I
R
35
7^55
w^Aaal den dag
E
inpWj
xt,:
Ruilhandel in de Vereenigde Staten
THERMOGÈNE]
EEN NIEUW SYSTEEM
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
Hoe langer hoe gekker
HET KAPERSNEST
RIJKDOM iiiiiiiiiniiimiiii nni
HOESTMÖ I
4
JOSEPH CONRAD
f3000.-"
VRIJDAG 12 JANUARI
Begin van het- «Jutaaval
„Eigen hulp”-campagne
in Düsseldorf
MOEST STAANDE ETEN
Weken lang ischias
GOUDZEGEL 80 et.
GROENZEGEL 65 ct.
VOOR
Alle abonné’s
I
a
SUPERIEURE
k
In New-York zyn reeds vier ruil
beurzen geopend en andere
zullen spoedig volgen
ROODZEGEL 50 et,
inclusief flesch M
J
Echt Rynlandeche vroolyke
•temming
„Zwaar geld**
DE SUCCESVOUE j
BESTRIJDER VAN
KOUDE it
R H E U-
MATIEK
STEKEN
IN DE ZIJ
DE TA1
NATIONALE/-"
DRANK J
i De slaap
wandelaar
het ujkt wel, oe 3ahd y het heel
OrtAAfró£?fAAM V7HDTh1AAf?OVEJ?l-
GEhf5 SafUrfTHETHErt/yfET rEEL TE
EVrrh/EhffxfHElErf. HAT&E&EOOTEBA-
y/AATf UTrvV&?r hfAAE zh' AfAAje HE
^EE8tBEETJE BE70EÜOOVEP
EUE A^EEf
De „vuurkogel” van
Prambachldrchen
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
F
dan
(Nadruk verboden)
iiiuuiiiiiiuiuiiiiiiiiiiiiuiiiiuiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiuiiuiHiiniHiimmtir
SER.
(Ingezonden Itededeeling)
Met ervaring helpt hU na anderen
tot
in
en-
w.’
•er.
non
e
UNILEVER VERKOOPCENTRALE M. ROTTERDAM
voortleven.
mij
ZEVENDE HOOFDSTUK
itor-
(Wordt vervolgd)
Niettemin schudde UU het hoofd over loon
1
I
was de
aten
wat
toen.
ROMAN VAN
VEMZIJGSAAZ SU
apoth. woaoft
i. dat
bU
dtend
n het
geen
mbe-
aara-
Mose
bfl ®tJn
gezond
1 en ik
Toeging
n Moe-
an wat
t O. L.
toewfj-
Hy NI
te
en
B
n;
■n.
M
te
it,
i-
Ja ladine
Hyden
JR uit
fn.”
piepstri
kom J»>
De r. oog zich niet.
..Ongetrouwd zeker.” ael Baltus teleurgesteld.
„Vraag hem of Je hem even mag plagen en
trek het pak onder hem weg.”
„Dat is gevaarlijk.” meende Clem
Belden dachten na. Eensklaps greep Clem den
schryftafel-fauteull en schoot dien behoed
zaam naar den slapende toe. Toen legde hü
voorzichtig Z’n hand op de schouders van den
slaper.
..Meneer," ael hl) als een volleerde kappers
bediende. .Meneer, wilt u plaats nemen; t te
uw beurt'
De man stond op. Vlug schoof Clem den stoel
onder hem en drukte hem er In.
„Mooi weertje, meneer," zei hy. Meteen greep
hij het pak en poetste de plaat. Baldus waa al
de deur uit
Zoon grootse he opening van den carnavals-
tyd als J-l. Zaterdag In de zalen van het con-
heeft het Rijnland
n keek
onbe-
af«en
er uit:
armen
10011!
goede
1 ging.
Ie niet
treken
■k een
t wou,
i eens
legen
laten
werd.
Zondag
verschillende
Düsseldorfsche hotels, cabarets en restaurants,
ononderbroken carnaval-zittingen plaats
echte Rünlandsche, vroolüke stemming.
bfl verlies van
anderen vinger
zelf uitleveren in dien man Yn handen Dacht
ik er aan, wat dat wilde «eggen? Dat betes-
kende ook haar in eljn macht leveren. Zü
aot^iet niet overleven. En, als ik wilde dal
en onzuiverheden in het bli
Kruschen Balts is een
tuurlUke zouten, welke Uw InWHHge organen
tot geregelde werking aansporen. Kruschen ver
schaft U daarom een Inwendige schoonheid en
gezonden bloedsomloop. En wanneer de „kleine
dageiyksche dosis" Uw stofwisseling in orde
blijft houden, dan sullen ischias en rheumatlek
voortaan Uw deur voorbijgaan.
