Zijn mooiste verrassing
H
1933
^ïcolaas
I
HET BOEK ALS GESCHENK
DE VOETBALSCHOENEN
EEN GROOTE KEUZE
6 DECEMBER
DE SCHOONS DROOM
SINT NICOLAAS-NUMMER
rfen
Het geheim van Greta
hu
St. Nicolaasviering
tw.
De staf van den Sint
vaam
ZIJN VERDIENDE LOON
DE NACHT VAN 6 DECEMBER
Overvloed van lectuur
Vijf gulden verdiend
4
Het mes snijdt aan...
drie kanten
Een belangrijke mede-
deeling
Een Sint Nicolaasavond, dien Jan
niet gemakkelyk zou vergeten
Over de daken gaat de goede Sint van het eene huis naar het
andere, om overal van zijn geschenken te laten genieten
De tegenwoordige jeugd heeft
groote belangstelling voor
boeken over luchtvaart
en over techniek
Kinderen, die ongehoorzaam zijn en geen beterschap belo
ven, worden door St. Nicolaas' knechten meegenomen
ie
■t
r
Laat uw kinderen, maar vooral
en
41
Is."
ng
len
lik
’.'.W.W-V.
«S8S8
AI
behooren
het
ide
Ztfn
maakt
meisje.
ons
et>-
an-
ven
da
zUn
Inez
hun
da
der.
Het
’éd-
len,
>ul-
wijl
Telkens tegen 6 December
Wordt het stoutste kind weer zoet,
En er daalt een milde regen
Van chocla en suikergoed.
„Ziet! de maan schijnt door de
boomen!"
Zingen kinderstemmen blij
.Zou de Sint voor mij véél brengen?"
(Maar dat denken ze er bij).
Telkens tegen 6 December
Hoopt het slecht bedeelde kind,
Dat Sint Nicolaas dit jaar eens
Zijn gescheurde klompjes vindt.
En dan zien vaak kindjes-ouders
Elkaar droevig even aan,
Als ze somber met hun beiden
Voor een leegen spaarpot staan.
In Frankrijk vertelde men
kleine
kleine
Sedert
groot
Telkens tegen 6 December
Denken ook met innigheid
Heel veel ouders een momentje
Aan hun eigen kindertijd!
Al die beelden uit ’t verleden
(Kinderen voelen dat nog niet)
Zjjn vaak oorzaak, dat die feestdag
't Ouderoog toch vochtig ziet!
kerheld: er zijn tienduizenden kinderen, die
arme, dood-arme vaders en moeders nebben en
die. indien het van de geldmiddelen der ouders
moet afhangen, geen Sinterklaas kunnen vie
ren. Zjj hebben, meer dan onze kinderen, in
den loop van het Jaar moeten ervaren, wat het
zeggen wil arm te zUn. Zij hebben honger ge
leden en kou en nu Sinterklaas nadert, voelen
I
Nederland is het eenlgste land, waar de
feestdag van den populalren Spaanschen hei
lige zóó door jong en oud wordt gevierd.
In heel veel andere landen doet het zgn.
Kerstmannetje zijn werk.
A
In Engeland wordt het mannetje ..Santa
Claus’’ genoemd, wat natuurlijk op Verwant
schap met „Sint Nicolaas” duidt.
r zijn, Goddarfk. toch nog enkele dagen
in het jaar. die ons even den slechten tijd
doen vergeten. Een van die dagen is Sin
terklaas, die de gelukkige omstandigheid mede
brengt, dat ook de daaraan voorafgaande dag.
de surprisedag. een feestelijke oase is in
dorre woestijn van het leven van alle-dag.
Sinds eeuwen is Sint Nicolaas de troost en
toeverlaat der jeugd en hoe modem en verlicht
onze eeuw ook heet te zijn, hoe zeer velen on
der ons ook gepoogd hebben de jeugd nauw
keuriger over den goeden Sint in te lichten, het
heeft niet mogen zjjn. De vrome romantiek won
het over de heele linie van de starre hersens
en Sinterklaas heeft nog niets van zijn repu
tatie ingeboet. Nog steeds is hij de weldoener,
de oude brave zachtmoedlg-strenge blsschop.
INÉ>e zoete kinderen geschenken brengt en stoute
MauwelUks bestraft. Nog steeds is hij de man,
wiens hoogwaardige verschijning kinderharten
tot geestdrift brengt en ontelbare gezinnen met
een zoete huivering overstroomt. En het zijn
niet alleen die gelukkig en angstig zjjn. maar
ook het hart van menig oudere klopt sneller,
als hij de verwachting ziet glanzen op de kin
dergezichten.
