wtóaal <wwi den dag
H
Waar vond men het eerste zilver?
u
IS
I
DE DAAD!
DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS
HET KAPERSNEST
de oudste mijnen
Annie ziet haar einde
Alle abonné’s
DINSDAG 28 NOVEMBER
Zonder
Spaansche zilvervloten
bescherming
7000 man staken
Radiotoestellen in taxi’s
Explosies in Barcelona
Politiek in Spanje
Amerika weer „nat”
Belastingontduikers
Mgr. Maglione beleedigd
40.000 soorten parfum
Wolven en beren
Chicago’s slachthuizen
liggen stil
Militair hospitaal in een
ouden tempel
ROMAN VAN
JOSEPH CONRAD
y GDE/E- GEMAPE.7
V ZE Mesbem patcegd
B
I o bv on oen,
JA, on dek een c, too.
Zóts BZDk Zoo wat
100 VOET vah oen
/HGAHG Izah DEM
TunnecHLEK. /-5
in de grijze oudheid werd
door do Grieken zilver ge
dolven te Laurium, ten
zuid-oost en van
Athene
Ondeugdelijke levensmiddelen
De overheid zorgt er voor, dat de winkeliers slechts
deugdelijke eetwaren kunnen verkoopen, doch hoe
staat het ermee wanneer U ze gebruikt? Wanneer U
muizen hebt kan in één nacht Uw voedsel vies en
bedorven worden. Maakt nu direct een eind aan
deze bron van schade en ergernis door Rodent te
gebruiken op de voorgeschreven manier. De Heer
A. ie K. ondervond in zijn schuur veel last van muizen,
die hij met allerlei middelen trachtte te verdelgen. Ten
slotte probeerde hij Rodent en na twee dagen schreef
hij ons met slechts één doosje 113 muizen gedood
te hebben. Koop nog heden een enkele doos a 50 et
of een dubbele doos i 90 ct en morgen zult U van
mulsrat bevrijd zijn, imp.: Fa. B. Meindermig
\MHE3
Wln/ET GEZEGD JDH-
E713.DATHfT
\H4H IfEHDEE, DAH ZDH PAO^m
hn75HH/en DT2EPLAATS V/P/J “'I1
'XpEM EHDAM -
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
IHIlIHMIlHtKNIH
t
II
konden
(United Press)
«O
(United Press).
^TTl
0<
8
geen
M
de
een
PAMPLONA. 27 Nov. Een kleine groep tra
ditionalisten trok door de straten van Vlana
met een koninklijke vlag en onder het uiten
van antl-republlkeinsche kreten. De leiders wer
den gearresteerd.
niemand bemoeide, was de oorzaak
overgroote belangstelling, welke de
zich
van
VATICAAN8CHE STAD, 27 Nov De Fran-
sche gezant, Roux, heeft den H. Vader, namens
zijn regeering leedwezen uitgesproken over de
beleedlgingen, door leden van de Action Fran-
false Zaterdag jX te Marseille den nuntius Mgr.
Maglione aangedaan.
MILWAUKEE, 27 Nov. Een onderzoek beeft
uitgewezen dat de Amerikaansche ambassadeur
in Polen. John Cudaby, en zijn broer Michael
een totaal vermogen van ruim 3 millioen dollar
niet voor de belasting hebben opgegeven.
(United Press)
BARCELONA. 27 Nov. (VD). Te dewer stede
hebben heden op 8 verschillende plaatsen he
vige bomexplosies plaats gehad, die groote ma-
terieele schade hebben veroorzaakt. Onder de
bevolking is groote onrust ontstaan. Men meent,
dat de daders anarcho-syndicalteten zijn.
'ZOO Eff ff(s
pat ctu) mee gehd-
METf DAM 2 07LOEM PK
het on pep eo-kaax
vePOEElem em make.
DAT upt/jD wel,
Eomem.
en bracht een gouden huisje aan zijn neusvleu
gels.
Het jonge meisje goot uit H groen fleschje
enkele druppels In een zilveren beker; zü ging
dicht langs ons heen en reikte het aan haar
vader, die in zijn stoel een weinig overeind was
gaan zitten. Elk van haar bewegingen deed mij
aan met een innige vreugde. Het was alsof ik
op het zien van juist die houding van den hals,
dien fleren oogslag, dat neerslaan der oogleden
op de wangen jaren en jaren gewacht had.
