Het Kerstfeest
Hongarije
m
Q
ir
it
JL
ZC
DIAMANT
I
I
^Cct w^Aaal van den dag
I
ft
SNEEUW
OUDE VOLKSGEBRUIKEN
n AKKER-CACHET.
van
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
Kranig werk!
Voorkom Influenza
VICKS
w VapoRub
HET KAPERSNEST
Last en pijn wordt vreugd1 en pret,
Door ’t gebruik
'S
cx
Bak- en Braadvet
i
VRIJDAG 29 DECEMBER
r<
MM»
Het
signalement
van
IAL
Jacht naar het goud
VU
R
Textiel in Japan
-
c
1/k
Alle abonné’s
tweede hoofdstuk
Primitieve mysterie
spelen
De verwoesting
Messina
Hij moest zijn broers
fusilleeren
De nakomelingen van
Montezuma
Zn den Kerstnacht trekken de
Bethlehemieten door
de dorpen
Jaarwedde door Mexicaansche
regeering geannuleerd
JOSEPH CONRAD
fdt
tit
1.15
125
DE ÏA1
NATIONALE
k DRANK J
OÖXjjil
1
19
EN
9
K -
J
H
Cadet na een tocht van 2000
kilometer te Buenos Aires
aangekomen
Gelijk her je^e zouden met een hoop\
ANNIE,MAAR Lf
HET ZAL DE k
MOEITE WAARD f
ZUN DE HEELE V
LAD/NóAAN
LANDTEBREN-
signalement i
I I
^AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
f
op
als in de
den
hü
145»
De Maxicaanache regeering heeft besloten, ojn
.4
45 ets p. pond - 22| ets p. half pond
DE BEREIDINGSWIJZE STAAT OP IEDERE FLESCH]
eu
van uw
•1
(Nadruk verboden)
imMWHiNHnniinianiMMHmsMiM
ROMAN VAN
7.
een klein HOUT
VLOT ZAL HETBE5-
TE ZU!j DAT KOST
WEL VEEL WERKEN
MOEITE, MAAR OP DEN
Done SPAARTHET
WEPZEM MOEITE
UIT Z
een
voor
ring
ilm,
ellg,
nen
«en
glop
r
Gisteren was t vfjf en twintig jaar geleden dat
de heerlijke en dichtbevolkte oevers aan weers
zijden der Straat van Messina door een der
vreeselijkste aardbevingen, die in de geschiedenis
staan opgeteekend, totaal wyrden verwoest. Tien
minuten voor half zes in den vroegen morgen
werden tientallen steden en dorpen in minder
dan dertig seconden veranderd in een einde
loosen puinhoop, waaronder meer dan honderd-
MAAR AJN EP5TCPM'
KOMT CM WORDTDIT
VA&RTOK) AAM SPUN-
'NOODIODHEDEN TIAAR HET
U O KUNNEN WADEN MAAR
•T DIE ZWARE KISTEN
\L HET N/ET DEMAKKELLR
ÓAAM. k
Een 15-jarige Boliviaansche cadet is na een
wandeling van ruim 2000 kilometer van La Paz
te Buenos Aires aangekomen. Hij heeft 6 maan
den ovei den tocht gedaan.
Hij was uit het leger weggeloopen, omdat hij
bevel had gekregen, zijn belde broers, die ge
deserteerd, doch gesnapt en ter dood veroordeeld
waren, met een machinegeweer neer te schieten.
Toen hij dit weigerde, werd met drie andere
korporaals geloot, wie de executie zou volvoeren.
Het lot viel op een ander, maar de cadet moest
het aanzien, hoe zyn broers met andere deser
teurs met een machinegeweer werden gefusil
leerd.
Met drie kameraden wist hjj de grens te be
reiken, zich buigerkleeren te verschaffen en na
een moeilijken tocht Buenos Aires te bereiken.
„Beschik er over als het uwe hoogheid goed
dunkt,” spotte hij.
TERf> GESLAAENENZUN
W^AIS ONS GERCEaSCHAR
KWUT. k
t
Grijp in zoodra U gaat niezen; ernstige com
plicaties kunnen voorkomen worden door
een weinig Vicks VapoRub in
heet water te smelten en in te
ademen, of door keel en borst
’s nachts in te wrijven.
