dendag oan I k I [Sïet mAaal - i i I I JECOVITOL fóy&j Vicks w VapoRub De vrouw op het verlaten eiland I B Baby's Verkoudheid MRS. CHRISTIE DIE DE MENSCHEN HAAT DE KLEINE ANNIE EN HET SPOOKHUIS Bevrijd! HET KAPERSNEST I I I Dé vluch teling RUYS WILT GIJ OP DE HOOGTE BLIJVEN? LEEST WAT ROOMSCHE BOEKEN SCHRIJVEN I VAN KRUSCHEN GRATIS PROEF-AANBOD r---- I 4 VRIJDAG 1 DECEMBER De Duitsche spoorwegen De universiteit te Istamboel I Nieuwe locomotieven Steed» grootere snelheid Vreemde arbeidskrach ten in Turkij^ k Brownsee Island, paradijs der dieren Nieuwe grondwet in Oostenrijk Goedkoop reizen in Duitschland I I 1 JOSEPH CONRAD GEIJKTE LEVERTRAAN sakkerloot vader. MEtEBh ISERONT- SNAPT MET WAS EEN MEESTERSTUK VAN U ALLEN LEVEND TE \yANGEN. j 'AjMt is het Spaansche schip, dat die bloed dorstige piraten heeft gebracht, die vanmorgen opgehangen zUn. majoor. Het brengt de Spaan sche autoriteiten weer terug. Ze hadden zeker op Cuba geen oorlogsschip voor dat karweitje bU de hand. Zag u ooit £en zeven-en-zeget'g/arige miljoe-- naire heeft een aantal haeteelen ingericht voor de dieren AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL t R.K. Boekh. en Uiig. Ver. Sint Jan. be is. i van SOO tot 800 t MOCADtS-STHEEMAN PHARMACIA I s VIERDE HOOFDSTUK 17 Zonder B'i Apotheheri »n Drogiten of- 75 p El Boven, roep: Goed gerekend dertig laren In het politieke krijt.... 'a, ddn wordt een man van zestig Om zijn stalen jeugd benijdt Immers toch met dertig jaren In het politiek gareel Is een leeftijd van pas zestig Inderdaad nog niet zoo veel. Doch het knapste: al die jaren Stond hjj, als bekwame gids, In de politieke wereld Van ons Neerland aan de spits! Eael was hij en een man ook. Edelman dus in ’t kwadraat. Iets, waarvan hij ook getuigde Door het stellen van de daad! 'Hj deed viil in al die jaren En bewijzen zijn niet zoek. 't Grbótste is wel ieder ként toch Jonkheer Rugs de Beerenbrouck? En 't verleden is een waarborg Voor hetgeen de toekomst biedt. Dus dat geeft met Rugs als staatsman Inderdaad een schoon verschiet! MARTIN BERDEN. (Nadruk verboden) t inniiii nninnnniiimiii^ ROMAN VAN twHmimHMMmimMMWtNNimMHHH» De meeste vreemdelingen. welke hierdoor' fa Duitschland wU men echter de lange trel- worden getroffen rijn Grieken, verder Italia- Velen en er intusschen dJB te drfa- WEENEN. 30 Nov. (VD). Dr. Rehrl heeft in den Landdag van Salzburg verklaard dat de grondwet welke in voorbereiding is. ook de toestemming van het volk in den vorm van een volksstemming mogelijk zal maken. nen. waaraan w(j totnutoe gewend zijn, slechts nog op de groote lijnen laten loopen, waar be hoefte bestaat aan slaap- en restauratiewagens. Op de routes die de steden onderling verbin den zullen in de toekomst steeds meer wagens In gebruik komen, zooals ze thans al tusschen Berlijn en Hamburg loopen met een snelheid van 150 KM per uur. Anders dan de locomo tieven hebben deze wagens, behalve hun groote Benige maanden geleden heeft het Turksche parlement een wet aangenomen, waarbij aan vreemdelingen wordt verboden zekere hand werken uit te oefenen. Binnenkort zal deze wet in werking treden meeste vreemdelingen. de gewoonste zaak van de wereld was Iemand op tien mul van de kust aan boprq te zien klauteren. v De stem op het voordek was Intusschen tot bedaren gekomen en toen het achterdek langs den steven van het Spaansche schip gleed, stapte ik uit de schaduw der zeilen dicht op de verschansing toe en zeide niet heel luid, dat hoefde niet, maar goed duidelijk: _Ik ben dan toch in ieder geval uit uw klau wen. mr O'Brien. u zult nog wel van me hooren dat beloof ik u." Intusschen kwam nog een derde persoon