H
wiïkaal uan den dag
Het land der tempels en monniken
PARUS
IN HET TIBETAANSCHE
BERGLAND
Een S.O.S.-raket
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
De flesch op vasten wal
FORT-MYSTERY
Alle abonné’s SUSJ2?
DONDERDAG 8 FEBRUARI
nd,
Een dichterlijk volk
De droom van
Maud Lennox
Nadruk verboden)
Een onderzeesche stad
ontdekt
1
m
Wereldtentoonstelling
te Tokio
Bescherming Zweed-
sche industrie
Negers vluchten in
Amerika
door
Robert Pinkerton
bun»
1
(iKZOuvru eens pr/b
l£N NT TEN, H'AAP P/£
FLESCH VAN ONi TE-
AEcHT óEKONENUEi;
MOET NU Al EEN IAN-
OE WEb &=OEL£üONE8
Katharina on
„HALLO!
met de ober van café:
De Beurs. Wilt U direct
vierentwintig flesschen
"TIP" zenden?... Ja,
't gaat ontzèttend hard!"
BOOTZ
a
Nieuwe vinding van een Duitsch
ingenieur
f/YU
\JEZE6óEn\
vvir //e d/e J
VgEScHAL 1
\3UNA (j£-
\NEEL VE&-
I
De hoogvlakte wordt doorsneden
door groote en kleine rivieren,
die hun oorsprong vinden
in de ontoegankelijke
Himalaya
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
EILA 15 MAND/ft
^LEN.N yrun. EN I
fAAir HET AA.Pred
FEN5 kVttM&N
iN ZEE. K/JN.FU
T/TEENPAP/EG
STAAT.
3
een
MARTIN BBBDBN
IHIINIIlF
4
I
t
•i
w«
ik
(Wordt vervolgd)
den
■ee
en
■ou
het
■Un
1
l
a
i
i
1
1
i
1
1
E
e<
sc
N
r
di
Cl
wi
hel
be
U
C<
m
u>
na
S'
o
bt
mi
ml
be
da
1
tm
wilds thana Iets In het midden brengen, doch
Rochette was nog niet aan het einde van sün
verhaal
nu stonden da aae coaten an de veelbelovende
rapporten voor hem als rotsvaste en onwankel
bare getuigen voor hot telt, dat hü do maat-
sc.happü verslagen had.
Zün toorn waa mét Mln beaoeker verdwenen,
want die toorn waa alleen op het individu, niet
op de maatachappü gericht Hl) had geen enkel
middel verruimd om elke apionnage in MJne
onderneming te weren, maar wee door en door
op de hoogte van de zeden en gebruiken der
pelslanden, hü wist, dat misleiding en bedrog
oen deel van het werk waren. Meer dan twee
eeuwen van dergeluke precedenten hadden een
eigen wetgeving geschapen en niemand eras
daarvan meer met hart en Mei overtuigd dan
David Pattison; hü wist ook. dat pelsen be mach-
tigen het doel waa. en dat maar al te vaak
het doel de middelen heiligde
Zijn toorn moest worden toegeschreven aan
de omstandigheid, dat Rochette hem David
Pattison, aoo dom had gewaand en gehoopt bad
hem met sulk een armzalig voorwendsel om den
tuin te kunnen leiden.
Doch do Hudson's Bay ging doorgaans niet
zóó onhandig te werk.
Deze laatste gedachte deed hom plotseling de
mogelijkheid onder de oogen sien. dat hl) toch
wel een tout kon hebben gemaakt In de oogen
van den Jongeman lag bovendien een uitdruk
king. die niet gemakkelük geveinsd kon sljn.
Plotseling ging er in hom een licht op aan
gaande Joan Rochette 'n Pranach-Oanadeeech
pelahandolaar, tn Whitefish Laks. Rochette was
een werker geweest, doch hem ontbreken het
vermogen en de intuïtie om do gangen van sUn
In de stad der idealen
Van liet reizende publiek.
Van de mode, van de kunsten.
Van lichtzinnigheid en chic,
Waar de Bitfel trotsch omhoog boort
Als het grootsche monument
En musea schatten bergen,
Als alleen maar Frankrijk kent,
In die stad, wier naam alleen reeds
Veel herinneringen wekt
En wier groote schadsgeheimnis
t Buitenland magnetisch trekt,
Heerscht thans hevige beroering....
En wij lezen van verzet,
Van gewonden en van dooden
En gevallen kabinet.
