Geruchten uit Onkerzele
wkfaal den dag
I
z
(1/1
1
r
DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS
Een vriendelijke wenk
Alle abonné
Nieuwe verschijningen in
België?
'r
Een flink
Heer
DINSDAG 26 SEPTEMBER
De naam: Pater H. dé Greeve S.J.
n (Slot).
ut
Engelsche tegels
Luchtverkeer in Afrika
'uK.
DOOR ANNA IC GREEN
Weer lijfstraffen in
Engeland
HET GEVAL
LEAVENWORTH
<747
.jnNHEERJ
DAT he 13 'K
GEHOORD
De gevolgen van het
testament
f 0.60
1«
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
,Om nu echter volkomen zeker te rijn," ging
8
t
C kijk DAAR HEB JE ANN/E 1
i.
fA
!L
DERTENDE HOOFDSTUK
Het probleem
EEN
(Wordt vervolgd).
LAATSTE BERICHTEN OVER DEZE
GEHEIMZINNIGE MISDAAD
FAMILIELID VAN DEN OVERLEDENE
VERDACHT
i
i
Wederom verplicht
de aanwezigen, wier
d
K
e
n
I
I
EEN VAN NEW-YORK’S BEAUTIES IN EEN
LEELUK PARKET
HET VERLEDEN VAN ELEONORE
LEAVENWORTH
angstkreet sneed mij door de ziel. Ik
toe, nam haar handen In de
P. 8. Ik heb voor alle zekerheid den sleutel
aan Uw horlogestandaard opgehangen.
24
ER
De Engelsche rechtbanken veroordeelen In
den laatsten tUd weer dikwijls tot lijfstraffen.
Vooral vechtpartijen en roofovervallen worden
met de „9-staartlge kat" gestraft Bovendien is
men er toe overgegaan Inbrekers naast de ge
vangenisstraf nog op zekere tijdruimte bere
kende aframmeling te onthalen.
Men wil op deze manier de meer en meer
toenemende vechtpartijen voorkomen.
u
J
r
droevig. „Degene, die mij hierna ervan zou be
schuldigen, zou niet waard zijp te leven."
Als eenlge antwoord legde Ik de hand, die in
de mijne rustte, op het hart van den doode.
Langzaam boog zjj het hoofd.
„Nu kan de strijd beginnen," zeide zij, ,jer be
staat iemand die, niettegenstaande den valachen
schijn, in mij gelooft."
VERKRIJGBAAR IN DEN BOEKHANDEL EN BIJ DE AGENTEN VAN DE
KATHOLIEKE ILLUSTRATIE
gebeden worden. Er moet boete worden ge
daan." Wederom verplicht zij de* aanwezi
gen te knielen.
4 September De verschijning: „Bid
den! Boete doen! Ik zal uw land bescher
men."
nog iets bijzonders geschiedt, waardoor de
beteekenis der feiten verklaard wordt. Doch
in het huidige stadium zijn de gegevens
van zulken aard, dat wij een zuiver-na-
tuurlljke verklaring, te geven door de psy
chiatrie, lang niet uitgesloten achten. Hier
bij kan de vroomheid der vrouw, en ook
haar subjectieve oprechtheid, boven ver
denking blijven. Het groote leed van haar
leven biedt vermoedelijk de zielkundige
verklaring van de begoocheling, waarvan
zij in dit geval het slachtoffer zou zijn.
haar visioenen 8oo>
schimpt. Bij h>t
daard" haar cordai
spotters, die haar i
stoorden tijdens
schreeuwden ,als zij het volk toesprak etc-
Niet uitsluitend socialisten bespotten de
vrouw. Een groep katholieke studenten der
Gentsche Vnlverslteit amuseerde zich op ol.
ontoelaatbare wijze door het werpen van
niespoeder en stinkbommen tusschen de
„Wat beteekent dat? Zijn zij gek geworden?"
vroeg rij, mij strak aankijkend, als om een ver
klaring te zoeken voor dezen smaad. Ik was niet
In staat te antwoorden en schudde het hoofd.
,MU durven zU te beleedlgen!" ging zjj voort.
,MU! die mijn oom liefhad als een vadert Mij,
die, als ik het gevaar dat hij liep had gekend,
mjj tusschen hem en zjjn moordenaar zou heb
ben geworpen! Dat is geen laster meer, dat M
een vergiftige dolk die men mij In net nart
steektl"
gydpan." merkte
handwerkje op
biddende menigte. Aanvankelijk reageerde
de vrouw op dezen schimp door een groote
kalmte. Doch langzamerhand worden de
schimpers In haar visioenen betrokken, zij
ontvangt openbaringen over die menschen.
