Adel zonder blauw bloed
s
I
I Ml -Aoottth dais en deaAen.
<Ket uetóaal wut den dag
De schoone spionne en haar prooi
(JJ) het modêrne Afwas'ch
SCHIJNHUWELIJK ÈN
ADOPTIE
EEN OUD LIED
DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS
Sandy denkt er het zijne van
c
ïWJIJB
ZATERDAG 14 OCTOBER
een „von
De strijd tegen den
Het proces-Traviglia
Koelie of b.
diet?
DOOR ANNA K. GREEN
den en Eleonore Leavenworth uit Ngw-Ydrk in
I
B
a.
Frantcht spionne jaagt Italiaanse h
officier in den dood
De Odyssee van een
pseudo-emir
HET GEVAL
LEAVENWORTH
r
h
N
f
De open
glazen deur
sahw hu?h'l ma/h rui na toe czen
HO HUE VAM HHHHEEKMACK. H'J
fSeROOK Z'H VOETEH TH DEED TOOL
M/ST ALS Of M'L ifMAHD OP 'T '>PSOk’ I
WAS. LA.OAl n, WffMO.' 1
„Scheinadel”
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDE^ UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Wat men al niet doet voor een
kroontje op zyn zakdoek en
voor zyn naam
het
hier?" vroeg
Leverton
schemerig
tocht.
ver-
mevrouw Leverton
van
brandkast vaart
B
B
bl
gezegd dat
3X
volgenden ochtend ontving Ik dit téle-
ik
(Wordt vervolgd)
Oe
Breng tn leder geval T. C. mee. Tracht het
bewüs te vinden dat H. O. en E. L. in Juli of
Augustus ten huiae van 8. 8. getrouwd zün.”
een
een
haar gezicht
maar
Den
gram:
Kom om twee uur bü u, met T. C.
Z<
Ord
El
oefe
W
der
vt
B
V
H
11
ie
Ho
de
1
2
Ms
ter
01
vi
oi
R
Vj
v<
U
mi
uil
7
de
nu
gel
da
de
tol
J
1
Ha
bt
xn
Ic
45
42
N
▼I
j.
2
«tei
te
5
I
v
afd
geli
Z
r
ROS
- A
Denzelfden middag om drie uur kwam Ik bü
Gryos.
„Ik kom u rapport uitbrengen." begon Ik.
Hij glimlachte en keek aandachtig naar zijn
vingertoppen.
„Jk luister.*’
„Herinnert u zich onze conclusie na on» eerste
onderlioud?”
Z
VOO
M
V
en i
D
mer
V
Z.
O. 1
DA 1 VAEEMDf WA 7 MAH KEENT
|F vrouwtje," zei de drager van
>njas en stapte door de open-
zelschap van den heer en mevrouw Vander -
vort, die bevriend zijn met de familie L. HU
vertrok den 19en Juli. Ik ben verder weinig
over hem te weten gekomen.
3. Te F„ een stadje op zeventien of acht
tien mUl van R„ stond destUds een Methodis
tisch predikant, Samuel Stebbins, die op den
7en Januari van dit jaar is overleden.
4. 8. 8. had toen tn zijn dienst een zekeren
Tlmotheus Cook; hü is eenlgen tijd weg ge
weest maar is twee dagen geleden weer terug
gekomen. Men kan hem zoo noodlg verhoeren.
Deze inlichtingen brachten mü groote verras
sing en voldoening.
„Aha!" riep ik luidkeels," dat zfjn nog eens
feiten."
Ik ging voor mijn bureau zitten en schreef het
volgende antwoord:
begrepen, dat u alleen aan mü- de Inlichtingen
doorgeeft, die u verzamelt, nietwaar? Voor het
oogenbllk bent u alleen in mijn dienst en het
wachtwoord ia „stilte," tot ik u vergun te spre
ken ’s.
„Ik heb u volkomen begrepen, mijnheer. Als
ik voor Brown en Co. werk, ken ik geen andere
meesters.”
yMooi zoo; hier zijn uw Instructies."
Ik gaf hem de aanteekeningen, die ik op het
kantoor van mijnheer Monell had gemaakt. HU
las ze aandachtig door, ging toen naar de
wachtkamer en wierp het papier In het vuur.
i en Reinigingsmiddel
Fdbr»®fcen te Jutpha.is bij Utrecht
Zeer geachte heer.
