Tien jaren R. K. Universiteit
Viering
het Heilig
van
jaar
ACADEMISCHE ZITTING
het priestercollege
Mgr. Eras
en
Door een oorijzer
gered
DE LIBERALE STAATS-
GEDACHTE
MAANDAG 16 OCTOBER
HET JUBILEUM VAN MGR. ERAS
Een illuster gehoor
Rede prof.
Prof. dr. G. Kreling O.P.
TAAIE VOLHARDING
Polemiek beëindigd
Geen visum vereischt
Liefdesdrama op Urk
Beroep op ons land
Z. H. Exc. Mgr. J. O. Smit
Vijf gulden per koe
Het algemeen kiesrecht
past niet meer
De kwestie dr. M. van der Goes van
Naters contra H. G. M. Hermant
Uitkeering nog deze maand
te verwachten
Men brengt zichzelf niet gevaar
lijke wonden toe. Hy wilde zyn
aanslag herhalen
Een onderhoud van onzen Romein-
schen correspondent met
dr. Jan O. Smit
MASSAONTSLAG BIJ DE
SPOORWEGEN?
Voor staatsburgers der
Vaticaanstad
850 arbeiders-remmers op
wachtgeld
Christus-herdenking door de hoOg-
leeraren Kreling, Duynstee
Van Ginneken
Rede prof. Kreling
Buitengewone vergadering van
liberale Staatsparty „De Vrij
heidsbond
De plechtige opening
Het kiesrecht
Rede prof. Duynstee
van Ginneken
Prof. Duynstee
bruik gemaakt dienen te worden.
(„Volkskrant”)
Wat
straf
heeft
werd
men,
wel
gemis
Zou Nederland Monseigneur Eras niet in de
gelegenheid willen stellen z|jn werk, de stich
ting van een Nederlandsch Priestercollege, ge
heel af te maken? Dan eerst mag men zeggen,
zooals Mgr. van de Wetering bij de eerste-steen-
Ipgging wenschte. dat dit Hollandsche college
een nieuwe edelsteen Is aan den diadeem van
onze nationale gloria.
overvloedig-
En HU Het
niet bU bid-
Neen,
De Rector Magnificus sluit de Academische
zitting met een slotgebed, en de stoet van Door
luchten verlaat de zaal met dezelfde statie van
het binnentreden.
Hedenavond wordt in de St. Augustlnuskerk,
de Universiteitskerk. een Pontificaal Lof gecele
breerd door Zijne Hoogwaardige Excellentie Mgr.
Arnold Frans Diepen, Bisschop van 's-Hertogen-
bosch.
Wordt dit priestercollege niet algemeen ge
roemd als bet beste, het mooist college, dat
in Rome bestaat? Om zU>t schoone Romein-
sche vormen. zUn practlsche Inrichting en zUn
heerlUke ligging?
Wij. in Rome, die de bouwgeschiedenis heb-
werk verschenen, ofwel met het onnoozelste
gezicht van de wereld met een ander karweitje
begonnen en deden alsof zij de geheele af
spraak vergeten waren- Welke Hollander kookt
dan niet? We hebben er ons herhaaldelUk over
verwonderd, dat Mgr. Eras met Uzeren door
zettingsvermogen alle moeilijkheden zoo schit
terend te boven kwam.
In de hoofdbestuursvergaderin; van de Hol
landsche Maatschappij van Landbouw is o. m.
medegedeeld, dat de uitkeering van vUf gul
den per koe uit het fonds van acht mlllioen
nog deze maand haar beslag aal krijgen.
De Minister van Justitie heeft
Algemeen Politieblad ter kennis gel
voor Staatsburgers der Vaticaanstad
blijf hier te lande met ingang van
as. de aanwezigheid van een Nedej
blijkt dan een dlei>e overgegevenheid aan God
zUn hemelschen Vader.
