H
BOOTZ
e
u
mAaal aan den daq
i
I
I
Een priester-ontdekkingsreiziger
J
STOUTMOEDIGE TOCHTEN
VAN FATHER HUBARD
DÈ OPVOEDING BIJ DE
ROMEINEN
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
FORT-MYSTERY
Ze krijgt bezoek
Alle abonné’s
I
ZATERDAG 10 MAART 1934
zonder fout
haai gered
Vroeger en nu....
De ziekenhuizen van
Londen
ET
"MAN KIJK
ZOO SIP! DRINK
LIEVER EEN TIP!"
Slang in een ijskast
O’
In het gezicht van den
dood
door
Robert Pinkerton
Katharina en
\De misdaad
Uitspraken van Tacitus, die ook
nog op onzen tijd zouden
kunnen worden toegepast
r
Uit de kaken van een
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Ernstig onderzocht hy den krater
van den vulkaan ,Aniakchak,,t
terwyl hy wist dat een uit
barsting op komst was
\^ANDy!,
WILL V'
M?E aaP-
P/G~ VAN JE
TE KO-
NfEN OPZOE-
\JKEN. i
I
HU had daarbü een groot nadeel: het aou
I
L. A. W. C. VENMANS
T
M
de
een
Wanneer de nacht gekomen ia,
't Luidruchtige verdwijnt,
Het trillende reclamelicht
Niet meer langs straten schijnt,
Slechts enk’le late wandelaars
Door Amstels straten gaan,
Dan vangt die schoone bedetocht,
De Stille Omgang', aan.
’t Zfjn duizenden en duizenden,
Tezamen als een vloed,
Die over 't asphalt stuwen komt,
Doch stilgeschuifelvoet.
Wat in die groote massa zingt,
Blijft in het hart bewaard.
Het Roomsche mannenleger gaat
Ter stille bedevaart.
werking gedaan,
den hengel het
S!
V
r
V
R
1
v
t
1
k
c
I
1
uit
ver-
B
bi
ni
Ui
d<
Z
al
W’
cx
le
kx
di
te
et
sc
ki
hi
le
ei
w
1
t
t
1
1
1
i
I
1
1
1
1
rt
ii
bl
le
VI
ti
O
v<
dl
di
ai
ir
d
I<
vi
ki
e<
g
Vi
u
e>
K
a
h
v
t
I
t
d
tl
8
X
<1
c
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
Het purper, zwart of fantasie
Wordt alles tot één kleur.
Want het geloof, dat eender is,
Geeft allen ’tzelfde keur.
Gelijkheid juist, want allen één
In ’t Christus-ideaal-
En schooner dan de mond kan doen,
Spreekt hier het hart een taal!
et is welUcht ook voor ons leerzaam,
terug te blikken naar den tijd, waarin
voor ieder, die oogen had om te zien
en ooren om te hooren, zich de teekenen van
het verval in het Romeinsche wereldrijk maar
al te duidelijk kenbaar maakten.
Doch en hierin lag juist het ontzettende van
„den langen tocht”, men deed ook niets vóór
hem. In den zomer kreeg hü een kano. En in
den winter een paar sneeuwschoenen. Dat was
allee.
En
santé
NV. EU&TEP JONGENT. DE
DQKTEJ2we
n/nuur paap dtogenzd/v.
MAAP VOOPZKHT/ó NOQP, PEEL
V&OT?ZZPT/óf MOóEN
H/£ T OPW/NPEN
tom
Messalla antwoordt daarop als volgt (Hoofdstuk
28 en 29):
„OU vraagt naar oorzaken die voor de hand
liggen en die ook Uzelf en Secundus en Aper
hier niet onbekend kunnen zijn. Maar daar gij
mij nu eenmaal die taak oplegt, wil ik niette-
mln^ gaarne datgene onder woorden brengen,
waarvan wij allen ons bewust zijn. Immers wij
weten toch zeer wel, dat niet aUeen M andere
kunstuitingen, maar ook de welsprekendheid
niet door een tekort aan talenten zijn afge
raakt van het hooge peil, waarop zij vroeger
stonden, doch veeleer door het feit, dat de
jeugd van- tegenwoordig Uever luiert, de ouders
te onverschillig zijn en de leeraren niet vol
doende op de hoogte van hun vak. en omdat
men in het algemeen de goede oude zeden ver
geten is alles euvelen, die het eerst In Rome
zelf zijn opgek omen, zich vervolgens over heel
Italië verbreid hebben en nu ook al beginnen
door te dringen in de provincies buiten Italië.
