dcndaq
u&Aaal
UCUl
V
20 ets.
Het beste restaurant van Duitschland
KLEUR
HONIG'S GROENTESOEP 6 borden
voor
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
FORT-MYSTERY
I
I
Horcher’»
succes
MAANDAG 12 FEBRUARI
fortuintje
LEVERING VAN RUNDVEE
Klacht tegen Landraadvoorzitter
R. K. Universiteit
mm
a
fl
Eenzame kolonie in den
Stillen Oceaan
De moeilijkheden in het
mijnbedrijf
door
Robert Pinkerton
Het „FYemdenbuch”
II
1
s
Katharina en
EEN TIP-TOP "TIP"!
’’Vorige week voor zaken In
Engeland geweest. Ik naar
Epsom, naarde paardenrenneh.
En In het restaurant direct zoo'n
tlp-top kerel naar me toe. Tip,
Sir?” vroeg hij. Tep, zei Ik,
geef mij een tip.
\Het
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
1trt
5
HULDIGING K.L.M. PILOOT
SOER
imiiiiiiimiiiiimiimm
en
s
hebben
s
MARTIN BERDEN
8—10
810 v.m
8—10
vm.
Vrijdag 2 Maart 193* vm.
v.m.
v.m.
v.m.
beschouwd
wellicht
eenvoudig.
(Wordt vervolgd)
Geen nieuwe etappen by de
Regeerinv
de
vage
de/ regeering
hoogte
na de
Niet te zoet, niet to straf,
.AS. n** <oed!
B00TZ
huh
werd geëerd, is
is over menigeen
zijn" ook door
achteraf
middel.
De gnderen hadden Morley van buitenaf aan
gevallen. HU zou echter zfjn tegenstander van
binnen uit aanpakken. HU had een listig plan
uitgewerkt en vertrouwde op zün succes.
Niet alleen zijn verlangen naar wraak, doch
ook zijn taak wachtte hem.
Met dat al ontkwam hü toch niet aan den
mysterieuze» invloed dien De Post aan
Doodenkamp op het Noorden uitoefende.
•t Was niet duur, oen halve
shilling. Of Ik gewonnen heb?
Man, ik heb heelemaal niet
gewed I Oöóö, die tip? Dat
was n TIP van BOOTZI
geleefd
ging het ons
Laten we
denselfden
vortgaan.
JU in Je
dan
bü
t>U verlies van 'n
anderen vinger
Een Zuid-Duitacher kwam nam
het nieuwe Wetten van Betr
lyn, zag en overwon
het
Dat
mysterieuze tartte hem en werkte op zün ver
beelding Even verblindde hem de gedachte,
dat hU wellicht zou slagen. dAAr waar anderen
gefaald hadden bü hun strijd voor de ver
overing van een burcht In een land, waar leder
strijdmiddel geoorloofd is. en alleen hU- die
verliest veroordeeld wordt.
Toen hU de plaats voor de eerste maal zag.
stond hü een oogenblik stil. HU liet zün blik
dwalen over de enorme ü»- en sneeuwvlakte in
de richting van de gebouwen in de verte, ®n
het werd hem thans duidelUker dan ooit, dat
de taak, waarvoor hü had gehoopt te werken
elndeluk aanvang. Vóór hem lag Fort Mystery,
onneembaar als een redoute van de groote
maatschappij. En daar stond hU. Bruce, tegen
over als n David die een handelsreus trot
seert. ZUn hart bonsde bü de gedachte, dat
eindelUk de strüd sou aanvangen, dat van af
dit oogenblik iedere handeling sou zUn een
streek, een beleedlging en een schade voor de
Hudsons Bay Company. HU zag haar reeds
ineenkrimpen en haar schuld uitboeten.
doen. En het _wf bun een verantwcSSrdelükheid.
die lang niet prettig was.
„Zoo’n lot is een lastig ding.” zei Josef Wil
lems met een zorgelUk gezicht. .Je weet niet
wat Je er aan hebt maar toch moet je er goed
voor zorgen, t Is net of Je een neefje van der-
met onschuldige oogen te logeeren
goed,
op
voet
Blüf
werkplaats
houd ik me
m n keuken. Niels hoeft er te veranderen, want
alles is goed.”
„Ik vind het... nou Ja. wat zal ik zeggen?”
„In orde. zei juffrouw Willems, „dan stap jü
morgen naar den notaris. Je int het geld bij
het loterUkantoor Je brengt het vervolgens
naar den notaris, die het moet bewaren. Dan
blUven we er allebe. af en het geld is veilig
bovendien
..Een schitterend Idee!” vond Josef. „Dik in
orde!”
