3ïrf u&fiaal van den day MESSEN EN V s VIM REINIGT M Vim De vertrouwelinge van Raspoetin le MET RUSSISCHE INTRICATE Massa-examen DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK Rust en stilte FORT-MYSTERY DONDERDAG 8 MAART 1934 in» 1 In de Mistte i' Bolivia’s antwoord aan den Volkenbond Voorschot voor Britsche Oceaanreu s L i De Oosterspoorweg t -ST I De geheimen van het Tsarenhof Dwergenorganisatie in Hongarije m 80 te Anna Virubowa, vroegere hofdame van de Tsarina is te Londen geheel verarmd gestorven door Katharina en Robert Pinkerton Aan onze Tip is GEEN risico verbonden Alleen genot! Probeer óók eens ‘n TIP van BOOTZ! KCgCCFingSVOimaCrlten een hali uur gevolgd heeft, houdt elk spooi in Polen neen neen, i/ ve/zotaa r me vee- e££EÖ: ZU N El? SLEWED AAN TOP DAN ZE MT OEWEE5T /i. HET Z^L V&?SCN&P£NE DAÓEN DN/3SN VO&? ZE DE OEYOLCEN YAN NET TKANSP&DT NAAD N/EY? TE 0O- HSV O OEKCNfEN. MAAT? NE Z/JN ruri/uE i 0EZPEJK munneéd, Het geheim zinnige huis i i............................................... buiten en onderzocht èn huis én den naasten omtrek. Er was echter niets dat er op wees, da» er menschen in de buurt waren. AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL I E\ BOOTZ dt IB 9 ;n n 5 n D Morley 3 de vroeg 1 Geachte heer Pattison. 00 A DSOOC J a a a n a E st Pattison te Winnipeg. Deze werd In een grooter couvert gedaan, met het adres: Aan het Nationaal Aardrijkskundig Genootschap Washington reed stond om te vertrel Bruce wenschte te spr< irklarlng van het voorge- Alle nasporingen leidden ■j. t I ate aor ,n- *n n- en lat Ing ne te lt heb het geheim van Fort-Mywterv achter haald. En Ik ben In staat dezelfde truc te ge bruiken om de groote maatschappij te verslaan Veel geluk gehad. Ben bjj de familie Morley geheel en al Ingeburgerd. Thans help Ik Morley WARSCHAU. 7 Maart. (V. D.) De regeering heeft bü den Landdag een wetsontwerp inge diend. waarbij de regeering volmachten wor den toegekend tijdens de recessen van het par lement. De volmachten hebben betrekking op alle kwesties, met uitzondering van grondwets wijziging. Het ontwerp wordt gemotiveerd met de mogelijkheid, dat zich omstandigheden zul len voordoen, welke directe wetgevende maat regelen noodzakelijk maken. Het ontwerp komt overeen met het ontwerp dat verleden jaar Is goedgekeurd en dat betrek king had op economische maatregelen. B m te ige tar de isr- Lm- Hoogschtend, Bruce H. Rochette van Kn ies de tot het cm ibe- ar- «T0 een or an ten ge- iwe «o te da- eld. vrij Jen »n bo- de de eer- iet- rof- De an- >de- i 25 h15 Si cents matig utuvuwu en ais wtu uen weg TOKIO. 7 Maart. (V. D.) Vandaag Is bekend geworden, dat zoowel de Sovjet-ambassadeur Yoerenef als de Japonsche Minister van Bul- tenlandsche Zaken Hlrota erin hebben toege- stemd. dat de prijzen en andere voorwaarden met betrekking tot de overdracht van den Noord-Mandsjoerijschen spoorweg op geenerlel wijze worden beïnvloed. Dit houdt In. dat alle nieuwsberichten te dezer zake aan censuur zul len onderworpen zijn. met het bijwerken der boeken van den post! Ware het mogelijk bijvoorbeeld begin volgende lente hier een uitrusting te krijgen, dan kocht ik zeker driekwart van de pelsen In. Ofschoon dit nu nog niet mogelijk is, zullen we toch het volgende jaar zien, hoe de H. B. C. zal ver drongen worden. Ik heb geen tijd thans alle bijzonderheden nader toe te lichten. Joe Snowbird vertrekt plotseling, ’n Geval van Indianenmoed. Doch Ik heb hem gezegd, dat u hem zijn volle loon z^udt uitbetalen wanneer hjj u dezen brief overhan digt. De zaak is niet erg ingewikkeld. Alles wordt hier