Kruschen Balts is uitsluitend verkrijgbaar bü
alle apothekers en drogisten A f 0.80 en 1.60
per flacon, omzetbelasting Inbegrepen. Stralende
gezondheid voor één cent per dag. Let op. dat
op het etiket op de flesch, zoowel als op de
buitenverpakking de naam Rowntree Handels
MIJ., Amsterdam, voorkomt.
Op een veiling in Engeland werd kort geleden
een munt verkocht, die tweehonderd Jaar oud
was en uit Hessen-Cassel afkomstig la ZIJ ver
toont het beeld van landgraaf Frederik en is
uit koper gemaakt en was Indertijd ongeveer
12 mark waard. Haar gewicht bedraagt eventjes
6 pond. Waarom zjj zoo zwaar ia is niet na
te gaan. In elk geval was het voor den besitter
onmogelUk de munt te verliezen zonder dat hy
er iets van merkte. Zes pond meer of minder
in dén zak is wel te bespeuren.
In de Academie van Wetenschappen te Wee
nen werd verslag uitgebracht over de onder
zoekingen. die op den „vuurkogel”, den meteoor
van Prambachklrchen (district Eferdlng, Boven-
Oostenrljkl door professor dr. Emdl Dlttler. van
de Weensche Unlveralteit en J. Schadler geno
men wazen.
Den Sen November 1833 om 2156 uur werd
in een wijden kring van Zuld-Dultschland tot
Ober-Stlermarken en van Zuld-Bohemen tot
Noord-Tirol het vuurverschynsel van een val
lenden metoor waargenomen Een landarbeider
Frans Ptttrlch. was onmiddellijk getuige van het
vallen van den steen, dat gepaard ging met de
typische taalverschijnselen De steen werd spoe
dig in een graanveld gevonden en neer Llnz
gebracht.
Uit het onderzoek bleek, dat het een steen
meteoriet was, die echter naast SUlkaat (kiezel)
mlricrotoen. aooals die b.v. ook in basaltgesteen-
ten voorkomen, nog metaalachtig, nlkkelhou-
dend Ijzer en een voor de meteorieten zeer
aanzienlijke üaer-zwavelverblndlng bevat.
Het interessante aan dezen xg chondriet
is nu, dat hij mlneralogisch en chemisch nauw
verwant schijnt met een steen, die den 2»en
Aug. 1935 bu Lanzenklrchen (Neder-Oostenrijk)
viel, soodat men geneigd ia aan te nemen, dat
beide tot denaelfden zwerm behooren, wiens
baan door de aarde gekruist werd.
Hier volgt een ongewoon sterke aanbeveling
van een middel tegen ischias van iemand, die
zelf in hevige mate aan deze kwaal geleden
heeft. Indien U ooit de pijnen van ischias ge
voeld hebt, moet U het stellig lezen. Dl «1» U
Iemand kent, die aan ischias lijdt, zoudt U
hem hiervan moeten vertellen.
De aanbeveling komt van Mr. T. F. R. Hl)
schrijft: „Ik leed ongeveer zes weken lang aan
ischias Er waren tijden, dat Ik niet meer kon
zitten of liggen, maar steeds moest blijven door-
loopen. Ik kon zelfs niet gaan zitten om te
eten. Een buurman zei me Kruschen Balts te
probeeren, wat ik ook deed: ik nam eiken mor
gen een theelepel vol in een glas warm water.
Toen Ik anderhalven flacon gebruikt had, ver
dween de ischias, en nadien heb ik het nooit
meer gevoeld. Ik blijf doorgaan met eiken och
tend wat Kruschen te nemen, omdat ik last
heb van constipatie en Ik er van overtuigd ben,
dat Kruschen Balts het beste middel ter wereld
is tegen ischias en rheumatlek. Iedereen, die
aan de3e kwalen lijdt, raad ik het dringend
aan. Ik ben Kruschen Balts veel dank ver
schuldigd.” T. P. R.
