BOOTZ
De nieuwe stuwdam bij Assoean
wïAaal uan den iaq
r
I
sjFEÏFtSwsus
■xss'wrs^s.ss: ’s-ds
Rochette dl® een dl®p®n baat ko®®t®rt ta-
«en de Hudaoos «al dan HtW"»
trachten een handelspoet te v**1‘**n„*°
het veelomstreden gebigd
FORT-MYSTERY
REUSACHTIG SYSTEEM
BEURSMENSCHEN
ONDER ELKAAR!
Op heeterdaad betrapt
CROCUS—
Alle abonné’e SM'iïï?
ZATERDAG 17 MAART 1934
Chineesche apotheek
Geweldige opwinding
Spanning
I
pzee-bnderzoek
il
35 naalden in haar been
Hoogte 22.000
meter
O
t
Fransche officieren
Nieuw middel ter be
moeien kunnen
strijding van malaria?
zwemmen
1
-A
I
,r
door
Katharina en Robert Pinkerton
8000 Mijl in een 12-tons
vaartuig
Invloed van de leefwijze
op tuberculose
Lang duurde het, voor Weetereche
invloeden doordrongen
Zeetigduizend Berber» krygen
schadevergoeding van de
Engelsch-Egyptische
regeering
Met een
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN blTERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
ZE6 EEN5,
^AT 15 dat
van
ook de
ge-
de
hadden
boden)
(Nt
luxueus ingericht jacht
llllltlIlllHIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIinillllllHIIIIIIIIHIII
en
ge
in
ultkeerirgen
voorafgaande
(Korte inhoud ran bet
kon Bruce ont-
r
tl
zooals selfs een
kunnen reroor-
Niet te zoet, niet te straf,
net goad!
schtktheld tot werken door
>lde beenen of belde oogen
iteen
de
die
tracht te lok
- iderbe
komt.)
[en-
re-
2hop
ver-
"Hypotheken, meneer! Huizen
en Nederlendsche Werkelijke
Schuld! Okt ie safe! De reet
gokwerk, meneer! Gieteren had
Gerriteen weer een tip voor me.
Ik zeg "man, van jouw tipa moet
ik niete meer hebben. Ik geloof
nog maar aan EEN tipt"
"Wat ie dat dan?" vroeg ia on
hij keek onverschillig, maar zijn
ooren werden een centimeter
langer. "Een TIP van BOOTZ".
zeg ik, "Oa’s ongevaarlijk** I
ciepen.” De beide princiepen werden Yan en Yin
genoemd, en stelden het mannelijke en vrouwe
lijke element voor, bovendien hemel en aarde,
leven en dood, hitte en koude, positief en nega
tief. Iedere ziekte werd bezien vanuit het stand
punt, dat die van Yan zuiver uitwendige en die
>an Yin inwendige oorzaken had.
Pas in de Jaren 9801844 werden ernstige po
gingen aangewend, om het bijgeloof uit te roeien
en medische scholen op te richten. Studenten
in de medicijnen werden gedwongen examens at
te leggen, eer ze hun practjjk konden uitoefe
nen.
Verschillende beroemde artsen' kwamen uit
deze scholen voort en droegen er -oe bü om het
bijgeloof aan hekserij en toovenarü voor het
grootste gedeelte te doen verdwijnen. Geheel ver
dwenen is het op den huldigen dag nog niet.
Later baande zich de Westersche civilisatie op
het gebied der medicijnen den weg en hield een
radicale opruiming onder de half mythische
theorieën en methoden ofschoon, zooals ge
zegd, tegenwoordig nog een heele serie doods
oorzaken getuigen van het dwaze bijgeloof van
het volk en totale onkunde van iedere therapie.
Een ding heeft de Chineesche arts nog niet ge
leerd, n.l. dat de grondslag van iedere therapie
absolute properheid is. En daaraan ontbreekt
het in China nog op een manier die niet te be
schrijven valt.
hulsgezli^ wij allen, voor de eerste maal in ons
aller leven.
Tafel nu gedekt, kondigde de Indlaansche
met bet witte mutsje aan, terwijl se in de deur
opening van de eetkamer stond.
voorbehoedmiddel
van deze geduchte
Maarschalk Pétaln. de Fransche minister van
Oorlog, heeft een nieuw decreet uitgevaardigd,
waarin wordt bepaald dat alle officieren van
het leger moeten kunnen zwemmen.
