^Kctw^aaL
wu\
I
te
De H. Bernadette Soubirous
HVOftOL
Z6I
KERSTMIS
EEN INTERVIEW MET
Mgr. LEMAITRE
3
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOct
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
Op een onbewoond eiland
'AG
Alle abonné’s
HET KAPERSNEST
I
;i
pefadurfandsche Jandfiasta
ZATERDAG 23 DECEMBER
blauwtje
Bezoek bij Clemenceau
reertfc
Radiolessen in Egypte
V ri jgezellenbelasting
Liever gevangen
Korte berichten
Chineezen in Italië
R. K. Universiteit
VOOR
Sa
/o
Bulgaarsche munt-
politiek
Overstrooming in
Marokko
JOSEPH CONRAD
I
60ci
CZ/E JE NIEt£
KAPITEIH?
NEENNIET5ÜAN RtflA
7£e, DEEN 7EM.7ELF5
óEE/1 5LIEPTRbOK IK
\^A5T6EmOVEPDZITTEN.
Rieten dak door ratten vemiela
Het rieten dak van een boerderij in de buurt van
Alkmaar vertoonde aan de binnenzijde groote gaten»
die door ratten werden veroorzaakt Ten einde raad
nam de eigenaar een proef met Rodent, nut het ge
volg dat hij 's morgens tal van doode ratten vond en
nadien geen rat meer heeft gehoord of gezien. Eén
doosje Rodent heeft hem voor honderden guldens
reparatiekosten gevrijwaard. Laat Uw eigendommen
niet door dit schadelijke ongedierte vernielen. Maak
voor goed een eind aan de rattenp:aag door aanwen
ding van Rodent Het trekt ratten en muizen on
weerstaanbaar aan. Koop nog heden een enkele doos
I 50 ct. of een dubbele doos 90 ct en morgen zult
U van rat en muis bevrijd zijn. O. a. bij alle
gUten Imp.: Fa. B. Meindersma - Den Haag.
Pe genezing van den binchop map
een der wonderen, die in het
proce» der heiligverkla
ring alt geldig wer
den erkend
INDISCHE POSTVLUCHTEN
I ’n Zeldzaam
E LAl
>NAl£y—
DRANH J
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES. VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UlTERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
<J
lllllllllllllll IIIH<
was een
iei
geen
even later weer
iiiiiiiiiiiiiiiiiiniii
weer
nog
dan
(Ingezonden Mededeling)
*4
Af
M.
mijn
(Wordt vervolgd)
i
1
I
ROMAN VAN
De vice-president van den Itallaanschen Se
naat, de minister van staat en oud-ambassa-
deur, Bonin Longare, is op 71-jarigen leeftijd
overleden
■Uft:
angrUke
gemeens
Moskou wordt gemeld, dat te Alma Ata
5 ambtenaren wegens sabotage en contra -revo
lt) t Ion nalr optreden zün veroordeeld tot den
dood door den kogel.
ikachtige rfj gestalten,
de voeten, met groote
akelig land van jullie, dat de beleefdheid mü
verbiedt te vervloeken, terug wilt alen zou
ik u willen verzoeken niet de krankzinnige dol
heid van uw natie los te laten breken te mid
den van die dieven en schurken.
HU gluurde gespannen In de gebrilde oog
gaten van mijn kap en legde sUn hand aan het
gevest van sUn zwaard. Zün kleine gestalte, van
kin tot knie strak gekleed in zwart fluweel,
wiegde in het licht van de matte lamp zachtjes
naar voren en achteren, en zijn koddige scha
duw gleed onrustig over de wanden van de
groote kamer. HU sta
In stilte te beschouw*
UJk om en trok met c
eerbied de deur voor 'mü open.