van 't voordek naar achteren, een kort rond kereltje, grommend als een beer de kapitein van het schip. Het Spaansche schip, dat met zijn zwarte zeilen de lage maan voor ons ver borg. hadden we al weer een geheel eind achter ons. Plotseling klonk een gejaagd roepen van zijn dek tot ons over: ..Welk schip is dit.” .Wat gaat jou dat asm? Kijk uit je oogen! De Breeze als je t weten wilt. Wat heb je er mee voor?" riep de kleine kapitein woest In den lichten wind raakten de schepen lang zamerhand meer en meer gescheiden. „Wat is je bestemming?" riep O’Brienstem verder. De kleine zeeman lachte verbitterd „Loop, met Je botte onbeschaamdheid naar Havana en verder naar de maan!.... Of wil je nog meer weten? Mün naam 1» Lumsden en ik ben aes- tig jaar oud, en als Ik je hier had zou ik Je Van 1 December af verleenen de Duitsche Rijksspoorwegen een reductie van 25 - pet. op alle lijnen aan buitenlanders en in den vreemde levende Duitschers. mits zij ten minste geduren de zeven dagen In Duitschland vertoeven. De reisbiljetten tegen verlaagd tarief zijn verkrijg baar bU alle vertegenwoordigingen van het MltteleuropAische Reisebüro (MER)" in het buitenland, alsook op Duitsche schepen. Natuurluk, op het voorschip wisten ze niets Van mijn aanwezigheid. De man. die mij bet kabeltouw had toegeworpen een passagier. Majoor Cowper, met zijn vrouw en kind op weg haar het moederland - was trots neengestapt «onder zich te verwaardigen zelfs maar een tweed* maal naar mij om tr kijken, alsof het Ivf/ (JAAN JU EN JE MEDEPU(UTKEN DAT (ELDZEU ITIflAR DE Si AD BRENGEN,NAAR VOOR WE VERTSEK- KEN HEB IK NOC WAT TE ZEZXjÊN IK ZOU VOOR GOED MET JULLIE KUNNB1AFREKENEN, MAAR DAT LAAT ik AAN DE WET OVER JULUE HE8TOE- NOEC OP JE KERKS TDK OM OPOEHANGEN TE WORDEN. !KNEB JULUENIETEENS DE MLnOBUE/ENAéNCEPAAN NAAR DENK N/ET PAT !K D/T UT MEDEL UDEN DOE ALS JE PRO BEERT ON ER VANDOOR TE OAJfN. DAN WEE JE ÓE8EENTE CIn MEER dan EEN LAND- STREEK A AAR /K GEWEEST BEN,NEBBEN WE ZE ADEN AAN EEN BOOM OPGEHAN GEN, MAAR NU KUNNEN WE DAT NIET DOEN; WE ZON HER LN EEN 8ENUAAIDLAIO IK O A ME ER NIETTEMIN N PERSOONLIJK VAN OVEJT- l TuKjENDA T de WET hier éNrJÜEuCPAST WQROT 1 I NU MIJNHEER DE 2ECR-\ \ter;umebt ze nu al len HIDE SLOTEN. IK ZAL EEN AANTAL VANM'N MANNEN HIER LATEN (OOR ALLE ZEKERHEID ALS ER 'ETS NOCUr SE- BEUREN ALS U ME N«u DIG MOLM T HERBEN DAN BEN !K IN EEN ON MEZtNTJC LUÉpl IKDPHKU.NIJN XhEERULETÓIER-, \W DE COMNISSA RN NOG STEEDS k \TJEKN,HEB iknH \usNDENV0L DATtS U EEN HOOOST C£- I VAARLURD BENDE F&K AAN SANDY SEr^. VJEDANK SCHULDIG ANNE \JNGAJWJ GEBRACHT MAC \ATEN zeals PATTEN^ PEN Dj/ nen. Perzen, Bulgaren en Malthezers. van hen zijn evenwel in ’^urkije geboren hebben hier hun geheele leven gewoond. Waarschijnlijk zullen zij In de gelegenheid worden gesteld naar hun land te gaan en eenije zijn reeds vertrokken, doch indien de wet wer kelijk wordt doorgevoerd, zal dit groote moei lijkheden mede brengen en men hoopt, dat de regeering het van kracht worden van de wet nog eenige maanden zal uitstellen. De Directie der Duitsche spoorwegen roemt er zich op. dat de Duitsche trein he% veiligste vervoermiddel van de wereld 90 000 jaar lang sou een handelsrelzlger zoo heeft de Relchsbahncentrale für den deutschen Relseverkehr becijferd A 300 ki lometer op de Duitsche spoorwegen moeten reizen, om ..waarschijnlijk" bjj een spoorweg- ongeval, bulten zijn eigen schuld, om het le ven te komen! In de drie laatste jaren hebben de Ruksspoorwegen gemiddeld 1.5 milliard per sonen per jaar vervoerd. In 1930 zijn drie, in 1931 één en in 1933 drie personen door een on geval om het leven gekomen! Het aantal per sonen, dat door eigen schuld (bijvoorbeeld door het springen op een reeds rijdenden trein) werd gedood, daalde van 109 in 1930 tot 91 in 1931 en 50 In 1932. Het aantal gewonden bedroeg respectlevelUk 329. 