Q T AS ZADELHOFF wïAaal wui dén da^ l f Op jacht naar een torpedo D F<1 HET KAPERSNEST DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK GELDERSCHE ROOKWORST MERK ALS OOM SAMS MARINE OEFENT In afwachting Alleabonné’sSJ'iiïTfTSr^Zf7S0.-f250.- f 125.-TTfSO.-SX"f40.- Een plant die door het ijs groeit r Cf I JOSEPH CQNRAD I ■■fl Het Gibraltar van het Oosten Gothische namen voor de maanden Vijftig jaar benzine motor Kellnersrok exit -- INDERDAAD IETS FIJNS Een gevaarlijk avontuur van een duiker te Honoloeloe I Na acht jaar J DINSDAG 2 JANUARI I” T‘ a WOB DE B NATIONALE/" A DRANK J AjÉpo'Xli t AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN VIT ERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL 41 t V 4 m»mu\m»\mNIEUWJAAR I (Van een büzonderen correspondent). MARTIN BERDEN rk t T r Ml met 1 man eenige oogenblikken V I DE BEREIDINGSWIJZE STAAT OP IEDERE FLESCH dame verwonderd; tive?" I en t 4 4 ROMAN VAN er eenige ophelderingen 41. doodstaken (Wordt vervolgd) was ta zwak om rich da behoeften van ban 1 Da arme drommel, die tegenover Castro stevig O •4 r ft io 1 I I (Nadrpk verboden) IIIIIIIHIIIIIItlllllllllllllllllUHIIIIIUIIIIIIIHIIIIIIIIIIItlMUIIIIIIIIIIIHUI to I: voor .Augustus, Scheiding voor September, irt voor October, Nebelung voor Novem- HOOFDKWARTh ten op de w trek aan t andere, einde van onverwachte der ontmoeting Iso IP>! seg ik.' ontsteltenis begrijpen B. Je in ti e Plotseling ■e r arm, vinger mopd >ü- dat vooral niet,'1 zei ze vlug .Me le rd in Ik zonk weer.... De Omhoog ging het nu. (IS n," let H. ze- Ca- die lod iün >en en. rte, en In n- >e- d- i oen de echo der voetstappen van den agent, die z’n ronde maakte, was wegge storven en de .weg terugviel ta z’n on een rand van z’n slappen rken, geruischloos op 1 land. -Maar," riep de jonge dame verwonderd; ..wat ben JU dan, Fulco? Ben je soms detec- by verlies van ta anderen vinger De Nattonaal-Soclallstlsche autoriteiten to Westfalen hebben besloten de LatUhsche na men voor de maanden officieel af te schaffen en deze te vervangen vpor de Gotische. Het te nog niet bekend of dit voorbeeld door ande- de districten zal worden gevolgd. De Gothische naam voor de maanden van het Jaar, die verband, houden met het weer en den. landbouw, lulden als volgt: Hartung voor Januari, Hornung voor Februari. Ien zing voor Maart, Ostermond voor April. Wonnemond voor Mel^Brkchet voor Juni, Heuert voor Juli, Ert- nlng v< OU|hai ber en Jullmond voor December. --1- Thans beeft ook bat bestuur van den Dult- zchen Rjjkaeenbeidbond in het hotel- en res taurantbedrijf lor gestemd in de invoering van bet eenheldskellneracostuum. Dit costuum zal op zün laatst op 1 Oct. IBM algemeen inge voerd worden en den kellnersrok verdringen. Het nieuwe costuum bestaat uit een colbert jasje. en van bevoegde zijde wordt er op aan gedrongen. dat de elegance daarvan niet sal worden geschaad door het aan brengen van kleu rige kragen, gouden snoeren e. d. Een smalle band met opschrift op den linkermouw zal vol doende zijn,om het personeel als kellners be kend te maken. intusskhen ut warbuckb m zn vol hoop re w-acza oRTEN van zn tal rijke speurders, die hu op zoek NAAR ANNIE HAP UITGEZONDEN. 'f*?* AlL£ SPOEDT /ETS VAN ANN/E TE HOOPED. ^••ssssssesssMSMseetisessseMsessatestisaassseseseg Van uit de kamer, die ze zoo juist verlaten hadden, kwam een geluid alsof iemand voorzich tig langs den muur streek. „Zeker de politie om mü (e halen,” spralf hü rustig, „enfin, dan kun je me laten arresteeren wegens Inbraak HE T DUURT DUNKT ME VERBAZEND LANG EET ER redding opdaagt komt dan geen enkel CKH'P HIEP LANGS ^WE ZUN NU AL TrENDAGEN HIEP' wijden.” zeide Mrs Williams, totdat mi) ophel dering gegund wordt.” Zü sloot de deur. „Wat moeten we aanvangen met dien jan kenden Dago hier op het dek.” sei Sebright. „In 't