wïAaal can den dag w 1 Watermans HERTOG KAREL DE STOUTE i Baby's Verkoudheid WICKS 1433-10 NOVEMBER-1933 DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS Mevr. Flint helpt een handje WAAR T OM GAAT i VRIJDAG 10 NOVEMBER Bes St. Maartens-liederen m- m- i Bankovervallen in Amerika I Russen in de V.S. DOOR ANNA K. GREEN ,1' Ondergang van den Vermetele De mosterd lepel HET GEVAL LEAVENWORTH GEVAL VAN ZWARE RHEUMATISCHE PIJN TE AMSTERDAM tag. uur LoenheRr van Lodewyk XI, voort durend in opetand en mach tig veroveraar van een groot ryk v VafoRus HOE HOUDT GE UW PEN VAST? Er zijn verschillende Waterman’s pennen om aan elke hand te vol* doen. Let er op hoe Uw vrienden hun pen vasthouden Dit zal U helpen de Juiste Waterman te kiezen voor Uw St. Nlcolaas« geschenk. Waterman’s pen Is de beste pen ter wereld. No. 92. zooals hier af ge beeld. Is er slechts een uit een uitgebreide collectie. Prils 11. Vraag eens de modellen No. 52 A 10.—; No 92 v A 11—No 32^, A 6—No. 32ft O.M. A 7 te zien. ire- <en o- m’n et. m- heeft, vrouwtje? Ik mag geen 92 L. I' 99 waar van tot Ik k. uit HENRY RITCHIE CLAVERING 55. 4*fde eerbied en gehoorzaamheid venchul- Blot volgt. Sgd te. Al» u dit niet gelooft, vraag haar dan maar. Aepfel und Beeren slnn al’, rüp. Nött dl» smecken auk all geut. Gefit us vat In uaen Btröhaut (stroohoed)l welke banden haar binden aan uw nederigen dienaar Sinte Maartens veugeltje Zat op een heuveltje. Zat al op een stokje. Met zyn rood, rood rokje, enz. t Buitenlandache onderscheiding B|j K. B. te aan dr D. Pennington de Jongh, consul-generaal der Nederlanden te Rome en M. H. van Waveren te Gardone Rlvlera verlof verleend tot het aannemen van het ridderkruis der Orde van de Kroon van Italië. waar i Bourgondië M !T ie ;n te •n n i’ en li er U) ri et in ik s- 1- ar. ro er, m. iet en et er, ve i: u m OANKB/l/ETTEN HfE61 NOMEN 0/E IK HAAR LIET ZIEN. Z'J ALLEE N WMTDAT !K ZE HA O ZE KOMT JUIST TERUG VAN DE STADJK ZAL ER HAAR OM VR4- Volgens een mededeellng van de Amerikaan- sche banklersvereeniging zijn in het flnancieele laar, dat 31 Augustus geëindigd te. In totaal meer dan 380 personen gedood of gewond by overvallen door bandieten op banken gepleegd Gedurende dexe periode hebben er 518 bank overvallen plaats, gehad en 95 Inbraken, tegen 554 overvallen en 77 Inbraken in het vooraf gaande Jaar. Ofschoon het aantal slachtoffers deser over vallen van 176 In 1933 tot 381 dit Jaar gestegen is, te het gestolen bedrag van 30 millloen 3 millloen dollar teruggeloopen. nis. •en nds ik X bljjven ken.” Ik probeerde zoo veel mogelijk mijn gezicht In bedwang te houden, nam haar bij den arm en duwde haar zachtjes voor ml) uit. Ik wist heele- maal niet wat Ik doen moest; het gebaar was rul ver instinctief; maar toen Ik de verandering zag. die zich bij haar voltrok, bij die eenvoudige aanraking en den Ijver waarmee zij mij gehoor- Martens Martens Voegelken Met den verguldet Schnaevelken. Flog noch tlbem Worn (Kippenloop). Morgen te Bankt Marten! Marten te een guden Mann. De uns dat wel doen kann. De Appel en de Beeren (peeren) De mag ook gar so geren; De Nött und de Kringeln Mógen alle Klnger! Marie, Marie, maak upp de Dör. En slnne en par arme Klngerkens vör Geff se wat und lat se gan, Lat se anner Jaar wedder kam! twist hadden dit rustig aanschouwd, doch de adel trok party voor den ouden hertog en zoo ontstond nieuw rumoer, waarin Adolf wist HETIS EIGENLIJK DWAAS VAN ME. DAT IK MET NIEMAND OVER DAT HOL EN OVER HET GELD WAT JK ER VOND. WIL SPREKEN. !K HEB ER ZELFS SPIJT VAN DAT IK ER ME VROUW FL/C1T OVER GESPRO KEN HEB TE WEET MET. AAN W/EN ZE HET VERDER VERTELT, i ALS MEN NIETS ZEGT BESPAART] 1 MEN ZJCH VEEL LAST. 1 JA ANNIE ik VOND DAT DL OVER- A HE>O GE WAARSCHUWE MOEST WORDEN. RE tis HET EERStDUI DELIJKE SPOOR. DAAROM LIET IK ZE AAN MIJNHEER MACK Z'EN DIE ZE! DAT !K ER MET NIEMAND .OVER SRREKEN MOEST HU WIL JE ALLEEN SPREKEN OM PRE CIES te WETEN WAAR JE ZE VOND ALS WE OE ZAAK SLECHTS ENIGEN TijD GE HE/M KUNNEN HOUDEN. ZEGT HU, DA N KOM TALLES !N ORDE/ „.Tiru vriB, )5’’---- -- t In drie maanden de ptjn verdwenen en voor goed „Het te mij een behoefte.” schrijft de Heer J G. te Amsterdam. „U te laten weten, dat het