wrifaal van den day
M
f 50.
f 76.620
DIAMANT
Werelds grootste meteoorkrater
keerden wij heden uit
ONZE 271
UITKEERING
e
Z6?
DE STORM
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOct
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
De oude Jim op z'n gemak
HET KAPERSNEST
Bak- en
Braadvet
’s
WOENSDAG 17 JANUARI
VOOR
De gebroken
snaar
Marionetten
WAARMEDE
THANS
EEN
TOTAAL
BEDRAG
VAN
De ijzeren keizerskroon
verzekerde abonné's is uitgekeerd.
aan onze
DIRECTIE VEREEN. KATH PERS
Alle abonné’s
cwerut wmiae
EEN EXPEDITIE IN
AUSTRALIË
Vier groote kraterge-
bieden
45 ets p. pend - 2 21 ets p. heM
ROMAN VAN
JOSEPH CONRAD
DE WE
NATIONALE/-
DRANK
Ma donken echoot voor de sm«..« Ik
Da groot a tug gaat ia, dia van hat
poppantpal uitgaat
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
ingevolge de voor onze abonné's geldende
gratis-ongevallen-verzekering aan den Heer
S. OUT - Sloterkade 71 - Amsterdam
wegens een aan hem overkomen ongeval. Dit is
Da Engaltche gaoloog Sir Douglat
Dawton zat van Adelaida
uit vertrakhen
oe
-nA
TOo^/£
fix DPmr rru rót
r
IIW
groote
nrtlMvaa "B
deren
Eenlge Jaren later vertelde at hem de ware
toedracht van de gebroken maar
HIJ kuate haar en sprak tot haar verbazing:
_IMt vlet Ik. schat. Ik had namelUk oen van
de snaren sóó bewerkt, dat ae gauw zou braken.
Toen ik het briefje kreeg, dacht ik niet andere
at het was m U n snaar. BU ondersoek waa bet
echter een heel andere, die. aooale ik aan do
eindjes sag. stuk geknipt eras."
.■O." riep se en verborg haar gelaat aan KB
schouder. _nu ate js toch, dat wij vrouwen veel
practlacher zUn dan de mannen! Want die be
werkte snaar van jou Is nu nog heel."
Toen lachten ae beiden, biü en gelukkig.
Wanneer de storm In T voorjaar waait.
Dan hóórt m zijn geweld.
Omdat hij u te zeggen heeft
Waaróm hij voorwaarts snelt:
Ik breek de takken van den boom,
Die oud zijn en verdord,
Omdat het nieuwe groeien moet,
Wanneer het lente wordt.
Ik blies dat uithangbord omlaag,
tenvoudig, wijl het moest!
De verf is niet meer leesbaar en
De hengels zijn verroest
en ziet u hoe die schutting beeft!
Zij is vermolmd en bang-
Haar aanschijn, dat de straat ontsiert,
Duurt mV ook veel te lang.
En ziet u hoe die schoorsteenpijp
Kapot is en verweerd?
Als ik haar van het dak afblaas,
Wordt zij gerepareerd!
Te veel antennes staan te los;
Zoo iets, dat duld ik niet!
Ik eisch en dwing tot nieuwbouw op.
Deskundig en solied.
Dat dak? ik blaas er glad doorheen,
Want het is oud en slecht.
Dan komt ook bottw- en woningdienst
En ‘t wordt weer nieuw en hecht-
Ik ben geen vijand, maar een vriend!
Ik houd van jong en frisch
En wil. dat alles wordt vernieuwd.
