Napoleon op St. Helena
diet cetAaal can den dag
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
I
HISTORISCH TOONEEL-
SPEL
FORT-MYSTERY
I
EEN TIP-TOP "TIP"!
"Vorige week voor zaken In
Engeland geweest. Ik naar
Epsom, naardepaardenrenneh.
En In het restaurant direct zoo’n
tip-top kerel naar me toe. Tip,
•Ir?” vroeg hij. Top, zei Ik,
geef mij een tip.
DE PAASCHOS iiitiuiHiiini>£
Alle abonné’s
200.000 werken over
den Coraicaan
De inbraak bij
Na den Boerenoorlog
Een duur kopje thee
1
O
Amerika en Europa
»Jn het drama zjjn de groote
mannen meer echt dan
De onveiligste stad van
Europa
door
Katharina an Robert Pinkerton
I
in </e historie”
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
ZATERDAG 24 MAART 1934
In het ultge-
HtJ
een echte Inbreker.”
Toen ik drie jaar was. heb ik de buurt in
een
Wordt vervolgd)
I*
O
dedigen, eender self onmlddellük gevi
loopen te worden gedood. Deze 1-
De ossen houden mode-show,
Precies als ieder jaar.
Doch slanke lijn is niet gewild,
De mode vraagt hier: zwaar!
De schoonheidskoning van het rund
Behaalt slechts zijn brevet
Als hij voldoen kan aan den eisch
Van kilogrammen vet!
De os, die uitmunt, mag er zVn!
Want hoe u ’t ook belicht,
Hij blijkt dan toch in elk geval
Een beestje van gewichtl
Men maakt een foto van het dier.
Men plaatst die in de krant
En een medaille stelt men zelfs
Den eigenaar ter hand!
Vervolgens stelt men hem ten toon
Voor ‘t etalage-raam,
De dikste deelen uitgebeend.
Terwille van zUn faam.
De lof der Udelheid, ook hier,
Laat hem ten slotte los-
De slachtbank is het einde van
Den prijsbekroonden os!
Het schoolgaan beviel mtf niet erg, veel liever
ging ik de stad in. En. t Is misschien wel niet
zoo mooi, maar ik verslond Gullivers reizen.
Ook ging ik vaak naar de haven en huilde vele
tranen als een boot zoo heerlijk door de golven
schoot.
met
die
Na-
MARTIN BERDEN
f
(Nadruk verboden)
alleen zijn in deze gebouwen de nieuwste al
armtoestellen aangebracht. Men is veel verder
gegaan. De banken hebben geblindeerde toon
banken doen aanbrengen in den vorm van
amphitheaters, waarin schietgaten zijn uitge
spaard. opdat de employés, die alle gewapend
zijn, zich tegen .jjlstoleros" zullen kunnen ver-
gevaaA te
toonbanken,
die te Chicago reeds in gebruik zijn, vormen
het laatste woord op verdedlglngsgebied Iedere
beambte kan door een druk op een knop alle
deuren en vensters van het gebouw tegelijk
sluiten. Vóór het gebouw weerklinken tegelij
kertijd een aantal alarmschellen. die in staat
zijn leder straatlawaai te overstemmen.
Dezer dagen ontstond op de Plaza de Cata
lunya, het groote plein aan het einde
Ramblas, een ware paniek. Men
Toen van der Hoop per vliegmachine een
Holland-Indiê-vlucht wou gaan maken, stond
ik vol vreugde te kijken, want soo'n tochtje zou
mü ook wel lijken. Men sou dan later in de
boeken niet tevergeefs myn naam gaan zoeken,
maar dan zou men direct zien staan: Bok Bols
de groote luchtvaartheld.
Bedoelt U....T begon hü, doch voleindigde
zijn zin niet.
Heeft u me nooit gewantrouwd? liet ze er
dadelijk op volgen.
Hij schudde slechte zijn hoofd, want hü moest
zijn geest aanpassen aan een begrip, dat hij op
zün minst als iets miraculeus beschouwde.
Ik moet u eerst een geschiedenis vertellen
m'n eigen geschiedenis, zoodat u alles suit be
grijpen. antwoordde ze Ik heb dit te voren nooit
aan iemand verteld.
Ze ging zitten en viel met de deur in huls,
vlug pratend, alsof de woorden een last waren,
waarvan ze zich wilde bevrijden.
Herbert Morley en ik trouwden vier en
twintig jaar geleden, aldus begon ze haar ver
haal. Hij was nog een jongen toen hü reeds in
betrekking was bü de Hudson’s Bay Oampany en
bü zün familie Ik ging met hem mee naar
bracht zUn eersten verloftijd door In Engeland
Canada. Ik was ongeveer zoo oud als Evelyn
toen se hier aankwam. Ik vond het Noorden een
wonder mooi land. Ik werd aangegrenen door de
romantiek van den pelshandel door net schil-
derachtlge van het land en zUn volk Ik hield
van dat alles en ik voelde me gelukkig.