Zij deelt mede, dat het eindelijk uit moet
zijn met den spot. Haar houding tegenover
het publiek wordt steeds meer gebiedend. Zij
verplicht de menschen te knielen, zij
spreekt op gebiedenden toon In volzinnen,
die uitsluitend uit Imperatieven 'bestaan.
Hoe sterker het aantal aanwezigen stijgt,
hoe forscher haar toon wordt.
Eindelijk Is de gansche sfeer der gebeur
tenissen eenlgermate gekleurd door de
dorpspolitiek van Onkerzele, die nogal ei
genaardig ik. Katholicisme en socialisme
bestrijden er elkaar óp een manier die In
Nederland niet bekend Is. Men Is er katho
liek en socialist tegelijk. Vandaar de plot
selinge politieke omkeer der bestuursver-
houdlngen bij de gemeenteraadsverkiezin
gen van December 1932. De katholiek? par
tij wint, maar de socialisten, al stemmen
zij rechts, blijven socialist. Een voorbeeld
levert de vader van de genoemde Alma
van Holder, die herbergier is te Onkerzele.
HU Is tegelUkertUd socialist en lid van de
Broederschap van het H. Hart. In het le
ven van vrouw van DUck heeft dit socialis
me een zekere beteekenis gehad. Haar doch
ter Jeanne is leidster van een vrouwelUke
socialistische jeugdgroep. Haar zoon Ri
chard was lid van de Socialistische Jonge
Wacht, v De gemoedsproblematiek, die bU
haar ontstaan moet zUn door de houding
van haar echtgenoot De Splegeleer, en later
door het socialisme van vier harer kinde
ren, kan mede beschouwd worden als een
verklarende factor van den inhoud harer
visioenen, die vooral gericht zUn op de be-
keering van zondaars, spotters, godslaste
raars. Dit kan het geval zUn geweest zon
der dat de vrouw zich ook maar ooit met
de kerktorenpolltlek van Onkerzele bemoei
de. De beteekenis harer „verschUnlngen"
houdt merkbaar verband met het gedrag
van haar omgeving.
Wat beteekenen de gemelde feiten, selfs
als zU van louter bovennatuurlUken oor
sprong zUn? Er wordt gevraagd om een
uitbreiding der kapel en om een wUwater-
bakje, dat sedertdien Is aangebracht. Ver
der vraagt de verschijning een bedevaart
op 15 September. Waarom ook Onkerzele
nog, na Beauralng en Banneux? Het blUft
een geheim.
Zeker, de gebeurtenissen zUn nog In vol
len gang. De mogelijkheid bestaat, dat er
„Wat is er?" vroeg ik.
Haaw*anden vielen zwaar langs haar zijden.
„Weet u het nog niet?" zeide zjj, „men....
men.... begint te zeggen, dat....”"
Haar stem stokte.
Jbee» maarl" mompelde zij en wees mij een
krant die zij verfrommeld op den grond had ge
gooid. Ik bukte mU; het was de Evening Tele
graph. Ik las met vette letters:
HET GEVAL LEAVENWORTH
feld, dat zU ter wille van de
pruttelend, maar toch zonder
tot karna valsfigur en zouden
TWAALDE HOOFDSTUK
Eleonore
Molly opende de deur.
„Juffrouw Eleonore is In het salon, mijnheer,”
Bel ae.
Ik klopte op de deur en trad binnen. De
zachte schijn van een lamp belichtte Eleonore,
die bleek als een marmeren beeld in een fau
teuil zat ZU zat onbeweeglijk, met gevouwen
handen en scheen onbewust van haar omgeving.
Toen zU mU bemerkte, sprong zU met een kreet
van vreugde op en kwam naar mU toe.
„Juffrouw Leavenworth!” riep Ik uit.
ZU stond stil en verborg het gelaat In de han
den alsof allee wat zU even had vergeten, haar
doer het noemen van haar naam weer te bin
nen waa geschoten."
JA.MIJNRECR
MljnHEER
mack, ik
ZAL ER AAN
\JJENKEN
/Ge hebben gisteren in
GEVAL 6OED ROND GEKEKEN ISO
IN'T 5 P0 OK HUIS. ER WA 5 N/E f WU
VEEL TE ZIEN. MAAR !K ZOU S M
’SMACHTS DAAR TOCHNIET hfl
GRAAG ALLEENZIJN. DROM-
MELS DAAR KOMT MHNHEER
MA Ck AAM
Toen wij weer naar het salon op de beneden
verdieping gingen stond Mary in een langen
mantel op ons te wachten in het midden van de
kamer. ZU richtte het hoofd hier op en had
weer haar trotsche, zekere houding aangenomen.