Maar dit laatste behoef ik U, provincialen, na
tuurlijk niet te vertellen, ik zal sléchts spreken
over de fouten, die juist voor onze grootstad
karakteristiek zijn, waarmee onze baby’s al on-
mlddellijk bij hun geboorte kennis maken, en
die, naarmate de kinderen ouder worden, gelei
delijk toenemen in aantal en omvang. Alvorens
echter daartoe over te gaan, wil ik eerst iets
zeggen over de strenge tucht, die onze voorou
ders in acht plachten te nemen bij de opvoeding
en vorming hunner kinderen.
„Vroeger immers werd de zoon eener deugd
zame moeder niet opgevoed in de kinderkamer
door een betaalde min, maar was het zijn eigen
moeder, die hem op schoot nam en knuffelde
aan haar borst z'n moeder, die vooral daarin
een eer stelde, haar huishouden te behartigen
en te leven voor haar kinderen. Wel zocht men
soms een al wat ouder familielid uit van erkend
hoogstaand karakter, aan wier zorgen al de kin
deren van hetzelfde gezin werden toevertrouwd,
en in wier bijzijn geen onvertogen woord mocht
vallen en niets mocht worden gedaan, dat niet
door den beugel kon. Moeder gaf den kinderen
leiding, niet alleen als ze te worstelen hadden
om de moeilijkheden bi) hun studie te overwin
nen. maar evenzeer zorgde zij er angstvallig
voor, wanneer ze ontspanning mochten nemen,
dat ze ook bij het spel zich behoorlijk gedroe
gen en de noodige ingetogenheid betrachtten.
Zóó weten we, dat Cornelia, de moeder der
Gracchen, zóó Aurelia, de moeder van Caesar,
zóó ook Augustus’ moeder Atia, zich geheel
hebben gewijd aan de opvoeding harer kinderen
en hen opgekweekt hebben tot de meest voor
aanstaande mannen in de maatschappij. Dank
zij die strenge tucht moesten hun nog onbe
smette, reine, onverdorven zielen wel van meet
af aan met volle teugen het edele en schoone
indrinken, en het gevolg was. dat zij later, het
zij hun belangstelling uitging naar den mili
tairen dienst, hetzij zij rechten wilden gaan stu-
deeren of meer voelden voor de’ beoefening van
de welsprekendheid, dikrop alleen al hun aan
dacht gericht hielden, dkArln alleen volkomen
opgingen.
„Maar wat gebeurt er tegenwoordig? Zoodra
er een kind geboren is, wordt het naar zoo n
Orieksche kinderjuffrouw gedirigeerd, die als
hulp *n paar willekeurige knechtjes krijgt toe
gewezen. meest goedkoope werkkrachten, die
voor geen enkele min of meer verantwoordelijke
taak deugen. De jonge, voor allerlei indrukken
zoo ontvankelijke zieltjes, staan van stonde af
aan bloot aan den verkeerden invloed, die uit
gaat van de kletspraatjes en verzinsels van
dergelijk slag menschen, en niemand in huis
vindt het noodig, om in het bijzijn van den
Jongeheer z’n woorden en handelingen te wik
ken en te wegen. Ja zelfs de ouders zelf beris
pen de kleintjes niet eens, als ze stout zijn of
onbescheiden, maar laten ze stil hun gang gaan
en maken er wijsneuzen van. En tengevolge
daarvan verliezen ze ongemerkt langzamerhand
alle schaamtegevoel en achting voor zichzelf en
voor anderen. Daarbij komt dan nog die kan
ker van deze stad, waarmee ik zou bijna zeggen
de nog ongeboren kinderen al erfelijk belast
zijn: de afgodische vereering namelijk van too-
neelsterren en de hartstocht voor gladiatoren
spelen en paardenwedrennen. En wanneer men
dAArdoor geheel in beslag genomen wordt
kan er dan nog wel tijd overblijven voor hoo-
gere dingen? Zijn er nog veel Jongelui te vin
den. die thuis over iets anders spreken? Wan
neer we 'ns de gehoorzalen binnentreden, over
welke onderwerpen gaan hun gesprekken an
ders? Zelfs de leeraren hebben het met hun
studenten nergens drukker over: zij trekken
leerlingen, niet door de strenge tucht, die op
hun scholen heerscht of door het aan den dag
leggen van eigen bekwaamheid, maar door
kruiperige onderdanigheid en
der vleierij.”
Is t niet wéér vaak zoo! Hoe lang nog rn wat
zal het einde zijn?
