f 76.305
o
I
I
f 50keerden wij heden uit I
i
1
uiïfacd wui den da^
I
I
E
I
Ki
K
SÉ
R
I. ONZE 264e UITKEERING
Nieuwe methode bij deGoudopsporing
VERKENNING UIT DE
LUCHT
Ze nemen den toestand op
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
ra
HET KAPERSNEST
Zó?
Karei
i-l
v
ff
;i'i
II
I
s
7
DONDERDAG 28 DECEMBER
Azië voor de Aziaten
Spionnage in Finland
Roemenen door wolven
De schrik van Anatolië
verscheurd
fa
verzekerde abonné s is uitgekeerd.
aan onze
DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS
I
Ford in Chink
VOOR
o
ie
•t
X
f
I
s
De schatten van den
witwatersrand
Jf«f een ,>magnefomeferw ie men in
etaat preciee den loop der
goudhoudende adert
te bepalen
Honderd jaardraad-
kabels
Goud ontdekt op een
Zuidzee-eiland
JOSEPH CONRAD
Qr £0
6^*1 L>
Alle aionnés nnp.vii.n veraekerd
I
i
f fill
-
{goedkapitein, stoomde meest nabï>
ZIJNDE HAVEN NAAR BINNEN. TERWUL
HET JACHT GEREPAREERD WORDT,ZAL
IK DE KUST AFZOEKEN. Ml^CH/EH
ZE WEL HIER OF DAAR GELAND-
J 3^^ f Jööa^evri^T»L“tS^^^^ f750.-f250.- b.e«5 f 125.-M-wyVv’LSS fSO.-'&F X’ÏÏÏÏT 71^3
^AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
DE «1
NATIONALE
DRANK V
WAARMEDE THANS EEN TOTAAL BEDRAG VAN
ingevolge de voor onze abonné's geldende
gratis-ongevallen-verzekering aan den Heer
P. DE GROOT te Vleuten wegens een aan hem
overkomen ongeval. Dit is
8
DE BEREIDINGSWIJZE STAAT OP IEDERE FLESCH
op
handle ten leider
illen
Th. R. B
ran
(Woedt vervolgd)
K
I
I
ten
te
deze
1.000.
e de
vor-
ran
pro-
ROMAN VAN
[MAAR AL PAT
SEERT ER OOK
EEJT HOE K.UN-
ÉINDELIJK MOET .VADERTJE'BEKENNEN
DAT ER /ETS NIET !N DEN HAAK H NET
ANNIE.MAAR HU WH PEN MOED NOG
NIET OPGEVEN.
TOT UW
ROERS
MUNHEt
aad
de
oee-
DE SCHEPEN NEMEN MAA
TOCH MOET VANOAACOF
MORGEN HIER EEN VAAR
TUIG PASSEEREN
iding
•mer
‘nen.
idruk
nog
reWk
niet
t <te
not
open
froo-
van
en
an
en
de
en
ken
ject
tin
na
en
.000,
dsae
1.000
van
r.
I
art
en
tan
ten
jde
nt-
9e-
na-
in-
bü
Ka
der
leu-
sen-
uvn
istig
kter
1»
ien-
sten
het
da
lar-
erke
i in
eid
ig-
0d.
ten
>o*
9t,
be-
ig-
er-
te
'ht
iet
tte
bü
tr-
fd!
nd
m,
rd,
en
Ivan
ten,
ten
ne
on- 9
een
be
en
nd"
*1.
rde
De Ohlneesche regeerlng beeft de overeen
komst voor de oprichting van een groote auto
mobielfabriek In China goedgekeurd. De fabriek
zal door een groote Chlniesch-Amerlkaansche
maatschappij bestuurd worden, onder protectie
van de Chlneesche regeerlng. De maatschappij
zal ongeveer 15 k 20 émlllloen dollar in- de
fabriek Investeeren. Het bouwen der fabriek zal
begin 1934 een aanvang nemen.
voet lange boot.
