I
tl
F1
ft»
feil
Sïet w^Aaal wm den daq
de dag zou komen, waarop we konden trouwen.
Het gif van een 400 millioenen volk
1
HOE?
rNTELBARE SCHUIVERS
I
I
DE KLEINE ANNIE EN HET
SPOOKHUIS
Groot nieuws!
I
'i
I
I
tl
s -
MAANDAG 9 OCTOBER
Opiumkitten dicht?
Weer ’t oude liedje
Ambtenarenstaking
Nazi-kellners
Geen-hoeden-mode
I
De vrouw in Egypte
.4
Machine-geweren
DOOR ANNA K. GREEN
-f?
I
V.
£>r.
liii-id
1
Rhythmisch mar-
cheeren
Dienstweigerende offi
cier in hongerstaking
Nazi-propaganda in
Joego-Slavië
Te vroeg geenetfen druiven
zyn zuur
HET GEVAL
LEAVENWORTH
i
fDRA15ttlAvANWKEnBURG*S
Ie Jk ••iLEVÊRTRAAFi
Alle abonnê’s ongevallen verzekerd
'ie de opium niet ontberen kan,
gaat dey dood dbor krank
zinnigheid tegemoet
1
/?6 ZEGGEN DAT ZE DE RICHTING
NAAR HIER HE& 8EN Ut GESLAGEN ZE 1
SCHOTEN OEN KASSLEt NEER EN W!L-\
DEN OEN COMMISSARIS VAN P0U-\
TIE TE Ü1F GAAN MAAR DATlOKTECVE)
IE H/n/n TWEE groove WAGEHy. van
- ERE ED0M TOT HIER N MAAR HEN Kil
hLldMETER.TE KUNNEN FUCOOGEN- 1
HIER ZIJN.
De onbloedige
oplossing i
i
-fuBDAAR IEHEBBEN^K.
f JONT Ui T FREEDOM OPGF-
\t>EU)!££NDItVtrt8(NU
NEEfTDAAH EEN INVAL iNAt
BANK GEDAAN ENTEN
GROOT GEDRAG AAN
VGELD MEtGENOMEN
De stratosfeer lokt
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UIT ERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
^LEEUWARDEN-
MARTIN BERDEN
over-
T
A
tJXiZTï
E=
„Neen."
in Juli van het vorige Jaar is ge-
mij iets omtrent Clavering.”
mijnheer Leavenworth op zijn
CWordt vervolgd)
x
I
Volgens politieke waarnemers kan de han
gende salarisverlaging der Fransche rijksamb-
tenaren een begrootingscrisis te weeg brengen.
Ofschoon een deel der ambtenaren wel bereid
is -genoegen te nemen met een verlaging van
hun tractement, hebben vertegenwoordigers van
den ambtenarenbond, die 984.000 leden heeft,
verklaard, dat zü zich tegen iedere loonsver
laging zullen verzetten.
Reeds wordt gedreigd met het afkondigen
van een alge'meene staking als de salarisverla
ging wordt uitgevoerd. Hierdoor zou het werk
in alle regeeringsdepartementen. bij de pos te -
rüen. de telefoon en de belasting komen stil te
leggen.
1
De Fransdhe reaerve-officier bü de marine.
Marcel Gregoire, die verleden week veroor
deeld was tot negen nfaanden gevangenisstraf
door den marlne-krijgsraad te Cherbourg, we
gens dienstweigering, is thans een honger
staking begonnen. HU weigert iets te nuttigen
behalve een paar lepels soep.
Toen Gregoire zün oproepingspapleren thuis
kreeg, had hü ze met een notitie, waarin hü
zijn redenen voor de dienstweigering vermeld
de, teruggezonden aan den Minister van Marine.
Sarraut.
(Nadruk verboden)
tmininm"
De kellnerz in Dultschland zullen niet langer
het rok-costuum dragen, daar dit „buitenland-
sche Import” is.
In plaats hiervan zullen zU een uniform dra
gen, dat meer in overeenstemming is met den
geest van den natlonaal-sociallstischen staat.
Dit uniform bestaat uit een lakensche broek,
een gewoon zwart colbertjasje en een ongesteven
wit hemd en heeft geen vest.
Een half stüve boord "met een witte of zwarte
das voltooit het geheel.
'HOEVEEL Hl
&en 2£ o
<2^64
^FZE6GÜ^~\
(OATZE MEER DAN
\twintig du/zeno /n
WE WACHT GESLEEPT HE#
OEM HET WA 5 EEN BENDE
WT DE STAD. ER MOETENEN)
HEN OE TWAALFTAL MNDLpi
HEEREN GEWEEST Z/JNj
De leider van bet bureau voor het opsporen
van misdadigers te Sacramento (California.