222 en 175. Indien U Kruschen nog steeds niet gepro beerd hebt probeer het dan nu eens op kosten van de fabrikanten. ZIJ hebben thans voor een beperkten tijd een aantal speciale „reuzen" pakken verkrijgbaar gesteld, waardoor het U gemakkelijk wordt gemaakt de werking van Kruschen zelf eens te ondervinden. Vraag dus uw apotheker of drogist naar het „reuzen" pak A l^tt voordat deze alle zijn uitverkocht. f Dit pak bevat t Kruschen S 1M flacon, welke voli week. Open eerst dexiwwj en wanneer U daarna nT bent dat Kruschen alles weerd wordt, is de gewone flsj den Breng dezen terug Uw ai la gemachtigd U uw beele i mlddellilk en zonder omwegef U hebt Kruschen geprobeerif Is eea kwestie vitaminen! Ook ieder „volwassene kan JECOVITOL gebruiken voor versterking. Deze zuivere, natuurlijke lever traan bevat minstens 50 eenheden Vitamine A. en 250 prophyL 125 internat.) eenheden Vitamine D. Geijkt door een NederL Profes sor. Voor Uw gezondheid! it uit een der naasten, klonk een ge- „Kljk uit! Ze schieten weer!" Toen eerst bemerkte ik een kwartmljl achter ons. tusschen het land en ons schip in, *n klei nen schoener, tamelijk laag op het water, bui gend onder een wolk van witte zeilen een wonderlijk Iets om naar te kijken. Het was als of ik nooit iets gezien had, dat zóo van leven en levensvreugde v doortinteld scheen. Een sneeuwachtige streep krinkelde weg van d«*n boeg bij lederen golfslag. De boot kwam met grooten spoed nader en een rtj gezichten dl* onzen kant uitkeken werd boven haar romp als een kransverslering zichtbaar. Ze zwenkte een beetje uit den koers en een kolom van rook schoot uit haar zijde: in het midden daarvan was een glans van smeulend vuur. Nu volgde weer het petsend geluid en er scheerde iets over de golfkoppen naast ons. waardoor kleine damp- kolommen ontstonden die wegdreven op den wind.... De schoener zwenkte terug en koerste weer recht op ons aan. Een rumoer ala brullend applaus steeg van boord on Lumsden sloeg de beide handen voor het gezicht De hoorde Mercer naar voren orders uitgil len. WU minderden sell. De schoener loefde een beetje en schoof reeds ongeveer langs ons Een roep als 'n metalen geschal, klonk er uit: Als Je niet bijdraait, laten urU le staken! BU God we doen het!" Majoor Cowper naast me stond afschuwelUk te vloeken.... Eensklaps begon hU iemand toe te roepen: «Naar beneden!.... Naar beneden alsjeblieft!* (Wordt vervolgd) en-el-Ebar viel uitgeput op den drempel van het huls, waar Bézareb in het sche meruur, te bidden zat. Bézareb, verrast, opende de deur. „Vrouwe.smeekte Ben-el-Ebar. „verberg me. vUanden vervolgen mU en dorsten naar mijn bloed." .XUn huls staat open voor degenen die gast- vrUheld vragen; de hemel zendt u. kom binnen HU trad binnen en eerbiedig de hand van Bézareb kussend, dankte hij: ..Dat Allah uw goedheid beloone. dat hU be- scherme degenen, die gU llefhebt.’’ ..Ik heb nog maar één wezen op deze wereld dat geheel mUn liefde heeft," sprak de oude vrouw .Jiet is Ismaél. mUn eenige zoon, een 'groote, knappe jongen ala gU-..