beheerscht door een ouden medicijnman En ik weet hoe ik hem moet omkoonen. Ik zal hier den volgenden zomer een post opzetten en mjjn maatregelen treffen en man nen hebben aangeworven, wanneer de uitrus tingen hier aankomen. Wilt u ook een volledige stock zenden der gebruikelijke ruilhandelartlke- hsn? Steeds tot uw dienst. De in Hongarije levende 361 dwergen wilden zich binnenkort In een bond aaneensluiten. De leider der vreemdsoortige beweging verklaarde, dat de dwergen wilden gaan strijden voor de hun toekomende rechten. Zjj verlangen, dat men hun met bet oog op hun lichaamsgestalte in alle verkeersmiddelen, theaters, bioscopen en andere plaatsen van ver maak, een reductie van 50 procent zal verlee- nen. Alsmede wilden zjj de bepaling van de wo- Bingbouwwet zoodanig gewijzigd hebben, dat In sommige gevallen zal worden toegestaan om hl de nieuwe huizen kleinere kamers te maken. De dwergen zijn voornemens het volgende jaar in Boedapest een wereldcongres te organl- aeeren. Zij rekenen erop, dat hieraan door ruim 8000 dwergen uit alle deeien der wereld zal wor den deelgenomen. LONDEN. 7 Maart. De flnancleele secretaris voor de Schatkist, Hora Belisba. heeft er in het Lagerhuis aan herinnerd, dat de regeering alleen dan financieelen bijstand zou kunnen verleenen. wanneer de beide concurreerende scheepvaartmaatschappijen, die den dienst on derhouden op het Noordelijke deel van .den Atlantischer Oceaan, een fusie zouden aan gaan. De onderhandelingen zijn thans ten ein de gevoerd. De nieuwe maatschappij zal 3 mil- lioen pond sterling bezitten voor den bouw van een nieuw schip en millioen als bedrijfs kapitaal. De regeering wenschte 3'4 millioen voor te schieten op de <J4 millioen. welke noo dlg zullen zijn voor het nieuwe schip. NU. M/JNNEEf? Y^f?BU(KS A VY'ANNEEff KUNNEN YKE \PEN TE(?UCYVEC AANVAA!?- 1 PEN? Djnnen yue m/nuten 1AXVV EK NET JA(E/TPAAC?~ NEET5 pAAPYAN CAT zou aee/eee n/noenen, ZE MOET PCMDóEr* KALfl CeEe-ePlEQEN YVOOPEN OPOGC&Z VAN £>£N CVKTEt? MA(j N/EY? ÓEEN OEEJJO OEUEVEN YVOY20EN, YÓOE NEJ NET OOêO VfNOT. den vorigen zomer nog een flesch overge houden. Ik moet aanstonds eens op uw gezond heid drinken. Het was niet mogelijk aan de oprechtheid van den manager te twijfelen. De boeken toonden overduidelijk de moeilijkheden aan. waarin hU zlcM bevond. ZUn heele doen en laten gaven op ondubbelzinnige wijze uiting aan zijn tevreden heid, nu hl) hulp kreeg. Toen zij de trading-shop verlieten, zagen ze Joe Snowbird met zijn slede en de honden over de Ijsvlakte voortrennen. Hjj maakte juist een bocht, zag Bruce, groette, en zette zijn tocht voort. Bruce vergat hem onmlddel’Uk toen htf Morley vergezelde. Hjj was thans wel alleen, doch hij bekommerde er zich niet om Hjj had succes gehad, *n succes, waarvan hij nimmer had durven droomen, dat hjj nooit had gehoopt te kunnen bereiken. Toen hjj zich Morley’s eerste verzoek om hulp herinnerde, kon hl) nog niet goed gelooven, dat hij thans reeds in de gelegenheid zou worden gesteld de boeken In te zien. En nu werden ze hem door niemand minder dan den manager self in handen ge geven. Bruce's laatste twijfel aan Morley's oprecht heid was geheel verdwenen. HIJ had thans op Fort-Mystary het volste vertrouwen gewonnen. Reeds kende hij het geheim van den post Binnen een paar weken zou geen bijzonderheid, hoe klein ook, die hij voor ztfn aanval tegen de groote maatschappij in dit district noodlg had. hem onbekend zijn. Morley had de India nen handig aangepakt, doch Bruce was hem voorbij gestreefd. (Wordt vervolgd) (Korte inbond van bet voorafgaande David Patterson is de eisenaar