Pius XI, de Paus der Missie f 50. f 75.805. 1 oetAaal aan cfcn iaq I H I E keerden wij heden uit ONZE 255e UITKEERING POKOH Alle abonné’s lift 1 De aanslag j ZATERDAG 28 OCTOBER VAN DE de telefoon 5tl Treurig record «3 Landbouwonderricht voor, soldaten EEN TOTAAL BEDRAG WAARMEDE THANS VAN Postduiven-stations in Mandsjoerije aan onze verzekerde abonne s is uitgekeerd. DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS DOOR ANNA K. GREEN ernstig. en Rijke oogst, maar weinig arbeiders De goud-productie in Rusland ‘fi le 60.43 pct. van alle heidenen weten nog tteed» niet» van den Chris telijke n godtdientt af HET GEVAL LEAVENWORTH OVERZICHT WERELD-MISSIE Breng ixi in Uw huisgezin En het gemak woont bij U in. het moderne Afwasch- en Reinigingsmiddel I f 1144 ingevolge de voor onze abonné's geldende gratis-ongevallen-verzekering aan den heer L. DIRKSE, Weerdjesstraat 19, Arnhem, wegens een aan hem overkomen ongeval. Dit is AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLtJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL De man aan I i il (sakkerloot! tif ==s BB. heen- vertegenwoordlgster dn, te rug - bö m* rde vroeg als een dwaas naar den een ge- MO» eata Na ad, inta 14 Inboorling 50 mlllioen 33.000 cate- In voor hulpkoerlersdienst vöor het Japansche leger. Dit middel wordt te baat genomen, nadat men het nuttig effect ervan heeft waargeno men in het leger van Kwantoeng, dat post duiven gebruikte als verbindingsmiddel bij den strijd tegen de bandieten. Ser. eide otal' maf >on- asse EEB irm Ier* SN 2/5 is. 5) De Albaneesche regeering heeft besloten voor alle soldaten uit den boerenstand verplicht landbouwonderwijs in te voeren. Het leerpro- gram omvat akkerbouw, veeteelt, veeartsenij kunde. fruit-, wijn- en olljven-cuituur, zuivel bereiding, bijenteelt en teelt van zijderupsen. het geheim van de briefwisseling tusschen Mary en mijnheer Clavering ontdekt. Op een avond kwam Hannah, die door haar talrijke bezoeken bevriend met mij was geworden, mij even op zoeken. Zij was er nog geen tien minuten, toen er gebeld werd. Ik ging open doen: Mary dat dacht ik tenminste stond voor mij. gehuld in een wijden mantel. Ik dacht dat zjj mij een brief voor mijnheer Clavering bracht, pakte haar bij den arm en bracht haar naar het salon, zeg gende: „Heb je hem daar? Ik zal hem vanavond nog op de post doen, dan heeft hU hem gauwer." stations als een Verschrikt hield ik op.De vrouw had haar gezicht naar mij toe gewend: zij was mij vol komen onbekend. „U vergist zich,” antwoordde zij, ,Jk ben Eleonore Leavenworth en kom mijn kamenier halen. Is zij hier?” In mijn verwarring, kon ik alleen maar naar Hannah wijzen, die Ui een heek van het vertrek zat. Juffrouw Leavenworth ging naar de deur en zei: ..Hannah, ik heb je noodlg.” Zjj keek even of het meisje haar volgde en ging vreg. Dien nacht deed Ik geen oog dicht. Den volgenden ochtend vroeg kwam Mary, mooier dan ooit, het salon binnensnellen. Zjj had een brief voor mijnheer Clavering in de hand. „O!” riep ik blij. „Heeft zij niets gemerkt?” ..Eleonore? Ja.... zij weet alles: dat ik van Clavering houd en hem schrijf. Na je vergissing van gisteravond, kon ik het niet langer verber- Ult Moskou wordt gemeld, dat de Russische goudproductle den laatsten tijd sterk is toege nomen. Uit dg eoudmljnen In Sovjet-Rusland is gedurende de maand September 83 pet. meer goud gehaald dan in dezelfde maand van het vorige jaar. De jaarlljksche goudwinning in Rusland be droeg tot dusver 90 a 150 mlllioen gulden. IVOROL fïeltederfandsche Jandpasta DOOS 20 Ct-TUBE 35 ZN 60 CT."' de Foucauld volgen, den soldaat, die heremiet in de Sahara werd en wiens heiligverklaring zich reeds in een voorbereiding; proces bevindt. Voor dat men