Clarence Merrill, heeft vastgesteld, dat er in
Callfornië 1039 machinegeweren zijn, terwijl
slechts 390 vergunningen zün uitgereikt voor het
bezitten van zulk een wapen.
De meeste van deze 39 machinegeweren zün
in het bezit van filmmaatschappijen. terwUl ook
Douglas Fairbanks over een machinegeweer be
schikt om zyn villa „Plckfalr" tegen indringers
te beschermen.
Morrill is voornemens krachtige maatregelen
te nemen tegen bet ongeoorloofde bezit van
machinegeweren.
aan de veilin-
federe partU
Op last van de polltle-autorlteiten hebben 35
Dultsche studenten bevel gekregen Joego-Slavië
te verlaten, daar zü nat tonaal-socialistische
propaganda voerden, tengevolge waarvan on
lusten ontstonden.
i uin»,
Tot teekens der natuur!
De bunzings tieren wonderbaar,
Dus.-. wordt het zeldzaam koud!
‘t Is moog’Ujk, dat bü deze lucht
De zon het ook niet houdt!
Het is een reuzen-perenjaar,
Zoodat het zeker dooit....
W anneez^ althans de wintervorst
Oeen roet in 't eten gooit!
De eksteroogen steken weer,
Dit duidt op felle kou.-.
Tenminste als men schoenen draagt.
Van voren niet te nauw!
De een spreekt van zijn rheumatiek,
Een ander van catarrh.
En opoe zegt: mijn kluwen wol
Zit telkens in de war
Dus.-. ja, dan dooit het bij den een.
Of ‘t vriest haast ongekend....
Een and’re uitspraak hoort men óók
Bij ‘t zelfde mankement!
Dus-.. doe gelijk dat boertje deed,
Die eens tot antwoord gaf:
De menschen zeggen mij te veel.
Ik wacht maar liever af!
Roe wordt de winter dezen keer!
Verwacht men kou en ijs?
Of brengt een zoele lentezon
Deh winter van de wijs?
Ziedaar hetgeen men ieder jaar
Zijn medemensdhin vraagt.
En daarom, dat men zich zoo licht
Aan een voorspelling waagt.
De kunst is moeilijk, dit staat vast
Als een betonnen muur.
Vandaar, dat men zijn toevlucht
neemt
F
dien Clavering weten. Zoudt u mü willen ver
tellen wat u van hem weet? Kent u hem, mijn
heer Raymond?"
„Ik weet alleen boe bü beet en waar hij
woont."
„Wasu- woont hü?"
„Te Londen. HU is Engelschman.”
„O zool” mompelde hü met een vreemden
nadruk, beet zich op de lippen, en zei eindelijk,
terwUl hU mü strak aankeek:
,X>at is een groote verrassing.”
..Een verrassing?’’
.Ja, mUnheer Leavenworth kon geen Engel
schen zien. Dat was een van zün eigenaardig
heden. HU liet zich nooit met een van hen in,
als hU er niet toe genoodzaakt was."
Dit stemde mü tot nadenken. Harwell ver
volgde:
„ZUn baat tegen de Engelschen grensde aan
waanzin. Als hü geweten had. dat een En-
gelschman dien brief geschreven had. zou hU
hem zeker niet gelezen hebben. HU placht te
zeggen, dat. als hü een dochter had. hü liever
zou zien dat zü dood was, dan gehuwd met een
Engelschman. U denkt misschien dat ik over
drijf? Maar u kunt het aan mijnbeer Veeley
vragen."
„Dat is niet noodlg, ik geloof u volkomen
..Niemand kende de oorzaak van dien afkeer.
In zün jeugd was hU eenigen tijd in Liverpool
geweest en daar heeft hU ongetwUfeld gelegen
heid gehad, het karakter en de gewoonten der
Engelschen te leeren kennen.”
- .,AL J ZE MOCHTEN KOMEN
HAAR ZE ZUU.EN WEI W'JZER VVEZE/F
hlS ZE DEN WEG NAAR H/ERGENOME!