Om
besloot
aan te
elkaar en
BI) het onderzoek der goudvelden
wordt tegenwoordig gebruik gemaakt
van den magnetometer, terwijl het
geheele gebied uit de lucht wordt ge
fotografeerd.
r~DE KAPITEIN HEEFT
LUK, HET JACHT HEEFT A-
I VERU. WE MOETEN DE HA-
\VEN IN OM HET TE LATENj
Fhi
iiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiMniiiinniiiiiiaiiKiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiu
Op een eiland onder* de kust van Nieuw-Gui-
nea heeft een vroegere goudzoeker, die nu reeds
twintig jaar In dit deel van de wereld woont,
groote hoeveelheden goud houdende kwarts-
gesteenten gevonden. Door gebrek aan kapitaal
kon hy den grond niet bewerken. Met een
Nieuw-Zeelander. Thomson, en drie anderen Is
hl) de exploitatie begonnen.
Het eiland, Mlslma geheeten, heeft een lengte
van 21 mijl en Is 9 mijl breed.
Thomson verklaart, dat het eiland een zeer
groote hoeveelheid, een berg van kwarts-ge-
steente bevat, geheel goudhoudend en goed be
werkbaar. Het grootste gedeelte Is bedekt met
oerwoud, doch er zyt> open stukken, die alleen
reeds 3 4 400.000 ton goudhoudend erts bevatten.
Twintig proefstaven van tezamen ongeveer 800
weight, zijn door groote banken als betaalmid
del aanvaard. Op het eiland wonen 30 Europea
nen en ongeveer 2500 Inboorlingen.
">j
Men kan zich heden ten dage nauwelijks een
voorstelling maken van de beteekenis der in
voering van den draadkabel In de bergbouwtech-
nlek. Ongeveer honderd jaar geleden moest men
In de Harz tot op diepten van 400 k 600 meter
doordringen en ondervond daarbij veel hinder van
de Ijzeren kettingen env.de touwen. Dagelijks
hadden er ongelukken plaats, die dikwijls men-
schenlevens kostten. Men begon er zelfs aan
te twijfelen of de ontginning wel kon worden
voortgezet. Met man en macht zocht men naar
een verbindlngssubetantie. waaraan de nadeeleu
van touw en metalen schakels niet verbonden
zouden zijn. Het blijft de groote verdienste van
den Engelschen ingenieur William Jules August
Albert, het eerst yzerdraadkabels te hebben be.
nut. Hij nam de betreffende proef in de groeve
„Karollne” te Clausthal (Hannover).
Albert ontdekte spoedig de buigzaamheid en
onbreekbaarheid van den uit Ijzerdraad gevloch
ten kabel, waarbij aanvankelijk alleen de
lussen. waaraan de kabel moest worden opge
hangen. moeilijkheden gaven. Deze waren spoe-
rQATZAL !KJEZECOENAN-\
MIE WE MOETEN EEN
NOODSEIN HUTKHEN DAAR
G/NDS OP DIE HOOGTE, WAAR
HET MULEH VER IN ZEE
KAN GEZIEN WORDEN BONEN
Dl EN KUNNEN WE 'DTUKHTS,
EEN FUNK VUUR IA TEN BRA/i
DEN Z
baar; iets geheel onverwachts; een verschijning
van geheimzinnige schimmen.
De angstige stem in den mist sprak opnieuw:
.Laat ze ongestoord; antwoordt niet. Ze gaan
wel voorbij, want er stierf geen enkele op dc
kust, allemaal In 't water. Ja, allemaal in
*t water.’’
Ik denk dat hy zichzelf en zijn gezellen wilde
gerust stellen. Zijn bedoeling was ongetwij
feld. dat ze, op de kust als 20 waren, veiug
moester) zijn voor de geesten van die Engel-
schen. die geen landing hadden kunnen klaar
spelen. Uit het breeder worden en plotseling
verdiepen van c|en gloed, begreep ik. dat ze
bezig waren met hout °P het vuur te gooien.
Ik roeide steeds verder en langzamerhand
klonk het schefpe geknetter van droge twijgen
meer en meer verwijderd, meer en meer ge
dempt in den mist. Eindelijk hield het geheel en
al op. Toen begaf mij de kracht en mijn riem"
binnenhalend, zette ik mU naast Seraphlna. Ik
verlangde naar den klank van haar stem, naar
eenlg teeder woord, naar de streellng van een
fluistering over mijn verwarde ziel. Ik was
zeker van haar als van een veroverden zeld-
zamen schat, waarvan het bezit het leven ver
eenvoudigt tot een soort aanbiddend bewaker-
schap en ik voelde mij zooeeer van haar
gunst afhankelijk, dat een overstelpend gevoel
van schuld mü bevreesd maakte haar aan te
spreken De lichte deining van de open zee hief
de boot op en neer
Plotseling Het Castro een naargeestig snort
gegrinnik hooren en nu begon Ik hem op ge-
dempten toon zijn traagheid te verwijten.
o - «*..4 xsuv uivvA ucav Vkui
proefkabel, die men drie maanden in gebruik
had gehad, niet de minste slijtage of verande
ring toonde.