De pijnen van ischias gijp een symptoom van
dieper kwaad hetzelfde euvel dat rheumatlek,
spit en Jicht kan veroorzaken. Zjj zjjh het tre
ken. dat er iets aan Uw stofwisseling hapert
1 blo|KaMpmen zijn,
coafll^^^an sec na-
Uw InMHRge
waartoe Ik hem niet In staat had geacht;
of was het enkel, dat ik hem nu beter leerde
kennen? „Ook pog wel bedankt voor uw hulp
bU t landen.”
HU doezelde weg, nog half pratend, met het
uitgedoofde eindje sigaret afhangend van zijn
onderlip, zakte toen zijwaarts en liet zich lang
zaam geheel op den grond neer, met zijn hoofd
op het stompje van zijn arm. Het dunne, ver
raderlijke mes, dat omhoog stak van onder
zijn slaan, glinsterde rood In den gloed van
het smeulend vuur.
Ik hief een handvol der nog brandende twij
gen omhoog om naar Beraphlna te zien.
Een vreeaelUke nacht woedde over het land;
de binnen boog van de opening kraakte, flik
kerend in blauwachtig licht keer op keer en,
als een betooverde prinses gewikkeld In een
bedelaarsmantel, lag zy diep in slaap, binnen
in het hart van haag domeinen.
t
stuur heeft, gaf eedert haar etlchting reeds
voor meer dan vlJI-en-twlntlg-dulzend dollars
aan warenbons uit. Een bizondere henk is op
gericht om dees bone te beboeren.
Callfdrai» telt ongeveer honderd rullmaat-
schappijen met in totaal meer dan twee-hon-
derd-dulzend leden. De hulpmaatschapplj voor
de werklooeen van California beeft ruim veer
tig filialen, die over heel den staat OellfornM
verspreid liggen. Aardappelen uit bet Noorden
worden geruild tegen sinaasappelen en citroenen
uit het Zuiden. Uit Ban Pedro brengt men be
vroren vlsch naar het binnenland om er groente
voor In de plaats te krijgen.
In Dayton beschouwen de leden der plaatse-
lijke maatschappij den ruilhandel als een nieu
we levenswijze, als een terugkeer nam* den
levanseenvoud, welke samengaat met een ver.
hooging. Ja. met een hoogtepunt der moderne
beechaving.
In de stad New-Yort beeft de rullbeweglng
de instemming van eenlge vooraanstaande oeoo-
nosnen. Reeds vier ruilbeurzen zijn er geopend
en andere zullen spoedig volgen. Vrij algemeen
beschouwt men dit alles als bet begin van een
nieuw steleel, dat niet gedoemd UJkt om even
spoedig weer te verdwijnen als het ontstemd.
vreemde handelwijs. ZUn mantel had hij wijd
uitgespreid bij het vuur om te drogen, terwijl
hjj zijn hoed om ené»» draaide bjj den gloed,
en met beide handen trachtte hem te fat-
aoeneeren. ZUn stevige kleine gestalte, van top
tot teen verlicht, damjXe over alle ledematen...
Van zijn ronde, dikke schouders en grijs, ruig
hoofd kronkelde een rustig rooksplraaltje. Plot
seling vertrok «Un gezicht; het vertrok als een
verscheurd spinneweb en ik hoorde een kramp
achtig geluld, iets geheel nieuws voor me. Ik
bad hem hooren lachen.
De warmte van het vuur had ons verkilde
lichaam doordrongen met een gevoel van be
haaglijkheid en rust. Williams' flesch was ge
leegd; en dit wae een nieuwe Castro zacht
moedig en spraakzaam, bijna opgeruimd.
Een groote verhevenheid van den rotalgen
bodem waa Ood alleen weet door wat voor
handen in welke vergeten eeuw ruw uit
gehouwen in de gedaante van een zetel.
Beraphlna’s gebogen houding, haar gescheurde
kleeren, de natte lokken over haar schouders,
haar verwaaid ulteriyk. deden mü denken
aan een ongelukkig, mooi zigeunermeisje, dat
bij het vuur heur haar droogde Een klein naar
voren gestoken voetje blonk wit op de wreef
vlak voor den rossen gloed; haar samengevou
wen vingers omvatten haar eene. h weinig
opgetrokken knie; en nu niet langer huiverend,
met gebogen, rustig hoofd, luisterde zf) naar
wat wfj zeiden, terwui sU nadenkend in de
vlammen staarde
In de vermomming van een bedelaarskind
en mooi als da vluchtende prinses van een oud.