HEïïBEN.ZDUEN ZE EERST WEt EEN
•\anderepzaats aandoen, hetu
een bende U/T OE STAD^OOl
WO.' Hf? ZIJN SUMME JONGENS. I
MAAR Ut ZOU TOCH WEI EENStSDgi
GEN Z/EN DAT ZE H/ER HUN iCAG]
(.RECHTTEN TE SLAAN
drijf. Aan één zijde van de'gang lagen drie
kleine kamertjes, die door een g&rdgn werden
afgesloten. Dit waren de z.g. opiumkamertjes,
die op een smalle strook na geheel door een
ligbank in beslag werden genomen. Daar liggen
de rUken en de armen, de ouden en de jongen,
die verslaafd zUn aan het gif, dat hun zoete
droomen bezorgt, maar hen onherroepelijk naai
den ondergang voert. In een van die kamertjes
lag een van de rUkste kooplieden van China,
de bezitter van vele millioenen Amerikaanschè
dollars. Met sloome gewoontegebaren maken de
rockers hun toebereidselen. ZU stoppen lang
zaam hun pUp, na het klampje opium eenigen
tUd in de hand op en neer gerold te hebben,
tot kleine balletjes, die zU voorzichtig met een
naald in den pljpekop leggen. Dan steken zU de
PUP aan, terwUl zU voortdurend met de naald
een opening maken om de lucht toegang te ge
ven. Na enkele trekken is de PUP leeg en de
rooker begint opnieuw met zUn manipulaties. Er
zUn rookers, die in één nacht dertig pUpen sa-
voureeren, alvorens zich aan den slaap over te
geven om de verrukkeluke vizioenen te beleven.
Een ander kamertje was het droompaleis van
een achttienjarig Chlneesch meisje, dat met halt
gesloten oogen naar de zoldering staarde en
onverstaanbare woorden fluisterde. „Het mooiste
meisje van Tsjitslkar”, verklaarde de eigenaar,
.zU bemint een jongen ingenieur, die in Euro
pa gestudeerd heeft en die sinds een paar da-
gen teruggekeerd is. Doch haar vader wil haar
morgen uithuwelijken aan een ouden, rjjken
rechter, die voor haar reeds 40.000 dollar heeft
betaald. Dezen prUs kan de ingenieur niet beta
len en in haar vertwüfellng is zU naar hier ge
komen om vergetelheid te zoeken voor enkele
uren.”
Een volgend vertrek. Een oude Chinees, hard
geel in het gelaat, lag op zUn bed uitgestrekt.
HU was eens een der beroemdste artsen van
China. Na den dood van zUn vrouw werd hU
opiumschuiver. HU zal het niet lang meer zUn.
De dood wacht op hem. Verderop een man,
bleek en mager. TerwUl hU In den slaap zUn
vizioenen genoot, liep het bloed hem utt den
mond. HU was een lUder aan voortdurende
bloedspuwingen. Het was een bekend geleerde,
die steeds tot den morgen in de opiumkit bleef
en dan door zUn oude moeder werd gehaald.
De secretaris zweeg. Ik drong aan:
.MUnheer Harwell, nu geen misplaatste fUn-
gevoellgheld alstublieft! Hebt u den brief ge
lezen?"
.Ja, maar oppervlakkig. De achrUver beklaag
de zich over het gedrag van een van de nichten
van mUnheer Leavenworth. Meer herinner ik
mU niet.”
„Welke nicht?"
,,In den brief werd geen naam genoemd.”
„Wat dacht u er van?"
„Niets, mUnheer. Ik trachtte het voorval te
vergeten.”
.Maar u beweert, dat hU groote beroering ver
wekte in het gezin?”
„Dat merkte ik later, door de verandering in
■hun houding."
„Waarom antwoordde u ontkennend. mUn
heer Harwell, toen de coroner u vroeg of mUn
heer Leavenworth een brief had ontvangen, die
in verband gebracht kon worden met de mis
daad?"
„Zoudt u in mUn plaats over dezen brief
hebben gesproken, waarin men In de gegeven
omstandigheden ernstige verdenkingen zou
hebben gevonden tegen een van de dames Lea
venworth?”
Ik moest toegeven, dat de moellUkheld groot
was. HU ging voort:
„Hoe kon ik weten, dat die brief zoo belang-
rijk was, ik wist heelemaal rdet wie Henry
Ritchie Clavering was!"
„Toch hechtte u er waarde aan. want ik her
inner mU. dat u aarzelde, voordat u den coro
ner antwoordde.”
In de Vereenigde Staten is de gewoonte van
de heeren om geen hoeden te dragen zóó sterk
toegenomen, dat verscheidene hoedenfabrlkantetf
met den ondergang worden bedreigd.
Op de jaarlUksche vergadering van de New
Jersey State Federation of Labour werd een
resolutie aangenomen, waarin de mode om met
ongedekt hoofd te loopen, scherp wordt veroor
deeld en het dragen van hoeden wordt aanbe
volen als een gezondheidsmaatregel.
De voorzitter hield een rede, waarin hU oa.
verklaarde dat aan de mannen moet worden
geleerd om hoeden te dragen daar anders de
hoeden-lndustrie wordt bedreigd.
HU zweeg en keek mU vragend aan. Ik ant
woordde:
„Ik ben vast besloten, zooveel mogelijk om
trent Clavering te weten te komen."
Harwell hief het hoofd op en vervolgde:
verbeelding! Door deze stem heeft de gerechtig
heid mU den schuldige aangewezen.”
