I
h
Gezien en nooit
gevangen
DE ZEESLANG
1
oil
Fantasie
EEN BEETJE GROOT VOOR SCHOOTHONDJE!
600.000 FRANCS GEWONNEN
De 1 riceralops, een moneter uil den oertijd
De Stegosaur uf zou zelfs King Kong partij kunnen geven
H
Duidelijk vertoont de kop van het
een meerval
i
OP ZOEK NAAR EEN ONTBIJT
„monster” gelijkenis met
hardnekkige legende
of werkelijkheid?
De zeeslang, het geliefde voorwerp in den komkommertijd, is al zoo oud als de wereld. Het zeemonster van Loch Ness
heeft alle gebruiken met voeten getreden en is op komen duiken in een tijd, waarin de wereld vol is van politiek
geharrewar en rampen en van gebrek aan nieuws
Seen sprake kan zijn
-• -Hf
B fflSRE
Hebben
h
MARTIN BERDEN
1
jaren
behalve
geen
maar
V
pens
de
een
sere pe
in groo-
I
<a
een
zeeslang waar en hetzelfde geschiedde aan
boord van de ..Imogen" op 30 Maart 1856 Op
10 Februari zag de Franschman Riccard zelfs
twee zeeslangen, volgens zijn beschrijving lang
gerekte dieren met groote koppen. Op 2 Juli
1877 werd in de Middellandsche Zee een zee
slang gezien en wel ter hoogte van Sicilië door
de bemanning van het 8. 8. ..Osborne” Van
af het s.s. „City of Baltimore" nam men op 28
Januari 1879 in de Oolf van Aden een zeeslang
waar.
Tot driemaal achtereen werd in later
Ik zag stuk voor stuk In een rjj van verti
cale bochten alle deelen van een dierenlichaam
uit het water opduiken. Het kolossale beest
mat ongeveer 30 Meter. Zijn afgeplat slangen
lijf was gemiddeld 40 tot 80 c.M. dik, de reus
achtige kop mat ongeveer Meter in door
snee Het dier wierp uit den kop twee stralen
waterdamp omhoog zooals ook walvisschen doen
De onderdeelen van den kop kon men moei
lijk onderscheiden. De huid was week, zwart
gekleurd met gele vlekken, terwijl de kop grjjs
en geschubd bleek als bij een schildpad. Vin
nen en pooten werden niet waargenomen.
Op grond van dit rapport is het de Fransche
professor Giard geweest, die het in allen ernst
voor het bestaan van den veel belasterden zee
slang heeft opgenomen. Zjjn theorie luidt, dat
het geweldige reptiel zich' uit den Tertlalren
tijd tot in onze dagen heeft gehandhaafd op
groote diepten van de Oceaan. Hjj maakt een
ae liefhebbende gemalin. Maar al de jaren tus-
schen Siegfried's overwinning op den draak en
den laffen moord van Hagen Tronje, hadden
vele burchten in angst en vreeze de ophaal
bruggen neergelaten, als Siegfried, de onver-
winljjke drakendooder. voor de poorten stond.
Twaalf overwonnen konlngen trokken als va-
zullen met hem door het Dultsche land, totdat
Hagen Tronje de plek had ontdekt, die kwets
baar was in Siegfried's lichaam
Dit is het verhaal van den draak der Nlbe-
lungen. maar heeft iemand hem ooit gezien?
Draken zijn wezens, die men de heele geschie
denis door met een lantaren moet zoeken en
aan nog niet vindt. En toch hebben alle be
schaafde volken uit de oudheid den draak als
een gewaardeerde stoffeering in hun mythologie
gekend.
De zoekers naar het Oulden Vlies hebben den
araak ontmoet. De Noorsche en de Aziatische
stammen en heden ten dage vele negerstammen
kennen den draak als een der vormen van den
boozen geest. De hel.... der ouden was een
draak en alle jonkvrouwen uit sagen en legen
den hadden in den draak een plichtsgetrouw
en geëerd verdediger. Ook St. Michael doodde
den draak, die hier als symbool geldt van de
opstandige engelen.
