u&Aaal van den dat}
f 100.
176.155.
O
I
Wat staat ons in 1934 te wachten?
ZC
L\ Jk DHANn 7 /J|
LICHT
VOORZEGGINGEN BIJ DE
VLEET
ONZE
261e U I T K E E R I N G
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
Honderd dollars uitgeloofd
HET KAPERSNEST
keerden wij heden uil
DONDERDAG 14 DECEMBER
m*n
Een miskend muziek
instrument
Geen nieuwe oorlogen!
Opgravingen te Paestum
(«rt
WAARMEDE
THANS
EEN
TOTAAL
BEDRAG
VAN
DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS
9
1
1
IJbI
'es'
Spada weer voor den
rechter
JOSEPH CONRAD
n.
GEBLEVEN H
rt
VOOR DB TAFEL!
-NATIONALE 1
De Chineesche
hondjes I
^CWGIFTE MOET, OP £TRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Amenlta wacht met spanning op
Lee’a voorepellingen
B
tt
iimin
=3
iiiiiiiiiiimimiiiiii
iiyi
iiiiiiiiimHiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiniifiiiiiiiiiiiiiiiiftiniiiiiimiiiiiimiiiiii
den dokter
wU
en
I
de
36
DERDE HOOFDSTUK
rechter
„En
(Wordt vervolgd)
t 4
I
is een
Vereenigde
ROMAN VAN
I:
st
et
n
n
’e
n
at
en
ie.
■er
o-
P>E tlEEREN WILLEN
WEL HQNDEfS) 6ULDEJ1
BETALEN AlS/EMAtiPHUi
KAN ZEGGEN. WAAR
HET ROODHARIGE KIND
de
nde
l ta
dat
ring
n
n
r
n
h
>r
n
n
aal-
van
be-
ara-
en
mU
maar
iet
ar
Fs-
>1-
n-
5a-
an
Uw dw.
Y..e.’
deze
uit
een
tan-
rer-
iet
te
w.
de
de
jr-
«-
te
en
n-
en
il-
iet
en
en
Ml
n-
•d-
11
„Don Carlos, mijn soon, Is nu uw gemoed
gerust?”
Carlos sloot langzaam de oogen.
„Richt dan al uw gedachten op den hemel.”
Pater Antonio's lage stem verniet rich met
buitengewoon gesag. „Met de aarde heeft u
afgedaan."
De ziekenzuster raakte de koorden der gor
dijnen. De zware plooien bewogen en vielen
strak, priester en stervende voor ons verber
gend.
Op zekeren ochtend <het was nog vóór acht
uur) werd een bekend geneesheer In de resi
dentie telefonisch aangeroepen.
Mevrouw X. moest hem onmlddeilük spreken,
nog vóórdat hij uitrijden zou. Het kon geen
oogenbllk uitstel lijden: „In vredesnaam, dok
ter, stelt u mij niet te leurt”
..Als u dan maar dadelijk komt!”
De dokter hing den horen van de telefoon op
en ging ontbijten, zich In stilte erover verwon
derend. wat mevrouw X. die een toonbeeld van
gezondheid was en bU wie hij slechts over den
vloer gekomen was voor kleine ongesteldheden
van haar echtgenoot, hem te vertellen zou heb
ben. Vermoedelijk zou het wel In verband staan
met de kwalen en kwaaltjes van dien echtge
noot. Maar waarom daar zoo'n haast bij was
Om half negen zat mevrouw X In de wacht
kamer en om vijf minuten over half negen werd
zij In de kamer van den dokter gelaten. Deze
toen
Is gewoonlijk gaat ook thans weer het
ten einde spoeden van het jaar gepaard
met een zondvloed van voorspellingen
omtrent hetgeen der wereld tn den loop van
iiiiiiiiiHMiiiiiiiiiiiiiiiiuHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiHiiiiinniiiiiiii
Plotseling houd ik op. Bedriegen
oogen? Er staan daar geen vijf,
hondjes I
Ik moet van kleur verschoten zün. want een
van de dames vroeg plotseling, of ik niet wel
was.
