OMGANG ONZER EENHEID
H
Naar de Mirakelstad
BOOTZ
I
I
I.
1u&fiaal van den dag
sax i
II
ONZE SPELLING
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
FORT-MYSTERY
EEN NACHT VAN
GEBED
1 I
Symbool en daad
BEURSMENSCHEN
ONDER ELKAAR!
1
Politie in den mist
VOORAAD BROEDEIEREN
Een tevreden passagier
Korte berichten
door
Katharina en Robert Pinkerton
De tienduizenden kwamen uit
Noord en Zuid en Oost
West, van overal
1
ajzme x'e&ei'een
fiU/WF MA/V £APT
i^vy m/o' z£-/i.e<x>r
D£ xt/sr Te qerrB?
i De inspiratie I
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK. DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
mem ópaaren
MAANDAG 12 MAART 1934
Besluiteloos
„O.” barstte hij uit, „nergens ben Ut meer
z’n
hU
Iedere
en
In het Maagdenhui»
iiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiitmiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'iiinimiin-
De deelname
hoorbaar de deur.
aan
en
ver-
Sommige café s en lunchrooms hebben politie-
gehad.
meestentijds
mevrouw Morley om thee te komen
al
29.
In
droeg.
(Wordt vervolgd.»
Ie.
3e.
3e.
iets te regelen en toch gaat alles in onver
stoorde regelmaat volgens een blijkbaar nauw
keurig omlljnd plan: summum van uitnemend!
organisatie.
Het bestuur van het Amsterdamsch Gesel
schap van den Stillen Omgang waakt dan ook
en is met zijn helpers overal om goede orde ea
geregeld doorstroomen te verzekeren. Telken
jare levert het een fasclneerende aanblik hos
in de Kalverstraat rond de plek der vroegers
Heilige Stede drie stroomen in verschillends
richtingen prachtig uit elkaar gehouden worden.
Bi dit is het wondere zooals eens een niet-
katholiek orgaan opmerkte: er schijnt niemand
Niet te zoet, niet te straf,
net goed!
I
In het Maagdenhuis waren de Amsterdamsche
bestuurders te 13 uur bijeen gekomen om de
H. Mis bij te wonen die professor B. H. Molken-
boer O.P. de kenner en toegewijd kunst
zinnig vereerder van het H. Sacrament van
Mirakel, door Vondel bezongen voor hen
speciaal opdroeg. De waam. voorzitter die al
zoovele jaren als voorzitter de leiding heeft, de
heer L. A P. M. van den Broeke, sprak na de
H. Mis in een der zalen de medehelpers toe
en zegde prof. Molkenboer grooten dank voor
diens priesterlijk voorgaan. Onder leiding van
de heeren Alph. en Ed. ELsenburg. O. Takes
ea. werden alsdan de ordemaatregelen langs
den hlstorlschen weg genomen. De politie ver
leende niet genoeg te waardeeren assistentie.
heeft medege-
oplossing
kwestie
onzer taal
vergunning verkregen om vroeger open te mogen
zijn, doch slechts onder drie voorwaarden op
verzoek van het bestuur:
geen sterke drank mag verkocht
geen muziek mag gemaakt.
van de straatzijde moeten de ramen
gesloten zijn en niet verlicht.
als die, welke tusschen mevrouw Morley en
en dat land bestond. De conversatie tijdens de
maaltijden liep over niets anders dan bridge.
Na het ontbijt haastten Bruce en Morley zich
naar hun werk om toch maar voor het spel
op tijd gereed te zijn. Nauwelijks sloeg de klok
drie uur of daar stond het Indlaansche meisje
in de trading-shop en noodigde de heeren uit
namens
drinken.
had kunnen werpen, was zelfs beter gemeu
bileerd dan de huiskamer. De ruwe wanden
waren behangen met draperieën; het Noorden,
dat zoo dicht de vensters naderde, werd zorg
vuldig buitenshuis gehouden door zware gor
dijnen. terwijl haar toilettafel, ofschoon een
beetje primitief, toch van alle tolletbenoodigd-
heden bleek voorzien te zün.
De gastvrouw was steeds goed gekleed en haar
toilet was altijd tot in de puntjes verzorgd.
Zelfs bij erg koud weer, als het woonhuis niet
zoo geriefelijk kon zijn, droeg zij enkel zijden
kousen en schoenen. Zij had drie avondtoilet
ten. welke zij afwisselend, in dezelfde volgorde
et was drie dagen vóór Kerstmis. Put
bus lag wakker In de duisternis en mop
perde. Z’n vrouw lag in diepen slaap,
zooals altijd. Putbus maakte zich over iets be-
zorgd en daarom lag hij al den tweeden nacht
Te Londen is aan alle hulp-agenten het lid
maatschap van de fascistische beweging ver
boden als onvereenigbaar met de plichten van
politle-mannen.