Daar ik begreep, welke verwarring de ontmoe
ting tusschen de twee vrouwen teweeg zou bren
gen. wilde ik mU terugtrekken, toen iets in
Mary’s houding mU weerhield. Ik ging haar
toe om haar te begroeten.
„Uw nicht Is er in geslaagd," sel ik, ,jnU var»
haar onschuld te overtuigen. Ik ben nu bereid.
Oryce uit al mUn macht te helpen om den
schuldige te vinden.”
„Ik dacht." antwoordde Mary, „dat het vol
doende was om Eleonore maar aan te kUken
om te weten, dat zU niet schuldig kan zUn."
ZU richtte het hoofd uitdagend op en keek mU
strak aan. Het bloed vloog mU naar het ge
richt, maar aonder mUn antwoord af te wachten
ging zU nog scherper voort:
deed de lezers van de Katholieke Illustratie met groote
nieuwsgierigheid grijpen naar het geschreven woord van den
bekenden kanselredenaar die nieuwsgierigheid groeide tot
levendige belangstelling. Van alle kanten kwam de vraag
tot ons, om deze preekjes te bundelen. Wij voegen ze samen
In de volgorde van een KerkelUk jaar. In dezen blUvenden
vorm zullen ze veel nut stichten. Laat dit boekje in Uw gezin
de aanleiding worden voor het herstel der eerbiedwaardige
gewoonte: lederen Zondag een kwartier geestelijke lezing.
Meneer en mevrouw Koolbouwer zaten op
het balkon van hun mooie,
villa te ontbUten. Heldere zonneschUn scheen
op het pas gestreken, lelieblanke tafelkleed,
deed het fUngeslepen kristal van waterkaraf,
suikerpot en lepeldoos fonkelen en kittelde vol
overmoed het Imponeerende reukorgaan van
meneer Koolbouwer, die tegen zulk een aanval
niet opgewassen. In een krachtige niesbui uit.
barstte.
„Die weergasche zon.” foeterde meneer Kool
bouwer.
„Gisteren had de regen het i
mevrouw op. zonder van haar
te zien.
„Wat weet JU ervan, wat het me doet of niet
doet?" viel meneer Koolbouwer uit.
„Daar heb je getUk In." antwoordde zUn
vrouw met een Ironisch lachje, „want met
jouw eeuwig wispelturig humeur zou ik een
helderziende moeten zUn om ook maar een
enkele van je gedachten te kunnen raden."
Het echtpaar Koolbouwer zou dit gezellig
Uit het onlangs verschenen verslag van de
„African Imperial Airways” blUkt, dat een be
langrijke toename In bet passagiers- en goe
derenverkeer van genoemde maatschappU te
const a tee ren is. In het eerste afgeloopen half
jaar was het aantal passagiers, vergeleken bij
de zelfde maanden van het vorig jaar, niet min
der dan 154 procent meer; een vooruitgang,
welke de maatschappU zelf niet durfde ver
wachten. Het aantal passagiers, dat van Zuid-
Afrika naar elders vertrok, was 254 procent
meer dan in het eerste halfjaar van 1932. Ook
het postverkeer is belangrUk toegenomen. De
hoeveelheid pakketten en drukwerken, welke In
de eerste zes maanden van dit jaar werden
vervoerd, was respectleveUjk 134 pet. en 163 pet.
meer dan In bet vorig overeenkomstig tUdperk.
Het goederenverkeer vertoont eveneens een
groeten vooruitgang; 164 pet. aan goederen
werden meer vanuit Zuld-Afrika per vliegtuig
vervoerd.
Menig reiziger, die In de nabUheid van Bor
deaux voorbU het landgoed Trl-Mount In Salnt-
Andre-de-Brissac komt, wrUft zich verbaasd de
oogen uit en begint bU het zien van de arbei
ders In den wUngaard aan zUn eigen nuchter
heid te twUfelen. Spoedig kan bU echter con-
stateeren, dat de vreemde gestalten, die zich
tusschen de wUnranken bewegen, geen fantasie
beelden zUn, maar echte boeren, die een zon
derlinge maskerade vertoonen.