Ik was op het punt om te vragen, hoeveel
Bij de opgravlngswerken te Paestum is thans
het antieke Forum aan het licht gekomen. Het
plein was, naar het blijkt, door een sullengang
In Dorlschen stijl omgeven. Aan de Noordzijde
vond men de overblijfselen van verschillende
tavernes, voorts de resten van een gymnasium
en van een Qrieksch theater, alsmede deelen van
tempels, overheidsgebouwen en badinrichtingen,
welke laatste voorzien waren van een geraffi
neerd systeem voor warmwatervoorziening. Ver
scheidene van deze architectonische resten dra
gen inscripties, waaruit de bestemming van de
betreffende gebouwen en bijzonderheden omtrent
verschillende fraaie beeldhouwwerken door
gaans in goeden staat gevonden, waarvan
de stichting zijn af te lelden. Overigens zijn er
vooral een vrouwenbeeld, naar Orlekschen trant,
waarschijnlijk de godin Demeter, en eerr jeugd
portret van keizer Tiberius, van bijzonder be
lang mogen worden geacht.
)ra-
ren.
te
rWa
«Q
no-,
het
erd
ap-
tot
dit.
tot
en.
HU
lek.
ren
ssle
x*
vas
ee-
rk-
ren
ils.
ten
jd-
f DE MEEREEN VAN Dt£ KE-.
RELG VERTELLEN MAAR WAT.'
MAAR on KLINKT TOCHWEL üE-
LOOTWAARD'0' IK WED DAT ZE
\QPE»E 'ZEILBOOT WAS, D/E NAA
ZEE VOER TOEN WE HIER AAN
l'and kwamen.
hondjes daar stonden, maar ik begreep, dat die
vraag van mijn kant komende de men-
schen ertoe gebracht zou hebben, aan mijn ver
stand te twUfelen!
Toen de gasten weg waren, telde ik de hond
jes opnieuw. Ik nam ze stuk voor stuk in de
hand. Het waren er zes. en ze waren niet van
elkander te onderkennen!
Toch wist ik, dat mijn stel van vijf een uni
cum was.
Wat beteekende dit
's Avonds op onze slaapkamer vroeg ik aan
•eseseseeeeeeeeestseesseseeeeeeesssessssseeeeseessgsM
Zijn arm die mijn hals losliet, viel lang uit-
Cestrekt op de sprei. Pater Antonio was zijn
Ontroering meester geworden. Met het spoor
van onafgewlschte tranen op zijn gezicht was
hij weer geworden de priester, opgeheven boven
het bereik van aardsche smart door de ver
heven zorg van zijn gewijde taak.
HE IK VOEL ME SLAPERIG KUK
ZOQNOO! GEKLELRR WAREN. MEN
KAN ZE WEL HONDERD METER DIEP
Z'EN HET WATER U ZOO GOORS!HU
.NEND ALS KRISTAL
JA, IKHEB HAAR OEZ/EN TOEN OLE'
BENDE ME AAHVIEL. HET WAREN ZEL
/ZOOVERS. KUK MAAR EENS, HOE ZE
ME 'TDEGETAKELD HEBBEN. EN ZE
HEBBEN HE T K/ND JN EEN ZEIL -
MEEGENOMEN S
X /r evrouw en meneer hadden veel gereisd
I y I ZU hadden ook China bezocht en daar-
vandaan gelijk trouwens uit alle lan
den. die zij bereisd hadden veel moois mee
naar huis gebracht.
Mevrouw had verstand van oud-Chlneesch
porceleln en daarvan verschillende fraaie stuk
ken „bemachtigd”.
Onder deze alle was mevrouws liefste bezit
een stel van vijf kleine poroelelnen hondjes. In
de oogen van menschen. die geen verstand van
oud-Chlneesch porceleln hadden, waren het
kleine monstertjes met vreemdgekromde poot
jes en brutale snoetjes maar voor den kenner
waren ze Iets heel blzonders.
Ook waren zij zeer kostbaar; men beweerde
zelfs, dat er zoo'n tweede stel niet bestond; het
was éénlg in zijn soort en de prijs, die ervoor
besteed werd, was daarmede In overeenstem
ming.
Zooals gezegd, deze vijf porceleinen monster
tjes waren mevrouws liefste bezit. Zü was ge
woon ze triomfantelUk aan haar gasten te ver-
toonen. En. daar het echtpaar veel kennissen
had, waren „de hondjes van mevrouw X” wel
dra bekend tot ver over de grenzen van de
residentie, waar zij, met haar man, van het
vele reizen was komen uitrusten.
Ook al rijn de dagen donker
Die de maand December biedt.