De deelname was wederom reusachtig. Het
bestuur stelt zich steeds op het standpunt: geen
propaganda in den eigenlijken zin: liever tien
die bet ware karakter begrijpen, dan honderd
nieuwsgierigen. Desondanks groeit het getal van
Jaar tot jaar. Daar is iets huiveringwekkends
in dit getal. Zonder ons, boven ons: providen
tieel.
Amsterdamsche bestuurderen tellen de deel-
nemenden niet: „wat zeggen ons cijfers van
Jaar tot Jaar? verlies in aantal kan winst in
beteekenls zijn" werd hen al vijftien Jaar ge
leden verkondigd. Maar bet getal groeit.
Er kwamen 1800 uit Den Haag, 700 uit
Hilversum, 600 uit Groningen, 300 uit Mid
delburg, Goes, Vlissingen, 2000 uit Leiden,
900 uit Gouda, 1100 uit Friesland. 1400 uit
Apeldoorn, Deventer, Zutphen enz.; 650 uit
Eindhoven, 100 uit Helmond, 700 uit Uit
hoorn, Aalsmeer en omstreken, 400 uit Til
burgBreda, 300 uit Waalwijk. 300 uit Twen
te, 400 uit Westland, 1500 uit Arnhem en
omstreken, 2300 uit Nijmegen en omstreken
(met 100 mannen van ,Bt. Raphaël”), 750
uit Delft. 300 uit Den Bosch, 100 uit Oss, 450
uit Amersfoort, 350 uit Zwolleen zoo
zouden we kunnen doorgaan met het op
noemen van getallen....
Helaas was dit Jaar voor *t eerst de St. Ca-
tharinakerk gesloten: de kerk die het eerst van
alle parochiekerken door eere-kanunnlk pastoor
L. Stolk voor de Stille Omgangers was open
gesteld. Het gaf nieuwe moeilijkheid aan het
bestuur om de geloovlgen nu elders onder te
brengen.
Een moeilijkheid baart telkens ook bet van
de straat houden van hen die reeds den Stillen
Omgang gedaan hebben en uit de kerken komen
om te gaan ontbijten.
Deze nacht was de nacht van de tienduizen
den, die van verre kwamen.
Vóór enkele jaren heeft het centrale Am
sterdamsche bestuur de deeLiemers over twee
nachten moeten verdeelen. Deze eerste nacht
kwamen de groote groepen van elders, vooral
van ver-af. Den volgenden Zondag zullen de
Amsterdammers zelf komen met de groepen
van de meer dichter omliggende plaatsen.
Een ongekende deelname uit alle oorden des
lands, uit het hooge Noorden, het Verre Wes
ten, het lage Zuiden, viel te constateeren. Een
wondere ontplooiing van het stille gebed is tel
kens deze samentasting der tienduizenden, die
zich als enkeling los van elke groep denken,
om de persoonlijke devotie van den Stillen Om
gang als stil gebed te beoefenen en die zich
toch met de tienduizenden rondom één weten in
een groote gemeenschap, door onzen catechis
mus zoo schoon met de „gemeenschap der hei
ligen** betiteld.
Hier is niets dat mét een optocht, een mani
festatie, een demonstratie of een processie uit
maande heeft. In de bisschoppelijke statutes
van het Amsterdamsch Gezelschap van dea
Stillen Omgang staat het nadrukkelijk vermeld
Hier is alleen het stille gebed van den enkeling,
voortgesproten uit de samenvoeging van twee
devote herinneringen uit vroeger eeuwen: hel
stU rond de H. Stede gaan in „Stille Omgang*,
sooals In de katholieke late middeleeuwen reedt
geschiedde; alsmede het verder trekken langt
den weg, eens door de Mlrakelprocessle geno
men.
MADID, 10 Maart. (V. D.) In de nabijheid
van Orense is een vuurgevecht ontstaan tus
schen twee afdeelingen politie, die, op een
dwaalspoor gebracht door den mist, wederzijds
meenden dat zij te doen hadden met een bende
misdadigers, die zij hadden te achtervolgen.
Een polltie-agent werd gedood, een ander zwaar
gewond, terwijl ook een burger, die mét de zaak
niets te maken had, gekwetst werd.
De kalender van Fort-Mystery, noemde
Bruce ze, want iedere avond had zijn eigen
toilet.