Snel gingen we voor den laatsten keer over
de zuilengangen door het pikdonker naar het
groote poortgewelf De log neerkomende staf
van mün zwaar kruis ontlokte holle echo's aan
de tegels. In de diepte van een soort kelder,
achter ons, verlicht door een matte lantaarn,
wachtten de negers om de deuren te ontsluiten
Castro begon prevelend zün rozenkrans te bid
den,
offte
ucht
o/
,Wit-
om
tieu-
d en
Ivere
toom
snk-
tym-
ons
I
KUK, HET15HIEPPU3TK,1
EN BEN ADELLIK OOK'. EN
DAN AL DiE RALMdDOMEH
VEEL MOOIER DAN JE ZE
IN DE &05C00P ZIET
aagt
na-/
ttina
niet
er st-
den
euw.
iter-
i uit
onze
sche
Bij Apoth. en Drogisten
tond mU een minuut lang
rehv keerde zich toen sier-
een'gebaar van spottenden
ir 'mU
uit den
te rlch-
Jszee en
its troon
land en
«Ito at
en wind
warme
doork
in Oen-
zie niet in waarom ik die bewUzen niet van
den' hemel zou mogen vragen. Ik wil weten
waar Ik mü aan te houden heb. Loopt alles
goed af, dan ben ik genezen. Loopt het niet
goed af...'.”
Maar het liep goed af. De een-en-zestlg
kilo’s van een stervende werden de een-en-
negentlg kilo's die u hier voor u ziet. Het ge
val van die gepeperde salade is in de offl-
cleele stukken van het helllgverklarlngsproces
vermeld.
Ik heb de Heilige Berdadette niet uit het
oog verloren. ZU zal nog vele wonderen voor
mU moeten doen, vooral in Tunis. Nog pas een
treffend geval: het kind van een officier, twee
jaren oud, het gezichtje was al heelemaal
zwart. De dokters zeggen den vader dat het
een kwestie is van uren. Ik laat de kleine een
relikwie opleggen van onze Heilige en de
kleine meld staat op, begint te spelen, is kern
gezond I u
O, de Heilige Bernadette is met mU nog
niet klaar. Ik zal haar wel a*p het werk hou
den.
k zag Bernadette voor het eerst toen zü
reeds gestorven was. Ik was toen op het
klein-seminarie en wij knielden bij haar
baar. Dat is het begin. Later, op bet groot
seminarie, onderging ik den Invloed van een
Marlet, pater Douce, die de biechtvader der
Heilige was geweest. Dat werkte al meer uit.
Ik werd priester, kapelaan en pastoor, echter
slechts in de parochieele bediening. Zeventien
lange jaren moest ik wachten voor mijn Bls-
schop er zün toestemming toe gaf dat ik naar
de Missie ging. En van dat oogenbllk dateert
mijn groote vereering voor Bernadette Soubi
rous.
se men
op en
it Leld
en zich
ie maar
e ..tele-
det van
n kwart -
n eerst
stellen
voor de
raa Po-
ngen te
laar de
i meen-
uit ds
bet ge-
mdweer
klein in
ten en
laar de
vachten
;d hsd-
dlrec-
aange-
nd wist
np wsa
betee-
n seven
regtrok-
gewasr
Amster-
te men
iet desa
'len van
gd was.
bonnék
lam to
on ®*-
iruk lag
epe de-
lucht-
st-Eun>*
eren,
nerhand
1 liep al
Weste-
epressles
Noorde-
Deze woorden aün van Mgr. Lemaltre, den
Aartsbisschop van Carthago. Op voorspraak
der H. Bernadette Soubirous werd hü wonder-
baarlUk genezen en deze genezing was een der
wonderen welke In het proces der heiligver
klaring van Bernadette als geldig werden er
kend. Een medewerker der „Echo de Paris
bezocht hem, nadat hü de plechtigheid der
heiligverklaring in Sint Pieter had bUgewoond.
Moreel is het leven van den missionaris be
geesterend. Physlek is dat echter niet steeds
het geval. Wat mü betreft, in mUn dierbare
Tibar-njlssle (Soedan), was het binnen enkele
maanden twee malen achtereen volkomen
.miserere” met me. De dokters gaven mü op.
ik werd bediend en drie maanden lang sjouwde
men met mün armeUjk karkas dwars door
Afrik*.
het mo
rt sand
zich op
n zich
Antwer-
ledapest.
Te Neustadt bU Koburg is VrUdagrftlddag in
de poppenfabrlek van Ernst Liebermann een
ketel ontploft, ten gevolge waarvan zes perso
nen werden gewond.
Er wordt een onderzoek ingesteld naar de
oorzaak van het ongelut.
