I
Aaq
Waar eens groote verlatenheid
was
ROME EN OMGEVING
n
De groote advocaat uit de stad
DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS
t-
ld
rd
0.
el
Alle abonné’s ongevallen verzekerd
MAANDAG 2 OCTOBER
Bodemonderzoek
Thans alles gewijzigd
Steden in Rusland
Weer arrestaties in
Cultuurplanten
Mandsjoekwo
Mislukte ontsnapping
Triest Souvenir
Het oude Paestum
Het biergebruik
Aardbevingen
Toelage verlaagd
DOOR ANNA K. GREEN
HET GEVAL
LEAVENWORTH
ÜSzvlug wat. •>ANPy;pe
üRPOTE ADVOCAAT,0/ENMIJD-
we hem z/en: h/jheu =s=~
CfoÉRó EN ZE ZEGGEN PA 7 HU
IVEDEREEH U7TOE GEVANG END
KAN KRIJGEN. ZELF*) MOOR-
I DENAARD.
Smaakje maarniet e>ezorcd\
lJDNGEN->. !K WEET HA TUURUJK
IH/E T. WELKEN WEG DE VERDE O!
GING MORGEN ZAL INSLAAN
U 21
„Geen vogelt, geen landbouwer»,
geen kudden, geen dorpen, -
geen geluid”
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Het
Halssnoer I
i
?LEEU WARDED
vanVALKEHBURG'S
••jLEVtRTRAAh
V
I
oo
Maar er
st
De
concierge
be-
dat
te
geografie des
een
dan
antwoordde ze.
VLUG WAT. “zAND/PE
i
derde hoofdstuk
Het testament van een millionnair
(Wordt vervolgd).
uit alle landen mon-
In verschillende deelen
Rusland uitgezaaKl. om de mogelijkheid
Den volgenden ochtend bevatte de Herald een
overzicht van het testament van mllnheer Lea
venworth. De Inhoud verbaasde mij ten zeerste;
want hoewel hü aan zün nicht Mary bijna zün dacht. Ik....*
beneden de bel
haar spottende
van
iets
naar
Volgens te Nizza gepubliceerde statistieken
wordt in België per hoofd jaarlijks het meeste
bier gedronken, n.l. ruim 165 liter.
De tweede op de lijst is Engeland met bijna
70 liter, dan komen Duitschland en Oostenrijk
met ongeveer 65 liter. Nederland en Noorwegen
staan onderaan op de lijst met 20 liter.
In Frankrijk wordt de meeste wijn gedronken.
Ieder Franschman drinkt jaarlijks gemid
deld 120 liter wijn. Dan volgen Italië en Spanje
met ruim 80 liter.
In Duitschland wordt het minste wijn ge
dronken, n.l. slechts 10 liter per hoofd per Jaar.
De cijfers toonen voorts nog aan dat thans
in Frankrijk meer bier en minder wijn wordt
gedronken dan twaalf jaar geleden
het
weg
en-
■der
rite
1 te
leeft
uurt
scheen - -
stellen in een van de laden van zijn
De maandelijksche toelage van Lite Grey,
de vroegere echtgenoote van Charly Chaplin,
is bij een gerechtelijke beslissing van 500 tot
350 dollar per maand verlaagd.
MOSKOU. 30 Sept. (VD). Volgens een be
richt uit Charbtn zijn heden weer eenige Sovjet-
ambtenaren van den Chineeschen Oosterspoor-
weg gearresteerd op bevel van de Japansche
militaire politie.
reef
zijn
sldt
van
zal
te
m
Is
MM
den
rlka
on-
len-
Van
ter-
»re-
el-
ten.
een
hee-
kon
hij
te
er
el
ar
u-
m
9-
over.
hou-
itaan
schil
l De
vol-
ntor.
drie
ig te
het
de
■den
ie
l-
w
i-
n,
fe
lace-
ddag
iflict
■nar
den
het
den
eels
len.
elke
en
Di-
den
uit
ke
er
zijn
I
rer-
ler-
tijd
bri-
i is.
/»VX1T /5 DE VERDE^\
\DIGING VAN PLAN I
Qf doen manheer
S MEER MA (K U!T DE HAD OH 7- sggsj
DODEN HEEF7 r>HlER MDSCHR/,
had ik in ieder geval een reden tot tevreden
heid. Ik had nu tenminste de gelegenheid om de
bewoners van dat huis gade te slaan.
Volgens een opgave van het observatorium te
Tokio, worden in Japan eiken dag meer dan 20
personen door aardbevingen gedood.
In de laatste tien jaren hebben er 22 000 aard
bevingen plaats gehad, waarbij in totaal 7.790
personen om het leven zijn gekomen.