Ofschoon haar leven volkomen ijdel was. daar
het *t bestaan was van een vrouw, die zich
geheel en al wilde geven aan een soclety-leven,
waarvan echter niet het geringste spoor was te
bekennen, moest Bruce toch toegeven, dat me
vrouw Morley niet alleen goed ontwikkeld was.
doch ook dat ze buitengewoon onderhoudend kon
wezen. Het was hem echter onmogelijk haar te
doorgronden. HIJ wist wel dat ze veel las. De
bibliotheek van Fort-Mystery was toed voorzien
en ook talrijke jaargangen van periodieken
waren er aanwezig. Doch het eene oogenblik
gaf die vrouw toe aan een ergerlijke geïrriteerd
heid zooals bijvoorbeeld toen het Indlaan
sche meisje zich niet had gehouden aan het
voorschrift om thee te serveeren terwijl zij in
ter
In
leermeesi
het spel
ley aWw
woon kaartspelerstalent en een goed kaartge-
beugen.
Bruce voelde zich dankbaar gestemd, dat ze
nu in iets anders opgingen, want de conver
satie mocht niet verslappen, noch afwijken; ze
moest blijven vlotten. Zijn geest was zoodoende
vrij om de noodlge Inlichtingen machtig te wor
den en te beramen op welke wtjze hij. wanneer
het tijdstip hem daarvoor gunstig zou toe
schijnen, git Fort-Mystery zou kunnen ontsnap
pen.
De tweede week echter na het vertrek van
Joe Snowbird was er een wijziging In de dagln-
deellng gekomen, welke tot dan toe was ge-
De minister van Economische Zaken heeft
nieuwe bedragen vastgesteld voor het In voor
raad mogen hebben van broedeieren. Deze zijn
thans als volgt:
Voor broedeieren (zoowel van kippen als van
eenden), afkomstig van een fokker voor het
tijdvak 1 Februari tot 1 Mei 1934: vijf cent per
duizend eieren.
Voor het tijdvak van 1 Mel tot 1 Juli 1934:
vijf cent per honderd eieren.
Middernacht. Het avondleven der grootstad
heeft zich nog niet ter ruste gelegd of een
nieuw leven rijst uit den wonderen nacht. Tien
tallen extra-treinen voeren duizenden uit alle
oorden naar de Mirakelstad. Er formeeren zich
voor het Centraal Station groepen die verschil
lende richtingen nemen. Een buitenstaander
begrijpt er niets van. Waarheen gaan deze
duizenden? Waarom gaan sommige groepen
rechtdoor langs den N.Z. Voorburgwal naar het
Spui om vandaar in de Kalverstraat bij de oude
plek der voormalige H. Stede, de eeuwenoude
devotie te beginnen? En waarom gaan zoovele
andere groepen ook andere richtingen uit?
Het raadsel is snel op te lossen. Sommigen
gaan onmiddellijk den Stillen Omgang aan
vangen. Anderen gaan eerst in een hun toege
wezen kerk, om daar een kort lof bij te wonen,
teneinde iets later te kunnen beginnen, wan
neer er volslagen rust en stilte heerscht in de
oude stad met haar vele plaatsen van vermaak.
TfAAff -- J
Z//V MAAP
7/T £/AM££M YA/y
O/s zcec-oovpps. &A
tla ue -
0f?£UK/H A P
Z/EPTT STOr/O H/J
LJA&D c*'/Vt=PH0&C>
Te Rocca Pltigliana (Italië) zijn vijf boeren
woningen bij een hevige aardschuivtng ver
nield. De materieele schade is aanzienlijk, doch
er hebben geen persoonlijke ongelukken plaats
Dit om alle excessen en kermisvermaak te
voorkomen.
Het bestuur dringt er bij de politie steeds
krachtig op aan om vooral streng deze voor-
waarden te handhaven Verleden Jaar heeft het
bestuur op Dam, in Kalverstraat en Marte
laarsgracht enkele overtredingen geconstateerd.
We spreken de verwachting uit dat de politie
krachtig blijft ingrijpen en liever de vergun
ningen om vroeger open te zijn Intrekt dan toe
te laten het tappen van drank. We vertrouwen
dat de politie aan het ""Gezelschap van den
Stillen Omgang hierin alle medewerking blijft
verleenen. De Stille Omgangers wekken we
voor de volgende week op geen kleine tappe
rijen te bezoeken die onverhoopt open mochten
zijn en waar sterke drank zou worden ver
kocht.
Dit geldt vooral voor de volgende week als
kleinere groepen van nabij komen. De groote
groepen van honderden thans gingen naar de
groote lunchrooms en restaurants alsmede
koffiekamers der spoor- en tramwegen.
Het venten langs den weg is vóór zonsop
gang, reglementair vóór half zeven ver
boden. Op verzoek van het Gezelschap van den
Stillen Omgang is door de politie ook tegen het
te vroeg zóó hinderlijk venten, vooral langs den
weg van den Stillen Omgang op Martelaars
gracht, Prins Hendrikkade en bij de Warmoes-
straat, opgetreden. Moge de politie het ook vol
gende week voorkomen!
