De huldiging
het Stadion
Triumfale avond
m
Het galadiner
I
EINDELOOS GROEIDE
DE STOET
MAANDAG 11 SEPTEMBER
HET VOORBIJTREKKEN DER DUIZENDEN
Fantastisch slot in het
duister
In de Oranjestad
Oranje-blanje-bleu troef
Ovatie voor de Marine
Een hoogtepunt„de Graal”
Geen roeide wethouders
meer
Geen roode Dinsdag
Leve de Roomsche jeugd!
Toespraak jhr. Röell
Varia
Het dansnummer
Huldiging Th. v. d. Byl
Mgr. G. Brandsma
Wederwoord des Burgemeesters
De Koningin-Moeder
Andere sprekers
In de stad
Zulk een uiting van geestdrift voor
en aanhankelijkheid jegens
Oranje heeft de Hoofdstad
in een menschenleeftyd
niet meer gekend
Jongen bekneld geraakt en op slag
gedood
Het wapen van den nieuwen
missiebisschop
VRACHTAUTO TEGEN EEN
BOOM GEREDEN
Zestigduizend gingen
voorby
SCHOUT-BIJ-NACHT DULM
NAAR NEDERLAND
Duizenden hebben deelgenomen aan het défilé voor de jubileerende vorstin. Een prachtig overzicht
tijdens het voorbijtrekken der groepen voor de eere-loge, waarin de Koninklijke Familie had
plaats genomen.
geestelijke hoogwaardig-
heidsbekleeders woonden de nationale huldiging van H. M. de
Koningin in het Olympisch Stadion te Amsterdam bij. Een détail
van de tribune der genoodigden, onder wie men ook onderscheidt
Z. H, Exc. Mgr. J. D. J. Aengenent, Bisschop van Haarlem.
Z. K. H. Prins Hendrik zat in
Hotel de l’Europe aan tafel aan
DE AUTORITEITEN OP DE EERE-TR1BUNE
en
(Vervolg van bladz. 1)
o
zeer
zie-
van ons volk liefde woont voor Oranje, voor
onze vorstinne. Amsterdam had wat goed te
maken om den smaad uit te wisschen die en
kele Jaren geleden aan H. M was aangedaan.
Een nationaal ontwaken moet van deze hol
de het gevolg s(jn. Een nieuw Amsterdam moet
geboren worden. Geen roode wethouders meer
In den raad. Een nieuw Nederland moet ge
boren worden. Geen revolutionnairen meer in
het parlement.
Geen roode Dinsdag meer in September. Zoo
moet in 19 September Oranje Nederland naar
Den Haag. Deae oproep weerklinke door Neder
land.
En ononderbroken duurde inmiddels het voor
bijtrekken der honderden, duizenden, tiendul-
Generaal Snijders huldigde eveneens het uit
voerend comité en den technischen leider.
De voorzitter van het uitvoerend comité de
heer Lotgering sloot de tafel met een algemeen
dankwoord.
BATAVIA, 9 Sept. (Aneta) Aan Schout-
by-Nacht M. H. van Duim Is vergunning ver
leend naar Nederland terug te keeren.
i
Burgemeester de Vlugt wilde evenmin als
de commissaris over politiek spreken.
Hem was de rede, door ds. van Hoogenhuyze
gehouden des middags, liever dan die van dezen
avond. Hoe dichter by de troon, hoe minder
partyman. Met niet te groote waardeering is
thans door hem over de gemeentepolitiek en
het Dageiyksch Bestuur der gemeente gespro
ken. Zoo iets kan de voorzitter gemakkelyk zeg
gen maar het te niet aangenaam zulk een dis-
qualiflcatie te hooren voor een burgemeester,
wien het een voorrecht is in vriendschappeiyite
verhouding samen te werken met hen. die op
wettige wyze gekozen zyn In het Dageiyksch
Bestuur.
Ook spr. wilde het niet hebben over de poli
tiek en huldigde daarom het uitvoerend comité
en speciaal den technischen leider, den heer
F. Thoolen.
zenden. Reeds lang was het duldeiyk, dat het
aantal défileerenden veel en veel hooger zou
worden dan de verwachte 45.000. En werkelyk
zou biyken dat de vele groepen die op het laat
ste oogenblik nog werden ingelascht, het totaal
de 60.000 te boven brachten.
