Q
T
AS
ZADELHOFF
wïAaal wui dén da^
l f
Op jacht naar een torpedo
D
F<1
HET KAPERSNEST
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
GELDERSCHE
ROOKWORST
MERK
ALS OOM SAMS MARINE
OEFENT
In afwachting
Alleabonné’sSJ'iiïTfTSr^Zf7S0.-f250.- f 125.-TTfSO.-SX"f40.-
Een plant die door het
ijs groeit
r
Cf
I
JOSEPH CQNRAD
I
■■fl
Het Gibraltar van het
Oosten
Gothische namen voor
de maanden
Vijftig jaar benzine
motor
Kellnersrok exit
--
INDERDAAD IETS FIJNS
Een gevaarlijk avontuur van een
duiker te Honoloeloe
I Na acht jaar
J
DINSDAG 2 JANUARI
I” T‘
a
WOB DE B
NATIONALE/"
A DRANK J
AjÉpo'Xli
t AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN VIT ERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
41
t
V
4
m»mu\m»\mNIEUWJAAR
I
(Van een büzonderen correspondent).
MARTIN BERDEN
rk
t
T
r
Ml
met
1
man eenige oogenblikken
V
I
DE BEREIDINGSWIJZE STAAT OP IEDERE FLESCH
dame verwonderd;
tive?"
I
en
t
4
4
ROMAN VAN
er eenige ophelderingen
41.
doodstaken
(Wordt vervolgd)
was ta zwak om rich da behoeften van ban 1 Da arme drommel, die tegenover Castro stevig
O
•4
r
ft
io
1
I
I
(Nadrpk verboden)
IIIIIIIHIIIIIItlllllllllllllllllUHIIIIIUIIIIIIIHIIIIIIIIIIItlMUIIIIIIIIIIIHUI
to
I:
voor .Augustus, Scheiding voor September,
irt voor October, Nebelung voor Novem-
HOOFDKWARTh
ten op de w
trek aan t andere, einde van
onverwachte der ontmoeting
Iso
IP>!
seg ik.'
ontsteltenis begrijpen
B.
Je
in
ti
e
Plotseling
■e r
arm,
vinger
mopd
>ü-
dat vooral niet,'1 zei ze vlug .Me
le
rd
in
Ik zonk weer.... De
Omhoog ging het nu.
(IS
n,"
let
H.
ze-
Ca-
die
lod
iün
>en
en.
rte,
en
In
n-
>e-
d-
i
oen de echo der voetstappen van den
agent, die z’n ronde maakte, was wegge
storven en de .weg terugviel ta z’n on
een
rand van z’n slappen
rken, geruischloos op
1 land.
-Maar," riep de jonge dame verwonderd;
..wat ben JU dan, Fulco? Ben je soms detec-
by verlies van ta
anderen vinger
De Nattonaal-Soclallstlsche autoriteiten to
Westfalen hebben besloten de LatUhsche na
men voor de maanden officieel af te schaffen
en deze te vervangen vpor de Gotische. Het
te nog niet bekend of dit voorbeeld door ande-
de districten zal worden gevolgd.
De Gothische naam voor de maanden van
het Jaar, die verband, houden met het weer
en den. landbouw, lulden als volgt: Hartung voor
Januari, Hornung voor Februari. Ien zing voor
Maart, Ostermond voor April. Wonnemond voor
Mel^Brkchet voor Juni, Heuert voor Juli, Ert-
nlng v<
OU|hai
ber en Jullmond voor December.
--1-
Thans beeft ook bat bestuur van den Dult-
zchen Rjjkaeenbeidbond in het hotel- en res
taurantbedrijf lor gestemd in de invoering van
bet eenheldskellneracostuum. Dit costuum zal
op zün laatst op 1 Oct. IBM algemeen inge
voerd worden en den kellnersrok verdringen.
Het nieuwe costuum bestaat uit een colbert
jasje. en van bevoegde zijde wordt er op aan
gedrongen. dat de elegance daarvan niet sal
worden geschaad door het aan brengen van kleu
rige kragen, gouden snoeren e. d. Een smalle
band met opschrift op den linkermouw zal vol
doende zijn,om het personeel als kellners be
kend te maken.
intusskhen ut warbuckb m zn
vol hoop re w-acza
oRTEN van zn tal
rijke speurders, die hu op zoek
NAAR ANNIE HAP UITGEZONDEN.
'f*?* AlL£ SPOEDT /ETS VAN
ANN/E TE HOOPED.
^••ssssssesssMSMseetisessseMsessatestisaassseseseg
Van uit de kamer, die ze zoo juist verlaten
hadden, kwam een geluid alsof iemand voorzich
tig langs den muur streek.
