Een gewetenlooze fabrikant
uttfiaal vonden day
1
i
l!
r
Tegen NeusCafarrh
een weinig Vicks VapoRub In kokend watee
smelten en de stoomende dampen inademen.
xxrx Xï -■ -
Het Ingestelde onderzoek vorderde slecht.
Vergiftiging door het gebruik van bedorven
vleesch of vlsch moest als buitengesloten be
schouwd worden, daar de ulterlUke verachUn-
selen daar niet op wezen en vooral daar twee-
derden der zieken uit vegetarische pensions af
komstig waren, waar geen vleesch en geen vlsch
en geen enkele soort van dlerlUk voedsel aan
den gasten worden voortgezet. De gedachte aan
een areenlcum-vergiftlglng moest ook opgege
ven worden. Evenzoo bleek het verkeerd ge
bruik van een of ander middel tot verdelging
van ratten en muizen niet de oorzaak te zUn.
De autopsie der overledenen wees uit, dat de
ingewanden ernstig ontstoken waren. Sporen
van gif of van glaspoeder of iets dergelUks wer
den niet aangetroffen.
l
i)1
szs
w
I
•g
ch
el
w
r
WICKS
v VauoRub
BOTER
DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS
UASSAVERGIFTIGING TE
MEXICO
JECOVITOL
p
J
ER
Mack gaat uit de stad
ch
Alle abonné’s
ir
:h
R!
1
VRIJDAG 27 OCTOBER
4°'
J
7
I
Uit de handen der ban-
dieten ontsnapt
Ondanks de protesten
tr.
1.
f
DOOR ANNA K. GREEN
(Wordt vervolgd)
ft
i
Vervalschte ricinusolie
samengesteld
X0« gevallen betroffen Spanjaar
den of menechen, die in Spaan-
eche pensions maaltijden
namen
45
45
35
30
30
3e
4e
4e
HET GEVAL
LEAVENWORTH
ntoor
naar,
42
133
Secftto «te
T Is een kwestie
I De Robijn van
mevrouw Lope i
’V
10 JAREN LANG HOOFDPIJN
Het middel dat na enkele
maanden reeds hielp
-*>
we elkaar ooit weer ontmoeten, zal geen spier
van mUn gezicht verraden, dat we oude ken
nissen zUn Ik ga nu kalmpjes weg door de
voordeur. Wacht, ik moet nog even poolshoogte
nemen.”
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR N^ flET &NGEVAL
IMUNMI
overvloed
apart,
f
MARTIN BBRDBN
mü? Wat kom Je
H
(Adv.)
OH
met
t
A rHMMACM
nauwgezet!"
zij vertelt de geheimen
van
oom heeft uw verloving niet goed
(Nadruk verboden)
muinir-
UT*
ikksa
be.
Doe
t Ti
wa-
;zamerhand
plaats voor
zekere opwinding. Plotseling stond zij stil.
toch wel begrepen
reden den lastigen
per
loten.
te-
bQ
t ae
GEIJKTE LEVERTRAAN
6-i Apofhtfreri «n Cfog»t*«n o f 75 p El
CANBERRA, 26 Oct. (Reuter) Belde hui
zen van het Federale parlement hebben een
wetsontwerp goedgekeurd, waarbij het honora
rium van de parlementsleden van 750 pond
tot 825 pond per jaar wordt verhoogd. Vroeger
bedroeg het 1000 pond.
Op openbare vergaderingen, door artikelen in
de bladen en zelfs door de geestelijken op den
preekstoel is tegen dit voorstel krachtig ge
protesteerd. daar in verscheidene andere be
drijven de loonen verlaagd worden.
Van reusten overvloed!
In Duttschland is er een tekort,
Want voorraad is er niet.
In Frankrijk en in België,
•t Is al hetzelfde lied.
Er is tekort en overal,
Er schijnt te veel gesmeerd,
Maar nergens vinden ze een land,
Dat boter exporteert.
Doch goed beschouwd, in dezen tijd
Met overal geschil,
Kan ’t feit’lijk ook niet anders dan:
Dat 't nergens bot’ren wil!
Orsrsl heeracht botertekort. sebritn
het officieel orgaan der F. N. Z.
Uit het buitenland valt een toe
nemende vraag naar boter te
etateeren.
jieeeeeses«tsteeeeseeesseeeetseeeeeeseessea«saetees»M^
als ik den een of anderen nacht vlucht met den
man dien ik liefheb en zoodoende mijn oom be
wijs, hoe wenlg prijs ik stel op zijn genegen
heid?”
