ili
Ui.
Utxiv.
vttAaal wui den dag
ander gehalte, die juist passeerden, hard-op
lachten!
De schaduw van den Prins van Wales
«s
WA, T DETECTIVE PALMER
VERTELT
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
HET KAPERSNEST
7
In 9t hartje van de wildernis
JECOVITOL
VRIJDAG 5 JANUARI
Vele anonieme brieven
Modern Turkije
SCHEEPVAARTVERKEER
I
A
7/
z
Een nieuwe zeeslang
ontdekt
Inspannende politiedienst deerde
hem niet
GEZOND EN KRACHTIG MAN
GEPENSIONNEERD
JOSEPH CONRAD
„Wilt u
hand geven?”
Grootste kunstijsbaan
ter wereld
Een gesch iedenis
zonder eind
Een, „vliegende troon”
Dagdyks komen uit alle deelen
van het Britache Rijk ge
schenken voor de ko-
ninklyke familie
Bybelaanhalrngen en een
N eger-politie
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
VOOR
s
MOCAOCt-SmttMAN PHA8MAOA
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
▼an
(Ingezonden Mededeeling)
me met een
m’n* hotel
DE BEREIDINGSWIJZE STAAT OP IEDERE FLESCH
7
r
het
i
4
f
j
(Wordt vervolgd;
ROMAN VAN
Naar de bladen uit Syracus melden, is in de
provincie Syracus in de moerassen van Pantano
eveneens een geheimzinnig reuzenreptiel, gelijk
aan de zeeslang van Loch Ness, waargenomen.
De bevolking van de provincie houdt zich ernstig
met de geheimzinnige verschijning bezig. Eerst
kwam de mededeeling van een boer, waarop de
jagers op zoek zijn gegaan, die eveneens ver
klaren het geheimzinnige dier te hebben gezien.
De staart van het dier alleen zou een lengte
van vier meter hebben. De jagers hebben op
het dier geschoten, dat daarop spoorloos is ver
dwenen.
1-
de
en
bij
SlecMs de gL
't Is een kwestie van vitaminen! Niet alleen
I
I
r;
S.
t.
De bijzonderheden, die over de geheele wereld
in den loop dei jaren over den Pi los van Wales
reeds Zijn gepubliceerd, zijn, naar de mémoires
van zijn schaduw (detective) bewijzen, toch ab
soluut onvolledig gebleken. Zijn schaduw is de
detective wiens taak het is, ja, wiens levenstaak
het was. over den prins Ce waken en hem over
al en op ieder uur, dag en nacht te volgen. En
deze koninklijke detective, Mr. Palmer, heeft
zijn taak goed vervuld, want nooit is de prins,
dank zijne activiteit, in ernstig gevaar geraakt.
Mr. Palmer weet heel wat vroolqks en inte
ressants uit het Buckingham Palace en het York
House, waar de prins verblijft, te vertellen en
het is wel eens aardig daaraan het een en an
der te cnt.'eenen.
Zóó zjq er in het Buckingham-Palace twee
bedrieglijk nagebootste modellen van den ko
ning -n de koningin, weervar het bestaan tot
nu toe absoluut onbekend was. Daar het hooge
paar vaak geschilderd wordt, worden ter ver
mijding van 1 vermoeiend poseeren dezen pop
pen de k loeren in kwestie aangetrokken. Dan
worden deze modellen in de gevraagde pose ge
steld en de schilder kan met zijn werk beginnen.
Af en toe komt de koning of dt koningin voor
bij om zich var; den vooruitgang van liet werk
te overtuigen. Wanneer de schilder bijna klaar
is. komt het levende model een enkelen zeer po
seeren om de finishing touch te laten aanbten-
gsn.
De bezoeker keek hem strak aan: het had
hem toegeschenen, dat er in dat ééne woord
een sarcastische klank gelegen had.
De consul was teleurgesteld!
De bezoeker was nog méér teleurgesteld!
Waarschijnlijk is ook de lezer teleurgesteld.
Daarin zit juist de kracht van een spannend
Verhaal zonder einde!
„Juist, héél jammer!” zeide hij droogjes. „Alg*
u verder naar mij luisteren wilt, zult u daar
van nog wel méér overtuigd raken. Met
groote voldoening 3aéht ik plotseling aan mijn
kennis uit den trein. Ik nam mij
consul, die in
van ongeduld.
Russisch,
uit den
noch uit het on
derschrift kon ik
wijs worden.”
„Jammer!” zei de consul.
GEIJKTE LEVERTRAAN
Bi| Apothekers eo Drogntan f 75 p Fl.