Ik keek hem verbaasd aan; wist hU dan aL
dat de politie Clavering op de hielen zat? Ik
geloofde het niet, maar wilde mU er toch van
overtuigen. Ik zet dus:.
„U schUnt nogal zeker van uw zaak te zUn;
maar zeer waarschUnlUk zult u moeten Inzien,
dat u zich vergist hebt. Wat wU van Clavering
weten, wUst er op, dat hU iemand is, waar
niets op te zeggen valt.”
„Ik zal hem dan ook niet beschuldigen. Zijn
naam zal nooit meer over mUn lippen komen.
Ik.ben niet gek, mUnheer Raymond! Ik ben
tegen u slechts zoo openhartig geweest, om mUn
vreemd gedrag van gisteravond té verklaren;
ik heb u dit alles alleen medegedeeld, omdat de
omstandigheden mU er toe dwongen.”
HU drukte mU de hand en wilde heengaan. Ik
moest hem nog vertellen, dat ik niet meer bU
hem kon komen en daarom set ik:
„Ik kan vanavond niet bU u komen: Ik weet
zelfs niet, wanneer Ik weer bU juffrouw Mary
aan huls zou kunnen komen. PersoonlUke over
wegingen zullen mU een poosje van haar van
daan houden. U zult zonder mU het werk moe
ten voortzetten, tenzU u hier zoudt willen ko
men."
„Dat kan heel goed."
„Dan verwacht ik u morgenavond."
„Prachtig."
HU stond op het punt te vertrekken, toen er
plotseling een idee bU hem op kwam. HU sprak:
.Jk was van plan, dit onderwerp niet meer
aan te roeren, maar ik wilde nog wel iets over
Voor de eerste maal is aan een vrouwelUke
advocaat verlof gegeven voor de rechtbank te
Cairo te pleiten. ZU is de dochter van een
senator.
Reeds eenige maanden geleden toen zU afge
studeerd was en een verzoek indiende om aan
de rechtbank te worden toegelaten, hebben de
autoriteiten langdurig overwogen of aan een
Mohammedaanse!) meisje dit verlof kon worden
gegeven en tenslotte werd een meerderheid ge
vonden voor Inwilliging van het verzoek.
HOE ZAGEN ZE ER \-^/WEZNNKLAAR OF1 ZE TE ON^
k UIT? Mi TE MOCHTEN ROMEN
MET HOEVELEN WARE^\
ZE?
Een der socialistische leiders In Spanje.
Senor Largo Caballero, oud-minlster van arbeid,
heeft verklaard er voorstander van te zUn de
socialisten op militaire wijze te drillen teneinde
over het kapitalisme te kunnen trlomfeeren.
De oud-minlster verklaarde, dat „rhythmisch
marcheeren” een van de meest noodzakelUke
trainingsoefeningen was.
.Dan zal Ik u nog dit vertellen. Eenige dagen
geleden voor den moord schreef Clavering een
brief aan mUnheer Leavenworth die, naar Ik
geloof, groote beroering verwekte in het gezin.”
„Hoe weet u dat?"
„Ik opende hem bU ongeluk. Ik las nameUjk
allé zakenbrieven van mUnheer Leavenworth en
deze, die verstuurd was door iemand, die de
gewoonten van mUnheer niet kende, droeg niet
het teekentje. dat steeds op zUn particuliere
correspondentie voorkwam.”
.Was hU geteekend door Clavering?"
Ja Henry Ritchie Claverirg.”
’.Hebt u hem gelezen?" vroeg lx vol zpan-
ning.
„Ik weet niets meer, dan Ik u reeds verteld
heb; maar als u besloten bent om op dit onder
werp door te gaan....”
Hit lila insevolze de verzekerlngsvoorwaarden tegen bij levenslange geheels ongeschiktheid tot wsrken door f bU ongeval met f OCfl bU verlies van een hand f IOC oU verlies van een f C/i OU oen breuk van
°P der volgende ultkoertngen f uUUU,~ verlies van belde armen, belde boenen of belde oogen l tOV*doodeiyken afloop I EvU,’ oen voet of oen oog f Jav.’dulmol wijsvinger f Jl/e”been of arm
-V gelooft dus, dat uw droom ook precies de
bmstandlgheden weergaf waaronder hU plaats
greep?"
Ua."
.Jiet is jammer, dat hü niet vollediger was
en ens getoond heeft, hoe de moordenaar is ge
vlucht of hoe hU het huis heeft kunnen verla
kten en hoe hU het is binnen gekomen."
Harwell kreeg een kleur en sprak:
.Dat is Inderdaad jammer; ik zou ook wel
Willen weten hoe Hannah is verdwenen en
waarom een heer, een vreemde, zich tot zulk
•en misdaad heeft verlaagd.”