De Engelsche geneeskundige tijdschriften ge
ven een overzicht van den geweldigen omvang
der Londensche gemeenteziekenhuizen. Zij om
vatten 40.000 bedden; per jaar worden ruim
250.000 patiënten opgenomen, terwijl alleen al in
de ziekenhuizen meer dan 10.000 kinderen woed
den geboren. Het aantal bedden moet elk jaar
met ongeveer 1000 worden uitgebreid. De gemid
delde verplegingsduur in de algemeene zieken
hu iaën is hoog (38 dagen). Daarnaast nog een
enkel cijfer met betrekking tot den omvang van
den eerst-hulp-dienst. Die bestaat in Londen
uit twee deelen: een voor ongevallen en en voor
ziektegevallen. De ongevallen dienst trok er in
1932 42.000 maal op uit: gemiddeld wordt de pa
tiënt bereikt in 6% minuut en deze ligt in ge
middeld 1414 minuut al in het ziekenhuis. De
geheele geneeskundige dienst omvat bijna
20.000 man!
want hi) was geen beroepsmisdadiger.
Tot nu toe had hij de functie van kamer
dienaar vervuld bij lord Blackham en we] tot
diens volle tevredenheid. De grijze aristocraat
leed aan een hartkwaal efi -had veel hulp en
zorg noodig. waardoor er dus van den kamer
dienaar veel geëjscht werd. Jenkins echter
vatte zijn taak zoo voorbeeldig op, dat lord
Blackham zich gelukkig prees hem in dienst
te hebben.
„Als ik jou niet had. Jenkins,” beweerde hij
vaak, „dan zou ik aan de genade van allerlei
onachtzame, onhartelijke menschen zijn over
geleverd. Ik weet bijvoorbeeld zeker, dat Hilbry
<de butler) me mln of meer aan mijn lot zou
(Korte Inboud van bet -
oanv .tin er
een oost „Fe
Herben Mo
de oratoribus,
welsprekendheid
gesprek tusschen
Ijn stoutmoedige daden als Alpinist bezorg-
X. den Vader Hubbard den naam van „The
Glacier Priest”, de Gletscher Priester. HjJ
trad reeds tien jaar geleden op den vooigrond
toen hij het „dubbel edelweiss” verwierf voor zijn
sensatloneelen tocht door de Tyroler Alpen Hij
is een van de weinige Amerikanen wien deze
eer te beurt viel.
BERNARD R. HUBBARD is geboren te San
Francisco. Hjj is de zoon van een episcopaalse!)
predikant. Zijn moeder was een nicht van
Washington Irving, den groeten Amerikaan-
seben schrijver.
HUBBARD interesseerde zich reeds als kind
voor bergen en vulcanen. HU studeerde aan de
Santa Clara Unlversiteit in Californlë geologie.
Na zjjn studies beëindigd te hebben vertrok
HUBBARD naar Europa en werkte verder aan
de beroemde Unlversiteit te Innsbruck Hier in
de Tlroler Alpen begon hjj zijn loopbaan als
Alpinist. Een tijd lang was hü huiskapelaan van
Keizerin Zlta, waarna hij terugkeerde naar Ame
rika en zijn geliefde Santa Clara Unlversiteit,
ditmaal echter als rector van de geologische fa
culteit.
Vier jaren van onderzoekingstochten.!!) Alas-
NEWYORK, 9 Maart. (V. D.) Esau Richards,
een neger afkomstig uit Harlem, heeft een bij
zondere sensatie gehad. Toen hjj een welhig
melk uit de koelkast wilde halen zag hij een
brulnachtigen slang die zijn kop over den bo
venkant van de deur uitstak. Hij hief een ge
schreeuw aan en zfjn vrouw het reptiel ziende
pakte haar biezen en haalde den concierge. Deze
bleek al even weinig met slangen op te hebben
als zijn donkergekleurde huurders en riep een
politiedienaar. Deze naderde gewapend met een
knuppel moedig den insluiper en hielp hem naar
de andere wereld. De overblijfselen van den slang
pakte hl) in een krant, welke hjj meenam naar
het politiebureau om zijn ongewone vangst aan
zijn afgunstige collega's te laten zien, waarna
het restant in den vuilnisbak verhuisde.
Hoe de slang in de koelkast gekomen is heeft
de politieman niet kunnen oplossen.
rondom hem lag het uitgestrekte een-
Noorden, dat hem overal omringde met
zijn enorme vlakten van honderden en nog eens
honderden mijlen in iedere richting. Daarin
begaf zich dus het slachtoffer, zonder voedsel,
zonder de middelen om voedsel te bemachtigen.
En het mysterieuze Noorden zou er wel voor
zorgen, dat het bericht dat hü verbannen was,
hem vooruit sou loepen En ofschoon uitgeput,
zwak en stervende van honger, zou noch ’n
Indiaan, noch 'n handelaar het wagen hem hulp
te verleenen. Hij zou slechts gaan zoover als
zijn krachten hem dat toelieten om dan te
sterven. Voor zoon toestand was geen redding
te verhopen. De strop van den beul kon niet
zekerder werken.