Goulmy en Baar's beroemde corps ontbrak
natuuriyk niet tusschen de tallooze muziek
gezelschappen. die soms dicht achter elkaar In
den stoet meemarcheerden. Trouwens de Bos
sche afdeellng mocht er wezen. Vendelzwaalers,
•chutterskonlnger^ hellebaardiers, het waren
evenzoovele aantrekkelyke accenten. Dan volgde
Katwyksche vteschersvrouwen, Schiedam met
tal van Katholieke corporaties, het nationale
Overschie onder een woud van Prlncevlaggen.
Na Haarlem komt Den Helder met een aan
tal afdeellngen van de Marine, de adelborsten
voorop kranig het Stadion binnenmarcheeren. 't
Is een lust om te hooren hoe het publiek op
hun verschynen reageert.
Denkt men aan de gebeurtenissen In Indië
terug en wil men op deze wyze tot uiting bren
gen dat Nederland desondanks toch biyft bou
wen op zyn verdedigers ter zje?
De marlnekapel zet „De zilveren vloot" In en
heel het Stadion zingt mee van Plet Hein.
Ook de Markers die een eigen muziekkorps
hebben meegebracht krygen hun deel In het
applaus, dat telkens opklatert en alleen door
broken wordt door het zingen van een van onze
vele volksliederen.
De haag van vlaggen op het middenveld groeit
aan met de minuut; veelkleurig ryen zich ba
nieren en vlaggen en vaandels naast elkaar.
Weesper meisjes dragen bloemomkranste let
ters die te zamen de woorden „Hulde aan de
Vrydagavond elf uur is op den weg van
Den Bosch naar St. Michielsgestel een vracht
auto, vermoedeiyk tengevolge van slippen, te
gen een boom gereden. De auto kantelde. De
17-jarige F. van Leeuwen, die naast den chaf-
feur zat en die uit den auto wilde springen,
raakte bekneld. De jongen was op slag dood.
De chauffeur bekwam geen letsel.
Het iyk van den jongen Is naar het
kenhuis in Den Bosch overgebracht.
Had het défilé reeds heel den dag uitzonder-
lyke drukte in de rtad teweeggebracht, het
uitloopen van het met tienduizenden gevulde
Stadion schiep weer opnieuw verschillende pro
blemen. Taxi’s waren zoo goed als niet te be
komen; de trams konden, hoe snel ze ook ach
ter elkaar vertrokken, den drom van menschen
slechts zeer geleideiyk verwerken en dat ter-
wyi het goed weer was, waardoor velen nog be
sloten te voet te gaan. De binnenstad, die heel
den dag een zeer levendig aanzien had gehad,
werd weer overstelpt van tnenschenmassa's.
Te 8 uur zou gisterenavond In l’Europe het
galadiner aanvangen, dat door het Uitvoerend
Comité van het Huldlgingsdéfilé werd aange
boden. Maar op dit uur waren de genoodlgden
nog alle In het Stadion en zoo ving eerst te half
elf het diner aan. Z. K. H. Prins Hendrik zat aan
de hoofdtafel met den commissaris der Koningin
jhr. mr. dr’. A. Röell, burgemeester dr. W. de
Vlugt, generaal Snyders en de leden van ’t Uit
voerend comité, eerecomlté, comité van advies
enz., o.w. ook mr. Hendrix benevens de leider
van het défilé de heer Thoolen, de dirigent de
heer Th. v. d. Byi ex. Ds. Hoogenhuyze presi
deerde de tafel en bracht een dronk uit op
H. M.
Ds. Hoogenhuyze sprak er zyn vreugde over
uit dat de huldebetooglng zoo buitengewoon is
geslaagd. Hy eerde daarvoor in het byzonder
het uitvoerend comité met name den techni
schen leider den heer Thoolen. Groote voldoe
ning geeft het, dat dit alles uitging van de
jongeren want aan de jeugd Is de toekomst,
zy sleepten de anderen mede en gaven een
ander tafereel te zien aan hen die troon en
altaar willen omverwerpen. Kerk en staat wil
len sloopen. Nooit zullen we dit toelaten I
Deze dag heeft bewezen hoe diep 4n de ziel
Toen was het oogenblik daar, dat een der
mooiste afdeellngen door de Marathonpoort
binnenrukte: de Graal. Een zee van wuivende
bonte vlaggen, een elndelooze stroom van meis
je*, een kleurenspel, helder en klaar, fel-spre-
kend. maar toch door juiste verdeellng van een
zacht-vervloelend gamma. Dit opmarcheeren der
„Graal" was een emotie, die al de rangen door
trilde en gerulmen tyd was het, of deze jonge
Katholieke vrouwen, de leidsters in hun fier uit
waaiende mantels, de honderden In hun wisse
lend uniform, heel het Stadion beheerschten.