„Zeker de politie om mü (e halen,” spralf hü
rustig, „enfin, dan kun je me laten arresteeren
wegens Inbraak
HE T DUURT DUNKT ME
VERBAZEND LANG EET
ER redding opdaagt
komt dan geen enkel
CKH'P HIEP LANGS ^WE
ZUN NU AL TrENDAGEN
HIEP'
wijden.” zeide Mrs Williams, totdat mi) ophel
dering gegund wordt.”
Zü sloot de deur.
„Wat moeten we aanvangen met dien jan
kenden Dago hier op het dek.” sei Sebright.
„In 't kolenhok houden, dunkt me. Tot
Havana. Ik aal niet rusten, voor Ik hem op
-weg naar de galg zie De gouverneur zal met
dat 'zaakje geplaagd Worden, tot hij zlA is. of
ik heet geen Williams. In Engeland zal ik er ook
wat stof over doen opwaaien.. JU moet daarbij
loipen. Kemp. Je bent niet bang voor groote
hanzen. Allesbehalve. Je bent nergdbs bang
voor....’’
ut Is een dulvelsch flinke kerel en een ver
draaide schutter,” viel Sebright In. „Voor ofis
een prachtig buitenkansje, sir. t Is eenvoudig
wonderbaar om zoo'uit de lucht te komen val
len. Mf Kerfb. We hadden geen korreltje terult,
dat niet stevig In de bussen zat vastgekoekt....
Ze praten me moeilijk uit het hoofd, dat er niet
iemand In het magazijn geweest ta. toen we in
Kingston lagen
Het kwam bij kapitein WlHlams niet op te
vragen, of Ik gewond was of vermoeid of hon
gerig Toch hadden zijn diners aan boord van
de „Lion” door heel West-Indlê ‘n bijzondere
faam In de kringen van zeelui. Maar pret-
makende menschen van zijn soort zijn dikwijls
zoo, Ze doen het ook meer voor de eer en de
gezelligheid en hü kon In mij op t oogenbllk
misschien geep bijzonder vrooltjken gast zien.
Hij was geénszins 'n ongevoelig man. maar hü
ander voor te stellen. Ik weet, dat hij niet
kwader was dan andere mannen en Ik heb reden
met dankbaarheid aan hem terug te denken
Maar op dat oogenbllk was Ik verbaasd en ver
ontwaardigd over de eigenaardige manier,
«waarop hij mijn tegenwoordigheid opnam, alsof
Ik* voor de aardigheid m« gen bootje van de
kust was gekomen om ’n paar ledige uren aan
boord zoek te brengen. Daar zijn vrouw voldaan
leek, scheen hij geen enkele verklaring te wen-
schen.
Eensklaps werd al onze aandacht getrokken
door een hetach lawqM.
Het was dat kwaimaardlg grommend, jan
kend geluld, dat eensklaps ontstaat en plotse
ling uitsterft.
CastroJij Castro
..Vervloekt Mijn oogleden
Jijt Rond van een Bngelachman”
..Hal Porno.
Geen zomertijd of wintertijd*
Een niéuwe tijd breekt aan,
Eed jaar, waarvan nog niemand weet,
Hóe dat het Ons zal gaanl
Wij staan dus nog voor raadselen
En vragen zonder tal.
Maar koffiedik noch ei onthult
Wat of het worden zal!
Wij hopen vfel, wij wenschen ook,
Ik, gif, hij, wij en zij,
Wij spreken gaarne van de kans
En van een goed getij.
Dus schudden wij elkaar de hand.
Zelfs zonder ironie.
De eerste dag van 't nieuwe-'foor
Is steeds vol poëzie!
Geluk en voorspoed, zegen, heil
Wenscht ieder iedereen.
Dat dit gesehiedt op groote schaal
Weet slechts de post alleen!
Natuurlijk, wij verwachten veel,
De wensch gaat ons vooruit.
En wat in de gedachten leeft.
Dat spreekt men heden uit.
Dus nu de handen aan den ploeg
Met energie en moed-
Want als men iets ontginnen wil.
Begin dan vlug en goed.
Maar arbeid doet het niet alléén,
Want dit is zeer beslist
De zegen, die van boven komt.
Kan daarbij nóóit gemist!
aangaan van het licht kwam hij met een schok
tot de werkelijkheid terug en draalde zich met
een ruk om naar de geopende deur. Een kreet
ontsnapte hem. Het origineel van de foto stond
In de deuropening.
Voor een oogenbllk waren de twee menschen
als standbeelden aan den grond genageld. Ze
staarden elkander aan en riepen bijna gelijk
tijdig:
„Pulco!’
„Kaal*
.Wat doe JU hier?” vroeg hij heesch.
„Ik woon hier.”
-JU?" I»
,4a, met mevrouw Veron; het is haar huis;
ik ben haar gezelschapsdame.
Ztj “had haar tegenwoordigheid van geest te
ruggekregen en liet geen oog van hem at.