Op 22 en 23 Juli 1834 werd het nieuwe middel
voor de eerste maal officieel toegepast. Het was
zoo bevredigend, dat binnen enkele jaren de
voornaamste schachten In de Harz er mee
werkten. Daarna werden ijzerdraadkabels over
de geheele wereld als het beste op hun gebied
erkend.
t
l
Cu'.
i
In Roemenië zijn tengevolge van den hevi-
gen sneeuwval de wolven zoo hongerig ge
worden, dat zij menschen aanvallen en ver
scheuren. In de nabijheid van vele dorpen zijn
de afgeknaagde beenderen van vele slachtof
fers, mannen, vrouwen en kinderen, gevonden
Steeds meer berichten komen binnen over door
wolven verslonden menschen, zoodat op vele
plaatsen de bewoners niet meer alleen bulten
de bebouwde kom durven komen.
In Trans-Sylvanië hebben de autoriteiten
drijfjachten georganiseerd, waaraan ook mili
tairen dee namen, doch door de hevige sneeuw
stormen heeft dit weinig succes opgeleverd.
Rooksbv. Hier komt hil In kennta met den
rechter O’Brien en met Don Ramon, die
Kemo willen overhalen dienst te nemen by
aeeroovers, dia Rlo Medio als
Als hil hier niet pp legaat, wordt mi over
weldigd en aan boord van een »chlo ge
bracht. HU weet te ontsnappen en wordt op
genikt doör een ander schip dat hem naar
Havana meeneemt. Nabil Cuba worden ztl
echter door aeeroovera. die onder bevel staan
van een vriend van Carlos Thomas de Castro.
ns mallen. John. Kemp wordt door het ka
perschip naar Rlo Medio gebracht waar hU
gastvrij ontvangen wordt door DonBalthasar
Hier leidt men hem aan het sterfbedvan
Carlo,. Het gepeupel slacht de ulUeverlne
van Kemp en doet al, Carlo, tuist gestor
ven 1,. een aanval op het hul», waarbij Don
Balthasar door een kogel wordt getroffen
en stervend Ineenzakte Carlo, maakt dan
het plan, om Zich tilden» de begrafenis
plechtigheden al* de aandacht afgeleid is.
met Den Balthaaar’» dochter Serafine In
veiligheid te brengen).
D« aeeroovers van Rlo Medio begonnen, wan-
oo de kust een «chip gingen plunderen.
«Mst»
1,1 - i
Rlego’s. Het was om te gehoorzamen aïan de
laatste opdrachten van Carlos. HU waagde allee
voor mijn veiligheid, maar gaf ml) niets van
zijn trouw.
„Had de senor de uitstekende gelegenheid
waargenomen als leder verstandig mensch SOU
hebben gedaan om den juez O’Brien te laten
dóórsteken dan zouden we nu niet hebben
moeten ronddrijven in dat notendopje. Wat *n
dwaasheid! Wat *n dwaasheid! Een kleine mee
stoot en we zouden allen veilig in ons bed ge
legen hebben
..Je moet nu aan jezelf denken, Juan,” zelde
Seraphlna.
„Aan mijzelf,” herhaalde Ik droevig. „Ik heb
enkel Jou om aan te denken en je bent zoo ver
weg bulten mijn bereik. Je doode. heel je
groot vërlies Is er tusschen Jou en mij.
Zij raakte mijn arm aan.
„Denken aan den doode moet ik doen.” fluis
terde zij. „Maar jfj, jy moet aan jezelf den
ken, omdat ik nu niets meer op de wereld
heb."
Haar woorden gaven mj] een gevoel van be
rouw.
„Dus senor,” prevelde Castro, „als het 8bn-
llcht voor morgen u even weinig is als mij,
laat ons dan de boot laten keeren.”
„Laat one ae liever by den rand pakken en
omgooien.” eet Seraphlna met diepgevoelde
verontwaardiging.
scheen mij toe, fluisterend een stem te hooren
vragen:
„Waar? Waar dan?”
Een ander riep met groote beslistheid: Jk
zie ’m.”
