f 50.- keerden
I
«nF*©
I
f 76.255.-
35
?CI55
Het eiland Ada Kaleh heeft
zorgen
ONZE 263e UITK EER.ING
9'.
HET DONAUPARADIJS
I
wij heden uit
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
HET KAPERSNEST I
KI
HOEST^Ö I
I
I
THERMOGENE
Jim en Annie stranden
Alle abonné’s
WW*®
I
en
Een technisch raadsel
„Lastex**-garen
n-
1
n?
THANS
VAN
verzekerde abonnes is uitgekeerd.
aan onze
INDISCHE POSTVLUCHTEN
DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS
De Pelikaan haast zich
n
ROMAN VAN
JOSEPH CONRAD
J
VERWAARLOOSDE
VERKOUDHEDEN
EEN TOTAAL
DE TA1
NATIONALE Z"
k DRANK J
Pollii
m,
mj
in
(oir
i
to
es
bu
ses-
and
den
wy
die
EN
„Chineesch fabrikaat**
BEpRAC
WAARMEDE
Ijzer, dat in geen 3000 jaar roestte
Vtuaqf- UwCMrf
]n Roemenië bestaan plannen om
het eilandje in een moderne
vesting te veranderen
ingevolge de voor onze abonné's geldende
gratis-ongevallen-verzekering aan den Heer
O. DE JONG, Varkensmarkt, Culemborg
wegens een aan hem overkomerVenseval. Dit is
„Onafhankelijk, vrij
- gelukkig**
BESTRIJDER VAN 1
KOUDE WL 1
R H E U- J
MATIEK
STEKEN
IN DE ZIJ
-
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Kleine uitvindingen en
groote vermogens
AHrUE‘.
I AQiJ JE
'WEL ALLEMACHTW
W OnZE NAttM
POER OVEZ3<X&d\
(EyAóEn z/jrt hcA
itrtvEE óeehZahQ
1/E/POT33N TE y.
o
nu.
Bagdad
19.45
VIJFDE HOOFDSTUK
34.
et
boord
gevoel
O'Brien schoot snel
heen, prevelend als een krank-
VERKRIJGBAAR BIJ
AFOTH. EN MtOG
De „Ijsvogel" op de uitreis is uit
vertrokken en landde te Karachi.
tal
nt
De „Snip” la Woensdag op de thuisreis te
Athene geland.
De „Pelikaan" la Woensdag 17.20 plaatse
lijk en tijd te Karachi aangekomen en
plaateelyken tijd vandaar vertrokken.
smart en gemoedsverwarrlng en liep op en neer,
met zijn groot hoofd gebogen op zijn breede
borst, terwijl hij zijn vingers ineenstrengelde, of
in
ten
en,
en,
tap
bil
die
op
ren
e-
m
tfng wil
dra er
In den i
me-e rm-ien voor de pelten.
Voor één ding kon overigens zelfs Carol de
van
i, dat
ig
ich-
1de.
sas,
enz.
ten
ele
re
ien
die
en
an
ten
1st'
it-
t van
iptles
amb-
agers
:bben
vele
1. Er
deze
men
iaat-
den
dat
le-
MW,
I.
en
„De
het
«artij
■voor
toen
tven,
loor-
.eur-
d btJ
ter
den
sster
ngst
vol.
aten
poe-
rec-
baal
den
istle
aar-
het
i an
ting
de
Ja
er-
er
XI-
te
nd
De autoriteiten te Kanton hebben aan de
studenten verboden voortaan bultenlandsche
kleedingstukken te dragen. Ze zijn verplicht
Ueeren te dragen, die van Chinees^he stof ver
vaardigd zijn. Dit besluit van de autoriteiten is
een onderdeel van de ..Koop Chineesch fabri-
kaat~-campagne.
De politieke raad heeft voorts aan de pro
vinciale autoriteiten machtiging verleend om
aoo noodlg den Invoer van kunstzijde, wollen en
stukgoederen te beperken.
’f Is toch zeker, dat een ieder
Het wel zeer merkwaardig vindt.
Nu het dooien is begonnen.
Dat de winter juist begint!