Op dit oogenblik zat de oude Don overeind
en schraapte de keel. Carlos sprong op hem toe
met 'n oneindige gratie van teedere dienstvaar
digheid. Hij noemde mijn naam en de verwant
schap, liet toen de ontelbare titels van mijn
oom de revue passeeren, eindigend met zooiets
van „en beschermer van het bisdom Pinar del
Rio.”
Ik stond in stijve houding tegenover den
ouden man. HU boog bü tusschenpoozen bet
hoofd terwijl hü den zilveren beker zorgvuldig
in de hand hield en de stoel een weinig schom
melde. Toen Carlos* weeke stem klaar was met
het opzeggen der sonore titels, mompelde Ik zoo
iets van „buitengewone eer.**
HU legde mU met een klein, eerbiedig beslis
send handgebaar het zwUgen op en begon te
spreken, glimlachend met een ramentrek’-en der
lippen, en een licht beven van het hoofd. Zün
stem was heel zacht en sidderde llchtelUk.
maar iedere lettergreep werd uitgesproken met
dezelfde schooone zuiverheid als er was in zün
trekken, In zUn handen, In zün ouderwetsche
gebaren.
CHICAGO 27 Nov. In de geweldige slacht
huizen te Chicago, de grootste ter wereld,
is het werk geheel stilgelegd. Zevenduizend ar
beiders zijn wegens de weigering van de door
hen geëischte loonsverhooglng tot het pell van
1929, In staking gegaan; 700 veetransportauto’s
blokkeeren de strateii van een geheel stads
deel.
Men verwacht, dat binnen 48 uur in de stad
gebrek aan vleesch zal zijn.
fa
WAT MN M/J TEZEi.HT'
I KDMT. ze 2OUEE PEE OA
EEH OFA/TOf-TZ TTA/y/ze
WWANkaht MAKEM. MAAP
KWAAD OM 200/K T/ZEc/KEH, 7A4T KM
Een paar Interessante historische anecdoten
tot besluit van dit zllver-praatje.
BU het huwelUk van z*n dochter liet een
Mexicaan (Ut het Atomos-dlstrtct de bruldska-
mer met zilveren platen behangen en bestond
het plaveisel van den weg naar de kapel waar
het huwelUk werd Ingezegend uit hetzelfde
metaal.
In Mexico verhaalt men gaarne het avontuur
der Spaansche wedüwe, die de eigenares was
der beroemde Dona Maria-mün. ZU bepakte
althans liet bepakken veertig muilezels met
vier ton gewicht aan goud en zilver, en trok
met deze waardevolle karavaan In de richting
van de kust, met het plan om gedurende haar
verdere leven in Spanje, haar geboorteland, te
gaan rentenieren. Maar ae verdween op geheim
zinnige en nimmer opgehelderde wijze met al
haar schatten. Ongetwijfeld was de bekoring
van zooveel rijkdom zelfs den midden in het
goud en zilver levenden Mexicanen te sterk.
Vijftig taxi’s vooralen van een radlo-ontvanc-
toestel, hebben hun intrede in New-York ge-
den had hü zün zenuwen weer In bedwang en
liet den lichtstraal van zUn lantaarn In de rich
ting van het bed zwaaien.
Ik geef graag een bioscoopje.
Zelfs een voetbalmatch cadeau,
En nog liever al de uren
Aan mijn dagelijksch bureau
Voor een heelen middag loopen
Door de overvolle straat.
Nu de stad weer in het teeken
Van den kinder-bisschap staat!
Elke winkel schijnt een pakhuis.
Waar men zich veel moeite geeft.
Dat Sint Nicolaas komt halen,
Wat hij weg te geven heeft!
Speelgoed, dassen, naaimachines.
Rook- en snoep- en kookgerei
Ja, geen mensch kan iets bedenken
Of hij ziet het er ook btf!
En natuurlek, als magnetisch,
Trekken al die dingen aan.
Niemand hoeft op zes December
Bij een leegen klomp te staan!
Al sinds eeuwen is Sint Nic’laas
Juist een braaf, goedheilig man,
Die zoo opvalt, daar hij altijd
Graag zal helpen, waar hij kan.
En ook nu weer helpt hij gaarne.
Daar hij, als van ouds, weer rijdt
En de crisis niet met praten.
Doch met daden juist bestrijdt!
MARTIN BERDEN.
IvV?