In antwoord op de door u gestelde vragen,
meld ik u:
1. Bedoelde personen kwamen te R. aan den
derden Juli van het vorig jaar. ZU waren
met hun vieren: de twee dames, hun oom en
een kamenier, Hannah. De oom bleef drie
dagen en ging toen naar Massachusetts. HU
bleef twee weken weg en de dames gingen
vrU veel om met den heer, dien u mü hebt
aangeduld. Hun verhouding was zeer opper
vlakkig, om niemand reden tot praatjes te
geven. H. C. verliet plotseling R, twee dagen
na den terugkeer van den oom. Wat de da
mes betreft, men had over het algemeen
meer op met M.; E. leek ernstiger, en tegen
het eind van het verbluf nslis een beetje me
lancholiek Men had opgemerkt, dat zü zich
vreemd gedroeg; haar nicht trachtte haar te
ontwUken. Een dienstmeisje van het hotel
vertelde mü echter, dat zü het liefste schep
seltje van de wereld was. De oom, de dames
en het dienstmeisje keerden den 7en Augus
tus terug naar New-York.
2H. 0. kwam hier den 6en Juli aan, in ge-
,Dat aal ik u later wel vertellen. Op het
oogenbllk gaat het er alleen maar om of. wat
ik beweerd heb. juist ia. Dt voor mU geloof het
vast en zeker en waiuieer u deae aantaekentn-
gen gelezen hebt, zult u het wel met mi) eens
zün."
Ik gaf hem de volgende aanteekeningen:
Van den 8en tot den 19en Juli van het vorige
jaar, woonden Henry Ritchie Clavering uit Lon-
HUW AC urro HEIt HDE DfMAKKf
UjK UBRÖfrrDLE dAHD/ETEN VEK-
LEQEM WEEK DE &AHK/HFKEE -
DOM nfKDOEO. Zf Z 'JH 0M7SL1APE
ikbehoeeohietzezeoüekwaw L
Lt EEH WKC^ODEH KELK UUMUAC F
ZUuEHSCAArt ZEZECCEH^AT
ze zich im de h oh mek vee
OORCEH HOU DEM JLta
WAI Dt/fUC'C U? 1*1
ft ZOU Mijn 8ANK\g 1 on
FT-^ante komt dadelUk beneden, mUnheer van
I DUk”, zei *n zeer zelfbewuste jonge dame
van vUftlen. „U zult zich dus eenlge
oogenbllkken met mün gezelschap moeten ver
genoegen".
Herman van DUk deed s*n best, om een Juist
antwoord te geven. In z'n hart twüfelde hü
sterk, of die bezoeken bU hem totaal vreemden
veel baat zouden geven In de rustkuur, die hU
moest ondergaan.
„Ik weet hoe t gaan zal”, had z’n zuster hem
gezegd, toen hü zich voor die kuur naar bul
ten begaf, „Je zult jezelf daar begraven en met
geen levende ziel spreken en dan wordt Je nog
erger door dat getob. Maar Ik zal Je intro
ductiebrieven meegeven voor alle menschen die
ik daar ken. Er zün heel geschikte lui bU".
Herman was benieuwd of mevrouw Leverton,
de dame, aan wfe hu een der brieven over
handigen zou. onder de geschikte lui viel.
„Kent u veel menschen
nichtje.
„Nagenoeg niemand. M’n
een poosje gelogeerd, vier
Toen ik op het perron kwam, reed de trein
binnen. Er was maar één reiziger voor R.. een
flinke jonge man, wiens ulterhjk totaal ver
schilde van de voorstelling die ik mU van Ciry-
ce*s ondergeschikte gemaakt had. Ik was dan
ook teleurgesteld en stond op het punt om weg
te gaan, toen de jonge man naar mU toekwam
en mU een visitekaartje gaf, waar alleen maar
een F. op stond.
Ik groette hem zeer verheugd en zei:
»U U stipt, daar houd Ik van.”
jBtlpheid U een onmisbare deugd voor hem,
die zUn weg wil maken. Wat zUn uw orders?
WU hebben niet veel UJd. de trein vertrekt over
tien minuten.”
.Wat hebben wU daar mee te maken?”