Langs den weg wordt met geen enkel geschrift
gevent. Meermalen nebben bestuurderen en de
deken een verzoek gericht aan de katholieken
om met niets te venten en geen papieren of
wat ook aan te nemen.
Dezen nacht is alles ordelijk verloopen. Van
zelf was de toeloop vroeger in den morgen ge
ëindigd dan dit volgende Week het geval zal
zijn, omdat nu de groote groepen van elders
kwamen die vroeg begonnen en v^oeg hun kerk
diensten hadden.
Een wijze maatregel is *t ook dat de Stille
Omgangers zoo vroeg mogelijk naar huis terug-
keeren. De nacht van den Stillen Omgang wordt
door geen groep misbruikt voor een goedkoop
uitstapje naar Amsterdam met een extra trein.
Daarvoor zijn andere dagen.
Dezen nacht is het stille gebed door tien
duizenden in alle stilte opgestuurd tot God
voor de eenheid der katholieken.
De Stille Omgang blijve een symbool onzer
eenheid: maar óók een stimulans, een aan
sporing tot eenheid!
Heel de Mirakel week door, *s morgens, *8 mid
dags, *s avonds, wordt de Stille Omgang door
mannen, vrouwen en kinderen op willekeurige
tijdstippen beoefend. Sedert een halve eeuw
gaan enkel de mannen, vooral in den nacht,
om zonder molest en stoornis te kunnen gaan.
De vrouwen brachten het offer steeds dooi
hare afwezigheid, teneinde het eerbiedwaardig
karakter van deze nachtelijke stoere mannen
devotie onverlet te handhaven. Aan de vrou
wen. die natuurlijk niet georganiseerd overdag
kunnen rondtrekken, is het weggeiegd om als
enkelingen heel de mirakelweek door, dea
Stillen Omgang te maken en deze devotie ondel
de vrouwen mede door het Gezelschap be
vorderd is groeiende. Doch ongeorganiseerd
natuurlijk en overdag.
De nachten zijn voor de tienduizenden man
nen.
Het Gezelschap van den Stillen Omgang U
Amsterdam „organiseert** In den eigenlijken
zin des woords dezen rondgang van tienduizen
den niet. Zijn bestuurderen zorgen alleen op
voortreffelijke wijze voor den goeden gang van
zaken, voor regelend en bemiddelend optreden
voor hulp aan zusterorganisaties en toewijzing
der kerken: kortom voor alles wat dienstig U
om het aloude karakter als maatschapskracht
voor de toekomst uit te dragen: zuiver en on
verlet! Op ieder uur van den nacht trekken
dan ook de duizenden oper is geen geza
menlijk beginnener is geen gezamenlijk
eindigenHeel den nacht stroomen de stoere
mannen door Amstels straten.
Sir Cecil dementi, de gouverneur van de
Straits Settlements, is Vrijdag om 1230 uur met
zijn familie met het Indlë-vliegtuig de „Kwar
tel" op Schiphol aangekomen.
De directeur der K LM-, de heer Plesman.
alsmede de heeren Thompson, stationschef en
Dellaert, havenmeester van Schiphol, waren
ter begroeting aanwezig. Sir Cecil Clementi, La
dy Clement! en zijn beide dochters hebben met
den heer Plesman op Schiphol geluncht. Ver
volgens zijn de gouverneur en zijn familie onmld-
dellijk met den middagdienst naar Londen
doorgereisd.
Sir Cecil Clement! wgs zeer voldaan over de
reis en heeft in geestdriftige woorden over het
genot van de vlucht CairoAmsterdam ge
sproken.
De Mlnteter
gedeeld, dat een
betreffende de
de achnifwllze
spoedig te wachten la.
volgd. Toen Bruce en Morley dien namiddag het
kantoor verlieten voor het namiddagkaartje,
wierp Bruce een blik op den thermometrograaf.
Gedurende meer dan een uur had t instrument
niets geregistreerd. Hjj nam het toestel weg na
dit voorzien te hebben van een rubberhoes,
welke hij voor dit doel had meegebracht, en
nam bet toen mee naar de huiskamer.
Er zullen verschillende uren verloopen
vóór ik iets met het Instrument kan doen, zei hij
tegen Morley. Het moet zorgvuldg worden
verwarmd alvorens ik het overtrek binnenshuis
mag verwijderen. Het sou heel vlug één klomp
ijs' zijn, als Ik de rubberhoes er nu zou afne
men.
Bruce begaf zich naar zijn kamer om twee
nieuwe zelfregistreerende thermometers te
halen, die hij in de veranda plaatste.
Voor vannacht sullen ze het-wel doen en
morgen stel ik den thermometrograaf weer op.
zei hij. aan de speeltafel plaatsnemend.