Hoe hjj sterk bleef.
Dit schrijft hij vijf jaar nadat hij gepen-
sionneerd was: „Ik ben 55 jaar en 5 jaar
geleden werd Ik gepenslonneerd als polltle-agent.
Ik had dikwijls zwaren dienst te doen bj) nacht
en ontij en tot op den dag van vandaag ben ik
nog even krachtig als de sterkste man in actle-
ven dienst. Men vraagt mij dikwijls: „Hoe blijf
je zoo jong?” en mijn antwoord Is: „Kruschen
Salts". Ik heb Kruschen Salts meer dan 13 jaar
lang gebruikt. Als Ik het een morgen mis voel
Ik het den volgenden dag en ik zal Kruschen
zeker blijven gebruiken tot ik van deze wereld
afscheid neem”. W. J.
De dagelljksche dosis Kruschen Is zoo klein, zoo
gemakkelijk en zoo goedkoop, maar ze doet U
enorm veel goed. De zes zouten in Kruschen
verschaffen juist die dagelljksche aansporing,
die Uw Inwendige organen noodlg hebben om
behoorlijk te functionneeren. Zoodoende houdt
Kruschen Salts Uw organisme vrij van alle
schadelijke afvalstoffen, die de gezondheid be-
nadeelen en het bloed onzuiver maken. Millioe-
nen hebben seeds ondervonden dat bet dage-
Hjksch gebruik van Kruschen Salts hen gezonder,
sterker en opgewekter maakt, waardoor hun
levensgeluk in niet geringe mate verhoogd werd.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij
alle apothekers en drogisten k 0.90 en 1.60
per flacon, omzetbelasting Inbegrepen. Stralende
gezondheid voor één cent per dag. Let op dat
op het etiket op de flesch. zoowel als op de
builenverpakking de naam Rowntree Handels
Mij., Amsterdam, voorkomt.
„Toen had ik het heet-begeerde in de hand:
inderdaad een visitekaartje met eenige potlood
krabbels onder den naam. Maar én de naam
én het onderschrift waren.... Russisch. Ik ken
de Russische
letterteekens wel
zoo n beetje maar
versta geen woord
Noch
naam,
X CSLAPEn
75 'K Ml
/TA CUT HAU-
WEUJK5 eer1
oog dicht
GEDAAd, E
HOORDE
A,LLERLE/
GE Lu/OEH 3
/n df
fl WlLOERHISR
••••■•«ssaisaiaiatsxssssssassseaseMesMtMSSMissea^
De consul is nu bijna even zenuwachtig als
zijn bezoeker HIJ is opgesprongen, nadat-le
eerst op een electrischen schelknop, die zich op
zijn schrijftafel bevindt, gedrukt heeft.
(Korte Inhoud van het voorafgaande: Kemp
een Kngelacbman uit Kent wUkt met Carlo®
Rlego uit naar Jamaica, geholpen door den
verloofde van zlln ruiter Veronica Ralph
Rooksbv. Hier komt hll in kennis met den
rechter O'Brien en met Don Ramon, die
Kemp willen overhalen dienst te nemen hU
eeeroovers. die Rlo Medio als basis hebben
Kempt vlucht, maar wordt later weer door
de eeeroovers gevangen genomen en naar
Rio Medio gebracht, waar bil gastvrij
ontvangen wordt door Don Balthasar
Hier leidt men hem aan het sterfbed yan
Carlos Het gepeupel etacht ds uitlevering
van Kemp en doet ais Carloe tuist geetor-
ven is een aanval op bet huls, waarbil Don
Balthasar door een kogel wordt getroflen
en stervend ineen zakt Als ttldens de be
grafenisplechtigheden de aandacht afgeleid
Is vlucht Kemp met Dun Balthasars doch
ter Serafine en wordt opgenomen op het >n-
gelache schip -Lion."
Een bijzonder kapittel op zich zelf waren bij
de bewaking van den Prins van Wales de ano
nieme brieven. Van de tallooae dreigbrieven ia
echter geen enkele maal een bedreiging ten ult-
voer gebracht.
Het eigenaardige is slechts, dat men zooiets
nooit precies tevoren weet, daarom zijn ook al
tijd honderden geheime defectieven aan het
Werk gezet, om de briefschrijvers zoo vlug moge-
HJk op te sporen, wat ook bijna altijd gelukte.