gebruik vad Kmschen Balts mU radjcaal heeft bevrijd van zware rheumatische pijn. Ik heb speciaal hiermede gewacht, totdat ik de absolute zekerheid had. dat geen herhalingen zich voor deden Had twee jaar geleden hevige rheuma tische pijnen, welke zoo erg waren, dat men geen raad meer met mij wtet. Heb toen langen tijd getobd met kruiden, magnetiseurs en der- gelUke. totdat Ik ben overgegaan tot K.uschen Balts, en na drie maanden was alle pijn ver dwenen. zoodat Ik weer kan loopen. fietsen en autorijden als gewoonlljk. Heb echter nadien trouw gezworen aan Kruschen Balts en zal dit blijven doen. U kunt volgens goeddunken van dit schrijven gebruik maken, waar noodig" J.G te Amsterdam. Alweer een verklaring by de zoovele duizen den dat Kruschen Balts zelfs de zwaarste rheu matiek bestrijdt Wat zeer begrijpelijk te De oorzaak der rheumatiek te Immers een teveel aan urinezuur, dat ontstaan kan. wanneer de Inwendige organen niet voldoende werken en de afvalstoffen zich in het lichaam kunnen op- hoopen Waneer U dan bedenkt, dat de ver schillende zouten in Kruschen de afvoerorganen aansporen, zoodat alle onheilbrengende afval stoffen dus ook het kwaadaardig urinezuur geregeld en volkomen uit het lichaam verwij derd worden, dan zult toegeven, dat Kruschen Balts bij rheumatiek verlichting móét brengen. En Indien dan de „kleine dageltfksche doste” U Inwendig .schoon” blijft houden, kan de rheumatiek nooit meer vat op U krijgen. Kruschen Balta te uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten k F! 0 9<ken F! 1.80 per flacon. Stralende gezondheid voor één cent per dag. Op het oogenblik kunt U Kruschen Balts pro- beeren zonder dat het U iets kost. Er zijn namelijk onlangs onder de apothekers en dro gisten een aantal flacons Kruschen verdeeld, die alle verpakt zijn met een gratte proefflacon. U kunt dezen gratte proefflacon gebruiken zonder den gewonen flacon Kruschen te openen. En In dien U na dese proef niet volkomen tevreden bent, kunt U den grooten flacon ongeschonden terugbrengen éhar den apotheker of drogist by wlen U dezen gekocht hebt. Hij zal U uwe geheele uitgave. Ft. 160 onmlddelltjk en zonder omwegen terugbetalen. Maar vergeet niet, dat de gratte proefflacon alleen verpakt te bij de groote maat en slechts voor een beperkten tijd verkrijgbaar te. Gaat dus nu naar uw apotheker of drogist, voordat hij deae „Groote Proefpakken" uitverkocht heeft. Let op dat op het etiket op de flesch, zoowel sis op de bultenverpskklng de naam Roamtree Handels Maatschappij Amsterdam voorkomt. (Adv.) Zoo verstreken er zes maanden. Ik had twee dingen ontdekt: Mary stelde haar positie van toekomstige erfgename van haai oom boven riles $n een ander geheim bracht dese positie In gevaar. Wat was dit geheim? Het duurde lang, ’oor Ik het wtet. Maar toen Ik later merkte, dat de liefde er iets mee te maken had, vatte ik weer tnoed. hoe vreemd dit ook klinken moge Ik wist namelijk dat mijnheer Leavenworth op dit punt niet makkelijk was en dat er hierdoor een situa tie kon ontstaan, die mij vat zou geven op Mary leavenworth. Ik vond het verschrikkelijk, dat Ik den naam niet kende van den man waarin rij belang stelde. Maar het toeval kwam mij te hulp. Op een goeden dag. ongeveer een maand geleden opende ik al» gewoonlljk de post van mijnheer Leavenworth. Een van de brieven «al Ik het ooit vergeten? luidde als volgt: dat soms op Bint Maarten in vele streken ons land en ook In Oost-Friesland door de kin deren gezongen werd. Waarschijnlijk te met dezen vogel bedoeld de zwarte specht met rooden kuif (Plcus martlusi, In het volksgeloof ook aan St Gertrudes «ewtjd. en waarin volgens een Noorsch sprookje deze heilige van gedaante zou zijn verwisseld. In de zoogenaamde „Altmkrkteche Wische” het land olj de Blese, Uchte-Aland en Elbe. In de Mark Brandenburg, gelegen, waar zich reeds In de twaallde eeuw Nederlandscbe kolonisten vestigden, worden thans nog enkele gebrutk-n In acht genomen, die dulde’Uk op Nederland wijzen. Met Paschen danst daar de jeugd nog om de Paaschvuren. en nog steeds trekken de kinderen op Bint Maarten (11 November) langs de hui zen. waarbij zij het volgende deunt je zingen: nieuw slaande te blijven. Nu trad Karei de