Met ingang van 1935 moeten de candidates
voor het toelatingsexamen voor de militaire
academie te 8t Cyr, en de cadetten voor de
cavalerieschool te Saumur en de instructie-
■cholen te Versailles, Fontainebleau et St.
Malxent een bewijs kunnen overleggen dat zü
kunnen zwemmen.
Een vorstelijk Ingericht jacht bevindt zich
momenteel op de eerste étappe van een tocht,
welke ondernomen wordt voor het doen van
wetenschappelijk dlep-zee-onderzoek. naar uit
Perth in Australië wordt gemeld.
De ..Silver Gull" staat onder bevel en is
eigendom van kapitein Grey en diens eehtge-
noote. Het ligt in de bedoeling voor het Britsch
museum te Londen zeeslangen, koralen en an
der diepzee-organisme te verzamelen. Na een
bezoek aan alle havens en eilanden naar de
noord-westkust van Australië gaat de tocht
o.m ook naar Java en Celebes.
Mevrouw Grey heeft reeds op aeven zeeën
biologische onderzoekingen verricht, waarover
zij een boek heeft geschreven. De twee laatste
jaren' heeft zij besteed aan bet maken van
plannen en het bouwen en inrichten van het
jacht, waarmede zij thans deaen grooten onder
zoekingstocht onderneemt. Met de zeven andere
leden van de expeditie zal zjj regelmatig de
wacht betrekken.
Het jacht bevat een uitgebreide wetenschap
pelijke bibliotheek, terwijl het voorts van alle
gemakken is voorzien.
bl) levenslange geheels on
verlies ven belde armen.
jlose, doch dat- dit niet bekend
i vermoedelijk ook nooit tot een
en, daar men in het gebruiken
voedsel een
beeft tegen het krijgen
ziekte.
Dat een doelmatige voeding van groot ge
wicht is, blijkt volgens Dr. Goldberg uit bet feit,
dat de Scandinavische bevolking, de Ieren, In
dianen en negers, vatbaar zijn voor verschillen
de soorten tuberculose, terwijl Italianen en
3oden het grootste weerstandsvermogen blijken
te bezitten.
Volgens Dr. Goldberg begunstigt een leefregel
met een surplus aan varkensvleeach en aard
appelen, terwijl groene groenten en zuivelpro
ducten grootendeels ontbreken, het optreden
van de ziekte.
Enkele oogenbllkken was Evelyn nog onder
den Indruk der dingen die haar voor bet diner
waren geopenbaard. Doch haar geest kon niet
al te lang geprangd zitten en, tot-groot genoe
gen van Bruce, dwaalden haar oogen over de
gedekte tafel. HU zat tegenover haar, begreep
waaraan se dacht, en elndelUk barstte se in
lachen uit.
Arme lieve menschen! riep se uit. Wat züt
ge belden buitengewoon dapper geweest, doch
ik ben er bang voor, dat ge alles te ernstig
hebt opgevat. Er was een ..klein ding" dat u
over het hoofd sag en dat was de behoefte aan
humor. Doch ik aal bet u schenken en dén zal
uw beider leven volmaakt zijn.
Ik ben er aster van. dat uw moeder veel
gevoel voor humor heeft, verklaarde Morley,
het voor zün vrouw opnemend.
Nee, nee, dat heeft se niet! lachte Evelyn.
En u evenmin. Als u hél bezat kondt u hier
niet zitten sonder te lachen.
Ik ben er bang voor Evelyn.... onderbrak
haar haar moeder.
Het spijt mei riep het meisje. terwül ae
lachte en praatte tegelük Ik weet wat u be
doelt. wat u gevoelt. U hebt zich beiden kranig
gehouden schitterend, doch ik vraag uw oor
deel. meneer Rochette Is het niet grappig om
te zien, dat u hier allen slt In een fVn avond
toilet, voor oen tafel vol met zilver sn porce-
Wederom is een wal van het reusachtige
gtuwdamsysteem van Assoean gereed gekomen.
Weer kan het NUlwater drie meter hooger op
stuwen, om eindelijk eerlang de hoogte te
hebben bereikt, die voor het heele jaar de be-
vloellng en vruchtbaarheid van de beneden-
Ntjlstreken verzekert.
Als het water stUgt. gaat het over de oevers.
