Een middag
Prikkeldraad
Beauraing
H
I
in
FEITEN EN INDRUKKEN
Textiel in nood
VRIJDAG 8 SEPTEMBER
Na vijftig jaren
H.M. de Koningin bij haar 35-jarig regeerings-jubileum
IE
EN
Contingent eering in Indië
Sint Josephs Gezellen
D« jongste der kinderen Degeimbre
Congres te Rotterdam op 7 en
S October
Fabrikanten en arbeider* vragen
^gezamenlijk aan de regeering
om spoedige maatregelen
s
Bij de kinderen op
bezoek
B
een
Foto Frans Ziegler. ’s-Gravenhage.
u
I
nabijheid
teekent
»rd*
door
k.
k
bur*
,ud.rt
rblüf»
Aken
U#
neu»
nood-
Men bericht ons nader uit Arnhem:
De maatregelen, welke op deze vergadering
zün besproken, betreffen den export en de con-
tlngenteering van textielgoederen.
Twente, dat voor 50 pet. op export Is aan
gewezen vraagt aan de Regeertng den export
met alle mogelijke middelen te willen bevor
deren.
Voor Indië vraagt men een betere regeling
van de contingenteeting.
De notuien van déze vergadering zullen aan
den Minister van Koloniën en aan den Minis
ter van Economische Zaken worden toegezon
den.
erop
atsta
lui-
laat-
aten.
3tra-
i d-«
niets
ben.
mr.
gin",
■nan
een
ning.
Vitte
-D»
van
st is dezer dagen vijftig jaar geleden, dat
de heer W. Vliegen tot de socialistische
beweging toetrad; vijftig jaar, n
lange tijd.
En niemand zal willen ontkennen, dat de
heer Vliegen al die jaren een van de waar
digste en eerlljkste strijden geweest is voor wat
hij zag als zün ideaal.
Nu is de heer Vliegen In verband met zijn
jubileum onlangs geïnterviewd door een redac
teur van „Het Volk”, die uit heeren Vliegen"»
mond o.a. optee kende:
emen
n de
Jgtng
iddag
route
taan-
ureht
deel-
lame-
bet
eden
tnte
mde,
jken.
Mid”.
..De
rerk-
Don-
var-
ver-
van
mdat
dto-
a en
alen.
I
gaan.
Besloten werd de regeering in kennis te stel
len met het ter vergadering besprokene, waar
in de uitdrukkelijke en eensluidende wensch tot
het treffen van spoedige en doelmatige rege
ringsmaatregelen tot uiting kwam.
De vergadering, die een besloten karakter
droeg, werd ook bijgewoond door vertegenwoor
digers van den Minister-President. Minister
van Koloniën en van den Minister van Econo
mische Zaken.
..De ontwikkeling van de beweging is onder
den Invloed van het Marxisme te eenzijdig ge
weest. De theorie is door de feiten niet be
vestigd. Er is een tegenspraak ontstaan tus
schen het feit, dat de arbeidersklasse een ze
kere machtspositie heeft bereikt en het kramp
achtig vasthouden aan de oude opposltle-ge-
dachte. de voorstelling, dat men eenmaal met
een ruk de socialistische revolutie zou kunnen
verwezenlijken. Wat mU hindert, dat is de vrees
voor de verantwoordelijkheid, die men aan den
dag legt. Daardoor verliezen de menschen hun
geloof aan de beweging. Het heeft te veel aan
daadkracht ontbroken. Er Is een tekort aan
concrete doelstelling. Daardoor is het socialis
me in Duitschland in het gedrang geraakt. Ik
erken de bijzondere moeilijkheden, die het daar
op zijn weg ontmoette, maar toch geloof ik.
dat de Dultsche socialisten zich meer hebben
laten lelden dan zelf te stuwen. Hitler s aan
trekkingskracht was. dat hij niet terugdeinsde
voor de macht, onverschillig welke moeilijkhe
den de verovering daarvan zou opleveren. Geen
enkele partij der Internationale heeft een con
creet program van overgann naar het socia
lisme. Ik ben echter zelf van plan daarvoor
binnenkort richtlijnen aan te geven.”