Stoute plotseling en onge vraagd als scheidsrechter op en trachtte Adolf te bewegen zijn vader vrij te laten. Adolf voer tegen hem uit en’ weigerde, waarop Karei hem gevangen liet nemen den ouden hertog vrij Het en hem Bourgondische troepen gaf. Maar hier tegen verzetten zich zoowel de adel als de steden en het zou de vraag geweest zijn of Arnold rijn hertogdom ooit bereikt zou hebben, ate by niet in de nabijheid van Grave in 1473 was overleden na eerst al zijn rechten aan den Stouten te hebben afgestaan. Nu pas begon de felle strijd. Karei trok naar het Noorden, nam Roermond. Venlo en Nijmegen, liet AdolFs kin deren gevangen nemen en naar Gent brengen. In de A’tmark, waar evenals In geheel Noord- Duitschland, eveneens het rondtrekken van kinderen op Bint Maarten plaats heeft, wordt een variatie op dat liedje dat ook sljn Neder- landschen oorsprong verraadt, gezongen. Het eindigt aldus: Teere maagjes kunnen niet veel inwendige medicijnen verdragen. Behandel daarom baby's verkoudheid „uitwendig" met Vicks VapoRub. Als U borst en keel met deze verdampende zalf inwrijft zal de kleine dreumes spoedig beteren. Duizenden Russen In Amerika, die niet het land konden worden gezet, daar de Sovjets niet door de Amerikaansche regeering waren erkend, zullen als de normale betrekkingen tus- schen belde landen hersteld zijn, naar hun land kunnen worden teruggezonden. Het betreft hier meerendeels deserteurs van schepen, bezoekers wier pas verloopen was en veroordeelde misdadigers, die Amerika niet konden verlaten, daar zijn geen pas konden krijgen. Zoodra de diplomatieke betrekkingen tus- schen belde landen hersteld zijn, zal ten aan zien van deze personen een beslissing wordan genomen. ■y—v e man. die niet te onrechte den naam I 1 van „de Vermetele” In de geschiedenis A-' heeft gekregen. Karei de Stoute, werd op 10 Novemb-r 1433 geboren als zoon van Phi lips den Goeden uit het huls van Valols en van Isabella van Portugal. Karei speelde ook een rol In de geschiedenis van ons vaderland, dat hem voor zijn beleid niet onverdeeld dankbaar kan zijn. Evenals zijn vader was hj) een leenheer van den Franrchen koning Lodewyk XI en evenals zyn vader voerde hy stryd met den koning. Doch dit was dan ook vrijwel hun eenlge over eenkomst. want terwyi Philips een en al be- heerschlng en bezonkenheid was. muntte Karei uit door een wantrouwige natuur, die de be- beer-chlng van zyn vader bezat, maar zonder die beheerschlng. die de driften richting geeft. Alweer in tegenstelling met zijn vader zocht hij vóór alles voldoening te schenken aan zUn hebzucht en hy deed dit bulten het volk om. dat hem dan ook de vereering weigerde, die het Phillpe toedroeg. Hy was een despoot van het zuiverste water, hoewel de moderne historici hebben moeten vaststellen, dat het optreden van den Stouten o.a. in de Nederlanden reeds was voorbereid door de Bourgondische polllek van Philips. Het eerste optreden van Karei moest na den strijd tusschen Philips en den koning wel zyn een nieuwe oorlog met Lodewyk. Hy kreeg enkele bondgenooten. maar ook Lodewyk wtet oa. de Luikenaars tegen Karei op te zetten. In 1465 kwam het tot een gevecht, waarin de ko ning by Monthléry verslagen werd en enkele steden moest priisgeven aan de Bomme. als mede de graafsAappen Boulogne, Gulnet en Ponthlen. In Luik paste Karei een serie straf maatregelen toe om het volk te tuchtigen, dat echter een Jaar daama opnieuw begon op te staan, waarna het ten tweeden male werd ge tuchtigd. De Luikenaars echter gaven niet op, voelden zich getergd door de Bourgondische hooghartigheid en verzetten zich oonleuw om thans voor goed vernietigd te worden. Karei dwong nJ. den koning om hem te vergezellen op zijn tocht naar Luik, dat volkomen verwoest werd onder de oogen van den koning. Weken lang werd geplunderd, gebrand en gemoord door het hartelooze leger van huurlingen. Na Luik was de beurt aan Gent, dat hardnekkig tegen de Bourgondiërs geopponeerd had en kort te voren geweigerd had de nieuwe belas tingen te betalen. Een en ander had reeds vaak de wo?de van den hertog gewekt en toen men vree-de, dat Gent spoedig het lot van Luik zou ondergaan kwamen de schepenen van Gent vergezeld door 52 dekens van