kolenhok houden, dunkt me. Tot Havana. Ik aal niet rusten, voor Ik hem op -weg naar de galg zie De gouverneur zal met dat 'zaakje geplaagd Worden, tot hij zlA is. of ik heet geen Williams. In Engeland zal ik er ook wat stof over doen opwaaien.. JU moet daarbij loipen. Kemp. Je bent niet bang voor groote hanzen. Allesbehalve. Je bent nergdbs bang voor....’’ ut Is een dulvelsch flinke kerel en een ver draaide schutter,” viel Sebright In. „Voor ofis een prachtig buitenkansje, sir. t Is eenvoudig wonderbaar om zoo'uit de lucht te komen val len. Mf Kerfb. We hadden geen korreltje terult, dat niet stevig In de bussen zat vastgekoekt.... Ze praten me moeilijk uit het hoofd, dat er niet iemand In het magazijn geweest ta. toen we in Kingston lagen Het kwam bij kapitein WlHlams niet op te vragen, of Ik gewond was of vermoeid of hon gerig Toch hadden zijn diners aan boord van de „Lion” door heel West-Indlê ‘n bijzondere faam In de kringen van zeelui. Maar pret- makende menschen van zijn soort zijn dikwijls zoo, Ze doen het ook meer voor de eer en de gezelligheid en hü kon In mij op t oogenbllk misschien geep bijzonder vrooltjken gast zien. Hij was geénszins 'n ongevoelig man. maar hü ander voor te stellen. Ik weet, dat hij niet kwader was dan andere mannen en Ik heb reden met dankbaarheid aan hem terug te denken Maar op dat oogenbllk was Ik verbaasd en ver ontwaardigd over de eigenaardige manier, «waarop hij mijn tegenwoordigheid opnam, alsof Ik* voor de aardigheid m« gen bootje van de kust was gekomen om ’n paar ledige uren aan boord zoek te brengen. Daar zijn vrouw voldaan leek, scheen hij geen enkele verklaring te wen- schen. Eensklaps werd al onze aandacht getrokken door een hetach lawqM. Het was dat kwaimaardlg grommend, jan kend geluld, dat eensklaps ontstaat en plotse ling uitsterft. CastroJij Castro ..Vervloekt Mijn oogleden Jijt Rond van een Bngelachman” ..Hal Porno. Geen zomertijd of wintertijd* Een niéuwe tijd breekt aan, Eed jaar, waarvan nog niemand weet, Hóe dat het Ons zal gaanl Wij staan dus nog voor raadselen En vragen zonder tal. Maar koffiedik noch ei onthult Wat of het worden zal! Wij hopen vfel, wij wenschen ook, Ik, gif, hij, wij en zij, Wij spreken gaarne van de kans En van een goed getij. Dus schudden wij elkaar de hand. Zelfs zonder ironie. De eerste dag van 't nieuwe-'foor Is steeds vol poëzie! Geluk en voorspoed, zegen, heil Wenscht ieder iedereen. Dat dit gesehiedt op groote schaal Weet slechts de post alleen! Natuurlijk, wij verwachten veel, De wensch gaat ons vooruit. En wat in de gedachten leeft. Dat spreekt men heden uit. Dus nu de handen aan den ploeg Met energie en moed- Want als men iets ontginnen wil. Begin dan vlug en goed. Maar arbeid doet het niet alléén, Want dit is zeer beslist De zegen, die van boven komt. Kan daarbij nóóit gemist! aangaan van het licht kwam hij met een schok tot de werkelijkheid terug en draalde zich met een ruk om naar de geopende deur. Een kreet ontsnapte hem. Het origineel van de foto stond In de deuropening. Voor een oogenbllk waren de twee menschen als standbeelden aan den grond genageld. Ze staarden elkander aan en riepen bijna gelijk tijdig: „Pulco!’ „Kaal* .Wat doe JU hier?” vroeg hij heesch. „Ik woon hier.” -JU?" I» ,4a, met mevrouw Veron; het is haar huis; ik ben haar gezelschapsdame. Ztj “had haar tegenwoordigheid van geest te ruggekregen en liet geen oog van hem at. „Is er hier gelegenheid, waar Ik je ergens voor een oogenbllk kan spreken?” vroeg hjj vlug. Even aarzelde zij. Daarna gjng ae hem voor naar een klein” bet huls. Door was hl) geheel In de war. „lis.... lis lang geleden stads we vaa elkander gingen,” begon hy hakkelend. .Acht jaar.” ,4« bent niet veel veranderd.” ,Jk wou dat ik hetzelfde van jou gen." luidde het scherpe antwoord. „Tk was een dwaas om je