H wiïkaal uan den dag Het land der tempels en monniken PARUS IN HET TIBETAANSCHE BERGLAND Een S.O.S.-raket DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK De flesch op vasten wal FORT-MYSTERY Alle abonné’s SUSJ2? DONDERDAG 8 FEBRUARI nd, Een dichterlijk volk De droom van Maud Lennox Nadruk verboden) Een onderzeesche stad ontdekt 1 m Wereldtentoonstelling te Tokio Bescherming Zweed- sche industrie Negers vluchten in Amerika door Robert Pinkerton bun» 1 (iKZOuvru eens pr/b l£N NT TEN, H'AAP P/£ FLESCH VAN ONi TE- AEcHT óEKONENUEi; MOET NU Al EEN IAN- OE WEb &=OEL£üONE8 Katharina on „HALLO! met de ober van café: De Beurs. Wilt U direct vierentwintig flesschen "TIP" zenden?... Ja, 't gaat ontzèttend hard!" BOOTZ a Nieuwe vinding van een Duitsch ingenieur f/YU \JEZE6óEn\ vvir //e d/e J VgEScHAL 1 \3UNA (j£- \NEEL VE&- I De hoogvlakte wordt doorsneden door groote en kleine rivieren, die hun oorsprong vinden in de ontoegankelijke Himalaya AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL EILA 15 MAND/ft ^LEN.N yrun. EN I fAAir HET AA.Pred FEN5 kVttM&N iN ZEE. K/JN.FU T/TEENPAP/EG STAAT. 3 een MARTIN BBBDBN IHIINIIlF 4 I t •i w« ik (Wordt vervolgd) den ■ee en ■ou het ■Un 1 l a i i 1 1 i 1 1 E e< sc N r di Cl wi hel be U C< m u> na S' o bt mi ml be da 1 tm wilds thana Iets In het midden brengen, doch Rochette was nog niet aan het einde van sün verhaal nu stonden da aae coaten an de veelbelovende rapporten voor hem als rotsvaste en onwankel bare getuigen voor hot telt, dat hü do maat- sc.happü verslagen had. Zün toorn waa mét Mln beaoeker verdwenen, want die toorn waa alleen op het individu, niet op de maatachappü gericht Hl) had geen enkel middel verruimd om elke apionnage in MJne onderneming te weren, maar wee door en door op de hoogte van de zeden en gebruiken der pelslanden, hü wist, dat misleiding en bedrog oen deel van het werk waren. Meer dan twee eeuwen van dergeluke precedenten hadden een eigen wetgeving geschapen en niemand eras daarvan meer met hart en Mei overtuigd dan David Pattison; hü wist ook. dat pelsen be mach- tigen het doel waa. en dat maar al te vaak het doel de middelen heiligde Zijn toorn moest worden toegeschreven aan de omstandigheid, dat Rochette hem David Pattison, aoo dom had gewaand en gehoopt bad hem met sulk een armzalig voorwendsel om den tuin te kunnen leiden. Doch do Hudson's Bay ging doorgaans niet zóó onhandig te werk. Deze laatste gedachte deed hom plotseling de mogelijkheid onder de oogen sien. dat hl) toch wel een tout kon hebben gemaakt In de oogen van den Jongeman lag bovendien een uitdruk king. die niet gemakkelük geveinsd kon sljn. Plotseling ging er in hom een licht op aan gaande Joan Rochette 'n Pranach-Oanadeeech pelahandolaar, tn Whitefish Laks. Rochette was een werker geweest, doch hem ontbreken het vermogen en de intuïtie om do gangen van sUn In de stad der idealen Van liet reizende publiek. Van de mode, van de kunsten. Van lichtzinnigheid en chic, Waar de Bitfel trotsch omhoog boort Als het grootsche monument En musea schatten bergen, Als alleen maar Frankrijk kent, In die stad, wier naam alleen reeds Veel herinneringen wekt En wier groote schadsgeheimnis t Buitenland magnetisch trekt, Heerscht thans hevige beroering.... En wij lezen van verzet, Van gewonden en van dooden En gevallen kabinet. De schandaaltjes waren oorzaak En de doofpot wordt gehaat- Met de crisis nóg oen crisis. Als de wreekster van het kwaad Fransche geest komt nu tn opsi Een opstandigheid die spreekt Van de kruik, die gaat te water Net zoo lang totdat zij breekt.' -Nu Maud." oei ik op Bekeren dag, „hoe staat het met die parelgeechledenlaEr