Want vandaag begint de winter
Officieel en authentiek,
Nü eerst zou het mogen vriezen.
Krakend, ijzig, energiek!
Maar misschien, je kunt niet weten.
Telt het vorige niet mee
En een rechtgeaarde winter
Houdt blijmoedig zijn entree!
Doch er is nog iets bijzonders
En dit blijkt ook zonneklaar,
't Is vandaag de allerkortste
Van de dagen van het jaar!
Nu wij over dit punt heen zijn.
Zien wij weer een licht verschiet.
Want wij minnen zoo den avond
Met een beetje coloriet.
Wat in schijn inconsequent is.
Maar wat toch tot waarheid wordt:
Door het lengen van de dagen
Wordt het lichtverbruikgekort!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
Veertien kilometer ten Oosten van Delhi, de
hoofdstad van Panschab, een provlncl^ln Ach-
ter-Indlé, verheft zich de monumentale mina
ret van een onvoltooide moskee. Op een open
plein midden In deze moskee staat een reus
achtige Ijzeren zuil, die niet alleen tot de oud
ste Ijzeren gedenkteekenen der geschiedenis be-
van
die
tre
in
Ijzer
ORIGINEEL! FLACON (0
IN PRIJS VERLAAGD TOT
THANS ook KLEINE FLACONS q F. LOS
Past op voor ernstige
gevolgen. - Siroop
L Famel zuivert Uw
luchtwegen, doet
hoest bedaren
en maakt het
A slijm los.
De .Jtljstvogel", thuisreis, is te Singapore ge
land.
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiitiiiiiiiiiiiiiiiiii^
UC OULA EÖVLJLLC J
„Waarde Tom!
„Beroem je er niet langer op de konlng der
Inbrekers te zijn! Ik dank Je voor de bankbil
jetten. Daar niemand jou verdenkt, loop Ik nog
veel minder gevaar. Je eenigste fout, die Je
gemaakt hebt. Is deze: je had te veel aan
dacht voor jezelf en 1 gebouw en lette daar
door niet op de straat. Heel toevallig zag Ik Je
het gebouw binnengaan. Toen heb ik alles op
alles gezet. En gewonnen! Nogmaals dank.”
..Een vakgenoot, die voor één keer
slimmer is dan jij!”
zoo
zóó
ga
te kunnen ontkomen. Een
oogenbllk peinsde hij z’n hersens suf, welke de
vergissing was. die hij had gemaakt en waar
door hij zichzelf verraden had.
Een oogenbllk staarde hij, werkelijk verrast,
naar de gedaante daar voor hem. Toen vroeg
hij:
„Weten anderen hiervan?”
..Niemand!” klonk ’t antwoord. Toen, als -er
verbetering: „Nog niemand! Wanneer je ech
ter niet dadelijk aan m'n bevel voldoet, zul je
verloren zijn! Klokslag twaalf arriveert m’n
secretaris met twee detectives in m'n auto voor
dit huls. Vinden zjj mij buiten, dan vertrekken
wij te zamen. Vinden zij mU niet, dan komen
Zelfs niet In herinnering gevoel Ik lust nog
eens die drie dagen te doorleven, waarop Pater
Antonio, de oude majordomus en tk elkander
ontmoetten in de galerijen, den hof, de ledige
kamers, bewegend door de stilte van het huis
met zwaar hart en troostelooze oogen, waar
mee we elkaar schenen te vragen: „Wat nu?”
Natuurlijk waren er voorzorgsmaatregelen
genomen tegen de Lugarenos.
Afwisselend kwamen priesters bidden bij het
stoffelijk -overschot der beide Riego’s zij aan
zij op een praalbel het groote bed in 1 mid
den van de kamer gesleept In zwart fluweel
en witte kant.
Twee ontzaglijke wasfaKkcls op Uze-cn stan
daarden vlamden en dropen bij de deur; een
zwart kleed drapeerde de blazoenen; en de zee
wind. die door 1 open venster blies, deed de
vlammetjes van honderd kaarsen bleek in 1
zonlicht, vuurschitterend in den nacht alle
te zaam gelijkelijk neigen. Het geprevel van
gebeden voor de zleierust duurde onophoudelijk
voort en nog hoor ik het In mijn ooren.