Deze cijfers omvatten niet de vreeseljjke aard
beving, die in 1922 in K wanton plaats had. waar
bij 9.930 dooden te betreuren waren.
innnmimnmmiiimiiiuifllISI*ininiuiiniiiiniiiiiiiiiiiiiii
Z HE7tj EEN
'hoetl/jk geval, 1]
MIJNHEER &ERC,
MAAK. V0OREEH&-
RÜEMDEUADVOCAAT
..Ik zou u een verzoek willen doen, dat u mis
schien eigenaardig zult vinden, maar waaraan
ik groot gewicht hecht. Zooals u weet, .as mijn
oom bezig aan een boek over Chlneesche zeden
en gewoonten. HM was er zeer op gesteld om het
uit te geven. Ik wil dien wensch vervullen. Daar
voor heb ik iemand noodig, die op zich wil ne
men om het werk te voltooien, want Ik ben van
plan om Harwell zoo gauw mogelijk weg te zen
den. Nu heeft men mij gezegd dat niemand
beter dan u In staat zou zijn om dat werk op
zich te nemen. Hoewel het eigenlek ongepast is,
om zoo n groote gunst te vragen aan iemand,
dien ik een week geleden nog niet kende, zult u
mij een onnoemelMk plezier doen, als u het ma
nuscript eens wilt doornemen en mij uw mee-
nlng zoudt willen zeggen.”
Ik merkte op, dat ik daar niet toe bevoegd
was, maar zij wilde er niet van hooren.
„Harwell bezit een groot aantal aanteekenin-
gen en documenten," zeide zij, ,Jiü kan u de
noodlge inlichtingen geven. U zult geen enkele
moeilijkheid ondervinden, dat verzeker ik u."
De auto waarin aartshertog Ferdinand van
OostenrMk In 1914 te Serajewo reed, toen hij
vermoord werd. Is thans als taxi in een dorp
in Bosnië in gebruik. De eigenaar verklaart,
dat hU den wagen juist voor het einde van
den obrlog van de OostenrMksche autoriteiten
in Serajewo heeft gekocht.
Ofschoon het koetswerk zeer ouderwetach en
opgelapt is, loopt de motor nog altüd goed. De
sporen van de kogels die aartshertog Ferdinand
en zijn echtgenoote doodelijk troffen, zijn nog
te zien.
Talrijke toeristen maken gaarne met dezen
historiseren wagen een tochtje, om te kunnen
zeggen in den auto te hebben gezeten, waarop
de eerste schoten in den wereldoorlog zijn ge
lost.
Als aartshertog Ferdinand gebruik gemaakt
had van het rijtuig, dat het gemeentebestuur
van Serajevo te zijner beschikking had gesteld,
in plaats van met zijn eigen auto en zMn eigen
chauffeur te rijden, die den weg niet kende,
zou er niet geaarzeld zijn, welke weg er ge
reden moest worden en zou de aartshertog aan
den dood en Europa aan dep oorlog hebben
kunnen ontsnappen.
hcele vermogen naliet, kwam toch door een co
dicil, dat vMf jaar oud was. een aardig bedrag
aan Eleonore. Nadat ik den Inhoud van dit tes
tament met mijn medewerkers had besproken,
ging ik Gryce opzoeken.
„Goeden morgen.” zei hU. toen hij mü zag
binnenkomen.” gaat u zitten.”
„Ik ben benieuwd,” zei ik, „wat u denkt over
het testament en over den Invloed dien het op
onze kwestie zal hebben.”
„Wat denkt u er van?”
„Ik denk dat het niets aan de publieke mee-
ning zal veranderen. Zij, die vroeger de schuld
van Eleonore aannamen, zullen nu een reden
te meer'hebben om ^tan haar onschuld te twij
felen, terwMl zij die tot nu toe overhelden om
haar te verdenken, in dit legaat onbeduidend
naast het groote vermogen dat Mary gekregen
heeft geen voldoende motief zullen zien om
zoo n groote misdaad te begaan.”
„U hebt de nrenschen er over hooren spreken.
Wat is de algemeene opinie?"
„Dat de beweegreden van dit drama gezocht
rpoet worden in de partijdigheid, die tot uiting
komt ia het testament.”
Plotseling scheen Gryce een buitengewoon
belang te
bureau.
.Heeft u dat op geen enkel idee gebracht?”
vroeg hij.
.Ik begrijp niet.antwoordde ik. .Drie da
gen lang heb ik niets anders gedaan dan ge-
Zes en dertig gedetineerden van de Aljube
gevangenis te Lissabon hadden na dagen van
moeizamen arbeid een opening weten te maken
door een twee meter dikken muur, waardoor
hun mogelijkheid was geopend te ontsnapi>en.
