wïAaal can den dag
w
1
Watermans
HERTOG KAREL DE STOUTE
i
Baby's Verkoudheid
WICKS
1433-10 NOVEMBER-1933
DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS
Mevr. Flint helpt een handje
WAAR T OM GAAT
i
VRIJDAG 10 NOVEMBER
Bes
St. Maartens-liederen
m-
m-
i
Bankovervallen in
Amerika
I
Russen in de V.S.
DOOR ANNA K. GREEN
,1'
Ondergang van den
Vermetele
De mosterd
lepel
HET GEVAL
LEAVENWORTH
GEVAL VAN
ZWARE RHEUMATISCHE PIJN
TE AMSTERDAM
tag.
uur
LoenheRr van Lodewyk XI, voort
durend in opetand en mach
tig veroveraar van een
groot ryk
v VafoRus
HOE HOUDT GE
UW PEN VAST?
Er zijn verschillende Waterman’s
pennen om aan elke hand te vol*
doen. Let er op hoe Uw vrienden
hun pen vasthouden Dit zal U
helpen de Juiste Waterman te
kiezen voor Uw St. Nlcolaas«
geschenk. Waterman’s pen Is de
beste pen ter wereld. No. 92. zooals
hier af ge beeld. Is er slechts een uit
een uitgebreide collectie. Prils 11.
Vraag eens de modellen No. 52 A
10.—; No 92 v A 11—No 32^,
A 6—No. 32ft O.M. A 7
te zien.
ire-
<en
o-
m’n
et.
m-
heeft, vrouwtje? Ik mag geen
92
L.
I'
99
waar
van
tot
Ik
k.
uit
HENRY RITCHIE CLAVERING
55.
4*fde eerbied en gehoorzaamheid venchul-
Blot volgt.
Sgd te.
Al» u dit niet gelooft, vraag haar dan maar.
Aepfel und Beeren slnn al’, rüp.
Nött dl» smecken auk all geut.
Gefit us vat In uaen Btröhaut (stroohoed)l
welke banden haar binden aan uw nederigen
dienaar
Sinte Maartens veugeltje
Zat op een heuveltje.
Zat al op een stokje.
Met zyn rood, rood rokje, enz.
t
Buitenlandache onderscheiding
B|j K. B. te aan dr D. Pennington de Jongh,
consul-generaal der Nederlanden te Rome en
M. H. van Waveren te Gardone Rlvlera verlof
verleend tot het aannemen van het ridderkruis
der Orde van de Kroon van Italië.
waar i
Bourgondië
M
!T
ie
;n
te
•n
n
i’
en
li
er
U)
ri
et
in
ik
s-
1-
ar.
ro
er,
m.
iet
en
et
er,
ve
i:
u
m
OANKB/l/ETTEN HfE61 NOMEN
0/E IK HAAR LIET ZIEN. Z'J
ALLEE N WMTDAT !K ZE HA O
ZE KOMT JUIST TERUG VAN DE
STADJK ZAL ER HAAR OM VR4-
Volgens een mededeellng van de Amerikaan-
sche banklersvereeniging zijn in het flnancieele
laar, dat 31 Augustus geëindigd te. In totaal
meer dan 380 personen gedood of gewond by
overvallen door bandieten op banken gepleegd
Gedurende dexe periode hebben er 518 bank
overvallen plaats, gehad en 95 Inbraken, tegen
554 overvallen en 77 Inbraken in het vooraf
gaande Jaar.
Ofschoon het aantal slachtoffers deser over
vallen van 176 In 1933 tot 381 dit Jaar gestegen
is, te het gestolen bedrag van 30 millloen
3 millloen dollar teruggeloopen.
nis.
•en
nds
ik X
bljjven
ken.”
Ik probeerde zoo veel mogelijk mijn gezicht In
bedwang te houden, nam haar bij den arm en
duwde haar zachtjes voor ml) uit. Ik wist heele-
maal niet wat Ik doen moest; het gebaar was
rul ver instinctief; maar toen Ik de verandering
zag. die zich bij haar voltrok, bij die eenvoudige
aanraking en den Ijver waarmee zij mij gehoor-
Martens Martens Voegelken
Met den verguldet Schnaevelken.
Flog noch tlbem Worn (Kippenloop).
Morgen te Bankt Marten!
Marten te een guden Mann.
De uns dat wel doen kann.
De Appel en de Beeren (peeren)
De mag ook gar so geren;
De Nött und de Kringeln
Mógen alle Klnger!
Marie, Marie, maak upp de Dör.
En slnne en par arme Klngerkens vör
Geff se wat und lat se gan,
Lat se anner Jaar wedder kam!
twist hadden dit rustig aanschouwd, doch de
adel trok party voor den ouden hertog en zoo
ontstond nieuw rumoer, waarin Adolf wist
HETIS EIGENLIJK DWAAS VAN ME.
