Nieuwe Heilige in het Brevier H k DIAMANT w^Aaal wuv den day TIJD DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK FORT-MYSTERY SINT GABRIEL VAN O.L. VROUW VAN SMARTEN ie en Mijnheer Warbucks zet door Alle abonné’s BEURSMENSCHEN ONDER ELKAAR I Bak- en Braadvet «L f3000.-KXS f750.-f250.- «n f 125.-150.-^ f40.- b.«r WOENSDAG 28 FEBRUARI 1934 haat De dood van Willem II r«r Restauratie van een Een teeken van verval kostbaar altaar 1 iden n door Katharina en Robert Pinkerton Actie tegen commu nisten te Buenos-Aires Een levensprogram voor onze jeugd Tsjang Tsjoe Liang over Europa F S I I Plicht boven I Een „Paleis der Sovjets” AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL die BOOTZ i ver- 45 ets p. pond - 22 J ets p. half pond i F (Wordt vervolgd.) s bet srd ta). een fte- Md de de in Niet te zoet, niet te etraf. net good! Uriah Wheel volgde a n bewaker in 1 kan toor van den directeur der gevangenis. Berllng ton gaf een teeken aan den bewaker hem met den man alleen te laten en keek toen naar den man, die eens Kate’s echtgenoot was geweest. Toen hij naar Uriah opzag. voelde hij niets dan afkeer in s’n binnenste opkomen. Hij be- urige den ts 3. r een oaten op 4 n. b»j doen,- l va» ütetel bijna ikele wjjk> o ma sche joor den* met aat- an- IS reld )nt— wel ons Ich- door ipen in- wtt- roor- rwtjl elder voor toeur ils- nn- der en- pel. en- ing dat een eur ing. het tan S M >er- ons en tot de ade J 11 loeten in de evond. I Ped- voor- rmede n van n. Do waren Jahrlr zwer- De politie heeft te Buenos-Alree een inval gedaan in een communistisch tehuis en er een groote drukpers in beslag genomen. Een groote hoeveelheid pamfletten en ander propaganda-materiaal. waarin werd aange spoord tot verset tegen de autoriteiten, werd eveneens gevonden. Tot dusver zijn vier arrestaties verricht. ide de laat- .1 19 S3 steeg Zwltaereehe Nederland ■JA, SCHIJNT I ZOONAAP &/E 1 PKNT/NOEN I PTE L/O&NO HO NEN JE 7VCN NJE/i \JU&r rtKH. Inkeliers Er knap mee in hun maag? Het ie een raadsel van den tijd, Dat zeker denken koet, Maar door den loop dier klokjes dan Wellicht wordt opgelost! Want tijd brengt raad en zoo bezien Zjjn klokjes niet zoo kwaad. Of wordt men, wat de fiscus merkt, Nü eintflijk accuraat? Was er misschien gebrek aan tijd? En tijd, u weet, is geld In dit gevaldan heeft men er Tè weinig van besteld! MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) RiiiiiniHiiiiiiiiitiniiiiiiiiiiniiiiMiimniniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimm "Hypotheken, menoor! Hulton en Noderlandeche Werkelijke Schuld! Oht is safe! Ooreoi gokwerk, meneer! Gisteren had Gerritsen weer oen tip voor me. Ikteg: "man, van jouw tips moot Ik nleto meer hebben, ik geloof nog maar aan EEN tip!" "Wat Ie dat dan?" vroegte en hij koek onverschillig, maar zijn ooron worden een centimeter langer. "Een TIP van BOOTZ”, zeg Ik. "Da’z ongovaarlijk” I I WA T HE& njE O£2r£öü. PA- 1 Ip/te/n? cat 1 ANN/E noó tn net WAA e N/kP \JE HET 3EWIJ6J eerst enkele fuiee jaar geleden werd xjjn feest dag tot heel de Kerk uit gebreid WELL. NN T HEB JE OEt/JH. NAAP BEN /ENAJO CV£ CVOfZET. ALS HET EEN JEPZ/NOEL /O, Q&N ZAL LH LA TEP NE T Q/EN 0EPCZ/E- fEP AFPEXEN NJ OAAN <^E NAAP P£ PZAAT-i OVE PE AH/EEAAH- WUST J ZOG ALS LH ZE O, OP C>£ ZE PLEK ZOU VOL ÓEN i O/EN OP/EF HET ellano l/óóen z/e zelf ha ah, NlJNHEEP WAP8OUTLO5.EP O ZELFS C££N ENKEL f>FCX>P JAN EEN/C LAFfP 0/NNEN EEN ON- T££K vAN LOQN/JLEN OPOEZE Bruce wist wel, dat zün taak nog niet ten einde was na de ontdekking van Nee-da-boy’s amuletten-handel Hij kende slechts de hoofd zaak; thans moesten nog de daarmede in ver band staande bijzonderheden achterhaald wor den. Er was echter geen reden om bijzondere haast te maken. Vóór het ging dooien moest hü aan Pattison schrijven. In dien tjja kon hij enkele ondergeschikte gegevens verzamelen, een duidelijk inzicht in den toestand