DIAMANT
Sïet u&fiaal uan den dag
IVÖROL
Onnes
Nijenrode schuldig
van
HET KAPERSNEST
SPORTIEF
VERDEDIGER ONTKENT
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
De stormvlaag
f250.-
Alle abonné’s
F-1
Z?e Neder la ndsche Tandpasta
DONDERDAG 25 JANUARI
it-
was
we
ch
Verandering van koert
en
u
(Wordt vervolgd)
i
■I
f
De advocaten aan’t
woord
Vliegdienet tusschen
Londen en Tokio?
Het motief. van geldgebrek
volgent de verdedigert, die
spraken, niet aanwezig
es
sit
Onnet kon de inbraak
niet hooren
De beschuldiging tegen Onnet
van Nyenrode
JOSEPH CONRAD
Bak- en Braadvet
Terug uit den arbeids
dienst....
De financieele positie
van Onnet
\De nieuwe
bedrijfschef\
poetst Uw tanden met
Uiteenzetting der verdedigers
De relatie Onnes-Koning
De rechter zelde tot den klerk: ^Lee* de akte
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
rtt^Te? ^nttX'e^b0
ter Serafine en werdt opgenomen op het «n
«eleche schip „Llon." De Kngelache koop
vaarder wordt echter achtervolgd enKemP
verlaat met Serafine en Caetro ttjdeltlk he
echlp Later komen zll wesr aan boord
Kemp aan tand gaat, valt hü echter weer
in handen van O’Brien).
VDOB
op foEff ó/ionte
IIIIIINIIIIIII
dus eigenlijk verder niet
^an
3»
Ed.
ge-
van
Je
45 ets p. pond - 22 J ets p. h«H pond
dat ik Nikola el Escoces. alias El
Demonio
op;
4
3S
3«
25
i
ROMAN VAN
LM
.15
LM
kasteel Breukelen-Nüenrode,
en of doen bewegen tot het
dading.
:r dan een op ver
in braak plaatsge-
een man
niet ta
JS5
-50
.50
ben van
neeg be-
.15
M
•40
0.M
(.00
MO
0.50
0.50
0.30
0.45
>.45
1.40
140
1.45
MO
.pond en als ik niet hielp of hen probeerde aan
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinititiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiunitn
«ras. De ramen van de slaapkamer waren toen
dicht en zü stonden in het onttakelde kasteel
en luisterden scherp toe of zü soms iets hoor
den. Inderdaad hebben zü toen flauwtjes eenlg
geluid gehoord. Doch wanneer men slaapt en her
stormt, zoodat de luiken rammelen, dan is het
toch niet aannemelijk dat men van een dergeUJk
geluid wakker wordt.
- --
een goederenvoorraad. Bü onvoldoende snelle
realisatie van dien voorraad, die zich bleek
voor te doen, stonden twee wegen open: ten
eerste een bankcrediet da* zijn bank hem wei
wilde verstrekken, ten tweede verkoop ineens
of in gedeelten van den voorraad, sooals later
heeft plaatsgevonden. Een dergeltjke finan-
deele situatie motiveart, gezien de zakelljke
helderheid van den heer Onnes van Nijen
rode, zooals die tn het verleden afdoende is
aangetoond, in geen enkel opzicht het ensce-
neeren van een inbraak.
WARSCHAU, 24 Jan. (Reuter) Als gevolg
van de overeenkomst tusschen Polen en
Dultschland voor een luchtvaardlenst tusschen
Berlijn en Warschau, is de mogelijkheid geo
pend voor een dienst, welke loonden en Tokio
verbindt, via Berlijn. Warschau en Moskou.
De geregelde dienst tusschen Warschau en
Moskou en die tusschen Warschau en Berlijn
begint in het voorjaar.
by verlies van 'n
anderen vinger
BERLIJN. 24 Jan. (V.D.). Bepaald ta dat
personen, die bij den arbeidsdienst werkzaam
zü geweest, ieder jaar zoo veel mogelijk te
gelijkertijd in het gewone bedrijfsleven moe
ten worden opgenomen. Het bevoegde arbeids
bureau zal rekening houden met de kennis en
bekwaamheid der arbeidadienstvrtjwilligers,
terwijl adviezen zullen worden gegeven bü de
beroepskeuze. De taak dezer adviseurs ta ook
de dlenstwilligen er van te overtuigen, dat hun
toekomst niet in de groote steden en de dicht
bevolkte industriegebieden ligt, doch in die
streken, waar zij als kolonisten en handarbei
ders een bestaan voor zich en hunne familie
kunnen opbouwen. Een terugkeer naar de
groote steden moet zooveel mogelijk achter
wege blijven.
woonde
een der
Londen,
juwelier
Er was daarbij een voordeel: de prijzen die
de verzekering zou moeten uitbetalen, zouden
allicht hooger zijn dan de verkoopwaarde In be
gin 1932. Maar de goederen waren, normale
tijdsomstandigheden in aanmerking genomen,
zeker niet te hoog verzekerd, immers tegen prij
zen ongeveer overeenkomende met die ten tijde
van den inkoop.