Maria, het hoogtepunt van geheel de schep
ping. Gods grootste wonderwerk. O, het gaat
er niet over hier een oordeel uit te spreken
over de werkelijkheid der verschijningenhet
is slechts een Inzicht In wat het zijn moet:
Maria te zien. Het is een Inzicht, dat te
gelijk een groot heimwee levend maakt. Een
grenzeloos verlangen. Verstandige lieden heb
ben bezwaren gemaakt tegen de vereerlng. die
deze kinderen te beurt valt. Dat Is theorie De
werkelijkheid is. dat zoodra wjj het voor waar-
schünlük houden, dat zulk een kind Maria ge
zien heeft, wjj het niet meer kunnen bezien
met gewone oogen. Dat wjj verlangen zouden
ons zelf en alles te vergeten. Niets te weten
dan wat zij weet. Heeft een heilige niet gezegd,
dat het Vagevuur, hoe pijnigend het ook zijn
moge, tegelijk een genot zal rijn voor ons. als
,wü aangenomen fijn voor den hemel. Reln-
Het Centraal Verband der Sint Josephs Ge
zellen Vereenigingen organiseert dit jaar we
derom een Congres voor Seniores en Commis
sarissen der aangesloten Vereenigingen.
Dit Congres heeft plaats te Rotterdam in het
gebouw der St. Josephs Getellen Vereeniging
aan het Stationsplein op 7 en October.
Er zullen inleidingen gehouden worden door
Mr. C. M. J. F. Geseling, Pater L. D. Oorsprong
O.P. en Kapelaan W H. Simons. Paul Buijsman
uit Lutjebroek en Joop Reekers uit Amsterdam
houden een causerie over .jeugdwerk intwnsrwg
ten piattelande en In de stad.
De jongste der Voisins
ren betreft, hun getuigenis is nauwkeurig onder
zocht en hun karakter uiterst kritisch bestudeerd
Wat 'n haastig bezoeker in vüf minuten meent te
zien, zeker als hij zich voelt aangegrepen door
de boeiende schoonheid van wat het zou zijn,
logt geen gewicht in de schaal. Het valt niet
te ontkennen, dat Dr. de Greeff vooral, in de
pasverschenen studie over Beuraing die hü met
drie medewerkers uitgaf, feiten releveert^dle
tot omzichtigheid aanmanen. Zeker is ook dat
als wU. een eisch van het gezond verstand vol
gend, zooals Pater Lenain S. J. die ontwikkelde
in de ..Nouvelle Revue Théologique”. het ge
heel van Beauraing voor oogen houden, wjj
niet het recht hebben, het heele .geval” met
een of ander hooghartig slagwoord ter zijde te
schuiven. Een medebroeder zeide m l dezer da
gen. dat hij een H. MIs had opgedragen voor
de kinderen van Beauraing Dat is wel het
mooiste wat wij doen kunnen.
De familie Voisin volgt tegenover het opdrin
gen der nieuwsgierigen een ander procédé. Ook
voor hun huisdeur staat een zwerm menschen
samengepakt. Elke vijf minuten wordt er een
groepje binnengelaten. Het is een geweldig
dringen. De vader staat energiek in zijn deur
en regelt het verkeer. „Wie dringt komt er niet
in!" roept hij onder het gesprek door dat hij
over onze hoofden heen, voert met een van zijn
buren.
Eindelijk is het onze beurt
Het huls der Voisins Is een dier woningen,
Gisteren kwamen te Arnhem in .Musis Sa
crum” bueen vertegenwoordigers der textielar-
beidersorganlsaties ..St. Lambertus”, ..De Een
dracht” en „IJnitas’’; werkgevers en vertegen
woordigers van werkgevers-vereenigingen in de
textiel-industrie. benevens vrijwel alle belang
hebbende gemeentebesturen.
De vergadering, die op Initiatief der drie eerst
genoemde organisaties was uitgeschreven had
ten doel, den toestand in de textielindustrie te
bespreken en onder het oog te zien wat in de
gegeven omstandigheden van regeerlngswege zou
dienen te geschieden, om in den slechten gang
van zaken in de textielindustrie verbetering te
brengen.