Het was echter tot heden onmogelijk den af
zender te ontdekken van brieven, die sinds 1922
tot op beden dag op dag aan den prins geschre
ven werden. De inhoud bestond uit het afschrift
Van een passage uit den Bijbel. De brieven droe-
gezonde kan sterk zijn
kinderen. doch ook ouders moeten 'jECOVl-
TOL gebruiken. Speciaal op vitaminen geijkt
door een Nederlandsch Professor! Deze zui
vere. natuurlijke, onvermengde levertraan
bevat minstens 50 eenheden Vitamine A en 250
prophj^L 125 internat) eenheden Vitamine
D. Tezamen: een zegen voor Uw gezondheid!
HÈ.IKWÖ
ALS ttri
OS <jESLA~
PEN HET
HIER
UITSTEKEND
RETf
De keizer van Abessinië heeft voor eigen ge
bruik van de Zwltsersche luchtverkeersmaat-
schappU een Fokker aangekocht, waarin een
troon zal worden Ingebouwd. HU zal het voor
namelijk gebruiken voor inspectle-relzen. Het
toestel werd gebruikt voor den geregelden
luchtdienst Zürich-Berlün. Mittelholzer heeft
er zün vierde Afrlka-vlucht naar het Tjaad-
meer mee gemaakt
J7SST./WAT
f WAS DAT?ER
MOET tiATUUR-\
UjK lEMAHD
z/J/T, d/E oat
gedru/sch MAAK\
iTf maar WE
\HÉe>e>ETi h/e-
\MAhD GE2lEH\
AHH/E EH )IM ZOO ZE/TUWACH-
r/G WAREff' OAn KAHMf/t Z/CH
OE OPG&WOnOEOHE/D TAH DE KLE/~
c/E OEworrE/ZS vah het wouo VOO/Z-
STEU-En, TOErr ZIJ vol vrees kcken
HAAR DEZE VREEMOEUHGEfV UT H(/tf
<Zs een nieuw jaar wordt begonnen
Zit het nieuwe niet alleen
(n het schrappen van een jaargang.
Die als oude weer verdween,
Dok niet in het nuchter cijfer,
Dat dan later, goed of kwaad,
In het ellenlange lijstje
Van ons jaartalboekje staat,
Maar het nieuwe zit in dlles,
In je huishuur, die begrlnt,
In den aanslag, dien je strakjes
Tusschen krant en brieven vindt,
In je plannen, in je zorgen,
In betaling op termijn,
In je nieuwe contributies,
Die steeds onontkoombaar zijn.
Ia, het nieuwe zit in alles,
Meer in méér- dan enkelvoud,
Met tot slot, dat gij aan ’t einde
Weer geen stuiver overhoudt.'
Strakjes staan wij in de lente
Mét natuur in jongen gloed,
Bn u weet, de schoonmaak wortelt
In het Nederlandsch gemoed!
Al het oude werpt men haastig,
Om te ruimen, op een hoop,
En zoo zien wij thans ook weder
Allerwegenititverkoop’
De nieuwe openlucht kunstijsbaan te Bazel
zal een oppervlakte van 60000 M.2 hebben en
de grootste kunstijsbaan in de open lucht ter
wereld zijn.
De technische installaties voor deze enorme
oppervlakte Worden geleverd door de ook in
Nederland bekende fabriek van de firma Gebr.
Sulzer A. G. in Winterthur.
moet ik den hotel-dlrecteur. Plotseling krUg ik
een ingeving. „Is er onder uw personeel iemand
die Russisch verstaat?” vraag ik. „Ikzelf spreek
en versta het”, antwoordt de directeur. „Ik ben
vUf Jaren in Moskou geweest.” OnmiddellUk
stel ik hem het kaartje ter hand. „Kunt u mU
dan zeggen, wat hierop staat?"
De_ man werpt een blik op het kaartje en geeft
het mij daarop terug. ..Monsieur wil wel on-
onmlddellUk zijn koffers pakken en het hotel
verlaten!”
„Maar..."
„Geen maren, meneer! Als u niet onmlddel.
HJk gaat, roep ik de politie."
..Allemachtig!" zeide hier de
zijn fauteuil te steigeren zat
„Vertelt u toch verder!"
Na een kwartier zit ik in *n rUtulg en rijd
naar 'n ander boel. Daar word ik vriendelUk
verwelkomd door een beleefden portier temid
den van zUn satellieten. Opnieuw heb ik een in
geving. Terwijl men mUn bagage naar binnen
draagt, vraag ik aan den portier, of er misschien
iemand in het hotel ia, die Russisch verstaat.