Neen. Sinterklaas laat zich niet verdringen.
In dezen nuchteren tijd minder dan ooit. Juist
nu hebben de menschen meer behoefte aan
warmte, aan Innigheid, en wie is meer het sym
bool der Innigheid dan de oude bisschop, die
van héél ver komt, over de daken rijdt en lek-
vioever aan de
kindertjes, dat „le petit Jesus” (de
Jesus) zelf de geschenken meebracht,
de godsdienst daar echter voor een
deel uit het openbare (en huiselijkeI)
leven verdwenen is. moeten de kleine Fran-
schen het ook al met t Kerstmannetje stellen.
Hjj was één-en-twintlg jaar geworden. Hij
gevoelde zich nu een man en, zich herinnerend,
dat zijn moeder hem gezegd had, dat als hij
mondig was. zij hem een belangrijke mede-
deellng had te doen, trad hij een weinig ver
legen op haar toe en vroeg haar:
Zeg moe, wat hadt U me eigenlijk te ver
tellen. als ik mondig was?
Zijn moeder weifelde en het was eerst na
lang aarzelen, dat ze besloot, hem het groote
geheim te openbaren.
Nu. mijn jongen, antwoordde ze geroerd,
ik wilde je dit slechts zeggen. Het is nooit
St. Nicolaas geweest, die leder jaar al dat
lekkers in je schoen gereden heeft. Het was
je vader.
Uit de brieven eener jonge vrouw aan hare
moeder: „Voor Willem’s Sinterklaas ben ik
toch zóó aardig geslaagd. Ik heb een kist si
garen voor hem gekocht en verbeeld u, hij be
taalt voor precies zoo'n groote kist tien gulden,
en ik maar vijf Ik geloof, dat ze de heeren
toch ook maar laten betalen wat ae willen!”
zjj hun ellende dubbel en zien zien wij hoe va
der en moeder zwaarder gebukt gaan onder de
zorgelijke vraag, wat zjj voor hun kinderen kun
nen doen. Want wees er zeker van, dat zjj het
brood uit hun mond zullen sparen, om den klei
nen het overtuigend bewijs te kunnen leveren,
dat Sinterklaas nog leeft en altijd zal blijven
leven.
Maar stel nu, dat zij dit bewijs niet kunnen
leveren! Waar blijft dan het onverwoestbaar
vertrouwen der kinderen In hun ouders? Wan’,
wt* vader en moeder niet kunnen bewijzen, vin
den dj overvloedig gedemonstreerd in de
helverlichte wlnkelétalages. waar de ber
gen lekkers en betooverend speelgoed als on
bereikbare droomdlngen lokken. Oeze droom is
ook hun droom en het is aan u. aan ons. om
het korte Paradijs over deze kinderen te laten
komen. Vergeet uw eigen kinderen niet, maar
gedenk ook de andere. Het is eenvoudig. Het
aantal arme gezinnen is zoo talrijk, dat leder
van ons een reeks namen van buiten kent.
Vraag niet hoeveel talrijker de armen zijn,
die wij niet kennen. Steun daarom de veree-
nlgingen, die zich belast hebben met het prach
tige werk der Slnterklaas-surprises; steun de
collecten, die geld Inzamelen voor het feest der
arme kinderen; geef zóó veel, dat Sinterklaas
niet alleen voor de kinderen, maar ook voor de
ouders wat koopen kan. VreeS niet dat gij te
veel doet. Dat kan niet. Het is helaas altijd te
weinig. Zóó groot is de nood! En zie eens de
'enorme hoeveelheden verrassingen, die !n de
winkels liggen opgestapeld.
Als dit allemaal is opgeruimd mogen we tevre
den zijn en dan hebben we bovendien nog de
voldoening, dat ook de handelsbedrijven eens
een kans krijgen in dezen moeilijke tijden. De
St. Nlcolaastijd is van ouds een goede tijd ge
weest voor den handel, maar het zou jammer
zijn, wanneer hij in dit jaar minder goed zou
zijn, ook voor den handel, die toch al zoo veel
te lijden heeft van de crisis. Het mes kan dus
aan twee kanten snijden, want we hebben zelf
de groote voldoening .anderen gelukkig te ma
ken door een simpelen plicht van naastenliefde
te vervullen.