HET/
In de ParUsche parfumindustrie is men
koortsachtig bezig met het zoeken naar nieu
we namen voor nieuwe soorten parfum. Het
is natuurlijk zaak, opvallende en veelzeggende
namen te vinden, wat echter weer moeilijk is.
(Korte Inhoud van het
Kamp een Engelschman uit Kent, ontmoet
vroeger leeren kennen door den verloofde
van zijn zuster Veronica. Ralph
Bij een achtervolging door de gendarmen
vinden Carlos en zün metgezel een schuu-
plaata bil Rooksby. BU *S"
Carloe werd Kemp gear-estee rd, maar la
ter door Rangsley den leider van de smok -
kelaars. weer bevrijd Kemp wijkt dan met
Carlos uit naar Jamaica, waar hij werk tracht
te vinden op de plantages van Ro^rs.iy. die
door MacDonald worden beheerd. Ook komt
h« hier in kennis met den rechter O Brlen
en Don Ramon, in wiens huis later de boven
vermelde ontmoeting plaats vindt.
„u zult wel gehoord hebben van dien Schot
tellen rechter, wiens zoon te Amsterdam het
«eld verteerde, dat zUn vader aan het ge
rechtshof van Edlnborough verdiende geW
betaald voor rum en gesmokkelde zijden toga’s.
Natuurlijk had ik ervan gehoord; iedereen
trouwens; maar het was al eenlgen tijd terug
«ebeurd.
WASHINGTON, 27 Nov. Ook Kentucky heeft
thans tegen de prohibltiewet gestemd. Da
„droge** organisaties hebben nu de overwinning
der .matten” toegegeven. Aan het bondsgerecht
is gevraagd om het staatsdepartement uit te
noodlgen tot intrekking der wet.
(United Prees)
Ik lachte hartelUk. „U heeft zich geheel
vergist in uw man,” zelde ik. „Werkelük ge
heel vergist."
Zacht schudde hU met het hoofd en borstel
de een denkbeeldig pluisje van zijn plompe en
:warte knieën.
„Ergens moet u heengaan,” zei hij. „Waar
om niet naar ons!**
Ik keek hem aan, verward door zUn vasthou
dendheid en kalmte, en riep toen:
,Jk ben geen landverader.”
Achter den stoel van den ouden Don om.
glipte O’Brien, met de sluipende beweging van
een Spaansch advokaat naar het open valluik
bU het venster, waarin hü verdween.
Het was de verdwUning van een schaduw....
Door het open luik hoorde ik gesuiui nel en
keelklanken omhoog stijgen, een geritsel nog,
daarna was alles stil. Zoo hü al bang voor mü
was, dan had hü zich volkomen in bedwang ge
houden. Ik verontschuldigde mu b.j h:. e
meisje, dat ik haar vader gewekt had. Ze had
een hooge kleur en haar oogen fonkelden. Als
zü niet zoo mooi geweest was, zou ik dadelUk
zijn heengegaan. Boos klonk bet:
„Ik vind hem hatelük, dien Senor Jues. Te
lang al heeft mijn vader zUn onbeschaamdheid
geduld.” ZU wa« erg klein, maar had een bui
tengewone waardigheid van houding. „Ik kon
zien, Senor, dat hU u ergerde. Waarom moet je
met zulk een schepsel rekening houden?” Mis
moedig Het ril het hoofd zakken. ,Xaar vader
is erg oud,” voegde zU er bU-
De oude man bewoog zich, sloeg de oogen op
„Hier zUn we een beetje achterlijk,” grijns
lachte O’Brien.
Maar daar ginds knepen ze een oogje dicht
en glimlachten om den rechter, en in Havana
doen ze hetzelfde om ons.”
Eensklaps zelde de stem van het jonge
meisje achter ons: „Waarover heb je het
druk, mijn Engelsche neef?”
O’Brien kwam tusschenbeide. ..Senorita, ik
vraag hem naar Rlo te komen,” zelde hU op
eerbiedigentoon.
ZU vestigde haar groote, donkere oogen on
derzoekend op me en sloeg ze daarop weer
neer Om de hagedis heen schikte ze een heelen
kring meloenpitten. Roerloos zag het dier tot
haar op.
„Spreekt niet te luid, dat vader niet wak
ker wordt.” waarschuwde ze ons.