En wanneer HU nu van zijne Moeder heen
gegaan als volwassen Rabbi de Joodsche scha
ren tegemoet gaat, dan treedt weer aanstonds
op de allereerste plaats zUn deemoedige Gods-
verbondenheid naar voren, Sicut mandatum
dedlt mihl Pater, sic f a c 1 o. GelUk de Vader
het mU geboden heeft, zoo doe Ik het
ook. Ita Pater. Ja Vader, omdat zóó is Uw
Welbehagen. De nachten, zoo staat er geschre
ven. bracht hU dcor In gebed. Het bewustzUn:
Gods wil te doen is ZUn dagelUksche spijs.
ben medegemaakt en met groote belangstelling
gevolgd, weten bovendien, welk een ontzetten
de moeite het aan m£ Eras gekost heeft, dit
heerlUk bouwwerk tot Mand te kunnen bren
gen. Ik doel dan niet zoozeer op het moeizame
en vernederende samenbedelen der benoodlgde
bouwsom (behalve een gtft van Z. H. den
Paus) als wel op het bouwen zelf met Itajiaan-
sche werkkrachten, die n?oit op tUd begonnen
en nog minder op tUd klaar waren, die schoone
beloften deden, welke zU nimmer vervulden,
die heilig beloofden dat zU den volgenden dag
een werkje, waar haast bU was, aouden afma
ken. maar dan ofwel in ‘t geheel niet op het
Ondergeteekgnden- verklaren, dat het citaat
uit de encycliek „Rerum Novarum,” voorkomen
de In de brochure „Van Rerum Novarum tot
Quadra ges lm o Anno," geschreven door den eer
sten onderteekenaar en uitgegeven door het
Nederl. Verbond van Vakvereeniglngen, bU ver-
gelUklng met den oorspronkelUken LatUnschen
tekst dier Encycliek, onjuist is en dus tot ver
keerde conclusies aanleiding kan geven.
De tweede ondergeteekende verklaart, dat
hem Is gebleken, dat de eerste ondergeteekende
dit citaat zU het onvolledig ontleende aan
een vertaling der Encycliek „Rerum Novarum,”
jaren geleden uitgegeven door het destUds be
staande R. K. Vakbureau.
Voorts verklaart de tweede ondergeteekende.
dat de goede trouw van dr. Van der Goes van
Naters buiten geding Is en door hem niet in
twUfel getrokken V°rdt.
Beide ondergeteekenden beschouwen hiermee
de tusschen hen over het bovenstaande ge
voerde polemiek als beëindigd.
Heerlen. 10 October 1933.
Dr. M. VAN DER GOES VAN NATERS.
's-Gravenhage. 10 October 1933.
H. O. M. HERMANS.
Mgr. Eras met de bisschoppelijke gasten van het Ned. College te Rome. Mgr. Aenge-
nent en Mgr. Lemmens, plebaan Westerwoudt en de studenten van het*Vollege op
de trappen van het bordes.
natuurlUk past In het kader van onze katholieke
Universiteit. In deze Academische zitting en bU
de Dies-rede van morgen worden vUf motetten
ten gehoore gebracht door het genoemde
NUmeegsche acappellakoor, waarvan twee van
den Nederlander Orlando Lassus (15321594).
en twee van den Romelnschen Palestrina 1525
1594), diens muziek ons Nederlanders naarom
zoo na ligt, omdat In zUn werk voelbaar is
de Invloed van ons eigen karakter: de invloed
van de Nederlandsche school.
Het „Tu solus qul facls mlrabilla” klinkt ge
dragen en verheven door de zaal, als een lof
zang op den Eeniger Schepper, die ook onze
Eenige Toevlucht is.
Allereerst werd het woord gevoerd dcor prof,
dr. G. Kreling OP. over „Christus, God en
Mensch’»
Het christendom staat en valt met het ge
loof aan de Menschwordlng van het Woord
Gods, want dat is het oerprinclep en de bezie
ling van het christendom.
Het christendom beroept zich niet op een
godsdienstigen mensch, maar op den God
mensen. Met deze overtuiging wagen wU ons
in de wereld van het mysterie, al loopt het
verstand dood op de figuur van Jezus van Na
zareth, we voelen geen behoefte den Christus
naar onzen ratlonalistischen smaak te vervor.-
men. Het gaat niet om de voldoening van de
verstandelUke behoeften van den mensch, het
gaat otn de waarheid omtrent Jezus. Die waar
heid is door God gewaarborgd. Niemand kan
met het Evangelie in handen aan de echte
menschelükheld van Jezus twUfelen. maar even
min mag men de getuigenis van Jezus omtrent
zUn God-zUn miskennen. Op allerlei wUzen, met
voortdurende nuanceering getuigt hU er van.
Als de diepe waarachtigheid van Jezus' per-
sooniukheid onvoldoende zou lijken om deze
consequentle-voHe getuigenis te aanvaarden, dan
kan Christus zich beroepen op zUn werken.
