HET WEGENNET IN ITALIË
w^Aaal wmx den day
VOS
NOOIT WAS ER
zuiverder en heerlijker
bak- en braadvet dan
DIAMANT
LOTERIJ
DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS - Crider gaat visschen
IETS
GRATIS PROEF-AANBOD
VAN KRUSCHEN
De
verrassing
VÓÓR DÉ’1.
WASKEUKEN
Bak- en Braadvet
voor krachtige, bruine
jus, welke niet stolt op het
bord. Voedzaam en licht
verteerbaar. Hygiënisch
bereid en verpakt.
Alleabonnè’sZffStff 7S0.-f 2S0.- ÏL"S:^‘^fl25-5ÜJ3-.SB43 f50.-(lX°f40- ÏÏST'üS
AANGIFTE MOET, OF STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
VRIJDAG 20 OCTOBER
na
IDEALE TOESTAND
i
l
DOOR ANNA K. GREEN
Ontwapening Amerika’»
misdadigers
„Fuehrer”-principe in
Thueringen
Treurig einde van een
financier
HET GEVAL
LEAVENWORTH
GROOT
worden!
li
£«n standig departement, be
last met aanleg en onderhoud
dar groot» uerheerfs^ggen
r
Geen stof, schokken of
stooten meer
45 cent per pond
RADELOOS KLAAGDE HIJ ZIJN
NOOD AAN EEN VRIEND!
tweede hoofdstuk
I»’
'200 M'/NNEEE.
DJ RECHTEN,
'<AAT UVMHfl
»eb.
•etrua
liman
ilng-
lllllllllllllllltlllllllllllllllllllllllllllllllllll
en
U
UK
1
IW.
en
MOCADtS-STUttMAN 4 PHAUMAUA
r
I
(Wordt vervolgd)
B>i Apotheken er Üroj^ten f 7*> p fl
mde
weg
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
Mis
voor
heb-
'igen.
Men
te 3
i
i
Dinsdag a*. zal In een oplaag van 10 mll-
Uoen exemplaren de eerste verklezlngsbrochure
verschenen, getiteld: Het Geneefsch* „Neen".
En
zich
a
t
t
latle.
oren
en
half
s
r
t
i
J
t
i
ir-
G.
ir-
r-
r:
V.
k-
ik
a
1
d
9
k
a
geslaagd.” ont
wierp een waardeerenden blik
ae! se poëtisch. en als je jong was. moest Je
daarvan profiteren Wat Kees ten volle be
aamde. Want, too dacht hU. als je nep, dan
had je allicht wat meer onderwerpen voor een
gesprek.
Het viel hem echter niet erg mee. Addle bleek
bysonder weinig spraakzaam en gaf op sn
vragen en opmerkingen meestal een paar lettar-
greplge antwoorden, terwijl Rie. in wier oogen
steeds lachllchtjes waren, ook niet bjjsonder
toeschietelijk was, zoodat ook de wandeling een
mislukking werd en het laatste gedeelte er van
in een diep zwijgen werd afgelegd.
In stilte-verwenachte Kees het oogenblik. dat
h|J tante Liens ultnoodlglng had geaccepteerd.
Als.... ja, als Rle er alleen geweest was.
dan zou zo vermoedelUk wel zijn los gekomen,
want ze leek hem een ec^jt vrooiyk meisje, heel
den anderen kant aan de slaapkamer die ml)
was toegewezen.
„Bent u niet bang om zoo alleen te wonen?”
vroeg Ik aan mevrouw Belden, dia. hoewel ik
bedankt had. nog een stukje koude kip op mijn
bord legde. „Er z|)n toch zwervers en vage
bonden genoeg, die in staat zouden zUn, een
eenzame vrouw als u lastig te vallen.
„Niemand doet mij kwaad; ik geef ieder die
bU mU aanklopt voedsel en onderdak."
En daar ik oen gebaar van verbazing maakte,
vervolgde zij
„Dat ia de eenige luxe, die Ik mezelf permit
teer: ongelukkigen te helpen”
„Maar al die zwervers, die niet werken uit
luiheid?”
,XMe zijn tenslotte ook arm.”
