Een schandaal te Medemblik
aan
1
4
4
T
I
3
I
den da^
dacht of het was alweer een kooper, rende
naar het toestel.
i n
7'
I
OPGEBLAZEN KWESTIE
r
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
Bouwplannen
HET KAPERSNEST
NI9M
1
r r
EEN TIP-TOP "TIP”!
"Vorige week voor zaken In
Engeland geweest. Ik naar
Epsom, naar do paardenrennoh.
En In hot restaurant direct zoo’n
tip-top kerel naar mo toe. "Tip,
Sir?" vroeg hij. Top, zei Ik,
geef mij oen tip.
w. WIJ SPREKEN WEER!—.
I
Ti
H
‘1
DINSDAG 6 FEBRUARI
I
ML—
De proefrit
De gemeentesecretarie
ARBEIDERS ONTSLAGEN
Rangeerder op slag gedood
Het kasteel Radboud
fa
K
9
1
Hl
1
O's
1
ROAM
Tegen het communisme
in Japan
Bij de sigarenfabriek „Sujabo”
te Culemborg
ROMAN VAN
JOSEPH CONRAD
TUSSCHEN DE BUFFERS
BEKNELD
i i
De voormalige avondschool-direc-
teur voelde zich gepasseerd en
strooide praatjes rond
GE0PENDmonI0vm.-5hm.en man 8ntu-|0hm.
SLUITING ZONDAG 18 FEBR 5 UNM
1
ai
\ZEE TE HE3BEM.EH VLAK 6/J
lDE BROM
BOUW; MU H£B- X
BEHGEEH GROOT rfA
Hu/s hood/oh/er
ÖMC&ZU/YER tEr
ZAM^ZOOÜAT WEEETf
óESCH/KTEV/OER HE&
8EM. WEBEHOEEEHDUS
HAAR DE moreh EH
EEHÜAK TE BÓMQJ -
E/GEM I
COUP
(paar HEB JE WEER ZOOM
EMEHOJOE. LEE6E PLESCh'ER
Z/T EEM PEUR Ra P/ER /M, MAAQ
HEBM/ET5 MET ZOO'M STUK
RAP/ER TE MAKS/'
',1a
b Li1
De proefrit
I
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLKS VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
De gemeente-secretaris
niet accuraat
J
o
Tl
j;
o.
kapot.
In
MARTIN BERDtN
V
kan
Naar wU vernemen is aan het geheele per-
1T j 1
zui^lgloopend. Hebt
t
■i
ik den gevangene In vrijheid te stellen....
volume
op
„Lion".
)A
Van fraude is er bij hem absoluut geen spra
ke, maar dat zijn werk als gemeente-secretaris
steeds tot in de puntjes in orde was, is even
min waar.
De verstandhouding tusschen burgemeester
en secretaris is om deze en andere redenen
dan ook niet van den aangenaamsten aard;
iets wat zeer betreurenswaardig is. doch waar
weinig aan te veranderen zal vallen.
Men gaf ons als de gangbare meening. dat
hjj dit tracht te bereiken door de ulo-school,
die 56 leerlingen telt, opgeheven te krijgen. De
leerlingen komen zelfs thuis met de mededee-
Ung, dat meester gezegd heeft dat 1 met de
school niet zoo lang meer zal duren.
Deze en nog andere mededeellngen, die wij
niet allen zullen weergeven, wezen er op. dat
in Medemblik een man aan het hoofd van een
onderwijsinrichting staat, die tracht. niet
die school tot bloei te brengen. maar haar
te doen verdwijnen. Als er van een schandaal
in Medemblik gesproken moet worden, dan is
het in deze richting te zoeken.
De voormalige directeur beweer
de dat bet bestuur op grond van ge
fingeerde lysten met het aantal leer
lingen valscheljjk Rjjkasubsidie had
genoten.
komen met eenlge averij. Was door storm over
vallen en later door windstilte. Had te Grave
send van den loods over dit geding gehoord.
En was dadelijk per diligence naar hier geko
men
Ik hoorde de antwoorden slechts bij brok
stukken.
..Op den 25sten Augustus laatstleden was ik
dicht by de Cubaansche kust door windstilte
overvallenDe stuurman Sebright had kokend
water voor hen klaargemaakt.... Naderhand
een dikke mist
klampten ons met veel booten tegelijk
I
Er was echter moeilijk overeenstemming te
verkrijgen met den fabrikant-wethouder over
de vergoeding, als de fabriek niet zou herbouwd
worden. Deze vergoedlngskwestle bracht ook al
weer verdeeldheid In het stadje en In deze
kwestie was het, dat de gemeente-secretaris
een verre van neutraal standpunt innam.