hem in 1918 in de woestijn dood- martelde, gaf hU den wensch te kennen, dat zulk een orde opgericht zou worden. Vóórdat Z. Em. Kardinaal Verdler, Aartsbisschop van Parijs, deze nieuwe „Apostelen” zegende, zeiden allen met luider stemme in het Arabisch hunne be lofte aan het H. Hart op, waarna, eveneens in het Arabisch, nog een hymne aan O. L. Vrouwe gezongen werd. Deze nieuwe thissionarlssen gaan, geleid door Pater Voillaume, naar een plaats, genaamd El Ablod Sldi Chelk, die in de SaharawoestlJn 80 Engelsche mijlen van den naasten Franschen militairen voorpost af ligt. Ook zij zullen, als zoovele van .onze missiona rissen. wel nimmer hun vaderland terug zien, maar inturschen de grondleggers in de Sahara- woestUn worden van de steeds grooter en groo- ter wordende wereldverbreldlng. de telefoon ten huize van notaris Wel land te Franktown driftig begon te rinke len. De een-en-twintig-jarlge dochter des huizes Fanny, die alleen thuis was. liep naar de stu deerkamer en Sun den hoorn van den haak. „U spreekt met het huis van notaris Wel land." zei ze. Aan den anderen kant antwoordde een ze nuwachtige mannenstem „Hallo! Met den juwelier Brown? U spreekt met Jim Simons, ja, de Juweelen zijn gesto len!. Fanny luisterde verbaasd. „Maar u spreekt niet met juwelier Brown, meneer. Hier is het huls van notaris Welland U bent verkeerd verbonden!” „Ja. t Is stom van me, maar Ik ga oogen- bllkkelljk naar het politiebureau. We zullen zorgen, dat we de dieven achterhalen." Fanny werd boos. „Meneer Wat wilt u toch? U hebt een ver keerd nummer! Ik ken geen Brown.” „Ja, uitstekend. Ik zal er dadelijk rijden!" Rang’ Het gesprek werd afgebroken en Fan ny hoorde niets meer. Wat had dat allemaal te beteekenen? Welke juweelen waren gestolen en wie was de juwelier Brown? En waarom had de man aan het andere eind van den draad maar dóórgesproken en niet gelet op haar ver zekeringen dat hjj verkeerd verbonden was? Het was een raadsel dat zij niet vermocht op te lossen. Maar wacht eens, misschien was er nog een kansje om te weten te komen wie die zenuwachtige en ademlooze man was. Zij nam opnieuw den hoorn van den haak en vroeg aan de telefoonjuffrouw, die zich meldde: „Juffrouw, kunt u me zeggen, met wie Ik zoo even gesproken heb? Het is van het grootste belang." De vlakke emotielooze stem van de telefoon juffrouw antwoordde: „Onbekend. Het was een telefooncel." ‘n Telefooncel! Dat maakte het mysterie nog raadselachtiger. Fanny was er namelijk van overtuigd dat het telefoongesprek niet louter een grap geweest was. Het was ernst. Daar voor had zij te goed gehoord dat de man met wien zjj gesproken had. In angst had ge zeten. Alsof hem iets vreeselljks. iets onher stelbaars was overkomen. Toen notaris Welland even later thuis kwam om te dineeren, kreeg hij het geheele verhaal te hooren. In 't eerst was hij geneigd om aan een kwajongensstreek te denken. Maar Fanny. E. Ostcrmann &.Co*s Handel Mij X V A'dam, Fabrieken te Jutphaas bij Utrecht geheel Mandsjoerije zullen postduiven werden opgericht, Tot nog toe had het plaatsje Reno de reci tatie van de snelste echtscheidingsprocedure waardoor het aantal aldaar uitgesproken echt scheidingen in den loop van dit jaar een recordhoogte van 2000 bereikte. Het blijkt ech ter, dat de echtscheidingsprocedure te Siudao. in den Mexicaanschen staat Juarez, sneller en goedkooper is. Het aantal aldaar ontbonden huwelijken In den loop van dit jaar bedraagv niet minder dan 3000. men in zijn verzoek, op twee voorwaarden: ten eerste, dat het huwelijk pas openbaar gemaakt zou worden, wanneer zij dat goed vond, en ten tweede, dat Clavering aan de deur van de kerk afscheid van haar zeu nemen en haar niet zou trachten terug te zien, voordat zij hem