Zelf» al gaan de dagen korten.
Zóó dat men dat korten ziet,
Toch geeft deze maand een lichtpunt,
Niet slechts uitgedrukt in Watt,
Maar een lichtpunt, dat bijzonder
Ook een massa vreugd omvat!
Want het schoone Kerstfeest nadert.
Iedereen denkt dan aan Hem,
In dien stillen nacht geboren
In den stal van Bethlehem!
Als de klokken strakjes luiden
Door de stilte van den nacht,
Wordt Hem hulde en aanbidding
In Zijn stalleken gebracht.
Dit gebeuren, dat zoo heerlijk
Alle werelden omving.
Vieren wij ook, ter vergrooting,
In den huiselijken kring.
Zie de lichten in de straten.
Zij weerspiegelen den geest.
Zoó wordt reeds vooruit geloopen
Op dit grootsche, schoone feest!
MARTIN BXRDBN
(Nadruk verboden)
hoewel hij de kaars omhoog hield als om mijn
gezicht zorgvuldig te onderzoeken, keek hü geen
enkelen keer mijn kant uit, terwijl hij met
Seraphlna enkele zinnen in het Fransch wis
selde. die Ik niet voldoende verstond om te kun
nen volgen.
Het leek mij toe of hij beleefd let» vroeg. De
natuurlijke welwillende uitdrukking bleef op
zijn gezicht, alsof hi) ren bron van onultputte-
lijk geduld bezat om met de onberekenbare klei
nigheden in het gedrag van een vrouw om te
gaan. Seraphlna's shawl was van haar hoofd
gegleden. La Chlca, angstvallig naast haar ge
slopen. liet nu en dan een dienen snik hooren.
zonoer eenig teeken van tranen; en met haar
louee haren bloote armen en wanordelijke
kleeren leken het twee vrouwen, ontdekt bij een
geheime vlucht voor 1 leven. Alleen de
meesteres hield zich kalm; haar stem was be
slist: er was vastberadenheid in de manier
waarop één der kleine blanke handen de zwarte
kant op haar boezem omklemde. «Slechts één
keer scheen zij te aarzelen met haar antwoord.
Na een oogenbllk haar gegeven om na te den
ken. scheen hij zijn vriat te herhalen Zij keek
mij even angstig aan. dacht ik. eer zij haar
eerste antwoord bevestigde met een licht knik
ken van haar hoofd.
ingevolge de voor onze abonné's geldende
gratis-ongevallen-verzekering aan den Heer
C TROMP, Aagje Dekenstraat 16, Haarlem,
wegens een aan hem overkomen ongeval. Dit is
Mevrouw X was overgelukkig met haar zeven
hondjea
Enkele dagen later vroeg zjj aan den dokter,
hoe hij ertoe gekomen was den heer en-mevrouw
Y van de grap te verdenken.
„Dat is nog al duidelijk!" antwoordde htj
lachend. „Zij waren de eenigen. die de beide
diners hadden bijgewoond!”
zat achter zijn schrijftafel en stond op,
zijn bezoekster binnen kwam.
Aanstonds zag hij. dat er Iets blzonders ge
beurd moest zijn. Mevrouw was zeer bleek. In
haar oogen lag een eigenaardige schuwe uit
drukking en haar handen beefden.
„Oaat u zitten, mevrouw! Vertelt u mij maar
eens rustig, wat er aan de hand is.”
Toen zij zat. werd zij wat kalmer.
.Dokter!" begon zij. „Ik ben gekomen,
omdat.... omdat.... ik vrees voor mijn ver
stand!"
..Kom. kom, mevrouw! Dat zal zoo'n vaart
niet loopen!” zelde de dokter. „In elk geval
zal t u goed doen, wanneer u zich eens uitspre
ken kunt. Ik luister met belangstelling, me
vrouw!"
.1 Gaat om mijn Chineesche hondjes
Hebt u wel eens van mijn Chineesche hondjes
gehoord?"
De dokter knikte. Hij was nu minder gerust
dan sooeven, omdat hij wel eens had hooren
beweren, dat deze beroemde hondjes een zóó
danige plaats in het hart van mevrouw Inna
men. dat sommige menschen van een „manie”
spraken!
„Ik heb vijf van die hondjes uit China mee
gebracht" hervatte de bezoekster. „Zij zien
er predies hetzelfde uit: men kan het een niet
van het ander onderkennen!"
