Van het Rijksdagbrandproces
Tentoonstellingen te Londen
r
V. D. LUBBE’S VERBLIJF
GROOTSCHE TRADITIE
IN HENNIGSDORF
DE 'KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS
De Luistervink
HET KAPERSNEST I
Poolsche aanval
op Genève
80
Alle abonné’s f3000.-^,2~2_
I
DE HOOFDLETTER line
[g
4
DINSDAG 14 NOVEMBER
aan
Parachute-cluba
Het K-J.M.V.-verbond
Stichtingavergadering te Utrecht
Parijs-Dakar vice versa
L'
JOSEPH CONRAD
Historische graftombe
geschonden
Dimitrof vermoedt dat daar de
medeplichtigen te
vinden zijn
Verklaringen van MacDonald in
het Lagerhui»
Ontwapeningspolitiek
in Engeland
De wederinvoering der
doodstraf
Galg opgericht op binnenplein der
gevangenia te Weenen
Polena toeatand by de herdenking
der IS-jarige onafhanke
lijkheid
F
LLE
Het landgoed „Wijn
bergen”
paketten”
Thans is Engeland zelf
de beurt
Militaire opvoeding in
Rusland
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN
Achtereenvolgena expoaeerden
Vlaanderen, Nederland,
Italië, Perzië en
F rankryk
„Geen vloeistof maar
RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
vraag of het juist Is, dat Mj
ge-
(Vervolg zitting van Maandag)
g«-
Het
MOSKOU. 13 Nov. (Reuter)
ge-
s&i
(United Press)
levenslange gel
lies van beide
ROMAN VAN
lift
2
(Wordt vervolgd)
A
WARSCHAU, 13 Nov. In verband met het
15-jarig bestaan der Poolsche onafhankelijkheid
deed minister Beek in een radiorede een aanval
op den Volkenbond. De bond was een onvol
doenden instrument voor internationale samen
werking; bij een afwegen van vóór en tegen
was de balans voor Polen zeer ongunstig. Noch
tans zal Polen den Volkenbond blijven gebrui
ken tot het een beter Instrument is geworden.
Sedert Versailles is men niet in staat geweest
den toestand in het Oosten te regelen. Daarom
moest Polen allianties aangaan met Frankrijk
en Roemenië en ook nadere vriendschap sluiten
met Rusl&nd.
LONDEN, 13 Nov. (Reuter.) In het Lager
huis beantwoordde MacDonald een Labourafge-
vaardigde, die een motie van afkeuring tegen
de Regeering had ingediend wegens haar ont
wapeningspolitiek.
d op een vraag van Lansbury, ot
van plan was een Witboek te pu-
De groote letter legt het al,
In Duitschland wil men kleine,
Want als men t naar de letter
neemt.
Het bekende landgoed „Wijnbergen”, eigendom
van mej. Crommelln, op de grens van Diepen
veen en Olst, is aangekocht door de N.V. An-
kersmlt’s Katoenfabrieken te Deventer.
Het landgoed bestaat uit zeer fraaie bosch- en
waterpartijen.
MMKKb
6WO»
PARUS. 13 Nov. (Reuter) Het vliegtuig
..Emeraude" heeft de reis ParijsD^tarParijs
volbracht. De afstand van 11.010 kilometer werd
in 3% dag afgelegd. Het vliegtuig had vijf man
bemanning en zeven passagiers.
een
een
leen
ge-
iiQh
leele dn
|arnen;
Zn Duitschland echter niet aldus.
Men doet het daar iets fijner.
Geen hoofden rollen er op straat.
Maar letters met een hoofd!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
SiiHuiimniiiiiuimiHmHHiAuHmiiiHmmmimiimMiiaaiHiinHH
Het Duitsche volk staat op de bres.
Het kookt en ziedt en bruist er.
Een revolutie vindt er plaats
Op politiek terrein.
En hevig kampt men tegen hen.
Die wroeten in het duister.
Bijvoorbeeld in het groot proces.
Dat af speelt in Berlijn. v
Waarom zoovele groot?
Wat Onnut is, ook in het schrift,
Is waard, dat het verdwijne.
Het kost maar inkt en 't staat per slot
Een beetje idioot.
^Tu^^CHOTDAT
JAAP OP HAAR
LOSTE NEE TT
1 ALLES BEDQR-
VEN ZE ZAL HU
WEL BINNENBUJ-
M VEN EN ZKH Niet
Z/EN
gnininii
IK bleef aanhouden om Carlos’ adres.
