Nieuwe Heilige in het Brevier
H
k
DIAMANT
w^Aaal wuv den day
TIJD
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
FORT-MYSTERY
SINT GABRIEL VAN O.L.
VROUW VAN SMARTEN
ie
en
Mijnheer Warbucks zet door
Alle abonné’s
BEURSMENSCHEN
ONDER ELKAAR I
Bak- en Braadvet
«L
f3000.-KXS f750.-f250.- «n f 125.-150.-^ f40.- b.«r
WOENSDAG 28 FEBRUARI 1934
haat
De dood van Willem II
r«r
Restauratie van een
Een teeken van verval
kostbaar altaar
1
iden
n
door
Katharina en Robert Pinkerton
Actie tegen commu
nisten te Buenos-Aires
Een levensprogram
voor onze jeugd
Tsjang Tsjoe Liang
over Europa
F
S
I
I
Plicht boven
I
Een „Paleis der Sovjets”
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
die
BOOTZ
i
ver-
45 ets p. pond - 22 J ets p. half pond
i
F
(Wordt vervolgd.)
s
bet
srd
ta).
een
fte-
Md
de
de
in
Niet te zoet, niet te etraf.
net good!
Uriah Wheel volgde a n bewaker in 1 kan
toor van den directeur der gevangenis. Berllng
ton gaf een teeken aan den bewaker hem met
den man alleen te laten en keek toen naar den
man, die eens Kate’s echtgenoot was geweest.
Toen hij naar Uriah opzag. voelde hij niets
dan afkeer in s’n binnenste opkomen. Hij be-
urige
den
ts 3.
r een
oaten
op 4
n. b»j
doen,-
l va»
ütetel
bijna
ikele
wjjk>
o ma
sche
joor
den*
met
aat-
an-
IS
reld
)nt—
wel
ons
Ich-
door
ipen
in-
wtt-
roor-
rwtjl
elder
voor
toeur
ils-
nn-
der
en-
pel.
en-
ing
dat
een
eur
ing.
het
tan
S M
>er-
ons
en
tot
de
ade
J
11
loeten
in de
evond.
I Ped-
voor-
rmede
n van
n. Do
waren
Jahrlr
zwer-
De politie heeft te Buenos-Alree een inval
gedaan in een communistisch tehuis en er een
groote drukpers in beslag genomen.
Een groote hoeveelheid pamfletten en ander
propaganda-materiaal. waarin werd aange
spoord tot verset tegen de autoriteiten, werd
eveneens gevonden.
Tot dusver zijn vier arrestaties verricht.
ide de laat-
.1 19 S3 steeg
Zwltaereehe
Nederland
■JA, SCHIJNT I
ZOONAAP &/E 1
PKNT/NOEN I
PTE L/O&NO HO
NEN JE 7VCN NJE/i
\JU&r rtKH.
Inkeliers
Er knap mee in hun maag?
Het ie een raadsel van den tijd,
Dat zeker denken koet,
Maar door den loop dier klokjes dan
Wellicht wordt opgelost!
Want tijd brengt raad en zoo bezien
Zjjn klokjes niet zoo kwaad.
Of wordt men, wat de fiscus merkt,
Nü eintflijk accuraat?
Was er misschien gebrek aan tijd?
En tijd, u weet, is geld
In dit gevaldan heeft men er
Tè weinig van besteld!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
RiiiiiniHiiiiiiiiitiniiiiiiiiiiniiiiMiimniniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimm
"Hypotheken, menoor! Hulton
en Noderlandeche Werkelijke
Schuld! Oht is safe! Ooreoi
gokwerk, meneer! Gisteren had
Gerritsen weer oen tip voor me.
Ikteg: "man, van jouw tips moot
Ik nleto meer hebben, ik geloof
nog maar aan EEN tip!"
"Wat Ie dat dan?" vroegte en
hij koek onverschillig, maar zijn
ooron worden een centimeter
langer. "Een TIP van BOOTZ”,
zeg Ik. "Da’z ongovaarlijk” I
I WA T HE&
njE O£2r£öü. PA- 1
Ip/te/n? cat
1 ANN/E noó tn
net
WAA e N/kP
\JE HET 3EWIJ6J
eerst
enkele
fuiee jaar geleden werd xjjn feest
dag tot heel de Kerk uit gebreid
WELL. NN T HEB JE OEt/JH. NAAP
BEN /ENAJO CV£ CVOfZET.
