wtóaal <wwi den dag H Waar vond men het eerste zilver? u IS I DE DAAD! DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS HET KAPERSNEST de oudste mijnen Annie ziet haar einde Alle abonné’s DINSDAG 28 NOVEMBER Zonder Spaansche zilvervloten bescherming 7000 man staken Radiotoestellen in taxi’s Explosies in Barcelona Politiek in Spanje Amerika weer „nat” Belastingontduikers Mgr. Maglione beleedigd 40.000 soorten parfum Wolven en beren Chicago’s slachthuizen liggen stil Militair hospitaal in een ouden tempel ROMAN VAN JOSEPH CONRAD y GDE/E- GEMAPE.7 V ZE Mesbem patcegd B I o bv on oen, JA, on dek een c, too. Zóts BZDk Zoo wat 100 VOET vah oen /HGAHG Izah DEM TunnecHLEK. /-5 in de grijze oudheid werd door do Grieken zilver ge dolven te Laurium, ten zuid-oost en van Athene Ondeugdelijke levensmiddelen De overheid zorgt er voor, dat de winkeliers slechts deugdelijke eetwaren kunnen verkoopen, doch hoe staat het ermee wanneer U ze gebruikt? Wanneer U muizen hebt kan in één nacht Uw voedsel vies en bedorven worden. Maakt nu direct een eind aan deze bron van schade en ergernis door Rodent te gebruiken op de voorgeschreven manier. De Heer A. ie K. ondervond in zijn schuur veel last van muizen, die hij met allerlei middelen trachtte te verdelgen. Ten slotte probeerde hij Rodent en na twee dagen schreef hij ons met slechts één doosje 113 muizen gedood te hebben. Koop nog heden een enkele doos a 50 et of een dubbele doos i 90 ct en morgen zult U van mulsrat bevrijd zijn, imp.: Fa. B. Meindermig \MHE3 Wln/ET GEZEGD JDH- E713.DATHfT \H4H IfEHDEE, DAH ZDH PAO^m hn75HH/en DT2EPLAATS V/P/J “'I1 'XpEM EHDAM - AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL IHIlIHMIlHtKNIH t II konden (United Press) «O (United Press). ^TTl 0< 8 geen M de een PAMPLONA. 27 Nov. Een kleine groep tra ditionalisten trok door de straten van Vlana met een koninklijke vlag en onder het uiten van antl-republlkeinsche kreten. De leiders wer den gearresteerd. niemand bemoeide, was de oorzaak overgroote belangstelling, welke de zich van VATICAAN8CHE STAD, 27 Nov De Fran- sche gezant, Roux, heeft den H. Vader, namens zijn regeering leedwezen uitgesproken over de beleedlgingen, door leden van de Action Fran- false Zaterdag jX te Marseille den nuntius Mgr. Maglione aangedaan. MILWAUKEE, 27 Nov. Een onderzoek beeft uitgewezen dat de Amerikaansche ambassadeur in Polen. John Cudaby, en zijn broer Michael een totaal vermogen van ruim 3 millioen dollar niet voor de belasting hebben opgegeven. (United Press) BARCELONA. 27 Nov. (VD). Te dewer stede hebben heden op 8 verschillende plaatsen he vige bomexplosies plaats gehad, die groote ma- terieele schade hebben veroorzaakt. Onder de bevolking is groote onrust ontstaan. Men meent, dat de daders anarcho-syndicalteten zijn. 'ZOO Eff ff(s pat ctu) mee gehd- METf DAM 2 07LOEM PK het on pep eo-kaax vePOEElem em make. DAT upt/jD wel, Eomem. en bracht een gouden huisje aan zijn neusvleu gels. Het jonge meisje goot uit H groen fleschje enkele druppels In een zilveren beker; zü ging dicht langs ons heen en reikte het aan haar vader, die in zijn stoel een weinig overeind was gaan zitten. Elk van haar bewegingen deed mij aan met een innige vreugde. Het was alsof ik op het zien van juist die houding van den hals, dien fleren oogslag, dat neerslaan der oogleden op de wangen jaren en jaren gewacht had. Op dit oogenblik zat de oude Don overeind en schraapte de keel. Carlos sprong op hem toe met 'n oneindige gratie van teedere dienstvaar digheid. Hij noemde mijn naam en de verwant schap, liet toen de ontelbare titels van mijn oom de revue passeeren, eindigend met zooiets van „en beschermer van het bisdom Pinar del Rio.” Ik stond in stijve houding tegenover den ouden man. HU boog bü tusschenpoozen bet hoofd terwijl hü den zilveren beker zorgvuldig in de hand hield en de stoel een weinig schom melde. Toen Carlos* weeke stem klaar was met het opzeggen der sonore titels, mompelde Ik zoo iets van „buitengewone eer.