Een reiziger, die kort geleden naar Parijs te
rugkeerde, deelt over Trl-Mount het volgende
mede: „In den wUngaard werd met twee span
ossen geploegd. Het eene werd door een Hoela-
danser uit Hawaii begeleid, het andere door een
Spaanschen stierenvechter. Een Schotsche hoog
lander met een rokje veegde den stal, een In
disch maharadja dreef de kpeien naar de wei.
een Kozak de schapen; een Chlneesch manda-
rUn .was juist niet het begieten der tomaten
bezig...."
En de verklaring van deze zonderlinge mas
kerade? Trl-Mount is het landgoed van den
bekenden, eenlgen tUd geleden gestorven jockey
en trainer Rufus Barlow, die uit Amerika stam
de, op alle renbanen der wereld thuis was en
tenslotte zich als rijk man bU Bordeaux ves
tigde om paarden te fokken.
Barlow was steeds als een buitengewoon
grappenmaker bekend; wat hU echter in zUn
testament gepresteerd heeft, kan de jalouzle
van alle zonderlingen ter wereld opwekken. Als
rük man liet hU aan al zUn bedienden en aan
al zUn pachters en eenlge boeren In de om
geving leder 10.000 francs na. Aan de erfenis
was echter één voorwaarde verbonden. Barlow
was een hartstochtelUk verzamelaar van natio
nale kleederdrachten. Ieder van zUn erfgena
men kreeg een vreemd costuum en zal de iO.OOO
francs slechts dkn uitbetaald krUgen als hU het
costuum een vol jaar lang gedragen heeft.
Barlow wist hoe hoog de boeren in zUn twee
de vaderland het geld waardeeren en hU heeft
er niet aan getwUfel
erfenis, weliswaar i
dralen zichzelf
maken.
\fzEER WAARSCHIJNLIJK HEBBEN
ZE HET GESCHREEUW VANEEN
U UIL GEHOORD. MAAR KINDEREN
MOGEN '5 AVONDS MET OPZ'OON
EENZAME PLAATS ZIJN. JE M0E7
HIER VANDAAN BLIJVENANME
DENK DAAR AAN.
Diep ontroerd door deze woorden, maar vast
besloten mUn medelUden niet te toonen, vóór
ik overtuigd was van haar onschuld, antwoordde
ik na een oogenblik stilte:
..Dit schUnt u zeer te treffen juffrouw Lea
venworth; hebt u dan niet kunnen voorzien, dat
het hiertoe wel moest komen, met uw ontwU-
kende antwoorden? Kent u de menschen dan
zoo weinig, dat u zich voorstelt, dat u in uw
positie kunt zwUgsn, Bonder den argwaan der
menigte op te wekken, om nog maar niet te
spreken van de verdenking van de politie? Na
dat u den coroner hebt uitgedaagd, een ver
dacht papier op u te vinden, nadat u geweigerd
hebt Oryce te vertellen hoe u aan dien sleutel
kwam..,.*
„Houd op,” stamelde zU, ..houd op! Ik geloof
soms, dat de muren ooren hebben en dat de
schaduw luistert."
„Dacht u dan." ging Ik voort, ,dat u voor het
publiek kon verbergen, wat aan de politie be
kend is? Juffrouw Leavenworth, ik vrees, dat u
zich geen rekenschap heeft gegeven van de po
sitie waarin u verkeert. Tracht deae zaak eens
een oogenblik objectief te beschouwen; tracht
eens in te zien, hoe noodzakelUk een openhar
tige verklaring.
.Maar Ik kan niets verklaren!" riep zU uit.
„U kunt njfts verklaren!?"
Ik weet niet of het de toon was waarop Ik dit
zeide of de woorden zelf, maar het was of zU
een klap In het gezicht kreeg.
„O!" riep zU en week terug „u twUfelt toch
niet aan mU< Ik dacht dat u.... Ik dacht niet
dat Ik...." ZU hield op.
De kunst van het tegels vervaardigen wordt
in de laatste jaren steeds meer beoefend. Uit
Engeland vernemen wU. dat daar op het be
treffende gebied vorderingen zUn gemaakt, die
de verandering van het stadsbeeld der toekomst
tengevolge zouden kunnen hebben.
Er zUn nieuwe kleuren geprobeerd, van stra
lend wit af tot donker grijs toe. Men is er in
geslaagd kleurvaste hel-gele tegels te maken,
evenals donker-bruine, purper-roode en blauwe.
De nieuwste modellen zUn zilvergrijs, goud,
oranje, fraiae. kersrood en bont.
De huizen, die men er van heeft opgetrokken
zien er levendig, maar soms ook onrustig uit.