DAT IK MET NIEMAND OVER DAT
HOL EN OVER HET GELD WAT JK
ER VOND. WIL SPREKEN. !K HEB
ER ZELFS SPIJT VAN DAT IK ER
ME VROUW FL/C1T OVER GESPRO
KEN HEB TE WEET MET. AAN
W/EN ZE HET VERDER VERTELT, i
ALS MEN NIETS ZEGT BESPAART]
1 MEN ZJCH VEEL LAST. 1
JA ANNIE ik VOND DAT DL OVER- A
HE>O GE WAARSCHUWE MOEST
WORDEN. RE tis HET EERStDUI
DELIJKE SPOOR. DAAROM LIET IK
ZE AAN MIJNHEER MACK Z'EN
DIE ZE! DAT !K ER MET NIEMAND
.OVER SRREKEN MOEST HU WIL
JE ALLEEN SPREKEN OM PRE
CIES te WETEN WAAR JE ZE VOND
ALS WE OE ZAAK SLECHTS ENIGEN
TijD GE HE/M KUNNEN HOUDEN.
ZEGT HU, DA N KOM TALLES !N ORDE/
„.Tiru vriB, )5’’---- -- t
In drie maanden de ptjn verdwenen
en voor goed
„Het te mij een behoefte.” schrijft de Heer
J G. te Amsterdam. „U te laten weten, dat het
gebruik vad Kmschen Balts mU radjcaal heeft
bevrijd van zware rheumatische pijn. Ik heb
speciaal hiermede gewacht, totdat ik de absolute
zekerheid had. dat geen herhalingen zich voor
deden Had twee jaar geleden hevige rheuma
tische pijnen, welke zoo erg waren, dat men
geen raad meer met mij wtet. Heb toen langen
tijd getobd met kruiden, magnetiseurs en der-
gelUke. totdat Ik ben overgegaan tot K.uschen
Balts, en na drie maanden was alle pijn ver
dwenen. zoodat Ik weer kan loopen. fietsen en
autorijden als gewoonlljk. Heb echter nadien
trouw gezworen aan Kruschen Balts en zal dit
blijven doen. U kunt volgens goeddunken van
dit schrijven gebruik maken, waar noodig"
J.G te Amsterdam.
Alweer een verklaring by de zoovele duizen
den dat Kruschen Balts zelfs de zwaarste rheu
matiek bestrijdt Wat zeer begrijpelijk te De
oorzaak der rheumatiek te Immers een teveel
aan urinezuur, dat ontstaan kan. wanneer de
Inwendige organen niet voldoende werken en de
afvalstoffen zich in het lichaam kunnen op-
hoopen Waneer U dan bedenkt, dat de ver
schillende zouten in Kruschen de afvoerorganen
aansporen, zoodat alle onheilbrengende afval
stoffen dus ook het kwaadaardig urinezuur
geregeld en volkomen uit het lichaam verwij
derd worden, dan zult toegeven, dat Kruschen
Balts bij rheumatiek verlichting móét brengen.
En Indien dan de „kleine dageltfksche doste”
U Inwendig .schoon” blijft houden, kan de
rheumatiek nooit meer vat op U krijgen.
Kruschen Balta te uitsluitend verkrijgbaar bij
alle apothekers en drogisten k F! 0 9<ken F! 1.80
per flacon. Stralende gezondheid voor één cent
per dag.
Op het oogenblik kunt U Kruschen Balts pro-
beeren zonder dat het U iets kost. Er zijn
namelijk onlangs onder de apothekers en dro
gisten een aantal flacons Kruschen verdeeld,
die alle verpakt zijn met een gratte proefflacon.
U kunt dezen gratte proefflacon gebruiken zonder
den gewonen flacon Kruschen te openen. En In
dien U na dese proef niet volkomen tevreden
bent, kunt U den grooten flacon ongeschonden
terugbrengen éhar den apotheker of drogist by
wlen U dezen gekocht hebt. Hij zal U uwe geheele
uitgave. Ft. 160 onmlddelltjk en zonder
omwegen terugbetalen.
Maar vergeet niet, dat de gratte proefflacon
alleen verpakt te bij de groote maat en slechts
voor een beperkten tijd verkrijgbaar te. Gaat
dus nu naar uw apotheker of drogist, voordat
hij deae „Groote Proefpakken" uitverkocht
heeft.
Let op dat op het etiket op de flesch, zoowel
sis op de bultenverpskklng de naam Roamtree
Handels Maatschappij Amsterdam voorkomt.
(Adv.)
Zoo verstreken er zes maanden. Ik had twee
dingen ontdekt: Mary stelde haar positie van
toekomstige erfgename van haai oom boven
riles $n een ander geheim bracht dese positie
In gevaar. Wat was dit geheim? Het duurde lang,
’oor Ik het wtet. Maar toen Ik later merkte, dat
de liefde er iets mee te maken had, vatte ik weer
tnoed. hoe vreemd dit ook klinken moge Ik wist
namelijk dat mijnheer Leavenworth op dit punt
niet makkelijk was en dat er hierdoor een situa
tie kon ontstaan, die mij vat zou geven op Mary
leavenworth. Ik vond het verschrikkelijk, dat Ik
den naam niet kende van den man waarin rij
belang stelde. Maar het toeval kwam mij te
hulp. Op een goeden dag. ongeveer een maand
geleden opende ik al» gewoonlljk de post van
mijnheer Leavenworth. Een van de brieven
«al Ik het ooit vergeten? luidde als volgt:
dat soms op Bint Maarten in vele streken
ons land en ook In Oost-Friesland door de kin
deren gezongen werd.