Het geloof in Christus den Godmensch is het
geloof van zUn Apostelen en van de oude
chrlstelUke gemeente.
Het blUft het centrale dogma van de.Chris
tenheid. waarin het diepste van ons wezen, de
Godheid, ons nader komt. Wanneer we klaar
willen zien, dat God geen star onbewogen we
zen is, maar wel een levende oneindigheid,
waarin het goede zich roert om in mildheid
zich uit te storten, dan hebben we de
oogen maar te richten naar Christus. In Wien
God zelf zich aan de menscheljjke natuur geeft.
Door het feit der Incarnatie Is de verhouding
van mensch tot God veranderd. God. de zuivere
Geest is moeilük bereikbaar voor den mensch,
wiens aandacht voor het geestelUke gemakke-
lUk verloren raakt. In zyn menschheld houdt
VUkens het
wacht, dat
a voor ver-
|1 November
■landsch vl-
ram op hun paspoort niet meer verplichtend is
gesteld, zoodat zU alleen op grond van hun
paspoort aan de grenzen toegelaten kunnen
worden. Uiteraard blUft door deze regeling on
verkort de bevoegdheid van de Nederlandsche
autoriteiten om uit hoofde van de handhaving
der openbare orde of veiligheid, ongewensch-
te of gevaarlUke vreemdelingen, staatsburgers
der Vaticaanstad, die alleen in het bezit zUn
van een paspoort, doch niet van een Neder
landsch visum, op grond van hét bezit van on
voldoende papieren uit te leiden. Van deze be
voegdheid zal slechts bU dringende redenen ge
ler viering van het tweede
lustrum der R. K. Universiteit werd
hedenmiddag in de groote saai van
de Vereeniging, in tegenwoordig
heid van het Nederl. Episcopaat,
van vertegenwoordigers van de re-
geering, van tal van Kamerleden en
verdere geestelijke en burgerlijke
hoogwaardigheidsbekleeders een
plechtige academische zitting ge
houden, ter eere van bet H. Jaar.
De groote zaal van Vereeniging” was om
drie uur geheel gevuld. Alleen het leege podium
wachtte nog op de hoogwaardigheden, het
Doorluchtig Episcopaat en het professorencorps.
Eenige trombonen galmen plechtige Bach-
motleven door de zaal, en alles rijst omhoog.
In een der zUdeuren verschUnt in vol ornaat
de Pedel met zUn staf, en achter hem komt
een stoet van de beste mannen van Nederland.
Voorop gaat een kleurige bundel van studenten
vlaggen, dan volgen de Bisschoppen met hun
Ujfcommissarissen. Mgr. Jansen, Mgr. Diepen en
Mgr. Lemmens, hierachter het bestuur der 8t.
Radboudstichting, de Senaat der Universiteit.
en Moderator en Senaat van Carolus Magnus.
De stoet schrijdt door het middelpad naar het
pofUipn. waar de Bisschoppen, het bestuur der
-Hf? Radboudstichting en de professoren plaats
nemen.
De Rector Magnificus, prof. mr. E. J J. van
der Heyden opende de plechtige Christus-
herdenking met een gebed tot den H. Geest.
Het NUmeegsche acapellakoor onder leiding
van Reml Schelstraete zong een motet van den
Nederlander Josquin des Prés (14501521). Deze
zang was meer dan een intermezzo, waarmede
een goede regie het zware programma ver
luchtte Deze zang beteekende meer In dit midden
van eigen katholieke cultuur. Er is een tUd
geweest, dat de muziek een der glorlepunten was
onzer Nederlandsche beschaving, en de school
der Nederlandsche meesters leidinggevend was
In Europa. Deze schat van Nederlandsche
katholieke cultuur weer levend te maren voor
het huidige geslacht is een Ideaal, dat heer
ftviivwv, uwi eert
bUzondere werking
vcorko-
zoodat hU
volledig het
dier
schouwing
zoover
kwaad
En wederkeerig doet ook God zUn wil. En
aan het graf van d?n uit den dood opgewekter!