Het was reeds over twaalven, toen de Mor
ley's er eindelijk aan dachten het spel te staken.
U zult voor dezen nacht wel de kachel
moeten aanmaken. Herbert, zei mevrouw
Morley, de meiden zijn al naar bed.
Bewaar me! Als bet vuur maar niet ge
doofd la, riep de postmanager in verbazing, de
kacbeldeur openend. We hebben in een nlet-
verwarmde kamer gezeten!
Bruce vloog naar buiten, om te kijken naar
den thermometer.
**Hypothoken, meneer! Huizen
on Nsderlsndsche Werkelijke
Schuld! Dit is safe! Oo rest
gokwerk. meneer! Gisteren had
Gerritsen weer een tip voor me.
Ik zag: "man, van jouw tips moet
Ik niets meer hebben, ik geloof
nog maar aan EEN tip!**
"Wat ie dat dan?" vroeg ie on
hij keek onverschillig, maar zijn
•oren worden een centimeter
langer. "Een TIP van BOOTZ**,
zog ik. **Da’s ongevaarlijk”!
menschen hier in huis en in plaats van
eenvoudige inbraak,
moord de cel ingaan of worden gehangen.”
Besluiteloos keek Brant den spreker aan.
Daarna wierp hij de revolver op tafel en viel
op een stoel neer.
„O.” barstte hij uit. „nergens ben ik meer
geschikt voor. Het kan me niet schelen wat
er met me gebeurt.”
Putbus had het wapen in z’n zak gestoken
en legde z’n ‘hand op den schouder van den
Jongen man.
„Stil,” beval bü, .Je bent overstuur; drink
eerst wat.”
HU liep naar het buffet en haalde er een
fleech whiskey en een fleachje sodawater uit.
„Hier, drink.”
Brant hief z’n lijkbleek gelaat op en dronk
het aangeboden glas leeg.
jstssstseMisssssssssssssssMssessssMSissssssssessesa
9 van s
meer menschen hier in huis en in plaats van
voor een eenvoudige inbraak, zou je voor
'JA, AL LZ>MALt
~J£ U£=er
EÉrt £0 PPA/W-
B&PT. MA AP
J/M MAAP £07
T/JC>£ /7 ZJJ/v &P7EP \/£P-
A0D0LT/ ZJA 7 vreer wet j
Eind’iyk komt er dus wat speling
In de spelling onzer taal.
Want wij zijn met onze letters
Bij het schrijven tè royaal.
Bij de zes en twintig letters
Van ons Neerlandsch alphabet
Vraagt men zich maar al te dikwijls
Hoe of wat en waar gezet?
Want bij spreken en bü schrijven
Is nog altijd een verschil,
Enkel, ja, maar dan ook enkel
Wijl de schrijfwijs dat zoo wiL
Wijziging is dus op handen,
Hoe? dat weten wij nog niet.
De minister slechts voorspelde
Ons een nieuw gespeld verschiet-
Maar de e staat reeds te lachen!
Komt zij eind’lijk tot haar recht?
Zal men iéne e gaan schrijven,
Als er iin e wordt gezegd?
Ook de o heeft heel wat standjes
Op haar loopbaan ingeslikt,
Want'zij moet te vaak onnoodig
In de woorden aangedikt-
S-c-h.... och lieve menschen,
Ja, het werd ons wel geleerd
Zóó te schrijven, ook al werd het
In de uitspraak genegeerd.
En zoo is er nog een massa,
Ga maar bij u zelven na.
Dat geen sikkepitje steek houdt
Met den eisch der logica-
Ook dat man’lijk en dat vrouw’lijk
Brengt ons dikwijls in het nauw
ich, uit hof’lijkheidsbeginsel
Geef de eer maar.... aan de vrouw!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
(Korte inhoud van bet voorafgaande
David Patterson ts do eigenaar vaa een
Woelenden pelahandel in Noord-Canada
EUn expansie-auebt vindt slechts Mn hin
derpaal. de machtige Hudson Bay Com
pany sljn grootste concurrent. Deze oezet
oen poet ..Fort Mystery” genaamd en door
Herben Morley beheerd, waar Patterson
ondanks herhaalde pogingen, nooit in ge
slaagd is vesten voet te verkregen Bruoe
Rochette die een diepen baat koestert te
gen de Hudson’s sal dan voor Patterson
trachten oen handelspost te vestigen tn
het veelomstreden gebied. HU vertrekt met
Joe Snowbird en wordt hartelilk door Mor
ley en sün echtgenoote ontvangen Bruce
geeft voor belast te stin met het doen van
waarnemingen voor een aardrUkskundtg
genootschap Bruce krijgt do gelegenheid
om een tocht te maken naar oen afgelegen
kamp en ontdekt hier het geheim van Fort
Mystery. HU dost verschillende ontdekkin
gen van belang betreffende het werk van
de Hudson Bav Comp. Plotseling wil zijn
bediende de halfbloed Joe Snowbird dan
vertrekken en Bruce slaagt er niet in hem
tegen te houden.