Het gezicht van den ouden Don was nog
steeds naar de zoldering gekeerd. Carlos, die
achter den stoel stond, opende zUn mond tot
een halven glimlach. Ditmaal voelde Ik mU
werkelijk vertoornd op O’Brien, met zUn toon
van alwetendheid, meerderheid, zelfingenomen
heid, alsof hU tegen een kind sprak, of een heel
Uchtgeloovig of onnoozel persoon.
„Welk recht hebt u in mijn plaats te ant
woorden. Senor Juez?” vroeg Ik in mUn beste
Spaansch.
kaar en keek mU aan alsof hU verwachtte dat
ik teekenen van verbazing zou toonen over zjjn
vele kennis. „U bent danig in *t nauw gedre
ven. Jamaica moet u verlaten zeker, het is
even ellendig als mijn dierbaar land en naar
huis kunt u ook niet gaan, want daar zouden
de gendarmes u Inrekenen. Daarginds, zoowel
als hier, hebben ze u „noodlg,” en u hebt
plaats om naar toe te gaan.”
Ik zag hem aan, werkelijk getroffen door
deze beschouwing van mijn toestand.
HU strekte een plompe hand naar mU uit,
en verzachtte zijn stem nog meer.
„Nu, ik bied u een goede plaats, in een aar
dige omgeving. U kunt ons helpen en wU u;
wil kunnen zonder u beter dan u zonder ons...
Onze onderneming, er zjjn groote namen bü
betrokken, juist als bU den smokkelhandel, dien
u zoo goed kent, ontken dit nu niet <>nze
onderneming wordt van Havana uit bestuurd.
Wat we noodlg hebben is een man. dien we
kunnen vertrouwen. We hadden er een
Nichols. U herinnert rich den stuurman van
het schip, waarmee u hier kwam. Dat was
Nikola el Demonie; hU zal het voortaan niet
meer *Un ik kan niet zeggen waarom, dat
zou mü te ver voeren.... U kunt zijn plaats
krUgen, en meer dan zUn plaats. Alleen. hU
was *n zeeman en u niet. Maar u weet genoeg
van schepen en wat wU noodlg hebben is een
man van moed natuurlijk, maar oox iemand
dien we kunnen vertrouwen. Nu, elke Creool
zou met vijf dollars zijn om te koopenWe
zullen u best betalen; een groot deel van alles
wat u neemt.
dulaend Jaar geleden door de mUnarbelders
waren achtergelaten. Vanaf d« vijfde eeuw
voor Chr. brachten deze mijnen zelfs reeds be
lastinggelden In de schatkist. Xenophon en
Aristoteles berichtten reeds van hun rijkdom
en Strabo, schrijvend omstreeks 30 v. Chr. deel
de mede, dat ze toen waren uitgeput.
Gedurende de middeleeuwen werd in ver
schillende streken van Europa zilver gedolven:
in het Harzgebergte. in Saksen en in Bohemen.
Joachlmstal (Bohemen) vbnd men in de
16e eeuw zooveel zilver, dat men er een munt-
gebouw oprichtte. Vandaar de naam Joachlms-
thaler, verkort tot thaler” en In t Nederlandse!)
„daalder”, wat ten slotte klaarblijkelijk ook aan
den Amerikaanschen „dojlar” zUn naam heeft
bezorgd.
Hier en elders, van het eiland Man tot aan
de kusten der Mlddellandsche Zee werd zilver
gevonden. Voor de komst der Romeinen wer
den er in de Britsche eilanden eveneens zilver
mijnen geëxploiteerd. Maar de rükste mijnen
waren toch die der Romeinen op het huidige
Spaansche schiereiland. Volgens Strabo werk
ten er 40.000 arbeiders en brachten ze den
overheerschers dagelijks 25000 drachmen (pl.m.
12000 gld op.
Maar al deze rijkdommen verbleekten tegen
over de schatten aan zilver welke in de Nieuwe
Wereld werden gevonden.
Zelfs in hun stoutste droomen
Spanjaarden zich verbeeld hebben, welk
enorme rijkdommen verborgen lagen onder de
heuvels welke ze met hun voeten traden In de
door hen ontdekte Nieuwe Wereld.
Hoe generaal Cortez, met slechts 400 man.
15 paarden en 7 kanonnen het rijke en hoog
beschaafde land von Koning Montezuma ver
overde. is een klassiek geworden verhaal van
avontuur en durf.
