DYNAMIET EN PACIFISM
K
j
v&fiaal uan den dag
[F
8.23
DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS
Vermoedens
5J
7>
r
GELDERSCHE
ROOKWORST
MERK
ZADÈLHOFF
ii
MAANDAG 23 OCTOBER
ALFRED NOBEL
De Nobelprijzen
eh
Alfred Nobel
Een vulkaan in de
sneeuw
Van stad tot dorp
Jonge atoomsplitsers
DOOR ANNA K. GREEN
T
X
Een inbraak bij den
president
Een herdershond als
stierenvechter
Gevaarlijk jacht
avontuur
HET GEVAL
LEAVENWORTH
zün
jhr.
•rek
in
ze-
ms
efc-
)an
de
ten
Honderd jaar geleden werd de
groote ingenieur te Stockholm
geboren
S -
Trein
INDERDAAD IETS FIJNS
[DRAISttl Avan VALKEnBURG'S’-
Ie A ••iLEVERTRAATI
9
op
was
prUs
in
ME NOG AL D(Jt-
DEL'JK. FNHOED U/Ai
-c. -
eur
mg
mg
mg
mg
mg
mg
mg
mg'
(Wordt vervolgd)
s
I
Ime-
ge-
/an
lo
rna
bij de wetenschap met de nieuwe
van gietijzer.
wat
den
vanmorgen?” vroeg
■we
rdt
tur.
ronds
ering
tinis-
m-
mu-
naar
■Com-
isten-
?n.
met:
heeft
O-ja-
de
zen,
•bo-
;ne-
roor
te
zeggen.”
wil.”
„Je zult je betrek-
»ptie
aofd-
8e-
r van
voe-
be
den
der
ver-
i in
ste
ven
Dem.
heid
de
nen-
rva-
heid
>lks-
aal*
hen
lers-
be-
to-
er-
ar-
syn
we
th-
ten
uit
tjn
ef-
'en
we
ten
haar
!dbe-
J. A.
Jr„
chie-
rlem,
|rTTTTTTnTTTTnT1
Captain Ritchie, die in Kenya gestatlonneerd
is als hoofd-jachtopziener, beleefde een onaan
genaam jachtavontuur bij de poging een boos-
aardigen rhinoceros, die den menschen vrees aan
joeg, uit den weg te ruimen. Toen Ritchie naak
het dier zocht stond bet plotseling op een
afstand van 8 voet voor hem en viel verwoed
op hem aan. Ritchie schoot tweemaal en sprong
op zU. HU kwam echter te vallen en het woe
dende dier stiet hem met den kop ongeveer 10
voet verder. Tenslotte wilde het toeval, dat
Ritchie iets vond, om zich achter te verber
gen en de rhinoceros stormde in vollen galop
over hem heen, gelukkig zonder hem te raken.
Toen Ritchie ópstond vond hij het dier on
geveer 200 meter verder, en het was dood.
Te Athene had de Jonge, veelbelovende Hen-
ric Aleksandros geld noodlg. en hij besloot in
deze behoefte door diefstal te voorzien. Na rijp
beraad met zichzelf besloot hij zich naar het
regeeringspaleis te begeven. Voor het paleis
staat altijd een schildwacht. Bovendien zijn
daar nog de muren en bekken, die men moet
DERDE HOOFDSTUK
De verdwenen getuige
„Mijnheer Raymond!"
Mijn naam werd zacht en voorzichtig ultge1
sproken. Dat deed ftiij ontwaken en ik richtte
mij op. Het werd al dag en zoodoende kon ik
in de opening van de deur, die naar het salon
leidde, het gezicht van de bedelares onderschei
den, die mevrouw Belden den vorlgen avond
had binnengelaten. Ik was boos en wilde haar
dan ook wegsturen, toen rij tot mijn groote ver
bazing een rooden zakdoek uit haar zak haalde.
De zwerfster was F.!
„Lees dit," zei hij vlug en gaf mij ’n briefje.
Zonder verder iets te zeggen, ging hij uit de
kamer en sloot de deur achter zich. Ik ging
haastig naar het raam en bij het eerste licht
van den dag las ik de volgende regels, die haas
tig en slordig waren neergeschreven:
Zij is hier; ik heb haar gezien in de kamer,
die op *het bijgaande plan door een kruisje Is
aangegeven. Wacht tot acht uur en ga dan naar
boven. Ik zal wel een middel vinden om me-
vouw Belden uit huis te lokken.
Bij het briefje was deze teekening.