Uk dacht dat u er mee vertrok. MUnheer
Brown
J ff 1 op dit blad sUn ingevolge de venekerlngevoorwaarden tegen QflfMi bU levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door Z 7C/) bU ongeval met f OCfl b|J verlies van een band f 1 9lZ oj) verlies van een Z OU een breuk van A/l bM verlies van *n
AllC QD0T1116 8 ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen f «>(/(/(/•-verllea van belde armen, belde beenen of belde oogen f lüVV doodsUjken afloop sCsf Vseen voet at een oog f Iduim of wijsvinger J been of arm I ‘O.- anderen vinger
lékwo zUn voor
nemen van alle
dat bandieten en
agenten zich als koe-
schatting zün er in
hetzelfde hotel. Bewezen door het register van
het hotel Union te R.
ZU woonden niet alleen In hetzelfde hotel,
maar zU gingen ook vaak met elkaar om. Ge
tuigenis van de bedienden van het notel.
Den 19en Juli verliet Claverlng plotseling R.
Dit ia op zich zelf niet vreemd, maar zUn ver
trek viel samen met den terugkeer van den heer
Leavenworth, van wien men weet, dat hU alles
De^Wen Juli trouwde 8. Stebbins, Methodis
tisch predikant, Henry Cl. en Eleonora L. Ge
tuigenis van Tlmotheus Cook, die getuige was
bU het huwelUk en een papier toekende; waar
schijnlijk een huweUjksakte.
Den 31en Juli scheepte Cl. zich in naar Liver
pool. Zie echeeplUst.
September. BU haar terugkeer te New-York
Is Eleonore Leavenworth bleek en verstrooid.
Getuigenis van de huisbedienden.
Te Londen wacht Cl. ongeduldig op poet uit
merika maar hU krUgt geen brieven. HU meu
bileert »Un huls als om er een vrouw onderdak
te bieden. Geheim bericht uit Londen.
November Juffrouw Leavenworth woont nog
steeds bU haar oom; het huwelük Is nog nlei
bekend gemaakt. Claverlng UI kt zeer ongerust;
de nieuw Ingerichte appartementen van sUo
hult blUven gesloten. Zie boven.
HEEP
het hoofd stond van een parochie, op twintig
mU> afstand van R.
4. Probeer eveneens te ontdekken den naatn
en verblUfplaats van Iemand, die In dienzelf
den tUd by bovengenoemden persoon In dienst
was.
Nooit scheen de tUd mU zoo lang, als toen
ik wachtte op berichten uit R. ElndelUk kreeg
ik een brief met den volgenden inhoud:
L. (Hermann Tv Co’s Handci Mn N V Adam,
Gryce keek mU onderzoekend aan en zei toen:
..Prachtig, vertel op."
„Toen Ik op mü nam, de onschuld van Eleo
nore te bewUzen. vermoedde Ik wel dat Clave
rlng verliefd op haar was, maar ik dacht er geen
oogenbllk aan, dat hU haar man zou kannen
zUn."
Gryce staarde naar het plafond en fronste de
wenkbrauwen.
„Watl”
„Claverlng Is Eleonore Leavenworth's echtge
noot." herhaalde Ik.
„Hoe bent u daar achter gekomen?" vroeg hU
op norschen toon, blUkbaar ontevreden en uit
zün humeur.
a 1 1» Mata Harl de meest bekende onder
ZX de vrouwelUke spionnen-met-slachtoffers,
zU was niet de eenlge, die den ondergang
van veel belovende Jongemannen op haar ge
weten had. Boeken werden over haar geschre
ven en enkele films, die haar tot centrale fi
guur hadden (o.a In de personen van Greta
Garbo en Marlene Dietrich), hebben haar naam
langer doen voortleven dan die van haar vroe
gere of latere collega's. Niemand zelfs kent nog
den naam van de beeldschoone vrouw, die een
halve eeuw geleden de beruchte zaak-Redl in
OostenrUk tot een treurig einde bracht.
Pas onlangs Is in Italië het proces-Traviglia
gevoerd, dat een JammerlUke overeenkomst ver
toont met de proceasen over Mata Han in
FrankrUk en Redl In OostenrUk en dat wei
niet het laatste zal zUn, waarin een mooie
vrouw de hoofdrol speelt en jongen levens in
het verderf stort.
Behalve de naam van Ugo Traviglia is ook
die van Camilla Agllarbl aan dit proces ver
bonden. De officier Is gefusilleerd, zUn nog zeer
jonge weduw^ leeft van een staatspensioen, dat
haar door tusschenkomst van Mussolini werd
gegeven en de schoone heldin zit In de ge
vangenis.