van een bloelenden pelabandel in Noord-Canada Ziin eroanale-aucht vindt slechts Mn hin derpaal. de machtige Hudson Bay Com pany sUn grootste concurrent. Deae oeset een poet ..Pori Mystery" genaamd en door Herbert Morlev beheerd, waar Petterson ondanks herbaalde nog ineen, nooit in ze. Blft&gd vatten voet te verkrtUen Bruce Pochette die een diepen baat koestert to gen de Hudeon's. aal dan voor Paueroon trachten een handelspost te vestigen In het veelomstreden gebied Ht'. vertrekt met Joe Snowbird en wordt harteliik door Mor ley en zijn echtgenoot, ontvangen Bruce geeft voor belast te zUn met het doen van waarnemingen voor een aardrflkskund g genootschap Bruce krijgt de gelegenheid om een tocht te maken naar een afgelegen kamp en ontdekt bier het geheim van Fort Mystery HU doet verschillende ontdekkin gen van belang betreffende het werk van de Hudson Bav Comp. Plotseling wil zijn bediende de- halfbloed Joe Snowbird dan vertrekken en Bruoe alaagt er niet in hom tegen te houden. Met deze enveloppe in de hand begaf Bruce zich wederom naar de trading-shop, wachtte op hem In het kantoortje. Mijn helper laat me In den steek, kon digde Bruce aan en hij legde het adres zoo. dat de manager dit móést zien. Daarna stopte hjj zijn pijp en stak ze aan. Bedoelt u, dat hy vertrekt? manager. Ja. Ik vermoed heimwee. Zoudt u met hem niet eens kunnen praten? Ónmogelijk I U kunt evengoed trachten met een blok Us te argumenteeren. Als die drom mels iets in hun hoofd halen, dan is er geen verandering mogelijk. Doch hjj zal hard moeten werken zonder honden. Het zijn z'n eigen dieren. Ik huurde Joe met zijn honden. Wel. laat hem maar gaan. U zoudt hem toch moeten betalen, wanneer hjj hier bleef zonder iets uit voeren. Wanneer u meer reizen wenscht te ondernemen dezen winter, dan kunt u van ml) wel een drijver met een stel honden krijgen. Kwel uw hoofd toch niet tarwllle van dien drommelschen vent. Kom. laten we begin nen met de boeken. Ruim een half uur gaf Morley uitleg van het werk. Bruoe zag meteen, dat de manager hope- matrozen gevangen genomen, juist op het oogenblik dat ze over de Finsche grens wilde gaan. Maandenlang verbleef de voormalige hofdame der tsarin in de Sovjet-gevangenls. Dat Anna Virubowa niet werd terechtgesteld en later naar Engeland kon vluchten, wordt thans nog als een wonder beschouwd. Zelden was een vrouw bij het Russische volk zoo gehaat als Virubowa. Nadat het haar ge lukt was naar het buitenland uit te wijken, bleef zij een tjjd lang In opspraak door de pu blicatie van haar gedenkschriften. Ook toen destijds de vermeende dochter van den tsaar te voorschijn kwam, werd de naam van Anna Virubowa veel genoemd. En thans is het leven dezer vrouw, die eens tot de Invloedrijkste persoonlijkheden van Rus land behoorde, in een bescheiden Londensch hotel op droevige wijze beéindigd. Als een schim uit het verleden is haar naam nog eens komen cpduiken. Precies weet men niet wat er aan deze vrouw valsch en wat echt was. Het grootste en belangrijkste deel van haar geheimen en haar kennis van de mysteriën van het tsarenhof zal zjj wel In het graf heb ben meegentmiau. loos In den knoei zat; een dag of tien zouden minstens noodlg zijn om orde te brengen In den warboel ontstaan door het van-dag-tot-dag uit stellen van het werk en de onbekendheid van den manager met het boekhouden Door zijn opge wondenheid. zijn gebrekkige verklaringen, zijn voortdurend afwijken van het onderwerp, gaf Morley duidelijk te kennen, dat hjj verward zat in een net, waaruit hjj zich door eigen krachten onmogelijk had kunnen loewerken Hjj werd hierin