Tot op den dag van heden staan we verbaasd
over de goud- en zilversmeedkunst der Azteken
en over de wonderschoone geschenken waarmee
ze Cortez en zUn mannen overlaadden zil
veren visschen met beweegbare zllverschubben,
prachtig gebeeldhouwde kleine dierenfiguren;
zilveren helmen, schilden en wapenrustingen,
en presenteerbladen van massief goud en zilver,
groot als een wagenwiel!
En toch waren al deze schatten nog weinig
beteekenend. vergeleken bü hetgeen de Span
jaarden zelf zouden delven, toen ze het ko
ninkrijk veroverd hadden en duizenden Azteken
de mUnen in stuurden om er te werken en te
sterven als slaven.
Drie honderd jaren van 1521 tot 1821
duurde de overheersching der Spanjaarden over
Mexico. Gedurende die eeuwen vloeide er een
ononderbroken zilverstroom van het zllverUnd
naar de vereenigde koninkrijken van Aragon
en Castllië.
Men denke slechts aan de door Piet Hein in
1628 veroverde Spaansche Zilvervloot in de baal
van Matanzas (Cuba).
In Sonora vond men eens ee^ brok zllvererts
dat 2750 pond zwaar was.
En nadat Mexico een republiek geworden
was, brachten de mijnen zelfs het twee- en
drievoudige op van vroeger. Mexico was ge
durende twee eeuwen de grootste zilverleveran-
cler van de wereld met een productie van ruim
vUf billloen dollar. Met uitzondering van de
perioden 18721900 en van 19141918. toen de
vereenigde Staten het meeste zilver produceer
den, stond Mexico sinds 1681 aan het hoofd
der zllver-voortbrengende landen.
Uit verschillende deelen van Europa komen
berichten binnen over wolven en beren, dia
door den ongewoon vroegen en harden winter
de bewoonde streken verontrusten.
Zoo wordt uit Lissabon gemeld, dat in som
mige deelen van Portugal de schoolkinderen
door een gewapende macht vergezeld worden,
uit vrees voor de wolven, die onder de oogen
der bewoners hun schapen en kippen weg
halen.
Er worden groote jachtpartijen op de roof
dieren georganiseerd.
Het platteland van Roemenië wordt geteis
terd door beren, die door honger gedreven da
Karpathen verlaten.
De boechwachters zeggen, dat naar schat
ting honderden beren in de bewoonde streken
rondloopen en de dorpelingen sUn gewaar
schuwd des avonds zich niet op straat te be
geven.
In Bosnië werd een geselschap boeren dea
avonds door wolven overvallen.
ZU verdedigden zich met stokken, maar de
wolven hielden asm. totdat een knaap de bees
ten met een Uchttoorts deed verschrikken en
op de vlucht gingen.
daar er in Frankrijk niet minder dan veerttg-
parfum bestaan, welker na-
oc-
Nadruk verboden T
venals het goud, beeft het zilver zün lan-
H ge, glinsterende loopbaan geteekend over
A-A de wereld en het lot van menachen en
volkeren beïnvloed en bepaald.
In de romantische en avontuurlüke wereld
der mUnwerkers leidt de jacht naar zilver tot
moord en doodslag, in grooteren omvang tot
jandverovering en oorlog, tot kolonisatie in bet
gunstigste gevat
Als bet eerste metaal dat overal werd ge
bruikt als geld en betalingsmiddel, deed bet
den primitieven ruilhandel veranderen in koop
en verkoop, en hielp het tot bet vaststellen van
bepaalde gewichten en prijzen.
Met het voortschrijden der beschaving werd
er meer en meer silver gebruikt bü het ver
vaardigen van kunstvoorwerpen, en op heden
vindt men bet silver aangewend als versiersel
■oowel als in nuttigheldsvorm. bü het prepa-
reeren van fotografische platen en films.
Precies zooals in 1896, in de dagen van de
Vrüe Zilver-koorts. beeft op bet oogenblik bet
zilver een bekoorlüken klank In veler oor. en
een verlokkenden glans voor veler oogen. Wé
■uilen ons bü deze beschouwing evenwel niet
wagen aan een bespreking omtrent de oppor
tuniteit op de waarde van den zilveren
standaard.
Wel staat vast, dat reeds voor eeuwen her-
haaldelUk naar het zilver is gegrepen als een
heilmiddel tegen geldziekten. Meer dan twee
duizend jaar geleden maakte zilver bet voor
naamste ruilmiddel uit. Leg uw oor te luisteren
naar het gesnap der inboorlingen in een of
anderen Oosterachen bazaar, en ge zult nu nog
in een onvermoeide opeenvolging der woorden
vernemen, waarin men plaatselü^ de geldswaar
de uitdrukt: kran, roepee, anna, piaster, peso,
yen Ze zün als de Ujfdeun van den handel.