Traviglia was luitenant ter zee bU de Ita-
liaanache marine. HU was pas getrouwd, toen
hU naar Rome werd ontboden en bU den ge
heimen dienst werd geplaatst, waar hU hard
werkte en spoedig het volle vertrouwen genoot
Met belangrijke opdrachten werd hu naar
FrankrUk, Engeland en Afrika gezonden, zoodat
hü vrü spoedig bekend werd bü het corps der
internationale spionnen. Een van deze Inter
nationale spionnen was Camilla Agllarbl, de
zeer schoooe, zwartooglge vrouw, die op den
jongen knappen officier afkwam. Behalve
schoon bleek Camilla schatrUk te zUn. ZU be
taalde ongehoorde sommen voor den Itallaan-
schen officier, met het gevo^, dat Traviglia
geheel van haar afhankelUk werd. Langzaam
begon het tot hem door te dringen, dat hü
ook flnantleel volkomen In de macht van deze
vrouw was geraakt. Toen kwam het oogenbllk.
dat zU met haar werkelüke plannen voor den
dat u er mee vertrok. MUnheer
hü knipoogde toen hü dien naam
noemde stapt altijd op als Ik er ben. Maar
dat moet u zeU weten; het kan mU niet sche
len."
Uk aal doen vrat het beste is."
„Dan sou ik zoo vlug mogeUJk naar New-
York terugkeeren."
„Goed, ik verlaat u dan. Maar u bobt goed
„Ik herinner mü uw conclusie!"
„Goed." antwoordde Ik, op mün teenen ge
trapt, ,mün conclusie dan.... Ik heb u toen
wanneer wü den persoon konden
vinden, dien Eleonore Leavenworth in bescher
ming schUnt te nemen, wü ook den moordenaar
van haar oom zouden hebben.”
„Gelooft u dat u zoo ver bent?"
zuster heeft hier
jaar geleden, en
heeft me voor een paar menschen hier Intro
ducties meegegeven".
De laatste mededeeling klonk eenigszins spü-
tlg.
„Dus u kent m’n tante niet?” vroeg de zelf
bewuste vüftienjarige.
..Alleen haar naam en adres".
Hü vroeg zich nu af of mevrouw,,
zichten op eenden voor den winter. Het klonk
Herman allemaal afgrjjeeiuk in de ooren. HU
deed een wanhopige, echter half mislukte po
ging om het gesprek op een minder spook
achtig onderwerp te brengen. HU voelde dat
z’n gastvrouw hem slechts >een deel van haar
aandacht schonk en telkens zwierven haar
oogen langs hem heen naar de open deur en
bet grasveld daarachter. Het trol ongelukkig, v
dacht hü. dat hU zün visite Juist bracht op den
treurlgen verjaardag I
„De dokter heeft gezegd, dat Ik volkomen
rust moest hebben. Ik mag m’n geest heele-
maal niet inspan
nen, en moet ook i'
oppassen voor al
te groote llchame- j
lüke vermoeienis”,
vertelde Herman.
„Op het dtéet is
zoo erg
al modderig, maar het meeste Ls droog Wie
holde er zoo hard weg. toen we er aan kwa
men?"
..Een eigenaardig jongmensch, een zekere
mUnheer van DUk,” lachte mevrouw Leverton.
.JIU wist over niets anders te praten dan over
z’n ziekte en holde weg zonder een woord af
scheid of excuus, toen Jullie kwamen. Je zou
zeggen dat hU spoken zag.’’
„Ik denk dat het van de spaniël kwam," zei
het nichtje kalm „Hü heeft me verteld dat hU
doodsbang is voor honden HU is vroeger eens
een kerkhof opgejaagd door een troep verwil
derde honden, ergens Aan de oevers van de
Ganges, en toen heeft hü zich den heelen dag
moeten verstoppen In een pas gegraven graf,
terwül die beesten onophoudelük boven hem
snuffelden en gromden en krabbelden Ik kan
best begrupen dat iemand dan last van z’n
zenuwen krügt."
De jongste broer
lachte.
„Dat zal wel weer zoo'n romannetje van Jou
zün. Vera," meende hü. „Waarom ga je niet
aan t achrüven? Feuilletons lp tweehonderd
vervolgen, büvoorbeeld.”
geheim tot het gerecht een uitspraak heeft ge
daan. De .Adelsgenossenachaft’* komt dan te
laat met haar „Anfechfungsklage”
Vele nieuwbakken adellüke adoptiefzonen
haasten zich een schünhuwelük aan te gaan.