- hU zal spoe dig hier zijn. Hebt ge honger. vrAmdeling?' „Sinds zonsopgang heb ik niets meer gegeten De vrouw bracht hem vruchtengelei, honing koeken en melk. ZU bediende hem met voor komendheid en moederlUke zorg. blU hem ont rukt te hebben aan 1 gevaar en hem zoo sma kelijk te zien eten En Ben-el-Ebar, dankbaar bewogen, sprak eerbiedig: „Moge ook uw soon, op zUn weg. zulk een gastvrU huls vinden." Bézareb ontsak de lamp, want de duisternis viel in. En bU het rosse schUnael der ollevlam zag zU iets dat haar verbleeken deed: „BU Allah.... wat hebt gU daar, m’n jongen, bloed op uw boemoe?" Verlegen biechtte hU„Ik heb gedood „Allah zU U genadig!” ..Helaas, ik heb geen moeder meer, maar als mUn moeder hebt gU het recht de waarheid te kennen." „Ik wil niet." protesteerde de vrouw. Maar Ben-el-Ebar hernam: „De zon stond op t aAklaKPunt en ik had sinds gisteren niet ge dronken. MUn keel was droog als een borgharl- wortel en voor een dronk water zou ik mUn gouden shorassan gegeven hebben. Toen ik aan den rand der woestUn. hier niet ver van daan, te Kohar-Moussor. bU een bron kwam, stond er een schimmel op het gaanpad te drin ken. Ik wilde het paard verwUderen om eer. handvol water te scheppen, toen een man me bevelend toeriep: „Eerst het paard; als het ge dronken heeft, kunt gU z’n plaats innemen.” Deze woorden verbitterden mjj en driftig duw de ik het paard ter zUde. Maar de man sprong op me toe en sloeg me met z’n rUzweep in t gelaat. Ik sloeg terug, maar.... met m’n dolk MUn aanvaller viel neer. Doch z’n doodskreet was door z’n kameraden gehoord. Vanuit een tent in de nabUheid sprongen vier mannen te voorschUn. Er bleef me niets over dan op den schimmel te springen en in allerijl te vluchten HU was vlugger dan de paarden mUner achter volgers. maar ik heb het beest moeten forcee- ren en ginds, bu den Ingang der Palmenlaan, is het neergestort.” Eensklaps zweeg de jonge man. Bulten klonk hoefgetrappel. Ben-el-Ebar sprong overeind; z’n gelaat was witter dan z’n boemoe. „Daar zUn z$.” stamelde hü. Bézareb opende de deur van haar eigen ka- tantaam waardige een koningin te zun. ’s Avonds zoekt ze de slaapplaatsen op van haar lievelingen. De hond die den naam oraagt van ..Lord Winchester wUst haar den weg. Plots komt Mrs. Christie rechtstreeks op mU af. Haar herder begint luid te blaffen Ola Olasson grUpt mUn hand en trekt mU (nee. In looppas kom ik aan een steiger van waar zU mU in een roeiboot duwt.... üniiiiiiniiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiDmiiniiiiiiiDiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiuunic iinelUk den gewonen flacon en nog een aparten oroef- Ignde ia voor ongeveer een ifflacon. probeer dezen volkomen overtuigd dbft wat er van be en nog ongeechon- lotheker of drogist uitgave 1.00 on- i terug te betalen. zonder dat het U Iets koette. Kan bet gemakkelliker? Let od dat op het etiket od de fleach. zoowel als op de bui tenverpakking de naam Rowntree Handels-Maat- •chaooU Amsterdam voorkomt. (Adv.) IDE PANTER 1 I WWE ME JMJ\ Xdoodsuueten, 1TUEN IE DAAR KWAMEN NU BE- CRUP jX WAT ER MET RELNTEZL (RIDER OEREUeD IS EN MET ZOOVEEL ANDEREN wel een kopje kleiner maken voor het in den weg komen, vervloekte Dago!" Buiten adem hield hU op. Toen wendde hU zu4* tot zUn passagier: Voor bet eerst waa zUn blik op mU gevallen en van verbazing sprong hU wel een voet de lucht in. „Wie is dat ta 1 hemels naam?" ZUn verbazing was begrUpelUk. zich te verwaardigen hem in te lichten, stapte de majoor trots weg. Voor zulke verklaringen was zUn persoon te verheven. Ik had nu die eer. Ais trouwe bezoeker van Ramon's pakhuis, dat een verzamelplaats was voor de aeelul van Kingston, kende Ik de gezichten en namen der meeste kapiteins der koopvaardU. die daar samenkwamen om te drinken en moppen te vertellen. Ook Lumsden kende ik en zelf was ik hem niet onbekend. Ik vertelde hem de heele geschiedenis en al dien tUd krabde hu zich vol ongeloovige verbazing op bet kale noofd.