Na breedvoerige besprekingen kwam men tot
de eensluidende conclusie, dat de tot nog toe
geboden regeeringshulp onvoldoende moet wor
den geacht om te voorkomen, dat een belangrijk
Textielindustrie ten gronde zal
Mijn tochtgenoot Leo is diep getroffen: hij
heeft geen rust meer. En nog tweemaal is hij.
voor den avond valt, teruggekeerd voor deze
deur. HU heeft door een reet van de deur de
kleine Gllberte aan tafel gezien, bezig met een
boterham met jam. En den volgenden morgen
zei hü. dat hij nog eens terug wil naar Beau
raing. Ik wil ook nog eens terug. -
Als wjj den weg •opgaan naar de Voisins en
we tien stappen van de deur verwijderd zijn,
ineens, gaat er mij als een vuurstraal door mijn
wezen, een plotseling bliksemend doorzicht: ..dat
kind heeft MARIA gezien Ik moet stilstaan
de tranen springen mij in de oogen. Dit kindje
heeft Maria gezien met haar eigen oogen,
gesproken met Haar: de Moeder van God heeft
zich tot haar overgebogen en haar een ge
heim toegeflulsterd „voor haar alleen". Een
stukje van den hemel is voor haar opengegaan:
opvallend geweest. Later vertellen Leo en zijn
Vader, die toch In den middag met ons de
kinderen gezien hadden, dat zij de kinderen
pas hadden opgemerkt toen het rozenhoedje
al begonnen was.
Eenvoudig en klaar beginnen zij te bidden.
De kleine Gllberte Degeimbre komt wat te
laat Zjj moet den rozenkrans van haar buur
meisje zien, hoever ze is. en telt met kinderlij
ken Ijver haar kralen uit. Zij is zeer eenvou
dig gekleed, een zwart jurkje aan en een wol
len muts op, en staat, een beentje vooruit, met
een overtuigd en ernstig gezichtje te bidden.
haar oogen op de plaats der verschijningen
gericht. De kleinste Voisin draagt een witten
omslagdoek waarvan de franjes over haar bloo-
ten benedenarm vallen Zij heeft een zwierig
wit hoedje op met een lichtblauw lint erom
heen. Van tijd tot tijd ziet zij om zich heen.
heel ongedwongen. Men moet bedenken dat
wij allen hen met aandacht staan op te nemen.
dat op nog geen meter afstand van hen het i
straathek is waar de menschen hun gezicht
wringen tusschen de traliën om de kinderen te
verslinden met hun oogen.
De groote meisjes zie ik minder goed Die I
staan een paar stappen naar achter De kin- I
derstemmen bidden vóór. Heel het volk ant- l
woordt. Hun voorbidden is' vlot en klaar.
Prachtig is de kloeke rythmeerirjg van bet
Fransche Weesgegroet Van tijd tot tijd rijdt 1
een trein over den hoogen spoordijk De ma
chinist en de menschen kijken op ons neer; er
wordt gewuifd. 1
Na het rozenhoedje gaan de kinderen, on- B<jer^Ned"
het viaduct van de spoorlijn. Het krioelt van
de menschen. Het heeft hier iets van oen ker
mis. Onze chauffeur vertelt, dat. toen hü hier
voor het eerst kwam, er niets te krijgen was
dan een groote kom koffie zonder oor en zon
der lepeltje en een dubbele snee boerenmtk met
ham, die uit de hand toegereikt werd zonder
bord of mes. Nu zijn alle cafés nieuw opge
schilderd en hebben reclame en comfort hun
intrede gedaan. Langs de wegen overal kramen
met oliebollen, frites, druiven, plaatjes, vlag
getjes en medailles. Restaurants van planken en
bruin zeildoek. Op de hoeken der wegen liggen
misgeborenen en oorlogsverminkten met naast
zich een groot bord, waarop In het Pransch err
in het Vlaamsch hun desolate geschiedenis be
schreven staat. Op de meeste kramen leest men
het ongermaansche„Men spreekt Vlaamsch”
of „Welkom Vlamingen”. Het is opvallend, dat
men veel meer Vlaamsch. zelfs meer Hollandsch
hoort spreken dan Pransch
Ik kan niet zeggen dat deze bedrijvigheid mij
gehinderd heeft. Dat, waar vele menschen bjj-
eenstroomen. bedelaars en handelaars, ieder
op hun manier trachten zaken te doen ligt voor
de hand.'Dat er souvenirs en devotie-ariikelen
te koop worden geboden, evenzeer. Ik geloof
dat daarmee, misschien zelfs door de bedelaars,
voorzien wordt in een reëele behoefte. Als we
in Beauraing geen broodjes en geen brie! kaar
ten konden krijgen, zouden we er ingezonden
stukken aan wijden. Bedrijfsleven dat beant
woordt aan een bestaande vraag is altijd ge
zond. Dat de meeste devotle-artlkelen den toets
eener „aesthetische" kritiek niet kunnen door
staan te... een tamelijk algemeen verschijn
sel. Op het 8t. Pietersplein te Rome is dat niet
veel beter. Of het waar is dat de sterke waar-
deverschulvlngen in Beauraing aanleiding heb
ben gegeven tot grondspeculatles en zwendel,
kan Ik als vluchtig bezoeker niet beoordeelen
Overigens komt ook dat verschijnsel in derge-
Hjke omstandigheden meer voor Bij gelegen
heid van de Pauselijke Paaschmis van dit Heilig
Jaar werden toegangskaarten voor de St Pieter,
waarvan de kosteloosheid door het Vaticaan
streng gehandhaafd wordt, in Rome, naar men
zegt, voor 40 Lire' te koop geboden door lieden
die de omstandigheden wisten uit te buiten
We zien Brabantsche boerinnenmutsen. K. J
V.-meisjes, vlaggen en trommels. Veel priesters
en Religieuzen. Eenlge meisjes verzoeken ons
hun rozenkrans te wijden. Zij komen uit
Zeeuwsch-Vlaanderenze zijn 's morgens om
5 uur vertrokken en zullen niet voor vier uur
's nachts weer thuis zijn.