verkrijgen wellicht de boeken eens Inkijken, on zooveel lijkheid gebleken was amuletten aan de Jagers te verkoopen. en daarbij beloond werd, door hen voor de maatschappij te behouden, was op deze manier in staat, te leven door de goedge lovigheid der Indianen van Fort-Mystery. Doch iedere Indiaan Is hebzuchtig. Een be zweerder, die er slag van heeft geld te vergaren zonder moeite, wordt hoe langer hoe hebsuch- tlger. Dit sou Bruoe’s succes verzekeren. HU behoefde den medicijnman alleen te laten sten, op welke wijze hü meer kon verzamelen. Enkele geschenken van het standpunt van den Indiaan prachtdlngen en Nee-da-boy zou de rattenvanger van Hameln zijn, die de ge- heele schare van Indianen. in. dienst van de Hudson's Bay Company, van Fort-Mystery zou wegvoeren naar den pels-post, dien Bruce in de nabijheid zou opzetten. Morley, de man van het groote zelf-vertrou- wen. Ingedommeld door zijn voortdurend succes, afhankelijk van een enkel wapen, zou hulpe loos zijn. De zaken van zijn oost zouden worden vernietigd. De gevolgde methode, dat wist Bruoe. was eenvoudig. De Indiaansche medicijnman had eerst de aandacht op zich gevestigd, door enkele „voorspellingen” te doen, waarvsn hij bij voorbaat wist, dat ze zouden uitkomen. terwm hU daarbU ongetwijfeld geholpen was 18. Naar het Telegraafagentschap der Sovjet unie meldt, is thans definitief besloten tot den bouw van een geweldig ..Paleis der Sovjets”. Naar de ontwerpers van het plan Prof. Hei- frelch en architect lefane in een persconferen tie mededeelden, zal het Paleis der Sovjets 41» Meter hoog worden, terwijl de tot nu toe hoog ste wolkenkrabber ter wereld, de Empire Buil ding te New-York, slechts een hoogte van 407 meter haalt en de Eiffeltoren te Parijs zelfs niet hooger gaat dan 300 Meter. Ook de oppervlakte, die het Paleis der Sov jets zal beslaan, zal overweldigend zijn, zoodat het het grootste en hoogste gebouw ter wereld zal worden Bijzondere aandacht zal worden geschonken aan de artistieke versieringen van het gebouw. Op de verschillende verdiepingen zullen 18 beeldhouwwerken opgesteld worden, die ge dacht zijn als gedenkteekens der arbeiders der belangrijkste landen ter wereld. Mozalek-werk Majolica en Ceramische kunst zullen veeï tot de versiering van het gebouw bijdragen. P/T ZPHPEEF HEEFT Z/CH 'ZEElMT Zf/PSZH/EN /P HET WEL EEN VALPdN BEP/THT EEN J£PZjr/Z>EL VA,N /£NANC>,W£N I HET O/T EEN OOEPE BELOON/Nó ITE OOEN (P ZAT ÓE3EUPT NEEP PEZE AANW7JZ/N&EN <l/N NEN ONS /N ELN OS VAL. N'EN Een specialist in hei altaar bouwen is mo menteel bezig met het restaureeren van bet groote marmeren altaar, dat SO.OOO dollar ge kost heeft en dat men ongeveer 20 jaar geleden in de kerk van Sint Antonlus te Long Beach Het oprichten Het altaar was tijdens de vreewlijke aard beving, waardoor California begin 1933 geteis terd werd, in stukken gevallen. De duizenden stukken, die alle nog zorgvuldig bewaard rijn, stellen den altaarbouwer, Herben Casseday, voor een uiterst moeilijk probleem Daar het Gotische altaar geheel uit wit marmer bestaat heeft hij zelfs in de kleuren geen aanknoo- plngspunt. Zoodoende moet hU zeer langzaam te werk gaan maar zjjn arbeid vordert zeker, en een gedeelte van het altaar ia reeds weer gerestaureerd. Het zal nog enkele maanden duren voor het geheele werk voltooid is. Vóór de aardbeving gold dit altaar als een der prachtigste kerkelijke heiligdommen van geheel Westelijk Amerika. Het was in Csrarisch mar mer door bekende Itallaansche bee dhounrers gebouwd. In enkele seconden vernielde de aard beving het werk van lange maanden. Hef dak en de muren bedolven bet altaar onder hun puin en de hooge marmeren opstand stortte met zijn gewicht van ongeveer twee ton ineen en vernielde de altaartafel. Na’ de aardbeving werden de stukken van het altaar uitgezócht en terzijde gelegd Veel stukken waren door Jagers als souvenirs meegenomen. Toen echter later een oproep geplaatst werd, om die stukken te rug te brengen, gaven de meesten daaraan v- *'oor en brachten ze terug. 