PASSIE-SPELEN
AFDEELING
REIS OBERAMMERGAU
w^Aaal van den dag
vastgekoppeM, maar met dit weer durfde hU
t toch niet voor te stellen. Als *t morgen nou
droog was, dan aou X misschien wel gaan.
Maar dan moest hU t nu toch vragen. Zou hjj
dat durven? Er kwam opeens een angstig ge
voel bU Bob op. Als ze het weigerde, dan zou
hU ’t ellendig vinden. Nee, hij moest maar even
wachten nog. „Ik vond het erg prettig," zei hU.
„dat Ik u van dienst kon zUn. Tot ziens, juf
frouw Bergman."
DE KIP
NAAR DE
DE KLEINE ANNIE LIJDT SCHIPBREUK
De dankbare Annie
FORT-MYSTERY
III Klas. f 90.—
II Klas. f 115.—
EEN TIP-TOP "TIP"!
"Vorigs week voor zaken In
Engeland geweest. Ik naar
Epsom, naar do paardenronnoh.
En In het restsurant direct zoo’n
tip-top kerel naar mo toe. "Tip,
•Ir?" vroeg hij. Top, zei Ik,
geef mij oen tip.
Alle abonnéri oupvaUem* viuraekeM reêr c
MAANDAG 19 MAART 1934
VAN 1 JUNI TOT 8 JUNI A3.
N
Leonardo da Vinei en de
luchtvaart
O
I
door
Katharina en Robert Pinkerton
a
De speelstraten in
Engeland
Vliegtuigen tegen
Sprinkhanen
De leden van het parlement van
Engeland genoten vroeger
vrydom van port
Benadeeling van de
schatkist
te
on-
Per
lo
De geluks- r
paraplu i
i
pletter en nou sul je mijn paraplu
i Gouden Zon”, gaan brengen. Wat
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Bijwoning van het Passiespel
■w
De kip kakelt:
i.
tro-
TE OBERAMMERGAU
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
-vllllllfllllllllllllllllM
„Heel
n-
vra-
n-
„maar
na.
a-
Q-
U&
a.
r.
administratiekosten, ens. een bedrag van 2.50
s
l
6
i.
rtel
ra-
treln van Garmlach-Partenklrchen
aankomst aldaar te ongeveer
De onlangs In Engeland (Manchester en Sal
ford) vastgestelde speelstraten voor de jeugd,
de straten voor alle voertulgverkeer afgesloten,
hebben een groot succes gehad, meldt de K.
N. A O. Zoo groot was het succes, dat de
„National Safety First Association” thans het
voorstel heeft gedaan ook in Londen nkele
speelstraten in te stellen, welke tijdens een ae-
kere periode van den dag voor verteer met
voertuigen verboden zouden rijn.
Vrijdag S Juni: Ontbijt in den trein; aankom et
in Holland te ongeveer 10 uur.
AFSCHEID
l
I
i
imen
weer
Ook
ijjn-
wer-
«eda
ooh
i na
lent,
het
of
het
nd.
Ier-
eel-
lam
:an-
ige-
«ist
“n.
Te 6 uur plechtige gezongen H. Mi
te 8 uur aanvang van het Passiespel
diner in--
van het 1
NA Zij, die bezwaar mochten hebben tegen
de nachtreis van 7 op 8 Juni, kunnen tegen
een minimum van kosten en onder gelelde de
terugreis op 8 Juni per d a g trein afleggen;
nadere bijzonderheden daaromtrent worden
door ons gaarne verstrekt.
De hierboven In het kort beschreven luxueuze
reis biedt de Directie van de Vereenigde Kath.
Pers aan hare abonné's (uitsluitend aan hare
abonné’s) rin tegen den prijs van
WAT EEN
AAQOiCE
AJRK IS
OAT.2tlSlfr
VAN
WIFN
HEBT
U O
OIE
mlge realiteit van het hooge Noorden, z’n mee-
doogenloosheld en rijn wreedheid, en hij sag in,
dat hun beider liefde voor bet Noorden een
Illusie waa
Doch die illusie vond hij heerlijk. HU had het
gevoel, als hij de boeken van Fort-Mystery
dichtklapte en rich bjj Evelyn vervoegde, dat
hjj een tooverwereld betrad, waarin sü belden
als gelukkige kinderen speelden en alles wat
leelljk en verontrustend was, van zien afschud
den.