Ik merkte, dat Ik hem geërgerd had en hield
tnijn spottende opmerkingen voor mü. Ik vroeg
-hem:
..Waarom noemt u hem een vreemde? Kent
iedereen die bU de familie Leavenworth komt,
•oo goed, dat u kunt zeggen, wie er vreemd is
V” wie niet?"
„Ik ken alle vrienden van het huis, mUnheer
-en daar hoorde mUnheer Clavering
De druiven zUn over 't algemeen t« zuur,
hetgeen den verkoop zeer belemmert. schrUft
het orgaan van het Centraal Bureau V. d. Vei
lingen.
Was het nu een euvel, dat niet te verhelpen
was, dan zou dit op zUn hoogst ernstig betreurd
kunnen worden.
Dit is evenwel niet het geval. Te vroeg snU-
den en onvoldoende uitdunnen zUn hier de
oorzaken.
t aymond,
1-iet toe."
-Vergezelde u i.
wizen?" vroeg ik.
k weet niet hoe het komt," vertelde detec
tive O’Malone.,, maar ik heb altUd een zwak
gehad voor Italianen. Overal waar Ik er
voor in de gelegenheid ben, zoek ik hun gezel
schap. Ik denk dat bet komt omdat ze zoo
heel veel van ons ras verschillen. WU Noord-
Amerlkanen zUn wel in alles tegenovergesteld
aan het Itallaansche volk. Al moet ik daar met
een aan toevoegen, dat de Itallaansche emi
granten. zooals al hun soortgenooten, zich heel
sterk aan den Amerikaanschen volksaard aan
passen.
In Europa wordt wel eens beweerd, dat dit
het gevolg is van onze standaardlseering Maar
hoe het ook zU. het is heel verklaarbaar dat
ik op mUn reis naar Rome, nu al eenige Jaren
geleden, kennis maakte met Gulseppe Marlnl,
een jongen Italiaan uit Napels, die op de terug
reis was naar zUn vaderland.
Zoozeer is het een tweede natuur van me ge
worden om me met andere menschen te be
moeien een gevolg van mün beroep dat
Ik me dadelUk begon af te vragen wat Marlnl
weer naar Italië terug trok. Zooals alle Italia
nen, was hU naar de United States gekomen
met de bedoeling mllllonnalr te worden, maar
hU had het nog niet verder gebracht dan kell-
ner.
Van fortuin maken was geen sprake geweest.
Had hU dan heimwee? Dat zou dan wel heel
erg geweest moeten zUn, want gewoonlUk kun
nen alle emigranten daar tegen, omdat zU In
Amerika steeds voldoende landgenooten ont
moeten. Vooral met Italianen is dit het geval.
Bovendien. Marlnl zag er heelemaal niet uit
als iemand die heimwee heeft. Integendeel, hU
scheen de eerste dagen na het vertrek uit New-
York hevig opgewonden, mompelde onsamen
hangende woorden, balde vaak de vuisten, kort
om. gedroeg zich als Iemand die ten prooi is
aan een vreeselUke woede. HU kon soms uren
lang over de reeling hangen, turend naar den
horizon. terwUl zUn donkere oogen fonkelden
van haat. Een vreeselUke haat, die gericht leek
tegen iets of iemand die zich achter dien hori
zon in Italië? bevond.
Langzaam maar zeker won Ik zUn vertrou
wen en tenslotte maakte hU mU deelgenoot van
zUn ellende.
Vier jaar geleden had Guiseppe Marini de
stad Napels verlaten, om te emlgreeren naar
Amerika. HU liet in Italië een verloofde achter,
die met droge, maar brandende oogen het schip
nakeek. Maria heette ze. En als ze maar half
zoo mooi geweest was als Gulseppe haar be
schreef, dan was ze nog een uitgezóchte schoon-
neid. v
Met haar beeld voor den geest, kwam Marlnl
in New-York aan, gereed om deze Amerikaan-
sche metropolls te veroveren als het moest. HU
begon te zoeken naar werk, vond een baantje
en van nu af aan sloofde hU dag-ln dag-uit
om het geld bU elkaar te brengen, dat Maria
en hem in staat zou stellen te kunnen trouwen.
Op zUn zolderkamertje boven zUn bed hing
haar portret.
Gestadig groeiden zUn spaarduitjes en even
gestadig nam het aantal brieven toe, die Maria
hem schreef. Elke brief was een opbeuring en
een troost, die hem sterk maakte, om den ver
woeden strUd om het bestaan te kunnen vol
houden. Totdat op een somberen dag een brief
kwam, waarin Maria een toespeling maakte op
de nog steeds onbereikte rUkdommën van Gul
seppe en tegelUkertUd liet doorschemeren dat
zU haar liefde had overgebracht op een jonge
man In Napels, die daar een frultzaak dreef.
Gulseppe was verdoofd, verblind door den slag.