„Dit Is wel de aangewezen vrouw,” dacht ik
bij mezelf, om een ongelukkige, die bij een mis
daad betrokken is, to helpen. Ik stond op en be
dacht toen dat. als mevrouw Belden wérkelijk
Hannah by zich verborg zij de eerste gelegen
heid zou te baat nemen om haar iets te eten
te brengen. Dus schatte ik met de oogen, wat
er aan brood en kip overbleef, om later te kun
nen zien of er Iets aan ontbrak.
„Ik ga mijn sigaar op de veranda rooken,”
zei ik, „daarna hoop ik. dat u wat met my wilt
praten.”
„Als u soms liever in het salon wilt blijven,”
antwoordde zy. „de rook hindert my heelemaal
nlst.”_
.Dank u. een beetje frissche lucht aal mij goed
doen."
wer-
voor-
op ge-
Neder-
JECOVJTOL vermin-
zt
VOORDEELIGS
COHA8ET (Massachusetts), 19 Oct Hugh
Bancroft, president der Dow Jones-company,
een der grootste financieels firma’s In Amerika,
heeft zelfmoord gepleegd. Ziekte Is volgens zijn
vrienden de drijfveer geweest.
(United Press)
geven tot slippen. Men heeft echter geconsta
teerd dat de karakteristieke bezwaren van de
betonwegen worden weggenomen door se aan
te leggen op Ijzeren roosters. Wat de gladheid
betreft, deze kan voorkomen worden door mln
of meer diepe strepen aan te brengen op het
wegdek en een bijzondere korrelige laag als
boveifaek te leggen, die zeer hard ia en waar-
tusschen metaaischilfers zyn aangebracht.
Wij wilden vooral In deze teehmsene bijzon
derheden treden, waarover wy deskundige voor
lichting kregen van een specialist op dit gebied,
om het werk van de „Azlenda Autonoma Stra-
dale” toe te lichten, die b|j wegenbouw de voor
keur geeft aan het gebruik van gewapend be
ton. De vooruitgang, dien Italië in de laatste
tien jaren heeft weten te verwezenlijken op dit
gebied is aanzienlijk en men kan zonder over
drijving seggen, dat dit land nu wat wegenbouw
betreft aan de spits staat.
WASHINGTON, *19 Oct. (Reuter) Besloten
la tot ontwapening van de racketeers (afper
sers) en andere misdadigers. Om te beginnen
hebben de autoriteiten maatregelen genomen
voor oen scherpe oontrdle op den verkoop van
geweren on mitrailleurs, die de sware artillerie
der gangsters (bendeleden) vormen.
het vervelend vinden, als ik ergens anders heen
moest.”
Mevrouw Belden keek onrustig naar de deur.
Ze zei;
„Werkelijk, ik ben niet ongastvrij; maar het
is hier zoo’n warboel! Hoe laat zoudt u willen
komen?" vroeg zij plotseling
„Ik had gehoopt, dat ik direct sou kunnen
blijven," antwoordde ik. „Ik moet namelijk nog
een paar brieven schrijven.”
„Nu goed dan,” zei ze, „onder voorwaarde,
dat u tevreden bent met wat ik u kan bieden.
Ik wil niet, dat men zou kunnen zeggen, dat ik
mijnheer Monell Iets geweigerd heb.”
En. even toeachleteiyk als zij tevoren terug
houdend was. geleidde zy MoneU naar de deur,
en bracht mijn valles binnen. Myn vriend en
ik dankten haar harteiyk.
Jk zal er voor zorgen, dat er spoedig een ka
mer voor u wordt klaar gemaakt. Doe onder-
tuschen alsof u thuis waart. Als u wilt sehrU-
ven kunt u In die iade alles vinden wat u noo-
dlg hebt.”
Zy ging de gang door en een paar treden de
trap op; toen stond ze stil. Dan ging ze verder
en stond even later weer stil- Tenslotte ging zij
boven een kamer binnen en ik bleef alleen in
de benedenverdieping achter.
[/C'/K TENS SANDY, DAAR K0MT\
\R ECHTER CR/DER AAN i JE
WEET WEE O A 7 fj DE EJAC1DIE
VlkKOPMAiK NAAR /JET VER-
PjETERHU/i STUURDE WEOENf
MAND 7/CH Tl/TD 1/10/ WO -j
OJNG YAN MIJNHEER FE/ffT
Tndten U Kruschen nog steeds niet gepro
beerd hebt probeer het dan nu sens op
koeten van de fabrikanten. Zij hebben thans
Voor een beperkten tyd een aantal speciale
„reuzen" pakken verkrijgbaar gesteld, waardoor
het U gemakkelijk wordt gemaakt de werking
Van Kruschen self eens te ondervinden.