ALS HET EEN JEPZ/NOEL /O, Q&N
ZAL LH LA TEP NE T Q/EN 0EPCZ/E-
fEP AFPEXEN NJ OAAN <^E NAAP
P£ PZAAT-i OVE PE AH/EEAAH-
WUST J
ZOG ALS LH ZE O, OP C>£ ZE PLEK
ZOU VOL ÓEN i O/EN OP/EF HET
ellano l/óóen z/e zelf ha ah,
NlJNHEEP WAP8OUTLO5.EP O
ZELFS C££N ENKEL f>FCX>P JAN
EEN/C LAFfP 0/NNEN EEN ON-
T££K vAN LOQN/JLEN OPOEZE
Bruce wist wel, dat zün taak nog niet ten
einde was na de ontdekking van Nee-da-boy’s
amuletten-handel Hij kende slechts de hoofd
zaak; thans moesten nog de daarmede in ver
band staande bijzonderheden achterhaald wor
den. Er was echter geen reden om bijzondere
haast te maken. Vóór het ging dooien moest
hü aan Pattison schrijven. In dien tjja kon hij
enkele ondergeschikte gegevens verzamelen, een
duidelijk inzicht in den toestand verkrijgen
wellicht de boeken eens Inkijken, on zooveel
lijkheid gebleken was amuletten aan de Jagers
te verkoopen. en daarbij beloond werd, door
hen voor de maatschappij te behouden, was op
deze manier in staat, te leven door de goedge
lovigheid der Indianen van Fort-Mystery.
Doch iedere Indiaan Is hebzuchtig. Een be
zweerder, die er slag van heeft geld te vergaren
zonder moeite, wordt hoe langer hoe hebsuch-
tlger. Dit sou Bruoe’s succes verzekeren. HU
behoefde den medicijnman alleen te laten sten,
op welke wijze hü meer kon verzamelen. Enkele
geschenken van het standpunt van den
Indiaan prachtdlngen en Nee-da-boy zou
de rattenvanger van Hameln zijn, die de ge-
heele schare van Indianen. in. dienst van de
Hudson's Bay Company, van Fort-Mystery zou
wegvoeren naar den pels-post, dien Bruce in
de nabijheid zou opzetten.
Morley, de man van het groote zelf-vertrou-
wen. Ingedommeld door zijn voortdurend succes,
afhankelijk van een enkel wapen, zou hulpe
loos zijn. De zaken van zijn oost zouden worden
vernietigd.
De gevolgde methode, dat wist Bruoe. was
eenvoudig. De Indiaansche medicijnman had
eerst de aandacht op zich gevestigd, door
enkele „voorspellingen” te doen, waarvsn hij
bij voorbaat wist, dat ze zouden uitkomen.
terwm hU daarbU ongetwijfeld geholpen was
18.
Naar het Telegraafagentschap der Sovjet
unie meldt, is thans definitief besloten tot den
bouw van een geweldig ..Paleis der Sovjets”.
Naar de ontwerpers van het plan Prof. Hei-
frelch en architect lefane in een persconferen
tie mededeelden, zal het Paleis der Sovjets 41»
Meter hoog worden, terwijl de tot nu toe hoog
ste wolkenkrabber ter wereld, de Empire Buil
ding te New-York, slechts een hoogte van 407
meter haalt en de Eiffeltoren te Parijs zelfs
niet hooger gaat dan 300 Meter.
Ook de oppervlakte, die het Paleis der Sov
jets zal beslaan, zal overweldigend zijn, zoodat
het het grootste en hoogste gebouw ter wereld
zal worden
Bijzondere aandacht zal worden geschonken
aan de artistieke versieringen van het gebouw.
Op de verschillende verdiepingen zullen 18
beeldhouwwerken opgesteld worden, die ge
dacht zijn als gedenkteekens der arbeiders der
belangrijkste landen ter wereld. Mozalek-werk
Majolica en Ceramische kunst zullen veeï tot
de versiering van het gebouw bijdragen.
P/T ZPHPEEF HEEFT Z/CH
'ZEElMT Zf/PSZH/EN /P HET
WEL EEN VALPdN BEP/THT EEN
J£PZjr/Z>EL VA,N /£NANC>,W£N
I HET O/T EEN OOEPE BELOON/Nó
ITE OOEN (P ZAT ÓE3EUPT
NEEP PEZE AANW7JZ/N&EN <l/N
NEN ONS /N ELN OS VAL. N'EN
Een specialist in hei altaar bouwen is mo
menteel bezig met het restaureeren van bet
groote marmeren altaar, dat SO.OOO dollar ge
kost heeft en dat men ongeveer 20 jaar geleden
in de kerk van Sint Antonlus te Long Beach
Het oprichten
Het altaar was tijdens de vreewlijke aard
beving, waardoor California begin 1933 geteis
terd werd, in stukken gevallen. De duizenden
stukken, die alle nog zorgvuldig bewaard rijn,
stellen den altaarbouwer, Herben Casseday,
voor een uiterst moeilijk probleem Daar het
Gotische altaar geheel uit wit marmer bestaat
heeft hij zelfs in de kleuren geen aanknoo-
plngspunt. Zoodoende moet hU zeer langzaam
te werk gaan maar zjjn arbeid vordert zeker,
en een gedeelte van het altaar ia reeds weer
gerestaureerd. Het zal nog enkele maanden
duren voor het geheele werk voltooid is. Vóór
de aardbeving gold dit altaar als een der
prachtigste kerkelijke heiligdommen van geheel
Westelijk Amerika. Het was in Csrarisch mar
mer door bekende Itallaansche bee dhounrers
gebouwd. In enkele seconden vernielde de aard
beving het werk van lange maanden. Hef dak
en de muren bedolven bet altaar onder hun
puin en de hooge marmeren opstand stortte
met zijn gewicht van ongeveer twee ton ineen
en vernielde de altaartafel. Na’ de aardbeving
werden de stukken van het altaar uitgezócht en
terzijde gelegd Veel stukken waren door Jagers
als souvenirs meegenomen. Toen echter later
een oproep geplaatst werd, om die stukken te
rug te brengen, gaven de meesten daaraan v-
*'oor en brachten ze terug.