Een paar dagen lang sleepte hU zich met de
grootste moeite door het restaurant, waar hU
werkte, en werd tengevolge daarvan ontslagen.
ZUn woede verdubbelde. HQ zwoer eeuwigen
haat aan zUn ontrouwe Maria en aan haar
nieuwen minnaar, kocht twee revolvers en tien
patronen en besloot naar Napels te gaan.
En zoo kwam Ik uit zUn eigen mond tot de
ontdekking dat ik de vriendschap had gezocht
van een man, die een moord met voorbedach
ten rade In den zin had er^ door zUn gruwelUke
wraakplannen zoozeer werd bezeten, dat bet
leven aAn boord hem een hel leek.
„Ik heb op haar gebouwd en voor haar ge-
werkt.Wat g(as haar taak? Slechts wachten tot
Druiven koopen In een winkel Is een groot
risico. Tallooze malen komt men bekocht uit,
ook al is de prUs laag, omdat de druiven niet
te genieten blUken- al zagen zU er nog zoo
prachtig uit!
Het is ten eenenmale onbegrUpeUjk boe
weinig de druiventelera doordrongen zUn van
het feit dat zU met zure druiven een antl-pro-
paganda voeren, die iedere poging tot stimu-
leerlng van den afaet te niet doet.
Vorige jaren is men er wel toe overgegaan
om een bepaalden datum vast te stellen, waar
vóór geen koude druiven ter veiling mochten
worden aangevoerd. Dit verhelpt echter alleen
maar het te vroeg snUden en Is een maatregel
die veel te algemeen is. omdat de toestand bU
lederen tuinder verschillend is.
Daarom moet bU den aanvoer
gen streng gekeurd worden en
die niet voldoende rUP Is. moet worden ge
weigerd.
"Wij hebben reeds jarenlang pp dit aambeeld
gehamerd; het ia onbegrUpelUk. dat de Bond
Westland de koe nooit bU de horens heeft
gepekt.
Thans zitten de druivenkweekers met de ge
volgen van dit gemis aan organlsatiegeest,
namelUk de treurig lage prUzen; het is een
nieuw bewijs van het spreekwoord: Wie niet
hooren wil, moet voelen.
Het Is voor ons echter de vraag of de Re-
geering waar zU toch reeds in de noodzake-
lUkheld is gekomen om In het bedrijfsleven
in te grUpen hier niet de behulpzame hand
moet bieden, waar het eigen initiatief tekort
schoot.
Het kan de redding en het behoud zUn der
Nederlandsche drulvencultuurl
.JiU was toch zeker wel.eens uit de stad?”
,Ja zeker."
„Zoudt u mU kunnen vertellen, waar hij met
de dames In Juli van het vorige jaar is ge
weest?"
.Ja, zü waren toen In R„ de bekende bad
plaats! O!” riep hij uit, toen hij merkte dat Ik
mün wenkbrauwen fronste. .Jiü heeft hen daar
zeker leeren kennen!”
.Mijnheer Harwell,” vervolgde Ik, „u verbergt
f Afj bij verlies van *n
7rtZ«” anderen vinger
ue opiumveiaen van cmna behooren voor
den vreemden toerist tot de bezienswaardighe
den ran het land. Als de opiumplanten in bloei
staan en rijp zün voor den oogst, trekt een groot
aantal arbeiders erop utt om de opium te ver
zamelen. Iedere plant wordt door twee mannen
bezocht. Een van hen snüdt met een klein mes
een kerf in den top van de plant, waaruit een
Wit vocht vloeit. De ander vangt het sap op In
■een klein kistje van berkenhout. Zün deze
kistjes vol. dan worden zü geledigd in een groo.
,tr kist, die in de zon staat. De felle zonnehitte
Rrerkt na enkele uren In op het witte vocht, dat
langzamerhand geel wordt en later bruin. Deze
verandering van kleur gaat gepaard met een
dikker worden van de materie. Dit Is de opium
in wording. In dezen staat echter is de smaak
van het verdoovingsmiddel ondraaglyk bitter.
Doch het bruine sap wordt boven het vuur ge
hangen en langzaam gekookt. Daardoor wordt
het water uit de brei verwijderd, die van bruin',
donker-bruin en tenslotte pikzwart wordt. Pas
dan kan de opium gebruikt worden in de spe.
ciaal daarvoor bestemde püpen, en wee hem,
die een regelmatig verbruiker wordt van het
zoete, maar uiterst gevaarlijke genotsmiddel.