Het was een onderdrukte kreet, als geuit In
plotselinge vrees.
Door een verrafeld, diep gat in den mist, zag
ik drie koolzwarte gedaanten. Eén van hen
stond hoog uitgerekt op slanke zwarte beenen,
met lange zwarte armen, strak omhoog gewor
pen boven de zwarte gedaante van een hoed.
De twee anderen hurkten laag neer over den
rand van het water, glurend als uit een hinder
laag.
Ik verwachtte een plotseling losbreken van
stemmen op de kust, die beantwoord zouden
worden door kreten uit de zee, en in de groot
ste opwinding, gilde ik Castro toe zyn riem te
nemen.
Hy bewoog zich' niet, en mijn kreet, die de
ontstelde ooren getroffen moest hebben met ge
heimzinnig. weinig menscheiyk geluid, werd ge
volgd door een diepe stilte. En, in plaats van
gehuil, hoorde ik. voor de boot zlch over haar
eigen lengte verwyderd had, een stem, die de
stem der vrees zelf scheen, vragend: „Hoorde
je dat,” vergezeld van een bevend geprevelde
aanroeping van alle heiligen. Toen een als toe
geschroefde keel, die trachtte uit te brengen:
„De zielen van doode Engelschen, hier eenmaal
omgekomen, schreeuwend van pyn.”
Wy, van onzen kant, moeten ons getoond
hebben, donker, onduidelijk, uiterst onverklaar-
dlg uit den weg geruimd. Het bleek dat een
Officieel wordt medegedee’d dat Marie Loui
se Martin, de Litausche vrouw met een Cana-
deesch paspoort, die sedert October JJ. In ar
rest Is onaer beschuldiging de leidster te zyn
van de onlangs ontdekte wHdvertakte splonna-
ge-organlsatle in Finland, begin Januari voor
het Hooggerechtshof te Abo terecht zal staan.
De twintig andere gearresteerden, die er van
beschuldigd worden actieve leden dezer splon-
nage-organisatle te Ajn geweest zullen terzelf
der tyd terechtstaan.
De Russische zaakgelastigde heeft on’angs
krachtig geprotesteerd by het Flnsche m*-
nlsterie van Bultenlandsche Zaken, in verband
met de beschuldiging in het polltle-rapport
dat de Russische militaire attaché In nauw
contact met deze spionnagebeweglng heeft ge
staan.
/K KAN NIET OELOOyEN
DAT ZIJ QN6GKQMEN Z5
was. Thans vormen de door Krahmann bereikte
resultaten de basis by het uitkiezen van nieu
we hoorplaatsen. Naar het uiteriyk gelykt de
magnetometer op een fotocamera. De gevoelig
heid van het Instrument maakt het opsporen
mogeiyk van ertshoudende plaatsen, die, zelfs
wanneer zy meer dan 600 meter onder de aard
oppervlakte liggen, de goudvoorraden aange
ven.
Deze opsporingsmethode wijst den mynbouw
in Zuid-Afrlka geheel nieuwe wegen. De tyd
lykt niet ver meer, dat men leder geologisch
or.derzoek als onvolkomen zal beschouwen, wan
neer het niet wordt aangevuld door een mag
netisch onderzoek van het terrein.
Maar er is nog een ander novum by de op
sporing var. het goud. De riffen worden van uit
de lucht geobserveerd. Het belang van die me
thode biykt uit het feit, dat thans reeds 300
vierkante myi in West-Transvaal van uit de
lucht is onderzocht. Fotografische opnamen
warden gemaakt op een hoogte van gemiddeld
3000 meter. Als deze opnamen aan de verwach
tingen voldoen, zullen een aantal meer gede
tailleerde fotografieën van lager hoogte vol
gen. De samenwerking tusschen lucht en mag-
netometrisch onderzoek heeft reeds goede re
sultaten gehad. Weldra zal de geheele Wit
watersrand door vliegtuigen zyn onderzocht.
Ik zou ze nu wel kunnen vertellen dat ik,
in myn kwaliteit van verslaggever, Karei twee
dagen van te voren by den politierechter had
ontmoet, maar dat zou toch zonde zyn van het
aureool.
v-kS geschiedenis van den Witwatersrand
J het 300 K M lange goudhoudende gra-
nietmasslef by Johannesburg, bevat veel
fomaatlek. Men heeft thans weer eens de vraag
epgeworpen, hoe lang de kwartsaders nog goud
zullen opleveren, zonder daarop een definitief
antwoord te kunnen geven.