Herbert had de leiding van een goeden
post. Het eerste jaar had hjj succes. Br was geen
tegenstand HU was een loyaal, enthousiast be
ambte van de maatschappij
Ook hU werd aangegrepen door de romantiek
van het Noorden Beiden waren we zeer geluk
kig
Ik interesseerde me bUaonder voor de jagers en
hun gesinnen. Gedurende jaren werkte ik onder
ben, altUd hoopvol, altUd eerlijk en altUd var-
Maar genoeg. Val me niet meer lastig Kom
niet meer onder mün oogen dan alleen wan
neer ge de acte van mjjn doodvonnis komt be-
teekenen. Dan zullen alle deuren wUd voor u
openstaan I
VuUsters' tooneelspel bestaat uit vier bedrij
ven De Rots, De Adelaar, Ten doode gewond
en Het brekende oog naar de zon cu een
tafereel tuaschen het derde en het vierde be
drüf: Een sterfplaats zoekend. De eerste twee
bedrUven handelen kort na Napoleon's aan
komst op St. Helena, het defde speelt vUf jaren
later, het vierde den 5 Mei 1831, den dag van
Napoleon’s dood.
De schrUver volgt de nieuwere opvatting der
Napoleon-figuur en beschouwt ..dit wonder van
verstand en energie minder als oorlogsman,
dan als staatsman, organisator, schepper van
vreedzame werken”. HU laat in het eerste be
drüf zUn held uitroepen:
AltUd vrede? Dat had ik bereikt als te Wi-
Nlat te zoet, niet ts straf,
net goed!
BOOTZ
der langzaam boven zijn hoofd. HU keerde zich
dacht aan
een overval, toen, bü onderzoek, bleek, dat de
leiding van de bank slechts een proef met de
nieuwe veillgheldslnstallatie nam.
De tram- en autobusmaatschappü heeft bü
zeventien nmatachappUen haar rütuigen tegen
de gevaren van brand en ..opblazing” doen
verzekeren. De onderneming betaalt een hooge
premie; de gebeurtenissen der laatste maan
den hebben dan ook wel getoond, dat het
risico voor de verzekeringsmaatschappUen niet
gering is.
Ten slotte heeft het bewind van de Gene-
ralidad alle agenten tegen de gevolgen van
aanvallen laten verzekeren. De politie is even
min in staat voor zichzelf veiligheid te schep
pen als voor de Barceloneezen. die hun ver
trouwen in de handhavers der orde reeds lang
kwijt zün.
mU bUtUds weer pakken. Een
e mU zag, liet mü door de
een» politie halen. Mün moeder haalde mü weer te
rug en sel, dat se mü vreeaelük dom vond.
Barcelona kan er op bogen de onveiligste
rtad van Europa te zün. De aanslagen zün er
legio; gewapende benden, waartegen de politie
machteloos schünt, Vallen nu eens een maga
zijn dan een bank aan of dringen bü particu
lieren binnen en rooven alles wat van hun
gading is. Deze ongure elementen zün steeds
welgewapend met revolvers, met handgranaten
en bommen en zien er, als het noodig is, vol
strekt geen bezwaar In van hun wapenen ge
bruik te maken
Om zich tegen deze ..plstoleros” te kunnen
verdedigen, hebben de groote winkels en de
banken zich in staat van verdediging gebracht
Zü hebben maatregelen genomen, die tot dus
ver alléén in Chicago werden toegepast. Niet
t herinner mü niet uit welke krant „El De
bate” het overschreef, maar een of andere
FarUsche journalist moet midden in oe hui
dige periode van politieke en flnancieele troe
belen de verzuchting geslaakt hebben,J>
heeren, die thans aan de regeerlng zün, mogen
blü wezen, dat er niet een of andere kleine
Oorsicaan werkloos rondloopt 1”
Napoleon te in onzen tijd, welke niet ophoudt
om den sterken man te vragen, in de mode.
Maar beeft oe wereld hem sinds hU tamderd-
en-dertlen jaren geleden stierf, eigenlijk wel
een oogenblik lang kunnen vergeten?
„Vanaf Las Cases’ .Mémorial de Salnte-Hé-
lène” tot aan de boeken der hedendaagache
schrüvers van het „Instltut Napoléon” te Parijs
ZUn er ongeveer tweemaal honderd-dulzend
verschillende werken over Napoleon geschre
ven.”
Aldus de aanhef der inleiding van ..Napoleon
op St. Helena”, historisch tooneelspel door Jan
VuUsters. Uitg BoekerU „Oud Brabant” Gister-
wük. En VuUsters gaat voort:
„Waarom ceae onafzienbare literatuur
nog meer bladzüden uitgebreid?.... Al
schrüvers. voor- of tegenstanders, volgen
poleon t liefst op den Thabor van zün glorie
om hun lezers te verzadigen met den glans, die
afstraalt van den roem zijner geniale daden.
Weinigen onder hen volgen Napoleon naar zün
ballingsoord Sint Helena. succes alleen
boeit.... Nog zeldzamer zün de schrüvers. die.
aan bet slot hunner beschouwingen over alt
zeldzaam wondere leven, den mooteten glans
geven; den glans van t chrtetelük geloof waar
heen ten slotte de tegenspoed Naioleon terug
voerde....”
Intusschen gaf ons VuUsters n
Inleiding misschien sou doen vi
trachtte in die enkele oogenbllkken verband te
leggen tuaschen alles wat hü reeds gehoord had
en alles wat hü sinds zün komst op Fort-
Mystery had zien gebeuren.