onderbroken door den half bloed die kwam zeggen, dat Joe Snowbird ge- 'jen en deze nog even en. Breng hem dezen brief, zei Bruce, terwijl hy de enveloppe over de toonbank vooruitschoof zóó. dat Morley het adres móést lezen De tolk nam het couvert aan en ging de deur uit. Bruce luisterde tot hij hoorde, dat Joe den brief in ontvangst had genomen. Toen richtte hij zich tot Morley. Ja zeker, het Is een warboel, zei hjj. Doch ik denk wel dit in orde te kunnen maken Twee weken zullen er echter minstens mede gemoeid zijn. Morley sprong overeind en greep Bruoe bil de schouders. Mijn jongen! riep hjj uit. Ik ben u eeuwig dankbaar Deze poet Is de uwe. U hebt slechts te oommandeeren. Den laatsten keer, dat ik de rapporten heb Ingezonden het was de eerste maal, dat Ik ze volgens het nieuwe systeem had opgemaakt heeft de districtsmanager ze alle teruggezonden. Nu zal hij geen opmerkingen kunnen maken. Kom mee naar huls. Ik heb van e Londen is onlangs in een toestand van volkomen verarming gestorven Anna Vlnibowa, een raadselachtige vrouw, die als de vertrouwelinge van den Russischen wondermonnik Raspoetin gold en achter de schermen der Russische geschiedenis een ver- schrlkkelljke rol heeft gespeeld. De dood'van deze vrouw brengt een der geheimzinnigste hoofdstukken der historie opnieuw in herin nering en is interessant, nu juist het proces van mevr. Joessoepoff, de echtgenoote van Raspoetlns moordenaar, te Londen ten einde ging. Anna Virubowa had Raspoetin leeren kennen In het huls van de grootvorstin Mllitza. Evenals de vorstin geraakte zij spoedig verliefd op den geheimzlnnlgen monnik. Deze vrouwen be schouwden het als een vaststaand feit, dat Raspoetin door God was gezonden om te waken over het Russische tsarenpaar. Dat de invloed van Raspoetin gedurende lange Jaren het Russisch hof kon beheerschen. was ten slotte slechts te danken aan de bemiddeling van Virubowa, die zorgde voor geheime samen- kOB)8t0X>> Men sou geneigd zijn te meenen. dat deze geheimzinnige vrouw een bijzondere, buitenge wone schoonheid was. Juist bet tegendeel was hst geval. Ook In haar jeugd was Anna Virubowa allesbehalve een knappe vrouw. ZQ ging altijd zonder eenlgen smaak gekleed. Haar gezicht en haar voorkomen waren heeiemaal niet aantrekkelijk. Toch speelde zij het klaar een voorname rol te spelen. Samen met haar zuster, Alexandra Plstolkors, behoorde Anna Virubowa tot den zg. .Jntiemen kring" van den wnnrj^rmnnnik Toen langzamerhand de praatjes aan het hof zich al te veel gingen bezig houden met den invloed van Raspoetin op de tsarenfamilie, be sloot Nicolaas II den monnik alleen nog op neutraal terrein te ontmoeten. Daarbij speelde Virubowa haar noodlottige rol. Eiken morgen riep ze In opdracht van het hof Raspoetin aan de telefoon om met hem de plaats van samen komst af te spreken. Gewooniyk was dit een naburig huisje van Zarskoje Selo, nl. de par- ticuliere woning van Anna Virubowa. In haar vertrekken werden meerdere voor het lot van Rusland beslissende besluiten genomen. Steeds was de intrigante er op bedacht uitvluchten te vlndACbta de afwezigheid der tsarin aan het hof te verontschuldigen. Dikwijls gebeurde het ook, dat Raspoetin om onbegrijpelijke redenen eenlgen tijd verdween. Dan moest Virubowa te hulp komen om den onontbeerlljken wonder monnik terug te halen. Anna Virubowa was ook de vrouw, die Raspoetin het laatst zag, alvorens hl) in den nacht van 16 December 1916 door vorst Joes- zoepoff werd vermoord. Daar zij tot dan toe steeds de verbinding had gevormd tusschen den wondermonnik en het hof. viel haar thans ook de taak ten deel de tsarin