de machtige gil den naar Brussel om met Karei te onderhan delen. Enkele uren lang Met de hertog hen In de sneeuw en de felle kou wachten Daama moesten zij driemaal hun banieren buigen en gezamenlijk om eenad- smeeken en toen w het de beurt aan Karei om op felle wyze tegen de Gentenaars uit te pekken en het privilege der stad voor hun oogen te laten verscheuren Dat de koning zyn aartsviiand daarna vogel vrij Het verklaren, hielp hem weinig en dat hy met den Engel-chen koning een verdragX kon sluiten, dat hem overigens geen voordeel opleverde, kon zijn macht natuurlyk moetiyk versterken en hy moest zich bepalen tot de rol van toeschouwer toen de Stoute zijn tocht naar Ned-rland begon en Gelre veroverde. In Gelre was de ‘oestand allesbehalve rooskleu rig. Na een feilen strijd tusschen den ouden hertog Arnold en zijn zoon Adolf, had de zoor, den vader gevangen doen nemen en. zooals wy ons allen uit de geschiedenisboekjes herinne ren in den winternacht en In nachtkleeding over bet ijs naar het kasteel van Buren laten voeren. De steden, moe van bet elndelooae ge- Klp. kop, kogel. Sinte Meertens vogel Vloog over dyk. vloog over dam Kwam een schip met appe's an. Zoeten en zuren, kunnen op 1 langste duren, enz. k ben heelemaal niet veeletechend.” begon Ik. ..maar....” „O.” zei m’n vrouw, „begin Je weer op 1 eten te hakken? ,Jk ben niet veeletechend,” hield Ik koppig vol, „maar ik vind het toch vervelend, lederen dag weer aan met den steel van een theelepeltje dén mosterd uit het potje te moeten peuteren." „Probeer het eens met je vork, of met Je mes,” trachtte ze my te kalmeeren. Maar ik had me nu eenmaal voorgenomen de zaak vandaag af te handelen. Een zaak, die ik al weken lang lederen dag vruchteloos ter sprake probeerde te brengen. Het voorstel na- meiyk van een beroepamosterdlepeltje. Ik hield het glazen potje, waarin de mosterd ter tafel kwam, voor het Ueve gezichtje van m'n vrouw. „Kyk," onderwees Ik, „er Is expres een in keping In het glas gemaakt. Daar past en daar - hoort een mosterdlepel In, zoo'n ding van geel hoom.' ^Dat weet Ik wet” zei m’n vrouw, een beetje ongeduldig, .maar als je wtet hoe *n toer het te zoo'n ding te vinden „Ik geloof natuurlyk, maar als R nu eens je best deed met de meld en de kinderen sa men. zou je tóch morgenmiddag wel een exem plaar kunnen bezitten." antwoordde Ik op eenlgszlns dreigenden toon. E« ik voegde er nog dreigender aan toe: „En anders....’’ Meer zei Ik niet. Vraagt u me nu of er by het volgende mid dagmaal een mosterdlepel op tafel was dan kan ik niet met Ja antwoorden en ook niet met neen; want naast het mosterdpot je lag een Instrument, dat wel misschien wel een mosterd lepel bedoelde voor te stellen maar dan ook z’n roeping schromeiyk gemist lïad Het was niet van geel-doórschrynend hoorn gemaakt maar van hard, spierwit gebeente; het was zóó klein, dat het met het bloote oog slechts met veel moeite te onderscheiden was van bet witte tafellaken. Als het mosterdpotje tot den rand toe gevuld was, bestond de mogelykheld er met dat stuk gereedschap een druppel mosterd uit te krygen. Wyi echter dien dag de moeterd- voorraad slechts tot de helft van het potje reikte, had zelfs een slangenmensen er met dien beensplinter geen zweem van mosterd uit kunnen krygen. Ik sprak tydens den maaltyd geen woord, maar by me zelf maakte ik het vaste voorne men dadeiyk na het dessert de echteiyke wo ning te verlaten, om persoonlyk jacht te maken op een mosterdlepel en niet weer thuis te ko men voor Ik er een had buit gemaakt. Zoo gezegd, zoo gedaan. Op straat gekomen dacht Ik nawaar koopt men een mosterd; lepel? Ik ging naar een basar Er waren daar ser viezen. peper- en zoutstellen. pannen en alle mogeiyk tafelgerei, behalve mosterdlepels. Ik ging naar een vorken- en messen- en lepel- winkel De man kon me leveren: theelepels sulkerlepels, groentenlepels, soeplepels, saus lepels, aardappellepete. potlepels en al wat er ter wereld lepelt, maar de laatste mosterdlepel was net verkocht. Ik ging naar een warenhuis. Ik liet me langs alle afdeelingen over alle trappen jagsn en belandde tegen acht uur In een huishoudboek” by een verkooper, die me een ding vooclegde. Op het eerste gezicht