Maar ja, afstel wordt uitstel. Er zijn men-
schen die nooit sterven, omdat zU deze ge
wichtige gebeurtenis telkens en telkens weer
uitstellen tot den dag van morgen. Ten slotte
werd de Goudkust bereikt. Over één ding kon
den de dokters het maar niet eens worden.
nameUJk over de plaats waar men mU begra
ven zou. Intusschen kreeg ik warme compres-
aen en waarachtig, de boel kwam los. Den vol
genden morgen stapte ik uit bed en reed op
een motor.
Maar genezen was ik nog niet. BU de goede
broeders van 81nt-Jan-de-Deo moest prof. Le-
talle mU een goed deel van mijn ingewanden
ontnemen. Te Rochefort-en-Yvellnes werd Ik
ten slotte nog eens open gemaakt, echter
alleen opdat men vaststellen kon dat er niets
meer aan mü te doen viel. De wonde was
nauwelijks geheeld, toen Clemenceau me bü
zich riep. Of dwalen we dan te ver van Berna
dette af? Niet?
Nu, goed dan. Clemenceau liet me bü zich
komen. Ik kon nauwelUks op mün beenen
staan, maar ik voelde me toch heel goed. „En
daar zitten we dan in de kool van den tijger”,
dacht ik. beneden aan zijn trap. Tusschen
haakjes gezegd, mijn waarde lezer, men noemt
Clemenceau nu «el altUd den Tijger, maar hü
was niet anders dan een ongetemde merrie.
Een goede stalknecht en een vriéndelijk woord
Tengevolge van hevige regens is de omgeving
der stad grootendeels overstroomd.
De Moorsche hoogepriester heeft alle inlan
ders opgeroepen om in de moskeeën voor het
ophouden van den regen te bidden.
De verbindingen tusschen Tenger en Cm-* men in de Rechten, de heeren F. O. w.
blanca zUp verbroken.
VrUdagmorgen is in het Capitool te Rome
het Eerste Europeesche Corfgres van Aziatische
studenten door Mussolini geopend. Mussolini
sprak de openingsrede in het Itallaansch uit en
herhaalde haar onmlddellUk daarna .zelf in het
Engelsch.
i.
(Korte inbond van bet voorafgaande: Kemp
een Engtlscbman Uit Kent wilkt met Carlos
Rlego uit naar Jamaica, geholpen door den
verloofde van zUn ruster Veronica Ralph
Rooksbv Kier komt hU in kennis met den
rechter O' Brlen en met Don RamoR d>e
Kemp willen overhalea dienst te nemen bil
seeroovers die Rlo Medio els oasis hebben
Als hil hier met op insaat wordt nil over,
weldlgd en aan boord van een schip ge
bracht. Hil weet te ontsnappen en wordt op
gepikt door een ander schip dat hem naar
Havana meeneemt. Nabij Cuba worden su
echter door seeroovera. die onder bevel staan
van een vriend van Carloe Thomas de Castro
overvallen John. Kemp wordt door het ka
perschip naar Rlo Medio vebracht. waar hil
gastvrll ontvangen wordt door Don Balthasar
Bier leidt men hem aan het sterfbed van
Carloe. Het gepeupel elscht de uitlevering
van Kemp en doet als Carloe luist e*st”r"
ven la. een aanval op het huls, waarbil Don
Balthasar door een kogel wordt getroffen
•n stervend ineenzakt).
tal een
en vu
Jurgwzl,
gerucht,
spreidde
iten en
le staat
iond en
rdieplng
sinistere
nlgte In
en rtel-
poiltie-
sandha-
genover
n meest
hoofd
vragen.
t om de
leiding.
stinctlet
warden
üe den
U deden
ze taak
De Egyptische regeering aal ten behoeve van
dorpbewoners per radio officieele lessen doen
geven over landbouw- en hygiënische vraag
stukken. In verband hiermede wordt gemeld
dat In 3000 dorpen in Egypte radiotoestellen
zullen worden geplaatst.
mU eensklaps als bedwelmd; mUn ooren gons
den. ik hoorde vreemde geluiden.
De kathedraal was één massa hoofden. Heel
Rlo Medio wa< tegenwoordig of dromde nog
achter ons binnen. De betere klasse drong
samen om al het goudwerk, het bonte marmer,
de wassen bloemen, het zwart en purper
tapUtwerk dat zich welfde over de twee zwarte
baren In het koor. Adhter in het onverlichte
schip der kerk, hield het gespuis van O .Brien
de wacht bU de deuren.