Wellicht dat Bruce, onder normale omstan
digheden. de beteekenls van dat alles sou heb
ben begrepen en sou hebben ingerien, dat het
liefde was, die voor hem de wereld kleurde.
Noch hiervan, noch van Iets anders was hjj rich
bewust; hü kende slechts één doel. Sinds zür
Jeugd was hU door één idee bezield, had hij
alléén hiernaar gestreefd In zijn leven was er
niets normaals geweest. De luchthartigheid en
zorgeloosheid der jeugd, haar ingeboren ver
langen naar geluk en vermaak, haar afkeer van
allee wat zweemt naar ernst, dat alles had hij
nooit gekund.
Had Evelyn Morley gehunkerd naar de ouder
liefde, Bruce had geladen door zijn verlangen
naar die dingen die het aandeel der jeugd zijn.
Thans, nu hjj leefde in 'n voor hem nieuwe
atmosfeer, doch waarnaar hü onbewust toch
verlangd had, gaf hij rich geheel over aan de
vreugde die se hem verschafte. Het maakte hem
dronken; en die tweevoudige natuur, die erfe
nis van sljn vader en zün moeder twee zeer
ulteenloopende karakters stelde hem in staat
zUn vorig leven verder te leven en toch te ge
in het Centraal-Aziatisch deel van Sovjet-
Rusland hebben vliegtuigen een verwoeden strijd
aangebonden tegen de sprinkhanen, die den
oogst dreigen te vernielen. Door gebruik te ma
ken van chemische vloeistoffen zijn reeds mil-
lloenen dezer Insecten gedood.
Tot verdelging van de malaria-muggen in
de moerasachtige gebieden van Rusland zijn
ook met succes vliegtuigen gebruikt.
gestempelde of gemerkte en-
veloppes is dus aan dat der postzegels vooraf
gegaan. Reeds vóór Sir Rowland HUI zijn denk
beelden omtrent de postzegels ulteensette, had
Treffenberg, in Zweden, 23 Maart 1833, het
voorstel gedaan, van Staatswege gestempeld pa
pier uit te geven voor enveloppes. die vrijdom
van port zouden hebben. Het werd echter met
groote meerderheid verworpen, evenals, eenige
jaren later, een gelijk plan van Stead door het
postbeheer in Engeland werd afgekeurd.
In Finland, Polen en Rusland zfjn echter de
gestempelde enveloppes de postzegels vooraf
gegaan.
Ze kwamen er in 1845, 1851 en 1848 in ge
bruik. terwijl de postzegels in 1858, 1867 en
1856 volgden.
X Waa niet duur, een halve
shilling. Of Ik gewonnen heb?
Man, Ik heb hoelemaal niet
gewed I O4W, die tip? Dat
was 'n TIP van BOOTZt
Niet te zoet, niet te straf,
net goodl
B00TZ
zoo gezonds, dat hjj zich absolouut tot haar
aangetrokken moest gevoelen. Hjj «rist dat hij
graag in haar tegenwoordigheid was, dat hij zich
rusteloos voelde als se er niet was, dat hij ver
langde naar hun lange tochten op sneeuwachoe-
nen, selfs walmeer hij haar tegenwoordigheid
moest deelen met haar ouders.
Bruoe zag duidelijk in, dat haar levendige
persoonlijkheid een geheele verandering ge
wrocht had in de atmosfeer van het woonhuis
van Fort-Mystery. Door haar waa bet verblijf
hier menschelijk geworden. De thee werd steeds
op hetzelfde uur in den namiddag geserveerd
en de formaliteit van het diner was ongewij
zigd gebleven. Nimmer meer, sinds dien eersten
avond had Evelyn er op gezinspeeld, dat die
gewoonte in al haar ernst toch aan bet be
lachelijke grensde.
Doch de wijze waarop zij aan alles deelnam,
veranderde alles In iets natuurlijks, iets aange
naams, een soort famlllegebrulk; door haar was
het koele geheet verdwenen.