„Is er hier gelegenheid, waar Ik je ergens voor
een oogenbllk kan spreken?” vroeg hjj vlug.
Even aarzelde zij. Daarna gjng ae hem voor
naar een klein”
bet huls. Door
was hl) geheel In de war.
„lis.... lis lang geleden stads we vaa
elkander gingen,” begon hy hakkelend.
.Acht jaar.”
,4« bent niet veel veranderd.”
,Jk wou dat ik hetzelfde van jou
gen." luidde het scherpe antwoord.
„Tk was een dwaas om je te verlaten, Kza,”
zet hu berouwvol, „maar Ik wilde geen sta-In-
den-weg zijn en toen ik terugkwam was je ver
trokken."
.4e hadt me kunnen schrijven.”
Met een rukwichtte hy het hoofd, op „Dat
heb ik gedaan.”
,4e brieven heb Ik nooit ontvangen.”
.Maar ElzaproteAeerde hij, ,Jk heb je meer
malen geschreven, maar al m’n brieven kwa
men ongeopend terug. Daaruit leidde Ik natuur
lijk af dat je niets meer met me te maken Wilde
hebben."
„Ik heb er nooit één ontvangen,” hernam ae
ultdrukkeiyk. „Och, Pulco, heb je heusch ge
schreven?”
,4a, op myn woord."
Even was er een pauze. „Den moet tante
Christine je brieven onderschept hebben.” riep
Elza. „Toen jy eensklaps vertrok, heb ik m’n
Intrek bjj haar geilomen. Je weet dat ze je nooit
heel goed heeft kunnen zetten.”
Na een oogenbllk vroeg hjj„Zeg me eens
houdbare stilte, trad een man, gekleed In
eenvoudigen^ ulster en d
hoed over de oogen gel
bet eenzame huis toe.
Ult z’n zak haalde hjj een kleine electrlsche
1 lantaarn, dié hjj aanflltste, waarna hjj fle licht
stralen op bet raam liet schijnen.
Toen hü zag dat het ragm op een kier stond,
grijnsde hy genoeglijk. Nauwkeurig berekende
hü den afsjand, nam een kleinen aanloop en
greep het kozüQ* vast, waarna hü. lenig als een
kat, z"n been er overheen sloeg en met een be-
hendlgen sprong In de kamer belandde. De licht
bundel van z’n lantaarn straalde voor hem uit.
totdat deze weerspiegelde in een glazen kap,
van een stevlgen eiken kast. Hü liep er op toe
en keek nieuwsgierig naar den Inhoud. Op een
verhevenheid van groen fluweel ontwaarde zün
oog een schitterende collectie safleren, die een
kapitaal vertegenwoordigde. Aan de steenen
self besteedde hü echter weinig aandacht Deze
konden wachten. Voor het oogenbllk was het
zaak Z’n aandacht te wüden aan het slot, dat
aan de andere zijde van de kast zat.
Voorzichtig liep hü daarom heen en wilde
juist z’n licht laten vallen /Jphet sleutelgat,
toen z’n oog eensklaps viel op een photografle,
die aan den muur hing....
Als betooverd staarde hü In voorovergebogen
houding met de grootste verbazing, naar die foto.
Het was een lief gezicht, dat hem van uit de
tast tegenbllkte: groote oogen. die aan het ex
pressieve gelaat een prettige uitdrukking gaven.
Hü was zoodanig verdiept In de aanschou
wing. van dit vrouwenportret, dat hü niet het
omdraaien van de deur hoorde en de zachte
voetstappen, die nader kwamen. Eerst door het
Wü Pearl Harbour op de K. S.
Koperkleurige zon.... deinend 10 voet
hoog suikerriet aan de kust.... een paar Ja-
pansche vtsschers In de oude sampans dicht bü
Magazün-Island. de duikboot-basis. Een
lichte bries kwam van bet Ford-elland. de zee
was rustig.... spoedig hadden wü het schlet-
terreln bereikt.... groote drijvende doelschüven.
Ik stond naast Lawrence In de torpedokamer,
juist had „Wahine" de buis verlaten. Alle tor-
pedo’s hebben hier namenWahine" betee-
keijt op Hawaï „vrouw” en onberekenbaar als
menige vrouw scheen ook deze stalen vtech te
zün Het gecompliceerde Instellen der stuur
inrichting scheen njet goed geschied te zün.
De deur ging open en een luitenant riep naar
binnen, dat onze mooie „Wahine” In het stak
terecht gekomen was, In plaats van 01 voet onder
water heen te glüdcn en dan rustig bü bet doel
Mrs Williams keek mü schroomvallig aan.
„U zoudt heel verkeerd handelen, wanneer u
trachtte tusechenbelde te komen.” selde Ik.
Il( geloof, dat Ik veld won.