En op deze wijze gebeurde bet. Niets veran
derde er. De rust bleef in huis heerschen en
geen van oeiden dachten ze later zelfs maar
aan het geld.
Dat Is te zeggen. Joeef Willems prakkezeerde
er nog wel eens over. Sombere gedachten. En
geen wonder, want hü voelde zich schuldig.
Twee dagen nadat hij het lot bij den notaris
had gedeponeerd was hü namelijk om geid
verlegen geweest. Hi, had het lot bü den no
taris vandaan gehaald en het in geld omge
zet. zoodat z'xxiat inderdaad het idee van
juffrouw Willurs om het geld niet aan te tas
ten, schitterend was. Josef had het graag aan
zUn vrouw -erte’d maar hü vergat het steeds,
totdat de 'rekking al had plaats gevonden en
toen was het te la.'
Nog lang voelie Josef een vagen angst, dat
zUn vrouw op een goeden dag eens van idee
mocht veranderer.. maar ook dat sleet uit. He:
leven van de beide .gefortuneerde” menschei
ging zijn gewonen, rustlgen gang, zooals je
van menschen oo leeftijd verwacht.
Al stond Bruce in dezen onder den Invloed
Van zijn Fransche afstamming, hü was ook een
zoon van het Nieuwe Engeland. Al zouden zün
fantasie, zijn verlangens en zijn enthousiawne
VrU spel hebben willen krijgen. in hem was toch
nog de stevige ondergrond van Amerikaansche
Pienterheid en overleg. Van t ras zUner moeder
had hU als erfdeel meegekregen de eigenschap
der koele berekening; deze vormde de fundee-
ring. waarop de raseigenschap van zün vader,
namelijk een bezieling, die den geheelen mensch
absorbeert en hem met zün gebeele hart en
elfs bezadigde oude menschen. zooals de
Willems, b-nondigen zich wel eens aan
wat zU zelf glimlachend noemen: uitspat
tingen. BU den een is het een vliègdoop. bü den
ander een bezoek aan een vroolüke revue, maar
de Willems hadden een lot om juister te
zijn: een half lot genomen in de Staatslo
terij.
Hoe zU tot dien eigenaardigen stap gekomen
waren, zouden zü niet meer kunnen zeggen
Josef Willems beweerde, dat het plan van zün
vrouw was uitgegaan, zoodat hü er onschuldig
aan was. ZUn .rouw echter herinnerde hem
er aan. dat iiü het was. die altUd had gezeurd
om een lot. en Kans om eens rUk te worden
Hoe het ook zü. het lot werd gekocht en bet
bracht eén sfeer van onrust met zich mee.
De Willems waren eenvoudige, bejaarde men
schen zonder kinderen, zoo van het slag, dat
zün heele .even ceeft geploeterd om een rus
tlgen ouden dag t' hebben en dan nog in dien
ouden dag moet blUven ploeteren. Hun leven
rolde regelmatig zonde. belangrUke stoornis
sen. voorbU. Jozef bracht zUn dag in den tim-
merwinkel en twee avonden van de week bü
het kaartclubje Lr het stamcafé door. Juffrouw
Willems deed het huishouden en daaraan had
•erk a’ een huismoeder met ze-
drijven, niets wat op eenigen strüd geleek. wUl
hU blUkbaar niet had geweten, dat een strUd
op het punt stond gevoerd te worden.
Voor allen scheen hu dezelfde: een Engelsch-
man. die in zich een eigenaardig mengsel van
opvliegendheid en goed humeur vereenlgde.
Door de vele Jaren, die hU hier in zUn konink
lijk Je als nooit-weerstreefd wetgever had door
gebracht, was hij eenigszins pralerig en zelf
voldaan geworden. Deze eigenschappen had
men echter eerder verwacht van iemand, die
een stevige baricade tegen lederen Invaller had
opgeworpen; doch alle vrijhandelaren, die van
Herbert Morley en diens werkmethode een
grondige studie hadden gemaakt, waren één in
hun verklaring, dat hü even onkundig was van
de beginselen van den pelshandel als van het
karakter der Indianen met wie hü handelde.
Zeker, de Hudson’s Bay had leiders In haar
dienst gehad, die een menschenleeftüd met de
Indianen hadden omgegaan zonder het minste
begrip te hebben van t karakter van den
Indiaan, en die toch goede resultaten In hun
posten hadden behaald. Doch in werkehjkheld
hadden zU dit succes te danken aan het pres
tige van de Hudson’s Bay Company; ze hadden
geen fiasco geleden, doordat ze steunden op de
traditie van een der oudste wereldconcerns.