„Carlos is de eenige. dien ik ken buiten de
omgeving hier! Bovendien heeft hij kennissen
in Indië. Daar wou ik juist heen en hij zou me
aan den gang kunnen helpen. Je weet toch nog
wel. wat Tomas Castro zei
Rooksby stond plotseling stil. Driftig sloeg hij
de zweep tegen zijn kaplaarzen. „Laat Carlos
naar de maan loopen en Castro erbij! Ik kom
nog eens tusschen hen belden in de gevangenis
te zitten. Maar als je hun adres wilt weten....
ze zitten bij mij in de schuur!"
Hij holde den heuvel op. en ik keek hem
stomverbaasd na.
Toen liep ik achter hem aan en bracht hem
terug: hjj stond te stampvoeten en te vloeken.
„Ik verzeker je”, zei hij heftig, dat het een
verduiveld beroerde geschiedenis is! Die Castro
met zijn gezwam over Cuba is niets anders dan
een mislukte zeerooverEn Carlos is geen
haar beter! Ze gingen naar Liverpool om van
daar naar Jamaica over te steken en zijn daar
herkend als zeeroovers.
Het einde van alles was. dat Carlos en Castro
naar Londen vluchtten en vandaar naar de
schuur van Rooksby, achtervolgd door de gen
darmes.
der ontlokte het een norschen glimlach Maar
Ralph bezorgde het moeilijke oogenbhkken.
Hoe Carlos eigenlijk in onze buurt gekomen
was. bleef een tamelijk mysterieuze kwestie.
Als Ralph het land had aan den Spanjaard,
dan deed hij er een eed op, dat Carlos iemand
vermoord of beroofd had. Een anderen keer zei
hij. dat het om politieke redenen was.
Maar ten slotte was Carlos een graag geziene
gast op het kasteel, en kon. wanneer hij het
wilde, zich .graaf” laten noemen!
Hij had ook nog iemand bij zich, die half zijn
vriend, half zijn bediende was. Een korte, gezet
te man. met een dichten baard, die zei. dat hij
onder Napoleon in Spanje gediend had. Zijn
ééne arm was afgehouwen bij een charge van de
cavalerie, en met zijn houten hand placht hij
nu op zjjn borst te kloppen en plechtig te zeg
gen: „I Tomas Castro!....”
Hjj was een Andaluslër.
Wat mU betreft toen ik over mUn eerste
verrassing heen was, had ik een grenzelooze ver-
eering voor Carlos.
Veronica mocht hem óók graag, totdat hU ons
op een goeden dag vaarwel zei, en, gevolgd door
Tomas Castro, wegreed in de richting van Lon
den.
Ik had een hevig verlangen om met hem mee
te gaan, de wijde wereld in. die lokte aan alle
zUden van ons lage heuvelland. Oe moet er aan
denken, dat ik niets, absoluut niets van de we
reld wist. Ik was nooit verder geweest dan naar
de school in Canterbury, naar de markt in Hy-
the en naar de markt in Romney.
WEEN EN, 13 Nov. (WB.) Teneinde het ver
bod van optocht en demonstratie ook te hand
haven op den tienden verjaardag van de ambts
aanvaarding van den sociallstlschen burge
meester van Weenen Seitz, heeft de politie uit
gebeelde maatregelen genomen. Alle openbare
gebouwen worden streng bewaakt en de politie
patrouilles zjjn versterkt.
WEENEN, 13 Nov. (Reuter) In verband met
het wederinvoeren van de doodstraf in Oosten
rijk is op de binnenplaats van de hoofdgevan
genis alhier een galg opgericht.
Sedert 1908 heeft op deze plaats geen terecht
stelling meer plaats gehad, daar in dat jaar
keizer Franz Josef weigerde nog verdere dood
vonnissen te onderteekenên.
De regeering heeft medegedeeld, dat misdaden
waarop de doodstraf staat door den krijgsraad
in Weenen zullen worden berecht, teneinde den
loop van het proces te bespoedigen.
Een helper van den vroegeren keizerlijken beul
is benoemd tot beul der republiek.
In het hotel „Het Kasteel van Antwerpen” te
•Utrecht vergaderden Zondag bestuur van en
afgevaardigden naar het Nationaal Verbond
der K.JM V. in Nederland.