zou roe pen. Acht en veertig uur later kwam dit ant woord: „Al wat je wilt, als je mjjn vrouw maar wordt!” Voor de tweede maal spande ik mij in, opdat dit huwelijk zoo stil mogelijk gesloten zou wor den. Allereerst moest het binnen drie dagen plaats hebben, daar mijnheer Clavering, toen hij Mary's antwoord ontving, tegen den volgen den Zaterdag passage had besproken; dan vie len zoowel de bruid als de bruidegom te veel op. om het huwelijk te R. te doen plaats vinden; de heele stad zou er over gesproken hebben. Maar aan den anderen kant konden wij niet te ver weg gaan, daar een lange afwezigheid van Mary Elecnore’s achterdocht zou opwekken. Ik moet nog vermelden, dat oogenbllkkelljk na mijnheer Clavering’s vertrek ook Mary’s oom was weggegaan. F. was de eenige plaats die het dubbele voordeel had. dat zij op korten afstand lag en makkelijk bereikbaar was. Het dorp lag wel aan de spoorlijn, maar was niettemin weinig bekend; een onbekend predikant woonde er vlak bij het station. Daar konden de jongelui wel samen komen. Ik verzeekrde mij van de medewerking van den domlné en regelde alle bij zonderheden. Ik moet nu iets vertellen, dat onze plannen bijna in de war stuurde. Eleonore had namelijk iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiititiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimuiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiu iïmiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiitmmiiiiiiiiimiimiiiiimiiiiiiii iiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiïï zij werd plotseling weer ernstig en fluisterde: .HU zal op mij wachten.” Den volgenden dag legde Ik haar een plan Voor, dat ik gemaakt had, om met mijnheer Clavering te kunnen correspondeeren. Zü moes ten van naam veranderen: zij zou den mijnen aannemen, 'die minder compromitteerend was dan een vreemde en hU zou Le Roy Robbins heeten. Dit plan beviel haar en zij nam het aan, met deze wijziging, dat haar brieven door een teeken op de enveloppe van de mijne zouden HJn te onderscheiden. Op deze manier heb ik de hand gehad in deze verwikkelingen, die mij op den duur heele- maal in beslag hebben genomen. Door Mary Leavenworth het gebruik van mijn naam toe te staan, scheen ik afstand gedaan te hebben van wat er mij nog restte aan voorzichtigheid en open gaan doen, toen ik achter mij hoorde roepen: „Oroote God! Het is Eleonore.” Tusschen de gordijnen door gluurde Mary in den tuin. „Wat moet ik doen?" vroeg ik. „Doe maar open, ik ben met bang van Eleo nore.” Ik deed wat zij zei. Eleonore kwam heel bleek, maar vastberaden het salon binnen en ging op haar nicht toe. „Ik kom je vragen of ik vanochtend met je mee mag rijden." Mary had bedreigingen of smeekbeden ver wacht. ZU keerde zich naar den spiegel en streek haar kapsel glad. ..Het spijt mij,” zei zü. .jnaar er zjjn maar twee plaatsen in de buggy." „Dan ga ik in een ander rijtuig.” „Doe niet zooveel moeite. Eleonore. Wij gaan ten plezierritje maken en ik wil ons plan niet „Toch wel," antwoordde zij ernstig. .Maar toch niet zonder hoop? Zy lachte vroolljk en zei: „Wat zoudt u een goede koppelaarster weest zijn!” „Dat is geen antwoord.” drong ik aan. gen. Toen heb ik de wijste partij gekozen en alles verteld.” „Maar toch niet dat je gaat trouwen?” „Natuurlijk niet. Openhartigheid is goed, maar er zijn grenzen." „Was zjj erg boos?" „Dat viel nogal mee. Bovendien, zij was meer verontwaardigd dan boos, maar vooral bedroefd, diep bedroefd.” „Zal zij niets tegen je oom zeggen?" „Neen," antwoordde Mary vol overtuiging. „Dus -wij gaan gewoon verder?" Als antwoord wuifde zü met den brief, dien zij in de hand hield. Wij hadden het volgende plan vastgeste’d: Op een bepaald uur zou Mary haar nicht verlaten, onder