Waarschijnlijk te met dezen vogel bedoeld de
zwarte specht met rooden kuif (Plcus martlusi,
In het volksgeloof ook aan St Gertrudes
«ewtjd. en waarin volgens een Noorsch sprookje
deze heilige van gedaante zou zijn verwisseld.
In de zoogenaamde „Altmkrkteche Wische”
het land olj de Blese, Uchte-Aland en Elbe. In
de Mark Brandenburg, gelegen, waar zich reeds
In de twaallde eeuw Nederlandscbe kolonisten
vestigden, worden thans nog enkele gebrutk-n
In acht genomen, die dulde’Uk op Nederland
wijzen.
Met Paschen danst daar de jeugd nog om de
Paaschvuren. en nog steeds trekken de kinderen
op Bint Maarten (11 November) langs de hui
zen. waarbij zij het volgende deunt je zingen:
nieuw
slaande te blijven.
Nu trad Karei de Stoute plotseling en onge
vraagd als scheidsrechter op en trachtte Adolf
te bewegen zijn vader vrij te laten. Adolf voer
tegen hem uit en’ weigerde, waarop Karei hem
gevangen liet nemen den ouden hertog vrij Het
en hem Bourgondische troepen gaf. Maar hier
tegen verzetten zich zoowel de adel als de
steden en het zou de vraag geweest zijn of
Arnold rijn hertogdom ooit bereikt zou hebben,
ate by niet in de nabijheid van Grave in 1473
was overleden na eerst al zijn rechten aan den
Stouten te hebben afgestaan. Nu pas begon de
felle strijd. Karei trok naar het Noorden, nam
Roermond. Venlo en Nijmegen, liet AdolFs kin
deren gevangen nemen en naar Gent brengen.
In de A’tmark, waar evenals In geheel Noord-
Duitschland, eveneens het rondtrekken van
kinderen op Bint Maarten plaats heeft, wordt
een variatie op dat liedje dat ook sljn Neder-
landschen oorsprong verraadt, gezongen. Het
eindigt aldus:
Teere maagjes kunnen niet veel inwendige
medicijnen verdragen. Behandel daarom baby's
verkoudheid „uitwendig" met Vicks VapoRub.
Als U borst en keel met deze
verdampende zalf inwrijft
zal de kleine dreumes
spoedig beteren.
Duizenden Russen In Amerika, die niet
het land konden worden gezet, daar de Sovjets
niet door de Amerikaansche regeering waren
erkend, zullen als de normale betrekkingen tus-
schen belde landen hersteld zijn, naar hun land
kunnen worden teruggezonden.
Het betreft hier meerendeels deserteurs van
schepen, bezoekers wier pas verloopen was en
veroordeelde misdadigers, die Amerika niet
konden verlaten, daar zijn geen pas konden
krijgen.
Zoodra de diplomatieke betrekkingen tus-
schen belde landen hersteld zijn, zal ten aan
zien van deze personen een beslissing wordan
genomen.
■y—v e man. die niet te onrechte den naam
I 1 van „de Vermetele” In de geschiedenis
A-' heeft gekregen. Karei de Stoute, werd
op 10 Novemb-r 1433 geboren als zoon van Phi
lips den Goeden uit het huls van Valols en van
Isabella van Portugal. Karei speelde ook een
rol In de geschiedenis van ons vaderland, dat
hem voor zijn beleid niet onverdeeld dankbaar
kan zijn.
Evenals zijn vader was hj) een leenheer van
den Franrchen koning Lodewyk XI en evenals
zyn vader voerde hy stryd met den koning.
Doch dit was dan ook vrijwel hun eenlge over
eenkomst. want terwyi Philips een en al be-
heerschlng en bezonkenheid was. muntte Karei
uit door een wantrouwige natuur, die de be-
beer-chlng van zyn vader bezat, maar zonder
die beheerschlng. die de driften richting geeft.
Alweer in tegenstelling met zijn vader zocht
hij vóór alles voldoening te schenken aan zUn
hebzucht en hy deed dit bulten het volk om.
dat hem dan ook de vereering weigerde, die het
Phillpe toedroeg. Hy was een despoot van het
zuiverste water, hoewel de moderne historici
hebben moeten vaststellen, dat het optreden
van den Stouten o.a. in de Nederlanden reeds
was voorbereid door de Bourgondische polllek
van Philips.