„Dank u.” sprak
hij met toonlooze
stem, „ik geloof
niet dat u me
gelooft, als Ik u
vertel dat dit m'n
eerste Inbraak is
en dat ik berouw
heb.”
Putbus keek hem scherp aan.
„Ik geloof dat je berouw hebt.” antwoordde
hU. ..en wat Je eerste Inbraak betreft In zulke
étage-woningen hoort men veel vertellen. Ik
heb geh>»rd dat Je tamelijk weelderig leeft en
een eigen auto hebt...."
„Gehuurd,” vlet Brant hem In de rede; „luis
ter, ik kan u alles verklaren. Vóór den oorlog
was ik klerk aan de beurs. Toen deze betrek
king mU was opgezegd, kon ik niet direct weer
een baantje krijgen. Ik kende een goeden beurs
agent, die me enkele tips gaf. Ik had toen nog
wat geld en begon te speculeeren. In *t eerst
had ik succes, te veel succes. Ik kreeg een aar
dig kapitaaltje bU elkaar, huurde deze étage,
benevens een auto en kon er goed van leven.
Een week geleden keerde de fortuin mU den
rug toe. Alles wat ik begon, leverde verlies op.
Morgen is het betaaldag. Ik heb geen geld
genoeg. Toen kwam de verleiding.”
Putbus had den jongen man voortdurend
aangekeken en vroeg: „Hoe zoo?”
.gemand liet den sleutel in uw deur steken.
Ik passeerde en nam den sleutel weg met hot
voornemen u dien in den avond te overhandi
gen. Het was nacht toen ik den sleutel in m’n
zak voelde. Toen kwam het idee....”
„Ik begrUp u
Putbus nam net voorwerp aan en sprak op
geruimd: „Nu ik uwe verklaring heb, rest ons
niets anders dan elkaar goeden nacht te wen-
schen en aangename Kerstdagen.”
De andere keek verheugd op en vroeg:
„Dus u ziet het dezen keer door de vingers?"
„Ja. ik zal er geen werk van maken en ge
loof u. Die sleutel zou meer menschen in ver
leiding hebben gebracht. Maar k propos, luis
ter eens, ik heb een secretaris noodig, iemand
wien ik kan dicteeren en die daarna mijn werk
kan typen. Je bent klerk aan de beurs geweest.
Denk je dat Je dit werk kunt doen?"
„Ik denk het wel.... natuurUjk kan ik dat,
maar hoe zal ik u danken...."
„Dat is in orde. We spreken nu nergens meer
over. U geeft dat speculeeren op en ontvangt
een behoorlUk maandelijkse!) salaris; u kunt
voor me werken zoolang u wilt.”
„Ik zal alles doen om m’n fout te herstellen."
Op dit oogenblik werd aan de kruk van de
deur gedraaid en een vrouwelijke stem klonk
van buiten: „Wie is daar?"
Putbus zette vlug de bU elkaar gegaarde voor
werpen, die nog steeds in den zijden zakdoek
op tafel lagen, op hun plaats.
„’t Is in orde, vrouwtje," antwoordde hfl op
gewekt. „Het is meneer Brant van de 3e étage,
die zoo vriéndelijk is geweest om den huissleu
tel terug te brengen, welken wü in de deur
hadden laten zitten.”
„Den sleutel!” riep mevrouw Putbus
schrikt. ..Lieve hemel! We hadden beroofd kun
nen worden
„Dat hadden we zeker. Ga nu maar vlug
terug naar bed, anders vat je nog kou. Ik gaf
mijnheer Brant juist een whisky-soda
Vijf minuten later liet Putbus den ander uit.
,4e neemt dus m'n aanbieding aan?” vroeg
hU ,4e kunt morgen al beginnen.”
Brant drukte de aangeboden hand stevig.
„Ik accepteer dankbaar," fluisterde hjj.
„U hebt een ander mensch van mU gemaakt.
Als ik ooit in de gelegenheid ben u terug te
betalen wat u nu voor me gedaan hebt-...
maar ik ben bang dat ik ook daarin minachten
ongelukkig zUn zal
„Dat weet ik niet,” zei Putbus. „Ik zou zoo
zeggen dat Je me al wat hebt terug betaald.
Juist vóór dat ik Je ontdekte, lag ik na te den
ken hoe aan Inspiratie te komen voor mijn
geregelde rubriek: „Verhaal van den Dag*. Ik
ben daar nu mee klaar gekomen. Wel te rusten!