ïf'--
4 J
n
boog
haar
stjn.H
„De mantel is nu heel en al droog, aeno-
rtta,” zei Castro, die op zijn elleboog ristte op
de grens der duisternis.
HU stond op en samen liepen we toe op den
ingang, terwijl we haar op haar knleén achter
lieten. in stil gebed, met de handen gevouwen
op haar voorhoofd, leur |id tegen den rulgen
rotswand Bulten scheen de in vuur en vlam
men staande aarde overgegeven aan de woede
van een duivel.
Ja. ZU bad felUk.... O’Brien was een
geducht vtJand, te vreezen als de doo<k Ik
wénachte ons aan boord van de „Llou." mld-
geaarzeld. dan zou
emand die al lang, al zeer lang werkloos la.
verhuurt zich, de wanhoop naby. aan een
boer in Salt Lake City (Utah). HU vraagt
geen geld voor zUn werk, maar eten. De boer
geeft hem landbouwproducten voor loon. De
man slaagt er in te in zUn levens
onderhoud door dez-effig^freten. in zooverre
als deze voor hem eoWTJii gezin te veel zUn.
te rullen voor wat hU verder noodlg heeft. ZUn
voorbeeld werkt aanstekelUk. Help u zelf! wordt
het wachtwoord. Onder den naam van „eigen
hulp” ontstaat er plots een levendige ruilhan
del. welke zich over alle staten van Noord—
Amerika ultbreldt. Anderhalf mlllloen men-
achen doen mee aan de „eigen hulp", binden
den strUd aan tegen de grerkloosheld.
Een rullmaatachappU wordt gesticht. ZU geeft
een kaant uit. ioctt hulden, delft kolen, droogt
vruchten. En deae maatachappü doet dit allee
zonder een cent In baar geld arbeidsloon uit
te Dètalen.
Terwijl In Detroit de banken ineenstorten,
kondigt een groot warenhuis aan dat het land
bouwproducten aanneemt als betaling De ruil
handel gaat over het land als een boschbrand.
van New-York tot Los Angeles, van Florida tot
Beattie.
Nemen we even een ktfkje in een ruilbeurs.
Het tooneel Is een doodgewone school, ergens
in New-York, en de leiders der .Jnwood Mutual
Exchange" zün Juist bezig den leden hun goe
derenbons uit te betalen. William Graves, een
timmerman, is het eerst aan de beurt. HU ver
diende dertig dollars in warenbons, toen hU
met drie collega’s de schuur van een farmer in
Pennsylvania herstelde. ZU ontvingen als loon
twee-honderd-tien schepels appelen welke zU
ten deele ter plaatse in enkele winkels ruilden
voor andere dingen De rest der appelen wer
den door de rullmaatschappU tot Jam verwerkt.
Graves neemt het pakje goederenbons aan en
een elndelooae kringloop vangt aan. Graves
heeft eenigen tUd geleden een syner mede
leden In de rullmaatschappU zUn plano laten
stemmen. De pianostemmer Fred Dawson ont
vangt nu het aantal goederenbons dat Graves
hem voor zUn werk had beloofd.
Fred Dawson heeft een typiste. Zena EUln-
son. die nog twee dollars van hem te goed
h^pft. HU betaalt haar met de goederenbons,
welke hU van Graves ontvangen beeft, en Zena
Elilnson gaat daarmee naar het manufacturen-
winkeltje waar ze nog een en ander te betalen
heeft- De manufacturier is heel blU met de
goederenbons, welke zjj hem geeft, want on
langs heeft hij van de rullmaatschappU een
timmerman gehad, die een paar kleine repa
ratles in zUn winkel verrichtte, en hU is daar
voor aam de rullmaatschappU acht dollars ver
schuldigd in goederenbons.
BU de Mormonen vooral achUnt het ruil-
systeem veel opgang gemaakt te hebben. BIn
nen korten tyd werd de stad Balt Lake City en
spoedig ook de heele staat Utah als bet ware
oen groote rullmaatschappU- Ds „eigen hulp”
breidt zich echter snel uit. Ook In de belen
dende staten Arizona en Idaho heeft het ruil
stelsel wortel geschoten.