De schandaaltjes waren oorzaak
En de doofpot wordt gehaat-
Met de crisis nóg oen crisis.
Als de wreekster van het kwaad
Fransche geest komt nu tn opsi
Een opstandigheid die spreekt
Van de kruik, die gaat te water
Net zoo lang totdat zij breekt.'
-Nu Maud." oei ik op Bekeren dag, „hoe staat
het met die parelgeechledenlaEr bestaal nu
dunkt me. geen enkel beswaar ora me die ge
schiedenis te vertellen. Ik ben nu lid van je
familie
_Je hebt gelijk; alleen moet Je me beloven
dat Ik altijd het snoer sal mogen dragen, ook
ato Je de veracnnkkeluke waarheid weet."
_Je kunt haar 's morgens, 's middags en des
avonds dragen, kortom altijd
Jiu dan." hernam Maud, .het te slechte een
heele korte geschiedenis Oom Irwtn gaf me
imitatie-paarlen. Achter op hst Mul stond in
heet kleine totters, buna onleesbaar. .Made in
Germany
concurrenten te raden, welke eigenschappen aoo
noodig sljn in den oelahandel. De Hudson's
Bay had hem geruïneerd en hem er uit ge
werkt Haar hatende waa hl) gestorven
De jonge man die het kantoor had verlaten,
passeerde op dat oogenblik het raam. Patttoon
leunde voorover en keek hem aan.
Er was lets, dat den ouden vrühandelaar
herinnerde aan sljn eigen gedachtengang, toen
Rochette het kantoor waa btnnengestapt Hij
Jiad den leeftüd om te strijden overschreden
doch Rochette was iemand dien htf in dienst
kon nemen en betalen om voor hem te vechten;
juist de man. dien hij sou kiezen als hij slechte
van MJn eerlijkheid was overtuigd Plotseling
sprong hij van sljn stoel op en tikte togen de
ruiten
Kom even terug! riep hü toen Rochette
opkeek
Patttoon gaf geen enkele verklaring voor <jn
optreden, toen de Jongeman weer binnenkwam
Waarom haat u de Hudson's Bay? vroeg
hl) kortweg
■en oogenblik keek Bruce Rochette hem etll-
swUgend aan Hm ontging Patttoon ntot dat
Bruce er veel voor voelde om niet te antwoorden
en hem de onbeocbofthsid van een oogenblik te
voren op dezelfde manier betaald te eetten De
geheime kracht, waaraan hü echter onderwor
pen scheen te zün, dwong bom evenwel tot
Heeft u mijn vader gekend? vroeg hU mot
langzame ingehouden stom. Wat to er mat hom
gebeurd1
Ja. ik herinner me hem nog heel goed.
HU werkte hard, doch de Hudson's Bay was te
groot voor hem. HU kon baar niet uit hM sadel
gooien.
Deze woorden deden den Jongeman driftig
opspringen
Uit hM sadel gooien? schreeuwde hU
Wanneer aou hU dat hebben moeten doen?
Baalt dan de Hudson's Bay t land? Heeft sU
dan 't recht van leren en dood over de men-
schen? Mm »U iemand hM recht betwisten te
leven? En dAt recht alléén dAt recht ver
langde mUn vader. HU was een eertük peto-
kooper die hard werkte HU wilde slechte zün
gezin gelukkig maken en een onbesorgd be
staan geven. Maar do Hudson's Bay wilde hem
niet sün gang laten gaan. Do groote maat
schappij kon bet kleine stukje van hM uit
gestrekte petoland. waarop mün oudere teel
den. ntet ongemoeid laten Om enkele luttele
polsen werd zoodoende mün veder verpletterd
en verjaagd uit het land, dat werkelUk hM
rUne waa omdat hu hM had bewerkt doch men
dwong ham elders weer boelemaal opnieuw te
beginnen.
Rochette. overweldigd door zün emoties. hield
een oogenblik met spreken op Patttoon. die
kool, althans ulterlUk onbewogen door het vuur
van hM betoog den Jongeman aangahoord had.
Als een deel van de „Koop Zweedach "-cam
pagne. sullen met ingang van 1 April as alle
geïmporteerde goederen moeten worden voor
sten van het woord „ojunporteerd." voor aU 1»
Zweden sullen worden toegelaten
BU de meeste artikelen te hM voldoende dit
woord mM een stempel aan te brengen, doch
bU gegoten Uaeren producten moM hM er in ge
perst worden.