^ De oude senor Ramon! Zoon achtenswaardlg man En ik was ontvoerd? Uit zUn magazUn? ..Als ik u hier niet met eigen oogen ta mUn roef zag. zou ik er geen woord van gelooven." verklaarde hU dwaas-ongeloovig. Maar hij was bereidwillig genoeg om mU nu naar Havana mede te nemen. snelheid, ook nog het voordeel, van water en kolen onafhankeUJk te zUn en 2000 KM. aan een stuk te kunnen njden <Een locomotief rUdt 300 K.M. achtereen). Deze wagens zullen ongeveer om de twee uur uit elk groot station vertrekken, wat natuur- lUk een verbetering is voor het verkeer tus schen de steden onderling. De locomotief, voor zoover zU nog In de toe komst gebruikt zal worden, zal ulterluk enkele grondige veranderingen ondergaan. Totnutoe werd de stroomlUnvorm enkel gebruikt voor auto's en voor de eerste nieuwe wagens op de spoorwegen. De nieuwe locomotieven krUgen thans ook dezen vorm- De machinist «it dan niet langer achter den ketel, maar heelemaal voorop; dit wordt vereischt door de grootere snelheid der nieuwe locomotieven, een snel heid die 150 K.M. bereikt. F (Korte inhoud van het voorafgaande: John Kemp. een Engelachman uit Kent, ont moet Carlo, Rlego n vriend vin den verloof de van zitn zuster Veronica. Ralph Rooksbv Bit een achtervolging door de gendarmen vloden Carlos en zUn metgezel een schuil plaats bil Rooksbv Bil een bezoek aan Carloa werd Kemp gear-eateerd maar la ter door Rangslev den leider van de smok - kelaars. weer bevrijd Kemp wqkt dan met Carloa uit naar Jamaica, waar hü werk tracnt te vinden op de plantagea van Rooksby die door MacDonald worden beheerd Ook komt hU hier In kennis met den rechter O’ Brlen en Don Ramon, die Kemp willen overha len dienst te nemen bu seeroovera. Ala hU hier niet op Ingaat, wordt hll overwel digd en un boord van een achlo gebracht HU weet echter apoedig te ontsnappen en wordt door een ander schip opgepikt. ot voor den oorlog was de trein met zUn snelheid van ongeveer 90 tot 110 K M per uur het snelste verkeersmiddel voor personen en goederen. Pas na den oorlog wer den de omnibus, de vrachtwagen en 't vliegtuig ernstige concurrenten. Weliswaar trachtten de spoorwegen het tegen de zware concurrentie vol te houden door verbeterde locomotieven, die met koolstof gestookt werden, door turbines en diesel-motoren. maar het viel toch niet te ver hinderen dat de auto, vooral de vrachtwagen, een steeds grootere plaats in het verkeer ging innemen. De Duitsche RUksspoorwegen zUn met een groot programma voor den dag gekomen, waar voor twee milliard Mark worden uitgetrokken en dat ten doel heeft het spoorwegverkeer zoo wel te versnellen, alsook meer treinen in het verkeer te brengen Men gaat heel anders te werk dan bUvoor- beeld de Fransche spoorwegen doen. Die leggen er zich op toe om sterkere locomotieven te bouwen zooals de 3000 PK-machlne. die op de route ParijsCherbourg In dienst is genomen en over dit traject maar vier uren rUdt. Hier Teere maagjes kunnen niet veel inwendige medicijnen verdragen- Behandel daarom baby s verkoudheid „uitwendig met Vicks VapoRub. Als LI borst en keel met deze verdampende zalf inwrijft zal de kleine dreumes Emj 1 spoedig beteren, mer. een heiligdom dat geen aanhanger nn den Profeet mocht betreden. „Vlug het moet.” beval zU Ben-el-Ebar gehoorzaamde en ging btanen- Om geen achterdocht te wekken, nam de vrouw het eetgerei van de tafel. Eenige ruiters hielden voor de woning stil. Een steeg af en klopte aan de deur. „Wie ta daar?" Maar door het luikje zag Bézareb den ruiter in t gelaat en herkende hem. „ZUt gU het, Ben-Baroukir Wa»r te Ismaél? Hü was toch met u?" De man antwoordde niet Een vreeselijk ver moeden flitste door haar brein. „MUn zoon!" riep ze, ..waar te mün zoon? Wat