't Ie dikwijls maar een klein bericht, Eenvoudig gelanceerd. Dat tusschen nieuwe, van 'k weet niet waar, Ons nog het meest frappeert. Zoo nu dat simpele bericht, Dat u tot vragen noopt Of in ons land niet iedereen Reeds met een klokje loopt! Want als u eens een steekproef houdt En vraagt op straat bescheid, Dan ziet u dat een iedereen Op d’hoogte is van zijn tijd! Maar éten wij die klokjes somr' Is een gerechte vraag. Of zitten slechts de winkeliers Bruoe kon niets ontdekken, wat er op wees, dat de Indianen er eenig vermoeden van had den, dat achter Nee-da-boy de Hudson’s Bay Company kon zitten. Hun geloof in den be zweerder was volkomen. ZU geloofden dat de Groote Geest, die hun de pelsen bracht, een vriend was van de maatschappij en hu dus niet mocht worden tegengewerkt door eenlge verzwakking hunner aanhankelijkheid. Bruce twijfelde er echter geen oogenblik aan, dat die houding van Nee-da-boy slechts te danken was aan de materieele voordeelen. ene hU van de zijde der groote maatschappij genoot. HU be hoefde dus slechts te weten te komen op welke •"Use Nee-da-boy gesteund werd. Dit sou enge- fijfeld blijken uit de boeken, waarin alle ratification en beloontneen wouden ztm opge- teekend. Evenmin twijfelde Bruce aan de mogelUkheM den toovenaar voor zich te winnen. HU sou de giften van .de Hudson’s Bay Company ver dubbelen, den man doen duizelen door zUn edelmoedigheid en de zaken van een rifken poet naar zich toehalen door het verstrekken van enkele wollen dekens, wat ammunitie, thee, mee!, suiker en tabak. et is wellicht niet zoo algemeen bekend, dat konlng Willem II kort vóór zijn dood een ongeval heeft gehad, wel niet zoo ontzettend en rechtstreeks noodlottig als dat 1 waardoor konlng Albert van Belgis om het le- ven is gekomen, maar toch van dien aard, dat het blUkbaar zUn overlijden heeft verhaast. In de Bruyne’s „Geschiedenis van Nederland” - wordt het als volgt verhaald: „Dinsdag, den ISden Maart 1848, ongeveer te half elf in den morgen, stond een hofrUtuig te wachten voor het-paleis van ZUne Majesteit Konlng Willem n te Gravenhage. Met de hem eigen militaire stiptheid verscheen juist te half elf de rUzlge gestalte van den Vorst, gewikkeld in een grijzen mantel, door middel van een rood snoer aan den hals bevestigd en met de bekende ronde muts op het hoofd HU stapte in het rUtulg, gevolgd ijoor zjjn adjudant, den overste der artillerie, baron De Girard de Miellet van Coehoom. OnmlddellUk gaat het in gestrekten draf naar Rotterdam, en binnen een goed uur, te kwart vóór twaalf, stapte ae Konlng uit aan ’s lands werf, waar hU een voor hem gebouwd stoomjacht wenschte te bezich tigen. Opgewacht door zUn adjudant Merkes van Gendt én den directeur der Marine, den kapitein ter zee Verhuell, laat hu zich over een vlot naar de drijvende kap geleiden, waarin het jacht te water ligt. Er waait een stormachtige Noordwestenwind met vlagen van regen, en juist toen de Konlng de trap zou afdalen, die naar het vlot voert, grijpt een windvlaag zUn mantel en slingert dien om den gespoorden voet. De Konlng struikelt en slaat neer op de trap. DadelUk snellen zUne adjudanten en an dere aanwezigen toe en helpen hem op de been. Niettegenstaande den aandrahg van zUn ge volg, weigert de Konlng alle geneeskundige hulp, verzekerende, dat de val niets te betee- kenen heeft, doch de bleekheid van zUn gelaat en zUne versnelde ademhaling verraden het met moeite onderdrukte gevoel van pUn. Op de ver dere reis, per stoomboot naar Geertruidenberg, en van daar per rijtuig naar Tilburg wordt de Konlng voortdurend stiller en afgetrokkener. Tegen zUn gewoonte laat hU het rUtulg geheel dicht maken, en, in een hoek gedoken. rUdt hU Tilburg binnen, zonder op de vlaggen te letten, die hem van