En Seraphlna! Het UJkt niet passend over
haar uit die dagen te schrijven. Ik durfde
nauwelijks mijn gedachten tot haar te laten
gaan, hoewel Ik aldoor aan haar moest denken.
Haar smart was de ziel van heel het huls.
Kort nadat ik O’Brien naar bulten had ge
smeten was de bisschop vertrokken. Toen ver
nam ik van pater Antonio dat men haar half
bewusteloos naar haar vertrekken gebracht had.
door de ka-
één ml-
nuut voor twaal-
ven gooide Tom.
spijtig en woe-
dend op zichzelf.
de deur achter den vertrekkende dicht.
Klokslag twaalf kwam een auto de straat
Ingereden. De remmen knarsten voor zijn huls.
Tom snelde naar t raam, schoof ’t gorden
even opzij zag nog juist den directeur in den
groeten luxe-wagen stappen.
„HIJ heeft z’n geld terugmompelde Tom.
„Toch een edele vent, om t zoo terug te ha
len HU bewondert mUik hem
Oeen twee minuten later barstte Tom echter
in een geweldige vloekparty los.
Op de tafel in z’n slaapkamer vond hy be
halve eenlge half opgerookte sigaretten In z’n
aschbak ook een klein wit kaartje, waarop ge
schreven stond
niiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiitiii
I
niiuiiiiiinniiiiHimiuiiiiiiHitiiiiiiiiiiitï
Welke rijke bron van inkomsten kleine, nie
tige dingen voor hun uitvinders kunnen zijn,
bewijst een statistiek, welke een vaktijdschrift
In Chicago publiceert. Men ziet daaruit o.a. dat
een mechanische danseres, een stuk speelgoed
dat In de laatste jaren in Amerika buitenge
woon In trek was. den uitvinder jaarlijks 75.000
dollars opbracht. De man, die op het gelukkige
leee kwam het stompe eind van een potlood
van een klein stukje gomelastiek te voorzien,
verzekerde zich daardoor een jaarlUksch Inko
men van een mlllloen dollars. MUUonnair werd
ook destUds de uitvinder van het metalen ket
tinkje aan den binnenkant van den overjaskraag
en een aanzlenlUk vermogen viel eveneens ten
deel aan den man die voor het eerst katoen
als overtrek voor paraplu’s gebruikte. Ook de
uitvinders der veiligheidsspelden en haarspelden
werden achatryk en om nog een voorbeeld te
netnenAe uitvinder van het Ijzeren schoen-
beslajj/4at aan de hakken en zolen werd aan-
gebraclu om den levensduur der schoenen te
verlengen, verdiende in het eerste jaar reeds
700.000 dollars.
Uit rubber wordt volgens een gepatenteerde
methode een garen gemaakt; de vervaardiging
hiervan toont veel overeenkomst met kunstzij
de. Het Lastex-garen wordt de kern van een
gesponnen garen van wol. zijde, kunstzijde of
katoen. Zachte materialen laten zich op deze
wijze vervaardigen en verkrijgen het effect van
ieder bekend stoftype: tweed, flanel, enz., doch
hebben daarenboven het voordeel dat zij aan
den binnenkant uit soepel gummi bestaan, dat
ook bU jarenlang gebruik van het kleedingstuk
niets van zyn elasticiteit verliest. Daar dit no
vum eerst voor zeer korten tijd op de markt
verschenen Is, kan men over het succes nog geen
oordeel vellen.
op dit blad zijn Ingevolge de verwekerlngevoorwaaMen tegen f O fïflf) bjj levenslange gvheele ongeschiktheid tot werken door f 7 by een ongeval met f O Cfi by verllea van een hand f 1 OC oy verlies van een £71 bti een breuk van Z In bu verlig V.n s.
ongevallen verzekerd voor een der volgenae ultkearlngen O UW. - verllea van belde armen7 belde beenen of belde oogen T t Ou.- doodelfjken af loop I U.w een voet of een oog I IJ. o.-duim of wyavlnger t Ou.-btma at'££ f 4U.~ anderen^ vinger
zU hier binnen. Dat is de afspraak. Haast Je.