Zeker is alleen, dat in den loop der laatste
veertig Jaren het werk der oude pioniers in
vereenlging met de ononderbroken wetenschap
pelijke vorderingen der myningenleura, der
chemie en der metallurgie heeft geleld tot.de
ontdekking van steeds nieuwe goudvoorraden
en een fabelachtige ontwikkeling van den myn
bouw en de methoden der goudwinning. Thans
houden de vooraanstaande mHnexperts van
Transvaal zich vooral bezig met bet vraagstuk,
hoe bet minderwaardige erts het meest ratio
neel wordt behandeld om den duur van de
exploitatie der bestaande mijnen en van de
vele, die nog niet zyn ontsloten, zooveel moge
lijk te verlengen.
Het was in September 1884, dat Frederick
gtruben, de grondlegger van de grootste goud-
adjn-lndustrie ter wereld, het „Confidence Rif”
ontdekte, een ongewoon rijke kw artsad er Deze
ontdekking beteekende het begin van de in
dustrie aan den Rand, vyf maanden vroeger
had hy de merkwaardige „Conglomerates Reefs”
geobeerveerd, die weldra den Witwatersrand
wereldberoemd zouden maken
Hy onderzocht twee dezer riffen; daar hy
achter slechts witte stukken erts vond, zocht
hy op andere plaatsen. Een jaar later keerde hy
aaar de rotsachtige Conglomerates terug. Hy
groef daar tot op een diepte van drie meter,
waarby hy overal goud vond.
De merkwaardige, geologische formatie dezer
streek is in het land bekend als het „Banket
Rif.” De witte korrels in het rif leken op de
•mandelen, die de boeren zoo graag op hun
banket aten.
Men zou kunnen verwachten, dat na een
halve eeuw de ervaringen van de mynlndustrie
aan den Rand mln of meer zouden zyn vol
tooid. Maar onlangs is een Jong en tot nog toe
onbekend geleerde, Ir. Krahmann, op het too-
neal verschenen, en zyn onderzoekingen heb
ben bygedragen tot de betere kennis van den
levensduur en de uitgestrektheid van de goud
velden aan den Witwatersrand. Krahmann is
•p de gedachte gekomen, dat een met een zg.
«magnetometer" uitgeruste goudzoeker in staat
moet zyn precies den loop der goudhoudende
aders te bepalen.
Op grond van die hypothese begon hy geheel
op eigen kosten een reeks moellyke onderzoe
kingen te doen, die bewezen, dat de magneto
meter inderdaad een waardevol instrument
NEEN HOOD,N/ETi CAN
WATER EN DAT EHAHD
UGT MUIEN VER VAN --
DEN GEWONEN KOERS DiE \HEN ZE!DAN -
WETEN. DAT
\WU HIEPZUH'
„Kom op. Jongens,” drong onze belager aan.
Laat me er geen vuil werk van moeten ma
ken Tegeiyk stak hy een cigaret aan.
Ik trad vooruit, keek onzen belager recht in
het door het vlammetje verlichte gezicht en
zei: „He, Karei, ben jy *t jong.”
De lucifer werd ©ogenblikkelijk gedoofd, de
aangesprokene week terug. .Kent u my?” vroeg
hy onthutst.
.Keken dat, vriend,” antwoordde ik met stem
verheffing. .Beter dan jy mU.“
De schaduwen op den achtergrond verdwe
nen. de geweldige scheen zichtbaar te krimpen
en nam beleefd de pet van het hoofd.
..Neemt u my niet kwaïyk,” mompelde hU-
„Niet kwaïyk nemen," knetterde ik terug.
..Rekel, dat moes
ten ze by de re-
classeerlng eens
weten. L*aar het
verleide lammetje
spelen en hier
zulke streken uit
halen. Waar Je
vannacht gaat slapen kan me niet schelen,
maar laat ik niet hooren dat er iemand op
straat is lastig gevallen, want dan lap ik Je
erby. Hoepel op. mispunt!”
„Maar, mynheer...., begon Karei.
„Schiet op, lummel," schold ik door de stilte
van den nacht.
Onze aanvaller verdween met groote passen.
