I Aaq Waar eens groote verlatenheid was ROME EN OMGEVING n De groote advocaat uit de stad DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS t- ld rd 0. el Alle abonné’s ongevallen verzekerd MAANDAG 2 OCTOBER Bodemonderzoek Thans alles gewijzigd Steden in Rusland Weer arrestaties in Cultuurplanten Mandsjoekwo Mislukte ontsnapping Triest Souvenir Het oude Paestum Het biergebruik Aardbevingen Toelage verlaagd DOOR ANNA K. GREEN HET GEVAL LEAVENWORTH ÜSzvlug wat. •>ANPy;pe üRPOTE ADVOCAAT,0/ENMIJD- we hem z/en: h/jheu =s=~ CfoÉRó EN ZE ZEGGEN PA 7 HU IVEDEREEH U7TOE GEVANG END KAN KRIJGEN. ZELF*) MOOR- I DENAARD. Smaakje maarniet e>ezorcd\ lJDNGEN->. !K WEET HA TUURUJK IH/E T. WELKEN WEG DE VERDE O! GING MORGEN ZAL INSLAAN U 21 „Geen vogelt, geen landbouwer», geen kudden, geen dorpen, - geen geluid” AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Het Halssnoer I i ?LEEU WARDED vanVALKEHBURG'S ••jLEVtRTRAAh V I oo Maar er st De concierge be- dat te geografie des een dan antwoordde ze. VLUG WAT. “zAND/PE i derde hoofdstuk Het testament van een millionnair (Wordt vervolgd). uit alle landen mon- In verschillende deelen Rusland uitgezaaKl. om de mogelijkheid Den volgenden ochtend bevatte de Herald een overzicht van het testament van mllnheer Lea venworth. De Inhoud verbaasde mij ten zeerste; want hoewel hü aan zün nicht Mary bijna zün dacht. Ik....* beneden de bel haar spottende van iets naar Volgens te Nizza gepubliceerde statistieken wordt in België per hoofd jaarlijks het meeste bier gedronken, n.l. ruim 165 liter. De tweede op de lijst is Engeland met bijna 70 liter, dan komen Duitschland en Oostenrijk met ongeveer 65 liter. Nederland en Noorwegen staan onderaan op de lijst met 20 liter. In Frankrijk wordt de meeste wijn gedronken. Ieder Franschman drinkt jaarlijks gemid deld 120 liter wijn. Dan volgen Italië en Spanje met ruim 80 liter. In Duitschland wordt het minste wijn ge dronken, n.l. slechts 10 liter per hoofd per Jaar. De cijfers toonen voorts nog aan dat thans in Frankrijk meer bier en minder wijn wordt gedronken dan twaalf jaar geleden het weg en- ■der rite 1 te leeft uurt scheen - - stellen in een van de laden van zijn De maandelijksche toelage van Lite Grey, de vroegere echtgenoote van Charly Chaplin, is bij een gerechtelijke beslissing van 500 tot 350 dollar per maand verlaagd. MOSKOU. 30 Sept. (VD). Volgens een be richt uit Charbtn zijn heden weer eenige Sovjet- ambtenaren van den Chineeschen Oosterspoor- weg gearresteerd op bevel van de Japansche militaire politie. reef zijn sldt van zal te m Is MM den rlka on- len- Van ter- »re- el- ten. een hee- kon hij te er el ar u- m 9- over. hou- itaan schil l De vol- ntor. drie ig te het de ■den ie l- w i- n, fe lace- ddag iflict ■nar den het den eels len. elke en Di- den uit ke er zijn I rer- ler- tijd bri- i is. /»VX1T /5 DE VERDE^\ \DIGING VAN PLAN I Qf doen manheer S MEER MA (K U!T DE HAD OH 7- sggsj DODEN HEEF7 r>HlER MDSCHR/, had ik in ieder geval een reden tot tevreden heid. Ik had nu tenminste de gelegenheid om de bewoners van dat huis gade te slaan. Volgens een opgave van het observatorium te Tokio, worden in Japan eiken dag meer dan 20 personen door aardbevingen gedood. In de laatste tien jaren hebben er 22 000 aard bevingen plaats gehad, waarbij in totaal 7.790 personen om het leven zijn gekomen. Deze cijfers omvatten niet de vreeseljjke aard beving, die in 1922 in K wanton plaats had. waar bij 9.930 dooden te betreuren waren. innnmimnmmiiimiiiuifllISI*ininiuiiniiiiniiiiiiiiiiiiiii Z HE7tj EEN 'hoetl/jk geval, 1] MIJNHEER &ERC, MAAK. V0OREEH&- RÜEMDEUADVOCAAT ..Ik zou u een verzoek willen doen, dat u mis schien eigenaardig zult vinden, maar waaraan ik groot gewicht hecht. Zooals u weet, .as mijn oom bezig aan