Tom! Nog slechts drie minuten...."
Tom aarzelde
„Hoeveel moet Je hebben?"
„Alles!”
Met een diepe zucht wankelde Tom naar een
gordijn. In enkele oogenbllkken had hij de
deur er achter geopend en twee stapels bank
biljetten te voorschijn gehaald.
„Stop ze In deze tasch," gebood de gemas
kerde, terwijl hij Tom een zwart-lederen tasch
overreikte.
Ook aan dit bevel voldeed de teleurgestelde
Inbreker.
Toen, steeds de revolver op Tom gericht, ver-
iween de direc- --
;eur door de ka-
nerdeur.
Juist Mn ml-
Naar uit New-York wordt bericht, vindt een
uit rubber verkregen Lastgx „garen” steeds meer
verbrulksmogeiykheden. Voor het eerst worden
nu heerencostuums en jassen aangeboden, welke
uit Lastex vervaardigd zijn en aaif welke bU-
zondere eigenschappen toegekend worden. In-
dlen In de practUk Lastex-kleederen goed blij
ken te voldoen, wordt niet alleen voor heeren-
confectle. doch ook voor den rubber-afzet een
nieuw terrein geopend.
greep, plotseling ontwakend, met de handen In
zijn broekzakken. Ik dacht aan zijn pistool....
Oeen wilde hoop op liefde kon hem er uu meer
van afhouden,mij op den man af te dooden...
Het noodlottig schot, dat aan Don Balthasar's
leven een einde had gemaakt, moest hem een
ontwaken gebracht hebben, e,rger dan den
doodIk deed één stap, greep hem snel bjj
beide armen, en drukte hem met al mijn kracht
tegen den muur.
HU was sterker dan Ik verwacht had; maar
Ik voelde dadelUk, dat ik meer dan zyn partij
zou kunnen staan. Wy spraken geen woord,
gaven niet het minste geluld, maar al worste
lend geraakten we van den muur tot in bet
midden van het poortgewelf. Ik duif de zijn
armen niet laten schieten om hem ou de keel
te grUpen. HU trachtte zich enkel los te ruk
ken Was het hem gelukt, dan zou 'iet mtjn
dood geweest zijn. We staarden elkander in
't gelaat en overal om ons heen leek bet zeer
stil. Ik voelde In mU een hartstochtelijke be
weging niet van haat. maar van vastbe
slotenheid met hem nu eens en voor goed af
te rekenen; uit zijn gelaat kon ik niü eenig
denkbeeld vormen van zijn lijden, zijn wan
hoop of woede.
In 1 midden van ons geworstel hoosde ik een
sissend geluld. Ik wendde mUn oogen van zijn
gezicht af; zijn pogingen verdubbelden, en ach
ter hem, zwart op den purperen looper, zag ik
uit den hof op ons toesluipen ’n kleine ge
daante. Tomas Castro. Het licht van den lan
taarn onder den sluitsteen van het gewelf flik-
ze moesten breken. Ik had hem, toen Ik in
angst en vrees naar Carlos’ kamer'terug strom
pelde, ontmoet in de galerij en we waren een
groot, zelden gebruikt vertrek, boven de poort
gang, binnengetreden.
„En die man?” vroeg hU eindelijk.
„Ik had hem met eigen handen kunnen
dooden,” zelde Ik. Ik was de sterkste. Hij had
zUn pistolen by zich, maar Ik wilde niet den
schyn van moord op me laden....
„Ja, *t Is goed, 't Is goed."
Hy begon plotseling hard zUn neus te snui
ten.
„Ik denk aan dat arme kind.’ zei hij achter
zyn zakdoek. Daarna met zyn krachtige vingers
mUn arm drukkend, lispelde hU: .Ik vrees voor
haar verstand.”
Men kan zich voorstellen In wat voor toestand
Ik t verder gedeelte van dien slapeloozen nacht
doorbracht. Nu en dan maakte de gedachte, dat
ik de oorzaak was van haar verlies my byna
krankzinnig.