Maar de echte draken? Was de Brontosaurus
een draak?
w“ er «enoe«
En nauwelijks was het bovenstaande geschre
ven of uit Loch Ness komen berichten binnen,
dat het daar Inderdaad „echt"* is, dat er wel de
gelijk sprake is van de beroemde ..Zeeslang", die
wjj tot dusver alleen in onze fantasie en in da
komkommerdagen der journalistiek bestaanbaar
hadden geacht.
Bestaan er nu toch draken, of niet....?
het zeemonster gezien in de baai van Allong'
«Tocklngi. Den eersten keer in Juli 1897 door den
commandant van de „Avanlanche", luitenant
ter zee Lagresllle en nog eenmaal op 24 Februari
van het volgend jaar. Het duurde toen tot
1904 voor het wonderdier ter plaatse weer op
dook. Ook nu was het de geheele bemanning
van een oorlogsschip, welke getuigde het zee
monster te hebben waargenomen.
De commandant ter zee luitenant l’Eost ver
klaart over deze ontmoeting het volgende:
Deaer dagen heeft de trekking plaats gehad
van de eerste ronde der Fransche nationale
loterij. Ben der hoofdprijzen werd gewonnen
door een man te Calais, Oratien Marceau ge-
heeten, die aan zjjn lot bijna vijfhonderddui
zend francs verdiende. Men sou meenen, dat
hiermee de zaak was afgedaan. Maar dtt was
toch niet het geval. Toen n.l. aan Marceau de
prijs sou worden uitbetaald, vroeg men hem
naar zijn adres en moest de man tot zijn schan
de erkennen, dat hij nergens woonde, hetgeen
zijn onmiddellljke arrestatie tengevolge had. En
er hielp geen moeder of vader aan: Gratiën
Marceau werd tot veertien dagen veroordeeld
wegens landlooperü Ben* daarna kou hli aUn
half millioen francs incarneer*».
voor:
meer dan 20 meter en
hij woog meer dan
30 000 kg Maar wordt T
draak-zjjn wel bepaald
v door lengte en gewicht?
De Diploducus schijnt
fantastische verhalen van zeelieden, ditmaal
moest men de waarheid wel aanvaarden. De
verklaringen van de opvarenden luidden een
stemmig. Bovendien werden teekeningen over
gelegd.
En het bleef hier nikt bij. Nog hetzelfde jaar
nam de bemanning vari het Engelsche oorlogs
schip „Plumper” ter hoogte van Oporto
geschiedde
vergelijking met de Afrtkaansche Okapi, die men
ook reeds lang uitgestorven waande.
De laatste offlcleele ontmoeting met de zee
slang had plaats op 24 Mei 1907 niet ver van
de lerzche kust. Officieren, bemanning en pas
sagiers van het ss. „Tampanla" zagen, ongeveer
40 Meter van het schip verwijderd, tot tweemaal
toe een reusachtig dier uit het water opduiken.
Het stak zijn voorlichaam ongeveer twee en
halven M. recht omhoog uit de golven, 'n tien
tal Meters verder kwam de staart naar boven.
Dan juist, door gebrek aan actie,
wij komkommertijd!
Maar thans bloeien
geen komkommers
Desondanks, naar oud
recept,
Is ’t berichtje van de
zeeslang
Zéér vroegtijdig
onderschept!
Zit men om copy
verlegen!
Neen, een ieder
speelt zijn rol
En de kranten staan
waarachtig
Van de rariteiten vol!
Vol van zwendel,
valsche munters.
Vol bedrog met mijn
en dijn
En dat blijkt nu voor
de zeeslang.
Té aanstekelijk te zijn!
assessesasss
Taaie,
trok hjj erop uit door de oerwouden van het
oude Oermanje op zoek naar zijn bruid, de
schoone Krlemhllde aan het Koningshof in
Worms aan den Rijn. Allen voorspelden den
jongen held den dood en zijn wapensmid grin
nikte hem na: ..Lach maar Siegfried, met je
dapper zwaard, de draak zal wel zorgen dat
je Worms niet bereikt!”
