J'Crf uttfiaal van den dag
f 50.
f 75.755.
iU
In de Chineesche wijk te New-York
I
RA RA!
keerden wij heden uil
ONZE 254e UITKEERING
OORLOG TUSSCHEN TWEE
TONGS"
DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS
Kijk waar je loopt
I
3
WOENSDAG 25 OCTOBER
De ontvluchten van het
Duivelseiland
I
I
Romeinsche oudheden
in Albanië
Tabak in ruil voor
locomotieven
Builenpest-epidemie
WAARMEDE
THANS
EEN
TOTAAL
BEDRAG
VAN
DIRECTIE VEREEN KATH. PERS
Alleabonné’s
DOOR ANNA K. GREEN
HET GEVAL
LEAVENWORTH
f
l De verloren
vijf pond
I
Niemand kent de oorzaak van zoo
veel hartstocht, zooveel haai,
zooveel wreedheid
Een eeuwigheid van
korten duur
hi
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
aan onze verzekerde abonne s is uitgekeerd.
lachte w. „Oa eens
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiHiiii
IIIIIIIHIIIItlIllMItlIlllllllllllillllllllllllllllll
hoek
links?"
Belden's
VIJFDE HOOFDSTUK
Belden
(Wordt vervolgd).
In Noord-Mands)oekwo is een builen*
uitgebroken.
X
X
het
niet
;ld was. bleet dus van verre be-
smachtte naar een kans om met
«eer
zal brengen."
in het geheugen blijven. Ook het tooneel dat nu
volgde in de kamer dan de doode, aal ik mij
steeds blijven herinneren. Zij verzekerde met
uitgestrekte banden en in tranen badende haar
I
en
longenpest-epidemle uitgebroken. waaraan
reeds meer dan zeshonderd personen zijn be
zweken.
De verbindingen met de geteisterde distric
ten zijn tijöelijk verbroken om uitbreiding van
de epidemie te voorkomen.
anderen in een kleinere. Als u soms te weten
kon komen waar die vandaan kwamen...Z
F. stak de hand In zijn zak.
rk hoef niet veel moeite te doen om te we
ten waar één ervan vandaan komt. Allemach
tig! Ik heb hem verloren!”
F. was de trap al af. Op hetzelfde oogenbllk
duwde iemand het tuinhek open.
„Ik begrijp, dat Ik me als een groote gek'
heb aangesteld. U zult t natuurlijk aan Ieder
een vertellen, en ze zullen t een prachtige mop
vinden. Ik.... Ik zal maar zoo wijs zijn te ver
trekken.”
„U zult toch niet zoo ineens weggaan?"
Opeens gleed een warm klein handje In de
hand van Flip. „Ik denk er niet aan. om het
tegen iemand te vertellen. Ik vond het zoo
mooi van u. om zoo bezorgd voor me te zijn
enik ben blij, dat 1 zoo geloopen Is.”
.Kly?"
JaAls X niet gebeurd was, hadden we
misschien heelemaal geen gelegenheid gehad,
om elkaar te leeren kennen, is 1 niet? En....
ik wou u wel graag leeren kennen, mijnheer
Punter. Kunt u bij ons niet dansen?”
..Dansen!” riep Flip. ..Natuurlijk kan ik dan
sen. Dat zult u eens zien.”
Er moest
die vijf
In het Taiman-district waar de epidemie het
hevigst woedt is een groote campagne georga
niseerd tot het verdelgen van ratten, die als
de verwekkers dezer epidemie worden be
schouwd.
De autoriteiten hebben maatregelen genomen
om de aangetaste bewoners in enkele gebou
wen te isoleeren.
De laatste builenpest-epidemie in Mandsjoe-
rije heeft in 1928 plaats gehad, waarbij toen
1200 personen om het leven zyn gekomen.
Koeien hebben wij in massa,
Van de koeien is te veel!
't Wordt je door de koeien-crisis
Voor de oogen groen en geel.
Daarom zegt nu de regeering
Krimp den koeien-voorraad in.
Tweemaal honderdduizend koeien
Is voorloopig een begin!
Naar de slachtbank met die koeien!
Maak die horen-kopjes klein.
Daar de toestand pas verbetert
Als Fr minder koeien zijn!
En wij gaan nu koeien slachten.
Niet jnaar een oj twee of drie.