Dat to echter niet hM hoofddoel van ml)n
bezoek ging RochMte weer verder Ik wilde
graag weten of er wellicht in een uwer posten
een plaatsje voor me open to.
Het «Pilt doch ik heb niets voor u.
beelemaal niets
DOW woorden werden geaegd op een toon, die
emdubbelsinnlg de bedoeling van den spreker te
kennen gaf
Ik wtl graag hard werken on desnoods met
bUbb beginnen.
MUn personeel Ie eesnplete en Patttoon
«eed geen moeite om sUn ongeduld te verbergen
bU hM aandringen van den bezoeker.
Dt heb reeds ondervinding In raken
Patttoon nam Rochette nieuwsgierig op De
jonge man schoen ntot in behoeftige omstan
digheden Ie verkeoren; evenmin aeheen hü te
kunnen worden gerangschikt onder dat soort
wan menertten die speculeeren op oude vriend-
aMteffshanden bU hM soekon naar een worfc-
P
kring. Patttoon voelde, dat achter die schitte
rende oogen en dien strekken mond een ge-
voetoondergrond aanwealg was. die Rochette
dreef tot een soort vernedering, welke hu anders
aeker onmogelUk had willen verduren. Ben
aekere belangstelling voor dese verborgen
dril fveer deed Patttoon de volgende opmerking
maken
U lUkt me heelemaal geen pelahandelaar
Toch ben ik op de hoogte met den pels
handel. Den vortgen winter nog, kocht Ik voor
een waarde van aes en dertig dulaend dollars
en verhandelde ik voor acht dulaend dollar voor
Andrews in Brltech Columbia. Ik ben toen twee
laar weer naar Whitefish Lage gegaan en ik
was met Revillton in Vmbablka.
Waarom bleef u niet bU hem?
Om twee redenen Ik wilde ondervinding
opdoen, doch de gelegenheid, die ik verlangde,
werd mU ntet geboden Daarom kwam dt hier.
En naar welke mogslUkheden stet u thans
uit?
Pattison ging nu recht op sUn doel af. ZUn
toon klonk wantrouwend en uitdagend hetgeen
onmogelUk onopgemerkt kon blUven. De Jonge
man sprong verbaasd overwind, begon te spreken,
twijfelde. alsof hU naar da juiste woorden
lochL
DAt was genoeg. De pelahandelaar vond sdn
vermoedens bevestigd HU stond van sUn stoel
op en wees naar de deur
Oa terug naar de Hudson's Bay, Jonge
man, snauwde MJ. en vertel den hoeren, dat die
truc bU mil ntet aal gelukken. In mUn firma ie
er geen plaats voor spionnen.
In Bremen heeft men. enkele dagen gateden
een nieuwe raket-ervaring opgedaan. Een spits
vondig ingenieur had een BOS-rakM uitgevon
den. Dat «Al aeggen. wanneer een schip ver
ongelukt is en de kapitein verloren en de ra-
dlotel3graftat al dood en Mln toestel over boord
gespoeld, dan kan men tn dit uiterste geval een
BOB-raket oplaten, die dan al» een ster aan der
hemel sal blijven staan boven de plaats der
onhells Om deae wonderraket af te schieter
was een kleide stoomboot met Journalisten er
andere belangstellenden den mond van de We
oer uitgevaren. Ver tn sew werd de BOB-rake
af geschoten Zl) verdween aanstonds In d<
wolken en kwam niet meer te voorschijn Mei
mag dus aannemen, dat. indten het schip yr-
keiuk in die onaangename situatie verkeerd
had. waarvoor de ingenieur M)n raket bestem
de. geen enkele der Journalisten, die aam boord
waren, het vasteland ooit had weergezien.
tig
elkaar
bodem
kan afdalen
als hU dat
kunnen, is
toch onmogelUk lederen keer een parel boven
te brengen. Ik koop geen parelsnoer Bonder de
geschiedenis er van te kennen
Allen keken we hem verrast aan HU was
altud een oprecht zakenman geweest en had
ons nog nooit een leugen verteld
kent de geschiedenis van dit parelsnoer!"
riep ik.