** HU legde mU met een klein, eerbiedig beslis send handgebaar het zwUgen op en begon te spreken, glimlachend met een ramentrek’-en der lippen, en een licht beven van het hoofd. Zün stem was heel zacht en sidderde llchtelUk. maar iedere lettergreep werd uitgesproken met dezelfde schooone zuiverheid als er was in zün trekken, In zUn handen, In zün ouderwetsche gebaren. CHICAGO 27 Nov. In de geweldige slacht huizen te Chicago, de grootste ter wereld, is het werk geheel stilgelegd. Zevenduizend ar beiders zijn wegens de weigering van de door hen geëischte loonsverhooglng tot het pell van 1929, In staking gegaan; 700 veetransportauto’s blokkeeren de strateii van een geheel stads deel. Men verwacht, dat binnen 48 uur in de stad gebrek aan vleesch zal zijn. fa WAT MN M/J TEZEi.HT' I KDMT. ze 2OUEE PEE OA EEH OFA/TOf-TZ TTA/y/ze WWANkaht MAKEM. MAAP KWAAD OM 200/K T/ZEc/KEH, 7A4T KM Een paar Interessante historische anecdoten tot besluit van dit zllver-praatje. BU het huwelUk van z*n dochter liet een Mexicaan (Ut het Atomos-dlstrtct de bruldska- mer met zilveren platen behangen en bestond het plaveisel van den weg naar de kapel waar het huwelUk werd Ingezegend uit hetzelfde metaal. In Mexico verhaalt men gaarne het avontuur der Spaansche wedüwe, die de eigenares was der beroemde Dona Maria-mün. ZU bepakte althans liet bepakken veertig muilezels met vier ton gewicht aan goud en zilver, en trok met deze waardevolle karavaan In de richting van de kust, met het plan om gedurende haar verdere leven in Spanje, haar geboorteland, te gaan rentenieren. Maar ae verdween op geheim zinnige en nimmer opgehelderde wijze met al haar schatten. Ongetwijfeld was de bekoring van zooveel rijkdom zelfs den midden in het goud en zilver levenden Mexicanen te sterk. Vijftig taxi’s vooralen van een radlo-ontvanc- toestel, hebben hun intrede in New-York ge- den had hü zün zenuwen weer In bedwang en liet den lichtstraal van zUn lantaarn In de rich ting van het bed zwaaien. Ik geef graag een bioscoopje. Zelfs een voetbalmatch cadeau, En nog liever al de uren Aan mijn dagelijksch bureau Voor een heelen middag loopen Door de overvolle straat. Nu de stad weer in het teeken Van den kinder-bisschap staat! Elke winkel schijnt een pakhuis. Waar men zich veel moeite geeft. Dat Sint Nicolaas komt halen, Wat hij weg te geven heeft! Speelgoed, dassen, naaimachines. Rook- en snoep- en kookgerei Ja, geen mensch kan iets bedenken Of hij ziet het er ook btf! En natuurlek, als magnetisch, Trekken al die dingen aan. Niemand hoeft op zes December Bij een leegen klomp te staan! Al sinds eeuwen is Sint Nic’laas Juist een braaf, goedheilig man, Die zoo opvalt, daar hij altijd Graag zal helpen, waar hij kan. En ook nu weer helpt hij gaarne. Daar hij, als van ouds, weer rijdt En de crisis niet met praten. Doch met daden juist bestrijdt! MARTIN BERDEN. IvV? HET/ In de ParUsche parfumindustrie is men koortsachtig bezig met het zoeken naar nieu we namen voor nieuwe soorten parfum. Het is natuurlijk zaak, opvallende en veelzeggende namen te vinden, wat echter weer moeilijk is. (Korte Inhoud van het Kamp een Engelschman uit Kent, ontmoet vroeger leeren kennen door den verloofde