)
Indien geen ultnoodiging volgt of als
schieten op
Sportclub „Olympia"
koppelwedstrUd over ongeveer 77
In BulgartJe worden momenteel
genomen, waardoor het de politie
maken
arrestee-
aan, kwam
naar hem
en zei met
allerliefsten
glimlach:
mU toe
dank te betuigen
voor de galante
Zondag hield de A. R.ven T. C. ,X>e Cham
pion" de derde en laatste rit om de gouden
„Ursus"-medaille, over 100 K M.
De uitslagen lulden als volgt:
Amateurs: 1. J. Kraay. tijd 2 uur 55 mln.;
2. CL. Blind; 3 J. Nagel.
Amateurs B: 1. W. Bendervoet; 2. O. van
Deursen.
Winnaar „Ursizs"-m6dallle: J. Kraay.
Nieuwelingen: 1. C. v. d. Berg; 2. B. van Stek;
3. P. Rappoldt; 4. Ch. Kompier. Winnaar club-
HAMBURG-
•j-'v e havenstad is rommelig, zooals het haar
II betaamt. Maar het is dezelfde leven-
looze rommeligheid, als welke men In de
huiskamer aantreft op den morgen na Sint
Nicolaas. Papieren ‘en stroowol, emballage!
Hier: roestende hefkranen en machinerieën
die onder hun grauwe dekkleeden liggen té
dommelen. Ook emballage, waarin eens heel
het vitale beweeg verpakt was van de grootste
Dultsche havenstad; de machtige concurrent
van ons Rotterdam.
Eenlge, ook Joodsche medepassagiers gaan
welgemoed met ons aan wal. 8. A.- en’ 8.8.-
manner" staan in hun bruine blouses en don
kere tunieken langs de kade, schUnbaar toe
vallig. Maar hun zoekende oogen zwerven de
rijen der debarkeerende pJeizier-passagiers langs
en dat ze op ons letten, bewijst de onmiddel-
lUke beantwoording met den Hitlergroet, wan
neer uit deze rüen hier en daar wellicht uit
nieuwsgierigheid naar de reactie een arm
opgaat.
De firma Jasper vangt ons op in comfor
tabele touringwagens en laat ons rondrijden
door de oude handelsstad. Het is een tour,
«volkomen gelUk aan dien, welken men rond
neuzende toeristen pleegt aan te bieden: met dit
verschil, dat men ons niet alleen de curiosa en
de achterbuurtlge pittoreske plekjes laat zien,
maar ons ook de city toont en de woonwijken
van de thans levende en zwoegende Hambur
gers. En daaruit blUkt dat deze stad, ondanks
de ongunst der tUden, leeft en streeft en tracht
gelUken tred te houden met de voortjachtende
cultuur en haar snel evolueerende stUlvormen.
Hamburg gaf het beeld van volmaakte orde
en rust. WU hebben het wel anders gekend! Al
lerwegen werden de Nederlandsche touristen en
ook de Zwitsersche en Fransche relsgenooten
van de „Costa Rica" met de grootste
komendheid ontvangen en bejegend.
De bonte bevolking van het groote stoom
schip ligt al in zoete rust, als het anker gelicht
wordt. Zachtjes glUdt het zeekasteel, stralend
uit honderden patrUspoorten, het donkere wa
ter af naar zee. Het moet een prachtig gezicht
zUn van den waL
In het morgengrauwen wordt Cuxhaven ge
passeerd en wanneer de eerste passagier, op
den melodieuzen drieklank vanden gong-
gamelang, zich achter de „smoked-haddock" en
andere delicatessen op de ontbUttafel scharen,
schuift het schip reeds door bet Kaiser Wll-
helmkanaal naar Kiel.
Links en rechts strekt zich een echt Neder-
landsch landschap uit. Mooie groene wellanden
omzoomd met opgaand hout. Het is wat meer
geaccidenteerd en soms is het heuvelbeweeg
zoo heftig, dat men den Indruk krUgt alsof het
kanaal door de Veluwezoom is getrokken.
De „Cosus’^Uea” beeft deze route nog nim
mer gemaakt. E»,„fol spanning wachten de
passagiers het moment af, waarop de hooge
masten van ons stoomschip onder de eerste
brug zullen doorachuiven. Het gezichtsbedrog is
adembeklemmend. Afgezien van het feit, dat
door de goede zorgen van den technischen dienst
der K N. 8. M.. de masttoppen neerklapbay
zUn gemaakt, zoodat de doorvaarthoogte met
enkele meters verminderd is. behoudt men tot
de laatste seconden den indruk alsof de mast
tegen de brug zal stooten, met alle griezelige
consequenties van dien. NatuurlUk blükt ten
slotte deze vrees ongegrond. Ruimschoots kun
nen wU de hooge, elegante brugoverspannlng
passeeren
Tegen den middag bereiken wU Kiel en moe
ten daar even „vastmaken” om te schutten.
Rgndom ons heen liggen de huizen en haven
emplacementen-. Vele herinneringen bestormen
onze fantasie. Daar voor ons in de breede Kle-
op dit blad rtjn Ingevolge de verzekerlngevoorwaarden tegen f bU levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f b(j een ongeval "met f bU verUes van een hand Z Of OU verlies van een Z C/l bil een breuk van Z
ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeerlngen f «Jvverlies van beide armen, beide beenen of beide oogen doodelljken afloop f een voet of een oog f z juO.“iuini of wijsvinger s Ol/.“beeu al arm f TV.*
zal worden, zonder gebruik te
schietwapens boosdoeners enz.
ren.