De burgemeester echter heeft deze zaak nu
zelf ter nand genomen en verwacht binnen
niet al te langen tijd een bevredigende oplos
sing, welke ertoe zal lelden, dat het oude
kasteel Radboud een passende entourage krijgt
en een attractie temeer zal vormen voor het
vreemdelingenverkeer in dit oude, maar toch
typische stadje.
Naast het kasteel stond destijds een conser
venfabriek, die evenals het wwonwagenkarop
en andere cnaesthetlsche zaken er niet aaa
medewerkte, dat het oude kasteel een sieraad
voor de gemeente was.
Toen eenlge jaren geleden de fabriek ver
brandde, gingen er stemmen op om deze niet
te herbouwen en de omgeving van het kasteel
te verfraaien.
TOKIO, 5 Febr. (Reuter) Met ingang van
1 April a.s. zal in Japan een wet In werking
treden, waarbij communistische propaganda in
het leger met den dood kan worden gestraft.
vangenis te
Nichola el Escoces ontsnaj
wiens taak het was den jun
tificeeren te hebben vermoord Daarom vraag
ilr rlnn opvanopnp in vriih**iH to
De publieke opinie t. o. v. den dlrecteur'is
In Medemblik verre van gunstig. Men heeft
het vermoeden dat de man L z. t. uit de plaats
zal moeten verdwijnen en daar de persoon In
kwestie zelf ook reeds schijnt te vermoeden dat
hij niet te handhaven zal zijn, zou hij niets
liever willen dan op wachtgeld te worden ge
steld.
(Ongecorrigeerd)
aoneel van de Sigarenfabriek „Sujabo", van de
Gebr. Smits te Culemborg, ontslag aangezegd.
Omtrent de oorzaak hiervan tast men In bet
onzekere.
Ook ten aanzien van dezen functionaris is
de publieke opinie niet onverdeeld gunstig.
Dat hij ’n 14 dagen met ziekteverlof Is ge
weest, is waar, doch deze zaak houdt absoluut
geen verband met bovenstaande.
Dat hij echter eerder een vriend van den
hierboven genoemden directeur genoemd moet
worden dan van den burgemeester en dat van
hem, evenals van den voormallgen avondschool-
dlrecteur verwacht wordt, dat hij ter zijner tyd
eveneens uit Medemblik zal verdwijnen, althans
uit de functie, die hij thans vervult, bleek ons
maar al te duidelijk.
Dat hij altijd zijn plichten eerlijk en trouw
heeft waargenomen. zooals in genoemd sen
satieblad stond te lezen. dat zou men op het
gemeentehuis niet zoo grif durven onderschrij
ven.
•t Was nlst duur, son halve
shilling. Of ik gewonnen heb?
Man, Ik heb hoolomaal niet
gewed! Oööö, die tip? Dat
waa ’n TIP van BOOTZ!
Niet te zoet, niet te straf,
nst gosdl
BOOTZ
drulschend geluld In mijn ooren deed
mij denken, dat ik bij de kust was van de zee
met de smokkelaars misschien, 's nachts daar
ginds in Kent.
De stilte, de over de zaal viel,
van het graf.
Daarna begon Iemand te spreken In gemat' gi
somber Spaansch, dat een herinnering leek uit
het verleden.
„Ik, de gezant van zijne Katholieke Maje
steit,'hier aanwezig volgens mijn eer en eed.
vraag de vrijlating van dezen gentleman,
wiens moed zijn onschuld evenaart. Documen-
overal om m|| heen: het omgaf mij. het nam
mi) op zoo licht, als niet te voelen, zoo vol
komen. dat die geheele ontmoeting was als een
omhelzing, zoo zacht, dat het ten slotte over
ging in een gevoel van rust, als de val van een
weldoenden welkomen dood.
Want lijden is het lot van ons menschen.
maar het menschenlot is niet een onontkoom
baar mislukken of een waardelooze wanhoop,
die geen eind kent maar een lijden, ala
kenmerk van menscheiykheid, In zich dragend
te midden van de smart de hoop op geluk, als
een juweel gezet in een ijzeren ring....
Haar eerste woorden waren:
„Je hebt je belofte gebroken. Je ging van me
weg. terwijl ik sliep."
Maar de diepte van huir verwijt openbaarde
mij de diepte van haar liefde en het lijden,
dat ook zij had moeten doorstaan om een ver-
eeniglng te bereiken, die zUn zou zonder einde
om te vergeven.
En terugschouwende, zien wij t romantische
In het menschenlot dat fijnzinnige, een lucht
spiegeling en toch Iets wezenlijks in het leven.