Daar ‘t strakjes lente is!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
1 t
I
Onder de kostbare schatten van bet Maxim 1-
llaan-museum la Augsburg bevindt zich. wat
nauwelijks bekend is. de eenlge keizerskroon
uit den tüd van het „Heilige Roomache RUk der
Dultache Natie", die nog In Duitachland aan
wezig la
De kroon in Aken Is naar dién weet, een
nabootsing van de kroon In de schatkamer te
Weenen> Het is de gekroonde pronkhelm van
Keiser Karel V, die de heerscher bij zUn kro
ning in Bologne (1530) vervaardigen het. Boven
op dezen helm, die waarschijnlijk in Duitachland
vervaardigd werd, bevindt zich een nabootsing
van de oude Dultache keizerskroon van Koen-
raad III. Deze kroon bevindt zich thans in
Weenen. In dien tüd was zü reeds niet meer
in orde, daar Karel V echter als door den Paus
gekroonde Roomache keizer overal_ met de
kroon op het hoofd verschijnen wilde. Het
hü deae eenvoudig op natuurlijke grootte op rün
pronkhelm aanbrengen Helm en kroon zün van
het beste geciseleerde Platteer UeerdrUfwerk en
dragen thans nog de sporen der vroegere ver
gulding Ook het zwaard en de daarbü behoo-
rende acheede. die vermoedelUk door dënzelfden
meester vervaardigd werden, bevinden zich in
het museum Toen in 1550 in den Dom van
Augsburg een plechtige uitvaart van den kel
ner. die in Spanje overleden was. gehouden werd,
legde Keiser Ferdinand voor de tombe de gala-
ultrustlng. benevens helm en zwaard van Karei
V. zUn broeder, neer; zoo kwamen zü later aan
het Bisschoppelijk Museum, dat in 1910 met
bet Maxlmllaan-museum vereenlgd werd.
..glasvelden" In Australië vond, stiet men ook
op dees meteoorkraters. die duizenden Jaren
geleden ontstaan zün.
Sir Douglas Dawson, die «ün expeditie on
derneemt in opdracht van de maatschappij ter
bevoedering van de wetenschap in Australië en
Nleuw-Zeeland. kan op vroegere onderzoekingen
voortbouwen en heeft althans gedeeltelijk be
trouwbare kaarten te zijner beschikking.
Br zün in dit Australische gebied niet min
der dan 13 groote kraters, van welke drie groe
ier zUn dan de ultgeatrektate in Siberië Hier
sUn reeds 800 brokstukken van meteoren ge
vonden. Het gewicht dezer stukken is verschil
lend. maar alle zün van dezelfde samenstelling:
Ijzer en nikkel.
In kringen van geologen en astronomen be
staat voor de expeditie van Sir Douglas Dawson
groote belangstelling.
omdat het bevel gegeven was;
omdat ze niet ongehoorzaam durfden zijn
Omdat «U enkel goud In haar handpalm had.
terwijl senor O'Brien In da zijne hun leven
hield De vervloekte Juez was voor
ben de dood self, die tusschen de mpnachen
Vel; het volgt hier ta «ün eenvoudlgen humor:
(Een beul komt op met oen galg).
Jan. Wat is dat voor een ding?
Beul: Dat is de galg.
Jan: Bh hoe gaat dat spelleken?
Beul; OU steekt uw hoofd daarin, dan trek ik
aan de koord en.... Mn. twee, drie en
uwen kop is vrte.
Jan: Toon dat eens. daar versta Ik niets van.
steek uwen kop daar eens tn.
(de beul steekt er zijn kop In. Jan trekt aan de
koord en roept):
Bén, twee, drie, uwen kop is vrte!....
HU kwam tot vlak op den rand.
„Als de Ingles daar beneden Is en nog tn
leven, dan luistert hu op dit oogenbllk naar
ons.
HU was
kunnen i
„Maar hl
„Oa kUI
.Geef het'touw hier." sei hU luid
Ik had hot gevoel van een onbegrüpelük ge
vaar. dat mü naderde; en in mün staat van
hevige zwakte begon ik te beven terwijl ik
van den Ingang terug wankelde Ik had «reen
kracht tn mUn leden Wapens had Ik niet. Hoe
sou Ik kunnen vochten?
Met oen licht Ukken tegen de rots boven
het gewelf kwam William's flench met hét
groene koord aan een dik touw bevestigd, lang
zaam naar beneden sakken, en hing nu roertooe
voor den Ingang
Do fleach was pas gevuld met water; er droop
nog vochtigheid van buiten lansa en de zilveren
stop, getroffen door aonneatralen. verblinden nu
mUn oogen.