Toen echter hun aanvoerder, een man van
aanzienleken omvang, zich door de opening
wilde begeven, bleef hij vastzitten en de veree-
nigde pogingen van zijn 35 makkers vermochten
hem niet voor- of achteruit te trekken.
Het lawaai trok de aandacht van de cipiers,
die aan de poging tot Ontsnapping een einde
maakten.
HET GEVAL ti ZEER EENVOUDIG:
NETM PER JALOO MAAREEn
JONGENSSTREEK, HIJ HEEFT
N/E T V0LV0ERO WAT HIJ ZKH
HAD VOORGENOMEN'HUMEEH-.
E HET WO KWAAD NIET S
r WAT ZEG T U DAAR EEN JONGEN!
STREEK &RAN0Y7KHTEN !N EEN l
WONING TERWIJL DE BE WSNERj I
SLAPEN/ALS WIJ ER NIET GEWEEST
WAREN, iANOy, DAN zouNïEMAnO
OE WARE TOEDRACHT GEWETEN
HEE£>EN. MAAR !K ONDERSTEL, I
DAT ZE HEM ZULLEN VR/JLA TEN f
IEMAND KOMT MEESTAL VRJJ ALS I
HIJ GELD GENOEG HEEF7 J
Genua). Aldus wordt hulde gebracht aan «het
Koninklijk Huls, waaraan het geheele Italiaan-
sche volk zoo zeer gehecht is en welks leden
zooveel tot de grootheid en de welvaart van
Italië hebben bijgedragen. De nieuwe gemeente
Sabaudia zal oprijzen niet ver van Llttoria. in
de streek der Pontjjnsche moerassen op den
oever van het Paolo-meer, in het grootsch
décor van den Monte Cicero.
Reeds in zijn tijd had Caesar het grootsche
plan opgevat de Pontijnsche moerassen droog
te leggen en een veilige zeehaven te stichten,
waaraan Rome behoefte voelde voor zijn ver
dere ontwikkeling. Doch het plan van Caesar
kon niet verwezenlMkt worden.
Thans ligt daar nog, onafzienbaar ver. de
etndelooze vlakte. Doch over enkele maanden
zal er een heele stad ontstaan, met woningen,
gemeentehuis, kerk, plein voor fascistische bij
eenkomsten van meer dan 50.000 personen, een
opvoedende schouwburg, de zetels van fascis
tische instellingen. ..Dopolavoromoederschaps-
zorg en klnderwelzMn. localen voor oud-strjjders,
fascisten, militairen, sportvelden enz. De nieu
we stad Sabaudia zal verbonden zMn met het
station van Prlvemo-Fossa nova, op de groote
lijn RomeNapels.
De regeering is voornemens de stad te bevol
ken met landbouwers uit Noord-Itallë. waar de
steden het dichtst bevolkt zijn. Mettertijd moet
Sabaudia niet alleen een landbouwcentrum
worden. maar ook een toeristisch centrum, want
de omgeving is er waarlijk prachtig. Van het
meer Paolo, nu overgroeid met wilde rozelaars,
zal misschien reeds over korten tijd de oever
in een strand veranderd zMn-
peel-
P«-
Zee.
dden
n de
aring
1 ge-
dat
mdat
lover
zich
den
i dat
«rilde
van
het geheim, dat over deze familie zweefde. Ik
keek den secretaris midden in het gezicht en
begon:
„Ik ben blij, mijnheer Harwell, dat de gelegen
heid zich voordoet om eens rustig alleen met u
te praten....”
„Over den moord?” viel hjj mij in de rede.
„Ja....”
„Dan verzoek ik u om mü te willen veront
schuldigen," zei hü op eerbiedigen, doch vast
beraden toon. „Dat is een onderwerp, waaraan
ik liever niet wil denken en waarover ik nog
minder wil spreken.”
Ik was van mün stuk gebracht en vooral over
tuigd van de onmogelijkheid om van dezen
man de een of andere inlichting te krijgen. Dus
hield ik niet langer aan. Ik nam het manuscript
weer ter hand en praatte er met hem over, tot ik
zekerheid had. dat ik Mary den dienst kon be
wijzen, dien zü van mM verlangda«4oen ging ik
weer naar beneden.
Toen ik een uur of stat later het huis verlieL
.Maar kan Harwell het dan zelf niet doen;
hij lükt mü handig en intelligent.”
Mary schudde het hoofd en antwoordde:
„Hü denkt wel, dat hü het kan, maar mijn
oom sou hem nooit hebben toegestaan, om zelf
een enkelen zin te vormen. Ik wil handelen,
precies zooals hü zou hebben gedaan.”
„most misschien zal Harwell ontevreden zün,
dat een ander zich met zijn werk komt be
moeien.”