Het was bedoeld als een grap, want zij waahtte
zelfs niet op een antwoord. Maar het zaad
schoot wortel en twee dagen lang maakte ik
plannen en ik vroeg mij af, hoe ik het aan zou
leggen om zoo iets moeilijks als een ontvoering
tot een goed einde te brengen. Op zekeren
avond Het Mary mij door Hannah een raadsel-
achtig briefje brengen, waaruit ik meende te
begrijpen, dat zij zich verloofd had.
Den volgenden dag kwam zij niet en het
eenlge dat ik hoorde, was, dat mijnheer Lea
venworth teruggekomen was. Zoo gingen nog
twee dagen voorbij. Den derden dag tegen zons
ondergang kwam zij. Ik had haar een week niet
gezien, maar het had even goed een jaar kun
nen zijn, zoo was haar gezicht veranderd.
„U bent teleurgesteld, nietwaar?" zei zij toen
zij mij aankeek. „U verwachtte zoete geheimp
jes, vertrouwelijkheden en gefluisterde woorden
van toekomstig geluk; en Inplaats daarvan ziet
u een koele, bittere vrouw, vastbesloten om zich
gereserveerd en gesloten te houden."
„Dat komt, omdat uw liefde door de omstan
digheden niet aangemoedigd, maar onderdrukt
wordt," merkte ik op.
ZU antwoordde niet, doch stond op en liep
door het salon op en neer. Maar la
maakte haar voorgewende snelheli
een
wendde zich tot mij en zei;
!K KEEK JU/VT OF /K UOOK ZAG,H//N-
HEERDE COMM/J/AR/J. /K MOET VOOR
MEERDERE DAGEN D£ /TAO U/T VOOR
zaken; maar /k oe/ooen/e t o a time
BANO/ETEN H/ER /ETS ZULLEN ONDER-
NEME/V, NL/jrVE NET VE/L/6HE/DJ-CO-
M/TE HE0ÈEN. /K DRAAG UDE LEE
D/NGER VAN OP, TOT IK TERUGKOM I
„Als mijnheer Clavering geld genoeg heeft om
van te leven, dan hebt u het niet noodlg; en als
u van hem houdt
„U begrijpt mij niet," onderbrak Mary mij.
„Mijnheer Clavering is niet arm, maar mijn oom
is zoo rijk....l Ik zou een koningin gelijk
zijn.... Ja." kreunde zij, ,Jk weet, dat het ge
meen klinkt, maar het is de fout van mijn op
voeding. Men heeft mij geleerd, het geld te ver
afgoden. Zonder geld zou ik niet kunnen leven
en toch kan ik tegen Henry Clavering niet zeg
gen: Ga heen. Ik houd meer van geld dan van
jout Dat kan ik niet! Neen, dat kan ik niet!”
„U houdt dus toch van hem?" vroeg ik, vast
besloten om zoo mogelijk de heele waarheid te
weten te komen.
Ongeduldig stond zij op en zei:
„Is mijn tweestrijd dan geen bewijs van lief
de? Als u mij kende, zoudt u beseffen wat wit
voor mjj beteekent.”
Toen bedwong zij zichzelf weer en zei op on
verschilligen toon:
„U vindt het, geloof ik, verschrikkelijk, U
dacht niet dat ik zoo berekenend was.”
„Neen, maar als ik het geweten had zou dit
toch geen verschil voor mij gemaakt hebben."
Dus u vindt, dat ik niet zoo heel slecht ben?”
Wat kon ik antwoorden? Ik vond haar het
liefste wezen van de heele wereld en ik zet het
haar openlijk.
„Dan mag ik dus nog terugkomen? U ver
stoot mij niet?”
„Dat zal ik nooit doen.”
„Ook niet als ik iets vreeselijks doe? Ook niet
Het Japansche Departement van Bultenland-
sche Zaken heeft bericht ontvangen dat de
Amerikaansche missionaris dr Niels Nielsen
die door Chineesche bandieten was ontvoerd
en naar de bergen was gebracht, in vrijheid
is gesteld. De bandieten hadden een losgeld
van een half millloen yen geëischt, doch de
Mandsjoerijsche regeering had betaling van
losgeld geweigerd en een strafexpeditie ge
zonden, die er na groote moeite in slaagde de
bandieten op te sporen en dr. Nielsen te be
vrijden. Een groot gedeelte der bandietenbende
wist aan de vervolgers te ontkomen.
gezonde kan sterk
van vitaminen! Niet alleen
kinderen, doch ook ouders moeten JECOVI
TOL gebruiken Speciaal op vitaminen geijkt
door een Nederlandse!» Professor 1 Deze zui
vere. natuurlijke, onvermengde levertraan
bevat minstens 50 eenheden Vitamine A en 250
nrophyL 125 internat) eenheden Vitamine
D. Tezamen: een zegen voor Uw gezondheidI
..Dus u hebt besloten om nooit met hem te
trouwen?”