Dit was het gevaar dit lokaas. Bn het
lUkt mU nu, dat ik er dadelük op sou zijn
aangevlogen ate maar eens even beeeft
had wat se bevatte Maar het duurae eenlgen
tUd, eer ik begreep oer Ik de gedachte kon
verwerken dan dit water waa. daar binnen
bereik van mün hand. Met heftige tnepanntng
weerstond ik de krankstnnghold. die mü prik
kelde om ep de fieech aan te vallen.
mü tusechen zün voortdurend geprevel
Ik verstaanbaar Hü wilde den klank
van sün eigen atom hoeren, aooale some een
vreesachtig persoon *e nachts loopt te fluiten
an te praten.
en den nacht uit de opening der spelonk ver
dreven. En in dit Hebt was Castro te aten,
die. met z'n vinger» geklemd asm den steenen
rand, naar bulten hing, met «ün hoofd achter
waarts geheven, zUn rug gespannen, rond als
'n boog, de ronde vonken, die van boven af
neervielen met het dwarreldansen van sneeuw
vlokken, verdwenen In de lucht voor zU zUn
gezicht bereikten
..Manuel! Manuel!''
ZU antwoordden met een diep, verward ge
huil. sich verdringend bü den rand om In «ün
oogen te alen. En ik staarde naar t kramp
achtig zwoegen van zün borst, sün opgehevvn
kin. sün zwellende keel. HU daagde Manuel
uitHU daagde hem uit neer te dalen langs
kroonlijst en het staal van den verminkten
arm zwaaide «tüf on en neer met de punt
In het licht, als een roodgloeiend
Wat deed je er alles? Vechten tegen duivels,
arm in arm loopen met waardige patriarchen,
op schoot zitten (wat?) bU de koningin van
Bcheba...
Foei, Polichinelle. foei, nee. nee. we sün hier
In een net land, dus laat niemand het hooren,
anders raak je toch uit de gratie Adieu!”
Jac. A. Hazelaar draagt een artikel „Poppen
volk” bU Daarin heeft hü het over de suggestie
die van het poppenspel uitgaat:
„Voor het dankbaar kinderpubllek doet het
publiek der grooteren maar weinig onder. Ben
klein voorval uit des poppenspelers loopbaan
moge dit Ulustreeren, Tijdens een voorstelling in
oen schoolgebouw Het óe poppenspeler bü monde
van Jan Klaassen het publiek een lied instu-
deeren. Eerst de meisjes. Toen de jongens Daar
na de .Juffrouwen en de meesters”, 't Olng alles
maar matig naar Jantjes sin. Dan de boven
meester alleen De man song met overtuiging
het noneens-couplet en zUn zwarte baard wipte
vol enthousiasme mee. Daverend succes, en toen
liet Jan Klaaseen den zanger nog bisseeren ook!
Geen vrees voor een deuk in het prestige en
geen terughoudendheid!”
Aan het eind van zUn artikel schreef hu een
.jschulfken" af uit een Vlaamsch handpoppen-
w ar soo zeker van alsof M) mü had
sigh HU voegde er kan toe:
hk te er niet.”
Uke%. Manuel!" riepen ae
lang naar m'n oude plaats, lp Ixmdan «M een
Bk,n^’haatflUmden." was haar antwoord; JE
ben hier nu si 11 jaar."
„Hard." mompelde hü .-Zelf ban ik hier pas
twee jaar. en ik houd er van met iemand te
praten, die van het land komt."
Terwül hü z’n werk deed, praatte hü verder
over zichzelf en a*n strijd, maar sender bttter-
neid in z’n stem.
Opgeruimd en ge
past vrü. sis hü
was. dwong hU het
•nelsje hssr eigen
gereserveerdheid
e laten varen en
>ok zU werd ver-
trouwelUk.
..Luister Castro.... Ook Don Juan?"