Ik volgde de stille gestalte van Tomas Castro
tot aan den bisschopszetel midden in het koor.
Hier waren we voor de overigen verborgen,
door het woud van kaarsen rondom de katafalk.
Door 't midden van de groote kerk, hoog boven
de hoofden van het knielende volk kwam, dei
nend, de groote lUkkist, waarvan de dragers in
t felle licht hun somber uiterlUk grootendeels
verloren. Toen ze de kist op de baar neerlieten,
greep Castro mij plotseling bU mUn mouw en
trok mU ongemerkt in de schaduw van den
blsschoppelUken zetel. BU de snelle plaatsver
wisseling had ik even het gezicht op een kleine,
zwarte gedaante, die grensenloos klein en nietig
in die stille plaats, grenaenloos eenzaam van
het hoofd tot de voeten in *t zwart gehuld,
alleen zich voortbewoog In het midden van het
schip.
het kostbare tuig der witte muilezels, wachtend
om de groote koets achter ons mede te voeren.
Een dubbele rtj toortsen zette den weg af naar
de kathedraal, en een groote groep van onze
negers, stelde zich op om de koets.
Buiten de rUen van den stoet lag heel de ben
de van 't gemeen in roode jassen met hun
vrouwen en kinderen, heel de bevolking van
Aldea Bajo te zuchten en te kreunen.
ZU kwamen met ons in beweging, de witte ezels
trappelden onstuimig, de koets schommelde
Voor mU uit ging de opgetuigde, sierhjk-kod-
dlge gestalte van den goeden Tomas, het
zwaard omhoog, met nog steeds Jeugdig en zwie
rige bewegingenVoor hem weer waren de
witte gewaden van veel priesters, een groep
hoog gedragen kaarsen, een fraai met juweelen
bezet kruis, en een groot heiligenbeeld, op
meer dan schouderhoogte gedragen, waarvan
de lUnen verloren gingen in de duisternis boven
ons. Voor mij. onder mijn kap, was het smoor
heet; maar ik scheen voort te gaan, te volgen,
meegesleept te worden zonder eigen wil.
Het leek een ontzaglijk lange tocht; en toen
we eindelijk de trappen der kathedraal beklom
men, hoorde ik eensklaps een heeschen roep:
..Weg met den ketter!” MUn hart stond stil...
Koortsig omklemde ik de greep van een der
pistolen, die' niet los wilde uit de plooien van
het zwarte laken. Maar, het sprak wel vanzelf,
de kreet was slechts in het algemeen bedoeld.
Mü dachten ze veilig opgesloten in het paleis.
De plotselinge warmte, de stilte, de warme
geur van wierook, en de lichtgloed maakten
..'ge-
alle dro-
B47
GEErfLAND
óEEni(NlT\
Thans etjn wij het, die aanbidden
En verheugd ter kerke gaan.
En wij bieden onze liefde
Als het poud den Christus aan.
Maar ook vragen wij dat liefde
't Wint van afgunst, haat en n(jd,
Dat het vrede zij op aarde,
Juist vooral in onzien tijd!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
iiiiiiiuiHiiiiiiinitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiic
jovenge-
uldelijl»
i inten-
voor de
•teekenii
andeweg
kien-
wü. ver-
cht over
oplg
b dagen
1 West-
de
nacht-
De
ral
invloed,
w W"de
uk over
sn-
jcunnM
uur van
rlespun*.
king «o
spoedige
wel»*-
een dwaalspoor te
esten aanwezig zijn
toe te «len bü het kisten der lüken) zette
Cesar twee van onze negers met geladen mus
ketten op wacht voor de deur van mijn leege
kamer, als om mü te beschermen.
JE HEBT CELUK ANNIE j
HET 15 EEN TP0PliU^\
eilandenmoorzoo-
VER IK NAN NMMJV5
EP oeenlemende ziel
DEEN 5P00P MAN EEN
HU!5 OPEEN TENT/
Eng'len brachten zingend glorie
Aan het Kindje in den stal
En zij zongen: laat Net vrede,
Vrede wezen overal!
Herders hoorden het gejubel
En zij gingen vol ontzag
Om te kijken en te bidden
Waar dat God’lijk Kindje lag.