Lazarus, dankt HU openlUk den Vader dat HU
altUd naar Hem heeft geluisterd, al zUn wen-
schen heeft verhoorden gaat nu als een
Paasch. en Offerlam gehoorzaam geworden tot
in den dood, tot in den dood der kruizes met
een sublieme gelatenheid de wreedste folte
ringen tegemoet: om te eindigen met zUn Con-
summatum est: Goddank Uw wil is volbracht:
Vader in Uw handen leg ik mUn geest te rus
ten. Amen. Ook voor ons ouderen, die in het
openbare leven staan ligt de eerste stap, naar
het intense leven, dat Jezus ons leeren komt
dus niet op den breeden weg van den trats. niet
in de zelfingenomenheid, niet in het gierig op
zamelen van geleerdheid, aanzien, geld en an
dere machtsmiddelen, niet in het heerschen en
bevelen, niet in het grillig wilsinvolgen. niet in
het onderwerpen van den medemensen in den
slavendienst van onze omgeving, niet in het
Luclferlstische Gods troon begeren: maar op het
smalle pad van den zonnlgen deemoed, van de
Ingenomenheid met God. van het zich koesteren
in God. van het gulle wegschenken van ge
leerdheid. aanzien, geld en andere machtsmid
delen ter eere Gods, var) het dienen en luis
teren en gehoorzamen, van het temmen van
onzen grilligen wil, van de onderwerping van
ons zelven aan God. maar ook aan allen, die
voor ons Gods plaats bekleeden, ja als God dat
vraagt of toelaat, van het onschuldig boetend
offerlam zUn om anderer fouten te boeten met
een blÖde kinderlijke overgave en als de ge
woonste zaak der wereld: GelUk de Vader het
mi) geboden heeft, zoo doe ik het. Is ons
dit altUd gelukt’Neen, helaas. En wat was dan
de schuld daarvan? Dat wU op zulke dagen niet
hebben gebeden, ons niet in Gods stralende zon
hebben gekoester en dus geen zonnige Christe
nen zUn geweest. Wie levendig in God gelooft
en Hem nabU voelt kan niet trotsch zijn.
Maar wie God vergeet wordt het van zelf. En
laten wU het heden eerlUk aan elkander be
kennen: de dagen, dat ons dit wel gelukte, waren
met God verbonden in God verslenden door God
bestraalde en gekoesterde dagen. Dagen van ge
bed dat het Deus in adjutorlum meum intende
Dcmine ad adjuvandum me festlva geen oogen-
blik van onze lippen was: het waren dagen,
dat wU trouw als pauperes spiritu met een be
delaarshart op den stoep van den hemel Reb
ben gelegen. En o, het was ons goed daar te
zUn.
Christus ons leven, dat wordt waar, als ons
leven in God opgaat, als ook wU met Christus
ens almaar de kleine kinderen weten van den
Hemelvader, wier eenige spUs om te groeien is:
tij volle onderwerping en wegwerping van ons
zelven te zeggen: Jb, Vadr, want zóó is Uw
welbehagen.
Op dezelfde wUze werden Jezus’ mildheid. Je
zus' felheid en Jezus' lUden ontleed, en werd een
projectie daarvan ontworpen op ons leven van
thans.
Want dat heeft hU gedaan. Het St. Willi-
brordus-college is een prachtig bouwwerk, dat
schitterend ligt op den top van den kleinen
AvenUjn. Men meende eerst dat het te ver ver-
wljderd zou zUn van het centrum der stad
Maar de ondervinding heeft bewezen, dat
trams en autobussen spoedig en onophoudelUk
verkeer a^en met de middenstad. zoodat de
studëflrtn nu niet verder van de unlversltelten
verwUderd zijn, dan toen zij WJV. nog in'Dam-
po Santo bU St. Pieter genuisvest waren. En
welk een heerlUke verpoozing tusschen de uren
van zware studie geeft niet een wandelingetje
op het open terras, waar men eei. der prach
tige vergezichten geniet, die Rome kan bieden!
Aan den voet: de PalatUn met de oude kei
zerpaleizen, Forum Romanum. Colosseum en
het mooie archeologische park der Caracalla-
thermen. Rondom: verschillende eerwaardige
oude basilieken en nieuwe kloosters. Aan de
eene zUde van den horizont de Apostelfigrfen
op den gevel van St. Jan en aan de andere
zUde de blauwende koepel van St. Pieter. Err
verder op: de dicht begroelae Albaansche heu
velen met de witte stadjes Frascati en Rocca
dl Papa tegen den hoogen Monte Cavo; wat
meer linies het kale SabUnsche bergland met
Monte Gennaro en den ruigen top der hoekige
Soracte.