De Amerlkaansche architecten houden nog
meer van kleurenpracht dan de Engelschen.
Het verlangen naar schakeeringen is steeds
groeiende en dlkwUls ziet men gebouwen, waar
van het onderste gedeelte In donkere tinten
is uitgevoerd, terwUl de rest steeds heller wordt.
Bepaalde tegels heeft men langs electrogalva-
nischen weg of door bespultlng met een me-
taallaag bedekt.
*s Avonds bereikte mU noodkreet van
Eleonore. Het was een briefje van den volgen
den Inhoud: o, kom toch! Ik..
Hier brak de zin af. waarschUnHJk was de
schrijfster te nerveus geweest om hem af te
maken.
Ik begaf mU snel naar de Fifth Avenue.
September:
vrouw van DUck
aantal sterk toeneemt, te knielen.
7 September: Een groep socialisten
komt het gebed verstoren door gegil en
getier. De vrouw zegt tot het volk: „Bidt
voort”. ZU neemt de verschUning waar, die
haar aanspoort: „Kloekmoedig voortstrij-
den zonder vrees! Bidden! Aansporen tot
gebed! Bid veel voor de bekeering der
zondaars!" Op 8 September werd geen ver
schUning waargenomen Het aantal aanwe
zigen werd dien dag geschat op 8 A 10.000.
9 September: De verschUning zou
hebben gezegd: „Ik roep hier de zondaars
tot mU om hen te bekeeren. Volhard in het
gebed, want ik verzeker u, dat uw land in
groot gevaar verkeert! Doch ik zal uw land
beschermen! Bid veel. Bid met vertrou
wen!”
13 September: De vrouw zou het hart
van Maria hebben waargenomen. De ver
schUning zegt: „Nu is de tUd gekomen om
u iets te vragen" en dringt aan op een ver-
grootlng der kapel. Met haar voet geeft zU
aan, hoe de plattegrond moet zUn. De
kapel moet toegewijd zUn aan O. L. Vr.
der Smarten. JaarlUks op 16 September
moet een bedevaart naar Onkerzele plaats
hebben. Voorts zou de verschUning gezegd
hebben: „Velen bespotten u. Bid voor hen.
Wee echter dengenen, die u aanraken. ZU
zullen gestraft worden.
16 September: De verschUning ma
nifesteert zich aan vrouw van DUck des
ochtends om half zeven.
Al eerbiedigt men de mogelUkheld van
een bovennatuurlUk ingrijpen, toch zal men
bU aandachtige beschouwing der feiten, die
wU zoo beknopt mogelUk weergaven, eenl
ge argwaan voelen. Allereerst door een on
miskenbare overeenkomst in détails met de
gebeurtenissen van Beauralng. Reeds we
zen wU op de toenemende verheldering van
het visioen der vrouw. Evenals te Beau
ralng zUn er in de eerste dagen toenemen
de graden van duidelijkheid. Vervolgens
de merkwaardigheid, dat ook vrouw van
DUck eerst later‘het hart van Maria ziet,
evenals Fernande Voisin. Voor de hypo
these eener psychische besmetting zUn deze
punten van overeenkomst zeker niet zon
der beteekenis. Immers de vrouw was diep,
onder den indruk der feiten van Beau
ralng.
Opvallend Is vervolgens het egocentrisch
karakter, dat de mededeelingen der vrouw
allengs sterker ^vertoonen. ZU werd wegens
r vele dorpsgenooten be-
haling prees „De Stan-
tk houding tegenover de
iMiepen op straat, haar
net gebed, haat over-
IK HEB GEHOORD DAT EEN
TROEPJE KINDEREN GISTEP\
A VOETD &ANG WAREN VOOrJ
DA 7 OUDE HUIS J ZE J
HOORDEN EEN AKELIG f
GEGIL OP ZOO IETS. HEBkT/~,
vjeti ze me verteldAhijnHEER,
n een vorig artikel concludeerden wU,
dat Leonle van DUck waarschUnHjk door
sen gespannen verwachting gepredispo
neerd was op een of andere buitengewone
gebeurtenis, toen zU op den avond van 4
Augustus, met andere vrouwen uit de
Kampstraat te Onkerzele, ging bidden in
de kapel bU de Lourdes-grot, zooals zU
sedert Mei 1933 gewoon was te doen. Wat
er precies gebeurde op dien avond van 4
Augustus, staat niet vast, maar zeker is,
dat de vrouw door een ongewone gewaar
wording ontroerd werd. Dit herhaalde ■zich
’s anderendaags. Van een duidelUk waar
neembare MariaverschUnlng schijnt echter
geen sprake te zUn. Tot dusver hoorden wU
geen nadere karakteristiek van de „voor
bereidende verschUnselen” op 4 en 5 Au
gustus; alleen trof het ons, dat te Onker
zele, evenals te Beauralng een toenemende
duidelUkheid der verschUnselen te consta-
teeren valt. Deze geleldelUke verheldering
van de waarneming beantwoordt wellicht
aan de psychische gesteltenis der „zieners".