ZU keek zeer verbaasd en zei:
„Dat kan mü weinig schelen; ik betaal hem.
hü heeft niets te vertellen. Trouwens, hü heeft
geen bezwaren. Ik heb hem er al over geraad
pleegd en hü was tevreden met deze schikking."
„Goed dan," zei ik. Jk zal er over nadenken.
Ik’zal in leder geval het manuscript eens door
nemen en u mün meening zeggen.”
„O. ik dank u,” zeide zü. „u to wel goed. Ik
ben bang, dat ik u nooit genoeg zal kunnen be
danken. Mag ik u nu naar Harwell brengen?”
Mary ging naar de deur; maar plotseling
stond zü stil en huiverde.
HU is in de studeerkamer," zeide zü. „Daar
liggen alle bescheiden. Maar als u liever wilt,
dat ik hem hier laat komen....?”
Ik antwoordde dat dat heelemaal niet noo.
dig was en ging haar voor naar boven. Harwell
zat in den eenigen stoel, waarin ik hem niet
verwacht had. Ik verwonderde mü er over, dat
hü Kaar, waar hü eenige dagen geleden het lük
van zün meester had ontdekt, met zoon onver
stoorbare kalmte kon zitten; maar ik bemerkte
al spoedig dat hü door bet licht In deze kamer
sen. Was het een valstrik? Moest hü het snoer
aannemen?
„Nee,” antwoordde hü- ,Jk heb niets gesto
len. Ik ga alleen voor poging tot Inbraak de
kast in. U wilt me een hak zetten.”
Van louter nervositeit begon hü in het in
brekers-jargon te spreken.
Het meisje trad op hem toe.
„Wees geen dwaas.” zei ze. „Neem het snoer
en maak dat je wegkomt. De politie zal je niet
vinden."
Nog een oogenblik weifelde Bob.
was iets in haar oog en. dat aan zün aarzeling
een efode maak
te. Hü nam het
snoer aan en liet
zich door
meisje den
wüzen.
s
riiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiii:
Dan
opende ze de brandkast en haalde er een kost
baar halssnoer uit, dat ze Bob overhandigde.
„Een presentje," jzei ze. Het to vrü veel geld
waard. Steek het in Je zak en verdwün. Ik zal
Je den weg wjjzen langs een achterdeur.”
Onthutst staarde Bob haar aan. Zoo iets had
hü allerminst verwacht en zün gegroefde her
senen vermochten niet het raadsel op te los-
Uit Salerno wordt gemeld, dat de restaura
tie van de stadswallen van het voormalige
Paestum in den laatsten tüd aanzienlük is ge
vorderd. De kolossale muren met bastions en
torens biedetp een imposanten aanblik. Het ge
heel getuigt “-van het voortreffelük strategisch
inzicht der bewoners van de antieke stad.
Deze recente restauratie geeft, met de drie
vermaarde Grieksche tempels en het Forum-
complex, een suggestief overzicht van de stad
in verschillende periodes, "h.l, in den Grlek-
schen, den Lucantocben en den Romelnschen
tüd.
De laatste 5 jaar is de bevolking der Russi
sche steden, zoo meldt het telegraaf-agentschap
der Sovjet-Unie, toegenomen met 1% millioen
bewoners.
Van Moermansk naar Bakoe, van Kiew naar
Irkoetak zün in deze jaren 257 nieuwe steden
met twee millioen Inwoners verrezen.
Aan den bouw van nieuwe steden op het ge
bied der Sovjet-Unie ligt de hervorming van de
sociaal-economische geografie des lands ten
gronde.
Steden worden ook daar gebouwd, waar vroe
ger geen menschen woonden, n.l. in het oer
woud. in de toendra en in de woestün.
Midden op het schiereiland Kola is de stad
Chibinogorsk verrezen, de jongste en vreemd-
soortlgste stad ter wereld.
In Januari 1930 woonden in deze stad slechte
200 menschen, thans reeds 37.000.
Het land is zeer rük aan zeldzame delfstof
fen. Duizend kilometer verder ligt een andere
nieuwe stad. Stalinsk. de hoofdstad van het
Siberische industrie-gebled.
Ook aan de Aziatische grens zün steden ont
staan. zooals Kemerowo met 100.000 Inwoners,
Leninsk. Propopjewsk, Magnitogorsk e. a.
Al deze steden bezitten groote gaarkeukens,
theaters, bibliotheken, ziekenhuizen' enz.
Elke stad is van speciale beteekento voor de
industrie, zöo levert Stalingrad tractoren. Aw-
tostrel automobielen, Nishni-Tagil spoorweg-
wagons.