Zooveel jaren zijn verloopen.
Zooveel eeuwen zijn geweest
En wij voelen toch weer altijd
Deze grootheid van dit feest,
’t Was een wonderbaar gebeuren
En zoo zeldzaam ongewoon,
Want het Woord was Vleesch geworden
En het Vleesch was Ood de Zoon.
Het gebeier van de klokken
Brengt ons weer dat schoon gedacht
Van hetgeen toen ging gebeuren
In dien wondervollen nacht.
Niet als Kindje, doch als Christus,
Die voor ons gestorven is.
Vinden wij dan onzen Heiland
In de nachtelijke Mis.
De gevangenissen van Cyprus zün vol met ge
vangenen, die hun straf hebben uitgezeten, doch
doch weigeren ontslagen te worden.
In de gevangenis ontvangen zij een vast loon,
zoodat na twaalf Jaas^een som van büna
400 gulden hebben gespaard, waartoe een land
arbeider het nooit kan brengen.
INTUB5(HEN VERWIJDERDE ZKH HET
5TOOMJACHT VAN MIJNHEER WARBU(K5.
NOELANCEPNOE MERDER VAN DE PLA AT*>
WAAO ANfWE DCH/PBREUK 6EIEDEN HÜ)
De Pruisische minister-president heeft toe
stemming gegeven uit de concentratiekampen
Esterwegen. Boergertneer en Neu Bustrum,
welke gelegen zijn In de buurt van Papenburg
in de groote moerasstreken ter weerszüden van
de Ems bü de Nederlandsche grens, ongeveer
1500 gedetineerden in vrüheld te stellen.
De Lugarenos zouden den Godsvrede, door
den blsschop geregeld, eerbiedigen.
Buiten de drie was geen ander het huis bin
nen gegaan.... Reeds vroeg in den avond lagen
hun zwartharige vrouwen met haar ruwe ge
zichten en weemoedige oogen. in hun mantilla's
gekleed, op den steenen vloer van de kathe
draal. ZU baden voor de zlelerust van Sera-
phlna's vader, dien ouden man, die onbereik
baar, büna onzichtbaar, en als op cnelndlgen
afstand, onder hen had geleefd. Zij hadden
hem vereerd, terwül velen van hen nimmer een
blik op zün persoon hadden gericht.
Het was ten slotte Tomas Castro, wien de
eer van de heele aaak toekwam. Juist nadat
het goed donker gewerden was, bracht hU mU
de zwarte habijten, een paar zware pistolen en
den zwaren staf van het kruis.
jtn, senor,” zei hü grünzend, als u ver
langt nog ooft uw hoofd asm uw moeders borst
te vlUen- als u uw zuster wilt weerzien, die
helss» door haar betooveren van mUn Oarlos.
al onze ellende; als u dat
NU.AL5 WE NU
NET OP EEN EI
LAND ZITTEN,
DAN WEET IK HEi
N/ET HET/DAAN
ALLE KANTEN
5LECHT5 WdTEP
WAT ZKH AANJE
vertoont
De „RUstvogel" op de thuisreis vloog Donder
dag van Singapore naar Bangkok.
De ..Leeuwerik", die Donderdagochtend van
Schiphol is vertrokken, is in den namiddag te
Marseille aangekomen.
In Bulgarüé zullen de bestaande zilveren
munten worden Ingetrokken en vervangen
worden door nieuwe munten met minder zil
vergehalte. De regeering hoopt op deze wUze
een winst te maken van ongeveer 25 mlllloen
leva, welk bedrag gebruikt zal worden om de
achterstallige salarissen en pensioenen van
rüksambtenaren uit te keeren.
en. nu K dan stügerde hü nog wel een beetje,
maar practlsch hoefde je niet meer te doen
dan op zün rug te springen. En dat deed ik
dan ook.
TUger of merrie, toen ik binnen kwam stond
Clemenceau half achter de deur van zün
werkkamer verscholen en Ik merkte hem pas
op toen hU mU toebulderde:
„Hier ben ik. Kent u mU niet? Heeft u nooit
een foto van mü gezien?"
.Nooit, monsieur le Président, zelfs
caricatuur.”
,Zoo. is oud-kolonlaal?"
.Binds twintig jaren."
„Wilt u met mü samenwerken?"