..Zeker, meneer, u treft het! Ik spreek het
zelf een beetje!” zegt hjj
Ik reik hem het geheimzinnige kaartje toe
en hU leest het.
..Er is geen plaats, meneer!" zegt de portier
met een vernietigenden blik.
..Maar
..Er is geen plaats voor u, meneer! Ben ik nu
duidelUk genoeg?”
Ik sta voor het rUtulg.
heen? Wat staat er toch op dat
moet en zal het weten!
En toen viel mjj in. dat ik nergetfs beter te
recht zou kunnen kotnen dan bjj u, meneer de
consul - generaal I
>^vpze consul-generaal te ParUs zat op ze-
I Keren morgen aan zUn schrijftafel te
werken, toen er een Hollandsche heer
werd aangediend, die hem noodzakelUk persoon
lijk spreken moest. Het kaartje, dat deze heer
afgegeven had, droeg een in Holland veel voor
komenden naam met 'n paar voorletters.
De consul, die het juist zeer druk had. liet
vragen of zijn secretaris den bezoeker niet zou
kunnen helpen, maar daarop kwam, als ant
woord, een beslist: „neen!" Meneer moest den
consul-generaal zelven hebben.
„Laat meneer dan binnenkomen!”
Meneer bleek een goed gekleed. blUkbear be
schaafd man te zUn. van 'n jaar of 35. HU
droeg een snor en een puntbaardje. De man
scheen zeer zenuwachtig.
„Ik ben u dankbaar, dat u mij alleen ontvan
gen wilt” zeide hU, terwUl hU plaats nam in
den fauteuil, dien de consul hem aanbood. „De
ondervinding, die ik heb opgedaan is, naar Ik
geloof, eenlg in haar soort. De beteekenis van
wat m(j overkomen is, begrUp ik in het geheel
niet. MUn laatete hoop, in dit opzicht, is op
u gevestigd."
„WU zullen zien, wat wU doen kunnen," zei
de consul, die een gemoedelUk man was. „Steekt
u eerst eens 'n sigaar op en tracht u 'n beetje
tot kalmte te komen. Dan zal het vertellen veel
beter gaan
De bezoeker glimlachte..
„Ik ben inderdaad wat opgewonden.” zeide
hU: „Geen wonder, na wat ik ondervonden heb.
1 MUn naam zal u misschien niet geheel on
bekend zUn,” zeide hü. „Ik heb 'n cacao-fabriek
en.
en uw advertentie staat in elke courant
die uit Nederland komt!” lachte de consul.
„Ik zeg dit alleen maar, omdat u dan weet,
dat ik ’n fatsoenlijk man ben. Het is wel noo
dlg. dat vooruit vast te stellen
„Het is vastgesteld!” zei de consul met een
lichte buiging.
„Gistermorgen ging ik met den sneltrein naar
ParUs. waar ik 'n paar zaken af te handelen
beb,” hervatte de bezoeker. „Ik zat in één com
partiment met 'n zwaargebouwden man, met
wlen ik in gesprek raakte. WU spraken belden
Fransch, hoewel wU geen van beiden tot de
Franse he nationaliteit behoorden, want hij bleek
*n Rus te zün, die reeds langen tUd in ParUs
woont.”
„Zijn naam?” vroeg de consul, zich plotseling
oprichtende.
De Hollandsche bezoeker noemde dien en de
consul liet zich In zUn fauteuil terugzinken.
„In orde!" zeide hü. „Er wonen hier in ParUs
heel wat Russen, die men liefst maar op een
afstand houden moet. Maar dit is een bekende
persoonlükheid
„Al pratende, raakten wü met elkander op
goeden voet,” vervolgde de bezoeker. „MUn reis
genoot eindigde zelfs met de uitnoodlging, hem
spoedig eens te bezoeken. Daar ik eenigen 'tUd
te ParUs blüven moest, zouden wü misschien
nog eenige aangenome uren samen kunnen
doorbrengen. Ik nam die uitnoodlging aan. al
wist ik niet, of er inderdaad iets van zou kun
nen komen. DergelUke afspraken, op reis ge
maakt, blüven meestal zonder gevolg."
„Integendeel, vanochtend reeds was- ik bü
hem. Luistert u maar! Gisteravond wandel ik
op den Boulevard des Italiens, op weg naar
Café de la Paix. Vóór mü uft loopt een zeer
smaakvol gekleede dame: 'n imposante gestalte
met iets koninklüks in houding en gebaar.