't Ie dikwijls maar een klein bericht,
Eenvoudig gelanceerd.
Dat tusschen nieuwe, van 'k weet niet
waar,
Ons nog het meest frappeert.
Zoo nu dat simpele bericht,
Dat u tot vragen noopt
Of in ons land niet iedereen
Reeds met een klokje loopt!
Want als u eens een steekproef houdt
En vraagt op straat bescheid,
Dan ziet u dat een iedereen
Op d’hoogte is van zijn tijd!
Maar éten wij die klokjes somr'
Is een gerechte vraag.
Of zitten slechts de winkeliers
Bruoe kon niets ontdekken, wat er op wees,
dat de Indianen er eenig vermoeden van had
den, dat achter Nee-da-boy de Hudson’s Bay
Company kon zitten. Hun geloof in den be
zweerder was volkomen. ZU geloofden dat de
Groote Geest, die hun de pelsen bracht, een
vriend was van de maatschappij en hu dus
niet mocht worden tegengewerkt door eenlge
verzwakking hunner aanhankelijkheid. Bruce
twijfelde er echter geen oogenblik aan, dat die
houding van Nee-da-boy slechts te danken was
aan de materieele voordeelen. ene hU van de
zijde der groote maatschappij genoot. HU be
hoefde dus slechts te weten te komen op welke
•"Use Nee-da-boy gesteund werd. Dit sou enge-
fijfeld blijken uit de boeken, waarin alle
ratification en beloontneen wouden ztm opge-
teekend.
Evenmin twijfelde Bruce aan de mogelUkheM
den toovenaar voor zich te winnen. HU sou
de giften van .de Hudson’s Bay Company ver
dubbelen, den man doen duizelen door zUn
edelmoedigheid en de zaken van een rifken poet
naar zich toehalen door het verstrekken van
enkele wollen dekens, wat ammunitie, thee,
mee!, suiker en tabak.
et is wellicht niet zoo algemeen bekend,
dat konlng Willem II kort vóór zijn dood
een ongeval heeft gehad, wel niet zoo
ontzettend en rechtstreeks noodlottig als dat
1 waardoor konlng Albert van Belgis om het le-
ven is gekomen, maar toch van dien aard, dat
het blUkbaar zUn overlijden heeft verhaast.
In de Bruyne’s „Geschiedenis van Nederland”
- wordt het als volgt verhaald:
„Dinsdag, den ISden Maart 1848, ongeveer te
half elf in den morgen, stond een hofrUtuig
te wachten voor het-paleis van ZUne Majesteit
Konlng Willem n te Gravenhage. Met de
hem eigen militaire stiptheid verscheen juist
te half elf de rUzlge gestalte van den Vorst,
gewikkeld in een grijzen mantel, door middel
van een rood snoer aan den hals bevestigd en
met de bekende ronde muts op het hoofd HU
stapte in het rUtulg, gevolgd ijoor zjjn adjudant,
den overste der artillerie, baron De Girard de
Miellet van Coehoom. OnmlddellUk gaat het
in gestrekten draf naar Rotterdam, en binnen
een goed uur, te kwart vóór twaalf, stapte ae
Konlng uit aan ’s lands werf, waar hU een voor
hem gebouwd stoomjacht wenschte te bezich
tigen. Opgewacht door zUn adjudant Merkes
van Gendt én den directeur der Marine, den
kapitein ter zee Verhuell, laat hu zich over een
vlot naar de drijvende kap geleiden, waarin het
jacht te water ligt. Er waait een stormachtige
Noordwestenwind met vlagen van regen, en
juist toen de Konlng de trap zou afdalen, die
naar het vlot voert, grijpt een windvlaag zUn
mantel en slingert dien om den gespoorden
voet. De Konlng struikelt en slaat neer op de
trap. DadelUk snellen zUne adjudanten en an
dere aanwezigen toe en helpen hem op de been.