En daar waar het boschpad verzonk In een
smalle kreek, door een watervalletje ge
vormd. daar waar de eenige doorgang was naar
het land van Worms, daar huisde de draak,
een groot en log monster, dat zich nauwelijks
van de plaats kon bewegen, maar dat alle rei
zigers in deze streek onontkoombaar in den
muil moesten loopen. Maar Siegfried's zwaard,
kleiner dan de tong van het monster, versloeg
den vuurspuwenden vijand en terwijl een stroom
van bloed van de rots in de kreek gutste, zong
een vogel in voor Siegfried plotseling veistaan-
bare taal: .Wie zich baadt in het bloed van
den draak, hjj zal onkwetsbaar zjjn." En Sieg
fried baadde zich in het bloed van den vijand
en slechts een kleine plek op zijn rechter schou
derblad, waar een neervallend blad was blijven
kleven, zou later de doodelijke speer van Hagen
Tronje weten te vinden tot grooten rouw van
het heele hof van Worms en van Krlemhllde,
eheel onverwachts staat in deze dagen
l f de aeeslang weer in het middelpunt van
de belangstelling. Vroeger placht dit
geheimzinnige dier alleen in de zomerdagen, in
den beruchten komkommertijd op te duiken en
dan niet uit het water, maar uit de gepijnig
de fantasie of den grooten duim van een kran
tenschrijver.
Dit droeg er op den langen duur niet
toe bü het vertrouwen van het publiek in de
■eeslang te versterken.
Maar nu in het hartje van den wintertijd, ter
wijl de krant kolommen te kort komt om het
daverend gebeuren van eiken dag te verwer
ken, verschijnt plotseling het legendarisch mon
ster weer onder de oogen van het lezend pu
bliek. Nu is het meer Loch Ness in Noord-
Schotland de plaats, waar het griezelig dier
door „onderscheidene personen onderscheidene
malen" werd gezien, zoo dat zijn mare zelfs
doordrong in het ernstige Engelsche parlement,
waar men om maatregelen vroeg. En opeens
was nu de zeeslang op aller lippen. Iedereen
maakte zich druk over de geheimzinnige ver
schijning. die ditmaal zoo brutaal den komkom
mertijd negeerde en daarmee als
het ware de verslapte belangstel
ling voor haar be
staan met nadruk op-
eischte En het wondere
dier kreeg die belang-
■telling. Ondanks ver
dachtmakingen asm zijn
adres, die van een boomstronk spraken welke
door stroomlng in het water werd voort
gejaagd of een massaverbeeldlng veronder
stelden, zooals dat bjj wonderbare gebeurtenis
sen wel eens meer voorkomt, stond de slang
in het middelpunt van ernstige beschouwingen,
sensationeel? mededeelingen en rapporten.
Niet weinig serieus was daaronder de ver
klaring van een voormallgen Duitschen dulk-
bootkapitein. Tijdens den oorlog torpedeerde de
es niet ver van de Schotsche kust een met mu
nitie geladen transportschip. Toen dit schip
reeds op vrij groote diepte was, ontplofte het
en wierp daarbij een groote hoeveelheid wrak
stukken door het water omhoog de lucht in.
Duidelijk namen de kapitein en zijn officieren,
staande op de brug van de duikboot, onder ae
omhoog vliegende wrakstukken een monster
achtig gedrocht waar, dat blijkbaar door de
kracht van de exploisie vanuit de diepte van den
oceaan naar de oppervlakte was geallngerd. Het
«Her verdween echter weer spoorloos in het wa
ter.
Het monster van Loch Ness riep ook de her
innering wakker aan een even geheimzinnig
schepsel, dat leefde en misschien nog leeft. In
het meer Storsjön in de Noord-Zweedsche pro
vincie JAmtland en met die herinnering kwa
men orunlddellQk weer de berichten, dat ook
de Stomsjönslang den laatsten tjjd herhaalde-
Ujk was waargenomen. Ook hier spreekt men
van een bruInachtig dier, tien tot vijftien me
ter lang, met afzichtelijk groote oogen. dat op
de meest onverwachte oogenbllkken uit het wa
ter opduikt.
