Japan, modern krantenland
wtifaal van den dag
1
F==
JON6EN5 ZOO ZE
KER VAN JULLIE I
ZAAK BENT. DAN
N00DI6 IK JULLIE
UIT MET MIJ DAAR
^EEMTEGAAM.
D
POSTDUIVEN EN VLIEG-
MACHINES
DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS
De grap te ver gedreven
De cello-
speler
n
Alle abonné’s ongevallen* verzekerd voor een der voegende ultkeertegen13000. verlies van beide armen, belde besnen of belde oogen 1750. doodelüken afloop f250-~ een voet of een oog f 125-~ duim of<wü»lz^pr f 'o?Ukarmf40- anderen vinger
'T-
U’
WOENSDAG 20 SEPTEMBER
School voor croupiers
Leven op zee
Nieuwe munten in België
SIGARENINDUSTRIE IN NOOD
jd
-I
S
DOOR ANNA K. GREEN
Zetterijen zonder zet
machines
De ontvoering van de
baby van Lindbergh
Phosphoresceerende
grot
S.A.-leider in Oostenrijk
gedood
Het verdrag van
Trianon
Nieuwe steenkolen
mijnen in Mid den-Azië
Nieuwe postzegels in
de V.S.
Ingrijpen van de Regeering
gevraagd
HET GEVAL
LEAVENWORTH
REGELING VAN DEN
INVOER
ft
J4
iN
1
Krankzinnige concurrentie tu*-
teken de twee grootste dag- -
bladen Tokio Asahi
en Nitsji-Nitsji
LEN WE DOEN
MEI5JE-
LIEF
un
it
pen-
isttf
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
■MME
B
I*
f
aan
•i»
i
gta«
van de
den coroner buiten
bedwingen
(Wordt vervolgd)
Een geestig plaatje in een Japansche courant, voor stellende Japan en den
c Volkenbond
ling
1934
eiland
grot
u
Ingediend is een wetsontwerp tot regeling
van den invoer van porselein, fijn en sanitair
aardewerk en van muur- en wandtegela.
Sedert de behandeling van het vorige wets
ontwerp te dezer zake hebben lich geen zoo
danige nieuwe gezichtspunten geopend, welke
den Minister tot verandering in de bestaande
maatregelen zouden hebben kunnen leiden-
et
M
m
de
n
van
1 de
van
M k
ilng.
Mb>
ouad<
efW
lilK**
jar»
X»
189
159
124
>27
585
>50
107
145
SM
Ml
338
558
000
737
bak
Pd
ing
een
ling
‘fint
nUö
o en
J
ll/l
Utah
iks-
een
iln-
itcn
me
ror-
ian-
ibt-
soek
▼an
i di
WV
i m-
L DO
ver-
jroo-
rvto*
ere-
?ve-
ok-
van
weti-
a
ioofd-
Ter vervanging van de groote nikkelen mun
ten zullen binnenkort in België nieuwe en min
der lastige munten worden uitgegeven.
Met ingang van 1 October as. zullen de be
staande groote twee-francs-stukken ophouden
wettig betaalmiddel te zijn en algemeen wordt
verwacht, dat de nieuwe Belgische munten
evenals de Fransche voortaan zilver zullen be
vatten.
Een illustratie in fie Nitsji-Nitsji, waarop
we twee Japansche tooneelspeelsters
zien afgebeeld
Het zoeken naar de ontvoerders van de baby
van Lindbergh duurt. 1S Jaar nadat de ont
voering heeft plaats gehad, nog steeds voort.
a De politie van New-Jersey en New York zijn
nog steeds aan het speuren, in de hoop eens het
net om de schuldigen te kunnen aanhalen.
De door den staat New-Jersey uitgeloofde
belooning van 50.000 dollar is nog steeds be
schikbaar.
In New York volgen 30 detectives elk spoor.
wel aan, heeren.”
Gryce noteerde
knikte
hoofd.
..Als men u den sleutel toonde, zoudt u hem
wel herkennen nietwaar?-
ZU keek hem aan. alsof zü bang was, dat hü
dit voorwerp plotseling zou te voorschijn bren-
rner niet betreden hebt; houdt u dat vol?”
„Ja aeker."
HU keek even naar Gryce en deze haalde een
zonderling bevuilden zakdoek te voorschUn. De
coroner vervolgde:
.Merkwaardig genoeg, heeft men vanochtend
één van uw zakdoeken in de kamer van uw oom
gevonden."