„Mijn oom zou u kunnen zeggen, dat ik be
loofd heb, steeds zijn zin te doen,” zei zij bitter.
Ik barstte in tranen uit, maar Mary scheen X
niet te merken. Zij vervolgde:
„Is het niet mijn plicht, om mijn oom te ge
hoorzamen? Heeft hij mij qlet opgevoed, mij
met weelde omgeven en mij gemaakt tot wat ik
ben? Heeft hij mij niet alles gegeven, tot selfs
zijn liefde voor den rijkdom toe? Zou ik dat
alles vergeten, omdat een man, dien ik twee
weken ken, mij zijn zoogenaamde liefde heeft
willen aanbieden?”
Haar bittere. Ironische toon overtuigde mij
meer en meer, dat Mary’s gedachten niet zoo
veel van de mijne verschilden en ik deed nog
een zwakke poging;
.Maar als u nu in twee weken dien man hebt
leeren liefhebben, meer dan ieder ander, meer
dan geld.
.Nu, wat dan?” viel zij mij in de rede.
„Wel. grijp dan uw geluk aan en sluit een ge
heim huwelijk met den man van uw keuze en
maak gebruik van de liefde die uw oom voor
u voelt, om naderhand vergiffenis van hem te
krijgen.”
..Zou het niet beter zijn, als ik mij van te vo
ren van mijn oom’s toestemming verzekerde?”
Ik keek haar aan. ZIJ glimlachte vroolijk.
„O,” riep ik uit. „U hebt mijnheer Clavering
dus niet weggestuurd?”
Wat Mej. J. A. V. L. te Den Haag schrijft.
„Hierbij deel ik mede, dat ik ruim 10 jaar
lijdende was aan hoofdpijn met galbfakingen en
men zeide mij, dat voor mijn kwaal geen ge
nezing was. Nu hoorde ik veel van Kruschen
Salts en ik dacht; Laat mjj dit middel eens
probeeren. Ik neem nu sinds enkele maanden
in het eerste kopje thee Kruschen Balts in en
kan U mededeelen, dat ik nu maanden lang
geen hoofdpjjn meer heb. Anders lag ik om de
drie A vier weken twee dagen in bed en kon
niets gebruiken. Ik ben nu met dit Kruschen
Salts veel beter.” Mej. J. A. v. L., Den Haag
Hoofdpijnen en dergelijke klachten, zooals
slechte eetlust, neerslachtigheid, zenuwachtig
heid enz., vinden meest hun oorzaak in te trage,
onvoldoende werking der inwendige organen.
De voedselresten worden niet voHedlg uit het
lichaam verwijderd en schadelijke stoffen zullen
ziel; ophoopen, welke het bloed onzuiver maken
en„ den geheelen gezondheidstoestand onder
mijnen.
De verschillende zouten In Kruschen Balts
sporen de Inwendige organen aan. zoodat alle
afvalstoffen geregeld en volkomen uit het
lichaam verwijderd worden. De „kleine, dagelljk-
sche dosis" houdt inwendig zuiver en schoon.
Uw bloed wordt weer helder en frisch: hoofd -
Pijn en andere klachten zullen spoedig en voor
goed verdwenen zijn. En al gtruw zult U het
..Kruschen gevoel” gaan herkennen aan uw
stralenden levenslust, onvermoeibare energie en
onverstoorbare opgewektheid.
Kruschen Balts is uitsluitend verkrijgbaar bij
alle apothekers en drogisten A PI. 0 90 en Fl. 1.80
per flacon. Stralende gezondheid voor één cent
per dag.
Let op. dat op het etiket op de flesch, zoowel
als op de buitenverpakking de naam Rowntree
Handels Maatschappij Amsterdam voorkomt.
Op het oogenblik kunt U Kruschen Salts pro
beeren zonder dat het U iets koet. Er zijn
namelijk onlangs onder de apothekers en dro
gisten een aantal flacons Kruschen verdeeld,
die alle verpakt zijn met een gratis proefflacon.
U kunt dezen gratis proefflacon gebruiken zonder
den gewonen flacon Kruschen te openen. En in-
dlen U na deze proef niet volkomen tevreden
bent, kunt U den groeten flacon ongeschonden
terugbrengen naar den apotheker bf drogist bij
wien U dezen gekocht hebt. HU zal U uwe geheele
uitgave, Fl. 1.80 onmiddellijk en zonder
omwegen terugbetalen.
Maar vergeet niet, dat de gratis proefflacon
aUeen verpakt is bij de groote maat en slechts
voor een beperkten tijd verkrijgbaar is. Gaat
dus nu naar uw apotheker of drogist, voordat
hU deze „Groote Proefpakken" heeft uitver
kocht.
/KWEET N/E T WAAROM SANDY.
MAARTELKEN/AL//KD/EN MANZ/E.