Ook wetenschappelijke theorieën zijn ten bes
te gegeven. Onze Gronlngsche Proiessor Dr. A.
van Veldhuyzen heeft zich o. m. ernstig met de
geheimzinnige verschijning van Loch Ness be-
Blg gehouden, teneinde een poging te doen den
delinquent te ontmaskeren. De Professor vraagt
zich af. of wjj hier met een zeedier of met een
■oetwaterdler te maken hebben. HU wü»t op de
vergelijkingen, die zjjn gemaakt met een reu-
■ensalamawder, het feit, dat er meer dan één
te zien zouden zün, de nog al eens wisselende
grootte in het oog der zenuwachtige waarne
mers. En hU komt met de veronderstelling, dat
het wellicht een meerval of misschien een paar
van deze dieren is. Want een meerval is een
gedrocht dat werkelük bestaat en een lengte
bereiken kan van 3 tot 4 Meter en waarvan het
selfs met zekerheid bekend staat, dat het niet
vies is van menschenvleesch. De meerval hoort
vnornamelUk thuis in den Donau en in de zeeën,
waarin deze rivier uitmondt. Maar geheel on
verwachts kan hU ook elders opduiken en ver
wekt dan bU zUn verschijning angst en ontzet
ting. Ook in ons land kwam de meerval in deze
BKmsterachtlge grootte voor en wel ia d» Haar
lemmermeer en In het geheimzinnige Uddeler-
meer in het hartje der Veluwe. In de wateren,
die met de voormalige Haarlemmermeer in ver
binding stonden, zooals b. v. den Westeinder
Plas, komt de meerval, zU het in bescheidener
afmetingen, ook op heden nog wel een enkele
maal voor.
Zooals gezegd, waar de meerval weinig voor
komt. verwekt zUn overwachtsche verschijning
meestal groot opzien en geeft dan aanleiding
tot het ontstaan van fantastische gruwelver
halen. De mogelijkheid, dat wij in het geval-
Loch Ness ook met een soort meerval te doen
liebben, is volstrekt niet ondenkbaar. Weliswaar
is de meerval in Engeland en Schotland niet
inheemsch, maar wie weet, of hij niet geruimen
tijd zjjn luguber bestaan verborgen heeft ge
houden. Het dier is trouwens zeer schuw en
eenzelvig en alleen in den paartijd welke in den
voorzomer valt, wordt hjj wat driester en ver
toont zich den volke. De meerval van het Loch
Ness is er dus, gesteld dat deze theorie juist
is, wel vroeg bü.
Intusschen is de zeeslang al zoo oud als de
wereld. Zoodra de menschen de wereldzeeën
verkenden en veroverden, vinden wl) ook de
verhalen van zeemonsters. Reeds in de zestien
de eeuw werden verklaringen en rapporten over
het bestaan van een afzlchtelljk watergedrocht
geboekstaafd en steeds weer dui
ken berichten op over ontmoe
tingen met het dier. In
het jaar 1892 gaf de be-
kende Nederlandsche
Zoöloog Cudeman een
wetenschappelijk werk
uit over het bestaan van
de zeeslang. Hierin zUn niet minder dan 187
waarnemingen vastgelegd. Na een diepgaande
studie komt de hooggeleerde heer tot de slot
som, dat er inderdaad een reusachtig zeedier
moet bestaan, waarop al de min of meer
fantastische verhalen over ontmoetingen met
zeeslangen betrekking hebben HU liet het ver-
derXln het midden, of het dier tot de familie
der slangen dan wel tot de robben of kraken
moet worden gerekend, of dat men misschien
heeft te doen met een voorwereldlUken Sau
riër, die al zün tjjdgenooten heeft overleefd.