Het zal steeds wassen, dorpen worden over
stroomd, nederzettingen moeten ontruimd war
den. Oude aangelegde werken en ook ruinen
uit den Egyptlschen voortijd worden over
stroomd. Goed 90.000 oeverbewoners hebben
met de regeering onderhandeld over hun ver
huizing. De Engelsch-Egyptische regeering
sloeg vriéndelijk en minzaam een kleine verhul
ling voor. Geen van de 90.000 betrokkenen
roerde zich. Het water steeg. Voor de ver
huizing wilde de regeering ook nog een schade
vergoeding geven en wel in baar geld.
Daar spitsten de oeverbewoners de ooren.
Zestigduizend hunner gingen met de regeering
verder onderhandelen. Zoo kwam het goud in
bet Nüldal....
Met de Egyptenarên. met de Arabieren zelfs
zou de regeering gemakkelijk klaar gekomen
zUn. Maar hier wonen de Berbers. Men weet
van hen slechts, dat zjj aan alle steden van
den Nijl het dienstpersoneel leveren, in het
bijzonder de koks en de portiers.
De ethnograaf zou moeite hebben deze Ber
bers nauwkeurig te registreeren. In elk geval
zijn zij donkerder dan de Egyptenaren. Zü wo
nen. in het Nüldal van Assoean tot den vierden
waterval en spreken een taal, welke tot een
Afrikaansche groep behoort en hen dus geheel
van de Arabieren onderscheidt.
Zü waren Christenen tot de Mamelukken bij
den Inval van Napoleon tot den Boven-NUl
doordrongen en te vuur en te zwaard Moham-
meds geloofsprogramma verkondigden. Maar
heimelijk worden steeds nog de kinderen ge
doopt.
Dat zijn de Berbers, die opeens tot een zeer
welgestelde volksgroep in Egypte xün geworden.
Nooit heeft men zooveel gramofoons. radlo-
apparaten. parfums en whiskey-klsten naar den
Boven-NiJl zien gaan als in de laatste weken.
De Berbers verheugen zich, dat zij opeens zoo
gemakkelijk hun geld verdienen. Het is hun
trouwens nooit slecht gegaan, ook niet, toen
zij nog als hotelkoks en portiers geld spaarden
o*>ren „amulettes” en andere souvenirs in hun kof
fers mee naar huis sleepten.
Toen het aanbod der Egyptische regeering
bekend werd, geraakten de 39 Berbersche bedien-
denvereenigingen in geweldige opwinding.
Men zond commissies uit om de desbetref
fende gronden te bestudeeren. Want in de dor
pen daar boven waren immers slechts vrouwen
ea kinderen of oude mannen, die vredig en
rustig hun pijp rookten. Later deze tabak en
■deze zorgeloosheid te hebben, was tot dusver
steeds het ideaal der portiers en bedienden in
Cairo.
De vereenigingen namen echter ook de beste
rechtskundigen. En op zekeren dag had men
tot de volgende taktiek besloten: Zonder meer
wilde men niet verhuizen!
Waartoe veel woorden? De regeering moest
voor een feddan land 10 tot 12 Egyptische pon
den betalen.
Het nieuwe land echter moest aan de Berbers
voor 3 tot 9 pond worden afgestaan. Met tnbe-
De veronderstelling, dat de leefwijze van den
mensch tuberculose kan voorkomen en dat het
eene volk meer vatbaar is voor deze ziekte dan
het andere, hetgeen is toe te schrUven aan het
voedsel, dat genuttigd wordt, «terd besproken
door Dr. Benjamin Goldberg, longspeclallst te
Chicago, in een voordracht op de jaarlüksche
bijeenkomst van de „Association of Tubercu
losis Clinics" in New York.
Hij zette uiteen, dat vermoedelük de helft
van de bevolking besmet is met de zoozeer ge
vreesde tuberc
is en de ziekjl
uiting wvl_b6n
van doelmatig
Een te Brlxham gebouwd twaalf ton metend
vaartuigje heeft, na een afstand van 8000 mijl te
hebben afgelegd. Kaapstad bereikt.
Het scheepje, eigendom van den kapitein J.
Guzzwell, telt een bemanning van drie personen,
t.w. den schipper, zijn assistent en mevrouw
Guzzwell, die niet alleen net scheepje bestuurt,
doch nog te zorgen heeft voor haar kind, de
eenige passagier aan boord en voor de keuken.
Tijdens de reis werden veel havens aan de
Westkust bezocht Kapitein Guzzwell heeft het
leven van de inlanders bestudeerd op plaatsen
die slechts zelden door blanken bezocht worden.