GewoonlUk beweerde men, dat Morley onder
deze categorie moest worden gerangschikt.
Wonderlüke verhalen deden de ronde aan
gaande zun persoon en zUn werk. De teleurge
stelde concurrenten vermaakten zich met de
omschrijving van Morley’s eigenaardigheden en
zUn persoonlUke verwaandheid. Niemand echter
geloofde, dat deze karaktertrekken betrekking
(Nadruk verboden)
^IIHIHHIIIIHIIHHIIIIIHHIHHIIIIIHIHHIHIIIIItlIHIlllHllllltlIlllllUHHir;
HU huiverde bü die gedachte, doch de moge
lijkheid van een nederlaag sloot hü uit. Eer
stuk mtnschenleeftutd had hU aan zün
revanche gedacht en plannen gemaakt ter
bereiking van dit doel. Zün zaak was te heilig,
zün verlangen te groot, zün oogmerk stond te
vast voor hem, om ook maar zelfs mui een
mislukking te denken.
ze evenveel
ven kleine dreumesen.
Maar nu cat lot. Dat nietige briefje met het
fasclneerende geta. van vüf cüfers. Het bracht
de oude mensch n een beetje uit hun gewone
kir den wereldoorlog breidde Berlün
zich gigantisch naar het Westen uit.
Het oude, deftige Westen, rondom
Tlergarten en Landwehrkanal, kreeg een ander
cachet, werd een stuk van de city.
Al wat naam en geld had vooral geld
betrok de-paleizen aan den Kurfürstendamm,
foeileelüke bouwwerken In parvenustül van net
Wühelmünsche tüdvak, barok, bizar, massief,
grossartig en duur. Geld speelde geen rol. Dit
nieuw Berlün werd niet architecturaal ge
bouwd, het werd aangenomen. Hoe verder van
de Spree af, des te meer aannemerswerk.
Rondom de „Kaisergedachtniskirche” tusschen
den mondainen Kurfürstendamm en de Tauent-
zlenstrasse verrezen luxueuze cafés en restau
rants, moderne gelegenheden, vol pracht en
praal, van kostbaar hout, marmer en dik ver
guldsel. Enorme „Sfieisekarten”, maar scha-
blone! Enorme „Weinkarten”, maar weinig ver
zorgd. Palzenhofer en Berliner Kindi en an
deren zorgden voor het bier, de worstjes en de
Rettich. Gerold, Mampe en Bardlnet openden
hun ,gute Stuben” voor likeuren en cognac.
Voor het publiek schier verlegenheid van keus.
Maar voor hem, die graag discreet zit in voor
namen eenvoud, die een goed., men zou kun
nen zeggen individueel toebereid maal weet te
waardeeren en een zorgvuldig behandelden
wün weet te genieten, was er geen keus. Er
was een leemte.
Een Zuld-Dultscher kwam in het begin van
deze eeuw naar het nieuwe Westen van Ber
lün. zag en overwon. een Zuld-Dultscher met
een oude traditie van de deftige keuken, met
vingerspitsengevoel, of beter tongenspitsge
voel voor culinarische geneuchten. Deze man
was Horcher. In de niet al te drukke Luther -
strasse opende hü een rustig, voornaam res
taurant. Zün specialiteit bestond daarin, de in-
dividueele wenschen van zün gasten te ver
vullen.
De diplomatie ontdekte ras dit lokaal, dat
zoo gunstig door zün sobere deftigheid afstak
bü al de brallende praal van het „noch nle
dagewesene” rondom. De diplomatie lanceerde
Horcher. Spoedig gold het voor chic, daar te
verkeeren. De diplomatie sleepte adel en hof
kringen mede. En de geldadel bleef ook hier
niet achter. Onder den druk van zün. mondaine
clientèle moest Horcher van een kleinen man
tot een heel grooten worden. De prijzen In
zün lokaal stegen snel, want zün gasten be
hoorden tot de rijkste klassen van Duitsch
land. Honderdduizenden Berlüners kunnen zich
niet de weelde veroorloven, om maar eens per
jaar bü Horcher te gasteeren. Horcher werd
haast omgeven door een Chlneeschen muur van
luxe en welvaart. Er steekt ook wat achter,
Iets feitelüks! Dit restaurant, met zün korte
traditie, is het beste „Felnschmeckerlokal” van
geheel Duitschland. De zeldzaamste en de meest
gewone, maar verfUnd klaargemaakte spüzen.
de uitgelezenste wünen. de voorname, rustige
omgeving vormen het geheim van Horcher’s
éclatant succes.