voorwendsel dat zij be loofd had. met mü een vriendin te gaan bezoe ken. ZU zou in een buggy stappen, die wjj van te voren zouden huren, en mij hier komen ha len. Dan zoucen wU ineens naar den domine van F. rijden, waar alles gereed was om het huwelijk te sluiten. Het plan was heel eenvou dig, maar wij hadden één ding over het hoofd gezien: de genegenheid, die Eteonor» voor haar nicht koesterde. Wij- wisten wel, dat zij ons in het oog hield, maar wij hadden niet verwacht, dat zU ons om opheldering zou vragen. En toch deed zij dat. Mary was precies volgens het pro gram te werk gegaan. ZU had duldelUk zicht baar ’n briefje op Eleonore» toilettafel achter gelaten en was naar mij toe gekomen. ZU had haar mantel uit getrokken en ik stond juist haar japon te bewonderen,-toen er luid gebeld werd. Ik wilde Mary haar jas weer helpen aantrekken door een vooroordeel van duizenden jaren werd overwonnen. Het onmetelUke Chlneesche rijk bevat 117 diocesen, 3.798 R.K. priesters, 402 -broeders. 4 235 nonnen, 18000 missieposten. 1.563 inboorling- priesters, 179 inboorling-broeders, 2 833 Inboor ling nonnen. 470 mlllioen zielen, waarvan 2H mlllioen R K. en 150.000 catechumenen. Gedurende de laat; te tien jaren werd de helft der thans bestaande diocesen opgericht, en 30 jaren. De provincie Boxer-Opstand het aanwees, telt thans deelen. Er is nie mand aan het bu reau geweest om aangifte te doen van een juweelen- dlefstal en voor- zoover ik thans weet is er van- baar komen, zjjn er in districten als Kenya Urundi veel meer Inboorlingen, die wenrehen te worden, dan men doopen kan. en duizenden moesten helaas ongedoopt keeren. Het is slechts veertig jaren geleden, dat eeni ge RK. zusters voor het eerst den Koning van Dahomey bezochten, die in een paleis leefde, waarvan de mooiste versieringen en decoraties uit menschelljke beenderen en schedels beston den, welke gespiest op lange stangen, de glorie van zijn heidensch koningschap verkondigden. Vierduizend amazones dansten een krijgsdans rondom de verstomd van verbazing staande zusters en als toppunt van eerbetuiging ont ving een ieder der nonnetjes een slaaf ten ge schenke!! Wat is nu Dahomey heden ten dage? ZUn tegenwoordige koning was een der doorluchtige bezoekers der Internationale Koloniale ten- toonstelling in Parijs verleden jaar. Toen deze zwarte majesteit het Missle-Paviljoen aldaar betrad, knielde hU met geheel zUn gevolg ne der en aanbad het uitgestelde H- Sacrament. Dit zegt meer dan alle statistieken te zamen. En nu Britsch-Indië. Hier bevinden zich he den ten dage: 54 diocesen, waarin 3970 RK priesters. 911 broeders, 7.822 nonnen, 5 823 missieposten, 2.000 inboorling-priesters, 429 in boorling broeders, 5.035 inboorling nonnen. 350 mlllioen zielen waarvan 3% mlllioen RK en 100 000 catechumenen. Ook hier wint de H. Kerk steeds meer en meer veld, en de grootste steunpilaren van de H. Kerk zUn de Inboor ling-priesters. Niet lang geleden wenschte een paria paria's worden door allen veracht en versmaad priester te worden. De seminaristen, die tot allerlei verschillende kasten behoorden, verwel. komden hem. alleen vier die zelven van een ■eer lage kaste deel uitmaakten weigerden met hem samen te werken. Deze vier werden ontslagen en de paria bleef. Een zeer buiten gewoon voorbeeld van christelijk voelen, waar- X V Adam, wijzigen „Je wilt dus niet, dat ik met je mee ga?