VOEL /K ME N/E TOPM’N GEMAK.
NEEN, IKMAG DA TIOORTMENNNENI
N/ET. !K ZOU WEL EEN/ WILLEN WE-\
TEN WAT DAT VOOR EEN BELANG— I
rjkL ZAAK/NOE TTAO/Z. NET LUKT I
WEL OF IEDEREEN MOET WETEN]
bAT HJ VERTREKT.
NE HEBBEN OVERAL LA '!EF/\
BEKEND MAKEN DAT WE GEWf\
PEND EN OP ONTE HOEDE ZIJN\
!K BEN-ER VAN OVERTUIGD.
WE H/ER GEEN LAST ZULLEN
heböen/kzounun/etde 1
STAD U/TGAANAL//KN/ETVOOR
EEN BELANGRIJKE ZAAK MO^A
^K GELOOF N/E/X
7ATZE H/ER /ETJ t
LULLEN ONDERNE/lHi
dat is tyrannlef Waarom haat hij de
Engelschen zoo? En waarom stoort u zich aan
die onredelijke grillen?"
„Waarom? Wilt u bet weten?” zei zij en wend
de haar blik af.
.Ja, vertel mU alles.”
.Nu dan. ik wil mU het misnoegen van mijn
oom niet op den hals halen, omdat, omdat....
ik zijn erfgename ben en omdat hij. als ik te
gen zijn wil zou trouwen, zijn testament zou
veranderen en mU geen cent zou nalaten
Het was alsof ik een koude douche kreeg.
Deze eenvoudige behande
ling maakt het slijm los en
geeft onmiddellijk verlich
ting in het hoofd.
.Mijnheer Clavering heeft R verlaten.”
„Is het heusch waar?”
„Ja. mijn oom beval mij om hem weg te stu
ren en ik feeb hem gehoorzaamd.”
„Wist hij dan dat u verloofd was met mijn
heer Clavering?”
„Ja, hij was nog geen vijf minuten terug of
Eleonore had het hem verteld."
„Wist zU het dan"
„Ja. In een oogenblik van zwakte heb ik het
haar toevertrouwd. Ik heb toen niet aan de ge
volgen gedacht en toch had ik het moeten be
denken. ZU is zoo nauwgezet!"
..Nauwgezet? En
anderen!"
„Dat zegt u omdat u Eleonore niet kent."
Daar kon ik niets op antwoorden en ik ver
volgde dus:
.Dus uw
opgenomen
„Goed opgenomen? Heb ik u dan niet gezegd,
dat hU 't nooit goed zou vinden dat ik met een
Engelschman trouwde? HU zou liever zien dat
ik dood en begraven was.”
.En u hebt toegegeven? Hebt u dan niet ge
streden? Bent u niet in opstand gekomen tegen
de tyrannie van uw oom?”
,Neen, ik gaf gehoor aan zUn bevelen.”
,.En u stuurde mUnheer Clavering weg. na
dat u hem uw woord gegeven had om zUn vrouw
te worden?"
„Waarom niet, het was mU toch onmogelUk
om mun belofte te houden.”
heid en een vale, olUfgroene gelaatskleur. Wan
neer de patiënt naar bed werd gebracht, over
vielen hem hooge koortsen en begon hU te Uien.
Op de beenen, vooral bU de gewrichten, werden
zwellingen waargenomen. Het lichaam vertoon
de op bU het liggen gedrukte plaatsen blauwe
plekken. DaarbU voelde de zieke zich uiterst
zwak en werd hU geplaagd door een voortdu
rend jeuken in zUn handpalmen.
In de komende dagen nam het aantal nieuwe
ziektegevallen snel af, niet in het minst door
dat de heele bevolking zich angstvallig ont
hield van alle verdachte spUzen als vleesch,
melk en groenten. Tevens echter meldden zich
velen aan. die reeds eerder ziek geworden waren
en eerst nu uit de kranten vernamen wat hun
elgenUjk scheelde. Ten slotte merkte de poUtie
op, dat alle zieken ofwel Spanjaarden waren
ofwel gewoonlUk in Spaansche pensions en
restaurants hun maaltUden namen.
Deze omstandigheid werd het uitgangspunt
van een nieuw onderzoek. Het scheen voor de
hand te liggen, dat de vergiftiging veroorzaakt
was door een of ander voedingsmiddel dat tot
de voornaamste Ingrediënten der Spaansche
keuken behoort en dat in de keuken van andere
naties niet of In veel mindere mate gebruikt
wordt. En het spreekt wel haast vanzelf, dat
nu de eerste verdenking op de olie viel.