Niettegenstaande den aandrahg van zUn ge
volg, weigert de Konlng alle geneeskundige
hulp, verzekerende, dat de val niets te betee-
kenen heeft, doch de bleekheid van zUn gelaat
en zUne versnelde ademhaling verraden het met
moeite onderdrukte gevoel van pUn. Op de ver
dere reis, per stoomboot naar Geertruidenberg,
en van daar per rijtuig naar Tilburg wordt de
Konlng voortdurend stiller en afgetrokkener.
Tegen zUn gewoonte laat hU het rUtulg geheel
dicht maken, en, in een hoek gedoken. rUdt hU
Tilburg binnen, zonder op de vlaggen te letten,
die hem van alle huizen tegen wapperen, en
het gejuich te beantwoorden, dat hem in alle
straten tegenklinkt. Alleen, nu hU voor de een
voudige woning is aangekomen, waar hU ge
woon is zUn intrek te nemen, verheldert zUn
gelaat zich bU bet zien van een kleine groep,
bestaande uit de vrouwen erl kinderen van zUn
werklieden, die hun weldoeners daar afwachten.
Met vriendelUken groet gaat hU de woning bin
nen en nog denzelfden avond bezoekt hU het
nieuwe paleis, dat hU zich achter de woning
heeft doen bouwen, om het later met zUn gezin
des zomers te kunnen betrekken. Tegen den
nacht drUft een begin van hartklopping hem
nog eens naar buiten, om frissche lucht te
scheppen. Toen legde hU zich op zUn veldbed
Ondergeteekende verklaart dat Frans Poe-
•entl nogal dikwijls tot de Sacramenten na
derde en nleto tegen de goede zeden heeft
misdreven.”
Was geteekend: ADAMU8 PFEIFER 8J.
Scholarum Praefectus.
greep, dat hU daardoor misschien onrechtvaard g
tegenover dezen gevangene, als gevangene, aou
handelen.
„U hebt me ontboden. mUnheer?”
.Ja, Wheel; je hebt levenslang voor moord.
Je doodde je vrouw. Het is m'n gewoonte, om
eerlUk tegenover m’n gevangenen te zün; maar
om eerlUk te kunnen zUn, moet ik de bUzonder-
heden van hun misdaden kennen van hun eigen
gezichtspunt. Vertel me dus je geschiedenis.”
De toon, waarop
de directeur
sprak, was vrien-
delUk. Uriah
was door z’n me-
de-gevangenen
van de goede
eigenschappen
van den directeur ingelicht.
„Er valt niet veel te vertellen. mUnheer,"
sprak hU. ..en ik mag er gerust aan toevoegen,
dat de straf, die ik gekregen heb. volkomen ver
diend is; ofschoon t nooit m'n bedoeling ge
weest is m’n vrouw te vermoorden. Ik kon
het zelf niet gelooven. dat ze dood was."
Uriah haalde diep adem.
„Toen we trouwden, hielden we veel van
elkaar; ten minste, ik dacht dat. Maar ik was
haar liefde niet waardig en verspeelde ze. Toen
zag ae in. dat ik niet de man was. waarvoor
ze mU gehouden had. Ik was te lui om te wer
ken en ze las me de les. In een mUner drift
buien wierp ze mU voor de voeten, dat ze een
groote fout had begaan door mU te kiezen
boven een ander, met wien ze verloofd was ge
weest vóór ons huwelUk. Dat was het begin van
t einde.”
Berllngton kneep kramachtig de handen sa
men; hU beefde van woede. Maar moest hU
niet z’n plicht stellen boven z’n haat?
„Dat is alles. mUnheer." eindigde Uriah Wheel,
„alleen dien laatsten avond was ik verschrikke
lijk dronken; ik sloeg er maar op los en....
zU stierf.”
Er heerschte diepe stilte in T vertrek. Ber-
llngton beefde in z’n stoel. Hier was de man.
die hem van de liefde eener fUn voelende vrouw
had beroofd en die haar had vermoord.
Met een ruk richtte de directeur zich op.
„Wheel.” sprak hU met onzekere stem. ,Jk
zal Je zaak onderzoeken. Laat mU door je ge
drag zien, dat je werkelUk groote spUt en be
rouw hebt, en ik beloof je dat ik voor je zal
doen, wat ik kan.”
De gevangene verliet het kantoor, maar ver
moedde niet, welk ’n heftige. bUna bovenmen-
schelUke strUd zich daar sooeven in 1 gemoed
->n den directeur der gevangenis had afgesp—’-*
Een vrU eenvoudig begin voor tem and,
heilig wil worden. En dat was toch het plan
van onzen Frans, die nu taai en verbeten ging
doorzetten en n» vUf jaren kloosterleven slaag
de. ZUn gedrag in 't klooster is w ld-aam een
voudig, dag in dag uit zUn Regel, en meer niet.