Liever dan de gevolgen van het opium
schuiven in finesses te beschrijven, willen wü
het verhaal vertellen van een Rus, die, naar
China gevlucht, een slachtoffer van de opium
werd. Andrei, zoo was zün voornaam, was, na
dat zün vrouw door de bolsjewieken vermoord
w as, naar China gekomen. Zün vier, kinderen
nad hü -riUjwnr gsiisr hü ztfft niét ef
bü nog in Wvën waren. DOB? dë ellende en déj *i— -
wanhoop gedrevën, greep hü naar de opium als
trooster in de droefheid. Zoo begint het vaak,
maar het einde is de troosteloosheid zelf.
Langzaam aan namen zün krachten af en,
als alle opiumschuivers, viel hü nu en dan op
straat neer, niet bü machte zich op te richten.
Telkens als hü door iemand werd opgenomen
en verzorgd, beloofde hü de opium niet meer
te zullen aanraken. Maar even zooveel malen
j bezweek hij weer. Na iedere belofte kwam hü
I tot de erkenning, dat zü niet zou gehouden
w orden en tenslotte ging aan iedere val vooraf
een weifeling in de keuze: opium of zelfmoord,
en hü koos opium. Andrei had een beschermer.
die hem van zün noodlottigen hartstocht tracht
te af te brengen. Maar Inplaats van naar zün
raadgever te luisteren, gaf de Rus zich steeds
meer over aan zün kwaal en ging hü zelfs zoo
ver, dat hü zün vriend verzocht hem te verge
zellen naar een opiumkit om hem daarna naar
huis te brengen. Uit medelijden beloofde de
vriend dit en s avonds trokken zü de Chineezen-
stad in. waar Andrei reeds maanden lang thuis
was. Voor een laag, donker huisje in een stin
kend nauw slop stonden zü stil. Door op een
verborgen knop te drukken, belde de bezoeker
aan en de deur ging geruischloos open. In de
gang brandde een vaag licht van 'n lantaren
Enkele vuile treden leidden naar een donkeren
hof, waar geen geluld te bekennen was. Op den
achtergrond stond een tuinhuisje en Andrei
klopte aan de deur, die zich met een spleet
opende. Een kaal geschoren Chinees gluurde
door de spleet en zün bezoeker herkennend,
stiet hü de deur open. In het portaaltje duwde
de Chinees ergens tegen den muur en een ge
heime deur ging open, die toegang gaf tot een
groot, luxueus vertrek, dat met een Europeesch
comfort was ingericht. „Hoeveel bedden?" vroeg
de Chinees. Andrel keek zijn begeleider vragend
aan. Deze schudde hét hoofd, maar vroeg toen
naar den prüs: Vüf Amerikaansche dollars,
vooruit te btealen! Andrel volgde na een be
schaamden groet een Chineeschen boy naar een
nevenvertrek. Intusschen vroeg de ander den
eigenaar een kükje te mogen nemen in het be-
,Dat is zoo; maar nu zou Ik niet meer aar
zelen als men mü nog eens dezelfde vraag
stelde."
Er volgde een stilte. Ik liep op en neer door
mün kantoor. Eindelük. lachend om de vrees
die het zonderlinge verhaal bü mü had gewekt,
sprak ik:
.Dat Is allemaal pure verbeelding.”
„Dat kan wel,” antwoordde Harwell. „Over
dag ben ik een heel normaal mensch, weinig
onder den invloed „van fantasieën of voorge
voelens. Bovendien besef ik even goed als u,
hoe zwak een beschuldiging is. die gebaseerd Is
op een droom van een armen secretaris. Daar
om heb ik ook gezwegen. Met droomen vangt
men geen- moordenaars. Maar denk hier wel
aan. mijnheer Raymond: als men ooit den
moordenaar van münheer Leavenworth ont
dekt. dan zal het de man blüken te zün, dien
ik in mün droom heb gezien."
Ik haalde diep adem. Op dit oogenbllk was
ik het met Harwell eens. Een gevoel van ver
lichting en smart tegelük, maakte zich van mü
meester bü de gedachte, dat Eleonore bevrüd
zou worden van de verdenking die op haar
rustte, om In een nog afschuwelüker toestand
te geraken.
De secretaris vervolgde als bü zichzelf:
„Hü loopt vrij rond en durft zelfs het huis
te betreden, waar hü zün afschuwelük misdrijf
heeft gepleegd. Maar de gerechtigheid zal zege
vieren en vroeg of laat zal men het bewüs krij
gen, dat mün aanwüzing juist was. De stem
die Trueman! Trueman! riep, was niet louter
iiinniiiimtnmminMinr/1
Zün moeder keurt zijn verslaafheld goed, omdat
zü meent, dat niets anders hem zooveel ver
lichting kan geven.
Eens kwam een rijke Amerikaansche naar de
kit. Zü rookte den ganschen nacht en ging
's morgens opgewekt weg tot stomme verbazing
van de sterksten onder de rookers.