bestaal nu dunkt me. geen enkel beswaar ora me die ge schiedenis te vertellen. Ik ben nu lid van je familie _Je hebt gelijk; alleen moet Je me beloven dat Ik altijd het snoer sal mogen dragen, ook ato Je de veracnnkkeluke waarheid weet." _Je kunt haar 's morgens, 's middags en des avonds dragen, kortom altijd Jiu dan." hernam Maud, .het te slechte een heele korte geschiedenis Oom Irwtn gaf me imitatie-paarlen. Achter op hst Mul stond in heet kleine totters, buna onleesbaar. .Made in Germany concurrenten te raden, welke eigenschappen aoo noodig sljn in den oelahandel. De Hudson's Bay had hem geruïneerd en hem er uit ge werkt Haar hatende waa hl) gestorven De jonge man die het kantoor had verlaten, passeerde op dat oogenblik het raam. Patttoon leunde voorover en keek hem aan. Er was lets, dat den ouden vrühandelaar herinnerde aan sljn eigen gedachtengang, toen Rochette het kantoor waa btnnengestapt Hij Jiad den leeftüd om te strijden overschreden doch Rochette was iemand dien htf in dienst kon nemen en betalen om voor hem te vechten; juist de man. dien hij sou kiezen als hij slechte van MJn eerlijkheid was overtuigd Plotseling sprong hij van sljn stoel op en tikte togen de ruiten Kom even terug! riep hü toen Rochette opkeek Patttoon gaf geen enkele verklaring voor <jn optreden, toen de Jongeman weer binnenkwam Waarom haat u de Hudson's Bay? vroeg hl) kortweg ■en oogenblik keek Bruce Rochette hem etll- swUgend aan Hm ontging Patttoon ntot dat Bruce er veel voor voelde om niet te antwoorden en hem de onbeocbofthsid van een oogenblik te voren op dezelfde manier betaald te eetten De geheime kracht, waaraan hü echter onderwor pen scheen te zün, dwong bom evenwel tot Heeft u mijn vader gekend? vroeg hU mot langzame ingehouden stom. Wat to er mat hom gebeurd1 Ja. ik herinner me hem nog heel goed. HU werkte hard, doch de Hudson's Bay was te groot voor hem. HU kon baar niet uit hM sadel gooien. Deze woorden deden den Jongeman driftig opspringen Uit hM sadel gooien? schreeuwde hU Wanneer aou hU dat hebben moeten doen? Baalt dan de Hudson's Bay t land? Heeft sU dan 't recht van leren en dood over de men- schen? Mm »U iemand hM recht betwisten te leven? En dAt recht alléén dAt recht ver langde mUn vader. HU was een eertük peto- kooper die hard werkte HU wilde slechte zün gezin gelukkig maken en een onbesorgd be staan geven. Maar do Hudson's Bay wilde hem niet sün gang laten gaan. Do groote maat schappij kon bet kleine stukje van hM uit gestrekte petoland. waarop mün oudere teel den. ntet ongemoeid laten Om enkele luttele polsen werd zoodoende mün veder verpletterd en verjaagd uit het land, dat werkelUk hM rUne waa omdat hu hM had bewerkt doch men dwong ham elders weer boelemaal opnieuw te beginnen. Rochette. overweldigd door zün emoties. hield een oogenblik met spreken op Patttoon. die kool, althans ulterlUk onbewogen door het vuur van hM betoog den Jongeman aangahoord had. Als een deel van de „Koop Zweedach "-cam pagne. sullen met ingang van 1 April as alle geïmporteerde goederen moeten worden voor sten van het woord „ojunporteerd." voor aU 1» Zweden sullen worden toegelaten BU de meeste artikelen te hM voldoende dit woord mM een stempel aan te brengen, doch bU gegoten Uaeren producten moM hM er in ge perst worden. Dat to echter niet hM hoofddoel van ml)n bezoek ging RochMte weer verder Ik wilde graag weten of er wellicht in een uwer posten een plaatsje voor me open to. Het «Pilt doch ik heb niets voor u. beelemaal niets DOW woorden werden geaegd op een toon, die emdubbelsinnlg de bedoeling van den spreker te kennen gaf Ik wtl graag hard werken on desnoods met bUbb beginnen. MUn