En. in het stof der aarde
Den afdruk van haar voetstap
Hij improviseerde. Soms haperde in stem,
maar de stroom van twinkelende klanken hield
verzacht aan, ik meende in den witten mist
z’n gestalte te onderscheiden, als een schaduw
door ’n talgkaars op wit laken getooverd
z’n lenige, losse houding, de grijze lokken, X
aandachtig opheffen van z’n hoofd, het gevoel
vol draaien van zijn groote, prachtige oogen.
tokkelde met koortsachtige haast, met
van zijn
in dwaze worsteling met de klinkende
een
De hooge prijs van het edele gele metaal en
de sterke vraag naar goud der regeeringen van
verschillende landen, hebben aan de Westkust
van Zuid-Amerika een ware goudkoorts opge
wekt. Staats- en particuliere ondernemingen
wedijveren in alle republieken aan den West
kant der Andesbergen met elkaar zooveel moge-
HJk profijt van de goudconjunctuur te trekken.
In Chili, Bolivia en Peru zijn geheele families
vol ijver aan het goudzoeken gegaan. Chili heeft,
om een aansporing te geven, de premlën voor
goudwasschers verhoogd en de rfjksbijdrage aan
de mijnconcessionarissen verdubbeld. Een bui-
tenlandsche maatschappij heeft de modernste
mjjnbouwmachines naar de Bocht van Bunil-
lahie in Zuid-ChlU gebracht, waar het goud
onder de oogen van de nieuwsgierige menigte
gewonnen wordt.
Gelijktijdig Is op Alacran, het Guano-elland
aan de Chlleensch-Peruaansche grens, het Boe
ken naar de in de dagen der Spaansche over-
heerschlng verborgen goudschatten met ver-
dubbelden ijver weer begonnen.
NU, DAT ZOU ER
LEEUJK YOORONS
l/TTZJEM.ALi WE
ONS HEBBEN EN
HOUDEN ZOUDEN
VERLIEZEN
Als de sneeuw maar op de straten.
Torens, bruggen, boomen ligt,
Dan herinnert men zich altijd
Regels uit een sneeuw-gedtcht-
Dus men spreekt van donze vlokjes.
Sneeuwpop, arreslee en ski
En men meent: de vlokjes dragen
Thans weer bij tot poëzie!
In den winter mag het sneeuwen.
Onderwijl men ook betoogt,
Dat de sneeuw juist in den winter
Het aspect beslist verhoogt!
Sneeuw kan zonder twijfel schoon zijn
Want de ondervinding leert.
Dat zij schilders en de'dichters
Op z’n hevigst inspireert!
Maar, helaas, in onze steden
Toovert zij geen schilderij.
Want de sneeuw wordt daar bepekeld
Tot een natte, vieze brij!
MARTIN BERDEN
De waarde van den Japanschen uitvoer van
textlelmachlnes steeg in de eerste zes maanden
van dit jaar tot boven 2 mill. yen. In vergelij
king met dezelfde periode van verleden jaar
Is dit een stijging van meer dan 400.000'yen.
Het grootste gedeelte van den export ging naar
China en Brltsch-Indlë.
De productie van spin- en weefstoelen is in
Japan zóó vooruitgegaan, dat deze machines
bijna volledig In het land zelf vervaardigd wor
den. In de katoenweverij zijn reeds 75 pct. van
de 80.000 weefstoelen In automatische systemen
veranderd.
IK KAN MET ZEGGEN DAT
EP STORM OP TH. 15 EN
OOK CHET, DAT WE O EEN
STORM ZULLEN KRIJGEN
DAAROMTRENT NEBJE
UT DEZE STREEK NOOIT 1
ZEKERHEID A
l ÓEN.
broken had geijverd, gestreden en geleden, nog
niet gelegd.
De opbloei van het nieuwe Messina valt sa
men met de opkomst van X fascistische regiem.
Mussolini ontving Mgr Palno, den opvolger van
Mgr. d'Arrlgo, die tevergeefs aan alle Mini
steries had aangeklopt In particuliere audiëntie
Ir. minder dan drie minuten was het probleem
van Messina's kathedraal toen opgelogt.