B JE DA7 GEHOORD^
VA N M'JNHEER NACK'
FJ HEEFT tOOOOUAK
utgeuwftraaft HEnut^iER oren <en aan't
'VlEJCEREftWAiENETi
EErt El HO AAN GE I
WA A A 7 hEEE
JI October 1833 en stierf in 3an Remo op 10
---hy
op de
eerste
l een
I Fm'JNHELR MALp\
/ACH1 HE 7 WAAR-
bCJT'JNUJK OA 7 DE RE (f!
laar u
knkeer
p 26-jarigen leeftijd liep All Burns gevaar
I een monomaan te worden. Hij had een
grief en die grief nam dagelijks in hevig
heid toe. Zij stoorde hem in z’n denkvermogen,
"gaf hem een averechtschen kijk op de zaken,
oefende
rwkter
(ZE LFMOORD?Wp'
\EVETETf H/ETEETf)
\0F H'J VERDRONKEN
\k>.heb&enz£ HfN
GEVONDEN'
NEEN MAAR NFr^\
beien” dacht hjj niet. Op ’t oogenbUk was hij
vrij. Wat later zou gebeuren, was van later
zorg. Vandaag was hij vrij, zo° vrÜ als cen
vogel In de lucht!
Welgemoed wandelde hjj dus verder, toen hjj
een jong meisje tegenkwam, wier voorkomen
hem trof door kaar zelfbewuste houding, haar
knap gezicht envriende lijken oogopslag. All zelf
was wat men een knap jongmensch noemt.
Misschien zag het meisje dit ook, toen ze „en
passant" een blik op hem wierp. In elk geval
zag ze op dit oogenblik niet de bananenschil,
die de een of andere etende wandelaar daar had
neergeworpen of laten vallen. Zij trapte er op,
gleed uit en viel, zoo lang als ze was op den
grond.
AH haastte zich haar te helpen. Hij beurde
haar op. maar kwam totwde bevinding dat ze
zich niet op de been kon'houden. Ze had haar
HllllllllltlWIllKIIIIII'IIIHHUIIIWHUlilIN
[NL/CH7/N&f'N RANGELW
WELKE TO7 OPHELDERING -L
WlHfTQEVAL LEIDEtF2J>
De minuten kropen voorbij; eindelijk sloeg het
acht uur. Juist bij den laatsten slag werd er
aan de deur van de binnenplaats geklopt. Een
Jongetje rende de keuken binnen en riep met
schelle stem: „O. mevrouw Belden! Vader heeft
een aanval.... Kom gauw!”
f LK BEGRIJP MAAR NIET DAT ZE AU F -
'MAAL LH DE VERKEERDE RICHTING ZDEKENN
Z£ LEGGEN ALLE ft PAT Z'N HOOT TEttWf\
TEN VAM DE ÏTAO D VAST GELOOPENMAAR 1
H'J G>HG IN OOSTELIJKE RtCHT/NG V/WM
lAKRERLDcFT, JK ZOO WEL EEFf) WHLEfA
WE TEN, OF OF CD MFT!ijARti DAT WEZ7
38
Ik stak er een aan: hij was al opgdbrand
eer ik de plaats had kunnen ontdekken, waar
de doos stond, daar ik niet wist waar ik precies
moest zoeken. Toen eerst besefte ik de moeilijk
heid van mijn taak. Mevrouw Belden had op
haar gemak het gedeelte van de loods uitge
zócht waar zij haar doos zou verbergen; ik daar-
*ntegen had niets, waarop ik mijn onderzoek
kon baseeren en Ik zou heel wat lucifers noo-
dlfc hebben. Ik verbruikte er inderdaad een aan-
tienlyk aantal. Met op één na den laatsten
Ik antwoordde ontwijkend en zij haastte zich
de kamer uit om het huis te gaan sluiten. Ik
wachtte even op haar, maar zij kwam niet meer
terug. Zij was waarschijnlijk bang om zich te
verraden en was maar naar boven gegaan. Dit
verheugde mij ten zeerste, want ik moet be
kennen, dit ik dién avond alleen maar naar
rust verlangde en fk verschoof de zorgen .tot
den volgenden dag. Zoodra het onweer voorbij
was, ging ik naar bed en viel spoedig in een
//DO DOLLAR)! M(J, MT DDE MOETJE MAR
'LATEN WE MAAR ONZE BONT GAAF! OP
\2OER MAAR TEEN RECHTER
Toen herinnerde ik mij, dat ik op het plan ge
zien had. dat er aan den anderen kant van de
gang nog een tweede deur was, die toegang gaf
tot ditzelfde vertrek. Haastig liep ik om. Ook
deze deur was op slot.
ken. toen ik mijn lucifer liet vallen. Ik betreurde
mijn onhandigheid, maar ik was vastbesloten
om op goed geluk te tasten naar w®t ik gezien
had; ik stak mijn arm in het gat en haalde er
het voorwerp uit, dat mijn nieuwsgierigheid had
opgewekt. Het was de doos!* Ik was tevreden
omdat ik mij niet te vergeefs had ingespannen,
en mjjn eenige gedachte was. zoo gauw moge
lijk weg te komen, om nog vóór mevrouw Belden
thuis te zijn. Zou dat mogelük zijn? Dan zou ik
haar voorbij moeten loopen. Zou zij mij dan niet
herkennen? Ik dacht dat het wel de moeite
waard was, het te probeeren.
