De strijd P.E.N.-Zaanland De vallende
1
I
ucïfiaal uan d&t dag
tHÉ
©s
man
Z6?
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
HET KAPERSNEST
IN HOOGER INSTANTIE
VOORTGEZET
DE ZAKDOEK....^
r
Zoo gaat het goed
Alle abonné’s
rn
K'ÜS f3000.- SSJtSS: f750.- f250.- 7? ^“4 f 125.-f 50.-SS.r ■5-a f40.- ^5
DONDERDAG 18 JANUARI
Het juiste oogenblik
De gestoorde bruiloft
Het Macedonische
vraagstuk
IG
Een schaap, dat geld kost
R
5'
O
JOSEPH CONRAD
I
Met de grootste kalmte oefent hy
zyn gevaarlyk beroep uit
Geen sprake van vette
kluif
I
"'\faAAR
Met de bekende argumenten wordt
nament de belanghebbende
gemeenten het verweer
tegen de provincie
gevoerd
Eenvoudig ingetrokken
I De zware
proef
Voortbestaan gewenscht
P.E.N.-winst voor verbruikers
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
WOB -DE T
nationale/"
A DRANJl J
V
jongeman.
Geen nieuwe kabels
itr-
D.
om
B
is
^■1
■r
o
DE BEREÏD1N&3WI JZE STAAT OP IEDERE FLE3CKI
S
ROMAN VAN
brul
(Wordt vervolgd)
T
MB
1
ff
a
I
I
dat
P de
van
xmi-
aar-
van
Bal
ken,
«Un.
te
m
n.
n
B
1
B
r
i
Jng
le
ren
het
ml
«te
Ier
De handen er naar strekt.
Misschien, zoo’n vijftigtal dozijn
Lijkt u ten einde raadt
Maar weet u wel, dat hierdoor juist
De dief zich zelf verraadt?
De dader maakte zich bekend!
Ten eerste is hij: frisch.
Ten tweede blijkt het. dat hij ook
Een groote snotneus is!
MARTLff BERDEN
(Nadruk verboden)
n
ik
o.
Onvoordeelige exploitatie
Voorts is, aldus Mr. Asser, de provinciale
exploitatie, vooral in Noord-Holland, gebleken
in hooge mate onvoordeelig te zün, aa.ngav.ien
het P. E. Jï. veel te hooge tarieven In reke
ning moet brengen, om zonder verlies te kun
nen werken.
■n.
In
jk
t"
ve
in
>n-
overeen-
gemaakt
E/DENUJK
HET NOB!B
'-IJKEIN VAN
0/r iajCDk-i
ter
I»
ng
’iet
*en
rJt
nat
iet
ms
;n-
>e-
ic-
rin
Ier
n-
is
of
iel
ed
Uit een magazijn, gevestigd aan de
Heerengracht te Amsterdam, werden
vijftig doaün zakdoeken ontvreemd.
(Politiebericht)
E")/ /"Aj/ ll^ 1
-6 -|
-
'DIT WÊR/cy
BERLIJN. 17 Jan. (V.D.) Dezer dagen werd
ergens In het Noorden van Berlijn een bruiloft
gevierd, waarbij het. naarmate de bier- en
wjjnllesschen leeger werden, vroolijker en ru
moeriger toeging. Het lawaai trok de aandacht
van een passeerenden rechercheur, die in de
omgeving sporen had gevonden van inbrekers,
die hjj reeds eenigen tijd zocht. Met een poli
tie-agent drong hjj het huls binnen en ontdekte
tot zijn verbazing dat het bruidspaar en een
der aanwezige vrienden de door hem gezochte
Inbrekers waren. Het bruiloftsfeest werd wree-
delijk onderbroken en het bruidspaar en de
vriend, die verscheidene Inbraken op hun ge
weten hadden. o.a. waren alle op het bruilofts
feest geschonken wijnen van Inbraak afkom
stig, werden In voorlooplge bewaring gesteld
En straat-temperatuur.
Komt steeds de zakdoek u van pas.
Want op zonaren toon
Veegt, snuit en knijpt u vlug hiermee
Uw buitengevel schoen!
De zakdoek, uit den aard der zaak,
Is een begeerd object,
Hetgeen wel blijkt, daar thans een
dief
De zakdoek is een practtsch ding,
Zijn doel zeer delicaat.
Wijl immers het gebruik er van
Haast automatisch gaat!
Ook neuswijs is hier iedereen.
Het laat u zelfs geen keus.
Omdat dit doekje als van zelf
Den weg wijst naar uw neus!
Vooral ook in een tijd als nu.