In Minneapolis zUn er reeds ongeveer vier
duizend arbeiders die in rullmaatschappUen
werken De organisatie, welke een centraal be-
Het eerste, wat Ik opmerkte, toen ik mün
oogen opende, was, dat Castro reeds waa ge
gaan; het stemde mU kregel. HU had ml) toch
kunnen roepen. Maar, enfin, we hadden elgen-
lUk den vorlgen avond allee geregeld De volle
dag, die, dqor de gang binnendrong, verspreidde
een halven cirkel schemerlicht over den grond.
dooden, sooals
past te vechten -
„Dat nletl Dat niet!” onderbrak zU mU
Dat bedoelde zU niet, dat Ik sou beloven Het
waa juist wat sU vreesde. Het sou zUn, mg
werpen
..Nooit,”
mogen.”
„Pas daarom op, Juan dat Je niet Je leven
offert dat het mUne la, niet aam Je liefde
of of ook niet om te wreken ZU
het hoofd; het vallend haar verborg
gezicht: „Want het zou te vergeefsch
romantisch verhaal zat zU verborgen binnen
de Ingewanden van haar bezittingen
Die spelonk behoorde aan haar merkte
Castro op, en de baai der zee. het land boven
ons hoofd het golvend hoogland, de kudden
vee en suikerrietvelden heelemaal let ginds
aan het woud, en het woud self, dst alles
eveneens. En op deze bezitting alleen hadden
ze tweehonderd negers, wist hU te vertellen.
HU gaf hoog op van den rykdom der Rlego’s.
De senorita wist waarachUnlük al die
bUzonderheden niet. Tweehonderd minstens
Het landgoed van don Vincente Sallazar was
aan den anderen kant van de rivier Don
Vincente leed op het oogenbllk de onwaardige
kwelling van gevangenschap, wegens het nietig
zaakje van een twist met een anderen eabal-
lero, die onlangs gestorven was.
Bemerkend, dat wl) samen waren beginnen
te fluisteren, trok Castro zich terug naast het
vuur en zweeg verder.
.Heloof mU één ding, Juan.” prevelde
Beraphlna.
Ik lag geknield naaet haar steenen zetel.
„BU al wat heilig la,” selde ik, Jk zal hem
uitdagen en eeriyk spel geven, en hem
dooden, aooals t een Engelsch gentleman
Somtijd» geeft men zich een houding
Vanom goud maal ih geen zier!
Sn men laat den standaard vallen,
Die het aanpapt met papier,
't Zou natuurUflt consequent zijn.
Als de goud-aanbidding viel,
Want een rol, die uitgespeeld is.
Staat op Mn rij met nihil.
Neen, het goud. blijft toch magnetisch,
Ondanks zijn passieve rol
En de banken houden zorgsaam
Onderaardsche kluizen vol-
Zelfs de zucht naar goud verdubbelt
En daar goud niet circuleert,
Wordt het maar op and’re wijze.
Om te krijgen, geprobeerd.
Oude schepen, die voor eeuwen
In de zeeën zijn vergaan.
Trekken door de goud-legende,
Juist in déze tijden aan!
Nu weer aan de kust van Spanje
Zocht men naar een gouden schat,
Dien een schip een tweetal eeuwen
In zijn kiel verborgen had.
En de Spaansche goud-dubloenen
Zijn gevonden, inderdaad!
Zoeken, duiken, dreggen, pompen
Had nu dit keer resultaat.
Dus een rijkdom is verkregen?
Dié verwachting is abuisj
Want in plaats van in het water.
Ligt het nut’loos.... in een kluts!
MARTIN BERDEN
'1
zU bleef voortleven, moest ik zorgen uit
O’Brien’s klauwen te bUJven.
„In mijn gedachten heb Ik mUn leven zoo
vast aan het Jouwe verbonden, Juan. dat de
slag, die jouw leven afsnUdt ook een einde
maakt aan het mijne Geen dood zou ons kun
nen schelden.”
„Neen.” zelde ik.
En sU nam mUn hoofd tusachen haar han
den en keek mU in de oogen.