personeel Ie eesnplete en Patttoon «eed geen moeite om sUn ongeduld te verbergen bU hM aandringen van den bezoeker. Dt heb reeds ondervinding In raken Patttoon nam Rochette nieuwsgierig op De jonge man schoen ntot in behoeftige omstan digheden Ie verkeoren; evenmin aeheen hü te kunnen worden gerangschikt onder dat soort wan menertten die speculeeren op oude vriend- aMteffshanden bU hM soekon naar een worfc- P kring. Patttoon voelde, dat achter die schitte rende oogen en dien strekken mond een ge- voetoondergrond aanwealg was. die Rochette dreef tot een soort vernedering, welke hu anders aeker onmogelUk had willen verduren. Ben aekere belangstelling voor dese verborgen dril fveer deed Patttoon de volgende opmerking maken U lUkt me heelemaal geen pelahandelaar Toch ben ik op de hoogte met den pels handel. Den vortgen winter nog, kocht Ik voor een waarde van aes en dertig dulaend dollars en verhandelde ik voor acht dulaend dollar voor Andrews in Brltech Columbia. Ik ben toen twee laar weer naar Whitefish Lage gegaan en ik was met Revillton in Vmbablka. Waarom bleef u niet bU hem? Om twee redenen Ik wilde ondervinding opdoen, doch de gelegenheid, die ik verlangde, werd mU ntet geboden Daarom kwam dt hier. En naar welke mogslUkheden stet u thans uit? Pattison ging nu recht op sUn doel af. ZUn toon klonk wantrouwend en uitdagend hetgeen onmogelUk onopgemerkt kon blUven. De Jonge man sprong verbaasd overwind, begon te spreken, twijfelde. alsof hU naar da juiste woorden lochL DAt was genoeg. De pelahandelaar vond sdn vermoedens bevestigd HU stond van sUn stoel op en wees naar de deur Oa terug naar de Hudson's Bay, Jonge man, snauwde MJ. en vertel den hoeren, dat die truc bU mil ntet aal gelukken. In mUn firma ie er geen plaats voor spionnen. In Bremen heeft men. enkele dagen gateden een nieuwe raket-ervaring opgedaan. Een spits vondig ingenieur had een BOS-rakM uitgevon den. Dat «Al aeggen. wanneer een schip ver ongelukt is en de kapitein verloren en de ra- dlotel3graftat al dood en Mln toestel over boord gespoeld, dan kan men tn dit uiterste geval een BOB-raket oplaten, die dan al» een ster aan der hemel sal blijven staan boven de plaats der onhells Om deae wonderraket af te schieter was een kleide stoomboot met Journalisten er andere belangstellenden den mond van de We oer uitgevaren. Ver tn sew werd de BOB-rake af geschoten Zl) verdween aanstonds In d< wolken en kwam niet meer te voorschijn Mei mag dus aannemen, dat. indten het schip yr- keiuk in die onaangename situatie verkeerd had. waarvoor de ingenieur M)n raket bestem de. geen enkele der Journalisten, die aam boord waren, het vasteland ooit had weergezien. tig elkaar bodem kan afdalen als hU dat kunnen, is toch onmogelUk lederen keer een parel boven te brengen. Ik koop geen parelsnoer Bonder de geschiedenis er van te kennen Allen keken we hem verrast aan HU was altud een oprecht zakenman geweest en had ons nog nooit een leugen verteld kent de geschiedenis van dit parelsnoer!" riep ik. ^la, meisje." En hü vertelde vader moeder en ml), de geechledenls van deze parels Het was een aeer onaangename geechledenls en mh oom had aoo'n plelzler in onae verbazing, dat het voor gerulmen tUd een einde maakte aan onae vriendschap. HU weigerde hM snoer terug te nemen en maandenlang lag het in de lade van m'n waschtafel. Toen kwam er sen dag dat Ut geld noodig had. Ik herinnerde mU ooms edvtea om van mün droom hM onderwerp van een roman te maken Ik ging aan 1 werk en had succes bü t publiek M'n paarlen hadden me geluk aangebracht Ik probeerde een andere geschiedenis met hetselfde succes Sinds ver scheidene Jaren schrUf Ik