van zijn zuster Veronica. Ralph Bij een achtervolging door de gendarmen vinden Carlos en zün metgezel een schuu- plaata bil Rooksby. BU *S" Carloe werd Kemp gear-estee rd, maar la ter door Rangsley den leider van de smok - kelaars. weer bevrijd Kemp wijkt dan met Carlos uit naar Jamaica, waar hij werk tracht te vinden op de plantages van Ro^rs.iy. die door MacDonald worden beheerd. Ook komt h« hier in kennis met den rechter O Brlen en Don Ramon, in wiens huis later de boven vermelde ontmoeting plaats vindt. „u zult wel gehoord hebben van dien Schot tellen rechter, wiens zoon te Amsterdam het «eld verteerde, dat zUn vader aan het ge rechtshof van Edlnborough verdiende geW betaald voor rum en gesmokkelde zijden toga’s. Natuurlijk had ik ervan gehoord; iedereen trouwens; maar het was al eenlgen tijd terug «ebeurd. WASHINGTON, 27 Nov. Ook Kentucky heeft thans tegen de prohibltiewet gestemd. Da „droge** organisaties hebben nu de overwinning der .matten” toegegeven. Aan het bondsgerecht is gevraagd om het staatsdepartement uit te noodlgen tot intrekking der wet. (United Prees) Ik lachte hartelUk. „U heeft zich geheel vergist in uw man,” zelde ik. „Werkelük ge heel vergist." Zacht schudde hU met het hoofd en borstel de een denkbeeldig pluisje van zijn plompe en :warte knieën. „Ergens moet u heengaan,” zei hij. „Waar om niet naar ons!** Ik keek hem aan, verward door zUn vasthou dendheid en kalmte, en riep toen: ,Jk ben geen landverader.” Achter den stoel van den ouden Don om. glipte O’Brien, met de sluipende beweging van een Spaansch advokaat naar het open valluik bU het venster, waarin hü verdween. Het was de verdwUning van een schaduw.... Door het open luik hoorde ik gesuiui nel en keelklanken omhoog stijgen, een geritsel nog, daarna was alles stil. Zoo hü al bang voor mü was, dan had hü zich volkomen in bedwang ge houden. Ik verontschuldigde mu b.j h:. e meisje, dat ik haar vader gewekt had. Ze had een hooge kleur en haar oogen fonkelden. Als zü niet zoo mooi geweest was, zou ik dadelUk zijn heengegaan. Boos klonk bet: „Ik vind hem hatelük, dien Senor Jues. Te lang al heeft mijn vader zUn onbeschaamdheid geduld.” ZU wa« erg klein, maar had een bui tengewone waardigheid van houding. „Ik kon zien, Senor, dat hU u ergerde. Waarom moet je met zulk een schepsel rekening houden?” Mis moedig Het ril het hoofd zakken. ,Xaar vader is erg oud,” voegde zU er bU- De oude man bewoog zich, sloeg de oogen op „Hier zUn we een beetje achterlijk,” grijns lachte O’Brien. Maar daar ginds knepen ze een oogje dicht en glimlachten om den rechter, en in Havana doen ze hetzelfde om ons.” Eensklaps zelde de stem van het jonge meisje achter ons: „Waarover heb je het druk, mijn Engelsche neef?” O’Brien kwam tusschenbeide. ..Senorita, ik vraag hem naar Rlo te komen,” zelde hU op eerbiedigentoon. ZU vestigde haar groote, donkere oogen on derzoekend op me en sloeg ze daarop weer neer Om de hagedis heen schikte ze een heelen kring meloenpitten. Roerloos zag het dier tot haar op. „Spreekt niet te luid, dat vader niet wak ker wordt.” waarschuwde ze ons. Het gezicht van den ouden Don was nog steeds naar de zoldering gekeerd. Carlos, die achter den stoel stond, opende zUn mond tot een halven glimlach. Ditmaal voelde Ik mU werkelijk vertoornd op O’Brien, met zUn toon van alwetendheid, meerderheid, zelfingenomen heid, alsof hU tegen een kind sprak, of een heel Uchtgeloovig of onnoozel persoon. „Welk recht hebt u in mijn plaats te ant woorden. Senor Juez?” vroeg Ik in mUn beste Spaansch. kaar en keek mU aan alsof hU verwachtte dat ik teekenen