„Ken jy die vent?” was de eerste vraag van
myn vrienden.
avond door.' hielpen onzen vriend zyn vermouth
opmaken, rookten ontelbare cigarëtten en
boomdenboomden, dat het eind er van
zoek was. In dit opzicht kan ik iedereen dit
kosteiyke sap aanbevelen. De tong raakt los,
het verstand wordt verscherpt, de geest ver
licht, het vernuft tintelt....! Als ik eigenaar
van een zaak was, gaf ik lederen ochtend myn
reizigers een fleschje mee in hun achterzak.
Helaas, we wisten geen maat te houden. Men
kan te veel van het goede krygen en dat ge
beurde ons ook. De tongen raakten van los
verward, het verstand was weggeslepen van
louter scherpte, het licht des geestes door te
hooge spanning defect geraakt en de tinteling
van het vernuft in de golven vermouth ver
doofd.
Van het eene onderwerp raakten we op het
andere en tenslotte belandden we by den toe-
komstigen oorlog, 'n Reuze onderwerp is dat!
Als het u eens mocht overkomen, dat u in een
gezelschap verzeilde, waar de conversatie dreigt
te stokken, steekt dan dit onderwerp aan. Mis
schien komt het doordat niemand er iets van
weet, zoodat leder er over mee kan praten,
maar heusch laat u niet verleiden er over te
beginnen, anders zit u vannacht om twee uur
nog te debatteeren. Zoo ook wy. Wat een
macht is het toeval toch, dat het er in slaagt
op één eenvoudige kamer vier aspirant Napo
leonnetjes byeen te brengen. Met vuur ver
dedigden we onze Inzichten. De krygskundige
Ideeën, even origineel als stoutmoedig, schud
den we uit de mouw, maar ten laatste waren
we het toch in zooverre eens, dat in den toe
komstige© oorlog de bezitter van de beste gas
granaten binnen drie dagen overwinnaar moest
zijn.
Van den oorlog kwamen we op den moed
Myn beide medetafelschulmers waren van het
gevoelen, dat een behooriyke dosis moed in tyd
van nood wonderen kan verrichten en een
zwakkere tegen een veel sterkere kan doen
winnen. Onze gastheer en ik daarentegen wa
ren van oordeel, dat moed al heel weinig te be
ttekenen had en dat een beetje list en handig
heid veel meer tot stand zou brengen. Hierover
brak het debat los. De vuisten dreunden op
tafel, de argumenten werden insinuaties en de
stryd ging zonder eenlg vooruitzicht door, tot
de vader van onzen gastheer binnentrad en er
ons op attent maakte, dat het kwart over twaalf
was.
We braken op en begaven ons, het debat
voortsleepend, huiswaarts. Het begon me tegen
te zitten, want we waren nu twéé tegen één
en de aandeelen van den list zakten snel Onze
weg voerde ons door het slnisterste gedeelte van
Amsterdam Luid dlscussieerend slenterden we
door donkere stegen, hel klonken onze voetstap
pen over rustieke houten bruggetjes, en plot
seling, daar trad uit het donker van een pak
huisingang een man op ons toe. Dé steeg was
donker, de buurt eenzaam, de man even ongun
stig van uiteriyk als groot en zwaar gebouwd.
We stonden stil, onze stemmen zwegen, onze
harten bonsden.
„Ooeden avond, heeren,” zoo begon de ge
weldige
„Goeden avond.” antwoordden we benauwd
De man grinnikte, achter hem verschenen
nog twee individuen, niet zóó machtig groot,
maar, even duistere typen.
„Heeren," zoo hervatte hy, Jullie mogen ons
helpen. We moeten slapen en we hebben geen
rooie cent. Als Jullie ons nou de man een gul
den geeft, ben Ja van den last af. Dok op dus.
Het mag ook wel een beetje meer zijn.”
We zwegen verbaasd en beangst. Wat moes
ten we doen? Betalen Is hoogst onpleizierig.
maar wat konden we uitrichten tegen zoo’n
vent? Als we alleen maar dachten aan de
breede en zware hand, met vingers als Hoorn-
sche wortels, die met een eenvoudig gebaar, het
betoogje had onderstreept, rilden we reeds.
Vreeseiyk, wat een kerel! Ik kon er in als
voering en dan nog die twee kornuiten op den
achtergrond. De situatie was' te pymyk, we
bleven zwijgen.
„Welnee, ik heb maar een buitenplaats op
genoemd.”