We gaan eerst even de kerk in. Er wordt veel,
veel gebeden overal Onwillekeurig grijp je naar
je rozenkransMen zegt, dat hier voortdu
rend wordt biechtgehoord.
Dan brengen wf] ons eerste bezoek aan den
tuin der verschijningen. Komende hit het cen
trum ligt deze tuin aan de rechterzijde Hij
wordt achteraan begrensd door een hoogen
spoordijk en is van de straat gescheiden door
een ijzeren hek. Op een goede 30 Meter van de
straat ligt het pensionaat der Zusters De tuin
tusschen den weg en het Pensionaat is door een
hek in twee helften verdeeld. In de voorste helft,
die alleen voor het publiek toegankelijk is, staat
aan den voet van den spoordijk een klein Lour
des-grot je Meer naar voren is langs het hek
een afgescheiden ruimte voor de zieken, waar
een viertal handige verpleegsters in witte Jas
sen hulp bieden. Aan deze ruimte grenst een
klein, speciaal afgerasterd hoekje, vlak bjj den
Ingang, waarin een magere lindeboom staat en
de meidoornstruik, onder welks overhangende
tak ’n wit marmeren plaat met in gouden letter»
„Lieu des apparations” Er staan eenlge boe-
renbloemen bij en aan de afrastering hangen
rozenkransen en vastgestrikte lintjes.
De tuin is zwart van de menschen Aan den
Ingang worden kaarsen verkocht. Duizenden
ctrculeeren langs de plaats der verschijningen.
waar zij ongevraagd geld neerwerpen langs
het grotje en verlaten door een tweede hek
weer den tuin. Het is er stil en er wordt veel
gebeden. Wij strijken onze rozenkransen aan
de grot aan. die van onder tot boven bedro
pen en berookt is door de vele kaarsen. Er
hangen krukken en ex-voto’s. Binnen de om
heining liggen en zitten de zieken. We zien
moeders met mismaakte of idiote kinderen Je
hart krimpt er bij. Wat stroomt hier weer een
lijden en verdriet bijeen aan Moeders voeten.
Niet ver van den tuin staat het huis van de
familie Degeimbre aan een binnenweg Het is
een kloeke boerenwoning, gebouwd uit de grau
we hardsteen der Ardennen. Voor de gesleten
deur staat een groepje menschen. Een paar
vrouwen hebben post gevat op de bovenste trede
van de stoep niet van zins heen te gaan voor
zjj de kinderen gezien hebben. De deur blijft
gesloten. Dat gaat hier natuurlijk zoo dag tn
dag uit. Wat moeten deze menschen en dezze
kinderen vooral, een vreemd, onwerkelijk leven
lelden onder die voortdurende devote belege
ring. En tochals wjj dit aardsche leven
terug plaatsen in de perspectieven der eeuwig
heid. wat is het jjan anders dan wat wij allen
trachten te doen: ons leven te verbruiken ter
eere Gods. Maar het zal voor deze kinderen
een heel zware roeping zijn.
Eindelijk gaat de deur open Een priester, die
blijkbaar goed bij de familie bekend is, verlaat
het huis. en. als hij nog in de deuropening
staat, laat Gllberte Degeimbre zich even zien.
Ze te de jongste van alle kinderen. 9 jaar. een
vriéndelijk blond kindje. Lief lachend zwaait
zjj de menschen toe. Zij ziet er wat moe uit.