Thans, tien jaar later, verheffen zich de to
rens en de koepels van meer dan veertig kerken
boven de uniforme hulzen der herrezen stad.
Door hare architectuur brengen zU variatie in
het eentonig aspect der rechtlijnige straten en
hulzen. Hoog boven het stadsbeeld verrijst de
slanke toren van de Normandische kathedraal,
ontworpen naar de teekenlng van het verwoeste
gebouw en evenals alle andere openbare gebou
wen der stad opgetrokken In gewapend beton,
waarvan men hoopt dat het aan de brute
krachten van een aardbeving weerstand zal bie
den.
zou ook de hoogedele heer nu niet dood zijn.
Als we -hier blijven, zal de senorlta van die
schurken ten minste geen last hebben, zooais
Ik zei.”
Seraphlna bukte voorover:
.CtoniSA, ik wil het zoo, ik beveel het.”
fluisterde zij gebiedend. „We zullen die Engel-
schen van het schip helpen. W« moeten het
doen; ik beveel het. Want dat zijn nu ook mijn
landgenooten.”
Ik hoorde hem bij zichzelf prevelen: „O,
goede geest van mijn Carlos. Haar landgenoo
ten. Waar blijven de mijnen?’’ Maar hij nam
zijn riem en zette zich In afwachting.
Seraphlna, van haar mantel ontdaan en met
ontbloot hoofd, staarde vooruit naar oe vlie
dende gestalten en geluiden, die wij achtervoeg
den. Soms waarschuwde zij ons: ..Meer naar
links” of „vlugger!” Wij hadden al onze krach
ten in te spannen, want klanuel had. als uit
gelaten van vertrouwen, er geuucbt de vaart In
gezet.
Ik geloof dat hij eerst de richting nam vol
gens X licht van de landtong. Ik kan nfet zeg
gen, wat hem tot gids diende, nadat die zwakke
schijn In den mist begraven was geraakt; maar
er was geen vermindering van spoed, geen tee-
ken van aarzeling.
Wij volgden het spoor van het geluid,
bleven meerendeels het gezicht behouden op de
ijle schimmen van de achterste boot Dik
wijls gebeurde het dat, In een dikkeren mist-
gordel de roelgelulden gedempt werden bijna tot
ultdooving toe; of soms schenen we ze eens
klaps van alle kanten te hooien, aoodat we
(Korte inhoud van bet
een Engelschman uit Kent wtlkt metcarios
as." srarshJSSSxJB
KhS?v ssjrt. ■su-.s'swa w
Kemp willen overhalen dienst te
zeeroovers. die Rlo Medio hue over
Als hU hier niet op Ingaat. wOTd» over,
weldigd en aan boord van een
bracht. HU weet te ontsnappen en wordt op
gepikt door een ander «hip dat hem na»
Svana meeneemt. NabU C?
echter door zeeroovers. die onder-aever
van een vriend van Carloe ™ornss
overvallen. John Kemp wordt door net
berschlp naar Rlo Medio wbragfit
gastvrU ontvangen wordt door DonMlt
Hier leidt men hem aan het
Carloe. Het gepeupel elscht de uitlevering
van Kemp en doet als Carloe luist ges
Ven Is. een aanval op bet buis.
Balthasar door een kogel wordt eetroCen
en stervend Ineenzakte
het plan, om zich ttldens de b®*™!
plechtigheden ale de aandacht afgelgd is.
met Don Balthasar's dochter Serafine m
WUlgheld te brengen).
de jaarwedden, welke meer dan 300 jaar geleden
door de Spaansche regeering, die toen ov^r
Mexico heerschte, aan de nakomelingen vgn
Montezuma, den laatsten koning der Azteken,
zfjn verleend, te annuleeren.
Toen in 1833 de Mexicaansche republiek werd
uitgeroepen, werden de jaarwedden voorloopig
voortgezet. Tot dusver is er verder geen onder
zoek naar ingesteld.
Thans heeft echter de minister van financiën
gelast, dat de betaling dezer jaarwedden moet
worden gestaakt.