ZUn hoofd zakte weer omlaag.
„Zeg de waarheid, Castro."
HU voerde een Inwendlgen strijd; met vree-
selUke Inspanning en ratelend keelgeluid gilde
hü: „Neen!" Daarna zachter: ..Neen. Niets
kan uw Engelachen geliefde redden
„Waarom fluisterde aU mat.
HU raasde tegen haar in zUn zwakheid.
Waarom?
ae
ongevallen veraekerxl voor een eter volgende ultkeerlngen f3ooe.-^ belde amen. Lelde beenen of belde oogen r tou.- döodelüken afloop I een voet at een'-oog r ^"M^usrt^S fSO.-^T
nette mün opgehesen voet neer, aouder naar
voren te komen. Ik geloof, dat die onverwachte
schaduw mün redding was van de bekoring
Manuel was langs de kroonlüet afgedaald.
Hü was alleen
Staande voor de bultenopenlng verdonkerde
hü de geheele gang, door welke sün gepraat
tot de mannen boven luid tn mün ooron drone,
„Niemand!" sprak hü langzaam, met teven-
loos gemompel
Terwül ik hem gadesloeg waande hfl tfeb
alleen. Hü luisterde met een oor gekaard naat
de gang; naderhand kwam hü binnen do
spelonk loeren. Twee lange pasaen, over den
hoop koude asch heen, brachten hem bü den
steenen aetel.
Uit sün angstige bewegingen en houdingen
werd het mij heel duldelUk. dat hü sün onrus
tige aandacht verdeelde tunechen da spelonk en
de buitenwereld HU ging zitten, maar scheen
gereed «oer dadelUk oo te springen; Ik eng hem
de oogen omhoegslaan naar het duistere gewelf
als op sün hoede voor oost geluid van boven.
Ik ben geneigd te geloovan. dat hü teder oegm
Mik de galoppeerende hoealagen van de paar
den der vaqueroa verwachtte te hooren. Do
woorden: „fk bon hier veülger dan sü boven.-
dulde^l
(Korte tnboud -sn Het voorafkaande: Kernn
een Bnolechman uit Kent wtikt aaet Carlo»
KImo uit naar Jamaica «holpen door den
verloofd» van slln suater Veronica Ralph
Bookabv Hier komt bil In kennl» m«t den
rechter O’Brien en met Don Ramon dl»
Kemp willen overhalen dl»n»t te naman btl
searoovar» die Rlo Medio als baal» hebban
Kampt vlucht maar wordt later weer dooe
de aearoovera aevansan «enomen en naar
Blo Medio «bracht waar hU saatvrtt
ontvangeo wordt dooe Don Baltbaaar
Hier leidt man hem aan het aterfbed van
Carloe Het espeupal slecht de ulUeverine
van Kamp an doet ala Carlo» tuist kastor-
van la. aan aanval on net bul* waarbtl Don
Baltbaaar door een koeal wordt «troffen
en stervend ineen sakt Al» Itklen» da be-
arafantaplechtlehedan de aandacht afsalaui
la vlueht Kamp met Don Balthasar's doch
tar Serafins en wordt ooaenomen oo hat Bn-
oelechs acbip „Lioo" Da Bngatocbs koop
vaarder wordt achter achtervolgd en Kemp
verlaat met Serafine en Oaatro ttldalijk bat
schip dat hen later weer aal oppikken Tü*
den» den storm slaat hun boot om Za word-o
oo da sust geworpen en verbergen sich tn
gs^opelouk, waar ail door O'Brten wanten
rondgaat, den een neemt, den ander vrü l**t
Hü was hun leven, hun wet. hun veiligheid
en dood en de Caballero had hem vru laten
pitmaan A
ZUn stem scheen geleidelUk in sün keel te
kwijnen en te verdrogen HU sloop weg en wü
hoorden hem ergens afschuwelUk grinniken als
een krankzinnige
Plotseling hoorde ik sün kreet door de open
lucht: „Zie mü aan!"