De voorzitter, de heer W. van der Schoot uit
Tilburg, heette vooral Breda ais jongsten bond
welkom en sprak de hoop uit, dat in een vol
gende bijeenkomst ook Limburg m het verbond
welkom zou kunnen worden geheeten
Spr. deelde mede, dat door goedkeuring van
het Hoogwaardig Episcopaat het verbond ge
sticht is en dat mi het wachten nog is op de
Koninklijke goedkeuring. HU releveerde de
schitterend geslaagde Rome-reis, een der eerste
daden van het verbond. Rector Timp wenschte
hU geluk met zijn benoeming tot algemeen mo
derator, waarna spr. dank bracht aan de eerste
leiders der Nationale Contact Commissie, spe-
De graftombe van veldmaarschalk Barclay
de Toly. op het kerkhof te Egervetse in Estland
is door dieven geschonden.
Een groote zilveren krans, welke in 1913 erop
was geplaatst, ter herdenking aan den slag van
'Borodine en Napoleon’s terdgtocht uit Rusland,
is door de dieven gestolen.
Om zich in het bezit van dezen krans te kun
nen stellen moesten de dieven in het binnenste
van de graftombe doordringen.
Maarschalk Barclay de Tolly, die van Schot-
sche afkomst is. was de bevelhebber van het
Russische leger in 1812 en door zUn schitterende
strategie was hU de indirecte oorzaak van Na
poleon’s nederlaag.
rlteerde me ook nog. Het leek me een onrecht
vaardigheid. dat zU in de groote wereld zou ko
men, naar Bath en Brighton zou gaan, den
prins-regent zou zien en de beroemde wedstrij
den te Hounslbw Heath! TerwUl ik altUd een
boerenjongen moest blUven.
Dien avond was ik boven op mUn kamer en
keek naar mUn beeld in den grooten spiegel, ter
wijl ik me verwonderd afvroeg, of ik er nog zoo
onnoozel uitzag.
Plotseling hoorde ik beneden de stem van
Rooksby roepen: „John!.... Zeg, John Kemp!
kom eens beneden!”
Verschrikt keerde ik mU af van den spiegel
alsof ik betrapt was op een dwaasheid.
Rooksby stond onder aan de smalle trap en
klapte met zUn zweep tegen zUn been.
HU zei. dat hU me spreken moest en door den
tuin ging ik met hem mee, den muilen weg
langs de heuvels op, naar het WesRm. Traag en
somber viel de avond', het was al donker in de
valleien tusschen de bruine heuvels. WU sloe-
gen bU den boomgaard den hoek om.
„Ik weet wat Je me vertellen wilt.” zei ik. .Je
gaat trouwen met Veronica. Nu ja mUn zegen
heb je daarvoor niet noodlg. Sommigen lui loopt
alles mee! En ik.... Wat heb Ik?!” Met gebo
gen hoofd liep Ralph voort.
.Luister eens. Ralph”, en ik pakte hem bU
zUn arm, „kun je ma niet zeggen waar Car-
los is? Dan ga ik hem achterna. HU «>u me
wat van de wereld kunnen laten zienHU
heeft het gezegd!”
Somber peinzend bleef Ralph voortloopen.
nieuwste
om de
Jeugd vertrouwd te maken met het luchtvaart-
wezen, is de oprichting van parachute-clubs,
waarvan iedereen lid mag wezen, die reeds min
stens een sprong met een valscherm uit een
vliegmachine heeft gemaakt.
De clubleden krUgen onderricht in vüegtuig-
technlek. scherpschleten en andere takken van
militaire wetenschap Het club-Ud. dat de mees
te valscherm-sprongen heeft verricht. krUrt een
onderscheiding. Tot de leden behoort ook. een
jong meisje, dat in twee weken driemaalfteen
sprong gewaagd heeft.
WU vragen de Duitschers, óm niet op het
einde te komen, maar thans. WU willen dat
Duitschland zUn eigen vertegenwoordiger is.
De Engelsche regeering stelt zich ten doel, om
de regeeringen van Europa en den Volkenbond
in staat te stellen, in Europa den vrede te ves
tigen.
DAAR SLUIPT NUAL DRIE AVON-
DEN IEMAND HIER ROND. IK ZAL
dat venster urr net souster
RBNNAAR EENS LOSMAKEN EN
EEN NADER ONDERZOEK INSTELLEN
ZE ZAL NIET
KOMEN', wezjjl-
\LEN HAAR nooit
OP DTE MANIER
L TE BAKKEN KRU-
k GEN?