is er met hem gebeurd?" Ben-Baroukl wees op een roerlooze gestalte, die over het zadel van een der paarden hing. „Ziedaar uw zoon; een onver laat heeft hem vermoord. maan hQ zal gewroken worden; we zün den moordenaar op t spoor.” Het lük van Ismaél werd van het paard ge tild en In de veranda op een rustbed gelegd. Bézareb stortte zich weeklagend op het ontziel de lichaam en slaakte hartverscheurende kreten. Ben-Baroukl was de woorden van den Koran Indachtig: het tüdstlp waarop het noodlot van, lederen mensch vervuld wbrdt, staat bU Allah opReteekend en riep uit: „Ween niet. Bézareb; de wil van Allah zU geheiligd; het stond geschreven.” Hü wendde zich tot z’n makker en beval: „Te paard! We zullen de levenden troosten, zoodra we de dooden gewroken hebben." Een oogenbllk daarna draafden ze verder. Toen de ruiters in een stofwolk waren verdwe nen, hief Bézareb het hoofd op. Voor haar stond Ben-el-Ebar. de armen over de borst gekruist. Droef klonk zün stem„Vrouwe. Allah leidde me hierheen: z’n raadsbesluiten zün groot, wü zün klein: Allah zü geprezen! GU hebt den moordenaar van den zoon ta uw macht; laat niet aan anderen de wrake. Hier te mün dolk en hier mün borst, stoot toe Maar Bézareb opende weenend de deur en sprak: „Neen, als vrü man züt ge hier ont vangen. als vrü man zult ge vertrekken. In mün huis hebt ge niets te vreezen. Aan Allah alleen is de vergelding!" De jongeman verwüderde zich gebogen en als C'-broken. En terwül de gestalte van Ben-el- Ebar zich verloor onder de wuivende palmen, die hem in een geheimzinnig rutechen. z’n mis daad scheen te verwUten. begon Bézareb de gebeden der dooden te bidden voor haar kind. Iets büzonders of geheimzinnigs was er niet aan het schip, toen ik in het zonlicht wakker werd. Het was oud. traag en tameHjk klein.... Het voerde Lumsden (kapitein). Mercer (stuur man), een bemanning die niet beter of niet slechter scheen dan elke andere bemanning, en den ouden heer, die mü den vorlgen avond het touw had toegewornau en scheen te denken, dat hü daardoor zün waardigheid had te kort 8e- daan. Het was een zekere majoor '"'Tper. die pas zün West-Indisch regiment vaarwel had gezegd en vergezeld werd door zün vrouw en een onaangenaam kind, een meisje met een spichtige gele vlecht, een mager halsje en bee- nlge armen. Intusschen liet ik de dagen ta nietsdoen voorbü glüden. mü enkel afvragend boe ik het zou klaarspelen ta Havana te blüven en met het meisje, dat mü bevrüd had, de lucht in te ademen van hetzelfde eiland. Misschien dat we elkaar nog wel eens ontmoetten wie weet?.... Ik was niet bang voor dien Ier.... Het kwam in het geheel niet bü mU op mü ooit te bekommeren om den koers, dien wü namen, tot wü op zekeren dag in het gezicht kwamen van de Cubaansche kust ik Lumsden en Mercer den naam Rlo Medio hoorde uitspreken De twee belacheUjke oude kerels spraken over Mexlcaansche kapers die daar hun verzamelplaats schenen te hebben. Ze wezen mü op de kaap en de baal Er ylel geen teeken van kaper of zeeroover te bekennen zoover het oog reikte. Tüden* het büdraalen met den n Londen gaat er geen week voorbü zonder dat men hoort praten over ,4e dame op het verlaten eiland". Degenen die de .Lady of the loneley Isle wel eens gezien hebben, zün echter uiterst zeldzaam. De tal- rüke kasteden welke aan deze zeven en zesdg- jarlge mlljoenalre toebehooren. liggen door heel Engeland verspreid. Zü worden niet door menschen bewoond maar zün aan de dieren toegewüd. Mrs. Bonham Christie haat de menschen. Zü houdt slechts van de dieren. Haar kas.eelen staan vol met opgezette dieren, de wanden zün versierd met zeldzame huiden, met geweiden en