Vraag dus uw apotheker of drogist naar het
„reuzen" pek ƒ1.00, voordat deze alle zijn
Uitverkocht.
Dit pak bevat namelijk den gewonen flacon
Kruschen 4 1A0 en nog een aparten proel-
flacon. welke voldoende is voor ongeveer een
week. Open eerst den proefflaeon. probeer desen
en wanneer U daarna niet volkomen overtuigd
bent, dat Kruschen allee doet wat er van be
weerd wordt. Is de gewone flacon nog ongeschon
den Breng dezen terug Uw apotheker of drogist
te gemachtigd U uw hoele uitgave 4 1A0 on-
middelluk en zonder omwegen terug te betalen.
U hebt Kruschen geprobeerd zonder dat bet V
tets kostte. Kan het gemakkelilker? Let on dat
op het etiket op de fleech. zoowel als op de bui
tenverpakking de naam Rowntree Handela-Maat-
schappu Amsterdam voorkomt.
(AdV.)
In werkeiykheld was ik ongerust over F. Ik
voelde, dat het geringste teeken van zijn aan
wezigheid in de stad mij een hart onder den
riem zou steken. Maar het stond geschreven, dat
Ik zelfs die kleine voldoening niet sou krijgen.
Tevergeefs liep ik de veranda met groote stap
pen cp en neer; ik zag noch boorde iets van
Oryce's vertrouweling. Ik ging weer naar binnen
en zette mU naast mevrouw Belden, vast be
sloten om haar allen tijd te laten tot spreken,
maar ook om, in geval zy bleet zwijgen, al bet
mogeiyke te doen om haar het geheim te ont
rukken. zy sprak eerder dan ik verwacht had,
hoewel het niet de mededeellng was die ik my
had voorgesteld.
,.U bent advocaat, nietwaar?” soo ving mjjn
gastvrouw aan en legde het breiwerk op haar
schoot. B
„Ja. dat is myn beroep.”
Een oogenblik zweeg zy, dan hernam zy met
onzekere stem:
„Misschien wilt u me dan wel een raad ge
ven. Ik ben nameiyk in moeilijkheden en ik weet
niet hoe ik er uit moet komen en toch moet ik
gauw ten oplossing vinden. Staat u my toe om
u te zeggen waarover het gaat?
,Ja zeker; ik zal heel biy zijn als ik u kan
helpen.”
Het leek alsof zy erg opgelucht waa. hoewel
de rimoel In haar voorhoofd nog steeds niet,
verdwenen was.
„Vele jaren aan de borst te sukkelen en
’s nachts hoestbuien, die wel een half uur
duurden, dat was mijn leven. Slapen deed
ik weinig en eten, ho maar! Radeloos
klaagde ik mijn nood aan een vriend.
Deze raadde mij Akker'a Abdijsiroop aan.
Ik had er weinig vertrouwen in, maar
toch kocht ik den volgenden morgen Ab
dijsiroop. Na gebruik van 3 lepels voelde Ik
al verlichting en na 5 flesschen was ik
heelemaal van dien ellendlgen hoest ge
nezen, zoodat ik mij nu weer prettig voel,
goed slaap, kortom een gelukkig mensch
ben.” Zoo schrijft ons de heer L. K. te
H„ wiens origineels brief voor iedereen
ter inzage ligt.
Als ge aan de borst sukkelt, neem dan
ook Abdijsiroop, evenals de Heer L. K.
Abdijsiroop bevrijdt de ademhalings
organen van slijm en andere ziektever
wekkende stoffen. Abdijsiroop verruimt
de ademhaling, vedrljft benauwdheden,
heelt de aangedane en ontstoken plekken.
Onovertroffen bij Hoest, Bronchitis, In
fluenza, Asthma. Alom verkrijgbaar.
Thans per flesch 1.1A0 en 275.