OnmiddellUk komt er een smaakvolle equi
page aanrijden, koetsier en palfrenier in een
eenvoudige livrei. Mijn nieuwsgierigheid was nu
in zóó hooge mate opgewekt, dat ik op tiet trot
toir staan bleef, om zoo te zeggen naast mUn
vermomde prinses. Ik wilde graag opvangen,
welke aanwüzlng zU den koetsier geven zou. om
daaruit op te maken, wie zü eigenlük was.
Maar ik kwam bedrogen uit!
„Naar huis!" zeide zü en 't volgende oogen-
blik rolde de equipage langs den Boulevard.
Ik zag haar na. En toen plotseling!
zag ik iets wits op den grond liggen, iets dat
eruit zag als 'n visite-kaartje. Zü moest dat
hebben laten vallen, daaraan kon geen twüfel
bestaan.
Ik vloog erop aan.'koodat een paar dames van
gen het poststempel van Glasgow, en daar zü
blükbaar geen schade deden, liet men ze pas-
seeren, ofschoon het zeer twüfelachtig is, dat
de geadresseerde er ook -kennis van genomen
heeft.
Een ander merkwaardig verschUnsel zün de
Hamburger brieven. Sedert den wapenstilstand
ontvangt de prins van Wales iedere maand ge
regeld een brief, waarin niets dan een briefje
van 100 mark zit. Mr. Palmer haastte zich te
verzekeren, dat dit bedrag altüd voor weldadige
doeleinden gebruikt wordt. Ook hier hebben alle
nasporingen geen resultaten opgeleverd.
Alles, wat de prins doet, waarheen hü gaat,
met wien hü een samenkomst heeft, wordt en
kele dagen tevoren bepsc ld, zoodat’ zün scha
duw de noodlge maatregelen treffen kan.
Het was echter moeilijk voor Mr. Palmer,
wanneer op een der groote reizen het program
ma in de war*^ gestuurd werd. Zooals bü het
plotseling vertrek uit de binnenlanden van
Afrika, wegens de ziekte van den koning.
Van een reis in Oost-Afrika is een ‘aardig
voorval bekend, dat zich bü andere gelegenheden
dikwijls herhaalde.
De prins was met zün reisgezelschap in ver
schillende auto's op weg naar een regeerlngs-
station.
De prins bestuurde den eersten auto, toen
plotseling een Askari, een der zwarte politie
agenten, hem den weg versperde. Met bloote
beenen, maar gekleed in schilderachtig zwart
en rood uniform, hield hü den wagen aan. Op
de vraag wat hü wilde., verklaarde hü trotsch,
dat de weg afgesloten was, tot de Prins van
Wales gepasseerd was. Toen Mr. Palmer op
den chauffeur van den wagen naast hem wees
en den zwarten polltie-agent beduidde, dat dit
de prins van Wales was, barstte de Neger in
lachen uit. „Dat hebben ze vandaag allemaal
gezegd, die hier wilden passeeren.”
En hü dwong den prins in een züweg te' stop
pen.
Er was zooveel ongewoons, nooit gehoords in
hun begin, dat voor het einde vreesde. Ik
was onervaren, zeide ue, en dat was ook het
geval met de jonge dame, het arme, moeder-
looze ding, eigenzinnig, ongetwüteld maar
zoo erg Innemend als een kind büna. Had
ik al mün verantwoordelükheid wel begrepen?
Had ik wel goed nagedacht?
Het lü*tt mü toe of dit oogenblik het laat
ste was van mün jongen zün. Het was of de
aanraking met haar ernst mü gerijpt had met
een macht, grooter dan die van gevaren, vrees,
tragische gebeurtenissen. Ze drong er on aan
te mogen weten of ik zeker was van mezelf, of
ik mün gevoelens had onderzocht, mün kracht
had gemeten, en om voorlichting gebeden had.
Niets van dat alles had ik gedaan.
„Het is nog tüd,” zeide ze. „Denk goed na.
jongeman, (büna voortdurend had ze mü als
„Jongeman” aangesproken). MUn echtgenoot en
ik hebben met heel veel bezorgdheid over de
zaak gesproken. Denk goed na, alvorens u de
jonge dame voor het leven aan u verbindt. U
bent belden zoo jong. Het ziet er naar uit. alsof
wü door de Voorzienigheid zün gezonden.”
De gedachte aan den dikken, slaperlgen Wil
liams. heel den nacht opaittend in ullachtige
overweging omtrent de duurzaamheid van mün
liefde, verkoelde mün opgewondenheid. ZU dach
ten door de Voorzienigheid op onzen weg geko
men te zün, om ons de gelegenheid te geven
onze beslissing te herzien. Er stonden ons nog
zooveel mogelükhedM in den weg
Op dat oogenblik zag ik Seraphina aan dek
SiitiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiniiitiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiitiiiiiiiiiiiitin
jiimmiiiniiuii UITVERKOOP iiiiiiiinniiiiiiie
„Mün secretaris verstaat Russisch!” zegt hü.