In den Kaukasus en aan de Kaspische Zee
zijn door de ontginning der petroleumbronnen
vele nieuwe steden ontstaan, en verder In alle
gebieden, waar nieuwe industrieën of de ont
ginning van den bodem werkkrachten naar zich
toetrokken.
rx de marmeren
renhuto. Ondanks
hü uitstekend den weg
was zoo verstandig geweest
tlngen in te winnen alvorens zün nachtelük
bezoek te brengen. Trouwens, hü was gewoon
steeds alles tot in de puntjes te verzorgen. On
der zün vakgenooten stond Bob dan ook goed
bekend. Den bünaam Browning had hü alleen
gekregen, omdat hü een heilige vrees koesterde
voor revolvers.
„Draag nooit een revolver, kameraad.” was
hü gewoon te zeggen, „want die dingen bezor-
geji Je gewoonluk een langdurige logeerpartü
in het hotel van den staat.”
Zonder ongevallen bereikte Bob Browning de
studeerkamer van den heer des huizes. De ge
sloten deur was vanzelfsprekend geen beletsel
om binnen te treden. Het licht van zün zak
lantaarn flitste op in de duisternis en speelde
langs de wanden, die door groote. welvoorziene
boekenkasten waren ingenomen. Tenslotte ble^f
de witte straal rusten op de brandkast, die in
een hoek van het vertrek stond.
Geluidloos trad Bob op de safe toe en
tastte het slot. Het was een letterslot van een
soort, dat hü nog niet kende. Hü zag dadelük
in. dat het openen ervan een moeilük en lang
durig karwei zou worden. Toch zou hü het slot
moeten foroeeren, want hü voelde er niets voor
om een gat In een der wanden te zagen. Daar
voor zag de kast er te solide uit.
In weinige oogenblikken waren de voorberei
dingen gereed en begon Bob aan het moellüke
werk.
De geheimzinnigheid van het slot boeide hem
zoozeer, dat hü niet merkte, dat een kleine
slanke figuur de kamer was binnen getreden.
Opeens werd hü verblind door een feilen licht
straal en een zachte, melodieuze stem com
mandeerde: „Handen omhoog!"
Even was Bob Browning onthutst maar; da
delük had hü zün tegenwoordigheid van geest
herkregen. Werktulglük hief hü zün handen in
de lucht en wachtte met een berustenden glim
lach op de Jippen op de dingen, die komen
zouden.
Degene, die hem had verrast, draalde het
licht op en nu kon Bob zien, dat het een vrien-
delljke jongedame was, die hem schaakmat had
gezet.
Hü boog beleefd, zonder den minsten spot,
en vroeg: „Mag Ik mün handen misschien laten
zakken, dame? Dit Is niet bepaald een houding,
waarin ik op mün voordeeligst uitkom. En bo
vendien ben ik ongewapend
Het meisje lachte. Ze hield den loop van
haar kleine revolver op Bob gericht, maar ant
woordde: „Ga uw gang, meneer. Maak het u
gemakkelük. Ik zie, dat u nog niet erg op
geschoten bent, wel? Nog niet veel tüd er voor
gehad? Inderdaad, maar ik betwüfel of het u
gelukt zou zün. Indien u den ganschen nacht
ongestoord had kunnen werken. Het is
buitengewoon interessante kast.’*
Bob fronste de wenkbrauwen. Hü hield
een grapje, maar hü voelde er allerminst
voor om de muls te zün. waarmede de kat
hartelust kan spelen. Zün spel was uit. Hü
had verloren en hü zou het als een sportman
dragen, maa- dat gaf haar nog niet t recht
hem te bepotten en in zün eigenwaarde aan te
tasten.
„Mevrouw is zeer vriendelük," zei hü effen,
„maar ik geloof niet, dat het een goede tüd en
plaats Is om elkaar complimentjes te maken.
Als u de politie wilt roepen, doe het
spoedig."
Het meisje glimlachte.
Op dat oogenblik ging
Dadelük Het het meisje
ding varen.
„De politie is er al,"
„Ik wilde niet onaangenaam zün. hebt u Cla-
vering nog gezien?"
,Ja, maar alleen maar gezien.”
„En heli>t u Harwell bü ‘t voltooien van mün-
heer Leavenworth’s boek?”
„Hoe weet u dat?”
Hij glimlachte even.
,Ja," zei ik. „juffrouw Leavenworth verzocht
mü. haar dien kleinen dienst te willen bewü-
zen."
„Het is een kranige vrouw!” riep hü enthou
siast. Dan hernam hü op zün gewone zake-
Hjken toon:
„U hebt nu een mooie kans, münheer Ray
mond. Nu moet u twee dingen voor mü zien te
weten te komen; ten eerste, wat de verhouding
is tusschen de meisjes Leavenworth en Clave-
ring....”