Als door oen geheimzlnnlgen invloed leek de
atmosfeer van het huls niet langer meer op
Iets, dat gegroeid scheen uit haat en opstand,
doch er heerachte thans oen geest van huise
lijkheid. iets natuurlijks, vroolijks; en in t huis
werkten meoschen, die daarvan hielden en er
eerlijk tegenover stonden.
Zelfs mevrouw Morley was niet meer dezelfde.
UiterUJk deed se de dingen juist aooals vroe
ger op denzelfden tijd en tot In de kleinste
bijzonderheden. Doch se was zachter en meer
beheerscht, ze had haar vroegere zelfvoldaan
heid en het stijve In haar houding laten varen.
Het was alsof de liefde voor haar dochter haar
nieuwe levenskracht had gegeven, en alsof ze
daardoor veranderd was van een dood werk
tuig, dat zich sonder de minste emotie beweegt
In de wereld waarin het zich bevindt, In een
vrouw en een moeder.
Morley was de eerste die zich herstelde van
den roes van geluk, waarin de bewoners van
bet huls waren meegesleept. Zulks was wellicht
toe te schrijven aan de rauwe werkelijkheid die
voor bem oprees: dat de wlnterberlchten zoo
vlug mogelijk moesten worden afgezonden,
althans wanneer hfj er op stond, dat se voor de
benaming „wlnterberlchten" In aanmerking
kwamen. De overzichten moesten allo nog wor
den klaargemaakt en geen boek was tnge-
keken geworden sinds de aankomst van Evelyn.
Hjj was ongerust, vroeg naar Bruce en bet werk
werd wederom opgevat.
Dagelijks zwoegde Bruoe vijf uren aan een
stuk. Den overigen tijd verdeelde hij tusschen
Evelyn en zUn thermometers. lederen namiddag
gingen ze er met de sneeuwschoenen op uit en
maakten een wandeling, nu eens naar den rand
van bet booch. dan weer in de richting van het
meer, soms ook verdwenen se van af de kust
in rechte Ujn en gingen dan zoover, dat se
slechts nog wisten dat de post ginds lag door
de rookkolommetjes die se In de lucht daar
boven zagen hangen.
Waarover ae ook spraken, steeds keerde het
meisje terug op het Noorden. Dat land had
haar snel en ook geheel Ingepalmd Daar sü de
betoovertng voelde van al het mooie en opwek
kende van de groote vlakten, in al hun sober
heid en bekoring, beheerschte Bruce weldra ook
eenzelfde gevoel. HU kende slechts de grlm-
Dinsdag 5 Juni: Ontbijt; den geheelen dag
autotocht door de zuidelijkste Belersche Alpen
over Mittenwald (Oostenrij ksche grens)diner
aan 1 Walchen-meer (onvergetelljk uitzicht!
souper In hotel te Garmlsch-Partenklrchen;
*s avonds gezellig samenzijn (zie boven); logies.
Woensdag 8 Juni: Ontbijt; te 8.30 uur auto-
[elegen, wereld-
bezichtiging der
-- -onze
relsdeelnemers; per auto over de alsdan zoo
juist gereed gekomen auto-straat naar het
betooverende sprookjes-slot Linderhof van
Ludwig n; diner In hotel te Ettal; per
auto terug naar C-
waar In den namlddai
Wank-berg (nazr verl
bahn „bestegen” wordt (hier
MIJNHEER WARBUCX5 HFEFT
ze voor ie gskocht, ANNie
H'J RFKFNOt FR VAST QP
>e te vinden fn nam(
TOEN H'J UlTVOeR.eeH
HEELÊ UIT2ET VOOR JE
HEB AAN BOORD VAN
2 H JACHT.
BIJ Inschrijving is voor
verschuldigd.
Gegadigden gelieven zich
Garmlsch - Partenkirchen.
de Kreuz -egg- of de
per Schwebe-
IIgt het Belersche
hooggebergte aan onze voeten; hier zien wij
de bergmeren diep beneden ons!); Souper In
hotel; na souper gezellig samenzijn (zie
boven); logies.