^la, meisje." En hü vertelde vader moeder
en ml), de geechledenls van deze parels Het
was een aeer onaangename geechledenls en mh
oom had aoo'n plelzler in onae verbazing, dat
het voor gerulmen tUd een einde maakte aan
onae vriendschap. HU weigerde hM snoer terug
te nemen en maandenlang lag het in de lade
van m'n waschtafel. Toen kwam er sen dag dat
Ut geld noodig had. Ik herinnerde mU ooms
edvtea om van mün droom hM onderwerp van
een roman te maken Ik ging aan 1 werk en
had succes bü t publiek M'n paarlen hadden
me geluk aangebracht Ik probeerde een andere
geschiedenis met hetselfde succes Sinds ver
scheidene Jaren schrUf Ik niets, of Ik moet m'n
snoer om hebben Op het oogenblik zün oom
Irwtn en Ik de beste vrienden Hü is trotsch op
B’n nicht de bekende romanschrijfster
„Dat aUn we allen, Maud." zei ik. oprecht.
Maar je hebt me nog niet de geschiedenis van
Je oom verteld
ZU schudde het hoofd „Zelfs aan Jou Han
vertel Ik die nlM HM Is verachnkkelük
Hiermee was m'n eerste bezoek na de thuis
komst van Maud Lennox afgeioopea.
Onae vriendschap nam spoedig een anders
verhouding aan en na drie maanden waren we
man en vrouw
Driftig boog Bruce Rochette zich over 'I
bureau van Pattison.
U vergist zich! zelde hü Er Is niets In de
wereld. wat Ik meer lust dan de Hudson's
Bay Wenacht u. dat ik u vertel waarom ik
hier kwam, waaróm ik mu aanbood om voor u
te werken?
Nee. spotlachte Patttoon Want ik weet
precies wat u gaat vertellen U zult natuurlük
door de een of andere sentimenteels wrsakge-
schledenls trachten ml) zand in de oogen te
gooien, doch Ik heb op het oogenblik geen tüd
om daarnaar te luisteren.
HU ging voor sün bureau totten en begon
enkele bescheiden door te bladeren Rochette ging
naar de deur. Plotseling deed hü enkele step
pen tenig.
Er aal oen dag komen. Beide Bruce op
denaelfden toon, dat de Hudson's Bay naar me
toe aal komen met de witte vlag in ton Daarom
kwam Ik hier. U hebt slechte een wolnlgje
gedaan. Doch ik wilde u helpen om nteór te
doen.
Patttoon spotlachte luid en nam sün pon in
de hand om n brief te toekenon. RochMte ging
Toen de deur achter den beaoeker waa dicht
gevallen. lachte Pattison trtomfanlsllte Dese
hulde van de züde der groote maatachappü had
hü nog slechte noodig om den beker te doen
overloopon. ZUn succes mosst dan toch wel
groot zün. dat de Hudson's Bay dien stap ge
daan had Reeds Jaren lang had de maat-
achappü tets mM hem voorgehad, ontelbare
malen had ze getracht hem te dwarsboomen. En
de beroemde echrüfster, nier waarop Je Je droom verteld hebt, waa bui
tengewoon goed en boeiend. Je moett in 1 ver
volg aoortgelUke geschiedenissen schrijven en
laten uitgeven."
„Ik vind hM ntet aardig van u oom. zoo den
sixjt met mU te drüven. Ik ben u erg dankbaar
toor 1 cadeau, maar wil hM nooit meer dragen"
.Maar je moet." antwoordde hü. „Ik kan
deae manier om m’n geschenk te behandelen,
niet goed vinden
„Ik kan het eenvoudig niet. Dat vreeeelljke
wat die bruine man heeft ondervonden, aou me
altüd voor oogen staan HU stierf omdat hu
m'n geschenk opdook Nooit aou Ik hM snoer
met plezier kunnen dragen."
„Het u sites nonsens kindlief." hernam oom
Irwtn „De heele geschiedenis is ónmogelijk
als Je zelf zult moeten erkennen, als
nadenkt. Eerstens geloof Ik niet dat
duiker bestaat
die een en twln-
maal achter
OP
der
et Ttbetaansch is een eigenaardige taal,
en evenals de bevolking van het land
der tempels en monniken, ntet gemsUc-
kelUk te doorgronden De reiziger evenwel, die
er in slaagt, zich Iets van het idioom der streek
eigen te maken, wordt al spoedig getroffen door
hM beeldend karakter van de landstaal, al ware
hM alleen maar door de eigenaardige namen
van de rivieren, waardoor de hoogvlakte word’
doorsneden, kleine en groote stroomen. alle af
komstig van de büna ontoegankelüke bergen
van hM Hlmalaya-masxlef Daar to büvoorbeeid
de Wochkachu Heel het karakter van die woest
stroomende rivier ligt als t ware weergegeven
In dte drie hard klinkende tettergrepen Onmid-
dellük rüst de gedachte aan hM tegen de grüae
rotswanden klotsende water, dat daar sinds
eeuwen voortsnelt aan den voet der bergtoppen,
die daar, ongenaakbare reuzen, de besneeuwde
koppen hemelwaarts beften, en waarover de
wolkengevaarten heenschulven in stilte, rnajes-
teitelUke vaart.