„Bestaat er dan eenige verhouding?"
„Ongetwüfeld. En ten tweede, wat de oorzaak
is van de klaarblükelüke vüandigheid. die er be
staat tusschen de twee nichten."
Nu pas drong het tot mü door,, welke de rol
was. die voor mjj bestemd was. Ik zou de meisjes
Leavenworth moeten bespieden en nog wel in
hun eigen huis! Hoe kon ik dit met tnün eer
overeenbrengen?
„Kunt u niemand, anders vinden om achter
deze geheimen te komen?” vroeg ik. ,JDc rol van
spion staat mü heelemaal niet aan, dat verzeker
ik u."
Gryce fronste de wenkbrauwen.
a 1 de Fransche schüvers die de vorige eeuw
ItaUë bezochten. Meten beschrüvlngen na
over de groote verlatenheid der omgeving
van Rome en van heel Latium tot Napels toe.
De eerste is Chateaubriand die in een brief aan
den heer Fantanes het vólgende schreef: „Geen
vogels, geen landbouwers, geen kudden, geen
dorpen Een klein aantal half afgebroken hoe
ven ziet men op de kale velden; deuren en
vensters zün gesloten en men hoort geen geluid
en men ziet geen inwoner naar buiten komen.
Een soort wildeman, door koorts verteerd, be
waakt deze schamele hutten.”
Veel later, toen Taine dit onderwerp' heban-
delde. Het hü zich op dezelfde wüze er over uit:
„Geen boom staat er op de boorden van den
Tiber, geen huizen meer; geen veldgewassen
hier en daar een hoop baksteenen en op een
verlaten helling een kleine groep buffels met
lange hoorns.”
Een tijdgenoot. Gaston Boissier, voegt aan de
ze beschrüving geen nieuwe elementen toe.
„Zoover het oog reikt ziet men een uitgestrek
te vlakte, waarop mager gras groeit, geen en
kele boom en hier en daar een schamele hut, die
tot herberg werd ingericht, ten dienste van de
jagers.”
Aldus was het gesteld met de omgeving van
Rome, nu pas tien jaar geleden. Rome de Eeuwige
Stad, evenals in de moerassen van bet oude
Etrunë. hadden tot in 1870 de oorlogen en de
slavernü en het wanbeheer vruchtbare streken,
welke gansche volken hadden kunnen voeden,
herschapen in woestenijen. Het klimaat zoowel
als de grond werden er bedorven en de malaria
heerschte er als meesteres.
Alles is nu gewüzigd. Indien deze romantische
schrijvers gedroomd hebben, dat op zekeren dag
een mirakel zou geschieden, om aan de aarde
hare vruchtbaarheid terug*te bezorgen, aan de
lucht hare zuiverheid en om de menschen terug
naar buiten te lokken, aldus schreef de ge-
schledschryver Ellsée Reclus, in 1876, zouden
moedige ondernemers den grond moeten dral-
neeren. de moerassen droogleggen, maar vóór
alles zou de landbouwer de eerste belangheb
bende moeten zün, die den grond welken hü be
bouwt. weer goed zou willen maken.
Dit mirakel werd verwezenlMkt door de Fas
cistische regeering en dit in enkele jaren tüds.
jegelük met den Strüd van het Graan en de
integrale bonificatie. Het kolonisatiewerk door
de Fascistische regeering aangepakt heeft twee
doeleinden: de gedeeltelüke Onteigening der ,Ja-
tifundla" en de vergoeding.
De uitvoering der „Bonlflca integrale" is groo-
tendeels te danken aan de instelling „Opera
Nazlonale del Combattentl.” Dit organisme is
in het bezit gekomen van uitgestrekte gebieden
op het schiereiland, waar talrüke kolonisten
zieh kwamen vestigen, voornamelük uit de meer
NoordelMke streken van Italië. Het grootste deel
van deze kolonisten zün oud-strüders. Men heeft
hun de voorkeur gegeven, daar men oordeelde
dat zü. die de ontberingen en het lüden van den
grooten oorlog hadden gekend, meer dan wie
ook aangewezen waren om het reusachtige werk
van gezondmaking en verovering van den land
bouw, dat groote opofferingen en voornamelük
uithoudingsvermogen vergt, aan te pakken en
tot een goed einde te brengen
Om zich rekenschap te geven van het ver
richte werk, zal het volstaan na te gaan wat
nabü Rome werd verwezenlMkt. daar waar de
terreinen voor het grootste deel toebehoorden
aan rüke prinselyke families, die ze volledig
verwaarloosden. Zoo heeft de „Bonlflca de
Moccarese" tusschen Rome en Civitavecchia,
een uitgestrektheid van 8000 H A. bestemd voor
de teelt van druiven, tarwe, gerst en tot het
fokken van vee- Op 60 K M van Rome ont-
storid, als bü tooverslag. het dorp Llttoria, waar
van de nieuwe bewoners voor het meerendeel
boeren zün uit de Venetlaansche prQvincies de
Romagna en Friuli. De regeering geeft aan ieder
gezin toelagen in den vorm van vee of kleine
leenlngen. Zoo de oogsten gunstig zün. kunnen
de boeren na 15 of 20 jaar eigenaar worden
van den grond dien ze bewerken.