alle huizen tegen wapperen, en het gejuich te beantwoorden, dat hem in alle straten tegenklinkt. Alleen, nu hU voor de een voudige woning is aangekomen, waar hU ge woon is zUn intrek te nemen, verheldert zUn gelaat zich bU bet zien van een kleine groep, bestaande uit de vrouwen erl kinderen van zUn werklieden, die hun weldoeners daar afwachten. Met vriendelUken groet gaat hU de woning bin nen en nog denzelfden avond bezoekt hU het nieuwe paleis, dat hU zich achter de woning heeft doen bouwen, om het later met zUn gezin des zomers te kunnen betrekken. Tegen den nacht drUft een begin van hartklopping hem nog eens naar buiten, om frissche lucht te scheppen. Toen legde hU zich op zUn veldbed Ondergeteekende verklaart dat Frans Poe- •entl nogal dikwijls tot de Sacramenten na derde en nleto tegen de goede zeden heeft misdreven.” Was geteekend: ADAMU8 PFEIFER 8J. Scholarum Praefectus. greep, dat hU daardoor misschien onrechtvaard g tegenover dezen gevangene, als gevangene, aou handelen. „U hebt me ontboden. mUnheer?” .Ja, Wheel; je hebt levenslang voor moord. Je doodde je vrouw. Het is m'n gewoonte, om eerlUk tegenover m’n gevangenen te zün; maar om eerlUk te kunnen zUn, moet ik de bUzonder- heden van hun misdaden kennen van hun eigen gezichtspunt. Vertel me dus je geschiedenis.” De toon, waarop de directeur sprak, was vrien- delUk. Uriah was door z’n me- de-gevangenen van de goede eigenschappen van den directeur ingelicht. „Er valt niet veel te vertellen. mUnheer," sprak hU. ..en ik mag er gerust aan toevoegen, dat de straf, die ik gekregen heb. volkomen ver diend is; ofschoon t nooit m'n bedoeling ge weest is m’n vrouw te vermoorden. Ik kon het zelf niet gelooven. dat ze dood was." Uriah haalde diep adem. „Toen we trouwden, hielden we veel van elkaar; ten minste, ik dacht dat. Maar ik was haar liefde niet waardig en verspeelde ze. Toen zag ae in. dat ik niet de man was. waarvoor ze mU gehouden had. Ik was te lui om te wer ken en ze las me de les. In een mUner drift buien wierp ze mU voor de voeten, dat ze een groote fout had begaan door mU te kiezen boven een ander, met wien ze verloofd was ge weest vóór ons huwelUk. Dat was het begin van t einde.” Berllngton kneep kramachtig de handen sa men; hU beefde van woede. Maar moest hU niet z’n plicht stellen boven z’n haat? „Dat is alles. mUnheer." eindigde Uriah Wheel, „alleen dien laatsten avond was ik verschrikke lijk dronken; ik sloeg er maar op los en.... zU stierf.” Er heerschte diepe stilte in T vertrek. Ber- llngton beefde in z’n stoel. Hier was de man. die hem van de liefde eener fUn voelende vrouw had beroofd en die haar had vermoord. Met een ruk richtte de directeur zich op. „Wheel.” sprak hU met onzekere stem. ,Jk zal Je zaak onderzoeken. Laat mU door je ge drag zien, dat je werkelUk groote spUt en be rouw hebt, en ik beloof je dat ik voor je zal doen, wat ik kan.” De gevangene verliet het kantoor, maar ver moedde niet, welk ’n heftige. bUna bovenmen- schelUke strUd zich daar sooeven in 1 gemoed ->n den directeur der gevangenis had afgesp—’-* Een vrU eenvoudig begin voor tem and, heilig wil worden. En dat was toch het plan van onzen Frans, die nu taai en verbeten ging doorzetten en n» vUf jaren kloosterleven slaag de. ZUn gedrag in 't klooster is w ld-aam een voudig, dag in dag uit zUn Regel, en meer niet. Weinig of geen typeerende bizonderheden zijn on» van hem bewaard gebleven, zoodat zUn directeur, P. Norbertus, die in 1908 de zaligver klaring van zUn geestelUken zoon meemaakte. zUn leven niet beter meende samen te vatten dan in dit eene, schijnbaar algemeene maar zeldzaam hooge: HU beminde Jezus en Maria uit heel zUn hart en kwam stipt zUn Regel na.” ZUn warme liefde tot Maria is dan ook een van de weinige dingen, die treffend bU hem op den voorgrond treden. Reeds bU zUn intre de in t klooster had hU gevraagd zich door gelofte aan