„Niet meer rouw,” fluisterde zU snel „Niet
méér. Ik ben te Jong om oen minnaarin 1
graf te hebben en te trotach mU te onder
aan.
betuigde ik vurig ..Dat zou niet
(Korte inhoud «an bet voorafgaande: Kamb
oen Bnzelachman uit Kent wtfkt met Carlos
Rlego uit naar Jamaica schol oen door den
verloofde van slin zuster Veronica Ralph
Rookabv Hier komt bil in kennis met den
rechter O'Brien en met Don Ramon die
Kemn willen overhelen dienst te nemen oil
eeeroovers die Rlo MVdlo sis basis hebben
Kempt vlucht maar wordt later weer door
de seeroovora gevangen „nomen on naar
Rlo Medio gebracht waar bli gastvrb
ontvangen wordt door Don Balthasar
Hier leidt men hem aan bet sterfbed yen
Carlos Het geneune) elaebt de uitlevering
van Kemp on doet ala Carloe luist geste
ven ie oen sanval on bet buis waarbli pon
Balthasar door oen kogel wordt „troffen
en stervend ineen zakt Als tildena do be
grafenisplechtigheden de aandacht efeelelo
is vlucht Kemp met Don Balthssaro doch-
tor Serafine en wordt oprenomen 00 hot zn-
goloche oohlp Lion”. De Bngeloohe koop
vaarder wordt echter achtervolgd on Kemp
verlaat mot Serafine on Castro tiidelUk hot
„hip, dat hen later weer „I oppikken Tij
dens den storm slaat hun boot om. Ze woeden
op de kust geworpen en verbergen zich In
een spelonk.)
stond
it Clem
bU zich zelf. Maar de man dronk het glas leeg,
zette het weer op t buffet en ging even stil als
hU gekomen was. naar de zitkamer terug.
„HU is weg, fluisterde Clem. Baldus keek In
eens op. alsof hU uit een benauwden droom
wakker werd HU had elk oogenbllk verwacht
bU z’n kraag gepakt te worden. OnbegrUpeiyk I
„Waar is hU heen?”
„Voor
Baldus begreep het niet en Clem was bang
dat er een strik gespannen werd.
HU durfde zich niet te verroeren
..Lusten we d’r van door gaan,” opperde Bal
duit
..Hou je kalm, totdat ik *t zeg.”
Toen zei Baldus opeens: ..Zou 't soms een
slaapwandelaar wezen?”
Maar Clem stond al op. heel voorzichtig en
schuifelde zacht voort.
,.HU zit voor de kachel te maffen," rappor-”
teerde hU. toen hü eindelUk den man In t zicht
kreeg, „en hU zit boven op de spullen, die »U
Ingepakt hebben.”
Baldus waagde zich nu ook uit zit hoek.
„Toe. laten we nou gaan, vóór hU wakker
wordt." smeekte hy.
Maar Clem antwoordde niet. Met leege turn
den weggaan! De bult was goed geweest. Nog
al wat mooi zilver en een paar antieke dingen.
Clem wist wat t. waard was en ook waar hU
het kwUt kon.
Ze hadden alles samen m een groote bontjas
gewikkeld, die -
zelf Vok al de
moeite waard
was, en ze waren
daarna hun aan
dacht aan het
tafelzilver gaan
besteden. En om
nu dien buit maar in den steek te laten, omdat
die vent er op zat te slapen...
Baldus bibberde: „Kom, we motte weg. we
hebben de kans nou.”
,.En al het werk voor niks, zeker
..Als je nog lang zeurt. krUg je er nog een
jaartje brommen bU- Vooruit. dadelUk wordt
hU wakker.”
De klok sloeg één slag. Baldus kromp ineen
bU het onverwachte geluid. De angst werd hem
te machtig.
„Nee.” zei Clem. „slaapwandelaars
niet wakker. Misschien gaat hU strata
z’n eigen weg; laten we nog even wacl
Baldus durfde niet alleen weg en bleef. Maar
wachten duurt nog lang. Clem hield het niet
meer uit HU keek van den man naar de klok
en van de klok naar den man. Stel Je voor dat
er nóg iemand wakker werd en zag dat er licht
brandde beneden, of dat een agent achter
docht kreeg. Dan tóch maar opgeven? Met het
tafelzilver alleen er van door gaan? Konden ze
dien slapenden kerel maar van ’t pak afkrUgen.
Baldus trok hem aan z’n mouw.
„Neen, ik ga nog niet. Zouden we m d’r niet
af kunnen tillen?”
„Wel neen, dat gaat niet. Ik zou dood vallen
als hU wakker werd, als Ik hem beet had
..Dan doe ik het alleen
En voorzichtig sloop Clem naar den slapen-
ien man. Baldus hart klopte of het barsten zou.
toen hü zag hoe Clem aanstalten maakte om
den man op te tillen. Maar op 't laatste oogen
bllk liet hü de armen weer zakken.