Het eerste optreden van Karei moest na den
strijd tusschen Philips en den koning wel zyn
een nieuwe oorlog met Lodewyk. Hy kreeg
enkele bondgenooten. maar ook Lodewyk wtet
oa. de Luikenaars tegen Karei op te zetten. In
1465 kwam het tot een gevecht, waarin de ko
ning by Monthléry verslagen werd en enkele
steden moest priisgeven aan de Bomme. als
mede de graafsAappen Boulogne, Gulnet en
Ponthlen. In Luik paste Karei een serie straf
maatregelen toe om het volk te tuchtigen, dat
echter een Jaar daama opnieuw begon op te
staan, waarna het ten tweeden male werd ge
tuchtigd. De Luikenaars echter gaven niet op,
voelden zich getergd door de Bourgondische
hooghartigheid en verzetten zich oonleuw om
thans voor goed vernietigd te worden. Karei
dwong nJ. den koning om hem te vergezellen
op zijn tocht naar Luik, dat volkomen verwoest
werd onder de oogen van den koning. Weken
lang werd geplunderd, gebrand en gemoord
door het hartelooze leger van huurlingen. Na
Luik was de beurt aan Gent, dat hardnekkig
tegen de Bourgondiërs geopponeerd had en
kort te voren geweigerd had de nieuwe belas
tingen te betalen. Een en ander had reeds vaak
de wo?de van den hertog gewekt en toen men
vree-de, dat Gent spoedig het lot van Luik zou
ondergaan kwamen de schepenen van Gent
vergezeld door 52 dekens van de machtige gil
den naar Brussel om met Karei te onderhan
delen. Enkele uren lang Met de hertog hen In
de sneeuw en de felle kou wachten Daama
moesten zij driemaal hun banieren buigen en
gezamenlijk om eenad- smeeken en toen w
het de beurt aan Karei om op felle wyze tegen
de Gentenaars uit te pekken en het privilege
der stad voor hun oogen te laten verscheuren
Dat de koning zyn aartsviiand daarna vogel
vrij Het verklaren, hielp hem weinig en dat
hy met den Engel-chen koning een verdragX
kon sluiten, dat hem overigens geen voordeel
opleverde, kon zijn macht natuurlyk moetiyk
versterken en hy moest zich bepalen tot de rol
van toeschouwer toen de Stoute zijn tocht
naar Ned-rland begon en Gelre veroverde. In
Gelre was de ‘oestand allesbehalve rooskleu
rig. Na een feilen strijd tusschen den ouden
hertog Arnold en zijn zoon Adolf, had de zoor,
den vader gevangen doen nemen en. zooals wy
ons allen uit de geschiedenisboekjes herinne
ren in den winternacht en In nachtkleeding
over bet ijs naar het kasteel van Buren laten
voeren. De steden, moe van bet elndelooae ge-
Klp. kop, kogel.
Sinte Meertens vogel
Vloog over dyk. vloog over dam
Kwam een schip met appe's an.
Zoeten en zuren, kunnen op 1 langste
duren, enz.
k ben heelemaal niet veeletechend.” begon
Ik. ..maar....”
„O.” zei m’n vrouw, „begin Je weer op 1 eten
te hakken?
,Jk ben niet veeletechend,” hield Ik koppig
vol, „maar ik vind het toch vervelend, lederen
dag weer aan met den steel van een theelepeltje
dén mosterd uit het potje te moeten peuteren."
„Probeer het eens met je vork, of met Je
mes,” trachtte ze my te kalmeeren.
Maar ik had me nu eenmaal voorgenomen de
zaak vandaag af te handelen. Een zaak, die ik
al weken lang lederen dag vruchteloos ter
sprake probeerde te brengen. Het voorstel na-
meiyk van een beroepamosterdlepeltje. Ik hield
het glazen potje, waarin de mosterd ter tafel
kwam, voor het Ueve gezichtje van m'n vrouw.
„Kyk," onderwees Ik, „er Is expres een in
keping In het glas gemaakt. Daar past en daar
- hoort een mosterdlepel In, zoo'n ding van geel
hoom.'
^Dat weet Ik wet” zei m’n vrouw, een beetje
ongeduldig, .maar als je wtet hoe *n toer het
te zoo'n ding te vinden
„Ik geloof natuurlyk, maar als R nu eens
je best deed met de meld en de kinderen sa
men. zou je tóch morgenmiddag wel een exem
plaar kunnen bezitten." antwoordde Ik op
eenlgszlns dreigenden toon. E« ik voegde er
nog dreigender aan toe: „En anders....’’ Meer
zei Ik niet.
Vraagt u me nu of er by het volgende mid
dagmaal een mosterdlepel op tafel was dan
kan ik niet met Ja antwoorden en ook niet met
neen; want naast het mosterdpot je lag een
Instrument, dat wel misschien wel een mosterd
lepel bedoelde voor te stellen maar dan ook
z’n roeping schromeiyk gemist lïad Het was niet
van geel-doórschrynend hoorn gemaakt maar
van hard, spierwit gebeente; het was zóó klein,
dat het met het bloote oog slechts met veel
moeite te onderscheiden was van bet witte
tafellaken. Als het mosterdpotje tot den rand
toe gevuld was, bestond de mogelykheld er met
dat stuk gereedschap een druppel mosterd uit
te krygen. Wyi echter dien dag de moeterd-
voorraad slechts tot de helft van het potje
reikte, had zelfs een slangenmensen er met
dien beensplinter geen zweem van mosterd uit
kunnen krygen.
Ik sprak tydens den maaltyd geen woord,
maar by me zelf maakte ik het vaste voorne
men dadeiyk na het dessert de echteiyke wo
ning te verlaten, om persoonlyk jacht te maken
op een mosterdlepel en niet weer thuis te ko
men voor Ik er een had buit gemaakt.
Zoo gezegd, zoo gedaan. Op straat gekomen
dacht Ik nawaar koopt men een mosterd;
lepel?
Ik ging naar een basar Er waren daar ser
viezen. peper- en zoutstellen. pannen en alle
mogeiyk tafelgerei, behalve mosterdlepels. Ik
ging naar een vorken- en messen- en lepel-
winkel De man kon me leveren: theelepels
sulkerlepels, groentenlepels, soeplepels, saus
lepels, aardappellepete. potlepels en al wat er
ter wereld lepelt, maar de laatste mosterdlepel
was net verkocht.