niets, of Ik moet m'n snoer om hebben Op het oogenblik zün oom Irwtn en Ik de beste vrienden Hü is trotsch op B’n nicht de bekende romanschrijfster „Dat aUn we allen, Maud." zei ik. oprecht. Maar je hebt me nog niet de geschiedenis van Je oom verteld ZU schudde het hoofd „Zelfs aan Jou Han vertel Ik die nlM HM Is verachnkkelük Hiermee was m'n eerste bezoek na de thuis komst van Maud Lennox afgeioopea. Onae vriendschap nam spoedig een anders verhouding aan en na drie maanden waren we man en vrouw Driftig boog Bruce Rochette zich over 'I bureau van Pattison. U vergist zich! zelde hü Er Is niets In de wereld. wat Ik meer lust dan de Hudson's Bay Wenacht u. dat ik u vertel waarom ik hier kwam, waaróm ik mu aanbood om voor u te werken? Nee. spotlachte Patttoon Want ik weet precies wat u gaat vertellen U zult natuurlük door de een of andere sentimenteels wrsakge- schledenls trachten ml) zand in de oogen te gooien, doch Ik heb op het oogenblik geen tüd om daarnaar te luisteren. HU ging voor sün bureau totten en begon enkele bescheiden door te bladeren Rochette ging naar de deur. Plotseling deed hü enkele step pen tenig. Er aal oen dag komen. Beide Bruce op denaelfden toon, dat de Hudson's Bay naar me toe aal komen met de witte vlag in ton Daarom kwam Ik hier. U hebt slechte een wolnlgje gedaan. Doch ik wilde u helpen om nteór te doen. Patttoon spotlachte luid en nam sün pon in de hand om n brief te toekenon. RochMte ging Toen de deur achter den beaoeker waa dicht gevallen. lachte Pattison trtomfanlsllte Dese hulde van de züde der groote maatachappü had hü nog slechte noodig om den beker te doen overloopon. ZUn succes mosst dan toch wel groot zün. dat de Hudson's Bay dien stap ge daan had Reeds Jaren lang had de maat- achappü tets mM hem voorgehad, ontelbare malen had ze getracht hem te dwarsboomen. En de beroemde echrüfster, nier waarop Je Je droom verteld hebt, waa bui tengewoon goed en boeiend. Je moett in 1 ver volg aoortgelUke geschiedenissen schrijven en laten uitgeven." „Ik vind hM ntet aardig van u oom. zoo den sixjt met mU te drüven. Ik ben u erg dankbaar toor 1 cadeau, maar wil hM nooit meer dragen" .Maar je moet." antwoordde hü. „Ik kan deae manier om m’n geschenk te behandelen, niet goed vinden „Ik kan het eenvoudig niet. Dat vreeeelljke wat die bruine man heeft ondervonden, aou me altüd voor oogen staan HU stierf omdat hu m'n geschenk opdook Nooit aou Ik hM snoer met plezier kunnen dragen." „Het u sites nonsens kindlief." hernam oom Irwtn „De heele geschiedenis is ónmogelijk als Je zelf zult moeten erkennen, als nadenkt. Eerstens geloof Ik niet dat duiker bestaat die een en twln- maal achter OP der et Ttbetaansch is een eigenaardige taal, en evenals de bevolking van het land der tempels en monniken, ntet gemsUc- kelUk te doorgronden De reiziger evenwel, die er in slaagt, zich Iets van het idioom der streek eigen te maken, wordt al spoedig getroffen door hM beeldend karakter van de landstaal, al ware hM alleen maar door de eigenaardige namen van de rivieren, waardoor de hoogvlakte word’ doorsneden, kleine en groote stroomen. alle af komstig van de büna ontoegankelüke bergen van hM Hlmalaya-masxlef Daar to büvoorbeeid de Wochkachu Heel het karakter van die woest stroomende rivier ligt als t ware weergegeven In dte drie hard klinkende tettergrepen Onmid- dellük rüst de gedachte aan hM tegen de grüae rotswanden klotsende water, dat daar sinds eeuwen voortsnelt aan den voet der bergtoppen, die daar, ongenaakbare reuzen, de besneeuwde koppen hemelwaarts beften, en waarover de wolkengevaarten heenschulven in stilte, rnajes- teitelUke vaart. Weer geheel verschillend