Nu moet de kapel van het college nog ge
schilderd worden en de oibdotheek worden in
gericht Teekenlngeru voor de beschildering der
kapel zUn reeds gemaakt en eenige belangrUke
tUdschriften en lexica en fondswerken reeds
aan de bibliotheek geschonken. Het is een klein
begin. Grootere eischen worden echter terecht
aan een huis gesteld, waar jeugdige priesters,
die aan inrichtingen van Hooger OnderwUs hun
studiën voortzetten, niet al.een een aangenaam
Nederlandsch tehuis, maar ook een weten-
schappelUk milieu moeten vinden.
Een bloedig liefdesdrama heeft zich Za
terdagmiddag omstreeks vUf uur op bet
eiland Urk afgespeeld. De 27-jarlge J. L.
heeft zUn verloofde een ernstige steek
wonde in den hals toegebracht.
VrUdagavond kregen de jongelui ruzie, aldus
„De Telegraaf'', en toen reeds bedreigde de
man het meisje. Zaterdagmiddag kwam hU het
hotel binnen, waar het meisje W dienstbetrek
king is en vroeg haar of de zaak weer in orde
was en zU de verkeering wilde voortzetten. Het
meisje bleek hiervoor echter niets te gevoelen
en zoide hem. dat zU niets meer met hem te
maken wilde hebben. Plotseling vloog L. op haar
toe en stak het meisje met een knipmes in
den hals. Het slachtoffer vluchtte hierop luid
keels gillend de biljartzaal binnen, waar toe
vallig juist niemand aanwezig was. De dader,
ziende dat er bloed uit den hals van het meis
je stroomde, bracht zich hierop zelf verwondin
gen aan den hals toe en trachte zich den pols
open te snUden. HU viel neer en bleef bloe
dend op den grond liggen.
Spoedig waren de gemeentelUke geneesheer
en de politie ter plaatse. Het meisje werd na
door dr. Vonk te zUn verbonden naar* haar
woning overgebracht. Gelukkig bleek de kracht
van den messteek gebroken te zUn doordat het
mes was afgestuit op het oorUzer dat het als
Urksche gekieede meisje op het hoofd droeg.
De dader werd naar het politiebureau ver
voerd. Nadat proces-verbaal tegen hem was op
gemaakt, werd hU voorlooplg op vrije voeten
gesteld. Het bleek bovendien, dat hU niet ern
stig was gewond. Toen hU evenwel aan de po
litie verklaarde, dat hU in den loop van aen
avond zUn aanvankelük voornemen om het
meisje, om het leven te brengen niet sou nala
ten uit te voeren, heeft de burgemeester daar
op bevel gegeven den man in verzekerde bewa
ring te stellen, waama hU in de cel van het
gemeentehuis werd ingesloten.
Maandagmorgen is de bloeddorstige'minnaar
naar Alkmaar overgebracht en daar ter be-
schikking gesteld van de Justitie. Het voor het
rustige eiland ongewone voorval veroorzaakte
een hevige beroering onder de bevolking.
de eerste
betreft, deze
Jezus ver
duurd. wU! de over-
vloeilng op de na
tuur van de aan
schouwing Gods,
die hU als
Godmensch immer
genoot, door een
Aanwezig waren behalve de senaat en profes
soren der R. K. Universiteit onder anderen
Z. H. E. Mgr. Jansen, Aartsbisschop van
Utrecht; Z. H, E. Mgr. A. F. Diepen; Z. H. E. Mgr.
Dr. Lemmens; Z. H. E. Mgr. v. Velzen, bisschop
van Batavia; Z. H. E. Mgr. Brans, bisschop van
Padang; Mgr. Dr. v. Glls uit Roermond; Mgr.
Bauduln, de heeren van Oldeneel, v. Nispen tot
Sevenaer en De Jong, leden en secretaris van
het bestuur der 8t. Radboudstichting; de cura
toren dr. Boekelman mr. v. Lanschot. dr. Hoef
nagels, mr. Prinzen; baron v. Hóvell tot Wester-
flier, Commissaris der Koningin in Limburg;
burgemeester J. Steinweg en echtgenoote; de
heer Woltjer, lid van den Onderwijsraad; de
heer van Beeck Calkoen; Deken van Son;
Overste Hagdorn en Overste Wiasema; Pater
Hoogeweegen moderator;" de Senaat van
Carolus Magnus, het NUmeegsche studenten
corps; de eereleden van Carolus, de heeren
Terwlndt en Meyllnk; prof. Keesom, voorzitter
der Katholieke Wetenschappelijke Vereeniging;
leden van plaatselUke Radboudcomité's; de
wethouders van NUmegen, de heeren Busser en
Krootjes; verschillende raadsleden van NUme
gen ;mevr. Steenberghe-Engeringh. voorz. van den
R. K. Vrouwenbond: afgevaardigden van de
R. K. Studentenunie en vertegenwoordigers van
do Protestante Studentenclub.