TJA, MAAR JAAP WIST
\NIET QAT ZJJ HET
I GELD WEGGENOMEN
EN ERGENS ANDERS
VERSTOPT HAD
HU DACHT DAT. ALS
ZU UIT OEN WEG GE
RUIMD WAS. NIEMAND
.VERDERIETS VANDfas
L HOL ZOU WETEN
Kort voor de verloving van Ralph en Vero
nica verloren de Spanjaarden hun romantisch
waaa Plotseling stond het echte, groote avon
tuur voor me. De maakte kennis met Carlos
Rlego! Ge kunt u niet voorstellen, wat dat. voor
mU was.
Ralph Rooksby was heel geschikt voor me. HU
nam me mee naar het kasteel, waar Ik kennis
maakte met zUn belde achternichtjes, die voor
het huishouden zorgden. Ralph was werkelijk
geschikt, maar ik haatte hem bUna om zUn
vriendelükheld. en ik verheugde me er wel wat
over, toen hU óók eens jaloersch werd....
jafoersch op Carlos Rlego.
Carlos met zUn donker uiterlUk en zUn prach
tige gestalte! HU stelde Ralph evenzeer in de
schaduw als Ralph het mij deed, en Carlos
had heel wat meer van de wereld gezien dan
Ralph.
HU had een on-Engelsch soort humor, die
hem telkens zUn waardigheid deed prijsgeven.
Dat amuseerde Veronica erg en zelfs mijn moe-
Overigens kan Engeland niet toestaan, dat
het ontwapenlngswerk niet voortgaat, omdat
Duitschland zich terugtrekt.
In ant'
de regeer r_
bliceeren over de gebeurtenissen voorafgaande
aan de zitting der ontwapeningsconferentie van
14 October, zeide MacDonald, dat de regeering
volkomen bereid is zulks te doen, indien er om
gevraagd wordt. De regeering is echter van
meening, dat het met het oog op de toekomstige
besprekingen te Genève beter is Indien het niet
gebeurt. ZU hoopt daarom dat er niet op zal
worden aangedrongen. Lansbury legde zien
hlerbU nee.-.
ciaal de heeren Mr. Bach. Dr. van Beurden en
Bergmans. Ook de oriëntatie-cursus is op in
stigatie van het verbond in alle afdeelingen in
behandeling gekomen.
BU de Ingekomen stukken was een brief van
het secretariaat van het Katholiek Gemeen-
schapsoord Als gevolg van een bespreking zul
len de diocesane bonden de afdeelingen op dit
cultuur-centrum wUzen.
De Haarlemsche Bond stelde voor om in 1934
een nationalen verbondsdag te houden om daar
aan zoo mogelUk een nationalen b»sturendag te
verbinden. Na eenige discussie, waarbij werd
aangedrongen op verdieping van de diocesane
bondsdagen, besloot de vergadering In den zo
mer van 1934 op een Zondag en Maandag na
tionale besturendagen te houden. De nationale
verbondsdag zal dan in 1935 als groote K.JM.V.-
demonstratle plaats vinden.
Besloten werd een uniforme installatie-plech-
tigheid samen te stellen.
Aangenomen werd de resolutie van den Haar-
lemschen bond, dat: Het nationaal verbond de
voorlichting op sociaal en economisch gebied
sterker zal propsgeeren en de mogelUkheid zal
overwegen of en op welke wUze uiting moet
worden gegeven aan de richting, welke de KJ.
M.V. zal inslaan bU de medewerking tot herstel
der maatschappelUke orde. De heer Lohman,
voorzitter van Haarlem, zette uiteen, hoe op de
laatste algemeene vergadering naar een daad
in deze richting gevraagd is. Naar aanleiding
daarvan is het bestuur met de R. K. Staats-
partu In conferentie gekomen en het staat wel
vast, dat in de komende maanden ervaren poli
tieke sprekers alle afdeelingen in het Haarlem
sche diocees zullen voorlichten.