Donderdag 7 Juni: Ontbijt; te ongeveer 8 uur
vertrek per trein van Garmlsch-Partenklrchen
naar München; aankomst aldaar te ongeveer
10 uur; groote autotocht door München oud
en nieuw; diner In de restaurauezalen van
het Centraal Station; 's namiddags gelegen
heid tot winkelen; te 7 uur souper, weder In
de restauratlezalen van het Centraal Station;
’s avonds onder gelelde bezoek aan het be
roemde Hofbrüuhaus; te ongeveer 11 uur per
trein naar Holland.
De arbeidstijd is voor de kip
Waarachtig niet zoo slecht.
Omdat per dag, als maximum,
Sin eitje wordt gelegd.
Sn 't is vooral in dezen tijd
Van vroegen zonneschijn,
Dat onze eitjes tok tok tok
Het allerfijnste zijn!
Sn wat ook onze leggerij
Zoo bijster animeert,
Is, dat ze nu door groot én klein
Ook worden gewaardeerd!
Alleen is ‘t jammer, dat voorheen
Sen kip eens, naar men zegt,
Uit overmoed een gouden ei
In ‘t kiphok heeft gelegd-
Dat gouden ei was tactisch fout
Sn vrees’HJk ondoordacht
Maar tot haar straf werd deze kip
Deswefen ook geslacht!
Wij leggen sindsdien eieren
Met dooier en met wit,
Waarin gezondheid, levenskracht
Sn vitamine zit.
Maar gek, de boer, die ons alleen
Te zijn pleetere houdt,
Verlangt op zijn beurt nu van ons
De eieren van.... goud!
Wij zijn ons voer niet waard! zegt hfj.
Ondanks de kwaliteit-
O ik, pardon, tok tok, ik moet
Sen roomversch eitje kwijt
nieten van al het nieuwe dat zich aan hem
openbaarde.
Wanneer hU b(j Evelyn was, ging hU geheel
op in haar wereld, lachte met haar, speelde
en stoeide met hear. Als hij rich daarna bij
Morley in het kantoor vervoegde, werd hU «eer
de bedachtsame, voorzichtige, absolute vijand
van de groote maatschappU- De verandering was
instinctmatig, geheel automatisch. Niet een
enkele maal twijfelde bU aan zUn houding. HU
verdiepte zich in de boeken en werkte even
vlug en zeker als een telmachine. Wanneer
Morley het kantoor verliet om daarbuiten enkele
aangelegenheden te regelen, opende Bruoe auto
matisch het Indlanbook en schreef de namen en
bjjsqnderheden aangaande de jagers over.
Eens ging hij In den loop van een namiddag
terug naar bet kantoor; er «aren nog enkele
kleinigheden in orde te maken. HU wierp een
blik op de staten en boeken, vergeleek som
mige cUfers en maakte nog enkele berekeningen.
Daarna deed hjj in een geheimen binnenzak de
laatst overgeschreven bUzonderheden over de
jagers. ZUn taak was volbracht. Niet alleen klop
ten de boeken van Morley tot In alle details,
waren de maandstaten tot op den datum 1>U
de districts-manager behoefde se self slechts te
oopieeren doch Bruoe had in sUn binnenzak
en in een geheime bergplaats op sUn kamer
een volledig rapport over de zaken van Fort-
Mystery, een rapport dat lederen vrtlhandelaar
in staat sou stellen het district binnen te
komen, en met behulp van Nee-da-boy de
fijnste pelsen binnen te halen.
(Wordt vervolgd)
legetUd had hU vertoefd in eensame. ver
afgelegen posten. Van het oogenbllk sf, dat hl)
New-York had verlaten tot op het tijdstip dat
Evelyn Morley op Fort-Mystery was gearri
veerd, had hU niet meer dan een drietal keeren
met Jonge vrouwen geconverseerd. HU had de
vrouwen niet ontweken. Het was eenvoudig om
dat er In de plaatsen waar hU geweest was,
geen jonge vrouwen waren. ZU hadden geen
deel uitgemaakt van sUn leven en in sUn af
zondering had hU haar niet gemist. Voor
Bruoe bestond er in de wereld slechts een saak:
de vernedering van de groote Hudson's Bziy
Company.