Weer geheel verschillend moet natuurlük de
•angalcomachu-rivier van karakter zün, zacht
en ItefelUk vloeiend als de naam. dte haar aan
duldt. En inderdaad: kalm en vreedzaam glU-
den haar grüs-groene wateren door de vrU on
diepe bedding, gevat tuaachen de groenend’
boerden der weidevelden in het breeds dal Het
ia. alsof de berggevaarten zich daar op een
afstand houden, om de vredige, idyllische, rust
der vallei en haar rivier ntet te storen. WUge-
boomen. misschien «at knoestig en verarmo
door den schralen wind, die van de bergen
komt, maar toch, echte wilgen, staan rulzelenü
langs den bochtlgen oever, en spiegelen zien
te den stroom.
De YApoia duldt de naam het door der
klank niet reeds aan? de TApola Is oen
smalle, woeste bergrivier, dte springt YAp
sa slingert van de sene engte naar de an
der* om tan slotte ola wat broeder uit
te vloeien In de dalen, schuimend en brutoeno
van jeugd. Den Indus kan men nauwelüks als
oen Tibetaanache rivier beschouwen. Reeds van
aUn oorsprong at, te ds wosMs regionen dar
hdoggMorende bergen, draagt hü den aristocra-
tlgph eeemopolitlachen naam. Daar, waar de
YApoia sün wateren bü de züne voegt, is hü
nauwelüks broeder dan de levendige en
hooghartige YApoia, maar zün wateren
dieper en veelvuldlger. Zonder zich te later,
sdtelden loopt de Indus alle onbeteeaende hin-
demteeen als 1 vare voorbü of onder den vom
atngend sün waardig en ernstig lied, met een
vastberadenheid wesu-op geen andere bergrivier
te dte streken kan bogen. Maar de reis to dan
ook nog tang, en de Indus heeft geen tjjd on-
slch omderweg mM beuzelarijen bezig te bou
te al die riviernamen beluistert men als t
ware de dankbaarheid van het Tibetaanache
volk Jegens z'n stroomen. Een volk, dat geen
dichters noodig bseft om sün stroomen te be-
zingen, doch dat dit self doet, telkens «Wnneer
hM bun naam op de lippen neemt, en daarmee
tevens schetst de botangrükbsid van bet water
In een tand als hM hunne. De reis voert u
langs een roodgekleurde vallei Nergens to een
druppel water te bekennen. De sandhoopen en
heuvels van steengruis, daar nog slechte en
kale uren ordeloos bueengevaagd door den vree-
aelüksten wervelwind, namen de meeM fantas
tische gestalten en vormen aan.
Boven altos uit steken hier en daar enorme
geellüeurlgt rotsblokken, en plekken fel tegen
den loodgrauwen achtergrond De kleuren aüc
vaak echrünend echel on haryi. de contouren
wild en ruw, maar overal heerscht een onheil-
spellende stilte. Dan opeens verneemt uw oor
«en klotsend, klapperend geluld uit oen diepe
bergkloof stroomt oen beek. Langs haar boorden
emails strooken groenend gras, waarover een
kudde gotten zich verspreid heeft, op soek naat
voedosl Oevet tusachen twee booge rotsgevaar
ten. ato Inserhen een steenen wig gedreven.
■w y adat een professor had uitgerekend, dat
men door middel van een raket tot aan
de maan zou kunnen vliegen, heeft men
in de laatste jaren In Dultschland een reek»
van proefnemingen met raketten gedaan. U
werden fietsen, auto* vliegtuigen en spoor-
wegwagons gebouwd, die door een raket in be-
«Mglng konden worden gezet, tenminste, dal
beweerden de uitvinders. De publieke proeven,
met deze raket-vehikels gedaan, trokken steedi
een groot publiek van Journalisten, fotografen
en eaunera-menschen en w-aren dikwijls ace:
amusant. Soms sloeg de raket met groot gesü
In brand en verbreidde een dikke rookwolk
waarin de wagen verwonderd bleef staan oi
hoogstens een kleinen sprong maakte, soms ook
bleven zoowel raket als wagen op hun plaats
Eens heeft zulk een raketproef met een spoor
wegwagen oen weinig aanmoedigend einde ge
vonden. doordat de wagon voor de oogen var
de journalisten en den constructeur In de lucht
vloog benevens een Jonge kater. d>en men hac
toegestaan om mee te reizen De kater to. alt
eenlge passagier, bu dit experiment waarschün-
lUk omgekomen, want niemand heeft hem meer
teruggezien En tot nu toe heeft maar een enkel»
raket de masm bereikt, en wel in de film var
Frlta Lang: „Frau lm Mond", zoodat de eudr
professor tenminste in dit eene geval geluk
heeft gekregen.