Groot opzien, niet in het minst in de krin
gen der wetenschap, verwekte de ontmoeting
met een zeeslang, welke het Engelsche korvet
Dadalus" onder commando van Kapitein Mac
Ouhso in 1848 rapporteerde. Het schip bevond
zich in den Atlantlachen Oceaan tusschen Kaap
de Goede Hoop en het eiland St. Helena, toen
men op gerlngen afstand plotseling uit de gol
ven een geweldig dier zag opduiken. Het monster,
dat er overigens volstrekt niet kwaadaardig uit
zog. stak zUn kop, welke veel weg had van den
snuit van een zeehond, ongev. anderhalven M.
uit het water omhoog. Meer dan twintig minuten
zwom de wonderlijke verschijning met het
schip mee en de geheele bemanning kon van
af het dek het dier rustig waarnemen. Had
men tot dusver weinig geloof gehecht aan de
De zeeslang is vrijwel in alle zeeën der wereld
waargenomen, zoowel in de tropen als onder de
kust van Groenland, het meest echter nog in
het gebied van den Golfstroom en aan de
kust van Noorwegen.
Men mag gerust tot de slotsom komen, dat de
zeeslang, die in de vrUe zee wordt gezien, wer-
keljjk bestaat, zjj het dan ontdaan van de al
te fantastische franje, waarmee vooral de oud
ste verhalen hem hebben gesierd Wat het
monster van Loch Ness betreft schUnt de theo
rie, dat wij hier te doen hebben met een groot
soort meerval, de meest aannemelUkc. Toch
blijft het eigenaardig, dat tot dusver nooit zulk
een monster, hetzij levend of dood, den rnensch
in handen is gevallen. Het verrassend element
in zijn verschijning blijft misschien wel zjjn
zwakste zUde.
Deze heele geschiedenis van Loss Nech. die
zelfs in andere plaatsen analoge gevallen heeft
opgeroepen, brengt weer de oude vraag op het
tapUt, of draken überhaupt bestaan.
Met den draak wordt nog al
draak gestoken. Maar de draak is altijd
dankbaar artikel geweest in de oude sagen. Was
het geen draak die den moedigen jongeling
Siegfried den held van Worms, den eervollen
bijnaam gat van „Drakendooder” en
dien naam bovendien alle voordeelen, daaraan
verbonden Er Is naast St. Joris,
die den draak versloeg,
tweede held In de ge
schiedenis, wiens roem
zoozeer met den draak
verweven is als Sieg
fried. de held der Nib-
belungen.
Alleen en te paard op zjjn blanken schimmel zelfs een lengte van 30 M bereikt te hebben,
hetgeen heel wat zeggen wil voor ons, die geen
grooteren „draak” kennen dan o.a. den krokodil,
welbeschouwd het eenige dier, dat op èèn draak
gelijkt, maar dat er eigenlUk geen is. Ook de
leguaan met zün echte drakenpunten op den
staart, maakt een goede kans, evenals de Wa
rjan die in ongeveer dertig soorten over de
wereld verspreid is. Deze lievelingen hebben
een gespleten tong, scherpe tanden, een ruwe
drakenhuid en zUn ongewoon moedig. ZU val
len gemakkehjk aan en ranselen met hun staart
hun tegenstanders ongenadig terwijl zU zich
met de tanden aan hen vastbijten.
Het Is niet onmogelUk, dat
rioden deze Waranen of de L
tere afmetingen hebben bestaan en dat er nu
nog op verborgen diepten van de zee zwemmen
de exemplaren te vinden zUn, die van tijd tot
tud aan de oppervlakte komen en door de
menschen als draken worden begroet. Aan zul
ke dieren heeft vermoedelük ook de beroemde
Chlneesche draak zün bestaan te danken.
Wat er ook van 1U. of de draken Inderdaad
hebben bestaan of slechts voortbrengselen zijn
van de vruchtbare volksfantasie, het geldt ook
hier: als het niet waar is, ia het toch goed
gevohden en de fantasie heeft onder meer dit
nuttig resultaat gehad, dat zU bet aanachUn
gaf aan een symbool, dat zoo goed past bü som
mige menschelUke karakters, dat wü niet ten
onrechte „draken” noemen.
Die soort bestaat in leder geval
onze leaers behooren daar niet bü....
<AAééééé44444
Als in 't hartje van den zomer
Hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiim^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'i