Die koud is, nat en guur,
Terwijl verschil heerscht tusschen
huis
inunniiiiiiiniiiiminiMiiiiiiiiiiiiiiiiinnimiiiininHiiinniiiiiiiaiiii
kalm, waggelde nog heviger, sprong, viel, alles
nauwkeurig, zooals het zijn contract voorschreef
Dan echter, toen het gordijn gevallen was, was
het met zijn kalmte gedaan en kreeg de as
sistent ztjn vet.
De vallende man valt overal In den smaak en
In alle werelddeelen hebben menschen van alle
rassen over hem gelachen.
NOU NOU PAT N EE
LE^LyK CAT NfAAe
H67~ kon EKcbr
1 2/yrV.
JDatzac/Kje t-RCce^
k.NN/Ej AL S IK OF NOOD/QJ.
PLANKEN HAO OATN zoa
Bulgaarsche
van het
Macedonl-
(IMRO).
Ook op andere wijze heeft het college van
Ged. Staten getracht de maatschappij Zaan
land In haar bedrijf te beknotten. In den tijd,
toen de overheidsexplottatle nog niet zoo’n
hooge vlucht had genomen als tegenwoordig,
was in de provinciale verordening op de le
vering van electrische energie de bepaling op
genomen. dat voor deze levering vergunning
noodlg was van Ged. Staten. Zoodanige ver
gunning heeft de Zaanland dan ook gekregen
en wel voor den tüd van 40 Jaren, eindigende
De IMRO begroet met sympathie elk initia
tief dat kan lelden tot een accoord tusschen de
Balkanlanden, In zooverre door dit accoord
vrijheid, recht en rechtsgelijkheid op den Balkan
worden hersteld.
Nooit zal de organisatie echter toelaten, dat
een toenadering ontstaat tusschen twee Balkan
landen, welke dan ook, ten koste van de recht
vaardige elschen van het Macedonische volk.
De regeerlngen van Joego-Slavlë en Grieken
land worden In hun politiek van onderdrukking
en uitroeiing der nationale gedachte In Mace
donië nog versterkt door het feit, dat de Volken
bond werkeloos blijft toezien.
Tot besluit wordt gezegd, dat de IMRO voor
looplg het streven naar toenadering tusschen
Bulgarije en Joego-Slavlë blijft volgen, maar ge
noodzaakt zal zijn den strijd voor de bevrljding
van Macedonië opnieuw met revolutlonnalre mid"
delen ter hand te nemen, wanneer op de beloften
van Belgrado geen daden volgen.
[MAAR NET HOUT VOOR Pa
IKBPK MOET VAN BEN QE-
\paa,loe^odrt ZIJN. NU f$
PET O£ i/RAACtZIJN ER
VAM DieRDömien OPDAT
EILAND dat ZULLEN we
I MOe ten onder. zaekeMA
Het dier, waarover het hier gaat, behoorde
aanvankelijk aan den veefokker Prank Morries,
die In de bergen van Montana eigenaar eener
farm is. Zijn buren zijn eveneens veefokkers,
maar werken voor een groote exportmaatschap-
Pl). Op zekeren dag slipte het betreffende
schaap door de omheining en het werd door
den belhamel der buren van Morries’ kudde af
getrokken. De eigenaar probeerde het verloren
gedierte terug te krijgen, maar door de ver
tegenwoordigers der groote maatschappij werd
hü uitgelachen: het schaap was vrijwillig ge
komen en het zou blijven. Daar Morries een
ordelievend burger is. klaagde hü zijn buren
aan. de rechters ondernamen een tocht naar
de bergen om een onderzoek ter plaatse in te
stellen en tenslotte won elscher In eerste in
stantie.
De maatschappij ging evenwel In hooger be
roep. Zij werd nogmaals veroordeeld, en daarna
nog eens. Reeds begon het er op te lijken, dat
het hoogste gerecht te Washington er aan te
pas zou komen. Toen besloten evenwel de tegen
standers een minnelijke schikking te treffen,
daar «U tot de verbluffende calculatie waren
gekomen, dat het schaap hun samen reeds meer
dan 40 000 dollar had gekost, en dit, terwijl
het een marktwaarde van tien dallar vertegen
woordigde.
Men meldt thans uit Amerika, dat ijet histo
rische schaap tijdens een sneeuwstorm om het
leven is gekomen.
„Nee." kreunde hü. en toen heel hard: ..Nee!!"
Als een razende vloog hij de deur uit en naar
het kantoor, waar Will Longwood bezig was
zijn jas aan te trekken.
„Wacht even, Longwood," hijgde hij. ..Geef
mij dat geld. Ik zal het «elf wel gaan betalen."