Uitbundig waren de oovatles, welke hun ten deel
vielen, ook en vooral van de velen, die hier voor
het eerst de kracht en de schoonheid van deze
prachtige organisatie leerden kennen.
Van gansch anderen toon was het défilé der
Amsterdamsche scholieren met hun versierde
fietsen, die vrijwel zonder uitzondering den
toets der critiek konden doorstaan. Weer volgde
nu een massale vrouwe lijke groep: de padvind-
aters In haar sober blauw tenue. Vrooiyk klonk
het ,/ilep hól" vóór de Konlnklyke tribune.
Een korte wyi werd nu het défilé onderbroken
voor het optreden van een stoet danseressen
in rood, wit, blauw en oranjecostuum, die onder
leiding van LUI Green dansen uitvoerden rond
om een praalwagen, waarop de Nederlandsche
maagd In al haar waardigheid troonde. Het
publiek volgde dit aardig nummer met veel in
teresse en harteiyk klonk het applaus toen LUI
Green na afloop met een krans werd gehuldigd.
Terwyi het défilé werd hervat, bleven de
danseressen op het middenveld, dat zich reeds
ten deele had gevuld met de vlaggen en vaan
dels der afdeellngen, die na hun rondmarsch
weer waren afgetrokken. Uitstekend wist de
organisatie te werken met de mooiste groepen,
die tusschen de vaandeldragers in het veld
werden opgesteld, zoodat het ruime terrein
steeds meer schud ging in een schouwspel, dat
slechts te schilderen zou zyn, wanneer de woor
den fleurig en kleurig nog tientallen synonie
men hadden,
En onophoudeiyk steeds maar weer aan pas
seerden de groepen en afdeellngen. De provin
cies Friesland en Groningen, Drente en Over-
ysel. Muziekcorpsen wlselden af met juichen
de burgers, dan weer schreden stoer en stram
voorby de leerlingen der Zeevaartschool „Abel
Tasman” te Delfzyi. Een zee van vlaggen werd
meegedragen. De Chrlsteiyke groepen ont
plooiden hun oranje en nationale dundoeken,
de Roomsche organisaties torsten de zware ryk-
bestlkte fluweelen vaandels.
Steden en dorpen uit den Achterhoek, en uit
Brabant Limburg, van de Geldersche dreven, volg
den elkander op Culemborg bracht een keurige
jeugdgroep, het Roomsche Wlerden bleek uit
stekend vertegenwoordigd, trotsch ontplooide de
NCB.V. haar reusachtige sprekende vlaggen.
Stram marcheerden nog de oud-ged lenden van
Bronbeek In hun donkere, rood-betreste unifor
men, de trommelende kleuters van Harderwyk
wonnen op slag de harten van heel het Stadion.
Daar liepen ook de mannen, vrouwen en kin
deren der ruige Veluwekust. van Hierden. Nun-
speet en Hulshorst in hun kleurige kleder
dracht.
De Burgerwachten, ten deele geüniformeerd,
sloegen overal een uitstekend figuur. Wy noe
men Nymegen en vooral ook Renkum, dat over
een geweldige afdeellng. honderden koppen sterk
en verdeeld over etteiyke diensten, beschikt.
Brabant opende met een keurig gelid van
Bredasche Kadetten. Daverende hoera's hadden
de gilden en schutterskonlngen In ontvangst te
nemen. Het H. Bloedsgilde van Boxmeer In zyn
oude kleederdracht trok byzonder de aandacht.
Zeeuwsch Vlaanderen bracht de mooie kappen
der vrouwen en dan passeerden al weer de
Utrechtsche groepen, waarby de brandweer van
Soest in lange glimmende jassen zich In aller
belangstelling mócht verheugen.
Het Oranje-blanje-bleu was ditmaal wel
heel byzonder troef. Steeds meer populair wordt
deze prachtige driekleur, niet het minst door
het yveren der jonge vereenlglng „De Prince-
vlag”, die met verschillende afdeellngen telkens
weer in den stoet opviel. Ook het Nationaal
Jongeren Verbond, dat vrywel overal flink ver-
tegenwom-dlgd is, trok achter de Princevlag
gen op.