Het chemisch onderzoek der oUe had een even
zonderling als onverwacht resultaat, m plaats
van olUfolle of sesamolie, zooals die in de
Spaansche keuken gebruikt wordt, trof men
vervalschte ricinusolie aan. Een gewetenlooze
fabrikant was er in verband met de hooge olie-
prUzen toe overgegaan een praeparaat in den
handel te brengen, dat precies op olUfolle leek
en ook denzelfden smaak had, maar dat in-
tusschen deze massaverglftlging veroorzaakte.
Het is wel voor het eerst dat er door het
gebruik van ricinusoUe een zoo groot onheil
werd gesticht. Ruim twee honderd zware ver-
giftiglngsgevallen werden er vastgesteld. Alle
oUefabrieken van Mexico zUn gesloten.
Alle huismoeders, die nog een grootere of
kleinere hoeveelheid olie in voorraad hebben,
zUn verplicht deze oogenbltkkelUk te vernieti
gen
De bevolking brengt dit offertje echter gaarne
nu de algemeene rust weer is teruggekeerd en
men eten kan zooveel en wat men wil, zonder
te hoeven vreezen, dat men er aan sterven zal
of er minstens zwaar ziek van zal worden.
zeggen (Hen mijn oom nooit als mUn man zal
willen erkennen."
ZU stond op en wilde weggaan; Ik hield haar
tegen.
„Is hU da» arm?” vroeg ik.
.Neen, mUn oom hecht wel waarde aan geld,
maar toch niet in die mate. Trouwens, mijnheer
Clavering is rijk. HU heeft een heel mooie bezit
ting in zUn eigen land."
,.In zUn eigen land? Is hü dan geen Ameri-
kaan?”
.Neen. hU is Engelschman.”
„Wat steekt daar voor kwaad in? HU is toch
niet..,.”
Neen. hU is een Engelschman en dat is vol
doende," zei zU bitter. Mijn oom zal er nooit in
toestemmen, dat ik een Engelschman huw.
Ik keek Mary verbaasd aan. Zoon dwaze re
den had ik niet verwacht.
jjet Is een manie,” hernam zij .Mijn oom zou
Hever hebben dat ik dood ging, dan dat ik met
een Engelschman trouwde."
,Ms*r
y-^en 4 September 1933 om negen uur in
I 1 den morgen werd de redactie der Ex-
celslor" van Mexico-CHy opgescheld en
«en zwakke vrouwestem klonk In het toestel:
gebeurt iets vreeselUks hier in het pen-
ekn. WU zUn allemaal ziek. Er zUn er al twee
gestorven. Ik kan niet meer. Help!"
Met de hulp der telefooncentrale kon spoedig
worden vastgesteld waar deze noodkreet van
daan kwam. Het was een in het centrum ge
legen zeer bekend pension, waar in den regel
zestig tot honderd meest Spaansche bedienden
en winkelmeisjes van de groote zaken der stad,
die geen eigen woning hebben en voor wie een
bötel te kostbaar is, tezamen leven. Deze soort
van pensions zUn in Mexlco-Clty een heel ge
woon verschUnsel en vooral de Italianen en de
Spanjaarden hebben er een zwak voor, een
dergeMJk gemeenschappelUk huishouden ot> te
■etten.
De redactie haastte zich het hoofdbureau van
poUtie op de hoogte te stellet} van de zonder
linge boodschap, welke zU ontvangen had. en
kt de veronderstelling dat het een geval was
vsn vergiftiging door het gebruik van bedorven
eetwaren, waarschuwde de politie op haar beurt
het Roode Kruis en den contróle-dienst op le
vensmiddelen.
Om tien uur in den morgen werd er een
tweede noodkreet ontvangen, ditmaal door het
hoofdbureau van politie:
Jk smeek u, help! Hier sterft de een na den
ander. Er zUn al zes dooden. VUf-en-twintig
liggen er in bed en zUn doodziek”
In dit geval werd het adres opgegeven Het
was dat van een ander Spaansch familiepen-
dcn.
Een onderzoek, dat oogenbUkkelUk werd in
gesteld, wees uit, dat beide noodkreten waar en
zonder overdrUvlng waren. De lUken der over
ledenen werden door de politie in beslag ge- 1
nomen en gerechtelUk geschouwd. De zieken,
waarvan er verschillenden bulten kennis waren
en andere hooge koortsen hadden, werden be
handeld zooals alle ernstige gevallen van ver- 1
(iftlglng behandeld worden.
Wilde geruchten doken intusschen allerwegen J
op. In verschillende restaurants waren de gas
ten plotseling zwaar ziek geworden. Op de
markten, waar naar Spaansch gebruik toebe-
reide spijzen te koop zUn en gegeten worden.
zakten hier en daar de menschen bewusteloos
ta elkaar. In een der beste cafés van Mexico- 1
City waren de kellnerlnnen, na gezamenlijk
ontbeten te hebben, ernstig ziek geworden.