Boven riep een stem: „Hü is bulten!"
Een ontzettend rumoer viel binnen tiet ge
welf, het samenkllnken van twintig stemmen,
gillend in verschillende toonaarden HU la er
uit de verrader! Hü is buiten!"
Ik was te laat, maar deed nog drie aane-
lende stappen en stond toen verblind. De
vlammende takken, die se boven den afgrond
hielden. Heten 'n regen vonken neervallen dl»
onophoudclük in 1 somber* Ucht verdveuan.
arionetten aan dit romantisch onder
werp Is de Jongste aflevering van het
maandblad .De Del ver" gewijd In een
.mtemew met Polichinelle'' geeft V. T. een
vlotte karakteristiek van het marionettenspel
Hü schrüft daar:
.Aeve Pulclnella, leve Polichinelle. leve Punch!
Leve de gezonde humor, die de Ingebeelde Up
held bespot, den trots van zijn troon stoot, de
kwaadwilligheid ontwapent; leve de beweegHjk-
heid, de snedigheid, de radheid van tong, leve de
nooit ontbrekende luim die het leven vergemak-
kelljkt en »Un problemen lichter maakt!
Ja, Polichinelle, nu hebben we je noodlg
en altüd hadden we je noodlg en X hebt niet
ontbroken ook-... Alhoewel in ons zwaar op de
handach landje, daar kennen we alleen Jan
Klaaseen en die is toch nauwelijks populair be
halve op kinderfeesten en op den Dam, en ook
niet heelemaal de ware.... Maar laat je feest
ons bezielen, Polichinelle, want als gezegd
dat hebben we hóög en bróódnoodlg!
Waar kom je vandaan en waar heb je alzoo
geleefd?
Natuurlijk kom Je uit het Zuiden, hoe kan bet
ook haast anders?
Hü besluit sün beschouwing met de volgende
aardige bUsonderheden
„Wanneer woonde je in Italië? Trad je er al
in de 16e eeuw op tn allerlei Marionettenthea
ters? En In de 11e eeuw te Parijs bü de beroem
de Marionetten van de even beroemde Brioché'a.
vader en zoon, en mocht je selfs aan het hof
komen, een week lang spelen voor den Dauphin!
MUn eerbied stügt steeds meer, Polichinelle.
Bi in Engeland speelde je ook al! Ach ja.
Punch komt natuurlijk van Punchinello een
van de vele verbasteringen van X naam.
Wat speelde je er wel? Julius Caesar, de
Schepping, de Zondvloed, andere bUbelscbe en
historische drama's, tn Duitachland Faust (met
den jongen Goethe als toeschouwer).... Het is
niet mis!
-a veen, neen, kind! Hoeveel keer heb ik ja
IXI al niet gezegd, dat op da C. het erea-
x cendoleeken staat? Kan ja dat nu niet
onthouden?"
Het kleine meisje keek naar het vermoeide
gezicht van de vrouw, die naast haar aan de
piano ast. Nijdige tranen welden tn baar
oogen op
„Speel het opnieuw.” sei de onderwüseres.
Da leerlinge begon nu luid te snikken.
„Ik kan het niet speten Ikik wil het niet
spelen." Ze sprong van da pianokruk
„Wees niet zoo klnderachtlg. omdat ik X
fouten aanwüa. Kom."
Maar de kleine leerlinge weigerde weer voor
de piano plaats te nemen en snikte soo tets van
„moeder vertellen.'’ Ze trok haar mantel aan.
set te haar hoed op en met een woedenden blik
op haar piano-onderwüaeres. verliet sü de ka
mer. de deur hard dicht slaande.
„Weer een verloren teerling." mompelde de
Jonge vrouw „Het beteekent niets anders dan
dat haar plaats door een andere, een beetX
Idioter en eigenwuaer nog. wordt Ingenomen
Jessy Parr ruimde de muziekstukjea op Daar
na ging ae zitten en staarde in den haard. ZU
kon soo ongeveer tien minuten gezeten hebben,
toen er op de deur werd getikt, die daarna ge
opend werd.