Ik bereikte den grooten weg en stapte flink
door. Een poosje liep ik zoo zonder iemand te
ontmoeten. .Maar plotseling stond ik bjj een
bocht van den weg tegenover mevrouw Belden
die, midden op denrweg staande, achterom keek.
Eenigszlns in de war liep ik schichtig voorbij,
omdat ik bang was dat zij mij aan zou hou
den. Zjj liet mij voorbijgaan zonder een woord
te zeggen. Verbaasd omdat Zij geen notitie van
mij had genomen draaide ik mij om en begreep
oogenbhkkeljjk de reden van die eigenaardige
houding. De loods stond in brand!
I Pf CJOMMIi'iARn TVEET MATDURLtJK
\WESTEff VAM DE STAD?DE RECHTER WA7
OOiTELt AA Ff '7 RDJCHM
pZ MEHJCHEH iCH/JFTCH TE DEELHEFT DAT
yrj VERDROM KEFT Ji
■Ujlre^
jver:
en?'
sme.
December 1896. Evenals zijn vader was
scheikundige en beiden legden zich toe
uitvinding van explosieve stoffen. Hun
succes behaalden zij in 1862, toen Alfred
dosis nltro-glycerine maakte, welke aanleiding
werd tot de oprichting van een fabriek voor
ontploffingsstoffen aan den oever van de Elbe
spoedig gevolgd door een tweede fabriek to
Krümmel. Deze fabrieken werdén in 1865 op
gericht en reeds een jaar later vond Nobel het
dynamiet uit, waardoor hjj de grondlegger
werd van de moderne explosie-technlek, Ge
durende de volgende jaren stichtte hij’ een
groot aantal fabrieken in verschillende landen
In zijn Parjjsche ateliers vond hjj in 1873 de
explosieve gelattne uit. Het eene patent volgde
na het andere en zjj bleven waarlijk niet be
perkt tot de gevaarlijke springstoffen. Integen-
op reis ging en nu had z’n dochter hem voor
gesteld deze betrekking aan All Burns te geven.
Zij had een zeer gunstigen indruk gekregen van
All's geschiktheid voor deze positie. Ook de
vader was na z’n onderhoud met den jongen
man zeer met hem ingenomen en bood hem
op staanden jroet de betrekking van particulier
secretaris aan.
All accepteerde met beide handen. Van nu af
geen eentonige arbeid meer, geen trein 8 23.
Hier werd veel aan z’n initiatief, aan z’n in- en
doorzicht overgelaten.
Het duurde niet lang of All werd voor den
man. die zooveel ouder was dan hjj. onmisbaar.
Ze reisden veel op het Vasteland van Europa.
Niet zelden waren beide heeren vergezeld van
het jonge meisje, wier lieftallig gelaat gaande
weg een onuitwischbaren indruk op den jongen
man maakte. Zjj en All gingen weldra vriend
schappelijk met elkaar om; ze begrepen elkaar.
„Vind je het niet vreemd?” vroeg ze eens,
toen ze op een Kasselboot van Dover naar
Calais stoomde», „dat dit alles zoo moest ge
beuren? Als ik niet op een bananenschil uitge
gleden en gevallen was, zou ik je nooit gekend
hebben."
Drie Jaar na hun eerste kennismaking wer
den ze man en wouw, maar tiiet dan nadat op
haar uitdrukkelijk verzoek haar vader hem als
enkel verstuikt.
Goede raad was
hier duur, maar
All Bums was 'n
jonge man die
gewoon was snel
in te grijpen. Hij
hielp haar naar
Kort geleden is er te Loliden een bijeenkomst
geweest van natuurkundigen uit geheel Enge
land, waarbij de beroemde lord Rutherford en
de nestor der Engelsche physica, de 82-jarige
Sir Oliver Lodge, tegenwoordig waren. De voor
naamste bedoeling der vergadering was de hul
diging der jeugdige geleerden, wier leeftijd ge
middeld minder dan dertig jaar is. Sir Oliver
Lodge merkte op, dat deze jonge mannen in de
laatste achttien maanden meer tot de kennis
van het atoom hebben bijgedragen, dan dege
nen. die zich met dé studie in kwestie de voor
bijgegane vjjf-en-twintig jaar hebben bezig
gehouden. „Als we bjj de 5 millioen volt zijn
aangeland,” zei lord Rutherford, „dan zullen
we ieder element kunnen ontbinden.”