De menschen. die vlak voor de deur staan
dringen op. Zü grijpen Gilbertjes handje, zjj
streelen en zij kussen het. Liefde en vereerlng.
WU hebben ons eerst op den achtergrond ge
houden. maar dan intens dringen wu ook naar
voren. Ook wij willen haar handje voelen in
onze hand. Het gaat je diep door de ziel: daar
ginds op enkele honderden meters afstand de
tuin, de zieken, de duizenden. Maria, het nieu
we dorp; en dit kleine meisje Is een van
de kinderen, die dit alles in beweging hebben
gezet. Ze gaat nu terug. Ik heb haar nog niet
bereikt. Dan ziet ze mij. een Priester, en ze
komt even terug om mü haar handje te rei
ken. Nu zwaait ze weer, en verzoekt Moeder
haar op den arm te nemen om allen te kunnen
groeten. Ze roept een groet en dan in geaccen
tueerd Vlaamsch: ..Goedendag”Ze heeft
zelf plelzler lln de vreugde en de ontroering,
die daarmee door de menschen gaat Het is een
tooneeltje van zuivere vreugde In tegenstelling
met de kinderen Voisin, zooals wij hen zagen
vandaag, is zü vrooliJk en opgewekt. ZU te van
al deze kinderen de klnderlükste. het meest lij
kend op een engeltje. WU kunnen ons heel
goed indenken dat als O. L. Vrouw iets van
haar schoonheid laat zien, het zal zUn aan
zulke kinderen, en onze hemelsthe Moeder
zal ons den egoïstischen inslag van deze ge
dachte vergeven, wü gunnen het haar van
ganggher harte.
k heb den tocht naar Beauraing gemaakt
per auto samen met een medebroeder; zün
jongeren broer Leo en zün vader, den heer
V. WU vertrokken van Maastricht om 9 uur, om
niet dan tegen middernacht terug te keeren.
Het was een mooie, regenlooze dag; maar heel
den dag door heeft de zon gestreden met de
wolken. Dit artikel zal niets anders zUn dan
een verslag van den tocht, zonder critlek en
zonder opinies. Het zal den lezer wellicht van
nut kunnen zUn zich. bU de heftige disputen
over Beauraing die in België gevoerd worden en
die reeds bezig zün de Nederlandsclje grens te
overschrUden. een concreet beeld te vormen van
Beauraing. zooals het er na uitziet.
3U Canne passeeren wU de grens en zün aan
stonds in het Walenland. Luik, Seraing. Co-
ckerill. Muy: een aan elkaar gebouwd complex
van fabrieken en arbeiderswoningen, het land
van steenkool en gesmolten staal: tri de zwar
te, onvriendelijke straten hangt een benauwen
de atmosfeer van kolendamp en salpeter Hier
zwoegt het Katholieke Walenvolk. Men zegt,
dat van de arbeidersbevolking e»n ontstellend
klein percentage praktiseert Meer naar het Zui
den moet het niet veel beter zün „Menschen
onder de menschen” zegt „de Standaard" van
de familie Voisin, waarvan de vader gedurende
1# jaar zUn plichten niet had waargenomen.
WU nemen de richting naar Namen Telkens
halen wU autobussen in en kleine vrachtwagens,
waarop een heele landelUke familie, soms met
een zieke in hun midden, het zich gemakkelUk
zoekt te maken Alles gaat naar Beauraing.
zegt de chauffeur. Einde Juli telde men een
30.000 bezoekers per dag en op Zondagen 75 A
90 duizend. Er zUn nu In acht maanden al veel
meer menschen geweest dan er in Lourdes in
een geheel jaar komen. Nooit heeft een bede
vaartplaats zich zoo snel ontwikkeld WU zien
bussen van de .Reisduif" uit Antwerpen, uit
Eindhoven, den Bosch. Tilburg, Nijmegen Van
de firma, die ons rijdt, zijn er vandaag drie wa
gens heer». Onze chauffeur komt er twee, drie
maal in de week. VoorbU Dinant zag ik recla
meborden voor de grot van Han: 30 KM. de
Beauraing” Een jaar geleden kende niemand
Beauraing. God hoeft maar even zijn vinger te
bewegen om het aanachUn der aarde te ver
anderen.