Weinig of geen typeerende bizonderheden zijn
on» van hem bewaard gebleven, zoodat zUn
directeur, P. Norbertus, die in 1908 de zaligver
klaring van zUn geestelUken zoon meemaakte.
zUn leven niet beter meende samen te vatten
dan in dit eene, schijnbaar algemeene maar
zeldzaam hooge: HU beminde Jezus en Maria
uit heel zUn hart en kwam stipt zUn Regel na.”
ZUn warme liefde tot Maria is dan ook een
van de weinige dingen, die treffend bU hem
op den voorgrond treden. Reeds bU zUn intre
de in t klooster had hU gevraagd zich door
gelofte aan Maria als ridder toe te wUden, die
later de harten der menschen zou veroveren
voor ^sa belle Dame”. De biechtvader stond
1 hem eerst niet toe, maar op het einde van
zUn leven kreeg hU de toelating. HU was reeds
zlekeWk en zwak en toch ging hU met blU ge
laat en kloppend hart de kloosterkapel versie
ren als voor een groot Marla-feest. En daar
legde hU in de handen van zün biechtvader
de lang gekoesterde gelofte af. Nooit is een
edelknaap na den ridderslag met zooveel vreug
de opgestaan, als Gabriël dien avond na de
toewijding aan Haar, die is de schoonste der
vrouwen. Enkele weken later kwam Maria haar
ridder naar den hémel halen.
Zooals de Paus in bovenvermeld decreet zegt,
is bet zün bedoeling Sint Gabriël tot voorbeeld
en voorspraak te geven aan onze hedendaagsche
jeugd, nu hu zün feest uitbreidt tot de gan-
sche Kerk. Moge Sint Gabriël dan leeren aan
onze jongens en meisjes hun Ideaal te steller,
in het zeer bereikbare van een stipte vervulling
der dagelüksche plichten; doorstroome HU hun
harten van hartelüke en dadenkrachtlge Maria-
llefde.
Zoo zal het voorbeeld van 8t. Gabriël voor
onze jeugd een levensprogram worden en zün
voorspraak een reddende hulp.
P. DOMINICUS CJ».
Klooster Sint Gabriël,
Haastrecht, 34 Februari.
Maarschalk Tsjang Tsjoe Llang. de gewezen
gouverneur van MandsjoerUe, die een tocht van
acht maanden door Europa gemaakt heeft, ver
klaarde bü zün terugkeer te Sjanghai aan een
correspondent van Reuter, dat hU aeer getrof
fen is geweest door
De Engelsche vrijheid.
Het Fransche patriotisme.
De Itallaansche vooruitstrevendheid.
De Duitsche industrie en
De Hollandsche zlndelUkheld.
In Denemarken en Zweden heeft maarschalk
Tsjang Tsjoe Llang geconstateerd, dat daar
goede voortgang was gemaakt met een geiUke
verdeeling van de rükdommen onder de bur
gers
(Korte inhoud van het voorafgaande:
David Pattenon la de eigenaar van een
bioelanden pelshandel in Noord-Canada
ZUn ezpanale-sucht vindt slechts Mn hin
derpaal. de machtige Hudson’s Bav Com
pany sUn grootste concurrent. Dese oeaet
een poet ..Fort Mvstery” genaamd en door
Herben Morley beheerd waar Patterson
ondanks herhaalde pogingen, nooit in ge
slaagd la vasten voet te verkrUsen Bruoe
Rochette. die oen diepen baat koestert te
ken de Hudson's zal dan voor Patterson
trachten een handelspoet te veetleen in
het veelomstreden gebied. HU vertrekt met
Joe Snowbird en wordt hartelUk door Mor
ley en zün echtgenoote ontvangen Bruoe
geeft voor belaet te zün met bet doen van
waarnemingen voor oen aardrijkskundig
genootschap).
-r-w erlington. directeur der strafgevangenis,
l-< staarde door de met Uzeren tralies voor-
zlene ramen van z’n kantoor naar de
hooge omsluitmuren. Z’n oogen rustten op de
forsche gestalte van den man, die in den tuin
werkte. Het voorkomen van dien man eras ge-
lük aan dat züner medegevangenen, die in het
sombere gebouw gehuisvest waren. Z’n oogen
hadden dezelfde doffe uitdrukking, toen hü zich
naar t kantoor van den directeur bewoog. HÜ
was een van de zooveel moordenaars, maar
van hem had de directeur een bUzonderen af
keer.
No. 378, Uriah Wheel, had nu drie maanden
van s'n levenslange gevangenisstraf gezeten.
Z’n misdaad ofschoon afschuwelUk in de oogen
van iedereen was voor den directeur van een
soort die niet zelden voorkwam. Uriah Wheel
had z’n eigen vrouw. Kate Wheel vermoord.