In den vooravond werden er zestig zieken
verpleegd, terwijl ’t aantal dooden tot acht ge- 1
stegen was. Den volgenden morgen telde men j
reeds twee-honderd-vUftig zieken.
De autoriteiten stonden voor een raadsel. De
restaurants, de café’s, de markten bleven leeg.
I
.Jfri nu veracht u me
“1-
JDt weet het niet. Ik vrees van niet. Ik....
prinsen zUn tegenwoordig schaarsch.”
„Waar gaat u dan zoo alleen naai- toe?” her-
•tun ik. ,Mag ik u begeleiden?"
Zij schudde haar mooie hoofd en antwoordde:
«Neen, neenDat zou mUn roman bederven.
Ik ben als een schaduw gekomen en als een
schaduw zal ik verdwUnen.”
En zU verdween snel in de duisternis. Toen Ik
haar terug zag. bewees een koortsachtige op
winding, nog beter dan den eersten keer, toen zU
slechts iets had laten doorschemeren, dat Mary
Leavenworth iemand liefhad. ZU zinspeelde er
•eifs op en toen ik haar over trouwen sprak,
Antwoordde rij droevig:
Jk zal nooit trouwen.”
Ik wist dat zU geen moeder had en daarom
wsrstoutte ik mU om over dat onderwerp met
Iiaar te spreken.
.Waarom niet?"
„Omdat de eenige man dien ik liefheb, juist
Jz eenlge is dien Ik niet kan huwen. Het is een
*°ut van mU geweest, om een man te bewonde-
,*a rij was te trotsch om „lief te hebben" te
De ulterlUke verschijnselen, welke bU alle
overlevenden werden waargenomen, waren plot
seling onwelzUn na den maaltUd, bewusteloos
om Drent schoof z’n stoel wat achteruit
en haalde z’n sigarenkoker te voorschUn,
om z’n smakelük diner te bekronen met
een pittige ha vana BehaaglUk blauwe rookwolk
jes blazend, stond hU op en ging door de wUd-
open tuindeuren naar de smalle, met bloemen
omkranste veranda, waar een rieten stoel een
rustig koel zitje bood.
HU bereikte de aangename zitplaats niet
Boven het lage muurtje, achter in den tuin,
die uitliep op een stil, alleen door de bewoners
van het huizenblok af en toe betreden zandpad,
verscheeen een mannenhoofd met glurende
oogen. forsche schouders, een been werd om
hoog geslingerd, een paar vlugge bewegingen en
de ongenood* bezoeker Het zich naar beneden
glUden.
Even luisterde de Inkllmmer scherp toe. z’n
hoofd naar het muurtje gebogen; toen stapte
hU stoutmoedig het tuinpad over en sprak:
„Ziezoo. Tom, daar ben ik.”
Drent stond als door den bliksem getroffen.
„Nu,” vroeg de ander spottend, „begroet je
me niet? Je herkent me toch zeker wel?”
,JU --- JU!” bracht Tom Drent uit.
^Ja, ik. Bob Grunt, in eigen persoon. Hoe
gaat het je, sinds we elkaar het laatst ont
moetten? Je ontvangst is-niet bepaald harte-
lUk. Wat dunkt je, zullen we binnen gaan?"
De belde mannen gingen naar binnen.
WerktulglUk zette Tom Drent zich in den
even te voren door hem verlaten stoel, en bood
met een handbeweging z’n onwelkomen bezoe
ker een stoel aan.
„Je kijkt me aan. of ik een geestverschUning
ben!" lachte Bob Grunt.
..Dat niet,” antwoordde Tom, ..maar je bent
voor mU het verleden, het verleden, waarmee
ik heb afgedaan, dat ik graag voor goed zou
vergeten
„Het is dus waar, wat ik gehoord heb?”
„Als Je gehoord hebt, dat ik een ander
mensch ben geworden, heb je de waarheid ge
hoord. Ik heb een betrekking gevonden, die mU
een ruim Inkomen geeft; ik woon hier nu drie
jaar en in dien tijd heb ik geen enkele daad
gedaan, waarover ik me zou moeten schamen."
,Jk gun je je zouteloos bestaan; ik zou niet
met je willen rullen!"
.Maar wat moet je van
hier doen?"
..Me verschuilen. Je zult
hebben, dat ik niet zonder
weg over het muurtje heb genomen. Ze zitten
me op de hielen, maar schijnen m n spoor kwijt
geraakt te zUn."
„Wat heb je gedaan?"
„Dat zal ik je laten zien.”
Bob Grunt haalde uit z’n binnenzak een
klein etui, opende het en sprak: „Mag ik Je
voorstellen den beroemden robUn. die reeds
drie eeuwen in het bezit van de familie Lope
was, maar nu in het mUne is overgegaan."