De zevenhonderd jaar oude stad Bihac
Bosnië heeft de regeerlng verzocht voortaan
als dorp te worden gerangschikt, ten einde de
hooge belastingen te vermijden. Vele bewoners
zfjn echter hiertegen gekant, daar zfj deze ver
andering een beleediglng achten voor de
plaats.
fabriek. En zijn gevaarlijke boot trok zéér de
aandacht op het Malarmeer. De Dultschers.
minder angstig uitgevallen, bouwden een fabriek,
waarvan Nobel de leiding kreeg en zoo volgde
de verdere reeks. Het liep intusschen niet zon
der ongelukken af. Een paar fabrieken, onder
andere de Duitsche, zijn in de lucht gevlogen.
Enkele ernstige ontploffingen van scheepsladin
gen en zelfs een ontploffing in de bagage van
Nobel in een Amerikaansch hotel deden de we
reld opschrikken en spoedig weigeren alle ha
vens het dynamiet den toegarfg
Een merkwaardige bijzonderheid vinden we in
het feit, dat de secretaresse van den grooten
uitvinderBertha von Suttner was, de
warme pacifiste, schrijfster van .De Wapens
neer”, die, naar men. niet ten onrechte ver
moedelijk. aanneemt. Nobel heeft overtuigd van
het belang van een vredesprijs. Van zijn dyna
miet hangt inderdaad de vrede niet af. De
menschheid vocht reeds eeuwen voordien. En
hoeDaarom gunne men Nobel den eeretitel van
nobel pacifist
goed vernietigd zijn. Ik heb den wensch van
Mary vervuld en niemand zal mjj kunnen la
ken.” Ik wachtte niet langer om nog meer te
hooren.
Toen ik thuis kwam, keek ik allereerst of de
zwerfster geen misbruik had gemaakt vap mijn
afwezigheid om het huis leeg te stelen; daarna
ging ik naar mijn slaapkamer om eens naar de
bewuste doos te kijken. Zij was van blik en zorg
vuldig afgesloten. Haar gewicht overtuigde mij
er van. dat er aHeen maar papieren in waren,
waarover mevrouw Belden mU gesproken had;
ik zette de doos onder mijn beo en ging toen
weer naar het salon. Nauwelijks zat ik en had
een boek genomen, toen mijn gastvrouw binnen
kwam.
„Wat een avond!” riep zjj uit, terwijl zjj haat
lioed afzette. „Het weerlicht en er staat een
huis in brand. Het is vreeselljk! Ik hoop dat de
eenzaamheid u niet te zwaar gevallen is. Ik had
een afspraak, maar ik dacht niet dat ik zoo
lang zou wegblljven.”
^iiiiiiiniiiiiiuiiiiiiS772j4 PERLO iiiiiiiiiiiiiiiiniiii:
Ieder mensch waagt graag een kansje,
leder meent zich steeds wat mans,
Ook al heeft een buitenkansje
Inderdaad geen schijn van kans!
Want een kans is gauw verkeken
En het is ook zeer gewoon,
2 Bjj üw kansje ziet een ander
Juist zijn eigen kansje schoon!
Velen dachten met strapèrlo,
BOf zegt u soms straperló?
2 Want de uitspraak en de winstkans
Schijnen allebei zoo-zoo,
Velen dachten, kijk het gaat hier
Zuiver om behendigheid,
ËZoodat thans een prachtig kansje
Bij dit spel geen twijfel lijdt!
Want behendigbij zoo'n vleitaal
f Is het toch nog steeds fe dit,
Dat geen mensch zijn eigen krachten
^Ooit behendig onderschat!
't Is ook inderdaad gebleken,
Dat behendigheid ook hier
Wel bestond.maar toch voornaam’lijk
Aan den kant van den croupier!
Daarom is het spel verboden!
Dit beduidt nu op z’n minst,
Voor dengeen, die moet verliezen.
Voor dit keerzijn eerste winst!
-^MARTIN BERDEN.
(Nadruk verboden)
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Ik snelde toe; mijn gastvrouw leek erg in do
war.
„Een arme houtzager heeft een aanval ge
kregen," zei zij, „en nu komt men mij. halen.
Wilt u als het u blieft op het huis passen terwijl
ik weg ben? Ik zal zoo gauw mogelijk terug
komen."
En zonder mijn antwoord af tc wachten,
nam zij haar omslagdoek van een stoel en volg
de den jongen naar bulten. Oogenblikkeljjk
heerschte er een doodse he stilte in huls. Ik voel
de een vage angst over mij komen. Het leek mij,
alsof ik niet de kracht zou hebben, om uit de
keuken te gaan en de trap op te loopen. Fn
toch verlangde ik er naar, de waarheid te we
ten.
Toen ik eenmaal op de trap stond, verdween
mijn angst en maakte plaats voor een groote
nieuwsgierigheid. H: opende de deur bovenaan
de trap en stond in een ruime slaapkamer,
klaarblijkelijk die van mevrouw Belden. Ik liep
naar de deur die toegang gaf tot het vertrek,
dat op het plan van F. met een kruisje was aan
gegeven. Ik luisterde scherp. Er kwam geen ge
luid uit de kamer. Ik draaide den knop om en
wildé naar binnen gaan, maar de deur was op
slot. Ik keek door het sleutelgat, maar zag niets.
den kant van den weg, gaf haar een steuntje
en stuurde een toekijkenden jongen uit om een
taxi te halen. Hij hielp haar in het voertuig
en ging naast haar zitten. Nog nooit had AH
zoon heerlijk ritje gemaakt. Het meisje was
alleraardigst.