In dien tuaschentüd werd Evelyn geboren
vervolgde se eindelük. Ik was naar Engeland
teruggekeerd en had haar daar achtergelaten Ik
kon hur niet hier houden; ik mocht niets om
handen hebben, wat me zou hebben kunnen be
lemmeren Jn.de taak die ik op mU ging nemen
Want ik zag duldelük. dat Herbert thans sucoes
móést hebben, wilden we ten minste verder ge
lukkig kunnen leven; doch ik moest hém vrU-
waren voor de gevolgen van zün eigen tekort
komingen. HU ging geheel op in den petehandel
HU geloofde dat de Hudson's Bay Company büua
lets goddelUks vm Wanneer hü had gefaald
sou zün geestkracht gebroken, zou zün leven
vernietigd zün. Ik had getracht hem te doen
zien, waarin hU verkeerd had gehandeld, doch
hü begreep het niet. Ik moest thans zélf han
delen
Begrüp me niet verkeerd. Bruce sel se,
terwül se zich naar hem overboog, alsof se een
beroep op hem wilds doen. Herbert is een goed
echtgenoot voor me gewesst, een mensch met
een fün besnaard gemoed, een werkelük bemin-
nenswaardig mensch Dese hoedanigheden sullen
u tüdens uw verbluf hier wel niet zün ontgaan.
Doch hü was geen pelshandelaar en bet sou hem
gebroken hebben als hu dit had ontdekt Ik
moet hem dit niet laten blüken. Ik leerde gron
dig de Cree- en de OJibwatalen. terwül Hubert
na korten tUd de studie daarvan opgaf Ook nu
kent hü die talen nog niet. Ik stolde ook veel
belang in het geestesleven van den Indiaan, in
gebeurd is in den tüd der oude North-West-
Ootnpany.
De gebouwen waren gelegen verschillende
mülen van het meer en den eersten nacht, na
laat afgereisd te zün. kampeerde de lagers bü
een klein mefertje in de nabüheld Weken later
werd het kamp door hun eigen volk aangetrof
fen; alle jangers waren gestorven. Het Dooden-
kamp” wordt die plaats sindsdien genoemd.
Er waren geen sporen van geweld, doch
men vond een berkenachors-ketol. waarin heets
steenen waren geworpen zooals u weet is dit de
primitieve kookmethode. Graatresten toonden
aan, dat men vtech had gegeten. En zoo ont
stond de legende dat de een of andere sterke
geest vergramd was geworden door hun besluit
om de Hudson’s Bay Company den rug toe
te keeren en hü om hen to straffen Je vlscb in
het meer had vergiftigd. Slnsdlen hebben de
Indianen geen vtech meer uit dit meer gegeten.
Ik had van deze legende gehoord en ik
kwam naar Round Lake Fort-Mystery, zooals
het thans heet bereid mü van die legende en
haar gevolgen te bedienen, ofschoon het langen
tüd geduurd heeft voor ik een zeer eenvoudige
verklaring vond voor den dood dier indianen.
De rotsen die het Meer aan het Doodenkamp”
omringen, bevatten sommige mineralen of schei
kundige stoffen die, bü verhitting worden opge
lost en vergiften sün; snoodst die jager» «leb
geheel onwetend hebben vergiftlvd
„Twee Rembrandts op de étage hier boven.”
zet Tastings. ,jEn hier en daar nog een paar
kleine collecties edelsteenen en munten die ik
vlak voor *t weggaan kan afwerken. Ik heb die
Rembrandts in een ommezien uit de lijsten.
Draal je nu om, hierheen! Gauw wat!”
De ander keerde zich n.aar hem om.
scheen wat ineen gezakt in z’n dure maat-
kleeren, z’n kaal hoofd glansde onder het elec-
trische Ucht. Lasting»’ onderkaak stak b~e«r-
<flg vóóruit, z’n schouders kromden zich a's van
een roofdier vóór den sprong. Uit zün oogen
sprak niet veel goeds.
„Ik heb nu zoowat alles, wat de moeite waard
te." sprak hü langzaam. .Maar de Rembrandts
zün er nog, waaraan je zoo gehecht bent. Die
zün nu voor mil. Maar Ie zult Ze niet missen,
Bounderby. Dacht je dat ik stom genoev sou zün
om u *<•- «i«rm te laten maken, terwül ik met
hem van een Engelsche
I Zuid-Afrika gestreden
.1 aan den gezant van
Afrika met het verzoek het boek weer aan den
rechtmatigen eigenaar te doen toekomen.
De bijbel te zóó zwaar, dat hü als gewoon
pakket niet verzonden kan worden. Volgens een
schrüven op het titelblad behoort hU aan een
familie Standerston In Transvaal.
Er zün overigens nog meer Bübete van Boe
renfamilies. die tüdens den oorlog verloren ge
gaan waren, weer te voonchUn gekomen en
aan hun eigenaars teruggegeven.
de maken. En de geschiedenis is daar om te be-
wUzen, dat dit alles tot stand kwam tüdens
oorlogen en sender eenige leenlng.