moet natuurlük de •angalcomachu-rivier van karakter zün, zacht en ItefelUk vloeiend als de naam. dte haar aan duldt. En inderdaad: kalm en vreedzaam glU- den haar grüs-groene wateren door de vrU on diepe bedding, gevat tuaachen de groenend’ boerden der weidevelden in het breeds dal Het ia. alsof de berggevaarten zich daar op een afstand houden, om de vredige, idyllische, rust der vallei en haar rivier ntet te storen. WUge- boomen. misschien «at knoestig en verarmo door den schralen wind, die van de bergen komt, maar toch, echte wilgen, staan rulzelenü langs den bochtlgen oever, en spiegelen zien te den stroom. De YApoia duldt de naam het door der klank niet reeds aan? de TApola Is oen smalle, woeste bergrivier, dte springt YAp sa slingert van de sene engte naar de an der* om tan slotte ola wat broeder uit te vloeien In de dalen, schuimend en brutoeno van jeugd. Den Indus kan men nauwelüks als oen Tibetaanache rivier beschouwen. Reeds van aUn oorsprong at, te ds wosMs regionen dar hdoggMorende bergen, draagt hü den aristocra- tlgph eeemopolitlachen naam. Daar, waar de YApoia sün wateren bü de züne voegt, is hü nauwelüks broeder dan de levendige en hooghartige YApoia, maar zün wateren dieper en veelvuldlger. Zonder zich te later, sdtelden loopt de Indus alle onbeteeaende hin- demteeen als 1 vare voorbü of onder den vom atngend sün waardig en ernstig lied, met een vastberadenheid wesu-op geen andere bergrivier te dte streken kan bogen. Maar de reis to dan ook nog tang, en de Indus heeft geen tjjd on- slch omderweg mM beuzelarijen bezig te bou te al die riviernamen beluistert men als t ware de dankbaarheid van het Tibetaanache volk Jegens z'n stroomen. Een volk, dat geen dichters noodig bseft om sün stroomen te be- zingen, doch dat dit self doet, telkens «Wnneer hM bun naam op de lippen neemt, en daarmee tevens schetst de botangrükbsid van bet water In een tand als hM hunne. De reis voert u langs een roodgekleurde vallei Nergens to een druppel water te bekennen. De sandhoopen en heuvels van steengruis, daar nog slechte en kale uren ordeloos bueengevaagd door den vree- aelüksten wervelwind, namen de meeM fantas tische gestalten en vormen aan. Boven altos uit steken hier en daar enorme geellüeurlgt rotsblokken, en plekken fel tegen den loodgrauwen achtergrond De kleuren aüc vaak echrünend echel on haryi. de contouren wild en ruw, maar overal heerscht een onheil- spellende stilte. Dan opeens verneemt uw oor «en klotsend, klapperend geluld uit oen diepe bergkloof stroomt oen beek. Langs haar boorden emails strooken groenend gras, waarover een kudde gotten zich verspreid heeft, op soek naat voedosl Oevet tusachen twee booge rotsgevaar ten. ato Inserhen een steenen wig gedreven. ■w y adat een professor had uitgerekend, dat men door middel van een raket tot aan de maan zou kunnen vliegen, heeft men in de laatste jaren In Dultschland een reek» van proefnemingen met raketten gedaan. U werden fietsen, auto* vliegtuigen en spoor- wegwagons gebouwd, die door een raket in be- «Mglng konden worden gezet, tenminste, dal beweerden de uitvinders. De publieke proeven, met deze raket-vehikels gedaan, trokken steedi een groot publiek van Journalisten, fotografen en eaunera-menschen en w-aren dikwijls ace: amusant. Soms sloeg de raket met groot gesü In brand en verbreidde een dikke rookwolk waarin de wagen verwonderd bleef staan oi hoogstens een kleinen sprong maakte, soms ook bleven zoowel raket als wagen op hun plaats Eens heeft zulk een raketproef met een spoor wegwagen oen weinig aanmoedigend einde ge vonden. doordat de wagon voor de oogen var de journalisten en den constructeur In de