KAN /E
HET iN
0Z0E Nfd-
5
Het standpunt der ,Jmro”
„Er Is niemand." gilde hjj.
Ik liet mü weer zakken en kroop verder,
terwijl Ik mü zoo nu en dan op mijn ellebogen
oprichtte om te kunnen zien.
Manuel bleef, In gesprek met de mannen
boven, omhoog kijken met de flesch van Wil
liams In zijn belde handen; hjj scheen te
trachten het koordje los te maken, waarmee de
flesch bevestigd was aan het lange touw. De
flesch hield mijn oogen, mijn denken en wils
kracht gevangen. Ik had haar wel dadelijk
van hem weg willen rukken. In mij was op dat
oogenblik noch vrees, noch verstand; alleen
het verlangen mij van het voorwen) meester
te maken. Maar een instinctieve behoedzaam
heid voorkwam, dat ik er met geweld op aan
sprong.
Het losmaken van den knoop ging hem soo
gemakkelUk niet af; toch wilde hij klaar
blijkelijk niet bet groen zijden koord door
snijden.
Van boven riepen ze hem toe.
Jk kom dadelijk," schreeuwde hij terug,
zonder zijn hoofd op te heffen.
Ik was bijna dicht genoeg toegeslopen om
de flesch te kunnen grijpen. Maar het kwam In
't geheel niet bjj mij op, dat Ik hem met een
enkelen sprong naar beneden had kunnen
storten. Mün eenlge gedachte was. de flesch.
HU bestond niet voor me. De met leer be
kleed® kruik was de eenlge werkelijkheid hier
op aarde.... Ik was volslagen krankzinnig.
Eensklaps stond Manuel van den steen op.
ergens was een schot gevallen. Er vielen meer
knallende geluiden van geweerschoten over de
ver de geheele wereld kent men hem, in
alle circussen en variété's heeft men hem
Vy al eens gezien: hU plaatst drie tafels op
elkaar, zet er nog vUf of zes stoelen boven op.
klimt daar op. gaat zitten, ontvouwt een cou
rant en begint langzaam te waggelen (waarbU
de dames angstig beginnen te gillen en de hee-
ren sceptisch glimlachen), tot het doode punt
op een oogenblik is overschreden en de couran
tenlezer in een wUden boog naar achteren valt
Deze man verdient dus met vallen zijn brood
en hoe hooger, gevaarlijker en gecompliceerder
zijn tulmelpartUen zijn, zooveel te grooter ia
zlin gage. Wie de eerste van deze vallende man
nen geweest is, weten we niet (allen zeggen
het van zich zelf)dertig jaren geleden waren
zulke nummers zeer in trek, op ’t oogenblik ziet
men ze veel minder. „De belde dankbaarste toe
schouwen die Ik ooit gezien heb,” vertelde een
beroemde vallende man, ..waren konlng Eduard
van Engeland en Edison" en zij Informeerden
nauwkeurig naar zUn trucs.
Inderdaad heeft deze artist eens door zün
kunststukken een geheele epidemie van „val-
koorts” bU zUn publiek veroorzaakt. Dat was
In een Zuld-Amerlkaansche provinciestad, waar
de menschen nog niet met goede variété-voor-
stellingen verwend waren en de vallende man
bij zijn debuut kolossaal veel succes had. Toen
hü den volgenden dag door de stad slenterde,
zag hij tot zUn verwondering dat in de kleine
cafétjes overal tafels en stoelen op elkaar wa
ren gezet en zijn kunsten geïmiteerd werden:
het was een sport, een wedstrijd, een volks-
amusement geworden. De artist werd herkend
en moest meedoen.
De kunst van den vallenden man bestaat
daarin, dat hU precies op het juiste oogenblik
maakt dat hjj van de zich bewegende stoelen-
pyramlde wegkomt en er afspringt: niet te
vroeg, anders maakt de val geen effect en niet
te laat, daar hij in dat geval gebroken lede
maten oploopt. In een Amerikaansch reizend
circus, waar alles steeds vliegensvlug moet gaan
en de manege bovendien nog oneffen was, be
merkte onze vallende man op het oogenblik dat
zUn troon begon te waggelen, dat het ditmaal
niet goed zou afloopen en er bleef niets anders
over dan met een geweldigen sprong en met
een salto zoo ver mogelijk weg te komen van
de gevaarlUke stoelen. HU kwam ook werkelUk
heel ver weg. zoo ver zelfs, dat hU op het dien
blad van een toevallig langskomenden keMner
beland kwam. De regisseur vond dat zoo ge
weldig, dat hU er op aandrong dat de artist
deze kunst eiken avond zou vertoonen. Deze vond
het niets prettig, moest tenslotte echter toe
geven en kwam weer op het blad terecht, waar
bU uit een groote buis een geweldige stofwolk
oprees. De toeschouwers en niet het minst
de regisseur lachten luid; maar na een poosje
werden ze muisstil en begonnen hun handen,
voorhoofd en hals te wrUven. De artist had
namelUk tien jxmd jeukpoeder In de buil laten
doen. De regisseur zag verder dan ook maar
af van het vertoonen van dit nummer.