met de veeren van exotische vogels Door een toeval werd dezer dagen .Marston House" ontdekt, de voormalige woonplaats van den Graaf van Cork. „Marston House’’ bleek herschapen te wezen in een rattenrük. Vanaf haar verlaten eiland echter verbood Mrs Bon ham Christie wie dan ook hier binnen te treden. JBrownaee Island” heeft de .Lady of loneley Isle" veel geld gekost. Zü kocht haar eiland een jaar of vüf geleden Zü betaalde er meer óan twee miljoen gulden voor. ..Brownsee Is land" mag door geen menschelüke voeten be- treden worden, het is het paradüs der dieren. Mrs. Christie onderhoudt een klein leger van bewakers die dag en nacht om het eiland roeien en eventueele nieuwsgierigen op een afstand houden. Onze collega Edgar Laytha is er, in geslaagd op .brownsee Island" t_ gen en vertelt In het „Neues Wiener Journal" van zün wedervaren. Hü vertrok uit Londen met een fazant on der zün arm en door den bewakers wus ie ma ken dat het dier aan een geheimzinnige ziekte leed waarvan alleen Mrs. Christie de geneesmid delen bezat, wist hü tot bet verlaten eiland door te dringen. Een zware muur is er omheen gebouwd welke tonnen gekost moe', hebben. Een dam tegen de branding ter verdediging van de dieren tegen de see. Het is einde October en tamelük koud. Toch heb ik zelfs in de lente nooit zoo v^el vo gels kunnen bewonderen als op ..Brownsee Is land". Twee pinguïns waggelen voor mü uit. Met mün fazant onder den arm loop ik ze ker wel een half uur lang zonder een mensch ta ontdekken. Weiden, plassen, kreupelhout, boschjes. smalle en breedere paden, nergens een weg. Overal springen hazen uit het kreu pelgewas en vluchten ta de welden; zelfs hier waar niemand ze iets In den weg legt, schü- nen ze den mensch niet te vertrouwen Een massa voormalige Londenscbe katten leiden een lui en behaaglük leventje. Zü zün veel grooter en veel krachtiger dan haar broederen en zusteren In de Engelsche hoofdstad en spe len ta de boomen zooals Ik dat tot heden al leen maar apen zag doen, op de film. Tenslotte bereik ik het kasteel van ..Brown see Island". Het herinnert aan de oud-Engel- sche landgoederen zooals de adel die in den tüd van Koningin Elisabeth bezat. De deuren zün dicht, er zün tralies voor de ramen er. voor zoover ik door het spinrag naar binnen kan küken. is ook daar alles opgezette dieren hui den. geweten en veeren. (Later zau mü een der bewakers vertellen dat al de dieren die op .Brownsee Island" sterven, op deze manier worden bügezet.) Nog nooit van mün leven heb Ik zulke magere De geheele gereorganiseerde universiteit te Istamboel. de vroegere Darulfoneun. is dezer dagen geopend. Niet minder dan 38 buitenlandsche hoog- leeraren. meerendeels Duitschers. zullen op de universiteit colleges geven. De meesten dezer buitenlandsche professo ren hebben van Internationale reputatie, doch ZÜ waren door het Hitler-regiem gedwongen DuitschlaAd te verlaten. De Turksche regeering heeft aan deze hoog- leeraren een contract van 5 jaar gegeven, op voorwaarde, dat zü binnen drie Jaar de Turk sche taai machtig zün. Hun salarissen varleeren Turksche ponden per maand. Deze hooge salarissen en andere daarmede verband houdende witgaven. hebben de uit gifte noodzakelük gemaakt van een leening van 200.000 Turksche ponden door de Universi teit. Een aantal Turksche professoren is van mee rling, dat hun buitenlandsche collega’s te hoog worden betaald en zü dreigen met aftreden. Indien hun eigen geringe salarissen niet wor den verhoogd. varkens gezien als op dit eiland. Zü schünen de eenige te zün wlen dit paradüsbestaar. geen goed doet. Ze loopen er als razenden fa t rond en moeten maar zien hoe ze