December is in leder geval de maand van
geschenken geven en ontvangen bij uitnemend
heid. Het is alleen te betreuren dat bij het echt
christelijke Kerstfeest de wereldscbe viering
voor velen alles is, terwijl aan het gewichtig feit
zelf door een groot deel der menschen heele-
maal niet wordt gedacht.
vader en een van z’n zusjes. Een beetje stle
kum, voor thuis, wilde hjj ook nog éven naar
de Markt, waar Greta woonde. Hij moest z’n
vriend Hein toch ook nog even o^zoeken...
Dat viel in goede aarde bij haar thuis. „Wat
houdt die Jan toch van Hein”, had diens moe
der gezegd, „dat hij zelfs op Slnterklaas-avond
nog even aankomt.” Maar Jan wist wel beter.
Jan kon z’n belangstelling voor Greta haast
niet verbergen en zij was zenuwachtig door
die geschiedenis van dien brief. Als hij nu eens
op een of andere wijze daarover begon en liet
merken, dat ze elkaar geschreven hadden?
Moest moeder dan weten, dat er wat was
tusschen hen. Als er wat was!? Ze nam een
kloek besluit. Toen ze Jan een kopje thee gaf,
wist ze, handig, aan Jan in te fluisteren, ,,dat
ie niets moest zeggen van dien brief.Auto
matisch had Jan het.beloofd, maar, toen haar
woorden even beter tot hem doorgedrongen wa
ren, wist Jan niet, hoe hjj het had. Het scheen
hem te duizelen. Ze wilde dus, dat er een ge
heim tusschen hen bestond. Een geheim, dat
toch een ondergrond moest hebben, een be
doeling. Want het was niets kwaads, had ze
toch gezegd. En nu wilde ze niet, dat er iets
van ultlekte. Ze wilde het verborgen houden,
voor Jan's gevoel was dit een triumph te meer.
Er moest nu toch wel Iets zijn 1
;t liep tegen Sinterklaas en Jan Verwey
moest een paar nieuwe voetbalschoenen
hebben. Als dergeljjke gebeurtenissen in
zoo’n tijd vallen, reken je d’r op, dat je ze
cadeau krijgt, al kan je ze wel betalen. En dat
kon Jan wel, al was hij geen kapitalist. Maar
het begon toch al wat te worden met z’n positie
en dat was maar goed ook, want de held van
dit verhaal was verliefd. Hij had in hevige
mate een oogje op een meisje, dat natuurlijk
Hef was. Maar Jan was wel een beetje verle
gen en durfde d’r maar niet zóó te vragen, al
kwam hij nog al eens bij haar thuis. Jan was
goede vrienden met den broer van zijn aange
beden Greetje. Een beetje onverwachts, en nogal
kort voor den feestdag van den goeden Sint,
ging Jan in betrekking in een andere stad. Dat
viel nog niet mee. Ineens uit de oude kennissen
en goede vrienden; gescheiden van zijn vriend
en niet het minst van diens zusje! Jan voel
de in de vreemde stad, dat het heusch ernst
was met zjjn raadselachtige gevoelens voor
Greta en hij waagde na een korte poos een
diplomatiek briefje aan haar te schrijven.
Gauwer nog, dan hij had durven hopen, had
ze geantwoord en het was meegevallen. Maar
Jan was nu eenmaal een vreemde; onervaren
in het doolhof van Amor en verlegen! Verle
gen eigenlijk niet tegenover den schat zijner
droomen maar meer nog tegenover haar fami
lie. Wat zou haar moeder d’r van zeggen, als
Greet je alwéér ’n brief van hem kreeg? Zou ze
geen argwaan krijgen? HU was bang, dat hun
geheimpje nu al publiek zou worden, en dat
wou hu toch nog niet. En stlekum zoo iets
doen zooals-ie valf-^anderen wist, dat ze
wel briefjes sturen aah een meisje, via het
adres van een vriendje .dat wllde-ie toch
ook weer niet. HU wist dus niet, wat hU moest
doen en toen deed hü maar niets. HU Het
zUn Greta wachten, tot zU weer schreef, vlak
voor den pakjesavond. Een verwarrend briefje,
beangstigd bevend, schuchter. Bangheid dat
ze in d’r eerste briefje te ver was gegaan,
sprak er uit. Waarom hU nu niet antwoordde.