Vooral vóór den oorlog was Horcher het lo
kaal der ambassadeurs en gezanten, van adel
en hot. Maar ook thans nog, ofschoon het ver
dwenen van het Keizerrijk natuurlük een res
taurant als Horcher zwaar heeft getroffen. De
stichter is Intusschen ook overleden, maar zün
zoon zet de zaak in grooten stUL naar overle
vering van zün vader, voort.
Er is natuurlük reeds historie in dit merk
waardig milieu. Dit biükt uit het „Fremden-
buch”, het gouden boek, dat een der voornaam
ste ter wereld is.
In dit boek staan de namen aller grooten op
het gebied van politiek en economie, van we
tenschap en kunst. Amerikaansche mllll^rdalrs
teekenden hun naam in dit boek evenals ko-
ningen en prinsen en vorsten. Caruso komt er
in voor, maar ook Charlie Chaplin. Trouwens
büna alle grooten van het witte doek prüken
er in. Menige groote naam van eertüds, wiens
drager door andere gasten met eerbiedige be
wondering werd geëerd, is verbleekt. De
geschiedenis is over menigeen heengeloopen.
Velefl^’zün' ook door de wildé, verwoestende
vast en zeker; Immers, ontevreden Indianen
worden er steeds gevonden, die om de een of
andere reden, hetzü deze gegrond is of niet,
geen pelsen meer aan de Hudson’s Bay willen
leveren.
Doch te Fort Mystery hadden nóch Pattison,
nóch de twee andere vrühandelaren maar één
enkel pelsje kunnen bemachtigen. Geen enkele
Indiaan had zelfs hun posten bezocht. Toen
daarna, getrouw aan de gebruiken van het land,
mannen uitgezonden waren om den Indianen
reuzenprüzen voor hun pelsen te bieden en
goederen tot bespottelük lagen prüs te offreeren.
hadden zü hetzelfde fiasco geleden. Als het ware
gebonden door onzichtbare banden, hadden dl
pelsjagers stilzwügend hun hoofden geschud en
hun pelsen gebracht naar den post van de
groote maatschappü.
Nog nooit had men in den strüd om de pelsen
zulke dingen zien gebeuren. Tegenover dergeUJke
geheime krachten stonden de vrühandelaren
machteloos. Overwonnen waren ze heengegaan,
met de vaste overtuiging dat ze gestreden had
den tegen iets bovennatuurlUks.
Want er was niets te zeggen ten voordeelo
van Herbert Morley, waardoor de macht van
de groote maatschappü in dien post kon worden
verklaard. Zooals alle beambten der Hudson’s
Bay, was hü een dweper In zün trouw aan de
maatschappü; Iemand, die vast geloofde in
het recht en in de macht van haar organisatie
en tevens bereid was lederen maatregel te
nemen om onverschillig welken tegenstander
te vernietigen.
Echter, naar den schün te oordeelen, had
hü niets gedaan om de tegenstanders te ver-
810 veemarkt. 1
Leeuwarden: Donderdag 1 Maart 19w
810 v.m. veemarkt. x
Behagen: Donderdag 1 Maart 193* 810 vm
veemarkt.
Zutphen: Donderdag I Maart 193* 810 v.m.
veemarkt.
Zwolle: Donderdag 1 Maart 193* 810 vm.
veemarkt.
Doetinchem; Dinsdag 37 Februari 193* 810
veemarkt.
Oostburg: Dinsdag 37 Februari 193* 911
vm. op erf P. de Miuiano.
Purmerend: Dinsdag 37 Februari 193* 810
vjn. veemarkt.
Rotterdam: Dinsdag 37 Februari 193* 810
vjn. veemarkt.
Sneek: Dinsdag 27 Februari 193* 810 v.m
veemarkt.
Weert: Dinsdag 27 Februari 193* 9—11 vjn
Hyronimusslngel.
Wüchen: Dinsdag 27 Februari 193* 8—10 v.m.
810 uur veemarkt.
Apeldoorn: Woensdag 28 Februari 193* 810
vm. veemarkt.
Assen: Woensdag 28 Februari 193* vm. 810
vm. bü abattoir.
Groningen: Woensdag 28 Februari 193* 810
vm. veemarkt.
’s-HertogenboschWoensdag 28 Februari 3*
810 v.m. veemarkt.
Horst-Sevenum: Woensdag 28 Februari 193*
vm. bü station.