Maria als ridder toe te wUden, die later de harten der menschen zou veroveren voor ^sa belle Dame”. De biechtvader stond 1 hem eerst niet toe, maar op het einde van zUn leven kreeg hU de toelating. HU was reeds zlekeWk en zwak en toch ging hU met blU ge laat en kloppend hart de kloosterkapel versie ren als voor een groot Marla-feest. En daar legde hU in de handen van zün biechtvader de lang gekoesterde gelofte af. Nooit is een edelknaap na den ridderslag met zooveel vreug de opgestaan, als Gabriël dien avond na de toewijding aan Haar, die is de schoonste der vrouwen. Enkele weken later kwam Maria haar ridder naar den hémel halen. Zooals de Paus in bovenvermeld decreet zegt, is bet zün bedoeling Sint Gabriël tot voorbeeld en voorspraak te geven aan onze hedendaagsche jeugd, nu hu zün feest uitbreidt tot de gan- sche Kerk. Moge Sint Gabriël dan leeren aan onze jongens en meisjes hun Ideaal te steller, in het zeer bereikbare van een stipte vervulling der dagelüksche plichten; doorstroome HU hun harten van hartelüke en dadenkrachtlge Maria- llefde. Zoo zal het voorbeeld van 8t. Gabriël voor onze jeugd een levensprogram worden en zün voorspraak een reddende hulp. P. DOMINICUS CJ». Klooster Sint Gabriël, Haastrecht, 34 Februari. Maarschalk Tsjang Tsjoe Llang. de gewezen gouverneur van MandsjoerUe, die een tocht van acht maanden door Europa gemaakt heeft, ver klaarde bü zün terugkeer te Sjanghai aan een correspondent van Reuter, dat hU aeer getrof fen is geweest door De Engelsche vrijheid. Het Fransche patriotisme. De Itallaansche vooruitstrevendheid. De Duitsche industrie en De Hollandsche zlndelUkheld. In Denemarken en Zweden heeft maarschalk Tsjang Tsjoe Llang geconstateerd, dat daar goede voortgang was gemaakt met een geiUke verdeeling van de rükdommen onder de bur gers (Korte inhoud van het voorafgaande: David Pattenon la de eigenaar van een bioelanden pelshandel in Noord-Canada ZUn ezpanale-sucht vindt slechts Mn hin derpaal. de machtige Hudson’s Bav Com pany sUn grootste concurrent. Dese oeaet een poet ..Fort Mvstery” genaamd en door Herben Morley beheerd waar Patterson ondanks herhaalde pogingen, nooit in ge slaagd la vasten voet te verkrUsen Bruoe Rochette. die oen diepen baat koestert te ken de Hudson's zal dan voor Patterson trachten een handelspoet te veetleen in het veelomstreden gebied. HU vertrekt met Joe Snowbird en wordt hartelUk door Mor ley en zün echtgenoote ontvangen Bruoe geeft voor belaet te zün met bet doen van waarnemingen voor oen aardrijkskundig genootschap). -r-w erlington. directeur der strafgevangenis, l-< staarde door de met Uzeren tralies voor- zlene ramen van z’n kantoor naar de hooge omsluitmuren. Z’n oogen rustten op de forsche gestalte van den man, die in den tuin werkte. Het voorkomen van dien man eras ge- lük aan dat züner medegevangenen, die in het sombere gebouw gehuisvest waren. Z’n oogen hadden dezelfde doffe uitdrukking, toen hü zich naar t kantoor van den directeur bewoog. HÜ was een van de zooveel moordenaars, maar van hem had de directeur een bUzonderen af keer. No. 378, Uriah Wheel, had nu drie maanden van s'n levenslange gevangenisstraf gezeten. Z’n misdaad ofschoon afschuwelUk in de oogen van iedereen was voor den directeur van een soort die niet zelden voorkwam. Uriah Wheel had z’n eigen vrouw. Kate Wheel vermoord. En Berllngton had een afkeer van dien man. omdat Kate de eenige vrouw was. die hU ooit had lief gehad. De directeur was een goed, maar vastberaden man. In regeerlngskringen gold hü als de beste gevangenls-dlrecteur van het land; de geest onder z’n gevangenen liet niets te wenschen over. HU was pas 35 jaar. maar aan s’n ont wikkeling en bekwaamheid had hU een buiten gewone reputatie te danken. Insubordinatie werd door hem niet geduld, maar hü vergat ook niet, dat s’n gevangenen gevallen menschen waren, die met liefde en geduld moesten wor