Het is de goedheid van de jaren, die wij hebben
doorleefd, van den ouden tijd, waarin wij dit
deden of dat, toen «e hier verbleven of glnda.
Terugziende, lijkt het mU zoo Iets wonder
lijks. dat ik, die dit ben en zij, die dat la. zoo
ver van elkander een leven begonnen, na samen
en gescheiden zooveel gedragen lijden en leed,
zoo rustig zouden eindigen In een zoo stand
vastige omgeving dat zij en Ik zooveel moes
ten doorleven, goede en kwade kansen droeve
en blije uren, om alles ten slotte overwonnen
te zien, en weggevaagd In het kleine hoopje
stof, dat een leven Is.
Ook daarin ligt het romantische van het men
schenlot
kringen te Medemblik, eens „het doode stadje
aan de Zuiderzee”, levendig besproken wordt.
Het gaat oiüer een geschil tusschen het be
stuur van de Neutrale Middenstandsvereenlging
en een voormallgen directeur van de Handels
avondschool.
Doch om de zaak nog sensationeeler te ma
ken, haalt het blad er nog twee andere kwes
ties bij, die met de eerstgenoemde niets uit
staande hebben: n.l. de kwestie van den ge-
- - -V— den
EiHDEUIK WEJRD DE KIE!HE PLEtWH
MET Z'H KOSTBARErt /HHOUD POOR
E£M VM>EZHER OH WEKT.
De telefoon is nu weer als
Een telefoon moet zijn,
Je draait het nummer en je vangt
Den ander aan je lijn!
Het leed is dus geleden van
De draden-branderij
En Amsterdam, dat praten kan
Is hierdoor juist praat-vrijt
Eerst was de lijn, maar nu al weer
Wordt onze rust gestoord.
Omdat je thans het belletje
Den heelen dag weer hoort.
Vooral daar nu, in het begin,
Een iedereen probeert
Of 't toestel van de anderen
Met 't zijne functionneert.
Hallot Hallo! met wie? ik wou
Eens zien of t uwe gaat.
Het is in orde, want u" heeft
Uw apparaat paraat!
Hallo! hallo! ah, dus u spréékt!
Vandaag voor 't eerst? maar man!
En dat, terwijl mijn jongste spruit
Al wéken praten kan!
Maar hoe het zij en hoe men ‘t neemt,
Geen mensch, die dit bestrijdt:
De storing bracht de telefoon
Slechts populariteit!
HUHOOP, PAT 5 MUEE/VU/TOE-\
ZO(HTE PLEK. OM ONS HU/5 OP
TE BOUH/EH. ERZ/JH BOOMEH D/E
SCHADUW GEVEH £H HET /5 HOOG
6ET/0EC OM GEEHLA5T VAH DE
pestuur een avondschool-op-
haal zonder een cursus
ging oprichten, voelde de
Een man met een gezicht als een wezel riep
naar een ander een met een gezicht als een
duivel die juist wegging, enkele zinnen,
waaruit Ik het woord gezant opving. Die ander
hield ■UI, keerde schielijk om. zette zijn kof
fertje weer neer. Ik boorde de diepe stem van
air Robert Gifford zeggen:
„Wat!.... Nooit!.... Al te onbeschaamd....
en daarna leek mijn bewustzijn en het licht
tegelijkertijd uit te flikkeren. Ik kon nauwe
lijks zien. Ik hoorde slechts stemmen, heesch
en droog, alsof de eigenaars jaren en jaren lang
niets anders hadden geademd dan stof.
Ben luidere stem blafte: »U kunt hem niet
meentesecretarls. die het niet best met
burgemeester kan vinden, met ziekteverlof is
doch overigens altijd zijn plichten eerlijk en
trouw sou hebben waargenomen; voorts wordt
er een wethouder-conservenfabrikant bjjge
haald. v’iens affaire ook al een factor in he’
„schandaal van Medemblik” zou moeten betee-
kenen.
Medemblik Is maar een heel klein, schijnbaar
rustig stadje en daaraan is het wellicht te wij
ten. dat een zaak van maar heel weinig betee-
kenls tot zoon geruchtmakende affaire
worden opgeblazen.
We zullen het verhaal van bedoeld blad niet
gaan opdisschen, doch het resultaat» van ons
onderzoek, dat wij ter plaatse hebben Ingesteld,
weergeven.