te verlaten, Kza,” zet hu berouwvol, „maar Ik wilde geen sta-In- den-weg zijn en toen ik terugkwam was je ver trokken." .4e hadt me kunnen schrijven.” Met een rukwichtte hy het hoofd, op „Dat heb ik gedaan.” ,4e brieven heb Ik nooit ontvangen.” .Maar ElzaproteAeerde hij, ,Jk heb je meer malen geschreven, maar al m’n brieven kwa men ongeopend terug. Daaruit leidde Ik natuur lijk af dat je niets meer met me te maken Wilde hebben." „Ik heb er nooit één ontvangen,” hernam ae ultdrukkeiyk. „Och, Pulco, heb je heusch ge schreven?” ,4a, op myn woord." Even was er een pauze. „Den moet tante Christine je brieven onderschept hebben.” riep Elza. „Toen jy eensklaps vertrok, heb ik m’n Intrek bjj haar geilomen. Je weet dat ze je nooit heel goed heeft kunnen zetten.” Na een oogenbllk vroeg hjj„Zeg me eens houdbare stilte, trad een man, gekleed In eenvoudigen^ ulster en d hoed over de oogen gel bet eenzame huis toe. Ult z’n zak haalde hjj een kleine electrlsche 1 lantaarn, dié hjj aanflltste, waarna hjj fle licht stralen op bet raam liet schijnen. Toen hü zag dat het ragm op een kier stond, grijnsde hy genoeglijk. Nauwkeurig berekende hü den afsjand, nam een kleinen aanloop en greep het kozüQ* vast, waarna hü. lenig als een kat, z"n been er overheen sloeg en met een be- hendlgen sprong In de kamer belandde. De licht bundel van z’n lantaarn straalde voor hem uit. totdat deze weerspiegelde in een glazen kap, van een stevlgen eiken kast. Hü liep er op toe en keek nieuwsgierig naar den Inhoud. Op een verhevenheid van groen fluweel ontwaarde zün oog een schitterende collectie safleren, die een kapitaal vertegenwoordigde. Aan de steenen self besteedde hü echter weinig aandacht Deze konden wachten. Voor het oogenbllk was het zaak Z’n aandacht te wüden aan het slot, dat aan de andere zijde van de kast zat. Voorzichtig liep hü daarom heen en wilde juist z’n licht laten vallen /Jphet sleutelgat, toen z’n oog eensklaps viel op een photografle, die aan den muur hing.... Als betooverd staarde hü In voorovergebogen houding met de grootste verbazing, naar die foto. Het was een lief gezicht, dat hem van uit de tast tegenbllkte: groote oogen. die aan het ex pressieve gelaat een prettige uitdrukking gaven. Hü was zoodanig verdiept In de aanschou wing. van dit vrouwenportret, dat hü niet het omdraaien van de deur hoorde en de zachte voetstappen, die nader kwamen. Eerst door het Wü Pearl Harbour op de K. S. Koperkleurige zon.... deinend 10 voet hoog suikerriet aan de kust.... een paar Ja- pansche vtsschers In de oude sampans dicht bü Magazün-Island. de duikboot-basis. Een lichte bries kwam van bet Ford-elland. de zee was rustig.... spoedig hadden wü het schlet- terreln bereikt.... groote drijvende doelschüven. Ik stond naast Lawrence In de torpedokamer, juist had „Wahine" de buis verlaten. Alle tor- pedo’s hebben hier namenWahine" betee- keijt op Hawaï „vrouw” en onberekenbaar als menige vrouw scheen ook deze stalen vtech te zün Het gecompliceerde Instellen der stuur inrichting scheen njet goed geschied te zün. De deur ging open en een luitenant riep naar binnen, dat onze mooie „Wahine” In het stak terecht gekomen was, In plaats van 01 voet onder water heen te glüdcn en dan rustig bü bet doel Mrs Williams keek mü schroomvallig aan. „U zoudt heel verkeerd handelen, wanneer u trachtte tusechenbelde te komen.” selde Ik. Il( geloof, dat Ik veld won. „Ik moet gelooven. wat u segt,” zeide ae. En met een soort van bevend, warm gevoel voegde ze plotseling er aan toe: ,JCom. kom. Ik wtl niet onvriendelijk wezen Ik wist nfets en een getrouwde vrouw kan rtlet te voorzichtig zün. Voor zoover Ik kon opma ken had u wel een vrügeest kunnen zün, een vap die arme verloren zielen, die Batan....” Manuel, al worstelende tnet de golven, speelde het klaar zün lippen vrü te maken ..Excellenza helpt” proestte hü 41a een dren- keling .Ik aal aan da Jonge dpme al mijn zorgen sissend opluid makend, dat het bloed deed verstüven. r „Hü heeft een mes aan zün voorarml” gilde ik. „Hü ta gewapend Niemand kofi mün Een matroos, die een lamp bühleld, toonde een breeden glimlach. Een ander lachte hartelük Castro ging vlak root Manuel staan, knikte dreigend, en bukte, gereed voor den sprong fk was te lagt met mfjn greep naar zün kraag maar Manufl’s bewakers staken elk een arm uit om zün aanloop te stuiten en hü kwam op me aanbotsen, alsof hü van een muur was' terug gekaatst. Hü had me bijna tegen den grond geworpen, en terwül ik nog wankelde om mtj staande te houden weergalmde de lucht van dringende aanmaningen om te schieten, te vuren, hem neer te slaanl „Dood ham. Senorl” kwam het la —wekend ^[MAAP DAAROM BEN !K EP NOG NIET OP GES TELD HEEL I n'n verder leven op Dit eiland door te brengen /k ZOU WEL EENS willen we- TEM OF HIER OOK WILDE CUE TiEEÊr WAREN DROMMELS - daar Heb /k tot nu toe n/et AAN GEDACHT/ JJ (Korte Inhoud van bet voorafgaands: Kemn een Kngelschman uit Kent wijkt met Carlo» Rlegö uit naar Jamaica, geholpen door di verloofde van eiln zuster Veronica Halt Rooksbv. Hier komt bil in kennis met den rechter O'Brien en met Öon Ramon, die Kemp willen overhalen dienst te nemen bU teerooven. dis Rlo Medio als basis hebben Als bil hier niet op tngaat, word* hij over, weldigd en aan boord van een aehlp ge bracht HU weet te ontsnappen en wordt op- gsplkt door een ander ecnio dat hem naar Havana meeneemt. Nabil Cuba woeden zil echter door aeeroover». die onder beval staan van een vriend van Cacloe Thomae de Castro overvallen. John. Kemp wordt door bet ka perschip naar Rlo Medio ««bracht, waar bil gastvril ontvangen wordt door Don Baltnasgr Hier leidt men hem aan het sterfbed van Carlos. Het gepeupel eiscbt de uitlevering van Kemp en doet als Carlos luist gsstor- sap la een aanvel op het huls, wsarbil Don Bllthesar door een kosel wordt getroffen en stervend Ineenzakte Carlos maakt dan hst plan, om zich tildena de begrafenis^ plechtigheden als de eendacht afgeleid ie met Don Balthasar's dochter Serafine la veiligheid te brengen). Te Stuttgart wordt dezer dagen het feit her dacht, dat vijftig jaar geleden het patent werd uitgereikt voor een luchtgekoelden benzlne-mo- tor met vonkontsteklng. De naam van den uit vinder was Gottlieb Daimler, die maandenlang tezamen met een technisch arbeider had ge werkt In een werkplaats te Stuttgart Cannstatt-. Aangezien in deze werkplaats in het diepste ge heim gewerkt werd en de gordünen altijd zorg vuldig waren gesloten, kreeg de politie argwaan, temeer omdat in die dagen veel valach geld In circulatie was. zoodat men meende de vatacae munters-werkplaats te hebben ontdekt. Des nachts, terwül de mannen aan het werk waren, deed de politie een Inval, die-echter geen resul taten opleverde. Een Jaar later, in 1884. werd.een motor ge maakt, die Ingebouwd werd in een soort rüwiel. zoodat het eerste primitieve motorrüwiel tot stand kwam. Het publiek taad een vrü onbestemde vrees voor benzine, zoodat Daimler naderhand rond om zün huls en zün werkplaats Ijzerdraden op porceleinen isolatoren spande, teneinde den In druk te wekken, dat hü met electriciteit Inplaats van met benzine werkte. usschen Amerika en Japan is er geen an dere haven dan Hawaï. Met uitzondering -van een dozün hyper-modeme Japanache onderzeebooten, bestaat er tegenwoordig nog geen enkel oorlogsschip dat den Stillen Oceaan kan oversteken en weer terugkeeren, zonder brandstof in te nemen, zonder een haven aan te doen. Era zoo zün de eilanden van den Hawal- archlpel bet Gibraltar van den Grooten Oceaan. Op deze eilandengroep wappert de Amerikaan- sche vlag en het departement van Defensie liet deze eilanden in even zoovele