Vraagt voor gebruik buitenshuis Abdij-
alroop-Bonbons („gestolde” Abdijsiroop),
even geneeskrachtig! Doos: 35 en 60 cent.
eerst een boekenkastje op. dat in een hoek
stond. Een paar bundels gedichten en enkele
romans bewezen mevrouw Belden's ontwikke
ling. Er tegenover stond een harmonium. Het
was gesloten en er boven op lagen bundels
kerkliederen. Ik zette myn onderzoek voort en
kwam by het venster, dat uitsag op het bin
nenplaatsje van het aangrenzende huls. Op
een van de ruiten zag ik een rij letters staan,
er in gekrast mat de punt van een diamant, die
samen deze woorden vormden: gnirevalc yram
Ik schonk er verder geen aandacht aan en
snuffelde In de werkmand, die naast n»U op ta
fel stond. Ik ontdekte er onder meer een paar
kousen in, die er te slecht uitzagen en te klein
waren, om aan mevrouw Belden te kunnen toe-
behooren; zoo leek het my tenminste. Ik haalde
ze uit de mand om te zien of er geen byson-
derheden aan waren. Ze waren gemerkt. H. C
Met een zucht van voldoening legde ik ze weer
op hun plaats: en toen werd myn aandacht
weer getrokken door de letters op het venster.
Wat sou dat toch wel oeteekenen? Werktulg-
iyk las ik ze van achter naar voren, toen....
Maar probeer het liever zelf, waarde lezer, en
ge zult u kunnen voorstellen hoe verbaasd ik
was, toen de beteekenis van die woorden tot my
doordrong. Toen ging ik, voldaan over myn
ontdekking, myn brieven schryven. Ik was er
juist mee gereed, toen mevrouw Belden kwam
zeggen, dst het eten opgediend was.
„Ik heb myn eigen kamer voor u laten klaar
maken." soi ze, „want het leek my prettiger,
wanneer u geiykvloers sliep”
Een verrassend avontuur
Het eerste wat ik deed, was het vertrek waar
iir bevond onderzoeken. Ik merkte slier
de plaatsen, «bar geen spoorwegverbinding is.
De verbetering van het wegennet tn Italië is
voor ons een aanleiding om een enkel woord
te zeggen over den wegenbouw in dit land.
Men weet, dat in'alle landen het verkeers-
vraagstuk in een duel bestaat tuaachen weg en
spoorweg. Vroeger hadden de wegen minder te
lyden van het verkeer, maar nu de snelheid en
de economie van het vervoer twee belangryke
elementen zyn geworden, ayn ook de elachen
voor den aanleg der wegen veranderd. Het is
opmerkeiyk dat onder de vele elementen die
van belang zyn voor den aanleg van een mo
dernen weg, die bestemd is voor een druk ver
keer swaar. licht en gemengd, de samenstelling
van het plaveisel van den ondergrond en van
de bovenste laag op de eerste plaats komen
vooral voor het behoud en het onderhoud van
den weg.
Toen in Italië door de Fascistische regeering
het vraagstuk werd aangepakt, wilde men er
eerst een economische oplossing voor zoeken en
men bepaalde zyn keuze tot een wegdek m
semi-permanente bitumelaag. De verbetering was
too groot, dat het mechanisch vervoer geweldig
toenam, waardoor de nieuwe verkeerswegen op
een proef gesteld werden, die veel zwaarder was.
dan men had verwacht. De snelheid op de ge
wone wegen nam buitengewoon sterk toe en
werd by na even druk als op de autowegen. Het
autobuaverkeer stelde de wegen op een harde
proef. Door dit nieuwe verkeeravraagstuk kwam
men er toe om een wegbedekklng van beton toe
te pasaen. Ook economische overwegingen had
den er toe geleld om cement te verkiezen boven
bltume. omdat het niet alleen veel goedkooper
is, maar ook omdat door het gebruik van cement,
een nationale nyverheid, die hevig onder de
crisis leed, werd gesteund hetgeen op rijn beurt
bydroeg tot vermindering van de werkloosheid
hetgeen weer een gunstlgen invloed uitoefende
op de aanverwante bedryven.
Ofschoon de betonwegen groote voordeelen op
leverden, maar er ook het zwaarste verkeer op
toegelaten kon worden en werkeiyk ook econo
misch goedkooper was, werd dit soort wegbedek-
king in Italië aoowel als elders toch door de
voorstanders van bltume fel bestreden. Men
voert tegen de betonwegen aan, dat zy gemak
keiyk in de lengte spiyten en dat zy aanleiding
Hef pefufc op iets wereld
Is beslist nog niet je dit.
Daar men zooveel loterijen
Anders toch niet noodlg had/
Binnenlandsche, buitenlandsche,
Rn de loten vliegen wèg.