leek het even peuterig als het moeterdlepeltje van dien middag. Maar wat was dat een vëYkooper! Ofschoon het lepeltje maar 8 cent behoefde te kosten, praatte hy zich de tong uit den mond om het aan den man te brengen en terwijl hy praatte en praatte, groeide het lepeltje zlender- ccgen. groeide het zóó, dat het me voor een mosterlepel groot genoeg, Ja Uchteiyk te groot begon te schynen Ik kAcht het ding en ging naar huis. Maar naarmate Ik dichter by m’n huisdeur kwam, schrompelde het ding in elkaar en het bleef maar doorschrompelen, en toen Ik het op tafel legde, was het net even klein als het instrument van spierwit gebeente van myn vrouw. Ik was geweldig uit m'n humeur en kon byna Men werpt hun appelen en peren, noten en gebak in de hoeden, waarna zy verder gaan. Het geven van appelen en peren heeft zyn beteekente: beide vruchten voorspellen geluk. Wat het gebak betreft: dit bestaat In vele stre ken uit brood dat een hoornvormige gedaante heeft en daarom „Martenshorens" genoemd wordt. Maar welke vogel te het Martens-vogeltje met rijn verguld snaveltje? Hiervan te ook sprake In het volgend Nederlandsch rijmpje: Als er plotseling achter my een bom was ont ploft. zou ik niet verbaasder hebben kunnen zyn. De schrijver van dezen brief was my ten eenen male onbekend en vrat meer te. Ik merkte dat hy een positie innam, waarnaar ik zelf streefde. Gedurende eenlge minuten was ik ten prooi aan een heftige woede en een diepe wanhoop; toen viel het my Ineens In, dat ik met dezen brief juffrouw Leavenworth's lot in handen had. Ben ander zou in myn olaats naar haar toe zyn ge gaan en haar gedreigd hebben den brief aan haar oom te zullen gevon. Ik koos een anderen weg. Eerst moest zy voelen, dat zy langzaam In den afgrond zonk, voordat er eenlge hulp werd geboden. Ik besliste dus. dat die brief in handen van mynheer Leavenworth moest komen. Maar tk had hem open gemaakt! Hoe kon ik hem zoo geven, zonder argwaan te wekken? Ik besloot te doen, alsof Ik hem in zyn tegenwoordigheid voor het eerst opende. Myn Hst lukte volkomen. Ik scheurde een hoekje van de enveloppe en haalde den brief er uit. maar legde hem direct voor mynheer Leavenworth neer, zeggend: „Deze brief heeft geloof Ik een particulier karakter hoewel het afgernroken teeken er niet op staat.” Hy nam den brief op. By de eerste woorden schrok hy op. keek my aan en scheen gerust gesteld, toen hy uit myn ulteriyk opmaakte, dat Ik den Inhoud niet kende. Toen las hy verder. Tk wachtte even en ging weer naar myn lesse naar. Een. twee minuten gingen voorby-, biyk- baar herlas hy den brief: toen stond hy snel op en ging weg. Ik bespiedde zyn gezicht in den spiegel; de uitdrukking die ik daarop sag. deed myn hoop toenemen Tk ging vlak na hem de trap op en stelde vaat dat hy Mary’s kamer was binnen gegaan Toen eenlge uren later de familie byeen kwam In de eetkamer, begreep Ik dat er een niet te over bruggen kloof was ontstaan tuaachen hem en zyn geliefde nicht. Zoo gingen er nog twee da gen voorbU. dagen vol angst en onzekerheid. Had Hoffman Hotel 1 Maart 1876. Den Heer Horatio Leavenworth V hebt een nicht die u Hefhebt en die u vertrouwteen nicht die de liefde en het ver trouwen waardig schynt. die u haar schenkt; ten Hef, teer en mooi meisje, met goede ma- bieren en een prettig humeur Maar, er te teen roos zonder doornen en deze roos vormt leen uitzondering op den regel. Hoe mooi, tee- der en lief zy ook te. toch te zy niet alleen In staat om de rechten van hem. die haar ver trouwde. met voeten te treden, maar ook om het hart van den man te breken, aan wlen zy hy vroeger waarschyniyk al gedreigd had te zullen doen, zyn testament veranderen en Mary smeekte hem, haar haar misstap te vergeven. Ik begreep niet, wat die misstap was. Zy liet niet uitkomen dat Clavering haar echtgenoot was. Zy verklaarde alleen, dat zy dien misstap uit een gril had gedaan en niet uit Uefde> dat zy er spyt van had. dat zy zich vry zou maken van haar verbintenis met iemand, dien zy gauw zou ver geten en dat ay voor haar oom weer wenschte te worden, wat zy was voordat zy dezen man kende Ik dacht, gek die ik was. aan een huwe- lyksbelofte of zoolets en bouwde al luchtkastee- len. Toen haar oom