forten ombouwen. Maar zoo geheimzinnig en afgesloten Singa pore en Gibraltar mogen zün. zoo openlük wordt hier op Hawaï getoond, welke voorbereidselen voor een strüd om de macht In den Grooten Oceaan men getroffen heeft. Het is alsof Ame rika zün reuzen-vestingen en oorlogahavena, zün vllegtuigstatlons en duikboot-bassins voor alle spionnen der wereld opten en bloot wil leggen, zoodat alle vijanden zich zouden kunnen over tuigen dat deae Amerikaansche «tellingen on- inheembaar zün. Zonder eenlge moeilijkheden kan men een kükjenemen tn Pearl Harbour, de oorlogshaven op het hoofdelland Oahu. Daar staan voortdurend 180 vliegtuigen gereed voor den start. Daar zün fabrieks-complexen, waarin men tti een minimum van tüd dubbel zooveel nieuwe vliegtuigen kan construeeren. Daar lig gen heele rijen duikbooten en daar Is *t grootste droogdok der wereld, een betonnen bassin van 350 meter lengte, dat tegelükertüd een dread nought en een kruiser op kan nemen. Daar zün radiostations gebouwd, die heel den aardbol om spannen met hun draadlooze golven; men heeft er barakken voor 15.000 man marine-lnfante- rie En boven dat alles uit verheft zich een ultgebrelde krater, de gedoofde vnlt-aan Dia mond Head, die thans met beton bezet ta en voorzien van batterüen, waarin plaats Is-voor 140.000 soldatenvan daaruit kan men mijn velden laten springen en kustbatterüen afvu ren Op Diamond worden momenteel weer nieuwe bouwwerkA uitgevoerd, waarmee de bergvesting wordt afgesloten. Zelfs de Gouver- neur ta Honoloeloe kan geen permissie geven om er een bezoek te brengen.... zelfs voor ma- rine-offlcleren, ja voor den aanvoerder der vloot te zü afgesloten Of al deze vestingen echter van eenig nut zouden zün. wannéér Japan werkelük de Stille Zuidzee en Australië wil beheerschen? Ik was een week in Pearl Harbour, toen ik Lawrence ontmoette, een der meest bekende Amerikaansche marine-dulkers. Hü was In ge zelschap van Davy Joneasen, een andere dlep- see-dulker, wellicht de beate kenner van de onderzeesche stroomlngen rond Hawaï. Ik ken de een der hoogere officieren van vroeger En zoo namen zü mü mee naar een paar schiet oefeningen. De Amerikanen gebruiken tegenwoordig op Hawaï torpedo's van 17 voet lang: lange grüse sigaren, waarvan het achterste gedeelte, dat 1 voet lang te, gevuld is met een gecompliceerde machinerie, die meer op een Zwlteersch uur werk gelükt dan op een moordwerktuig, en het aardige sommetje van 14 000 gulden per stuk kosten. Op een heerlüken helderen morgen verlieten ruk keerde Elza zich haar vroegere verloofde, in z’n opgeheven hand hü Z SA J jz stak de man. in de boven z’n hoofd. „Goed zoo, blüf daar maar even staan," ging Pulco voert, „t Is tn orde Elza; hü trachtte je’ te overbluffen, die zoogenaamde inspecteur. Bet is Gladde Guus, een der beruchte Inbrekers In op mün geroep. Castro het dek, sprong er op schopte hem op zü. alles op hetzelfde oogen bllk. week naar rechte, week naar links, stapte ‘trots rond, tntusschen al dien tüd een zacht stssend opluid makend, dat het bloed deed gegu van Castro. En Ik s^erd gewaar, dat Ma nuel deze gelegenheid had aangegrepen om zich 10» te rukken. Ik hoorde den harden plof van zün sprong. Recht van het luik was hü zoo- als de stom verbaasde matrozen me later ver telden met belde voeten op de reeling ge sprongen Ik zag hem pas, toen hü daar was; zittend op zün hielen, wauwelend en ons toe- rrijnzend als een ontaaglüke baviaan Schie ten. sir! SchietenI.... Dood hemt Dood hem. SenorlAls uw leven u Uef te, dood hemt” Onbewust, zonder eigen wü, als gedwongen door dg suggestieve aanmaning der bloeddor stige kreten trok mün hand het overblüvend. pistool uit mün gordel. Ik had hem.... Ik waa zeker van mün schot. Doch een bijna onmerk baar daal van een seconde liet ik mün arm zakken en op dat oogenbllk