Men maakte het ons bij dat onderzoek niet
gemakkelijk. Ons eerste aanknooplngspunt was
een schoenmaker voorzitter van de Midden-
standsvereeniging De man was niet thuis en
z’n vrouw weigerde halstarrig ons een naam
te noemen van een ander bestuurslid; het
vrouwtje, dat de zaak zeker heel gewichtig
vond, zei kortaf: we zeggen niets, we schre
ven niets en we antwoorden niets. Ook by ons
tweede bezoek w(at later aan dit adres, was
de voorzitter niet thuis en was het gemoed van
zijn wederhelft nog niet verteederd. Waarschijn
lijk dacht ze het ons onmogeijlk te maken;
ze maakte bet ons alleen wat moellljker Ook
zonder haar echter hebben wjj de verschillende
nachen gevonden, die wij gesproken hebben.
Langen tijd daarna zeiüe een heesche stem:
„Excellentie, hij is natuurlijk van alle rechts
vervolging ontslagen."
Een andere stem beval:
„Heeren gezworenen, gelieve als uitspraak te
geven „onschuldig.”
Door de zaal klonk luidruchtig gejuich, om
dat mijn leven gered was.
Maar nu moest Ik mijn gered leven opnemen.
En Ik zat daar, met mijn hoofd gedrukt in
mijn beide handen. De oude rechter hield op
een toon van hooghartig medelijden tot mij een
toespraak
hebt veel geleden, naar het schijnt; maar
lijden Is het lot van ons menschen. Verheug u
nu, dat uw naam In eer hersteld Is; dat u hier
op dese openbare plaats de uitspraak hebt
mogen hooren van uw landgenooten. die u
herstelt in alle rechten en vrijheid van het land
en In de genegenheid uwer medemenschen. Ik.
die een heel oud man ben, aan het eind van
mijn leven gekomen, verheugd mij met u...."
Het waa vreeswekkend, zijn diepe, stem, zijn
beteekenlsvolle woorden
„Lyden is het lot van ons menschen!....1*
Het bestuur van de Neutrale Middenstands
vereenlging had indertijd een Handelsavond-
school opgericht en het hoofd van de U. L. O -
school tót directeur daarvan benoemd, die te
vena de (Teemde talen zou doceeren.
Om meerdere redenen beaioot men de avond-
school 1 Jan. 1933 op te heffen, waarna er geen
overeenkomst mees met directeurs en leeraren
bestond.
Toen een nieuw
meer-beschelden -8<
In vreemde talejz
vroegere directeur zich gepasseerd, en alsof zijn
dlrecteurspositle nimmer had opgehouden te
bestaan, wilde hu aanspraak doen gelden op
salarieering over bet tydvak van de opheffing
der oude Handelsavondschool tot de oprichting
van de nieuwe.
Hek bestuur van de Middenstandsvereenlging
dacht er natuurlijk niet over hierop in te gaan.
En toen begon het spelletje van heen-en-
weer-elkander bestoken.
(Korte Inhomf -an het voorafgaande: Kemn
een Kngelscbman uit Kent wilkt met Carlo*
Riego uit nau Jamaica geholpen door <>«d
verloofde van etin zuater Veronica Balpn
Raokaby. Hier komt bil in kennla met den
rechter O'Brien en met Don Ramon die
Kemp willen overhalen dlenat te nemen nu
seeroovera die Rio Medio ala baaia hebben
Kemp vlucht, maar wordt later weer door
de zeeroovera gevangen genomen en naar
Rio Medio gebracht waar bil gaatvrU
ontvangen wordt door Don Balthasar
Hier leidt men bem aan het
Carloe Het gepeupel eiacht de uitlevering
van Kemp en doet ala Carloe luist ««•JJf-
ven is een aanval op bet hula, waarbll Don
Balthasar door een kogel wordt eetrocten
en stervend ineen zakt Ala tlldena de oe-
«rafeniaplechtigheden de aandacht .a*®*"?0
la vlucht Kemp met Den Balthasar doch,
ter Seraflna en wordt ooetmomen op het En-
gelsche schip „Llon” De Kngelsche koop
vaarder wordt echter achtervolgd en Kemp
In handen van O'Brien t<ze komt om door
Kemp aan land gaat, valt h!1 echter weer
verlaat met Seraflna en Caatro tlldeltlk bet
de handen van een slulnmoorde-.aar en Kemp
wordt van verschillende mlsdrllven beschul
digd. weggevoerd met een Engelach oorlogs
schip).
i
Als hier dus vaa valsch-ingevulde lijsten
sprake ia, komen die van den hand van den
aanklager zelf.
Het bestuur van de Middenstandsvereenlging
herinnerde zich daarbij nog een geval waarbij
de voormalige directeur een bedrag van f 42.50
van de vereeniging had ontvangen, dat moest
dienen om bij een hoofdambtenaar bij bet Mi
nisterie van Onderwijs een kwestie betreffende
de avondschool in orde maken.