..Ik kom van Reely en heb geboord, dat de
plano gestemd moet worden
.Ja.” anlproordde Juffrouw Parr. „u ia erg
vlug.'
De pianostemmer lachte „Een uur geleden
werd de boodschap mü gebracht en mU werd
gezegd direct te gaan.”
Hü kwam de kamer binnen en wierp z'n hoed
op een stoel
„Ik kom niet ongelegen, hoop Ik?" vervolgde
hü opgewekt. ,.Ik vergeet nu altüd om dat te
vragen."
Hun uiterlüke punten van overeenkomst
vielen de jonge vrouw op. Ze waren beiden bleek
en armoedig-netjes gekleed. Maar in t ge
laat van den jongen man lag. in tegenstelling
met dat van haar, leven en opgeruimdheid.
ZU stond naast de piano, toen hu met z’n
werk begon
„U is muztekonderwUzeres. nietwaar?,” vroeg
hl) met een glimlach. Dat kan Ik zien dooi
zekere tonen, welke meer gebruikt sUn dan da
andere. Ik begin een detective in m'n vak te
worden."
Ze was niet gebelgd door s'n nieuwsgierig
heid ^>a. ik opderwüs muziek." antwoordde zü
..Een vervelend baantX. sou ik denken." luid
de z'n opmerking. Bijna soo droog als het
müne Weet u," hü draalde zich rond op de
plano-kruk „dat de meeste menachen. waar
ik de piano stem, hooghartige individuen zün
U ia een van de weinigen, die dat niet zün.
Maar ik word peraoonllik; vergeef me
ZÜ lachte. Jk ben blu. dal tk er niet hoog
hartig ultzte.'' sprak ze Maar u achünt dit
nog niet soo lang te doen, well**
„Neen Ik werd in den oorlog gewond, kreeg
een houten onderbeen." antwoordde hü kalm
„Daarom nam Ik dit vak op Er bleef niet veel
voor me over en ik had ooren voor muziek
Maar waarom geef ik u m'n levensgeschiedenis?
In den regel tracht Ut de menachen hiermee
niet te vervelen
Hü tokkelde een weinig op bet instrument.
„Mooie dag niet waar?” begon hU opnieuw.
„Ik ben biü dat ik een boodschap van u kreeg
en uit het duffe kantoor kon gaan Dat te een
van de goede lijden om piano stemmer te «Un
Het er uit trekken meen Ik. Ik teef op In den
zonneschUn Het doet me tevene geld verkwisten
aan deae sneeuwklokjesHU draalde zich om
en toonde de bloempjes In s'n knoopsgat, tor-
wUI hU vroolük lachte
Voor t eerst merkte Jessy Parr op, dat de
kamer baadde in zochten ientesonneschün Zü
sloeg den planoetemmeT onder s'n werk gade ZU
merkte op. dat hü niet ouder was dan dertig
en een open helderen bUk had onder s'n weel-
derigwn haardos
,Jk houd van sneeuwklokjes." sprak ae een
voudig se herinneren me aan mün huis en
den ouden tuin
„Dan komt u uit ds provincie!" riep hü. met
buna een juichkreet in s'n stem. „Daar ben ik
blu om- Zelf ben ik ook een provinciaal en ver-
Toen de stemmer met z’n werk klaar was,
speelde hü een stukX ,-n hoofd om de to
nen te probeeren.
..Wilt u wat speten?" vroeg hü .dan
kan ik beter beoordeeten. at de piano weer heel
In orde
Toen ae geëindigd had. keek se op Hun blik
ken ontmoetten elkaar. In den sünen las ae op
rechte bewondering.
HU zuchtte half komisch.
..Dat klinkt goed bü tente-aonneechün." sprak
hü. en ae bemerkte, dat het hem veel Ujd kostte
om te vertrekken.
„Ik ik heb een paar kaartjes voor het
Philharmonlseh Orkest op Donderdag." zei hü,
een weinig vertegen. ..U zult er kunnen ge
nieten."