„Ik moet gelooven. wat u segt,” zeide ae. En
met een soort van bevend, warm gevoel voegde
ze plotseling er aan toe:
,JCom. kom. Ik wtl niet onvriendelijk wezen
Ik wist nfets en een getrouwde vrouw kan rtlet
te voorzichtig zün. Voor zoover Ik kon opma
ken had u wel een vrügeest kunnen zün, een
vap die arme verloren zielen, die Batan....”
Manuel, al worstelende tnet de golven,
speelde het klaar zün lippen vrü te maken
..Excellenza helpt” proestte hü 41a een dren-
keling
.Ik aal aan da Jonge dpme al mijn zorgen
sissend opluid makend, dat het bloed deed
verstüven. r
„Hü heeft een mes aan zün voorarml” gilde
ik. „Hü ta gewapend
Niemand kofi mün
Een matroos, die een lamp bühleld, toonde een
breeden glimlach. Een ander lachte hartelük
Castro ging vlak root Manuel staan, knikte
dreigend, en bukte, gereed voor den sprong
fk was te lagt met mfjn greep naar zün kraag
maar Manufl’s bewakers staken elk een arm
uit om zün aanloop te stuiten en hü kwam op
me aanbotsen, alsof hü van een muur was'
terug gekaatst.
Hü had me bijna tegen den grond geworpen,
en terwül ik nog wankelde om mtj staande te
houden weergalmde de lucht van dringende
aanmaningen om te schieten, te vuren, hem
neer te slaanl
„Dood ham. Senorl” kwam het la —wekend
^[MAAP DAAROM BEN !K EP
NOG NIET OP GES TELD HEEL I
n'n verder leven op Dit
eiland door te brengen /k
ZOU WEL EENS willen we-
TEM OF HIER OOK WILDE CUE
TiEEÊr WAREN DROMMELS
- daar Heb /k tot nu toe n/et
AAN GEDACHT/ JJ
(Korte Inhoud van bet voorafgaands: Kemn
een Kngelschman uit Kent wijkt met Carlo»
Rlegö uit naar Jamaica, geholpen door di
verloofde van eiln zuster Veronica Halt
Rooksbv. Hier komt bil in kennis met den
rechter O'Brien en met Öon Ramon, die
Kemp willen overhalen dienst te nemen bU
teerooven. dis Rlo Medio als basis hebben
Als bil hier niet op tngaat, word* hij over,
weldigd en aan boord van een aehlp ge
bracht HU weet te ontsnappen en wordt op-
gsplkt door een ander ecnio dat hem naar
Havana meeneemt. Nabil Cuba woeden zil
echter door aeeroover». die onder beval staan
van een vriend van Cacloe Thomae de Castro
overvallen. John. Kemp wordt door bet ka
perschip naar Rlo Medio ««bracht, waar bil
gastvril ontvangen wordt door Don Baltnasgr
Hier leidt men hem aan het sterfbed van
Carlos. Het gepeupel eiscbt de uitlevering
van Kemp en doet als Carlos luist gsstor-
sap la een aanvel op het huls, wsarbil Don
Bllthesar door een kosel wordt getroffen
en stervend Ineenzakte Carlos maakt dan
hst plan, om zich tildena de begrafenis^
plechtigheden als de eendacht afgeleid ie
met Don Balthasar's dochter Serafine la
veiligheid te brengen).
Te Stuttgart wordt dezer dagen het feit her
dacht, dat vijftig jaar geleden het patent werd
uitgereikt voor een luchtgekoelden benzlne-mo-
tor met vonkontsteklng. De naam van den uit
vinder was Gottlieb Daimler, die maandenlang
tezamen met een technisch arbeider had ge
werkt In een werkplaats te Stuttgart Cannstatt-.
Aangezien in deze werkplaats in het diepste ge
heim gewerkt werd en de gordünen altijd zorg
vuldig waren gesloten, kreeg de politie argwaan,
temeer omdat in die dagen veel valach geld In
circulatie was. zoodat men meende de vatacae
munters-werkplaats te hebben ontdekt. Des
nachts, terwül de mannen aan het werk waren,
deed de politie een Inval, die-echter geen resul
taten opleverde.
Een Jaar later, in 1884. werd.een motor ge
maakt, die Ingebouwd werd in een soort rüwiel.
zoodat het eerste primitieve motorrüwiel tot
stand kwam.
Het publiek taad een vrü onbestemde vrees
voor benzine, zoodat Daimler naderhand rond
om zün huls en zün werkplaats Ijzerdraden op
porceleinen isolatoren spande, teneinde den In
druk te wekken, dat hü met electriciteit Inplaats
van met benzine werkte.
usschen Amerika en Japan is er geen an
dere haven dan Hawaï. Met uitzondering
-van een dozün hyper-modeme Japanache
onderzeebooten, bestaat er tegenwoordig nog
geen enkel oorlogsschip dat den Stillen Oceaan
kan oversteken en weer terugkeeren, zonder
brandstof in te nemen, zonder een haven aan
te doen. Era zoo zün de eilanden van den Hawal-
archlpel bet Gibraltar van den Grooten Oceaan.