Zij zweeg even en slikte zenuwachtig.
„Nu ongeveer acht dagen geleden, hadden
wij eenige vrienden ten eten. ZU kwamen pas
uit Indlé: drie echtparen uit 8oerabaiat die met
dezelfde boot hierheen gekomen waren: wij
hadden ze alle drie op onze reis leeren kennen.
„Na het eten en vóórdat de thee kwam, laat
ik aan de dames mUn Chineesche hondjes zien.
ZU staan op een 'n klein tafeltje bU het raam,
niet nog *n paar andere curiositeiten. Ik zet ze
altUd in een kring met de hoofden naar elkaar
toe.
Daar hebt u nu mUn hondjes" zeg ik. op
dien kring wUzende. ,Ze zUn alle precies geluk
en wanneer....”
bU verlies van *n’
Anderen vinger
(Korte tnhoud van het voorafgaande: Kemp
een Engelachman uit Kent wtlkt met Carlos
Riego uit naar Jamaica, geholpen door den
verloofde -van ziln zuster Veronica Ralph
Rookebv Hier komt bil in kennis met den
rechter O' Brlen en met Don Ramon, die
Kemp willen overhalen dienst te nemen bil
zeeroovers die Rlo Medio als basis hebben
Ais hU hier niet op ingaat wordt nil over,
weldlgd en aan boord van een schip ge
bracht HU weet echter spoedig te ontsnap
pen en wordt ongeplkt door een ander
schip dat hem naar Havanna zal meene
men Nabil de Cubaanitche kust worden sti
echter door zeeroovers. die onder bevel staan
van een vriend van Carlos Thomas de
Castro, overvallen John Kemp wordt ge
vangen genomen en met het kanerechln
naar Rlo Medio gebracht, waar hU gastvrij
ontvangen word! door Don Balthasar. Hier
leidt men hem aln het ziekbed van Carlos).
openbaarde tevens volledig de geheimzinnige
werking en or beschaamdheid van zün macht
Het had de felllooze werking van een instinct-
handeling. Het was Instinct. HU kon niet weten,
hoezeer hU allen verschrikte met dat gebaar
van zUn vinger. Het lange meisje liet den kan
delaber klaterend op den grond vallen en
vluchtte weg over de galerij, als een schaduw.
La Chlca hurkte angstig tegen den muur. Het
licht van haar kaars liet vaag de gestalte uit
komen van een negerjongen, die onbewogen op
den achtergrond stond te wachten, met de
kofofers van O'Brien op zUn schouders.
„U ziet het.” zei Seraphlna met snel, mis
moedig gefluister In mijn oor. „Zoo zUn ze »u
allemaal, allemaal.’*
Zonder eenige verandering in zUn trekken
zonder nadruk, zelde hij in het Fransch:
„Uw vader slaapt zeker, Senorita."
En zU onverschrokken. „U weet heel goed,
senor Intendant dat niets hem de oogen ver
mag te openen.”
„Het schUnt zoo,” prevelde hU tussc? x de
tanden, terwijl hU bukte om gevallen kan
delaar op te rapen.
HU keerde zich tot Seraphlna, met de kaars
in z*n hand, en zelde hoffelUk in het Spaansch:
..Mag Ik u bUlichten tot uw deur, nu die Jua-
mita ik geloof tenminste, dat het Juamita
was een beetje van streek is? Ze is niet ge-
geechtkt in uwen dienst te blUven, evmmtn als
die daar."
Met een geluld van de grootste troosteloos
heid. begon La Chlca. slap tegen den muur val
lend te snikken. Ik deed een stap naar voren en
„Neen." zelde ik; „van uw hart niets en
niets van uw geweten evenmin als van uw
dankbaarheid. Dankbaarheid van u! Alsof ik
het niet ben. die dankbaar moet zUn dat ge
zoo goed hebt willen zUn uw hand te laten
rurten in de mUne al was het maar voor
een oogenbllk al was het enkel om vrede te
brengen aan een stervende; dat u mU het ge
luk. den droom hebt gegeven van dit wonder
baar oogenbllk, dat ik mU heel mUn leven zal
herinneren, als een plotseling blind gewordene
aan onze verzekerde abonné’s is uitgekeerd.
de glorie van de zon. Ik zal ermede leven, ik
zal het koesteren in mUn hart tot mUn laat-
sten dag; en ik beloof u, er nooit meer over te
spreken.”