Op den tocht werd zeven maal een wervelstorm
medegemaakt. Het scheepje kon. zoo klein als
het was. den stormen, met behulp van een zee-
anker dat zich bij de uitrusting aan boord be
vond, op bewonderenswaardlge wijze het hoofd
bieden, het was voor de opvarenden echter on
mogelijk aan dek te verblUven.
Het vaartuigje zal zijn avontuurlijke reis
voortzetten
keuken waar ze speelde met de baby van de
keukenmeid en naar de namen van alle levens
middelen en andere artikelen in de Ojlbwataa.
vroeg. Ze ging de wigwams binnen, stoeige met
de kinderen, deed de squaws lachen door haar
dolle streken, en dwong de grimmige oogen
van de jagers tot schitteren.
Het leek wel of plotseling een zonnestraal
tot een donkere plaats was doorgedrongen, alsof
de sneeuwvlakte rond den post plotseling ver
anderd was in een park met ontelbare vroo-
UJk ontluikende bloemen. Aan orde en regel was
voorheen’ zoo streng de hand gehouden, oude
gebruiken waren zoo Ingeworteld, dat de ver
anderingen, hierin aangebracht door Evelyn’s
komst een uitwerking hadden i~__L
aardbeving nauwelUks had
zaken
Al evenmin als de anderen
komen aan den invloed die uitging van Evelyn.
Alles vergat hü Het gevaar, dat hem boven het
hoofd hing. zün twijfel, zijn vermoedens en »ün
vrees, alles verdween in haar tegenwoordigheid.
Soms vergat hü selfs, waarom hü hier gekomen
was en hoe hü hier vandaan moest zien te komen.
Bruce was zich niet bewust van den aard
van dat gevoel. De vrouw htd nog geen rol in
zijn leven gespeeld Hü had de meisjes alleen
als schoolmakkere gekend toen hü op het col
lege was en bü zün grootvader inwoonde. ZUn
omgang met de andere eexe was niets meer ge
weest dan een gewoon maatschappelüke om
gang van normale jonge lui, zoowel onder
studletüd als op het sportterrein. In die dagen
was zün levenstaak zün éénlge ernstige ge
dachte geweest. (Wordt vervolgd.)
e Engelsch-Egyptische regeering heeft
I J zich bereid moeten verklaren, den bewo-
ners van het boven-Nüldal, voor zoover
het met den nieuwen Aseoeanstuwdam heeft te
maken, een aanzienlüke schadevergoeding uit
te betalen. Deze bewoners zün Berbers, die in
Egypte als bedienden, koks en vooral als por
tiers werken en slechts hun levensavond in hun
vaderland doorbrengen.
De wetenschappelijke' medewerkers van tu.
landbouwkundig instituut te Tasjkent he boen
geconstateerd, dat in de stengels der ter plaatse
groetende drulvensoorten zich een veel met
kinine overeenkomende substantie bevindt, die
een heilzame uitwerking heeft op malarla-lü-
ders.
Een extract uit de stengels als geneesmiddel
tegen malaria is reeds gebruikt.
Een speciaal sanatorium voor malarialijders,
waar dit geneesmiddel zal worden toegepast,
wordt opgericht.
De reizigers waren door het krachtige rem
men opgeschrikt en uit lederen coupé staken
nieuwsgierige hoofden naar bulten.
Het angstige gegil van vrouwen en kinderen
klonk door de lucht. Ze zagen het dreigende
onheil als een afzlchtelük spook naderkomen
en enkelen waren reeds overtuigd van hun
einde in het water van de rivier.
Intusschen wees de snelheidsmeter op de lo
comotief n-jg veertig kilometer aan en de af
stand tusschen de onheilsplek en den trein be
droeg ternauwernood honderd meter.
De ramp scheen onvermüdelük en
•eiesssssssssstsssasesssassssssssei
mannen op de
.Jumbo” moesten
lüdelük toezien,
hoe zü langzaam
maar zeker den
ondergang in het
water van de ri
vier tegemoet gin
gen.
Nog vüftlg meter.... veertig....
Toen riep de meester tegen zün kameraden:
„Springt eraf, als Je leven Je lief is....”
„Nooit.schreeuwden de twee mannen
terug, „tot het laatste oogenblik blüven we op
de kar
„Allrighthou je dan vast,” riep Lohuis
met heesche stem.
Hü sidderde bü het waagstuk, dat hü besloten
was te ondernemen. Zün vuisten klemden zich
krampachtig ineen, toen hü langs de üreren
voetplaat van de machine naar voren liep.