Incasseeren het afgesproken „honorarium" en
scheiden dan weer Maar het zün niet allemaal
adoptiefzonen die zoo het euvel van den
..Scheinadel” verspreiden Ook werkelUke dra
gers van een adellüken naam zoeken op deze
wüze hun financiën te herstellen De afstam
meling van een bekende familie trouwde tus-
schen 1919 en 1931 met zes vrouwen op deze wüze
van wie hü zich oogenbllkkelük weer liet schei
den. Het door de „Adelsgenossenschaft” Inge
stelde onderzoek bracht aan het licht dat hü
zün .echtgenooten" alleen maar had ontmoet
bü de noodlge „zakelUke” besprekingen, dat
hü verder van haar afkomst en familie niets
afwist en dat hü zich met haar verder doen en
laten ook nooit bemoeid had.
Voor een groot deel der zoo genaamde Insti
tuten voor huweiUksbemlddeiing was het schün
huwelük na den oorlog een der belangrUkste
bronnen van Inkomsten. Verschillende dezer
huwelüksbureaux maakten openlUk bekend
welke namen zü te koop hadden.
Wanneer de .Adelsgeno&ienschaft”, een geval
van bedrieglüke adoptie of van een klaarblü*
kehjk schünhuwelük ontdekt, stelt zü zich
oogenbllkkelük in verbinding met den familie
raad van het betrokken geslacht. Vele deser
familieraden hebben om practische redenen een
„Gesellschaft mtt beschr&nkter Haftung” (O.
m b. H gevormd. In samenwerking met de
.-Adelsgenossenschaft” probeert men eerst
vast te stellen wie de elgenlüke schuldige is.
Dit Is soms zeer moellük. daar het dlkwüls af
gedwaalde familieleden betreft die zich in jaren
niet meer met hun verwanten bemoeid hebben.
Gaat het om een geval van adoptie, dan pro
beert men het langs den weg der reeds ge
noemde „Anfechtungsklage' Daar dergelüke
processen zeer kostbaar plegen te zün, is er
een besluit van den famllieraad-G. m. b- H.
noodlg om hiermee te beginnen. Dikwuls moet
van een dergelük proces werden -afgezien, om
dat de Qoodlge middelen ontbreken
In gevallen van schünhuwelük is het moel-
lüker in te grüpen Men kan nu eenmaal nie
mand verbieden te trouwen.
Het euvel van den „Scheinadel" breidt zich
steeds verder uit. Intusschen heeft de ,-Adels-
genossenschaft" van den Minister van Justitie
weten te verkrügen dat alle gevallen van
adoptie door adeUUke personen ter goedkeuring
aan haar worden voorgelegd Zoolang het ech
ter niet wettelük vast staat dat de weigering
der goedkeuring van de Adelsgenossenschaft”
een adoptie verhinderen kan. is het zeer de
vraag of dit veel uitwerken zal.
en
terwül hü zei:
„Zoo Is het beter; wanneer ik eens een onge
luk kreeg of een beroerte of zoo.,..”
„Maar,..."
„Maak u niet ongerust; Ik vergeet niets Men
hoeft voor mü geen papier en inkt tc gebruiken.
Binnenkort hoort u wel let» van mü
Hü groette mü en ging naar den uitgang
Hieronder volgen de instructies die ik aan F.
had gegeven:
1. Tracht uit te vinden, wanneer en in wiens
gezelschap de dames Leavenworth het vorige
jaar te R. zün gekomen, de manier waarop zü
leefden en met welke personen aü het meeat
omgingen.
3. Hetzelfde omtrent een zekere Claverlng, die
In hetzelfde hotel woonde en waarschünUJk met
hen bevriend was.
3. Probeer den naam te ontdekken van Iemand,
die aan de volgende voorwaarden voldoet: Me
thodistisch predikant, overleden in December
jongsleden, die in Juli van het vorige jaar aan
De autoriteiten In Mai
nemens vingerafdrukken
koelies, omdat men
buitenlandsche geheii
lies vermommen.
Mandsjoekwo 500.000 A 800.000 koelies, meeren-
deels Chlneezen. Men hoopt, dat wanneer het
vlnger-afdruk-systeem in werking Is. het mo-
gelük zal zün de bandieten en gevaarlüke per
sonen, die zich als koelies voordoen, te Identl-
flceeren.
Een aeker Spiropoulos, die onlangs te 8ak>-
nikl Is gearresteerd, biükt een leven van zeld
zame avontuurlükheid achter zich te hebben.