„.HU durft ook niet,” grinnikte Baldus stilletjes.
Clem sloop, na een oogenbllk nadenken, naar
den divan en haalde er al de kussens af. die
hü naast den man opstapelde.
„Ik zal hem er zoo opschuiven.” dacht hü.
Maar hoe dat gedaan te krügen? Hü trok wat
aan het touw van het pak. maar toen de man
maar weer heen en weer schommelde, hield hU
dadelük op.
„Vervloekt!” bromde hü binnensmonds; „dat
gaat ook niet."
HU krabde zich achter het oor. Als de man
omviel, zou hü zeker wakker worden en de
andere menschen in huis misschien ook door
den slag. En dan was alles verkeken.
Baldus had met leedvermaak de onzekere po
gingen van z’n maat gevolgd.
Opeens flitste een gedachte door Clem’s hoofd.
Je kon nooit weten’ als Je soms iets tegen hem
zei. wat hü vaak hoorde, zou hü dat dan niet
doen? Wat zou hü zeggen? Je kon altijd nog
beter iets zeggen dan een man beet pakken.
Misschien ging hü lederen dag om twaalf uur
van z’n kantoor. Als hU eens zei: „lis twaalf
uur. meneer?"
Neen, dat niet. Maar wacht eens. in de tram
zocht hij misschien wel eens naar een zitplaats.”
.Meneer. Is hier nog een zitplaats,” kondigde
hü ernstig aan.
„Neen.” lachte Baldus „hü zit al en denkt
dat Je het tegen mü hebt. Je moet zeggen: Eind
punt! Maar ik weet wat beters.” En met een
riep hü uit de eetkamer: „Man,
certgebouw te Düsseldorf
in lange niet aanschouwd.
Reeds om 6 uur 's avonds waren de eerste
gasten verzameld om den op uur, 11 minuten
vaatgestelden intocht van de Düsseldorfache
Carnavalsgroepen, de belde garden van
Prins en van het voetvolk bü te wonen.
Het was een impoeant echouwspel. toen op
het groote tooneel honderden deelnemen aan
het carnaval in bonte kledU bijeenzaten en de
president te uur 11 de zitting opende voor een
duizendkoppige menigte, waaronder de voor
aanstaande staats- en stedelUke autoriteiten
vertegenwoordigd waren.
De bekendste redenaars waren aanwezig en
brachten werkelük uitnemende, ten deele in
DOsseldorfsch dialect voorgedragen, carnavals-
ontboezemingen en samenspraken.
Het offlcleele gedeelte was om 1 uur ge
ëindigd, toen kwam de napret, die tot in de
ochtendschemering voortduurde.
Eiken Woensdag, Zaterdag en
Asch-Woensdag vinden in de
st,” zei Baldus. „daar komt iemand!”
Met hun handen vol tafelzilver bleven de
twee inbrekers staan luisteren, verstüfd In
angztlgen schrik, 't Was hun eerste Inbraak niet,
ten mftiste wat Clem aangaat; die was door
de wol geverfd, snaar Baldus had tot nog toe
meestal dienst gedaan als ultkük. terwUl Clem
en Lange Roel het werk deden. Maar Roel had
een paar maanden uit te zitten, en dus moest
Baldus nu maar meehelpen, al kreeg hü het et
van op z’n zenuwen, aooals Clem minachtend
constateerde, vooral nu er geen ultkük waa.
Inderdaad, er liep iemand heel voorzichtig
door de gang. Clem hoorde het ook, ze waren
zelf door de keuken binnen gekomen en nu
waren ze aan t werk in de suite-eetkamer-zlt-
kamer, soodat de aftocht langs dien weg afge
sneden was. Hun oogen zochten naar een red-
denden nooduitgang, maar daar werd de knop
van de deur al omgedraaid.