Wij geven hier verder de feiten in de chro
nologische volgorde. ZU vonden meestal
plaats des avonds rond uur.
4 Augustus: Voorbereidend verschUn-
sel, niet nader gedefinieerd, waargenomen
door vrouw van DUck in tegenwoordigheid
van andere vrouwen uit het dorp.
5 Augustus: Herhaling van dit ver-
schUnsel zonder nadere verduidelUking.
9 Augustus: Vrouw van DUck meent
Maria te zien en roept uit: .Maria, mag ik
U loven,-Maria maak mU sterk!” ZU spoort
de aanwezige vrouwen aan tot gebed. De
verschUning sprak haar niet toe.
10 Augustus: De verschUning spreekt
tot vrouw van DUck en vraagt: „Bemint
gU mU?” Op het bevestigend antwoord der
vrouw, zegt de verschUning: „Bid nog
meer”: „Tot Maandag".
14 Augustus: BU hevig onweer wordt
de verschUning waargenomen door vrouw
van DUck, alsmede door een 13-jarig meis
je Alma van Holder, die evenals de vrouw
hoort, hoe Maria vraagt om.... een wij-
watervaatje In de kleine kapel. Volgens bei
der mededeeling verscheen Maria op een
bol van licht, en beloofde, Donderdag (17
Augustus) weer te keeren.
17 Augustus: De verschUning weigert
aan de vrouw de toestemming tot het open
baren van wat zU heeft vernomen, en ver-
soekt vervolgens, dat de vrome vrouwen
voortaan tweemaal daags zullen komen
bidden in de kapel. •-
19 A u(uatus herhaalde zich de ver-
schUning, zonder te spreken.
31 Augustus: Na in extatlschen toe
stand te hebben verkeerd gedurende twee
tientjes van den rozenkrans, zegt vrouw
van DUck: .Menschen, onze Lieve Vrouw
is hier geweest en heeft gezegd, dat wU
boete moeten doen en veel bidden. Aan de
godslasteringen moet een einde komen,
want zU zegt: dat zij den arm van haar
Zoon niet meer kan tegenhouden.” De ver
schijning zou de hand hebben opgeheven.
34 Augustus: De verschUning zou heb
ben gezegd: „Bid met vertrouwen. Ik zal
allen helpen, die mUn Zoon en mU getrouw
dienen.”
36 Augustus: Er zUn ongeveer 300
menschen aanwezig. Deze menigte bidt den
rozenkrans en vraagt om.: „Onbevlekte
Ontvangenis, doe een wonder voor den
triomf van ons geloof." Vrouw van DUck
deelt mede, dat de Zaterdag particulier
moet worden gevierd als een feestdag van
Maria. De vrouw is zeer nerveus. Ook zU
heeft een wonder gevraagd. De verschUning
heeft op haar vraag niet geantwoord.
29 A ugustus: De vrouw zegt gebiedend
tot de aanwezigen, dat zU moeten knielen.
De verschUning spreekt niet, maar overziet
driemaal de menigte.
31 Augustus: De verschUning zegt, dat
zU bedroefd is, omdat te Onkerzele nog veel
verdwaalde zielen zUn. Er moet nog veel
gebeden worden, anders zal het dorp bin
nenkort gestraft worde*. De vrouw richt zich
tot het volk: „Nu moet het hier uit zUn
met spotten, lachen en zondigen. Er moet
lbouwer zaten op i „Om nu echter volkomen zeker te zun,
niet overgroote Koolbouwer voort, „bewaar ik den sleutel op
n een plaats waar niemand ooit zulk een gewich
tig ding sal zoeken.” BU deze woorden trok hU
een zijner pantoffels uit, waar hU een paar
vingers In duwde en daarmee den sleutel te
voorschijn bracht, dien hU den verbluften
vreemde ter bezichtiging aanbood. ..Erkent u
nu. dat u geknokt
bent?” vroeg
Koolbrouwer,
schaterend van *t
lachen.