een boek over Chlneesche zeden en gewoonten. HM was er zeer op gesteld om het uit te geven. Ik wil dien wensch vervullen. Daar voor heb ik iemand noodig, die op zich wil ne men om het werk te voltooien, want Ik ben van plan om Harwell zoo gauw mogelijk weg te zen den. Nu heeft men mij gezegd dat niemand beter dan u In staat zou zijn om dat werk op zich te nemen. Hoewel het eigenlek ongepast is, om zoo n groote gunst te vragen aan iemand, dien ik een week geleden nog niet kende, zult u mij een onnoemelMk plezier doen, als u het ma nuscript eens wilt doornemen en mij uw mee- nlng zoudt willen zeggen.” Ik merkte op, dat ik daar niet toe bevoegd was, maar zij wilde er niet van hooren. „Harwell bezit een groot aantal aanteekenin- gen en documenten," zeide zij, ,Jiü kan u de noodlge inlichtingen geven. U zult geen enkele moeilijkheid ondervinden, dat verzeker ik u." De auto waarin aartshertog Ferdinand van OostenrMk In 1914 te Serajewo reed, toen hij vermoord werd. Is thans als taxi in een dorp in Bosnië in gebruik. De eigenaar verklaart, dat hU den wagen juist voor het einde van den obrlog van de OostenrMksche autoriteiten in Serajewo heeft gekocht. Ofschoon het koetswerk zeer ouderwetach en opgelapt is, loopt de motor nog altüd goed. De sporen van de kogels die aartshertog Ferdinand en zijn echtgenoote doodelijk troffen, zijn nog te zien. Talrijke toeristen maken gaarne met dezen historiseren wagen een tochtje, om te kunnen zeggen in den auto te hebben gezeten, waarop de eerste schoten in den wereldoorlog zijn ge lost. Als aartshertog Ferdinand gebruik gemaakt had van het rijtuig, dat het gemeentebestuur van Serajevo te zijner beschikking had gesteld, in plaats van met zijn eigen auto en zMn eigen chauffeur te rijden, die den weg niet kende, zou er niet geaarzeld zijn, welke weg er ge reden moest worden en zou de aartshertog aan den dood en Europa aan dep oorlog hebben kunnen ontsnappen. hcele vermogen naliet, kwam toch door een co dicil, dat vMf jaar oud was. een aardig bedrag aan Eleonore. Nadat ik den Inhoud van dit tes tament met mijn medewerkers had besproken, ging ik Gryce opzoeken. „Goeden morgen.” zei hU. toen hij mü zag binnenkomen.” gaat u zitten.” „Ik ben benieuwd,” zei ik, „wat u denkt over het testament en over den Invloed dien het op onze kwestie zal hebben.” „Wat denkt u er van?” „Ik denk dat het niets aan de publieke mee- ning zal veranderen. Zij, die vroeger de schuld van Eleonore aannamen, zullen nu een reden te meer'hebben om ^tan haar onschuld te twij felen, terwMl zij die tot nu toe overhelden om haar te verdenken, in dit legaat onbeduidend naast het groote vermogen dat Mary gekregen heeft geen voldoende motief zullen zien om zoo n groote misdaad te begaan.” „U hebt de nrenschen er over hooren spreken. Wat is de algemeene opinie?" „Dat de beweegreden van dit drama gezocht rpoet worden in de partijdigheid, die tot uiting komt ia het testament.” Plotseling scheen Gryce een buitengewoon belang te bureau. .Heeft u dat op geen enkel idee gebracht?” vroeg hij. .Ik begrijp niet.antwoordde ik. .Drie da gen lang heb ik niets anders gedaan dan ge- Zes en dertig gedetineerden van de Aljube gevangenis te Lissabon hadden na dagen van moeizamen arbeid een opening weten te maken door een twee meter dikken muur, waardoor hun mogelijkheid was geopend te ontsnapi>en. Toen echter hun aanvoerder, een man van aanzienleken omvang, zich door de opening wilde begeven, bleef hij vastzitten en de veree- nigde pogingen van zijn 35 makkers vermochten hem niet voor- of achteruit te trekken. Het lawaai trok de aandacht van de cipiers, die aan de poging tot Ontsnapping een einde maakten. HET GEVAL ti ZEER EENVOUDIG: NETM PER JALOO MAAREEn JONGENSSTREEK, HIJ HEEFT N/E T V0LV0ERO WAT HIJ ZKH HAD