En Berllngton had een afkeer van dien man.
omdat Kate de eenige vrouw was. die hU ooit
had lief gehad.
De directeur was een goed, maar vastberaden
man. In regeerlngskringen gold hü als de beste
gevangenls-dlrecteur van het land; de geest
onder z’n gevangenen liet niets te wenschen
over. HU was pas 35 jaar. maar aan s’n ont
wikkeling en bekwaamheid had hU een buiten
gewone reputatie te danken. Insubordinatie werd
door hem niet geduld, maar hü vergat ook
niet, dat s’n gevangenen gevallen menschen
waren, die met liefde en geduld moesten wor
den geleid.
HU schrok van de gedachte, die bü hem op
kwam. hoe hü Wheel het leven zuur kon ma
ken. als sUn afkeer voor den man zich met
onweerstaanbaren drang deed gelden. Die man
was in z’n macht, dat wist hU
Nooit had Berllngton den gevangene Uriah
Wheel ontmoet, vóór hü z’n intrede in de ge
vangenis deed. Het stond hem nog duldelUk
voor den geest, hoe Kate hem vriendelük, maar
vastbesloten had medegedeeld, dat zü niet ge
noeg van hem hield, om de verloving voort te
zetten. Zü had haar hart gegeven en zou haar
hand gegeven aan den man. Uriah Wheel. Ber-
lington was den eersten tüd gebroken van ver
driet en was uit haar leven gegaan.
Ze was met Wheel getrouwd, en nadat hem
door derden was medegedeeld, dat haar huwe-
lüksleven zeer ongelukkig was. had hü niets
meer omtrent haar vernomen. Het was hem
bekend, dat haar echtgenoot een slecht mensch
met een vreeselUk opvliegend karakter was.
Nu ongeveer vier maanden geleden had Kate
door de handen van haar ei<»»n ecMg-noot den
dood gevonden
y TT et wordt straks twee jaren, dat ZUne
r"i Heiligheid de Paus een decreet teeken-
de, waardoor de feestdag van den Passio-
ntat, Sint Gabriël van O. L Vrouw van Smar
ten. tot heel de Kerk werd uitgebreid, te be
ginnen in 1934. Het feest werd vastgesteld op
Tl Februari, zün sterfdag of beter, de „dies na-
taUs”, de datum van zün hemelsche geboorte,
cm met de H. Kerk te spreken.
Het is allemaal wonderbaar gegaan na den
dood van den jeugdigen Gabriël dell’addolorate
m 1863 gestorven, wordt hü in 1908 zalig en
in 1920 heilig verklaard, terwül in 1934 hü zün
intrede doet in den beperkten en uitgelezen
kring van de Brevler-helligen, met eigen mis en
officie.
Frans PossenU, zoo luidde zün naam in de
tetreld, werd op 1 Maart 1838 te Assislë uit den
gegoeden burgerstand geboren. Zün vader was
burgemeester van de stad. Later werd vader
Possent! tot rechter benoemd te Spoleto. Frans
was toen een Jaar of zes. Hü werd op school
gedaan bü de Broeders en kwam daarna op t
college der Jezuïeten, waar hü bleef tot en met
de philosophle. Hü was niet alleen een goed
student, maar ook een veelzüdlg begaafde jon
gen: bü dat alles zeker geen losbol, maar ook
lang geen brave Hendrik. Als extern op t col
lege was hü betrekkelük vrü-
Toen hü de wüsbegeerte studeerde, vond
vader hem oud genoeg om mee te doen aan
allerlei geoorloofde vermaken voor groote men-
schen. En daar voelde Frans zich heel best
thuis. Hü was een prettige verschoning, goed
ontwikkeld, kon vlot praten, hield van jagen,
ging graag naar den schouwburg, was een ver
woed lezer en kon onovertroffen dansen Hü
aou een schitterende toekomst slechts voor het
grüpen hebben. Maar God ging hem aan de
wereld betwisten. En de genade sloeg harde
slagen. Hü gaf zich evenwel zoo gauw niet ge
wonnen. Verschillende zware ziekten, de dood
van een inniggeliefde zus. bet mocht niet baten
totdat de Heilige Maagd er zich mee ging be
moeien. Dit gebeurde, tüdens een processie met
een beeld der Madonna in Augustus 1856 te
Spoleto. Tusschen de biddende menigte lag ook
Frans Possen tl; bü *t voorbü trekken schouwt
hü naar t beeld en boort meteen deze woorden:
«Frans de wereld is niet voor u, bet klooster
wacht u." Het pleit was gewonnen, nu Maria
self de zaak in handen had genomen Het was
in» Augustus gebeurd, in de eerste helft van
September gaat hü naar het klooster. Zün
vriend en studiegenoot Bonaccla heeft ons dat
afscheid van de wereld geteekend.