Ik ging naar een warenhuis. Ik liet me langs
alle afdeelingen over alle trappen jagsn en
belandde tegen acht uur In een huishoudboek”
by een verkooper, die me een ding vooclegde.
Op het eerste gezicht leek het even peuterig
als het moeterdlepeltje van dien middag.
Maar wat was dat een vëYkooper!
Ofschoon het lepeltje maar 8 cent behoefde
te kosten, praatte hy zich de tong uit den mond
om het aan den man te brengen en terwijl hy
praatte en praatte, groeide het lepeltje zlender-
ccgen. groeide het zóó, dat het me voor een
mosterlepel groot genoeg, Ja Uchteiyk te groot
begon te schynen
Ik kAcht het ding en ging naar huis. Maar
naarmate Ik dichter by m’n huisdeur kwam,
schrompelde het ding in elkaar en het bleef
maar doorschrompelen, en toen Ik het op tafel
legde, was het net even klein als het instrument
van spierwit gebeente van myn vrouw.
Ik was geweldig uit m'n humeur en kon byna
Men werpt hun appelen en peren, noten en
gebak in de hoeden, waarna zy verder gaan.
Het geven van appelen en peren heeft zyn
beteekente: beide vruchten voorspellen geluk.
Wat het gebak betreft: dit bestaat In vele stre
ken uit brood dat een hoornvormige gedaante
heeft en daarom „Martenshorens" genoemd
wordt.
Maar welke vogel te het Martens-vogeltje
met rijn verguld snaveltje? Hiervan te ook
sprake In het volgend Nederlandsch rijmpje:
Als er plotseling achter my een bom was ont
ploft. zou ik niet verbaasder hebben kunnen zyn.
De schrijver van dezen brief was my ten eenen
male onbekend en vrat meer te. Ik merkte dat hy
een positie innam, waarnaar ik zelf streefde.
Gedurende eenlge minuten was ik ten prooi aan
een heftige woede en een diepe wanhoop; toen
viel het my Ineens In, dat ik met dezen brief
juffrouw Leavenworth's lot in handen had. Ben
ander zou in myn olaats naar haar toe zyn ge
gaan en haar gedreigd hebben den brief aan
haar oom te zullen gevon. Ik koos een anderen
weg. Eerst moest zy voelen, dat zy langzaam In
den afgrond zonk, voordat er eenlge hulp werd
geboden. Ik besliste dus. dat die brief in handen
van mynheer Leavenworth moest komen. Maar
tk had hem open gemaakt! Hoe kon ik hem zoo
geven, zonder argwaan te wekken? Ik besloot te
doen, alsof Ik hem in zyn tegenwoordigheid voor
het eerst opende. Myn Hst lukte volkomen. Ik
scheurde een hoekje van de enveloppe en haalde
den brief er uit. maar legde hem direct voor
mynheer Leavenworth neer, zeggend: „Deze
brief heeft geloof Ik een particulier karakter
hoewel het afgernroken teeken er niet op staat.”
Hy nam den brief op. By de eerste woorden
schrok hy op. keek my aan en scheen gerust
gesteld, toen hy uit myn ulteriyk opmaakte, dat
Ik den Inhoud niet kende. Toen las hy verder.
Tk wachtte even en ging weer naar myn lesse
naar. Een. twee minuten gingen voorby-, biyk-
baar herlas hy den brief: toen stond hy snel op
en ging weg. Ik bespiedde zyn gezicht in den
spiegel; de uitdrukking die ik daarop sag. deed
myn hoop toenemen
Tk ging vlak na hem de trap op en stelde vaat
dat hy Mary’s kamer was binnen gegaan Toen
eenlge uren later de familie byeen kwam In de
eetkamer, begreep Ik dat er een niet te over
bruggen kloof was ontstaan tuaachen hem en
zyn geliefde nicht. Zoo gingen er nog twee da
gen voorbU. dagen vol angst en onzekerheid. Had
Hoffman Hotel
1 Maart 1876.
Den Heer Horatio Leavenworth
V hebt een nicht die u Hefhebt en die u
vertrouwteen nicht die de liefde en het ver
trouwen waardig schynt. die u haar schenkt;
ten Hef, teer en mooi meisje, met goede ma-
bieren en een prettig humeur Maar, er te
teen roos zonder doornen en deze roos vormt
leen uitzondering op den regel. Hoe mooi, tee-
der en lief zy ook te. toch te zy niet alleen
In staat om de rechten van hem. die haar ver
trouwde. met voeten te treden, maar ook om
het hart van den man te breken, aan wlen zy
hy vroeger waarschyniyk al gedreigd had te
zullen doen, zyn testament veranderen en Mary
smeekte hem, haar haar misstap te vergeven. Ik
begreep niet, wat die misstap was. Zy liet niet
uitkomen dat Clavering haar echtgenoot was. Zy
verklaarde alleen, dat zy dien misstap uit een
gril had gedaan en niet uit Uefde> dat zy er spyt
van had. dat zy zich vry zou maken van haar
verbintenis met iemand, dien zy gauw zou ver
geten en dat ay voor haar oom weer wenschte
te worden, wat zy was voordat zy dezen man
kende Ik dacht, gek die ik was. aan een huwe-
lyksbelofte of zoolets en bouwde al luchtkastee-
len. Toen haar oom hear op strengen toon zei.
dat zy voor altyd zyn liefde kwyt was, ultte zy
een kreet van wanhoop, gevolgd door een bede
om hulp. Dit vond in myn hart een noodlotti-
gen weerklank.