Na een uitvoerig debat over het politieke stre
ven van sommige jonge middenstanders werd
als antwoord op de resolutie het volgende tele
gram aan den R. K. Middenstandsbond gezon
den: .Het Nationaal Verbond der K.A.M.V.. in
vergadering bijeen te Utrecht, sluit zich met vol
vertrouwen aan bij uw actie en verheugt zich
ten sterkste over het aan de regeering aange
boden urgentie-program
De penningmeester bracht vervolgens verslag
uit van inkomsten en uitgaven van de voor
malige Nationale Contact Commissie. BU accla
matie werden tot leden van het verbondsbestuur
gekozen de heeren W. van der Schoot, Tilburg,
en J. Koopman. Amsterdam, resp. voorzitter en
secretaris-penningmeester.
De bond in het bisdom Den Bosch verzocht
een prijsvraag uit te schrUven voor een natio
naal bondslied. Utrecht stelde voor in ieder
geval de woorden van het Haarlemsche lied (van
den heer W. van Willige) interdiocesaan te
maken. Met algemeene stemmen besloot de ver
gadering aldus. Over de toonzetting zal nader
beraden worden. Breda stelde voor een zang
bundel met nieuwe oorspronkelUke melodieën
en teksten in het leven te roepen. Er wordt ge
vraagd naar goede liederen. Daar zich meer af
gevaardigden voor deze gedachte verklaarden,
werd een zangbundel-commissie benoemd.
Op voorstel van Breda zal het bestuur in “en
volgende vergadering met richting gevend werk
komen voor het seizoen 19341935
Omtrent het orgaan „De Keten” weid mede
gedeeld. dat in alle afdeelingen correspondenten
zUn aangesteld, waardoor veel administratieve
moellUkheden vermeden zullen worden
BU de rondvraag vroeg de heer H Engels,
afgevaardigde uit Haarlem, of het bondsbestuur
mede zou willen helpen, om het werkloosheids
vraagstuk der Jonge middenstanders op te los
sen. Het verbond zou in contact moeten treden
met middenstandsbedrijven en een volledig
overzicht moeten hebben van beroep en domi
cilie van den werkzoekende. Deze zaak zal ern
stig bestudeerd worden. De heer Lohman (Haar
lem) wees er op, dat in de toekomst een Cen"-
traal Bureau der K J M.V. onontbeerlük is.
Nadat nog eenige kleine voorstellen ter tafel
waren gebracht, sloot de voorzitter met een
enthousiast woord deze stichtingsvergadering
van het K J M.V.-verbond.
Een revolutie, naar het heet.
Speelt altijd onder mijner.
Zij haakt steeds naar verandering,
f Wat nooit veel goeds belooft.
ding nog eens het geheele proces op te rake
len.
Dimitrof: Ik i-- z
den brand niet alleen heeft gesticht.
President: Hebt ge den brand alleen
sticht. Van der Lubbe?
Van der Lubbe antwoordt: Ja.
President: Was er niemand bU?
Van der Lubbe: Neen.
President: En heeft ook niemand u tot den
brand aangezet?
Van der Lubbe: Neen.
Als Dimitrof nog meer vragen wil stellen,
verzoekt de president hem rustig te blUven.
De wUze, waarop hU rijn vragen stelt, kan den
verdachte beïnvloeden en is waarschUnlUk ook
een opzettelUke beïnvloeding.
Torgler: Ik 'verzoek tot Van der Lubt» de
vraag te richten, waar hU de vloeibare brand
stof vandaan heeft gehaald en hoe hU die In
den RUksdag heeft gebracht.
Van der Lubbe: Ik heb ze gekocht.
Daar de president vermoedt, dat Van der
Lubbe de vraag niet goed heeft verstaan, wordt
zU nog eens vertaald en dan antwoordt Van
der Lubbe lachend: de brandstof was 'niet
vloeibaar, het waren pakketten.
De president: Met vuurmakers kunt u toch
den RUksdag niet aangestoken hebben?
Van der Lubbe: Het waren toch alleen maar
pakketten.
de Fransche meesterwerken verpakt en naar
de Europeesche verzamelingen terug gezonden
werden. ..Spanje of Duitschland?”
Men gaf Duitschland de beste kansen juisfc
omdat zUn schilderkunst, met uitzondering van
Holbein's werk, hier zeer slecht bekend is. Ekl
ook omdat er politieke en andere redenen wa
ren om Duitschland langs dezen weg te „pous-
seeren”. Anderen meenden dat het land van
Goya, Murillo. El Greco en Velasquez niet na
dat van Holbein en Dürer mocht komen.