Door sommige sonderllngen wordt de theorie
verkondigd, dat, wanneer een man vóór sUn
dertigste jaau nog niet dronken is geweest, hU
ten doode Is opgeschreven. Degenen die ge
loof hechten aan dit dwaas axioma, kunnen tal
van voorbeelden aanhalen van menschen, die
na een halven menschenieeftUd doorgebracht
te hebben in onthouding, werden overrompeld
door een abnormaal hunkeren naar drank, vol
gende op hun „late” eerste dronkenschap. Bruoe
was nog geen dertig Jaar en had nog nimmer
den Invloed van de anders aexe gevoeld; bU had
nog niet ds eerste kleine aanvallen gekend,
die. al scheppen ae dan ook geen weerstands-
factor.vhet slachtoffer ten minste toch doen
vermoeden wat er gaande is. HU werd in den
kolk meegezogen, Bonder dat hU het wist.
Zeker. hü was er van overtuigd, dat hU
Evelyn bewonderde. Het Sou hem pijn hebben
gedaan wanneer een ander niet evenzoo over
haar gedacht had. Zij was niet alleen mooi,
doch ae beaat lets boo frtacb, aoo opwekkands.
«Korte inhoud van bes voorafgaande
David Patterson ts de slsenaar van oen
bloeienden pelabandel in Noord-Canada
Eiln espemsie-suebt vindt slechts één hin
derpaal. de machtige Hudson Bay Com
pany alln srootote concurrent Deae ooaet
•en oom ..Port Mvaterv" genaamd an door
Herbert Morley beheerd waar Patterson
ondanks herhaalde oosinsen nooit In de-
olaaad is vasten voet to verkrlJsen Bruoe
Bochette die eon diepen baat koestert so-
son de Hudson's aal dan voor Patterson
trachten een handelanoet te voetiren In
bet veelomstreden «ebled Htl vertrekt mH
Joe Snowbird on wordt bartelllk door Mor
ley en «Un ecburenoow ontvansen Bruoe
«ooft voor helset w s«n met bet doen van
waarnemlncen voor een aardrllkskundl»
genootschap Zijn bediende Joe Snowbird
Iaat hem dan plotseling in den steek
Bruce vreest, dat Morley nem heeft door-
Bien en hem In oen valstrik tracht te lok-
ken. maar hU blijft moedig op zijn poet
•n helpt bU het bUbouden dor boeken,
waardoor hll vele Intereseante bljennderho-
’"•t over tie H”<lw'n'r Cv te weten komt.)
vlar jaren dis gevolgd waren na zUn ool-
BU de nationale luchtvaarttentoonslelling,
welke binnenkort te Milaan zal worden geopend,
zal o. a. ook een overzicht worden gegeven van
de aeronautische experimenten uit vroeger
eeuwen. Verschillende musea verieenen hun
medewerking van dezen; ook de schetsen, wel
ke Leonardo da Vind voor vliegtuigen ver-
vasodigde worden geëxposeerd.
tocht naar het heerlijk
beroemde Klooster Ettal;
merkwaardigheden; orgelconcert voor
ySssiteSd” ^or" oenTjT’^roG'^c^^dtkeertagS f3000. verlleo^vai^SltEr armen^lseido boenen of belde oogen f 750.doodelljken* afloop f250.- f 125.- luim ot ’wtyrvix«*r f SO.-^nT1 'ST’*arm f40.- anderen" ringer
aan de
schatkist een nadeel berokkende van ruim een
half millloen gulden in 1730 en van ruim een
millioen in 1760.
Het Idee van
HIJHFFFT iVFtOVftAl AAN GftMtNT.Xl
H/J NAM Of 0OKTFR FN II
H'J VOOR ZAG DAT H'J ONS NOOIXG
HAD IEDEREEN DACHT,DAT )6 OH-
gEKOMFM WAS, MAAR MunhEFR
VVARBUCKS Hl^T KIJK FENS IfM DlEH
KOFFER OlE IS VOL VAN ALLERLEI
DINGEN VOOR )OU BESTEMQ
HIJ HEEFT H'J JE HET NIET
verteld y
-w qr, u ons in desen tUd steeds meer de
oogen opengaan door de „verzwegen
v millloenen”, is bet niet onaardig te
laten zien, dat twee eeuwen geleden, de schat
kist ook wel eens benadeeld werdZoo iets
is duk niet van „vandaag of gisteren."