** „Ik kan je niet beletten, dat je ons in een ander rijtuig volgt." Eleonore keek heel ernstig en vervolgde: .Alary, wij zUn samen opgevoed. Ik ben zoo goed als Je zuster en ik kan je niet alleen laten in dit avontuur. Mijn geweten en mjjn liefde en dankbaarheid jegens oom dwingen mij. je bij te staan. Ik zal Je vergezellen, waarheen je ook gaat. Kies dus: of ik ga met je mee als een zus ter, of ik volg je als een oppasser.'om je eer te beschermen.” (Wordt vervolgd? od dit blad zijn Ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen f Qf)f)f) levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f ^7 Cf) bij een ongeval met f O Cf) btf verlies van een hand f IOC oij verlies van een f Cf) by een breuk van f Af) by verlies van ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlr.gen verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen doodeiyken afloop een voet of «een oog 1 duim of wysvinger f been of arm Tr(/aw anderen vinger 1 MMMUMBMMWMaMMMWMaaMMMMMMMMWM daag in de omgeving niet zoo n diefstal gepleegd. Het is een onverklaarbaar geval. Het eenige wat ik u kan aanraden is wachten. De kans bestaat dat de man. die zich Jim Simons noemde, nog bij de politie zal komen.” Met dit zeer kleine beetje troost kon Fanny Welland vertrekken. Den volgenden dag, weer tegen half zes 's avonds, rinkelde de telefoon opnieuw. Nota ris Welland glimlachte toae hij zijn energieke dochter naar het toestel zag rennen. „Hallo!” riep Fanny opgewonden. „Spreek ik met het huls van notaris Wel land?” vroeg een mannenstem en het hart klopte Fanny In de keel, want het was dezelfde stem, al klonk ze nu rustig en beheerscht. „Mijn naam is Jim Simons. Ik heb u giste ren om dezen tijd op een wU onbehoorlijke manier opgebeld. Mag Ik misschien even per soonlijk bU u aankomen om de geschiedenis te verklaren? Door de telefoon gaat dat een beetje lastig.” „Uitstekend!" zei Fanny. Een half uurtje later werd een sportieve jon geman in de studeerkamer gelaten, waar hij notaris Welland en zijn dochter aantrof. „Laat mij u even geruststellen," aldus begon Jun Simons zijn verklaring. „Er zijn namelijk in het geheel geen Juweelen gestolen. De zaak Is deze. Ik ben In dienst bjj de firma Flnroy te Chicago, die een van de groote juwellers- firma’s is. Gisteren werd ik voor het eerst ge kozen om een vrjj belangrijk juweelentransport uit te voeren. Het gold een aantal prachtige en zelfs enkele zeer kostbare steenen naar Phila delphia over te brengen. Een heele eer voor mij, maar tevens ook een gevaarlijk werkje, want juweelendieven bestaan heusch niet alleen In allerlei veel gelezen verhaaltjes. Nog vóór de trein Franktown had bereikt, kwam ik tot de allerminst prettige ontdekking dat ik gevolgd werd door een tweetal verdacht uitziende man nen. Ik kreeg het gevoel dat die twee door mijn Jas in mijn binnenzak konden kijken, waar het pakketje met de juweelen was geborgen En dat is heusch geen aangename ervaring. Om alle risico evenwel bulten te sluiten, voerde Ik een kleine list uit In Franktown, waar de trein stopte, rende ik als een dolle den trein uit, stationschef, naar de politie en vluchtte ten laatste in een telefooncel, maar liet de deur aan staan. De twee mannen bleven dicht in de nabijheid. Het eerste beste nummer belde Ik op en wat prettig nummer was het hier bloosde Fanny hevig) en meldde dat de juweelen gestolen waren. Een beetje wanhoop en wat comedle deden de rest. De dieven hadden het gehoord en dropen af. Toen ae me als een haas het station zagen verlaten, dachten ze niet T T et was on8eveer half zes 's avonds, toen die een temperamentvol persoontje was. bracht j - H de telefoon ten huize van notaris Wel- hem onder het oog. dat ztj zich in dat opzicht hem onder het oog. dat zij zich in dat opzicht niet had vergist. De zonderlinge man had bui tengewoon zenuwachtig gesproken. Een grap was. volgens haar, uitgesloten. „Ik weet zeker dat er iets heel geheimzin nigs achter zit. vader,” zei ze, „en Ik ben van plan die zaak nog nader te gaan uitzoeken. Om te beginnen zal ik eens gaan naslaan of er hier in