sprong bü op en verdween. Het zware plonsen werd gevolgd door een teleurgesteld gonzen over alle dekken en een algemeenen toeloep naar de*reeling Er was niets te zien; hü waa verdwenen In de mlstlaa* op het water Nlejnand hoorde meer plonaea of proesten. Het was alsof een klomp lood over boord gevallen was. Willlama had dit. voor ik weet niet wat. willen voorkomen. Sebright drukte de hoop,uit. dat'hü niet de galg zou ontloopen door te ver drinken De twee mannen, die hem hadden vastgehpuden, slopen beschaamd weg. Ben boot neer te laten om hem te zien in het water op te vangen sou nutteloos geweest zün en onvoar- zlchtlg Ze haalde haar schouders op. en antwoordde: „Vlug, ga hier achter dit gordijn staan.” Ze draalde zich vervolgens om, ging de kamer uit en de gang door naar de andere kamer. Ondanks het wilde kloppen van d'r hart, aar zelde 2ü geen oogenbllk. Toen ze de kamer, waar het geluld vandaan kwam, binnenging, draalde zü met bevende hand het knopje van het el^ctrlsch licht O(n. Bü de zilver Ast stond eert beer van middel baren leefüd. keurig gekleed en met een zeker heid In z’n houding, waaruit men direct kon opmaken, dat hü gewoon was doortastend op te treden. Bü haar binnenkomen nam hü met een lichte buiging z'n hoed af en spFak met aangenaam klinkende stem: „Goedéh avond, mevrouw; neemt u mü niet kwalük, dat ik zoo maar door het raam naar binnen ben gekomen. Mün naam is Leefson, Inspecteur van jaoUtle. Ik had het geluk In ’t -voorbijgaan het openstaande raam te ontdek ken en aangezien we juist jacht maken op een verdacht Individu dat hier In de buurt moet rondloopen. nam ik de gelegenheid waar óm even een kükje binnen te nemen of hü soms hier in geslopen waa Hebt u niemand hier, in de omgeving van het huls gezien?" „Neen, absoluut niet," verzekerde klem. „Toch met. het oog op t open raam, takt het me het beste even het huis te doorzoeken,” ant woordde hl' „Doet tV vrouw Veron, de eigenares van dit huis is ziek en daar ze zeer nerveus is. zou zoo Iets niet zonder ernstig gevaar voor haar ‘zwakke ge- tondheid syn. Trouwens, het eenlge. dat waarde beeft, zün de saffieren hier ta deze kast, en daar die nog onaangeroerd liggen, Is het werkelük werd vastgehouden, was veel te verschrikt om eenig geluld te kunnen geven. Met een onwrlkbaren matroos aan eiken kant worstelde en wrong hl» heftig en hurkte bü tuaschenpoozen neer als tusschen twee steenen pilaren, zyn dof. snel gehüg klonk in onze ooren ik gilde: „Hou op. Castrol Hou op! Houd hem tegen, één van allen! Hü wil den kerel ver moorden!” Niemand sloeg acht wierp zün mantel op Hü knikte, ,4e gaf me nog geen gelegenheid om 't uit te leggen. Sinds we van elkaar gin gen, heb Ik me op dit beroep toegelegd De laatste zes weken zat ik hem al op de hielen. En nu te m’n moeite beloond. Ik kreeg een Up, dat h»j vanavond hier In zou breken en Ik zorgde hem vóór te zün. De gevangene geeuwde. „AU je klaar bent met je levensgeschiedenis.” zei hü sarcastisch, „zou ik Je even In herinnering willen brengen, dat ik nog niet geslapen heb en seer moe ben. en daar Ik denk dat m’n bed In de cel al klaar staat te wachten, zou ik er liefst zoo spoedig mogelük Inkruipen.” All right. Guus!” lachte Fulco „Kza, Ik zal eerst m’n mannetje naar t po* Utlebureau brengen. Morgenochtend kom ik echter terug en zal een en ander met mevrouw Veron bespreken.1 In gespannen verwachting keek hü haar aan en vroeg: Js dat goed Elza?" ..Mevrouw Veron te op reis,” luidde het ant woord; maar met een gelukkigen glimlach op de lippen. Het zü er opvolgen: •■Maar kom in leder geval morgen toch maar I terugom me te verteïlen hoe je gevangene geslapen beeft.” eerlük, Elza, is er nooit iets geweest tuischen jou en dien van Ermelen?” „Nooit." verklaarde ze uitdrukkelijk, „en t mooiste Is jlat Jü daar InnérHjk van overtuigd was. Alleen Je verregaande Jaloezie verblindde je. Je moet geweten hebben dat het allemaal leugens waren." „Ik geloof dat je gelük hebt!” „En ondan!