Even zochten zün oogen.... toen greep hü
met kracht een zwaren koevoet, mikte, toen
liet hü los. voor de wielen.
Even schommelde de machine, de verbrijzelde
dwarsliggers kraakten, toen werd het stil....
De groote „Jumbo" was ontspoord en de
angstkreten uit den trein veranderden in ju
belkreten.
Op nauwelijks één meter afstand van de
opende brug stond de machine, hügend en puf
fend, terwül de lichtschün van de locomotlef-
lantaaras spookachtig het water van de rivier
verlichtte.
„Dat was op het laatste moment," mompelde
de meester en terwül hü. om zün zenuwen te
kalmeeren een pijp aanstak, voegde hü zich bü
zün metgezellen, die hem met bewondering
aanzagen.
„Meester Lohuis. ik dank u....“ was alles
wat de opzichter kon zeggen op dit oogenblik.
zoo overweldigde hem de aandoening en de
stoker voegde eraan toe:
..Dat ja tegenwoordigheid van geest....
Joe Snowbird en wordt hartelUk door Mor-
lev en sUn echtsenoote ontvangen Bruoe
WltvoofoeiastU rijn met het*>eo
waamemlneen voor een aardrqkekundls
genootschap Zijn bediende Joe paewblrd
laat ham dan plotseling in Ren steek
Bruoe vreest, dat Morley hem Heeft door
zién en hem In een valstrik tn-
ken, maar hü bluft moedig op r
en helpt bü het behouden der -
waardoor hU vele interessante büsoni
den over de Hudsons Cy. te weten I
Een Chineesche apotheek is voor ons Euro
peanen een bezienswaardigheid zü UJkt
wel een heksenkeuken. Gedroogde slangen,
schildpadden, hagedissen, buffelhorens, toove-
naressen met gerimpelde gezichten, zeeplanten,
beloven den patiënt genezing. Slangenwün is een
bekend versterkingsmi^Ml. De horen van *n hert,
buffel, rund is het wajJK van het dier, daar
in moet zich dus züne kracht concentreeren.
Vandaar dat de fosfaten enz. die zü bevatten,
een voortreffelük middel 4jn, om nieuwe krach
ten te vergaren. Men maalt het hoorn tot poe
der en vervaardigt daaruit thee of wün, die vele
zieken genezing gebracht moet hebben.
In prae-historische rijden, toen de menschen
ook in China nog in holen woonden, beschouwde
mep iedere ziekte als duivelswerk. Maag- en
binkpün veroorzaakte de huisgod. Een andere
duivel, die de neuralgieën veroorzaakte, ging al
dus te werk, door een brandend stuk hout tegen
een of ander lichaamsdeel van den armen zieke
te slingeren. Hoofdpün werd door den hamer, die
door een toornige godheid gezwaaid werd, ver
oorzaakt. Men meende drie soorten van demo
nen te kennen, waardoor de malaria veroorzaakt
werd. De eerste schudde een emmer üskoud wa
ter over den lüdende en veroorzaakte de koude
rillingen. De tweede sleepte een groote kachel
mee. waardoor de koorts ontstond. En de derde,
die de hoofdpün veroorzaakte, zwaaide den ha
mer.
Om de duivels te verdrijven, moest men ze
bespreken, bezw^n, hun toovennacht breken.
Dat duurde meestal lang. Maar tenslotte werd
de patiënt gezond of hü stierf.
Langzamerhand kwam men tot een nieuwe op
vatting omtrent de oorzaken van oen ziekte. Van
Sheng Kung, een mythologisch gedrocht met den
kop van een os en t lichaam van den mensch.
werdt beweerd, dat hü proeven nam met krul
den. die genezingen zouden brengen. Men ver
haalt, dat hü lederen dag proeven nam met
honderden giftplanten en dat zün geneesmetho
de de lüdende bevolking geluk en zegen gebracht
heeft
Terzelfder tijd stelde Huahg Ti zün beroemde
pols-diagnose op. Hü meende, dat .edere ziekte
lichamelük of geestelük, uitwendig of inwen
dig door den polsslag geconstateerd en door
de regeling van den pols genezen kon worden.