Als gezegd was bet bovenal VuUsters* doel
„dit zeldzaam wondere leven den mooteten
glans te geven: den glans van t chrtetelük ge
loof. waarheen ten slotte de tegenspoed Tlepo-
leon terugvoerde”. De auteur te hierin geslaagd.
ZUn held houdt geen lange preeken en barst
ook niet uit in dramatische gebeden, maar sün
geest te van het begin tot het einde van het
godsgeloof doordrongen. De Napoleon van
VuUsters te en blüft de kelner, die Ocurgaud
het zwUgen oplegt met den uitval: ,Jk behoor
tot ben, die geen, kameraden kennen" Maar
van een der historische figuren rondom hem
te hU niet alleen de kameraad, doch ten slotte
de zoon die tot zün vader spreekt. Deze figuur
draagt den naam van kapelaan Vlgnall.
Deze .Napoleon op St. Helena” is ook in het
Fransch verschenen. De heer G. Mauguln.
hoofdredacteur der ..Revue des Etudes napo-
leonnlennes" schreef den auteur:
„....votre manuscritma fait la meil-
leure impression Votre drame est d’une haute
spirituallté. 11 contlent de trés belles scènes, ap-
puyées sur une ..brulterie*’ cornrne on dit
aujourd *hul. impresslonnante.”
De heer Mauguin gaf het stuk ook ter lezing
aan den heer Driault, voorzitter van het „In-
stltut Napoléon”, die het gespeeld zou wtUen
zien in het „TheAtre Francais”.
.JLe drame" aldus het oordeel van den
heer Driault „m’a beaucoup plu et ému. J’en
alme la verlté hlstorique et le mouvement dra-
matique né de cette verlté même."
Dezer dagen werd een zwaar gouden ring
bü den gezant van Afrika in Londen afgegeven.
Hü was eenmaal het eigendom van een Boer,
die in den slag van Elandslaagte in October
1899 viel. Een Engetech soldaat zag den ring,
trok hem den doode van den vinger en droeg
den ring tot heden.
Om welke redenen hü pas nu van het waar
devolle stuk afstand deed, is niet bekend; de
overhandiging geschiedde anoniem en waar-
schünlük te de strüder uit Afrika gestorven en
heeft zün achtergebleven familieleden ver
plicht den ring terug te geven. Den vertegen
woordiger van Zuid-Afrika werd verzocht de
bloedverwanten van den dooden Boer te ont
dekken.
Ook een Bübel van groote waarde zal op
dese wüze zün weg naar Afrika vinden.
Een Londenaar, diet!
soldaat, die vroeger 1A
heeft, kocht, gaf heni
J torloo de elementen mü niet hadden gedwars
boomd. Daar, te Waterloo, had het eindpunt
gestaan achter mün oorlogen. Daar was mün
„Heilige Alliantie” begonnen; de Vereenlglng
der Staten van Europa. Eén wet. één gerechts
hof. één munt, maat en gewicht. Geen grenzen
meer en tolmuren. Slechts epkele jaren en ik
had Europa van gedaante doen veranderen.
Frankrük een roman van schoonheid, t Oude
Rome. Herculanum en Pompei van onder hun
puinen herrüzend. Parijs, de door zün pracht en
luister verblindende hoofdstad der wereld Wat
al perspectieven van arbeid en welvaart! Ik ben
van het ras der Caesars, van hen die Mlchten.
En gesticht had Ik de „Paz Romana". het pro
bleem van den honderdjarigen vrede opgeloet.
Maar neen Napoleon was bü de konlngen maar
een oorlogsdwaas. een tiran! De vredesduif In
zün Uzeren vuist? En toch! Eens zullen de fei
ten mü In het gelük stellen. Geen heil voor het
in zün staten en staatjes verkankerend Europa
dan: een bond der Volken! De dag zal komen,
dat de geschledschrüver zün spüt betuigen zal,
dat mün eerzucht ook hier niet tot veile ont
plooiing komen kon.
En in het tweede bedrüf:
GU wilt weten. Heeren, welke schatten Na
poleon bezit? Inderdaad, deze zün onmetelük,
maar ze liggen open en bloot voor de gansche
wereld. Ziehier De prachtige dokken van Ant
werpen en VUssingen. Duinkerken en Cher
bourg. De mooie wegen van Antwerpen naar
Amsterdam, van Malnz naar Metz, van Bor
deaux naar Bayonne: de passen, welke de Alpen
in vier richtingen openen, de Romelnsche bouw
werken in stoutheid overtreffend Hier alleen
reeds vindt ge 800 mlllloen francs De brug van
Jena. Austerlitz Févre. Tours De kanalen, die
de zeeën rond Europa met elkaar veroinden.
de waterwerken te Parüs. de tallooze verfraaiin
gen en arerken van kunst In alle landen Sui
kerfabrieken. ontelbare spin- en weverijen.
Paardenfokkeiü. Schapenteelt. Akkerbouw.