Toen zij van den eersten schrik bekomen was,
raakte ze niet uitgepraat over z’n hulpvaardig
heid Haar mond stond geen oogenblik stil. Nu
en dan sprak hij ook een paar woordjes, maar
meestal zweeg hij. Hij luisterde liever. Veel te
gauw naar z’n zin, stond de taxi voor haar wo
ning stil. H(j hielp haar er uit en bracht haar
tot voor de huisdeur. Toen vroeg ze naar z’n
naam en adres.
In 't eerst wilde All Bums z’n naam niet
noemen, maar een oogenblik later bedacht hij
zich. Het zou toch wel aardig zijn haar weer te
zien. HIJ gaf haar /lus z’n naam en adres op.
„Nogmaals vriéndelijk dank.” zei ze. en drukte
op het knopje van de electrische schel.
AH moest echter z’n vrijheidszucht van een
dag boeten. Hjj kreeg z’n ontslag, omdat hij
niet wilde liegen. Wanneer hij gezegd had dat
hij ziek was. dan zou er waarschijnlijk geen
wolkje aan de lucht zijn geweest. Maar met
een leugen voor den dag komen, dat nooit. HIJ
zou zich zelf als een verachtelijk wezen be
schouwd hebben als hij zich door allerlei draaie
rijen had trachten te 'verontschuldigen. Z’n
waarheidsliefde kostte hem z’n betrekking.
Hij moest nu natuurlijk weer een betrekking
zoeken. Het zou niet lang mfér duren of hjj
zou weer in den tredmolen van de dagelijksche
sleur loopen. Misschien zou dan de trein van
8.07 in plaats van dien van 8.23 z’n dagelijksche
trein werden en dan kwam hij van den regen
in den drop. Had hjj bij zijn ondoordacht uit
stapje van één dag iets gewonnen? Voor zoover
hij kon nagaan, moest hjj deze vraag ontken
nend beantwoorden.
Eenige dagen later ontving hjj een brief van
den vader van het jonge meisje, waarin deze
hem bedankte voor z’n hulp en hem verzocht
even bij hem aan te komen, zoodra het hem
gelegen kwam.
All voldeed aan dit verzoek, vast besloten geen
geldelijke vergoeding voor z’n hulp aan het
jonge meisje aan te nemen.
Die werd hem dan ook niet aangeboden, maar
wel iets anders, iets dat een geheele omwen
teling in z’n gedachtenwereld en in z’n maat
schappelijke positie teweeg bracht.
De vader van het jonge meisje had een se-
passeeren voor men de brandkast bereikt, ver
der moet men het pysoneel en andere, huis-
genooten ontloopen.
^laar door deze hindernissen Het Aleksandros
zich niet storen. Hjj voelde er ook niets voor
's nachts* uit zijn bed te komen om de zaak op
te knappen. Liever ging hij ’s middags. Bij
klaarlichten dag klom hij dus over de muren,
wrong zich door hekken en was binnen, waar
bij men nog in aanmerking moet nemen, dat
h(j de hoogte verkeerd had berekend en ergens
met een luiden gil van een schutting plofte.
Maar niemand stoorde hem. De wacht
juist bezig met de siësta. Henric nam mee wat
hij dragen kon, wandelde door de voordeur naar
buiten en ging ’s avonds uit.
Van buurtbewoners vernam men later, dat
Aleksandros de dader was. De jongeman zelf
heeft zich op den Balkan verstopt en er zal een
Sherlock Holmes of een Karl May noodig zijn
om hem in zijn schuilhoek te snappen.
Twee mannen, die bjj een dorp in de nabij
heid der Duitsch-Boheemsche stad Reichen-
berg door een stier aangevaUen werden, zijn
door een dapperen herdershond gered. De woe
dende stier wierp een der beide wandelaars
tegen den grond en toen zijn kameraad hem
te hulp wilde kómen, werd ook hij door het
beest op de horens genomen en op den grond
gesmakt. Beide gewonden waren er niet levend
afgekomen, als niet plotseling een herdershond
den razenden stier had aangevaUen. Er ont
stond een gevecht op leven en dood. Op het
hulpgeroep der beide mannen kwamen de
dorpsbewoners aangesneld en met vereende
krachten gelukte het den stier te overmees
teren.
Belde mannen hebben zware verwondingen
opgeloopea. De herdershond moest afgemaakt
worden, daar de stier hem doodeljjk gewond
had.
aterdag was het honderd jaar geleden, dat
tGlred Nobel werd geboren, de beroemde
A-/ stichter van de Nobelprijzen en de uit
vinder van bet dynamiet, hetgeen overigens
niet zijn eenige uitvinding was.