in te lichten over het verdwijnen van den ..lieven vriend." In 1917 werd Virubowa door revolutlonnaire van boerderij-bouw geheel op. Er zijn zelfs geen boomen langs den weg geplant. Daar ik in die buurt was grootgebracht, kende ik den weg goed en was dus ten zeerste verwonderd, toen ik heel in de verte een stip zag. die toen ik ge naderd was, een huls bleek te zijn. Het was geheel van hout opgetrokken en zag er zeer een voudig uit. Ik had dit huis, zooals gezegd, nog nooit gezien, werd nieuwgierlg en besloot, het aan een onderzoek te onderwerpen, althans uit te vorschen wat het voor een huis Was en wie er in woonde. Op m^jn wandeling had ik niets op den weg bespeurd, det me reden tot nadenken gaf. Er was me geen auto gepasseerd, geen mensch voorbij of tegen gekomen, kortom er was niets dat me eenige reden tot ongerustheid gaf. Vlak bij het huis gekomen, zag ik op den weg een, soort mijlpaal, die echter geen kilometer- afstand aangaf. Het kwam me voor, dat het ding er met een of ander doei w'as geplaatst, waar het slechts matig voor werd gebruikt. Het beste leek me het voor een stoel te houden, waarop de vermoede wandelaar kon gaan zitten. Toen ik het huls naderde viel het me ook op dat er geen hond aan sloeg Ik betrad dus onge moeid het erf en klopte op de gesloten «Jeur. Het was m'n doel een glas water of melk te vragen en dan verder te zien. Er werd echter op mijn kloppen niet opengedaan en nadat ik nog eeni ge malen tevergeefs had geklopt en geroepen, besloot ik de deur te openen. Toen ik daarop het vertrek binnentrad, zag ik dat alles, ook de meubelen en de spiegel dik onder t slof zaten Ik had nu meteen de overtuiging, dat het huis niet werJ bewoond. Maar waar kon ik nu water krijgen? Ik had door de wandeling werkelijk dorst gekregen. Ik liep Let voorvertrek door, kwam in een soort mlddenvertrek, daarna in de achterkamer en volgens in de keuken. Daar vond ik op een petroleumstel een keteltje, dat ik, om het met water te vullen, van het stel wilde nemen. Wie schetst echter -nljn verbazing, toen ik het ketel tje aanpakte en het geheel warm aanvoelde? Ik verliet de keuken, zocht en keek, riep hardop, maar er kwam niemand op mijn roejien te voor schijn. Eindelijk nam ik het keteltje op en wierp het water er uit. Nadat ik uit de achter het huis gelegen pomp wat water geput had en het keteltje weer met water had gevuld en op z'n plaats gezet, liep ik de vertrekkeh nog eens door. Er kwam echter niemand te voorschijn Ik zocht nog eens alles na. Een bovenverdieping was met op het huis. Ik wierp een blik in den met stof beslagen spiegel en zag. dat mijn ge zicht doodsbleek was geworden. Waardoor? Ik wist het niet. Ik was wel verbaasd, maar niet bang en voelde geen last van m’n zenuwen. Als bu Instinct voelde ik naar m’n porte feuille en vond deze nog op d’r plaats. In dat opelcht was Ik dus gerust gesteld. Ik kon me alles van het huis voorstellen, maar dat het keteltje met warm water was gevuld, ging boven mijn verstand. Ik ging even zitten om -a Het werd me vreemd te moede, en een oogen blik dacht ik dat het in bet bul« Tk zeg hiermee niet, dat Ik daar bang voor ben. Maar way was het dan dat me zoo vreemd te moede maakte? Ik hoorde de geluiden oonleuw en kon toch niets ontdekken. Ik voelde naar mijn geld. het was er nog.... en mijn re volver hield tot schieten gereed. Ik wilde weggaan en de zaak laten zooals ze was. Voor zichtigheidshalve verliet ik. achteruit loopend. het huis. Er gebeurde niets, dat weet ik zeker, en toch kwam Ik even later tot de zekerheid, dat ik gedroomd moest hebben, want ik kwam tot het leven