Voor de personen, die het gevolg uitmaakten
van konlng LodewUk XIV, bestond een middel,
om door tusschenkomst van 'skonings boden,
briefwisseling te houden met de vrienden te
Parijs, wanneer Z. M. zich buiten de residentie
bevond. ZU hadden nl. daartoe zekere merken
te hechten aan de brieven, door hen verzonden
of aan hen gericht. Er bestaat nog een brief
vam MUe de Scudery, die van zulk een teeken
is voorzien. Men zou deze de oudste postzegel
kunnen noemen.
De leden van het Engelsche Parlement ver
kregen tusschen de jaren 1635 en 1643 vrijdom
van briefport voor alle brieven, door hen afge
zonden of voor hen bestemd; daartoe moest de
enveloppe van hun handteekenlng voorzien
zUn. Het gevolg was, dat er een vrU ultgebrel-
de imndel ontstond in dergelljke geteekende
enveloppen, waarvan weldra vele nagemaakte
onderteekenlngen droegen. Dit voorrecht werd
in den loop der achttiende eeuw wel herhaal-
deUJk beperkt, doch eerst in 1840 voor goed af-
geechaft.
Men berekende, dat dit misbruik
PROGRAMMA:
Vrijdag 1 Juni: Vertrek per D-trein uit Utrecht
te ongeveer 10.30 uur; diner in restauratie
rijtuig; reis langs den Rijn; souper in res
tauratierijtuig; aankomst te Nürnberg te
ongeveer 22 uur; logies In hotel.
Zaterdag 2 Juni: Ontbijt in hotel; te ongeveer
10 uur vertrek van Nürnberg naar München;
aankomst aldaar ongeveer 13 uur; diner te
München in de groote restauratlezalen van
het Centraal-Station; te 15 uur vertrek van
München (starnbergerbahnhof) naar Oberam
mergau-, aankomst aldaar te 18 uur; betrek
king der pensions; souper in pension; Indies
Zondag 3 Juni:
H. Mis; ontbijt;
- --te 12 uur
pension; te 2 uur verdere bijwoning
Passiespel, dat te ongeveer 17.30 uur
geëindigd is; souper in pension; logies.
Maandags Juni: Ontbijt; te ongeveer 9.30 uur
per trein (schitterende reis!) van Oberammer
gau over Murnau naar het luxueuze en toover-
schoone Garmisch-Partenkirchen, alwaar wij
ons voor de volgende dagen vestigen in uit
stekende hotels; aankomst te 12 uur; diner;
na het diner uitstapje naar de geweldige rots
formaties en watervallen van den Partnach-
klamm; souper; 's avonds gezellig samenzijn:
uitvoering van Belersche boerendansen,
schuhplatteln, jodelnl logies.
Dinsdag 5 Juni: Ontbijt; den gel
autotocht door de zuidelijkste Beier
Gegadigden gelieven zich zoo spoedig mogelijk aan te melden, opdat een
*n ieder bevredigende voorbereiding gewaarborgd kan zijn.
Voorlooplg nemen wij tot Donderdag 12 April aa. aanmeldingen in ontvangst.
Men adresseere aan de Administratie van dit blad
HU liep vlug de tuinpoort uit en botste bU 't
bek juist tegen een dikken heer op.
„Kijk uit," zei een barsche stem.
Vanonder de paraplu gluurde Bob naar zijn
slachtoffer. „Neemt u me niet kwalijk, mijn
heer Bergman,” zei hU verschrikt, ,Jk zag u
niet.’
„Zoo," gromde Elly's vader, „let dan in het
vervolg beter op, jongeman en mishandel geen
oude menschen. Maar verdorie, wat doe je
daar met mijn paraplu. Waar breng je die
naar toe?"
„Ik wou die paraplu juist naar „De Gouden
Zon" brengen,"
antwoordde Bob
verschrikt.