Eens was de familie van den vallenden min
zeer opgewonden. Het nieuwste nummer van
het vaktUdschrift was gekomen: zUn vrouw
had het eerst gelezen en daarin een aankon
diging gevonden waarin de vroegere assistent
van haar man mededeelde, dat hU een kolos
saal nummer ,,de vallende man” had Ingestu
deerd en zich daarmede aanbood. De vrouw
verborg het tijdschrift voor haar man, streek
de aankondiging met blauw potlood aan en
zeide tot den assistent: „Dat moet je vanavond
aan mün man geven, als hU boven op de py-
ramide zit. want daar Is hU het kalmst, vroe
ger mag hU van deze geschiedenis niets weten."
Zoo geschiedde hett De vallende man las hoog
boven op zUn stoelen waggelend, het nieuws
over zUn ondankbaren assistent, bleef dood-
In 10M. Wat heeft nu echter de provincie ge
daan? ZU beeft die vergunning op 23 Mei 1033
eenvoudig Ingetrokken.
Mr Asser merkte voorts op. dat de Zaan
land in 1915 een contract heeft gesloten met
de Kennemer EJectricltells MaatschappU welk
contract op 10 Augustus 1934 afloopt. Deze
maatschappij Is nadien door de provincie over
genomen, zoodat de Zaanland op het oogen-
bUk een privaatrechteUjk contract heeft met
de provincie. Als concessionaris van het Rijk
Is de provincie echter verplicht, aan eiken
gegadigde levering te waarborgen'.
Over deze verplichting bestaat eveneens ver
schil van meening, en wel In dien zin, of die
verplichting beteekent een levering recht
streeks aan den gebruiker, of dat de provin
cie ook verplicht is aan tusschenpersonen
voor verdere distributie te leveren. Op het ver
zoek van Zaanland aan den minister van Wa
terstaat, om een uitlegging te geven van deze
bepaling, is van dien minister bericht ontvan
gen dat hU zich volkomen aansluit bij de op
vatting van Ged. Staten, dat het hielt alleen
betreft een levering aan gegadigden voor eigen
gebruik.
Voorts deelde pleiter mede, dat de Zaan
land ook van het besluit tot Intrekking van
de aan haar verleende vergunning In beroep
bU de Kroon Is gekomen, doch ook In deze
zaak is nog geen beslissing genomen.
De bekende voorgeschiedenis der zaak ging
Mr. Asser vervolgens uitvoerig na.
e heer Van Zanten streek bedachtzaam
1 met de hand over sün verzorgd punt-
baardje. Het was een gebaar dat hij ge-
woonlUk maakte wanneer hU tijd zocht te win
nen, maar In dit geval was dat niet noodlg.
omdat hU op de vraag die zün dochter hem
zooeven had gesteld al een vaststaand antwoord
wisu
„Luister eens, Bertha,” sprak hU. „Ik heb er
niets op tegen dat je met Longwood trouwt,
want hU is een beste kerel. Moeder zal het ook
we) goedvinden. Maar Ik wil je alleen maar
even onder het oog brengen dat Je dan gaat
trouwen met een jongeman die een bescheiden
salaris verdient en die voorlooplg geen kans op
promotie heeft. Je weet self heel goed dat de
tijden daarvoor te slecht zUn.”
Het meisje maakte een afwerend gebaar.
■JCn u weet heel goed," ging ze op denzelfden
toon voort, „dat Ik daar geen steek om geef.
Will verdient genoeg om te kunnen trouwen
en zoo heel veel hebben we gerust niet noodlg.
U hoeft heusch zUn salaris niet te verhoogen
als de tijdsomstandigheden dat niet veroor
loven. Trouwens, wat dat betreft, behoef Ik u
niets te zeggen. Daar zorgt Will zelf wel voor."