van verbazing zou toonen over zjjn vele kennis. „U bent danig in *t nauw gedre ven. Jamaica moet u verlaten zeker, het is even ellendig als mijn dierbaar land en naar huis kunt u ook niet gaan, want daar zouden de gendarmes u Inrekenen. Daarginds, zoowel als hier, hebben ze u „noodlg,” en u hebt plaats om naar toe te gaan.” Ik zag hem aan, werkelijk getroffen door deze beschouwing van mijn toestand. HU strekte een plompe hand naar mU uit, en verzachtte zijn stem nog meer. „Nu, ik bied u een goede plaats, in een aar dige omgeving. U kunt ons helpen en wU u; wil kunnen zonder u beter dan u zonder ons... Onze onderneming, er zjjn groote namen bü betrokken, juist als bU den smokkelhandel, dien u zoo goed kent, ontken dit nu niet <>nze onderneming wordt van Havana uit bestuurd. Wat we noodlg hebben is een man. dien we kunnen vertrouwen. We hadden er een Nichols. U herinnert rich den stuurman van het schip, waarmee u hier kwam. Dat was Nikola el Demonie; hU zal het voortaan niet meer *Un ik kan niet zeggen waarom, dat zou mü te ver voeren.... U kunt zijn plaats krUgen, en meer dan zUn plaats. Alleen. hU was *n zeeman en u niet. Maar u weet genoeg van schepen en wat wU noodlg hebben is een man van moed natuurlijk, maar oox iemand dien we kunnen vertrouwen. Nu, elke Creool zou met vijf dollars zijn om te koopenWe zullen u best betalen; een groot deel van alles wat u neemt. dulaend Jaar geleden door de mUnarbelders waren achtergelaten. Vanaf d« vijfde eeuw voor Chr. brachten deze mijnen zelfs reeds be lastinggelden In de schatkist. Xenophon en Aristoteles berichtten reeds van hun rijkdom en Strabo, schrijvend omstreeks 30 v. Chr. deel de mede, dat ze toen waren uitgeput. Gedurende de middeleeuwen werd in ver schillende streken van Europa zilver gedolven: in het Harzgebergte. in Saksen en in Bohemen. Joachlmstal (Bohemen) vbnd men in de 16e eeuw zooveel zilver, dat men er een munt- gebouw oprichtte. Vandaar de naam Joachlms- thaler, verkort tot thaler” en In t Nederlandse!) „daalder”, wat ten slotte klaarblijkelijk ook aan den Amerikaanschen „dojlar” zUn naam heeft bezorgd. Hier en elders, van het eiland Man tot aan de kusten der Mlddellandsche Zee werd zilver gevonden. Voor de komst der Romeinen wer den er in de Britsche eilanden eveneens zilver mijnen geëxploiteerd. Maar de rükste mijnen waren toch die der Romeinen op het huidige Spaansche schiereiland. Volgens Strabo werk ten er 40.000 arbeiders en brachten ze den overheerschers dagelijks 25000 drachmen (pl.m. 12000 gld op. Maar al deze rijkdommen verbleekten tegen over de schatten aan zilver welke in de Nieuwe Wereld werden gevonden. Zelfs in hun stoutste droomen Spanjaarden zich verbeeld hebben, welk enorme rijkdommen verborgen lagen onder de heuvels welke ze met hun voeten traden In de door hen ontdekte Nieuwe Wereld. Hoe generaal Cortez, met slechts 400 man. 15 paarden en 7 kanonnen het rijke en hoog beschaafde land von Koning Montezuma ver overde. is een klassiek geworden verhaal van avontuur en durf. Tot op den dag van heden staan we verbaasd over de goud- en zilversmeedkunst der Azteken en over de wonderschoone geschenken waarmee ze Cortez en zUn mannen overlaadden zil veren visschen met beweegbare zllverschubben, prachtig gebeeldhouwde kleine dierenfiguren; zilveren helmen, schilden en wapenrustingen, en presenteerbladen van massief goud en zilver, groot als een wagenwiel! En toch waren al deze schatten nog weinig beteekenend. vergeleken bü hetgeen de Span jaarden zelf zouden delven, toen ze het ko ninkrijk veroverd hadden en duizenden Azteken de mUnen in