Zietdaar weer een schat van vele milltarden
Dat zün monumenten, die allen laster te schan-
(Eorte inbond van bet voorafgaande
--J Fatteraon la de eigenaar van een
lenden oelebandel in Moord Oensd»
eznenaie-auebt vindt eieebte één bin
dt machtige Budeon Bev Com
grootete concurrent Oeae oeeei
,FWr. Mvsterv’ genaamd en door
Morlev beheerd wear Patterson
- g^r
toeeten te-
Patiereon
trachten een handetooom te teelleen in
bet veelometreden gebied Ktl vertrekt mei
Joe Snowbird en wordt bartvlMk door
tov en attn eebteaaoote ontvangen Bruce
geeft voor belast te rttn met htt aten vyn
waarnemingen voor een eardrllkskundte
genooteehan BUn bediende Joe Snowbird
laat hem den olotaellna tn den steek
Bruee vreest dat Morley here beeft door-
en hem in
êb~ böhrt k% bet nahouden der
~_2_ *-*-
«tan over Bo Buds on’s Öy. te weten komt.)
langend hen te helpen. U kent de Indianen en
dus weet u ook hoe gering m'n beloonlng was
voor m'n arbeid, en hoe weinig Ik tot stand
bracht.
In den loop van het derde jaar daagde een
vrühandelaar op Hü bemachtigde het leeuwen
aandeel der pelsen. Den zomer daarop werd
Herbert uitgezonden naar een anderen poet
Daar gebeurde hetzelfde De oppoeltle bemach
tigde zelfs meer dan haar aandeel. Eerst ver
bitterde het mü. Herbert was m'n afgod. Hü
was voor mü de petehandelaar de beambte van
Hudson's Bay Company. Dathü niet slaagde
was alleen te danken aan tegenspoed. Daar was
ik zeker van.
Opnieuw werd hü overgeplaatst en weer op
nieuw het jaar daarop. Wanneer hü de post over,
nam verminderden de pelslnkoopen HU werkte
wel flink en deed goed zün beet: daar lag het
niet aan Doch eerst toen wü een vierde maal
werden overgeplaatst, moest ik wel Inzien, wat
van dit alles de reden was. Ik zag toen dulde
lük In, dat Herbert geen pels-handelaar was;
dat hü de Indianen niet begreep, en evenmin
wtet wat handeldrüven was. Hü was eenvoudig
een loyale. Overige kerel, doch God vergeve
m’n uitdrukking geheel niet iemand die voor
zün taak berekend was. En thans te hü reeds
meer dan dertig jaran in den handel.
Dertig jaren! riep Bruoe uit. Bedoelt u
dan
Wacht, zei mevrouw Morley. Het te beter
voor me. dat Ik m’n verhaal voltool. Den zult u
allee begrüpen.
Haar oogen stonden vol tranen, en bet duurde
een paar minuten voor zü verder ging; en Bruce
niiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiniiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiniiiin
Een zakenman uit Nelson, Nieuw Zeeland, die
lust had om te zwemmen, vertrok met zün
wekelükache ontvangsten ten bedrage van meer
dan f750.— naar zün zomerhuisje aan aoe.
HU had geen tüd gehad het geld naar de
bank te brengen en borg het in het fornuis
wat hem. onder de gegeven omstandigheid de
beste plaats leek. Tüdens sün afwezigheid
kwamen eenige familieleden in het huisje NÏet
op de hoogte van de aanwezigheid van den ver
borgen schat, maakten zü het fornuis aan om
thee te zetten
Toen de eigenaar voldoende van zün zwem
men had genoten en naar zün huisje terugge
keerd was. bemerkte hü tot zün grooten schrik,
dat zün geld tot asch was vergaan. Er restten
hem slechts twee zilveren geldstukken, die on
beschadigd waren gebleven. De kostbare thee
zal den hartochtelüken zwemmer slecht heb
ben gesmaakt.
zün geloof, in zün mentaliteit, in zün bUteloo-
vigheden. Ik schafte me boeken aan over de
Algoquinvolkeren en ik maakte me grondig ver
trouwd met hun legenden en met hun geloof
Ik werkte, overwoog m’n verdere plannen, en
toen Herbert ten slotte hierheen, naar Round
Lake, werd overgeplaatst, bracht ik mün plan
ten uitvoer.
Ik had een voorgevoel, dat wanneer Her
bert hier thans geen succes sou hebben, dit voor
hem het einde zou sün. Hü was reeds zoo vaak
overgeplaatst, had steeds met zoo weinig succes
gewerkt, dat de beteekente van deze overplaat
sing hem niet kon ontgaan Het was mün
laatste kans.
De Indianen hier zün uiterst primitief; se
behooren tot de meest noordelüke stammen der
OJlbwa's en sün een geïsoleerd, alleenstaand
volk, dat alleen in de korte somernertode iets
van andere volkeren ziet. De cultureels ontwik
keling van de zuldelüke Ojlbwa s toonde groote
tekorten Talrüke mythen waren bü dit volk in
vergetelheid geraakt. Vóór ik hier kwam teerde
ik ze allen.
Ook was het volk door en door bügeloovig
Dit was grootendeels te danken dat meen Ik te
mogen aannemen ten minste, aan een legende,
waarvan u zeer zeker reeds suit nebben ge
hoord. De Indianen gelooven er aan en dét beeft
juist mün arbeid hier gemakkelüker gemaakt
dan ik onder andere omstandigheden had mogen
hopen De legende komt hierop neer dat op
zekeren dag een aantal jagen besloten hun
pelsen te gaan verkoopen aan een anderen vrü-
*t Was niet duur, een halve
shilling. Of Ik gewonnen heb?