terug toen ik op den mijlpaal zat. Ik dacht te hebben geslapen ep met de gedachte aan het geheimzinnige huis le zijn Ingeslapen. Weer voelde ik naar het geld en.... het was er nog.... Maar nu wilde ik. door het slapen zeer dorstig geworden, aan het huis om een glas water vragen. Wie zal mU verklaren, wat er toen gebeurde, of wat ef" vóór dat oogen blik gebeurd Is? Er was niemand In het huis en toen Ik op het erf keek, was ook daar nie- mana. Het was precies zooals ik het in m'n droom had gezien. Maar had Ik gedroomd? Nog weet ik het niet. Als ik gedroomd had. hoe kon ik dan weten welke meubelen er ston den? In m’n droom heb Ik al'es —o gezien, als toen ik in wakenden toestand *t huls betrad. Alleen was het keteltje water, dat op het petroleumtoestel stond, koud. Dat was ook het eenige. dat verschilde met hetgeen Ik In mhn droom gezien had. Nadat ik alles opnieuw had doorzocht, zonder het geringste teeken van een mensch te vinden, besloot ik de zaak te laten rusten en vertrok. Toen Ik na een lange wandeling, die me goed deed In Reading aankwam, m'n bagage aan t station afhaalde en me weer In een mensch met een fatsoenlijk voorkomen had gemetamor foseerd. ging ik naar *t adres waar Ik *t geld moest bezorgen Wie scheut m’n verbazing en schrik, toen ik. het geld willende uittellen, tot de ontdekking kwam, dat al het geld was verdwenen en slechts waardeloos krantenpapier in de jwtefeuille zat. Ik keek m’n revolver na en zag, dat de pa tronen er uit verwijderd waren. Ik vertelde alles aan den persoon, wien ik het geld moest brengen. HM zag me ongeloovtg aan en telefo neerde de politie. Ik was als verpletterd en wist niet wat te doen. Toen de politie kwam, wist ik dan ook niets anders te doen dan de zaak op nieuw te verklaren en te zeggen wat Ik had meegemaakt. Men geloofde mM natuurlijk niet en er werd besloten te gaan zien wat er van m’n gschledenls waar kon zijn. We vertrokken per auto en kwamen op den weg niets en nie mand tegen. Toen we by het huls aankwamen, bleek dat het door middel van de een of an dere springstof in de lucht was geblazen. ..Wat heb Je voor middel gebruikt om het huis In de lucht te laten vliegen en Je verhaal aannemelijk te maken?" vroeg mij de com missaris van politie. Deze vraag griefde me zeerimmers, tk wist en weet nog. dat ik totaal onschuldig ben en tot nu toe geen ve: valléne heb gevonden* tot niets. Ik werd tot drie Jaar gevangenisstraf veroordeeld. Men zelde mij. dat, als Ik weer vrM zou wezen, men mij onder polltie-toezlcht zou plaatsen. Men wilde namelUk weten, waar ik het geld verbórgen had, om verder achter t geheim te komen. M’n drie jaren zMn om. ik ben nu vrij: men mag probeeren en me nagaan, zooveel men wil. ik herhaal: ik heb het geld niet gestolen en weet ook niet^ hoe de beroovlng heeft plaats gehad. Dat daarbij menschenhanden aan 1 werk geweest zijn, staat bij mij vast, maar wie en hoe? Eerst als ik dit weet, kan ik in de oogen der wereld gerehabiliteerd worden. Of het ooit gelukken zal? Ik betwUfel het. over het een en ander na te denken, maar werd er niets wijzer op. Toen, bij de stilte, die er In het huls heerschte, viel me een zacht ge luid op. Het was alsof er iemand over t platte dak liep en ik besloot dat direct te onder zoeken. Ik keek en onderzocht, maar er was niemand te zien Weer nam ik op een stoel plaats en besloet af te wachten, wat er zou gebeuren, als ik hier eens een half uurtje bleef zitten. En ter wijl ik daar zoo stil zat. troffen allerlle gelui den mijn oor. Het waren geluiden, waarvan men kon zeggen, dat ze door menschenhanden werden veroorzaakt. Het