„Gaarne, monsieur le Président. Ik zal u
alles geven wat er In mijn hoofd zit, mits u
me aUes zeggen laat wat ik op mün hart heb.”
Ik zelde hem alles wat ik al zoo dikwUls én
al zoo lang had willen zeggen over mün goede
zwartjes die brave kerels zün, maar al te vaak
worden afgestooten door een slechte behande
ling.
„Doet u voor ze wat u kan. Voortaan moet
u die zwarten lief hebben in mün plaats."
.Monsieur le Président, ik kan büna niet
op mün beenen staan."
Maar hü scheen mü niet te hooren.
„Ik benoem u dus tot Insizecteur-generaal Oer
zwarte troepen. En dan Is dat dus ook
geregeld.”
En zoo kreeg ik dus vrü onverwacht twee
sterren op mün kraag. Ik ben sindsdien
dikwijls bü den TUger geweest.
Intusschen leefde Ik twaalf jaren van water
en pap. Ik was geen dag gezond en de dpkters
zelden dat er eenmaal een scheur zou ontstaan
in mün Ingewanden en das het dan binnen
twee dagen met me afgeloopen zou wezen. Het
was den 3en Augustus 1935 dat ik de overbren
ging van het lichaam der Heilige büwoonde.
Ik bad niet voor mün genezing, want ik had
me verzoend met de gedachte dat God dyjn
ziekte beter achtte voor mün apostolaat. Daar
entegen baden de zusters van Nevers die mü
kenden, omdat ik te Guérigny hun pastoor was
geweest, voor mü. En dat is aUes. Ik voelde
niets, geen kramp, geen pün. niets. Alleen
merkte ik na twee, drie uren dat ik geen last
meer had van mün kwaal. De avond kwam en
ik sliep als een kind. Twee dagen later wist
ik dat alles wear normaal functlonneerde. Ik
was genezen.
Maar ik wilde zekerheid hebben. Aan tafel
bü onze Witte Paters in de rue Friant vroeg
ik om salade. Ik wierp daar zout overheen,
peper, azün, mosterd, en at toen het heele ge
val op. De paters waren allesbehalve op hun
gemak.
„Van een dokter", zei Ik overmoedig: „zou ik
de bewüzen vragen dat ik genezen ben, en ik
reSSSSZSMSZZSSSZSSSSZSMBZZZSSZ»*»»»»***
Ze zag er bepaald elegant uit, in haar kort
manteltje en met haar lichte züen kousjes.
Als een hongerige leeuw, die op voedsel uit
gaat, kleedde ik me vlug aan en stapte naar
bulten.
Ongeveer bü het park haalde ik haar In.
Heel beleefd (ben ik trouwens altüd» dopte
Ik diep en boog als een knipmes.
„Dag Juffrouw,” begon ik, en lachte vrlende-
lük.
Ze keek op, en lachte terug, maar..., zei
niets.
Daardoor werd ik geweldig van mün stuk ge
bracht en ik viel plotseling met de deur in huis:
„Ik bemin Je."
Weer een glimlach, maar geen geluld.
Haha! speelde het door mün brein, ze ver;
staat geen Hollandsch! Dan zullen we bet maar
eens over een anderen boeg gooien, en harts-
tochtelük begon ik weer:
,4ch llebe dlch."
Niks hoor, geen asem.
„I love you.”
Weer mis!
.Je vous alme.”
Nog steeds dezelfde vriëndelüke glimlach.
Toen werd ik woedend, mün talenvoorraad
was uitgeput en ik schreeuwde:
„Ik haat je!!”
Ook déér scheen ze niets om te geven.
Met denzelfden vrlendelüken glimlach 'open
de zü haar handtaschje, duwde mü een kaartje5
In mün handen, knikte, en ging verder
Verbaasd staarde ik op het witte ding en las:
mejuffrouw A. Mooyman. verpleegde «van het
doofstommen-Instituut „Canlsius”, Amsterdam.
Juist Tomas Castro mU met een ultroen van
ongeduld bü den arm en trok mü mee.
De groote deuren waren geluidloos open ge
worpen. en de zwarte, met kleine lichtjes be
spikkelde nacht lag voor mü in de poortomlüs-
tlng. Castro ontblootte plotseling zün zwaard
en zün grooten hoed over zün verminkten arm
hangend, stapte hü. «Is een sombere gestalte
van smart, de breede trappen af. In den
elgenaardlgen. somberen stoet, die als e^n fabel
achtig en ontzaglük monster achter mü aan
deinde, volgde ik hem.