Terwijl de legende de gruwelfjfce geschiedenis
van „den langen tocht" nog versierde, weidde se
ook in den breede uit over de zelfvoldane
zekerheid van den uitvoerder van het vonnis,
al zou dan ook een of ander toeval er toe
lelden dat hij werd aangeklaagd.
"n Zekere La Gard, hé? O ja. ik herinner
t me. HU passeerde hier vorigen zomer
Groote flinke kerel. Bleef maar een dag hier.
HU ging naar het zuiden, ten minste dat sei
hü, geloof ik. Pels-opkooper? Daar sprak hU
niet over. Dat is natuurlijk, dat hU daarover
niets zei. En nooit meer gezien hé? Ja. de wil
dernis to groot «n uitgestrekt. Een man moet
maar omdat hU niet het verelschte geduld be
zit. Ja, ik weet heel goed dat ik een lastlgen
patiënt ben. Maar, zooals ik je reeds eerder
heb gezegd, Jenkins, je zult er extra voor be
loond worden. In mijn testament sta je op een
eereptoats met een bedrag van vüfduizend pond
sterling vermeid. Dat heb je verdiend. Jenkins,
dat heb je verdiend.”
Jenkins wist het. En het had hem veel ge
noegen gedaan, maar hU wist ook dat de huis
dokter na den laatsten aanval verklaard had
dat lord Blackham misschien nog wel een
vUftien jaar zou kunnen leven.
VUftien jaar! Veel te lang om er op te wach
ten. meende Jenkins. Tegen dien tüd zou hü
te oud zUn om ten volle van de vüfduizend
pond te kunnen genieten. Beter zou het zijn
het geld thans te hebben Dan was hü meteen
zün ondergeschikte betrekking kwUt Daarvoor
had hü dan zUn voorbereidingen getroffen.
Het kostte ontzaglüke moeite; vooral de klei
nigheden, maar de misdaad moest absoluut
zonder een enkele fout worden uitgevoerd
In zün plan had hü een langen stok noodig.
waarmee hü vanuit zijn kamer het raam van
lord Blackham kon openen. Alleen daarvoor
tiad hü een hengelstok gekocht en vermaakte
hü zich een halfjaar lang met visschen. Een
gruwelUke sport! Maar 's avonds zette hü den
hengel op zün kamer en niemand zag daar
iets in.
Ook het verkrügen van de chemicaliën was
een tüdroovend werk, maar tenslotte had hü
het sulfaatmengael in zün bezit, dat bü ver
hitting een doodelük verstikkend gas zou ont
wikkelen: Nauwkeurig had hü de werking van
dat gas bestudeerd. Het was doodelük, doch
liet geen enkel spoor na.
Wanneer hü het sulfaatmengael op lord
Blackham s kamer tot verhitting zou taengen.
zou deze sterven, zonder dat de dokter zou
kunnen vaststellen waardoor.
In de slaapkamer stond altüd een spiritus
stel. waarop extra-spljzen voor den zieke ver
warmd werden. Ditzelfde spiritusstel sou ook
meehelpen bet gas te produceeren.
Had het gas eenmaal zün
dan behoefde hü enkel met
raam en het bovenlicht te openen, waarna alle
sporen zouden verdwünen.
Een vei nuf tig plan, waarin geen enkele fout
school. Het kwam er slechts op aan het goed
ten uitvoer te brengen, bedacht Jenkins.
Op een September-avond sloeg hü den be
slissenden slag
Zooals gewoonlük, was lord Blackham vroeg
tijdig naar bed gegaan en niet lang daarna
was het in het heele huis rustig. Hier en daar,
op de kamers der bedienden, brandde nog licht.
Ook Jenkins was nog op.
Nadat hü lord Blackham naar bed gebracht
had. was hü in de gelegenheid geweest uit de
slaapkamer een gele Chlneeache vaas mee te
nemen, waarin hü de chemicalië wilde doen.
De stoffige papieren die de vaas bleek te be
vatten, verwijderde hü en stortte voorzichtig
het gevaarlüke mengsel in de vaas. Dan wacht
te hü.