Liever, muzikaal gesproken,
'n Heele koeien-symphonic’
Dus een massa runderlapjes,
Biefstuk, lende, haas of bil
Zullen nu beslist te geef zijn.
Net zooveel als men maar wilt
Neen, pardon, de situatie
Is toch heelemaal niet zóó.
Ook al zijn er koeien plenty.
Zelfs geen teen krijgt u cadeau!
Want de prijs is opgeslagen!!
En men vraagt nu stijf en stram.
Boven de bestaande prijzen.
Twintig cent per kilogram!
En dan hoor je nog vertellen.
Als ’t salaris wordt bekort
Dat het leven door de crisis
Juist een stuk goedkooper wordt!
ZEG, JANDV. 0/t KE*El W/lDê Orri
aan Ruoen jij me i ceweEtf
va\ dan zou mj me OHvee gere
ven HE&GEN mn ga* GE(toe/n
H'j Heef! ook geen rw/rrt/E
ze >cnorerr d/ee/t wok nu
DA7M) eff-r/ roe val, ik
>a 7 /e ma no er er wtws genunl^
yao. maak jve huwt/
“KA ND &?/7 LEEO ÓEOAAM.
..Ik zal het huls niet verlaten, tenzij u er voor
in staat dat u op haar zult letten."
Verbaasd ging ik naar hem toe en zei zach
tjes:
„Uw verdenkingen gaan te ver. Wjj hebben
niets gemerkt, dat ons reden geeft om zoo te
handelen."
..Ik ga niet weg zoolang zij hier blytt."
..Doet u niet een beetje al te bazig?"
„Dat kan wel. Maar u moet bedenken, dat ik
iets heb om mijn gedrag te rechtvaardigen.”
„De brief?"
..Laat hem eens zien.” vroeg ik.
..Niet in tegenwoordigheid van deze vrouw.”
Ik zag dat hij onhandelbaar was en ging terug
naar mevrouw Belden.
..Mevrouw.” zei ik. „gezien de omstandigheid,
dat aan u alleen de tegenwoordigheid van dit -
meisje In huls bekend was. acht Ik het verstan
diger. dat u uw toestand niet verergert door
ger dan noodlg iz by het lyk te blijven. Dat kan
U alleen maar kwaad doen. Luister naar mij of
anders zult u mij noodzaken, u aan de hoede van
deze man toe te vertrouwen, terwijl ik de auto
riteiten ga waarschuwen.”
Dit laatste argument scheen indruk op haar
te maken.
„Ik ben in uw macht." zuchtte zjj en verliet
het vertrek.
Toen zij weg was, gaf F. mij den brief.
HU had echter z’n zaklantaarn meegenomen en
hij richtte den schijn naar de toilettafel in
den hoek bij het raam. Ja. daar lag haar tasch,
donkergroen met goud. Hij nam hem op, stak
z’n hand in z'n zak om het geld er uit te halen,
en tóen..., zonder de minste waarschuwing,
sprong het electrische licht achter hem aan, en
een heesche stem klonk gebiedend: „Leg die
tasch neer, jongmensch!"
Met de oogen
tegen
plotselinge
met
„Mevrouw Belden,” zei Ik ernstig, „u hebt een
meisje opgenomen en verborgen dat door de po
litie gezocht wordt. Men kan een vrouw die een
getuige als Hannah onderdak geeft, er van be
schuldigen. een belangrijke verklaring achter te
willen houden en een onschuldig meisje, dat
door de getuigenis van Hannah Chester gered
zou zijn, opzettelijk te willen compromitteeren."
De ontsteltenis stond op mevrou:
gelaat te lezen.
..Maar waar doelt u op?” riep zij uit. „Ik heb
niemand willen benadeelen Ik heb integendeel
getracht de mens'ven te helpen. Ik.... ik
Maar wie bent u? Wat hebt u er eigenlijk mee
te maken? U beweert dat u advocaat bent....
Komt u soms uit naam van Mary Leavenworth
onderzoeken, hoe Ik haar bevelen uitvoer en
„Ik ben een vriend van de dames Leaven
worth." viel ik haar in de rede. „Alles wat voor
hen van belang is, is het ook voor mij Ik her
haal dan ook, dat Kleonore Leavenworth onher
roepelijk verloren Is door den dood van dit
meisje.”
..Dood....? Wet zegt u nu....? Is zij dood?”