Llttoria was pas voltooid of de fascistische
regeering begon dan opnieuw aan een andere
stad: Sabaudia (..Savohe", in het dialect van
Onder ongeloofelük moellüke omstandigheden,
zoo meldt het telegraafagentschap der Sovjet-
Unie, is in het gebied der Chlbinitundra se
dert 1920 een groep onderzoekers bezig geweest
de bodemrükdommen van deze streek na te
sporen.
Hun arbeid to niet tevergeefach geweest, want
zü hebben ongeveer 20 soorten uiterst waarde
volle en tot dusver onbekende delfstoffen ont
dekt, voor welke nieuwe namen gevonden moes
ten worden. In totaal telt men in de Chibini-
tundra 105 soorten delfstoffen.
Het to de eenige plek ter wereld, waar op een
betrekkelük kleine ruimte wonderlük verschil
lende soorten delfstoffen aanwezig zün. die
uiterst zeldzame scheikundige elementen be
vatten.
De waardevolste ontdekking is. dat zich in
dit gebied enorme voorraden apatit (natuurlüke
phosforzure kalksteen) bevinden. De Sovjet-
regeering heeft een apatit-trust georganiseerd,
voor de exploitatie van deze bodemrükdommen.
Behalve dat apatit een goede meststof, n.L
superphosfaat geeft, wordt uit apatit ook phos-
for gemaakt voor de luciferslndustrie.
De voorraden apatit worden geschat op 500
millioen ton en op de plek waar de expeditie
met haar onderzoekingen begonnen is. bevindt
zich thans een stad, genaamd Chibinogorsk,
met een bevolking van 45.000 menschen. Ge
bleken to ook, dat apatit een uitstekend middel
to om het phosforgehalte in ruwüzer te ver
hoesten en het zwavelgehalte te verminderen.
In het eerste jaar van de a[>atlt-trust. n.L in
1930, bedroeg de productie een waarde van 3
millioen roebel, dit jaar zal zü 50 millioen be
dragen en het volgende jaar 70 millioen. Men
verwacht, dat in 1936 de productie gestegen zal
zün tot een waarde van 300 millioen roebel.
In Chibinogorsk wonen in een speciaal daar
toe gebouwd huls 800 ingenieurs en technici.
Er zün tien scholen met büna 5000 leerlingen.
Verder zün er verschillende nuttige openbare
Instellingen en een bioscoop voor 1500 perso
nen.
De trust bezit ook 23.000 hectaren bouwland
en op een hoogt* van 26 gr. N.B. worden to
maten, bloemkool en haver geteeld.
ob Browning gleed op zün teenen door
de marmeren gangen van het
renhuls. Ondanks de duisternis
uitstekend den weg vinden, want
zoo verstandig geweest goed inllch-
doodehjken' afloop f250.- een voet of een oog f 125aduim of wijsvinger f50.-^'S^J40.- anderen vinger
onmogelük ergens anders kon plaats nemen, en
ik' bewoderde hem werkelük om de koelbloedig
heid. waarmee hü deze noodzakelijkheid onder
de oogen zag.
Toen wü binnen kwamen, hief hü werktulg
lük het hoofd op, maar gaf zich verder geen
moeite. Hü zag er uit als Iemand die verdiept
is in zün werk.
„Zoo is hü nu altüd,” mompelde Mary. „Ik
vraag mü af, of hü wel weet wie hem gestoord
heeft.”
Zü Hep de kamer door en zei:
„Hier is münheer Raymond; hü is .zoo vrien-
deHJk geweest, gehoor te geven aan mün ver
zoek en wil zich belasten met het nazien van het
manuscript."
Harwell stond langzaam op^en legde zün pen
voor zich op tafel. Dit alles deed hü met een
tegenzin, dien hü nauwelüks verborg en die be
wees, dat mün inmenging hem verre van aan
genaam was. Toen ik dit merkte. Met ik hem
geen tüd om te spreken en nam den stapel pa
pier op, die op het bureau lag.
„Dit ziet er nogal duidelük geschreven uit,”
zei ik. .Als u het goed vindt, zal ik het eens
doornemen, om een al^emeenen Indruk te krij
gen.”