Lochem: Woensdag 28 Februari 193* 810
vm. veemarkt.
Wolvega: Woensdag 28 Februari 1934 810
uur vm. veemarkt.
Gouda: Donderdag 1 Maart 193* 810 vm.
veemarkt.
Hoogeveen: Donderdag 1 Maart 1934
BATAVIA. 10 Febr. (Aneta) De Regeering
deelde aan den Volksraad mede, dat de schrlf-’
telüke vraag van den heer Wirjopranoto over
de berechting van Mr. Sjarifoedln door den
Landraad te Batavia en de daarbü geuite klacht
over het optreden van den voorzitter van dat
Rechtscollege niet in overweging kan worden
genomen, zoodat het stellen van deze vraag op
den vragendag derhalve vervalt.
Betreffende de Zaterdag te Heerlen genouo
spoedvergadering van de Contactcommissie vooi
het Münbeurüf kunnen we nog mededeelen.dat
door de directies een overzicht werd gegeven
van de moeilükheden. die zich in den laatgten
tüd in toenemende mate vooral op de mager-
münen voordoen, zoowel door vermindering van
afzetmogelükheld als door de terugloopende op
brengst van 't product. Daar de vele verzuim-
diensten bü bedoelde münen reeds een zwaren
druk op de münwerkersbevolking leggen en aan
een verdere beperking van het aantal werkda
gen derhalve niet te denken valt blüft geen an
dere uitweg over, dan een nieuwe vermindering
van personeel. Met ingang van 1 Maart zal.
zooals reeds gemeld, bü de drie be trok toen on
dernemingen In totaal aan ongeveer «00 mün-
werkers ontslag worden aangezegd.
Naar aanleiding van deze mededeeling werd
in de eerste plaats door de vergadering de
vrAag besproken, of er bü deze verergering van
den toestand niet opnieuw een beroep op de
regeering moest worden gedaan om de münen
te hulp te komen.
De directies wezen er op. db
volkomen met de moeilükheden
is. zoodat het weinig doel kan trel
herhaalde ondernomen stappen nieuwen aan
drang uit te oefenen.
verandering in ons leven zal veroorzaken?"
Jk.... nee.... dat is te zeggen.” stotterde
Willems.
„Luister Josef.” ging zün kordate eega voort.
..Laten we nu asjeblieft niet doen zooals alle
andere mentsche-i. die een fortuintje winnen.
Als zü zich opeens auto’s willen aanschaffen
of een meid nen»< n. nu, dat zün huh zaken,
maar verstandig is het niet. Als zü het geld
over den balk gaan gooien, dan behoeven wü
het hun niet na te doen. Zooals we tot nu toe
JMSSSSSSSMéSSWK
ontwikkeling der laatste jaren van de hoogte,
die rijkdom en positie verleenen, afgestort. En
er zün namen in dit boek, wier dragers, die
vroeger in hun prachtige wagens naar Horcher
reden, om verfünd van het leven te genieten,
thans als chauffeurs trachten een karig stuk
brood te verdienen.
Zoo is nu eenmaal het leven. Komen
gaan.
Horcher leeft nog. En hoe! Bank- en beurs-
koningen, de Internationale van het goud zün
nog immer stamgasten in de Lutherstrasse.
Maar ook het groot grondbezit, de adel en het
voormalige hof. Ook de zonen van de gevallen
kelzerlüke Majesteit, de vroegere bondsvorsten.
vreemde, nog niet onttroonde vorsten. Ook
Prins Hendrik der Nederlanden weet Horcher
te vinden en te waardeeren.
Berlijn heeft verplichting aan Horcher. De
Duitsche keuken en de Duitsche eetmethoden
stonden in het buitenland in geen gunstige
faam. Horcher schiep in Berlün het begrip
voor de cultuur van het eten. Vroeger zei het
buitenland smalend: „Berlün. héél mooi
maar het eten!" Onder den dwang van Hor
cher volgden de andere voorname restaurants
zün voetspoor. En thans eet en drinkt men in
Berlün als in Parijs, Londen en New York.
Horcher heeft school gemaakt. Maar toch
is zün restaurant het voornaamste, beste en
Intiemste gebleven. Wanneer men vreemdeling
in Berlün 1/ en men moede is van bet dave
rend leven der zwoegende metropool, dan is
het goed rusten In het met familiewapens ver
sierde, intieme intérieur van Horcher. waar
men culinarisch voor een keer kan genieten
als maar in heel weinig restaurants ter wereld
en waar altUd gasten zün, interessant genoeg
om discreet op te nemen, wanneer de fell-
looze kellners den hlstorlschen of contem-
poralnen naam dier gasten in het oor fluisteren.