HIEP ZIJN eerr PAAR
ÖUC>£ K£NKt/tAEN vAHJ£,
ahn/E!
voorafgaand*
-i
in Noord-Canada
- - - •-*—
OUVMV waaawaw - -
machtige Hudson _Bay Ccm-
itate concurrent Deze o«s*r
t Mvatery" genaamd en door
n..«n -«glev beheerd waar Patteraon
ondanks herhaalde pogingen, nooit in ge
slaagd is vasten voet te verkrUeen Brucv
Rochette die een diepen
«en de Hudsonvoor Patterson
S^bténB een bandetoMsit te wtown
bet veelomstreden «»b‘»2 ia JJïS JSr
Joe Snowbird en wordt hartelllk door Mor-
lev en slin echtgenoote ontvangen Bruce
geeft voor belast te «Un met hei
waarnemingen voor een aardrttkskundlr
genootschap Bruce krijgt de gelegenheid
Sru een tocht te maken naar een afgelegen
kamp en ontdekt hier het geheim van Fort
Mystery. HU doet verschillende ontdekkin
gen van belang betreffende het werk van
de Hudson Bav Comp. Plotseling wil zün
bediende de halfbloed Joe Snowbird dan
vertrekken en Bruoe slaagt ar niet Ut hem
tegag 0 houden
enklns had alles van te voren goed over- Omstreeks middernacht begal hu zich ge
dacht en de mogelükheden overwogen. V»n- rulschloos naar de slaapkamer en stak het
daar dat hü büvoorbeeld al ruim een half spiritusstel aan, dat achter een kamerscherm
jaar deed alsof hü iets voor de hengelsport was geplaatst, zoodat lord Blackham geen hln-
voelde. Dat behoorde in zün plan. Het was maar
een kleine bükomstlgheid, doch hü was vast
besloten "de uitzondering te zün op den regel,
die zegt: alle misdadigers maken een of andere
weten, wat hü doet wanneer hü zich daarin
waagt, ’t Is geen plaats voor kinderen
Dat is de legende van „den langen tocht”, de
legende die rondwaart in het groote stille Noor
den, de legende die een legende moet blüven
en even waar is als droomen waar kunnen
wezen. Bruce kende haar sinds zün Jeugd en
omdat zün vader den strüd had gevoerd leger
de Hudson’s Company, geloofde hü er asm. Er
lag iets in,- dat zün romantische en voor emo
ties vatbare, innerlüke dubbel-natuur aantrok,
en er was niets, behalve dan de dood züner moe
der. wat op hem een zoo blüvenden Indruk had
gemaakt.
Hü wist, dat er andere methoden gebruikt
konden worden om een district van 'n vrühan-
delaar te verlossen, methoden die zoo talrük
waren als het menschdom zelf. Hü kende g«en
enkel vrühandelMr. die zün leven had verloren
in zün oppositie tegen de Hudson's Bay Com
pany. De dood züner moeder, waarvoor hü de
maatschappü aansprakelük stelde, en de heb
zucht van de maatschappü in den pelshandel,
dat was alles wet hü positief wist; doch ver
dere feiten vermocht hü niet te vinden.
Voor Bruce was het niet noodig verder te
gaan. Die ontzettende nacht alleen in het bosch.
de verhalen en legenden, die hem uit zün jeugd,
welke hü in het Noorden had doorgebracht,
waren bügebleven, gaven zün geest voldoende
voedsel voor iedere veronderstelling en leder
vermoeden; hü werd er dan ook meer dan ooit
te voren door overmand.
Alleen een blik op de groote, blanke, barre
vlakte van het meer en de massale, zwarte eln-
in werking en bleef rustig draaien. Door zün
groote tegenwoordigheid van geest slaagde de
piloot erin, terwül de dood hen tegengiunsde.
de snelheid op te voeren en het toestel op te
richten, waarna zü door de heete luchtstroo-
mingen, als het ware door een catapult, over
den kraterrand in veiligheid werden geschoten.
Alleen reeds voor het maken van de opnamen
van den in volle werking ründen vulcaan .Anlak-
chak" was het noodig. dat een vliegtuig gedu
rende vüf uren boven den krater bleef kruisen,
worstelende tegen de heete luchtstroomlngen,
die aan alle kanten om het toestel opgolfden.
Toen Vader HUBBARD en zün tochtgenooten
den berg Katmaï, den beroemden, nog nooit eer
der geexploreerden gletcher bereikt hadden,
raakten de levensmiddelen op en -werden ze
gedwongen, eenige van de honden op te eten.
Niet tevreden met het feit, dat ze den top van
den Katmaï bereikt hadden, ondernamen ze de
bestüging van den Berg Shlhaldln, welke ook
nog nooit door iemand voltooid was.
Half dood van vermoeidheid, worstelend te
gen een geweldigen orkaan kwamen ze aan het
doel, waar nog gloeiende lava uit den krater
stroomde.
Binnen eenige dagen werd Vader Hubbard’s
voorspelling betreffende nieuwe erupties be
waarheid.
Donkere aschwolken verduisterden de omge
ving honderden müjen in den omtrek, kort daar
op volgden eenige hevige explosies en spoot een
dikke straal rood gloeiende lava hoog op
den kratermond, alle planten en dieren
delgende in een cirkel met een straal van on
geveer zestig mül-
felle geschiedschrüver,
Dialogus
over
van
Secundus, Messalla en Aper.