Maandagavond omstreeks vijf uur is op het
station te Weesp een doodelijk ongeluk gebeurd.
Toen de rangeerder Veldhuizen enkele goede
renwagens had vergezeld, wilde hij tusschen het
stootblok en een aanrollenden wagen doorloo-
pen, maar de wagen trof hem en drukte hem
met de borstkast tegen de buffers van het blok
De man was zoo goed als onmiddellijk dood.
Het personeel legde hem op een brancard in
het kantoor, waar de spoordokter dr. Wartem
den dood constateerde. Inmiddels ging de po
litie de echtgenoote waarschuwen. Eenigen tijd
later werd het lichaam per Roode Kruls-zieken-
wagen naar de woning aan de Tuinstraat ver
voerd. De man laat een vrouw met acht kin
deren achter. HU stond bekend als een net en
oppassend ambtenaar.
omdat hU de ster.... van de Cubaansche
wet genoemd werd. Iemand zou dadelUk over
mU heenbulgen met een lantaarn en Ik aou
het meel uit mijn oogen wrijven en snipperen
naar het roode fluweel en het verguldsel van
de groote hut. Over een minuut kwamen
Carlos en Caatro.... Of was het O'Crlen, die
zou komen?.... Neen. O'Brien was dood, ge
stoken, met een mes in den rug; het bloed
kleefde nog tusschen myn middel- en wijsvin
ger. Ik kon het voelen; ze hadden mc eerst
mijn handen moeten laten wasachen voer
ik verhoord werd; ot voor dat ik tegen den
admiraal sprak. Met zulke handen wilde je toch
niet Iemand spreken.
Een lulde, hooge stem riep van boven door
de lucht: „Ik geef vyftlg pond aan wie van
de heeren in toga de zaak voor dct. beschuldlgse
verder wil lelden. Ik ben de vader.”
De stem van mijn vader brak de betoove-
ring. Ik was In de rechtszaal, de kaarsen waren
nog aan *t branden; al de gezichten, oplich
tend uit de schaduw, waren in kleine groepjes
vereenigd; men wuifde met handen.
De advocaat met het dulvelsgezlcht hield tn
zUn handen het papier, dat aan lord Stowell
zooeven overhandigd was; mjjn vader was van
zyn bank af met hem asm het spreken. De
advocaat, in volle lengte met zUn oude, have
looss toga t”gen het licht uitkomend, gluurde
naar het papier, zwaaide er mee in zyn hand,
knikte mUn vader toe en begon met koddlg-
lUzige neusklanken:
„Edelachtbare heeren. ik zal de zaak voor
den beschuldigde verder leiden, als u bet toe
staat.... Klaarbiykeiyk Is hy self niet In sust
zyn getuigen op te roepen. Als hy behandeld Is,
zooals hy zegt, Is bet een van de atschuwe-
lükste..."
De oude lord Stowell viel in: ,Btst....
Mr. Walker; u weet, dat u geen peldooi voor
den beschuldigde hoeft te hóuden. Het eenlge
wat u te doen hebt, ia de getuigen op te
roepen."
Ik vroeg mU af. wat hy daarmee bedoelde.
De advovaat riep de naam van een man, die
Williams heette. Ik scheen den naam te ken
nen. En den man scheen ik ook te kgnnen.
Owen Williams, kapitein van het schip de
„Lion".... koffie en hout.... Juist binnenge-
Er Is lange tijd voor noodlg om te beseffen,
dat iemand, heel ver van ons af. dood is.
Maar hoe lang, hoe lang duurt *t om volkomen
zeker te worden, dat het leven van Je hart
uit het rijk der dooden la teruggekeerd.
Nog jaren daarna kon Ik het niet verdragen
baar maar even buiten het gezicht te hebben.
Van ons wederzien In Londen Is al. wat Ik my
herinner een sprakeloosheid, die was als de be
vreesde aarzeling van onze overstelpte ziel
tegenover de grootheid van een terugkeer van
de grenzen der wanhoop tot de' vertering van
een allerhoogste vreugde.
De heele wereld, het geheel van het leven
was met baar wederkomst voor mU veranderd
Het bestuur had echter subsidie verkregen
op naar Den Haag gezonden verzoekschriften
en leerllngeniysten. eigenhandig door den di
recteur geschreven; het bestuur was zoo ver
standig die gegevens van den directeur niet
over te schrijven in een eigen brief aan den
Minister.
t
..Hallo Percy, ouwe jongen," hoorde hU
Iemand grinniken. „Hoe loopen de zaken met dat
By onderzoek In Den Haag bleek da betrok-
ken ambtenaar nooit „een vergoeding” van 40
van den directeur ontvangen te hebben; (die
2.50 zou als fooi voor een bode gediend heb
ben). Waar de directeur dan wèl genoemd be
drag voor noodlg gehad heeft, moet nog wor
den uitgemaakt. Deze kwestie wordt zeer waar-
schynlijk langs gerechteiyken weg tot een op
lossing en voor den directeur allicht niet
gelukkig einde gebracht.