Eindhoven: Vrüdag 2 Maart 193* 810 vm.
bü abattoir.
Emmen: Vrüdag 2 Maart 193*
naast elerenmarkt.
Gulpen: Vrüdag 2 Maart 193* 9—11
veemarkt.
Hengelo (O.). Vrijdag 3 Maart 1934 8—10 vm
veemarkt.
Lelden
veemarkt.
Utrecht: Vrüdag 3 Maart 193* 8—10
veemarkt.
De kaarten voor aangifte tot levering uiter-
lük Maandagmiddag 19 Februari 193* ten ksgi-
tore van de Crisis Rundveecentrale te 's-Gra-
venhage zün ontvangen.
Onder kennelük arachtige runderen worden
verstaan dieren, welke naar het oordeel van de
commissie van overneming de uiterlüke tee-
kenen van drachtlgheid vertoonen. Mocht ech
ter desniettegenstaande na slachting blUken.
dat zich onder de in deze klasse overgenomen
dieren tot zulke bevinden, welke niet of te
kort drachtig zün. dar. zal hiervan de gebrul-
kelüke korting van 40 pCt. op de uitbetalings-
som worden toegepast. Dezelfde korting zal
worden toegepast na gebleken te hooge drach
tlgheid.
Voor guste dieren geleverd met de verklaring
omtrent tuberculose worden dezelfde prijzen
berekend als vap o teren In de klasse drachtige
runderen.
Prüzen en verdere voor waarden als van voor
afgaande week. Aangezien de Crisis-Rundvee-
centrale de dieren, a-vorens ze verder te ver
zenden. laat uitmelken, wordt niet meer als
elsch gesteld, dat rij uitgemolken moeten wor
den aangeboden.
ziel en volle toewüdlng de ojigenomen taak doet
vervullen, was opgetrokken.
Bruce’s vertrouwen in zün welslagen was niet
gebaseerd on louter hoop en enthousiasme. Hü
was geboren en ook opgegroeid in de pelslan-
den. De Jaren, die hü in de Vereenlgde Staten
had doorgebracht, hadden slechts zün lichaam
van het pelsland gescheiden. De vier jaren, die
op zün studietUd gevolgd waren, waren voor
hem een periode van intense training geweest,
omdat hU er van overtuigd was. dat hü eerst
volkomen met den pelshandel vertrouwd moest
Zün. alvorens het van de groote maatschappü
te kunnen winnen. Toen hü David Pattison's
kantoor verliet, wist hü alles, wat de vrühan-
delaar had kunnen zeggen over Fort Mystery.
Uiterst discrete nasporlngen te Winnipeg hadden
zün kennis wat verruimd.
In het kort kwam een en ander hierop neer:
De Post aan het Doodenkamp was reeds een
vüftiental Jaren in handen van Herbert
Morley. Tweemaal had Pattison getracht de
maatschappü daar in het vaarwater te zitten
en nog twee andere vrühandelaren hadden ge
tracht in dat district vasten voet te krügen.
Ieder dezer vier pogingen had op de gebrul-
kelUke manier plaats gehad. Gebouwen waren
gezet, goederen had men opgeslagen, zulks ge
volgd door de gewone pogingen om de Indianen
van de groote maatschappü naar zich toe te
halen.
GewoonlUk heeft leder pelshandelaar, die iets
dergelüks onderneemt, eenlg succes. Ten slotte
zal hü wellicht geld verliezen en niet genoeg
pelsen bemachtigen om zün post te doen ren-
deeren. Doch enkele pelsen bemachtigt hü
NIJMEGEN. Geslaagd voor het candldaats-
examen in de rechten de heer J. R. F. M. v. d.
Schrleck te Parüs.
Het eiland Carlos in den Stillen Oceaan, dat
behoort tot de Galapagos-groep en in het bezit
Is van Ecuador, wordt bestuurd door een "Öos-
tenrüksche barones, die naar het eiland geko
men is, „om den druk des levens te ontgaan.”
Zü wenschte niets liever dan alleen gelaten te
worden.
Een Jaar geleden is de barones, die beweert tot
een der meest aristocratische families in Oos
tenrijk te behooren, met een Duitsch echtpaar
met kind op het eiland gekomen. De eenige an
dere bewoners zün een vroegere Berlünsche
tandarts met zün vrouw, die er reeds vier jaar
leven.