Eleonore ultte een kreet; maar terwUl zich
op Mary's gelaat een diepe wanhoop afteekende,
antwoordde haar nicht met opeengeklemde lip
pen op koelen toon:
„Ik zie niet in, dat dit zoo merkwaardig ia. Ik
In de Vereenigde Staten zal binnenkort een
serie nieuwe postzegels worden uitgegeven. De
nieuwe serie zal uit 25 zegels bestaan en enkele
ervan zullen de beeltenis van wijlen president
Coolidge dragen.
Een Zwitsersche vrouw, die 'n korten zeetocht
op den Atlantlschen Oceaan gemaakt heeft, was
hierover zoo in de wolken, dat zü besloten heeft,
de rest van haar leven op zee door te brengen.
Toen haar reis ten einde was en alle passa
giers het schip verlieten, bleef zü in haar hut
en verklaarde aan boord te zullen blUven, waar
het schip ook heen zou gaan.
„Het is bovendien goedkooper aan boord te
blUven, dan een huis met personeel aan den
wal te hebben," aldus de reislustige vrouw, „en
het is veel aangenamer.”
Sedert haar besluit heeft de vrouw reeds
viermaal de reis van Havre naar New York ge
maakt.
f LUI6TER VERDER.AL5 MET NOG DAG’
16, 15 HETGEEN GE5CHIKTETUD,
OM 5POK.EN TE ZIEN ZE VERT00-
NEN ZICH ALLEEN 5'AVONDó
NU.AL5 JIJ ER DAN ZOO ZEKER VAN
BENT, DAT DAAR 6P0KEM ZIJN, DAN
6AAN WE ALLENJMORGEN AVON D J
,APGE5PRQKEH>-
De bonden van sigarenfabrikanten, arbeiders
In de sigarenindustrie, handelaren en handels-
reizlgers in deze branche hebben aan den voor
zitter van den raad van Ministers een adres
gericht, waarin wordt gewezen op de malaise
in de sigarenindustrie, voor zoover deze een uit
vloeisel is van de misbruiken, welke in deze
bedrUfstak bestaan.
Voorgesteld en gevraagd worden daarom de
volgende maatregelen:
Een scherpe en voortgezette contróle op de
naleving der bepalingen van de Tabaks- zoowel
als van de Arbeidswet.
Een verbod tot verkoop beneden banderolle-
prUs.
De bevoegdheid van het bedrüf, om onder
contröle der Regeering. regelingen van loon-
en arbeidsvoorwaarden vast te stellen, die voor
de geheele Industrie bindend aün, in den zin
vin een bedrüfsraad.
GemakkelUkere inning van kleine bedragen
in kort geding.
WUzlglng van de Wet op de winkelsluiting.
<M
men
ond-
met
seeft
r» in
heb-
oved
ott»-
Nu dat de roulette wettelUk is toegelaten IA
leder casino in Frankrük, wordt verwacht, dat
er een groote vraag naar croupiers zal komen
In verband hiermede is te Nlzza een school
voor de opleiding van croupiers opgericht.
Jaren van oefening zün noodig om een wer-
kelUk goed croupier te vormen, daar deze een
zeer goed geheugen moet hebben en in staat
moet zUn in enkele seconden berekeningen te
maken en te vermenigvuldigen.
Vergissingen van de croupiers doen de bank
groote verliezen lUden, daar de spelers gewoon
lijk alleen seclameeren als hen te weinig wordt
uitbetaald.
Japansche krant te
Industrie heeft begrepen, dat degene, die zoo'n
machine uit' 5 it op slag schatrijk moet wor
den. ZU weet, dat ze dadelUk duizenden orders
krijgt. Daarom wordt er in het geheim hard
aan gewerkt. Een constructeur heeft reeds
veertienhonderd teekens in een machine weten
te brengen, maar de Japansche redacteuren be
schouwen nog steeds zeventienhonderd als het
minimum. Nog driehonderd letterteekens en
uien kan een vermogen verdienen!.
dat naar de vermoedelUke daders kan leiden en
zU bewegen Zich voornamelUk in de onder
wereld.
Dit recherche-werk staat onder leiding van
inspecteur Lyons, dft veel kennis van de onder
wereld heeft. HU verklaarde, dat in de zaak
rfieer recherche-werk Is verricht dan in elk an
der geval, doch hü was er van overtuigd eens
de hand op de schuldigen te kunnen leggen.