Haar lippen waren trillend geopend, haar
oogen hield zU neergeslagen, haar hoofd gebo
gen. als in de grootste aandacht.
„Ik vroeg geen belofte,” prevelde zU koel.
MUn hart was zwaar. „Ik dank u voor dat
van vertrouwen," zelde ik. „Ik ben de
zonder eenige belofte. Geheel de uwe
heb ik aan te bieden? Wat voor
De Corslcaansche bandiet Spada. eens de
schrik van het Maquis, en thans de vreedzame
gevangene in de gevangenis te Ajaccio, zal op
nieuw voor eenige zUner misdaden terechtstaan.
Wegens het ongeoorloofd dragen van wapens
is hU reeds tot twee Jaar gevangenisstraf ver
oordeeld. Dezen keer wordt hU beschuldigd
van het stopzetten van een openbaren dienst,
namelUk den postdienst tusschen Ajaccio en
Loplgna.
HU had den postwagen in brand gestoken en
de drie gendarmes, die dezen wagen begeleid
den, neergeschoten. Daar hu had aangekondlgd
ook de volgende postwagens te zullen aanvallen,
had men den dienst voor een maand moeten
stopzetten.
Spada zal nu terechtstaan voor het aanhou
den van den postwagen en later voor het neer
schieten van de gendarmes.
mjjn man. hoe
veel hondjes wU
eigenlijk hadden.
HU keek mU aan.
alsof ik plotseling
gek geworden
was U moet we
ten, dat hU zich
voor mUn hondjes in het geheel niet interes
seert en er nooit naar omkUkt.
Ik herhaalde mUn vraag.
„VUf. natuurlUkzei mUn man. „Ik wou.
dat je ze nooit gekocht had. Je wordt waarach
tig nog gek op dat punt!”
„Gek....? Was Ik het misschien al? Ik had
Immers zes hondjes geteld en er waren er maar
vUf!'
Er kwam hier even een stilstand in den
woordenvloed. De dokter wist niet goed, wat
hU zeggen moest.
„Voor uw verstand zou Ik maar niet bang
zün,” zeide hU «IndelUk op luchtlgen toon, hoe
wel hU steeds nog niet gerust was.
.Luistert u verder/dokter! MUn verhaal is
nog niet uit.
Sedert de vreemde ervaring, die ik had op
gedaan. durfde ik eenige dagen lang niet naar
mUn hondjes te zien. Toen ik eindeluk al mijn
moed samenraapte en een blik op het bewuste
tafeltje wierp, stonden er vUf hondjes!"
„Dan suit u zich zeker op dien avond van
uw diner vergist hebben" zeide de dokter.
„Zoo iets komt wel meer voor: het heeft niets
bedenkelüks.”
..Ik ben nog niet aan het einde van mUn ver
haal. dokter! Gisteren hadden wU wéér men
schen ten eten Na afloop wilde men de hond
jes zien. Ik ging de gasten vóór naar het
kleine tafeltje. Toen dacht Ik. dat ik het be
sterven zou: er stonden zeven hondjes!
Ik schreeuwde het uit en vluchtte naar mijn
kamer. De gasten schijnen vertrokken te zUn,
het denkbeeld meenemende, dat ik plotseling
ziek geworden was. Met mUn man heb ik er
niet over durven pratenEn nu kom ik tot
u. dokter, om u te vragen: .Den ik krankzinnig?
Heb Ik hallucinates?"
De dokter schudde het grUze hoofd.
„Willen wU samen eens naar uw hondjes gaan
zien, mevrouw?"
ZU stemde toe: de kalmte van
gaf ook. héér kalmte.
Een kwartier later stond zU„ met den genees
heer, vóór het tafeltje met de hondjes.
..Kr staan er nog altUd zeven, mevrouw!**
zelde hU. „U hebt dus geen hallucinaties en is
best bU uw verstand. Er is dan ook niet de
minste reden u ongerust te maken."
„Maar hoe moet ik het dén verklaren, dok
ter?"
„Wilt u mU de namen eens opgeven van uw
gasten op de twee diners, waarover u mU ge
sproken hebt?"
Mevrouw X voldeed aan dit verzoek.
Den volgenden dag ontving mevrouw X een
brief van den volgenden inhoud:
„Geachte mevrouw.