Door de regeering van Ecuador gestuurde
ambtenaren constateerden, dat er geen aanlei
ding bestond om zich met deze kleine kolonie
waarvan de barones de leidster was, verder te
bemoeien. De bewoners schenen volmaakt geluk
kig te zün en de verhalen over wreedheden die
aldaar gepleegd werden, bleken zuiver op fan
tasie te berusten.
hadj/en op de zaken van den post. Doch allen
waren het eens in hun verklaring:
Morley Is geen pelshandelaar.
Wanneer men zich de buitengewone geschie
denis van den Dost herinnerde, die reeds ge
durende vüftlen->jaren weerstand bood aan alle
aanvallen der concurrenten, hadden ze allen
hun hoofden geschud. Ze zeiden eenvoudig:
Er moet iets anders achter schuilen
Morley’s werk is het niet.
Zulks was niet het gevolg van eenige wrok
van de züde der overwonnenen, noch van eenig
verlangen om den manager geen lof toe te
zwaaUp voor de bereikte successen. De geschie-
denürvan den strüd in de pelslanden kent tal
rijke heldenverhalen. Doch altüd zün het
strijders geweest; mannen, die om de komst van
een tegenstander juichten en die in den strüd
voor de pelsen opgingen. Het pelsland houdt
van hen; de verhalen over het beleid, de Hst
en de kracht, waarmede zü den tegenstander
ten val brachten, doen nog steeds de ronde
Van Morley kon men niets van dat alles
zeggen. Bedrogen en verslagen, doch zonder de
minste bewondering voor hun tegenstander,
schudden de vrühandelaren het hoofd en
maakten vage toespelingen op iets bovenna
tuurlUks.
Bruce had alle mogelUke inlichtingen ver
zameld en deze zoo voorzichtig mogelük ge
schift. Doch niets gaf hem slechte het gering
ste bewüs van Morley’s kracht. Hü was echter
vast besloten, geen fout te begaan door zün
tegenstander te onderschatten. Hü erkende, dat
de man handig zün rol sfieelde. doch dat hü
tuerbü gebruik maakte van het een of ander,
1 11 1 ‘f op dit blad rijn Ingevolge de versekerlngsvoorwaarden tegen f ^0(10 bij levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door f bü een ongeval met QCB bü verlies van een hand 1 oü verlies van een £*/l bil een breuk van AA
Alle QDOÏlïie S ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlrgen f aJC/l/tz»" verlies van balde armen, beide beenen of belde oogen J doodeiyken afloop een voet of een oog X duim of wijsvinger I of arm f
Tn Philadelphia hebben 1500 d&mea-
kappers, die daar ter gelegenheid
van een tentoonstelling bijeen wa
ren, het platinablond ter dood ver
oordeeld.
Krantenbericht
Als u denkt de vrouwen dragen
Steeds haar haar zooals het is.
Wel, dan zijt u groen dan groener,
Want u heeft het leelijk mis!
Haar is haar, maar toch de mode
Speelt het altijd haarfijn klaar,
Dat de vrouwen dikwijls zitten
Met haar handen aan haar haar!
Wie de vrouw kent op een haartje.
Meent dit dan, doch kent haar niet!
Doorgaans is het niet hddr kleurtje,
Dat u aan haar haartje ziet!
Als zij blond is, kan zij zwart zijn,
Is zij zwart dan moog’lijk blond;
Bij kastanje kan het wezen,
Dat zij rood te leelijk vond.
Platina is thans veroordeeld,
Nog voor kort ge-adoreerd!
Waarom? dat is hier de vraag niet,
Als de mode iets dicteert.
Dus men neme and’re kleuren,
Die het trouwens volop geeft,
Mits men slechts de kleur niet kieze,
Die men van nature heeft!
Daarom krijgt de vrouw zoo gaarne
Het verheven compliment,
Dat zij voor den heer der schepping
Dikwijls valsche kleur bekent!
tien Jaar
hebt."
Juffrouw 'VHl. rns had geen kwade bul. An
ders zou ze misschien gezegd hebben: „Dan had
je maar niet zoc „ing om een lot moeten zeu
ren. Nu zie Je zei’ wat een last je er van hebt.”
In plaats daarvnn z<pde ze: „Ik geloof, dat
we nog beter dat neefje te logeeren konden
hebben. Maar weet Je wat Je doen moet, Josef?
Je gaat morgen r.aar den notaris en je geeft
hem het lot in bewaring. Veiliger kan het niet
en dan zün wü meteen van den last af."