Had ze niet goed gedaan met te schrUven. t
Was toch niet erg. niet kwaad? Ze had zoo
naar antwoord verlangd. Waarom? Omdat ze
al zooveel van hem hield? Och. dat wist ze
ook weel niet. Maar antwoorden was toch mo-
gelUk, niet meer dan beleefdheidspllcht, als er
dan niets anders was. Dan most-ie het maar
zeggen, en alle brieven verscheuren....
De nieuwe brief was ondanks aUes een nieu
we reden tot blUe verheugenis voor Jan. En
toen-ie op den verjaardag van den Heiligen
Sint uit Spanje naar huis ging, had hu maar
twee gedachten: HU moest haar even spreken
en.hU rekende op zUn voetbalschoenen, zoo
hoog liep hU met zUn Hef desaspiraties nog
niet, of hU dacht aan dit practiscne cadeau,
dat hU noodlg had, ook nog een beetje.
Thuis was alles in spanning van den komen
den avond, den pakjes-regen van straks.
Overal werd nog geheimzinnigheid betracht
In donkere hoekjes van de kamer; alleen pa-
plerritsellngen verrieden, dat er nog haastig
een pakje werd gemaakt.
Jan moest ook nog wat koopen voor z’n
ehaive de zoo noodige versnaperingen
als pepernoten, marsepein en dergelUke
aan het ouderwetsch-Hollandsche Sinter
klaasfeest onafscheidelUk verbonden geneugten,
toch ook geschenken van blUvende
waarde hun plaats in te nemen.
En dan komen allereerst boeken in aanmer
king; boeken, die tegen het feest van den kln-
derhelllge in overvloedig aantal verschUnen, een
overvloed, die het sommigen ouders wel tnoel-
lUk maakt een goede keuze te doen.
Het moet een eerste elsch zUn dat deze boe
ken geen schade kunnen doen en al is het
aantal kinderboeken dat direct schadelUk is ge
lukkig zeer miniem, het aantal dezulke die door
valsche sentlmentaUteit of het algeheel ontbre
ken van eenig idealisme indirecte schade be-
rokkenkan is helaas vrU groot.
Daarnevens echter dient er toch ook op te
worden toegezien dat de smaak van het kind
niet wordt bedorven door leelUke omslagen,
slecht-afgewerkte illustraties en wat erger is en
helaas veelvuldig voorkomt door een slordigen
tekst met taal- en stUlfouten.
Aan het ulterlUk der boeken wordt tegen
woordig hoe langer hoe meer zorg besteed en
wat dit betreft behoeft de keuze dan ook niet
zooveel moeilijkheden op te leveren.
Wat den inhoud aangaat zal men goed doen
af te gaan op de recensies welke regelmatig in
de katholieke pers verschUnen en welke een
berouwbaren leidraad bieden.
Maar dan toch nog zal het vaak gewenscht
zUn, dat de ouders eerst het boek dat zU ten
geschenke willen geven lezen om te beoordee-
len of het in verband met den leeftUd van den-
gene voor wie het bestemd Is wel geschikt kan
worden beschouwd.
Meestal zUn wel teeftUdsgrenzen aangegeven.
komen, maar niet zoodra heeft hU onzen Ne-
derlandschen bodem betreden, of hU stUgt te
paard, samen met Pieterman of Zwarten Piet
en hU jaagt over de goede daken van onze goede
steden en dorpen. OnveranderlUk als zUn baard
is zUn paard en even OnveranderlUk zUn de
eeuwige wetten, die hU vermanend hoog houdt,
als hU de kinderen toespreekt. Wat zal men
hieraan gaan tomen? Waarom zouden wU den
schoonen droom verstoren, die eenmaal per jaar
over de kinderen komt en op ons zelf afstraalt,
zoodat ook wU eenmaal per jaar kind worden
met de kinderen en het leven schoon weten en
de moeite waard geleefd te worden?
En daarom, ouders en gU allen die nog een
warm plekje in uw hart hebt voor de jeugd.
grUp ook dit jaar, vooral dit jaar, de gelegen
heid aan om de jeugd te geven wat ze zoo
noodlg heeft: een warm Sinterklaasfeest. Klik
niet op een paar rUksdaalders. want wanneer
het u minder goed mocht gegaan zUn in den
loop van het jaar, dan hebt gU ongetwUfeld
uw zorgen en verdriet daarover gehad, maar
ook uw kinderen droegen een deel van den last
van de uw eigen begrUpelUke prikkelbaar
heid. En waren zU niet dagelUks een onzegbare
troost voor u? Kent gU een grooter geluk dan
bU uw thuiskomst lederen avond te worden be
stormd door de kleine bende, die u toejuicht
als een koning en die boven de heele wereld u
verheffen? Welaan dan, beminde geloovlgen,
laat u niet onbetuigd en beloon uw kinderen
voor de vreugde, die zU u gaven en voor de
kleine verdrietjes, die gU hun misschien hebt
aangedaan.