Ik ging terug naar myn kamer en wchtte tot
zy haar oom verlaten had; toen stapte ik naar
bulten; heel rustig liep ik de trap af. klopte
zachtjes aan by mynheer Leavenworth en ging
binnen. Hy zat op zyn gewone plaats te schrij
ven. „Neemt u my niet kwaïyk.” zei ik. „ik heb
myn notitieboekje verloren en Ik geloof dat |k
het In het gangetje heb laten vallen, toen ik de
sherry ging halen.” Hy knikte even; ik ging
achter hem langs en sloop het gangetje in. Snel
ging Ik toen de slaapkamer binnen en greep de
revolver. Voor ik het zelf besefte, stond ik ach
ter hem. Ik richtte het wapen, ik schoot....
Mary was de wetteiyke erfgename van de mil-
lloenen die zy zoozeer begeerde. Myn eerste ge
dachte was. my van den brief meester te ma
ken, dien hy zat te schrijven. Ik ging naar de
tafel en nam hem uit zyn handen het was
werkeiyk een brief met aanwyzlngen aan zyn
notaris en Ik stak hem In myn zak. evenals
den brief van Clavering. Deze laatste was be
spat met bloed. Tot op dat oogenblik had ik nog
heelemaal niet aan myaelf gedacht, was ik ook
niet op het idee gekomen, dat men het schot
had kunnen hooien. Ik legde de revolver naast
het lyk en wilde het doen voorkomen of het
zelfmoord was. als er Iemand zou verschynen.
Gelukkig was dal niet noodig Niemand had het
te
En ook nog in het deuntje, waarvan de aan
vang aldus luidt:
Vraag Uw Winkelier.
SLOAN LTD., Klngsway, Londen.
Engeland
mynheer Leavenworth op dien brief geant
woord? Zou allee eindigen zooals het begonnen
was, zonder dat die geheimzinnige Clavering op
kwam dagen?
Ik volbracht nog steeds myn eentonig werk
Ik schreef, schreef aan een stuk door. Ik had
het gevoel of Iedere druppel Inkt, dien ik uit den
inktpot haalde, een druppel bloed was die uit
myn aderen sypelde Ik was op myn hoede en
durfde mijn hoofd niet omdraaien uit vrees dat
men my bespiedde OnophoudeHJk peinsde ik er
over, hoe tk van den bestaanden toestand party
kon trekken om myn doel te bereiken. Hoe kon
ik Mary van dienst zyn en haar tegelyk aan my
binden?
Zou de dood van haar oom het middel zyn
om de kloof die ons scheidde te overbruggen?
Ten slotte geloofde Ik het. Ik wist ook hoe Ik
het moest aanleggen. Den volgenden dag zag ik,
terwyi ik rustig aan myn bureau zat. telkens
weer in den geest myself gerutechlooe door de
geng sluipen en met opgeheven revolver op
mynheer Leavenworth af komen. Ik had niet ge
dacht, dat het uur zoo spoedig zou komen zelfs
niet toen tk hem dien avond verliet, na met hem
een glas sherry te hebben gedronken, waarvan
sprake is geweest by het onderzoek. Maar toen
tk drie minuten later, toen ik pas op myn ka
mer was, het gerulsch van een zyden japon in
de gang vernam, en daarna hoorde dat Mary
de kamer van haar oom binnenging, begreep
ik dat het uur gekomen was. Er ging beneden
Iets gebeuren, dat die daad onvermydeWk maak
te. Maar wat? Dat wilde tk weten. Ik herinner
de my dat de luchtkoker, die dwars door het
huis loopt, een opening had in de smalle
■doorgang die mynheer Leavenworth’s studeer
kamer met zyn slaapkamer verbond en een an
dere in de logeerkamer naast de myne Ik opende
haastig de verbindingsdeur en trad het onbe
woonde vertrek binnen. Ik hoorde dadeiyk stem
men; de luchtkokei stond beneden biykbaar
open en ik hoorde het onderhoud tusschen Mary
en haar oom even goed alsof Ik er by tegenwoor
dig was. Helaas! Myn vermoedens waren maar
al te juist; mijnheer Leavenworth wilde, zooals
thouden
de juiste
voor Uw
Waterman's
geen hap van m’n avondboterham naar binnen
krygen. Ik sliep aUerellendigst, had den vol
genden morgen geen zin In myn optbyt, werd
een hinderiyken druk In de maagstreek gewaar
en ging naar den dokter.
„Hebt u In den laatsten tyd groote zorgen
en opwinding doorgemaakt?" vroeg die ver
standige man.
Ik antwoordde van harte bevestigend.
.Zoo. zoo. dan zyn we er. Voortaan strikt
diéet houden, dan gaat *t van zelf weer beter.