Ze stond zwijgend. Ze had Donderdagavond
les bü een leerlinge, wier oudere haar ruim ho
noreerden. maar die stiptheid van haar etech-
ten tn het geven der teeaen. Ben schaduw van
voorbügaande pün gleed over haar gelaat. Zü
sag z'n afwachtenden blik overgaan in teteur-
stelllng
„Het spUt me werkelükantwoordde zü
vrtendslUk. Hü lachte opnieuw, ofschoon ar
weinig vroolUkheid in was.
„Ik heb van ons onderhoud genoten." ver
volgde hü. met moeite s’n woorden zoekend.
„Ik vind het prettig om provtncle-menschen.
zooaia ik self ben, te ontmoeten Hü k**k naar
de sneeuwklokjes op s'n Jas .Deze bloemen zün
voor mü niet goed. Minachten wilt u In 1
water zetten, dan blüven ze zoo nog een beetX
teven. Wilt u?"
Ze nam de sneeuwklokjes aan,
..Dank u," zei se zacht.
Toen hU vertrokken waa. draalde zü sim.
Bonder te weten waarom naar den spie.pel en
bekeek zichzeR Ze zag dat haar wangen een
roee kleur hadden, terwül haar oogen helder
stonden Dit herinnerde haar aan de dagen toen
ze niet bevreeed was in den spiegel te zien Er
was iets in haar ontwaakt. De gr eet kracht dar
Rugd die dacht verloren te hebben, was op
nieuw over haar gekomen De kamer scheen nu
teeg, maar het zonlicht speelde nog op het
karpet. Ze srtte de sneeuwklokjes in *t water
en begon te droomen.... De mogelükheid ran
zoo'n bezoek had au lang te voren reeds op zü
gezet Het vu voor haar niet weggetegd. bad
zü zich wUsgemaakt. Maar, nu was er iemand
aan haar verschenen eveneens worstelend als
sU. de acht en twintig-jarige, maar een vroo-
lUke. opgeruimde jongen, tn wiens lach on blik
en tegenwoordigheid sü de werkelüke bedoeling
van het teven aou vinden
Ze dacht een wute na. en keek toen naar ds
sneeuwklokjes, waarna sü zich neerzette om een
brief te achrUven aan ds firma Reely. Het
schrUven luidde
.MUnheer. wees zoo goed en laai den stem
mer. die mUn piano beeft behandeld, terug
komen, daar een snaar la gebroken."
Br waa een aekere leederheld in haar gelaat,
toen se schreef, die veranderde in een glimlach,
toen zü de enveloppe dichtplakte. Naar de
plano gaande, nam ze bet voorstuk er af en
knipte met een schaar een maar stuk, die
sc herp trillend, terug sprong In het klankbord
klonk het vibreeren na. doch bet was oen pret
tig geluld, de fluistering ran Uefde die haar
Intrede kwam doen.
Dezer dagen vertrekt de Engelache geoloog
8lr Douglas Dawson met een wetenschappelüke
expeditie van Adelaide naar het binnenland van
Australië. Het doel is de bestudeerlng van den
grooteten meteoorkrater ter wereld. die zich
niet ver van de Flnke-rivter sou bevinden.
Waar is de grootste meteoor gevallen? We
moeten bedenken, dat er voortdurend splinters
uit het wereldruim op aarde storten, doch de
aarde te zóó gedeeltelUk bewoond, het water
oppervlak zóó groot, dat wü niet nauwkeurig
kunnen nagaan, hoezeer wü worden gebombar
deerd Slechts de zeer groote gebeurtenissen,
die het vasteland betreffen, plaatsen wü als
belangrijke feiten in de aard ge«:h leden te
WU kennen vier groote kratergebleden. Het
jongste stamt uit 1902. toen In Siberië, ten
Noorden van het Balkalmeer tusschen de Je-
nteaei en de Lena, op den Isten Juli een reus
achtige meteoor viel, die de aarde deed trillen,
®*n geweldigen vuunchün ten hemel deed op
laaien en over een gebied van 100 vierkante
kilometer alles in vlammen deed opgaan. De
steen zonk negen meter diep tn den grond en
de „kinderen" van den meteoor verspreidden
zich over een groote oppervlakte, eveneens on
heil aanrichtend.