En dan bleef nog het gevaar.
Maar hoe zou ik anders hebben kunnen han
delen? Myn heele ziel was In opstand gekomen
tegen de afschuweiyke hulp, die Castro ons met
de punt van zyn mes had willen brengen. Oeen
liefde kon van my zulk een offer vragen.
phe, weken in wilde wanorde naar de poort.
Het gegil van de negermeisjes was schrikwek
kend Met loshangende haren renden ze op
en neer door de gangen,
langs my
zinnige
In allerijl daalde ik eveneens naar beneden
en slaagde er in onder de poort nog enkele
slagen uit te deelen; maar ik weet niet wie my
het musket in de hand had geduwd, waarmee
Ik als een knuppel om my heen sloeg.
Een tydje kolkte In 1 maanlicht 'n zwarte
menschenstroom rondom de blsschopskoets. als
een beek om een rotsblok. Het zwarte gevaarte
schommelde, ezels stampvoetten, lantaarns
slingerden.
Het poortgewelf was vrijgemaakt. Bulten
vormden de zwarten een open ruimte voor het
paleis, terwul Cesar met een paar anderen zich
opmaakten om de zware poortdeuren toe te
zwaaien.
De gedachte aan Seraphlna, ginds, zich klem
mend aan het levenlooze lichaam van haar
vader kwam eensklaps over mU, kwam ever ma
met hevige pUn en Ik liet het musket uit myn
handen vallen, zy zou my nu haten! Ik kreeg
een gevoel of Ik naar bulten had kunnen
loopen om my aan de bende over te geven,
had het zien van O'Brien mU niet weerhouden.
Hy stond met den rug tegen den muur ge
leund, in de houding van één. die zich plotse
ling doodziek voelt. Niemand sloeg acht op ons
Het trof mij plotseling, dat hem nu niet veel
toekomstverwachtingen meer konden gebleven
(Korte Inhoud van bet voorafgaande: Kemp
een Engelschman uit Kent wijkt met Cerloe
Rlego uit naar Jamaica geholpen door den
verloofde van zijn zuater Veronica Ralph
Rooksbv Hiei komt hU In kennia me’ den
rechter O’ Brien en met Don Ramon die
Kemn willen overhalen dienst te nemen nu
Beeroovera die Rlo Medio ala baala hebben
Als hU hier niet op ingaat wordt nil over,
weldlgd en aan boord van een schip ge
bracht HU weet echter spoedig te ontsnsp-
oneeolkt door een ander
-- naar Havanna aal meene-
Nabu de Cubaaneche kust worden zU
zeeroovers
ren
John
en met
hoort, maar ook In metallurgisch opzicht
buitengewoon groot belang is. Deze zuil
onder den naam .Koetoebzull van Delhi"
reldberoemd is. werd hoogstwaarschyniyk
het jaar 900 v. Chr. uit zuiver geweld
vervaardigd. Maar niet alleen het maken van
deze 17000 kilo zware, 18 M. hooge zuil uit één
stuk plaatst ons voor een technisch raadsel,
wy vinden aan dit Interessaht teeken uit de
geschiedenis varwhet Uzer nog een tweede
uiterst merkwaaralge eigenschap: ofschoon de
Koetoebzull al sinds zoovele eeuwen aan alle
Invloeden van het weer blootgesteld was. Is zy
tot op den dag van heden nog volledig vry van
roest gebleven.
Dit merkwaardig verschUnsel kan natuuriyk
niet uitsluitend aan het gunstig klimaat toe
geschreven worden; want ook by ons in Europa
hebben zich veel yzerdeelen aan bouwwerken,
zooals b. v. de muuranker» van den Utrecht-
schen Dom. een bouwwerk ult de 15e eeuw, ver
rassend goed gehouden.
Een nader onderzoek nu heeft aangetoond,
dat zoowel de Koetoebzull van Delhi als an
dere Uzerdeelen, eveneens dateerend uit vroe
ger tyden, die absoluut vrij gebleven zijn van
roest practlsch uit geheel zuiver Uzer bestaan.