De prijzen waren zelfs lage:
zoek van assuradeuren na de
vonden hebbende taxatie. Van de van de ver
zekering ontvangen som zou waren de beschul
digingen juist een beiooning aan de hand
langers af moeten. Het verschil tusschen de ver
zekerde som minus beiooning handlangers en
actueels verkoopwaarde, wérd dan toch wel veel
te klein voor het risico dat een scherp en kun
dig zakenman die nog groote ressources had,
daarmee op zich zou nemen.
In aansluiting van het reeds vermelde uit de
dagvaarding tegen den heer Onnes van Nüen-
rode geven we hier nog een aanvullende korte
samenvatting.
Eenigen tijd na de inbraak bleek het inder
daad noodig van koers te veranderen, de ver
koop vlotte niet bijzonder goed. De neer Onnes
besloot toen zjjn kunstschatten te doen veilen en
voor het grootste deel van zjjn vermogen een
landgoed In Dultschland te koopen, de plannen
hiertoe werden in den aanvang van 1933 ge
maakt. De kunstschatten die na de.inbraak
overgebleven waren, werden voor het overgroots
deel in Juli 1933 geveild en brachten ruim twee
ton op. In Maart 1933 (ulterlljk) vingen de on-
derhandelingen met den Duitschen verkooper
aan. De heer Onnes begaf zich daartoe geregeld
naar Dultschland en het lag tn zjjn voornemen
om in Juli 1933 naar Dultschland, te verhuizen.
Van een vlucht, die in Mei 1933 zou het>ben
plaats gevonden is derhalve geen sprake.
Na afloop van den wedstrijd bti de
boksmeeting, te Rotterdam gehou
den. heeft rich een pijnlijk incident
voorgedaan.
(Sportbericht)
Wij spreken in den laatsten tijd
Zoo gaarne van sportief.
De rondheid van karakter is
Ons juist bij uitstek lief.
Want naast het lichaam moet de geest
Ook door de sport vooruit-
En edel is de eigenschap,
Die 't woord sportief omsluit.
Zoo is het dan in theorie
Want iedereen ook weet,
Dat men nog al eens de praktijk
Op ‘t sportterreinvergeet!
Maar angstig wordt het als nu ook
De boksers mee gaan doen
In het vergeten, wat de sport
Juist vordert van 't fatsoen.
Men spreekt van pijnlijk incident
En dit is het allicht:
Een jury-lid toch deed het niet
Maar krèèg een oogje dicht!
Sportiviteit is niet wat men
Naar willekeur verkiest,
Doch juist waardeering van het spel
Oók als men zelf.... verliest!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
Algemeen wordt gedacht, dat de heer Onnes
to* een misdaad sou rijn verleid door geld
gebrek. Dit motief was echter niet aanwezig
en bet vormt althans een meer dan gebrek
kige motivecring voor een dergelUke daad. Op
het moment van de inbraak had Onnes ruim
15 mille contant geld, verder bezat hjj eep
collectie kunstvoorwerpen die op ongeveer
een half mflliocn gulden waa getaxeerd. Deze
kunstvoorwerpen warel^ geen onrealiseerbaar
bezit. Zü waren voor Onnes reeds niet meer
een particulier vermogen doch in verband met
zijn belangen-gemeenschap met Goudstikker
Vroegere in de
waarin van eene
i was, zijn ge
van beschuldiging. Hier beginnen....* wees
hü naar een paragraaf van de papieren die
de klerk binnengebracht had.
't Was de akte van beschuldiging, lang te
voren in elkaar gezet tegen den man, dien Ik
als Nichols had leeren kennen.
Plotseling werd de schurkenstreek mü angst
wekkend duidelijk. De klerk las een ontstellend
relaas van lage misdrijven, in elkaar grijpend
als gekneed deeg, het getuigenis van verschil
lende personen, die het verslag geteekend had
den Nikola had veertien schepen geplunderd,
en klaarblijkelijk met zijn eigen handen twee
en twintig menschen vermoord waaronder
twee vrouwen en ten slotte kwam de zaak met
Rowley's schepen.
..De sloep van de Britten." las de klerk, ..kwam
op tien meter afstand.’* De dusgenaamde
Nikola riep toen uit: „Vloek over de bloed
dorstige honden.’’ en begon het schrootvuur op
de boot te richten Zeven personen werden
daarbij gedood. Dit heb ik gezien met mijn
eigen oogen..) Was geteekend, Isidore Ale-
manno.”