VOORGENOMEN'HUMEEH-. E HET WO KWAAD NIET S r WAT ZEG T U DAAR EEN JONGEN! STREEK &RAN0Y7KHTEN !N EEN l WONING TERWIJL DE BE WSNERj I SLAPEN/ALS WIJ ER NIET GEWEEST WAREN, iANOy, DAN zouNïEMAnO OE WARE TOEDRACHT GEWETEN HEE£>EN. MAAR !K ONDERSTEL, I DAT ZE HEM ZULLEN VR/JLA TEN f IEMAND KOMT MEESTAL VRJJ ALS I HIJ GELD GENOEG HEEF7 J Genua). Aldus wordt hulde gebracht aan «het Koninklijk Huls, waaraan het geheele Italiaan- sche volk zoo zeer gehecht is en welks leden zooveel tot de grootheid en de welvaart van Italië hebben bijgedragen. De nieuwe gemeente Sabaudia zal oprijzen niet ver van Llttoria. in de streek der Pontjjnsche moerassen op den oever van het Paolo-meer, in het grootsch décor van den Monte Cicero. Reeds in zijn tijd had Caesar het grootsche plan opgevat de Pontijnsche moerassen droog te leggen en een veilige zeehaven te stichten, waaraan Rome behoefte voelde voor zijn ver dere ontwikkeling. Doch het plan van Caesar kon niet verwezenlMkt worden. Thans ligt daar nog, onafzienbaar ver. de etndelooze vlakte. Doch over enkele maanden zal er een heele stad ontstaan, met woningen, gemeentehuis, kerk, plein voor fascistische bij eenkomsten van meer dan 50.000 personen, een opvoedende schouwburg, de zetels van fascis tische instellingen. ..Dopolavoromoederschaps- zorg en klnderwelzMn. localen voor oud-strjjders, fascisten, militairen, sportvelden enz. De nieu we stad Sabaudia zal verbonden zMn met het station van Prlvemo-Fossa nova, op de groote lijn RomeNapels. De regeering is voornemens de stad te bevol ken met landbouwers uit Noord-Itallë. waar de steden het dichtst bevolkt zijn. Mettertijd moet Sabaudia niet alleen een landbouwcentrum worden. maar ook een toeristisch centrum, want de omgeving is er waarlijk prachtig. Van het meer Paolo, nu overgroeid met wilde rozelaars, zal misschien reeds over korten tijd de oever in een strand veranderd zMn- peel- P«- Zee. dden n de aring 1 ge- dat mdat lover zich den i dat «rilde van het geheim, dat over deze familie zweefde. Ik keek den secretaris midden in het gezicht en begon: „Ik ben blij, mijnheer Harwell, dat de gelegen heid zich voordoet om eens rustig alleen met u te praten....” „Over den moord?” viel hjj mij in de rede. „Ja....” „Dan verzoek ik u om mü te willen veront schuldigen," zei hü op eerbiedigen, doch vast beraden toon. „Dat is een onderwerp, waaraan ik liever niet wil denken en waarover ik nog minder wil spreken.” Ik was van mün stuk gebracht en vooral over tuigd van de onmogelijkheid om van dezen man de een of andere inlichting te krijgen. Dus hield ik niet langer aan. Ik nam het manuscript weer ter hand en praatte er met hem over, tot ik zekerheid had. dat ik Mary den dienst kon be wijzen, dien zü van mM verlangda«4oen ging ik weer naar beneden. Toen ik een uur of stat later het huis verlieL .Maar kan Harwell het dan zelf niet doen; hij lükt mü handig en intelligent.” Mary schudde het hoofd en antwoordde: „Hü denkt wel, dat hü het kan, maar mijn oom sou hem nooit hebben toegestaan, om zelf een enkelen zin te vormen. Ik wil handelen, precies zooals hü zou hebben gedaan.” „most misschien zal Harwell ontevreden zün, dat een ander zich met zijn werk komt be moeien.” ZU keek zeer verbaasd en zei: „Dat kan mü weinig schelen; ik betaal hem. hü heeft niets te vertellen. Trouwens, hü heeft geen bezwaren. Ik heb hem er al over geraad pleegd en hü was tevreden met deze schikking." „Goed dan," zei ik. Jk zal er over nadenken. Ik’zal in leder geval het manuscript eens door nemen en u mün meening zeggen.” „O. ik dank u,” zeide zü. „u to wel goed. Ik ben bang, dat ik u nooit genoeg zal kunnen be danken. Mag ik u nu naar Harwell brengen?” Mary ging naar de deur; maar plotseling stond zü stil en huiverde. HU is in de studeerkamer," zeide