Benige maanden geleden vertrok een exp
ditto mar de Oude Cheronesus. nabg de Krtin
tn Zuid-Rusland. Deae expeditie vertrok even
wel niet zoo maar op goed geluk af. In oude
geschriften had men een beschrijving gevon
den van een Ortefceche stad, welke tengevolge
van een hevige aardbeving door de aee was
verzwolgen Nog aan hM begin van dit )aar
vonden eenlge zwemmer» ter diepte van onge
veer 30 M. de overblüfzelen van een Drlekach
huto Dat alles gaf aanleiding tot het uitrus
ten van eer expeditie naar deze voor-hlstori-
sche stad In verschillende gedeelten werden
duikers neergelaten, die dan dat gedeelte af
tochten enfotografeerden De duikers wa
ren nJ. uitgerust mM een speciaal gemaakte
camera, welke de onderzeesche stadswUken op
de gevoelige plaat vastlegden Aldus kon men
mM die foto’s de geheele stad reconstrueeren
Men stat groote muren, versterkt met zware
torens en bastions In hM midden der stad
liggen groote tempels en andere paleizen Bree
I de straten kruisen elkaar en overal slrt men
winkels, badhuizen, luxueuss woningen, in een
woerd, men krijgt een volledig panorama van
een oude Orteksche stad te zien zooels hM tot
nog toe nlM mogelUk was Ook konden de dui
ken groote kunstschatten naar boven bren
gen HM materiaal, hetwelk nog moM worden
bewerkt, to aoo groot, dal de expeditie gedu
rende maanden de werkzaamheden sal moe
ten staken Intusschen sal men hM gevonden
materiaal rangschikken, indien nmgeluk her
opbouwen en de talrüke steenen tafelen be-
etudeeren Men hoopt bü de volgende onder-
aoeklngen oe stad te filmen en verder nog an
dere gedeelten der Zwarte Zee te doorvor-
schen.
sarden tegen 9/)/)/) M) 1»venelangs geheele ongseeh Ik tbetd tot werken door Z 7Z/) bij een ongeval mrt bu verltoe van een band
ultkeertngen T JVUV,’ verlies van bolde armen, belde boenen at belde oogen doodalUken afloop een voel of een oog
bemerkt ge hM platte, lage dak van oen woning
waarvoor een miniatuur stukje bouwgrond zich
uitstrekt tot aan den waterkant. Een scherpe
vrouwenstem roept iemand, dien men niet ziet
Doch men vervolgt zün weg; het «aster gaat
verloren In de zand«'oestUn en het wordt weer
doodstil in de omgeving.
Het afdalen m een ravün van het Tlbetaan-
sche Himalaya-gebergte to verre van gemak
kelUk. Soms ternauwernood zichtbaar, soms
rakelings langs onpeilbare afgronden of een
woeste bergbeek, loopt het pad steil naar bene
den. tot op een diepte van zes-, zevenhonderd
meter. De bergwand, rijk aan mineralen, is één
kleurenschittering: groen, rood, oranje, bruin,
blauw en zwart. Geen enkele plek, waar men
een hut sou kunnen bouwen, geen vakje grond
waar gras zou kunhen groeien Alleen van tUd
tot tUd een rotsspleet, waaruit half verdorde
rietstengels priemen, met roode bloemplulmen
Bonder geur. BU uitsondering sijpelt hier of
daar wat water tusachen de rotalagen en daar
groeit dan w«t mos of staat schuchter een ar
metierige roode bloem te bloeien.
Aan den voet van die honderden meters
rot*«widen een kleine woeslun Nu met rood
meer, maar vaal wit, en «ritter nog door het
contrast met de hooge. donkere bergen rond
om. Het licht is er verblindend en de lucht
trilt er van de hitte. Tot aan den enkel zinkt
de voet weg in hM mulle zand, waarvan de
schittering is als van korrels glas.