den geleid. HU schrok van de gedachte, die bü hem op kwam. hoe hü Wheel het leven zuur kon ma ken. als sUn afkeer voor den man zich met onweerstaanbaren drang deed gelden. Die man was in z’n macht, dat wist hU Nooit had Berllngton den gevangene Uriah Wheel ontmoet, vóór hü z’n intrede in de ge vangenis deed. Het stond hem nog duldelUk voor den geest, hoe Kate hem vriendelük, maar vastbesloten had medegedeeld, dat zü niet ge noeg van hem hield, om de verloving voort te zetten. Zü had haar hart gegeven en zou haar hand gegeven aan den man. Uriah Wheel. Ber- lington was den eersten tüd gebroken van ver driet en was uit haar leven gegaan. Ze was met Wheel getrouwd, en nadat hem door derden was medegedeeld, dat haar huwe- lüksleven zeer ongelukkig was. had hü niets meer omtrent haar vernomen. Het was hem bekend, dat haar echtgenoot een slecht mensch met een vreeselUk opvliegend karakter was. Nu ongeveer vier maanden geleden had Kate door de handen van haar ei<»»n ecMg-noot den dood gevonden y TT et wordt straks twee jaren, dat ZUne r"i Heiligheid de Paus een decreet teeken- de, waardoor de feestdag van den Passio- ntat, Sint Gabriël van O. L Vrouw van Smar ten. tot heel de Kerk werd uitgebreid, te be ginnen in 1934. Het feest werd vastgesteld op Tl Februari, zün sterfdag of beter, de „dies na- taUs”, de datum van zün hemelsche geboorte, cm met de H. Kerk te spreken. Het is allemaal wonderbaar gegaan na den dood van den jeugdigen Gabriël dell’addolorate m 1863 gestorven, wordt hü in 1908 zalig en in 1920 heilig verklaard, terwül in 1934 hü zün intrede doet in den beperkten en uitgelezen kring van de Brevler-helligen, met eigen mis en officie. Frans PossenU, zoo luidde zün naam in de tetreld, werd op 1 Maart 1838 te Assislë uit den gegoeden burgerstand geboren. Zün vader was burgemeester van de stad. Later werd vader Possent! tot rechter benoemd te Spoleto. Frans was toen een Jaar of zes. Hü werd op school gedaan bü de Broeders en kwam daarna op t college der Jezuïeten, waar hü bleef tot en met de philosophle. Hü was niet alleen een goed student, maar ook een veelzüdlg begaafde jon gen: bü dat alles zeker geen losbol, maar ook lang geen brave Hendrik. Als extern op t col lege was hü betrekkelük vrü- Toen hü de wüsbegeerte studeerde, vond vader hem oud genoeg om mee te doen aan allerlei geoorloofde vermaken voor groote men- schen. En daar voelde Frans zich heel best thuis. Hü was een prettige verschoning, goed ontwikkeld, kon vlot praten, hield van jagen, ging graag naar den schouwburg, was een ver woed lezer en kon onovertroffen dansen Hü aou een schitterende toekomst slechts voor het grüpen hebben. Maar God ging hem aan de wereld betwisten. En de genade sloeg harde slagen. Hü gaf zich evenwel zoo gauw niet ge wonnen. Verschillende zware ziekten, de dood van een inniggeliefde zus. bet mocht niet baten totdat de Heilige Maagd er zich mee ging be moeien. Dit gebeurde, tüdens een processie met een beeld der Madonna in Augustus 1856 te Spoleto. Tusschen de biddende menigte lag ook Frans Possen tl; bü *t voorbü trekken schouwt hü naar t beeld en boort meteen deze woorden: «Frans de wereld is niet voor u, bet klooster wacht u." Het pleit was gewonnen, nu Maria self de zaak in handen had genomen Het was in» Augustus gebeurd, in de eerste helft van September gaat hü naar het klooster. Zün vriend en studiegenoot Bonaccla heeft ons dat afscheid van de wereld geteekend. ..Den 5en September 1856 had in t college der Paters Jezuïeten de plechtige prüsuitdeellng plaats, voorafgegaan door bet voordragen van gedichten, door de studenten der Rhetorics en de beste voordragers der andere klassen Boren aan de lüst stond Frans Possenti, die in zün persoon de edelste en benüdenswaardlg- ste gaven vereenigde. HU verscheen op het too- neel. füner gekleed dan gewoonlük, met zorg vuldig gekamde haren, witte