zü. „Daar liggen alle bescheiden. Maar als u liever wilt, dat ik hem hier laat komen....?” Ik antwoordde dat dat heelemaal niet noo. dig was en ging haar voor naar boven. Harwell zat in den eenigen stoel, waarin ik hem niet verwacht had. Ik verwonderde mü er over, dat hü Kaar, waar hü eenige dagen geleden het lük van zün meester had ontdekt, met zoon onver stoorbare kalmte kon zitten; maar ik bemerkte al spoedig dat hü door bet licht In deze kamer sen. Was het een valstrik? Moest hü het snoer aannemen? „Nee,” antwoordde hü- ,Jk heb niets gesto len. Ik ga alleen voor poging tot Inbraak de kast in. U wilt me een hak zetten.” Van louter nervositeit begon hü in het in brekers-jargon te spreken. Het meisje trad op hem toe. „Wees geen dwaas.” zei ze. „Neem het snoer en maak dat je wegkomt. De politie zal je niet vinden." Nog een oogenblik weifelde Bob. was iets in haar oog en. dat aan zün aarzeling een efode maak te. Hü nam het snoer aan en liet zich door meisje den wüzen. s riiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiii: Dan opende ze de brandkast en haalde er een kost baar halssnoer uit, dat ze Bob overhandigde. „Een presentje," jzei ze. Het to vrü veel geld waard. Steek het in Je zak en verdwün. Ik zal Je den weg wjjzen langs een achterdeur.” Onthutst staarde Bob haar aan. Zoo iets had hü allerminst verwacht en zün gegroefde her senen vermochten niet het raadsel op te los- Uit Salerno wordt gemeld, dat de restaura tie van de stadswallen van het voormalige Paestum in den laatsten tüd aanzienlük is ge vorderd. De kolossale muren met bastions en torens biedetp een imposanten aanblik. Het ge heel getuigt “-van het voortreffelük strategisch inzicht der bewoners van de antieke stad. Deze recente restauratie geeft, met de drie vermaarde Grieksche tempels en het Forum- complex, een suggestief overzicht van de stad in verschillende periodes, "h.l, in den Grlek- schen, den Lucantocben en den Romelnschen tüd. De laatste 5 jaar is de bevolking der Russi sche steden, zoo meldt het telegraaf-agentschap der Sovjet-Unie, toegenomen met 1% millioen bewoners. Van Moermansk naar Bakoe, van Kiew naar Irkoetak zün in deze jaren 257 nieuwe steden met twee millioen Inwoners verrezen. Aan den bouw van nieuwe steden op het ge bied der Sovjet-Unie ligt de hervorming van de sociaal-economische geografie des lands ten gronde. Steden worden ook daar gebouwd, waar vroe ger geen menschen woonden, n.l. in het oer woud. in de toendra en in de woestün. Midden op het schiereiland Kola is de stad Chibinogorsk verrezen, de jongste en vreemd- soortlgste stad ter wereld. In Januari 1930 woonden in deze stad slechte 200 menschen, thans reeds 37.000. Het land is zeer rük aan zeldzame delfstof fen. Duizend kilometer verder ligt een andere nieuwe stad. Stalinsk. de hoofdstad van het Siberische industrie-gebled. Ook aan de Aziatische grens zün steden ont staan. zooals Kemerowo met 100.000 Inwoners, Leninsk. Propopjewsk, Magnitogorsk e. a. Al deze steden bezitten groote gaarkeukens, theaters, bibliotheken, ziekenhuizen' enz. Elke stad is van speciale beteekento voor de industrie, zöo levert Stalingrad tractoren. Aw- tostrel automobielen, Nishni-Tagil spoorweg- wagons. In den Kaukasus en aan de Kaspische Zee zijn door de ontginning der petroleumbronnen vele nieuwe steden ontstaan, en verder In alle gebieden, waar nieuwe industrieën of de ont ginning van den bodem werkkrachten naar zich toetrokken. rx de marmeren renhuto. Ondanks hü uitstekend den weg was zoo verstandig geweest tlngen in te winnen alvorens zün nachtelük bezoek te brengen. Trouwens, hü was gewoon steeds alles tot in de puntjes te verzorgen. On der zün vakgenooten stond Bob dan ook goed bekend. Den bünaam Browning had hü alleen gekregen, omdat hü een