„Ben Je gek
geworden,"
schreeuwde mijn
heer Bergman,
„eerst loop je me
bijna te
naar LDe
mankeert jou?"
„Ik wist niet, dat het uw paraplu was.” mom
pelde Bob.
^iee, dat wist je niet! En je haalt haar toch
uit m'n eigen paraplubak. Je komt toch uit
m’n huis. Dacht je soms, dat ik Je niet gezien
had?"
„X Is niet waar, mijnheer,” verdedigde Bob
rich, „ik heb deze paraplu in de hal van JDe
Gouden Zon" gevonden."
.Klets niet,” schreeuwde mijnheer Bergman
en hjj trok Bob Velthuys mee den tuin in naar
zijn woning. „Ik zal jou leeren.”
Bob was genoodzaakt om mee terug te gaan.
Het was alleronaangenaamst. Zoo’n terugkeer
naar Elly had hü niet verwacht en zeker niet
verlangd. Bü de deur stond Elly nog. Ze keek
verbaasd naar haar vader, die Bob stevig bü
z'n arm hield. „Wat doet u, vader?” vroeg ze
verschrikt
„Laat me erdoor kind,” zei münheer Berg
man. „deze manheer heeft m'n paraplu uit den
bak gehaaid. Een brutaliteit! En hü ziet er
nogal zoo netjes uit. Zoo zie je, dat je nooit up
X uiterUjk kan afgaan!"
„Er is niets van aan!", schreeuwde Bob woe
dend. ,Jk ben nog nooit in uw huls geweest.”
„Vadertje,” begon Elly.
.BUI kind,” zei münheer Bergman, „ik weet
het pertinent, dat ik de paraplu in den bak
heb gezet.”
„Zoudt u nou heusch niet naar binnen gaan,
vadertje," antwoordde Elly verlegen en ze
kleurde nog heviger. „Uw jas druipt vreeselijk.
U maakt heele plassen in de gang.”
Münheer Bergman keek stom verbaasd naar
z'n dochter, maar hü ging.
„Je moet X vader niet kwalük nemen,” zrt
Elly tot Bob en ze bloosde nog steeds, t Is een
vergissing
Bob greep haar hand. .Dus je wist, dat X
mün paraplu niet was?,” riep hü eensklaps. .En
Jü hebt het ding in de hal gezet? Waaro-.i deed
je dan of je geen paraplu had?”
„Ik moet naar binnen,” zei Elly en ze pro
beerde weg te winnen. Maar Bob hield haar
hand stevig vast. .Berst vertellen." lachte hü
„Nou, goed dan," zei ze. „Ik zag je ri*ten in
„De Gouden Zon" en toen dacht ik, als hü me
ak- bles ziet staan, zondes paraplu, brengt hU me
hü vast wel naar huls en toe» heb ik die paraplu
I daar neergezet. Ik dacht dat ik je een beetje
- - moest aanmoedigen, want je bent altüd zoo op
’n afstand. Dus X is mUn schuld allemaal.”
„Maar wilde je dan zoo graag dat Ik.
„Je vraagt te veel,” lachte Elly ondeugend.
,Jk zal niets meer vragen," grinnikte Bob.
„Verdikkie, dat had ik eerder moeten weten
Ik dacht dat ik geen kans had Verdikkie
En hü gaf Elly een zoen.
„Oa mee," zei hü even later, „dan breng ik
de geluksparaplu aan schoonpapa terug. X Zal
z'n tweede verrassing vanmiddag zijn!"
oe me *n plezier en geef me even een
I paraplu," zei Bob Velthuys, terwül hU de
portiersloge van ..De Gouden Zon” bin
nenstapte.
„Waarvoor heeft münheer een paraplu noo-
dlg, als ik vragen mag." deed ds portier ver
baasd.
„Ten eerste mag je het niet vragen,” stoof
Bob op. „en ten tweede kan ik Je zeggen dat ik
geen paraplu noodlg heb om aardappelen te
schillen.’
„O, ik hoop niet dat mijnbeer X me «ralük
neemt, maar ik wist niet, dat X regende en
daarom dacht ik zoo bü mezelf, toen u me
vroeg of Ik....”