In de afgeloopen 110 jaren heeft zij de re
geering ongeveer een mlllioen Mexicaansche
dollars gekost.
de detective droog op. Even later arriveerden
een inspecteur en een agent aan wie O’Malone
opdroeg Carters te arresteeren. Gewillig ging
deze mee, maar toen hij merkte dat O’Malone
niet voornemens was mee te gaan, vroeg hij:
„Maar u laat me toch niet in den steek, meneer
O'Malone? U weet, dat ik geen moordenaar ben.’
De detective gaf den inspecteur een wenk,
waarop de nu hevig tegenspartelende Carters
werd weggeleid.
O’Malone bleef alleen in het huls achter. HU
stak een pijp op en bracht de heele geschiede
nis nog eens in zijn herinnering terug.
Waarom had Carters hem laten komen? Zoo-
als Carters zelf verklaarde, om te laten vast
stellen dat hü niet de moordenaar wfcs, ook al
paste het signalement bijna geheel op hem. Aan
den anderen kant zou Carters vast en zeker
bezoek van de politie hebben gekregen. Door èr
zelf om te verzoeken kreeg Carters de gelegen-
held te bepalen wanneer de politie in huis zou
komen. Een heei
verdacht voor
werp was vervol
gens de pruik Er
was niet de min
ste reden voor
Carters om een
pruik te dragen.
uw hoogheid heen om die zwijnen te ontko
men
„We moeten ze volgen.” antwoordde ik.
„De dwaasheid van des senors landgenooten
werkt besmettelijk,” fluisterde hij met ge
maakte beleefdheid. „Waarom volgen?”
.Om het Engelsch schip te vinden," zei ik
snel. Dit was. van 't eerste oogenbük, dat we
Manuel’s gultaar gehoord hadden, mijn idee
geweest. Daar de mist, die ons voor hen ver
borg, ook ons hopeloos blind maakte, moesten
die ellendelingen ons self uit hun eigen klau
wen redden, als X ware. Ik wil dit hier niet af-
schllderen als een büzonder geniaal plan. Het
was een allergevaarlijkste en bijna hopeloost
onderneming maar de toestand was zoo hache
lijk, dat er anders niets sou overblijven dan
stil te Bitten en met gevouwen handen op ont
dekking te wachten. Castro scheen voor dit
laatste meer te voelen.
„Wat hebben we aan een schip, dat m
Manuel’s macht is?” wierp hij gemelijk tegen.
En ook als we, van den anderen kant, bleven
wachten In de nabijheid tot het geplunderd en
vrijgelaten was. zou ons de mist of de nacht
dan den heelen tijd verbergen.
„MUn landgenooten zullen het terugslaan.”
verzekerde Ik vertrouwvol. „Laat ons In leder
geval er bU zijn. En denk er aan, Tomas, ze
worden ditmaal niet door Jou aangevoerd."
„Dat is zoo," zei hij. verteederd. „Maar nog
één ’ding moet u wel in oogenschouw nemen...
Als we dit plan volgen, brengen we de senorlta
tusschen het gefluit van de kogels. En lood Is.
in tegenstelling met staal, helaas, blind; anders
Met Kerstmis neemt men bet .Xucia-stoeltje"
mee naar de Nachtmis, gaat er op zitten, doet
de oogen dicht en wacht af. Het volksgeloof wil
d*t de jonge man die al deze handelingen me<
den gepasten ernst verricht, het beeld zijner
toekomstige vrouw in zUn geest verrijzen ziet.
Dit volksgebruik heeft ook nog een in Hongarije
zeer gangbare segswUze doen ontstaan: „Dat
duurt allemaal zoo lang, het lijkt wel of hij op
zijn Lucla-stoeltje zit.”
Ook na de Kerstdagen kent Hongarije nog al
lerlei volksgebruiken Zoo loopen den 28en De
cember, het feest van Onnoocele kinderen, de
dorpskinderen rond met lange wUgetakken,
waarmee ze de voorbijgangers op den rug slaan’
om hun vervolgens gezondheid toe te wenschen
Het volk gelooft dat wUgetakken de kracht be
zitten van ziektekiemen uit het menschelUk
lichaam te slaan.
Op den laatsten dag des jaars, het feest van
Sint Sylvester, giet men lood. De jeugd meent uit
de vormen welke het stollende metaal aanneemt,
de toekomst te kunnen ontcijferen.