Het ligt voor de hand, hierin de oorzaak te
zoeken van het feit dat deze deelen geen of
slechte uiterst weinig neiging tot roesten ver-
toonen.
Onze moderne wetenschappen omtrent het
weren van het roestproces verklaren het ver
schijnsel hiermee, dat dit Uzer veel minder
blootgesteld is aan de atmosferische Invloeden
dan het gewone technische ijzer, dat met de
gewone verontreinigingen beladen is. Wy ne
men tegenwoordig aan, dat het roestproces In
de eerste plaats door ongeiykmatigheden in
de samenstelling van het Uzer aan zyne opper
vlakte veroorzaakt wordt. Zulke ongelijkmatig
heden zooals bv. het bymengen van slakken,
verblnfllngen van het Uzer met phosphor, zwa
vel. zuurstof enz., nemen onder den invloed
van regen, vochtigheid, opgeloste gassen en
dergeiyke, electrische ladingen aan dia zich
ooderodbeMsn van de ladingen van zuiver (JmA
Door deze verschillen entetaan aan de opper
vlakte van het Uzer talrijke kleine technische
elementen (locale elementen), waarin de
stroom die zich daarin bevindt, oorzaak is. dat
het User zich oplost m. a. w. roest. Sluit men
nu op een of andere manier b.v. door het ver
vaardigen van zuiver Uzer die ongelijkmatig
heid aan de oppervlakte uit, dan Is de moge-
lykheid tot het vormen van zulke locale ele
menten weggenomen; het Uzer kan dan niet
meer roesten.
arm. Met den anderen maakte hU een steelsch
gebaar in onze richting, dat myn bloed deed
verstyven.
Hoe kon Ik Iemand vast bUjven houden, en
hem In myn armen een steek in den rug laten
oploopen?Gastro kwam snel aanglippen
met zyn mantelslippen achter hem als een
zwart vleugelpaar. Al m’n kracht verzamelend
dwong ik O'Brien zich om te wenden en In,een
oogwenk waren wy gekeerd. Nu stond hy met
zyn rug naar de poort. MUn manoeuvre scheen
hem te hebben uitgeput. Ik voelde hem bezwy-
ken In myn armen.
Zoodra onze stand gewyzlgd was. had Castro
zich ingehouden, en was verdwenen In de scha
duw van de deuropening der schlidwachtkan^r
Ik geloof niet dat O'Brien erg had in het ge
beurde. ZUn kracht was door de myne overwel
digd. Ik dreef hem achteruit. ZUn oogen knip
perden wild en hy beet zich op de tanden....
HU bood weerstand alsof Ik bezig was hem over
den rand der verdoemenis te stooten ’t Was of
zyn voeten kleefden aan de tegels.... Ik
schudde hem dooreen, tot zijn hoofd rond
tolde.
.Addergebroed!” hygde hU.
..DY uit ga je!” siste Ik en wierp hem neer.
Ik zag hem languit onder de wielen van het
ontzagiyk bisschoppeiyk rijtuig terecht komen.
De zwarte koetsier, die met zyn witte kousen
en driesteek statig was biyven zitten te midden
van al dat lawaai, gluurde van zyn hoogen bok
omlaag. Met klinkend geluld van Uzer en zwaar
gedreun dat donderrommelde onder het gewelf,
Turken niet behoeden: den dienstplicht, zy
zyn Roemeensche onderdanen en hebben dien-
tongevolge deel uit te maken van het leger. Des
ondanks heeft Carol den Mohammedaanschen
bijnaam Karei den Oezegenden verworven, een
eeretltel. die hem als bet ware op één !yn
brengt met Philipe den Goeden en Lodewyk
den Heiligen u
Intusschen dreigt den Ada Kalehers het ge
schut der vestingartillerie, waarby zy niet zoo
zeer het gevaar loopen er door te worden be
schoten dan wel het te moeten bedienen; wat
in hun geval even erg Is.
Men moet In het DonauparadUs hebben ge
woond om te beseffen wat de menschen aldaar
op het punt te staan te verliezen.