Zou het, In Januari 1934. Spaansch worden of
Dultsch?
Het één noch het ander, want de ontwikke
ling der gebeurtenissen In belde landen maakt
een tentoonstelling van hun kunst te Londen
praktisch onmogelUk, en bovendien om andere
redenen ongewenscht.
Men dacht lang na. De groote schildersnaties,
op twee na, hadden haar beurt gehad. Die twee
naties waren thans uitgesloten. Wat moest men
doen? Welk land zou men thans het propagan
distische voordeel gunnen van een tentoonstel
ling In Burlington House? Welke natie zou in
1934 het Engelsche publiek ervan overtuigen dat
zU tot hooger pres’.itles In staat is dan het
bouwen van oorlogsschepen, het gieten van ka
nonnen, het houden van parades, en het zin
gen van lofliederen op zichzelf
En toen kwam iemand op het denkbeeld:
Laat ons het Engelsche publiek eens toonen
wat Engeland gepresteerd heeft. Ook Engeland
kan wat propaganda in Engeland gebruiken.
Aldus werd besloten, en op 8 Januari zal in
Burlington House de grootste Engelsche kunst-
tentoonstellng geopend worden die ooit gehou
den is.
&0ETE GENADE D/E KERELS &EH00-
REN WT DE BENDE EN ZE LOEREN
OP ME DKHT BU NET NU/S, TUSSCHEN
DE STRUIKEN. MAAR TOT WIE ZAL Ui ME
WENDEN? IK NEE. AL TE VEEL VERTEN
^'LJEVe HEMEL. HOE ZAL DAT AFLOOi
Onze hoeve lag aan den voet van bronsbe-
groeide heuvelen, vlak bU de Romeinsche heir
baan naar Canterbury: den klinkerweg: „dèn
weg”, noemden wU hem altüd.
Ralph's landgoed lag aan de overzU van den
weg en de herders, die hun schapen op de heu
velen hoedden, zagen daar des nachts de schim
van een gestorven Rooksby. Die heette Sir Peter
en reed over de heuvelen langs de steengroeve
met zUn hoofd onder zUn arm.
Aan hem geloofde ik niet, maar ik geloofde
wel, dat het in de buurt van den grooten straat
weg krioelde van smokkelaars. Het is voor ie
mand van dezen tUd een onmogelUkheid zich
voor te stellen, welk een Invloed deze smokke
laars, dAAr, in dien tUd. hadden! ZU waren de
macht waarvoor alles week!
ZU trokken in groote troepen door het land
en duldden niet, dat iemand zich met hun za
ken bemoeide. Kort te voren waren er soldaten
op hen afgestuurd. zU hadden ze bU het moe
ras in een formeelen veldslag verslagen. Op den
dag dat ik wegging dat herinner ik me nog
goed konden we onzen vrachtwagen niet ge
bruiken. want de smokkelaars hadden ons mee
gedeeld. dat zU dien a^ond onze paarden noo
dlg zouden hebben.
In die streek, waar toch al zooveel geweld
dadigheden werden gepleegd, maakten zU de on
veiligheid nog grooter.
WU woonden vlak bU den straatweg, in het
middelpunt dus van hun bedrijvigheid.Als het
donker werd, sloten we deuren en luiken. En als
we dan om den haard zaten, konden we wel gis-
De zitting wordt daarna tot Dinsdag ver
daagd.
MacDonald verklaarde, dat het voor de regee
ring de kwestie is, een internationaal accooro
te verkrUgen. Wordt dit niet bereikt, dan zal
de Engelsche regeering den plicht hebben, het
de wereld duidelUk te maken, wien de schuld
daarvoor treft. Groot-Brittannië staat in nauw
contact met FrankrUk, Italië en de V. 8. cn
ook met andere naties, met name de kleine
Europeesche naties, voor wie bu deze kwestie
veel op het spel staat.
eschlktheld tot werken door f bU een ongeval met f OC/l bU verlies van een hand f 1 oU verlies van een f Efï bU een breuk van t Aft bu verlies van ‘n
telde beenen of belde oogen f doodelUken afloop J een voet ot een oog f 1 duim of wijsvinger i at arm f anderen vinger
BERLIJN. 13 Nov. In het verdere verloop
van het RUksdagbrandproces stelde Dimitrof
Dog verschillende vragen aan Van der Lubbe,
welke deze prompt beantwoordde, soms nog
Vóór de vraag beëindigd was.