Welk water aou in staat zün. om dAt zand
te verzadigen en vruchtbaar te maken? Toch
«rat verderop een kleine oase en een gehucht
Aan het uiteinde der eenlge straat ligt een
soort plein, omringd door hooge muren, en
bezet met eeuwenoude noteboomen Vreedzaam
ligt een kudde dieren In de verkwikkende scha
duw. en vermoeide mannen slapen er. beschut
tegen de verzengende zonnestr»Jen De water
beekjes, welke, van de bergen komend, het aan-
schün hebben geschonken aan deae oase, vor
men. niet ver van het dorpje, een vUver, even
eens omringd door een laag muurtje van los
weg opgetaste steenblokken, waarlang* opnieuw
een rü noteboomen Daar Is de pleisterplaats
der karavanen. daar Bomen de inlandsche
vrouwen om te babbelen, daar neemt de llev*
jeugd haar bad en stoelen de jongens giebe
lend in net fnssche water. Daar to de «sereld
en het leven den mensch weer genadig en goed
gezind. daar kan men uitrusten van de ver-
moetentosen en beproevingen van den weg
Alleen hü, die een tocht maakte door de
woestün kan begrüpen wat een rivier betee-
kent.
De New Yorksche bladen melden, dat In de
ZuldelUke Staten dor Vereenlgde Staten oen
ware volksverhuizing van neger» is begonnen
ten gevolge van de herhaalde lynchgevallen
Door de verklaring van gouverneur Ralph van
Oallfoml*. die ongeveer beeft geweigerd maat
regelen ter bescherming der negers te nemen
is het gevoel van onzekerheid bü de neger»
nog belangrtjk gegroeid. Zü «ün er van over
tuigd. dat sU. soodra sü beschuldigd sullen
worden van een of andere misdaad zullen
worden gedood, onverschillig of de misdaad be
wezen te of niet
Zoo te het onlangs geschied dat de zwarte
bewoners van Princess Anna in Maryland drie
honderd in getal, nadat hier een geval van
lynchjusUne had plaats gehad, des nachts hun
hulsen verlieten ZU pakten have en goed op
hun oude wagens, die sü meestal hebben ge
construeerd uit de onderdeelen der op
autokerkhof rustende wrakken, en togen
weg Aanvankeluk waarschunlük zonder
paald doel. Maar den volgenden dag vernam
men dat sU zich op een open plek in een
groot woud in een „wagenburcht" verschanst
hadden
Buna geluktüdig vond volgens de berichten
uit de verschillende steden, een dergeluke uit
tocht plaats in haast alle andere ZuldelUke
staten Al oeze negers sün aangewezen op hun
eigen voertuigen Zooals bekend mogen sU in
de ZuldelUke staten een spoorrels slechts mee
maken in speciale compartimenten, dis van hM
bordje ..Colored People" sün voorzien
Op de straat- en landwegen kon men de
merkwaardigste karavanen toen aanschouwen
Wat de negers, die uit de steden zün gevlucht
naar hM binnenland, verder willen onderne
men, weten sü self nog ntet De meeste bege
ven zich naar de bergen, waar sü van plan
sün eenlge maanden te blüven. tot de golf van
kleurllnganhaat weer voorbü to.
aud Lennox.
I y 1 was elndelük. na een reis van zee maan-
den, weer eens thuis. Meestal was as
op reis, om stof voor haar romans op te doen
Ieder jaar verscheen er een tn t licht en altijd
weer opnieuw speelde de geschiedenis zich af
In de Brltache koloniën.
Ze «ras nog slechts een paar dagen terug,
toen Ik me bü haar Het aandienen Ik behoefde
niet lang te wachten in haar weelderig inge-
rlchte zitkamer, dte op Kenslngton-garden ult-
Ollmlschend kwam ze binnen. ..Aardig van
Je om me op te zoeken. Han." zei ze en reikte
me de hand.
.Vermoeid van Je reis van 10.000 müten?"
vroeg Ik.
..Zoo frtsch ato een hoentje."
„Dan heb Je Beker den meesten tüd geslapen,
sinds je in Zanzibar aan boord bent gegaan
„Geslapen?" lachte ze. naar een stapel kopy
op haar bureau wijzend. „Ziet dat er uit als
slaap? 30 000 woorden liggen daar en ik ben
begonnen aan de 20 000, die Ik nog voor den
boeg heb.”