ITT Percy,” vroeg Jim Cloak vrooiyk,
I W' "hoe «a*t hel *net nieuwe zaak?
III T Verkoop Je nog al wat autos?”
Het was geen wonder, dat Jlm opgewekt was
dien morgen, want hy had zoo Juist voor de
J L tweede maal het liefst meisje ter wereld ge-
1 zien. Met Percy Blackbury, zyn ouden school
kameraad. was het heel wat slechter gesteld.
Hy had er voor te zorgen, dat er in de Black
bury's Auto-showroom voldoende wagens ver
kocht werden om de kosten van de onderneming
te dekken. En dit was niet bepaald een peul
schilletje.
„Verkoopen?" zei hy dan ook neerslachtig.
„Man. ik krijg ternauwernood bezoekers, laat
staan koopers.”
„Ik geloof niet, dat jy erg geschikt bent voor
het vak,” oordeelde Jlm. „Je moet een zeker
overwicht op Je publiek hebben. Persooniykbeid.
als je wilt. Ik wil wedden, dat ik er wel wat
zou verkoopen.”
„Hm!” zei Percy.
.Laat eens zien. Ik heb Zaterdag toch niets
beters te doen. Vind Je het goed, dat ik dan
eens je plaats Inneem? Je zult zien, dat ik je
zaak aan het rollen breng.”
„Hm!” zei Percy opnieuw, maar hU stemde
er in toe en zoo gebeurde het, dat Jlm Cloak
een dag met de leiding der zaken belast was.
Intusschen had hy het mooiste meisje ter we
reld voor de derde maal gezien en ontdekt, dat
zy Willy heette. En hoewel ze nlst voor toe
nadering vatbaar scheen, was Jim’s humeur er
nog een paar graden beter op geworden. Nu
moet u weten, dat Jim’s kennis van auto’s niet
bepaald groot was. HU kon met verscheidene
merken rijden, maar als er wat aan haperde had
hy steeds de hulp van een garagehouder noo
dlg. HU vertrouwde echter op zyn „overwicht”
en „persooniykheid'' en wachtte met gerust
hart op de klanten.
En inderdaad, er kwam een jongeman in plus
fours, die geneigd scheen een groote Stude
baker te koopen.
,Js-le zuinig in het gebruik?” vroeg hy met
een kennersblik op den wagen.
„Eho. ja natuuriyk,’’ antwoordde Jim.
.Buitengewoon zuinig”.
„Een op tien?’
„Ja. dat zal het wel ongeveer zyn.”
„Hm,”*'zei de jongeman in plus fours.
HU wandelde een paar maal om den wagen
heen, en besloot toen: „HU bevalt me heel best.
Ik denk, dat Ik nog eens terugkom.”
„O. doet u dat!” zet Jim enthousiast, „wer
kelijk u zult tevreden zyn.’
De jongeman vertrok.
Een half uurtje later verscheen een andere
jongeman in plus fours, vergezeld van een Jonge
dame. Jim was in de wolken. De zaak begon
te loopen.
Ook deze Jongeman begen te inf^rmeeren
naar de zuinigheid terwijl het meisje ds carros
serie bewonderde van een kleine Citroën Ze
bleven ongeveer een half uur en wilden van
alles weten. Jim spande zich, geweldig in. ZUn
„persooniykheid" deed zich gelden en hy werd
zelfs welsprekend, toen hy het meisje de voor-
deelen voor oogen hield van leeren beklee-
ding tegenover een fluweelen.
,,’t Lijkt me wel een aardig wagentje.” zei de
Jongeman tenslotte. „We moesten er maar eens
met pa over spreken. U ziet ons nog wel terug,
meneer.”
„Uitstekend, meneer.’1 zei Jim. Dat was de
tweede wagen, dien hy bUna verkocht had.
Toen de beide jongemenschen vertrokken waren,
ging de telefoon over en Jim, die niet anders
te woord staan, heeren; in t geval Rex v.
Marsupensteln
Een aantal stemmen riepen tegeiyk: „O.
4 maar dat was heel anders. U kon hem niet
dagvaarden, daar hy extra lege commune was
Maar als hy een inlichting aanbiedt....”