stuurden om er te werken en te sterven als slaven. Drie honderd jaren van 1521 tot 1821 duurde de overheersching der Spanjaarden over Mexico. Gedurende die eeuwen vloeide er een ononderbroken zilverstroom van het zllverUnd naar de vereenigde koninkrijken van Aragon en Castllië. Men denke slechts aan de door Piet Hein in 1628 veroverde Spaansche Zilvervloot in de baal van Matanzas (Cuba). In Sonora vond men eens ee^ brok zllvererts dat 2750 pond zwaar was. En nadat Mexico een republiek geworden was, brachten de mijnen zelfs het twee- en drievoudige op van vroeger. Mexico was ge durende twee eeuwen de grootste zilverleveran- cler van de wereld met een productie van ruim vUf billloen dollar. Met uitzondering van de perioden 18721900 en van 19141918. toen de vereenigde Staten het meeste zilver produceer den, stond Mexico sinds 1681 aan het hoofd der zllver-voortbrengende landen. Uit verschillende deelen van Europa komen berichten binnen over wolven en beren, dia door den ongewoon vroegen en harden winter de bewoonde streken verontrusten. Zoo wordt uit Lissabon gemeld, dat in som mige deelen van Portugal de schoolkinderen door een gewapende macht vergezeld worden, uit vrees voor de wolven, die onder de oogen der bewoners hun schapen en kippen weg halen. Er worden groote jachtpartijen op de roof dieren georganiseerd. Het platteland van Roemenië wordt geteis terd door beren, die door honger gedreven da Karpathen verlaten. De boechwachters zeggen, dat naar schat ting honderden beren in de bewoonde streken rondloopen en de dorpelingen sUn gewaar schuwd des avonds zich niet op straat te be geven. In Bosnië werd een geselschap boeren dea avonds door wolven overvallen. ZU verdedigden zich met stokken, maar de wolven hielden asm. totdat een knaap de bees ten met een Uchttoorts deed verschrikken en op de vlucht gingen. daar er in Frankrijk niet minder dan veerttg- parfum bestaan, welker na- oc- Nadruk verboden T venals het goud, beeft het zilver zün lan- H ge, glinsterende loopbaan geteekend over A-A de wereld en het lot van menachen en volkeren beïnvloed en bepaald. In de romantische en avontuurlüke wereld der mUnwerkers leidt de jacht naar zilver tot moord en doodslag, in grooteren omvang tot jandverovering en oorlog, tot kolonisatie in bet gunstigste gevat Als bet eerste metaal dat overal werd ge bruikt als geld en betalingsmiddel, deed bet den primitieven ruilhandel veranderen in koop en verkoop, en hielp het tot bet vaststellen van bepaalde gewichten en prijzen. Met het voortschrijden der beschaving werd er meer en meer silver gebruikt bü het ver vaardigen van kunstvoorwerpen, en op heden vindt men bet silver aangewend als versiersel ■oowel als in nuttigheldsvorm. bü het prepa- reeren van fotografische platen en films. Precies zooals in 1896, in de dagen van de Vrüe Zilver-koorts. beeft op bet oogenblik bet zilver een bekoorlüken klank In veler oor. en een verlokkenden glans voor veler oogen. Wé ■uilen ons bü deze beschouwing evenwel niet wagen aan een bespreking omtrent de oppor tuniteit op de waarde van den zilveren standaard. Wel staat vast, dat reeds voor eeuwen her- haaldelUk naar het zilver is gegrepen als een heilmiddel tegen geldziekten. Meer dan twee duizend jaar geleden maakte zilver bet voor naamste ruilmiddel uit. Leg uw oor te luisteren naar het gesnap der inboorlingen in een of anderen Oosterachen bazaar, en ge zult nu nog in een onvermoeide opeenvolging der woorden vernemen, waarin men plaatselü^ de geldswaar de uitdrukt: kran, roepee, anna, piaster, peso, yen Ze zün als de Ujfdeun van den handel. In