Mün hart sloeg zoo hevig, dat T in
hoofd onstuimig woelde, toen ik elndelük dit
huls verliet. Het kwam mU büna ongeloofelük
voor, dat men, niets büzonders aan mü zou zien,
daar ik zelf door mün oogglazen zeer buiten
gewoon duldelük zag. Maar deze „Broeders van
Barmhartigheid," vormden een geheime ver-
eeniging waarvan de leden slechts bekend
waren aan den geestelüken leider, die hen om
beurten koos. terwUl ze ook zelfs elkander niet
kendenHun goede werken van naasten
liefde werden op die manier geheel in ’t ge
heim gedaan. Nu was toevallig hun geeetelüke
leider niemand anders dan pater Antonio. Aan
den voet der palelstrappen. terzijde van onzen
weg, stond de groote glazen staatsiekoets, die
het wezen bevatte dat mün heele wereld was,
zelfs nu onzichtbaar voor mü, onbereikbaar.
En daar, tusschen ons in, omhooggehouden door
onverwacht gezicht, dat ik hen, de sombere, spookachtige gedaanten, was on
niet meer bü machte mü te verroeren, stond zichtbaar, onbereikbaar en boven allen men-
in het geschitter van ontelbare lichten blonk
Ongetrouwde buitenlanders, die in Dultach-
land wonen, sullen voortaan ook de vrügezel-
len-be!astlng moeten betalen. Uit deze speciale
belasting verstrekt de regeering een leenlng
van 1000 Mark aan Dultsche paartjes, die wil
len trouwen.
delük voor het raam zitten en toen mün kost-
Juffrouw mü het middagmaal bracht, schoof
ik de tafel zóó. dat Ik nog precies op de groote
bruine deur aan den overkant kon küken.
Zoo zat ik dan enkele uren naar dien Ingang
te staren, maar wie zich liet zien, niet mü*i
hartsvriendin.
Ik kreeg hoofdpUn. mün oogen begonnen te
tranen, en ik zag niets anders meer, dan een
groote bruine vlek, met een kleine, glinunendb
gele vlek er midden in.
Mtie«SMeMSM«esMM(stsnaMaz>(aa*>naagHé> aaaaai
Nümegen. Geslaagd voor het candidaata-exa-
van
Campen te Nümegen,, H. O. v. d. Bruggen te-
Den Bosch en C. J. M. van Hees te Rozendaal.
Een Chlneesche militaire delegatie heeft een
bezoek gebracht aan een groot aantal iadustrl-
eele instellingen en vliegvelden.
Tüdens een diner, waaraan verschillende
autoriteiten deelnamen, gaf generaal Yang
uiting aan zün bewondering voor hetgeen hü
tüdens zün bezoek in Italië had waargenomen,
alsmede voor het Fascistisch bewind en den
Duce.
spoedig mogelük van müi
Opeens schrok ik uit m
Negen doffe slagen drei
Alle duivels, 9 uur! Denk ']k>nou, dat ik bü
zulke dingen nog op den tüd let?
Negen uur! Wat zou de baas weer foeteren.
Ik rende de gang in, slingerde me in m’n
Jas. kletste mün hoed op m’n kop en stoof de
deur uit.
Ik wierp nog een onderzoekenden blik naar
den overkant, maar er was niets te bekennen
de stüve witte gordüntjes en de groote
clivia.
Op het kantoor kreeg ik een fllnken uitbran
der van m’n chef, met de belofte dat ik voor-
loopig niet op opslag behoefde te rekenen.
Enfin, die standjes gaan allemaal voorbü,
maar mün lief de. ging niet voorbü!
Onophoudelük zat ik aan haar te denken,
aan haar knap gezichtje, aan haar wit schortje,
dat haar zoo flatteerde.
Ik had zóó'n goeie bul, ondanks mün chef,
dat mün collega's er niets van begrepen en me
meewarig aan zaten te gapen.
Ik moest enkele zéér zakelüke brieven tikken
en zette boven één: „Liefste lieveling”; met
een rood hoofd draalde ik het velletje er weer
uit en frommelde t gauw in de prullemand,
heelemaal onderin.