Namen, ifipr de poorten en de tunneltjes van
de hooge, grijze citadel trekt tram 7. „la ligne
merveilleuse". zUn bochten. We komen In het
Maasdal tusschen Namen en Dinant Het is 12
uur als wU in Dinant aankomen. WU stappen uit
om te eten De heele .grand’ place” naast de
kathedraal staat vol bussen en auto’s. Naast ons
een zware reiswagen uit Griekenland. In de
straten speciale wegwijzers: ..Beauraing". Op de
PrijslUst van ons restaurant staat een platte
grond. waarop met roode letters de weg naar
Beauraing is aangegeven. Alle café's zitten vol
menschen. die hun boterhammen eten met er
bU bestelde koffie, of zich een „diner populai
re” veroorloven en linksche pogingen doen om
deftig te eten. Een groep internaatsmeisjes met
paar Zusters zoeken schuchter naar een
veilig hoekjp Verder zün het allemaal gewone
menschen, de groote laag van het volk. De groo
te wereld $aat niet naar Beauraing.
Alles is Katholiek, alles groet; en als we na
het eten nog even naar de Kathedraal gaan,
vraagt men ons rozenkransen en medailles te
wUden.
Tegen twee uur zetten wU de reis voort. Het
is nu een file van auto's en bussen. Als we na
een klein half uurtje de laatste hoogten van
.Je rocher de Freyr" bereiken, ligt voor ons een
wüde heuvelachtige vlakte: rechts Givet, dat
reeds op Fransch gebied ligt, en vóór ons. iets
naar links, een langgerekte huizengroep Beau
raing. zegt de chauffeur. Het is een land, dat
denken doet aan het land van Herve, de streek
van Verviers. We zien van Beauraing mets dan
enkele witte vlekken, de strakke lün van den
hoogen spoordük en het torentje van de dorps
kerk. Er hangt een gezeefd gouden licht ever
het land Je wordt er stil onder Ik zie. hoe een
van mün reisgenooten zün sigaar wegwerpt. De
wereld is zoo groot, en hoekjes van de wereld
zooals we hier voor ons zien, zün er zoo vele
En je bedenkt, dat als vUf gezonde onbevangen
kinderen hier niet het slachtoffer geworden
zün van een mysterieus bedrog, of zich verwik
keld hebben in een ongehoorde mystificatie,
O. L. Heer vanuit zün hoogen Hemel heeft
vastgesteld, dat daar beneden aan den voet
van een prozaïschen spoordük. in het hoekje
van een pensionaatstulntje, dat verduisterd
wordt door de schamele takken van een groepje
weinig levensvatbare, bemoete sparren ontsierd
door een banaal Lourdes-grotje, vlak naast een
vervelend üzeren tuinhek langs de straszün
Hemelsche Moeder zou verschijnen: „belle a
pleurer toute la vie” zooals Andrée Degeim
bre gezegd heeft; onder den overhangenden
tak van een rood-bloeienden meidoorn.
Als we de perste huizen van Beauraing. waar
onder er nieuwgebouwde zün, passeeren. worden
we tegengehouden door een geimproviseerden
verkeers-agent. We moeten omrijden. Er is een
ongeluk gebeurd. WU gaan een züweg in. en
juist als we verderop de hoofdstraat weer be
reikt hebben, moeten we opnieuw stoppen. Vlak
voor onzen auto heen dragen vier mannen een
baar, waarop de verongelukte ligt. ZU is dood.
De chauffeur neemt zün pet af. Het is een
vrouw, die ter beevaart gekomen was. moeder
van zeven kinderen. ZU is overreden en op slag
gedood; haar schedel is verbrijzeld. ZU is be
dekt met een paartredeken. Aan den eenen
kant steken twee geschoeide voeten uit. die
meebewegen met den stap van de dragers en
aan den anderen kant een verwarde bos blond
haar.
Dat is het eerste, wat we zien in Beauraing.
Onze auto wordt gestald in het centrum op
het snüpunt van den hoofdweg waarlangs wij
binnenkwamen en den kasseiweg, waaraan,
naar links, eerst de dorpskerk ligt, dan. drie
minuten verder, aan den rechterkant, de tuin
der verschüningen en onmlddelhjk daarachter
gebrand te mogen worden om, één met de En
gelen en de Heiligen, God te mogen zien?....