de bazaars van t Verre Oosten gebruikt men niets anders, en in t geciviliseerde Wes ten elgenlUk evenmin, al aal men ons tegen werpen dat er zilver en zilver isl Wanneer'men bet vreemde, bonte drama van het zilver door de eeuwen heen naspeurt, be merkt men hoe levendig het steeds verbonden was met 'smenschen dramatische veroveringen van de natuurmachten en zün opgang naar een hoogerezf levensstandaard. De traditie wil dat men de eerste zllvermün ergens in de buurt der Mlddellandsche Zee moest soeken. De ouden verbonden silver met Luna. de maan, en het symbool van zilver was dan ook een wassende maazi. Vandaar ook de naam ..Lunair caustic** of ■ilvernltraat. Het zoeken der menachen naar ■liver was, volgens de Grieksche mythen, een soort van maanzlekte. Een der rijkste zilvermünen uit de oudheid was die der Grieken te Laurium, ten Zuid oosten van Athene. Te oordeelen naar het ertsgehalte van de nog thans In exploitatie ■Unde mUnen in die streek komt men tot de schatting van een opbrengst van ongeveer 30 ton zilver per jaar. door de Grieken van 600 tot 200 jaar v. Chr. gedolven. Vanaf dien tUd tot in 1861 evenwel lagen deze Grieksche münen stil Het eigenaardige was, dat toen in den loop der vorige eeuw de exploitatie deser münen weer werd ter hand genomen, men niet alleen de müngangen en schachten in den ouden toestand aantrof, doch selfs nog de houweelen en hamers, welke twee \n D/T H0Z Een oude tempel te Nanchang is veranderd In een hospitaal voor de troepen der Chinee- sche regeering. die de communistische Roode legers bestrüden. Een speciale afdeeling van het Chlneenche leger heeft eerst de beelden der góden uit den tempel gehaald, waarna het gebouw grondig gereinigd werd en gestucadoord. Het heiligdom van den hoogepriester is ver anderd in een vertrek waar de patiënten met X-stralen kunnen worden behandeld, terwül In den tempel zelf 500 bedden zün opgericht. Eiken dag wordt een groot aantal gewonden ter verpleging opgenomen. De oude gravin zat rechtop, rustig, stoof den inbreker zoo reeds geruimen tüd bad ga degeslagen. Haar kalmte bracht Break volko men uit zün evenwicht. „U komt zeker om mün geld te zoeken, niet waar?” ging de zachte stem voort; „nu, dan kan ik u de moeite van het soeken besparen. In dat kistje, dat u zooeven zag, bevindt zich geen geld. Alleen een paar bundels familiepapieren, die u ongetwüfeld niet sullen Interesseeren." Break probeerde zich een houding te geven. HU liad verwacht, dat de oude dame ver schrikt en be angst zou wezen, maar in werke- lükheid was zU het die de situatie bebeerachte. „Draal er niet om heen,” viel hü ruw uit. „Zeg dadelUk waar ik het geld kan vinden; anders Is het met mün geduld gedaan. Denk er aan, dat ik een revolver in de hand heb, waarvan ik ge bruik zal maken als het noodlg mocht zün.” De gravin toonde zich In het geheel niet ver rast. Ook behield zü haar superieure kalmte. „In de lade van het schrijfbureau kunt u een étui vinden, waarin zich een kleine collectie paarlen bevindt. Ik denk wel, dat u daaraan genoeg zult hebben.” Break gromde tevreden en ging naar bet bu reautje. In de la vond hU werkelük het ëtul. HU drukte op de veer om het te openen, maar be merkte opeens, dat het knopje zün vinger ge schramd had. Een speldeprtk leek het. Haastig lichtte hü het deksel op en aan schouwde een tweetal paarlensnoeren, die een klein vermogen waard waren. ZUn oogen glans den hebzuchtig, maar terwUl hü het étui nog in de hand had. ging er een schok door zün arm en voelde hü een hevige pün In de borst. Het étui viel op den vloer. Break's gezicht ver trok en