De slotrede werd gehouden door Prof,
dr. J. van Ginneken S. J. die sprak
over „Christus ons leven”.
Van nature willen wU ons leven, ons pa
relend leven, rUk en overvloedig naar buiten,
maar vooral rUk en ovr.\1cedlg naar bin
nen. Daarnaar snakt elke diepere menschen-
zlel. En Jezus heeft
bewezen ons goed
te kennen, toen HU
voor ons allen bad:
ut vitam habeant
et abundantius
habeant. dat zij
het leven mogen
hebben en dat in
rUke
held,
het
den blUven.
HU heeft ons zelf
die moeilUke kunst
willen leeren. HU Prof. Dr. Jav. v. Ginenken
heeft ons den weg gewezen, als groote levens
kunstenaar, en tot in bijzenderheden ons de
techniek van het rUke exuberante leven voorge
leefd; en geen onbedorven menschenziel neemt
kennis van dit Euaggellon of zU veelt zich ge
stuwd en gedreven om Jezus’ leven na te le
ven. Paulus heeft het ons reeds voorgedaan:
Mihl vivere Christus est. schreef hU van ult
zUn gevangenis aan de inwoners van Philippi:
dhristus is mUn leven. Moge dan in deze plech
tige herdenklngsstcnde ons samenzUn hier ult-
loopen op één gezamenlUk schietgebedJezus,
help ons toch om Uw exuberante zieleleven.
naar de mate onzer kleinere zielen, zoo volkomen
te beleven, dat wU er van nu af aan heele-
maal in op- en ondergaan.
Mag ik er dan mee beginnen U opmerkzaam
te maken, dat een bron van onschatbare be-
teekenls voor den groei van Jezus’ persconiUk-
heid. zUn toename in wUs en rijk levenservaren
op ons te wachten ligt in züne parabels? Want
Juist hier laat Jezus ons ongemerkt een blik
slaan op de beelden uit zUn kinderjaren. HU
ziet én beleeft toch alles daarin op ZUn unie
ke WUze. En dat is natuurlUk op dertlgjarigen
leeftUd niet plotseling over Hem gekomen. Neen,
zóó moet het in hem gegroeid en gerUpt rijn,
tpen hij daar leefde ook dit weten wU uit
zUne herdersparabels, als herdertje bU zUn
schapen naast zUn Mceder Maria en met om
Hem heen het rUke leven der Oostrsche na
tuur.
De inslag van Jezus' kinderlUk zielenweefsel
In het Jaarbeursgebouw te Utrecht werd
Maandagmldag een buitengewone partüverga-
derlng van de liberale StaatspartU .De VrU-
heldsbond” gehouden. Deze bUeenkomst was be
legd om een voorzitter te kiezen, die den minis
ter van Staat mr. D. Fock zou opvolgen.
Het bleek, dat er voor de vacature van voor
zitter geen andere candidaten waren gesteld dan
mr. W. C. Wendelaar. burgemeester van Alk
maar en lid van de Tweede Kamer. Mr. Wande
laar werd daarom bU acclamatie tot nieuwen
leider van de partU gekozen. Mr. Fock heeft
den nieuwen functionaris met geluzwenschen
begroet.
De nieuwe voorzitter hield vervolgens een po
litieke rede.' waarin hU den inhoud van de libe
rale Staatsgedachte naging.
Spr. gaf vervolgens aan. welke de positieve
taak van de Kroon is. (Het benoemen van de
ministers, de zelfstandige opdrachtgevlng tot
vorming van een kabinet).
In ons staatsbestek is'dus de vorst geen ma
rionet en wU. liberalen, zullen er niet toe mede
werken om Koningin Wilhelmina daartoe te
verlagen
De heer Wendelaar zette daarna uiteen, hoe
naar zUn meening het samenbindende univer-
seele chrlstelUke karakter van de samenleving
ten tUde van Thorbecke, door prediking van
marxisme en andere materialistische levensbe
schouwing aangetast werd; daardoor ontaarddf
vrijheid in bandeloosheid.