Ik noemde de typiste (een afachuwelük spec-
takel) per ongeluk: „schat", hetgeen me nog
twee vrije avonden gekost heeft.
Elndelük was het dan vüf uur; als eerste
stond ik op straat. Thuisgekomen, ging ik da-
kwam een i
zwart van het hoofd
fantastisch glurende ooggaten, het groot» gewelf
der zaal binnen. Boven hen bewoog zich de
ontzaglüke zwarte doodkist. Het was zoon
onstellend en
aan te" gapen, tot Ik mü'"eensklaps herinnerde, scfielüken troost, al wat zü had liefgehad,
dat Ik eveneens zoon gedaante was. Toen greep r *-,v-
I
▼roeg op den dag had ik een kort gesprek
J*t Seraphlna. Zü «as vastbesloten. Lang voor
«et donker werd, glipte ik pater Antonio's
kamer binnen, waar ik moest wachten tot bet de oorzaak is van
a an den ovérkant van
ZX nieuw dienstmeisje ge!
■a a Toen ik op een morlen^’fc' gordünen
optrok, had ik het In de garen? Ijverig stond
ze de stoep te boenen, en ze zag er wét elegant
uit. Vooral dat kleine witte schortje flatteerde
haar büzonder.
Ik had niet büster veel verstand van meis
jes, maar wat ik hier zag, dat was toch wel iets
ouitëngewoons.
Ontzet vroeg ik me af hoe het toch mogelük
was, dat zóó’n meisje als dienstbode ergens
moest gaan werkenwaarom reed ze niet in een
auto? Waarom kon die leelüke ouwe lang van
aen kruidenier haar achterste deel wél in de
heerlüke autokussens draaien, en moest dit
zeldzaam wezentje de straat schrobben? Onge
hoord!
Ik werd op slag zoo half om half commu
nist.
Zonde en jammer vond Ik bet, toen de stoep
gedaan was, en ze haar emmer en bezem op
pakte en 1 huls Inging.
Gelukkig echter kwam ze
terug om het koper te poetsen.
Ik volgde al haar hande.lngen aandachtig,
ik zag hoe ze den knop van de bel poetste, de
plaat van de brievenbus en vond dat 't nog nooit
zoo mooi geglommen had.
Plotseling in een opwelling van moed, schoof
ik luidruchtig t raam open Ze keek echter niet
op of óm, en bleef maar nistlg aan het poet
sen.
Toen na een poosje, keek ze toevallig mün
kant uit en ik grünsde haar vrlendelük toe.
Ze werd rood tot achter haar ooren en glim
lachte verlegen terug. Helaas scheen ze toen
Juist klaar te zün met poetsen: ze grabbelde
haar ronimeltje bü elkaar en ging naar binnen.
Enfin, de eerste kennismaking was gedaan
en ik maakte het onwrikbaar besluit, haar zoo
liefde te overtuigen.
In gepeins óp.
Oden dpor de kamer.
- —'i-— 'i im- 1- w s 1 ==g1. -
op dit blad aün ingevolge ds vereekerinrevoorwaardenjtegen f 9bü ,»»veiialang« gshsels onsmchlktheld tot werken door f TCfl bij een ongeval met f 9 Efl bü verllee van een hspd f 1 9C oü verllee v»n een f C/l 1>U een breuk van Z jf/J bU verlies van m
ongevallen verzekerd voor Mn der volgende ultkeerir.gen e> verlies van belde annenjbelde beenen of belde oogen doodelüken afloop f een voet of een oog I duim of wijsvinger f OU,-been of iml rU,- ïnd-r-n vinger
Elndelük om
n uur of acht
week de bruine
/lek naar achte
ren en 'n mooi
blank gezichtje
werd zichtbaar.
Daar was zeil
DOOS ZO CL-TUBE 35 gN'60 CT. 1
8ogenbllk gekomen was om mü tusschen de
groep der andere Broeders van Barmhartigheid
te mengen. Eenmaal met de lüken In de
crypte der kathedraal, moest Ik daar op
Seraphlna wachten, en samen zouden we door
een züdeur naar de kust ontsnappen.
Om lederen bespieder oj
brengen (drie Lugarenos
om I