Ze presenteerde mU een sigaret en leunde
terug in haar neten armstoel, terwül ae met
haar paarlsnoer speelde.
„Ik zie dat Je ze nog steeds draagt," merkte
ik op
„Ik draag se altüd als Ik schrüf." antwoord
de zü.
.Je hebt me beloofd bü gelegenheid hier sens
d r geschiedenis te vertellen Vertel die nu Ik
ben juist in een stemming om te luisteren
,Jioot hem eens," lachte se me uit. „Nu gosd
Ik zal de geschiedenis vertellen Ik waa even
30 Jdar toen m'n oom Irwln ze mü cadeau
deed. HU was rUk, maar gierig, en had me nog
nooit Iets gegeven HU *aa echter juist op m'n
verjaardag In de stad waar we woonden en
logeerde bü ons Toen gaf hü me dat prachtige
geschenk Natuurlük «ras ik dolblU. Dien nacht
wilde ik ae nlM afdoen en nam ae mee naar
bed Ik sliep echter onrustig. Ik droomde, wal
iets ongewoons voor me was en hM was een
droom mM een vreeselük einde. Het begon mooi
en eindigde in een nachtmerrie.
Er was een roesachtige Inham In see. schit
terend wit: een wolkenlooee, blauwe zonnige
hemel, zoos to je in Londen nog nooit gezien
hebt Er was een boot met enkele mannen er tn
Ik zie het nog duidelijk Een bruine figuur stond
op in de boot en met één sprong dook hü in
de diepte Ik kon hem m« m'n oogen tot diep
In 1 water volgen Na enkele seconden kwam
hü weer aan de oppervlakte en hield een oester
In z'n hand HU zwom naar de boot, rurtte een
ogenblik en dook dan opnieuw, om even later
met een andere oester boven te komen Twin
tig maal dook hü en twintig maal kwam hl)
weer aan de oppervlakte met een oester waarin
van binnen een parel zat Nog een keer dook
hü. Er was een lange pause. De mannen In de
boot trachtten mM hun oogen hM «rater te
doorboren Eensklaps kwam er een vreeeeltike
beweging tn 1 water De mannen tn de boot
gilden het uit. 3 Heldere water werd troebel
donkere golven stegen naar de oppervlakte
Hm was bloed. Van uit dien afschuwelüken
poel kwam een hand en een arm te voorschijn,
len van de mannen in de boot greep er naar;
oaarna aonk de arm. langzaam, heel langzaam
In den gekleurden poel Toen de vingertoppen
verdwenen schrok ik met een gil wakker Ik
rilde van angst draaide den knop van 't elec-
trtoch licht op en trachtte me zelf tot bedaren
te brengen. Ik deed het paarlsnoer af en bracht
het overige van den nacht slapeloos door Nu
komt het eigenaardige In den morgen keek tk
naar de paarlen eft zag tets wat ik daarvoor
nog nooit had opgemerkt. De grootate paarl in
1 midden was gekleurd.'
Maud Lennox ontdeed zich van het snoer en
gaf hM mü tn handen. De grootste paart was
inderdaad gekleurd, eenlge der volgende pareto
ook een weinig.
„Aan hM ontbüt," vervolgde Maud, „vertelde
Ik mijn droom „Het spot me oom." zei tk en
liet hem den bewusten parel stoei. „Ik ben erg
slordig geweest met hM snoer en heb hM al
bedorven
TM mün verwondering was «Mto Irwtn vol
strekt nlM kwaad
„Maudsprak hü. .Jk feUcitaer je; de nu
Ter herdenking van den SMOstan verjaard»
van de stichting van hM Japanache kstserrnx
aal in 1M0 te Tokio er Yokohama een wereld-
tentoonsteling georganiseerd worden, waarvan
de kosten op minrtens 36 mlllioen yen geschat
worden.
NlM minder dan 63 landen, waaronder
Nederland, sullen worden ultgenoodigd
aan deae tentoonstelling deel te nemen met een
Inzending van hun nationale producten.
Om aan de noodlge middelen voor deae ten
toonstelling te komen, zullen de organisatoren
een nationaal fonds stichten, doch men ver
wacht dat de regeering een aeer belangrijke sub
sidie zal geven.
Te Osaka en UJ1 Yanada zullen twee kleinere
tentoonstellingen woroen gehouden
JA,£>AT/5 Cuai-
FLESTH
KAN-r a