WEENEN, 19 Sept. Volgens alhier ontvangen
berichten is het in het plaatsje Wolfsegg, het
centrum van het Wolfsegg-Brauntaler kolen
district. in den afgeloopen nacht tot een botsing
gekomen tusschen nazi's en gendarmen, die
tevergeefs trachtten vier der nazi's te arrestee-
ren. Tenslotte maakte zü van de vuurwapenen
gebruik met het gevolg dat een S.A.-leider ge
dood werd en drie andere nazi's zwaar gewond.
Er is een regeeringscommissarlau naar Wolf
segg gezonden, waar een groot aantal nat.-
socialisten warden gearresteerd.
gf LIEVE hemel! ik VINO MET^\
rOVEQDAG AL GRIEZELIG GENOEól
MAAR IK GELOOP DAT HIJ EVEN
BANG 15 AL5 IK OM ER HEEN TE
GAAN MAAR IK KAN NU NIET
MEER TERUG. HAD IK ER MAAR
NJET ZOOVEEL OVER GESPROKEN1
ENFIN VVAAR5EHUNLIJKZULLEN I
WE NitT5 ZIEN.
de saai eens wat nader op, waarbU mijn oog
op de kapel viel, die daar muziek maakte En
toen deed zich de merkwaardigheid voor, die
mü deze geschiedenis doet vertellen. De kapel
bestond uit zes man, en achter de cello zat....
professor Zöllner.
Ik sloot even de oogen om ze weer te openen
ten einde ze doordringender op den man te
richten. Er was geen twUfel mogelUk; die een
voudige oude -heer met de lange grUze kunste
naarslokken die zUn nek bedekten en toet ka
lenden schedel
kon niemand an
ders zUn dan hü.
Ik stond op. liep
kwansuis achte
loos het orkestje
eens voorbU en
jawel, aan de lin-
ben Immers vanochtend in die kamer geweest.”
„En u hebt er toen dezen zakdoek laten val
len. op deze wUze bevlekt?”
„Van die vlekken %-eet ik niets. Laat ze mü
eens zien.”
„Een oogenbllk. Het is vooral vah belang, te
weten te komen, hoe die zakdoek in de kamer
van uw oom is gekomen"
„Daar zouden verschillende verklaringen voor
kunnen zün; ik sou hem bUvoorbeeld een paar
dagen geleden hebben kunnen verlleaen. Maar
laat mU eerst eens zien of het wel mUn zak
doek is.”
..Dat geloof Ik wel,” zei de coroner, terwijl
Gryce haar den zakdoek gaf. „Uw initialen sljn
er nameUjk op geborduurd."
Maar zU onderbrak hem met verschrikte
stem:
,XMe vlekken.... waar komen die vandaan?
ZU lijken....”
„Op wat zU Inderdaad zUn. Als u ooit een re
volver hebt schoongemaakt, kunt u zich niet
vergissen.”
De zakdoek viel uit haar handen °P den
grond. ZU keek er naar met afgrijzen.
„Ik begrijp er niets van." zeide zU- ..Het is
wel mUn zakdoek, masr
Om de één of andere reden ging zU niet ver
der. maar herhaalde:
„WerkelUk. ik begrijp er niets van.*
Haar verklaring was ten einde. Kate, de keu
kenmeid. werd weer voorgeroepen. De coroner
vroeg haar, wanneer zU desen zakdoek had ge-
wasschen.
,J>ie zakdoek? Deze week."
„Op welken dag?"
weren een oplaag te hebben van meer dan drie
miUioen, de Tokio Nltsj.-Nltsjl alleen had in
Januari een oplaag van 1.038.000. Dan volgen
~"1 om slechts de groot.
De Asahi zond tydens
in MandsjoerUe 108 journalisten
De Intensieve geologische onderjoekingsarbeid
in Midden-Azië heeft nieuwe voorraden steen
kool aan het licht gebracht, welker hoeveelheid
In totaal geschat wordt op ruim 3 milliard ton..
In het district van Suluktinsk bevat de bodem
30 mihoen ton kolen. De mijnen strekken zich
hier uit over een lengte van 20 KM.
Te Schurga wordt de hoeveelheid geschat op
ruim 200 mlllioen ton. De steenkool-aders zün
daar tot 12 meter dik.