Dit gebruik is zoowel in de steden
dorpen van Hongarije zeer verspreid.
HU
woede, en het uitgeput geschreeuw
stem,
dwaasheid van de snaren, eindigde met
laatst doordringend gegil.
..Afgeloopen, X Is afgeloopen.’’ En dof, goed
keurend gemoinpel bereikte mUn ooren, de ern
stige toejuichingen van kenners. „Viva, viva.
Manuele I” een kreet van vurige bewonde
ring. „Ha, onze Manuelito..”
Hun gesprek was luidruchtig levendig, en
voor ons uiterst belangwekkend. Een schip,
tegen den middag binnen het gezicht van de
kust gezien, was de baal, om gemakkelUk te
worden aangevallen, niet dicht genoeg genaderd,
vóór de duisternis was ingetreden. ZU had
den het den heelen middag op de landtong,
slapend en dobbelend, afgewacht. Maar iets
logs in haar verschUning had hun laffe achter
docht gewekt en hen In hun ijver gestuit. Het
leek hun een gevaarlijk ding. Als het eens
een vermomd Engelsch oorlogschip was?
„Houd Je gereed, Tomas." fluisterde ik.
„Waarvoor gereed?” morde 4UJ- -Waar wil
ZwUgen, State, ademlooze behoedzaamheid
waren de noodzakelUkè voorwaarden van ons
bestaan.
Het geluid van roeispanen, snel bewegend op
de maat van gejaagde guitaardklanken, drong
nu plotseling tot ons door.
„Caramba.” prevelde Castro, „X is die gek
van een Manuel zelf!"
„We hebben samen acht schoten. Tomas.”
HU wierp snel zUn koppel pistolen op mUn
knieën.
eet voor Kerstmis, in de laatste degen
1^ van den Advent, verschUnen er plots in
4- de dorpen en In de steden van Hongarije
vreemde groepjes van eigenaardig ultgedoechte
menschjes. Een witte baard fladdert om een ge-
■ond jongensgezicht Een papieren kroon staat
scheef op de speelsche lokken van een meisje.
Een engeltje in wit gewaad perst een met kaars
jes versierd kribje tegen zich aan.
BU elk huis slaan ze stil, bU elke deur klop
pen ze aan en overal worden ze harteluk ont
vangen.
Het kribje wordt neergezet, het Kindje Jezus
Strekt zegenend zUr. armpjes uit, het groepje
gaat er In een halven kring omheen staan en
bet aloude Kerstlied weerklinkt:
„Hoog uit den Hemel kwam heden een engel.”
Wanneer het lied ten einde Is, gaat een der
«grU*«” herders languit op den grond liggen,
streelt zUn langen baard en begint dan te schert
sen met een anderen „grijsaard” die zwaar op
rijn staf leunt en vruchteloos probeert zUn zil
veren kinderstemmetje een diepen klank te
geven.
De rest van het groepje vermaakt zich uit
stekend met de grappen der herders. Er wordt
gegiebeld, gelachen, geschaterd. Maar plots ver
dwijnt de pret om plaats te maken voor kinder- duizend menschen den dood vonden.
Op een oppervlakte van meer dan vier mll
lioen vierkante meter is thans een nieuwe stad
verrezen, die 30 Juni JJ. reeds 171.857 inwoners
telde.
Van het oude Messina, waar de dood met één
Slag meer dan 80.000 slachtoffers velde, is geen
spoor meer te ontdekken. Wat de losgebroken na
tuurkrachten hadden gespaard, is door X houweel,
en het dynamiet verwoest. Alle kerken, 109 In
getal, met al haar historische kunstschatten zUn
opgeblazen en tot puin verbrijzeld Zelfs de be
roemde „Santé Maria della Scala”, een kunst
werk uit de veertiende eeuw, dat zeer weinig
door de aardbeving had geleden werd aan de
niets ontziende handen der sloopers overge
leverd. Het plan voor den heropbouw, dat den
31en December 1911 door de regeering werd
goedgekeurd, kende aan slechts tien kerken een
zeer beperkte plaats toe. De beloofde subsidies
werden evenwel nooit uitbetaald; de gelden wa
len niet beschikbaar, of de c<> elkaar opvolgende
Regeeringen wilden ae niet op hare begroetin
gen uittrekken De eerste kerk, de Madonna di
Montalto” werd zonder eenige regeeringssubsldie
gesticht ij^or Mgr. Francesco Bruno. De vrij
metselarij dwarsboomde alle bouwplannen in de
hoop, een nieuw Messina te kunnen stichten,
waar geen enkele katholieke kerk hen zou
ergeren.