..Den 5en September 1856 had in t college
der Paters Jezuïeten de plechtige prüsuitdeellng
plaats, voorafgegaan door bet voordragen van
gedichten, door de studenten der Rhetorics
en de beste voordragers der andere klassen
Boren aan de lüst stond Frans Possenti, die
in zün persoon de edelste en benüdenswaardlg-
ste gaven vereenigde. HU verscheen op het too-
neel. füner gekleed dan gewoonlük, met zorg
vuldig gekamde haren, witte handschoenen,
glimmende schoenen, als aan ’t lüf geschilderd
vest; hagelwit overhemd, fonkelende dasspeld.
schitterende knoopen aan de glad gestreken
manchetten, een züden das, alles volgens den
laatsten smaak, met een lachje op de lippen
Met gloed en schittering droeg hü zün stukken
voor.... Ik heb altüd gedacht,” zoo besluit hü.
«dat Frans zich met opzet dien dag zoo over
dreven heeft uttgedost en zich geheel geschikt
heeft naar de elschen der mode om haar op
plechtige wüze voor de oogen der menschen m
rich te doen sterven.”
Den volgenden morgen, heel vroeg, was Frans
Possent! op stap naar het klooster der Passlo-
nlsten te Moravalle. Eenigen tüd geleden had
den We het geluk een bezoek te brengen aan
Isola, de plaats waar Gabriël de meeste Jaren
geleefd heeft en ook gestorven is. In zün vroe
gere cel worden de verschillende voorwerpen
bewaard, die hem hebben toebehoord. Daar
konden we ook het getuigschrift lezen dat Frans
Possentl bü zün vertrek naar 1 noviciaat det
Passionlsten meekreeg van den Overste der Je
zuïeten te Spoleto:
mogelük de praatjes van de poetbewoners be
luisteren
Zün origineel plan behoefde hü dus niet te
wüzlgen. Hü zou blüven doorgaan als meteoro
loog, hü zou doen, alsof hü in zün werk was
verdiept en zün rol tot het einde toe vol
maakt spelen. Hü sou Morley het laatste
greintje wantrouwen, waarvan hü het voorwerp
zou zün, ontnemen. Op het oogenblik kan hü
in ieder geval niet beter doen, dan enkele
dagen te blüven waar hu thans was. Op die
wüze overtuigde hü Morley niet alleen dat hü
een meteoroloog was, doch hü zou bovendien
van de twee Indianen. Pta-ban en Ash-wan-a-
mak nog wel meer büzonderheden te weten
komen. Hü sou doen, alsof hü met niets anders
dan zün Instrumenten bezig was, temperaturen
noteeren, het weer bestudeeren. in bet ver
trouwen, dat zün activiteit op bet fort weldra
bekend sou zün.
Dikwüls bracht hü een bezoek aan de wig
wam van Ash-wan-a-mak, en was even zoo
vele malen de gast der Indianen. De Jagers
overwonnen langzamerhand hun natuurlüke
terughoudendheid ten opzichte van de tegen
woordigheid van den vreemden halfbloed en
spraken ook vrüer. Bruce luisterde nauwkeurig
naar alles wat ze seiden. want als een aan
staand post-manager waren allerhande inlich
tingen voor hem van onschatbare waarde.
HU ontdekte, dat de Jagers van Fort-Mystery
belang stelden in vrühandelaren. ja r»lfs meer
dan naar iets anders nieuwsgierig waren om
met die lui eens kennis te maken. Eenige
büzondere ontevredenheid over de Hudson’s Bay
geworden door de scherpzinnigheid van den een
of anderen blanke. Daarna kwamen dan de
talismannen voor den dag. Misschien was het
ook wel zóó gegaan: aan den een of anderen
Jager, die door ziekte een slecht jaar had mee
gemaakt. werd een amulet gegeven. Een goed
jaar volgde nu. waarin mogelük hoogere
prijzen voor de pelsen werden betaald en van
af dien tüd geloofde da Indiaan blindelings in
de kracht van zün amulet
Dan doet men het tegenovergestelde. Een
fortuinlük jager vertoont teekenen van ziekte
en zün talisman wordt hem afgenomen Hü u
natuurlük niet in staat om te gaan jagen en hU
zal het ontbreken van zün amulet als de oor
zaak van zün ongeluk beschouwen. Wanneer
dit geloof eenmaal krachtig in hem gevestigd
te zal hü tóch niet gaan Jagen, ook al was
hü niet zlA. HU en zün familie sullen sterven
van gebrek en de macht van den Indiaanschen
medicünman wordt op die wüze onbegrensd.
Bruce was er van overtuigd, dat door deze
middelen de jagers waren gebonden aan de
Hudson’s Bay in het district van Fort-Mystery.