Want de kip met gouden eitjes
Schijnt nog altijd aan den leg/
Geld is doorgaans ook een kwestie.
Die de meeste menschen raakt,
Immers enkel met contanten
Acht men het geluk volmddktl
tn terwijl men dan tjjn, toekomst
Aan een nummer toevértrouwt,
Worden droomen, idealen,
Luchtkasteelen opgebouwdl
Want het hoogste en het schoonste.
Dat op aarde ‘t meeste telt,
Is het liedje van de dutten,
Met refreinzang: geld! geld! geld/
Maar dat snakken naar den Mammon
Straft zich zelve dikwijls met:
Liège handen..., daar een nietje
Ons dan op óns nummer zet!
„Wat!” riep Monell uit. Jk zou dus mijn
Wiend in zoo n keurige omgeving gebracht heb
ban, om hem direct weer aan de deur te laten
Htten, terwyi hy maar één nachtje wil bly-
»en.’’
Onder het spreken wees Monell om zich heen
baar het vertrek, dat door zyn keurlgen een
voud dit compliment werkeiyk verdiende.
..Neen, noen, mevrouw Belden, <k weet wel
w u dat niet doen zult. De zonderlingste
snuiter, die aan uw deur klopt, wyst u niet af,
iaat staan dan zoo'n aardigen jongen als myn
vriend.”
„U is wel goed,” antwoordde zy. met een
fclmp van trots in haar blik. ..Maar er is ook
dbg geen enkele kamer in orde; ik heb vandaag
het groote schoonmaak gehouden en alles ligt
onderste boven.”
-Adyn vriend biyft bier,” zei Monell mat na-
Oeuk. „Als ik hem zelf geen onderdak kan ge
ven. moet ik tenminste de zekerheid bobben,
«t ik hem heb toevertrouwd aan de beste
«•stvrouw van R.”
■Ja." ael ik aoo onbevangen mogeWk, ,4k sou
WEIMAR. 19 Oct. (V. D.) Naar uit betrouw
bare bron verluidt, is de publicatie te wachten
van een wet, behelzende, dat voor de regering
van Thueringen het „Fuehrer”-princlpe zal
gelden. De verantwoordelijkheid en de besluit
neming zullen In laatste instantie overgaan op
den minister-president als den leider van het
kabinet. De post van staatsraad aal behouden
biyven, maar dit deel van het kabinet zal wor
den uitgebreid naar het voorbeeld van den
Prulaischen staatsraad.
Ze ojjende een deur en toonde my een ver
trek, waarin ik vaag een bed, een reusachtig
bureau en een ouderwetsche spiegelkast onder
scheidde.
„Ik ben ouderwetse!» maar comfortabel inge
richt." ging zy voort, terwyi ze my naar do
eetkamer voorging, „en ik wil, dat myn gasten
het hier ook prettig hebben."
„Daarin bent u volkomen
wcordde ik en
up de tafel.
Zy glimlachte; biykbaar had Ik haar gunst
al gewonnen. Dat diner zal Ik nooit vergoten!
Al die lekkemyen, de merkwaardige, onwezen-
lyke atmosfeer; het besef dat een geheim my
omringde, en het gevoel van schaamte dat m|j
overviel, wanneer ik proefde van de gerechten
die my aangereikt werden door de vrouw, tegen
wie ik zulke verdenkingen koesterde! Neen, dat
zal ik nooit vergeten! Evenmin als de emotie
die zich van my meeste» maakte, toen ik be
merkte, dat ze brandde van verlangen cm my
in vertrouwen een belangryke mededeellng te
doen, maar dat zy niet durfde! En boe zy op
sprong, toen de kat van het dak van de keuken
in den tuin sprong; en de snelheid waarmee
mijn hart klopte, toen ik boven myn hoofd den
vloer hoorde kraken of althans meende te hoo-
ren kraken!
We zaten In een klein vertrek, lang en smal
van vorm, dat merkwaardig genoeg diagonaals-
gewys door het huis scheen te loepen; aan den
eenen kant grensde het aan bet salon en aan
e reiziger, die tien Jaar geleden een auto-
1 tocht maakt door Italië, zal zich zonder
twy fel herinneren dat de wegen zich over
het algemeen in een buitengewoon slechten
staat bevonden. Dit was vooral te wyten aan
bet felt dot men in de jaren na den oorlog bet
onderhoud van de wegen verwaarloosd had.