De ambtenaren krUgen een
heel veel lUkt op een geweer,
loop echter door verfkogels
patronen doorvlogen wordt,
kogels raken
tene en veroorzaken niet te verwUderen
vlekken, die den man aanwUzen, zonder
hem te verwonden. Het is later gemakkelUk
een getroffene terug te kennen.
De Amsterdamsche Rennersclub „Ulysses"
hield een wedsUUd over 120 K M om het weg-
kampioenschap.
De uitslagen luidden:
Klasse A: 1. B. Bosman, in 3 uur 35 min.;
2, A. Bouquet; 3. H. Behrends; 4. 8. Bouquet..-
5. A. de Jonghe.
Klasse B: 1. J. Stoffels. 3 uur 50 mln.: 2.
Smedlcus; 3. De Hoog; 4. Stekelenburg-
Klasse C (80 KM 1. J. Huysman; 3. W. de
Post; 3. Fontein; 4. J. Visschers; 5. Rietbergen.
„Kleine Ulysses". Klasse A (45 KM): 1. J.
Panman. 1 uur 36 min. 35 sec 3. A. de Haan;
3. P. Kreiff; 4. G. Hoek; 5. A. Hardsteen.
Klasse B, 35 K M 1. c. Schalenkamp, 1 uur
12 mln. 30 sec.; 2. A. Leddër; 3. J. Mozes; 4 A.
van Noord; 5. D. Rooks.
Een Duitsch-Amerikaansche vrouw, is nu
reeds drie Jaren in een zeilbootje van slechts
10 meter lengte, onderweg, om haar kleine
Dultsche vlag in alle havens der aarde te
toonen. Mevrouw Dorothé Leber, geb. baro
nes von Fritsch vertrok in het Jaar 1930, door
niemand opgemerkt, uit Kiel.
Aan boord van het kleine
den romantlschen naar „Rapugna"
het
bevinden
kapitein
De
om op de dame te wachten, wie hU. naar z’n
vaste overtuiging het leven had gered.
ElndclUk kwam ze; een oogenbllk keek ze
MSSI4t«M(«««SSS4S«ISSSS«4SSSSSStMSS8S68t8MMMt(t^
Het afge-
i dwongen diner i
wijze waarop u mU ter hulp bent gekomen.”
Percy herinnerde zich van al z'n mooie woor
den, die hij ten antwoord wilde geven, niets
meer en stamelde slechts: „O.... het was
niets.... heusch niets."
HU bracht haar naar een taxi en toen ze
even later wegreed, ging Percy zeer gelukkig
naar z'n woning In Mayfair, omdat hU een uit-
noodlglng had ontvangen om den volgenden
morgen bU haar te komen hfnehen.
Een taxi reed westwaarts door de donkere*
stad Londen De Inzittende was een mooi
meisje, een zuidelUke schoonheid. Ze leunde
achterover tegen de kussens en glimlachte ge
heimzinnig. Even later stond de taxi stil en het
portier werd geopend door een langen, mage-
ren man met een scherpe kin en staalgrijze
oogen. die instapte en zich naast haar zette.
„Heeft mUn gastheer gebeten?” vroeg nU
ZU knikte en antwoordde: „Ja, morgenmid
dag tusschen 12 en 1 uur kun Je Je slag slaan.”
en zwUgend werd het verdere gedeelte van den
weg afgelegd.
Den volgenden dag schreven de avondbladen
over den buitengewoon brutalen diefstal op
klaarlichten dag bU lord Percival Keene, waar
een aanzienlUk bedrag in geld en een kostbare
collectie gouden voorwerpen waren gestolen
Het Amerikaansche woud Is drie eeuwen lang
op een bU zonder achtelooee manier behan
deld. ToendertUd vond men het heel gewoon,
dat een boer, die zich ergens wilde vestigen,
een geweldig bosch in brand stak cm plaats
te maken. Het interesseerde niemand, of daar
een gebied zoo groot als een vorstendom door
de vlammen werd kaal gevreten. Er was
bosch genoeg, en het hoorde niemand toe.
want de Indianen telden niet mee. Later
zetten de zaagmolens, die timmerhout lever
den, en de papierfabrieken, die de boomen
tot pulver wreven, het vernietigingswerk voort.
Het afsterven van het geboomte had een
massasterfte in de natuur tot gevolg. Niet
alleen de boschdleren verdwenen, maar ook
de bewoners van meren en rivieren werden bU
massa's gedood, doordat groote hoeveelheden
asch het water bedierven. Zoo werd het Ame
rikaansche landschap een woestUn gelUk, en
het baatte weinig, dat men naderhand enkele
nationale parken ter bescherming van de na
tuur stichtte.
Senator Copeland wil nu het onrecht zoo
veel mogelUk weer herstellen. Er is een rap
port opgesteld, dat uit twee deelen bestaat en
zestienhonderd vUf en zeventig UadzUden
groot is. Dit rapport Is In elkaar gezet door den
houtvestersraad der Amerikaansche Unie, In
samenwerking met de boschbouw-autorltelten
van alle staten afzonderlUk. 300 mlllloen akker
land zullen opnieuw met boomen worden be
plant. Een groot gedeelte der betreffende
boerderijen Is door de eigenaars reeds verlaten,
omdat de landbouw aldaar niet meer loonend
was.
De
hield
kilometer.
minste nóg niet.” Op de laatste twee woorden