heilige vrees koesterde voor revolvers. „Draag nooit een revolver, kameraad.” was hü gewoon te zeggen, „want die dingen bezor- geji Je gewoonluk een langdurige logeerpartü in het hotel van den staat.” Zonder ongevallen bereikte Bob Browning de studeerkamer van den heer des huizes. De ge sloten deur was vanzelfsprekend geen beletsel om binnen te treden. Het licht van zün zak lantaarn flitste op in de duisternis en speelde langs de wanden, die door groote. welvoorziene boekenkasten waren ingenomen. Tenslotte ble^f de witte straal rusten op de brandkast, die in een hoek van het vertrek stond. Geluidloos trad Bob op de safe toe en tastte het slot. Het was een letterslot van een soort, dat hü nog niet kende. Hü zag dadelük in. dat het openen ervan een moeilük en lang durig karwei zou worden. Toch zou hü het slot moeten foroeeren, want hü voelde er niets voor om een gat In een der wanden te zagen. Daar voor zag de kast er te solide uit. In weinige oogenblikken waren de voorberei dingen gereed en begon Bob aan het moellüke werk. De geheimzinnigheid van het slot boeide hem zoozeer, dat hü niet merkte, dat een kleine slanke figuur de kamer was binnen getreden. Opeens werd hü verblind door een feilen licht straal en een zachte, melodieuze stem com mandeerde: „Handen omhoog!" Even was Bob Browning onthutst maar; da delük had hü zün tegenwoordigheid van geest herkregen. Werktulglük hief hü zün handen in de lucht en wachtte met een berustenden glim lach op de Jippen op de dingen, die komen zouden. Degene, die hem had verrast, draalde het licht op en nu kon Bob zien, dat het een vrien- delljke jongedame was, die hem schaakmat had gezet. Hü boog beleefd, zonder den minsten spot, en vroeg: „Mag Ik mün handen misschien laten zakken, dame? Dit Is niet bepaald een houding, waarin ik op mün voordeeligst uitkom. En bo vendien ben ik ongewapend Het meisje lachte. Ze hield den loop van haar kleine revolver op Bob gericht, maar ant woordde: „Ga uw gang, meneer. Maak het u gemakkelük. Ik zie, dat u nog niet erg op geschoten bent, wel? Nog niet veel tüd er voor gehad? Inderdaad, maar ik betwüfel of het u gelukt zou zün. Indien u den ganschen nacht ongestoord had kunnen werken. Het is buitengewoon interessante kast.’* Bob fronste de wenkbrauwen. Hü hield een grapje, maar hü voelde er allerminst voor om de muls te zün. waarmede de kat hartelust kan spelen. Zün spel was uit. Hü had verloren en hü zou het als een sportman dragen, maa- dat gaf haar nog niet t recht hem te bepotten en in zün eigenwaarde aan te tasten. „Mevrouw is zeer vriendelük," zei hü effen, „maar ik geloof niet, dat het een goede tüd en plaats Is om elkaar complimentjes te maken. Als u de politie wilt roepen, doe het spoedig." Het meisje glimlachte. Op dat oogenblik ging Dadelük Het het meisje ding varen. „De politie is er al," „Ik wilde niet onaangenaam zün. hebt u Cla- vering nog gezien?" ,Ja, maar alleen maar gezien.” „En heli>t u Harwell bü ‘t voltooien van mün- heer Leavenworth’s boek?” „Hoe weet u dat?” Hij glimlachte even. ,Ja," zei ik. „juffrouw Leavenworth verzocht mü. haar dien kleinen dienst te willen bewü- zen." „Het is een kranige vrouw!” riep hü enthou siast. Dan hernam hü op zün gewone zake- Hjken toon: „U hebt nu een mooie kans, münheer Ray mond. Nu moet u twee dingen voor mü zien te weten te komen; ten eerste, wat de verhouding is tusschen de meisjes Leavenworth en Clave- ring....” „Bestaat er dan eenige verhouding?" „Ongetwüfeld. En ten tweede, wat de oorzaak is van de klaarblükelüke vüandigheid. die er be staat tusschen de twee nichten." Nu pas drong het tot mü door,, welke de rol was. die voor mjj bestemd was. Ik zou de meisjes Leavenworth moeten bespieden en nog wel in hun eigen huis! Hoe kon ik dit met tnün eer overeenbrengen? „Kunt