Dimitrof: Wie was er behalve u in de toe
vlucht voor onbehuisden?
Van der Lubbe: Nog iemand.
Dimitrof: Hebt u met hem gesproken?
Van der Lubbe: Neen.
Dimitrof: Hebt u met personeel van de toe
vlucht gesproken?
Van der Lubbe: Ja.
Dimitrof: Bovendien ook nog met anderen?
Van der Lubbe: Neen.
Dimitrof: ZUt ge alleen naar BerlUn
reisd. den volgenden morgen?
Van der Lubbe: Neen.
Dimitrof: Goddank zegt Van der Lubbe nu
wat meer; misschien kunnen we nu nog een
paar vragen stellen. Getuige heeft gezegd, dat
Hennigsdorf bekend stond als een bolwerk
der communisten. In verband daarmede vraag
ik. ot in Februari 1933 niet ook veel natio-
naal-sociallsten in Hennigsdorf woonden?
Van der Lpbbe mompelt iets halfluid voor
zich heen. Als de president hem vraagt, wat
hU gezegd heeft, antwoord Van der Lubbe:
Er waren toen al natlonaal-socialisten.
Dimitrof: HU is dus op de hoogte. Waren
«r veel communisten in Hennigsdorf?
Van der Lubbe: Ik heb ze niet gezien.
De president: Weet u of er veel communis
ten in Hennigsdorf gewoond hebben?
Van der Lubbe: Neen.
De president: U zei. dat er veel nationaal-
soclalisten woonden; hoe wist u dat dan?
Van der LubbeOmdat ik ze in uniform
gezien heb.
Dimitrof: Naar mUn meening loopt de brug
tusschen Van der Lubbe en de groote zaal van
den RUksdag over Hennigsdorf.'...
De president:.... dat mag u niet zeggen,
want daardoor zou de objectieve verklaring
van Van der Lubbe beïnvloed kunnen worden.
Dimitrof: Ik vraag verdachte Van der Lub
be: Is het juist, dat het geen toeval is, dat
hU op 36 Februari in Hennigsdorf heeft over
nacht?
De president: U mag geen suggestieve vra
gen stellen en dit was er een.
Om welke reden, zoo vraagt de president
verder, is u naar Hennigsdorf gegaan en waar
om hebt u daar overnacht?
■Van der Lubbe zwUgt eerst en daarna fluis
tert hU den tolk iets in, waarop deze ver
taalt? Omdat ik daar zoo goed kon slapen.
(VroolUkheid).
Dimitrof: In Hennigsdorf kan men dus
goed slapen. Is het juist, dat Van der Lubbe
vandaar naar BerlUn is gegaan, dat op dien
dag een brand in den RUksdag is begonnen en
dat hU de brandstichting zelf heeft bUge-
woond.”
President: Ik zal <de vraag nog eens herha
len. Van der Lubbe, hebt gU den brand
sticht?
Van der Lubbe: Ja.
President: Dat is de quintessence van bet
geheele onderzoek. Ik weiger echter, aldus zegt
hU tot Dimitrof, in zekeren zin onder uw lei-
-j—en der grootste en belangrijkste
beurtenissen op kunstgebied welke
in het rijke en elndeéoos-veelzUdlge le
ven van Londen voorgedaan hebben, was de
tentoonstelling van Vlaamsche meesterwerken
in Burlington House, het gebouw der Royal
Academy. ZU Werd geopend in een der eerste
Januaridagen van 1927. Vlaamsche musea en
kerken, openbare en particuliere kunstinstellin
gen in alle landen hadden ertoe bUgedragen om
in de zalen van het Academle-gebouw de groot
ste. volledigste en indrukwekkendste verzame
ling nationale kunst bUeen te brengen, die
Londen ooit aanschouwd had. Tienduizenden en
tienduizenden defileerden in drie maanden tUds
langs den troon waarop het Vlaamsche genie
in al zUn glorie zetelde, en Engeland begon te
begrUpen hoe machtig-groot een klein volk zUn
kan, zelfs al is het in den staatsrechtelUken zin
van het woord niet eens een volk.
Aldus werd bUna zeven jaren geleden eei^
gtootsche traditie geboren.