aan den kost ko men. Ze hebben 1 voordeel dat ze niet geslacht worden. Kippen, eenden, ganzen, het loopt al lemaal vrü rond en uit zün levensvreugd op luidruchtige wüze. Vrees voor menschen kent dit pluimvee niet. Een gans knabbelt rustig een stuk van de chocolade af die ik haar voor houdt. ..Stopp! Stopp!" Het is een schelle vrouwestem welke mü doet omzien. Juffrouw Ola Olasson. vroeger gym nastiek-onderwüzeres en thans secretaresse van Mrs. Christie, laat zich de geschiedenis van mün fazant en dier geheimzinnige ziekte niet op de mouw spelden en geeft mü fa overweging om maar weer zoo gauw mogelük naar Londen terug te keeren. Het is absoluut buitengesloten dat Mrs. Christie mü ontvangen zal. Zü wil niemand meer zien, zelfs haar secretaresse niet. Maar tenslotte bat Juffrouw Ola Olasson zich toch overhalen om mü Mr». Christie, zü het dan ook maar een oogenblik en zü het dan slechts uit de verte, te laten zien. Het is in den voqravond Op een afstand van ongeveer honderdvüftig meter van het kas teel verwüderd. staat een schuur. Daar woont Mrs. Christie. Spoedig zal ze naar buiten ko men voor haar avondwandeling. ZU kent al oe dieren van het eiland, zü kent al hun schuil plaatsen. en de dieren die fa al die jaren nie mand zagen dan haar, kennen Mrs Christie. Op een afstand van honderd meter gaat Mrs. Christie mü voorbü- Dichter kon ik haai niet benaderen, want zü wordt» altüd vergezeld door haar hond en die zou mü anders ontdekken. Ik heb een verreküker noodig om haar goed op te nemen. Zü heeft sneeuwwit haar. In haar linkerhand houdt ze een staf waarop een zak- gemonteerd is. Zü heeft een zeer houding. Zü maakt den fadruk van wind waren we heel dicht de kust genaderd en daarna ging de wind liggen. Den halven nacht bleef ik roerloos staan leunen, tegen de reeling, kükend naar bet landGeen licht was zichtbaar. Eindelük ging ik naar beneden en viel fa slaap. Ik werd Wakker met de gedachte, dat ik een buitengewoon rumoer gehoord had. gestamp en geschreeuw. Maar er heerschte een dood- sche stilte, toen ik ademloos luisterde. Eensklaps hoorde ik een licht pelsen, alsof iemand nogal krachtig op den grond spuwde; daarop een opeenvolging van kreten; toen weer aai petsen, en boven me een sterker schreeuwen en nu ook een gestamp. Aan den anderen kant van hel beschot begon een vrouw, toen net kleine meisje. Ik ülde naar ’t dek, maar het duurde eenlgen tüd eer ik een idee kreeg van den toe stand. Majoor Cowper stond op het achterdek, hü zwaaide met een klein pistool en nep naar Lumsden, die met leege handen stond te zwaaien Er was een hevig geschreeuw en ge roep voor en achterCowper snelde op mü toe en verklaarde dat iets, wst kon ik niet oomaken. een afschuwelük schandaal was. en dat er vrouwen aan boord waren. Hü wees met zün pistool naar de verschansing; ik merkte op dat de kolf met paarlemoer was ingelegd. Lumsden sprong op hem toe, klemde zich aan zün kleeren. hem smeekend niet overijld te werk te gaan. Wü waren zoo dicht aan land, dat de branding langs de kust, schuimend en fonkelend, duldelük zichtbaar waa. yy f on dit blad xl1n ingevolge de vereekeringevoorwaarden tegen QIHïfï t>U levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door bU een ongeval met f OCfi bü verlies van een hand f 1 OC oü verllee van een f Cfi bü een breuk van f A fl bü verlies van "n TkIiC (lbonri€ Jongevallan verzekerd voor een der volgenae ultkeerlr.gen «Jl/l/lZ.-verlies van beid» arman. balde boenen ot belda oogen J f doodeiüken afloop f ^«ZlZa* een voet of een oog 1 Vluim of wijsvinger <J<z»"been ot arm J anderen vinger

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 21