Toen Mgr. d’ArrigV,- de heldhaftige Aartsbis
schop der verwoeste stad, den 18en December
1922 overleed, was de eerste steen van de kathe
draal, waarvoor hU veertien Jaar lang onafge-
„Je moet het nog niet opgeven.” fluisterde
Ik terug.
„Wat geef Ik dan op?” mompelde hU zwaai.
„Trouwens, mijn voorarm wordt een mes, als
ïk geen zin heb deze wereld alleen te verlaten.
Luister hoe die idioot zingt.”
Een hoog uithalend falset scheen ergens in
de ruimte boven ons verborgen, boven den mist,
die laag op het water dreef als een dik, melk
achtig bezinksel van de lucht. Het maanlicht
viel daar vreemd doorheen.
Plotseling sloeg Manuel del Popolo zUn in
strument niet machtige slagen en zong op ver
voerden Indrukwekkenden toon:
„Aandacht voor X lied."
Zijn vingers grepen In de snaren en boven
het getokkel uit declameerde zijn stem, zoo
hoog mogelUk uithalend, als midden in een
vereer da heiligen in de glorie des hemels.
iük-zwaren ernst. Het engeltje Is naar voren ge
treden en verkondigt luidruchtig en geestdriftig
de Blijde Boodschap.
De Heiland is In Betlehem geboren!
Herders en ook de Drie Koningen breken da
delijk op, loopen eenige malen het vertrek In
het rond en bereiken na deze lange en moeilUke
reis Betlehem, dat Is het kribje. ZU knielen voor
het Kindje Jezus en bieden bet de geschenken
aan welke zU hebben meegebracht.
Nog eenmaal weerklinkt het Kerstlied en dan
dartelen de Betlehemieten, zooals de spelers
dezer primitieve mysteriespelen in heel Honga
rije bekend zUn, weer naar bulten, den nacht In
die schittert van sterren, van Ijs. van sneeuw.
Als gezegd zUn de ..Betlehemieten” In heel
Hongarije bekend, In alle steden en In alle dor
pen. Een ander volksgebruik dat nauw samen
gaat met het feest van de H. Lucia wordt uit
sluitend nog op het platteland in eere gehou
den. Het feest dat op den 13en December valt,
wordt °P twee heel verschillende manieren ge
vierd
In sommige streken trekken de jongens al
Vroeg in den morgen naar de boerderijen. ZU
dragen stroobossen mee waarop ae voor de huis
deuren knielen om dan hun gelukwenschen wel
ke op rijm zijn, zoo luidruchtig mogelUk open
baar te maken.
«Lucia, Lucia, gik-gak. Kippenei, ganzen
ei, in den zak, in den zak. Mogen uw kippen
zoo dikwUls broeden als de sterren. Moge u veel
boter krijgen en melk, zjj er veel water in den
put Moge u veel geld in huis hebben en land,
mogen er alleen steenen in het zand der wegen
rijn.”
Zoo gaat het langen tijd voort, tot het vele
toegewenschte geluk ten slotte betaald wordt
met een glaasje wUn en een stuk koek.
Elders beginnen de jongelui op het feest der
B. Lucia een drudenvoetvormigen stoel te maken,
welke echter niet dan aan den vooravond van
Kerstmis gereed mag komen. Dit „Lucla-
stoeltje” groeit bu den dag en elk stuk er van
moet uit een ander soort hout gesneden zUn.
w-^ elective O’Malone las het signalement voor
I 1 van den man die wegens moord gezocht
werd.
.Blanke gestalte, ongeveer 1.80.lang, blonde
haren, eenlgszins gebogen neus, loopt een weinig
voorover en heeft een litteeken dwars over de
rechtywang. Leeftijd ongeveer dertig jaar. Droeg
een ironker blauw colbert costuum.
BU elk kenteeken dat hU opnoemde had hU
den man die vóór hem stond gadegeslagen.