Willems herademde Zooals gewoonlijk had
zün vrouw ook dit keer een goede oplossing ge
vonden. Inderdaad, het idee was uitstekend.
Geen veiliger plaats was voor het lot denkbaar
dan de kluis var den notaris.
Den volgenden dag bracht hü het lot bü den
vriendelüken ouder heer en van toen af was
de rust weergekeerd. Het leven kon weer zün
gewonen, rustlgen gang gaan en men was weer
in staat om zün aandacht te bepalen bü óe
dagelüksche besl immeringen.
Nu ligt er tusschen het koopen van een lot
en de trekking gewoonlük een flinke tüds-
rulmte. En men mag niet verwachten, dat die
trekking dagelüks een punt van bespreking uit
maakt. Met andere woorden: het lot en alles
wat er mee samen hing werd vergeten. Zelfs
het papiertje waarop het nummer stond ge
schreven.
Het was Juffrouw Willems, die er weken la
ter weer het eerst over begon. Ze las de krant
en ontdekte, dat de trekking had plaats gehad.
De honderdduizend was er uit gekomen. Op
nummer
.Josef,” zei ze. „ga eens even dat papiertje
opzoeken, waar we het nummer van ons lot
op hebben „'esenreven Het ligt boven In de lin
nenkast. Ik geloof haast, dat we de honderd
duizend hebben gewonnen.”
„De.... de... wat? Groote góden!” zei Jo
sef verschrikt en met een kleur van opwinding
opeens.
„Doe nou maar niet zoo zenuwachtig,” raadde
zün vrouw hem lan. „Ik weet het büna zeker.”
Joaef zocht het papiertje en toen bleek, dat
Juffrouw Willems zich niet had vergist. De
nummers klopten. De helft van de honderd
duizend lag op tafel; bü wüze van spreken na
tuurlük.
Josef was er warempel ontdaan van. Zün
hand, die het stukje papier vasthield, beefde.
Juffrouw Willems echter bleef bedaard. Zü had
meer emotloneele gebeurtenissen meegemaakt
zonder er het hoofd bü te verliezen.
„Maak Je niet druk,” kalmeerde ze Josef. „Er
Is niets waarover Je Je behoeft op te winden.
Je verwacht toch niet, dat die hoop geld een
Door de Crlsls-Rundveecentrale zal gelegen
heid worden geboden aan haar te levefen:
le. kennelük dracntige runderen in alle soor
ten en kwaliteiten.
2e. versch afgekalfde vaarzen en koelen, te:
Amsterdam: Maandag 26 Februari 193* 10—
11 vm, veemarkt.
Breda: Maandag 26 Februari 193* 911 vm.
veemarkt.
Coevorden: Maandag 26 Februari 193* 810
vm. veemarkt.
Gorinchem: Maandag 26 Februari 1934 810
vm. bü de Korver.
Nükerk: Maandag 26 Februari 193*
v.m. veemarkt.
RÜssenMaandag 26 Februari 193*
vm. veemarkt.
Bittard: Maandag 26 Februari 193* 911 vm
aan de fruitveiling.
Steenwük: Ma.ndag 26 Februari 1934 8—10
vm. veemarkt.
Deventer: Dinsdag 27 Februari 1934
vm. veemarkt.
wüze. waarop de aangekondigde ontslagen sul
len worden uitgevoerd. Daaromtrent deelden de
directies mede dat evenals voorheen alle om
standigheden en verlangens nauwgezet sullen
worden afgewogen, teinde de sociale gevolgen
van dezen maatregel zooveel doenlük te beper
ken.
j>,Cnr l/c je
JZ//57 VEeTELLEfr -, !K
HE& 2E LA7E/J YAL-
LË/y ZE
BPOXETC MAAE HET
3E5CHIZEVEH TDK
EAPJE& HEB AkEJ?
(J/TÓEHAM-D E/T EB-
i Za&VS WeC*>£L£C/Py
Zaterdagmiddag en -avond werd de KLM -
piloot P. Boer, die uit Drenthe afkomstig is, door
de inwoners dezer provincie te Meppel op har-
telüke wüze gehuldigd. De voorzitter van het
huldigingscomité, mr. J. Linthorst Homan,
voorzitter van prov. V.V.V. in Drenthe, bood na
mens het huldigingscomité een schilderü aan.
Voorts werd het woord om. gevoerd door óen
commissaris der Koningin In Drenthe en mr.
Harm Smeenge. Eerste Kamer-lid.
De heer Van Calcar bood namens de Noord-
Ned^^ndsche Aeroclub een zilveren schaal aan.