hear op strengen toon zei. dat zy voor altyd zyn liefde kwyt was, ultte zy een kreet van wanhoop, gevolgd door een bede om hulp. Dit vond in myn hart een noodlotti- gen weerklank. Ik ging terug naar myn kamer en wchtte tot zy haar oom verlaten had; toen stapte ik naar bulten; heel rustig liep ik de trap af. klopte zachtjes aan by mynheer Leavenworth en ging binnen. Hy zat op zyn gewone plaats te schrij ven. „Neemt u my niet kwaïyk.” zei ik. „ik heb myn notitieboekje verloren en Ik geloof dat |k het In het gangetje heb laten vallen, toen ik de sherry ging halen.” Hy knikte even; ik ging achter hem langs en sloop het gangetje in. Snel ging Ik toen de slaapkamer binnen en greep de revolver. Voor ik het zelf besefte, stond ik ach ter hem. Ik richtte het wapen, ik schoot.... Mary was de wetteiyke erfgename van de mil- lloenen die zy zoozeer begeerde. Myn eerste ge dachte was. my van den brief meester te ma ken, dien hy zat te schrijven. Ik ging naar de tafel en nam hem uit zyn handen het was werkeiyk een brief met aanwyzlngen aan zyn notaris en Ik stak hem In myn zak. evenals den brief van Clavering. Deze laatste was be spat met bloed. Tot op dat oogenblik had ik nog heelemaal niet aan myaelf gedacht, was ik ook niet op het idee gekomen, dat men het schot had kunnen hooien. Ik legde de revolver naast het lyk en wilde het doen voorkomen of het zelfmoord was. als er Iemand zou verschynen. Gelukkig was dal niet noodig Niemand had het te En ook nog in het deuntje, waarvan de aan vang aldus luidt: Vraag Uw Winkelier. SLOAN LTD., Klngsway, Londen. Engeland mynheer Leavenworth op dien brief geant woord? Zou allee eindigen zooals het begonnen was, zonder dat die geheimzinnige Clavering op kwam dagen? Ik volbracht nog steeds myn eentonig werk Ik schreef, schreef aan een stuk door. Ik had het gevoel of Iedere druppel Inkt, dien ik uit den inktpot haalde, een druppel bloed was die uit myn aderen sypelde Ik was op myn hoede en durfde mijn hoofd niet omdraaien uit vrees dat men my bespiedde OnophoudeHJk peinsde ik er over, hoe tk van den bestaanden toestand party kon trekken om myn doel te bereiken. Hoe kon ik Mary van dienst zyn en haar tegelyk aan my binden? Zou de dood van haar oom het middel zyn om de kloof die ons scheidde te overbruggen? Ten slotte geloofde Ik het. Ik wist ook hoe Ik het moest aanleggen. Den volgenden dag zag ik, terwyi ik rustig aan myn bureau zat. telkens weer in den geest myself gerutechlooe door de geng sluipen en met opgeheven revolver op mynheer Leavenworth af komen. Ik had niet ge dacht, dat het uur zoo spoedig zou komen zelfs niet toen tk hem dien avond verliet, na met hem een glas sherry te hebben gedronken, waarvan sprake is geweest by het onderzoek. Maar toen tk drie minuten later, toen ik pas op myn ka mer was, het gerulsch van een zyden japon in de gang vernam, en daarna hoorde dat Mary de kamer van haar oom binnenging, begreep ik dat het uur gekomen was. Er ging beneden Iets gebeuren, dat die daad onvermydeWk maak te. Maar wat? Dat wilde tk weten. Ik herinner de my dat de luchtkoker, die dwars door het huis loopt, een opening had in de smalle ■doorgang die mynheer Leavenworth’s studeer kamer met zyn slaapkamer verbond en een an dere in de logeerkamer naast de myne Ik opende haastig de verbindingsdeur en trad het onbe woonde vertrek binnen. Ik hoorde dadeiyk stem men; de luchtkokei stond beneden biykbaar open en ik hoorde het onderhoud tusschen Mary en haar oom even goed alsof Ik er by tegenwoor dig was. Helaas! Myn vermoedens waren maar al te juist; mijnheer Leavenworth wilde, zooals thouden de juiste voor Uw Waterman's geen hap van m’n avondboterham naar binnen krygen. Ik sliep aUerellendigst, had den vol genden morgen geen zin In myn optbyt, werd een hinderiyken druk In de maagstreek gewaar en ging naar den dokter. „Hebt u In den laatsten tyd groote zorgen en opwinding doorgemaakt?" vroeg die ver standige man. Ik antwoordde van harte bevestigend. .Zoo. zoo. dan zyn we er. Voortaan strikt diéet houden, dan gaat *t van zelf weer beter. Geen medley- nen Alleen niets zuurs. Veel jon ge groenten en enkel wat vleeach En vooral niets scherps Geen pi kante saus en zoo. en denk er