00 gauw Tom de deur, die toegang gaf
tot z’n zlt-slaapkamer, achter zich geslo-
ten had, voelde hy. dat er Iets byzonders
gaande was
De geur van een vreemde sigaret hing
kamer. x*
Dezelfde stilte en dezelfde duls^rn>
lederen avond, verborgen nu ^SB»*fehm
dadelUk opgelost zou worden. x.
Tom, de meest onverschrokken Inbreker,
kende geen vrees! ZUn hand beefde noolt?”*^
pols tikte nooit te snel.
Was z’n laatste Inbraak niet het brutaalste
en meest gewaagde stuk geweest, dat ooit door
misdadigers was uitgevoerd?
HU. heel alleen, had weten door te dringen
tot de kluis van een der grootste instellingen
van zyn stad. Terwyi de directeur het gebouw
verliet, was hU, Tom. naar binnen geschoten.
Duizenden en duizenden had hy bemachtigd.
En niemand, die eenig vermoeden had! Nie
mand! Men sprak van een mtsdadigerscom-
plot! Arrestaties waren al gedaan. En hy....
had nog geen Inspecteur of agent gezien
Tom had ook nu niets te vreezen. Toch aar
zelde hy even, voor hy het electrisch licht in
z’n kamer aanknipte.
Er was iets byzonders!
Toen echter een oogenbllk later het licht de
duisternis tot uit de hoeken der rijk gemeu
belde kamer verdreef, kon Tom niet anders
constateeren, dan dat het geheele vertrek In
volmaakte orde verkeerde. Oeen stoel was van
z’n plaats, geen kastdeur stond open, geen brief
of krant op de groote schrijftafel bleek aan-^
geroerd.
En toch! Tom voelde-n-t: er was Iemand
hier geweest.
In een plotselinge opwelling van een elnd-
maken-aan-ledere-onzekerheld, deed Tom een
paar stappen zUwaarts, zoodat hy In één for-
schen ruk de slaapkamerdeur openen kon.
Toen echter deinsde de altyd dappere Tom
een stap achterwaarts.
Dat was te onverwacht voor hem!
Wat hy ook verwacht had, dit nooit.
In de deuropening stond, hoewel gemaskerd,
toch duideUjk herkenbaar, de directeur van „de
groote instelling".
Tom kon zich niet vergissen: dit was de
man, die, juist vóór hyzelf binnenging, 't ge
bouw verlaten had.
Dreigend zag hy In de zwartgehandschoende
hand een revolver op hem gericht.
Maar meer dan de revolver “was t de per
soon. die Tom enkele oogenbllkken z’n be
zinning deed verliezen.
Koud en gebiedend klonk diens stem:
„Hand van je zak weg! De mln..te verdachte
beweging maakt Je ongelukkig.... Je herkent
me, nietwaar....? Ik ben de directeur.... dien
je bestolen hebtEen toeval heeft Je In m’n
handen geleverd. Een heel kleine vergissing in
je meesteriyk werk heeft je verradenIk
bewonder je, Tom! Op elk ander gebied zou je
m'n compagnon kunnen zyn. Maar nu...."
Langzaam ging de revolver een weinig voor
uit en omhoog.... Dreigender klonk de stem:
„Maar nu moet Ik m'n geld terug hebben....
Ik kan 1 niet missen. Ik moet t terug hebben,
versta je?.... Ik h l Je aan t gerecht kun
nen overleverenBUzondere omstandigheden
hebben mU daarvan teruggehoudenIk be
wonder Je durf en bekwaamheidHerhaal
op een anderen keer je schitterend werk
Maar nu.... m'n geld.... Tom.... m’n
geld...."
De dreiging van den gemaskerde was
sterk, z’n overwicht op den man voor ’m
groot, dat Tom voelde aan het zooeven
geven bevel niet
n bet Roemeensche parlement beeft men de
mogelUkheld overwogen om het eiland Ada
Kaleh in een moderne vesting te verande
ren. Daarmee zou het laatste toevluchtsoord der
zuivere Turken in Europa tot het verleden be-
booren.
Ada Kaleh is 1800 M lang en 1500 M. breed.