En *n ander zwoer: „De dusgenaamde
Nikola was beneden, maar kwam Ijlings naar
boven gesneld en sneed met Jén slag van zijn
mes den man, die op het dek knielde, de keel
af
Ik behoefde er niet aan te twijfelen, dat
Nikola deze misdaden had bedreven; dat de
getuigen er een eed op hadden gedaan en de
uiteenzetting onderteekend hadden. De oude
rechter had den man natuurlijk nooit gezien en
nu hadden O Brlen en de Lugareno gezworen.
in 't Astrid-hotel,
meedeelen.”
..Natuurlijk denk ik er niet aan. te bijten;
ofschoon het geen aanlokkelijk Idee ta, binnen
maand het tijdelijke met het eeuwige te
een
moeten verwisselen
plannetje trachtte te maken, zeiden de
schurken tegen mij: ..Morgenavond kom je ons
Rainwaystreet. je besluit
nooten worden uitgeleverd. Van hen zal hü
ongetwijfeld gerechtigheid verkrijgen
HU gaf den Lugareno een toeken te ver
trekken en stond, «ün papieren bü elkaar
rapend op. Voor O’Brien maakte hü een diepe
buiging.
„Ik laat den beschuldigde ter beschikking
van uw« edelachtbaarheid.” zelde hü. terwül
hU met den klerk het vertrek verliet.
O'Brien zond nu de twee soldaten weg en
bleef alleen achter. Zün leven had nog nooit
zooveel gevaar geloopen. Was Ut niet zoo
nieuwsgierig geweest, zoo buitengewoon ver
langend te weten, wat hü kon zeggen, dan had
ik hem onmlddellUk met een stoel de hersenpan
ingeslagenIk stond op het purt het te
doen; één stap deed ik in de richting. Toen
zag ik, dat hu stond te snikken.
„De vloek de vloek van Cromwell over js.“
stotterde hu plotseling. .Je zendt me weer tanig
naar de hel.” HU verwrong sün heele lichaam.
„Smart!” zelde hü. ,Jk weet wat het ta Maar
wat ta dit? Wat ia dit?”
De vele redenen die hU had voor smart,
flitsten mu voorbü als een stoet van sombere
beelden.
..De dood en het onherroepelijke kan
dragen.” prevelde hU Maar dit
weten misschien In leven misschien ver
borgen se kan ook dood zijn....” Met een
verandering ata een bltaemfllta begon hü ta be
velen:
„Vertel, hoe je ontsnapte.”
Naar aanleiding van de aanstaande behan
deling van de strafzaak tegen Onnes van
NUenrode hebben wü ons tot de beide verde
digers gewend mrs. Th. Muller Mas«ta en Cap-
peyne van de Coppello, die ons het een en
ander van het standpunt van hun cliënt
mededeelden, welke mededeellngen wjj hier
laten volgen:
De heer Onnes heeft van den aanvang ont
kend, zich aan de oplichting der verzekering-
maatachappUen te hebben schuldig gemaakt,
of een Inbraak in het kasteel te hebben ge-
ensceneerd.
PUen gevolgd welke procedure met de In den
aanvang reeds genoemde dading ta geëindigd
Er zUn in deze zaak door het OM. acht en
j i 8etulBen gedagvaard waaronder twee
deskundigen. Door de verdediging zullen ver-
moedeljjk een twintigtal getuigen k décharge
worden opgeroepen.
Geluk bekend Is houdt de heer Onnes zeer
positief vol, dat dien nacht een werkelUke in
braak en diefstal in het kasteel NUenrode heelt
p*“ats Behad en ont*ent hu pertinent eenlge
opdracht daartoe gegeven, dit goedgevonden >f
daarvan geweten te hebben. T"
Pers verschenen berichten, v._
gedeelteluke bekentenis sprake -
bleken in strUd met de waarheid.
de galg te brengen, zou ik binnen een maand
niet meer in leven zün. Ik had niets anders te
doen, dan op een nader af te spreken datum
te zorgen voor een stel valsche sleutels, en de
nummers van het letterslot. Om me te bewij
zen, dat ik bij weigering niet veilig was floot
een van beiden even op s’n vingers, en direct
zag ik door de vier eenlge menschen die tn de
straat waren, een revolver op mü richten. In
de verte kwam een agent aan en Ik trachtte tijd
te winnen. Stel u m'n ontzetting voor. mUnheer,
toen de boeven zich van den agent niets aan
trokken. HU scheen Integendeel tot de bende
te behooren. want hü voegde mjj toe: „Ik zou
maar buten, anders word je gebeten." Toen ik
een beetje tot m'n positieven kwam, en een
belde
Vóór de inbraak Is de heer Onnes slechts met
Koning in rejatie geweest. Deze relatie dateer:
van kort vóór den oorlog, toen de heer Onnes
met twee zeer bekende Amsterdammers commis
saris was In de Tabakmaatschappü van Koning.