u niemand, anders vinden om achter deze geheimen te komen?” vroeg ik. ,JDc rol van spion staat mü heelemaal niet aan, dat verzeker ik u." Gryce fronste de wenkbrauwen. a 1 de Fransche schüvers die de vorige eeuw ItaUë bezochten. Meten beschrüvlngen na over de groote verlatenheid der omgeving van Rome en van heel Latium tot Napels toe. De eerste is Chateaubriand die in een brief aan den heer Fantanes het vólgende schreef: „Geen vogels, geen landbouwers, geen kudden, geen dorpen Een klein aantal half afgebroken hoe ven ziet men op de kale velden; deuren en vensters zün gesloten en men hoort geen geluid en men ziet geen inwoner naar buiten komen. Een soort wildeman, door koorts verteerd, be waakt deze schamele hutten.” Veel later, toen Taine dit onderwerp' heban- delde. Het hü zich op dezelfde wüze er over uit: „Geen boom staat er op de boorden van den Tiber, geen huizen meer; geen veldgewassen hier en daar een hoop baksteenen en op een verlaten helling een kleine groep buffels met lange hoorns.” Een tijdgenoot. Gaston Boissier, voegt aan de ze beschrüving geen nieuwe elementen toe. „Zoover het oog reikt ziet men een uitgestrek te vlakte, waarop mager gras groeit, geen en kele boom en hier en daar een schamele hut, die tot herberg werd ingericht, ten dienste van de jagers.” Aldus was het gesteld met de omgeving van Rome, nu pas tien jaar geleden. Rome de Eeuwige Stad, evenals in de moerassen van bet oude Etrunë. hadden tot in 1870 de oorlogen en de slavernü en het wanbeheer vruchtbare streken, welke gansche volken hadden kunnen voeden, herschapen in woestenijen. Het klimaat zoowel als de grond werden er bedorven en de malaria heerschte er als meesteres. Alles is nu gewüzigd. Indien deze romantische schrijvers gedroomd hebben, dat op zekeren dag een mirakel zou geschieden, om aan de aarde hare vruchtbaarheid terug*te bezorgen, aan de lucht hare zuiverheid en om de menschen terug naar buiten te lokken, aldus schreef de ge- schledschryver Ellsée Reclus, in 1876, zouden moedige ondernemers den grond moeten dral- neeren. de moerassen droogleggen, maar vóór alles zou de landbouwer de eerste belangheb bende moeten zün, die den grond welken hü be bouwt. weer goed zou willen maken. Dit mirakel werd verwezenlMkt door de Fas cistische regeering en dit in enkele jaren tüds. jegelük met den Strüd van het Graan en de integrale bonificatie. Het kolonisatiewerk door de Fascistische regeering aangepakt heeft twee doeleinden: de gedeeltelüke Onteigening der ,Ja- tifundla" en de vergoeding. De uitvoering der „Bonlflca integrale" is groo- tendeels te danken aan de instelling „Opera Nazlonale del Combattentl.” Dit organisme is in het bezit gekomen van uitgestrekte gebieden op het schiereiland, waar talrüke kolonisten zieh kwamen vestigen, voornamelük uit de meer NoordelMke streken van Italië. Het grootste deel van deze kolonisten zün oud-strüders. Men heeft hun de voorkeur gegeven, daar men oordeelde dat zü. die de ontberingen en het lüden van den grooten oorlog hadden gekend, meer dan wie ook aangewezen waren om het reusachtige werk van gezondmaking en verovering van den land bouw, dat groote opofferingen en voornamelük uithoudingsvermogen vergt, aan te pakken en tot een goed einde te brengen Om zich rekenschap te geven van het ver richte werk, zal het volstaan na te gaan wat nabü Rome werd verwezenlMkt. daar waar de terreinen voor het grootste deel toebehoorden aan rüke prinselyke families, die ze volledig verwaarloosden. Zoo heeft de „Bonlflca de Moccarese" tusschen Rome en Civitavecchia, een uitgestrektheid van 8000 H A. bestemd voor de teelt van druiven, tarwe, gerst en tot het fokken van vee- Op 60 K M van Rome ont- storid, als bü tooverslag. het dorp Llttoria, waar van de nieuwe bewoners voor