„Vent, zanik in 's hemelsnaam toch niet zoo.”
riep Bob zenuwachtig uit, ,4k vraag je alleen
of je een paraplu hebt, ja of nee."
„Nou, mijnheer, als Ik X dan eerlük moet zeg
gen, nee, ik heb er geen een, al sou Ik u er rük
mee kunnen maken. Dat zal je nou altüd zien,
hè, den heelen zomer is X dro>ig en
Maar Bob Velthuys was alweer de hal Inge-
loopen en de portier hield, bij gebrek aan be
langstelling, zijn mond maar. „Vervelende ge
schiedenis,” mopperde Bob in sichself, terwül
hü de hal rondkeek, „als je zoo’n ding noodlg
hebt, kun je er nergens een vinden en wanneer
de zon schijnt, staat het hier vol. Dat is nou
de eerste keer in m’n leven dat ik een Aha,
wat is dat?" Bob rende naar den hoek, waar hü
eensklaps een knop boven de leuning van een
fauteuil zag uitsteken. Ja, warempel, daar stond
een paraplu en "n zeer beboorlüke ook. „Geen
verstandig mensch, die met zulk weer zoo’n
mooie paraplu in de hal van ,De Gouden Zon”
laat staan,” overwoog Bob. En Inderdaad, het
was ook niet verstandig om dat te doen want
het kan gebeuren dat iemand, die heel erg om
een regenscherm verlegen rit, voorbü gaat en
In de verzoeking komt het nuttige voorwerp
mee te nemen. „Hü moet maar boeten voor s n
slordigheid,” vond Bob en hü greep de paraplu,
keek links en rechts of niemand hem bespiedde
en liep toen met groote stappen naar buiten.
In de portiek stond een aardig meisje, dat
met aandacht de grauwe lucht bestudeerde. Ze
scheen iets te hebben tegen de groote regen
druppels, die in een buitengewoon tempo naar
beneden vielen.
JU, dat is toevallig." zei Bob opgewekt,
„hoe maakt u X, Juffrouw Bergman?"
X Meisje keerde zich verrast om. .Ach, mün
heer Velthuys, bent u daar. Ik schrok er van.’’
„U bent toch niet van plan om zoo door dien
regen naar buis gaan?" informeerde Bob en
hü manoeuvreerde wat met de paraplu.
Jk zal wel moeten," lachte zü.
.Maar u hebt geen paraplu. Zou ik u mis
schien de müne mogen aanbieden? Ik moet
juist de richting van uw huis uit. dus ik zou u
misschien van dienst kunnen zün."
Elly Bergman glimlachte vrlendelük.
graag.” zei ze toen. ,Jk vind het erg aardig
van u. Ik zou het u niet hebben durven
gen, want u
Ze hield eensklaps stil.
„Nou.” drong Bob aan. „Waarom durfde u
het niet te vragen? Ben ik zoo’n bullebak?
Dacht u soms dat ik het sou geweigerd heb
ben?’
,Jk weet niet," zei Elly zacht, terwül zo sa
men onder de paraplu wandelden, .jnzar ik
was bang dat u het erg brutaal sou vinden. U
bent anders altüd zoo op 'n afstand en dan is
*n meisje natuurlük bang, dat se zich gek aan
stelt.”
„Geen sprake van gek aanstellen," zei Bob.
,Jk vind het reuze aardig dat ik u een dienst
kan bewüzen, maar ik heb altüd een beetje
angst voor uw vader. HU is nogal kort aange-
bonden en daarom ben ik nooit zoo erg^spraak-
zaam, als hü in de buurt is. En helaas was hü
tót nu toe altüd in de buurt, als ik u sprak
Elly begon te lachen. „Kom," zei se. „bent u
zoo bang voor vader? Maar dat is heelemaal
niet noodlg. Vader is een schat. Alleen bromt
hü weleeens, maar dat is niet erg hoor, grant
hü meent er niks van.”
Ze wandelden samen verder en Bob ging selfs
mee het tuinpoortje binnen nn Elly’s huls, om
het meisje sonder waterschade te kunnen af
leveren
De wandeling was bem best bevallen en hü
zou graag nog een half uurtje er aan hebben
illll'i,