„Hoe wist je, dat ik hier woon?”
„Ik had me vooruit georiënteerd, om op alle»
voorbereid te zUn. Bovendien zorg ik altUd. dat
ik menschen. die mU van nut kunnen zUn. niet
uit het oog verlies. Je zult toch zeker een oud
kameraad niet verraden?"
Tom Drent antwoonyie niet. Heel het ver-
schrikkelUke verleden rees voor hem op. HU
zag zich Jong, zorgeloos, tot lichtzinnigheid ge
neigd, een trouw bezoeker van café s en speel-
gelegenheden. HU zag zich, door z'n schuld-
elschers in het nauw gedreven, de hand slaan
aan de hem toevertrouwde gelden; hU door
leefde al den doorgestanen angst opnieuw, den
angst en daarna den smaad en de ellende van
de gevangenis.
Z'n tweede verbluf achter de dikke muren
bestaan, dat is de beste dienst, dien Je me
De beide mannen liepen de lange gang door
naar de voordeur; juist, toen ze die bereikt
hadden, werd er krachtig aan de bel getrokken.
„Het Is te laat!"
fluisterde Drent,
ontzet, nadat hU
haastig door een
der getraliede
ruitjes had ge
gluurd.
„Dan vertrek ik
door den tuin.”
„Gauw! MUn slaapkamer in, anders ziet de
meld je
Tom duwde Bob naar binnen. Vlug liepen
ze de slaapkamer door, gleden zacht ds zit
kamer in en wilden door de veranda heen den
tuin bereiken.
In de deur-openlng stonden twee mannen, die
hun den doortocht beletten. Bob Grunt zat als
een rat in de vȟ.
.Je bent er in gevlogen.” Grunt!” sprak een
der politiebeambten. ,Jn wie is dat? Ik ken
dat gericht. Het is Tom Drent. De vrienden
hebben dus de oude kennismaking hernieuwd."
„En nu zou ik maar beginnen." raadde de
rechercheur, die de leiding genomen had, „met
den robUn van de familie Lope terug te geven.”
De oogen van Tom en Bob zqchten onrnld-
dellUk het op de tafel tuseeben borden en scha
len achtergelaten etui.
Het was verdwenen.
Verbijsterd keken ze elkaar aan.
Bob Grunt herwon spoedig z’n tegenwoor
digheid van geest en vroeg verwonderd: „Wat
bedoelt u toch? Ik begrUp u niet”
„Geen gekheid! Geef op!”
„Wat moet ik geven?"
„Den gestolen robijn.”
..Maar ik weet niets van een gestolen robUn
af. En ik heb ook niets gestolen. Waarover
spreekt U eigenlijk?"
De rechercheur gaf nu last tot foullleeren.
maar alle moeite bleek vergeefsch Noch op de
beide mannen, noch in de kamers, die grondig
werden doorzocht, werd de robUn gevonden.
Niemand was daarover meer verwonderd dan
de beide verdachten zelf, maar zU wachtten
er zich wel voor, hun verwondering te ver
raden.
Vol ergemjp, overdacht de rechercheur, een
nog jonge man met weinig ervaring, den toe
stand. HU besloot instructies te vragen, terwUl
de overige mannen het verdachte tweetal streng
bleven bewaken.
Tom en Bob martelden hun hersens af met
de vraag, waar de robUn gebleven kon zUn.
Een dof zwijgen heerschte in t vertrek.
De voordeur werd geopend en weer gesloten.
De rechercheur kwam binnen en sprak op spUtl-
gen toon: „Alle moeite is voor niets geweest.
Er heeft een misverstand plaats gehad; de robUn
van mevrouw Lope is niet gestolen. ZU heeft
bericht gezonden aan ons bureau, dat het
kleinood veilig en wel In zUn gewone bewaar
plaats ligt"
De polltie-mannen trokken af en de gewesen
kameraden keken elkander verbaasd tan.
..Ik zal niet rusten vóór Ut weet...." begon
Bob
.Doe dat niet”, smeekte Tom, .Je kunt niet F
Informeeren, zonder mU en m’n woning te
noemen. Laat me met rust, en voor goed".
Alleen gebleven, liet Tom Drent, z’n ver
moeid hoofd in z’n opgeheven handen rusten
en kreunde zacht. HU kon al het gebeurde niet
verwerken en vreesde in ernst voor z’n verstand.
..Wat nu weer? Ach God. wat nu weer?"
vloog hU op. toen z’n kamerdeur zacht open
ging.
De dochter des huizes een flink meisje van
even in de twintig, gleed binnen.