In de afdeellng Noord-Holland, waar we he
laas de Voiendammers misten, trok Alkmaar de
aandacht door zyn groep kaasdragers In onbe-
rispeiyk wit met kleurige hoeden. Ook de Alk-
maarsche brandweer reed mee. Haarlem was
door tal van vereenlglngen uitstekend vertégen-
woordlgd en opende met een pittig detachement
Burgerwachters In onberispelyk uniform.
Nu en dan speelde de muziek vaderlandsche
liederen, die door het publiek werden meegezon
gen, meer dan eens namen de tribunes zelf het
initiatief en klonk een monter ,,’t Is plicht, dat
iedere jongen” of „Alle man van Neerlands
stam” uit tienduizenden kelen. Zoo leefde men
mee In onverflauwde geestdrift, geïnteresseerd
voor elk detail van het machtig schouwspel, dat
die elndelooze opmarsch bood. Steeds opnieuw
dromden In de Marathonpoort vlaggen en vaan
dels en groepen op naast de afdeellngen die na
hun rondgang, weer het Stadion veraten.
Vooral in de omgeving van het station was
het een geweldig beweeg van menschen, die
moegeloopen en moegekeken naar huls terug
wilden. Allerlei maatregelen waren genomen om
eehcoo vlot mogelyk vervoer te verzekeren en
ondanks de omstandigheid, dat he. défilé veel
langeren tyd In beslag genomen had dan was
gedacht, konden de reizigers, zy het niet zoo
comfortabel, als gewooniyk, worden geborgen.
Voor de late avonduren werden byzondere
maatregelen genomen. Zoo werden aan goede
rentreinen personenwagens gekoppeld.
Na Haar terugtocht naar het paleis op den
Dam, op welken tocht de Vorstelyke Familie
ondanks het late uur overal door duizenden
nog harteiyk werd opgewacht en toegejuicht,
vertrokken de Hooge Bezoekers te tien over
half elf In open auto uit de hoofdstad, op den
Dam en de naaste omgeving daarvan uitgeleide
gedaan door een veelkoppige en geestdriftige
menigte.
Het is een vreugde-week, een nationale week,
een echte Oranje-week voor de hoofdstad ge
worden, welker herinnering ieder die haar door
leefde nog lang, nog zeer lang byblyven zal.
We hoorden oudere Amsterdammers, sprekend
over deze week en haar illustere beëindiging,
vergeiykingen treffen met vroegere feesten van
Oranje en alleri'waren het er roerend over eens,
dat deze dag alle vorige in geestdrift en mas
saliteit van deelname beeft overtroffen.
De Commissaris der Koningin In Noord-
Holland en eerevoorzltter van het comité Jhr.
mr. dr. A. Roell nam alsdan het woord om ds.
v. Hoogenhuyze te huldigen. Deze heeft, ik zal
niet zeggen één politieke rede gehouden, maar
heeft toch de politik benaderd in zyn scherp
zinnig en mooi opgebouwd betoog. Ik heb ge
hoord dat ook de wethouders waren genoodigd.
En verbeeldt u nu eens dat ze gekomen waren!
Het ware dan de vraag geweest, of zy zich ge
vleid gevoeld zouden hebben.
Doch laten we er verdr niet over praten.
We kennen ds. v. Hoogenhuyze als iemand, die
allen weet samen te binden rond Oranje en
we voelen er alles, alles voor om 19 September
tot Oranje Dinsdag te maken.
Als Zaandam aan de beurt komt denkeW de
meeste menschen dat het eind van het alphabet
in zicht Is, maar dit biykt nog lang met het
geval, want er volgen nog tal van groepen.
Als vertegenwoordigers van het In naam roo
de Zaandam krygen de defileerenden een storm
achtige hulde.
De Rotterdamse he burgerwacht maakt een
fikschen Indruk en krygt eveneens een geest
driftig onthaal e< zoo biyft het maar steeds
aanstroomen. Iedere groep met een eigen aan
zien met een eigen groet, maar alles vol en
thousiasme voor Haar. Wie deze hulde geldt.
Onder daverend applaus krygt de algemeene
leider de heer Thoolen weer een groote krans
van de vertegenwoordigers der verschillende po-
Utle-organisaties.
„Het Mobilisatlekruis” en de Nederlandsche
Bond in Duitschland hebben ook ferm applaus
in te oogsten.