In het district Kisylklow zUn groote steenkool-
mUnen ontdekt over een oppervlakte van 150
vierkante KM. De hoeveelheid wordt hier ge
schat op 13 mlllioen ton. Groote steenkoollagen
zUn ook ontdekt aan den ZuldelUken oever van t
meer Issyk-Kul, welke 300 mlllioen ton bevattep.
Volgens de jongste berekeningen bevat het dis
trict Naryn 370 mlllioen ton.
NU, ALS JULLIEA/jE MLT ME BAttG\
ON6FM5 znn 7F.\1 MAKEN, 15*T NIET
K#MAAN,lk WIL JAN
TJE, JOOP EN DE ANDE
REN VAN 0N5 CLUBJE
HALEN EN DAN MET
JOU DAARHEEN GAAN
„Ik wilde weL dat ik het vergeten was, juf
frouw," zeide zU en keek Eleonore met smee
kenden blik aan. „maar het is onmogelUk. Er
Is er maar één zoo in huis. Ik heb hem eergis
teren gewasschen."
„En wanneer heb Je hem gestreken?”
„Gisterenochtend."
„En wanneer bracht je hem op de kamer ven
juffrouw Eleonore?"
De keukenmeid begon te huilen en snikte:
„Gisterenmiddag, vlak voor het eten. Het ia
de waarheid, Juffrouw Eleonore. ik kan het niet
helpen.”
Deze bezwarende verklaring maakte blijkbaar
grooten Indruk op Eleonore. En toen even later
de coroner haar vroeg, of zU niets te zeggen
had, kneep zU de handen krampachtig samen
en viel flauw.
Dat veroorzaakte groote consternatie onder
de toehoorders. Ik bemerkte evenwel, dat Mary
haar nicht overllet aan de zorgen van Kate en
Molly, die haar naar buiten leidden. Op hetzelf
de moment stond er een man op, die na de drie
vrouwen verdween.
Op voorstel van één van de gezworenen, werd
het onderzoek tot den volgenden dag om drie
uur geschorst. De toeschouwers gingen heen en
weldra bleef er niemand In de kamer dan Mary
Leavenworth, Gryce en ik.
Op het nabU Napels gelegen eiland Ischia
heeft men een phosphoresceerende grot ont
dekt. De grot is 51 M. lang. 5 M. breed en 60 M.
hoog; ze maakt den Indruk van een kolossalen.
natuurlijken koepel. Een onderaardsche gang
ter lengte van 50 M. sluit zich hierbU aan.
De grotwanden stralen een merkwaardig en
sterk licht uit. alsof ze bedekt waren met ontel
bare, voortdurend fonkelende edelsteenen. Het
Ucht-effect Is het sterkst op bepaalde uren van
don dag, wanneer de zonnestralen evenwijdig
aan de grot vallen.
Het blad ..Pester Lloyd” publiceert een open
brief van Dr. Emil Nagy, den vroegeren Hon-
gaarschen minister van Justitie, aan Lloyd
George, waarin een beroep op den Engelschen
staatsman wordt gedaan om te arbeiden voor
de herziening van het verdrag van Trianon,
waarin de tegenwoordige grenzen van Honga
rije werden vastgesteld.
„Het is uw moreele plicht.” aldus de brief,
„om te strUden voor een herziening. Bezoek
HongarUe en keer naar Engeland terug als een
apostel voor de herziening van het verdrag
van Trianon."
Aller oogen richtten zich op het meisje, om
te zien hoe zU hierop reageerde. Maar de trot-
sche lippen trilden niet eens. ZU antwoordde:
„U hebt de gevolgtrekking gemaakt, maar u
moet haar nog bewUzen.”
Dit was een onverwacht antwoord; het bracht
den coroner dan ook even van de wU». Spoedig
echter herkreeg hU zijn tegenwoordigheid van
geest en vervolgde:
„Ik herhaal mUn vraag, Juffrouw Leaven
worth: hebt u iets van de achrUftafel genomen.
Ja of neen?"
„Ik weiger te antwoorden.” zei zU rustig.
„Het zou beter voor u zUn, als u wel ant
woordde."
Een wilskrachtige trek verscheen op het ge
laat van het meisje.
„Wanneer men een compromltteerend papier
op mU vindt, is het tUd genoeg om zUn her
komst te verklaren
Deze uitdaging bracht
zichzelf.