„MUnheer Drent," sprak ze, „ik kan u de op
lossing geven van veel, dat u raadselachtig
toeschUnt. Ik heb woerd voor woord uw ge
sprek met uw zonderlingen bezoeker gehoord,
ik was in de gang, ik wilde de tafel bU u af
nemen en
„Dit is de genadeslag!" dacht Tom Drent.
.XMt is de genadeslag! Dat juist zU m’n ver
leden kent”
Hardop vroeg hU
diep?"
„Neen, ik bewonder u uit den grond van mUn
hart”
.Bewonderen?” vroeg hU weifelend.
„Om uw energie, uw flinkheid, uw moed om
met het verleden te breken en u op te werken
tot wat u nu presteert. Ik zag mannen op het
huls aankomen. Ik begreep wat ze kwamen
doen en ik had maar één gedachte: u redden
uit de moeilijkheid, waarin u onschuldig was
geraakt. Toen u met dien man naar de voor
deur liep, vloog ik uw kamer in; ik nam den
robUn en verliet het huls, na de deur voor de
mannen geopend te hebben. Niemand hield
me tegen. Ik fietste naar het huis van den
heer Lope. Ik werd bU mevrouw toegelaten, viel
voor haar op de knieën en smeekte haar, tnU
te helpen om een mooi, hoopvol menschen-
leven te redden. ZU is goed en hulpvaardig;
dat wist ik en dat gaf mU moed. Ik vertelde
haar alles, zonder namen te noemen en....
de rest weet u."
Tom Drent staarde het meisje aan. HU
meende te droomen. HU kon niet geiooven aan
de werkelUkheid. ZU wist alles, en toch....l
Diep ontroerd greep hU haar hand, die hU
kuste. ZU streelde zacht .z’n gebogen hoofd, en
liet hem toen alleen.
hdrtl hem tot inkeer gebracht. Geholpen door
een menschllevend man. die onvoorwaardelUk in
z'n berouw en goede voornemens geloofde, had
hü een goede betrekking gekregen. HU had
alle banden met het verleden verbroken.
,Nu,” drong Bob. ..ben je van plan een oud
kameraad te verraden?"
.Neen, dat zal ik niet doen, maar...."
„Weet je wat, ik zal weggaan en Je nooit
weer lastig vallen."
„Dat is mooi van je. Bob. Ik ben zoo geluk
kig In mi|n nieuwe leven. Geen macht ter we
reld Is In staat mU weer van den rechten weg
af te brengen. Laat mU met rust, vergeet mijn
aif rfin inwvolre d® vereekering®voorwaanlen tegen Z bU levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door Z 7</J bU een ongeval met Z OCH bij verlies van een hand Z 1 OtE OU verlies nn een Z Cf] bü een breuk van f Af) bU verlies van H
kern v«»r een d» volgende ultkeertegen T JUUU.~ verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f □(ƒ.-doodeUJken afloop f £OU.~ een voet of een oog J A- duim of wysvlpger f jJV. - been ot aren f anderen vinger
RECHT OVEREIND IN BED
Nachtenlang niet anders dan hoesten.
.Meer dan 4 jaar lUdende te zün is iets
dat met geen pen te beschrijven is. Geen
lucht, kortademigheid en bijna geen nacht
slapen, zoo bracht Ik mijn leven door,
’s Nachts zat ik dikwijls recht overeind
in bed van benauwdheid, was rillerig, had
last van koude handen en voeten. Door
mijn vrienden werd ik* opmerkzaam ge
maakt op AbdUsiroop. Nadat ik een flesch
van deze bijzondere siroop had gebruikt,
kwam het slüm los en na 4 flesschen ge
bruikt te hebben, voel ik mij weer beter
dan ooit, terwijl ik thans nog steeds AbdU
siroop in huis heb en regelmatig gebruik
en mij er best bU vind.” Zoo schreef ons
de Heer Joh. de L. te Sch„ wiens origineele
brief voor elk ter inzage ligt.
De op bUzondere wijle samengestelde
Akker’s AbdUsiroop werkt heerlik slüm-
oplossend, verzachtend, hoeststlllend; ver
ruimt Uw ademhaling en tast Uw hoest
in de grondoorzaak aan, vermüdt etterige
slümvorming en ontsteking. Door AbdU
siroop te nemen hebt GU iets büzondeis
voor borst en keel en op lederen leeftUd
kunt Ge AbdUsiroop gebruiken. Thans
per flesch f 1.—, 1.50 en 2.75. Alom
verkrUgbaar.
Van alles is er een te veel
Bn heel de wereld klaagt,
Dat men juist door een
ellendig wordt geplaagd!
Bn daarom klinkt het zoo
Ja, b(/na abnormaal.
Wanneer men van de boter zegt:
De voorraden zijn schraal!
Dus eindelijk toch een tekort!
Warempel, ’t doet je goed
Bij *t daag’lijksch praatje dat men
hoort