Matemus. Bü monde van Vlpstanus Messalla,
den eenlgen ras-echten Romein van het gezel
schap. verdedigt Tacitus de oude school tegen
de moderne stroomingen. Doordrongen als hü is
van het besef, dat de zedelüke wantoestanden,
die ook in alle takken van kunst liggen afge
spiegeld, de elgenlüke oorzaak zün van de ver
wording van het privé-leven en daardoor van de
heele maatschappü. zet de chirurg Tacitus ook
hier zün vlümscherp mes diep in de wonde
plekken.
De gastheer Matemus had Messalla gevraagd
naar de oorzaken van het verval in de kunst
der welsprekendheid dé kunst bü uitstek voor
de ras-iuristen, die de Romeinen waren, en
HOOFDSTUK X
DE AANKOMST
Bruce’s taak, ofschoon ulterlük onveranderd,
was thans toch een geheel andere. Hü moest
den schün blüven wekken een meteoroloog te
zün. die geheel opging in zün arbeid. Hü «>u
dit niet doen in de hoop Morley om derf tuin
te lelden. Hü had veeleer tot taak, de rol te
spelen van het nlets-vennoedende slachtoffer.
(Wordt vervolgd)
Ulllllllllllll STILLE OMGANG IIIIIIIIIIIIIC
maar
het lokmiddel
had de boeken in het volste vertrouwen voor
hem opengelegd. En nu meende hü. dat hü
zün tegenstander alleen en hulpeloos in zün
macht had.
Doch Bruce was niet overwonnen. Twee
voordeelen waren aan zün züde. Morley had
voor het büwerken der boeken werkeüjk zün
hulp noodig. Zoo lang als hü In staat zou zün
Morley van dienst te wezen, zou hü gespaard
blüven. En Morley vermoedde niet dat Bruce
hem doorzag. Wellicht dacht hü slechte aan
Bruce als een miserabel slachtoffer van zün
handigheid.
Bruee besloot zün rol te blüven speten. Hü
zou uit de boeken alle waardevolle büaonder-
heden overschrüven. Hü zou klaar zün om
lederen zet van Morley te beantwoorden, wan
neer hü hem zün diensten zou hebben be
wezen.
Als nummer één op het programma stond
thans: het werk te beginnen. Dat was het
waarde volle gedeelte van het voorwendsel. HU
zou een beter tooneelspeler dan Morley zün.
Kort na den dood van Keizer Domitianus
(96 n. C.) schreef Publius Cornelius Tacitus, de
een boekje, getiteld
een verhandeling
in den vorm
drie vrienden,
ten huize van
delooze bosschen was voldoende om hem te doen
Inzien, wat hem te wachten stond. Er was geen
handels-nederzettlng, behalve dan die van de
Hudson's Bay Company, binnen een omtrek van
twee honderd en vüftig mülen. Er heerschte
een ontzettende koude. Het was een slecht jaar
voor konünen. Vüftig mülen zonder voedsel,
noch een middel om voedsel te bemachtigen,
zouden het begin beteekenen van een spoedig
einde. Honderd mülen was de uiterste grens
Het was onnoodig, Bruce wist het, dat „de
lange tocht’ -methode. zooals deze door de
legende werd beschreven, zou worden gevolgd.
Morley behoefde niets meer te zeggen dan
goeie reis Hü behoefde slechts aan een dik
tn de schulden zittend jager een order te geven.
Morley behoefde hem slechts een man en een
slee te leenen voor zün reis naar zün zooge-
naamden „observatiepost In westelüke richting"
en een geheime opdracht te geven om den
blanke in het bosch achter te laten. Ontelbar*
wegen stonden voor Morley open.
Bruce geloofde, dat Morley schuld had. Hü
kende de beambten van de Hudson’s Bay Com
pany, hü kende hun fanatieke aanhankelük-
held; een getrouwheid, die alleen kon worden
vergeleken met het geloof van een dweper. Niets
had voor hen waarde dan de maatschappü, en
de pelsen. Steeds streefden zü naar één doe!
Alleen de middelen moesten doeltreffend wezen
En hü was het slachtoffer van Morley. 1
vüfde, dat sou vallen bü het waagstuk om het
geheim van Fort-Mystery, genaamd ,J)e Poel
aan het Doodenkamp”, te ontsluieren. De man
was te groot, te handig voor iemand van
overlaten. Niet omdat hü een slechte kerel is,
öiniiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiisnirê
Bruce's gehalte geweest. HU had zün verdedi
ging gepaard doen gaan met een aanval en hü
was overwinnaar.