aan. absoluut geen mosterd.” Ik zuchtte, opgelucht. Als de dokter my mosterd verbood, dan zou ik me nooit meer ergeren aan het gemis van een moeterdlepel. Het vraagstuk was dus elndeiyk opgelost. Opgewekt en jrroolyk kwam ik ’s middags thuis en de opgetogenheid van myn blik weer spiegelde zich in de oogen van m’n vrouw. Zy glom letteriyk van genoegen. Terwyi we de soep verorberden, vertelde Ik: „Weet Je wat onze knappe, goeie dokter me nu verboden heeft, vrouwtje? Ik mag geen mosterd De verdere woorden bleven me in de keel steken. In het holletje van het glazen mosterdpotje prykte. van hoorn, prachtig geel van kleur. In ware grootte.... een spHntemleuwe mos- terdlepeL zy met zyn eigen dochter Mteria van -werden opgevoed. Onmiddeliyk daama Het hy zich tot hertog van Gelre uit roepen. Hy herstelde de orde volkomen en bracht rust in deze gewesten, doch slaagde er niet In den haat jegens de Bourgondiërs weg te nemen en het was alleen »a. zyn enorme over macht te danken, dat deze haat zich niet tn daden ultte. De keizer gaf hem Gelre als leen, maar hy wild meer en trok naar Trier om kei zer Frederik te ontmoeten, doch door vrien den gewaarschuwd en volkomen onder den in druk van Karel’s Bourgondisch weeldevertoon vertrok de keizer In het geheim uit Trier, bang voor den onstuimlgen geweldenaar. OnbeschriJfeiyk was de woede van Karei, die nu naar Keulen trok om den Blsschop. die on- eenlgheld met zyn Kapittel had, te bescher men, maar meer nog om een operatiebasis voor zyn verdere plannen te hebben. Dit was na tuurlyk niet naar den zin van den keizer maar Karei trok niettemin naar den Rijn en bele gerde Nuls, waar de tegenstander van den Aartsbisschop zich teruggetrokken had. Maar hoe onbeduidend dit stadje ook was, Karei zag geen kans met zijn gevreesde troepen de stad te veroveren en deze door niemand verwachte mislukking maakte hem den riaé van zyn vyan- den en de wanhoop van zi'n vrienden. Na maanden was hy genoodzaakt het beleg op te breken en dit was het sein voor zyn vele vyan- den om gemeene zaak tegen hem te maken en voor zyn vrienden om hem af te vallen. Razend van woede nam hy het besluit om Lotharin gen In te palmen. Dit gelukte hem zonder te genstand en nu trok hy naar Zwitserland om zijn enorm Bourgondisch rijk nog te vergroo- ten, maar de Zwitsers versloegen hem In 1476 by Granson en zyn gevreesd leger moest de vlucht nemen met achterlating van alle schat ten tot en met de ordeteekenen van den mach tigen hertog, die hierdoor nog meer uit het lood sloeg en een nieuwen slag waagde by Mürten waar zyn leger volkomen vernietigd werd. Dui zenden manschappen sneuvelden en het ge duchte geschut van het Bourgondische leger 3irg totaal verloren. Wie nu zou meenen. dat de landen waarover dc Vermetele heerschte lichter adem haalden by het vernemen van deze nederlagen, vergist zich. Integendeel werden de lasten zwaarder en zoo Het Karei de Staten-Generaal der Ne derlanden te Gent bijeenroepen en bij monde van zyn vertegenwoordiger nieuwe troepen en geld vragen. Men weigerde echter kordaat en toen direct daarop de vernietigende nederlaag van Mürten bekend werd, verheugden de Ne derlanden zich over het genomen besluit. Ka rei Intusschen trachtte in Lotharingen en Frankrijk geld te bemachtigen en speelde zelfs de „rijke” Nederlanden uit. maar, toen hy be sefte, dat hy tevergeefs op zijn gewesten had gerekend, verviel hy tot een sombere wanhoop, waaruit hy pas ontwaakte op het bericht, dat de hertog van Lotharingen de stad Nancy ge nomen had. Onmlddellllk trok hy daar heen met het kleine stukje dat van zyn troepen nog over was. Dit was het laatste. Het legertje werd verflagen en Karei sneuvelde, zij het dan ook na een hevig govecht van man tegen man. waarbd hy kans zag door de vijandeiyke linies heen te breken. Hy kwam echter In een sloot terecht, werd opgemerkt door een Lotharinger die hem niet kende en hem dood sloeg. Zwit- sereche boeren plunderden daama zyn lyk. Drie dagen later werd zyn lyk uit het ys ge hakt Men herkende den hertog aan zijn baard en zijn wapen Hy werd te Nancy begraven, maar Karel V, zyn achterkleinzoon, zou later zyn stoffeiyk overschot naar Brugge hebben laten overbrengen, waar het thans nog