„Begrijpt u goed, waaraan u zich blootstelt
door die weigering?"
„Helaas Ja, mUnheer.”
„En u bluft er bU?”
Eleonore antwoordde niet eens meer. De co
roner drong niet verder aan. Het was' duidelUk
voor een ieder, dat zU op haar hoede was, dat
zU heel goed begreep, hoe haar zaak er voor
stond en dat zU toch niet zou probeeren om aan
de gevolgen van haar onvoorzichtig gedrag te
ontkomen. De coroner ging op een ander onder
werp over en vervolgde:
„U hebt altUd vrij het vertrek van uw oom
kunnen betreden, nietwaar?*
de interviews in de straten van Kobe ot Yoko
hama reeds koopen.
Dat is de eerste kennismaking, die men met
het Japansche dagbladwezen maakt, aldus le
zen we in de „Vossische Zeitung", en wie meent,
dat' het gebruik van postduiven een zeer ouder-
wetsehe methode in de berichtentechniek ver
tegenwoordigt en daarnaar 't Japansche kran-
tenbedrijf beoordeelt, zal weldra te weten ko
men. dat hu zich vergist. Japan is met zijn
dagbladwezen moderner dan de meeste landen
in Europa, en in zUn berichtgeving sneller zelfs
dan Amerika en is zoodanig geladen met on
dernemingslust, dat tegenwoordig geen enkel
land ter wereld hierin Japan kan overtreffen,
wu geven toe. dat duiven aan middeleeuwsche
journal -stick doen denken; maar wanneer in
een zeer belangrijk geval een postduif een be
richt in vier uur veertig minuten kan overbren
gen, en de snelste andere mogelUkheid tien uur
vergt, dan begrijpt men, dat groote dagbladen
hier soms vUfhonderd postduiven houden.
Het Japansche dagbladweaen is nog n et oud;
kranten zooals wU die kennen bestaan eerst
sinds de regeering van keizer MeUi; de oudste
thans nog bestaande krant is de in 1872 opge
richte ..Tokio Nltsji-Nltsjl.” De Japanners
hebben alles, wat zij voor de samenstelling van
dagbladen moesten weten. destUds van de Ame
rikanen en Engelschen geleerd, die in Japan
vroeger Engelsclie kranten u.tgaven. Hun werk
methode is daarom ook thans nog angelsak-
slsch. Alle redacteuren werken bUv. in één
groote zaal. Nergens ter wereld is men zoo licht
geneigd het oude overboord te werpen en door
het nieuwe te vervangen als hier.
Een krankzinnige concurrentie tusschen de
twee grootste dagbladondernemingen, waaraan
de overige bladen nu en dan ook deelnemen, is
de oorzaak van het Japansche streven om steeds
het nieuwste te hebben. Aan den eenen kant
staat het groote liberale dagblad, de Tokio
Asahi, vereenigd met de Osaka Asahi en vele
nevenbladeu, aan de andere zUde staat de
eenlgszins reactionnalre en chauvinistische
Tokio Nitsji-Nitsji, vereenigd met de Osaka
Malnitsji, die tevens in het Engelsch ver-
BchUnt en eveneens een groot aantal nevenbla
den uitgeeft. De Tokio en Osaka Asahi be
de Jotniuri en lijl
ste bladen te noemen,
den oorlog
naar het front....
Heel eigenaardig is, dat de bladen der twee
grootste concerns te Tokio en Osaka gelUktU-
dig verschUnen. Dit is alleen maar mogelUk,
door het reusachtig net van prlvé-telefoonlU-
nen, waarover de beide kranten beschikken. ZU
maken gebruik van uitstekende kortegolftoe-
stellen en beeldtelegfafie, waardoor iedere foto
in twaalf minuten over een afstand van 430
K.M. kan worden overgebracht en wel zoo, dat
rij nauwelUks van het origineel valt te onder,
schelden. Verder beschikt de Asahi over een
vloot van negentien en de Nltsji-Nltsjl over
een vloot van negen vliegtuigen.