Tot mijn spijt verneem ik van dr. A., dat de
onschuldige grap, die mUn vrouw en Ik ons ver
oorloofd hebben, ongewenschte gevolgen heeft
gehad.
Toen u ons, uit China komende, te Soerabaia
bezocht, liet u ons uw kostbare hondjes reeds
zien. Enkele dagen later kocht ik bU een Chl-
neeschen handelaar te Soerabaia. twee precies
zulke hondjes. De man verzekerde mU. dat er
geen andere exemplaren bestonden. WU wisten
echter wel beter!
Van den aan vang af bestemden wU onze
hondjes voor uw menagerie. WU zouden spoe
dig naar petria vertrekken; onze hondjes gin
gen mee. En toen wU de eerste maal bU u kwa
men eten, hadden wü ze bU ons.
WU kwamen toen op de gedachte, zonder dat
u het bemerkte, één van onze hondjes bU de
uwe te zetten. Den volgenden dag, toen ik uw
man spreken moest, vond ik gelegenheid het
weer weg te nemen.
Toen wU eergisteren bU u aten, zetten wQ
ze alle twee bU uw vUftal en Heten ze nu ach
ter. Ons doel was niets anders dan een on
schuldige mystificatie.
WU hopen, dat u ook de twee nieuwe hondjes
als uw eigendom beschouwen zult.
Zooals u weet, waren zU. van den aanvang af,
als geschenk voor u bestemd.
Met beleefde groeten
de mUzelf niet, haar aan te zien. Een onrede-
lUke ontgoocheling, als het ontwaken uit p*11
gelukkigen droom, drukte mU neer. Ik voelde
een bUna woest verlangen haar in mUn armen
te nemen terug te keeren tot mUn droom
Als ik op dit oogenbllk naar haar gekeken had,
geloof Ik niet mU in bedwang te hebben kun
nen houden.
ZU verliet de kamer; en toen ik opkeek stond
daar O Brien, met rijlaarzen en sporen maar
verder in zUn gewone zwarte advocatendracht.
In den schemer der galerij zag Ik zUn kleine ge
stalte een diepe buiging maken toen zü naar
bulten trad. SchleUJk was zU blüver. staan.
Haar twee kamermeisjes bU de deur drongen
met verschrikte oogen angstig achter haar te
zamen. Het licht barer kaarsen flikkerde
hevig.
Snel was ik op Seraphlna toegestapt. mU af
vragend, wat hU zou doen. HU scheen niet ge
wapend. evenmin als ik. Zou hU m|] naar de
keel vliegen? Ik was grooter en Jonger Ik
verlangde dat hU het doen zou. Maar hü vond
een manier om mU In al het andere ri)n voor-
deelen te laten merken. HU deed of hU mU in
het geheel niet zag. Niets scheen hU te bemer
ken van Seraphlna's verschrokken onbeweeg-
UJkeid of.... van mUn gespannen houding;
maar zUn welwillend gezicht wendend naar da
twee meisjes, die onder zUn blik door den
vloer schenen te willen zinken, schudde hU
eventjes met zUn vinger tegen haar.
Dat was alles. HU dreigde niet, hü scheen
speelsch te plagen; en dit gebaar, wonderbaar
van uitwerking, bU zeer weinig Inspanning
Seraphlna en Ik. wU gingen toe op de deur,
droevig als onder een druk van een zware
herinnering als menschen, die van een graf
terugkeeren tot de zorgen des levens. Ik ge
voelde geen opgetogenheid, er was niets ge
beurd Het was dé gril geweest van een zieke.
„Senoria." zeide ik zacht, met mUn hand
op het gedreven brons van den deurknop.
„Don Carlos zou hebben kunnen sterven in het
volle vertrouwen op mijn toewUdlng voor u
zonder dit."
„Dat weet ik," antwoordde zü. met gebogen
hoofd.
„Het was zoo zün wensch," zeide ik.
Ik heb mü daarnaar willen voegen.”
„Het was zün wensch." herhaalde zü.
„Herinner u. dat hü van u geen belofte ge
vraagd heeft."
„Ja. enkel van u heeft hü die gevraagd. U
heeft dat 6<*d op willen merken, senor. En u
u vraagt niets...."