Man, Ik heb heelemaal niet
gewed I Obób, die tip? Dat
was 'n TIP van BOOTZ I
WASHINGTON, 31 Maart (Reuter) Op
het Witte Huls werd heden els uiterste grens,
tbt waartoe Amerika kan gaan nopens een
Europeesch velligheldsaccoord. een toetreden
genoemd tot het consultatief pact.
Het reizen zat mü in het bloed. Toen ik acht
maanden was maakte ik al een reis uit de rep en roer gebracht. Ik ben toen de straat op
wieg naar den grond. Mün moeder, die erg gegaan, maar liet r
schrok, besloot mü voortaan vast te binden, oude juffrouw, die
want anders zou het vast nog wel
gebeuren.
-p-k e vorstelUke woning van Josuah Bounder-
I 1 by, den grooten man In Londensche too-
neelkringen, baadde In het maanlicht.
Alleen in den dienstbodenvleugel op de onder
ste verdieping glansde een geel schUnael tus-
schen dichtgetrokken gordünen.
strekte park was het doodstilgeen blaad je
bewoog. Ergens in de verte riep klaaglUk een
uil. Van een verwüderde stadstorenklok klon
ken elf slagen. Toen werd de stilte even verbro
ken door een zacht gekraak; een raam van de
provisiekamer, dat door het personeel niet ge
sloten was, werd langzaam omhoog geduwd door
behoedzame vingers. In de schaduw van het
huls heesch een vermomde gestalte zich op de
vensterbank, gleed bedaard door het raam en
stond gespannen te luisteren. Bnel ademend
sloot de indringer het raam achter zich. Over
z’n schoenen droeg hü wollen kousen. Het was
heel rustig tn huls; een zacht gemomnel van
stemmen kwam uit de bediendenvertrekken.
De indringer grinnikte. En nu naar Josuah
Bounderby. den tooneeldlreoteur. acteur en too-
neelschrtlver, die steeds tot laat in den nacht
in z’n studeerkamer zat. tastings wist het. Hü
wist eveneens waar Bounderby z’n twee Rem
brandts en z’n kostbaar zilver bewaarde.
Lasting» deinsde voor niets terug, als hü een
eenmaal vastge«teld Rian wilde uitvoeren. Htl
had zich van alle büzonderheden op de hoogte
gesteld. HU had een pasee-partout bij zich, een
wondersleutel. waaraan zeer weinig sloten kon
den weerstaan. Lasting» grinnikte in t donker;
deed een smal masker van zwart vilt voor
en trok zT geruite pet goed neer. Zacht
sloop hü naar boven over de met een vach
ten looper bedekte gang. Tegenover de deur
van Bounderby’s studeerkamer bleef hü een
oogenblik staan en haalde een automatische
revolver te voorschijn Met het wapen in de oo-
geheven rechterhand sloot Lastings zorgvuldig
de deur achter zich en Hen langzaam het ruime,
rük gemeubelde vertrek door
Handen omhoog!” snauwde hü. „Vlug wat!"
De tengere man achter het enorme mahonie
houten bureau, die er uitzag als een schuchter
kamergeleerde, stak de handen op. Ze rezen
"i om
op z’n draaistoel, zoodat hü den onverwachten
bezoeker in t geacht keek en trok vragend
z’n wenkbrauwen op.
.Mag ik vragen* vroeg hü minzaam, „waar
aan ik het genoegen dank....”
..Leuter niet,” vlei Lasttngs hem ruw in de
rede. „Bewaar die kletspraatjes maar voor de
planken hoor! Je hebt nu te maken met het
werkelijke leven, begrepen? Doe wat ik je zeg.
of Je zult wat anders beleven."
„Ik ben bang dat Ik u niet heelemaal begrüp.”
zet de ander koel. „U komt deze kamer binnen
en bedreigt me met een revolver. Weet u dan
niet dat we in een beschaafd land leven en
dat de straf voor zoo iets lang niet rnatech is?"
„Nog één woord.* snerpte Lastings. „en Je
bent er geweest. Geen onzin, of ik blaas je de
hersens utt je hoofd. Je hebt te doen met'een
wanhopig man. Geen tooneeltrucjes met mü.
denk daar aan.”
•Mag ik misschien opmerken.” zei de ander
zacht, „dat het geluid var. een schot dadelUk
de bedienden hierheen aal doen stormen? Een
koord om je hals moet geen prettig gevoel zün,
dunkt me.”
lastings lachte woest.
„Deze studeerkamer te geluid-dlcht.” sel hü
„In elk geval heeft m’n revolver een patent-
apparaat. waardoor een schot geruischlooe
wordt Je hoeft dus geen kunsten uit te halen.