BU dit gesprek bleef het voorlooplg en Ber
tha was in den zevenden hemel. Toen hU echter
alleen was, stond Van Zanten’s gericht bezorgd
Het geluk van zUn dochter lag hem na aan het
hart, zoodat hU een zware verantwoordelUkheld
voelde Will Longwood, dat wist hU, zou een
uitstekende echtgenoot voor Bertha zUn. Een
kerel uit één stuk, die voor de zaken van zUn
patroon alles over had. HU was nauwgezet en
zat vol initiatief, zoodat hU het handelshuis
Brail en van Zanten op een uitstekende manier
door de slechte tijden heenhlelp. Maar Van
Zanten was van plan hem tot zijn compagnon
te maken en dat plan.... wel, dat plan deed
den ouden heer aan het verleden denken.
In dezelfde positie waarin Will Longwood
thans verkeerde, had hijzelf eens gestaan. De
zaak was toen van Joeef Brail, terwUl hU er
procuratiehouder was.
Op een goeden dag had Brail hem bU rich
geroepen en gevraagd of hU persoonlijk een
werkje wilde opknappen.
„Het is voor de firma Banning.” had hU ge
zegd „wu zUn haar 10.000 gulden schuldig en
die moet je maar even gaan betalen. Het is
beter dat JU dat doet dan een loopjongen. Wil
je het voor me doen?"
Van Zanten had er niets op tegen, zoodat hU
even later met bet geld naar de firma Ban
ning ging. HU was er vaak geweest en het was
niets ongewoons, dat hU een dergelUke zaak
zelf opknapte. De oude heer Banning ontving
hem heel vriéndelijk. Toen hU echter in de
boeken de schuld naging, kwam hU tot de ont
dekking, dat het bedrag slechts 1000.be
droeg
„Brall heeft zich vergist,” zei hU lachend.
,HU Is me maar duizend gulden schuldig. Neem
de rest maar weer mee terug."
Van Zanten verliet dus het kantoor van de
fa. Banning met 9000 gulden op zak en zoodra
hU buitenkwam, zag hU opeens de gelegenheid
die hem geboden werd. Hier was de kans schoon
om het overgeschoten geld zelf te houden, want
er zou geen haan naar kraaien. Brall was van
meening dat hU tienduizend gulden moest be
talen en als hU, Van Zanten gewoon vertelde
dat hU het geld betaald had, dan zou de zaak
in het vergeetboek raken. Brall bezat een sterk
vertrouwen In hem.
Van Zanten liep als een droomer over straat.
Het plan liet hem geen oogenblik los. Hier lag
de toekomst. Negenduizend guldei» was een
goed bedrag om mee te beginnen. En het lag
voor het grijpen! De wereld had opeens een
ander uiterlUk gekregen. Er was een wijd per
spectief ontstaan dat ongekende mogelUkheden
bood. Het hamerde door zijn hoofd. Een klein
kapitaal! Hoe hU thuis was gekomen, wist van
Zanten eigenlUk nog niet. Maar hij had de
prachtige verleiding weerstaan en bracht het
geld aan zün patroon terug.
Twee dagen later benoemde Brall hem tot
zün compagnon en vertelde hem meteen dat
hü de proef goed doorstaan had. Brall had na
melUk met de firma Banning afgesproken, dat
hü het verschuldigde bedrag zou vergrooten om
Voor appellanten werd allereerst het woord
gevoerd door Mr. Asser uit Amsterdam, die
opmerkte, dat hier Ged Staten aan zich zelf
de vergunning hebben verleend. Voorts bevat
deze vergunning verschillende voorwaarden
welke voor genoemde gemeenten onaanneme
lijk zijn
Ged. Staten hebben zich op het standpunt
gesteld, dat levering van stroom rechtsreeks
aan de verbruikers het meest rationeel is en
dat zoodanige levering voorwaarde is voor een
doelmatige stroomvoorziening van de geheele
provincie. Deze stellingen zijn, volgens Mr.
Asser echter onjuist, aangezien er geen spra
ke is van electrificatie van de geheele pro
vincie. In dit verband wees pleiter er op, dat
de gemeenten Amsterdam en Haarlem ieder
een eigen centrale hebben en dat voorts de
gemeente Zaandam haar stroom van Amster
dam betrekt.
Onjuist Is de bewering sis zou het P. E. N
luxueus zUn gehuisvest; het Is gevestigd In
een vroeger fabrieksgebouw, dat voor een niet
hoogen prijs werd gekocht.
Spr. handhaafde het standpunt van bet pro
vinciaal bestuur.
Er volgde re- en dupliek. De Kon. beslis
sing zal later volgen.
Er is geen sprake van het binnenhalen van
een vette kluif door de Provincie. Het P.
E. N. bedient bijna ct, per K. W U. goed-
kooper dan het géfteentelljk electrlcileitsbe-
drijf.