Op deze eilandengroep wappert de Amerikaan-
sche vlag en het departement van Defensie liet
deze eilanden in even zoovele forten ombouwen.
Maar zoo geheimzinnig en afgesloten Singa
pore en Gibraltar mogen zün. zoo openlük wordt
hier op Hawaï getoond, welke voorbereidselen
voor een strüd om de macht In den Grooten
Oceaan men getroffen heeft. Het is alsof Ame
rika zün reuzen-vestingen en oorlogahavena, zün
vllegtuigstatlons en duikboot-bassins voor alle
spionnen der wereld opten en bloot wil leggen,
zoodat alle vijanden zich zouden kunnen over
tuigen dat deae Amerikaansche «tellingen on-
inheembaar zün. Zonder eenlge moeilijkheden
kan men een kükjenemen tn Pearl Harbour,
de oorlogshaven op het hoofdelland Oahu. Daar
staan voortdurend 180 vliegtuigen gereed voor
den start. Daar zün fabrieks-complexen, waarin
men tti een minimum van tüd dubbel zooveel
nieuwe vliegtuigen kan construeeren. Daar lig
gen heele rijen duikbooten en daar Is *t grootste
droogdok der wereld, een betonnen bassin van
350 meter lengte, dat tegelükertüd een dread
nought en een kruiser op kan nemen. Daar zün
radiostations gebouwd, die heel den aardbol om
spannen met hun draadlooze golven; men heeft
er barakken voor 15.000 man marine-lnfante-
rie En boven dat alles uit verheft zich een
ultgebrelde krater, de gedoofde vnlt-aan Dia
mond Head, die thans met beton bezet ta en
voorzien van batterüen, waarin plaats Is-voor
140.000 soldatenvan daaruit kan men mijn
velden laten springen en kustbatterüen afvu
ren Op Diamond worden momenteel weer
nieuwe bouwwerkA uitgevoerd, waarmee de
bergvesting wordt afgesloten. Zelfs de Gouver-
neur ta Honoloeloe kan geen permissie geven
om er een bezoek te brengen.... zelfs voor ma-
rine-offlcleren, ja voor den aanvoerder der vloot
te zü afgesloten
Of al deze vestingen echter van eenig nut
zouden zün. wannéér Japan werkelük de Stille
Zuidzee en Australië wil beheerschen?
Ik was een week in Pearl Harbour, toen ik
Lawrence ontmoette, een der meest bekende
Amerikaansche marine-dulkers. Hü was In ge
zelschap van Davy Joneasen, een andere dlep-
see-dulker, wellicht de beate kenner van de
onderzeesche stroomlngen rond Hawaï. Ik ken
de een der hoogere officieren van vroeger
En zoo namen zü mü mee naar een paar schiet
oefeningen.
De Amerikanen gebruiken tegenwoordig op
Hawaï torpedo's van 17 voet lang: lange grüse
sigaren, waarvan het achterste gedeelte, dat 1
voet lang te, gevuld is met een gecompliceerde
machinerie, die meer op een Zwlteersch uur
werk gelükt dan op een moordwerktuig, en het
aardige sommetje van 14 000 gulden per stuk
kosten.
Op een heerlüken helderen morgen verlieten
ruk keerde Elza zich
haar vroegere verloofde, in z’n opgeheven hand
hü Z SA J jz
stak de man. in de
boven z’n hoofd.
„Goed zoo, blüf daar maar even staan," ging
Pulco voert, „t Is tn orde Elza; hü trachtte je’
te overbluffen, die zoogenaamde inspecteur. Bet
is Gladde Guus, een der beruchte Inbrekers In
op mün geroep. Castro
het dek, sprong er op
schopte hem op zü. alles op hetzelfde oogen
bllk. week naar rechte, week naar links, stapte
‘trots rond, tntusschen al dien tüd een zacht
stssend opluid makend, dat het bloed deed
gegu van Castro. En Ik s^erd gewaar, dat Ma
nuel deze gelegenheid had aangegrepen om zich
10» te rukken. Ik hoorde den harden plof van
zün sprong. Recht van het luik was hü zoo-
als de stom verbaasde matrozen me later ver
telden met belde voeten op de reeling ge
sprongen Ik zag hem pas, toen hü daar was;
zittend op zün hielen, wauwelend en ons toe-
rrijnzend als een ontaaglüke baviaan Schie
ten. sir! SchietenI.... Dood hemt Dood hem.