Het wegenvraagstuk was een der eerate pro
blemen na de opkomst van het fascisme da» de
aandacht van de regeerlng trok. Eenige maan-
den na den opmarsch werd een decreet uitge
vaardigd, waarby het wegenplan voor geheel
Italië w<ard vastgesteld.
Vanwege de groote kosten kon men er niet
omniddeliyk toe overgaan om 13.000 K.M. nieu
ws wegen aan te leggen en de 8000 KJ4 natio
nale wegen konden niet onmlddeliyk hersteld
worden. Men besloot dus om een accoord te tref
fen met de provincies, ter verdeeling van de
onkosten, die In verband met den flnancieelen
toestand der desbetreffende provincies warden
vastgesteld.
Deze voorlooplge regeling, die over een ter
mijn van drie Jaar liep, maakte het mogeiyk
bepaalde gegevens te verkrygen, betreffende de
belangrijkheid van het verdeer op de voornaam
ste verbindingswegen, terwyi men ook de Juiste
eyfers kreeg van een volledige verkeerstelling
De resultaten, die men hlerby verkreeg, leverden
nieuwe gezichtpunten op.
Op de eerste plaats bleek dat men seer groote
bezuinigingen kon verkrygen door de wegen ge
regeld te onderhouden. Er werd dan ook op 17
Mei 1928 een zelfstandig departement in hst
leven geroepen, los van het ministerie van open
bars werken, dat uitsluitend belast werd met bet
aanleggen en onderhouden van de groote ver
keerswegen.
De „Azienda Autonoma Stradale” heeft dus
tot taak om alle hoofdwegen te beheeren (30.000
KM.) alsmede de speciale autowegen. Heel de
verkeersregeling en ook de verkeerspolitie res-
aorteeren ouder dit departement: alleen het
vrachtautoverkeer valt onder bet Departement
van Spoorwegen en verkeer. By de We» is verder
geregeld de wyze waarop dit wegenplan wordt
gefinancierd.
De .Azlenda Autonoma Btradale” heeft een
oplossing gebracht voor het wegen vraagstuk
door de wegen hun waarde te doen terugkrygen.
die zy verloren hadden door het gebrek aan
technische en administratieve leiding.
Als men nu door ItalM reist van de noorde-
hjke grenzen tot Sicilië, kan men zich niet alleen
rekenschap geven van de groote verbeteringen,
die zyn aangebracht vooral aan de autowe
gen maar ook van het uitzicht en het gemak
der wegen, van de overwegen, van de selnlnrich-
tingen, van de vele kantonnlershulsen, van de
banken en de boomen, die langs de wegen staan
Per auto door Italië te reizen is nu een waar
genot. Geen stof meer, geen schokken of stoo
ten; de auto vliegt over een spiegelgladden weg
waardoor de reiziger en de tourist in staat ge
steld worden om van het natuurschoon van
Italië te genieten, terwijl de auto tevens een
gemakkelyk middel van vervoer vormt tuaschen
wat anders dan
die saaie Adèle
die hem met haar
kippige oogcu zoo
schnapachllg kon
aankUken.
toen Kees
dien avond op z"n
zacht logeerbed uitstrekte, nam hy zich voor,
tante Llen en Adèle ten spyt. het aardige vrien
dinnetje te doen ontdooien. .f
Adèle bleef stug en teruggetrokken. Maar
met Rle vlotte het steeds beter. Ze was een
by-de-handje, wjst Kees vaak rake antwoorden
te geven en van flirten bleek ze ook ver
stand te hebben Soms kon ze Kees onverwachts
in de oogen kijker» op era manier, toe Ure hem
het bloed naar het hoofd deed stijgen maar
altijd dan, wanneer öf tante Llen tg Adèle er
by waren Gingen ze eens een enkele maal al
leen wandelen Adèle had iaat van aeere voe
ten. want haar schoenen waren een nummer te
klein dan was het, wél dezelfde aardige, vroo-
lyke meid. maar.... dan bleef ze gereserveerd
en vergeefs socht Kees dan in haar oogen dien
gloed, die uitdaging, welke hy daar een enkele
maal te voren in gezien had.
Ook op den laatsten dag van z'n verblijf MJ
tante Llen. op den tweeden Pinksterdag, wan
delde hli^et Rle alleen. Adèle had boofdptjn.
Kees vroeg rtch af of haar hoedje misschien
ook een nummef- te klein wss.