De kandelaars schenen voor myn oogen te
wuiven als olmentoppen in den wind.
Iemand riep: „Klerk, haal even volume
XIII.Daar zullen we het vinden, denk Ik.
U herinnert zich het geval Hildeshein v.
Roe.... Was het niet Hildegaulen en nog
Iemand, heeren?” „Ik heb de zaak zelve ge
handeld. De Pruisische gevolmachtigde...."
Ik wilde hun toeroepen, dat het niet de
moeite waard was, hun droge kelen nog langer
te vermoeien, dat Ik na myn pUlen verschoten
te hebben, geheel en al toegaf.
Maar ik kon geen woorden vinden. Ik was
zoo moe.
,Jk heb den heelen nacht niet geslapen."
merkte ik, dat Ik by mezelf zei.
De slapende rechter werd eensklaps wakker
en snauwde: „Waarom gaan we In s hemels
naam niet verder? Moet het den heelen nacht
duren? Laat hem den tweeden naam op da
lyst'als getuige roepen. Den Spaanschen ge
zant kunnen we dan nemen, als u klaar bent
Wat my betreft. Ik denk dat we hem te woord
moeten staan
Eensklaps zeide lord Stowel:
„Beschuldigde, enkele heeren komen vrUwll-
llg met inlichtingen ten uwen gunste Als ge
het wenscht kunt ge ze laten oproepen."
Ik gaf geen antwoord. Ik verstond hem niet;
Ik wilde hem zeggen, dat het my niet kon
schelen, omdat de Lion niet waa aangekomen en
Seraphina verdronken was.
De zaal scheen langzaam voor my op en neer
te deinen als het dek van een schip. Ik dacht,
dat ik weer gebonden lag op de sofa van ae
prachtige hut in de Madre-de-Dios.
Iemand scheen te roepen:
„Beschuldigde voor de balie...."
.Allo daar Houd vastl.... Hier, breng
een stoel.en ik voelde armen om my been.
Daarna Heten ze my zitten.
De stem van een heel ouden rechter zeide
lets. Iets heel vriendeiyks, leek het me. Ik
wist, dat bet een heel oude rechter moest zUn.
nieuwe jongmensch. dat jou zal leeren. hoe je
auto's moet verkoopen? Hy zal zyn handen
wel vol hebben met het verwerken van de
mop, hè?"
Reeds dadelUk had Jim willen zeggen, dat
Percy niet aan de telefoon was, maar de man
aan den anderen kant gaf bem er geen ge
legenheid toe. Maar nu?
Een mop? jim kreeg een zeer onaangenaam
gevoel.
„O.” zei hU flink. ..HU werkt «ch
t Loopt alles prachtig.”
„Wt zullen er nog meer sturen,” beloofde de
onbekende.
Ternauwernood had Jlm de hoorn op de
haak gelegd, of de winkeldeur ging open en
een jongeman
kwam binnen ge
kleed in plus
fours.
„O,” dacht Jlm.
„dit is het dusf"
jongeman
een ge-
Ze
aan.
Het was een getuigenis als de andere getui
genissen, een nieuwe steen dus om myn hals.
Maar eensklaps zetde hU:
„Deze gentleman kwam In een lek sloepje
langzy. Al zyn schoten waren raak. Hy heeft
ons allemaal het leven gered.”
ZUn dikke kop, de starende blik van zyn
ronde blauwe oogen schenen mU uit myn
koortsfantasieën te trekken. En ik begon te
roepen.
„Williams, om Godswil, Williams, waar is
Seraphina?Is ze meegekomen?"
Er was een geweldig gezoem in mUn hoofden
de deurwaarders schreeuwden: ..Stilte! Stilte!"
En ik begon opnieuw te roepen.
Williams glimlachte als een stompzinnige;
daarna schudde hy zyn hoofd en bracht zyn
vinger aan zUn mond om my tot stilte aan te
manen.
Seraphina was dus niet gekomen!
De menschen in Havana moesten baar heb
ben weggehaald. Het w alles gedaan voor
my.
Het
De
toonde
weldlge belangstelling voor een Lancia en wil
de voomameiyk weten of de wagen zuinig liep.
„Als u wilt, kunt u een proefrit maken,"
bood Jim aan. welk aanbod dankbaar aan
vaard werd. Ze stapten in en Jlm reed den
wagen de hal uit. Het was mooi weer en al heel
spoedig waren ze buiten de stad, een kilometer
of tien van de showroom verwydcrd. Hier
liet Jlm den auto stoppen.
„Ik zal u even een klein proefje geven van
wat de wagen kan,” zei hy, „wees zoo goed en
stap even uit. Van den weg af is het ge mak
kelijk te beoordeelen.