„Er blUft mU
inderdaad niets
anders over,
maar.
„Geen maar, asjeblieft,” meende Koolbouwer.
en zonder op de tegenwerpingen van zUn vrouw
acht te slaan, complimenteerde hU den onge-
nooden gast met een beleefd, maar niettemin
onweerstaanbaar gebaar de deur uit.
Dit voorval was na eenlge dagen al weer
vergeten, toen meneer en mevrouw Koolbouwer
van een uitstapje thuiskwamen. Daar voor den
avond van dienzelfden dag het bezoek van een
erfoom aangekondlgd was. wilde mevrouw zich
voor de visite feestelUk tooien en verzocht
haar man om den sleutel van de kast met de
geheime lade. HU nam den pantoffel om den
sleutel er uit te nemen, maar bemerkte, dat
iemand hem voor was geweest! Wat hU wel
in zUn pantoffel vond, was een opgerold stuk
papier, waarop de volgende woorden geschre
ven waren:
„Geachte Heer! Ik dank u zeer voor uw
waardevolle mededeelingen. U zoudt tóch ver
standig hebben gedaan, u te laten verzekeren.
zU het dan ook niet door mU Toch hoop Ik.
dat u niet boos op me zult zUn en mU in den
kring uwer gewaardeerde kennissen zult aan
bevelen. Met mUn beste groeten aan u en aan
uwe lieftallige echtgenoote. verblijf Ik, tot
eventueele verdere diensten gaarne bereid, met
de meeste hoogachting.
FRITS FRANK FLINK
riep zU uit. .Gelooft u werkelük, dat een schul
dige vrouw zoo gehandeld zou hebben als Ik nu
gedaan heb?"
Toen knielde zU weer neer en sloeg haar ar
men om het roerlooze lichaam; tegelUkertUd
keek zU mU aan met een uitdrukking die geen
pen zou kunnen beschrijven.
„Vroeger,” vervolgde zU. „beweerde men, dat.
bU aanraking door den moordenaar, het lUk b*-
gon te bloeden Wat zou er hier gebeuren, In
dien Ik, zUn dochter, zUn geliefd kind, overladen
met zUn weldaden, de daad zou bedreven heb
ben, waarvan men mU beschuldigt! Zou de
doode zich niet oprichten om mU aan te kla
gen?”
Ik kon onmogelUk antwoorden; bU sommige
gebeurtenissen kan men niet spreken.
„O!" hemarti Eleonore, „moge God In den he
mel. die de rechtvaardigheid bemint en de mis
daad haat. mU verhooren! Indien ik door ge
dachten of daden, met of zonder opzet, het le
ven ontnomen heb aan mUn geliefden oom, in-
dlen Ik zelfs, zonder het werktuig van de mis
daad te zUn geweest er van v^rre aan heb deel
genomen maak dan, mün God, dat mün hoofd
op dit lUk valt, om zich niet meer op te richten.”
Een indrukwekkende stilte volgde op deze
aanroeping. Het leek mU. alsof de wereld stil
stond om haar aan te hooien. Toen slaakte Ik
een diepe zucht van opluchting; mUn gevoelens,
die zoo lang onderdrukt geweest waren, kwamen
plotseling tot uiting; ik boog mU naar haar toe
en nam haar hand In de mUne.
denkt dus niet meer dat ik schuldig ben
„Nu zie Ik.” ging zU elndeUjk voort, „dat u mU
van het begin af aan hebt gewantrouwd. Alles
was tegen mU- O! nu sta ik wel heelemaal al
leen!"
Deze
ging naar haar
mUne en zei:
„Juffrouw Leavenworth, ik ben maar een
mensch. Ik kan u niet zoo verslagen zien. Zeg
mU, dat u onschuldig bent en niettegenstaande
allen schUn, zal ik u gelooven."
ZU richtte zich op en keek mU aan.
„Wie waagt het. mU aan te kUken en mU
schuldig te achten?" •-
En daar ik droevig het hoofd schudde voegde
zU er aan toe:
„U hebt dus andere bewijzen noodlg? Volg
mU dan!"
Met vlammenden blik en vastbesloten stap,
ging zU naar de deur. Ik volgde haar naar de
gang; zU liep de trap op en ging voor de deur
van haar oom’s kamer stajjL-
„Volg mU!” herhaalde zU.
Toen opende de deur en trad het doodsver-
trek binnen. Er heerschte bijna volkomefi duis
ternis. BU het schUnsel van een gedempt licht
zag Ik Eleonore geknield voor het bed liggen,
haar hoofd was over dat van den doode gebo
gen en een hand lag op het hart van haar oom.