Ze waren er dus met hun beiden weer op uit
getogen. In tegenstelling met andere wande
lingen. waren ze beiden ditmaal erg etil. Zwij
gend liejien se npast elkaar, een enkele maal
achrlkten ae nft hun gepeinzen op» aia hun
handen elkaar toevallig even aanraakten. Keesf
^rtlacliteri waren niet zeer opgewekt. HU zag
werjcéiyk tegen op terug te keeren, hfl. dis
toch met tegenzin hier heen gekomen was. Bs
ofschoot^ hjj trachtte zich tegen die gedachte
ta vertetten, telkens weer keerden ze terug:
Het waardoor Rie) Rie-nam een plaats tn z'n
denken in. welke teaCé Llen elgeniyk voor Adèle
bestemd had En met een diepen zucht moest
hij aiy»>rtich zelf bekennen: hy was verliefd op
de-Btonde Rle.
Z'n zucht deed Rle onkyken en één seconde
zag Kees die ondeugende, tartende flikkering
in d'r oogen. Toen vatte hl) moed en.... Rle’s
hand, welke hy, ondanks haar tegenstribbelen
stevig vasthield. En de woerden, die den ge
beden weg niet waren gekomen, vloeiden nu
over de lippen van Keea. Met een flux-de-bou-
che, waarover hy zich later zelf verwonderds,
zei hy haar dat Rle voor hem het llefate. aar
digste wezentje op den beelen aardbodem was,
en dat hij de gelukkigste sterveling sou zijn, als
ze ook een beetje van hem hield.
Rle had haar hoofdje een weinig afgewend,
maar toch zag Keea aan de kuiltjes tn baar
wangen dat ze lachte. Ze lachte.... terwijl h|j
in diepen ernst z'n liefde verklaarde.
Teleurgesteld liet hy haar handje los en
even bruusk alsof hy begonnen was, hield ,hU
op met spreken
Z’n teleurstelling duurde evenwel met lang,
want eer hU tyd had om te reallseeren wat er
elgeniyk gebeurde, voelde hy twee stevige armp
jes om z'n hals, en een blond kopje tegen i n
borst.
En nauw-boorbaar klonken Rle's woorden:
.Je bent een goeie, lieve jongen. Kees. maar....
ik hoop dat je niet boos zal zyn, als ik beken
dat wU je bedot hebben. Ik bende dochter
van tantes vriendin. Het was een plannetjs
van tante Lira. Ze dacht dat je een vooroor
deel tegen me had. en dat je meer mat me op
zou hebben, als ik niet die dochter was. Ris
gy om de Pinksterdagen bij me doorbrengen,"
rC ichreef tante Llen, „in Je kosthuis zal het
4 dan ook wel niet prettig zUn en boven
dien.... ik heb een aardige verrassing voor je!
SchrUI me dan van te voren even wanneer Je
komt, want je begrypt dat ik dan een en ander
in orde heb te brengen.”
Met een wrevelig gebaar wierp Kees Dassen
bst briefje op tafel. De Pinksterdagen door
brengen by tante Llen, wel ja, 1 was lood om
oud Uzer, Hier In de stad verveelde hU zich
zeker Z'n vrienden waren allen verloofd en
brachten dus hun vrije dagen bU hun meisje
door. En ging hy naar tante Llen, die in dat
kleine nest woonde, dan zou hy senuwzlek van
verveling worden.
Maar.... tante Lien was een .suikertante, die
er warmpjes in zat en een uitgesproken voor
liefde voor hem aan den dag legde. HU zou er
daarom verstandig aan doen, het goeie mensch
te vriend te houden en er In 's hemelsnaam
maar heen te gaan. Tenslotte kwam aan alles
een eind, ook aan de Pinksterdagen. Kees nam
zuchtend de pen op en schreef dat de uitnoi-
dlging van tante Llen een uitkomst voor hem
was en dat hU ze dus gaarne accepteerde.
Wat de verrassing zou zUn, waarover tante
Llen schreef, die meende hy half en half te
kunnen raden. Vermoedeiyk zou ze ook dat ken
nisje geïnviteerd hebben, de dochter van een
vriendin van haar, waar ze hem al zoo dikwijls
over geschreven had en wier gave hoedanighe
den ze Llen tot vervelens toe had medegedeeld
Tante L4en had hem meermalen niet onduide-
lUk te kennen gegeven, dat een verloving van
hem met dat volmaakte meisje dat hy per-
sooniyk niet kende tot haar hartewenschen
behoorde. Ze vond dat een jongen aU Kaes^Ate
de vyf en twintig naderde, eindelijk eens aan
een verloving moest denken.