Deze verbazing was te natuurlijk, om aan de
oprechtheid van deze vrouw te kunnen twijfe
len.
.Ja.” zei Ik. ..Hannah Chester die u in uw
huis verborgen hield, is dood.”
Nog lang zal de kreet, dien slaakte, mij
De opgravlngswerken in Albanië, met name In
Butrinto het voormalige Buthrootum. een
bloeiende havenstad, welke volgens de legen
de door Helenus. een der vijftig zonen van
den Trojaanschen koning Priamus. was ge
sticht zijn den laatsten tijd aanzienlijk ge
vorderd. Hei is thans ongeveer tien jaar ge
leden, dat hier de ruïnes werden ontdekt van
de eens zoo welvarende antieke stad, die vele
eeuwen later, onder Venetiaansche heerschap
pij nogmaals tot bloei kwanu Butrinto en om
geving, een gebied, dat door Vergilllus ultvoe-
J
„Toch heb Ik gezien dat zij een poeder innam."
„Hoe zoudt u dat nu gezien kunnen hebben?
Zij was al vier en twintig uur opgesloten
„Door een raampje in het dak kan men alles
zien, wat er binnen gebeurt."
„O!” zei mevrouw Belden en week een stap
achteruit. .ik had dus een spion in mijn huls!
Een spion! Maar ik verdien het. Ik hield haar
binnen vier muren opgesloten en ik ging maar
eens per dag naar haar kijken's avonds.
Wat zei u ook weer dat u haar zag nemen?
Een geneesmiddel? Vergif?"
„Vergif heb ik niet gezegd.”
„Maar u doelt er toch op. U gelooft dat zij
zich vergiftigd heeft en dat ik er de hand in
heb.”
.Keen." kwam Ik haastig tusschenbelde. „dat
denkt hij niet. Hij heeft alleen maar gezien, dat
het meisje iets inrtam en hy veronderstelt, dat
dit den dood veroorzaakt heeft; hij wil graag
weten waar zij het vandaan gehaald heeft
.Daar weet Ik niets van. Ik heb Hannan
nooit zooiets gegeven.”
Ik geloofde haar en wilde dit gesprek niet
langer voortzetten. Ik spoorde F. aan om een
telegram aan Gryce te gaan zenden en tracht*
mijn gastvrouw te bewegen, het vertrek te ver
laten. Maar ze weigerde. Zij ging aan het hoofd
einde van het bed zitten en sprak:
_jk zal haar niet meer verlaten, mijn plaats
Is naast haar en ik blijf bier."
F. was voor bet eerst koppig en verroerde zich
nog steeds niet.
Het Ministerie van het Verkeerswezen te
Athene heeft een commissie benoemd, welke
een voorstel zal hebben te onderzoeken om
Grieksche tabak voor Oostenryksche locomo
tieven uit te wisselen.
De locomotieven zouden bestemd zijn voor de
Orteksche Staatsspoorwegen.
Aan de ontvluchte veroordeelden van
Duivelseiland zal voortaan in Trinidad
langer asylrecht worden verleend.
De politie heeft een proclamatie'*'uitgevaar
digd. waarin verklaard wordt, dat Iedere ont
snapte veroordeelde van de Fransche strafkolo
nies bi) zijn aankomst zal worden gearresteerd
en naar de strafkolonie wordt teruggebracht.
Hoe gering ook de geestdrift der politie Van
New-York is voor een actie in Chinatown, toch
is zij het die tenslotte een einde maken moet
aan den massamoord, die Tong War heet. Na
tuurlijk niet doordat ze de moordenaars arres
teert. want dat lukt toch niet. Maar wanneer
de moordpartij een al te groote onrust gaat
verwekken onder de blanke bevolking, dan roept
het hoofd der politie de leiders der belde Tongs
bij zich voor een vredesconferentie. De onder-
handelingen duren gewoonljjk nogal lang, maar
tenslotte weet de politie de vijandige partijen
tot toegeven te dwingen door te dreigen met een
massale uitwijzing der leden van de beide Tongs
uit de Vereenigde Staten. Sip-Slng-Tong en On-
Leon-Tong hebben allebei even veel reder, om
dat In elk geval te vermijden en in Peil Street
of in Mott Street, waar de beide Tongs hun
hoofdkwartier hebben, wordt de vrede getee-
kend Dit geschiedt op plechtige wijze door mid
del van een verdrag dat vele artikelen telt en
„van eeuwigen duur” is. Helaas, reikt deze
eeuwigheid nooit verder dan drie of vier jaren.