Geen medley-
nen Alleen niets
zuurs. Veel jon
ge groenten en
enkel wat vleeach
En vooral niets
scherps Geen pi
kante saus en zoo.
en denk er aan. absoluut geen mosterd.”
Ik zuchtte, opgelucht.
Als de dokter my mosterd verbood, dan zou
ik me nooit meer ergeren aan het gemis van
een moeterdlepel.
Het vraagstuk was dus elndeiyk opgelost.
Opgewekt en jrroolyk kwam ik ’s middags
thuis en de opgetogenheid van myn blik weer
spiegelde zich in de oogen van m’n vrouw.
Zy glom letteriyk van genoegen.
Terwyi we de soep verorberden, vertelde Ik:
„Weet Je wat onze knappe, goeie dokter me
nu verboden heeft, vrouwtje? Ik mag geen
mosterd
De verdere woorden bleven me in de keel
steken.
In het holletje van het glazen mosterdpotje
prykte. van hoorn, prachtig geel van kleur.
In ware grootte.... een spHntemleuwe mos-
terdlepeL
zy met zyn eigen dochter Mteria van
-werden opgevoed. Onmiddeliyk
daama Het hy zich tot hertog van Gelre uit
roepen. Hy herstelde de orde volkomen en
bracht rust in deze gewesten, doch slaagde er
niet In den haat jegens de Bourgondiërs weg te
nemen en het was alleen »a. zyn enorme over
macht te danken, dat deze haat zich niet tn
daden ultte. De keizer gaf hem Gelre als leen,
maar hy wild meer en trok naar Trier om kei
zer Frederik te ontmoeten, doch door vrien
den gewaarschuwd en volkomen onder den in
druk van Karel’s Bourgondisch weeldevertoon
vertrok de keizer In het geheim uit Trier,
bang voor den onstuimlgen geweldenaar.
OnbeschriJfeiyk was de woede van Karei, die
nu naar Keulen trok om den Blsschop. die on-
eenlgheld met zyn Kapittel had, te bescher
men, maar meer nog om een operatiebasis voor
zyn verdere plannen te hebben. Dit was na
tuurlyk niet naar den zin van den keizer maar
Karei trok niettemin naar den Rijn en bele
gerde Nuls, waar de tegenstander van den
Aartsbisschop zich teruggetrokken had. Maar
hoe onbeduidend dit stadje ook was, Karei zag
geen kans met zijn gevreesde troepen de stad
te veroveren en deze door niemand verwachte
mislukking maakte hem den riaé van zyn vyan-
den en de wanhoop van zi'n vrienden. Na
maanden was hy genoodzaakt het beleg op te
breken en dit was het sein voor zyn vele vyan-
den om gemeene zaak tegen hem te maken en
voor zyn vrienden om hem af te vallen. Razend
van woede nam hy het besluit om Lotharin
gen In te palmen. Dit gelukte hem zonder te
genstand en nu trok hy naar Zwitserland om
zijn enorm Bourgondisch rijk nog te vergroo-
ten, maar de Zwitsers versloegen hem In 1476
by Granson en zyn gevreesd leger moest de
vlucht nemen met achterlating van alle schat
ten tot en met de ordeteekenen van den mach
tigen hertog, die hierdoor nog meer uit het lood
sloeg en een nieuwen slag waagde by Mürten
waar zyn leger volkomen vernietigd werd. Dui
zenden manschappen sneuvelden en het ge
duchte geschut van het Bourgondische leger
3irg totaal verloren.
Wie nu zou meenen. dat de landen waarover
dc Vermetele heerschte lichter adem haalden
by het vernemen van deze nederlagen, vergist
zich. Integendeel werden de lasten zwaarder
en zoo Het Karei de Staten-Generaal der Ne
derlanden te Gent bijeenroepen en bij monde
van zyn vertegenwoordiger nieuwe troepen en
geld vragen. Men weigerde echter kordaat en
toen direct daarop de vernietigende nederlaag
van Mürten bekend werd, verheugden de Ne
derlanden zich over het genomen besluit. Ka
rei Intusschen trachtte in Lotharingen en
Frankrijk geld te bemachtigen en speelde zelfs
de „rijke” Nederlanden uit. maar, toen hy be
sefte, dat hy tevergeefs op zijn gewesten had
gerekend, verviel hy tot een sombere wanhoop,
waaruit hy pas ontwaakte op het bericht, dat
de hertog van Lotharingen de stad Nancy ge
nomen had. Onmlddellllk trok hy daar heen
met het kleine stukje dat van zyn troepen nog
over was. Dit was het laatste. Het legertje
werd verflagen en Karei sneuvelde, zij het dan
ook na een hevig govecht van man tegen man.
waarbd hy kans zag door de vijandeiyke linies
heen te breken. Hy kwam echter In een sloot
terecht, werd opgemerkt door een Lotharinger
die hem niet kende en hem dood sloeg. Zwit-
sereche boeren plunderden daama zyn lyk.
Drie dagen later werd zyn lyk uit het ys ge
hakt Men herkende den hertog aan zijn baard
en zijn wapen Hy werd te Nancy begraven,
maar Karel V, zyn achterkleinzoon, zou later
zyn stoffeiyk overschot naar Brugge hebben
laten overbrengen, waar het thans nog rust
naast het lichaam van zyn eenlge dochter Ma
ria, die voor hem het liefste weaen op aarde
w«> geweest.