Maar Kees dacht er niet aan; voorlooplg had
hy z'n vrUheld nog te lief.
„Tante Lien was een en al bedrijvigheid Haar
mond stond geen oogenblik stil, toen haar neef
gekomen was. Nu en dan bromde Kees een
antwoord. Na bet diner zweeg tante een oogen-
blik en nam haar neef „met een lachje van vol
doening op. Daarna stapte ze met een geheim
zinnig gezicht op hem toe en zei half-flulste-
rend:
.Adèle is er!”
Kees huichelde verbazing, maar z'n tante
merkte dit niet op. want direct vervolgde zU
met een tikje onzekerheid in haar stem: ,4k
meen te hebben gezien, dat je belangstelling
voor haar niet zoo erg groot was. als Ik je wel
eens van haar vertelde. Maar nu moet je toch
eens met haar kennis maken; Je Zal eens zl^
wat een goed, lief meisje zeis Op het oogën-
bllk zyn ze boven op d'r kamer.”
,Ae....?" gaapte Kees en nu was z'n ver
wondering echt. „Is Adèle er dan niet alleen?”
Tante Llen kreeg een kleur, maar ze hield
zich goed en zei: ..Nee. dat wou ik je nog ver
tellen. Rie .Jooeten, een vriendin van Adèle.
13 voor de gezelligheid meegekomen. Maar Ik
geloof dat ik ze daar al hoor; nu kan je direct
met ze kennis maken.”
Bedryvlg huppelde zy naaf de kamerdeur
Even later stond Kees voor twee jonge meisjes.
Eén was een ónmogelijk leeiyk vrouwspersoon,
tpet een ouderwetse!» pinoe-nez tje en strak ge
trokken, piekerige haren. De andere was een
kittig, jong ding, met frissche, licht blozende
wangen, guitige blauwe oogen, waarin plezler-
llchtjes flikkerden en sen uitdagend pagekopje
Onmlddeliyk begreep Kees dal de eerste de
voor hem uitverkorene was en de andere bUge-
volg haar vriendin. Welke veronderstelling Juist
bleek te zyn.
Met wrok in het hart, omdat het aardige,
vrooiyke ding niet de uitverkorene van tante
Llen was, trachtte Kees een gesprek met de
meisjes te voeren, wat hem niet bUster goed
lukte. Er ontstonden telkens groote gapingen,
die wel gedeeltelijk werden aangevuld door de.
praatgrage tante, maar deze werd te veel door
hulshoudeiyke bezigheden In beslag genomen
om geregeld aan het discours deel te nemen.
Kees vond het dan ook een uitkomst, toen se
voorstelde dat de jongelui maar eens een wan
delingetje moesten maken. De lente ontwaakte.
Grout te worden en sterk! Te kunnen
ken als Vader! Moeder, helpt hem
nit! 2 X daags JECOVrTOL. geijkt
halte aan Vitaminen Aenl) door een
landsch Professor. 1
dart het rhachitis-gevaar (tngelsche ziekte)
«n geeft meer weerstand tegen griep en
andere infectieziekten. J ECO VI TOL is
kracht voor Uw kind!
JECOVITOL
GEIJKTE LEVERTRAAN
[het Vh(HWATER.
I Ui DE Rl VIER HEEF T
\0fr SEIZOEN H/ET
JVEEt OP GELEVERD
/MAAR VANAVOND 6A
IK. N/JN HEN LEL WT
M/ERPENj/i 0A T PlEPA
Jooeten speelde nu de rol van Adèle en ae deed
dat werkeiyk niet onaardig. Je zal eens zien
wat een aardig meisje se is. Bonder dat idioot*
brilletje en met een modern kapsel!
En Kees, kan je me vergeven? En ook dl*
goede tante Lien?”
▼ragend staarden haar blauwe, guitige kijkers
naar Kees, en diens antwoord was seer wel
sprekend.
wordt bet bast uit
wendig behandeld.
Wrijf slechts Vicks
VapoRsb tegen
bedtijd op keel en
borst. Het bederft
de maag niet, zooals
Innemen doen kan.