Interessant is, hoe in dien tt)d het woord ..ge
neesheer” verklaard werd. Er bestaan daarvoor
drie symbolen, een koker, een lans en een pries
ter. Vooruitgang in leder opzicht: op net gebied
van kunst, wetenschap en sociale orde. Maar
veel was slechts theoretisch opgebouwd en daar
door ontstonden vaak geheel absurde ideeën De
medische studie berustte gewoonlük op een reeks
spitsvondigheden. Tüdens de laatste jaren van
deze periode ontstond de leer der „tweeërlei prin-
Een zestienjarig meisje, dat met hevige koorts
*ln een ziekenhuis te Stemberg in Tsjecho-Slo-
waküe wera opgenomen, bleek 35 naalden in
haar rechterbeen te hebben, welke zü gestolen
had uit een winkel waar zü werkte.
Ik wist echter, dat dét de eenige weg
was, die voor mü open stond. Jaren geleden heb
ik hun al gevraagd te mogen komen. Had ik de
middelen gehad om te komen, dan was ik hier
al lang geweest. Mün oom en tante nu stierven
begin van dit jaar. Ze lieten mü alles na wat
zü bezaten. Ik was meerderjarig en onafhan-
kelük. Ik vond het standpunt van vader en
moeder toch niet juist en ondernam de reis
zonder hun iets te zeggen. En ik ben overgeluk
kig, dat ik het gedaan heb, meneer Rochette
Zü hadden me noodig. Ze dachten niet, dat ik
komen zou en toch hunkerden se naar hun
kind. Het moet vreeselük geweest zün. doch
nu is alle leed geleden; ik verlaat hen nooit
meer.
De slaapkamerdeur van de Morley's ging open
en de manager en zün vrouw kwamen binnen
Bruce, die Evelyn gadesloeg, bemerkte in haar
oogen denzelfden spottenden blik als dien
waarmede ze hem had begroet. Thans was er
echter meer verbazing dan humor in te ontdek
ken en met een kreet vloog se haar ouders
tegemoet.
Ik de het) riep se «uit Dat is voor mü<
Ter eere van Mil Toen meneer Rochette bene
den kwam in avondtoilet, voelde Ik dat ik
lachen moest Het kwam mü eenigszins belache-
lük voor om hier in de wildernis toilet voor
het diner te maken Ik wist dat het niet regel
matig gedaan werd, dat niemand zoo dwaas
zou wezen. Nu zie ik echter, dat u het vanavond
voor mü hebt gedaan.
Bruoe keek knlpoogend naar de Morley’s. De
pcwtmanager hoestte, mompelde, doch was totaal
verlegen. Mevrouw Morley, t was de eerste
lein, met niets anders voor u dan dit gebraden
vleesch?
'Er sal spoedig een rijd aanbreken, dat
we zelfs dit gebraden wild niet zullen hebben,
zei haar vader, dat gekookte kabeljauw, drie
keer per dag weken lang het eenige voedsel zal
wezen.
Andermaal keek het meisje ernstig, meevoe
lend, en mevrouw Morley benutte deze gele
genheid het gesprek op een ander terrein te
brengen.
Het gebeurde voortaan echter zelden, dat
mevrouw Morley de domineerende factor in het
woonhuis van Fort-Mystery genoemd kon wor
den. De eerste dagen na de aankomst van
Evelyn schreef deze niet alleen de wetten voor,
doch alles op den post zette ae overhoop.
Morley verliet het woonhuis maar zelden. De
zaken van den jx»t schenen véTgeten Mevrouw
Morley werd meëgetroond naar bulten. Bruce
moest mee op sneeuwtochten. De gidsen werden
aangespoord de honden in beweging te houden
door lederen dag eep tocht te maken naar hel
meer, terwül Evelyn In de slede er lekkertjes
ingepakt zat. De halfbloed in de trading
shop sa^Mcb verplicht al zün vmtenschap bü
elkander'*ïe garen om den jag^C duidelük te
maken waarom Morley geen tijd had voor te
komen wanneer een of ander jager zaken
wenschte te doen.
Niet één der bedienden van den post ontkwam
aap den Invloed, die uitging van dit levens
lustige jonge meisje, zelfs niet degenen die uit
vrees van tn hun kampen te sterven van ge
brek. naar den poet waren gekomen om hier
onderdak te vinden. Evelyn was overal; in de
w
maal dat Bruce hiervan sinds zün aankomst op
Fort Mystery getuige was, poseerde niet. Ze
bloosde, wilde iets zeggen, toen trok se kramp
achtig Evelyn naar zich toe en hield haar tegen
zich aangedrukt.