De sterkste eigenschap In Karel den Stouten
was zhn heerschzucht en wanneer eenmaal
daaraan voldaan was. was hy een rechtvaardig
heerscher. zyn hoogmoed echter maakte hem
niet bemind by de onderworpen volken en zoo
kon hy ook in de Nederlanden er niet in sla
gen groote sympathie te verwerven.
schot gehoord of men had er geen aandacht aan
geschonken.
Toen kon Ik myn werk bekyken. Ik onderzocht
de wond In het achterhoofd en het bleek my
dat het onmogedjk was te doen of T zelfmoord
was, of zelfs roofmoord. Voor een deskundige
moest het wel heel duidelyk zyn. dat het moord
was moord met voorbedachten rade. Myn
eenlge redding was, alle sporen van de misdaad
te doen verdwynen. Ik nam de revolver weer op
en ging er mee naar de slaapkamer om haar
schoon te maken, maar ik vond niets om het
mee te doen Ik ging terug naar de studeerka
mer en zag daar een zakdoek op den grond
liggen. Het was er een van juffrouw Eleönore,
maar dat merkte ik pas. toen ik den loop al had
schoon gemaakt Toen tk haar initialen zag.
schrok ik zoo. dat ik vergat de trommel schoon
te maken Die zakdoek moest verdwynen. Ik
durfde hem niet mee te nemen en kon hem niet
vernietigen, dus verborg Ik hem onder het kus
sen van een stoel, om hem by de eerste de beste
gelegenheid weg te nemen en te verbranden.
Toen dit gebeurd was laadde Ik de revolver
weer, sloot haar In de lade en wilde de kamer
verlaten. Maar toen, ineens, overviel my een
ontzettende afschuw voor de misdaad die ik had
gepleegd. Ik draalde achter my de deur op slot
en dat was een stommiteit, die ik nooit begaan
zou hebben, als ik kalm gebleven was. Ik merkte
het pas toen ik op de laatste trede van de trap
stond; sn toen was het te laat. Voor ml), een
kaars in de hand en met een verschrikt gelaat,
stond Hannah Chester. „MJn God!" riep zy uit.
„Waar komt u vandaan? U ziet er uit als een
geest.” „Ga mee naar beneden." zei Ik. „dan zal
zegger. wat Ik gezien heb. Als wy hier
staan zullen wy iedereen wakker ma-
saamde, schoot het my opeens te binnen, dat ik
een paar maal bemerkt had. dat zy mij graag
scheen te mogen. Dit was wel het moment om
daar gebruik van te maken.
Toen wy beneden waren gekomen, vertelde Ik
haar, welk ongeluk mynheer Leavenworth was
overkomen Zy was zeer onder den Indruk, maar
schreeuwde niet. Hierdoor gerustgesteld, ver
volgde ik, dat Ik niet wist wie het gedaan had,
maar dat men mli zeker zou beschuldigen, als
men wist, dat «U my was tegengekomen in de
gang, met den sleutel van de studeerkamer In
de hand. „Ik zal Mets zeggen,” mompelde zy,
bevend als een riet. „Ik zal zeggen, dat ik niets
gezien heb." Ik overtuigde haar er van dat zy,
wanneer zy door de politie zou worden onder
vraagd. toch niet zou kunnen zwijgen en na wel
gepraat en geviel, beloofde zy, dat zy het huis
zou verlaten tot alle gevaar geweken was. Het
was moeilyk. haar by te brengen, dat zy oogen-
bllkkeiyk. zonder bagage, moest vertrekken.
Niettemin slaagde ik er in. haar te doen ge
hoorzamen. daar Ik haar zoo’n beetje beloofde
dat ik haar zou trouwen als zy nu deed wat ik
zei.
„Als Ik maar tn R. kan komen,” zei zy, „kan
Ik wel by mevrouw Belden terecht, zy neemt
Iedereen op en als ik haar zeg dat juffrouw
Mary my gestuurd heeft, zal zyn my zeker niet
wegsturen."
De laatste trein vertrok pas over een half uur
en HHannah kon hem gemakkeiyk halen. Ik gaf
haar wat geld, en de omslagdoek van de keuken
meid voltooide haar reistoilet. Op de binnen
plaats zei Ik zachtjes tegen haar; „Denk er aan.
dat je van niets weet, wat er ook gebeurt.” ZO
viel my om den hals en antwoordde: „Denk er
om dat jy beloofd hebt, met my te trouwen”
Door dit. onstuimig gebaar verloor zy biykbaar
zonder rtttezy het merkte, de kaan die sy tot nu
toe in de hand had gehouden. Ik herhaalde myn
belofte en Hannah Chester verdween in den
nacht.
DE ROOVERS MOCHTEN EENS 1
HOOREN DA T !K ER ALLES VAN
WEET. ZE ZUN NOG N/ETGEPAKT
JE WEET NIET WAT ZOUDEN i
DOEN. MIJNHEER FL/NT EN DE I
COMMISSARIS ZIJN GEWOND. I
MUNHEER MACK BLIJFT DAN OVER1
MAAR HEM VÉRTROUWIK VOOR J
GEEN CENT.