Dat de onderhandellngen zooveel tüd heb
ben gevorderd, of zoo laat zijn begonnen,
niet de schuld van Ged. Staten, maar van de
andere partij ten deze.
Namens de „Zaanland" werd het referaat
van mr. Asser nog aangevuld met de mede-
deellng. dat het voortbestaan van de „Zaan
land" alleszins gewenscht Is te achten en dat
het niet aangaat, het P. E. N. de gelegenheid
te geven bestaande plsiatselijke bedrijven te
schaden.
Ter toelichting deelde pleiter hlerbU mede
dat het tarief van het PEN 15 cent per K.W.
uur bedraagt, terwijl de Maatschappij Zaan
land slechs 10 cent berekent. De Zaanland le
vert goedkoop, goed, en ziet zelfs nog kans om
winst te maken.
Zonder eenlge aanleiding wil men het Zaan-
sche bedrijf vernietigen, om ook In dese ge
meenten de hoogere tarieven van het P EN.
te kunnen toepassen.
De gemeente Wormerveer heeft voor het
geval in deze geen oplossing werd gevonden,
zelf een voorziening willen treffen en heeft
daartoe op 3 Mei 1933 besloten tot het aan
gaan van een geldleenlng van f 500.000 ten
einde in dat geval self een centrale op te
richten. Ged Staten hebben evenwel aan dit
besluit goedkeuring onthouden, en het beroep
van de gemeente Wormerveer op de Kroon,
om het besluit van O. S. te vernietigen. Is nog
steeds aanhangig.
INOEc, CAAM'NATUURUjfu
Z-IJiT ER DOONfEN OM WET
ejzand. eneereeogchap-
HeS&EN WE OOK.
Ik ben mü niet bewust mü maar iets be
wogen te hebben, ook Beraphina had geen
beweging gemaakt, sou Ik durven bezweren:
maar ■'t ets duidelUk, Iets, een of ander ge
luid, deed hem opsenrikken. HU sprong uit
zün roerlooszitten de houding overeind en stond
met één stap met de schouders tegen de rots,
waar hü, het mes in de hand, hulpeloos de
duisternis inloerde. Het verwonderde mU. dat
ik geen uitroep van verrassing liet hooren. Ik
was even ontsteld als hij zelf. ZUn tanden en
het wit van *Un oogen blonken van de verte
uit recht op mü toe; hü siste van vrees: ik was
er h oogenblik vast van overtuigd, dat hü mü
gezien had. En dit alles geschiedde soo vlug,
dat Ik geen tüd had een enkele beweging te
maken om zün aanval af te slaan. In plaats
van aan te vallen, maakte hü echter eensklaps
met de punt van zün dolk een groot kruis
in de lucht.
Langzaam stak hU zün wapen In de scheede
en glipte toen zUdellngs, met *Un schouders
zoo langs den muur schurend, op 1 gangge-
welf toe. Het licht werd afgesloten en e«n
oogenblik daarna was hü uit het gericht ver
dwenen.
Voor hü het uiteinde bereikte, was Ik reeds
aan het begin van de gang hem achterna geko
men alsof zUn verdwünen een betoovering
had verbroken, alsof hü mU meetrok met een
onzlchtbaren band. Mü een weinig op mün
armen omhoogheffend, sag Ik hem van zün
knieën af bulten den drempelsteen staan, met
zün rug naar den afgrond en sün gezicht
naar boven gekeerd.
Spr. achtte het voor de duurzaamheid van
de düken der polders niet raadzaam, daarin
meerdere kabels aan te leggen. Voorts wees
hij er op, dat de gemeentebesturen ten op
zichte van alle werken aan de geleidingen af
hankelijk zün van het bon-voulolr van den
provincialen hoofdingenieur.
Van Zanten op zün eerlükheid te bcp.oeven.
En thans, stond Van Zanten in de plaats van
Brall, die eenlge Jaren geleden gestorven was
en had het plan om zün procuratiehouder Long
wood tot compagnon te maken.
„Maar eerst de eerlljkheldaproef,” dacht hü
en liet Longwood bü zich komen. Het groote
bedrag lag klaar, waarvan hü echter de firma
Bender en Co. slechts een tiende schuldig waa.
Met Bender en
Co had hü de
zelfde
komst
als indertüd Brall
met Banning
„U heeft mü
geroepen?” vroeg
de binnentredende
,Ja," zei Van Zanten. „Ik wou graag dat J«
deze 10 000 ging betalen bü Bender en Co.
Dat wil je zeker wel voor me doen, hè?"
De Jongeman knikte.
„Met genoegen, meneer," antwoordde hü. het
geld opnemend.