Bü het onderzoek heeft de politie te Saionikl
geconstateerd, dat het Spiropoulos jaren ge
leden gelukt was, de waardigheid van konlng
van een Inboorlingenstam In Afrika te verkrü
gen. welke functie hü seven jaar bleef be
kleedden. Daarna begaf hü zich naar Transvaal,
waar hü door de autoriteiten werd ontvangen
met de eer. die een man van zün stand toe
komt. Later vertrok hü naar Engeland en
leefde hü tc Londen als konlng Ebos Se:ama.
Daarna maakte hü een rondreis door Euro*
en landde te Athene. Hü was hier de gast vsm
de Grleksche regeering. die hem onderbracht
in het chicste hotel van de stad. Hü trad
hier op als emir van Afghanistan. Bü deae ge
legenheid brachten de Grleksche kranten ko
lommenlange interviews en foto’s van den ,J1-
lusteren gast". De ster van den emir verbleekte
echter, toen hü door Iemand werd herkend.
Hem bleef toen niets anders over dan de
vlucht. Kort daarop werd hU te Saionikl we
gens oplichting tot vüf Jaar gevangenisstraf
veroordeeld. Het gelukte hem uit de gevangenis
te ontsnappen, maar than* is hü weder ge
arresteerd wegens zakkenrollerij
inds het ontstaan der republiek van Wei
mar kan lp Dultschlar.d niemand tot den
adellüken stand verheven worden. Al
thans niet rechtstreeks. Want langs sllnksche
wegen ah adoptie en «chünhuwelük kan de
gene wiens verlangen uitgaat naar een „von”
voor zün naam en een kroontje op zün sak-
doek, nog altüd zün doel bereiken.
In bet „Haus der Deutschen Adelsgenossen
schaft" te Berlün is een speciale afdeellng
voor den strüd tegen het geknoei met adellüke
titels. Vrijwel alle gevallen van dergelük ge
knoei werden hier sinds 1918 nauwkeurig. Inge
schreven met de gegevens er bü van het on
derzoek dat bü dergelüke gelegenheden pleegt
te worden Ingesteld. De aanvoerder in den
strjjd tegen den .Scheinadel" is de leider van
dit bureau, majoor ven Wickede.
De reden wrTarom zich Iemand met alle ge
weld een adellüken titel zoekt te verschaffen,
is gewoonlük geen andere dan een dosis üdel-
held Er schünen er nu eenmaal altüd nog te
wezen die het ..What's Ji a name” niet begre
pen hebben Anderen schter hebben heel an
dere bedoelingen en hun Scheinadel” Is een
doodgewone speculatie. Zoo laat zich, bü voor
beeld, Iemand adopteeren natuurlUk tegen
goede betaling en gaat daarna verschillen
de schünhuwelüken aan door een aantal vrou
wen natuurlUk eveneens tegen goede be
taling met zün pas verworven adellüken
naam te verrUken.
Een tüd lang werd de „Scheinadel” van
alle kanten aangeboden In 1931 bezat de
- „Adelsgenossenschaft” een <Ust van meer dan
honderd adeUUke families die hun naam open-
lük te koop aanboden De publicatie van deze
lüst sou ongetwüfeld groot opzien baren om
de talrüke klankvolle namen welke zü bevat.
Wanneer een man een adellüken naam wil
verwerven, dan kan hü daar natuurlUk alleen
maar door adoptie aan komen. HU hoeft zich
daarvoor niet tot halfklndsche, oeroude adel
lüke dames te wenden, maar kan welgemoed
naar bekende graven en „Freiherrn" gaan van
wie niemand aoolets verwachten zou. In den
regel vestigen deze heeren niet den roem van
hun geslacht, maar de brandkast vaart er
wel bü- In den regel zün se er volkomen on
verschillig voor, aan wlen hun naam geven.
Al hun belangstelling gaat uit naar hetgeen er
voor betaald wordt.
Het „honorarium" zweeft gewoonlük tusschen
de honderd- en de twee honderd duizend Mark.
Het Is echter al meermalen gebeurd dat de
naam weg geschonken werd voor het heele be
drag betaald was en.”., veel „verhaal” is er
dan niet. Het komt ook voor dat adeUUke per
sonen een strooman adopteeren dien ze tegen
een vaste vergoeding een aantal schünhuwelü-
ken laten aangaan waarvan se self de winst
opstrüken.