Toen men terecht aanstalten maakte,
om de negerliedjes te verbannen en uit
de dancings te verwUderen. had men zich
ook In vele kringen tegen een muzlek-instru-
ment g keerd: de saxophone. Zeker was dit in
strument omdat het bü voorkeur bü Jazz
muziek gebruikt werd, eenlgszins In dlscredlet
geraakt, maar men had daarbü uit het oog
verloren, dat het hier een echt Europeesch in
strument gold, dat in 1848 door den instru-
ment-bouwer Adolf Sax uitgevonden werd.
Toen de uitvinder Sax in de vüftiger jaren
der vorige eeuw zün nieuw Instrument den mu
ziek-experts voorlegde, oogstte hü zeer veel
büval. De Fransche componist Hector Berlioz,
de hartstochtelüke vereerder van Gluck en
Beethoven, schreef er zeer enthousiast over:
•De klank der saxophone la van een zeld
zame en kostelüke schoonheid, hü is sonoor
maar toch doordringend, ook In de hoogere
tonen, is vol en krachtig in de lage tonen,
vol uitdrukking in de middeltonen en heeft
veel overeenstemming In klank met die van
de violoncel, klarinet en Engelsche hoorn. De
saxophone past zich bU iedere stemming aan
en is het meest geschikt voor langzame en
teere muziek.”
Op dezelfde manier als Berlioz uitten zich
ook andere beroemde componisten als Verdi,
B zet en Richard Strauss, die de saxophone
een plaats in hun composities aanwezen. Toch
heeft zü zich in de kunstmuziek niet kunnen
handhaven. Richard Wagner büv. wilde er
niets van weten, evenmin als Brahms. Er be
staat evenwel mogelükheld, dat wü de saxo
phone in de moderne kunstmuziek weer ont
moeten. Door geschikte Inlasschlng van dit
Instrument in de composities, zouden prachtige
effecten bereikt worden, die met andere Instru
menten niet mogelük zouden zün.
Blenden, sterrewlchelaars en waarzeggers van
allerlei aard wedüveren om het publiek te
overstelpen met sensationeele onthullingen
over de sensaties van het voor de deur staande
1934-
Het is niet altUd even eenvoudig om wegwijs te
worden temidden der ontelbare voorzeggingen
die elkaar in den regel danig tegenspreken,
en daarom Is het wel het eenvoudigst dat men
zich aan een der broodetende profeten houdt
en de anderen verwerpt. Dat heeft ook schrij
ver dezes gedaan en zün keuze is gevallen op
dan Amerikaan W. Lee. NatuurlUk staat het
den lezer volkomen vrij zich een anderen lüf-
profeet te kiezen, maar dan moet hü het
onderstaande niet lezen, opdat hü niet in de
war rake.
Lee werkt telkenjare in het begin van de
maand December een overzicht voor het ko
mende Jaar uit en wanneer wü de Amerikaan-
sche bladen mogen gelooven, dan wachten de
Vereenigde Staten in ademlooze spanning de
publicatie van Lee’s voorzeggingen af. Lee
geniet een groote bekendheid in Wallstreet.
Men zegt dat hü de trouwe raadsman is van
verschillende Amerlkaansche geldmagnaten.
Dus: wat brengt 1934?
Een geleldelüke. uiterst langzaam en aat>-
vankelUk zelfs moeilük waarneembaar herstel
van het evenwicht onzer wereld, die op het
oogenbllk in hoogspanning leeft en büna met
den ondergang bedreigd wordt. Het komt niet
tot een oorlog, noch tusschen FrankrUk en
Dultschland. noch tusschen Japan en Rusland.
In het eerste geval zal Frankrijk de overhand
weten te behouden en het Saargebled zonder
volksstemming verkrügen- In het tweede ge
val zullen de Russen noodgedwongen toegeven
en Japan hoeft slechts te onderhandelen om
in alle opzichten zün zin te krijgen.
In Amerika zullen groote veranderingen
plaats grijpen welke ook op de rest der wereld
invloed zullen uitoefenen. In den loop van den
zomer zal elndelük de stabilisatie doorgevoerd
worden van den dollar en wel op ongeveer een
derde züner oorspronkelijke waarde. Tot dien
Uid zullen de grootste beurzen ter wereld echter
nog vele zwarte dagen beleven en wel in Amerika
in het begin van Mei en in Europa tegen het
einde derzelfde maand- In de Vereenigde Sta
ten zullen er nog meer groote rijkdommen defi
nitief vernietigd worden. Gesteld dat er op het
oogenbllk nog mlljardenvermogens bestaan. In
1934 zullen die voorgoed tot het verleden be
boeren.