Dat was werkelük een stuk aardgeschledente
tn htetortechen tüd Overigens liggen de kra
tervelden óf eenzaam en verlaten óf zü zün
zóó oeroud, dal men ze niet meer als zoodanig
herkent of slechts met moeite vanuit de hoogte
kan waarnemen.
Een dergelüke waarneming te wel gelukt in
Arizona, waar men in dan Canon Diablo vanuit
een vliegtuig de plaats heeft herkend, waar een
meteoor, vermoedelUk zelf» meer exemplaren
sün ingeslagen. De stukken moeten de aarde
züdellngs hebben getroffen en weer sün opge
sprongen. vóór zU zich In den bodem groeven.
In het Xar 1933 heeft men in de troostelooze
eenzaamheid van de Arabische «oestUn mete
oorkraters ontdekt, die nog op een nader on
derzoek wachten.
De vierde meteoor-krater te die bü de Flnke-
rivter in Australië, in het Zuldelük gedeelte ran
de MacDonne 11-bergen.
Toen men eenlge jaren geleden da
toen van beneden, links van ds spelonk met
angstig, triestig effect uit de diepten, een stem
opstUgen, die riep:
..Manuel! Manuel! WU hebben hem gevon
den! Es muerts (Is dood)!"
En van boven klonk, vermenigvuldigd door
de rotsen Manuel’s schreeuw:
„Buenos! Draal sün hoofd naar boven
voor de vogels!"
Ze bleven nog langen tüd elkander toe
schreeuwen. Ds mannen beneden verklaarden
als hun bedoeling verder voort te gaan naar
de kust; en Manuel riep hen nog na niet te
vergeten hem vroeg In den morgen een goed
touw ta zenden.
Blükbaar hadden ze den schoener al *n tüdX
eerder vlot gekregen; verscheidene Lugarenee
hadden aan boord moeten slapen. Het was hun
plan den volgenden dag in de vroegte zee te
kiezen.
Het was volstrekt noodsakelük. dat ik bü den
Ingang hot oogenbllk van hun vertrek ging be
spieden
„En hoe nu te doen om te onderzoeken of
de Ingles dood of terend was?" vroegen
enketen.
Ik wee er nu zeker van dat as niet go-
zamenlUk omlaag zouden komen. Het sou hen
blootstellen aan gevaar nog in de spelonk
door do vaqueroa verrast te worden Er waa
geen tüd voor grondig onderzoek, twistten re.
Intuaocben waa bet daglicht doorgebroken!
Voor t eerst dien morgen boorde Ik Marumi's
«obk JUtak «MU.*
omhoog
wapen.
Hü wenachte hun de peet, de Bngeteche
galg, de heteche machten; terwül al dien tüd
hun begeleidend raaen over sün hoofd werd uit
gestort.
Al wat ik na zün woorden hoerda, was een
geweldige kreet, gevolgd door een plotselinge
afgebroken stilte Deae scheen een zeer langen
tüd te duren.
Was hü gevallen?
Had hü tech naar beneden geotortt?
Ik zag drie bewegende vlammen van ontsto
ken takkenbossen, door mannen voortgedragen
in kronkelende daling dicht achter elkaar.
ZR vordweneQ In d« diepte. Ma oen tüd kwam
/Yf&t C,A
é'OOJt.
5 TS MA/rre/E
OH Zoo'rtcElv/ch-
Tie, TOT
HAAÓ WANBlKKb 6VNT Zfu UU1 /NAT NAU
WELIJKS WEEK AAN aOOffD VAN Z ‘N JA(H r OP
HUONDFPZOEKT VCXCENS EEN BEfjAALO
Plan al dein kaapt sebpaznte ejlanoea
•N DEZE jPATEJZAN.