Want plots vindt er weer een lid van de
Hlp-81ng-Tong werk in het gebied van de On-
Leon-Tong of omgekeerd; en er vliegt een
strijker!) in de lucht; en er wordt iemand met
doorgesneden hals gevonden; en de politie zet
..bloody corner” af; en na moeilijke onderhan-
dellngen komt er een volgend vredesverdrag van
eeuwigen duur tot stand.
rig werd beschreven, is rijk aan overblijfselen
uit het verleden. Zoo Is er bijv, een theater
aan het licht gekomen, hetwelk In den loop der
eeuwen door aardverschuivingen bedolven en
door een dicht woud overgroeid was.
Men neemt aan, dat het oudste gedeelte van
dit theater t.w. de orkestruimte en de halt
cirkelvormige toeschouwersruimte dateert
uit de 4de eeuw voor Chr.; het tooneel moet
van tateren datum, uit den tijd van het Ro
meinsche Keizerrijk zijn en het was uiterst ge
raffineerd ir.gerlcht.
In de nabijheid van het theater zijn voorts
verschillende fraaie beeldhouwwerken gevon
den; een van deze beelden, de „godin van
Buthrootum”. heeft de Albaneesche koning.
Zogu I onlangs aan Mussolini ten geschenke
gegeven. Verder is hier een badinrichting, met
verschillende vijvers, granieten zullen en mo-
zaïkvloeren voor den dag gekomen, verstem
met Grie.tsche motieven.
Een in interen tijd door de Venetianen ge
bouwde burcht wordt thans gerestaureerd en
tot museum ingericht. Hierin zullen de ar-
cheologlscne vondsten uit Butrinto en omge
ving worden ondergebracht.
zeg. ik heb vijf pond verloren!"
f I ..Nee toch! Hoe heb je...."
De meisjesstemmen stierven weg en Flip
Punter, die een tikje van de conversatie door
X open raam heen had opgevangen, keek droef
geestig. Want 1 was dat meisje In die rose jurk
geweest, dat gesproken had en als z ij vjjf pond
had verloren, kwam het aardig dicht bij een
drama.
Flip was al verliefd op het meisje met de
rose jurk, van den eersten dag af. dat hij z'n
vacantle-verblijf in pension Kastanjehof begon
nen was. en van dien dag af had hij gepoogd
moed genoeg bijeen te krijgen om tegen haar
te spreken. Maar Maud zoo heette ze was
de meest gezochte persoon In heel dien men-
scheiyken bijenkorf. Haar blonde haren, blauwe
oogen en altijd lachend gezichtje kon zich niet
vertoonen. of er was al een stoet van vrien
dinnen en bewonderaars om haar heen.
Flip, wiens groote gebrek een onoverkome
lijke verlegenhei
wonderen. Hl) s
het meisje In de rose jurk kennis te maken.
En nu-had ze vijf pond verloren, en hij was
niet In staat haar te helpen! Ontzettende ta-
fereelen joegen door z'n brein, terwijl hij by dat
open raam zat. Daar was die arme kleine Maud
alleen in de groote. koude wereld. Niemand die
In die wereld acht op haar sloeg, niemand die"
haar in deze crisis te hulp sneldeHij zag
haar geleidelijk al smaller en smaller worden
op weg naar den hongerdood. Hjj zag haar
strompelen door de aanstaande winterkou, zon
der mantel. HU zag haar HU zag haar al
weggaan uit het pension, voor de vacantle uit
was!
By de laatste gedachte kreeg hU kippenvel.
Stel je voor, dat ze op die vUf pond gerekend
had om haar rekening te kunnen betalen! Stel
je eens vóór, dat ze wegging voor de vacan-
tie uit was. en vóór hU met haar gesproken had.
ja. dan was de rest van het leven hem niets
waard.
Flip sprong plotseling overeind. 1
iets gedaan worden hy moest voor
pond zorgen uit z'n eigen zak; ja. *t zou net
gaan als hU z'n horloge beleende en de eerste
maand na z'n terugkeer in Londen heel zuinig
leefde.
Maar hoe moest hy haar het geld geven?