neerzetten van een pan. het verschuiven van een stoel In de andere kamer, het aansteken van een lucifer, kortom allerlei geluiden die men In elk huls hoort. Maar het gekste was, dat ik als ik ging kijken en Ik deed dit meermalen niets zag. dat op het aanwezig zijn van een mensch geleek. En voor den zooveelsten keer liep ik naar Doch hjj dacht aan de boeken, die hem van de zaken van Fort-Mystery volledig op de hoogte zouden brengen; deze inlichtingen zou den dan zjjn eigendom zMn. Deze gedachte bracht hem in verzoeking. In het vooruitzicht eener dergeljike belooning voor zjjn arbeid ware het laf zich terug te trekken. Ontevreden over zichzelf, dat hjj aan zoo iets had kunnen denken, maakte hij 'n einde aan het onderhoud. Toch bljjf Ik, zei hl) kortaf en liep weg in de richting van het woonhuis. Toen Bruce zich alleen op zijn kamer bevond, verdween, bil de gedachte, aan de geweldige taak, die hjj nog had te volbrengen, zijn laat ste twMfel of zjjn genomen besluit wel verstan dig was of niet. In ieder geval kon hjj de tijding meegeven, die Pattison er toe zou be wegen hem de leiding te geven over den rijk- sten pelspost van diens maatschappM. En terwijl de volledige uitrusting onderweg was, zou hl) zjjn Inlichtingen completeeren en hier door den grondslag leggen voor de algeheele overwinning. De woorden, waarmede hM in zijn brief zijn overwinning zou beschrijven, gaven meer dan ooit te voren aan zijn gevoel van triomf iets werkelMks. HU nam een vel papier, en schreef zMn brief. BUENOS AIRES. 7 Maart (Reuter) Volgens een telegram uit La Paz verklaart Bolivia in rtjn antwoord op de voorstellen van de Chaco- commissie van den Volkenbond, dat het een arbitrage van het Haagsche Hof over de af bakening van de souverelniteitsgebieden van Bolivia en Paraguay aanvaardt. Bolivia wenscht een conferentie tusschen de vertegenwoordlgeis der oorlogvoerende landen onder leiding der Volkenbondscommissle. Bruce schreef dezen brief zorgvuldig in een geheimschrift, dat hU had ontworpen en aan Pattison te Winnipeg had verklaard. HU achtte de mogelijkheid, dat de brief onderschept zou worden, wel uitges doch hjj diende toeh voorzichtig te wezen. Toen hij hiermede klaar r rs deed hU den brief in een enveloppe, die hjj adresseerde aan -w-> en aardig tafereel van een massa-examen in de Missie schetst Pater C. Smoor, van de Witte Paters te Astrida in Roeanda. BU het examineeren wordt duidelUk in prac- Ujk gebracht de oude stelregel lex orandl lex credendl: in het gebed is de geloofsleer ver werkt. In Astrida worden elke drie maanden ongeveer 350 candldaten voor het H. Doopsel Kinderen beneden de IS jaar moeten de mor gen- en avondgebeden van den kleinen cate chismus van bulten kennen. Ook moeten zU iets van de leeskunst verstaan. Aan ouderen tot veertig jaar toe vraagt men bovendien ook een en ander uit den kleinen catechismusvoor moeders echter, die een kind op den rug en nog enkele kleuters thuis hebben, is men zoo tegemoetkomend mogelUk bU het examen Bo- *nige jaren geleden was ik als eerste kassier h bij de Londensche Associated-bank werk- zaam en genoot het volste vertrouwen van m'n chefs. Op zekeren dag moest ik 50.000 p. st. van Londen naar Reeding brengen; m'n weg ging dus over Eton. Tot deze plaats had ik gebruik ge maakt van den spoortrein en had opgemerkt dat ik gevolgd werd. In Eton stapte ik uit den trein en wist m'n achtervolger te verschalken. In een ultdragerU kocht ik een tweedehandsch costuum, dat ik aantrok en waarmee ik er eerder uittag als een aangekleede landlooper dan als een kassier van een bank. Op die manier hoopte ik