„Zoo’n curieus verhaal heb ik in langen tüd
niet gehoord. Ik moet u zeggen, dat ik
grootste belang stel in de oplossing
De secretaris treedt binnen en wacht....
De consul legt hem, In een paar woorden, het
geval uit.
„Waar hebt u het kaartje nu?” vraagt de
consul
De bezoeker zoekt.
Zün gezicht wordt langer en langer.
„Ik weet toch zeker, dat ik het in dezen zak
gestoken heb....” stamelt hü.
„Geeft u het mü dan!” schreeuwt de consul,
wiens nieuwsgierigheid ten top gestegen is.
..Het is.... het is.... weg!”
En het is nooit teruggevonden!
R:
voot, dien «Jen volgenden ochtend dus van
daag! te bezoeken. Want mün nieuwsgierig
heid was nu zóó groot, dat ik zelfs dien korten
tüd nauwelüks wachten kon!”
„Begrüpelük!” luidde het commentaar
den consul.
„Ik kan u verklaren, dat ik er slecht van ge
slapen heb. En hoewel 't voor een bezoek on-
behooriük vroeg was, stond ik vanochtend om
half-elf al voor z'n deur.
Gelukkig! Hü was thuis!
Natuurlük maakte ik mün verontschuldigin
gen wegens het vroege uur, waarop ik kwam
aanzetten. Toen ik hj-m verteld had. waarom Ik
kwam, was het echter duidelük te zien, dat hü
zich voor het geval interesseerde."
„Óók begrüpelük!” zei de consul, die met
stijgende belangstelling toeluisterde.
„Nu komt de eerste verrassing!” vervolgde de
bezoeker zenuwachtig. „Ik geef hem het kaart
je. en hü werpt een blik daarop. Plotseling ver
schiet zün gezicht. Over de tafel heen werpt
hü mü het kaartje weer toe.
,,’t Spüt me" zegt hü. „Onze kennismaking
was heel aangenaam, maar nu zult u wel zoo
vriendelUk zün, dit huls dadelük te verlaten.'’
„Maar
„Eruit, meneer! En heb het hart niet terug
te komen."
„Een half uur later kom ik in
terug In de meest zonderlinge stemming, waar
in ik "bolt verkeerd heb. Wat. In vredesnaam
stond er op dat kaartje? In de vestibule QQt-
Over 1933 passeerden door de Zeesluis te Sta
voren 8933 schepen, met een gezamenluken in
houd van 1031042 ton. Het vorig jaar bedroe
gen deze cüfers respectievelük 10281 en 1204394
Over hetzelfde jaar passeerden door de Koe
brug te Stavoren 9291 schepen met een geza-
menlüken inhoud van 1038321 ton. Het vorig
jaar bedroegen deze cüfers respectievelük
10683 en 1208168.
keek om zich heen naar haar nieuwe omge
ving met het gebiedende en tegelükertüd kln-
derlüke in haar wezen, dat hare büzondere be
koring uitmaakte.
De wind bewoog lichtelük haar füne haren
en ik beschouwde haar roerloos, zooals Je een
zonsopgang gadeslaat of luistert naar een zoete
melodie, die uit de verte tot je doordrinjrt.
Eensklaps liet ik Mrs. William s hand los en ik
snelde op haar toe....
Toen ik mü omkeerde, had Williams zich bü
zün vrouw gevoegd en zü had haar arm door
den züne gestoken Op den gespierden arm van
dien man. blakend van gezondheid en levens-
welzijn. leek haar dunne, blanke hand die eener
invalide.
Toen wü tweeën hen naderden, hoorde ik
William's dikke, slaperige stem vragen:
„Zoo, zegt dus. dat hü niet wil?”
Waarop zü, met een zweem van verontwaar
diging haar stem verheffend, antwoordde:
..Natuurlük niet.”
Neen, ik vergiste mü niet. In hun ongelük-
soortlge persoonlükheid, gezicht, oogen lag nu
uitgëdrukt gemeenschappelüke bezorgdheid en
twüfel en medelüden. Die uitdrukking scheen
ons droevig te gemoet te gaan, als de brenger
van slecht nieuws. En als op het gezicht van
een bedrukt terneergeslagen boodschapper
kreeg ik het voorgevoel van een of andere nood,
lottige tüdlng.