Dat was de moeiiykheid. Je kunt zoo maar niet
naar een meisje stappen, waar je nog niet eens
aan voorgesteld bent en tegen haar zeggen:
„Daar hebt u 5 pond van me.” of zoo iets.
HU kan haar X geld natuuriyk per aangetee-
kenden brief sturen, en er by schrUven: „Van
iemand die het goed met u meent.” maar 1
postkantoortje was nu dicht en morgen kon
X te laat zyn, morgen was Maud misschien al
uit Kastanjehof vertrokken.
Flip peinsde lang en vond elndeiyk een plan.
HU zou t geld in haar tasch moffelen, meis
jes zyn altUd slordig met geld, en als ze *t des
avonds vond, zou ze heel waarschUnlUk tot de
conclusie komen, dat ze bU nader inzien géén
vUf pond verloren had. HU kon z'n plan heel
makkeluk uitvoeren in den vooravond, want
dan werd er in de conversatiezaal gedanst, dus
waren dan zoowat alle gasten beneden Flip
danste nooit mee. want Maud was het eenlge
meisje, met wie hU wilde dansen, en die had
altUd zooveel partnershU zou beneden niet
eens gemist worden.
Boven, op z’n slaapkamer, telde Flip vUf pond
uit; drie biljetten van een pond, twee van tien
shillings en de rest in diver. HU stak het geld
in z’n zak en ging met zenuwachtige haast
naar beneden.
Maud zat te dlneeren. Was ze niet bleeker
dan anders? Was er niet minder tinteling in
haar oog. minder vreugde in haar voorkomen?
Enfin, als 3e vanavond naar bed ging, en het
geld in haar tasch vond, zou ze zich weer ge
lukkig voelen
De dans begon direct né het diner Flip bleef
een poosje toekUken, en toen. terwUl Maud
danste met een knappen, jongen man. slipte
hu naar boven. HU vist natuurlUk. waar Maud’s
kamer was. HU had haar nog dien middag er
uit zien komen. Even bleef hU luisterend voo.'
de deur staan, dan stapte hU voorzichtig naar
binnen.
Het was natuurlUk donker in de kamer, en
Flip Punter durfde geen licht aan te draaien.
ingevolge de voor onze abonné's geldende
gratis-ongevallen-verzekering aan den heer
G. H. M. BONSEN, 3e Hugo de Crootstr. 14,
Amsterdam, wegens een aan hem’overkomen
ongeval. Dit is
de
knippend
het
licht. met de
tasch nog in de
hand, keerde Flip
zich om en slaak
te een kreet van
verbazing. De kamer was niet leeg, zooals h(j
gedacht had. Een dame met een streng gezicht,
die hU meende wel eens In de eetzaal gezien te
hebben, zat op den divan en staarde hem aan.
„Wat moet je in mUn kamer?” vroeg ze
grimmig
„Uw kamer?” stotterde Flip, „Ik..., Ik dacht
dat 't de kamer van Maudvan juffrouw
Lorry w*as. Ik heb haar vanmiddag nog hier
uit zien komen."
..Hallo!” riep een heldere jonge stem bU de
deur, „wat is hier te doen?”
Flip draaide zich om en stond als versteend.
Aan de deur stond Maud zelf.
„Ik kwam even kUken hoe het met uw arme
hoofd was. juffrouw Clarke." ging ze hartelUk
voort.
..MUn hoofd is wel in orde.” verklaarde miss
Clarke sarcastisch. maar die jonge man niet.
Ik betrapte hem op het stelen van mijn tasch.
en toen beweerde hU onbeschaamd, dat hU
dacht, dat t uw kamer was. net of dat eenig
verschil maakte.
Maud wierp een vluggen blik op Flip en keek
toen weer naar de oude jongejuffrouw
„Maar dat maakt natuurlUk verschil, miss
Clarke." zei ze vriendelUk en kalmeerend. „ik
had gevraagd of hU m’n tasch even wilde
halen."
„Wat zegt u?” vroeg miss Clarke.
„Ik vroeg, of hu even m’n tasch wilde halen,
en toen is hU natuurlUk de verkeerde kamer
binnen gegaan; domme jongen, dat Je bent."
Flip stond met halfopen mond Waarom deed
Maud zoo haar best, om hem te redden?