Franktown ook een juwelier Brown bestaat," Zoowel het adresboek als de telefoongids ga ven ontelbare Browns, maar geen van hen was juwelier. Na het diner besloot Fanny naar den com missaris van politie te gaan. „t Moet toch iets te beteekenen hebben,” hield ze vol Franktown was een klein stadje, waar alles nog vrij gemoedelijk toeging. Zonder moeite kreeg Fanny dan ook den commissaris te spre ken. aan wien ze het heele geval vertelde. „V{el. miss Welland.” antwoordde de com missaris, „u zoudt misschien een goed detec tive kunnen worden. Vasthoudendheid bezit u althans en dat Is een zeer gewaardeerde eigen schap bU detectives. Over dat raadselachtige telefoongesprek kan Ik u evenwel niets mee- TX T U weten- dat men Paus Plus XI den yy bijnaam van den Paus der Missles heeft gegeven. Naar aanleiding der missle- week geven wU een overzicht van de onder zijn opperleidlng bloeiende wereld-missie. We steu nen daarbij op cijfers van Pater H. Ahaus, D. D.. Ph. D. In 1933 nam een zekere Pater WUIlam Bernhard Ullathorne, die later Bisschop van Birmingham werd, de uitnoodlglng van dr Morris Bisschop van Mauritius, aan. om hem in zijn diocees behulpzaam te zijn. Het was geen klein diocees want het omvatte n b „slechts" heel Australië. Oceanlë en het groot, ste gedeelte van Afrika, en de goede Bbschop had maar een paar priesters om hem ter zijde te staan. Nu schrijven wtf niet 1833 maar 1933; hon derd jaren z«n dus sinds dien verloopen en thans werken er in Afrika Egypte nog uit gezonderd 3.243 R. K. priesters; 7.009 nonnen en 26 678 missieposten bevinden zich in 221 diocesen. Hieraan moeten wij nog toevoegen 237 inboorling-priesters, 144 Inboorling-broeders en 1.895 inboorling-zusters. Laten wjj nu eens den Belgischen Congo nemen, waar 50 jaren geleden nog geen enkele R. K. priester ooit voet aan land had gezet. De laatste telling geeft ons de volgende resultaten: 715 R- K. priesters, 939 516 R. K. en 679.783 catechumenen. Wjjl er veel te weinig priesters voor de ontzettend groote afstanden beschik- en gedoopt zelfs In de laatste vj)f Chihli, die gedurende den grootste aantal martelaren een derde van alle RK. In China. In Shansl, een Chlneesche stad van 7000 Inwoners, vroegen 5000 aan Z. H. Exc. Bisschop Tchang in de H. Kerk te mogen worden opgenomen. Sinds ook Chlneesche R.K. priesters tot bisschop zjjn ge wijd. is onze R.K. Kerk niet meer in China gehaat of ziet men er de Kerk niet meer als de uitsluitende religieuze van het blanke ras. Japan en Korea bevatten 15 diocesen, 400 RK. priesters. 192 broeders, 912 nonnen. 1067 missieposten, 134 inboorling-priesters, 124 In boorling broeders. 537 Inboorling nonnen, 85 mlllioen zielen, waarvan 207 000 R.K. en 3.275 catechumenen. De R.K. Missie In de Maleische Staten telt 11 diocesen, 270 R.K. priesters, 200 broeders. 950 nonnen, 506 missieposten, broeders, 122 Inboorling nonnen, zielen waarvan 247.000 R K. en catechumenen. In Oceanlë vindt men 19 diocesen. 400 R.K. priesters. 265 broeders, 841 nonnen, 1.700 mis sieposten. 12 inboorling priesters, 32 Inboorling broeders, 247 inboorling nonnen en twee mlllioen zielen, waarvan 350 000 R K. en 15.000 cate- chumeenen. Ziedaar de resultaten der missie in de wereld der heidenen. Maar men luistere naar den Hei ligen Vader: „Vergeet nooit, dat zelfs dit groote resultaat der R.K Missiën niet het feit kan ultwisschen, dat vele deelen van den aardbol nog in diepe duisternis gewikkeld zijn: al wat bereikt is, is nog maar een droppel in een on gestoorder! oceaan Vergeten wy nog nimmer, dat slechts van de geheele wereldbevolking gedoopt 3/5 leeft nog altijd in de heldensche duis ternis. Op Iedere 100 R.K. zijn er In de wereld 500 nlet-RK„ 39.7 pCt- van alle heidenen zijn op