handschoenen, glimmende schoenen, als aan ’t lüf geschilderd vest; hagelwit overhemd, fonkelende dasspeld. schitterende knoopen aan de glad gestreken manchetten, een züden das, alles volgens den laatsten smaak, met een lachje op de lippen Met gloed en schittering droeg hü zün stukken voor.... Ik heb altüd gedacht,” zoo besluit hü. «dat Frans zich met opzet dien dag zoo over dreven heeft uttgedost en zich geheel geschikt heeft naar de elschen der mode om haar op plechtige wüze voor de oogen der menschen m rich te doen sterven.” Den volgenden morgen, heel vroeg, was Frans Possent! op stap naar het klooster der Passlo- nlsten te Moravalle. Eenigen tüd geleden had den We het geluk een bezoek te brengen aan Isola, de plaats waar Gabriël de meeste Jaren geleefd heeft en ook gestorven is. In zün vroe gere cel worden de verschillende voorwerpen bewaard, die hem hebben toebehoord. Daar konden we ook het getuigschrift lezen dat Frans Possentl bü zün vertrek naar 1 noviciaat det Passionlsten meekreeg van den Overste der Je zuïeten te Spoleto: mogelük de praatjes van de poetbewoners be luisteren Zün origineel plan behoefde hü dus niet te wüzlgen. Hü zou blüven doorgaan als meteoro loog, hü zou doen, alsof hü in zün werk was verdiept en zün rol tot het einde toe vol maakt spelen. Hü sou Morley het laatste greintje wantrouwen, waarvan hü het voorwerp zou zün, ontnemen. Op het oogenblik kan hü in ieder geval niet beter doen, dan enkele dagen te blüven waar hu thans was. Op die wüze overtuigde hü Morley niet alleen dat hü een meteoroloog was, doch hü zou bovendien van de twee Indianen. Pta-ban en Ash-wan-a- mak nog wel meer büzonderheden te weten komen. Hü sou doen, alsof hü met niets anders dan zün Instrumenten bezig was, temperaturen noteeren, het weer bestudeeren. in bet ver trouwen, dat zün activiteit op bet fort weldra bekend sou zün. Dikwüls bracht hü een bezoek aan de wig wam van Ash-wan-a-mak, en was even zoo vele malen de gast der Indianen. De Jagers overwonnen langzamerhand hun natuurlüke terughoudendheid ten opzichte van de tegen woordigheid van den vreemden halfbloed en spraken ook vrüer. Bruce luisterde nauwkeurig naar alles wat ze seiden. want als een aan staand post-manager waren allerhande inlich tingen voor hem van onschatbare waarde. HU ontdekte, dat de Jagers van Fort-Mystery belang stelden in vrühandelaren. ja r»lfs meer dan naar iets anders nieuwsgierig waren om met die lui eens kennis te maken. Eenige büzondere ontevredenheid over de Hudson’s Bay geworden door de scherpzinnigheid van den een of anderen blanke. Daarna kwamen dan de talismannen voor den dag. Misschien was het ook wel zóó gegaan: aan den een of anderen Jager, die door ziekte een slecht jaar had mee gemaakt. werd een amulet gegeven. Een goed jaar volgde nu. waarin mogelük hoogere prijzen voor de pelsen werden betaald en van af dien tüd geloofde da Indiaan blindelings in de kracht van zün amulet Dan doet men het tegenovergestelde. Een fortuinlük jager vertoont teekenen van ziekte en zün talisman wordt hem afgenomen Hü u natuurlük niet in staat om te gaan jagen en hU zal het ontbreken van zün amulet als de oor zaak van zün ongeluk beschouwen. Wanneer dit geloof eenmaal krachtig in hem gevestigd te zal hü tóch niet gaan Jagen, ook al was hü niet zlA. HU en zün familie sullen sterven van gebrek en de macht van den Indiaanschen medicünman wordt op die wüze onbegrensd. Bruce was er van overtuigd, dat door deze middelen de jagers waren gebonden aan de Hudson’s Bay in het district van Fort-Mystery. Dit was de macht, die hU moest bestrijden doch hü kende nu ook het wawn dat hü daarbü sou moeten hanteeren. HU wist dat er sommige toovenaar» zifn, die in hun eigen mid delen gelooven. doch ook dat alle handige medicünmannen bedriegers zün. die op de onwetendheid van hun volk speculeeren door middel van simpele goocheltrucs en slimme ge