Andermaal liet Bruce zün blik gaan over het
meer. Joe Snowbird, die vlug opschoot, zou
reeds vüf en twintig mülen achter zich laten
wanneer hü des avonds zou kampeeren. Wan
neer hü zou wachten tot de duisternis was
ingevallen en dan in stilte zou vluchten, dan
kon Bruce, wanneer hü den geheelen nacht
doorliep, den halfbloed Inhalen. Zün afwezig
heid zou eerst den volgenden ochtend worden
opgemerkt. Hü zou naar zün kamer kunnen
gaan, voorgevende, dat hü zich niet erg prettig
voelde. Hü had thans een kans om Morley teleur
te stellen
Doch terwül hü naar de trading-shop terug
ging en zün plan in zün geest reeds vastetond.
vroeg hü zich plotseling af, waarom hü zulks
toch doen zou. Dien morgen had hü besloten te
blüven. het risico te aanvaarden met het oog
op de belooning, die hem wachtte. Thans «tas
het gevaar, dat hü slechte had verwacht, wer-
kelükheld geworden. HU had zün leven gewüd
aan den strüd tegen de groote maatschappü-
Waarom reeds bü het eerste samentreffen
wegloopen? Er bleef steeds voor hem een strüd-
kans open. Hier, bü deze eerste proef, had hü
als tegenstander het beste dat de Hudson's Bay
Company kon aanbieden. En die tegenstander
had hem uitgelachen, een minachting aan den
dag gelegd voor zün kracht, had hem gezonden
naar een jagerskamp. waar hü het geheim van
den post had leeren kennen, had scènes ge
monteerd waarmede hü zün voordeel kon doen.
fout.
g T’" ztz t
zün eerste misdaad zün en tevens de laatste.
De bewoners van de kust van Australië wor
den zoo nu en dan op wreede w^jze eraan her
innerd. dat hier op vele plaatsen nog de ge
vreesde menschenhaal voorkomt. Uit East Hills,
ongeveer twintig mül van Sydney aan de mon
ding van de Georgerivier, is bericht ontvangen,
dat daar een jongen door zulk een haal is aan
gevallen.
Een aantal kinderen speelde op de kade met
’n bal. welken zü in den rivier wierpen. Een jon
gen. Walter MacCutcheon. haalde telkens den
bal voor de kinderen terug. Het water, dat langs
de kade stroomt, is met het oog op de veiligheid
afgebakend, maar de jongen begaf MdrMj bet
achterna za-emmen van den bal een keef bul
ten de beveiligde zone, waar hem plotseling een
3 meter lange haal naderde. MacCutcheon riep,
toen hü den baai zag. luide om hulp. Voordat
hü nog een slag had kunnen zwemmen greep de
haal hem bü de borstkas, schouders en boven
arm. Nog voor de haai gelegenheid had een
tweeden aanval te ondernemen, sprong zekere
Frank Spruce te water om den jongen te hel
pen. Klaarblükelük schrok de haal van den
sprong in het water zoo zeer, dat hü ülings on
derdook en verdween.
De jeugdige MacCutcheon werd hevig bloe
dend aan den kant gebracht en naar een der
ziekenhuizen vervoerd. De door den haai toege
brachte wond moest met niet minder dan aestig
steken worden genaaid. De jongen, die een ver
bazingwekkend uithoudingsvermogen aan den
dag legde, verlangde, dat men zün moeder niets
van bet gebeurde sou mededeelen.
versekerlnssvoorwaarden tegen 2/)/)/) bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f 7^/1 bü een ongeval met f OCH bij verlies van een hand f 9C verlies van een f Efl by een breuk vim f AQ
£Eg-v.nlnd v^r^Z^^mteeêrmSen t J verlies van telde armen. Uide beenen of beide oogen I DU.- doodeiyken afloop 4 J(/.- een voet of een oog I 1 ZO.- luim of wijsvinger I DU. been of eimltU. anderen vinger
I der van bet licht aou hebben. Vervolgens zette
hy de vaas boven het lage vlammetje en ver
wijderde zich even onhoorbaar als hü geko
men was Het vuur en de werking der che
micaliën zou de rest doen. Hü kon ziclt bepa
len tot afwachten. Van te voren had hij zich
verzekerd dat de kamer goed was afgesloten,
zoodat het gevaarlüke gas niet kon ontsnappen.
Hü wachtte. Een uur, twee uur. Het gas
moest zün werk nu gedaan hebben.
Met behulp van den hengel opende hü zon
der cenig geluid het raam van lord Blackham's
slaapkamer en nadat hü nog een uur gewacht
had. ging hü
naar beneden.