de een of andere wijze geëvangeliseerd, doch 60.43 pCt. weten nog steeds niets van den Christelljken Godsdienst af. Hoe is nu de verhouding van priesters tot geloovlgen? In Azië telt men één RK. priester op 905 RK. en 10.700 heidenen; in Afrika* één R.K. priester op 962 R.K- en 46 000 heidenen; in Amerika één R.K. priester op 2.007 R.K. en 1300 heidenen en in Oceanlë één R.K. priester op 554 R K. De oogst is weliswaar rijkelijk, doch de arbeiders zijn o zoo weinig in getal, al wer ken zü dan ook ontzettend hard in moeilijke levensomstandigheden, wat betreft klimaat, verplaatsingsmogeiykheden en In parochiën, die oneindig veel grooter zijn dan onze grootste I Europeesche diocesen. En toch gaan wij maar steeds verder. Ver lieten niet 22 Sept. JJ. nog vijf RK. priesters Parijs om het nieuwe Apostolaat van de Kleine Broeders van het Heilig Hart onder de Arabie ren in de Sahara-woestljn op te richten? ZJJ zijn de allereersten die de voetstappen van Charles en gezond oordeel. Van dien dag af. ben ik al leen nog maar een onderworpen en toegewijde slavin geweest. Ik zond de brieven door, die voor mijnheer Clavering waren bestemd en Ik deed haar de brieven, die ik voor haar ontving, toekomen. Hannah diende als tusschenpersoon, want Mary vond het verstandiger, om nu min der dikwijls bij mij te komen. Ik vertrouwde deze correspondentie gaarne aan 't kamermeisje toe, temeer, daar zij niet lezen kon en ik 'er dus ze ker van kon zjjn, dat de brieven zender onge lukken him bestemming zouden bereiken. Maar de zaken zouden een keer nemen. Mijn heer Clavering had zijn moeder ernstig ziek in Engeland achter gelaten; op zekeren dag nu ontving hjj bericht, dat haar toestand plotse ling verergerd was. HIJ moest naar Engeland terug. Maar, vol liefde en verteerd door onge rustheid bjj het denkbeeld, dat hij zou moeten scheiden van een vrouw wie zoo algemeen het hof gemaakt werd als Mary, stelde hij haar voor, om nog voor dijn vertrek te huwen. Word mijn vrouw!” drong hij aan. „en ik zal mij in alles naar je schikken. Als ik niet de ze kerheid heb, dat Je mijn vrouw bent, kan ik niet vertrekken, al móest mijn moeder sterven, zon der haar eenig kind te hebben omhelsd!” Toen ik dien brief van de post meebracht, zat Mary bij ml) en nooit zal ik den Indruk vergeten, dien hij teweeg bracht. In het eerst zag zü er uit, alsof men haar een beleediglng had aangedaan, maar later werd zü kalmer; zfj schreef het antwoord, dat ik overnam en waar in zü mijnheer Clavering beloofde toe te stem- anders of ik ging werkelijk naar de politie.” „En ging U dan niet....?" vroeg Fanny. „Wel nee," lachte Jlm. „Ik kwam aan den anderen kant weer binnen en vervolgde mijn reis met een lateren trein. De juweelen zijn heelhuids afgeleverd. Het eenige wat ik nog doen moest was u mijn verontschuldigingen ma ken voor het gebruik van uw telefoonnummer. En dat doe ik bij deze." Onder auspiciën van het Lombardisch Ge nootschap voor Horticultuur wordt van 312 November een Internationale bloemententoon stelling te Milaan gehouden. Deze tentoonstel ling zal voornamelijk gewijd zijn aan herfst-. bloemen van de meest uiteenloopende soorten, terwijl er verder o.a. uitgebreide afdeelingen worden Ingericht voor nieuwe en bijzondere cyclamen- en azalea-variaties, alsmede voor orchideeën. In de laatstgenoemde afdeellng zul len 300 planten uit de Vatlcaansche tuinen compareeren. Ook de Itallaansche koningin heelt een inzending toegezegd. IT/EN EN EN MiJNHEERFUNTCn is NOG STEEDS AAN TNfVKXgfi WEVROUWES/NT HEEFT ME NA A R HEM TOE ÜESTUUKD H OM TE VRAGEN OFH'J THUIS KOMT./KEENZENUWACH- WjE TIG OM OAT UK ZOO LAAT OP STRAAT BEN. MAAR HET IS V ER STIL EN RUSTIG A

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 21