het meerendeel boeren zün uit de Venetlaansche prQvincies de Romagna en Friuli. De regeering geeft aan ieder gezin toelagen in den vorm van vee of kleine leenlngen. Zoo de oogsten gunstig zün. kunnen de boeren na 15 of 20 jaar eigenaar worden van den grond dien ze bewerken. Llttoria was pas voltooid of de fascistische regeering begon dan opnieuw aan een andere stad: Sabaudia (..Savohe", in het dialect van Onder ongeloofelük moellüke omstandigheden, zoo meldt het telegraafagentschap der Sovjet- Unie, is in het gebied der Chlbinitundra se dert 1920 een groep onderzoekers bezig geweest de bodemrükdommen van deze streek na te sporen. Hun arbeid to niet tevergeefach geweest, want zü hebben ongeveer 20 soorten uiterst waarde volle en tot dusver onbekende delfstoffen ont dekt, voor welke nieuwe namen gevonden moes ten worden. In totaal telt men in de Chibini- tundra 105 soorten delfstoffen. Het to de eenige plek ter wereld, waar op een betrekkelük kleine ruimte wonderlük verschil lende soorten delfstoffen aanwezig zün. die uiterst zeldzame scheikundige elementen be vatten. De waardevolste ontdekking is. dat zich in dit gebied enorme voorraden apatit (natuurlüke phosforzure kalksteen) bevinden. De Sovjet- regeering heeft een apatit-trust georganiseerd, voor de exploitatie van deze bodemrükdommen. Behalve dat apatit een goede meststof, n.L superphosfaat geeft, wordt uit apatit ook phos- for gemaakt voor de luciferslndustrie. De voorraden apatit worden geschat op 500 millioen ton en op de plek waar de expeditie met haar onderzoekingen begonnen is. bevindt zich thans een stad, genaamd Chibinogorsk, met een bevolking van 45.000 menschen. Ge bleken to ook, dat apatit een uitstekend middel to om het phosforgehalte in ruwüzer te ver hoesten en het zwavelgehalte te verminderen. In het eerste jaar van de a[>atlt-trust. n.L in 1930, bedroeg de productie een waarde van 3 millioen roebel, dit jaar zal zü 50 millioen be dragen en het volgende jaar 70 millioen. Men verwacht, dat in 1936 de productie gestegen zal zün tot een waarde van 300 millioen roebel. In Chibinogorsk wonen in een speciaal daar toe gebouwd huls 800 ingenieurs en technici. Er zün tien scholen met büna 5000 leerlingen. Verder zün er verschillende nuttige openbare Instellingen en een bioscoop voor 1500 perso nen. De trust bezit ook 23.000 hectaren bouwland en op een hoogt* van 26 gr. N.B. worden to maten, bloemkool en haver geteeld. ob Browning gleed op zün teenen door de marmeren gangen van het renhuls. Ondanks de duisternis uitstekend den weg vinden, want zoo verstandig geweest goed inllch- doodehjken' afloop f250.- een voet of een oog f 125aduim of wijsvinger f50.-^'S^J40.- anderen vinger onmogelük ergens anders kon plaats nemen, en ik' bewoderde hem werkelük om de koelbloedig heid. waarmee hü deze noodzakelijkheid onder de oogen zag. Toen wü binnen kwamen, hief hü werktulg lük het hoofd op, maar gaf zich verder geen moeite. Hü zag er uit als Iemand die verdiept is in zün werk. „Zoo is hü nu altüd,” mompelde Mary. „Ik vraag mü af, of hü wel weet wie hem gestoord heeft.” Zü Hep de kamer door en zei: „Hier is münheer Raymond; hü is .zoo vrien- deHJk geweest, gehoor te geven aan mün ver zoek en wil zich belasten met het nazien van het manuscript." Harwell stond langzaam op^en legde zün pen voor zich op tafel. Dit alles deed hü met een tegenzin, dien hü nauwelüks verborg en die be wees, dat mün inmenging hem verre van aan genaam was. Toen ik dit merkte. Met ik hem geen tüd om te spreken en nam den stapel pa pier op, die op het bureau lag. „Dit ziet er nogal duidelük geschreven uit,” zei ik. .Als u het goed vindt, zal ik het eens doornemen, om een al^emeenen Indruk te krij gen.” Harwell boog, momelde een paar toestem mende woorden en toen