genaamd Amsterdam Besoeki Tabak Maatschap-
pU. Koning heeft den heer Onnes steeds zeer
behoorlijk behandeld; nadat de relatie een tien
tal jaren verbroken was geweest, Is Koning be
gin 1932 op NUenrode gekomen, om de mede
werking van den heer Onnes te vragen voor een
zake lijk object, oa. beleenlng op schilderUen
De heer Onnes, die wist, dat Koning het moei-
Ujk had, wilde hem daarbU wel helpen. Bü
meerdere bezoeken van Koning heeft de heer
Onnes hem het kasteel laten zien, in het bü-
zonder zijn kostbaarheden. Dit placht hjj aan
zeer veel bezoekers te doen.
Kort daarop vond de diefstal plaats. De rela
tie met Koning over te effectueeren zakelüke
objecten «tas blijven doorloopen en Onnes had
Koning ook financieel geholpen. Na de inbraak
vertelde Koning den heer Onnes, dat hU meet
van de zaak af wist en dat hü het bü «ün men
schen (de daders van de inbraak) had doen
voorkomen alsof hu van den heer Onnes op
dracht had gekregen om diverse voorwerpen weg
te halen De heer Onnes had reeds van ver
schillende kanten vernomen dat de publieke
opinl hem niet gunstig gezind was en dat men
opinie hem niet gunstig met de Inbraak noemde.
HU is toen bang geworden en hU hfceL. gemeend
de mededeellng van Koning, die vergezeld ging
van een verzoek om geld, niet aan de autoritei
ten te moeten doorgeven. Hij hield Koning aan
het lUntje. maar verleende hem vanaf dien da
tum geen noemenswaardigen verderen steun
In den zomer van 1932 werd de relatie Koning-
Onnes verbroken.
de oogen op om te zien, hoe ik zou dragen,
wat nu ging komen.
„Hoe ta uw naam.” vroeg de rechter gebie
dend.
Ik zelde: „Juan John Kemp,
adellijke Engelsche familie en goed
kend. Vraag het senor O'Brien.
Op OBrlen's geschokt gezicht scheen de
glimlach te verharden.
„Ik heb gehoord, dat de senor in Rlo Medio
werd genoemdgenoemd HU hield op
en wendde zich tot den Lugareno.
„Hoe werd hU genoemd de capataz, de
man die de kapers aan voerde?’’
Stamelend antwoordde de Lugareno: ..Nikola
-Nikola el Escoces. senor don Patricio.”
„U hoort het?" vroeg O'Brien aan den rech
ter. „Deze dorpeling identificeert den man.”
„Geen twUfel meer geen twUfel meer.”
zei de jues. „We behoeven geen beter bewU*.
U. senor, hebt dezen schurk in Rlo Medio ge
zien; en deze dorpeling identificeert hem met
name.”
„HU ta krankzinnig,” viel ik uit. „Honderd
getuigen zUn er, die kunnen leggen, dat ik
John Kemp ben
„Dat ta wel mogelük.” zelde de rechter droog
En aan zUn klerk begon hU te dicteeren:
„John Kemp, van edele Brttache familie, op
het tooneel van *Un misdaden bekend als
Nikola el Escoces, alias El Demonio....*
Ik haalde mUn schouders op. Op dat oogen-
bllk besefte ik niet, wat ze ermee voor had
den.
,.Ja." zei de detective, „als Charpentier, de
Franse he gentleniar.-inbreker er de hand tn
had! Maar die gaat, dunkt me, minder luid-
reéhtig te werk! Ik zou het anders wel wen-
schen, om te zien, of hU in staat ta, ons hier
in Engeland zoo bü den neus te nemen ata hü
het de Parljsche recherche deed. Dus afgespro
ken, mijnheer Brien. Met post 5 maak ik het
wel in orde.”
Den volgenden morgen omstreeks 11 uur be
vonden de juwelier en z'n chef zich wederom
in 't vertrek van den grooten man.
„U wordt bedankt, mijnheer Brien”, zei deze
luchtig; „u hebt u gisteravond schitterend ge
houden In Ralnway-street! Dus over 4 dagen.
Vrijdagavond tusschen half 12 en 12 uur.
wordt de slag geslagen. En u knjgt 8000 pond,
als de buit niet tegenvalt. Commissaris Doffrys
zal voor de noodlge mannetjes zorgen. We
maken het wel In orde
,,U weet dus alles reeds?” vroeg de juwelier.