„Er zUn een paar dingen die niet kloppen,
zei hU. „maar dat rijn toch kleinigheden. Dat
donker-blauwe pak, bUvoorbeeld. dat draagt u
niet, maar voor de rest sou ik zeggen dat u het
bent."
Ronald Carters slikte.
4a. X is ellendig. Ik durf me bUna niet
straat te vertoonen. Iedereen ziet me voor den
moordenaar aan."
„En omdat u zooveel op het verspreide sig
nalement lijkt, heeft u mUn hulp Ingeroepen?"
vroeg de detective. „Wat wilt u dat ik doen zal?"
„Nogal eenvoudig.gaf Carters ten antwoord,
„u enkel overtuigen dat Ik de moordenaar niet
ben natuurlUk ben Ik dat niet en er ver
der voor zorgdragen dat Ik niet om mUn ulter-
U)k wordt lastig gevallen. U kunt zelf vaststel
len dat bUvoorbeeld mun haren niet bepaald
blond te noemen zUn. Zeg nu zelf!"
„Nee.'' antwoordde O’Malone. „uw haren zUn
eerder donkerbruin, maar uw neus is eenlgszins
gebogen en u heeft een litteeken dwars over
uw rechterwang.
„Dat is van een ongeluk dat ik een jaar of
Uen geleden op een fabriek heb gehad,lichtte
Carters hem In. „Maar Ik verzoek u te noteeren
dat ik geen donkerblauw eostuum draag, docli
een grijs.”
„O. dat vergeet ik niet," stelde O’Malone hem
gerust. „Wat overigens wel opmerkelUk Is, Is bet
feit dat u ongeveer 1.80 lang bent
„1 meter 76.”
„....en dat u Inderdaad wat voorover loopt
En uw leeftUd?”
„Vfer-en-dertlg."
„Dan is het signalement nog niet zoo erg
kwaad. Laat eens kijken. Drie dagen geleden
werd Mr. Randolf Harst vermoord. Van ach
teren aangevallen en met een hamer neergesla
gen. Het was een gewone roofmoord. En het
tijdstip wuarop de moord gepleegd werd was
acht uur 's avonds. Ik neem aan, meneer Car
ters, dat u kunt bewijzen dat u toen niet op de
plaats van de misdaad bent gew<?est. U heelt
natuurlUk een alibi."
„Dat is te zeggen. begon Ronald Carters.
„U wilt liever niet zeggen waar toen was?"
.Nee, maar op de plaats van de moord was
Ik niet.”
De detective haalde de schouders op.
,,'n Tamelijk zwak argument, vindt u niet?
Maar als u het alibi niet wil vertellen, dan Is
dat uw zaak. Vindt u het goed dat Ik uw woning
onderzoek?"
Zonder antwoord af te wachten, begon O’Ma
lone de kamers door te loopen. Hier en daar
snuffelde hU In een kast, totdat hU ten laatste
op de slaapkamer een kleerenkast opende, waar
in een donkerblauw costuum hing. HU stelde
meteen vast, dal het nog kort geleden gedragen
was. BU het onderzoek van de keuken merkte
hU een kelderluik op, maar schonk er verder
geen aandacht aan. In den tuin deed hu een
tweede vondst. Daar lag namelijk In de struiken
een hamer, waaraan nog bloedsporen te zien
waren.
TUdens het onderzoek wMs Ronald Carters
steeds zenuwachtiger geworden.
,Jk hoop niet, dat u zult denken dat Ik de
moordenaar ben. meneer O’Malone,” zei hU-
„Dat is juist het gekke van het geval," gaf de
detective ten antwoord. „Ik wil heelemaal niet
beweren dat u de moordenaar bent. Dat moet
de rechtbank maar uitzoeken. MUn taak is
slechts gegevens te verzamelen En wat ik ont
dekt heb. noodzaakt me. u te laten arresteeren
onder verdenking van moord. Best mogelUk dat
u onschuldig bent, maar zooals ik al zei, dat
is niet aan mU om uit te maken.”
HU telefoneerde naar het politiebureau. Daar-
bU ging hU eenlgszins onhandig te werk, aoodat
hü Ronald Carters onzacht aanraakte. Het ge
volg daarvan was dat Carters' pruik verschoof
ZUn Oorspronkelijke haar was blond!