„Hqe wist Je dan dat 1e Karei heet.”
„Oh. dat was geluk. Ik noemde maar een
naam en die was toevallig raak. Ik had net zoo
goed Jan. Piet of Willem kunnen zeggen. Je
noemt maar een dwarsstraat, maar natuurlUk
geen Mazimillaan of Clemens.
„Maar hoe wist Je dat dan van de reclas-
seering?’
„Ook allemaal groot lef, je moet maar reke
nen dat al die kerels daar by Ingeschreven
staan."
Myn vrienden, perplex door zooveel tegen
woordigheid van geest, knikten goedkeurend en
zwegen.
„Zie Je wel,” zei Ik. „Met Hst kom Je verder,
dan met moed. Hadden Jullie nu Je dapperheid
gedemonstreerd, dan lagen jullie nu met oogen
als meloenen, temidden van jullie tanden en
kiezen op straat te kronkelen en met een beetje
list heb ik even drie pop verdiend
•At hebt toch ook een hoop geluk gehad,"
bracht myn vriend daar tégen in.
„Nou. jy mag drie keer zooveel geluk hebben,
maar als Je tegen dat ventje moet vechten, krijg
Je toch op je gezicht."
Tegen deze logita was niet» in te brengen,
we vervolgden onzen weg en waren kort daar
na thuis.
Sinds dien dag heeft de faam myn nelden-
moed rondgebazulnd. Het begon den volgenden
morgen aL Om elf uur vervoegde Ik me
behept met een kater als een leeuw by m*n
gastheer van den vorigen avond Door de na
weeën van de acute alcoholvergiftiglng stond
myn hoofd er niet naar om onze ontmoeting
van 's nachts te herhalen, maar even later
kwam een van de medegeredden en deze
door kapitalen spuit en haring tot het leven
teruggeroepen schilderde in kleuren en geu
ren ons avontuur.
Algemeene verbazing en verwondering over
deze vindingryke heldhaftigheid. Men vroeg na
dere inlichtingen, prees me boogeiyk, en met
een bescheiden glimlach nam ik deze hulde in
ontvangst. De zuster van den ex-vermouthbe-
zltter, op wie ik indertyd vues had, was opge
togen en riep vol bewondering:
„Oh, Theo, wat een Idee! Dat vind ik nou
eens echt flink en mannelyk. Echt iets voor
jou.... Daar knapte ik meer van op dan van
een vat haring. De een heeft het den ander
oververteld en waar ik tegenwoordig ooc kom.
ik ben altyd de held, de ridder zonder vrees of
blaam, de man die niet faalde in de ure des
gevaars. Steeds opnieuw begint men er over.
Kom ik een kennis tegen dien ik In lang niet
gezien heb, dan vraagt hy me direct uit myn
mond het relaas te mogen hooren. Als ik het
dan verteld heb, zien ze in eerbiedige bewon
dering op tot my, den man die een straatroover
met een standje wegstuurde.
Het past my zoo goed, zoo’n nimbus van hel
denmoed. Ik draag dat met tact, biyf beschei
den, begin er zelf nooit over, maar ik voel het
voortdurend: men weet het en men kent mij
als den man op wlen men In den nood een
beroep kan doen, als den man die niet vreesde,
niet wankelde, als den vlndlngryken Bayard
van de twintigste eeuw.
Te Tokio is gehouden een Jong-Azlatlschc
conferentie, bijeengeroepen door het Jeugdkorps
der Seyoekay-party. Aanwezig waren 2000 af
gevaardigden, onder wie vertegenwoordigers van
Afghanistan. Burma, China, Indlë. Japan.
Mandsjoekwo, Mongolië, Perzlë, Elam en
Turkije.
Ta] van Japansche autoriteiten woonden de
openmgszitting by en spraken de conferentie
toe, o. a. de minister van Oorlog, gerieraal Arak!
Een resolutie werd aangenomen, waarin wordt
verklaard, dat Azië bestemd moet biyven voor
de Aziaten en waarin wordt gewezen op de
eereplaats, die Azië Inneemt, zynde „de wieg
der menschheid".
Na een lange achtervolging is de Turksche
politie er elndeiyk in geslaagd sjeik Fakri, den
grootsten bandietenleider van AnatoEë, te
dooden.
In het laatste gevecht, dat eindigde met den
dood van Fakri en zyn gezellen, zyn minstens
vyf politiemannen gesneuveld en een dozyn ge
wond.