Bounderby. Sta op, hou je banden omhoog
en ga In dien hoek staan met je gezicht naar
den mutir. Als je je beweegt of omkükt. te *t
met je gedaan. Dichter tegen den muur en je
handen booger!*
Lastings legde het wapen vlak voor de hand
op den rand van het bureau. HU wijdde al z’n
aandacht aan de laden en z’n sleutel deed z’n
werk goed. Een voor een werden Se ontsloten,
uitgetrokken en doorwoeld. Lastings trok met
z’n voet een leeren teach naderbü, die in oen
hoek van *t vertrek lag. Ijverig vulde hü «Be
teach. Toen hü met de laden klaar was, opende
hü met z’n onbetaalbaren sleutel de in den
muur ingebouwde brandkast. Meer kostbaar
heden verdwenen in de tasch; gouden en zil
veren voorwerpen. Ook geld, veel geld. Eindelük
was de tasch vol.
dat zware
vrachtje aftrek?
Ik denk er niet
aan. Even één
schot. Bounder- -
by. je suit het 1 Josuah Bounderby
niet hooren en 1
zal geen pün 1 1 -
doen. Neen, één klein plofje..... en je gaat utt
als een nachtkaars. Doode menschen kunnen
geen kwaad meer doen.”
De andere zakte als verlamd op z’n knieën en
Lastings drukte de revolver stevig te^en het
hooge voorhoofd, juist tuaschen de witte, bor
stelige wenkbrauwen.
„Doe je oogen dicht,” zei hü. „*t Is zóó ge
beurd. Ben Je klaar?”
De oudere man stotterde iets onverstaanbaars.
Terwül hü nog trachtte te spreken, trok Las
tings eensklaps z’n revolver weg en rukte de
cache-nes van z’n hals en de pet van z’n hoofd,
lachend nam hl! shi masker af en glimlachte
den ander welwillend toe In het angstig ver
wrongen gezicht.
.TVter Lastings. mijnheer, .om u te dienen.”
set hü en boog. ..Tooneelspeler van beroep; ver
geef me. Een kleine practteche demonstratie,
mllnheer. dat ik de rol van Inbreker kan ver
vullen. Ik bied u m'n excuses aan. Ik heb het
wel ver gedreven, maar als men zich toelegt op
realistische uitbeelding, moet men wel tot het
uiterste gaan! Ik heb nooit het voorrecht gehad
met u in kennis te komen, münheer U en ik
waren volslagen vreemdelingen voor elkaar. Ik.
een onbemiddeld acteur: u. de zoo succesvoUe
directeur en tooneelschrijver Ik heb dit allee
geënsceneerd om u te toonen. dat Ik de rol
van Inbreker kan vervullen, precies zóó als die
eene scène het elscht in dat nieuwe stuk van u,
dat u binnenkort laat Instudeeren. Ik bied me
nu rechtstreeks aan bü den man. die de ziel
te der gebeele tooneelwereld, aan u mllnheer.
Denkt u, dat ik de bewuste rol in „Sloten en
sleutels" waard ben? Heb ik me niet aardig in
de trbrekersmentalitelt Ingewerkt
„Drommels.” sel de oudere man. z’n voor
hoofd afvegend, „er zit pit in jou. T anting»
Acteeren? Je kunt het.”
Hü lachte zachtjes, toen hü de leege kamer»
van de revolver inspecteerde, die de ander hem
voorhield en reikte naar een karaf port, die
boven op het bureau stond.
Hü vulde twee glazen. Drink, Jü Jonge dui
vel, avontuuriüke schavuit, de drommel hale
jef Mooi zoo Binnen 34 uur heb je een brief
van me. Nog een glas? Neen? Misschien heel
verstandig van Je. Al lang In 1 vak?”
De ou«le man luisterde met belangstelling.
Na 10 minuten wisselde hü een handdruk
met den pseudo-inbreker en lachte weer ge
amuseerd.
„Ik zou maar terugkeeren langs den zelfden
weg dien Je gekomen bent,* raadde hü- „De
huisknecht mocht het eens vreemrf vinden
iemand te moeten uitlaten, dien hü niet bin
nen gelaten heeft. Nu. goeden nacht. Binnen
34 uur hoor Je dus van me. Nu moet Ik gauw
deze teach uitpakken en m’n schatten weer
wegbergen.”
De oude man scheen een joviaal mensch te
zün. HU schreef Lastings adres In een klein
zakboekje.
Toen de jonge acteur voorzichtig door het
raam «ter provisie-kamer naar bulten was ge
komen en in den nacht verdween, vond hU. dat
die oude Bounderby een prachtstuk van ’n man
was en met brandend ongeduld wachtte hü de
komst van de postbode af.
Den volgenden morgen lag er een brief in z’n
bus. Hü las:
,M^i waarde Jonge „Inbreker”. De manier
waarop je gisteravond Je rol speelde, was
uiterst realistisch. Ik was vooral Ingenomen
met de wüze. waarop je laden opende, die. naar
ik oacht, ernstige moellUkheden zouden opleve
ren. Hetzelfde geldt van de safe. Je bent een
vlugge werker, die de waarde van den tüd kent.
De twee Rembrandts zün een ware verzoeking
voor menschen van jouw „vak”. Ik heb deze
mét de kostbaarheden die je zoo Overig ver
zamelde en in mUn tasch pakte, meegenomen. Ze
moeten maar over zee en ik ga met ze mee. Een
tweede besoek hier sou moge!Uk we! tot eenlg
resultaat kunnen leiden, maar ik sou Je aan
raden te wachten tot Josuah Bounderby utt
Amerika terugkomt. Hü is daar nu ongeveer
een week geweest en kan elk oogenblik do
terugreis aanvaarden.