lucht vloog benevens een Jonge kater. d>en men hac toegestaan om mee te reizen De kater to. alt eenlge passagier, bu dit experiment waarschün- lUk omgekomen, want niemand heeft hem meer teruggezien En tot nu toe heeft maar een enkel» raket de masm bereikt, en wel in de film var Frlta Lang: „Frau lm Mond", zoodat de eudr professor tenminste in dit eene geval geluk heeft gekregen. Benige maanden geleden vertrok een exp ditto mar de Oude Cheronesus. nabg de Krtin tn Zuid-Rusland. Deae expeditie vertrok even wel niet zoo maar op goed geluk af. In oude geschriften had men een beschrijving gevon den van een Ortefceche stad, welke tengevolge van een hevige aardbeving door de aee was verzwolgen Nog aan hM begin van dit )aar vonden eenlge zwemmer» ter diepte van onge veer 30 M. de overblüfzelen van een Drlekach huto Dat alles gaf aanleiding tot het uitrus ten van eer expeditie naar deze voor-hlstori- sche stad In verschillende gedeelten werden duikers neergelaten, die dan dat gedeelte af tochten enfotografeerden De duikers wa ren nJ. uitgerust mM een speciaal gemaakte camera, welke de onderzeesche stadswUken op de gevoelige plaat vastlegden Aldus kon men mM die foto’s de geheele stad reconstrueeren Men stat groote muren, versterkt met zware torens en bastions In hM midden der stad liggen groote tempels en andere paleizen Bree I de straten kruisen elkaar en overal slrt men winkels, badhuizen, luxueuss woningen, in een woerd, men krijgt een volledig panorama van een oude Orteksche stad te zien zooels hM tot nog toe nlM mogelUk was Ook konden de dui ken groote kunstschatten naar boven bren gen HM materiaal, hetwelk nog moM worden bewerkt, to aoo groot, dal de expeditie gedu rende maanden de werkzaamheden sal moe ten staken Intusschen sal men hM gevonden materiaal rangschikken, indien nmgeluk her opbouwen en de talrüke steenen tafelen be- etudeeren Men hoopt bü de volgende onder- aoeklngen oe stad te filmen en verder nog an dere gedeelten der Zwarte Zee te doorvor- schen. sarden tegen 9/)/)/) M) 1»venelangs geheele ongseeh Ik tbetd tot werken door Z 7Z/) bij een ongeval mrt bu verltoe van een band ultkeertngen T JVUV,’ verlies van bolde armen, belde boenen at belde oogen doodalUken afloop een voel of een oog bemerkt ge hM platte, lage dak van oen woning waarvoor een miniatuur stukje bouwgrond zich uitstrekt tot aan den waterkant. Een scherpe vrouwenstem roept iemand, dien men niet ziet Doch men vervolgt zün weg; het «aster gaat verloren In de zand«'oestUn en het wordt weer doodstil in de omgeving. Het afdalen m een ravün van het Tlbetaan- sche Himalaya-gebergte to verre van gemak kelUk. Soms ternauwernood zichtbaar, soms rakelings langs onpeilbare afgronden of een woeste bergbeek, loopt het pad steil naar bene den. tot op een diepte van zes-, zevenhonderd meter. De bergwand, rijk aan mineralen, is één kleurenschittering: groen, rood, oranje, bruin, blauw en zwart. Geen enkele plek, waar men een hut sou kunnen bouwen, geen vakje grond waar gras zou kunhen groeien Alleen van tUd tot tUd een rotsspleet, waaruit half verdorde rietstengels priemen, met roode bloemplulmen Bonder geur. BU uitsondering sijpelt hier of daar wat water tusachen de rotalagen en daar groeit dan w«t mos of staat schuchter een ar metierige roode bloem te bloeien. Aan den voet van die honderden meters rot*«widen een kleine woeslun Nu met rood meer, maar vaal wit, en «ritter nog door het contrast met de hooge. donkere bergen rond om. Het licht is er verblindend en de lucht trilt er van de hitte. Tot aan den enkel zinkt de voet weg in hM mulle zand, waarvan de schittering is als van korrels glas. Welk water aou