„V hebt gezegd, dat u mU zou gelooven, als
Ik verzekerde dat ik onschuldig was,” riep zU uit
en stond op toen ik naderde. „Welnu, kUk dan!"
Toen boeg zU zich over den doode en kuste
hartstochtelUk zijn koude, kleurloose lippen.
„Zou ik dat durven doen als ik schuldig was?” 1 aan deze misdaad?” fluisterde zU en glimlachte
onderhoud nog een heelen tUd hebbed voort
gezet. als niet de dienstbode. Laura, mevrouws
woordenvloed gestuit had met de mededeeling,
dat er Iemand was om meneer te spreken.
,.Zeg den man. dat ik bU mijn ontbijt niet
wensch gestoord te worden." bromde de heer
des huizes In zUn zomerschen stoppelbaard en
werkte daarbU met groote woede een flink stuk
kalfsgehakt, dat van den vortgen dag overge
bleven was, congusto naar binnen.
..Laat dien meneer maar binnen," wendde
zich meyrouw, wier aangeboren zucht tot te
genspreken hier weer een exploltatieterreln
dacht te vinden, tot het meisje. Laura gehoor
zaamde en dra stond een heer van respectabel
ulterlUk en niet geringe elegantie voor het
echtpaar.
„Met wlen heb Ik het genoegen?” vroeg
meneer Koolbouwer op een toon, die niet met
de woorden harmonieerde.
„MUn naam Is Flink. Frits Frank Flink. Ik
ben vertegenwoordiger van een der grootste
en /sterkste verzekeringsmaatschappijen en ik
heb de vrijheid genomen bU u te komen om..."
Meneer Koolbouwer maakte een afwerend
gebaar, maar de vreemde heer Het zich niet
afschrikkenom u te verzekeren, dat u
door een contract met onze maatschappU de
grootst mogelUke voordeelen kunt verkrijgen.
Zoudt u door een ongelukkig toeval zwaar
lichamelUk letsel bekomen, een been, hand of
oog verliezen, dan ontvangt u van ons een
zoodanige schadeloosstelling dat u een levens
lang. van zorgen vrU bestaan verzekerd is.”
Meneer Koolbouwer snakte naar adem. Doch
de woordenvloed van den vreemde bleef stroo-
men. .Maar ook elke andere soort van ver
zekering te water, op of onder den grond of
In de lucht biedt onzen contractanten een
wezenlUk voordeel. Hebt u kinderen? Hebt u
dienstboden? Hebt u honden of ander vee?
Niet? Ook goed Maar u hebt huishoudelUke
objecten! U hebt kleeren, tafelzilver! Uwe
elegante echtgenoote een bewonderende blik
tn de richting van mevrouw bezit natuurlUk
kostbare toiletten, klelnoodlën. famtllejuwee-
lenl”
„Genoeg!" steunde Koolbouwer. Maar me
vrouw Melanie Koolbouwer schakelde weer In.
■4e vergeet, lieve man, mUn goud en zilver
en mUn diamanten oorknoppen en borstspeld
in de geheime lade van onze linnenkast."
,Jk vergeet nooit wat,” viel Koolbouwer uit,
„maar JU schUnt te vergeten, dat mUn vriend
Sleutelberger voor die kast een slot gemaakt
heeft, dat alleen kan geopend worden door
dengene, die het geheim er van kent,”
..Dat is zeer interessant.” merkte de vreemde
heer op.
„Zeker is het dat," hernam Koolbouwer. .en
om u te doen inzien, dat u en uwe gelUken voor
mU ten eenenmale overbodig zUn. zal Ik u even
de mechaniek van het slot uitleggen.”
.Maar daar zal meneer toch wel geen belang
In stellen,” bracht mevrouw in het midden.
„Toch wel, mevrouw," antwoordde de verze
keringsman en hU volgde aandachtig de om
standige uiteenzettingen met betrekking tot de
InnerlUke samenstelling van het bedoelde slot.
f op dit blad sUn ingevolge de veraekertngsvoorwaarden tegen f bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f NCfl bU een ongeval met f b|j verlies van een hand f 1 oU verlies van een f Efl by een breuk van bt| verlies van *n
S ongsvallen verzekerd voor een der volgends ultkesrlngen «JVl/ve-verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen tOUt" doodelfjken afloop f een voet of een oog f 1 duim of wijsvinger f t/t/«_been ot armf andoren vinger