Je kunt wel meteen door gaan naar huls,
zei Van Zanten, „dat is wel zoo makkelijk."
Longwood verliet het vertrek en zoodra hü
was heengegaan verviel Van Zanten In diep
gepeins. Hü zag zichzelf weer loopen met de
9000 gulden op zak. vervuld en gekweld door
allerlei toekomstvisioenen. En tegelükertüd
kwam het beeld van zün dochter hem voor den
geest, sün eenlge en dus liefste aan wier toe
komst hem alles gelegen was.
Het zweet brak hem uit. De twee visioenen
vloeiden door elkaar. Hü voelde weer de zware
verleiding, hü streed weer dien swaren strijd.
En Bertha liep door het huls te zingen!
Door den Raad van State, afdeellng voor
de Geschillen van Bestuur zün Woensdag be
handeld de beroepen van de gemeentebestu
ren vsn Wormerveer, Westzaan, Warmer,
Koog aan de Zaan en Zaandük en van het
bestuur van den polder Wsetzaan tegen de
beslissing van Ged staten van Noord-Holland,
wsarbü aan het Provinciaal Electrisch Be
drijf In Noord-Holland (P, E. N.) vergunning
is verleend voor het aanleggen van hoog- en
laagspannlngskabels.
dreunend over de spelonk galoppeerden.
Daarna werd alles stil.
Onze tocht uit de spelonk naar boven waa
een zaak van onophoudelüken zworen arbeid,
die een ontzaglüken tüd duurde.
Onze onvast® voeten vertrapten eindelük de
zwarte asch der vuren, door de paardenhoeven
uiteengejaagd; wü keken naar de ruïne van het
kamp der Lugarenos, vodden op het platge
treden gras, een paar achtergelaten dekens, een
In den schrik weggeworpen musket, een vullen
rooden gordel, boven op een hoop stokken, een
houten emmer van den schoener, en omverge-
worpen waterkruiken. Een daarvan was als door
een wonder vol tot den rand, op zün ronden
bodem blijven staan, terwül al het andere
scheen te zün omvergeworpen, stukgerukt
't wilde weg verspreid door een woedenden
windstoot.
Een schavot van palen voor het drogen ran
tuk ken vleesch was omgeslagen; maar tusschen
de asch van het kamp lagen lappen verschroeid
vleesch verspreid, met de beenstukken er aan
vast; en wü dankten er God voor.
wu wenden onze oogen van eikaars gezicht
af louter uit liefde, en uit medelijden voor
elkander spraken we niet. Er was geen vreugde
in onze ontspanning, geen verlichting, geen
gevoel van vrijheid. Lugeranos en vaqueros,
vervolgden en achtervolgers, waren van da
hoogvlakte verdwenen zonder eenlg teeken van
leven achter te laten. Aan het eind van het
ravün hielden we stil.
Mr. Bruch, als lid van Ged. Staten het stand
punt van het Noordhollandsche Provinciale
Bedrijf uiteenzettend zeide, dat het maken
van winst bü bet P. E. N. geen uitgangs
punt Is.
Indien er winst Is, dan komt deze aan de
verbruikers weder ten goede. De bedoeling Is,
de 35 pCt., welke nog van electriclteitsleverlng
zün uitgesloten, daarvan te voorzien.
vlakte. De vaqueros bestookten een buitenpost
van de Lugarenos. Een diepe stem riep:
„We worden omsingeld". En verschillende
stemmen begonnen daarop te gillen
„Kom daar weg, ManuelI Kom daar vandaan!
Por Dios....”
Hü aarzelde of hü naar boven sou klimmen
of In de spelonk duiken. Hü riep Iets Er werd
niet geantwoord, maar het gillen en schieten
hield plotseling op, alsof de Lugarenos er den
van hadden gegeven en het hazenpad
koaen. Ik werd een soort snikkend geluid ge
waar, dat toenemend achter mü vandaan uit
de spelonk scheen te komen; maar eensklaps,
terwül Manuel haastig sün voet ophief om
weer over den drempel te stappen, sprong ik
razend op om met uitgestrekte handen een
uitval te doen naar de flesch In zün vingers.
Ik geloof, dat ik op zinnelooss wüze heb
gelachen. Iemand lachte er ten minste; en ik
herinner mü. dat de glimlach van meerderheid
op zün gezicht overging In een afschuwelüken
grijns, die langzaam verdween, terwül sün ver
wonderde oogen. starend naar die ultgemergelde.
vervallen verschijning, voor hem oprüsend In
de schemering van de gang, tot ontzaglüke
grootte schenen te groeien. ’Iü trok sün voet
terug of hü hem brandde; en wegwankelend
van den drempel wierp hü. In een door
panlschen schrik Ingegeven opwelling de flesch
recht In mün gezicht.