„Waarom heeft hU dat dan niet direct ge-
segd. inplaats van déAr te staan gapen als een
schelvisch?” vroeg miss Clarke
„U zult hem wel niet veel kans gegeven heb
ben. om verklaring en uitleg te geven.” lacht»
Maud. „U bent soms wel wat haastig; vindt t
zelf niet?"
.Uu, misschien wel.” gaf de oude vrijster toe:
„en 1 is natuurlUk in orde als JU 1 zegt. Maud
Ik geloof, dat ik je excuus moet vragen, jong<
man.”
„Volstrekt niet," zei Flip, „t was heel dom
van mU
.Ja. dat was 1. Maar 't is nu weer over. BlUf
maar niet staan gapen: leg die tasch neer en
laten jullie me dan alleen als je wilt.”
Flip gehoorzaamde zonder aarzelen en een
Oogenbllk later stond hU op de gang tegenover
Maud.
„Arme jongen." zei Maud hartelUk. „Was je
er zóó erg aan toe?"
„Erg aan toe?" herhaalde Flip
,Ja. Ik vond het al vreemd, dat je nooit lets
meedeed met de rest, nooit eens tegen me
sprak. Maar nu begrup ik 1 natuurlUk. Je moet
wat geld van mU leenen. Nu, ik heb genoeg."
„Oeld van u leenen?" bracht Flip met
moeite uit. „Maaru hebt zelf pas vUf pond
verloren. Ik hoorde X u van middag tegen
iemand zeggen.”
„VUf pond verloren?” herhaalde het meisje.
Toen kwam er eensklaps een vrooiyke glans
over haar gezicht „Vertel eens op. mUnheer
Punter, wat wilde u in die kamer gaan doen,
zooeven.”
„Ik wou dit in uw tasch stoppen.” zei Flip
eenvoudig, z’n handvol geld te voorschUn ha
lend; ,Jk hoorde u zeggen, dat u 5 pond ver
loren had en ik was bang, dat u X geld noodlg
hadt om uw rekening te betalen, en dat u hier
vandaan zou gaan, voor Ik u had leeren ken
nen. Maar nu zegt u
„O, o domme jongen"
even mee.
Verwonderd volgde Flip haar naar X einde
van de gang; daar deed ze een deur open en
liet hem naar binnen kyken.
„Wat staat daar In dien
vroeg ze.
„Een weeg-automaat.... Maar wat...."
„BegrUp je X nu nog niet? Ik had me zelf
voor X diner gewogen, en ik ontdekte, dat ik
vUf pond lichter was. Maar met m’n vriendin
zeg ik altUd gewonnen of verloren, omdat an
ders iedereen direct begrUpt. wasu- je X over
hebt. De slanke lyn, zie je? We wandelen hier
nog al veel. BegrUp je X nu?"
Ja. nu begrup Ik X.7 Flip keerde zich half
om.
Mevrouw Belden kwam rood en hUgend naar
binnen en zei:
„Het was een grap, er was niennuid ziek
Men heeft mU doodeenvoudig voor den gek ge
houden!"
Toen keek zU mü verbaasd aan en voegde er
aan toe:
„Wat is er? Is er iets gebeurd?”
Js, Iets vreeselUks," antwoordde ik. ,.U bent
maar even weg geweest, maar dat was voldoen
de om een ontdekking te doen, die heel waar-
schUnlUk zeer belangrUke gevolgen met zich
i’
Tot mijn groote verbazing barstte zU In tra
nen uit.
„Ik wist het! Ik had er een voorgevoel van!
Ik heb altUd wel gezegd, dat het onmogelUk
zou zUn om het geheim te bewaren, wanneer er
iemand in mUn huis zou komen ZU is zoo druk.
Maar u hebt nog niet gezegd wat die ontdek
king eigenlUk ia. Misschien te het wel niet wat
e smalle, smoezelige straatjes rondom de
I 1 Chatham Square te New-York, die te
samen Chinatown vormen, staan weer
eens In het brandpunt der algemeene belang
stelling. In de Chineesche wUk der hoofdstad
van de Vereenigde Staten werden In zeven dagen
tUds niet minder dan zes lyken ontdekt. Vier
lagen er verspreid in de donkere, smerige huizen
van Chinatown, een in een restaurant der zonen
van het Hemelsche RUk op Broadway, en een
achter de toonbank van een strUkerU-
Er woedt een oorlog, een oorlog die zich niet
bedwingen laat door de Hudson of door de 242ste
straat In Chicago hebben onbekenden een
Chineesche strUkerU In de lucht laten vliegen.