Sopunlge dergelüke knoeiers met hun naam
hebben ware ..records" gevestigd Zoo heeft een
te Berlün wonende .-Fre herr" niet minder dan
zeven adoptiefzonen. Een Gravin beschikt over
zes adoptiefzonen. Er loopen in Dultschland
„Freiherrn”, baronnen, graven, hertogen, prin
sen en zelfs een prins van konlnklüken bloede"
rond die hun naam en nun titel eenvoudig ge
kocht hebben.
Het eenlge wat men tegen dergelüke praktü-
ken ondernemen kan, 1» het indienen van een
.Anfechtungsklage". Men moet dan echter kun
nen bewijzen dat geen echte adoptie plaats
heeft, doch dat er alleen een naam verhandeld
wordt. De moellükheden ooi In een dergelüke
aangelegenheid bet wettig en overtuigend be
wijs te leveren, springen dadelUk In het oog
En zelfs al wordt de elsch toegewezen, dan valt
er practlsch toch niets meer aan te verande
ren wanneer de rechtbank de adoptie reeds er
kend heeft. En In den regel houden de ge
ïnteresseerde partüen de transactie natuurlUk
dag kwam. Z1I verschafte hem een zeer klein
fototoestel, waarmede hü geheime documenten
moest fotografeeren en hü weigerde niet, hoe
wel hü vermoedde, dat Camilla In Franschen
spionnagedlenst was. Steeds grooter werd het
aantal stukken dat hü haar of haar vertegen
woordigers in handen speelde. Lang duurde het
niét of hü stond als verdacht van landverraad
aangeschreven. Men ging hem na, vond bewüs-
materiaal en ging over tot beschuldigingen.
Doch telkens wist hü een alibi op te geven, dat
hem door relaties van Camilla werd verschaft.
Het apparaat van den Franschen dienst werkte
zoo voortreffelük, dat Traviglia telkens aan het
gevaar ontsnapte. Bovendien werd nü bü zün
verraderswerk voortdurend bewaakt door een
tweetal personen die hü zelf niet eens kende
en die door Camilla Agllarbl waren aangesteld.
Men moest dus om achter het geheim te ko
men. zün toevlucht nemen tot een list en zoo
geschiedde het op een voor Traviglia zeer
kwaden dag, dat hü telefonisch opdracht kreeg
In een hotel eenlge documenten te overhandigen
aan een xg. vertegenwoordiger van mevrouw
Agllarbl. Met een ongehoorde slordigheid, die
men van dezen schranderen officier niet zou
verwachten, ging hü naar de plaats van af
spraak en overhandigde het gevraagde aan een
man. die enkele uren later den spion een twee
de bezoek bracht, ditmaal als Itallaansch offi
cier gekleed, met als gevolg: de arrestatie van
den schuldige. Ontkennen hielp hier niet meer.
Bekentenis volgde en Camilla werd op staan-
den voet naar de gevangenis overgebracht. Het
proces had een regelmatig verloop. Groote moel
lükheden deden zich niet voor, met uitzonde
ring van de complicaties, die het gevolg waren
van de rldderlükheld van den beklaagde, die
de vrouw van zün droomen als onschuldige uit
den strUd wilde laten komen. Het is niet ge
lukt. Camilla werd tot gevangenisstraf veroor
deeld en Ugo werd op een vroegen, killen och
tend op gebrulkelüke wüze gefusileerd.
Welke gevoelens de vrouw tijdens het proces
hebben bezield, zal niemand kunnen ultm^ken.
Ooggetuigen beweren, dat zü tüdens de ver-
hooren haar slachtoffer voortdurend met groote
zachte oogen heeft aangekeken, alsof zü hem
tot het uiterste wilde dwingen om te doen wat
zü wenschte. Zü verscheen in de rechtszaal in
weelde gehuld, schooner dan ooit, uitdagend en
bewust van haar macht en zelfs tüdens het
kruisvuur van vragen en antwoorden, waaraan
zü zelf werd onderworpen, waren baar oogen
voortdurend op hem gericht. En toen het groote
woord er uit was, toen hü alle schuld op slch
had genomen en haar zoo afdoende mogelük
van schuld had vrügeplelt, liet zü hem aan
zün lot over. Zü keek den anderen kant uit.
Zü had hem tot zün laatsten en zwaarsten
dienst gedwongen. Het is het oude lied, dat
steeds nieuw bUjft. Anderen sullen volgen.
hü niet
gesteld."