-. uat ging Je toch weg?” „Ik ben een groote dwaas-geweest,” begon hü rouwmoedig. greep hem bü den legde den op den en keek, zandachtig luiste rend, naar de gang. kon seg- de pluim op zün hoed.” Daar ik yoelde. dat e. noodig waren, zeide ik: .Deze dame iz de dochter van een voornaam Spgansch edelman. Haar vader werd door die piraten «traoód. Ik ben self ook van adellijks familie, ik ben haar aangewezen beschermer en moet trachten haar te redden uit heel groote gevaren. ^/^I^NLUK Z/T^f^^NE^Ê^ ^/ONAARDIG WE HEBBEN AL ONS HEB ubenen houden uit de boot vei- M UG EN WEL AAN WAL GEBRACHT. -EELF^ ALS ER NU EEN HEVIGE >UNKT ME TDastorm LOSBARSTTE, ZOUDEN WE i ^NG EER Kq VEILIG WEZEN. WE^HEBBEN RE- I Over een zeldzame en door leeken weinig gekende bloem, de Soldanella, schreef dr Cha sey A Wood, een bestuurder van het Ameri kaansche Nationale Museum, een interessan te verhandeling voor een tüdschrift van het „Smithsonian Institution”. Nauwkeurige beschouwingen van het gewas heeft tot de conclusie geleid, dat de wortels er van niet alleen door de sneeuw dringen, maar zelfs door het ys. Ook de stengel groeit dwars door een üskorst heen. In de lente wordt een gedeelte van ffet tüdens den herfst verzamelde voedsel dodr de kiem tot planten- vezel verwerkt: het gewas wordt grooter. Hier bij ontstaat warmte, waardoor het üs In de on- mlddellüke nabüheld smelt, zoodat de stengel een eindje kan doorgroeien. Dit proces duurt voort, totdat de stengeltop boven de sneeuw uitsteekt. op te duiken.... In ieder gevwl was de torpedo naar de diepte gegaan en had zich met zün motoren van 125 P K. een weg In het slük ge graven. We mogen zoo maar niet zonder meer 18.000 gulden laten verdwünetf.En dus moest er naar het verdwaalde projectiel gedoken wor- v jlen moest, d.wa. bü de Amerikaansche marine en bü de meeste andere eveneens kan een officier een duiker niet cosnmandeeren om overboord te gaan.... Duiken is dus een vrüwllllg beroep. En zoo gelukte het mü met een beetje bluf en met hulp van Lawrence, hem op zün jacht naar den torpedó te mogen ver gezellen.... Jk had driemaal gedoken vroe ger.... jiad eens uit louter nieuwsgierigheid een cursus In Nleuwpoort meegemaakt. Spoedig wa ren wü op den tender, dicht bü de plaats waar „Wahine” verdwenen was. i Het water was ondiep en helder, de bodem rük aan kleurschakeeringen.als een tuin.... Lawrence ging voorop, zocht naar het spoor van den torpedo; Ik zelf kon mün oog niet af houden van de visschen en de koraalriffen, van de tallooze wonderen der tropische zee.... 4 Lawrence moest langer zoeken dan hü gedacht had. Eerst na langen tüd kon hü de dunne sta len kabels aan het projectiel bevestigen Met behulp van deze stalen kabels wilde men den torpedd opvlsschen. Ik was te lang onder water gebleven, merkte plotseling den bitteren smaak van bloed to den mondbloed uit ooren en neus.... onschuldig op zich zelf, alleen hier niet. Want bloed lokt de haaien aan en ik had hier al te veel tan die geweldige knapen gezienom niet plotseling nerveus te worden. Ik rukte viermaal aan de tan. wat beteekent dat men mü moest ophalen, herhaalde het sig naal, wat beteekent dat het uiterst dringend was..'