Bamstone knikte. „Ik heb er een van m’n
mannetjes op afgestuurd,'’ lachte hü geheim
zinnig
Toen de heeren opstonden om heen te gaan,
stiet Ed Bien blijkbaar bü ongeluk een papier
van de schrijftafel, raapte het op en bdöd het
met z'n excuus detective Bamstone aan. „Dos
sier 428 afd. O. Pr. 519, Albert Charpentier",
zag hU er boven staan en zei: „U schUnt u al
met dien mUnheer Charpentier uit Parüs bezig
te houden. mUnheer Barnstpne.’’
„Nog niet." antwoordde de* aangesprokene,
„maar misschien heb Ik nog eens *t genoegen
kennis met hem te maken."
Des middags vervoegde zich commissaris
Doffrys bü Borski. Er werd besloten, dat in den
juwellerswlnkel zich 4 mannen zouden verschui
len, terwül er zich bulten nog 6 verdekt zou
den opstellen.
„U, mUnheer Borski en ik zullen dan op uw
kamer verbluf houden. Ik houd niet van halve
maatregelen," zei de commissaris.
Deze laatste ging daarop heen en wachtte
verder kalm den dag van Vrijdagavond af, te
meer daar hü Woensdag de mededeellng ont
ving, dat Ed Brlen twee valsche sleutels en een
brief met gebruikmaking van het letterslot (fou
tief natuurlijk aan de bandieten overhandigd
had. Hü was dus niet weinig verwonderd toen
Donderdagochtend om kwart over tien, de tele
foon hem onverwijld naar detective Bamstone
riep.
„We hebben ons beet laten nemen." begon
de slecht gehumeurde Bamstone. ..Die Ed
Brlen heeft ons handig een rad voor de oogen
gedraaid. HU ta er vandoor met een waarde van
minstens 50 000 pond aan juweelen Den laat
sten tüd schijnt hü veel steenen door namaak
sels te hebben vervangen."
Even zweeg de detective. Toen vervolgde hü:
„Alle posten zün gewaarschuwd. Yverton en ik
rullen straks den boel in oogenschouw nemen;
er zün misschien vinger-afdrukken te nemen.*
Op t zelfde oogenblik werd er geklopt en
Inspecteur Yverton trad binnen. „Hier is een
briefje voor u mUnheer," en hü reikte Bam
stone een enveloppe toe. Deze brak het couvert
open en las:
„Geachte heer. Naar een kennismaking met
Charpentier behoeft u niet meer te verlangen,
die kennismaking heeft reeds plaats gehad. Ik
ben u zeer dankbaar, dat u dien stommeling
van een Yverton naar t Astrid-hotel gestuurd
hebt. Hü ta misschien knap In 't nemen van
vingerafdrukken en ons jargon heeft hü goed
begrepen. Dat was ook de bedoeling. Hü dacht,
dat we hem voor een provincie-mannetje hiel
den Doe hem m'n groeten. En wilt u de vrien
delijkheid zoo ver drüven, den heer Borski m'n
dank over te brengen voor de goede behande
ling en ’t In mu gestelde vertrouwen?" Ed
Brlen. of te wel Albert Charpentier.
PB. Dacht u heusch dat de Engetachen
leeper waren dan de Franschen?”
on dit blad ztfn ingevolge de verzekertnmvoorwsarden tegen »>U levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door bU een ongeval met QC’J) b(j verlies van een hand Z 9C oU verlies vsn een f Cfl t>U een breuk van Z 4/1
ongevallen veraekerd voor een der volgende ultkeeringen J verlies van belde armen, belde boenen of belde oogen Z doodelljken afloop een voel of een oog f duim of wysvlnger Z 0(/.-been of irmf tU.‘
Tien minuten later stonden de belde heeren
van aangezicht tol aangezicht met den emlnen-
ten speurder. Hü een vrlendelük man met
een blozend gelaat. Vol belangstelling luisterde
hü naar t verhaal van Ed Brlen en xel toen:
„meneer Brlen, u hapt toe; u spreekt vanavond
met de heeren af en t zal me aangenaam zün,
morgen te hooren, hoe ’t plan definitief ta ge
worden. De commissaris van post 5 zal wel zor
gen dat u geen haar gekrenkt wordt en de schul
digen ingerekend worden. Zooals de zaken
staan, lükt het een gewoon inbraak je. en moet
ik me er dus eigenlUk verder niet mee be
moeien."