Het heeft 753 Inwoners, allen echte Turken. ZU
dragen de fez, die in hun vaderland tegenwoor
dig verboden is. ZU leven als echte Mohamme
danen en prUzen konlng Carol.
Wanneer de moefti van de minarets het uur
des gebeds aankondlgt, laten de bonbonmaker»
de gesuikerde roeenbladen een oogenbllk liggen,
De draden van het taput, dat men bezig is te
weven, worden snel afgeknoopt, de sigaretten,
die men rolt legt men opzy.
Alles knielt met het gezicht naar Mekka ge
wend. Als dan de avond is gevallen, zitten de
mannen voor de café's. Aan de eene zyde van
den Donau ziet men de lichten van het Roe
meensche Twinu Severin, aan de andere, die
van het Joego-Slaviscbe Kladova. Rechts ligt
Europa en links ligt Europa. En daartusschen
Egt Ada Kaleh. waar het Turkscher toegaat dan
In Turkije. Sinds 1912 regeerde Oostenrijk er
feiteiyk. Sinds 1919 stond het eilandje onder
bewind van Roemenië. Practlsch maakte het
geen verschil.
Drie vleiende byvoegiyke naamwoorden: „On-
afhankelUk. vry. gelukkig” brengt men van
oudsher met Ada Kaleh in verband. En als de
Turken van het eiland in deze dagen voor het
gebed .neerknielen, dan smeeken zy Allah, dat
hij Carol's geest moge verlichten, opdat hun
woonplaats het paradijs biyve, dat het Is.
Na den vrede van Trianon werden er aan-
vankeiyk in Ada Kaleh belastingen geheven.
Dat was een tegenvaller. Oeld hadden de Tur
ken aldaar nooit veel gehad; juist genoeg om
een beetje tabak te importeeren. wat garen voor
de tapyten en suiker voor de rozenbry. Men
voedde zich met wat de geiten leverden en met
groenten en vruchten, die men verbouwde
Geen wonder, dat de haren den armen Turken
te berge rezen. Toen konlng Carol op zekeren
dsg het eiland bezocht, zag hy niets dan droe
vige gezichten. Dat vond hy onprettig. Hy wil
de de oorzaak weten, en vernam dat hetgeen
de streek opleverde, niet voldoende was om de
belastingen te betalen. Vroeger hadden ze niet
te k'agen gehad. Zij hadden hun drie of meer
vrouwen onderhouden, gebeden, tapyten ge
maakt, in het café gezeten en geen zorgen ge
kend.
Carol meende, dat zy het onder hem niet
slechter mochten hebben dan onder zUn voor
gangers. Hit onderteekende een édict, waarin
hit 753 Turkschen onderdanen vrijstelling van
be'astinren en Invoerpllchten verleende
Carol Is on het eiland dan ook zeer nopulalr’
men bidt voor de verlichting van zijn geest,
want dat de Roemenen Ada Kaleh in een ves-
dieppen Tlfkt een ramp. Zoo-
n*dfe¥rverrtjï*n. én 'steénerf'l
rdrn IRWAset. zal vt geen gras
weldigd en aan
ben en wordt
•chm dat hem
men
echter door aeeroovers die onder bevel staan
van een vriend van Cerloe Thomae de
Castro, overvallen John Kemp wordt ge
vangen eenómen en met het kaoerechio
baar Rlo Medio gebracht, waar bit gastvrij
ontvangen wordt door Don Balthasar Hier
leidt men hem vaan het sterfbed van Car
lo®. Het gepeupel elecht de unlevering van
Kemp en doet een aanval als Carlos Juist ge
storven Is op het huls, waarby Don Balthasar
door een kogel wordt getroffen en stervend
Ineenzakt
brak beneden een duivelsch geluld los.
“e neger» deden een uitval en de Lugarenos ge-
door
Havanna
F HET (b M!1> -
SMlEli 1
HEID MAAR !K HEB
MET OH ZE
F D6E MOTOHEH. MOOEH I
HET Ai i EEH WOE- I
PER BEAEHOUWEH, E>AT I
Wf H/ET OP DE R/FFEN I
TE PLETTER WORDEN
1 TEH NOTTEUlO'i