In de bazaars van t Verre Oosten gebruikt
men niets anders, en in t geciviliseerde Wes
ten elgenlUk evenmin, al aal men ons tegen
werpen dat er zilver en zilver isl
Wanneer'men bet vreemde, bonte drama van
het zilver door de eeuwen heen naspeurt, be
merkt men hoe levendig het steeds verbonden
was met 'smenschen dramatische veroveringen
van de natuurmachten en zün opgang naar
een hoogerezf levensstandaard.
De traditie wil dat men de eerste zllvermün
ergens in de buurt der Mlddellandsche Zee
moest soeken.
De ouden verbonden silver met Luna. de
maan, en het symbool van zilver was dan ook
een wassende maazi.
Vandaar ook de naam ..Lunair caustic** of
■ilvernltraat. Het zoeken der menachen naar
■liver was, volgens de Grieksche mythen, een
soort van maanzlekte.
Een der rijkste zilvermünen uit de oudheid
was die der Grieken te Laurium, ten Zuid
oosten van Athene. Te oordeelen naar het
ertsgehalte van de nog thans In exploitatie
■Unde mUnen in die streek komt men tot de
schatting van een opbrengst van ongeveer 30
ton zilver per jaar. door de Grieken van 600 tot
200 jaar v. Chr. gedolven.
Vanaf dien tUd tot in 1861 evenwel lagen
deze Grieksche münen stil Het eigenaardige
was, dat toen in den loop der vorige eeuw de
exploitatie deser münen weer werd ter hand
genomen, men niet alleen de müngangen en
schachten in den ouden toestand aantrof, doch
selfs nog de houweelen en hamers, welke twee
\n D/T H0Z
Een oude tempel te Nanchang is veranderd
In een hospitaal voor de troepen der Chinee-
sche regeering. die de communistische Roode
legers bestrüden.
Een speciale afdeeling van het Chlneenche
leger heeft eerst de beelden der góden uit den
tempel gehaald, waarna het gebouw grondig
gereinigd werd en gestucadoord.
Het heiligdom van den hoogepriester is ver
anderd in een vertrek waar de patiënten met
X-stralen kunnen worden behandeld, terwül
In den tempel zelf 500 bedden zün opgericht.
Eiken dag wordt een groot aantal gewonden
ter verpleging opgenomen.
De oude gravin zat rechtop, rustig, stoof
den inbreker zoo reeds geruimen tüd bad ga
degeslagen. Haar kalmte bracht Break volko
men uit zün evenwicht.
„U komt zeker om mün geld te zoeken, niet
waar?” ging de zachte stem voort; „nu, dan kan
ik u de moeite van het soeken besparen. In dat
kistje, dat u zooeven zag, bevindt zich geen
geld. Alleen een paar bundels familiepapieren,
die u ongetwüfeld niet sullen Interesseeren."
Break probeerde
zich een houding
te geven. HU liad
verwacht, dat de
oude dame ver
schrikt en be
angst zou wezen,
maar in werke-
lükheid was zU het die de situatie bebeerachte.
„Draal er niet om heen,” viel hü ruw uit. „Zeg
dadelUk waar ik het geld kan vinden; anders Is
het met mün geduld gedaan. Denk er aan, dat
ik een revolver in de hand heb, waarvan ik ge
bruik zal maken als het noodlg mocht zün.”
De gravin toonde zich In het geheel niet ver
rast. Ook behield zü haar superieure kalmte.
„In de lade van het schrijfbureau kunt u een
étui vinden, waarin zich een kleine collectie
paarlen bevindt. Ik denk wel, dat u daaraan
genoeg zult hebben.”
Break gromde tevreden en ging naar bet bu
reautje. In de la vond hU werkelük het ëtul. HU
drukte op de veer om het te openen, maar be
merkte opeens, dat het knopje zün vinger ge
schramd had. Een speldeprtk leek het.
Haastig lichtte hü het deksel op en aan
schouwde een tweetal paarlensnoeren, die een
klein vermogen waard waren. ZUn oogen glans
den hebzuchtig, maar terwUl hü het étui nog
in de hand had. ging er een schok door zün
arm en voelde hü een hevige pün In de borst.