Wanneer van de vrijheid een ongebonden ge
bruik wordt gemaakt, zal het onvermUdelUk zUn
die vrijheid in te perken. Dit geldt zoowel voor
het geschreven als voor het gesproken woord,
van individu of van vereeniging. die zich niet
gebonden achten aan afgelegden eed of be
lofte.
Onder den aandrang van het marxisme heeft
in Nederland het staatssocialisme ook in de
kringen der voormalige rechterzUde. niet alleen
tal vgn aanhangers, maar ook tal van prac
tlsche uitvoerders gekregen.
Daar niet alle arbeiders-remmers. die den
treindienst verlaten, bU andere diensten te
Werk gesteld kunnen worden, zullen ongeveer
®0 arbeiders-remmers voor ontslag onder toe
kenning van wachtgeld in aanmerking ko-
Prof. Duynstee sprak over de rechtvaardig
heid Gods in het werk der verlossing. Christ
tus heeft niet slechts den meniAi willen ver
lossen maar ook In strikte rechtvaardigheid
voor de zonden der menschen willen voldoen,
en daarom alle straffen der zonden willen
dragen.
Voor de zonden nu was een tweevoudige straf
door den mensch verdiend, vooreerst de straf,
die beantwoordde aan de verwerping van God
als bovennatuurlUk einddoel, vervolgens de straf,
die geëischt werd door het ongeregeld nastre
ven van het natuurlUk gced. Belde straffen
moest Christus op zich nemen, wilde hU vol
ledig de straf der zqpden dragen.
Vervolgens behandelde de heer Wendelaar t
huidige kiesrecht, dat ,4n een staat met zulk
een uitgebreide taak op economisch gebied, het
algemeen kiesrecht niet past.” temeer omdat de
kiezer door de Ingewikkeldheid van de proble
men zich practiMh geen oordeel meer kan vor
men.
..Een zoo Ingewikkeld raderwerk van over
heidsbemoeiing. in een staat met zulke ultge-
brelde en ingrijpende bemoeiing met het maat-
schappelUk leven, dat hU dit büna dreigt op te
zuigen, v^eral In een tUd als dezen nu de
Overheid zich letterlUk met alles schUnt te
moeten bemoeien in zulk een staat past een
rechtstreeks algemeen kiesrecht niet."
Wanneer spr. zich de vraag stelt of de tegen
woordige vorm van de liberale staatsgedachte
ook voor dezen tUd nog past, dan moet het
antwoord ontkennend lulden. Reeds lang is er
door ons op gewezen, dat er een oplossing moest
komen voor de grodte politieke problemen
hervortning van het/parlementaire stelsel, nieu
we bepaling van de taak van staat en overheid
voor de economische problemen de sa
menwerking van patroon en arbeider, de nieu
we regeling van hun verhouding met vermUdlng
van staatsvoogdU voor de financieele pro
blemen het verminderen van het overmatig
deel, dat de publieke kassen van het particulier
inkomen vragen. Daarnaaast is gewezen op de
vraagstukken van de verbetering van het ver
keer. de werkloosheid en de concurrentiekracht
onzer bedrijven. Al deze problemen zijn geen
problemen. waarbU allereerst of allerminst libe
rale belangen betrokken zUn. maar het'ZUn na
tionale pUsblemen.”
Thans verttbeepn wU In de gelukkige omstan
digheid. dat wU hebben een nationale regee-
ring, niet gebonden aan eenlgerlei partij, welnu
thans vragen wU opnieuw met aandrang en met
klem, dat deze regeering met spoed en met
kracht de voorbereidende maatregelen zal tref
fen om de boven opgesomde problemen tot op
lossing te brengen.
aan
voelde.
in zoover deze
een kwaad was
voor de natuur, in hoeverre zU dus als straf
moest worden ondergaan. Dit beteekende
voor Jezus, dat zijn natuurlUk verlangen naar
God als natuurlUk einddeel onbevredigd bleef,
de verlatenheid, die HU op het kruis ultte in
zUn woord: ,MUn God. MUn God. waarom
hebt GU MU verlaten?"
Naast dit Inwendig lUden heeft Jezus ook
in zUn uitwendig lijden de straf voor de on
geregelde neiging tot het schepsel gedragen.