Fakri had zich met zyn laatste volgelingen
verschanst in een dorp en bood hardnekkigen
tegenstand. Het gevecht duurde 24 uur en de
politie ontving eenige malen versterk ng. zy
liet bet dorp omsingelen, opdat Fakri niet meer
kon ontkomen.
Toen zy tenslotte het platgeschoten dorp
binnendrong, vond’ zy de negen vrouwen van
Fakri weenend om zyn lyk.
Een groote hoeveelheid geld en Juweelen werd
in beslag genomen.
Zelfs met zyn eenen arm had hy aan myn op
roep om te roeien gevolg moeten gevenHet.
was onbegrypeiyk voor my, dat er niet op ons
gevuurd was Castro gaf met een paar geme
ld ke. verachteiyke woorden verklaring.
„Dat volk van Rlo Medio,” zelde hy, om het
voorval uit te leggen, „waren dwazen, .beestach
tig dom van natuur, bevreesd voor ze wisten
zelf niet wat.”
„Caztro, de dapperheid van die doode land-
genooten van me is niet verspild; ze hebben
ons al» oprechte vrienden bygestaan," fluisterde
ik, in mijn opwinding ontsnapt te zyn.
..Die stomme Engelschen.” gromde hy. „Aan
een dooden vyand hadden we meer gehad. Als
de caballero niets anders heeft dan dooie
vrienden.
Zyn barsch. blttej gemopper hield hy verder
in. Toen zelde Seraphina's stem zachtjes:
„De vriend, de levende vriend, ben jy
Tomas Castro. Je zult °°k de belooning van
een vriend ontvangen.”
„Helaas, senorita,” zuchtte hy. „Wat biyft er
voor my in deze wereld over voor mü, die
voor twee misren één voor zyne Doorluch
tigheid en één voor uw neef Don Carlos
myn laatste zilverstuk heb gegeven!"
„We zullen Je heel rük maken. Tomas Cas
tro." zelde zü. met groote beslistheid, alsof we
koffers met goud aan boord hadden
Hy gaf met bitter, verstrooid gefluister een
hoogdravenden zin van dankbetuiging als ant
woord. Ik wist heel goed, dat de hulp, die hy
my gegeven had. niet was voor geld, niet uit
liefde zelfs niet uij verknochtheid asm de
met het vastleggen van twee hunner schepen
bü den Ingang der baal. Die lieten ze daar ais
een hereenigingspunt voor de booten en om den
buit in ontvangst te nemen.
Eén van die schoeners lag, zooais ik wist,
tegenover Casa Riego geankerd. De andere kon
voor anker liggen ergens midden op den vaar
weg. op enkele meters afstand misschien wel...
Ik spande mün ooren in om eenlg geluid te
ontdekken, dat de aanwezigheid van het schip
zou openbaren, als het er lag een kuch)
een stem, het kraken van een plank of op het
dek iets, dat viel.... Maar niets kwam. Ik
begon te vreeren er tegen te zullen varen, zon
der een oogenblik gewaarschuwd te zyn. Ik kon
niet verder zien dan de lengte van onze twaalf
- -5
IUSC Mwv.
zeker té zün, dit gevaar te vermyden.
ik vlak langs de landtong zuidwaarts
houden. Ik klemde myn tanden op
gierde er vastberaden op aan.
Plotseling hoorde ik een heeschen uitroep:
Kük!” Santlssima Madre! Wat is dat?..,."
Uit fouter instinct veranderde ik eensklaps
de beweging van’myn hand teneinde den boeg
der sloep van de kust af te wenden; maar een
soort terneerslaande verbazing greep mün ziel
vast Wy waren gezien! Alles was voorby. Was
het mogeiyk? Alles reeds voorby?
In mün angst den schoener uit den weg te
biyven, die daar misschien, voor zoover mü ook
nu nog maar bekend is, heelemaal niet is ge
weest was ik te dicht bü de landtong gekomen,
zoo d’ieht. dat ik nu zacht vlugge voetstappen
in den mist plotseling hoorde stilhouden. Het
et gebeurde dit voorjaar. Met nog twee
kameraden bezocht ik een vriend en bet
toeval wilde, dat vriend voomoemd eenige
flesschen Vermouth Blanco de zyne mocht noe
men. We brachten een buitengewoon gezelllgen
ontelbare cigarëtten