De zorgen van den Japanschen krantenman
beginnen echter daar, waar in andere landen
de zorgen van den journalist meestal ophou
den: n.l. bU het schrift. Of de Japansche taal
nu, zooals de meeste geleerden beweren, met
acht tot negen duizend letterteekens kan vol
staan, of zooals andere autoriteiten zeggen, het
totaal de veertig, vUftlg duizend nabU komt, of
zooals ten slotte de beste Japansche redacteuren
meenen. dat men aan tweeduizend, misschien
reeds aan zeventienhonderd letterteekens ge
noeg heeft, liet blUft allemaal hetzelfde. Feit is.
dat er nog geen zetmachine is uitgevonden, die
zeventienhonderd letterteekens heeft, zoodat
alles met de hand gezet moet worden.
De moetlUkheden beginnen reeds bU het tele
fonisch opnemen van berichten. Een goede ste
nograaf schrijft minstens tweehonderd, een
zeer goede waarschUnlUk tusschen de drie- en
vierhonderd lettergrepen per minuut. Een Ja
pansche stenograaf is reeds buitengewoon knap
als hU het na jarenlange oefening tot negentig
lettergrepen brtngt. En dat wat hU heeft op
genomen, kan hU niet zoo maar in een paar
minuten uitwerken. Nog erger wordt het, wan
neer het is geredigeerd en het naar de zetterij
gaat. De zetterU is bij ons een machinebedrijf,
dat technisch zoo volkomen werkt, dat storin
gen nauwelUks een rol spelen. In een Japan
sche zetterij staat echter geen enkele machine.
Alles wordt met de hand gezet. Vier mlllioen
letterteekens vormen de gemiddelde uitrusting
van een gewone zetterij, de grootste kranten-
bedrijven beschikken over zeven mllioenen
letterteekens. Een zetter begint reeds met zUn
zevende jaar het vak te leeren en verstaat zUn
vak als hU een jaar of twintig is. Ofschoon
alleen de beste krachten kan gebru ken,
tweemaal gecorrigeerd worden.
s
kerhand van .den „oellospeler flonkerde, zee
groen. de ring van* den tsaar.
Ik vroeg den kellner naar den man. HU zeil
„Die cellist heet Zöllner, een verre bloedverwant
van den eigenaar van het café; hU speelt hier
al langer dan twintig Jaar; vroeger moet hU
ergens in het orkest van n opera gespeeeld heb
ben; nu, Ja, tenslotte takelen wU allemaal af.
In mijn Jonge jaren heb ik ook gedroomd, dat
Ik van mUn leven nog eens zou moeten kellije-
ren. maar ja....”
Toen kwam er een solo voor violoncel. HU
speelde meesleepend. artistiek, met overgave van
zUn geheele wezen, het hoofd diep over het in
strument gebogen en aan zUn linkerhand schit
terde, in het licht der kristallen kronen, de
groene steen in den ring van den tsaar.
Arme, oude cellist! Het leven heeft u in uw
hoop, uw verwachtingen, uw geloof bedrogen..
En daarom gaat ge heen en bedriegt drie, vier
weken lang 't leven en drinkt je dronken aan
je zelfbedrog in ruil voor een jaar lang cello
spelen en genadebroodEnkele weken
wenscht hU zich te bevrijden van het vreese-
lUke gevoel van afhankelijkheid
men
moet alles
Nachtmerrie van een redacteur: de voorpagina
valt bU het om bouwen in postel!....
Duizenden ingenieurs in de geheele wereld
breken hun hoofd om een zetmachine uit te
vinden, die geschikt is om een Chlneesche of
zetten. De machine-
F^LUISTCP. ALBEPÊJËA
[WEET,DAT EP 5R0KEN|
ZIJN IN DAT OUDE HUI5, vVATZUlA
IS T NIET MAAR I-
IEDEREEN ZEGT, DAT IK
NIETWIJ5 BEN OMDAT
1 IK AAI» ÓPOKEN GE-
LOOF.J
e avonden in de conversatiezaal van de
hotels in de kleine steden zUn vaak wan
hopig kleurloos. Ik ken die avonden maar
al te goed.
In het stadje waar mUn verhaal speelt, >om
ik slechts hoogst zelden. Ik had mU dus reeds
op een troosteloozen avond voorbereid, trooste-
loozer dan ergens anders en was dus zeer ver
rast, toen ik reeds bU mUn binnentreden een
vroolijk gezelschap bijeen vond, in welks mid
den een welverzorgde, zorgvuldig geschoren oude
heer, op aangenamen en onderhoudenden toon
de luisteraars aan zUn lippen had.