Dit uitwendig lUden omvatte voor den Za
ligmaker alle soorten smarten, en was des te
pUnlUker naarmate HU meer gevoelig was en
voor alle zonden moest void"en.
Zoowel het uitwendig als het inwendig lU
den was zoo hevig, dat de natuur het niet
dragen kon. en zoo was het een en het ander
de oorzaak van den dood, die wederom door
God als gevolglUke straf voor de erfzonde
was gesteld.
Zco heeft Christus derhalve volmaakt alle
zonden goedgemaakt en is er voor degenen, die
met Hem vereenlgd zjjn. geen straf te ondergaan.
Doch slechts In zoover men met Hem ver-
eenigd en door de genade in Hem om
gevormd is. Voor zoover de mensch niet
door de genade in Christus is, blUft hU ook
zelf de straf van zUn zonden dragen. Der
halve meet ons streven zUn. ons voor de
werking der genade zoo open te stellen, dat
deze haar volmaaktheid bereiken kan, en wU
in waarheid in Christus omgevormd worden,
opdat dan in waarheid al onze straffen door
Christus kunnen gedragen worden.
U vraagt mUn meening over Mgr. Eras als
bouwheer van het Nederlaadsche Priester
college te Rome? herhaalde Mgr- dr. Jan Olav
Smit onze vraag.
Dat kan ik u niet beter dan met een aar
dig voorval illustreeren, dat ik zelf verleden
jaar medemaakte, toen ik tut de droevige ont
dekking kwam, dat bU het instappen in den
tram mUn priesterhoed een geweldige deuk en
breuk had gekregen.
Ik had een nieuwen hoed noodig en ging
natuurlUk naar Silvestrini in de Corso Um
berto. die algemeen erkend is als de hoede-
maker van Rome en niet weinig glorieert op
het feit, dat hU kardinalen, bisschoppen, pre
laten en ook den clerus van het bisdom 's Her-
togenbosch in Nederland tot zUn clientèle mag
rekenen. z
Ik vroeg dan een nieuwen hoed, een goeden
hoed, een mooien hoed, den besten hoed, dien
hU in zUn winkel had.
Uit een ronde doos haalde hU met veel zwier
een zUden priesterhoed te voorschUn. Het dien
op zUn vUf vingers balanceeren en zeide met
schittering in zUn zwarte oogen: ecco 11 ca-
pello, dit is j e hoed, de bfcte, de mooiste hoed
van Rome; dit is de hoed, che porta Monsig-
nore Eras, de hoed, dien Mgr. Eras draagt.
Teekent dit voorvalletje niet den persoon en
het werk van onzen vereerden vriend, den
bouwheer en rector van het Nederlandsche
Priestercollege?
Christus de menschen geboeid en leidt hen
langs ZUn menschelUke verschUning naar de
aanbidding van God. Het christendom is een
godsdienst vol vertrouwvolle overgave aan God,
want God is door de menschwordlng onze broe
der geworden. Toch beteekent de Menschwor-
ding van het Woord meer voor ons, dan uit
gedrukt ligt in de woorden: Christus onze broe
der. Eerst door de Paulinische visie van het
Mystieke Lichaam van Christus staat de Incar
natie in het volle Hcht. De Menschwordlng.
waarin het Woord een indlvidueele mensche
lUke natuur aannam, breidt zich uit in het
bovennatuurlUke organisme, waarvan Christus
het hoofd en de andere menschen ledematen
zUn. Augustinus zegt: de heele Christus is hoofd
en lichaam. De heele mensch dat zUn HU en
wU te zamen. De voltooiing van de Menschwor
ding is bereikt in deze eenheid van ons met
den Godmensch. Daarom vooral is zU het hells-
felt bU uitnemendheid. Het leven van den God
mensch stuwt ons voort naar het heil.
Nadat het koor ,,Nos autem gloriari” van
Palestrina gezongen had, werd een tweede
herdenkingsrede uitgesproken door Prof.
Mr. W. Duynstee CssR. over Chris
tus den Verlosser.
Naar het .Xeidsch Dagblad" verneemt, zal
met ingang van 1 Januari 1934 bU de Ned.
Spoorwegen tot volledige Invoering van de
Kunze-Knorrem worden overgegaan.
Na deze volledige invoering zullen alleen
hog arbeiders-remmers voor de bediening van
He spelgoederen- en stukgoederentrelnen noo
dig zUn, zoodat een groot aantal arbeiders-
remmers moeten afvloeien.
’«re