In San Francisco hebben langdurige, geheim
zinnige besprekingen plaats. Tong War! De
Tongs vechten tegen elkaar, zonder aarzeling,
zonder meedoogen
Sinds vijftig jaar al ontbrandt er nu en dan
de Tong War. De rustige, onverschillige man
netjes die de blanke niet anders ziet dan als me
chanische mummies, beginnen plots elkander
uit te roeien en nog nooit heeft iemand kunnen
vaststellen wat nu eigenlUk de oorzaak te van
zooveel hartstocht zooveel haat, zooveel wreed
heid. ZU leven er in hun smalle straatjes waar
zich zelden een blanke vertoont, tenzU hü er
heen gesjouwd wordt door de touringcar van
een reisbureau, en ze leven er hun eigen le
ventje. alsof ze duizenden kilometers verwyderd
waren van Broadway en van Manhattan. De
gebruinde Italianen, de havelooze Russische
joden, de roode Ieren; ze hebben in hun karak
teristieke wyken allemaal iets van hun vader
land. De Chmeezen van Chinatown echter heb
ben Azië-zelf meegebracht. ZU leven aac de
Hudson, zooals ze leven zouden aan de Yang-
Tse-Klang.
De raadselachtige instelling welke Tong heet,
is iets waarvan de geheimen nog niet zUn
achterhaald. Het woord heeft de zeer onschul
dige beteekenis van vereeniglng, gezelschap of
dub. Wat van de Tong naar buiten blUkt te de
werkverschaffing voor werkkjoaen, de steun aan
zieken, het binnensmokkelen van Chineeaen in
Amerika, het overbrengen van de dooden naar
China, opdat ze daar rusten in den heiligen
grond. De leden van een „Tong” zweren dure
eeden, welke zU nooit breken.
Er zUn in Chinatown twee Tongs, de Hip-
Sing-tong en de On-Leon-Tong Benoald vriend-
achappeluk zyn de betrekkingen tusschen belde
Tongs nooit geweest Al dlkwuls sloten ze een
wapenstilstand, nog nooit den vrede. De Hip-
Sing-Tong en de On-Leon-Tong controleeren
de ontelbare Chineesche strykerijen van China
town- Ze hebben de wUk eeriyk samen gedeeld
en leder heeft zyn eigen invloedssfeer. Komt
er een lid van de Hip-Sing-Tong in het gebied
van de On-Leon-Tong of omgekeerd, dan is dat
een provocatie en zelfs de gangsters straffen dit
jnusellng in" niet zoo wreed als de Chineeaen.
Al si»edig wordt er een lid van de Indringerige
Tong gevonden met doorgesneden hals. De ver
moorde is zelden de overtreder der ongeschreven
wetten van Chinatown, want het offer te vol
komen oniiersoonlUk Het gaat er maar om dat
de tegenpartU gewaarschuwd wordt. De tegen
partij vat de waarschuwing als een oorlogsver
klaring op en de Tong War ontbrandt.
Ook de strUdmethoden zyn Aziatisch, al ver-
amaden de bewoners van Chinatown de vond
sten der gangsters niet. Zoo laten zU de be
taalde moordenaars, de „killers”, uit andere
steden komen, daar de politie de meeste piaat-
selUke leden van de Tong misschien kennen zou.
Revolvers worden er in de Tong War weinig
gebruikt en mitrailleuses heelemaal niet. De
Chlneezen houden zich aan de traditloneele bijl
en aan het mes. Opmerkeluk te het dat er bU
alle conflicten tusschen de bewoners van China
town nog nooit ’n blanke gedood werd. De Chl
neezen beschouwen dergelUke aangelegenheden
als familiezaken en de moordenaar wacht liever
weken lang voor hij zijn slachtoffer overvalt,
dan dat hU het gevaar loopt van een Amerikaan
te verwonden. Hierdoor bereikt hij tevens dat
de politie hem weinig last bezorgt. De politie
trekt er zich niet zoo bizonder veel van aan dat
de Tongs elkaar probeeren uit te roeien. Ook
de gangsters mogen him gang gaan wanneer
ze In eigen midden een beetje opruiming
houden
Een Tong War duurt meestal weken en maan
den en etecht dlkwyte vijftig, zestig of meer
slachtoffers. Midden in Chinatown ligt een don
ker. vies straatje, Dowle Street, dat een scher
pe bocht maakt. Deze bocht te bij de politie
bekend als „bloody corner” en in geen straat
ter wereld z(jn dan ook al zooveel moorden
gepleegd als in Dowle Street. Wordt de strijd
al te bloedig, dan zet de politie Dowle Street
kf- Geen Chinees mag er stil blijven staan Het
bevel van doorloopen geldt echter niet voor de
blanken die In Dowle Street kunnen doen wat
ze willen. De politie weet toch wel dat zelfs
de meest onverschrokken gangster zich met
mengen zal In de aangelegenheden dezer Aziaten.