Mary zich terugtrok, ging hü met een norsch gezicht weer zitten en nam zün pen weer op. OogenbUkkelük verdween het manuscript en alles wat er bü hoorde uit mün gedachten; ik dacht alleen nog maar aan Eleonore, aan haar droevlgen toestand en aan Kijkt u ’g morgens door het venster En u ziet dan werk’HJk niets, Ja, dan is dat negatieve Inderdaad toch nog wel ietsf V ziet géén balcon met teiltjes Of een zwembroek aan de lijn, Och, u weet wel. zoo een uitzicht Aan de achterzij kan zijn! Maar u ziet een dichten sluier En u weet dan onbetwist, *t Is alweer zoo’n kille morgen Met een echten najaarsmist. Mist.... nu ja, wanneer u thuis zit, Houdt u slechts de ramen dicht En het kost u een paar centen Aan het electrische licht. Maar daarbuiten is het erger. Mist is werk’lijk een tyran, Die ’t verkeer graag zal misleiden. Waar hij ’t maar misleiden kan! Treinen rijden zonder uitzicht, Mét vooruitzicht van gevaar, Auto’s hooren wel elkander. Maar ze zien toch niet elkaar! En dan 's avonds kunt u lezen. Dat de mist zoo’n dag beslist Noch een botsing op het water, Noch op wegen heeft gemist! MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) ^«(•tesseMeMeaagMëeMtitsiseeaseMaMëMaMMegggas MgaaaMgaeeMeeteMegeMeeMweaeaaeMeaaeaaaesMsssr kwam de komst melden van twee rechercheurs, maar het was eigenlMk overbodig, daar de bei de politiedienaren büna tegelükertüd de kamer binnentraden. •„Het spüt-ons, mevrouw," begon de woord voerder. „dat wü u moeten lastig vallen. Wij hebben het vermoeden, dat zich hier het hals- snoer van Lady Dumont bevindt, dat vorige week op haar bal werd gestolen. Hier is ons bevel tot huiszoeking en staat ons toe, wü...” Het meisje haalde de schouders op. „Ik begrijp niet goed, waarom u hier komt zoeken, maar gaat uw gang. Ik behoef u er zeker niet op te wüzen, dat al uw zoeken geen resultaat zal hebben. Het halssnoer, dat u be doelt is hier niet.” Na een grondig onderzoek, dat zich ook tot de safe uitstrekte, moesten de rechercheurs er kennen, dat zü waarheid sprak. Na hun verontschuldigingen te hebben aange boden. vertrokken zü. spottend nagestaard door het meisje. De jeugdige plantkundige, professor Wawl- low, heeft een studie gemaakt van de vraag, welk het land van afkomst to van de cultuur planten. Daartoe heeft hü in den loop van 10 Jaar 40 landen bezocht. In Abessinië heeft hü 146 soorten van de daar geteelde tarwe ontdekt. In Spanje achter haalde hü de afstamming van haver. In Syrië vond hü den wilden vertegenwoordiger van verschillende in de Sovjet-unie geteelde tarwe- soorten. Door 1183 mato-soorten te onderzoeken, kwam professor Wawilow tot de conclusie, dat Mexico het vaderland van de mals to. Columbia is het land van oorsprong van de rubber. In de Sovjet-Unie zün slechts 2 of 3 aard- appelsoorten bekend, in Peru en Chili, de lan den van oorsprong van den aardappel wel 80, waaronder zich soorten bevinden, die zonder eenigen regen gedijen, daar zü het vocht van den nevel absorbeeren. Voor Rusland zün deze ontdekkingen, zoo meldt het telegraafagentschap der Sovjet-Unie van groote beteekento. als men bedenkt dat in het Noorden des lands tienduizenden tonnen aardappelen bevriezen, in het Zuiden echter weer tienduizenden tonnen wegens droogte on bruikbaar worden?X^ Prof. Wawilow heel sters meegebracht en van na te gaan nieuwe soorten planten aan te kweeken. Het instituut voor plantenteelt beschikt over 300 000 op de aarde gekweekte verschillende plantensoorten, en neemt voortdurend proef nemingen. speciaal om de Russische tarwe te verbeteren, teneinde een tarwesoort te verkrij gen. die in staat is weerstand te bieden aan de ongunstige condities van den bodem en van de atmospheer. <to ■rt en te in GEMAlÓdUJKZIJffJ

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 19