„Dat begrüp ik," zei de juwelier „Ik was u
ook niet lastig gevallen, als ik nog niet eenigs-
zlns onder den indruk was geweest van den
brutalen Inval te Parüs. waarbü m'n collega en
rriend, de juwelier Belliard zoo noodlottig om
t leven kwam, nu ongeveer twee maanden ge
leden.”
,Ja," zei de detective,
Naar de meening van de verdedigers ta de ge
lanceerde bewering, dat het echtpaar Onnes zou
hebben moeten bemerken, dat er tngebroken
werd, onhoudbaar. De inbrekers konden de
plaats waar Ingebroken werd tenminste wat
het laatste stuk betreft Bkderen over zachten
grond. Daar ter plaatse wafs geen kiezel. Zü bra
ken in In een zaal waartAyen de zitkamer van
mevrouw Onnes was geleder Vervolgens kwa
men zü in de ridderzaal en deze lag onder de
slaapkamer van het echtpaar Onnes. De gordü-
nen werden daar door de nachtelUke bezoekers
open en dicht geschoven. De verdedigers hebben
persoonlük een proef genomen of dit te hooren
Borski had zwügend toegeluisterd, met een
harden trek om z'n mond. ,JDe heeren zullen
een lekker PÜPje rooken, Ed,” zei hü, ,*n JU
krügt de volgende maand een flinke salarisver-
hooglng. Een oogenbllkje
Hü nam de hoorn van de telefoon en sprak:
No. 5267 juffrouw! Hallo, met Scotland-Yard?
Ja, met Borski! Brengt u me direct In verbin
ding met mUnheer William Barnstone. Dank u
inspecteur
..Bamstone", zei de juwelier tot Ed, ,Js de
beste detective van heel Scotland-Yard. HU
faalt nooit.”
Direct daarop rinkelde de bel. De groote Wil
liam Bamstone was aan de telefoon. „Hü ver
zoekt je hem
iven persoonlük
ie bijzonderhe
den te gaan ver
rellen, liefst da-
ielük Ed Ik zal
den auto laten
voorkomen, dan
gaan we samen
De heer Onnes van NUenrode ta, in verband
met de oekende Nüenrode-zaak, thans gedag
vaard om op Donderdag 22 Februari as. des
voormiddag^ te 10 uur voor de 5e Kamer der
Arrondissements Rechtbank te Amsterdam te
verschünen.
%Aan de dagvaarding ontleenen wü het vol
gende. De Officier van Justitie legt ten laste:
dat de verdachte In het jaar 1932 te Breuke-
len-Nüenrode en te Amsterdam, althans te
Amsterdam, althans In Nederland. Londen en
Hamburg, met het oogmerk om zich of een
ander wederrechtelUk te bevoordeelen, verschil
lende assurantlemaatschappüen. door welke
aan hem in den vorm van een „premier-
risque ’-verzekering tot een bedrag van ƒ150.000
als „premiei risque” van 1.250.000 was verze
kerd de schade te lüden door inbraak en dief
stal van schilderUen, antiquiteiten, prenten,
porselein rr andere kunstvoorwerpen op hei
heeft bewogen
aangaan van een
aarbij tenslotte een bedrag van netto
f 72.276.32 ta uitbetaald ter vergoeding van de
verzekerde goederen, welke naar zün opgave
in den nacht van 29 Februari1 Maart 1932
op het kasteel NUenrode gestolen zün.
De dagvaarding stelt dat dit bewegen plaats
gehad heeft door aan Jacob Top. Ud der firma
H. J. Schadd te Amsterdam, mede te deelen
dat bedoelde Inbraak en diefstal had plaats
gehad, dit aldus voorstellende dat dit alles
buiten zijn medeweten en toestemming ge
schied was. En door vervolgens aan genoemden
Jacop Top en aan den expert Leendert
der Dussen, die door de assurantie-maatschap-
Püen aangewezen was als expert, op het kasteel
Nijenrode verschillende mededeellngen en aan
wijzingen van den diefstal en de bultenbraak
te doen.
Deze mededeellngen “n aanwijzingen komen
in het kort neer op alles wat een bestolene
na Inbraak en diefstal aan assuradeuren en
experts pleegt te doen -n zullen bü de behan
deling der zaak wel uitvoerig behandeld wor-
(den.
Nu beschuldigt de dagvaarding den yerdachte
Verder, dat bü dit alles door hem tegenover 7.
d Dussen en Top verzwegen zou zün dat ie
bedoelde schilderUen, miniaturen en kunst
voorwerpen in zün opdracht althans met zün
medeweten en goedvinden en met gebruikma
king van óoor hem verschafte inlichtingen en
- aanwüzingen In den bewusten nacht uit bet
kasteel waren weggehaald met de bedoeling om
zich de vei zekeringssom te doen ultkeeren.