SenorlAls uw leven u Uef te, dood hemt”
Onbewust, zonder eigen wü, als gedwongen
door dg suggestieve aanmaning der bloeddor
stige kreten trok mün hand het overblüvend.
pistool uit mün gordel. Ik had hem.... Ik waa
zeker van mün schot. Doch een bijna onmerk
baar daal van een seconde liet ik mün arm
zakken en op dat oogenbllk sprong bü op en
verdween.
Het zware plonsen werd gevolgd door een
teleurgesteld gonzen over alle dekken en een
algemeenen toeloep naar de*reeling Er was niets
te zien; hü waa verdwenen In de mlstlaa* op
het water Nlejnand hoorde meer plonaea of
proesten. Het was alsof een klomp lood over
boord gevallen was.
Willlama had dit. voor ik weet niet wat.
willen voorkomen. Sebright drukte de hoop,uit.
dat'hü niet de galg zou ontloopen door te ver
drinken De twee mannen, die hem hadden
vastgehpuden, slopen beschaamd weg. Ben boot
neer te laten om hem te zien in het water op
te vangen sou nutteloos geweest zün en onvoar-
zlchtlg
Ze haalde haar schouders op. en antwoordde:
„Vlug, ga hier achter dit gordijn staan.”
Ze draalde zich vervolgens om, ging de kamer
uit en de gang door naar de andere kamer.
Ondanks het wilde kloppen van d'r hart, aar
zelde 2ü geen oogenbllk. Toen ze de kamer,
waar het geluld vandaan kwam, binnenging,
draalde zü met bevende hand het knopje van
het el^ctrlsch licht O(n.
Bü de zilver Ast stond eert beer van middel
baren leefüd. keurig gekleed en met een zeker
heid In z’n houding, waaruit men direct kon
opmaken, dat hü gewoon was doortastend op
te treden. Bü haar binnenkomen nam hü met
een lichte buiging z'n hoed af en spFak met
aangenaam klinkende stem:
„Goedéh avond, mevrouw; neemt u mü niet
kwalük, dat ik zoo maar door het raam naar
binnen ben gekomen. Mün naam is Leefson,
Inspecteur van jaoUtle. Ik had het geluk In ’t
-voorbijgaan het openstaande raam te ontdek
ken en aangezien we juist jacht maken op een
verdacht Individu dat hier In de buurt moet
rondloopen. nam ik de gelegenheid waar óm
even een kükje binnen te nemen of hü soms
hier in geslopen waa Hebt u niemand hier, in
de omgeving van het huls gezien?"
„Neen, absoluut niet," verzekerde
klem.
„Toch met. het oog op t open raam, takt het
me het beste even het huis te doorzoeken,” ant
woordde hl'
„Doet tV
vrouw Veron, de eigenares van dit huis is ziek
en daar ze zeer nerveus is. zou zoo Iets niet
zonder ernstig gevaar voor haar ‘zwakke ge-
tondheid syn. Trouwens, het eenlge. dat waarde
beeft, zün de saffieren hier ta deze kast, en daar
die nog onaangeroerd liggen, Is het werkelük
werd vastgehouden, was veel te verschrikt om
eenig geluld te kunnen geven.
Met een onwrlkbaren matroos aan eiken kant
worstelde en wrong hl» heftig en hurkte bü
tuaschenpoozen neer als tusschen twee steenen
pilaren, zyn dof. snel gehüg klonk in onze
ooren ik gilde:
„Hou op. Castrol Hou op! Houd hem
tegen, één van allen! Hü wil den kerel ver
moorden!”
Niemand sloeg acht
wierp zün mantel op
Hü knikte, ,4e gaf me nog geen gelegenheid
om 't uit te leggen. Sinds we van elkaar gin
gen, heb Ik me op dit beroep toegelegd De
laatste zes weken zat ik hem al op de hielen.
En nu te m’n moeite beloond. Ik kreeg een Up,
dat h»j vanavond hier In zou breken en Ik
zorgde hem vóór te zün.
De gevangene geeuwde. „AU je klaar bent
met je levensgeschiedenis.” zei hü sarcastisch,
„zou ik Je even In herinnering willen brengen,
dat ik nog niet geslapen heb en seer moe ben.
en daar Ik denk dat m’n bed In de cel al klaar
staat te wachten, zou ik er liefst zoo spoedig
mogelük Inkruipen.”
All right. Guus!” lachte Fulco
„Kza, Ik zal eerst m’n mannetje naar t po*
Utlebureau brengen. Morgenochtend kom ik
echter terug en zal een en ander met mevrouw
Veron bespreken.1
In gespannen verwachting keek hü haar aan
en vroeg: Js dat goed Elza?"
..Mevrouw Veron te op reis,” luidde het ant
woord; maar met een gelukkigen glimlach op
de lippen. Het zü er opvolgen:
•■Maar kom in leder geval morgen toch maar I
terugom me te verteïlen hoe je gevangene
geslapen beeft.”
eerlük, Elza, is er nooit iets geweest tuischen
jou en dien van Ermelen?”