Baldus maakte een beweging om het venster
open te rukken, maar Clem trok hem terug In
den donkeren hoek naast bet buffet en knipte
z’n zaklantaarn uit. De deur ging open en
iemand schuifelde binnen. Het licht werd aan
gedraald en verbaasd glunderden de twee die
ven naar den kalmen man in pyama. Ze had
den een zoekenden blik verwacht en minstens
een revolver, maar de man liep kalm door de
open suite-deuren naar de zitkamer;. Het twee
tal in den hoek verwachtte leder oogenbllk dat
hü om zou keeren en dorst nauwelUks adem
halen. Maar de man in pyama scheen zich van
al den rommel dien ze gemaakt hadden, niets
aan te trekken. Langzaam liep hU naar het
schrüfbureau Plotseling flitste het door de her
sens van Clem, dat daar de telefoon stond Bal
dus klappertandde.
De man raakte echter de telefoon niet aan.
HU ging in den fauteuil zitten en scheen te
denken. Z’n hand zwierf over de tafel, alsof hü
Iets zocht Hü stond op.
„HU gaat een revolver halen,” fluisterde Bal
dus. bleek van angst.
Clem staroogde naar de lange gestalte, die
op hem afkwam.
HU voelde zich, waar hü neergedoken zat,
liopeloos en verlamd van schrik. HU was anders
niet bang, maar tegen de onbegrüpelüke be
daardheid van dezen man was hü niet opge
wassen.
Had de man maar even
hü opgevlogen zün, en had hU zich uit de voe
ten gemaakt, ook al had hü hem moeten neer
slaan. Als hü haastig en zenuwachtig was op-
getreden, dan had hü In Clem s’n mannetje
gevonden, maar deze Uzlge kalmte en de lang
zaamheid der bewegingen maakten hem weer
loos. De man scheen zoo zeker van z’n zaak;
ze waren aan hem overgeleverd.
Nu stond hü voor T buffet op nog geen me
ter afstand van de twee kerels. Baldus drukte
zich stüf tegen den muur, met z’n gezicht op
de mouw van den ander. Clem gluurde met een
kwaadaardig, angstig vertrokken oog onder "z’n
gebroken petklep uit.
Tot z’n verbazing en opluchting zag hü dat
de man geen revolver in z’n hand hield, maar
een gewoon glas HU waagde nu een tweede
oog onder de pet uit. De man vulde bedaard
het glas uit een karaf, die op het buffi
„Straks smUt ie 1 in m’n gezicht." dal
den op den Atlantlschen Oceaan, onder de
hoede van Mrs. Williams. Niets kon ons wer
kelük veilig maken voor zün haat dan de uit
gestrektheid van den oceaan. Intuaschen hadden
wü. ten minste voor dien nacht, een onderdak
In deze spelonk.
In den morgen verklaarde Castro zou
hü heel vroeg naar ds haciënda gaan en
terugkeeren met ezels voor Beraphlna en mü-
Ds gebouwen van ds bezitting waren bUna
drie mül ver. Heel dit gebied aan den zeekant
was erg verlaten, daar de suikervelden be
werkt door de slaven, aan de lar^elde van
de hacienda lagen. Hier, bu ds lust, waren
enkel de kudden vee. die de savannen afzwier
ven, en de enkele vaqueroe om ze te bewaken,
maar ook die kwamen soms weken achtereen
niet in 't gezicht van de zee. HU vreesde niet
door iemand gezien te worden op zün tocht;
en ook wü konden onbevreesd bil daglicht
vertrekken, zoodra hü met de muilezels kwam.
Overigens zou hü met den echtgenoot van
Beraphlna’s mtn Enrico heets hü. *n
rwügzame Galliciér, een grüsaard. die alle ver
trouwen waard was de noodlg" schikkingen
treffen voor geheimhouding
Een van z’n eerste zorgen waa geweest uit
z’n doorweekte kleeren een handvol tabak op te
diepen en nu stond hü met kritlachen blik over
het kleine drogende hoopje gebogen. Ergens
tn zUn borstzak vond hü nog een ma is blad
ZUn gelaat verhelderde. Jim»,’’ prevelde hü.
erg in zün sehlk
„Goeden nacht asnor," aai hü. terwül
zün toon een menschelUtaeid had gekregen.
op dit blad zün Ingsvolge de veroekartagavoorwaardan togan f fflfïfl by levenslange aaheala ongeachlktheld tot werken door f by een ongeval met f by verilea van een hand f 1 OC oy verllee van eon Eft bU een breuk van Aft
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen «JlZt/lZ»" verlies van belde armen, belde boenen o< belde oogen f f tzV." doodelyken afloop f oen voet of een oog f A A <J. - duim of wijsvinger f tzVs'beMt at uml DUN