Nobel zag het levenslicht te Stockholm
sn verkeerden invloed uit op z’n ka-
dreef hem tot een donkere wereldbe-,
J? Hl) begon een menschenhater te wor
den. En waarom dat alles? Omdat z’n nacht
merrie trein 8.23 was. Met den trein van 8.23
had hjj nu al elf Jaar van het Noorderstatlon
in de voorstad naar de City gereisd.
ben een zoon van het vrije Engeland,”
mopperde hij, terwijl hij zenuwachtig z’n das
aan z’n boordje trachtte vast te maken, „en
toch ben ik veroordeeld om eiken morgen dien
vervl.... trein van 8.23 te halen. Vrijheid? Een
mooie vrijheid!”
Om 7.30 stond AH eiken morgen op, waschte
en schoor zich, gebruikte haastig z’n ontbijt,
holde naar het station, rende het perron op
en sprong in een derde klas rookcoupé, meest
wanneer de trein zich al in beweging had gezet.
Hij had een vreeselljken hekel aan den trein
en kon het perron niet luchten of zien. En als
hij nu en dan maar eens een leegen coupé trof.
Maar neen, z’n coupé was altijd propvol met
menschen, die evenals hij tot die verwenschte
sleur waren veroodeeld.
Op een zonnlgen morgen., midden in den zo
mer, kwam AU’s moeder, als naar gewoonte, in
z’n slaapkamer om hem te wekken. Meestal
moest ze hem wakker schudden.
„Het is half acht!” riep ze.
De zon scheen vroolijk door ’t venster; in
den tuin, laag in den boom, zong een vogel.
Zelfs een luilak zou dien dag vroeg opgestaan
zijn, maar AH, ofschoon geen luilak, dacht er
niet aan. HU wilde dien dag eens vrU zUn. Z n
opstandige geest teekende verzet aan tegen den
dwang trein 8.23 te halen. De trein kon voor
zUn part naar den drommel oopen! HU zou
dien dag maar eens niet naar ’t kantoor gaan
en nog een uurtje in bed blijven om z’n onaf-
hankelUkheid te toonen. Daarna zou hij op z’n
gemak opstaan; dan kon hU nog zien of hU
naar ’t kantoor zou gaan of niet.
Een kwartier later kwam z’n moeder weer
bij hem en schudde hem flink heen en weer.
„'t Is kwartier vóór acht. Wat mankeert je
toch?”
AH rekte zich geeuwend uit. „Ja, ja, ik sta
dadelUk op."
„Je zult trein 8.23 missen.”
Toen hU den door hem zoo gebeten trein hoor
de noemen, werd hU woedend.
„Ik walg van trein 8 23. Laat hem voor mijn
part derailleeren of onwallen.”
„Wees nu niet dwaas. Je weet dat je hem
halen moet”
All’s moeder verHet het slaapvertrek. terwUl
ze zich afvroeg of haar zoon zich misschien wat
overwerkt had.
Om 9.30 zat hU op z’n gemak te ontbUten;
hij gevoelde zich vroolUk en opgewekt.
„Wat mankeert jou toch
z’n moeder,
„Niet!"
„Wat zal je patroon wel
.HU kan zeggen wat hU
ZU schonk hem thee in.
king verhezen.
„Het kan me niets schelen. Ik vertik het om
eiken morgen met dien verwenschten trein van
8 23 te vertrekken. Ik ben die slavernU moede.
Hg wil toonen dat ik een man ben."
„Je betrekking verliezen, dkt zal je.”
„Dan zal ik wel weer een andere krijgen. Ik
heb voorgoed m’n bekomst van 8.23 en alles wat
daarmee in verband staat. 8oms heb ik lust
me onder de locomotief te werpen. cretaris noodig. een secretaris, die veel met hem
„Je hebt rust noodig, m n jongen, je bent een
beetje overspannen. Ik moest, dunkt me, den
dokter maar eens-laten komen." f
„Ik ben zoo gezond als een visch. in
begrijpt me niet; nog eens, moeder, ik mi
niets. Nu ga ik even uit. Tot straks."
„Ga je naar ’t kantoor?”
,JMt weet ik nog niet."
AU zette z’n hoed op en ging de deur uit.
Z’n moeder schudde het grUze hoofd en keek
hem bezorgd na.
Buiten gekothen, wandeld AH Burns met lich
ten stap verder. Aan de gevolgen van z’n „spU-
voor zUn geweten. Ujkt ons een ietwat fantas
tische veronderstelling.