Die werd mü overgebracht, laat In den namid
dag van denzelfden dag. door William’s eigen
ALLEiöeWEEGT.Vll
MAAR WATH DAT? VA
En DE ÖLADEREH VAI/ljf
oe PALMriOOMC T
I E,E WEGEH ZICH HEtn
IEH WEER. HAAR
UKHIETACHTER KOMETfjj
„Het zal zün zooals God het wil, Juan.”
„Om 's hemels wU, doe dat niet!' sel
Sebright kuchend achter me. Hü verstond niet
heel goed Spaansch. „Wat ik gezegd heb is
volkomen waar Niettemin was de kapitein
bereid het te wagen.
„Ja.” stoote Williams uit met 'n diepe stem
uit zün büna onbewogen lippen.
Mrs Williams zat intusschen met haar hau-
den samengevouwen op haar schoot, ons éen
voor een als om troost smeekend aan te staren.
„Maar de zaak ia. dat het voor u belden van
geen nut zou zün," vervolgde Sebright. „Daar
ben ik van uitgegaan. Als O’Brien iets weet
weet hü. dat u hier aan boord bent. HU rekent
er zoo vaat op als twee maal twee vier is.
De koele logica van zün veronderstellingen
trof mü beangstigend. HU zag niet in waarom
O'Brien of iemand anders in Havana zelf mün
persoon iets in den weg zou willen leggen
Maar als* ik mün aanataande sou wllleu houden,
was het duidelük, dat zü niet in Havana moest
aankomen aan boord van een schip, waar ze
haar zeker het eerste het beste oogenblik zou
den komen zoeken. Het was zelfs nog erger' dan
het er uitzag. verklaarde hü ZUn vaste over
tuiging was, dat als de JUon” niet heel gauw
in Havana verscheen, een Spaansch oorloge-
schip zou worden uitgezonden om haar te halen,
of O’Brien was niet de man, waarvoor we hem
aanzagen.
1 Januari is na lang aarzelen t metrieke stel
sel voor maten en gewichten in Turküe inge
voerd.
De autoriteiten hebben scherpe maatregelen
genomen om te voorkomen, dat de koopers. die
dit stelsel nog niet gewend zün, door de winke
liers bedrogen worden.
ieriuwM-NTi(jyyAr<
E IK DURF I
I EEH eed OP
H OOEHDAT
üogehzag
Mr. Palmer vertelt een voorval, waarbü
aanwezige hooge persoonlijkheden water
bloed gezweet hebben van angst. Het was
gelegenheid van een tentoonstelling te Londen,
waar het koninklük paar bü de opening aan
wezig zou zijn. De kei tngin liet haar gemaal
een oogenblik in den steek en op dit moment
kwam een man uit de menigte, die zonder dat
iemand het kon verhinderen, recht op den ko-
ning toesnelde
In plaats van een'revolver te trekken, zei hü
eenvoudig: „Goeien dag. koning. boe maakt u
het? Wilt u mü geen hand geven?" De koning
Stond paf van verbazing over de brutaliteit, toen
nam hü plotseling besloten de hand van den
man en schudde ae: Jk hoop, dat u het goed
maakt”.
Deze, een Amerikaan, keerde zich nu naar de
menigte en riep:
.Jongens, komt hier en zegt den koning goe
dendag!” Het onderhoud waarin de Amerikaan
Eduard VII enkel met koning en U aansprak,
duurde enkele minuten.
En dat wil wat zeggen in Engeland. h<-t land,
waarin de ceremoniën nog volgens oude tradi
ties worden voltrokken.
Zooals bekend, is het in Engeland gewoonte,
dat de goud- en zilversmeden van het heele
land mooie, kunstvolle gedreven bokalen den
koning aanbieden; deze benut deze groote col
lectie om de bokalen bü gelegenheid van sport-
overwlnnlngen aan de winners over te reiken.
Weinig bekend is echtér, dat er in het Bucking
ham-Palace een speciaal departement is, waarin
de geschenken, die uit alle deelen van bet Brit-
sctie Rük binnen komen, m ontvangst genomen
worden.
Er gaat haast geen dag voorbü, dat niet heele
bergen cadeaus van trouwe onderdanen in deze
afdeeiing aankomen. Daar heeft men de handen
vol werk om overal tactvol voor de geschenken
te bedanken en voorzichtig die exemplaren uit
zoeken, welke den koning zelf getoond zullen
worden, zonder dat de andere gevers zich ge
krenkt voelen. Om een begrip van de massa te
kunnen vormen, zü vermeld, dat er eens in één
enkele -week niet minder dan 4500 sigaren bin
nenkwamen.