Door een en ander, zegt de dagvaarding, ta
«le expert van der Dussen in den waan ge
bracht, dat er een werkelUke diefstal met bul
tenbraak had plaats gehad, heeft genoemde
expert dit aan assuradeuren medegedeeld, mon
deling en rchriftelük, tenslotte In een rapport
De conclusie van het rapport was dat assura
deuren 36.200 hadden te betalen.
De vüf assurantie-maatschappüen, gaat de
dagvaarding voort, zün. afgaande op hetgeen
de expert van der Dussen aan hen ter kenn^
had gebracht, op hunne beurt in dienze'.fden
waan gebracht dat er een werkelüke diefstal
van de door hunne maatschappijen verzekerde
goederen met bultenbraak had plaats gehad en
dat zü dus krachtens de polis tot uitbetaling
der schadeloosstelling verplicht waren, terwül
Jacob Top ook zelf door een en ander in die
meening was gebracht en die meening weer
ter kennis der andere belanghebbenden heeft
gebracht, «aardoor deze ook weer In dien waan
gebracht zijn.
Tenslotte is dagvaarding der vüf maatschap
en; met zün eeuwigen glimlach en steeds
zwügend gaf hU den rechter een teeken het
verhoor te vervolgen. Intuaachen keek hü
peinzend naar de notities van den klerk met den
glimlach nog om zün lippen, die een zenuwach
tige trilling vertoonden en oogen met donkere
kringen er omheen. Hü zag er uit of hü was
blüven glimlachen na pas heftig geschokt te
zün.
De rechter begon den Lugareno te verhoo-
ren.
„Weet u waar de senor vandaan kwam.”
„Excellentie, excellentie..,.” stotterde de
man, met zün oogen op O’Brien’z gezicht.
„Ook niet, hoe lang hü In Rlo Medio ver
bleef," vervolgde de rechter.
O’Brien bukte zich plotseling naar zün oor.
„Al die dingen *ün bekend, collega,” zelde hü
en begon hem wat toe te fluisteren.
De oude rechter toonde teekenen van kln-
dergelüke verbazing en vreugde.
„Is het mogelük?” riep hü uit „Deze man?
Hü ta heel jong om zulke misdaden te hebben
bedreven."
De klerk verliet ÜUng» het vertrek Hü keer
de terug met een heelen stapel papieren.
O’Brien wees, over den schouder van den ander
heenbuigend. enkele woorden met den vinger
aan. Welken nieuwen schurkenachreek kon
O’Brien nu in den «in hebben?
De oude rechter zelde: „Hoe gelukkig, don
Patricio! Wü kunnen nu den Engetachen admi
raal tevreden stellen Wat een buitenkans!"
Hü zat plotseling recht In «ün zetel; O'Brien
achter hem nam zün gezicht met onderzoekeu-
y-y e heer Borski woonde in de nabü-
1 heid van een der rijkste gedeel-
ten van Londen. Pentonstreet no.
91. Hü was juwelier en z’n zaak gold
voor een der beste van heel de groote wereld
stad. Vier maanden geleden was de bedrijfschef,
die reeds jaren aan ’t hoofd van Borski’s be
drijf stond, vrü onverwacht overleden. Een he
vige griepaanval had aan z'n werkzaam leven
een ontüdig eind gemaakt. Geen van 't lagere
personeel was geschikt om den gestorven chef
te vervangen; herhaalde advertenties hadden
evenmin het gewenachte resultaat. Toen kwam,
een week of vier, vüf geleden, een jongmensch
met een aristocratisch voorkomen om een on
derhoud verzoeken De jongeman had een ge
bruind gelaat, sprekende blauwe oogen en gol
vend blond haar. Boven z'n rechter-wenkbrauw
prükte een rood lldteeken. De handen waren die
van een gentleman, klein, welverzorgd en toch
gespierd; de nagels onbeilspelük.
MUnheer Borski meende In z'n jaren lange on
dervinding 'n menschenkenner te zün geworden
Deze jongeman moest iemand zün van ouden
Engetachen adel. Het bleek dat deze onderstel
ling juist was. De vreemdeling had in Cambridge
Crlstallografle gestudeerd, had in den wereld
oorlog z'n vaderland gediend als kaplteln-vlle-
ger en in verschillende steden van Europa In
edelgesteenten gewerkt. De jongeman zei op
z'n adelUken titel geen aanspraak te doen gel
den. Hü was met z’n familie gebrouilleerd, en
wilde zich verder, zooals hü reeds enkele jaren
deed, door eigen arbeid van z'n vader onafhan-
kelük houden. De Informaties door den heer
Borski genomen, bevestigden dit alles en zoo
werd, een maand geleden, de sollicitant onder
den naam Ed Brlen de opvolger van den aan
griep overleden chef.