in staat zün. om dAt zand te verzadigen en vruchtbaar te maken? Toch «rat verderop een kleine oase en een gehucht Aan het uiteinde der eenlge straat ligt een soort plein, omringd door hooge muren, en bezet met eeuwenoude noteboomen Vreedzaam ligt een kudde dieren In de verkwikkende scha duw. en vermoeide mannen slapen er. beschut tegen de verzengende zonnestr»Jen De water beekjes, welke, van de bergen komend, het aan- schün hebben geschonken aan deae oase, vor men. niet ver van het dorpje, een vUver, even eens omringd door een laag muurtje van los weg opgetaste steenblokken, waarlang* opnieuw een rü noteboomen Daar Is de pleisterplaats der karavanen. daar Bomen de inlandsche vrouwen om te babbelen, daar neemt de llev* jeugd haar bad en stoelen de jongens giebe lend in net fnssche water. Daar to de «sereld en het leven den mensch weer genadig en goed gezind. daar kan men uitrusten van de ver- moetentosen en beproevingen van den weg Alleen hü, die een tocht maakte door de woestün kan begrüpen wat een rivier betee- kent. De New Yorksche bladen melden, dat In de ZuldelUke Staten dor Vereenlgde Staten oen ware volksverhuizing van neger» is begonnen ten gevolge van de herhaalde lynchgevallen Door de verklaring van gouverneur Ralph van Oallfoml*. die ongeveer beeft geweigerd maat regelen ter bescherming der negers te nemen is het gevoel van onzekerheid bü de neger» nog belangrtjk gegroeid. Zü «ün er van over tuigd. dat sU. soodra sü beschuldigd sullen worden van een of andere misdaad zullen worden gedood, onverschillig of de misdaad be wezen te of niet Zoo te het onlangs geschied dat de zwarte bewoners van Princess Anna in Maryland drie honderd in getal, nadat hier een geval van lynchjusUne had plaats gehad, des nachts hun hulsen verlieten ZU pakten have en goed op hun oude wagens, die sü meestal hebben ge construeerd uit de onderdeelen der op autokerkhof rustende wrakken, en togen weg Aanvankeluk waarschunlük zonder paald doel. Maar den volgenden dag vernam men dat sU zich op een open plek in een groot woud in een „wagenburcht" verschanst hadden Buna geluktüdig vond volgens de berichten uit de verschillende steden, een dergeluke uit tocht plaats in haast alle andere ZuldelUke staten Al oeze negers sün aangewezen op hun eigen voertuigen Zooals bekend mogen sU in de ZuldelUke staten een spoorrels slechts mee maken in speciale compartimenten, dis van hM bordje ..Colored People" sün voorzien Op de straat- en landwegen kon men de merkwaardigste karavanen toen aanschouwen Wat de negers, die uit de steden zün gevlucht naar hM binnenland, verder willen onderne men, weten sü self nog ntet De meeste bege ven zich naar de bergen, waar sü van plan sün eenlge maanden te blüven. tot de golf van kleurllnganhaat weer voorbü to. aud Lennox. I y 1 was elndelük. na een reis van zee maan- den, weer eens thuis. Meestal was as op reis, om stof voor haar romans op te doen Ieder jaar verscheen er een tn t licht en altijd weer opnieuw speelde de geschiedenis zich af In de Brltache koloniën. Ze «ras nog slechts een paar dagen terug, toen Ik me bü haar Het aandienen Ik behoefde niet lang te wachten in haar weelderig inge- rlchte zitkamer, dte op Kenslngton-garden ult- Ollmlschend kwam ze binnen. ..Aardig van Je om me op te zoeken. Han." zei ze en reikte me de hand. .Vermoeid van Je reis van 10.000 müten?" vroeg Ik. ..Zoo frtsch ato een hoentje." „Dan heb Je Beker den meesten tüd geslapen, sinds je in Zanzibar aan boord bent gegaan „Geslapen?" lachte ze. naar een stapel kopy op haar bureau wijzend. „Ziet dat er uit als slaap? 