SteelsgewUze vroeg ik den kellner mU even
op de hoogte te brengen en hü antwoordde met
een feestelUk gelaat en met groote welwillend
heid: ..Dat is Herr Professor Zöllner. de groote
cellist; hU komt hier ieder Jaar voor drie of
vier weken en als hU goed geluimd is, speelt
hU ook wel eens...." Toen werd de kellner nog
mededeelzamer; hU boog zUn hoofd naar het
mUne en fluisterde: De ring aan zUn linker
hand, die met dien grooten groenen steen, heeft
de Tsaar van Rusland hem indertUd geschon
ken. HU leeft zeer teruggetrokken, hU wil het
gewoel der wereld ontwUken en zegt dat hU zich
hier mensch voelt Nu ja. bU zulke lieden die
het geheele Jaar op reis zUn, is dat geen won
der... Met een beetje geluk hoort u hem van
avond spelen; hU heeft het verleden week be
loofd. maar.
Ik dankte den kellner voor zUn informatie en
nam toen, vol belangstelling, het vroolUke ge
zelschap op. Ik ben ontzettend onmuzikaal, heb
mU nooit bekommerd om successen en „vedet
tes” van concertzaal of opera, maar Ik verbeeld
de mU toch wel eens den naam Zöllner op de
aanplakzuilen In de groote steden gelezen te
hebben. Groote lichtblauwe aanplakbiljetten met
groene en gele letters. Professor Zöllner vertelde
van Zuid-Amerika, sprak van de gezellige bode
ga's In Madrid. onvergelUkelUke cabarets In
ParUs. van de Schwarz-revues in Weenen, van
de Ronacheravonden. vertelde van een violist
Joachim, dien hU goed gekend hadDe geest
van de opgewekte gesprekken maakte zich al
lengs van alle aanwezigen meester.
Een kwartier later speelde hü; hü noemde den
naam van den componist en ik geloof dat het
Oselli was, of zoo Iets. Hü speelde, voor zoover
ik mU dan als onmuzikaal mensch een oordeel
mag aanmatigen, werkelijk uitmuntend. Alles
was stil en men luisterde met groote waardee-
ring. HU bespeelde met gesloten oogen. om zoo
te zeggen van de wereld af. zün instrument
met een innige, büna fanatieke llefde, zün grUrc
kunstenaarskop gebogen. Met stil genot scheen
hU de tonen in te drinken, die hü aan zün cello
ontlokte. De ring van den tsaar lichtte, wan
neer zün vingers zich over de snaren bewogen.
Toen hü ophield, was het alsof hü uit een droom
ontwaakte. Met een mat, büna onzichtbaar lachje
weerde hü alle applaus af en met een hoofd
schudden beantwoorde hü elk verzoek om een
toegift.
Een paar nieuwe flesschen stonden op tafel,
de glazen werden gevuld en een koopman uit
Chemnitz hield een korte dankrede. En toen
klonk een daverend „Hoch” als bewüs van aller
Instemming Eerst laat ging het gezelschap uit
een TerwUl ik insliep, zag ik nog de hand van
den cellist, de welgevormde hand met de slan
ke vingers, aan een waarvan de ring van don
tsaar schitterde.
De winter was heengegaan, gevolgd door een
warme, veelbelovende lente. Ik "bevond mü thans
in een geheel ander deel van het land, dan
waar ik indertUd in professor Zöllner's gezel
schap was geweest. Ik moest tüdelük in een
vrij groote provinciestad in het oosten verblü-
ven en had mün intrek in een klein hotel ge
nomen, waar ik mü den eersten avond zóó een
zaam en verlaten voelde, dat ik besloot den
tweeden avond wat uit te gaan en mü wat te
verzetten. Ik informeerde bü den oberkellner
naar een nette muslchall, een theater of andere
ontspannlngsplaats en hü antwoordde: „U
kunt het beste naar café Behring gaan, daar
is muziek en dans en daar is het zeer fatsoen-
lük." En dus ging ik op weg naar het café
Sehring en vond het zonder moeite. Het zag er
aanlokkelük uit. Ik nam aan een hoektafeltje
plaats en beitelde een orangeade. Dan nam ik
„Ik moet u juffrouw Leavenworth, nog er
gens anders over ondervragen. U hebt bevel ge
geven, het Hik van uw oom naar de slaapkamer
te brengen, nietwaar?”
ZU knikte bevestigend.