Dan komt Amsterdam aan de beurt, voorop
twee herauten met het hoofdstedeiyk wapen en
gevolgd door de Chr. Oranje-vereenlging Am
sterdam-Oost.
Als de leerlingen van de kweekschool voor
de Zeevaart vóór de eere-loge zyn aangekomen
laat de bootsman een fluitsignaal hooren en het
Hoe-aee weerklinkt driewerf; zoo ook by de
jongmaatjes van de „Pollux".
Met hun baretten op deflleeren de studenten,
van wie enkele corporaties de corpsbedienden
in livrei In den stoet hebben meegenomen.
Kranig marcheeren de katholieke turners en
turnsters van U. D. I., Jong Leven en Achilles.
De populaire Amsterdamsche politie die met
volle muziek aanmarcheert krygt weer eens te
Dan een zwaar en krachtig tromgeroffel,
prachtig van cadens, diep en frisch van
geluid: Het Is de Jonge Wacht en na de
Koningin vormen alsmede de cyfers 1898—1933. Oraal maken zij Van de katholieke deel-
nemers aan |iet défilé een schitterenden
Indruk. Bravo kerels! Keurig! Prachtig.
Met welk een elan marcheeren zij en het
is doodjammer dat de tamboers even hun
roffel moesten onderbreken omdat de
„speaker" een mededeelfng heeft te doen.
Ook onze verkennet s die kort daarna
komen doen het best en veroveren aller
harten door vóór de koninklijke tribune als
één man de hoeden op de stokken te
nemen onder een machtig hiep-hei. De
Gezellen doen het eveneens perfect. We
mogen volop trotsch zijn op de wijze waar
op onze jeugd is voor den dag gekomen.
Het was af. Een eere-saluut van deze
plaats en de verzekering dat ook op an
dere plaats hun optreden groote,
groote waardeering heeft opgewekt.
We kunnen niet aan het opsommen
blijven. Het Stadion is wel goed verlicht
maar we kunnen toch moeilijk meer de op
schriften der vaandels en doeken onder
scheiden. Onze eigen menschen echter
herkennen we desondanks toch. De Alge
meene Propagandaclub met een flinke af
vaardiging, den R.K. Vrouwenbond van Am
sterdam en Nieuwendam met een kleine
groep. Ook de Scheveningsche vlsschers-
vrouwen halen we gemakkelijk uit den nog
zwellenden stroom.
De Nederlandsche Padvinders betreden
te half negen het Stadion en de speaker
kondigt aan dat dit de laatste groep Is.
Het publiek is bijna moe van het kijken,
maar geenszins Is de geestdrift bekoeld.
Ook zij nog krijgen een welhaast onver
flauwd applaus.
Dan moet er wat haast gemaakt, zoodat
het eind van den stoet in stilte marchee
ren moet om den indrpk. van <en koorzang
niet te verstoren.
De zangers en zangeressen onder leiding
van Theo v. d. Bijl zingen voortreffelijk in
de avondlijke stilte. Zuiver en teer klinkt
Valerius’ lied „O Heer, die daar des hemels
tente spreydt”, „Help nu u self, so helpt
u God” een Oranje-lledje en tenslotte „Ge
lukkig is het land”.
Na den zang weer daverend applaus,
alsof men heel den middag nog niet ge
klapt had.
Dan stijgt de spanning. Het afscheid
gaat komen. Stilte wordt verzocht, opdat
de paarden niet zullen schrikKen en dan
rijden de koetsen van den koninklijken
stoet met verlichte lantaarns het Stadion
binnen, tooverachtige silhouetten teeke-
nend op het witte cement der wielerbaan.
Als één man rijst de bezetting van alle
tribunes omhoog en voor het laatst zingen
we ons statige en plechtige Wilhelmus,
een massale belofte van trouw aan ons
land en aan Haar, die het zoo zegenrijk
bestiert.
Men is bijna niet eraan te houden het
verzoek om daarna stil te zijn te respec-
teeren, zoo drijft de drang tot uiten.
Maar na de geestdriftige ovaties welke
nadat de laatste klank van het oude Wil
helmus is verstorven, opklinken, moet er
nu stilte zijn en daarom is zij er ook. Er
is althans geen geklap dat de dieren
schichtig maken kan, maar tóch het is
zoo moeilijk zich in een oogenblik als dit
te bedwingen en zachtkens ruischt een
psalmgezang over het Stadionveld, terwijl
de stoet zich langzaam in beweging zet,
een halven cirkel uitrijdt en dan verdwijnt
door de breede Marathonpoort.