volgtrekkingen. Op die manier verschaffen de heeren zich een gemakkellik leventje en een geweldige macht. Nee-da-boy. wien de moge- Vooral gedurend ste maanden van de uitvoer van horloge» naar «norm. „Krantenbericht." De New York Times publiceert een oericht van haar correspondent uit Moskou Walter Duranty, die het gewaagd heeft, de waarheid over het verval der stad Magnitogorsk te zeg gen. Deze stad, die met geweldige kosten in het Oeralgebied opgericht werd, zou een speciaal voorbeeld zün van de manier, waarop de com munistische Staat een op communistische grondslagen berustend Industriecentrum aou scheppen. De Amerikaansche correspondent beroept zich op de mededeellngen van een communis tisch Russisch blad, dat de leiders der fabricks- bedrüven verwijt niet in staat te zUn geweest het leven der arbeiders in de nieuwe stad te organlseeren. Volgens de bewering van dit communistisch blad kunnen deze bedrüven niet met regelmatig succes werken, omdat de arbei ders niet op tüd op hun werkplaatsen komen en de materialen, noodlg voor de fabricatie ten gevolge van onvoldoende verkeersmiddelen niet op tüd ter plaatse arriveeren. De stad telt 230.000 Inwoners, bezit echter slechts auto bussen bü een oppervlakte van 7 vierkante mülen. Meer dan 60.000 arbeiders zün genood zaakt bü een temperatuur van 40 gr. onder nul lederen dag te voet zich heen en weer naar huls te begeven. Velen van hen zün dus ge dwongen hun werk op te geven. kon hü niet ontdekken. Veeleer was er een natuurlüke belangstelling in alles, wat met een verandering in verband kon staan. Zü lieten zich hier echter niet over uit, dank zü den Invloed van Nee-da-boy, die hun een toovermacht had gebracht, welke zU nimmer mogelük hadden gewaand. Bruoe vernam toen, dat Nee-da-boy niet van hun volk was. Er was ook geen afkeer noch eenige onge kende vrees voor Morley waar te nemen. De twee mannen spraken altüd over de Hudsons Bay Company op de wüze der Indianen uit het Noorden: .rij. waaraan we veel dank verschul digd zün”. Morley was haar vertegenwoordi ger, nauwelüks verschillend van anderen, die zü gekend hadden of waarvan zc hadden hooren spreken, vrij rechtvaardig en edelmoe dig, wiens betrekkingen met hen van nog al vaderlüken aard waren. Bruce ontdekte even eens een soort ontzag voor den manager, het geen wel ietwat toe te schrijven was aan t pres tige der maatschappü. doch eveneens aan zün manieren. Bruce bemerkte wel, dat de Indianen in het geheim naar zün gunst dongen. Mevrouw Morley werd seiden genoemd. Het noemen van haar naam ging steeds gepaard met een beteekenisvol ophalen der schouders, een optrekken der wenkbrauwen. Bruoe be merkte dat de Indianen haar wel niet onge negen waren, doch zü begrepen haar niet; én omdat zU hierin faalden, én omdat zü door de praatjes uit de keuken op de hoogte waren van haar levenswüae. wisten ze niet waaraan re zich hadden te houden en vonden haar oonljiilni IwlAclMlUMe neer, en weldra te allee in diepe rust zonken ’s Nachts werd de Konlng omstreeks 3 uur door een zware benauwdheid overvallen. Een aderlating bracht verlichting. Maar den vol genden dag herhaalde zich de benauwdheid, zoodat wederom een aderlating werd toegepast. Op 16 Maart scheen de Konlng veel beter ts zün. maar het was niet meer dan schün. En in den daaropvolgenden nacht overleed de Vorst in een hevige benauwdheid. „Het was.” zegt de schrijver met een ver wijzing naar Bosscha, „vüf minuten vóór drie uur in den morgen van den 17den Maart, toen de hartkwaal, die Willem II reeds zoovele Jaren vervolgd had, thans door de ongesteldheid voor zün vertrek, de gure reis en den val op 's lands werf te Rotterdam in kracht toegenomen, eln- deUjk de overwinning behaalde op den stout- moedlgen, konlnklüken krügsman, den held van Ciudad-Rodrlge, Quatre-Bras en Leuven. De konlng was 56 jaar oud.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 7