„Weet u dan niet, dat men een lük alleen
mag aanraken in tegenwoordigheid en op bevel
van de politie?”
„Ik liet mü in dit geval lelden door mün ge
voelens."
.Door deselfde gevoelens veronderstel ik, die
u terug hielden bü de schrijftafel, in plaats van
het lük van uw oom te volgen en te helpen
bedden. Maar miachlen," ging de coroner op
ironlschen toon voort, „was u te aeer geïnteres
seerd in het papier dat u meenam, om asm uw
gevoelens te denken.”
.Jen papier?" herhaalde zü. „wie beweert, dat
ik een papier van de schrijftafel heb genomen?”
„Een getuige heeft onder eede verklaard, dat
hü u over de schrijftafel zag buigen, waarop
verschillende papieren lagen, terwUl een andere
getuige u eenlge minuten later in de hall tegen
kwam en u dat papier in uw zak zag steken. De
gevolgtrekking is niet soo moeilük, juffrouw
Leavenworth!"
gen en antwoordde dan. weer moed vattend:
„Ik geloof het wel, münheer."
„Zoo, prachtig, ik dank u wel," aei de coroner
en beduidde haar, dat zü heen kon gaan. Ver
volgens wendde hü zich tot de jury en ging
voort:
.MUne heeren. wü hebben nu alle inwoners
van het huls gehoord en....”
Op dit oogenbllk ging Gryce langzaam naar
hem toe en tikte hem op den schouder. De co
roner boog zich naar hem toe en Gryce sprak
gedurende eenlge minuten op zachten toon met
hem, terwUl hü naar de lichtkroon staarde en
één hand in zün zak hield.
Ik durfde nauwelUks adem te halen. Her
haalde hü de woorden, die wü boven achter de
deur hadden gehoord? Neen, want de coroner
toonde niet die verbazing, die zulk een ernstige
mededeeling ingetwüfeld verwekt zoif hebben.
„Juffrouw Leavenworth.” zei hü elndelük en
wendde zich weer tot naar.
„U hebt verklaard, dat u gisterenavond niet
meer bij uw oom geweest bent en dat u de ka-
MORGENAVOND.
GOEDIKZAU
lGAAN. J
Y T T anneer een vreemdeling met een oceaan-
yy stoomer te Kobe of Yokohama aan
komt. zullen hem onder de politie
beambten en douanen, die bü liet quarantaine,
station aan boord komen, zeker een paar men
schep. opvallen, die van voren fototoestellen,
van achteren kleine kooitjes met duiven dra.
gen. Onbekend met de toestanden in Japon,
zal hü niet weten, wat dit voor menschen zün,
totdat hü ziet, dat zü door de autoriteiten aan
boord uiterst vriendelük ontvangen worden, dat
zij eenlge bekende persoonlükheden fotografee-
ren en dat zü daarna op kleine velletjes papier
notities maken. En dan zal hü plotseling de
duiven met de notities en films zien wegvliegen.
Het zün postduiven en de dragers der kooltjes
rijn verslaggevers. Nog voordat het schip in de
haven is gearriveerd kan men de kranten met
,4«. münheer."
„U zoudt er zelfs 's avonds laat hebben kun
nen binnengaan, er door loopen en naast den
overledene zün gaan staan, zonder dat hü zich
zou hebben omgekeerd?"
„Ja." zeide zü en vouwde de handen met een
gebaar van angst.
„Juffrouw Leavenworth, de sleutel
studeerkamer is weg."
Toen zü bleef zwügen, vervolgde de coroner:
„Er is verklaard, dat u, voordat de moord
ontdekt werd, op eigen gelegenheid de deur van
dit vertrek hebt onderzocht. Stak de sleutel
toen in het slot?"
„Neen, münheer."
.Jent u daar zeker van?"
„Ja, münheer."
„Had deze sleutel iets eigenaardigs büvoor
beeld door zün vorm of grootte?"
Zü deed een heftige poging om den plotse-
Ungen schrik, door deze vraag veroorzaakt, te
zü keek de bedienden, die vlak bü
haar zaten aan en mompelde ten slotte:
„Hü verschilde een- beetje van de andere."
,4n welk opzicht?”
„De ring was gebroken."
„Aha. de ring was gebroken," antwoordde de
coroner en wendde zich tot de Jury. „Denkt hier
wp! «nn hppran
dit blükbaar ook, want hü
verscheidene malen zachtjes met het
4 t