„Zou het dan toch zelfmoord zijn?” begon F.
Weer. ..Hannah heeft iets laten verdwijnen, dat
zy ons liever niet wilde laten zien. En zelfs geen
woord om ons op het spoor te brengen! Mis
schien was het wel een bekentenis. Gryce zal
het my nooit vergeven.... nooit! Hy zal zeg
gen dat ik wantrouwen had moeten opvatten
Wanneer iemand die op het punt staat ontdekt
te worden, een geneesmiddel Inneemt.”
„Zou Hannah dan vermoed hebben, dat men
haar ontdekt had?”
„Wat weten wy er van, wat mevrou’
•n zy wisten en vermoedden!"
Jlen gesprek met mevrouw Belden zal ons
terder helpen. Zy zal wel gauw thuis komen,
laten wy haar opwachten. Maar het allernood
zakelijkste is. een telegram naar Gryce te stu
ren om hem dit onverwachte voorval mee te
tieelen."
„Heel goed, mynheer,” zei F. en ging naar
8e deur
„Wacht eens evenriep ik uit. „Gisteren heeft
«■evrouw Belden twee poste-restante brieven af- amg --
•ehaald, een in een groote enveloppe, en den Ik denk, misschien.
on dit blad zijn ingevolge de veraekerlngavoorwaarden tegen 9/)/)/) by levenslange ge ngeschiktheld tot werken door Z by een ongeval met Z 9C/1 by verlies van een hand Z QC oy verlies van een Z Z’/> by een breuk van Z Z/l btl verlies van "n
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerirgen J «Jverlies van belde armen, belde beenen of belde oogen J s doodelyMn afloop I een voet of een oog JsSsJ»* duim of wijsvinger f tel/»”been of arm f Tt/.* anderen vinger
^oeAe trouw, zy zwoer, dat Hannah den vori-
gen avond nog heel vroolyk was geweest en dat
zy mevrouw Belden inderdaad de deur op
slot gedaan had; een voorzorgsmaatregel dien zij
steeds nam, wanneer er een vreemde in huis
was.
.Maar vanochtend bent u toch weer in die
kamer geweest,” zei Ik.
„Ja, maar ik had haast en ik heb nergens op
gelet. Ik dacht dat zy sliep. Ik zette het blad
met het ontbyt goed In X gezicht, en ging weg.
nadat Ik de deur zooals gewoonlyk op slot had
gedraald."
„Hoe toevallig dat hy juist vannacht gestor
ven is! Was zy gisteren ziek?”
.Keen, mynheer, zy was vrooiyker dan an
ders. Ik heb er geen oogenbllk aan gedacht, dat
zy ziek kon zyn. gisteren niet en ook vroeger
niet."
.^Waarom hebt u zich dan zooveel moeite ge
geven. om haar in den loop van den avond een
geneesmiddel te brengen?"
Het was F. die sprak.
..Dat is niet waar!” riep zy uit. „Toe Hannah,
zeg. dat het niet waar is."
En mevrouw Belden schudde de hand van de
doode heftig heen en weer.
„Wie zou het haar dan hebben gegeven?"
„Ik weet niet wie u bent, mynheer.” ant
woordde de arme vrouw, .jnaar ik verzeker u,
dat Hannah geen geneesmiddel tot haar be
schikking had. dat zy er dan ook geen genomen
heeft en dat ik nooit gemerkt heb, dat zy ziek
zou stin."
IK LU* WLt-
M/ï L07JE GE
TIKT DAT IK LOL)
LOOP TE P/E-
7c.eR.EN KOM,
LATEN VUf EEtf
FUNKE WANDE
UNG MAKEN
Sahoy. a