Het is gebruikelük *s avonds voor het diner
tollet te maken, liefste, zeide ze. We hebben het
altüd gedaan en zullen het blüven doen. Het is
even noodzakelük als voedsel, even doodig als
een huis om in te wonen. Zelfs al Jevwh we hier
vüf duizend mül van de beschaafne wereld,
moeten we toch blüven door«t£ri de vormen
ook in het kleine tn acht te Nemen. De kleine
dingen wegen hier het zwaarst. We zün bier
alleen, hebben geen enkelen steun, en we moe
ten ons zelf wel met alle kleine middelen
trachten staande te houden. Het is moellük zich
staande te houden wanneer men geen gezel
schap heeft. Weinigen zün er die een dergelüke
proef hebben kunnen doorstaan Zoodoende heb
ben uw vader en ik geen enkele wüziging ge
bracht in onze levenswüze. Het zün de kleine
dingen die de groote ondersteunen, en we kon
den toch onmogelük gaan afdalen. WU hadden
tot plicht onszelf uwer waardig te blüven.
Met geopende armen trok Evelyn oo» haar
vader naar haar toe. t
Arme lieve menschen! riep se uit, terwül se
haar ouders innig omarmde. En dan nog wel
voor een menechenleeftüd, dat is vreeselük!
Doch se maakte zich uit de omarming los, hield
beider handen in de hare en lachte hun door
haar tranen toe. nu Is allee voorbü Ik ben nu
hier en verlaat u niet nooit, en ik wil niet
dat u afdaalt. Ik wil het kleine hier zün. al
het kleine, want thans.... thans vormen we een
Te Moskou is een film vervaardigd getiteld
„Hoogte 23.000 meter” en gewüd aan de herin
nering van de verongelukte bemanning van den
stratosfeer-ballon. 1 Eerste deel van de film be
helst de opstüging van den ballon; de afscheids
woorden van de bemanning zün in de film vast
gelegd. Het tweede deel behelst het bericht van
hun dood en de begrafenis op het Roode Plein
te Moskou.
•w w-oort denderde de sneltreinverder
W door het landschap, dat in het vroege
morgenuur nog in volslagen duister was
gehuld. Niets dan de twee groote frontlantaarns
van de „Jumbo” verlichtten de rails, die zich
als slangen voor den trein uitstrekten. Drie
paar oogen tuurden onafgebroken door de rui
ten van de locomotlefcabine naar bulten, speu
rend naar mogelüke hindernissen op den spoor
weg.
Karei Lohuis. de oude, ervaren machinist, in
gezelschap van zün stoker en van Leeuwendal,
den opzlchter-machinlst. wierp nu en dan een
blik op den snelheidsmeter%en knikte tevreden
over zichzelf.
Af en toe verlichtten felle lichtstralen den
maar.loozen hemel, als de stoker de zware vuur-
deur opende en met krachtige zwaaien het vuur
van nieuw voedsel voorzag.
Negentig kilometer....
Een verdwaalde vogel vloog met een harden
klap tegen de groote ronde deur van de rook
kamer te pletter.
Twee witte strepen flitsten voorbüe.
mtotbakens.
In de goed verlichte en verwarmde compar
timenten van den trein, die geheel bezet was,
heerschte een opgeruimde stemming.
De drie mannen op de locomotief
geen rijd, om ergens anders aan te denken dan
aan de veiligheid van de reizigers, die zü tn
den langen, zwaren trein meevoerden.
De stelle helling van de brug. die de, beide
oevers van het kanaal met elkander verbindt,
deed den trein iets in snelheid verminderen en
dadelük liet Karei Lohuis den ganghandel een
beetje zakken
Het geratel van de üzcren brugdeelen over
stemde het geluid van den opzichter, die juist
op dit ongelegen oogenblik het woord tot den
meester richtte.
Lohuis haalde de schouders even op en ant
woordde niet. Onafgebroken keek hü naar de
signalen, waarvan alles afhing.
Hü voelde, dat de snelheid weer opliep nu ze
van de brug afreden. Vüf en negentig kilometer
per uur. de rürijd was hem karig toegeme
ten en toen de machinist op zün horloge keek,
kwam hü tot de minder aangename ontdek
king dat hü ondanks het harde rüden. toch
nog één minuut verspeeld had. Ook de opzich
ter had dit bemerkt en zwügend hield hü Lo
huis zün chronometer voor den neus.
„*t Komt in orde schreeuwde hü. om
zich verstaanbaar tegpiaken. „Over de tweede
brug haal ik die minuut er wel uit. Maar ik
moet om de snelheidsbeperking denken?^
De opzichter-machinist knikte en een oqg<
blik werd tusschen het drietal geen woortf
wisseld, alleen het gerinkel van de kolensel
en het blazen van de veiligheidskleppen,
braken het eentonige geluid van de tikken in
de lasschen van de rails.