Met een bemlnneiyken gllm’acht voldeed de
jongeman aan dat verzoek. Jim liet den wagen
draaien en riep: „Let nu goed op!" Meteen gaf
hy vol gas en stoof met een formidabele vaart
terug naar de stad, den jongeman verbluft
achter latend.
..Een flinke wandeling." grinplkte Jim achter
het stuur. „Dat zal hem geen kwaad doen.”
ZUn meening betreffende „overwicht" en
..persooniykheid” had echter een geduch’en
knauw gekregen. En nog zou hU geen rust krU-
gen Jim’s hart bonsde daar kwam Willy,
het mooiste meisje ter wereld, den winkel bin
nenstoppen. Zy was vergezegld van een jonge
man, haar broer, zoo te zien, en deze droeg
plus fours! 4
Jim knarsetandde, zy was dus ook In bet
complot'
„We komen eens kUken naar een gemakkelUk
wagentje.” begon de jongeman, terwyi Wi'ly
haar bsst deed om een blos te verbergen.
Klein, handig en vooral zultflgloopend. Hebt
u zoolets?”
Jim bedwong zich met moeite. ZUn gezicht
stond Strak.
„Zeker." antwoordde hU en hy leidde de be
zoekers rond.
Een D K. W. bleek wel In den smaak te val
len. WHly werd zelfs enthousiast.
„Die zal pa wel willen koopen, Reggie." ze! ze
opgetogen. „Wilt u misschien een proefrit
maken?” vroeg Jlm. „geen verplichtingen.
Alleen om eens te beoordeelen hoe hy rijdt."
„O, dat is uitstekend.” zei Willy en haar
broer bleek er ook wel voor te vinden te zUn.
ZU stapten dus gedrieën In en Jim stuurde
den wagen naar buiten, de stad uit.
Omdat hy medeiyden had. stopte hy reeds
na vyf kilometer en vroeg dan Reggie om even
uit te stappen, om te zien hce het stoplicht
werkte. Niets kwaads vermoedend, stapte de
jongeman in plus fours uit.... om tot de ont
dekking te komen, dat de auto zich snel In be
weging zette en om een hoek verdween.
„Vertlkke!” zei hij dan. ..Dat is 'weer een
streek van Willy. Ze is zeker verliefd op dien
verkooper.”
Gelukkig was Reggy erg filosofisch aangelegd.
HU schikte zich in zyn lot, onderwyi beden
kend, dat de liefde menschen tot rare wezens
maakt. Na twee minuten wandelen werd hy op
gepikt door een kennis, die hem naar huis
bracht. Terzelfdertijd arriveerde daar een D. K.
W„ bemand met een jongeman, die duizend
excuses maakte en een Jongedame, die zyn
excuses gereserveerd aanhoorde. Toen Jim Reg
gie ontdekte begon hy ook tegen hem excuses
te maken. HU had al gemerkt, dat een enkele
plus fours niet iederéén verdacht behoefde te
maken. Maar Reggie zei vriendschappeiyk:
„Maak je maar geen zorgen. Ik vind het niet
erg.. Maar als je nou In het.vervolg weer graag
een ritje met WUly wilt maken, zeg bet dan ge
woon. Dan knUp ik uit. zie je. En nu kun je je
jongeman zeker wel op de thee noedlgen. niet
Willy?” voegde hy er onschuldig aan toe.
Jim's hart bonsde, en toen hU WUly aankeek,
zag hy, dat hy het pleit gewonnen had.
J 77 I t op dit blad zyn Ingevolge de verzekertngevoorwaarden tegen f bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f by een ongeval met f DEfj bij verlies van een hand f 1 QC oy verlies van een K Eft by een breuk van t Aft by verlies van "n
AllR O.OOJUie ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlrgen f verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f doodeiyken afloop 7 een voet of een oog f 1AU»duim ot wysvlnger f been ot arm f anderen vinger
(Van onzen speclalen verslaggever)
Onder deze geruchtmakende titel diende een
sensatieblad uit Amsterdam een kwestje op
in een seer verward relaas welke In sommige
(Nadruk verboden)
niiiiiiiniiiiitiiiiniiiiHimtinnuiiiiniiiHiiiimHHimiiiiiiiiiiiHHiniiir
was als die
ten, die juist in m’n handen zUn gekomen,
bevestigen duldeiyk de vergissing waarvan hy
het slachtoffer Is.... De beambte van de ge-
Havana verwisselde de mannen,
ipte, na den rechter,
isten persoon te iden-
st
n
d
t
a
t