.. Een paar seconden later reeds werd ik omhoog getrokken, verloor ik den grond onder de voeten, zwom horizontaal ta het water Lawrence gesticuleerde In de verte.... Maar toen was het reeds te laj£.... Toen bleek het dat voorschriften meestal gemotiveerd zün. Het water, dat tot de kin bUjft zoolang men recht op staat, begint iemand In mond en neus te dringen, zoodra men horizontaal ligt, zoodra men naar achteren getrokken wordt.... Het waren oogenbllkken van vreeselüken angst. Ik lag op ntan rug, werd voortdurend In de hoogte getrokkenMaar het was nog ver daar de oppervlakte en het water drong reeds mün mond binnen.... Mün helm was nog vol lucht.... nog kon Ik een paar maal diep ademhalen.... dan echter zou Ik ta de leege ruimte verdrinken als een rat In een kuip water.... Ik herinner me nog boe ik wanhopig probeerde uit mün horizon talen stand te komenHoe ik telkens weer aan de tan trok en hoe het tempo, waarmee men mü In de hoogte trok, versnelde De matrozen, die op de duikernlaat stonden, werden zeker ook nerveus Zü trokken aan de lün. terwül ik langzaam verdronkDat alles speelde zich af In enkele seconden, mü leek het echter een eeuwigheidToen Ik geen tucht meer kreeg, was het wel een instinctieve beweging, die mü den helm van het hoofd deed rukken. Met beide handen rukte ik den zwaar bronzen kogelhelm los, sloeg mü zélf een tand uit mün mond, sloeg mü een bloMneusToen was Ik vrü Reeds had Ik een gevoel In armen en boenen of zü van lood waren lün trok me omhoog. sneller en snellernaarmate de druk van het water kleiner werden toen zag Ik plotseling de schaduw van den dulkertender juist boven müMet mün laatste krachten deed ik een paar slagen, kwam juist naast het schip aan de oppervlakte geschoten Toen was het een poosje donker.... azün, whisky, bloedsmaak ta den mond..en blüd- schap In het hart, dat Ik hun door een ongeval niet de grootste moellükheden veroorzaakt had. Ik zal niet meer zoo spoedig in de tropenzee dui ken zoo gauw niet meer een „Wahine” aa- jagen.... En wanneer Ik er nu nog aan denk, zchünt Oo.il Sam's vrijmoedigheid in Pearl Har bour toch buitengewoon groot.... Manuel bereikte het hoogtepunt vah zün welsprekendheid .jElenortta, Ik vereerde uw kindsheid, ik heb dikwijls rhün hoed tri de lucht geworpen, wanneer ge, geheel in 't wit, glim lachend als een engel van 't paradüs. uitreedt. Excellenzw help mü. Excel .Ze zün niet alleen gekomen,” zei SeBright. ...Ze haddbn een man bü zich, een bejaard, achtbaar man. Daar staat hü, ginds, die met als een Indrukwekkend dui- Wst mü betreft, die den van die voorbereidende maatregelen kende. Ik werd van afgrijzen ver- w-vuld Als hü verkozen had dadelük toe te had alleen zelf geen honger, en zün verb^eldinz springen had niets Manuel kunnen redden a- zvwww wbih hah/taftan tfkn rirftmmdl dim tAOif»nnV0r Gxittm stftvifl overbodig. Ik denk dat Bella het keukenmeisje, vergeten heeft het raam te sluiten.” .Misschien hebt u wel gelük.” l Nadat de man eenlge oogenblikken aan dachtig naar de kostbare steenen had gekeken, hernam hü: „Toch zeer onvoorzichtig om zoo'n waardevolle collectie op deze gevaarlijke plek te laten.” a ..Dat heb Ik mevrouw Veron ook herhaalde- tak gezegd, maar ze wil er niet van hooren om ze ergens apders neer te zetten. U moet echter niet vergeten, dat deze kast steviger Is, dan ae er zoo op t eerste gezicht uitaiet’’. „Voor U zeker”, antwoordde hü met een tne- delüdend lachje, „maar Ik^eef O de verzekering, dat een handig inbreker haar gemakkelük kan openen. Ik durf zelfs beweren, dat het voor mü ook gemakkelük zou wezen, om-haar te openen.” Terwül hü dit- zei, liep hü naar de kast toe. .Dat zou ik maar niet doen, vriend, klonk het eensklaps van uit de deuropening Met een ruk keerde Elza zich om. Daar stond Fulco 1-2--2" hield hü een revolver.? Op 1 ’gericht daarvan direct z’n handen t Stemgetier hield op. Ucht op de tewnen. met zün mantel in breede plooien, stapte Castro rond. HU gaf zün hoed 'n tikje dat hü dieper zonk en hurjtte snel binnen zün mantel. Die raakte het dek In het rond als een zwarte kegel, waarboven een glurend sidderend hoofd Bliksemsnel schoot bü overeind en hurkte weer.,.. Iedereen sloeg met nieuwsgierigheid deze vertoonlng, vetoch «pel, gade opzet tl//!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 25