Twee jaren later voerde Nederland den scep
ter in Burlington House. Minder vertrouwd als
de Engelschen zUn met onze dan met de Vlaam
sche grootmeesters, van wie twee zoovele jaren
in en voor Engeland gewerkt hebben, kwam
voor hen de tentoonstelling van Nederlaudsche
kunst als een nog grooter en verrassender open
baring. Een kléin land, en toch: als schilders- door de Sovjets aangegrepen middel,
natie een grootere natie dan de Britten.
Op Nederland volgde Italië, overweldigend in
zUn voor het Engelsche gemoed bUna exoti-
schen gloed en exotische mentaliteit. Madon
na’s en heiligen en engelen, geboren uit het hu-
welUk 'tusschen genie en geloof, deden de En
gelschen versteld staan over de bezielende
kracht van het katholieke.... bUgeloof.
I Na Italië zond Perzië de schatten van zUn
eeuwenouden beschavingsarbeid naar Londen.
Een volk, geestelük zoo eindeloos ver van het
Westen afstaand, zoo geheel anders van levens
opvatting, moraal en intellect, bleek niet min
der grootsch te scheppen dan Italië, Nederland
en Vlaanderen. Perzië aldus ontdekte men
te Londen moest andere en hoogere verdien-
aten hebben danpetroleum.
Ten slotte FrankrUks kunst! De allerhoogste
hoogten van voorgaarne tentoonstellingen be
reikte deze wellicht niet, maar in haar geheel
was zU de Indrukwekkendste van alle, doordat
alleen FrankrUk als schildersland geen inzin
kingen gehad heeft, en dus vUf eeuwen van
nimmer falend meesterschap kon toonen. Neen.
FrankrUk was zeker niet alleen een land van
vrekkige, kikvorsch-etende boeren, kanonnen-
fabrlceerende groot-lndustrieelen en dubteuse
romanschrUvende auteurs
„What next?” vroeg men zich af, toen ook
sen, wat er buiten zooal gebeurde. We hoorden
lange fluitsignalen in den nacht. En als we
toevallig menschen in onze schuren aantroffen,
deden we alsof we ze niet zagen. Dat was vei
liger! De smokkelaars zU noemden zich zelf
de „vrijhandelaars” waren even goed georga
niseerd om misdadigers naar het buitenland te
helpen, als om verboden goederen in Engeland
binnen te halen.
Zoo kwam het. dat misdadigers van allerlei
slag, valsche munters en falsarissen, moorde
naars en Fransche spionnen, zich overdag ver
borgen in onzen hooiberg, totdat ’s avonds op
den straatweg het bekende fluitsignaal gegeven
werd.
Ik, die erin was opgegroeid, vond dat alles
heel gewoon. maar mUn moeder wilde niet,
dat ik me er mee bemoeide.
ZU zal wel geweten hebben wat er te koop
was. Trouwens, al de landeigenaars in de buurt
wisten het.
Ralph hoorde wel tot een jongere generatie,
en blufte soms, dat hU. desgevraagd, tegen lede
ren vrijhandelaar getuigen zou. maar als het er
op aankwam, zweeg hU ook. Ik heb er ten min
ste lange jaren niets van gehoord.
Carlos was gekomen en weer gegaan. en ik
benUdde hem om dat heengaan: dat geheim
zinnige heengaan naar verre, bandelooze avon
turen misschien ging hU wel naar Spanje,
waar oorlog was en revolutie!
Kort daarna vroeg Rooksby om de hand van
VeronicamUn moeder stemde toe. Veronica
wandelde rond met een gelukkig gezicht. Dat ir-
Rieten dak door ratten vernield
Het rieten dak van een boerderij in de buurt van
Alkmaar vertoonde aan de binnenzijde groote gaten,
die door ratten werden veroorzaakt Ten einde raad
nam de eiger^ar een proeï met Rodent met het ge
volg dat hij 's morgens tal van doode ratten vond en
nadien geen rat meer heeft gehoord of gezien. Eén
doosje Rodent heeft hem voor honderden guldens
reparatiekosten gevrijwaard. Laat Uw eigendommen
niet door dit schadelijke ongedierte vernielen. Maak
voor goed een eind aan de rattenplaag door aanwen
ding van Rodent Het trekt ratten en muizen on
weerstaanbaar aan. Koop nog heden een enkele doos
I 50 ct of een dubbele doos 90 ct en morgen zult
U van rat en muis bevrijd zijn. O. a. bij alle dro
gisten. Imp.Fa. B. Meindersma Den Haag. B 47