Drie algemeen bekende penoonlükheden
zullen het volgend jaar sterven. De eerste is
het hoofd van een Midden-Europeesch land, dat
het volgend Nieuwjaar niet meer beleven zal.
(Von Hindenburg?) De tweede ia een der
populairste multlmlljoenairs der
Staten. (John D. Rockefeller? Henry Ford?
Pierpont Morgan?) Het derde sterfgeval betee-
kent een zwaren slag voor Engeland, dat een
züner beste politici verliest.
De misdadigheid zal enorm toenemen. Een
gangstersbende zal In Chicago een misdaad be
gaan. zooals de wereld er tot heden nog geen
aanschouwd heeft. Een groote bank zal met
al haar personeel in de lucht geblazen worden.
In FrankrUk wordt een massamoordenaar ont
maskerd. die Landru verre in de schaduw stelt.
In Dultschland zullen er in 1934 meer menschen
terechtgesteld worden dan In heel het tüdperk
van 1918 tot 1933.
In den herfst van 1934 zal de wereld opge-
mhrikt worden door het bericht van een onge
hoorde natuurramp in Japan. De uitbarsting
van een vulkaan zal duizenden menschenlevens
vernietigen. De Fransche Atlantische kust
wordt twee malen door een cycloon geteisterd.
In Australië valt een meteoor, welke een groote
paniek zal verwekken. Tegen het einde van den
zomer en In het begin van den herfst zal er in
het volgend jaar te wachten staat. Helder- Midden-Europa een epidemie woeden die. even
als indertüd de Bpaansche griep, vele slacht
offers vraagt.
Bepaald sympathiek ziet deze opsomming er
niet uit en men zou zelfs geneigd zün te be
sluiten dat Lee in 1934 een soort rampjaar voor
ziet. De Amerlkaansche helderziende schünt zelf
ook tot die ontdekking gekomen te zün. want
aan zün ongeluksprofetieën knoopt hü ook nog
een serie van aangenamer vooruitzichten vast.
Zoo zullen de Russen een nieuwen stratosfeer
tocht organiseeren en tot een hoogte van vUf-
tig-dulzend Meter in de luchtzee doordringen.
Tegen het einde van het jaar zullen de Ameri
kanen er in slagen dit fabelachtig record te
verbeteren.
Wat de technische uitvindingen betreft,
neemt FrankrUk de leiding in handen. Vooral
de experimenten om zonnestralen In electricl-
telt om te zetten, zullen in dit land groote vor
deringen maken.
In Amerika zal men een preparaat uitvinden
dat In plaats van steenkool en olie gebruikt
kan worden.
De grootste geneeskundige ontdekking is ten
slotte aan Oostenrijk voorbehouden. Een Ween-
sche dokter zal het geneesmiddel vinden voor
kanker.
En tenslotte nog een voorspelling van schrijver
dezes: het aantal abonné's van dit blad zal
minstens verdubbelen, want niemand wil na
tuurlUk een goede uitvoerige berichtgeving mis
sen over zoo vele en zoo belangrijke dingen die
te gebeuren staan.
JJ l op dit blad sljn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bij een ongeval met f by verlies van een hand f 1 verlies van een f Cfl breuk van f AD
AxllC QOODH€ 9 ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeerlngen verlies van beide armen, Deide beenen of belde oogen f doodeiyken afloop J een voet of een oog f l^V9“dulmof wijsvinger f «z(/*"been of arm J TClZ»-
bewüs
uwe
Maar Wat
hulp....? Welk toevluchtroo d? W211:e brscher-
mlng? Wat kan ik doen? Ik kan enkel voor
u sterven. O, maar het wreed van Carlos,
waar hü wist, dat ik niets anders te geven had
dan mün poover leven.”
,Jk neem het aan,” zelde zü, onverwacht.
„Senorita. het is edjlmce-i'*” van u zoo'n
waardelooze gift te aanvaarden een leven,
dat mü niets waard is. bulten één. eenige her
innering. die ik aan u te danken heb.”
Ik wist, dat rij naar me keek, terwül ik met
een diepe buiging de deur opende. Ik vextrouw-
i