„Nooit." verklaarde ze uitdrukkelijk, „en t
mooiste Is jlat Jü daar InnérHjk van overtuigd
was. Alleen Je verregaande Jaloezie verblindde
je. Je moet geweten hebben dat het allemaal
leugens waren."
„Ik geloof dat je gelük hebt!”
„En ondan!-. uat ging Je toch weg?”
„Ik ben een groote dwaas-geweest,” begon hü
rouwmoedig.
greep
hem bü den
legde den
op den
en keek,
zandachtig luiste
rend, naar de
gang.
kon seg-
de pluim op zün hoed.”
Daar ik yoelde. dat e.
noodig waren, zeide ik:
.Deze dame iz de dochter van een voornaam
Spgansch edelman. Haar vader werd door die
piraten «traoód. Ik ben self ook van adellijks
familie, ik ben haar aangewezen beschermer
en moet trachten haar te redden uit heel groote
gevaren.
^/^I^NLUK Z/T^f^^NE^Ê^
^/ONAARDIG WE HEBBEN AL ONS HEB
ubenen houden uit de boot vei-
M UG EN WEL AAN WAL GEBRACHT.
-EELF^ ALS ER NU EEN HEVIGE
>UNKT ME TDastorm LOSBARSTTE, ZOUDEN WE i
^NG EER Kq VEILIG WEZEN. WE^HEBBEN RE- I
Over een zeldzame en door leeken weinig
gekende bloem, de Soldanella, schreef dr Cha
sey A Wood, een bestuurder van het Ameri
kaansche Nationale Museum, een interessan
te verhandeling voor een tüdschrift van het
„Smithsonian Institution”.
Nauwkeurige beschouwingen van het gewas
heeft tot de conclusie geleid, dat de wortels
er van niet alleen door de sneeuw dringen,
maar zelfs door het ys. Ook de stengel groeit
dwars door een üskorst heen. In de lente
wordt een gedeelte van ffet tüdens den herfst
verzamelde voedsel dodr de kiem tot planten-
vezel verwerkt: het gewas wordt grooter. Hier
bij ontstaat warmte, waardoor het üs In de on-
mlddellüke nabüheld smelt, zoodat de stengel
een eindje kan doorgroeien. Dit proces duurt
voort, totdat de stengeltop boven de sneeuw
uitsteekt.
op te duiken.... In ieder gevwl was de torpedo
naar de diepte gegaan en had zich met zün
motoren van 125 P K. een weg In het slük ge
graven.
We mogen zoo maar niet zonder meer 18.000
gulden laten verdwünetf.En dus moest er
naar het verdwaalde projectiel gedoken wor-
v jlen moest, d.wa. bü de Amerikaansche
marine en bü de meeste andere eveneens
kan een officier een duiker niet cosnmandeeren
om overboord te gaan.... Duiken is dus een
vrüwllllg beroep. En zoo gelukte het mü met
een beetje bluf en met hulp van Lawrence, hem
op zün jacht naar den torpedó te mogen ver
gezellen.... Jk had driemaal gedoken vroe
ger.... jiad eens uit louter nieuwsgierigheid een
cursus In Nleuwpoort meegemaakt. Spoedig wa
ren wü op den tender, dicht bü de plaats waar
„Wahine” verdwenen was. i
Het water was ondiep en helder, de bodem
rük aan kleurschakeeringen.als een tuin....
Lawrence ging voorop, zocht naar het spoor
van den torpedo; Ik zelf kon mün oog niet af
houden van de visschen en de koraalriffen, van
de tallooze wonderen der tropische zee....
4 Lawrence moest langer zoeken dan hü gedacht
had. Eerst na langen tüd kon hü de dunne sta
len kabels aan het projectiel bevestigen
Met behulp van deze stalen kabels wilde men
den torpedd opvlsschen. Ik was te lang onder
water gebleven, merkte plotseling den bitteren
smaak van bloed to den mondbloed uit ooren
en neus.... onschuldig op zich zelf, alleen hier
niet. Want bloed lokt de haaien aan en
ik had hier al te veel tan die geweldige knapen
gezienom niet plotseling nerveus te worden.
Ik rukte viermaal aan de tan. wat beteekent
dat men mü moest ophalen, herhaalde het sig
naal, wat beteekent dat het uiterst dringend
was..'.. Een paar seconden later reeds werd ik
omhoog getrokken, verloor ik den grond onder
de voeten, zwom horizontaal ta het water
Lawrence gesticuleerde In de verte.... Maar
toen was het reeds te laj£.... Toen bleek het
dat voorschriften meestal gemotiveerd zün. Het
water, dat tot de kin bUjft zoolang men recht
op staat, begint iemand In mond en neus te
dringen, zoodra men horizontaal ligt, zoodra
men naar achteren getrokken wordt....