rust naast het lichaam van zyn eenlge dochter Ma ria, die voor hem het liefste weaen op aarde w«> geweest. De sterkste eigenschap In Karel den Stouten was zhn heerschzucht en wanneer eenmaal daaraan voldaan was. was hy een rechtvaardig heerscher. zyn hoogmoed echter maakte hem niet bemind by de onderworpen volken en zoo kon hy ook in de Nederlanden er niet in sla gen groote sympathie te verwerven. schot gehoord of men had er geen aandacht aan geschonken. Toen kon Ik myn werk bekyken. Ik onderzocht de wond In het achterhoofd en het bleek my dat het onmogedjk was te doen of T zelfmoord was, of zelfs roofmoord. Voor een deskundige moest het wel heel duidelyk zyn. dat het moord was moord met voorbedachten rade. Myn eenlge redding was, alle sporen van de misdaad te doen verdwynen. Ik nam de revolver weer op en ging er mee naar de slaapkamer om haar schoon te maken, maar ik vond niets om het mee te doen Ik ging terug naar de studeerka mer en zag daar een zakdoek op den grond liggen. Het was er een van juffrouw Eleönore, maar dat merkte ik pas. toen ik den loop al had schoon gemaakt Toen tk haar initialen zag. schrok ik zoo. dat ik vergat de trommel schoon te maken Die zakdoek moest verdwynen. Ik durfde hem niet mee te nemen en kon hem niet vernietigen, dus verborg Ik hem onder het kus sen van een stoel, om hem by de eerste de beste gelegenheid weg te nemen en te verbranden. Toen dit gebeurd was laadde Ik de revolver weer, sloot haar In de lade en wilde de kamer verlaten. Maar toen, ineens, overviel my een ontzettende afschuw voor de misdaad die ik had gepleegd. Ik draalde achter my de deur op slot en dat was een stommiteit, die ik nooit begaan zou hebben, als ik kalm gebleven was. Ik merkte het pas toen ik op de laatste trede van de trap stond; sn toen was het te laat. Voor ml), een kaars in de hand en met een verschrikt gelaat, stond Hannah Chester. „MJn God!" riep zy uit. „Waar komt u vandaan? U ziet er uit als een geest.” „Ga mee naar beneden." zei Ik. „dan zal zegger. wat Ik gezien heb. Als wy hier staan zullen wy iedereen wakker ma- saamde, schoot het my opeens te binnen, dat ik een paar maal bemerkt had. dat zy mij graag scheen te mogen. Dit was wel het moment om daar gebruik van te maken. Toen wy beneden waren gekomen, vertelde Ik haar, welk ongeluk mynheer Leavenworth was overkomen Zy was zeer onder den Indruk, maar schreeuwde niet. Hierdoor gerustgesteld, ver volgde ik, dat Ik niet wist wie het gedaan had, maar dat men mli zeker zou beschuldigen, als men wist, dat «U my was tegengekomen in de gang, met den sleutel van de studeerkamer In de hand. „Ik zal Mets zeggen,” mompelde zy, bevend als een riet. „Ik zal zeggen, dat ik niets gezien heb." Ik overtuigde haar er van dat zy, wanneer zy door de politie zou worden onder vraagd. toch niet zou kunnen zwijgen en na wel gepraat en geviel, beloofde zy, dat zy het huis zou verlaten tot alle gevaar geweken was. Het was moeilyk. haar by te brengen, dat zy oogen- bllkkeiyk. zonder bagage, moest vertrekken. Niettemin slaagde ik er in. haar te doen ge hoorzamen. daar Ik haar zoo’n beetje beloofde dat ik haar zou trouwen als zy nu deed wat ik zei. „Als Ik maar tn R. kan komen,” zei zy, „kan Ik wel by mevrouw Belden terecht, zy neemt Iedereen op en als ik haar zeg dat juffrouw Mary my gestuurd heeft, zal zyn my zeker niet wegsturen." De laatste trein vertrok pas over een half uur en HHannah kon hem gemakkeiyk halen. Ik gaf haar wat geld, en de omslagdoek van de keuken meid voltooide haar reistoilet. Op de binnen plaats zei Ik zachtjes tegen haar; „Denk er aan. dat je van niets weet, wat er ook gebeurt.” ZO viel my om den hals en antwoordde: „Denk er om dat jy beloofd hebt, met my te trouwen” Door dit. onstuimig gebaar verloor zy biykbaar zonder rtttezy het merkte, de kaan die sy tot nu toe in de hand had gehouden. Ik herhaalde myn belofte en Hannah Chester verdween in den nacht. DE ROOVERS MOCHTEN EENS 1 HOOREN DA T !K ER ALLES VAN WEET. ZE ZUN NOG N/ETGEPAKT JE WEET NIET WAT ZOUDEN i DOEN. MIJNHEER FL/NT EN DE I COMMISSARIS ZIJN GEWOND. I MUNHEER MACK BLIJFT DAN OVER1 MAAR HEM VÉRTROUWIK VOOR J GEEN CENT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 11