Wee hem. die het schuiven niet meer ont
wennen kan. Zün ultelndelük lot is de dood
door krankzinnigheid, voorafgegaan door hevige
en voortdurende pünen In den ruggegraat. Nie
mand vervloekt het schuiven dan ook zoozeer
als juist diegenen, die het niet meer kunnen
laten.
Maar de bezitter van de opiumkit zelf was
ook een hartstochtelük rooker. Hü heeft zich
echter kunnen losrukken uit de betoovering en
genas volkomen. Hü paste daarbü een simpele
methode toe door iedere pnp, die hü rookte te
verdunnen. Tenslotte nad de pijp vrijwel geen
smaak en dus ook geen gevolgen meer. Hü ver
baasde zich dan ook, dat niet alle oplumslaven
die hun eigen hartstocht verachten, deze metho
de toepassen. Doch zelfs daarvoor ontbreekt hun
de energie. Kunnen zü eenmaal besluiten krach
tig tegen hun behoefte te strüden, dan genezen
zü niet alleen van de opium maar ook van den
alcohol en de tabak. Doch dezezün groote,
zeer groote uitzonderingen. De meesten, vrüwel
allen, zün reddeloos verloren.
Is wachten dan zoo vreeselük voor vrouwen?
Erger dan ronddolen in een vreemd land,
hier werkend, daar wat verdienend, om op die
manier een som gelds bü elkaar te krijgen, waar
mee we zaken konden gaan doen?
Ze heeft me verraden. Lafhartig verraden. En
(Uarvoor beskaat
slechts één straf.
Ha, trouwen wil
ze? Trouwen! Ja,
maar in de hel,
want voordat ze
op aarde ge
trouwd zal zün,
heb ik haar al vermoord.
Heel zün donkere kop was ’n felle beweging,
toen hü dat ael. De oogen glinsterden van neu-
welüks bedwongen haat.
Inderdaad, ik herhaal het. wü Noord-Amërl-
kanen zün meer nuchter, kalmer, zelfs mag ik
wel zeggen bezadigder dan Itallanelj. Bü ons
spat niet In één oogwenk het vuur van den
hartstocht omhoog. Maar.... aan dat oordeel
moet ik thans toevoegen dat je eerst wel een
halve eeuw met Italianen moet omgaan, voor
dat je aan hun gewoonten gewend bent.
De dag duurde lang en de dagen aan boord
waren leeg. Zelfs die ontzaglüke haat van Ma
rini kon toch de vervelende dagen niet geheel
vullen. Hü zocht troost en gezelschap bü een
jonge dame, die al van den eersten dag aan
boord verliefd op hem geweest was. De dagen
werden prettig, de avonden romantisch. En bet
gevolg was dat de ontrouwe Maria r.aar nieu
wen minnaar kon trouwen. Ze trouwde den-
zelfden dag als Guiseppe met zün nieuwe ver
loofde.
MOSKOU, 7 Oct. Gisteren is begonnen met
de voorbereiding van de tweede stratosfèer-
vlucht, die op 23 October in de nabüheld van
Moskou zal plaats vinden. De ballon „UB.S.R.”
is hiervoor van Kolomna naar Moskou
gebracht.
Men wil verder een nieuwen ballon bouwen,
welke alle hoogterecords zal slaan.
t -r it Kanton melden berichten, dat de re-
I I geering van de provincie Kwangsi beslo-
ten heeft een krachtige campagne te
aan voeren tegen het opiumschuiven. Deze
l campagne werd op 1 October jj. ingezet. Het
s nJ. gebleken dat het oplum-schulven den
laatsten tüd ontzettend Is toegenomen, hetgeen
bü het toch reeds zoo verbreide euvel in den
loop der jaren de ondergang van China zou be-
teekenen.
Tevens is het gebruik van opium en-andere
Verdoovende middelen strafbaar gesteld. De
maatregel komt dus hierop neer, dat alle opium
kitten en deze zün ontelbaar zullen opge-
XJimd worden. Slechts enkele uitzonderingen
ztllen gemaakt worden en wel voor bepaalde
jrfrsonen, die tegen een hoogen prüs een spe
ciale vergunning van de regeerlng kunnen krü-
Igen.
Wanneer men bedenkt, dat reeds 'in Neder-
landsch Indlë, waar het opium-verbruik zeer
gunstig afsteekt tegen dat van andere landen
en vooral van China, krasse maatregelen wor
den genomen tegen het misbruik, om de volks,
gezondheid te beschermen, dan kan men na
gaan, hoezeer het tüd werd, dat ook de Chi-
neesche autoriteiten ingrijpen. China is een volk
van 400 mlllioen zielen, dat niet alleen door oor
logen en overstroomingen, niet alleen door hon
gersnood en besmetteln^e ziekten, maar even,
zeer door de opium wordt gedecimeerd.
De opiumvelden van China behooren