Tot ziens!"
Alt 1 -F op dit blad zijn Ingevolge de verzekerlngevoorwaarden tegen f bU levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door f 7 Cf) bij een ongeval met f O Cf] bij verlies van een hand X 9C ai) verlies van een f Cfl bij een breuk van f Af\ bU verlies van *n
AllC QDORÏIC S ongevallen verzekerd voor een dar volgende ultkaaringen f verlies van belde armen, balde beenen of belde oogen doodeUJkan afloop f Aeen voet of een oog f 1Aduim of wijsvinger t «J(/s**been at tnnf vaAeten vinger
tijdschriften, zoodat geld voor hem uiet de
i hoofdzaak behoefde te zUn. Als hU morgen
geen werk afleverde, zou een stuk van een zU-
ner collega’s worden geplaatst, die misschien
het geld meer noodig had dan hU-
Toch hinderde hem het idee, dat hU in ge
breke zou blUven. Het werkte op z*n zenuwen
en hield hem wakker.... Neen, hU moest zien
te slapen; wellicht zou morgen een idee ko
men. Maar de slaap bleef weg. Rusteloos draal
de hU zich van de eene zijde op de andere,
trachtte in de duisternis iets te onderscheiden,
maar alles zonder het gewenschte resultaat.
Daar trof een geluld z’n oor. zwakjes, maar
toch duidelijk. Iemand was z’n woning binnen
gedrongen. In een oogwenk was Putbus uit z’n
bed. Gerulschloos trok hU een kamerjapon en
een paar pantoffels aan. Daarna verliet hU,
zonder gerucht te maken, z’n slaapkamer. Het
was een geluk dat z’n vrouw zoo vast sliep; ze
was doodsbang voor inbrekers. Bijna een volle
mtnuut stond Putbus buiten de kamer te luis
teren. tot het geluld opnieuw zich deed hoo-
ren. HU had zich niet vergist. Iemand was de
eetkamer binnen gekomen aan *t einde van de
gang
Als een kat sloop hU er heen opende on
hoorbaar de deur. Een electrische lantaarn
werd haastig uitgedraaid; daarna volgde een
worsteling. Deze duurde niet lang. Putbus was
bliikbaar veel sterker dan de Inbreker; deze
gaf den strUd op.
„Mooi zoo,” zei de heer des huizes, „en laat
me nu je gezicht eens zien.”
Hy schakelde het licht in en keek den man
in t gelaat. „Alle góden!” mompelde hij, „ben
Je niet die kerel van de boven-étage. die Jonge
mlllionnalr Brant?”
„Ja, Ja,” sprak de ander.
Het was een Jongensfiguur, dat Putbus voor
zieh had. gekleed in een uitstekend gesneden
costuum. Z’n oog viel op het bleeke gelaat van
den jongen man Hij zag er niet sterk uit, dacht
hU- Op de tafel lagen in een zUden zakdoek
reeds enkele zilveren voorwerpen en een dia
manten ring, die z’n vrouw achteloos op den
schoorsteen had laten liggen.
„Je schUnt Je hier nog al thuis gevoeld te
hebben, mijnheer Brant!" begon Putbus.
De andere zag hem als wanhopig
vroeg: „Wat wilt u met mij doen?"
„Dat weet ik zoo direct nog niet. Ik denk
dat ik Je aan de politie moet overleveren. Dik-
wUls heb ik over inbrekers geschreven, mUn-
heer Brant, maar je bent de ee-ste dien ik
werkelUk meemaak. De toestand is gecompli
ceerd door het feit, dat. wedn hetzelfde gebouw
wonen. Was dit niet het geval, dan zou ik Je
misschien laten gaan, omdat mUn vrouw het
op d’r zenuwen zal krUgen. als ze van inbre
kers hoort, maar nu heb ik rekening te hou
den met de andere bewoners in dit gebouw.”
HU stapte plotseling achteruit. Br&nt had een
revolver te voorschUn gehaald en richtte deze
nu op Putbus.
..Nooit zal u me aan de politie overleveren!”
riep hU. „liever schiet ik u dood.”
Enkele seconden blikten de beide mannen
elkaar in de oogen. Daarna glimlachte Putbus
en schudde het hoofd.
„Komaan Brant," sprak hU, „Je bent geen
moordenaar. Je bent een armzalige inbre
ker. en daarvoor ben Je niet eens geschikt. En
wat voor voordeel zou het Je opleveren, als Je
schoot? M’n vrouw zou wakker worden en nog
De wetenschap dat hU zUn tegenstander niet
langer meer misleidde, moest hü verbergen Een
of ander blUk van vertrouwen, wellicht een bU
gelegenheid gestelde Indiscrete vraag, zouden
hem hierin kunnen helpen.