m'n achter volgers op een dwaalspoor te leiden. Ik had alle reden om er van verzekerd te zUn. dat me dit gelukt was. Om de kroon op mijn vermom ming te zetten, besloot ik den verderen weg te loopen. De portefeuille waarin het geld aan bank noten was geborgen, rustte in m'n binnenzak en niemand kon vermoeden, dat die eenzame zwerver waarvoor men mU moest houden zoo n groot bedrag aan geld bij zich had. Ik was gewa pend met een in m'n zuzak gestoken revolver, zoodat ik dit wapen in tUd van nood direct bü de hand had. De landweg, die voor mij lag en dien ik ten einde moest volgen was ruim twee en een hali uur lang. Het was prachtig weer en nog vroeg in den morgen, en met frlsschen moed begaf ik mjj op weg. De weg van Eton naar Reading is slechts matig bebouwd en als men den weg f oo dit blad «Un inaevolge de vereekeringsvoorwaarden tegen Z bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bU een ongeval met f bij verlies van een hand f 1 oU verlies van een f Efl b« een breuk van ZZ/J bij Verlies van 1» Alle (lbo title ^ongevallen verzekerd voor een der volgenae ultkeerlngen I O UUlL verlies van belde armen, beide beenen of belde oogen doodelljken afloop een voet of een oog f IZiVt duim of wijsvinger «Jl/.“been at arm I TTl/e” anderen vinger ven-de-veertigers volstaan met de kennis der morgen- en avondgebeden. Van allen elscht men natuurlUk de hoofdwaarheden van den chris- telUken godsdienst. Hoe dat examen toegaat, verhaalt Pater C. Smoor, broeder van den dichter Pater dr. A. Smoor, in het Maartnummer der Annalen van de Witte Paters. HU schrtjft: Voor diegenen, wier onderricht nog slechts van jongen datum is. bestaat er maar weinig kans van slagen, maar allen willen toch geëxa mineerd worden en ge zoudt hun geen grooter verdriet kunnen aandoen, dan door ze zoo maar zonder meer naar huls te sturen. We examineeren dorps- of liever schoolsge- wUs. dat wil zeggen, dat allen, die In dezelfde localiteit door denzelfden catechist zUn onder- richt, tegelUkertUd worden opgeroepen. Het examen heeft plaats in de lokalen waar we den catechismus geven. Zoodra men den naam van de localiteit afroept, stormen ze naar binnen. Nadat ze zich langs den muur in rU hebben opgesteld, worden ze door de exami natoren. dj. door een Pater bUgestaan door een schare catechisten, onder handen genomen. Men ziet het kloppen van hun hart op hunne bloote borst; men hoort aan het beven nunner stem hoezeer ze in den angst zitten. Er zUn er onder die nog nooit een Europeaan van nabU gezien hebben. Pater en examinatoren doen natuurlUk alles om hen gerust te stellen, dat ze niet bang behoeven te zUn. _Shah” (inlandsch stop woordje), hoor ik een catechist neven mU tot een lief kroeskopje van een 13 jaren zeggen, .ge moet niet bang zUn, de Pater bUt niet". Niettegenstaande alle aanmoedigingen zUn er altUd een groot aantal, die het niet halen kunnen. Met tranen in de oogen en In alle stilte gaan de niet geslaagden naar ouitent. met gejuich en gejubel worden de geslaagden begroet door hun vrienden en kennissen Wel doen sommigen, die door den inlandschen ca techist als niet voldoende zUn veroordeela nog een beroep op den pater, dat hij ze zelf eens ondervrage, dat ze alles weten, behalve Juist datgene wat de catechist van hen gevorderd heeft, maar de pater bUjft onverblddellUk Ge dropen is gedropen: we kunnen niet iedereen opnieuw examineeren. ..Na drie maanden moogt ge terug komen en dan zult ge er wis en zeker door komen.” JN Z£ NEECT NET OVEE?3E?EM (j£N AAN eZXXD\ BETE/? POOE?- iTAAN PAN IK PAUET

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 7