Jén pruik dragen is een heele kunst.” merkte
•seeeseteeeMtsssfeeeseeeeessstseeessssesseeaaaeasessT
tenzU hü de kleur van zün haren wilde mas-
keeren.
Dat hU geen alibi wilde opgeven, was logisch.
HU moest er een verzinnen en dat kost eenlgen
tüd.
O’Malone bepeinsde hevig de verschillende
mogelijkheden. Steeds weer kwam hü tot de
slotsom dat Ronald Carters de moordenaar
moest zün. tenzij
Maar dat moest nog opgelost worden.
De detective klopte zün püp voorzichtig leeg
en sloop op zün teenen naar de keuken. Zonder
gerucht te maken, ging hü In een leunstoel zit
ten en wachtte.
Het was tegen den avond. De duisternis be
gon In te vallen. Om tien uur zat de detective
nog in dezelfde houding. Hü bewoog niet, rook
te niet. Hü wachtte slechts. Twaalf uur. Twee
uur. Niets veranderde.
Tegen half drie werd het geduld van
speurder beloond. Er klonk ergens onder de keu
ken gestommel en even later wferd het kelder
luik opgelicht. Met een bliksemsnelle beweging
had de detective zün wandelstok tusschen den
kier gestoken en belette daardoor dat het luik
weer gesloten zou worden.
„Kom maar te voorschün Carters.” zei
vriendelük. „Je bent er bü- Er Is niets meer
aan te doen."
De man deed bet luik geheel open en kwam
te voorschün. Het was Carters of zün dubbel
ganger!
.Je kreeg zeker honger, hé?” informeerde de
detective verder. ..En toen je broer niet kwam
opdagen, ben je maar voor den dag gekomen.”
„Ik dacht dat de kust vrij *as om er vandoor
te gaan," zei Ronald's tweelingbroer.
„Het is heel sympathiek van je broer om je
te willen redden, maar het is hem niet gelukt.”
O’Malone liet de stalen handboeien om de
polsen van den misdadiger dichtklappen.
verschrikt onzen spoed minderden. Donkere
schimmen van booten doken dan op aan alle
kanten op de onverklaarbaarste wijze; rechts
en links, soms selfs achter ons.
Ze waren werkelük en onmiskenbaar, maar
voor we tüd hadden ze behendig te ontwüken,
verdwenen ze uiterst snel. Daarna hadden wé
in wanhoopstempo het geknars der riemen
weer te volgen, juist bUrijds opgevangen uit een
onverwachte richting.
Toen raakten <e se kwüt. We roeiden als be
zeten. Seraphlna dreef ons aan: „Sneller,
sneller.'
„Nog niet,” antwoordde se dan enkel.
Het sweet droop langs mün gezicht. Castro's
hügen was als het gesnuif van een blaasbalg
achter mün rug. Eensklaps zei hü op wanhopi-
j[en toon:
„Stop.ik hoor of zie nu niets meer."
Dadelük legden we onze riemen neer en be
gonnen met gebogen hoofd te luisteren. De
kabbelende streep, die de boot had teweeg
gebracht rimpelde langzaam uit. Een groote
witte stilte hing sluimerend over zee.
Niets viel meer te bemerken. Een paar maal
roeiden we enkele minuten in de richting van
denkbeeldige geluiden of gefluit, met Inspan
ning van al onze krachten. Eens hoorde ik ze
vlak voor onzen boeg. Maar alles was te ver
geefs; we gaven het op en uit het nevelicht
van een reusachtlgen vochtkring keek de meen
droomerlg neer op onze hoofden.
Castro gromde: „Dat is het einde
plan, senor Juan.'
Hit «din insevolffe de verxekerlng» voorwaard en tegen f by levenslange reheele ongeschiktheid tot werken door f b\J een ongeval met f OCfï by verlies van een hand f 94T oy verlies van een f Cfï t>y een breuk van by verlies van H
ong^aHen1 veraekeM voor een der volgende ultkeeringen f Mverlies van belde armen, belde beenen of beide oogen doodelyken afloop een voet of een oog f duim of wysvinger I of arm I anderen vinger