Nobel was het type van wet wü populair noe
men de zwerver. Geen zwerver der wetenschap,
maar een man, die reeds als jongen van zeven
tien jaar er op uit trok, gedreven door de weten
schap en den reislust. Allereerst trok hem Ame
rika aan. dan Rusland, waar hU verbleef tot
na den Krim-oorlog. Dan volgt FrankrUk. waar
1>U op aanbeveling van Napoleon III een ton
los krUgt van een bankier.
Het ging vlot; maar spoedig kwamen de be
zwaren in den vorm van klachten over de ge
varen die zUn fabrieken temidden van andere
hulzen opleverden. HU fabriceerde toen op net
water. Een boot was zUn laboratorium en zUn
Een Amerikaansch viegenier is er in ge
slaagd, een serie merkwaardige luchtfoto's ve
maken, toen hU over het vulkanische eilandje
Whakari vloog, het „witte eiland” van Cook,
dat op een afstand van 65 K M. van de kust
van Nieuw-Zeeland ligt. De foto’s bevestigen,
dat er een nieuwe vulkaankrater ontstaan la.
Ten einde uit de gassen van dezen vulkaan
zwavel te winnen, waren op het eiland instal
laties gemaakt door een maatschappij, welker
employé’s echter bU een gewe'dige uitbarsting
in het Jaar 1914 tot den laatsten man her
leven verloren. Later is het bedrUf overgeno
men door een Engelsche kapitaalgroep, maar
ook deze onderneming heeft verleden jaar de
werkzaamheden gestaakt, nadat bU een nieuwe
uitbarsting het zeewater in den nieuwen krater
was’ binnengedrongen.
Deze krater op den 2250 M. hoogen berg
Ngauroehoe, stoot onophoudelUk dampen en
gassen uit. Volgens de foto’s is de werking van
den vulkaan nog al onschuldig, wat echter
slechts is toe te schrUven aan den sterken
sneeuwval. De vulkaan is een deel van het Na
tional Park.
deel: in 1878 nam hU patent op iets, dat juist
niet ontploffen kon, nJ. den onóntplofbaren
stoomketel en tegelUk op een automatische rem.
Dan wierp hU zich op het zwavelzuur en vond
een nieuwe methode om zwavelzuur te con-
centreeren. TegelUk, in het zelfde jaar verraste
- - - - -1 raffinatle
DE RECHTER WAS
EEN 5T/LLE MAFT, H'J
5PRAH MET DÉÉL.
TDD H'J OOR ZELF PEFT
EINDE AAN Z’N
TEVEN GFMAAJCT
HEÖÖENT 1
Hannah bewoonde dus het kamertje, dat bo
ven de eetkamer lag en ik had mU den vorigen
avond niet vergist, toen ik iemand boven mUn
hoofd meende te hooren loopen. Zeer opge
lucht ging ik weer naar bed; te zelf der tijd
echter wa^ ik zeer opgewonden bU de gedachte
dat ik weldra het meisje zou zien, dat, zooels
ik alle redenen had om te gelooven, het geheim
van den moord op mynheer Leavenworth kende.
Tevergeefs trachtte ik weer in te slapen en ten
slotte gaf ik het maar op en bleef liggen luis
teren naar het ontwaken van het huis en zUn
omgeving. F. had de deur achter zich gesloten
en ik hoorde mevrouw Belden dus niet naar
beneden komen. Maar duidelUk hoorde haar
kreet van verbazing, toen zU zag dat de keuken
leeg was en de bedelares gevlogen. Een oogen
bUk was ik bang dat F. een stommiteit had uit
gehaald door zoo met de stille trom te vertrek
ken. Den vorigen dag had ik mevrouw Belden’s
karakter goed kunnen bestudeeren en het ver
baasde mU dan ook heelemaal niet, toen ik
haar in de aangrenzende kamer hoorde mom
pelen: .Anne vrouw. zU heeft zoo lang in de
vrije natuur geleefd, dat zU t niet heeft kunnen
uithouden om een heelen nacht in huls opge
sloten te xitten.”
Ik begreep dat die brand mUn werk was: de
lucifer die ik had laten vaHen. was er de oor
zaak van. Ook ik keek naar de vlammen die
hoog oplaaiden. Dit schouwspel boeide mU
dat Ik er mevrouw Belden door vergat, ^aar
plotseUng hoorde ik haar halfluid in ziqPzelf
mompelen: „MUn hemel, dat was mUn bedoe
ling niet Toch ben ik blU dat de papieren voor [vasten slaap.
volgm
J.. de verzekerimrsvoorwaanlen tegen 9/)/)/) bU levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f OEA bij een ongeval met f Cfi bij verlies van een hand f 1 OC oU verlies vin een f Zfi bij een breuk van f Afï bU verlies van Tl
Alle abonnerSov^\’»uln^^^ v^Jende “ueermlen t JUUU.~ verlies van Side armen, belde beenen of belde oogen T Zul/. doodslaken afloop T LdU.’ een voet of een oog T 1PO.-duim of wijsvinger f OC/.-been of arm/?{/.- anderen vinger
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
lucifer ontdekte ik. dat een van de planken van
den vloer een beetje uitstak. Ik had nog maar
één lucifer! En ik moest de plfthk weghalen,
onderzoeken wat er ondet lag en, als de doos
daar lag, haar wegnemen. Ik wilde mijn laat
sten lucifer niet verspillen en knielde daarom
in het donker neer om de plank te onderzoe
ken. ZU was niet vastgespUkerd.