De machine huppelde büna resoneerend oifer
de spoorlasschen en de meester moest even
stoom afsluiten om het resonantleverschünsel,
dat gevaar voor ontsporing kan opleveren te
ontgaan.
In de verte glinsterde het witte lichtje van
het veilige signaal.
Lohuis hield den regulateur geslcAen. want
hü mocht op de draaibrug niet harder rüden
dan vüftig kilometer
Tachtigwees de snelheidsmeter.... Vüf
en zeventig
De oogen van den meester sperden zich wyd
open en een rauwe kreet klonk van zün lippen
brug.... de brug.... is open Alle
machtig hoe is dat mogelijk? Het signaal is vei
lig en door de geopende brug vaart een schip.
Kük kük toch meester Leeuwendal
Sakkerloot ik houd hem niet.... d? snel
heid is te groot.
Gerrit in s hemelsnaam, vlug.... vlug den
zandstrooler erin."
Met kracht draalde hü den ganghandel ach
terin en gaf de volle vulling tegenstoom.
De remblokken klemden zich vast tegen
wielen en de machine schudde en kraakt^
al haar onderdeelen. z
Groote vonken vlogen uit den schorst®
en de sterke wrüving tusschen de wielen en
remblokken veroorzaakte een illuminatie,
spookachtig den duisteren omtrek verlichtte.
't I» de maand nu
Van de lente.
De natuur maakt
Een begin.
En zij zet dus
Haar campagne
Van de voorjaart-
Weelde tn!
Door de luchten
Geurt aroma,
In de takken
Trilt geluid
En je ziet ook
Aan de knoppen:
’t Groene zwelt er
Bijna uit!
't Gaat nu komen!
’t Zal gebeuren!
Vlug geschiedt het.
Want charmant
Staat de crocus
Reeds te bloeien,
Als de eerste
Afgezant!
Slechts een beetje
Kleur en leven,
Af en toe wat
Zonneschijn
Ach. wij weten 't
Van ons zelve:
Ddn pas kan het....
Lente zijn!
MARTIN BERDEN
grip van kunstmatige bevloeiing
waterwerken.
1.200.000 Egyptische ponden hebben de Ber
bers reeds van de regeering uitbetaald gekre
gen. Meer geld zal volgen.
De 80.000 Berber-portlers hebben geen bljeon-
deren lust meer verder werkzaam te zün als
bedienden in palro of Alexandrië. Zoo worden
er in deze dagen meer betrekkingen opgezegd
dan ooit te voren. Wat wil men meer? Men
heeft geld, men kan zich een nieuw huis bou
wen in een schoone omgeving, waartegen men
zich slechts zoo lang verzette als de prijs nog
niet hoog genoeg was. Men heeft ook tabak
en klinkende munt genoeg voor een kleine
hastjlesopfrisschlng Wat kan men van dit leven
meer verlangen? Zou men zich zelve nog verder
plagen met Grieksche marskramers en Klein-
Aziatische spitsboeven en zakkenrollers, nu de
Egyptische regeering het denkbeeld heeft ge
kregen bü Assoean een stuwdam te bouwen?
Voor de Berbers is de stuwdam van Assoean
een gouden stuwdam geworden. Elke palmboom
is er één, voorzoover hü in het overstroomings-
gebled ligt.
bu een ongeval met Z bü varllee van een hand f 1 oU verlies van een f Cfi bü een breuk van f Afl bü verlies van *n
doodelüksn afloop oen voet of een oog f 1 «Jvluim at wijsvinger f «Jl/»~been of arms anderen vinger
en andere
JE DOET
ME WAAB-
ACHTIG
JGHOIKKEN'
IK BEN NOG ALT'JO WAT
ONVAST OP M N VOETEN.
MAAR AL5 IK ME ERGENÓ
AAN VA5THOUO. DAN GAAT
HET BETER NET EEN
KLEIN KIND. DAT MOET LfEREN
LOOPEN
dat DAIHT IK WEL je bent
OOOO MOE MAAP LAAT JE DAT
NIET AFSCHQlKKEN ELKE DAG
EEN BEETJE LANGER EN JE
BENT WEER BETER VOOR DATJE
HETWEET. DAT 15 Tf ZEGGEN
ALS JE NIET OVERDRIJFT