Ik greep ernaar met een schreeuw vsn
triomf, waarvan het onmenschelük geluld mü
«eer bü zinnen bracht.
Jn den naam van God, laak riep hü.
WBLt ANKIE.
Ffl5i(NIEN KANlk
MET,
RAN /K NET N/ET.
Oathanct eRkaf
!^AARaz$ fE-
VJfANP HET KAN iTAh
y^AN /K NET
Spr. eindigde met bet uiten van zün ver
wachting. dat in de rustige, politlek-vrUe sfeer,
waarin het standpunt van appellanten thans
was toegelicht, ook het advies aan de Kroon
zoodanig zou worden geconciplëerd, dat de
belanghebbende gemeenten In de Zaanstreek
met gerustheid de beslissing der Kroop kun
nen tegemoet zien
SOFIA, 17 Jan. (Reuter) De
bladen publlceeren een verklaring
centraal comité der binnenlandsche
sche Revolutlonnalre organisatie
waarin gezegd wordt, dat In de wereldpers, naar
aanleiding van de jongste plannen voor een
Balkan-pact, vaak uiteenzettingen zün gegeven
over het Macedonische vraagstuk, die eenige
nadere verklaring noodlg maken.
alsof ik een verschünlng was van een andere, paarden der vaqueros In heete achtervolging,
wereld. - - -
Wat nu plaats greep, gebeurde met onbe
grijpelijke snelheid in minder tüd dan noodlg
Is voor één ademhaling. Hü herkende mü niet.
Ik zag z’n vlammenden blik vol ongeloovlge
vrees, plotseling veranderden In afgrijzen en
wanhoop. HU had het evenwicht verloren.
Te ver was hü teruggestapt. Hü trachtte
rich nog vast te grijpen, maar het was te laat.
Nog een oogenblik bleef hü In zün val hangen;
zün armen sloegen door de lucht, zün lichaam
kronkelde In angstwekkend geworstel. Eens
klaps ging hü slap geheel achterover en, met
het zonlicht op zlin naar boven gekeerd ge
laat, verdween hü uit het gezicht.
Maar op het laatste oogenblik slaagde hü er
in het touw te grijpen. Het eind ervan moest
boven heel los op den grond gelegen hebber.,
want een oogwenk zag Ik het In volle lengte
hem suizend achterna gaan. Ik drukte de flesch
woest tegen mün borst, razend bü de ge
dachte, dat hü haar nog uit mün handen zou
kunnen rukken; maar tegen het oogenblik dat
het touw strak trok, had zün vallend lichaam
zulk ’n snelheid verkregen, dat ik niet den ge-
ringsten ruk gevoelde toen het groene koord
brak
Ik beken dat tranen, tranen van dankbaar
heid. mü over het gelaat stroomden Mün
ledematen beefdenMaar ik was nu genoeg
bit zinnen om niet langer aan me zelf te
denken.
„Drink! Drink!...." stamelde ik. Beraphlna’s
hoofd tegen mün schouder leggend, terwül de
(Korte Inhoud -an bet voorafgaande: Kemp
een Kngelscbman uit Kent wijkt met Carlo*
Rlego uit naar Jamaica, «eholnen door den
verloofde van slln suster Veronica Ralph
Booksbv Hier komt bU ia kennis met den
rechter O’Brien en met Don Ramon, die
Kemp willen overhalen dlenat te nemen hl)
sssroovm. <U* Rlo Medio als basis hebben
Kempt vluobt. maar wordt later weer door
de seerooven gevangen genomen en naar
Rlo Medio gebracht, waar hit gaatvrtl
ontvangen wordt door Don Balthasar
Hier leidt men hem aan bet eterfbed van
Carloa Het gepeupel elaebt de uitlevering
van Kemp en doet al* Carlo* tulat geator-
ven 1*. *en aanval op bat hul*, waarbtl Don
Baithaear door een kogel wordt getroffen
•n atervend ineen zakt. Al* tilden* de b*-
grafenlaplechtlgheden de aandacht afgeleid
M vlucht Kemp met Don Balthasar1* doch.
t*r Serafine en wordt opgenomen op het xn-
gelache schip ..Lion” De Kngelsche koop
vaarder wordt echter achtervolgd en Kemp
verlaat met Serafine en Castro tUdelUk het
•ehlp. dat hen later weer aal oppikken Ttj-
dena den storm slaat hun boot om Ze word-n
op de kust gaworpe» en verbergen zich tn
szn spelonk, waar zij door O’Brien worden
**l*g*rd).