Ik drukte er met mUn voHe gewicht op, trok
haar naar mU toe en gooide haar opzU- Toen
■tak ik mUn laatsten lucifer aan en keek in het
tat, dat ontstaan was. Onderin zag ik iets
een steen of een doos dat ik juist wilde pak-
Ook de petroleum had zUn belangstelUng
en hU vond een toestel om de continue distillatie
van de petroleum toe te passen. De voordeelen
uit deze kwamen voornameHjk Rusland te stade
met zUn rUke en overvloedige petroleumbron-
nen.
Weer een patent In 1888 en wel op een nieuwe
kruitsoort, die zoo goed als geen rook ver
spreidde en die hU den «haam ballisUet gaf.
Het was in 1891 dat hU zUn laboratorium over
bracht naar San Remo. Daar stelde hU zUn
beroemde testament samen, dat later zulk een
opzien zou baren, maar dat aanleiding werd
tot de periodieke toekenning van een prijs
.ter bekroning van humanitaire werken. Een
'en twintig millioen gulden, het grootste deel
van zUn vermogen, wenschte hij beschikbaar
te stellen voor de vUfjaarlUksche uitkeerlng
van den prijs van ongeveer negentig duizend
gulden voor verschiUende werken. o.a voor de
belangrUkste ontdekking op het gebied van de
natuurkunde, der scheikunde, der geneeskun
de, voor het werk dat den sterksten ideéelen
Inslag had en voor het werk dat het verdlen-
stelUkste pleidooi was voor den wereldvrede en
voor de ontwapening. De toekenning der eerste
vier prUzen wordt bepaald door de Zweedsche
Academie, de vUfde door de Noorsche Volks
vertegenwoordiging.
Op 10 December 1901 werden de prijzen voor
de eerste maal toegekend. De commissies, die
hiermede belast zUn, vormen het Nobel-lnstituut.
Zooals wU zeiden, het testament van Nobel
heeft de famlUe-gemoederen ernstig in be
roering gebracht, zooals gebrulkelUk is, wan
neer de lieve duiten elders heenvloeien dan in
de brandkasten van familieleden, die de erfenls-
verdeelingen met popelend hart tegemoet zien
Het kwam ook hier natuurlUk tot een vinnig
proces en, zooals de traditie nu eenmaal elscht,
de famiHe wist met zekerheid dat Nobel tUdens
de opstelling van zUn testament getroubleerd
en dus ontoerekenbaar was geweest. Dat hU
zUn leven lang de afdoende bewUzen van het
tegendeel had gegeven, nam de familie liever
niet in aanmerking, maar de rechtbahk over
woog dit wél en stelde bovendien vast dat het
testament door Nobel was samengesteld in het
bjjzUn van zeer betrouwbare getuigen, hetgeen
de rechtbank terecht beschouwde als een nieuw
bewUs van het gezond verstand van den uit
vinder. Het slot van het drama was dan ook
een officieele erkenning van het testament,
waar de familie dus naast greep.
Men heeft vaak beschouwingen gewijd aan de
schUnbare tegenstelling die zou bestaan tus-
schen de uitvinding van het dynamiet dat
eHendige oorlogswapen .en het feit dat Nobel
een prijs uitloofde voor de grootste werkers aan
de vredesgedachte. Ja zelfs heeft men de vraag
gesteld of hU bedoelden prUs niet instelde om goed
te maken wat hjj met zUn dynamiet .misdreef”.
Men kan de moeilijkheden zoeken waar
ze niet zUn en waar ze zelfs niet voor de hand
liggen. Zou Alfred Nobel, die heldere en schran
dere kop, werkelUk aldus gehandeld hebben
zolder ook maar een oogenblik deze handeling
aan zUn vrienden te verklaren? Zeker zal nU
vaak bU de gedachte aan het misbruik, dat men
van zUn vinding maken zou, een gevoel van
afgrUzen hebben gekend, maar zoolang hU geen
andere bedoelingen had dan de wetenschap tn
staat te stellen tot een nuttig gebruik van het
dynamiet, had hU niet noodig het tegendeel te
laten overwinnen.
De uitvinder van het dynamiet had zich ze
ker niet méér bekommerd te maken over de ge-
dan de uitvinders van de boekdruk-
Dat Nobel dus een sissertje noodig had
oogenblik dat ik dit schrijf, is AH Burns het
geachte medelid eener wereldfirma.
^•LEEUXVARDEN-