Te vroeg nog eigenlijk is het sprookje,
de droom voorbij en vol van innig genieten,
van bezonken geestdrift.
ondervinden hoe de Amsterdammers haar ap-
precleeren.
De leerlingen van het Hervormd Lyceum, die
keurig in het gelid loopen, brengen den sport-
groet en dan nadat de voetbalvereenlglng A F.
C. de revue is gepasseerd, marcheeren achter
elkaar twee nationaal-socialistische groepen die
den fascisten-groet brengen onder den uitroep
„Hou zee.”
Schemer Is Intusschen over het Stadion ge
kropen en floep daar flitsen plots de lichten
aan. Een schitterend effect, in bet veld niet
alleen maar ook op de binnentrekkende groe
pen wier donkere schaduwen fel afsteken te
gen den witten achtergrond van de cementen
wielerbaan.
Een vendelzwaaier geeft inmiddels staaltjes te
zien van zyn kunst, waagroor hy met een dank
baar handgeklap wordt beloond.
Intusschen was aan spr. gevraagd om een
verzuim in het Stadion te herstellen waar door
het late uur aan den heer Theo van der Byl
niet de krans was aangeboden, die voor hem
bestemd was. Met vleiende woorden overhan
digde jhr. Roëll den heer v. d. Byl den krans.
Met enkele woorden dankte deze voor de
hulde.
In het Stadion was de huldiging van de Ko
nlnklyke Vrouwe uitgegroeid tof een der gewel
digste manifestaties van volksgeest, welke
Europa in de latere Jaren heeft gekend. Nim
mer was mogelyk geacht, dat zoo een grandioos
iets binnen Amsterdam mogelyk ware. Een
menschengeslacht heeft dit niet meer beleefd.
Het liet alles achter zich wat tot nu, sinds
menschenheugenls, aan volksbetooglng In Ne
derland Is geweest. Zulk een massaliteit, zulk
een geestdrift uren en uren en uren lang, zulk
een samentastlng van menschenmassa’s en
menschenmassa’s was ten onzent ongekend.
Men heeft thans niet de straat aan de op
ruiers van ons volk en aan de vergiftigere van
ons volksbewustzyn overgelaten. Allen, die zich
waarachtige vaderlanders voelen en zich scha
ren rond Oranje, zyn uit de huiskamers, de
stilte van de afzondering, de kalmte van het
platteland getreden, zy hebben een saamhoo-
righeid gevonden, die samenbindt. En de vyan-
den van ons vorstenhui* hebben gezien wkt de
ware gezindheid van een volk is.
H. M. de Koningin had we hebben het
reeds vermeld te kennen gegeven, dat zy
geen haast had. dat ze tot het einde van lïet
défilé wikte biyven. Officieel was in uitzicht
gesteld, dat rond zes uur de ‘plechtigheid ten
einde zou zyn. Maar reeds gaven we te ver
staan, dat het wel later zou worden. Evenwel,
dat het over negenen zou worden vóór de Ko
nlnklyke Familie óók Koningin Emma
het Stadion zou verlaten, kyk. dat heeft nie
mand vermoed. By stralenden dag in t Stadion
gekomen in den vroegen namiddag, verlieten
de hooge gasten eerst in den duisteren avond
de plek van zooveel volkseenheid, toen het
Stadion door de electrische verlichting een ge
heel ander aanzien bekomen had. Alreeds daar
door verkreeg het slot van t défilé een gansch
eigen karakter.
De terugtocht werd een triomftocht. Geen
eerbiedsbetoon op verren afstand. Neen! Het
volk, dat straten en pleinen uren en uren ach
tereen had gevuld, geduldig wachtend op den
koninkiyken tseot, die maar niet kwam, werd
tot in de onmlddeliyke nabyheld toegelaten.
Enorm veel is van het lichamelük en geeste
lijk uithoudingsvermogen der wachtenden ge
vergd, vooral van de deelnemenden uit verre
streken, die alreeds vroeg naar hier waren ge
komen en nu nog uren langs den weg stonden
opgesteld. Maar enorm veel heeft de aanhan-
keiykhèid van Ons volk aan Oranje óóit voor
deze uiting van onsen volksgeest <mr gehad.