werd grauw. Rochelend viel hü neer. Den volgenden morgen kwam de gravin d'Es- quade aan het politiebureau melden, dat er een Inbreker in haar kamer lag, „Hü heeft zichzelf vergiftigd.” zei zü en thuis gekomen prepareerde zü opnieuw het ve nijnig haakje aan het étui, dat haar beter kon beschermen dan deuren, sloten en bedienden. Troen O/E WA r/e <//T DE ST/W (,/•>- Ki 7£EZn HID5 DDDEZD0H7 PACHT JK DATiHEE71 KA HSJE HAD M/fUTHEn ti D/E katt 5 HOG, A OS /H H06 OAHCEE VEKZlWZ/GEn WAAK/CDA7CE0JlfW .VEESTOPT HEB.AOS //C HE/YMAMSM \LAM6 GEH0EC, AaH'T Weer zag het Jonge meisje op, en dadelUk daarna weer voor zich. G Ik kan best in uw plaats spreken,” ant woordde hü in T Engelsch. „om wat ik weet.... 2k» te uw positie.” Hü zette zich eens goed in rijp schommeistoel. sloeg zijn beenen over el- „De eer te aan mUn kant,” zei hü. .JJs eer en het genoegen. Ik zie nu mün bloedverwant, die. naar mü gezegd werd, met heel veel held haftigheid mün veelgeliefden neef uit groote ge varen heeft bevrijd; het to mü een eer hem nu te kunnen danken. Mün beminde en betreurde zuster vereenigde zich met een Engetocben hidalgo, door wiens huis uw zeer geachte familie met de müne verbonden is; bet is mü een genoegen na aooveel jaren iemand te ont moeten. die de plaatsen gekend heeft waar zü haar later leven heeft gesleten.” Hü hield op. en haalde eenigszins moeilijk adem, alsof het spreken hem had uitgeput. Daarna begon hü vragen te sullen over Rooksby’s tante de betreurde zuster van zoo even.... ik wist büna niets van haar, en zün mooie glimlach en hoffelüke, ouderwetach- vormelüke, eerbiedige manieren, maakten mH heel zenuwachtig. Ik had het gevoel alsof ik een plechtig bezoek aflegde bü een half kindsch geworden hoogepriester Een tüdje sprak hü met een sekere levendigheid over Horton Priory, begon toen te haperen en vergat waar hü het over had. Eensklaps zelde hü: „Maar waar to O'Brien?.... Heeft hü al nsar den gouverneur geschreven? U moest kennis maken met senor O'Brien.... Het te een hoog staand man.” Ik liet na te «eggen, dat Ik O'Brien al gezien had. en de oude man zonk terug in volkomen stllzwügen. Het begon donker te worden, en uit het open valluik kwam het geluld van onder drukte stemmen. Niemand in het vertrek sprak meer. (Wordt vervolgd) Sg0.^ “ueërl^n f3000.-f750.- f 25(1- S2n”^t f 125.- S«“w^i^ f 50.-^ ^^f40.- duizend soorten men en merken zün Ingeschreven in het trool- en handelsregister. De parfiunfabrlkanten bevinden zich In dit opzicht in dezelfde moeUükheld als de kleer makers, die ook steeds nieuwe ideeën moeten hebben en daarom voortdurend ultzlen naar modelteekenaarz en, wat vreemder Ujkt, naar dichters, die immers ook merkwaardige’ nieu we denkbeelden kunnen hebben. Vele der parfumnamen worden ontleend aan populaire films, romans of muzikale composi ties. BegriJpelükerwüs is de keus steeds beperk ter geworden, daar Iedere parfumfabrikant jaarlijks minstens aes nieuwe namen in de re gisters laat inschrijven. -J--. e hotelportier leunde familiaar over zün 1 bureautje en verklaarde: „Wel, me- neer, dat oude kasteel is toch wel de- gelük bewoond, namelük door de eigenares, mevrouw de gravin dltequade. een zonder linge oude dame, die aan haar eenzame en vervallen woning gehecht is als een kat aan zün pakhuis. Heeft u gemerkt wat een mooi gebouw het te? Itallaansche stül meneer, maar slecht onderhouden. De graaf had al niet veel geld en toen hü onverwachts stierf bleef zün weduwe tamelük onverzorgd achter. De laatste jaren te zü er echter financieel weer heelemaal bovenop gekomen, maar zü voelt er niets voor om het