De belangrükste vraag als Je terugkeert van
Beauraing schünt wel te zün „of je er in ge
looft" en wat voor tndruk in dit Opzicht, de
kinderen maken en heel de omgeving. Ik be-
kep eerlük. dat ik niet de minste moeite ge
daan heb mü omtrent die vraag een opinie te
vormen. Ik geloof in de mogelükheid; Ik heb
er een diep besef opgedaan van wat Maria's
be
voer
ons. en van wat
moeder
Degeimbre eens
zeide tot een
Vlaamsch jour
nalist „liet
moet toch wel
wat heerlüks
zün. den Ro
zenkrans. niet
waar mijnheer,
en den Wees
gegroet.” Mis
schien is zelfs
daartegenover
bet probleem
ran de bewezen
werkelükheid
der verschonin
gen van secun-
Jair belang.
Wat de ge-
loofswaardig-
heid der kinde-
Het moet den sociallstiachen veteraan toch
wel droevig te moede zün, nu na vüftig ja
ren opofferenden strijd in dienst van het in
zün jeugd zoo lichtende Ideaal een dergelijke
pessimistische verklaring, waaruit mets dan te
leurstelling spreekt, te moeten afleggen: „De
ontwikkeling te eenzüdlg". „de theorie door
de feiten niet bevestigd”, „tegenspraak tua-
schen machtspositie en opposltle-gedachte”,
„vrees voor de verantwoordelükheid”, te wei
nig „daadkracht”, „tekort aan concrete doel
stelling" en tot slot: .Geen enkele partü der
Internationale heeft een concreet program van
overgang naar het socialisme.”
In deze treurige omstandigheden zal de heer
Vliegen In "s hemels naam op het eind van zün
leven zélf nog maar probeeren, daartoe richt-
lUnen aan te geven.
WU moeten sterk betwüfelen, of de heer
Vliegen met de uitvoering van zün plan succes
zal hebben, gezien het feit, dat nog geen enkele
socialist ter wereld, hoe knap ook, dit wonder
tje heeft weten te wrochten.
Voor den beer Vliegen zün de nadagen van
het socialisme triest.
- Vele misleiden kunnen echter met ’s heeren
Vliegen trieslen levensavond hun voordeel doen. '3
die aan Bkauraings hoofdweg het karakter van
een straatê trachten te geven. Niet gegroeid uit
het land. |iaar afgekeken van de stad. De Voi
sins behooren tot den kleinen middenstand en
drüven een zaakje in behangselpapieren en
aanverwante artikelen, terwül de »ader een
functie bekleedt bü het spoor. Men zegt, dat
hun bedrijf, onder de abnormale omstandighe
den waarin zü leven, leelük achteruit loopt, en
herhaaldelük kan men lezen dat zü resoluut
weigeren, in verband met de groote gebeur
tenissen te Beauraing ook maar het geringste
aan te nemen. WU hebben nóch bü hen, nóch
bü de Degeimbres, nóch waar ook tn Beauraing
den minsten last ondervonden van menschen
die op geld uit zün. WU komen in een kleine
gang, en rechts is een open deur, die toegang
geeft tot het winkeltje. WU gaan er binnen
met een twintig man. Op den achtergrond rek
ken met paplerrollen. Middenin staat een toon
bank en daarachter zit de Moeder met links
en rechts haar twee dochter». Fernande en Gll
berte.
De twee meisjes zitten stilletjes, met een
eenigszins apatische uitdrukking voor zich te
küken_Voor de toonbank staan wü. zwügend.
Er hangt een pünlüke stilte. Dan zegt de moe
der dat de kleine Albert op vacantie te.... hoe
laat vanavond gebeden wordt in den tuin.
Wü vragen Fernande vanavond voor ons te
willen bidden. Met een vriendelük. stil knikje
belooft zü bet.... ZU is de oudste der vüf kin
deren Zü is het meisje, dat snikkend heeft
heeft toegestemd in Maria’s eisch „Sacrifies
vous pour moi Men krijgt den indruk, dat
bü deze kinderen het tragische element meer
op den voogrond komt: dy kinderen Degeimbre
zün meer geslagen geweest door de schoonheid
van de Moeder Gods en belden hebben zü er
heerlüke dingen over gezegd.... WU beiden
krijgen nog een hand van haar Er komt nu be
weging in ons groepje, maar de moeder wijst
op een kartonnen kaart, waarop met potlood
geschreven staat, dat de kinderen geen hand
meer mogen geven Femande's arm is ontsto
ken geweest van vermoeienis Alleen kinderen
en zieken hebben een streepje voor. De heer V.
vraagt nog in het Hollandsch een Wees ge-
groetje. De kinderen begrüpen hem. Wü gaan
heen-
Een heel andere sfeer. 'sAvonds in den tuin
valt ons pas op welk een mooi kind Gllberte
Voisin is. de jongste. Gllberte Degeimbre te
meer een kind, zü een mooi klein meisje.