Alles was pre
cies gegaan zoo
als hü verwacht
had. Het gas had
zün werk gedaan
en was door het
open raam verdwenen. Hü doofde de vlam van
het spiritusstel. maakte de vaas goed schoon
en zette alles op zün plaats.
Hü verliet de kamer met de zekerheid geen
enkele fout gemaakt te hebben.
En inderdaad, toen den volgenden morgen
ontdekt werd dat lord Blackham gestorven was,
dacht niemand aan een misdaad en de huis
dokter ste’de vast dat de dood was ingetreden
ten gevolge van een plotsellngen aanval. Een
geyoon verschünael bü dergelüke patiënten.
Jenkins feliciteerde zichzelf. Het wachten
was nu op den notaris, die het testament aou
voorlezen.
De notaris, een klein, grijs mannetje, was al
den heelen morgen bezig de papieren van den
doode te ordenen, s Middags riep hü Jenkins
bü zich
„Een eigenaardig geval.” begon hü- „En aller
minst prettig voor u. Zooals u weet, zou lord
Blackham een bedrag van 5000 pond aan u
nalaten. Hü heeft me er vaak over gesproken.
Maar de kwestie is nu dat het heele tentament
niet te vinden is.”
„Niet te vinden?”
„Nu, zooals ik zeg. het te een eigenaardig
geval. Lord Blackham heeft me gezegd dat hü
zün testament opgeborgen had in een gele
Chineesche vaas op zün slaapkamer. Die vaas
is er, maar zü bevat niets. En u begrüpt, me
neer Jenkins, zoolang we geen testament vin
den. te er geen sprake van dat we....”
Maar Jenkins luisterde al niet meer.
reiziger van bet wilde onherbergzame Noorden,
waar vuur en üs nog steeds gezworen vüanden
zün en de omgeving van de rookende en vuur
spuwende bergen steeds gevaar levert verscheurd
te worden, wanneer gaé en lava een uitweg naar
de oppervlakte zoeken.
Om den Aniakchakkrater, welke bü Port Hel
den aan de Bering Zee gelegen is. te bereiken,
ondernam Vader Hubbard eerst geheel alleen
een langen gevaarvollen en zwaren sledetocht van
1600 mül, waarbü hü dagmarschen maakte van
25 tot 30 mül.
Gedurende dezen langen tocht leefde hü op be
vroren robbenvleesch, rendlervet en andere Es-
kimo-levensmiddelen, welke in de beschaafde
wereld geheel onbekend zün. Slapen was moei-
lük en meestal gevaarlük door de sneeuwban-
ken, de steeds dreigende sneeuwstormen, de ver
borgen gletecherspleten.
Eens werden hü en zün honden overvallen door
*d sneeuwstorm, die hen in een hulpeloozen war
winkel van mensch, dier en sledeultrusting voort-
droef. Wanneer hü zün honden en slede zou
verliezen, beteekende dit een zekeren dood en
zoo bevocht de „Gletscher-priester” uitputting
en verzwakking met den moed der wanhoop.
Elndelük bereikte hü de Yukon, de basis voor
zün onderzoekingen, waar een voorbereiaings-
expedltle hem wachtte. De reis naar den „Anlak-
chak” en den 8400 voet hoogen Venlamlnof f werd
ondernomen per vliegtuig.
Dit was Vader Hubbard’s eerste vliegtocht en
tevens de eerste luchtreis, welke over den gas
en rookgordel rond de vulcanen, in het woeste
üsgebled, ondernomen werd.
Deze vlucht leek, volgens Vader Hubbard’s
eigen woorden, „A Prelude of Heil” (een inlei
ding tot de hel) te zün.
In 1930 had Hubbard voorspeld, dat de .Anlak-
chak” binnen korten tüd weer zou gaan werken,
alhoewel een geologisch rapport den vulkaan
dood en gevaarloos had verklaard. In 193c na-
melük had hü den krater grondig onderzocht en
voor verscheidene dagen zün kamp ver in de
diepte opgeslagen. Terwül hü in dezen krater
vertoefde, alhoewel hü door zün groote weten-
zchappelüke kennis wist, dat er binnenkort weer
uitbarstingen zouden volgen, ging hü rustig met
zün onderzoekingen door en droeg hü daar
zelfs eenmaal de H. Mis op.
In 1931 waagde hü een tweeden blik in den
trechter van kokende, borrelende gesteenten en
lava, terwül het vliegtuig over den rana van
den .Anlakchak” vloog. Op het moment, dat het
toestel midden boven den krater was, werd het
naar omlaag gezogen en stortte, met den neus
naar beneden gericht, op den verschrlkkclüken
vuurhaard aan, waaruit groote wolken giftige
gassen opstegen. Hubbard bracht zün camera
VAWOOAC
M£rAA/r-
KEN. 1