kasteel te toten op knappen." „Ze heeft toch zeker een paar bedienden?" Informeerde de heer Dennis Break. De portier schudde het hoofd. „Ze Is wat zonderling, meneer. Niemand, geen levend weaen wil ze In huls hebben. Alle kamers op twee na heeft ze gesloten en in deze laatste woont ie. Zonder hulp, zonder be scherming. Een eenzaam leven, meneer, waar in ze zich echter goed schünt te kunnen schik ken.” Dennis Break gaf den portier een sigaar en wandelde het'hotel uit. De Inlichtingen die hü gekregen had waren verre van volledig, maar voor zoover hü thans al kon oordeelen. leek het een zaakje te zün waar wat aan te verdie nen viel. Meneer Dennis Break was een man, die leefde van gelegenheden. Een niet onaar dig bedrüf vond hü het, maar de grootste last was het eeuwige van naam verwisselen. Daar had je een goed geheugen voor noodlg. vooral als je het zoo vaak moest doen. Intusschen deed hü in het stadje zün best om nog het een en ander van de gravin te hooren. wat hem goed gelukte. De gravin bleek een soort mysterieuze persoonlükheld te zün, over wie tallooze verhalen de ronde deden en over wie de menachen graag spraken. Dat ze alleen op dat vervallen kasteel bleef wonen, vonden de brave burgers zonderling en dat ze met de menachen voor haar koesterden. In den loop der jaren was er heel wat uit gelekt en Dennis Break luisterde onvermoeid naar de soms fantastische verhalen, die de menachen uit de buurt hem vertelden. HU zocht uit al die vertelsels de waarheid en Het de rest voor wat se was. Zoo kwam hü tot een goed overzicht van het leven der oude gravin. Eén punt had voomamelük zün aandacht. Uit alles bleek, dat de gravin thans vrü veel geld en kostbaarheden bezat, die ze allemaal thuis bewaarde. Dat was een „gelegenheid dacht Break. Na de omgeving verkend te heb ben verliet hü op een avond door een achter deur zün hotel. Het was over twaalven. Een uur later was hü reeds met behulp van enkele val- sche sleutels binnen het kasteel gekomen. Door de verkregen Inlichtingen wist hü ongeveer den weg te vinden en zonder aarzelen sloop hü dan ook de kale, sombere gangen door naar de bo venverdieping waar de kamers van de gravin gelegen waren. Zooals alle binnendeuren, was ook de slaapkamerdeur half geopend Geen licht scheen er. Geen geluld verstoorde de dood- sche stilte van het oude gebouw. Behoedzaam trad Break binnen. Zün oogen, die reeds aan de duisternis gewend waren, zagen een ruim ver trek met groote ramen, die door zware gordünen waren afgesloten In een hoek bevond zich een ouderwetsch ledikant met baldakün Een fün geluid van een tikkend klokje trof zün oor. pverigens kon hü zich verbeelden in een graf kelder te zün, zoo somber was de atmosfeer, welke hier heersAte. Hü knipte zün zaklantaarn aan en een dunne lichtbundel streek over den vloer en daarna langs een der muren. Van het eene voorwerp bewoog het licht zich naar het andere, totdat het tenslotte bleef rusten op een eigenaardig gevormd geldkistje, dat op een tafeltje stond. Break glimlachte onhoorbaar. Maar plotse ling kromp hü ineen, want een zachte be- heerschte stem sprak: „Er is Iemand in de kamer. Een dief waar- schünlük.” Break huiverde van schrik, zóó onverwacht overvielen hem die woorden. In enkele secon- daan. Zü zün de eerste van de 5000 „super-le-luxe" taxi’s, die binnenkort hier in gebruik zullen worden genomen. Zoodra de taxameter ingeschakeld wordt, be gint het radlo-toestel te werken. De nieuwe taxi’s zün wit met een grüs flak, terwül op de carrosserie twee radiomasten ge schilderd zün.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 9