Maar laat het daar niet bU. WU zouden u
zelfs willen aanraden: doe nog veel meer....
voor andere kinderen. GU weet het, vaders en
moeders, gU weet het met verschrikkelijke ze-
Jan wist niet meer, wat hU nog koopen
moest voor zUn vader en zUn zusje. HU Hep
over straat door de Sint Nlcolaas-drukte
had geen aandacht voor den prettigen humor,
van het beUetje trekken, het stlekum neerzet
ten van een pakje met een suprise.
Sint Nlcolaasavond was al goed ge-
door die paar woorden van zUn
dacht hU nu al te mogen zeg
gen! Want toen Greta een dag later haar ge
fluisterde woorden toelichtte en nader ver
klaarde, bang dat het verkeerd begrepen zou
worden of hU het niet goed zou opvatten, toen
stelde hU haar nu gauwer dan met 'n briefje ge
rust. HU verzekerde haar, dat hU het goed be
grepen had. en dat haar gezegde eigenlUk zUn
mooiste surprise, zUn mooiste Sint Nioolaas-
cadeau was geweest!
En samen waren ze het er over eens, dat nu
toch ook moeder het wel mocht weten.
Brengt cadeautjes voor de kleinen
En ook voor de grooten mee.
.Bint Nicolaas heeft verleden jaar bU ons
z’n staf op de logeerkamer laten staan,” zei
Trleneke tot haar schoolkameraadje
„En bU ons heeft hU verleden jaar z’n baard
op de canapé laten liggen,” zei het andere
meisje naïef.
doch deze zUn algemeen en slaan heel vaak
niet op de werkelUkheld. Zoo kregen we onlangs
nog een meisjesboek in handen dat minstens
drie Jaar te laag was gewaardeerd en meer een
boek voor aankomende vrouwen dan voor meis
jes was.
Sommige kinderen blUven langer kinderlUk
dan andere; de eene jongen van veertien jaar
zal van stichtende verhalen houden, terwUl op
den anderen het avontuurlUke veel meer vat
heeft.
Dan valt bU de tegenwoordige Jongelui groote
belangstelling waar te nemen voor luchtvaart en
techniek en boeken over lange auto-reizen en
Oceaanvluchten, zooals het voortreffelUke werk
van Kingsford Smith en de in ons land zeer
populaire werken van Vlruly gaan er dan ook
als koek in.
De avonturen van Don Qulchot. Baron van
Milnchhausen en Robinson Crusoe blUven zich
nog altUd in de belangsteUing van de lezende
jeugd verheugen, meer dan de werken van Jules
Verne, die, omdat wat in Verne’s tUd loutere ver
beelding was. inmiddels goeddeels werkelUkheld
is geworden.
De Roodhuiden beginnen zoo zoetjesaan in het
vergeetboek te raken en daarmee ook de Wlnne-
tou’s en Old Shatterhands van Karl May.
Pietje Bell en Dik Trom wedUveren nog
steeds met Bruintje Beer en Bulletje en Boone -
staak om de populariteit.
Walvlschjagers, Transvaalsche Boeren en Es
kimo’s Kunnen voorts op belangstelling voor
hun wederwaardigheden staat maken.
Men ziet dus dat ef keuze te over is en dat
men zich bU het zoeken naar lectuur geenszins
het hoofd behoeft te breken.
Mogen de hierboven gegeven vluchtige aan-
wUzlngen den ouders eenlgermate van dienst
kunnen zUn.
kers strooit in de groote en kleine huiskamers?
Over de daken? Jawel, met zUn paard, zUn
ouderwetsche paard, dat zich evenmin laat ver
dringen als zUn meester. Wel mag hU in te
genstelling met vroeger, toen hU met de boot
m
st
:n
>it
te
ÏT
te
n
Telkens tegen 6 December
Ut Is sinds jaren zoo gegaan)
Stevent Sinterklaas per stoomboot
Regelrecht op Holland aan!
Als een oud bevaren zeerot
e-
rk
m
Tj
te
tar
tar
an
(Ut
too
en
t;
t-