Harwell boog, momelde een paar toestem
mende woorden en toen Mary zich terugtrok,
ging hü met een norsch gezicht weer zitten en
nam zün pen weer op. OogenbUkkelük verdween
het manuscript en alles wat er bü hoorde uit
mün gedachten; ik dacht alleen nog maar aan
Eleonore, aan haar droevlgen toestand en aan
Kijkt u ’g morgens door het venster
En u ziet dan werk’HJk niets,
Ja, dan is dat negatieve
Inderdaad toch nog wel ietsf
V ziet géén balcon met teiltjes
Of een zwembroek aan de lijn,
Och, u weet wel. zoo een uitzicht
Aan de achterzij kan zijn!
Maar u ziet een dichten sluier
En u weet dan onbetwist,
*t Is alweer zoo’n kille morgen
Met een echten najaarsmist.
Mist.... nu ja, wanneer u thuis zit,
Houdt u slechts de ramen dicht
En het kost u een paar centen
Aan het electrische licht.
Maar daarbuiten is het erger.
Mist is werk’lijk een tyran,
Die ’t verkeer graag zal misleiden.
Waar hij ’t maar misleiden kan!
Treinen rijden zonder uitzicht,
Mét vooruitzicht van gevaar,
Auto’s hooren wel elkander.
Maar ze zien toch niet elkaar!
En dan 's avonds kunt u lezen.
Dat de mist zoo’n dag beslist
Noch een botsing op het water,
Noch op wegen heeft gemist!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
^«(•tesseMeMeaagMëeMtitsiseeaseMaMëMaMMegggas
MgaaaMgaeeMeeteMegeMeeMweaeaaeMeaaeaaaesMsssr
kwam de komst melden van twee rechercheurs,
maar het was eigenlMk overbodig, daar de bei
de politiedienaren büna tegelükertüd de kamer
binnentraden.
•„Het spüt-ons, mevrouw," begon de woord
voerder. „dat wü u moeten lastig vallen. Wij
hebben het vermoeden, dat zich hier het hals-
snoer van Lady Dumont bevindt, dat vorige
week op haar bal werd gestolen. Hier is ons
bevel tot huiszoeking en staat ons toe,
wü...”
Het meisje haalde de schouders op.
„Ik begrijp niet goed, waarom u hier komt
zoeken, maar gaat uw gang. Ik behoef u er
zeker niet op te wüzen, dat al uw zoeken geen
resultaat zal hebben. Het halssnoer, dat u be
doelt is hier niet.”
Na een grondig onderzoek, dat zich ook tot
de safe uitstrekte, moesten de rechercheurs er
kennen, dat zü waarheid sprak.
Na hun verontschuldigingen te hebben aange
boden. vertrokken zü. spottend nagestaard door
het meisje.
De jeugdige plantkundige, professor Wawl-
low, heeft een studie gemaakt van de vraag,
welk het land van afkomst to van de cultuur
planten.
Daartoe heeft hü in den loop van 10 Jaar 40
landen bezocht.
In Abessinië heeft hü 146 soorten van de
daar geteelde tarwe ontdekt. In Spanje achter
haalde hü de afstamming van haver. In Syrië
vond hü den wilden vertegenwoordiger van
verschillende in de Sovjet-unie geteelde tarwe-
soorten.
Door 1183 mato-soorten te onderzoeken, kwam
professor Wawilow tot de conclusie, dat Mexico
het vaderland van de mals to. Columbia is het
land van oorsprong van de rubber.
In de Sovjet-Unie zün slechts 2 of 3 aard-
appelsoorten bekend, in Peru en Chili, de lan
den van oorsprong van den aardappel wel 80,
waaronder zich soorten bevinden, die zonder
eenigen regen gedijen, daar zü het vocht van
den nevel absorbeeren.
Voor Rusland zün deze ontdekkingen, zoo
meldt het telegraafagentschap der Sovjet-Unie
van groote beteekento. als men bedenkt dat in
het Noorden des lands tienduizenden tonnen
aardappelen bevriezen, in het Zuiden echter
weer tienduizenden tonnen wegens droogte on
bruikbaar worden?X^
Prof. Wawilow heel
sters meegebracht en
van
na te gaan nieuwe soorten planten aan te
kweeken.
Het instituut voor plantenteelt beschikt over
300 000 op de aarde gekweekte verschillende
plantensoorten, en neemt voortdurend proef
nemingen. speciaal om de Russische tarwe te
verbeteren, teneinde een tarwesoort te verkrij
gen. die in staat is weerstand te bieden aan
de ongunstige condities van den bodem en van
de atmospheer.
<to
■rt
en
te
in
GEMAlÓdUJKZIJffJ