We gaan wat rusten, briefkaarten schrijven,
en Informeeren naar de regeling van het
avondgebed
Reeds voor zessen gaan we terug naar den
tuin, De heer V. en Leo veroveren zich een
plaatsje bulten aan het hek. vlak bU de plaats
der verschüningen Wü gaan den tuin in en.
in een rustig hoekje, bidden wü ons brevier
Tegen Beven uur wordt de tuin ontruimd.
Alleen de priesters en de zieken mogen blü-
ven. In den gereserveerden kloostertuin be
merken wü nog eenige groepjes genoodigden
Als de tuin leeg is zien we pas hoe klein bü
eigenlijk is De priesters staan in een halven
kring rondom de plaats der verschoningen,
waar straks de kinderen zullen komen. Of
schoon velen reeds in den middag zün weg
gegaan om tüdig thuis te zün te de straat bul
ten het hek zwart van de menschen. Langs
het hek staat het volk dicht opeengepakt Een
gejuich kondigt aan dat de kind. ren. die tegen
woordig per auto gehaald worden, óp komst
zün. Een minuut of tien over zeven hebben zü
den tuin bereikt. ZU voeren aan de hand een
langen, blinden man mee. die eiken avond met
hen bidden mag. en tusschen hen in een jochie
op krukken met mlsgroelde beentjes. HU heeft
een blonden krullebol en een veolük. slim ge
zichtje. Wü herkennen tn hem den kleinen
Joseph Degoudenne. een vriendje van Alben
Volsin HU heeft vele verschüningen bügewoond
naar zün beweren, enkele malen de Moe-
der Gods gezien. Hun binnenkomen te heel on
bevangen als ze gekomen zün. naar de grot
en bidden daar nog eenige tientjes voor de
zondaren, voor de zieken en dan. klaar in den
avond, we verstaan elk woord, een 15-tal kee
ren „Notre Dame de Beauraing. convertlssez
les pécheurs et guerissez les malades”
Dan zingen ze een drietal volksche Maria-
lledjes. Heel de menigte zingt mee met het
refrein. WU staan een tiental meters van de
grot. Tusschen ons en de grot heeft zich alles
verzameld wat nog in den tuin was. Het gebed
is uit. En dan opeens een ^beweging, 'n geroep,
dringen en schuiven. Een genezing! Ook wü
dringen, worstelen ons vooruit. Een lange. Hol-
landsche priester heeft de genezen» gezien ZU
heeft hem opzü gedrukt. HU heeft haar recht
in de oogen gekeken. Klare, blauwe oogen' Het
is een meisje, zoo wordt verteld, van dertig
jaren dat blindgeboren is en nu het gezicht
heeft gekregen. Een jongen heeft er vlak
bü gestaan HU te geheel verbouwereerd. Wü
vragen hem: Wat heb je gezien, wat deed ze?
„ZU sprong op. breidde de armen uit. en toen
kuste ze de verpleegster» die naast haar ston
den.” Ieder vraagt Ieder legt uit. De genezene
te aanstonds in het klooster gebracht. Een ver
pleegster die terugkomt ontwijkt alle vragen:
.-Ie n’en sate rien”. Een than stemt het Mag
nificat aan We springen terug voor de grot.
Mün gezel staat boven op een bank en zingt,
zingt uit volle kracht mee: ..Quia fecit mihl
rnagna qul potens est”..... Je zingt en snikt
tegelük. Tusschen twee verzen keert hü zich
om: „Of er een mirakel gebeurd te weet ik
niet; het komt er ook niets op aan Over de
hoofden dragen de verpleegsters een leege baar
weg. Is er nóg een wonder gebeurd? Niemand
weet bet.
Wü gaan In den schemer rijden wu weg
om half negen Een tocht door den nacht van
drie en een half uur. In t begin enthousiast
praten, vragen, uitleggen De chauffeur ver
telt dat hü eiken keer een roaenhoedje gaat
bidden bü de grot en hoeveel hü reeds dankt
aan Maria’s bijstand. Dan werden wü »Ü1 En
rijden £wügend door den nacht. De Ardennen
door, langs bergen en steden en fabrieken die
zwoegen tn de duisternis en vurige rookzuilen
Uitspuwen De glanzende Maas.
Het te büna middernacht als wü in Maas
tricht terugkeeren.
JOS. CRKYGHTON. B. J-
I
j
1
I