Het étui viel op den vloer. Break's gezicht ver
trok en werd grauw. Rochelend viel hü neer.
Den volgenden morgen kwam de gravin d'Es-
quade aan het politiebureau melden, dat er een
Inbreker in haar kamer lag,
„Hü heeft zichzelf vergiftigd.” zei zü en
thuis gekomen prepareerde zü opnieuw het ve
nijnig haakje aan het étui, dat haar beter kon
beschermen dan deuren, sloten en bedienden.
Troen O/E WA
r/e <//T DE ST/W (,/•>- Ki
7£EZn HID5 DDDEZD0H7
PACHT JK DATiHEE71 KA HSJE
HAD M/fUTHEn ti D/E katt 5
HOG, A OS /H H06 OAHCEE
VEKZlWZ/GEn WAAK/CDA7CE0JlfW
.VEESTOPT HEB.AOS //C HE/YMAMSM
\LAM6 GEH0EC, AaH'T
Weer zag het Jonge meisje op, en dadelUk
daarna weer voor zich.
G Ik kan best in uw plaats spreken,” ant
woordde hü in T Engelsch. „om wat ik weet....
2k» te uw positie.” Hü zette zich eens goed in
rijp schommeistoel. sloeg zijn beenen over el-
„De eer te aan mUn kant,” zei hü. .JJs eer
en het genoegen. Ik zie nu mün bloedverwant,
die. naar mü gezegd werd, met heel veel held
haftigheid mün veelgeliefden neef uit groote ge
varen heeft bevrijd; het to mü een eer hem nu
te kunnen danken. Mün beminde en betreurde
zuster vereenigde zich met een Engetocben
hidalgo, door wiens huis uw zeer geachte
familie met de müne verbonden is; bet is mü
een genoegen na aooveel jaren iemand te ont
moeten. die de plaatsen gekend heeft waar zü
haar later leven heeft gesleten.”
Hü hield op. en haalde eenigszins moeilijk
adem, alsof het spreken hem had uitgeput.
Daarna begon hü vragen te sullen over
Rooksby’s tante de betreurde zuster van zoo
even.... ik wist büna niets van haar, en zün
mooie glimlach en hoffelüke, ouderwetach-
vormelüke, eerbiedige manieren, maakten mH
heel zenuwachtig. Ik had het gevoel alsof ik
een plechtig bezoek aflegde bü een half kindsch
geworden hoogepriester Een tüdje sprak hü met
een sekere levendigheid over Horton Priory,
begon toen te haperen en vergat waar hü het
over had. Eensklaps zelde hü:
„Maar waar to O'Brien?.... Heeft hü al nsar
den gouverneur geschreven? U moest kennis
maken met senor O'Brien.... Het te een hoog
staand man.”
Ik liet na te «eggen, dat Ik O'Brien al gezien
had. en de oude man zonk terug in volkomen
stllzwügen. Het begon donker te worden, en uit
het open valluik kwam het geluld van onder
drukte stemmen. Niemand in het vertrek sprak
meer. (Wordt vervolgd)
Sg0.^ “ueërl^n f3000.-f750.- f 25(1- S2n”^t f 125.- S«“w^i^ f 50.-^ ^^f40.-
duizend soorten
men en merken zün Ingeschreven in het
trool- en handelsregister.
De parfiunfabrlkanten bevinden zich In dit
opzicht in dezelfde moeUükheld als de kleer
makers, die ook steeds nieuwe ideeën moeten
hebben en daarom voortdurend ultzlen naar
modelteekenaarz en, wat vreemder Ujkt, naar
dichters, die immers ook merkwaardige’ nieu
we denkbeelden kunnen hebben.
Vele der parfumnamen worden ontleend aan
populaire films, romans of muzikale composi
ties. BegriJpelükerwüs is de keus steeds beperk
ter geworden, daar Iedere parfumfabrikant
jaarlijks minstens aes nieuwe namen in de re
gisters laat inschrijven.
-J--. e hotelportier leunde familiaar over zün
1 bureautje en verklaarde: „Wel, me-
neer, dat oude kasteel is toch wel de-
gelük bewoond, namelük door de eigenares,
mevrouw de gravin dltequade. een zonder
linge oude dame, die aan haar eenzame en
vervallen woning gehecht is als een kat aan
zün pakhuis. Heeft u gemerkt wat een mooi
gebouw het te? Itallaansche stül meneer,
maar slecht onderhouden. De graaf had al
niet veel geld en toen hü onverwachts stierf
bleef zün weduwe tamelük onverzorgd achter.