Ook op de boeken kon hU rekenen HU zou
ie verschillende uren per dag voor zich hebben,
doch meestentijds hing Bruce toch at van
mevrouw Morley. In haar tegenwoordigheid was
er eenlge ontspanning; dan was hjj zeker, dat
geen enkel thema, dat hem in *n moeliyk parket
kon brengen, zou worden aangeraakt.
Tot nog toe was de vrouw des huizes in zUn
geest iets aparts geweest. ZU was steeds vrién
delijk, kiesch. in een woord een bewonderens-
waardige gastvrouw, ondanks haar gekunsteld
heid en haar excentriciteit-, ofschoon toch niets
bU machte was uit Bruce's gedachte het feit
te doen verdwUnen dat zij, op zekeren avond,
omdat het Juist tUd was voor de thee, had ge
weigerd een ziek Indiaansch kindje ter hulp
te komen.
Daar hU voelde, dat hU voorkomend voor haar
moest zUn. en de rol moest speten, die sU hem
had toebedacht, verborg hU zUn tegenzin. HU
begon haar zelfs te bestudeeren in zijn poging
om de bestaande verhoudingen te doen voort
duren.
Onder andere vernam hU. dat sU- behalve de
Indlaansche met het witte mutsje, welke de
maaltUden opdiende, nog een meisje had alleen
voor haarzelf. Ze stond eerst laat in den voor
middag op„ nooit voordat zU op bed ontbeten
had. Haar kamer, waarin Bruce van uit de hai,
bü verschillende gelegenheden wel eens een blik
een daarop volgend moment Morley en Bruce
in een geestig gesprek meesleepte.
Ook Morley had veel gelezen en hü was een
vlot causeur. Klaarblijkelük hadden beiden een
krachtige poging gedaan en den strUd aange
bonden tegen den ontzenuwenden Invloed, die
zich altüd laat gelden wanneer de blanke zich
als enkeling bevindt midden onder een vreemd
volk, met als eenlge aanspraak zün eigen per
soon.
Dat de strUd zwaar was geweest, ondanks
een oogenschijnlljk succes, kon opgemaakt wor
den uit de omstandigheid, dat, toen Bruoe het
bridgespel aan de postbewoners had geleerd,
de Morley's zich met evenveel genot overgaven
aan deze nieuwe attractie, als uitgehongerde
sledehonden zich wierpen op bevroren visch. Den
eersten avond speelcten ze laat. Den tweeden
dag, toen Joe Snowbird vertrok en Bruce bezig
wsa met *t büwerken der boeken en met z’n
werk reeds wat begon op te schieten, werden
hü «n Morley reeds om drie uur ’s middags
ontboden om thee te komen drinken. Onder het
kaarten natuurlük bridge serveerde het
meisje thee. Men dineerde laat, daar de spelers
van hun spel haast niet konden schelden om
zich te gaan verkleeden, en bet was reeds na
middernacht toen Bruce zich ten slotte naar
zlin kamer begaf.
Toen Bruce hier het bridge had geïntrodu
ceerd, had hü niet verproed. dat dit spel hem
zulke groote dlpnsten zou bewüzen bü het
spelen van z*n Steeds moellüker wordende rol.
Het bleek hem evenwel, dat hierdoor tusschen
hem en het pelsland een even diepe kloof lag
slapeloos op z’n legerstede. Wat hem bezorgd
maakte, was dit: mUnheer Putbus schreef
iedere week in een tijdschrift onder den tlt*4:
„Verhaal van den Dag”. Twee Jaar lang bijna
- had hü prompt iedere week z'n artikel
bU den redacteur gebracht, zonder ooit een
enkelen keer over te slaan. Maar nu. drie da
gen voor het verschünen van het Kerstnum
mer, bleef de inspiratie weg. Hü kon geen goed
idee, geen geschikt gegeven krügen voor z'n
wekélüksch werk en morgen was de laatste
dag voor het inleveren van copie.
Hü behoefde zich daarover echter niet
bezorgd te maken. Putbus was een schrüver
van naam. Bulten dit wekelüksche werk le-
verde hü nog heel wat meer af aan andere
oslsy -««rlangde al evenzeer naar bet spel
zün vrouw. ZUn belangstelling tn bridge
selfs oorsaak dat hü de zorgen vergat die
boeken hem baarden. lederen middag
igen drieën werd de manager onrustig. Wan-
Ser^dan het meisje verscheen, stond hü mon-
kom zich begeven naar de kaarttafel.
korten tUd hadden de Morley’s hun
k overtroffen. Ze bleken niet alleen in
fcorkneed te wezen, doch zoowel Mor
in vrouw hadden belden een bultenge-
«zz TO/LAr
WL£> KWAM