30 000 woorden liggen daar en ik ben begonnen aan de 20 000, die Ik nog voor den boeg heb.” Ze presenteerde mU een sigaret en leunde terug in haar neten armstoel, terwül ae met haar paarlsnoer speelde. „Ik zie dat Je ze nog steeds draagt," merkte ik op „Ik draag se altüd als Ik schrüf." antwoord de zü. .Je hebt me beloofd bü gelegenheid hier sens d r geschiedenis te vertellen Vertel die nu Ik ben juist in een stemming om te luisteren ,Jioot hem eens," lachte se me uit. „Nu gosd Ik zal de geschiedenis vertellen Ik waa even 30 Jdar toen m'n oom Irwln ze mü cadeau deed. HU was rUk, maar gierig, en had me nog nooit Iets gegeven HU *aa echter juist op m'n verjaardag In de stad waar we woonden en logeerde bü ons Toen gaf hü me dat prachtige geschenk Natuurlük «ras ik dolblU. Dien nacht wilde ik ae nlM afdoen en nam ae mee naar bed Ik sliep echter onrustig. Ik droomde, wal iets ongewoons voor me was en hM was een droom mM een vreeselük einde. Het begon mooi en eindigde in een nachtmerrie. Er was een roesachtige Inham In see. schit terend wit: een wolkenlooee, blauwe zonnige hemel, zoos to je in Londen nog nooit gezien hebt Er was een boot met enkele mannen er tn Ik zie het nog duidelijk Een bruine figuur stond op in de boot en met één sprong dook hü in de diepte Ik kon hem m« m'n oogen tot diep In 1 water volgen Na enkele seconden kwam hü weer aan de oppervlakte en hield een oester In z'n hand HU zwom naar de boot, rurtte een ogenblik en dook dan opnieuw, om even later met een andere oester boven te komen Twin tig maal dook hü en twintig maal kwam hl) weer aan de oppervlakte met een oester waarin van binnen een parel zat Nog een keer dook hü. Er was een lange pause. De mannen In de boot trachtten mM hun oogen hM «rater te doorboren Eensklaps kwam er een vreeeeltike beweging tn 1 water De mannen tn de boot gilden het uit. 3 Heldere water werd troebel donkere golven stegen naar de oppervlakte Hm was bloed. Van uit dien afschuwelüken poel kwam een hand en een arm te voorschijn, len van de mannen in de boot greep er naar; oaarna aonk de arm. langzaam, heel langzaam In den gekleurden poel Toen de vingertoppen verdwenen schrok ik met een gil wakker Ik rilde van angst draaide den knop van 't elec- trtoch licht op en trachtte me zelf tot bedaren te brengen. Ik deed het paarlsnoer af en bracht het overige van den nacht slapeloos door Nu komt het eigenaardige In den morgen keek tk naar de paarlen eft zag tets wat ik daarvoor nog nooit had opgemerkt. De grootate paarl in 1 midden was gekleurd.' Maud Lennox ontdeed zich van het snoer en gaf hM mü tn handen. De grootste paart was inderdaad gekleurd, eenlge der volgende pareto ook een weinig. „Aan hM ontbüt," vervolgde Maud, „vertelde Ik mijn droom „Het spot me oom." zei tk en liet hem den bewusten parel stoei. „Ik ben erg slordig geweest met hM snoer en heb hM al bedorven TM mün verwondering was «Mto Irwtn vol strekt nlM kwaad „Maudsprak hü. .Jk feUcitaer je; de nu Ter herdenking van den SMOstan verjaard» van de stichting van hM Japanache kstserrnx aal in 1M0 te Tokio er Yokohama een wereld- tentoonsteling georganiseerd worden, waarvan de kosten op minrtens 36 mlllioen yen geschat worden. NlM minder dan 63 landen, waaronder Nederland, sullen worden ultgenoodigd aan deae tentoonstelling deel te nemen met een Inzending van hun nationale producten. Om aan de noodlge middelen voor deae ten toonstelling te komen, zullen de organisatoren een nationaal fonds stichten, doch men ver wacht dat de regeering een aeer belangrijke sub sidie zal geven. Te Osaka en UJ1 Yanada zullen twee kleinere tentoonstellingen woroen gehouden JA,£>AT/5 Cuai- FLESTH KAN-r a

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 20