Het waren oogenbllkken van vreeselüken
angst. Ik lag op ntan rug, werd voortdurend In
de hoogte getrokkenMaar het was nog ver
daar de oppervlakte en het water drong reeds
mün mond binnen....
Mün helm was nog vol lucht.... nog kon Ik
een paar maal diep ademhalen.... dan echter
zou Ik ta de leege ruimte verdrinken als een
rat In een kuip water.... Ik herinner me nog
boe ik wanhopig probeerde uit mün horizon
talen stand te komenHoe ik telkens weer
aan de tan trok en hoe het tempo, waarmee men
mü In de hoogte trok, versnelde
De matrozen, die op de duikernlaat stonden,
werden zeker ook nerveus Zü trokken aan
de lün. terwül ik langzaam verdronkDat
alles speelde zich af In enkele seconden, mü
leek het echter een eeuwigheidToen Ik geen
tucht meer kreeg, was het wel een instinctieve
beweging, die mü den helm van het hoofd deed
rukken.
Met beide handen rukte ik den zwaar bronzen
kogelhelm los, sloeg mü zélf een tand uit mün
mond, sloeg mü een bloMneusToen was
Ik vrü
Reeds had Ik een gevoel In armen en boenen
of zü van lood waren
lün trok me omhoog.
sneller en snellernaarmate de druk van het
water kleiner werden toen zag Ik plotseling
de schaduw van den dulkertender juist boven
müMet mün laatste krachten deed ik een
paar slagen, kwam juist naast het schip aan
de oppervlakte geschoten
Toen was het een poosje donker.... azün,
whisky, bloedsmaak ta den mond..en blüd-
schap In het hart, dat Ik hun door een ongeval
niet de grootste moellükheden veroorzaakt had.
Ik zal niet meer zoo spoedig in de tropenzee dui
ken zoo gauw niet meer een „Wahine” aa-
jagen.... En wanneer Ik er nu nog aan denk,
zchünt Oo.il Sam's vrijmoedigheid in Pearl Har
bour toch buitengewoon groot....
Manuel bereikte het hoogtepunt vah zün
welsprekendheid .jElenortta, Ik vereerde uw
kindsheid, ik heb dikwijls rhün hoed tri de lucht
geworpen, wanneer ge, geheel in 't wit, glim
lachend als een engel van 't paradüs. uitreedt.
Excellenzw help mü. Excel
.Ze zün niet alleen gekomen,” zei SeBright.
...Ze haddbn een man bü zich, een bejaard,
achtbaar man. Daar staat hü, ginds, die met
als een Indrukwekkend dui-
Wst mü betreft, die den
van die voorbereidende
maatregelen kende. Ik werd van afgrijzen ver-
w-vuld Als hü verkozen had dadelük toe te
had alleen zelf geen honger, en zün verb^eldinz springen had niets Manuel kunnen redden
a- zvwww wbih hah/taftan tfkn rirftmmdl dim tAOif»nnV0r Gxittm stftvifl
overbodig. Ik denk dat Bella het keukenmeisje,
vergeten heeft het raam te sluiten.”
.Misschien hebt u wel gelük.”
l
Nadat de man eenlge oogenblikken aan
dachtig naar de kostbare steenen had gekeken,
hernam hü: „Toch zeer onvoorzichtig om zoo'n
waardevolle collectie op deze gevaarlijke plek
te laten.” a
..Dat heb Ik mevrouw Veron ook herhaalde-
tak gezegd, maar ze wil er niet van hooren om
ze ergens apders neer te zetten. U moet echter
niet vergeten, dat deze kast steviger Is, dan ae
er zoo op t eerste gezicht uitaiet’’.
„Voor U zeker”, antwoordde hü met een tne-
delüdend lachje, „maar Ik^eef O de verzekering,
dat een handig inbreker haar gemakkelük kan
openen. Ik durf zelfs beweren, dat het voor mü
ook gemakkelük zou wezen, om-haar te openen.”
Terwül hü dit- zei, liep hü naar de kast toe.
.Dat zou ik maar niet doen, vriend, klonk
het eensklaps van uit de deuropening Met een
ruk keerde Elza zich om. Daar stond Fulco
1-2--2"
hield hü een revolver.? Op 1 ’gericht daarvan
direct z’n handen
t Stemgetier hield op. Ucht op de tewnen.
met zün mantel in breede plooien, stapte Castro
rond. HU gaf zün hoed 'n tikje dat hü dieper
zonk en hurjtte snel binnen zün mantel. Die
raakte het dek In het rond als een zwarte kegel,
waarboven een glurend sidderend hoofd
Bliksemsnel schoot bü overeind en hurkte
weer.,.. Iedereen sloeg met nieuwsgierigheid
deze vertoonlng,
vetoch «pel, gade
opzet
tl//!