„O neen?” zei mevrouw Leverton, met
stem, die slechts op T laatste oogenbllk
geeuw verdrong. Toen helderde
eensklaps op tot levendige belangstelling?
niet voor hetgeen Herman zei.
.Daar zün ze elndelük!” riep ze. „Precies
nog op tüd voor de theekük ze er eens uit
zien! Tot aan hun oogen vol modder!”
Een huivering voer den bezoeker door de
leden. Hü keek het nichtje aan, dat door de
open deur staarde met verbaasde ontzetting In
dT oogen. Niet minder verbaasd en ontzet
keerde de jonge man zich om op z’n stoel en
keek in dezelfde richting.
In de over de velden dalende schemering
kwamen drie gestalten over het grasveld n««r
de open deur toe geloopen. Alle drie droegen
ze een geweer onder den arm; één hunner
had een witte regenjas over den schouder
hangen. Een vermoeide, bruine spaniel liep
dicht achter hen aan.
Onboorbarr kwamen ze naderbül een heesche
stem riep in de duisternis: ,^eg Reggie, waar
om spring Je zoo?"
Bevend, maar vast besloten, tastte Herman
naar z'n stok en hoed. De haldeur, het grint
pad en het buitenhek waren de schemerig
waargenomen mülpalen op z‘n overülden af-
Een fletser, die den weg langs kwam,
moest In een heg rüden om een botsing te
müden. J
.Daar zü<
den wittJlT
staande deur het vertrek binnen; „we zün"nog
gehuwd of weduwe was.
„Er Is hier drie jaar geleden een drama af
gespeeld," zei het kind. „Dat was dus na den
tüd van uw zusters.”
„Een drama?” vroeg Herman. Dit rustige,
landelüke plekje leek hem geen tooneel voor
drama's.
„Misschien hebt u 't al vreemd gevonden, dat
we die deur op een Octobermiddag wüd open
laten staan," hernam het nichtje, en wees naar
een groote open staande glazen deur, die op
het grasveld uitkwam.
„Het is nog al warm voor den tüd van Iget
jaar,” zei Herman. .Maar heeft die deur iets
uit te staan met het drama?”
.Door dat raam zün. drie jaar geleden, op
den dag af. haar man en haar broers het huis
uitgegaan om te jagen. En ze zün niet meer
terug gekomen. Ze schünen, toen ze de hel
overstaken, alle drie opgeslokt te zün door een
verraderlük stuk moeras, 't Was een buitenge
woon natte zomer geweest, ziet u, en verschil
lende plekken, waar je anders gerust over kon
loopen, waren toen niet te vertrouwen. Hun
lichamen zün nooit teruggevonden".
Hier verloor de jonge stem haar zelfbewusten
klank en was vol menschelüke ontroering
,Die arme tante denkt altüd maar, dat ze
den een of anderen dag terug zullen komen,
met den bruinen spaniel, dien ze mee hadden
en dat ze dari net als altüd weer door die
deur naar binnen zullen stappen. Daarom
wordt de deur lederen dag opengehbuden totdat
het *s avonds pikdonker Is. Arme, lieve tante,
ze heeft me dlkwüls verteld hoe ze uitgingen
oom met z'n witte regenjas over z'n arm en
Reggie, haar jongste broer, liep te zingen. Soms
als t zoo’n stille, rustige avond is als nu. krüg
Ik een griezelig gevoel, dat ze ineens door die
deur naar binnen zullen vallen.”
Licht bevend, zweeg ze. Het was een opluch
ting voor Herman van DUk, dat de tante de
kamer binnen kwam snellen, met een stroom
van excuses, dat ze haar bezoeker zoo lang
had laten wachten.
„Ik hoop." zei ze. „dat Vera u aangenaam
heeft weten bezig te houden
„Ze beeftheelheel interessant zit
ten praten”, antwoordde Herman.
„U hebt toch geen bezwaar tegen de open
deur?" vroeg mevrouw Leverton opeens. „M’n
man en m’n broer kunnen leder oogenbllk thuis
komen van de Jacht, en ze komen altüd door
deze openstaande glazen deur binnen. Vandaag
zün ze op de snlppenjacht In de vennen; m’n
mooie karpetten zullen ze dus met hun be-
modderde laarzen wel vuil maken. Daar schü
nen de heeren een zeker plezier In te hebben.
Is t niet?”
Ze praatte opgewekt verder over de Jacht en
over de schaarschte aan wild, en oe voorult-
rEILfGZUH'C