Met oprechten dank.
zooals zün
noecen, een
verslagen, wanhoplgen Napoleon, die van zün
wilskracht, zün idealen en de rest van zün
leven afstand heeft gedaan om slch in ootmoed
•n geduld voor te bereiden op zün dood Inte
gendeel werken de vit aftan«üKhe figuren van
Bertrand. Montholon, Lm Cases en Gourgaud,
alsook de armoede van Longwood, er toe mee
om de figuur van Napoleon een luister bü te
zetten, dien minstens op bet tooneel de
Tullerieën waarschUnlük niet hadden kunnen
••ven.
VuUsters bewijst de waarheid van dit woord
van Napoleon: „In bet drama zün de groote
mannen meer echt dan in de historie'' Waar-*
mee natuurlük niet gezegd is, dat de schrUver
ten onrechte hoopt, dat een ander woord ven
zün held op zün stuk van toepassing moge zün:
„D a dit la verlté”.
WU schrüven hier een tooneel over uit bet
eerste bedrüf De Engelsche gouverneur Hudson
Lowe verschijnt In Longwood.
^Hudson Lows: Genera»! Bonaparte. Na
poleon: Generaal Bonaparte? De laatste
maal, dat ik van hem hoorde, wm bü den slag
der Fyramlden. HL. Generaal! Een onaan
gename plicht voert mU tot u. Ik moet een pün-
lüke aangelegenheid met u bespreken. Mün re
geerlng heeft uw Jaarlükzch Inkomen VMtee-
steld op t 13.000. Om dit bedrag niet te over-
•chrUden zal het gebiedend noodig zün. uw
uitgaven belangrük in te krimpen. Ik deed u
mün instructies hieromtrent toekomen en
wensch thans gaarne te vernemen, hoe u hier
over denkt. N. Hoe ik hierover denk? Hoe
durft ge de onbeschaamdheid zoo ver drüven.
dat ge het waagt, mü over dergelüke ordinaire
zaken te komen spreken? H. L. MUnheer. ik
betwüfel of dit de Juiste toon is tegenover
iemand, wiens positie gü blUk geeft niet vol
doende te kennen. N. Parbleu! Vanwaar sou
ik u kennen? Ik heb u op geen enkel slagveld
gezien. Ik ken de namen van al de Engelsche
generaals, die zich onderscheiden hebben. maM
van u heb Ik nooit als zoodanig hooren epreken.
GU waart enkel goed voor t aanwerven van
Oorsicaa nsc he roovers en bandieten. HL.
(toont heftige verootwaardiglng.) N. Ik. die
de zasreld heb geregeerd, weet welk soort men-
schen men voor dergelüke posten gebruikt Het
zün alleen eerloozen. die ze aannemen (En t
hoofd van H L. afwendend en zich richtend
tot Malcolm.) Begrüpt u. 81r Malcolm dat hü
(wijzend op H. L.) zoo kleinzielig Is geweest,
een boek, voor mü bestemd, achter te houden,
omdat de opdracht van den auteur mün naam
vermeldde als „keizer”? (En H. L. flxeerend.)
Ik ben keizer Napoleon, münheer. keizer Napo
leon. verstaat gü goed? Beleedlgend en dwsM
is het mü anders té noemen. Engeland zal niet
meer bestaan en nog sal men spreken over kei
zer Napoleon! H. L. Ik vervul slechte ml!n
plicht N Ontneem mü zooveel gü wilt. Ont
houd mü zelfs t noodsakeliikste Daarginds is
het kamp van het dappere 53ste Ik aal er mü
melden en zeggen: de oudste soldaat van Euro
pa vraagt mee te eten uit uw ketel en niemand
aal weigeren bet rantsoen met hem te deelen.
MBMBBgeBMJ ..1. I--1 ..'IV 1 1 eaafa^i i nu uw i i i wi—h w-w-em—
op dit blad zün Ingevolge de versekerlngevoorwaarden tegen levenslange gebeele ongeechlktheld tot werken door f 7C/I bU **n ongeval met t QCfï bV verllee ven een hand f 1 QC Xj verllee van een CU bU een breuk van 1 jtTb bU verltae van *n
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlr.gen «J verllee ven belde armen, belde beenen of belde oogen f f doodelüken afloop f JÜeen voet of een oog f sAMe~lulm<tf wijsvinger f v(/»~been at ann f onderen vinger
DevM
dsrpeal^^
BOTMrT' Mcrlèv Wtieert weer Fettereon
ondank» nerhaaldo ooainaen noon tr
slsMd w vasten voet te verkrlteen I
Rocbette die een diepen heet k<
een de Budeoa'e sal dan voor
handelspost t.
bet veelometreden retried HH
Joe Snowbird en wordt hertel
Ev on «Zin echtaenoote outv»n«m
een eardrtlkekundla
- - Zzz~“~1
Oloteellna tn den eteek
oMB
sten en hem in een veletrik tracht te lok
ken maar h« blüft moedle op zün poet
en helpt M bet ntlhouden der boeken
waardoor htl vele Intereeeente bttoonderho
O
O
L” i