De heer Borski leunde behaaglük achterover
in den gemakkelüken clubfauteuil. „Een flinke
vent, die Ed BrlenI mompelde hü; ..een vak
man van de bovenste plank en handig ook.”
Het rlnkèlen ^an de telefoon deed hem uit
z’n overpeinzingen opschrikken. „Ja. Ed, Ik
kom direct.”
De stem van den chef had geagiteerd
klonken. Een blik op s'n horloge overtuigde den
heer Borski, dat Brlen voor 't eerst te laat was
op de zaak; ongeveer een half uur. Toen de
Juwelier z'n chef zag. bemerkte hü tevens dat
er iets büzonders aan de hand was. want Brien
deed tegen z’n gewoonte in, seer senuwachtlg
een blos kleurde s'n bruine wangen.
„Kan ik u even onder vier oogen spreken
mijnheer?” vroeg hü; „’t ta een zeer dringende
zaak.”
„Kom dan maar even mee”, zei de Juwelier
verwonderd. Zwügend liepen ze naar het privé-
kantoor.
„Ga zitten, Ed, en zeg, wat er Is.”
De aangesprokene friemelde zenuwachtig met
z'n vingers en zei toen: „Niets meer of minder
dan de keus voor mü. om u te helpen bestelen
of vermoord te worden.”
„Kom, kom. niet aoo theatraal," lachte Borski.
.Maar t ta geen grap!” riep Ed Brlen ver
ontwaardigd; „u weet, dat er gisteren twee
vreemdelingen hebben geïnformeerd naar den
prijs van die zeldzame Birmeesche parel? De
belde heeren hielden me vanmiddag aan op
weg hierheen. Wanneer ik her. behulpzaam «ril
de zün uw zaak te plunderen, verdiende Ik 5000
MUn eerste aandrift was te gaan gillen van
razemü; maar Ik hield mü nog In, wetend dat
ik tot stllswügen sou gebracht worden. Dof
zelde ik:
„Ik ben niet Nikola el Escoces. Dat kan ik
gemakkelük bewüzen."
De rechter van de eerste Instantie haalde de
schouders op en keek met blind vertrouwen
O'Brien in het gelaat.
.Jüe man," zei Ik. wüzend op den Lugareno,
„ta een kaper. En wat meer zegt: hü wordt
betaald door den senor Jues O'Brien. Hü was
de luitenant van een man Manuel del Pupolo
genaamd, die de Lugarenog aanvoerdds. nadat
Nikola uit Rlo Medio verdween.”
„D weet heel veel over de kapers," aei de rech
ter met de Ironie van een heel dom mensch,
„u was dus wel goed met hen vertrouwd. Ik
teeken hierbü het bevel van uwe gevangen
zetting In de gevangenis van het hof van
marine.”
„Maar ik «eg u. Ik ben die Nikola niet
Onbewogen van toon aei de rechter: „u gaat
uit mün handen over In die van het marlnehof
Het ta mü genoeg, dat u een persoon bent met
wlen men een proces kan beginnen. Tot zoover
reikt mün bevoegdheid
-Maar die O’Brien Is mün psrsoonlüke
vüand," riep Ik uit.
De oude man glimlachte suur.
„De senor behoeft niets te vreesen van onse
gerechtaboven. Hü **l **n sün etsen landite-
(Korte Inhoud het i
een Indischman Uit Kent wtjkt metcario»
Rleffo uit naai Jamaica
verloofde van zijn zueter Veronic» Reipn
Rooksby. Hier komt bil in kennl» met Sen
rechter O'Brien en met Don Ramon_ die
Kemp willen overbelen dienet te nemen nu
eeeroovere die Rlo Medio ata
Kemp vlucht, meer wordt tater weer door
de seeroovera gevangen genomen en na r
Rlo Medio gebracht, waar hl’
ontvangen wordt door Do" “n
Hier leidt men hem aan het
Carloe Het gepeupel etacht de
van Kemp en doet ele ^arloe lutat
ven le. een aanvel op het hule
Rü liep tot achter de tafel; de rech"
stond met buitengewoon veel eerbied
8Oj>VHErf/EErt
VL OEOóKNE ZOU UET
5T&MO /ff £EN
ooc WEff* i>CffOan
I l/EE£ff'
KOff rotff óAUH\
H/F#
Q£ (U\
ff.AffTOU/T,£ff
\óF£ff XL&Tff 1
KUZ OOK A
I/OCFO £ff ffOU JE E
EEff
BOOff! VAST Eff
rgg EP OOK UE0EUPEL
ëUZf ffm VAsruou n
PAAP OF
d/j/. ^yArOffff V