Op den terugrit was er in de Utrechtschestraat
voor den stoet byna geen doorkomen aan. Toen
onze persauto, die den stoet vooraf ging, langs
kwam, juichte men de journalisten geestdriftig
toe, omdat men nu wist: thans komt de ko
ningin ook spoedig.
En het werd een triumfale tocht door lich
tend en verlicht Amsterdam.
Een triumfale avond in de stad aan Amstel
en IJ zooals die van gisteren hebben de latere
jaren niet meer gekend. Tot een jubel van
saamhoorigheld met en aanhankelykheld aan
Oranje is deze avond ujtgegroeld.
En 't is een levensmoment voor onzen sym-
pathleken burgemeester dr. W. de Vlugt ge
weest. dat onder zyn burgemggg^pchap dit
heeft kunnen plaats grypen.
Amsterdam was en moet biyven: de Oranje
stad.
Wy drukken hierboven het nieuwe Bisschops
wapen af van Mgr. O. Brandsma, Apost. Vlc.
van Kisumu in Afrika.
Prof. Dr. Titus Brandsma O. Carm. te Nij
megen zendt ons hlerby de volgende toelichting.
By zyn verheffing tot de blsschoppeiyke
waardigheid heeft Zyne Hoogw. Exc. Mgr. G.
Brandsma het oude familie-wapen, gelyk dit
oa. in het Groot-Wapenboek van Vorsterman
van Ooyen wordt medegedeeld, weder In eere
willen herstellen en het tot zyn bisschopswapen
uitgekozen, te meer omdat het op zoo bijzonder
teekenende wyze de roeping van den Bisschop-
Missionaris weergeeft. De naam Brandsma of
Ysbrands-zonen herinnert aan Eisenbrand. Isen-
barnd, Isenbart, of IJaer in vuur. Om dit te
verzinnebeelden is een ster van wit metaal,
heraldisch zilver, vanwaar uit twee vAt-metalen
of zilveren pyien gaan, geplaatst op een veld
van Keel, heraldisch rood. Boven deze ster met
de daarvan kruisgewys uitgaande pyien staat
een gestyleerde zilveren lelie, het beeld der on
gerepte reinheid, zinnebeeld van den prieuter-
lyken staat, waarvan de blsschoppeiyke waardig
heid., de volheid beteekent, zinnebeeld tevens
van Maria, de Maagd der Maagden. De ster
'met de daarvan uitgaande pyien gaven aanlei
ding tot de wapenspreuk: Vos estis lux mundi:
Gy zyt het licht der wereld. Dit woord door
Christus tot zyn Apostelen gezegd, geldt in het
byzonder van den Missionaris, die zyn lichten
de pyien over de wereld moet zenden ter ver
lichting van allen, die In de wereld zyn.
De dag was zonnig, de dag was biy, maar,
hoe zou het anders mogelyk zyn, er gebeurde
hier en daar wel iets dat een zwakke schaduw
wierp.
Zoo werd oa. by het Stadion een zakken
roller op heeterdaad betrapt door een agent.
Toen deze hem wilde arresteeren, rukte de man
zich los. In de onmlddeliyke nabyheid bevond
zich de commissaris van het Verkeerswezen de
heer Bakker, die op zyn beurt den zakkenrol
ler vast greep.
De commissaris werd door den man tegen den
grond geslagen. Door den val liep de heer Bak
ker verschillende verwondingen op, hy moest
zich in het Stadion door een dokter laten ver
binden.
De zakkenroller werd tenslotte door twee re
chercheurs gearresteerd.
By den terugkeer van den Koninkiyken Stoet
in de omgeving van den Dam schrok het paard,
voor het rytulg, waarin de burgemeester ge
zeten was, Dr. de Vlugt sprong onmiddeliyk
eruit, waarna agenten van de bereden politie
het schichtig geworden dier tot kalmte wisten
te brengen.
Voorts zyn hier en daar langs den weg en
ook In het Stadion eenige menschen door flauw
ten bevangen. Er was echter gelukkig voldoen
de geneeskundige hulp aanwezig.
Daar het meeryden in den Koninkiyken
stoet voor H. M. de Koningin-Moeder
bezwaariyk bleek, In verband met haar hoogen
leeftyd en haar gezondheidstoestand, is Zy. die
ook In allen eenvoud en vrywel onopgemerkt
was gekomen de hulde gold immers Haar
Dochter, zoo zal-Zy het hebben gewild ver
trokken, zooals zy was gekomen.
(1