De laatste jaren te zü er echter financieel
weer heelemaal bovenop gekomen, maar zü
voelt er niets voor om het kasteel te toten op
knappen."
„Ze heeft toch zeker een paar bedienden?"
Informeerde de heer Dennis Break.
De portier schudde het hoofd.
„Ze Is wat zonderling, meneer. Niemand,
geen levend weaen wil ze In huls hebben. Alle
kamers op twee na heeft ze gesloten en in deze
laatste woont ie. Zonder hulp, zonder be
scherming. Een eenzaam leven, meneer, waar
in ze zich echter goed schünt te kunnen schik
ken.”
Dennis Break gaf den portier een sigaar en
wandelde het'hotel uit. De Inlichtingen die hü
gekregen had waren verre van volledig, maar
voor zoover hü thans al kon oordeelen. leek
het een zaakje te zün waar wat aan te verdie
nen viel. Meneer Dennis Break was een man,
die leefde van gelegenheden. Een niet onaar
dig bedrüf vond hü het, maar de grootste
last was het eeuwige van naam verwisselen.
Daar had je een goed geheugen voor noodlg.
vooral als je het zoo vaak moest doen.
Intusschen deed hü in het stadje zün best
om nog het een en ander van de gravin te
hooren. wat hem goed gelukte. De gravin bleek
een soort mysterieuze persoonlükheld te zün,
over wie tallooze verhalen de ronde deden en
over wie de menachen graag spraken. Dat ze
alleen op dat vervallen kasteel bleef wonen,
vonden de brave burgers zonderling en dat ze
met
de
menachen voor haar koesterden.
In den loop der jaren was er heel wat uit
gelekt en Dennis Break luisterde onvermoeid
naar de soms fantastische verhalen, die de
menachen uit de buurt hem vertelden. HU zocht
uit al die vertelsels de waarheid en Het de rest
voor wat se was. Zoo kwam hü tot een goed
overzicht van het leven der oude gravin.
Eén punt had voomamelük zün aandacht.
Uit alles bleek, dat de gravin thans vrü veel
geld en kostbaarheden bezat, die ze allemaal
thuis bewaarde. Dat was een „gelegenheid
dacht Break. Na de omgeving verkend te heb
ben verliet hü op een avond door een achter
deur zün hotel. Het was over twaalven. Een uur
later was hü reeds met behulp van enkele val-
sche sleutels binnen het kasteel gekomen. Door
de verkregen Inlichtingen wist hü ongeveer den
weg te vinden en zonder aarzelen sloop hü dan
ook de kale, sombere gangen door naar de bo
venverdieping waar de kamers van de gravin
gelegen waren. Zooals alle binnendeuren, was
ook de slaapkamerdeur half geopend Geen
licht scheen er. Geen geluld verstoorde de dood-
sche stilte van het oude gebouw. Behoedzaam
trad Break binnen. Zün oogen, die reeds aan de
duisternis gewend waren, zagen een ruim ver
trek met groote ramen, die door zware gordünen
waren afgesloten In een hoek bevond zich een
ouderwetsch ledikant met baldakün Een fün
geluid van een tikkend klokje trof zün oor.
pverigens kon hü zich verbeelden in een graf
kelder te zün, zoo somber was de atmosfeer,
welke hier heersAte.
Hü knipte zün zaklantaarn aan en een dunne
lichtbundel streek over den vloer en daarna
langs een der muren. Van het eene voorwerp
bewoog het licht zich naar het andere, totdat
het tenslotte bleef rusten op een eigenaardig
gevormd geldkistje, dat op een tafeltje stond.
Break glimlachte onhoorbaar. Maar plotse
ling kromp hü ineen, want een zachte be-
heerschte stem sprak:
„Er is Iemand in de kamer. Een dief waar-
schünlük.”
Break huiverde van schrik, zóó onverwacht
overvielen hem die woorden. In enkele secon-
daan.
Zü zün de eerste van de 5000 „super-le-luxe"
taxi’s, die binnenkort hier in gebruik zullen
worden genomen.
Zoodra de taxameter ingeschakeld wordt, be
gint het radlo-toestel te werken.
De nieuwe taxi’s zün wit met een grüs flak,
terwül op de carrosserie twee radiomasten ge
schilderd zün.