Waar moet ik nu
kaartje? Ik
Er Is schoonheid in de volkomen arge-
loosheid der eenvoudigendaarenboven had
haar wantrouwen alleen betrekking on mün
eigen bestwil Ik zag. dat zü zich niet opwierp
als rechter maar als beschermster tegen de
„Zoover we zien kunnen,begon^NJ. ..kun
nen jullie niet op het «chip blüven, Kemp. Het
zou in het geheel niet goed zün niet het
minste. Vraag het Sebright, hier.
Het was een soort krijgsraad, waarvoor ik in
in den salon geroepenwas. Mrs. Williams had
wat naaiwerk op haar schoot Zü luisterde met
roerlooze handen en haar oogen vol droefgees
tigheid Seraphina's houding, zooals ze daar zat
met de hand tegen haar wang, herinnerde mü
aan dien keer, dat ik haar gezien had in
Ramon’s kamer, verslonden in de beschouwing
der goud groene hagedis.
Ook nu vielen heur haren als een sluier langs
haar gezicht. Castro werd pas later binnen
geroepen Maar Sebright was den heelen tüd
aanwezig. Ook aanwezig in aller geest, was het
beeld van den Rio Medio-schoener steeds achter
ons aan. Met alle knepan der zeilkunst, waren
we niet in staat geweest hem dien dag kwüt
te geraken.
„Ik wil u niet verbergen. Mr. Kemp.” begon
Sebright, dat Ik het ben, die den kapitein er
op wees dat u 1 schip alleen in moeilijkheden
zou brengen voor niets, ’t Is een oude en bü
schipjóers geziene koopvaarder, en als wü een
maal met de autoriteiten geharrewar krijgen,
is het uit met de vaart. En Havana op dezen
tocht te ontloopen ook al zou u hoepen geld
te geven hebben Mr. Kemp de kapitein mag er
niet aan denken; nooit zou hü daar meer
zün neus kunnen laten zien, als hü zün vracht
contract tfrak om een jonge dame te helpen
ontvoeren De voornaamste lui in Spanje zou-
kapltein in de gevangenis zouden kunnen zetten
of iets dergelüks. In ieder geval moest hu
Havana voor goed laten schieten. Nu. de oude
Perkins zou een' stulp krijgen. Dat is al een
keer gebeurd met een ontvluchtlngsgeschiedenls.
't Is goed, Mn Williams, geen woord verder....
Wat ik wil zeggen, dat is eenvoudig eén liefdes
geschiedenis. en om daarvoor een waardevolle,
oude connectie op te gevenBüt niet op
uw lippen. Mr. Kemp, ik bedoel niets oneer
biedigs voor uw gevoelens:... Perkins zou vree-
selük te keer gaan
De lustige en onderworpen kapitein van de
.Xion” staarde recht voor z£h uiL ais een
opgezet dier. Mrs. Williams bewoog haar vin
gers. perste haar lippen opeen en keek om beur
ten hulpeloos rond.
„Behalve nog *t veranderen van zijn testa
ment." fluisterde Sebright vertrouwelük in m'n
oor
Ik bemerkte, dat die oude Perkins, dien Ik
nooit geaien had. dien ik nooit sou zien, die
voor niemand ooit meer te zien was (want hü
was op dit oogenblik al gestorven), ik bemerkte,
dat die oude Perkins bü het gesprek aanwezig
was met al de macht van een boosaardlgen.
kwaadwilligen geest. Deze twee menseden waren
bang voor hem. Ze hadden hem eens uitge
daagd. dat was zoo maar zelfs dat was nog
uit vrees gebeurd.
Verslagen door dit alles, wisselde ik snel
enkele woorden met Seranhina. Met haar
hoofd rustend op haar hgnd. terwül haar oogen
de doellooze bewegingen volgden van haar
1 op dit blad zUn ingevolge de veraekerinagvoorwaarden tegen f Dfïfjf) bij levenslange gebeele ongeschiktheid tot werken door f JC/l bij een ongeval met f OCfi bq verlies vsn een hand f 1 OC oq verlies ven een f Efj bij een breuk van jffl bq verliee van
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen f verlies vsn belde armen, belde beenen of belde oogen doodeiqkeu afloop een voet of een oog a duim of wijsvinger f been of arm Tf(/.“ anderen vinger
zUn stem.
gevaren van onze jeugd en romantische om-
Mandigheden.