Dit was de macht, die hU moest bestrijden
doch hü kende nu ook het wawn dat hü
daarbü sou moeten hanteeren. HU wist dat er
sommige toovenaar» zifn, die in hun eigen mid
delen gelooven. doch ook dat alle handige
medicünmannen bedriegers zün. die op de
onwetendheid van hun volk speculeeren door
middel van simpele goocheltrucs en slimme ge
volgtrekkingen. Op die manier verschaffen de
heeren zich een gemakkellik leventje en een
geweldige macht. Nee-da-boy. wien de moge-
Vooral gedurend
ste maanden van
de uitvoer van
horloge» naar
«norm.
„Krantenbericht."
De New York Times publiceert een oericht
van haar correspondent uit Moskou Walter
Duranty, die het gewaagd heeft, de waarheid
over het verval der stad Magnitogorsk te zeg
gen. Deze stad, die met geweldige kosten in het
Oeralgebied opgericht werd, zou een speciaal
voorbeeld zün van de manier, waarop de com
munistische Staat een op communistische
grondslagen berustend Industriecentrum aou
scheppen.
De Amerikaansche correspondent beroept
zich op de mededeellngen van een communis
tisch Russisch blad, dat de leiders der fabricks-
bedrüven verwijt niet in staat te zUn geweest
het leven der arbeiders in de nieuwe stad te
organlseeren. Volgens de bewering van dit
communistisch blad kunnen deze bedrüven niet
met regelmatig succes werken, omdat de arbei
ders niet op tüd op hun werkplaatsen komen
en de materialen, noodlg voor de fabricatie ten
gevolge van onvoldoende verkeersmiddelen niet
op tüd ter plaatse arriveeren. De stad telt
230.000 Inwoners, bezit echter slechts auto
bussen bü een oppervlakte van 7 vierkante
mülen. Meer dan 60.000 arbeiders zün genood
zaakt bü een temperatuur van 40 gr. onder nul
lederen dag te voet zich heen en weer naar
huls te begeven. Velen van hen zün dus ge
dwongen hun werk op te geven.
kon hü niet ontdekken. Veeleer was er een
natuurlüke belangstelling in alles, wat met een
verandering in verband kon staan.
Zü lieten zich hier echter niet over uit, dank
zü den Invloed van Nee-da-boy, die hun een
toovermacht had gebracht, welke zU nimmer
mogelük hadden gewaand. Bruoe vernam toen,
dat Nee-da-boy niet van hun volk was.
Er was ook geen afkeer noch eenige onge
kende vrees voor Morley waar te nemen. De
twee mannen spraken altüd over de Hudsons
Bay Company op de wüze der Indianen uit het
Noorden: .rij. waaraan we veel dank verschul
digd zün”. Morley was haar vertegenwoordi
ger, nauwelüks verschillend van anderen, die
zü gekend hadden of waarvan zc hadden
hooren spreken, vrij rechtvaardig en edelmoe
dig, wiens betrekkingen met hen van nog al
vaderlüken aard waren. Bruce ontdekte even
eens een soort ontzag voor den manager, het
geen wel ietwat toe te schrijven was aan t pres
tige der maatschappü. doch eveneens aan zün
manieren. Bruce bemerkte wel, dat de Indianen
in het geheim naar zün gunst dongen.
Mevrouw Morley werd seiden genoemd. Het
noemen van haar naam ging steeds gepaard
met een beteekenisvol ophalen der schouders,
een optrekken der wenkbrauwen. Bruoe be
merkte dat de Indianen haar wel niet onge
negen waren, doch zü begrepen haar niet; én
omdat zU hierin faalden, én omdat zü door
de praatjes uit de keuken op de hoogte waren
van haar levenswüae. wisten ze niet waaraan
re zich hadden te houden en vonden haar
oonljiilni IwlAclMlUMe
neer, en weldra te allee in diepe rust
zonken
’s Nachts werd de Konlng omstreeks 3 uur
door een zware benauwdheid overvallen. Een
aderlating bracht verlichting. Maar den vol
genden dag herhaalde zich de benauwdheid,
zoodat wederom een aderlating werd toegepast.
Op 16 Maart scheen de Konlng veel beter ts
zün. maar het was niet meer dan schün. En
in den daaropvolgenden nacht overleed de
Vorst in een hevige benauwdheid.
„Het was.” zegt de schrijver met een ver
wijzing naar Bosscha, „vüf minuten vóór drie
uur in den morgen van den 17den Maart, toen
de hartkwaal, die Willem II reeds zoovele Jaren
vervolgd had, thans door de ongesteldheid voor
zün vertrek, de gure reis en den val op 's lands
werf te Rotterdam in kracht toegenomen, eln-
deUjk de overwinning behaalde op den stout-
moedlgen, konlnklüken krügsman, den held
van Ciudad-Rodrlge, Quatre-Bras en Leuven.
De konlng was 56 jaar oud.